Alkmaarsche Gourant
De terugkeer van Klompvoet
FEUILLETON.
Maandag 25 Mei.
Lendensch aanteekenboek.
121
1925
Honderd Zeven en Twintigste Jaargang.
GEMEENTERAAD VAN ALKMAAR.
De agenda voor de op Donderdag 28 Mei
a.s. te houden gemeenteraadsvergadering
luidt als volgt:
1. Vaststelliilg van de notulen der vorige
vergadering. Mededeelingen. Ingekomen
stukken.
5 Benoeming lid en eventueel plaatsverv.
lid commissie van advies werkloosteids-
verzekering en arbeidsbemiddeling (bijl.
nr. 78).
3. Voorstel tot wijziging der verordening op
de heffing van gelden voor het gebruik
van openbaren gemeentegrond enz. (bijl.
nrs. 7 en 74).
4. Idem tot ruiling van grond met de St.
Hippolytus-stichting te Delft (bijl. nr.
68).
5. Idem inzake wijziging art. 2 der verorde
ning, in acht te nemen bij het uitvoeren
van werken ten behoev6 der gemeente
(bijl. nr. 71).
6 Vaststelling verslag kindervoeding en
-kleeding over 1924 (bijl. nr. 72).
7. Vaststelling suppl. begrooting Sport-
parkbedrijf 1924 (bijl. nr. 73).
8. Voorstel tot verkoop van grond aan den
Boezemsingel (bijl. nr. 75).
9. Goedkeuring suppl. begrooting Burger-
weeshuis, dienst 1924 (bijl. nr. 76).
10. Voorstel tot afwijking van art. 35 der
bouw- en woningverordening (bijl. nr.
77)-
11. Voorstel inzake de financieele admini-
stratie der gemeente en hare takken van
dienst en behandeling der, motie-Kusters,
ingediend in de Raadsvergadering van
21 Maart 1924 (bijl. nr. 64).
Van onzen Londenschen correspondent
Zomer in Londen. Bedenkelijke
handelscijfers. Meer eischen bij toe-
nemende slapte. „Planes of the Em
pire Verhalen ove/ Lord Leverhul-
me.
De goede maand Mei heelt onverwacht
heerlijke zomerdagen gebracht. En Londen,
dat bijna onafgebrokcn twintig maanden ie-
gen en kou hceft gehad, is opeens een stacl
van licht en groen en vroolijkheid geworden.
Schimmel en damp zijn verdwenen. De
Theems- ziet er zoo waar frisch uit. In het da-
verend gerij op de zonnige straten meent men
een lach te hooren; de zware dreun is ver-
dweneu. Het is de groote gebouwenaan te
zien, zooals ze oprijzen in hun grijzen steen,
dat ze zich lekker vcelen in de zachte blake-
ring van eefi weldadige zon. Voor het eerst in
vele, vela maanden heb ik weer eens een
blijcn Engelschen Zondag doorgemaakt. Wat
een exodus was dat, gisteren! Een stroom
ri3ar Noord en Zuid, naar Oost en. west. Al
het volk van Lqnden vloog uit. Zoo lang had
het de heerlijkheid van licht en lucht. van
koestering en landelijke schoonheid ontbeerd,
dat het met vervoering de stadswoningen ont-
vluchttc, te voet, per fiets, met de bus, Jiet
motorrijwiel en de automobiel. Te tien uur in
ochtend waren de breede verkeerswegen, die
in vele richtingen naar buiten leiden, reeds
overvol. Tien, vijftien mijlen buiten'de uiter-
ste voorsteden, gingen de dichte drommen
voertuigen nog voort, met hun opgetogen
vrachten van menschen, op zoek naar de
schoonste plekjes, de aardigste dorpen, waar
een van kou en nat verloste menschheid ge-
moed en lichaam kon tracteeren op zoeltjes,
die streelden, op den luister van zonnige gras-
velden en het spel der stralen door het dan-
sende loover. De zuidelijke stranden laugs het
Kanaal waren vol Brighton (Londen aan de
zee) alleen werd door meer dan 60000 men
schen bezocht. In Hyde-Park en op de Heide
van Hampstead, (die oases in de woestijn
van steen) kon men genieten van de eerste
„kerk-parade", na't kerkuur, die tegelijk een
schoone „mode-show" voor dames is. De
menschen, ide zoo alng opgesloten waren ge-
weest in hun winterkooien, vlogen uit, zoch-
ten de ruimte, het licht en de lucht; en het
was een verheffend schouwspel.
Dc maandcijfers van .het Britsche ministe-
Door Yalentine Williams.
Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont.
60)
Mijn stem weergalmde akelig in die lage
ruimte. Ik ging op mijn knieeu liggen en
trachtte den steen op te heffen. Maar die zat
stevig vast en weerstond al m'n geruk. Toen
hoorde ik Bard's voetstappen weerklinken
door de gang.
„Kijk eens naar dit!" zei ik, toen hij ver-
scheen.
„Allemachtig!" riep hij uit. „Kapitein Ro
berts, het is zijn teeken Kun je den steen
oplichten? Wacht! Ik zal de gereedschappen
krijgen
Ln hij stoof de gang uit.
Met toehulp van het houweel kregen we den
steen omhoog. Er was blijkbaar een gleuf
voor de uitgehouwen in den rotsbodem. Nu
werd een ondiepe opening- zjclitbaar en op
den bodem daarvan stond een zwarte kist.
Zij was van zwart leer,' verkleurd, maar
blijkbaar nog in goeden staat; de hoeken wa
ren bezet met een of ander dof metaal, dat
ik voor koper hield. De kist was ongeveer
vier voet lang en het rondge'bogen deksel
was met koperen spijkertjes versierd. Bard
lichtte een van de lantaarns op, terwijil ik
voorover liggend, een arm in de holte stak.
Mijn vingers voelden een handvat aan den
zijkant van de kist. Ik probeerde het ding op
te lichten, maar het was geweldig zwaar en
ik kon er nauwelijks beweging in krijgen. Ik
kreeg het echter eenigszins cpzij geschoven
en zoodoende kwam er een ruimte vrij. Toen
ging ik er in staan, zette de kist overeind en
met vereende kraehten trokken wij haar op
den grond in de gang.
Ik keek Bard aan en Bard keek mij aan.
ji|moet het openmaken!"- zei ik heesch.
rfe vocir Handel (the Board of Trade) voftSen
geen onderhoudende maar niettemin belang-
wekkende lectuur, indien men deze cijfertaal
kan vatten. Uit de jongst uitgegeven cijfers,
die voor April, blijkt, dat dc uitvoer van
Britsche voortbrengselen en fabrikaten in die
maand bijna tien millioen pond sterling min
der waarde vertegenwoordigde dan de vorige
maand. Dit is een zeer bedenkelijk vefschijn-
sel in een tijd, waarin Brittanje een groote
toename voor zijn buitenlandschen handel
noodig heeft om te kunnen voldoen aan de
steeds toenemende vraag naar een beteren
„levensstandaard". De zaak is, dat deze na-
tie, die eens in den wereldhandel de voor-
naamste plaats innam, thans hard moet strij-
den om haar reeds zoo verminderde voort-
brenging en export althans op dat verminder
de peil te handhaven. In het algemeen is een
land, welks handelbalans niet evenwichtig is,
een land dat meer invoert dan het uitvoert,
een land welks invoer niet wordt betaald uit
den uitvoer, er economiseh niet goed aan toe
In de maand April overtrof de invoer den uit
voer met 6.700.000 pd. st. en voor de maan
den Januari, Februari, Maart en April teza-
men was het tekort aan uitvoer ten opzichte
van invoer 14.500.000 pd- st. Zoo iets kan
geen enkel land op den duur verdragen. En-
geland, dat veel geld in het buitenland be-
legd heeft en dat groote credieten heeft, waar
het op kan trekken, kan het nog wel eenigen
tijd volhouden, maar vroeg of laat zal het
indien het zijn uitvoer niet kan verhoogen
zijn invoer moeten verminderen door te be-
snoeien op de massa's artikelen (voedings- en
genotmiddelen, weelde-artikelen, gebruiks-
voorwerpen, apparaten e d.) die van buiten
komen en die blijkens de bestaande ontevre-
denheid over den „levensstandaard", bij groo
te categorieen der gemeenschap hier, in hun
massa nog niet eens afdoende zijn. Het schijnt
dat iedereen hier meer eischt naarmate er min
der is. Het personeel der Posterijen wil meer
geld verdienen en dreigt met „lijntrekkerij"
indien het dit niet krijgt. Maar waar.
vraagt men zich af moeten die hoogere
ioonen vandaan komen, waar de tarieven van
den postdienst reeds zoo hoog zijn, dat ze een
ernstig beletsel en een zwaren druk vormen
vcor den handel? En wat het postpersoneel
doet, doet men ook in andere kringen der ar-
beidefide gemeensahep. De mijnwerkers, die
de mijnen een voor een dicht zien gaan we-
gens de ongehoorde slapte, vragen niettemin
om hooger loon. Zulke dingen kunnen geen
verbetering brengen. Samenwerking, vrede en
wederzijdsche welwillendheid tusschen werk-
gever en werknemer zullen wellicht in staat
kunnen zijn om erger te voorkomen.
De'„Imperial Airways", de Britsche maat-
schappij. die burgerlijke luchtdiensten onder-
houdt met Europa, heeft reeds een paar jaar
geleden plannen gemaakt voor een lucht-
dienst me^ vliegtuigen tusschen Engeland er.
Britsch-Indie. De plannen naderen nu lang-
zamerhand eJn begin van verwezenlijking.
Men is begonnen met den bouw van twee
nieuw-ontworpen machines, die men mei: het
oog op haar wijdsche bestemming „Empire
Planes" noemt.
De machines zijn bijna uitsluitend ge
maakt van metaal; alleen de uiteinden der
vleugels zijn van hout. Ze worden de groot-
ste burgerlijke vliegtuigen van de wereld,
bieden plaats aan twintig passagiers, die aau
boord ook kunnen eten, terwijl de machine het
luchtruim doorklieft. Dat eten is op zichzelf
niet zoo ongewoon. Uw briefschrijver heeft
reeds jaren geleden in de lucht hoog boven
het Kanaal een lunch van kip en champagne
gehad. Maar dat was meegenomen uit Lon
den, de kip in bereiden staat, gereed om te
worden opgepeuzeld. En de nuttiging ge-
schiedde wat primitief. In de nieuwe vliegtui
gen krijgt men een tafel, borden, vorken en
messen, en warm voedsel, dat keurig wordt
opgediend. Elke machine krijgt drie motoren.
tezamen meer dan duizend paardekrachten
vertegenwoordigend. Drie motoren verhoogen
de veiligheid van het vliegen. Wanneer er
een. faalt, zijn de andere twee nog bij machte
den reusachtigen kunstvogel verder voort te
jaren door het luchtruim.
Van Lord Leverhulme, den onlangs over-
leden zeepmagnaat, worden allerlei merk-
waardige verhalen verteld, die nu na zijn
dood opnieuw opgeld doen. De juistheid van
de „stories" is niet steeds na te gaan, maar
ze typeeren de man niettemin. Lord Leverhul
me zou nimmer die ontzaglijke commercieele
hoogten hebben bereikt, indien hij niet wat
meer was geweest dan een knap en energiek
De kist scheen van Spaansch maaksel te
zijn, want het leer was prachtig bewerkt op
de wijze zooals dat in Cordova wel gedaan
wordt. Er was een rijk bewerkt, gedreven slot
aan met een grendel, die knarste toen Bard
er aan raakte. Zonder complimenten stax hij
de punt van het houweel onder het slot, wrong
even, en terwijl de spijkers niet meer hidden
in het verrotte leer, liet het heele slot los Toen
opende hij het deksel en wij zagen een boven-
laag van verkleurd bruin iinnen. Dit trok ik
opzij en wij vielen bijna om van verbazing.
Want de kist was tot den rand gevuld met
prachtige gouden en zilveren bekers en daar
tusschen rijk bewerkte wapens en een paar
degens, waarvan de gevesten bezet waren
met edelgesteenten. Onder meer* was er een
kan en kom, prachtig bewerkt, die beide van
massief goud schenen te zijn, een platte gou
den schaal, bezet met diamanten en iobijnen,
een crucifix overladen met juweelen, en de
Christusfiguur van ■zuiver goud, verder een
enorme verscheidenheid van gouden en zilve-
ren vorken en lepels. Wij stalden al deze
schatten uit op den bodem van de gang en
toen kwamen wij, onder een lap dubbelgevou
wen rijke brocaatstof, aan een lange, ebbeh
houten doos, waarin zich; los ontwil-keld met
een door ouderdom vergeelde lap batist, een
schitterende verzameling juweelen bevond. Er
waren niet minder dan drie prachtige hals-
sieraden van paarlen, zooals vorstinnen ze
droegen in de dagen van den Merry Mo
narch", een aantal diamanten en paarlen-
hangers, zooals op het voorhoofd werden ge-
dragen, diamantenringen, een reusachtige
smaragd als broche gezet, verscheiden zware
gouden kettingen en een Ipaar diamanten
gespen. Naast de ebbeuhouten doos lag, in
een gebloemd1 zijden lap gewikkeld, een merk-
waardig bezette zilveren aardbol, waarop de
hoofdsteden der wereld met verschillende kost-
bare steenen waren aangegeven.
Bard loosde een diepe zucht en keek mij
aan.
MOp mijn woord1, ouwe jongenriep hij
KariMsifian. Hfj h"i3 iels van den zietier fn
zich; en hft is zijn groote waarde en ook
zijn groot geluk geweest, dat hij zijn
phantasieen heeft weten te verwezenlijken
Als werkgever is hii zonder voorbeeld ge
weest. Hij had een heirleger van menschen in
zijn dienst, over de gansche wereld ver-
spreid; en voor al die menschen was hij ko-
ning en weldoener. Port Sunlight, de fa-
brieksplaats, die hij heeft gesticht- op een moe-
rassig en sleeht stuk grond aan de Mersey,
werd onder zijn leiding en aanwijzingen een
model-stad. Een Napoleon van het zakenle-
ven, was zijn manier van optreden orginieel,
beslissend en sterk. Eens toen hij weer eens
een groote zeepfirma had overgenomen, liet
hij alle reizigers van die firma bij.zich ontbie-
den. Hij vroeg aan ieder hunner hoe groot
hun salaris was en zeide daarop: dat is ver-
dubbeld en zorg er voor, dat ge voortaan al-
tijd een hoogen hoed draagt. Een gerant van
een restaurant in de City (dat ook van Lord
Leverhulme was) vertelde mij, dat hij had
gekocht, bij zich riep en dezen weer de vraag
stelde hoeveel hij verdiende. Het antwoord
was 3000 dollar. Lord Leverhume zeide
daarop, dat hij er 15000 pd. st. van zou ma-
ken, omdat hij vond dat de betrekking het
waard was. Maar de directeur weigerde dit
salaris en hij trad dan liever af. Deze klaar-
blijkelijke zelfopoffering was inderdaad een
wijze daad, want de directeur wist dat zijn
meester een omzet zou verwachten op de
schaal van die 15000 pond sterling salaris
en hij wist ook, dat hij dien omzet niet
kon bereiken. Een ander verhaal betreft meer
Lord Leverhulme's weldoende oplettendheid,
die- deel was van zijn opvatting van zaken-
doen. Nadat hij eens eenige belangstellende
bezoekers door zijn fabrieken te Port Sun
light had rondgeleid, bracht hij hen naar een
vertrqk, waar eenige secretarissen aan het
werk waren. Hij noemde dat vertrek zijn
„sentimenteele afdeeling", en verklaarde dat
hier nauwkeurig aanteekening werd gehou-
den van de verjaardagen van alle leden van
het personeel, die in het buitenland werkten;
en het was zijn gewoonte aan al die employ
ees eens in het jaar een klein geschenk te stu-
ren, als een groet uit Engeland.
Londen, 18 Mei 1925
StadsHieHws
SUPPLETOIRE BEGROOTING
BURGERWEESHUIS VOOR 1924.
B. en W. bieden aan een van het Bestuur
van het Burgerweeshuis ontvangen suppletoi-
re begrooting van die instelling voor 1924.
Daarbij wordt, tot dekking van het tekort op
de rekening over dat jaar, een nader subsidie
van 428.22 aangevraagd. De oorzaken van
dit tekort zijn in de toelichting op deze be
grooting omschreven. In verband hiermede en
naar aanleiding van een dienaangaande door
de Commissie van bijstand voor de financien
tot B. en W. gericht verzoek, deelen deze
mede, dat omtrent de uitvoering van den aan-
leg der centrale verwarming nog overleg
gaande is met den aannemer. Zij komen daar
op zoo noodig terug.
Zij meenen intusschen, dat, ook met het
oog op de afsluiting van het dienstjaar, deze
subsidie-aanvraag los daarvan kan worden
behandeld.
Onder overlegging van het advies van ge-
noemde Commissie stellen zij voor de inge-
diende begrooting goed- te keuren.
BENOEMING LID EN EVENTUEEL
PLAATSVERVANGEND LID COM
MISSIE VAN ADVIES WERKLOOS-
IIEIDSVERZEKERING EN ARBEIDS
BEMIDDELING.
Ter vervulling der vacature van lid der
commissie van advies voor den gemeentelijken
dienst der werkloosheidsverzekering en ar
beidsbemiddeling, vertegenwoordigende de af
deeling Alkmaar van den Ned. R. K. Volks-
bond, ontstaan door het aan den heer P. Blok-
ker als zoodanig verleend eervol ontslag, bie
den B. en W. den Raad de volgende aanbeve-
ling aan, opgemaakt in overleg met het be
stuur der genoemde afdeeling:
1. N. Weel, Uitenboschstraat 6. 2. P. Ou-
dejans, Baansingel 35.
De heer Weel is thans plaatsvervangend
lid der commissie. Mocht de Raad hem tot lid
benoemen, dan verzoeken B. en W. den Raad
voor eene benoeming tot pliaatsveruangend lid
der commissie eene keuze te doen uit de na-
volgende aanbeveling, eveneens opgemaakt jn
overleg met het bestuur van meergenoemde
afdeeling:
uit, nu ben je er tenslotte toch
„Watwat denk je, dat dat alles wel
waard is?" vroeg- ik met onvaste stem.
„Een honderdduizend, tweehonderd dui
zend ponden," antwoordde Bard. „Wie zal
het zeggen? E>e oudheidkundige waarde, nog
afgescheiden van de werkelijke waarde van
sommige van deze dingen dat crucifix en
dien aardbol, bijvoorbeeld ^moet heel aan-
zienijk zijn.
„Die smaragd en die briljanten bijvoor
beeld maar je luistert niet eens
Dat deed ik ook niet. Ik had plotseling
een visioen van een paar heldere, grijze oo-
gen, dievol vertrouwen tot mij opgeheven
waren, een kopje met goudbruin haar, dat te-
gen mijn schouder rus(te, een siank, warm li-
chaain dat zich vertrouwend aan mij vast-
klemde. De verkleurde leeren kist, die aan on-
ze voeten lag, was bestemd om mijn heelen
verderen levensloop te veranderen. De hoop,
die ik tegelijk met Marjorie had vaarwel ge-
zegd, kwam weer terug in mijn hart. Onze
eilanddroom was niet ten eindetenzij het
geluk te laat zou zijn gekomen.
„Wanneer kan de Naomi" in Panama
zijn?" vroeg ik plotseling.
„Ongeveer in een week, een dag of tien,"
antwoordde John. ,Waarom vraag je dat?"
„Omdat ik haar per telegram moet berei
ken
Het was ten slotte uit Rodriguez, dat ik
mijn bericht afzond. Akawa, Bard's Japan-
sche kok, bracht het den heuvel af naar het
telegraafkantoor.
Ik lag in bed met een hevigen aatival van
malaria, die ik moet hebben opgedaah in die
vochtige wouden van Gock Island. Mijn tele
gram was gericht aan Marjorie en het luid-
de als volgt
„De scheidsmuur is gevallen. Wanneer wil
je mijn vrouw worden." Desmond."
Maar er kwam geen antwoord. Voortdu-
rend tijdens de dagen van mijn ziekte spookte
mij in mijn koorts een telegram, dat aan mij
gericht was, door het hoofd. Sonis wanneer
I. B. A. Kolkm^p, Rop'eskuil 6.1. G. Tes-
selaar, Oudegracht 142.
KINDERVOEDING EN -KLEEDING.
Ingevolge artikel 11 van het Koninklijk be-
sluit van 19 November 1900, Stbl. No. 202,
tot vaststelling van regelen, waarnaar de ge-
meenteraad bevoegd is aan sclioolgaande kin-
deren, ter bevordering van het schoolbezoek,
voeding en kleeding te verstrekken of met dat
doel subsidie te verleenen, is de Raad ver-
plicht na het verstrijken van het dienstjaar
aan Gedeputeerde Staten verslag uit te bren
gen aangaande de wijze waarop de op de ge-
meentebegrooting toegestane bedragen voor
het in artikel 36 der Leerplichtwet omschre
ven doel zijn besteed.
B. n W. geven in overweging het verslag
vast te stellen, dat zij in ontwerp ter inzagc
zullen leggen.
AFWIJKING VAN ART. 25 DER
BOUW- EN WONINGVERORDENING.
B. en W. schrijven in bijlage no. 77:
De N. V Alkmaarsche Manufacturenhan-
del Vroom Dreesmann a 1 hier heeft zich
bij adres d.d. 24 April j.l. tot ons college
gewend met het verzoek een winkelhuis te
mogen stichten op een terrein aan de Laat,
de Ridderstraat en het Vijvertje. Uit de bij
het verzoek overgelegde teekeningen blijkt,
dat het in de bedoeling ligt van adressante
om de gevels van het gebouw aan de ge
noemde straten tot een hoogte van ongeveer
15 M. boven den beganen grond op te trek
ken. Voor zooveel de gevels aan de zijde van
de Laat en de Ridderstraat betreft,wordt
daarmede niet in strijd gehandeld met art.
35" er Bouw- en Woningverordening, omdat
aan die straten een gevelhoogte tot lb M. ge-
oorloofd is. Aan het Vijvertje, hetwelk een
straatbreedte heeft van 3.30 M., mag vol-
gens hetzelfde artikel de hoogte van den ge-
vel echter niet meer dan driemaal de halve
straatbreedte of 4.95 M. bedragen. De derde
alinea van meergenoemd artikel 35 laat
evenwel toe, alle gevels van een hoekgebouw
tot op 12 M. van den hoek tot dezelfde hoog
te op te trekken als aan de breedste straa)
is geoorloofd. Waar de lengte van den gevel
in het Vijvertje pl.m. 30 M. bedraagt, zou de
bouw derhnlve over een breedte van pl.m. 18
M. niet tot de gevraagde hoogte kunnen
plaats hebben. De voorlaatste alinea geeft
ons college evenwel de bevoegdheid van de
bepalingen van dit artikel „ontheffing te
verleenen bij vera ieuwing of verbouwing
„van bes#ande perceelen, aan §traten binnen
„de Singelgrachten gelegen, 'wanneer de
„toetreding van licht en Uicht voor de in de
„naaste omgeving gelegen gebouwen d'aar-
„door niet ongunstiger wordt."
Uit een door den Directeur van het bouw-
en woningtoezicht ingesteld ouderzoek is
nochtans gebleken, dat de toetreding van
licht ten aanzien van de perceelen in het Vij
vertje nrs. 21, 23, 25 en 27 iets ongunstiger
zal worden. Wij zijn derhalve niet bevoegd
de gewenschte ontheffing te verleenen. Waar
echter de architectuur van een dergelijk be-
langrijk bouwwerk eischt dat de gevels aan
alle zijden tot op gelijke hoogte worden op-
getrokken, waardoor tevens het stadsbeeld
zal worden verfraaid, en Uwe Vergadering
in bijzondere gevallen afwijking kan toe-
staan van de voorschriften van genoemd ar
tikel 35, meenen wij U in overweging te mo
gen geven, in casu van deze bevoegdheid ge
bruik te maken en van de voorschriften van
art. 35 der bouw- en woningverordening vcfor
wat betreft de hoogte van de gevel van het
door de N. V. Maufacturenhandel Vroom
Dreesmann te stichten gebouw aan de zijde
van het Vijvertje afwijking toe te staan in
dien zin, dat deze hoogte 15 Meter zal mo
gen bedragen.
SUPPLETOIRE BEGROOTING
SPORTPARKBEDRIJF VOOR 1924.
B. en W. bieden den Raad aan de supple-
toire begrooting van het Spoftparkbedriji
voor 1924, waarbij tot dekking van het ex-
ploitatietekort over dat jaar een nadere bij-
drage van 2561.46 wordt aangevraagd.
Het onderzoek van dit stuk heeft tot geen
op- of aanmerkingen aanleiding gegeven.
Onder overleggingvan het advies der
Commissie van bijstand voor de financien
stellen B. en W. voor die begrooting goed te
keuren.
VERKOOP GROND BOEZEMSINGEL.
B. en W. schrijven in bijlage No. 75;
De (ieer G. Veeninga alhier bericht ons, dat
hij genegen is voor zich of zijne lastgevers
van de gemeente tc koopen een perceel bouw
ik ijlde Bard vertelde het mij later ver-
beeidde ik mij, dat Marjorie had geantwoord
en dat Akawa mij het telegram kwam bren
gen Maar wanneer ik weer bij bewustzijn.
kwam, scheen de heele wereld mij duister en
zelfs de leeren kist, die in Bard's brandvrije
kluis weggesloten was, gaf geen licht in die
duisternis
Het duurde weken eer ik naar New York
kon reizen, en daar gaf ik den schat in han-
den van een firma in antiquiteiten. Zij gaven
mij den raad, dat de voorwerpeikniet alle te
gelijk aan de markt zouden komen, maar ge-
leidelijk stuk voor stuk, om de waarde ervan
niet te verminderen. Ik weet dus nu zelfs ook
nog niet, hoeveel de waarde zal zijn, maar
naar wat ze mij vertellen, kan ik mijzelf ge
rust als een betrekkelijk rijk man bescho-uwen.
Bard wil geen cent van den schat hebben. Hij
heeft het niet noodig, zegt hij en het behoort
mij toe
Een telegram van den chef aan wien ik
mijn adres te New York had meegedeekd,
wachtte mij bij mijn aankomst uit Panama.
Ik kreeg opdracht voor verdere instructies
naar Washington tc gaan. Toen ik alle rege-
lingen met het oog op den schat getroffen
had, stapte ik gehcorzaam in den trein en
trok naar de hoofdstad'.
Vanuit mijn hotel te Washington telefoneer-
de ik mijn ouden vriend Vincent Pargett, die
aan de Legatie is, en inviteerde mijzelf voor
het diner. Vincent verwelkomde mij op zijn
gezellige, geriefelijke heerenkamers, en onder
het genot van een bittertje, schoof hij mij
een heelen stapel telegrammen onder den
neus.
„Je moest dit maar eerst lezen, Desmond,"
zei hij. „Dat kwam pas vanmorgen. De rest
heeft hier al een week gelegen," en hij reikte
mij het telegram over.
Het was van Marjorie. Mijn hart stond
stil, toen ik haar naam als onderteekening
van het bericht zag. Het w-as uit Londen en
ik begreep, dat mii-n telegram haar in Pana- I
ma niet meer bereikt had en haar naar huis
Yoor hetplaats&n
van advertenties
in andere bladen
is uw adres:
"M.V. Boek- en
Handelsdrukkery
v.h. Herms. Cos
ter k Zoon, Yoor-
dam C9, Alkmaar
terrein aan den Boezemsingel, kadastraal be-
kend in Sectie B No. 3980 (ged.), ter grootte
van ongeveer 102 vierk. Meter, voor den prijs
van J' 7 per vierk. Meter.
Zoomin de Commissie van bijstand voor
het Grondbedrijf als ons College heeft tegen
dezen verkoop bezwaar.
Wij stellen u mitsdien voor te nemen het
volgende besluit:
De Raad der gemeente Alkmaar;
Gezien een verzoekschrift van den heer
G Veeninga, alhier, om van de gemeente te
mogen koopen een perceel bouwterrein aan
den Boezemsingel, kadastraal bekend in sectie
B. onder No. 3890 (ged.); breed pl.m. 6 M. en
di'ep pl.m. 17 M., alzoo ter oppervlakte van
ongeveer 102 vierk. Meter, voor den prijs
van 7 per vierk. Meter;
Besluit bovenomschreven perceel bouwter
rein aan G. Veeninga, alhier, of zijn lastgevers
te verkoopen voor de som van 7 per vierk.
M., onder nader aangegeven voorwaarden.
HANDENARBEID VOOR KINDEREN.
Eenmaal per week komt in een lokaal van
de U. L. O.-School aan de Krelagestraat een
24-tal kinderen bijeen om daar handarbeid te
beoefenen.
Dit zijn leerlingen van den cursus, die de
Vereeniging voor Handenarbeid geeft.
Deze vereeniging stelt zich ten doel den
handenarbeid in de school te brengen, zoowel
als leervak als om zijn groote waarde als
leervorm. Zoolang dit doel niet is bereikt,
worden genoemde cursussen gegevenbuiten
schooltijd.
Zooals gezegd is het aantal cursisten 24.
Toen de vereeniging een advertentie plaatste
bleek de belangstelling groot: circa 60 gega-
digdeij waren er om als cursist te worden toe-
gelaten. De financien maakten het echter on-
mogelijk meer dan 24 leerlingen toe te laten,
waarvoor gekozen werden de kinderen der
leden en dan de oudste jongens. Dit zijn leer
lingen uit alle kringen en Van alle openbare
en bijzondere scholen, daar de vereeniging
haar werk uitstrekt over en leden heeft "van
alle gezindten.
De gemeente verhuurt haar het lokaal in
de vroegere tuinbouwschcol en deed daarin
een 6-tal kleinere en een groote werkbank
plaatsen.
Het gereedsehap is gedeeltelijk geschonken
door de vroegere commissie voor huisvlijt, ge
deeltelijk gehuurd of aangeschaft.
De cursussen zijn midden Januari van dit
jaar begonnen, zoodat er dus circa 4 maan
den gewerkt is.
Zaterdagmiddag werd, om de ouders in dc
gelegenheid te stellen kennis te nemen van de
resultaten, een openbare les gegeven, waarbij
het werk der jongens en meisjes werd ten toon-
gesteld.
En dan moet gezegd worden, dat deze re
sultaten verrassend zijn: wat er als eigen
werkstukken onder dejn den beginne natuur-
lijk totaal ongeoefende knuistjes te voorschijn
komt, mag gezien worden.
Opgemerkt dient, dat de leiders van den
cursus, dit zijn de heer A. R. Mulder alhier
en mej. Haasbroek, onderwijzeres te Oudorp,
nimmer een hand aan het werk leggen. Zij
geven het op, staan hier en daar met raad-
geVingen bij en verstrekken voorbeelden. Ove-
rigens wordt alles overgelaten aan de leer
lingen zelf.
Alle leerlingen, zoowel jongens als meisjes,
verrichten hetzelfde werk. lernand, die wat
vlugger is dan een ander krijgt dan weer een
volgend werkstukje te vervaardigen, dat de
was nageseind.
Haar antwoord luidde:
„Wanneer je maar wilt. Je Marjorie."
Er zijn oogenblikken waarop zelfs een
agent van den Geheimen Dienst zijn gewone
terughoudendheid mag afleggen. Met liet
heugelijke bericht van Marjorie in de hand,
vertelde ik mijn ouden vriend, dien ik al van
mijn jeugd af kende, het goede nieuws.
„Bravo!" riep hij uit, zijn glas opheffend.
En met spottende plechtigheid„lk drink op
het heengaan van Engeland's eerste speur-
hond
't Zal mij verwonderenZal ik, met de vrij-
stelling van dienst, die dc chef mij bezcrgde
en gelukkig in het bezit van Marjorie als
mijn vrouw, altijd den wenkenden vinger kun
nen weerstaan, die mij lokt naar het avon-
tuurlijke? Zal ik tot het eind toe doof kunnen
blijven voor het roepen van mijn natuur, ver
blijven van avontuurlijkc menschen-jacht?
Quien sabe? Wie zal het zeggen?
Van Klompvoet heb ik nooit meer gehoord,
en tot op dezen dag weet ik niet of hij, zwak
als hij was en alleen in die kleine sloop, ooit
de kust bereikt heeft. Garth, die eerst geneigd
was moeilijkheden te maken, eindigde ten
slotte met zich goedschiks in onze huwelijks-
plannen te voegen. Ik denk, dat het argument
aat mijn deel van Kapitein Bobert's schat in
de familie zou blijven, bepaald indruk maakte
op zijn Lancashiresche koppigheid. Carstairs
is nog bij ons in dienst en ontpopt zich als
een uitstekende huisknecht.
Wat den Vice-consul in Rodriguez betreft,
wiens vriendelijke diensten ik fliet had verge-
ten, hij kreeg door bemiddeling van den chef
de „Order of the British Empire." Er is mij
verteld, dat hij de ridderorde heel indrukwek-
kend aan het roode lint op zijn borst laat
bengclen, wanneer hij in galacostuum. zooals
voorgeschreven is, bij de opening der Kamers,
zijn opwachting maakt bij den President van
Rodriguez
EJNDJE. - 'i -