DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
f
Garage J. H00&LAN0.
(lit den Alkmaarscben Raad.
No. 126
Honderd zeven en twintigste Jaargang
1925.
Abomiemcntsprijs bij ToornitbetaUng per 3 maanden fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adrertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaat.ruimte
Brieven franco N.V. Boek- en Handclsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No 33
ZATERDAG Directeur: G. H KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
SO MEI.
Buitenland.
Paternosterstraat. Tel. 237.
Oemen^d Nieuws
Oft nfflnrrm-r beaiaat Hi! 3 Saikn.
Zoo is dan eindelijk bet pleit beslist en
heeft de Raad bet bewijs gegeven dat de be
langen van handelaren en indUstrieelen te
dezer stede hooger geschat worden dan het
Iuttel gewin dat men uit een nieuwe bedrijfs-
belasting zou kunnen trekken.
Gelooft men zoo hebben wij in Januari
I»j het bekad worden van de nieuwe heffin-
gen voor het gebruik van openbaren gemeen-
tegrond gezegd gelooft men, dat het di-
recte voordeel dat de gemeente door deze
nieuwe belasting verkrijgt van grooter betee
kenis is dan het indirecte nadeel dat zij lijdt
door handel en industrie bier ter stede te be-
moeilijken?
Of vertrouwt men op de toekomst en durft
men nu een offer brengen om daardoor voor
de ontwikkeling van het Alkmaarsche zaken
leven zulke gunstige factoren te scheppen,
dat een bloeiende middenstand de algemeene
financieele lasten in de toekomst voor zijn
rekening za'l kunnen nemen?
Door gematigde voorstellen waarbij de ge
meente zich bij de noodzakelijk geoordeeldv.
heffingen met een minimum tevreden stelt en
belanghebbenden anderzijds niet afwijzend
tegen elken aanslag staan, kan ongetwijfeld
een compromis gevonden worden, dat alien
zal bevredigen.
Het compromis is gevonden.
En al zullen nog niet alle belanghebben
den daar sympathiek tegenover staan, toch
dient erkend. aat de thans getroffen regeliug
veel van haar oorspronkelijk scherp karakter
heeft verloren.
Het zou een daad van ruim inzicht zijn
heeft dezer dagen het bestuur van de Alk
maarsche Vereeniging voor den Handeldrij-
venden en Industrieelen Middenstand in een
adres aan den Raad gezegd het zou van
ruim inzicht in de behoeften van Alkmaar's
middenstand getuigen, als de Raad zich op
het stand-punt piaatste, dat van de verbindin-
gen met ons achterland in geen enkel opzicht
Belasting dient te worden geheven, doch
daarentcgen het stichten van nieuwe iijnen
aanmoedigt' door goed toezicht en het in-
richten van goede standplaatsen.
Inderdaad zegt mr. A. P. H. de Lange
in een'ingezonden artikel in ons vorig mTu
rner moet men op elke mogelijke vijze
aanmoedigen wat het verkeer tusschen de
stad en omliggende dorpen kan bevorderen.
Gestadig en druk verkeer werkt uit den
aard der zaak gunstig en niet alleen voor
den middenstand.
Wie zich ons artike1! van 31 Januari jl.
herinnert zal constateeren dat wij deze op-
vattingen in alle opzichten deelen.
Wij deden toen reeds uitkomen dat van
nieuwe te heffen belastingen allereerst de
kleine vrachtrijders de dupe worden, waar-
door het gevaar ontstaat, dat vrachtdiensien
die nu nog tusschen Alkmaar en ver afgele-
gen dorpjes worden onderhouden, weldra
stopgezet zullen zijn.
Deze belasting weegt niet op tegen het
indirecte voordeel dat de gemeente zal on-
dervincfen wanneer handel en industrie de
gunstigste factoren voor vrije ontwikkeling
worden gelaten.
Een goed geregeld personen- en goederen-
vervoer is niet iets nadeeligs voor de gemeen
te, iets dat belast en daardoor belemmerd
moet worden, maar integendeel iets dat op
elke mogelijke wijze in de hand moet worden
gewerkt.
Inderdaad zijn de scherpe kanten aan deze
nieuwe Alkmaarsche bedrijfsbelasting ont-
nomen.
B. en W. hebben er ook na het uitvoe-
rig adVies van de Kamer van Koophandel -
in toegestemd de belasting op het hebben
van rails belangrijk te verlagen en die voor
•het gebruik makem van een inrit geheel te
doen vervallen.
Daarnaast hebben B. en W. en het is
te betreuren dat hierover nog een uitvoerig
debat noodig bleek de belasting geschrapt
voor automobielomnibussen voor vervoer van
personen of goederen in geregelden dienst en
die voor wagens voor goederenvervoer in
geregelden dienst, terwijl de heffing voor het
innemen van een standplaats voor een wagen
of kar van 5 tot een bedrag van 2 per
jaar gereduceerd werd.
Deze laatste, thans niet te hooge heffing,
zal velen middenstanders eenige meerdere
rechtszekerheid geven.
Wanneer de politie, lettende op de eischen
van veiligheid en verkeer, voor elken wagen
of kar een vaste staanplaats in de openlucht
aanwijst, heeft men de zekerheid1 niet langer
voor plotselinge waarschuwingen of bekeu-
ringen te moeten vreezen.
En ook de politie die dikwijls voor las-
tige problemen staat zal in vele gevallen
een gemakkelijker taak hebben.
Wij kunnen moeilijk beoordeclen in hoever-
re in dienst van een bedrijf gebruikte wagens,
voor een wprkplaats staande, al of niet met
reden zijn verwijderd noch de juistheid con-
troleeren van het in den Raad naar voren
gebrachte geval, dat een glazenwasscher ge-
noodzaakt werd zijn ladcrerwagen voor het
in behandeling zijncFe perceel weg te nemen.
Hield de politie hier werkelijk met alle
factoren rekening, dan raoeten wii aaruiemen
dat verkeerseischen in nauwe straten het
wegnemen of verplaatsen van wagens nood-
zakelijk maakten.
Toch is ook een politie-agent niet altijd
iemand die voor alle „lastige gevallen" on-
middellijk de goede oplossing weet te vinden
en juist daarom zal, naar 'wij hopen, de
nieuwe regeling eenerzijds meer rechtszeker
heid en anderzijds meer erkenaing van ver-
kregen rechten met zich brengen.
Het is ten slotte een kwestie van goede
verstandhouding en doeltreffende samenwer-
king in het belang van al onze gemeentena
ren.
Dat voor zonneschermen boven winkelrui-
ten wanneer daarop reclame is aange-
bracht een kleine vergoeding gevraagd
wordt kunnen wij niet antlers aan gerecht-
vaardigd achten.
Niet omdat wij belastingen in dezen vorm
ook maar eenigszins sympathiek vinden, maar
omdat reclame op palen, alsmede op uithang-
borden en uit-stekende voorwerpen wel belast
wordt, waardoor men bij vrijstelling van re
clames op zonneschermen een onbillijkheid
tegenover andere neringdoenden begaan zou
Bovendien werkt reclame in groote letters
in elke straat ontsierend en waar men in het
algemeen dus schade ondervindt van een
openlucht-annonce, die slechts een enkele
firma ten goede kan komen, is het o. i. niet
onredelijk wanneer door den belanghebbende
hiervoor een kleinigheid aan onze gemeente-
lijke schatkist wordt afgedragen
Voor de Alkmaarsche aannemers is het
Donueiaug ecu ncugehjke dag gewee5t.
zij heboen met ze,uzanu vasliiouacndheid
vanal Aiaan 1922 de gemeente verzocnt voor-
Komenae gescmllen bij voor rekening der
gemeente uit te voeren werken aan het oor-
ueel van een Raad van Arbitrage te onder-
werpen.
Wij zulien de lijdensgeschiedenis van dit
verzot-K en van heriiaaiaelifk daarna inge-
uKuct^ gvitjAsoOiitge vcxzoetven iner maar met
uieer in net licht stellen.
Wij hebbtn nieraan reeds in September
j.l. een uitvoerig artikel gewijd.
Aannemers zijn ook menscnen en dikwijls
heel -voonvarcnoe menscnen, die wel eens de
iiandc-n uit de mouw wulen steken om het
soms stioef .oopende amdteiijk mechanisme
een beetje vlugger te doen draaien, op ge
vaar at, dat bun als eenige antwoord de ken-
nisgeving bereikt dat hun toon oorzaak is dat
hun verzoek niet in overweging kan worden
gen omen.
Cest le ton qui fait la musique en het is
heel wel mogelijk dat de aannemers er wel
eens naast geblazen hebben.
Maar dan was het toch ook wel uit ver-
vvondenng, dat de gemeente voor hun billijke
wenschen maar altijd doof bleef en dat zeifs
de wethouder van publieke werken heel wei-
nig voor hun voorstelien scheen te gevoelen,
iicewel juist hij als aannemer de eerste onder-
teekenaar van het oorspronkelijke verzoek-
ochnft geweest is.
Evenwel, de strijdbijl is begraven en er
iieerscht vreugde in het kamp van alien die
hun langjang streven met succes bekroond
zagen.
Al moge aan alle wenschen niet tegemoet
gekomen zijn, toch heeft de gemeente thans
oewezen, het goede voorbeeld van zooveel
andere te wilien volgen en met verouderde"en
het rechtsgevoel niet bevredigende voorschrif-
ten te wilien breken.
Wij twijfelen er niet aan of ook de ge
meente zai dit in de toekomst ten goede moe
ten komen.
Grootere rechtszekerheid geeft meerderen
prikkel tot onderneming en het zal weldra
blijken, dat de nieuwe regeling bij tal van
voor deze gemeente uit te voeren werken tot
een beduidend drukkere inschrijving zal lei-
den.
Ook in financieel opzicht zal de gemeente
hiervan de zegenrijke gevolgen ondervinden.
Het veel besproken rapport-Meijer is voor-
loopig weer van de baan.
Er zijn door den Raad een vijftal aanspre-
kers benoemd, die het plechtiglijlc in den graf-
kelder der dood geboren plannen zullen bij-
zetten.
Ook de verschijning en behandeling van dit
rapport hebben geeu hoogen dunk van de
onberispelijke werking van ons ambtelijk me
chanisme gegeven.
Dit ongetwijfeld interessante raderwerk
moet zoo nu en dan eens gesmeerd worden,
en het voorstel,. dat als eindresultaat na vele
maanden van ongetwijfeld nauwlettend over-
wegen ter kennis van den Raad werd ge-
bracht, is werkelijk bedroevend van onbelang-
rijkheid.
Van alle door den heer Meijer gedane on-
derzoekingen en voorgestelde veranderingen
is niets overgebleven dan een plan tot samen-
voeging van het bureau voor verificatie en
controle met de gemeente-secretarie.
Dat is het resultaat van het rapport, waar-
mee van de zijde van het college zulkc hooge
verwachtingen gewekt werden, het rapport
naar wclks publiceering nog hoopvoller
werd uitgezien, dan ooit Blauwbaard's acht-
ste vrouw en haar zuster Anna naar haar
redder hebben uitgekeken.
Het blijkt nu wel, dat B. en W. er bijzonder
weiuiir aauiiemeliiks in gevonden hebben en
wij vreezen, dat de nieuw benoemde commis-
sie, die de zaak nog eens in studie zal nemen
er schijnt heelemaal geen haast bij te zijn
er evenmin in zal slagen uit dat troebele
vijvertje nog wat gemeentelijke goudvischjes
op te diepen.
Het rapport-Meijer zai met of zonder
nieuwe commissie zijn plaats yan bestem-
ming wel spoedig bereiken.
Al wordt het Alkmaarsche college niet
meer zoo vaak als toen de heer Westerhof
nog maar gewoon raadslid was, verweten
dat het de beslissingen van den Raad een-
voudig aan zijn Edelachtbare laars lapt, toch
blijkt zoo nu en dan nog wel eens, dat de
Raad zich niet als de hoogste regeerende
macht in onze gemeente mag bescho'uwen.
Nog menigmaal geldt, dat de Raad wikt,
maar het college beslist.
Met het in dienst houden van een bepaal-
den gemeente-werkman en de behartiging der
belangen van een tweetal anderen schijnt het
nog niet zoo vlot te verloopen, als na de
voorlaatste raadszitting verwacht mocht wor
den.
Al deden de beruchte bruine schoenen van
den heer Van Drunen geen opgeld meer, toch
werd ook nu van soc.-dem. zijde Ijet college
verweten, dat het voor een gemeente-werk
man van groot belang is bij een opzichter in
een goed blaadje te blijven.
Wij kunnen dit zonder meer moeilijk beoor-
deelen, maar het verheugt ons te constatee
ren, dat het debat over de goede en slechte
eigenschappen der belanghebbenden niet
meer in openbare zitting is gehouden.
De Raadsieden zijn geen rechters en een
gemeente-werkman al draagt hij dan ook
bruine schoenen en sokken is geen misda-
diger, wiens handelingen in openbare zitting
besproken en beoordeeld dienen te worden.
Vermelden wij ten slotte, dat ditmaal niet
de heer Van Drunen, maar, voor de variatie,
de heer Plevier over de bestrating van den
Koningsweg heeft gesproken en de noodzake-
lijkheid van brandbluschmateriaal in verre
stadswijken bepleit heeft, dan sprecki het
vanzelf, dat wij nog moeten melden, dat deze
beminnaar van ons natnurschoon, ter be-
scherming van den Hout, ook nog eens op
beter toezicht op de vernielzucht van onze
spes patriae heeft aangedrongen.
De voorzitter heeft er op gewezen. dat een
politie-agent op een motorrijwiel hier doel-
treffend werk zou kunnen verrichten en wij
gelooven inderdaad, dat de aankomst van een
dergelijk knalpotvervoermiddel van zoo
grooten afstand gehoord kan3 worden, dat
de tuf-agent op zijn kruistocnten door den
Hout op alle bankjes slechts rustige en aller-
braafste Alkmaarsche jongens of meisjes zal
aantreffen.
DE TOESTAND IN BULGARIJE BE
SPROKEN IN HET ENGELSCHE
LAGERHUIS.
In't Engelsche Lagerhuis heeft de Labour-
afgevaardigde kolonel Wedgwood een mede-
deeling gedaan over het bezoek, dat hij en
twee van zijn collega's aan Bulgarije had-
den gebracht. Later waren in Bulgarije be-
richten verspreid, dat zij naar Sofia kwamen
met medeweten van de sovjet-regeering.
Wedgwood wenschte daarom deze eerste ge-
legenheid, welke zich aanbood, aan te grij-
pen om te verklaren, dat hij naar Bulgarije
^ing zonder ook maar het geringste contact
te hebben gehad met eenige sovjet- of commu-
nistische organisatie. Hij ging er heen als ge-
vclg van een bijeenkomst van leden der Brit-
sche Labour-Party. Hij beweerde voorts, dat
lang niet alle processen en terechtstellingen
in Bulgarije tegen misdadigers gericht wa
ren; de meeste terechtgestelde personen had-
den niet of althans in zeer geringe mate in
betrekking gestaan tot de bedreven misdaden.
Hij druktc de hoop uit, dat de Britsche re-
geering er op zou staan, dat de aan Bulgarije
toegestane extra-troepen zouden worden naar
huis gestuurd op den datum, vastgesteld door
de geallieerden, die zich zeer tegen hun wi!
bereid hadden verklaard, die extra-troepen toe
te staan. In geen geval mag, besloot Wedg
wood, dien troepen worden toegestaan, toe
zicht te houden op de politiek van Bulgarije.
Riley (Labour-Party) drong er op aan, dat
de Britsche regeering en de geallieerden zou
den zorgen vcor de uitvoering der verdragsbe-
palingen in zake de minderheden.
De onder-secretaris voor Buitenlandsche
Zaken Mc. Neill wees op de moeilijkheid der
minderheidsproblemen op den Balkan. Wat
Bulgarije betreft, het is uiterst moeilijk, be-
trouwbare inlichtingen omtrent den toestand
aldaar te verkrijgen. De Britsche regeering
moet zich beperken tot het nakomen van de
verplichtingen tegenover het Bulgaarsche
volk, haar door de verdragen opgelegd. Maar
zij moet zich niet mengen in de binnenland-
sclie politiek van Bulgarije, zoolang Bulga
rije haar of andere hulp niet vraagt. De
Britsche regeering heeft haar invloed reeds
aangewend en zal daarmee doorgaan, om op
matiging aan te dringen.
Wat den datum betreft, waarop dc extra-
troepen naar huis moeten worden gezonden,
meende MceNeill, dat daaraan meet worden
vastgeliouden.
De Britsche regeering zal voorts trachten
een politiek van clementie en verzoenins 'in
Bulgarije te bevorderen
DE MAROKKO-POLITIEK DER
FRANSCHE REGEERING.
De parlementaire grcep der socialisten is
gi'termorgen in het Kamergebouw bijeenge-
komen. Besloten werd voor de motie van ver-
trouwen in de politiek der regeering-Painleve
in zake Marokko te stemmen. (Aanvankelijk
was besloten zich van stemming te onthou
den.)
Echter werd besloten, de resolutie met twee
zinnen uit te breiden, welke aan de bestaande
motie vooraf moeten gaan, met het doel de
minderheid te verhinderen tegen de motie van
vertrouwen in Painleve te stemmen. In deze
beide zinnen wordt gezegd, dat de Kamer
trouw blijft aan de politiek van vrede, tot uit-
drukking gebracht op 11 Mei 1924 en beves-
tigd op 3 en 11 Mei 1925, en zich in naam
van het recht der menschelijkheid en in het
nationaal belang verzet tegen het koloniale
imperialisme van avontuurlijke veroveringen
De nieuwe tekst is aap Painleve voorgelegd
Door de andere groepen van het linksche
Cartel hebben zich vereenigd met den door de
socialisten voorgestelden nieuwen tekst van
de motie van vertrouwen in de regeering-
Painleve in verband met de regeeringspolitiek
in Marokko.
DE ONRUST IN BULGARIJE.
0
MOORDAANSLAG.
Een zeer tragische gebeurtenis heeft zich-
gisternacht te Haarlem afgespeeld. Een 15-
jarige jongen, J. A. B., scholier te Amster
dam, wonende bij zijn vader te Amsterdam^
trok gisteravond naar Haarlem naar het huis
van zijn moeder (de ouders zijn gescheideu);;
aan de Kleverlaan, waar hij ongeveer halfeen
's nachts aanbeld'e. De moeder opende de'
deur, waarop de jongen onmiddellijk een re
volver op haar afschoot De kogel trof de
vrouw in de kaak. De jongen besprong daar
op zijn moeder en sloeg haar met de revolver
in het gelaat en op het hoofd. De moeder/
die om hulp riep, slaagde er niet in, den jort-'
gen vast te houden. Deze ont kwam over schut-
tingen en langs landerijen achter het huis.'
In den Kloppersingel ontdekte hij een bootje,'
ging daarin en trachtte de overzijde van het
Spaarne te bereiken, wat hem door den wind
belet werd. Verdere pogingen deed hij bij de
ducdalven in de nabijlieid van de spoorbrug,
maar deze mislukten ook. Toen de jongen op
de brug wou klauteren, viel hij in het water.
Twee visschers roeiden naar aen drenkeiing
en haalden hem in hun boot, waarop zij hem
naar het politiebureau brachten. Daar ver-
telde de jongen, wat hierboven meegedeeld is.
Hij vcegde er aan toe, dat hij opzettelijk voor
dit doel uit Amsterdam was gekomen. Hij
had een hekel aan zijn moeder. Spijt van zijn
daad had hij niet.
De politie heeft in de gang van het perceel
aan de Kleverlaan een revolver klein kaliber
gevonden, waarin 5 pafranen. Wapen en Vo
xels werden in beslag genomen
ALRMAARSCHE COURANT.
L I I' III. I
Uit Sofia wordt gemeld, dat dagelijks nieu*
we ter doodveroordeelingen plaats vinden. Ve»
le nieuwe arrestaties hebben de laatste dagen
plaats gehad en een groot aantal nieuwe com.
plotten is ontdekt. Te Varna zijn 144 personen
gearresteerd onder verdenking van samenzwe*
ring tegen de regeering.
DE EERSTE PRESIDENT VAN
PORTUGAL OVERLEDEN.
De eerste president van de Portugeesche re.
publiek Joao Chacas, is Donderdagmorgen
overleden. Hij werd geboren in Brazilie in
1863, ging naar Lissabon in 1883, waar hij jour,
nalist en politicus werd.
Hij werd gearresteerd tijdens de Oporto.re.
volutie in Januari 18°1 en naar Afrika gezon.
den. Toen in 1910 de republiek was geprocla.
Tr<-i-rd, werd hij teru«geroepen, en, na eenigen
tijd gezant te Parijs te* zijn geweest, in 1915
premier.
De Portugeesche regeering heeft besloten
zijn begrafenis op staatskosten te doen ge»
schieden.
DE ARBEIDSCONFERENTIE TE
GENeVE.
Op de arbeid' conferentie te Geneve is bij de
algemeene beschouwingen, waarvoor nij ze.
ventien sprekers zijn ingeschreven, ook het
woord gevoerd door den Nederlandsohen gede=
legeerde Serrarens. D e klaagde er over, dat
de regeeringsgedelegeerden hier altijd maar
met beloften komen, maar zelden met dadea.
„Met al die voorwaardelijke ratificaties al.
dus spr. schieten wij ook niet op. Er zijn ge.
lijktijdige ratificaties noodig, zooals door de
voorgenomen conferentie der ministers van
Arbeid beoogd woTdt." Spreker waarschuwde
er echter voor, „die ratificaties te doen betalen
door een nog elastischer interpretatie van de
toch reeds zeer caoutchouc.achtige bepalin.
genAnders zou het vertrouwen der arbeiders
wel eens verloren kunnen gaan.
De heer Serrarens protesteerde er verder te»
gen, dat de socialistisohe arbeidersorganisaties
vrijwel het monopolie van vertegenwoordiging
in den Raad van Beheer hebben, een feit,
waarover de vier millioen leden der Christe.
lijke organisaties in stijgende mate ontevreden
worden.
Spreker drong derhalve aan op waarborging
van de rechten der syndicale minderheden.
HET RUSSISCH GEZANTSCHAP TE
LONDEN.
Donderdagmiddag is een gewapende polities
dienaar op post gezct voor dc ambassade te
Londen van de Unie van Sovjet.republieken.
Naar vermogen wordt, is deze veiligheids.
maatregel genomen in verband met de ont.
vangst van een brief, waarbij bedreigingen te.
gen het leven van zekere sovjet.autoriteiten
worden geuit. Daarom heeft de ambassade be.
waking verzochj.
Toen de eerste politieman aan de ambassade
kwam, vond hij daar een lid van het personeel,
een regenjas aan en een slappe hoed op, de
wacht houden, in zijn hand een degenstok. De
constable heeft deze vrijwillige wacht toen af.
gelost en thans zorgen vakipenschen voor de
bewaking van de bedreigde sovjet.vertegen.
woordigers.
GEEN FRANSCHE TROEPEN OP
SPAANSCH GEB1ED IN MAROKKO.
Uit een nota, medegcdeeld door Primo de
Rivera, blijkt, dat het Spaansche Directoire
geen enkele overeenkomst heeft gesloten met
de Fransche regeering, waaruit zou kunnen
voorivloeien, dat het leger van het eene land
gemachtigd zou zijn te opereeren op gebied,
dat onder protectoraat staat van het andere
land. De onderhandelingen worden langs den
normalen weg voortgezet.
STRIJD IN HET HUIS STINNES.
Er heerscht strijd in het huis Stinnes, schrijft
de Berlijnschc correspondent van de Tel. Daar
alles wat met den naam Stinnes te maken heeft,
het Duitsche publiek levendig intcresseert, be.
procven de bladen, zonder daarin volkomen tc
slagen, dit conflict op te helderen. Het eenige,
wat over het geval officiccl bekend werd, is
ccn Wolff.bericht, waarin gezegd wordt, dat
Dr. Edmund Stinnes uit dc firma Hugo Stinnes
is getreden en zich in dc toekomst hoofdzake.
lijk zal bezig houden met dc belangen der fir.
ma op het gebied van verzekering en autom-y
biel.industrie.
N'a den "dood van Hugo Stinnes kwam d»
leiding van het Stinnes.concem in handen van
zijn beide zonerr, dr. Edmund Stinnes en Hu.
go Stinnes Jr. Doorslaggevenden invloed had
van het eerste oogenblik af hun moeder, die
door Hugo Stinnes Sr. tot algemeen erfgenaam
was benoemd. Men verdeelde de nalatenschap
in drie groote groepen. Te Miilheim aan de
Ruhr bestuurde de moeder het oude familie.
bezit, daarbij geadviseerd door den bekenden
grootindustrieel Vogeler. Te Berlijn heerschte
dr. Edmund Stinnes over den stcenkolen.han.
del, de courantembelangen en de verzeke.
ringsmaatschappijen der firma. Reeds tijdens
het leven zijns vaders had hij te Berlijn bijna
onafhankelijk op dit gebied gewerkt. Hugo
Stinnes Jr. vestigde zich te Hamburg om van.
daar uit de overzeesche belangen en den olie.
handel waar te nemen. Opvallend was dat een
aantal medewerkers van Hugo Stinnes Sr. met
den jongen Hugo in conflict geraakte en zich
uit de firma terugtrok. Het blijkt thans dat
de beide broeders het ook onderhng niet eens
konden blijven. Edmund Stinnes is meer of
minder verantwoordelijk voor de leiding van
de ..Deutsche Allgemeine Zeitung", waaruit
blijkt, dat hij volkomen in Duitsch.Nationaal
vaarwater geraakt is. Daarentegen liet Hugo
Stinnes Jr. zich herhaaldelijk in meer vrijzin.
nigen geest uit. De toestand werd nog meer
gecompliceerd door den invloed, die uitging
van de aefviseurs der moeder te Miilheim aar
de Ruhr.
Blijkbaar aanvaardt thans Hugo Stinnes Jr.
als uitsluitend gevolmachtigde der -algemeene
crfgename, mevrouw Claire Stinnes, de leiding
van het geheele concern. De oudste zoon dr.
Edmund Stinnes, wordt van de algemeene
leiding uitgeschakeld en beperkt zich er toe
ondernemingen, die met de Stinnes^rocp in
los verband staan. te beheeren. Of hij dat
voor eigen rekening of voor rekening der firma
doet is niet duidelijk. Wel schijnt vast te staan,
dat het Stinnes»concern tijdens de algemeene
kapitaalschaarschte in Duitschland zich slechts
met moeite liquide kon houden. Een vcrschiju*
sel dat gedocumenteerd werd door het ontslag
van den financieelen directeur van het concern.
Over de toekomst van het Stinnes.concern
zijn de meeningen in Duitschland zeer ver«
deeld. Het is een onloochenbaar feit dat Hugo
Stinnes Sr. tijdens de inflatie zich een zakelijk
bezit van een nauwelijks te overziene waarde
heeft verworven. Zijn belangen zijn over zoo.
veel gebieden verspreid, dat men een univer.
seel zakengenie moet hebben om ze alle te
kunnen beheeren. Daarbij komt >iet in
Duitschland bijna onoplosbare financieele pro»
bleem. Onder den dwang der international®
concurrence ziet men algemeen een neiging bij.
de groote bedrijven om zich naar hun oor.
spronkclijk hoofdterrein tdrug te trekken.