DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. f Garage J. H00&LAN0. (lit den Alkmaarscben Raad. No. 126 Honderd zeven en twintigste Jaargang 1925. Abomiemcntsprijs bij ToornitbetaUng per 3 maanden fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adrertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaat.ruimte Brieven franco N.V. Boek- en Handclsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No 33 ZATERDAG Directeur: G. H KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. SO MEI. Buitenland. Paternosterstraat. Tel. 237. Oemen^d Nieuws Oft nfflnrrm-r beaiaat Hi! 3 Saikn. Zoo is dan eindelijk bet pleit beslist en heeft de Raad bet bewijs gegeven dat de be langen van handelaren en indUstrieelen te dezer stede hooger geschat worden dan het Iuttel gewin dat men uit een nieuwe bedrijfs- belasting zou kunnen trekken. Gelooft men zoo hebben wij in Januari I»j het bekad worden van de nieuwe heffin- gen voor het gebruik van openbaren gemeen- tegrond gezegd gelooft men, dat het di- recte voordeel dat de gemeente door deze nieuwe belasting verkrijgt van grooter betee kenis is dan het indirecte nadeel dat zij lijdt door handel en industrie bier ter stede te be- moeilijken? Of vertrouwt men op de toekomst en durft men nu een offer brengen om daardoor voor de ontwikkeling van het Alkmaarsche zaken leven zulke gunstige factoren te scheppen, dat een bloeiende middenstand de algemeene financieele lasten in de toekomst voor zijn rekening za'l kunnen nemen? Door gematigde voorstellen waarbij de ge meente zich bij de noodzakelijk geoordeeldv. heffingen met een minimum tevreden stelt en belanghebbenden anderzijds niet afwijzend tegen elken aanslag staan, kan ongetwijfeld een compromis gevonden worden, dat alien zal bevredigen. Het compromis is gevonden. En al zullen nog niet alle belanghebben den daar sympathiek tegenover staan, toch dient erkend. aat de thans getroffen regeliug veel van haar oorspronkelijk scherp karakter heeft verloren. Het zou een daad van ruim inzicht zijn heeft dezer dagen het bestuur van de Alk maarsche Vereeniging voor den Handeldrij- venden en Industrieelen Middenstand in een adres aan den Raad gezegd het zou van ruim inzicht in de behoeften van Alkmaar's middenstand getuigen, als de Raad zich op het stand-punt piaatste, dat van de verbindin- gen met ons achterland in geen enkel opzicht Belasting dient te worden geheven, doch daarentcgen het stichten van nieuwe iijnen aanmoedigt' door goed toezicht en het in- richten van goede standplaatsen. Inderdaad zegt mr. A. P. H. de Lange in een'ingezonden artikel in ons vorig mTu rner moet men op elke mogelijke vijze aanmoedigen wat het verkeer tusschen de stad en omliggende dorpen kan bevorderen. Gestadig en druk verkeer werkt uit den aard der zaak gunstig en niet alleen voor den middenstand. Wie zich ons artike1! van 31 Januari jl. herinnert zal constateeren dat wij deze op- vattingen in alle opzichten deelen. Wij deden toen reeds uitkomen dat van nieuwe te heffen belastingen allereerst de kleine vrachtrijders de dupe worden, waar- door het gevaar ontstaat, dat vrachtdiensien die nu nog tusschen Alkmaar en ver afgele- gen dorpjes worden onderhouden, weldra stopgezet zullen zijn. Deze belasting weegt niet op tegen het indirecte voordeel dat de gemeente zal on- dervincfen wanneer handel en industrie de gunstigste factoren voor vrije ontwikkeling worden gelaten. Een goed geregeld personen- en goederen- vervoer is niet iets nadeeligs voor de gemeen te, iets dat belast en daardoor belemmerd moet worden, maar integendeel iets dat op elke mogelijke wijze in de hand moet worden gewerkt. Inderdaad zijn de scherpe kanten aan deze nieuwe Alkmaarsche bedrijfsbelasting ont- nomen. B. en W. hebben er ook na het uitvoe- rig adVies van de Kamer van Koophandel - in toegestemd de belasting op het hebben van rails belangrijk te verlagen en die voor •het gebruik makem van een inrit geheel te doen vervallen. Daarnaast hebben B. en W. en het is te betreuren dat hierover nog een uitvoerig debat noodig bleek de belasting geschrapt voor automobielomnibussen voor vervoer van personen of goederen in geregelden dienst en die voor wagens voor goederenvervoer in geregelden dienst, terwijl de heffing voor het innemen van een standplaats voor een wagen of kar van 5 tot een bedrag van 2 per jaar gereduceerd werd. Deze laatste, thans niet te hooge heffing, zal velen middenstanders eenige meerdere rechtszekerheid geven. Wanneer de politie, lettende op de eischen van veiligheid en verkeer, voor elken wagen of kar een vaste staanplaats in de openlucht aanwijst, heeft men de zekerheid1 niet langer voor plotselinge waarschuwingen of bekeu- ringen te moeten vreezen. En ook de politie die dikwijls voor las- tige problemen staat zal in vele gevallen een gemakkelijker taak hebben. Wij kunnen moeilijk beoordeclen in hoever- re in dienst van een bedrijf gebruikte wagens, voor een wprkplaats staande, al of niet met reden zijn verwijderd noch de juistheid con- troleeren van het in den Raad naar voren gebrachte geval, dat een glazenwasscher ge- noodzaakt werd zijn ladcrerwagen voor het in behandeling zijncFe perceel weg te nemen. Hield de politie hier werkelijk met alle factoren rekening, dan raoeten wii aaruiemen dat verkeerseischen in nauwe straten het wegnemen of verplaatsen van wagens nood- zakelijk maakten. Toch is ook een politie-agent niet altijd iemand die voor alle „lastige gevallen" on- middellijk de goede oplossing weet te vinden en juist daarom zal, naar 'wij hopen, de nieuwe regeling eenerzijds meer rechtszeker heid en anderzijds meer erkenaing van ver- kregen rechten met zich brengen. Het is ten slotte een kwestie van goede verstandhouding en doeltreffende samenwer- king in het belang van al onze gemeentena ren. Dat voor zonneschermen boven winkelrui- ten wanneer daarop reclame is aange- bracht een kleine vergoeding gevraagd wordt kunnen wij niet antlers aan gerecht- vaardigd achten. Niet omdat wij belastingen in dezen vorm ook maar eenigszins sympathiek vinden, maar omdat reclame op palen, alsmede op uithang- borden en uit-stekende voorwerpen wel belast wordt, waardoor men bij vrijstelling van re clames op zonneschermen een onbillijkheid tegenover andere neringdoenden begaan zou Bovendien werkt reclame in groote letters in elke straat ontsierend en waar men in het algemeen dus schade ondervindt van een openlucht-annonce, die slechts een enkele firma ten goede kan komen, is het o. i. niet onredelijk wanneer door den belanghebbende hiervoor een kleinigheid aan onze gemeente- lijke schatkist wordt afgedragen Voor de Alkmaarsche aannemers is het Donueiaug ecu ncugehjke dag gewee5t. zij heboen met ze,uzanu vasliiouacndheid vanal Aiaan 1922 de gemeente verzocnt voor- Komenae gescmllen bij voor rekening der gemeente uit te voeren werken aan het oor- ueel van een Raad van Arbitrage te onder- werpen. Wij zulien de lijdensgeschiedenis van dit verzot-K en van heriiaaiaelifk daarna inge- uKuct^ gvitjAsoOiitge vcxzoetven iner maar met uieer in net licht stellen. Wij hebbtn nieraan reeds in September j.l. een uitvoerig artikel gewijd. Aannemers zijn ook menscnen en dikwijls heel -voonvarcnoe menscnen, die wel eens de iiandc-n uit de mouw wulen steken om het soms stioef .oopende amdteiijk mechanisme een beetje vlugger te doen draaien, op ge vaar at, dat bun als eenige antwoord de ken- nisgeving bereikt dat hun toon oorzaak is dat hun verzoek niet in overweging kan worden gen omen. Cest le ton qui fait la musique en het is heel wel mogelijk dat de aannemers er wel eens naast geblazen hebben. Maar dan was het toch ook wel uit ver- vvondenng, dat de gemeente voor hun billijke wenschen maar altijd doof bleef en dat zeifs de wethouder van publieke werken heel wei- nig voor hun voorstelien scheen te gevoelen, iicewel juist hij als aannemer de eerste onder- teekenaar van het oorspronkelijke verzoek- ochnft geweest is. Evenwel, de strijdbijl is begraven en er iieerscht vreugde in het kamp van alien die hun langjang streven met succes bekroond zagen. Al moge aan alle wenschen niet tegemoet gekomen zijn, toch heeft de gemeente thans oewezen, het goede voorbeeld van zooveel andere te wilien volgen en met verouderde"en het rechtsgevoel niet bevredigende voorschrif- ten te wilien breken. Wij twijfelen er niet aan of ook de ge meente zai dit in de toekomst ten goede moe ten komen. Grootere rechtszekerheid geeft meerderen prikkel tot onderneming en het zal weldra blijken, dat de nieuwe regeling bij tal van voor deze gemeente uit te voeren werken tot een beduidend drukkere inschrijving zal lei- den. Ook in financieel opzicht zal de gemeente hiervan de zegenrijke gevolgen ondervinden. Het veel besproken rapport-Meijer is voor- loopig weer van de baan. Er zijn door den Raad een vijftal aanspre- kers benoemd, die het plechtiglijlc in den graf- kelder der dood geboren plannen zullen bij- zetten. Ook de verschijning en behandeling van dit rapport hebben geeu hoogen dunk van de onberispelijke werking van ons ambtelijk me chanisme gegeven. Dit ongetwijfeld interessante raderwerk moet zoo nu en dan eens gesmeerd worden, en het voorstel,. dat als eindresultaat na vele maanden van ongetwijfeld nauwlettend over- wegen ter kennis van den Raad werd ge- bracht, is werkelijk bedroevend van onbelang- rijkheid. Van alle door den heer Meijer gedane on- derzoekingen en voorgestelde veranderingen is niets overgebleven dan een plan tot samen- voeging van het bureau voor verificatie en controle met de gemeente-secretarie. Dat is het resultaat van het rapport, waar- mee van de zijde van het college zulkc hooge verwachtingen gewekt werden, het rapport naar wclks publiceering nog hoopvoller werd uitgezien, dan ooit Blauwbaard's acht- ste vrouw en haar zuster Anna naar haar redder hebben uitgekeken. Het blijkt nu wel, dat B. en W. er bijzonder weiuiir aauiiemeliiks in gevonden hebben en wij vreezen, dat de nieuw benoemde commis- sie, die de zaak nog eens in studie zal nemen er schijnt heelemaal geen haast bij te zijn er evenmin in zal slagen uit dat troebele vijvertje nog wat gemeentelijke goudvischjes op te diepen. Het rapport-Meijer zai met of zonder nieuwe commissie zijn plaats yan bestem- ming wel spoedig bereiken. Al wordt het Alkmaarsche college niet meer zoo vaak als toen de heer Westerhof nog maar gewoon raadslid was, verweten dat het de beslissingen van den Raad een- voudig aan zijn Edelachtbare laars lapt, toch blijkt zoo nu en dan nog wel eens, dat de Raad zich niet als de hoogste regeerende macht in onze gemeente mag bescho'uwen. Nog menigmaal geldt, dat de Raad wikt, maar het college beslist. Met het in dienst houden van een bepaal- den gemeente-werkman en de behartiging der belangen van een tweetal anderen schijnt het nog niet zoo vlot te verloopen, als na de voorlaatste raadszitting verwacht mocht wor den. Al deden de beruchte bruine schoenen van den heer Van Drunen geen opgeld meer, toch werd ook nu van soc.-dem. zijde Ijet college verweten, dat het voor een gemeente-werk man van groot belang is bij een opzichter in een goed blaadje te blijven. Wij kunnen dit zonder meer moeilijk beoor- deelen, maar het verheugt ons te constatee ren, dat het debat over de goede en slechte eigenschappen der belanghebbenden niet meer in openbare zitting is gehouden. De Raadsieden zijn geen rechters en een gemeente-werkman al draagt hij dan ook bruine schoenen en sokken is geen misda- diger, wiens handelingen in openbare zitting besproken en beoordeeld dienen te worden. Vermelden wij ten slotte, dat ditmaal niet de heer Van Drunen, maar, voor de variatie, de heer Plevier over de bestrating van den Koningsweg heeft gesproken en de noodzake- lijkheid van brandbluschmateriaal in verre stadswijken bepleit heeft, dan sprecki het vanzelf, dat wij nog moeten melden, dat deze beminnaar van ons natnurschoon, ter be- scherming van den Hout, ook nog eens op beter toezicht op de vernielzucht van onze spes patriae heeft aangedrongen. De voorzitter heeft er op gewezen. dat een politie-agent op een motorrijwiel hier doel- treffend werk zou kunnen verrichten en wij gelooven inderdaad, dat de aankomst van een dergelijk knalpotvervoermiddel van zoo grooten afstand gehoord kan3 worden, dat de tuf-agent op zijn kruistocnten door den Hout op alle bankjes slechts rustige en aller- braafste Alkmaarsche jongens of meisjes zal aantreffen. DE TOESTAND IN BULGARIJE BE SPROKEN IN HET ENGELSCHE LAGERHUIS. In't Engelsche Lagerhuis heeft de Labour- afgevaardigde kolonel Wedgwood een mede- deeling gedaan over het bezoek, dat hij en twee van zijn collega's aan Bulgarije had- den gebracht. Later waren in Bulgarije be- richten verspreid, dat zij naar Sofia kwamen met medeweten van de sovjet-regeering. Wedgwood wenschte daarom deze eerste ge- legenheid, welke zich aanbood, aan te grij- pen om te verklaren, dat hij naar Bulgarije ^ing zonder ook maar het geringste contact te hebben gehad met eenige sovjet- of commu- nistische organisatie. Hij ging er heen als ge- vclg van een bijeenkomst van leden der Brit- sche Labour-Party. Hij beweerde voorts, dat lang niet alle processen en terechtstellingen in Bulgarije tegen misdadigers gericht wa ren; de meeste terechtgestelde personen had- den niet of althans in zeer geringe mate in betrekking gestaan tot de bedreven misdaden. Hij druktc de hoop uit, dat de Britsche re- geering er op zou staan, dat de aan Bulgarije toegestane extra-troepen zouden worden naar huis gestuurd op den datum, vastgesteld door de geallieerden, die zich zeer tegen hun wi! bereid hadden verklaard, die extra-troepen toe te staan. In geen geval mag, besloot Wedg wood, dien troepen worden toegestaan, toe zicht te houden op de politiek van Bulgarije. Riley (Labour-Party) drong er op aan, dat de Britsche regeering en de geallieerden zou den zorgen vcor de uitvoering der verdragsbe- palingen in zake de minderheden. De onder-secretaris voor Buitenlandsche Zaken Mc. Neill wees op de moeilijkheid der minderheidsproblemen op den Balkan. Wat Bulgarije betreft, het is uiterst moeilijk, be- trouwbare inlichtingen omtrent den toestand aldaar te verkrijgen. De Britsche regeering moet zich beperken tot het nakomen van de verplichtingen tegenover het Bulgaarsche volk, haar door de verdragen opgelegd. Maar zij moet zich niet mengen in de binnenland- sclie politiek van Bulgarije, zoolang Bulga rije haar of andere hulp niet vraagt. De Britsche regeering heeft haar invloed reeds aangewend en zal daarmee doorgaan, om op matiging aan te dringen. Wat den datum betreft, waarop dc extra- troepen naar huis moeten worden gezonden, meende MceNeill, dat daaraan meet worden vastgeliouden. De Britsche regeering zal voorts trachten een politiek van clementie en verzoenins 'in Bulgarije te bevorderen DE MAROKKO-POLITIEK DER FRANSCHE REGEERING. De parlementaire grcep der socialisten is gi'termorgen in het Kamergebouw bijeenge- komen. Besloten werd voor de motie van ver- trouwen in de politiek der regeering-Painleve in zake Marokko te stemmen. (Aanvankelijk was besloten zich van stemming te onthou den.) Echter werd besloten, de resolutie met twee zinnen uit te breiden, welke aan de bestaande motie vooraf moeten gaan, met het doel de minderheid te verhinderen tegen de motie van vertrouwen in Painleve te stemmen. In deze beide zinnen wordt gezegd, dat de Kamer trouw blijft aan de politiek van vrede, tot uit- drukking gebracht op 11 Mei 1924 en beves- tigd op 3 en 11 Mei 1925, en zich in naam van het recht der menschelijkheid en in het nationaal belang verzet tegen het koloniale imperialisme van avontuurlijke veroveringen De nieuwe tekst is aap Painleve voorgelegd Door de andere groepen van het linksche Cartel hebben zich vereenigd met den door de socialisten voorgestelden nieuwen tekst van de motie van vertrouwen in de regeering- Painleve in verband met de regeeringspolitiek in Marokko. DE ONRUST IN BULGARIJE. 0 MOORDAANSLAG. Een zeer tragische gebeurtenis heeft zich- gisternacht te Haarlem afgespeeld. Een 15- jarige jongen, J. A. B., scholier te Amster dam, wonende bij zijn vader te Amsterdam^ trok gisteravond naar Haarlem naar het huis van zijn moeder (de ouders zijn gescheideu);; aan de Kleverlaan, waar hij ongeveer halfeen 's nachts aanbeld'e. De moeder opende de' deur, waarop de jongen onmiddellijk een re volver op haar afschoot De kogel trof de vrouw in de kaak. De jongen besprong daar op zijn moeder en sloeg haar met de revolver in het gelaat en op het hoofd. De moeder/ die om hulp riep, slaagde er niet in, den jort-' gen vast te houden. Deze ont kwam over schut- tingen en langs landerijen achter het huis.' In den Kloppersingel ontdekte hij een bootje,' ging daarin en trachtte de overzijde van het Spaarne te bereiken, wat hem door den wind belet werd. Verdere pogingen deed hij bij de ducdalven in de nabijlieid van de spoorbrug, maar deze mislukten ook. Toen de jongen op de brug wou klauteren, viel hij in het water. Twee visschers roeiden naar aen drenkeiing en haalden hem in hun boot, waarop zij hem naar het politiebureau brachten. Daar ver- telde de jongen, wat hierboven meegedeeld is. Hij vcegde er aan toe, dat hij opzettelijk voor dit doel uit Amsterdam was gekomen. Hij had een hekel aan zijn moeder. Spijt van zijn daad had hij niet. De politie heeft in de gang van het perceel aan de Kleverlaan een revolver klein kaliber gevonden, waarin 5 pafranen. Wapen en Vo xels werden in beslag genomen ALRMAARSCHE COURANT. L I I' III. I Uit Sofia wordt gemeld, dat dagelijks nieu* we ter doodveroordeelingen plaats vinden. Ve» le nieuwe arrestaties hebben de laatste dagen plaats gehad en een groot aantal nieuwe com. plotten is ontdekt. Te Varna zijn 144 personen gearresteerd onder verdenking van samenzwe* ring tegen de regeering. DE EERSTE PRESIDENT VAN PORTUGAL OVERLEDEN. De eerste president van de Portugeesche re. publiek Joao Chacas, is Donderdagmorgen overleden. Hij werd geboren in Brazilie in 1863, ging naar Lissabon in 1883, waar hij jour, nalist en politicus werd. Hij werd gearresteerd tijdens de Oporto.re. volutie in Januari 18°1 en naar Afrika gezon. den. Toen in 1910 de republiek was geprocla. Tr<-i-rd, werd hij teru«geroepen, en, na eenigen tijd gezant te Parijs te* zijn geweest, in 1915 premier. De Portugeesche regeering heeft besloten zijn begrafenis op staatskosten te doen ge» schieden. DE ARBEIDSCONFERENTIE TE GENeVE. Op de arbeid' conferentie te Geneve is bij de algemeene beschouwingen, waarvoor nij ze. ventien sprekers zijn ingeschreven, ook het woord gevoerd door den Nederlandsohen gede= legeerde Serrarens. D e klaagde er over, dat de regeeringsgedelegeerden hier altijd maar met beloften komen, maar zelden met dadea. „Met al die voorwaardelijke ratificaties al. dus spr. schieten wij ook niet op. Er zijn ge. lijktijdige ratificaties noodig, zooals door de voorgenomen conferentie der ministers van Arbeid beoogd woTdt." Spreker waarschuwde er echter voor, „die ratificaties te doen betalen door een nog elastischer interpretatie van de toch reeds zeer caoutchouc.achtige bepalin. genAnders zou het vertrouwen der arbeiders wel eens verloren kunnen gaan. De heer Serrarens protesteerde er verder te» gen, dat de socialistisohe arbeidersorganisaties vrijwel het monopolie van vertegenwoordiging in den Raad van Beheer hebben, een feit, waarover de vier millioen leden der Christe. lijke organisaties in stijgende mate ontevreden worden. Spreker drong derhalve aan op waarborging van de rechten der syndicale minderheden. HET RUSSISCH GEZANTSCHAP TE LONDEN. Donderdagmiddag is een gewapende polities dienaar op post gezct voor dc ambassade te Londen van de Unie van Sovjet.republieken. Naar vermogen wordt, is deze veiligheids. maatregel genomen in verband met de ont. vangst van een brief, waarbij bedreigingen te. gen het leven van zekere sovjet.autoriteiten worden geuit. Daarom heeft de ambassade be. waking verzochj. Toen de eerste politieman aan de ambassade kwam, vond hij daar een lid van het personeel, een regenjas aan en een slappe hoed op, de wacht houden, in zijn hand een degenstok. De constable heeft deze vrijwillige wacht toen af. gelost en thans zorgen vakipenschen voor de bewaking van de bedreigde sovjet.vertegen. woordigers. GEEN FRANSCHE TROEPEN OP SPAANSCH GEB1ED IN MAROKKO. Uit een nota, medegcdeeld door Primo de Rivera, blijkt, dat het Spaansche Directoire geen enkele overeenkomst heeft gesloten met de Fransche regeering, waaruit zou kunnen voorivloeien, dat het leger van het eene land gemachtigd zou zijn te opereeren op gebied, dat onder protectoraat staat van het andere land. De onderhandelingen worden langs den normalen weg voortgezet. STRIJD IN HET HUIS STINNES. Er heerscht strijd in het huis Stinnes, schrijft de Berlijnschc correspondent van de Tel. Daar alles wat met den naam Stinnes te maken heeft, het Duitsche publiek levendig intcresseert, be. procven de bladen, zonder daarin volkomen tc slagen, dit conflict op te helderen. Het eenige, wat over het geval officiccl bekend werd, is ccn Wolff.bericht, waarin gezegd wordt, dat Dr. Edmund Stinnes uit dc firma Hugo Stinnes is getreden en zich in dc toekomst hoofdzake. lijk zal bezig houden met dc belangen der fir. ma op het gebied van verzekering en autom-y biel.industrie. N'a den "dood van Hugo Stinnes kwam d» leiding van het Stinnes.concem in handen van zijn beide zonerr, dr. Edmund Stinnes en Hu. go Stinnes Jr. Doorslaggevenden invloed had van het eerste oogenblik af hun moeder, die door Hugo Stinnes Sr. tot algemeen erfgenaam was benoemd. Men verdeelde de nalatenschap in drie groote groepen. Te Miilheim aan de Ruhr bestuurde de moeder het oude familie. bezit, daarbij geadviseerd door den bekenden grootindustrieel Vogeler. Te Berlijn heerschte dr. Edmund Stinnes over den stcenkolen.han. del, de courantembelangen en de verzeke. ringsmaatschappijen der firma. Reeds tijdens het leven zijns vaders had hij te Berlijn bijna onafhankelijk op dit gebied gewerkt. Hugo Stinnes Jr. vestigde zich te Hamburg om van. daar uit de overzeesche belangen en den olie. handel waar te nemen. Opvallend was dat een aantal medewerkers van Hugo Stinnes Sr. met den jongen Hugo in conflict geraakte en zich uit de firma terugtrok. Het blijkt thans dat de beide broeders het ook onderhng niet eens konden blijven. Edmund Stinnes is meer of minder verantwoordelijk voor de leiding van de ..Deutsche Allgemeine Zeitung", waaruit blijkt, dat hij volkomen in Duitsch.Nationaal vaarwater geraakt is. Daarentegen liet Hugo Stinnes Jr. zich herhaaldelijk in meer vrijzin. nigen geest uit. De toestand werd nog meer gecompliceerd door den invloed, die uitging van de aefviseurs der moeder te Miilheim aar de Ruhr. Blijkbaar aanvaardt thans Hugo Stinnes Jr. als uitsluitend gevolmachtigde der -algemeene crfgename, mevrouw Claire Stinnes, de leiding van het geheele concern. De oudste zoon dr. Edmund Stinnes, wordt van de algemeene leiding uitgeschakeld en beperkt zich er toe ondernemingen, die met de Stinnes^rocp in los verband staan. te beheeren. Of hij dat voor eigen rekening of voor rekening der firma doet is niet duidelijk. Wel schijnt vast te staan, dat het Stinnes»concern tijdens de algemeene kapitaalschaarschte in Duitschland zich slechts met moeite liquide kon houden. Een vcrschiju* sel dat gedocumenteerd werd door het ontslag van den financieelen directeur van het concern. Over de toekomst van het Stinnes.concern zijn de meeningen in Duitschland zeer ver« deeld. Het is een onloochenbaar feit dat Hugo Stinnes Sr. tijdens de inflatie zich een zakelijk bezit van een nauwelijks te overziene waarde heeft verworven. Zijn belangen zijn over zoo. veel gebieden verspreid, dat men een univer. seel zakengenie moet hebben om ze alle te kunnen beheeren. Daarbij komt >iet in Duitschland bijna onoplosbare financieele pro» bleem. Onder den dwang der international® concurrence ziet men algemeen een neiging bij. de groote bedrijven om zich naar hun oor. spronkclijk hoofdterrein tdrug te trekken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1925 | | pagina 1