Alkmaarsche Gourant De terugkeer van Klompvoet FEUILLETON. Maandag 25 Mei. Lendensch aanteekenboek. 121 1925 Honderd Zeven en Twintigste Jaargang. GEMEENTERAAD VAN ALKMAAR. De agenda voor de op Donderdag 28 Mei a.s. te houden gemeenteraadsvergadering luidt als volgt: 1. Vaststelliilg van de notulen der vorige vergadering. Mededeelingen. Ingekomen stukken. 5 Benoeming lid en eventueel plaatsverv. lid commissie van advies werkloosteids- verzekering en arbeidsbemiddeling (bijl. nr. 78). 3. Voorstel tot wijziging der verordening op de heffing van gelden voor het gebruik van openbaren gemeentegrond enz. (bijl. nrs. 7 en 74). 4. Idem tot ruiling van grond met de St. Hippolytus-stichting te Delft (bijl. nr. 68). 5. Idem inzake wijziging art. 2 der verorde ning, in acht te nemen bij het uitvoeren van werken ten behoev6 der gemeente (bijl. nr. 71). 6 Vaststelling verslag kindervoeding en -kleeding over 1924 (bijl. nr. 72). 7. Vaststelling suppl. begrooting Sport- parkbedrijf 1924 (bijl. nr. 73). 8. Voorstel tot verkoop van grond aan den Boezemsingel (bijl. nr. 75). 9. Goedkeuring suppl. begrooting Burger- weeshuis, dienst 1924 (bijl. nr. 76). 10. Voorstel tot afwijking van art. 35 der bouw- en woningverordening (bijl. nr. 77)- 11. Voorstel inzake de financieele admini- stratie der gemeente en hare takken van dienst en behandeling der, motie-Kusters, ingediend in de Raadsvergadering van 21 Maart 1924 (bijl. nr. 64). Van onzen Londenschen correspondent Zomer in Londen. Bedenkelijke handelscijfers. Meer eischen bij toe- nemende slapte. „Planes of the Em pire Verhalen ove/ Lord Leverhul- me. De goede maand Mei heelt onverwacht heerlijke zomerdagen gebracht. En Londen, dat bijna onafgebrokcn twintig maanden ie- gen en kou hceft gehad, is opeens een stacl van licht en groen en vroolijkheid geworden. Schimmel en damp zijn verdwenen. De Theems- ziet er zoo waar frisch uit. In het da- verend gerij op de zonnige straten meent men een lach te hooren; de zware dreun is ver- dweneu. Het is de groote gebouwenaan te zien, zooals ze oprijzen in hun grijzen steen, dat ze zich lekker vcelen in de zachte blake- ring van eefi weldadige zon. Voor het eerst in vele, vela maanden heb ik weer eens een blijcn Engelschen Zondag doorgemaakt. Wat een exodus was dat, gisteren! Een stroom ri3ar Noord en Zuid, naar Oost en. west. Al het volk van Lqnden vloog uit. Zoo lang had het de heerlijkheid van licht en lucht. van koestering en landelijke schoonheid ontbeerd, dat het met vervoering de stadswoningen ont- vluchttc, te voet, per fiets, met de bus, Jiet motorrijwiel en de automobiel. Te tien uur in ochtend waren de breede verkeerswegen, die in vele richtingen naar buiten leiden, reeds overvol. Tien, vijftien mijlen buiten'de uiter- ste voorsteden, gingen de dichte drommen voertuigen nog voort, met hun opgetogen vrachten van menschen, op zoek naar de schoonste plekjes, de aardigste dorpen, waar een van kou en nat verloste menschheid ge- moed en lichaam kon tracteeren op zoeltjes, die streelden, op den luister van zonnige gras- velden en het spel der stralen door het dan- sende loover. De zuidelijke stranden laugs het Kanaal waren vol Brighton (Londen aan de zee) alleen werd door meer dan 60000 men schen bezocht. In Hyde-Park en op de Heide van Hampstead, (die oases in de woestijn van steen) kon men genieten van de eerste „kerk-parade", na't kerkuur, die tegelijk een schoone „mode-show" voor dames is. De menschen, ide zoo alng opgesloten waren ge- weest in hun winterkooien, vlogen uit, zoch- ten de ruimte, het licht en de lucht; en het was een verheffend schouwspel. Dc maandcijfers van .het Britsche ministe- Door Yalentine Williams. Geautoriseerde vertaling van W. E. Pont. 60) Mijn stem weergalmde akelig in die lage ruimte. Ik ging op mijn knieeu liggen en trachtte den steen op te heffen. Maar die zat stevig vast en weerstond al m'n geruk. Toen hoorde ik Bard's voetstappen weerklinken door de gang. „Kijk eens naar dit!" zei ik, toen hij ver- scheen. „Allemachtig!" riep hij uit. „Kapitein Ro berts, het is zijn teeken Kun je den steen oplichten? Wacht! Ik zal de gereedschappen krijgen Ln hij stoof de gang uit. Met toehulp van het houweel kregen we den steen omhoog. Er was blijkbaar een gleuf voor de uitgehouwen in den rotsbodem. Nu werd een ondiepe opening- zjclitbaar en op den bodem daarvan stond een zwarte kist. Zij was van zwart leer,' verkleurd, maar blijkbaar nog in goeden staat; de hoeken wa ren bezet met een of ander dof metaal, dat ik voor koper hield. De kist was ongeveer vier voet lang en het rondge'bogen deksel was met koperen spijkertjes versierd. Bard lichtte een van de lantaarns op, terwijil ik voorover liggend, een arm in de holte stak. Mijn vingers voelden een handvat aan den zijkant van de kist. Ik probeerde het ding op te lichten, maar het was geweldig zwaar en ik kon er nauwelijks beweging in krijgen. Ik kreeg het echter eenigszins cpzij geschoven en zoodoende kwam er een ruimte vrij. Toen ging ik er in staan, zette de kist overeind en met vereende kraehten trokken wij haar op den grond in de gang. Ik keek Bard aan en Bard keek mij aan. ji|moet het openmaken!"- zei ik heesch. rfe vocir Handel (the Board of Trade) voftSen geen onderhoudende maar niettemin belang- wekkende lectuur, indien men deze cijfertaal kan vatten. Uit de jongst uitgegeven cijfers, die voor April, blijkt, dat dc uitvoer van Britsche voortbrengselen en fabrikaten in die maand bijna tien millioen pond sterling min der waarde vertegenwoordigde dan de vorige maand. Dit is een zeer bedenkelijk vefschijn- sel in een tijd, waarin Brittanje een groote toename voor zijn buitenlandschen handel noodig heeft om te kunnen voldoen aan de steeds toenemende vraag naar een beteren „levensstandaard". De zaak is, dat deze na- tie, die eens in den wereldhandel de voor- naamste plaats innam, thans hard moet strij- den om haar reeds zoo verminderde voort- brenging en export althans op dat verminder de peil te handhaven. In het algemeen is een land, welks handelbalans niet evenwichtig is, een land dat meer invoert dan het uitvoert, een land welks invoer niet wordt betaald uit den uitvoer, er economiseh niet goed aan toe In de maand April overtrof de invoer den uit voer met 6.700.000 pd. st. en voor de maan den Januari, Februari, Maart en April teza- men was het tekort aan uitvoer ten opzichte van invoer 14.500.000 pd- st. Zoo iets kan geen enkel land op den duur verdragen. En- geland, dat veel geld in het buitenland be- legd heeft en dat groote credieten heeft, waar het op kan trekken, kan het nog wel eenigen tijd volhouden, maar vroeg of laat zal het indien het zijn uitvoer niet kan verhoogen zijn invoer moeten verminderen door te be- snoeien op de massa's artikelen (voedings- en genotmiddelen, weelde-artikelen, gebruiks- voorwerpen, apparaten e d.) die van buiten komen en die blijkens de bestaande ontevre- denheid over den „levensstandaard", bij groo te categorieen der gemeenschap hier, in hun massa nog niet eens afdoende zijn. Het schijnt dat iedereen hier meer eischt naarmate er min der is. Het personeel der Posterijen wil meer geld verdienen en dreigt met „lijntrekkerij" indien het dit niet krijgt. Maar waar. vraagt men zich af moeten die hoogere ioonen vandaan komen, waar de tarieven van den postdienst reeds zoo hoog zijn, dat ze een ernstig beletsel en een zwaren druk vormen vcor den handel? En wat het postpersoneel doet, doet men ook in andere kringen der ar- beidefide gemeensahep. De mijnwerkers, die de mijnen een voor een dicht zien gaan we- gens de ongehoorde slapte, vragen niettemin om hooger loon. Zulke dingen kunnen geen verbetering brengen. Samenwerking, vrede en wederzijdsche welwillendheid tusschen werk- gever en werknemer zullen wellicht in staat kunnen zijn om erger te voorkomen. De'„Imperial Airways", de Britsche maat- schappij. die burgerlijke luchtdiensten onder- houdt met Europa, heeft reeds een paar jaar geleden plannen gemaakt voor een lucht- dienst me^ vliegtuigen tusschen Engeland er. Britsch-Indie. De plannen naderen nu lang- zamerhand eJn begin van verwezenlijking. Men is begonnen met den bouw van twee nieuw-ontworpen machines, die men mei: het oog op haar wijdsche bestemming „Empire Planes" noemt. De machines zijn bijna uitsluitend ge maakt van metaal; alleen de uiteinden der vleugels zijn van hout. Ze worden de groot- ste burgerlijke vliegtuigen van de wereld, bieden plaats aan twintig passagiers, die aau boord ook kunnen eten, terwijl de machine het luchtruim doorklieft. Dat eten is op zichzelf niet zoo ongewoon. Uw briefschrijver heeft reeds jaren geleden in de lucht hoog boven het Kanaal een lunch van kip en champagne gehad. Maar dat was meegenomen uit Lon den, de kip in bereiden staat, gereed om te worden opgepeuzeld. En de nuttiging ge- schiedde wat primitief. In de nieuwe vliegtui gen krijgt men een tafel, borden, vorken en messen, en warm voedsel, dat keurig wordt opgediend. Elke machine krijgt drie motoren. tezamen meer dan duizend paardekrachten vertegenwoordigend. Drie motoren verhoogen de veiligheid van het vliegen. Wanneer er een. faalt, zijn de andere twee nog bij machte den reusachtigen kunstvogel verder voort te jaren door het luchtruim. Van Lord Leverhulme, den onlangs over- leden zeepmagnaat, worden allerlei merk- waardige verhalen verteld, die nu na zijn dood opnieuw opgeld doen. De juistheid van de „stories" is niet steeds na te gaan, maar ze typeeren de man niettemin. Lord Leverhul me zou nimmer die ontzaglijke commercieele hoogten hebben bereikt, indien hij niet wat meer was geweest dan een knap en energiek De kist scheen van Spaansch maaksel te zijn, want het leer was prachtig bewerkt op de wijze zooals dat in Cordova wel gedaan wordt. Er was een rijk bewerkt, gedreven slot aan met een grendel, die knarste toen Bard er aan raakte. Zonder complimenten stax hij de punt van het houweel onder het slot, wrong even, en terwijl de spijkers niet meer hidden in het verrotte leer, liet het heele slot los Toen opende hij het deksel en wij zagen een boven- laag van verkleurd bruin iinnen. Dit trok ik opzij en wij vielen bijna om van verbazing. Want de kist was tot den rand gevuld met prachtige gouden en zilveren bekers en daar tusschen rijk bewerkte wapens en een paar degens, waarvan de gevesten bezet waren met edelgesteenten. Onder meer* was er een kan en kom, prachtig bewerkt, die beide van massief goud schenen te zijn, een platte gou den schaal, bezet met diamanten en iobijnen, een crucifix overladen met juweelen, en de Christusfiguur van ■zuiver goud, verder een enorme verscheidenheid van gouden en zilve- ren vorken en lepels. Wij stalden al deze schatten uit op den bodem van de gang en toen kwamen wij, onder een lap dubbelgevou wen rijke brocaatstof, aan een lange, ebbeh houten doos, waarin zich; los ontwil-keld met een door ouderdom vergeelde lap batist, een schitterende verzameling juweelen bevond. Er waren niet minder dan drie prachtige hals- sieraden van paarlen, zooals vorstinnen ze droegen in de dagen van den Merry Mo narch", een aantal diamanten en paarlen- hangers, zooals op het voorhoofd werden ge- dragen, diamantenringen, een reusachtige smaragd als broche gezet, verscheiden zware gouden kettingen en een Ipaar diamanten gespen. Naast de ebbeuhouten doos lag, in een gebloemd1 zijden lap gewikkeld, een merk- waardig bezette zilveren aardbol, waarop de hoofdsteden der wereld met verschillende kost- bare steenen waren aangegeven. Bard loosde een diepe zucht en keek mij aan. MOp mijn woord1, ouwe jongenriep hij KariMsifian. Hfj h"i3 iels van den zietier fn zich; en hft is zijn groote waarde en ook zijn groot geluk geweest, dat hij zijn phantasieen heeft weten te verwezenlijken Als werkgever is hii zonder voorbeeld ge weest. Hij had een heirleger van menschen in zijn dienst, over de gansche wereld ver- spreid; en voor al die menschen was hij ko- ning en weldoener. Port Sunlight, de fa- brieksplaats, die hij heeft gesticht- op een moe- rassig en sleeht stuk grond aan de Mersey, werd onder zijn leiding en aanwijzingen een model-stad. Een Napoleon van het zakenle- ven, was zijn manier van optreden orginieel, beslissend en sterk. Eens toen hij weer eens een groote zeepfirma had overgenomen, liet hij alle reizigers van die firma bij.zich ontbie- den. Hij vroeg aan ieder hunner hoe groot hun salaris was en zeide daarop: dat is ver- dubbeld en zorg er voor, dat ge voortaan al- tijd een hoogen hoed draagt. Een gerant van een restaurant in de City (dat ook van Lord Leverhulme was) vertelde mij, dat hij had gekocht, bij zich riep en dezen weer de vraag stelde hoeveel hij verdiende. Het antwoord was 3000 dollar. Lord Leverhume zeide daarop, dat hij er 15000 pd. st. van zou ma- ken, omdat hij vond dat de betrekking het waard was. Maar de directeur weigerde dit salaris en hij trad dan liever af. Deze klaar- blijkelijke zelfopoffering was inderdaad een wijze daad, want de directeur wist dat zijn meester een omzet zou verwachten op de schaal van die 15000 pond sterling salaris en hij wist ook, dat hij dien omzet niet kon bereiken. Een ander verhaal betreft meer Lord Leverhulme's weldoende oplettendheid, die- deel was van zijn opvatting van zaken- doen. Nadat hij eens eenige belangstellende bezoekers door zijn fabrieken te Port Sun light had rondgeleid, bracht hij hen naar een vertrqk, waar eenige secretarissen aan het werk waren. Hij noemde dat vertrek zijn „sentimenteele afdeeling", en verklaarde dat hier nauwkeurig aanteekening werd gehou- den van de verjaardagen van alle leden van het personeel, die in het buitenland werkten; en het was zijn gewoonte aan al die employ ees eens in het jaar een klein geschenk te stu- ren, als een groet uit Engeland. Londen, 18 Mei 1925 StadsHieHws SUPPLETOIRE BEGROOTING BURGERWEESHUIS VOOR 1924. B. en W. bieden aan een van het Bestuur van het Burgerweeshuis ontvangen suppletoi- re begrooting van die instelling voor 1924. Daarbij wordt, tot dekking van het tekort op de rekening over dat jaar, een nader subsidie van 428.22 aangevraagd. De oorzaken van dit tekort zijn in de toelichting op deze be grooting omschreven. In verband hiermede en naar aanleiding van een dienaangaande door de Commissie van bijstand voor de financien tot B. en W. gericht verzoek, deelen deze mede, dat omtrent de uitvoering van den aan- leg der centrale verwarming nog overleg gaande is met den aannemer. Zij komen daar op zoo noodig terug. Zij meenen intusschen, dat, ook met het oog op de afsluiting van het dienstjaar, deze subsidie-aanvraag los daarvan kan worden behandeld. Onder overlegging van het advies van ge- noemde Commissie stellen zij voor de inge- diende begrooting goed- te keuren. BENOEMING LID EN EVENTUEEL PLAATSVERVANGEND LID COM MISSIE VAN ADVIES WERKLOOS- IIEIDSVERZEKERING EN ARBEIDS BEMIDDELING. Ter vervulling der vacature van lid der commissie van advies voor den gemeentelijken dienst der werkloosheidsverzekering en ar beidsbemiddeling, vertegenwoordigende de af deeling Alkmaar van den Ned. R. K. Volks- bond, ontstaan door het aan den heer P. Blok- ker als zoodanig verleend eervol ontslag, bie den B. en W. den Raad de volgende aanbeve- ling aan, opgemaakt in overleg met het be stuur der genoemde afdeeling: 1. N. Weel, Uitenboschstraat 6. 2. P. Ou- dejans, Baansingel 35. De heer Weel is thans plaatsvervangend lid der commissie. Mocht de Raad hem tot lid benoemen, dan verzoeken B. en W. den Raad voor eene benoeming tot pliaatsveruangend lid der commissie eene keuze te doen uit de na- volgende aanbeveling, eveneens opgemaakt jn overleg met het bestuur van meergenoemde afdeeling: uit, nu ben je er tenslotte toch „Watwat denk je, dat dat alles wel waard is?" vroeg- ik met onvaste stem. „Een honderdduizend, tweehonderd dui zend ponden," antwoordde Bard. „Wie zal het zeggen? E>e oudheidkundige waarde, nog afgescheiden van de werkelijke waarde van sommige van deze dingen dat crucifix en dien aardbol, bijvoorbeeld ^moet heel aan- zienijk zijn. „Die smaragd en die briljanten bijvoor beeld maar je luistert niet eens Dat deed ik ook niet. Ik had plotseling een visioen van een paar heldere, grijze oo- gen, dievol vertrouwen tot mij opgeheven waren, een kopje met goudbruin haar, dat te- gen mijn schouder rus(te, een siank, warm li- chaain dat zich vertrouwend aan mij vast- klemde. De verkleurde leeren kist, die aan on- ze voeten lag, was bestemd om mijn heelen verderen levensloop te veranderen. De hoop, die ik tegelijk met Marjorie had vaarwel ge- zegd, kwam weer terug in mijn hart. Onze eilanddroom was niet ten eindetenzij het geluk te laat zou zijn gekomen. „Wanneer kan de Naomi" in Panama zijn?" vroeg ik plotseling. „Ongeveer in een week, een dag of tien," antwoordde John. ,Waarom vraag je dat?" „Omdat ik haar per telegram moet berei ken Het was ten slotte uit Rodriguez, dat ik mijn bericht afzond. Akawa, Bard's Japan- sche kok, bracht het den heuvel af naar het telegraafkantoor. Ik lag in bed met een hevigen aatival van malaria, die ik moet hebben opgedaah in die vochtige wouden van Gock Island. Mijn tele gram was gericht aan Marjorie en het luid- de als volgt „De scheidsmuur is gevallen. Wanneer wil je mijn vrouw worden." Desmond." Maar er kwam geen antwoord. Voortdu- rend tijdens de dagen van mijn ziekte spookte mij in mijn koorts een telegram, dat aan mij gericht was, door het hoofd. Sonis wanneer I. B. A. Kolkm^p, Rop'eskuil 6.1. G. Tes- selaar, Oudegracht 142. KINDERVOEDING EN -KLEEDING. Ingevolge artikel 11 van het Koninklijk be- sluit van 19 November 1900, Stbl. No. 202, tot vaststelling van regelen, waarnaar de ge- meenteraad bevoegd is aan sclioolgaande kin- deren, ter bevordering van het schoolbezoek, voeding en kleeding te verstrekken of met dat doel subsidie te verleenen, is de Raad ver- plicht na het verstrijken van het dienstjaar aan Gedeputeerde Staten verslag uit te bren gen aangaande de wijze waarop de op de ge- meentebegrooting toegestane bedragen voor het in artikel 36 der Leerplichtwet omschre ven doel zijn besteed. B. n W. geven in overweging het verslag vast te stellen, dat zij in ontwerp ter inzagc zullen leggen. AFWIJKING VAN ART. 25 DER BOUW- EN WONINGVERORDENING. B. en W. schrijven in bijlage no. 77: De N. V Alkmaarsche Manufacturenhan- del Vroom Dreesmann a 1 hier heeft zich bij adres d.d. 24 April j.l. tot ons college gewend met het verzoek een winkelhuis te mogen stichten op een terrein aan de Laat, de Ridderstraat en het Vijvertje. Uit de bij het verzoek overgelegde teekeningen blijkt, dat het in de bedoeling ligt van adressante om de gevels van het gebouw aan de ge noemde straten tot een hoogte van ongeveer 15 M. boven den beganen grond op te trek ken. Voor zooveel de gevels aan de zijde van de Laat en de Ridderstraat betreft,wordt daarmede niet in strijd gehandeld met art. 35" er Bouw- en Woningverordening, omdat aan die straten een gevelhoogte tot lb M. ge- oorloofd is. Aan het Vijvertje, hetwelk een straatbreedte heeft van 3.30 M., mag vol- gens hetzelfde artikel de hoogte van den ge- vel echter niet meer dan driemaal de halve straatbreedte of 4.95 M. bedragen. De derde alinea van meergenoemd artikel 35 laat evenwel toe, alle gevels van een hoekgebouw tot op 12 M. van den hoek tot dezelfde hoog te op te trekken als aan de breedste straa) is geoorloofd. Waar de lengte van den gevel in het Vijvertje pl.m. 30 M. bedraagt, zou de bouw derhnlve over een breedte van pl.m. 18 M. niet tot de gevraagde hoogte kunnen plaats hebben. De voorlaatste alinea geeft ons college evenwel de bevoegdheid van de bepalingen van dit artikel „ontheffing te verleenen bij vera ieuwing of verbouwing „van bes#ande perceelen, aan §traten binnen „de Singelgrachten gelegen, 'wanneer de „toetreding van licht en Uicht voor de in de „naaste omgeving gelegen gebouwen d'aar- „door niet ongunstiger wordt." Uit een door den Directeur van het bouw- en woningtoezicht ingesteld ouderzoek is nochtans gebleken, dat de toetreding van licht ten aanzien van de perceelen in het Vij vertje nrs. 21, 23, 25 en 27 iets ongunstiger zal worden. Wij zijn derhalve niet bevoegd de gewenschte ontheffing te verleenen. Waar echter de architectuur van een dergelijk be- langrijk bouwwerk eischt dat de gevels aan alle zijden tot op gelijke hoogte worden op- getrokken, waardoor tevens het stadsbeeld zal worden verfraaid, en Uwe Vergadering in bijzondere gevallen afwijking kan toe- staan van de voorschriften van genoemd ar tikel 35, meenen wij U in overweging te mo gen geven, in casu van deze bevoegdheid ge bruik te maken en van de voorschriften van art. 35 der bouw- en woningverordening vcfor wat betreft de hoogte van de gevel van het door de N. V. Maufacturenhandel Vroom Dreesmann te stichten gebouw aan de zijde van het Vijvertje afwijking toe te staan in dien zin, dat deze hoogte 15 Meter zal mo gen bedragen. SUPPLETOIRE BEGROOTING SPORTPARKBEDRIJF VOOR 1924. B. en W. bieden den Raad aan de supple- toire begrooting van het Spoftparkbedriji voor 1924, waarbij tot dekking van het ex- ploitatietekort over dat jaar een nadere bij- drage van 2561.46 wordt aangevraagd. Het onderzoek van dit stuk heeft tot geen op- of aanmerkingen aanleiding gegeven. Onder overleggingvan het advies der Commissie van bijstand voor de financien stellen B. en W. voor die begrooting goed te keuren. VERKOOP GROND BOEZEMSINGEL. B. en W. schrijven in bijlage No. 75; De (ieer G. Veeninga alhier bericht ons, dat hij genegen is voor zich of zijne lastgevers van de gemeente tc koopen een perceel bouw ik ijlde Bard vertelde het mij later ver- beeidde ik mij, dat Marjorie had geantwoord en dat Akawa mij het telegram kwam bren gen Maar wanneer ik weer bij bewustzijn. kwam, scheen de heele wereld mij duister en zelfs de leeren kist, die in Bard's brandvrije kluis weggesloten was, gaf geen licht in die duisternis Het duurde weken eer ik naar New York kon reizen, en daar gaf ik den schat in han- den van een firma in antiquiteiten. Zij gaven mij den raad, dat de voorwerpeikniet alle te gelijk aan de markt zouden komen, maar ge- leidelijk stuk voor stuk, om de waarde ervan niet te verminderen. Ik weet dus nu zelfs ook nog niet, hoeveel de waarde zal zijn, maar naar wat ze mij vertellen, kan ik mijzelf ge rust als een betrekkelijk rijk man bescho-uwen. Bard wil geen cent van den schat hebben. Hij heeft het niet noodig, zegt hij en het behoort mij toe Een telegram van den chef aan wien ik mijn adres te New York had meegedeekd, wachtte mij bij mijn aankomst uit Panama. Ik kreeg opdracht voor verdere instructies naar Washington tc gaan. Toen ik alle rege- lingen met het oog op den schat getroffen had, stapte ik gehcorzaam in den trein en trok naar de hoofdstad'. Vanuit mijn hotel te Washington telefoneer- de ik mijn ouden vriend Vincent Pargett, die aan de Legatie is, en inviteerde mijzelf voor het diner. Vincent verwelkomde mij op zijn gezellige, geriefelijke heerenkamers, en onder het genot van een bittertje, schoof hij mij een heelen stapel telegrammen onder den neus. „Je moest dit maar eerst lezen, Desmond," zei hij. „Dat kwam pas vanmorgen. De rest heeft hier al een week gelegen," en hij reikte mij het telegram over. Het was van Marjorie. Mijn hart stond stil, toen ik haar naam als onderteekening van het bericht zag. Het w-as uit Londen en ik begreep, dat mii-n telegram haar in Pana- I ma niet meer bereikt had en haar naar huis Yoor hetplaats&n van advertenties in andere bladen is uw adres: "M.V. Boek- en Handelsdrukkery v.h. Herms. Cos ter k Zoon, Yoor- dam C9, Alkmaar terrein aan den Boezemsingel, kadastraal be- kend in Sectie B No. 3980 (ged.), ter grootte van ongeveer 102 vierk. Meter, voor den prijs van J' 7 per vierk. Meter. Zoomin de Commissie van bijstand voor het Grondbedrijf als ons College heeft tegen dezen verkoop bezwaar. Wij stellen u mitsdien voor te nemen het volgende besluit: De Raad der gemeente Alkmaar; Gezien een verzoekschrift van den heer G Veeninga, alhier, om van de gemeente te mogen koopen een perceel bouwterrein aan den Boezemsingel, kadastraal bekend in sectie B. onder No. 3890 (ged.); breed pl.m. 6 M. en di'ep pl.m. 17 M., alzoo ter oppervlakte van ongeveer 102 vierk. Meter, voor den prijs van 7 per vierk. Meter; Besluit bovenomschreven perceel bouwter rein aan G. Veeninga, alhier, of zijn lastgevers te verkoopen voor de som van 7 per vierk. M., onder nader aangegeven voorwaarden. HANDENARBEID VOOR KINDEREN. Eenmaal per week komt in een lokaal van de U. L. O.-School aan de Krelagestraat een 24-tal kinderen bijeen om daar handarbeid te beoefenen. Dit zijn leerlingen van den cursus, die de Vereeniging voor Handenarbeid geeft. Deze vereeniging stelt zich ten doel den handenarbeid in de school te brengen, zoowel als leervak als om zijn groote waarde als leervorm. Zoolang dit doel niet is bereikt, worden genoemde cursussen gegevenbuiten schooltijd. Zooals gezegd is het aantal cursisten 24. Toen de vereeniging een advertentie plaatste bleek de belangstelling groot: circa 60 gega- digdeij waren er om als cursist te worden toe- gelaten. De financien maakten het echter on- mogelijk meer dan 24 leerlingen toe te laten, waarvoor gekozen werden de kinderen der leden en dan de oudste jongens. Dit zijn leer lingen uit alle kringen en Van alle openbare en bijzondere scholen, daar de vereeniging haar werk uitstrekt over en leden heeft "van alle gezindten. De gemeente verhuurt haar het lokaal in de vroegere tuinbouwschcol en deed daarin een 6-tal kleinere en een groote werkbank plaatsen. Het gereedsehap is gedeeltelijk geschonken door de vroegere commissie voor huisvlijt, ge deeltelijk gehuurd of aangeschaft. De cursussen zijn midden Januari van dit jaar begonnen, zoodat er dus circa 4 maan den gewerkt is. Zaterdagmiddag werd, om de ouders in dc gelegenheid te stellen kennis te nemen van de resultaten, een openbare les gegeven, waarbij het werk der jongens en meisjes werd ten toon- gesteld. En dan moet gezegd worden, dat deze re sultaten verrassend zijn: wat er als eigen werkstukken onder dejn den beginne natuur- lijk totaal ongeoefende knuistjes te voorschijn komt, mag gezien worden. Opgemerkt dient, dat de leiders van den cursus, dit zijn de heer A. R. Mulder alhier en mej. Haasbroek, onderwijzeres te Oudorp, nimmer een hand aan het werk leggen. Zij geven het op, staan hier en daar met raad- geVingen bij en verstrekken voorbeelden. Ove- rigens wordt alles overgelaten aan de leer lingen zelf. Alle leerlingen, zoowel jongens als meisjes, verrichten hetzelfde werk. lernand, die wat vlugger is dan een ander krijgt dan weer een volgend werkstukje te vervaardigen, dat de was nageseind. Haar antwoord luidde: „Wanneer je maar wilt. Je Marjorie." Er zijn oogenblikken waarop zelfs een agent van den Geheimen Dienst zijn gewone terughoudendheid mag afleggen. Met liet heugelijke bericht van Marjorie in de hand, vertelde ik mijn ouden vriend, dien ik al van mijn jeugd af kende, het goede nieuws. „Bravo!" riep hij uit, zijn glas opheffend. En met spottende plechtigheid„lk drink op het heengaan van Engeland's eerste speur- hond 't Zal mij verwonderenZal ik, met de vrij- stelling van dienst, die dc chef mij bezcrgde en gelukkig in het bezit van Marjorie als mijn vrouw, altijd den wenkenden vinger kun nen weerstaan, die mij lokt naar het avon- tuurlijke? Zal ik tot het eind toe doof kunnen blijven voor het roepen van mijn natuur, ver blijven van avontuurlijkc menschen-jacht? Quien sabe? Wie zal het zeggen? Van Klompvoet heb ik nooit meer gehoord, en tot op dezen dag weet ik niet of hij, zwak als hij was en alleen in die kleine sloop, ooit de kust bereikt heeft. Garth, die eerst geneigd was moeilijkheden te maken, eindigde ten slotte met zich goedschiks in onze huwelijks- plannen te voegen. Ik denk, dat het argument aat mijn deel van Kapitein Bobert's schat in de familie zou blijven, bepaald indruk maakte op zijn Lancashiresche koppigheid. Carstairs is nog bij ons in dienst en ontpopt zich als een uitstekende huisknecht. Wat den Vice-consul in Rodriguez betreft, wiens vriendelijke diensten ik fliet had verge- ten, hij kreeg door bemiddeling van den chef de „Order of the British Empire." Er is mij verteld, dat hij de ridderorde heel indrukwek- kend aan het roode lint op zijn borst laat bengclen, wanneer hij in galacostuum. zooals voorgeschreven is, bij de opening der Kamers, zijn opwachting maakt bij den President van Rodriguez EJNDJE. - 'i -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1925 | | pagina 5