m
Damrubrieb.
m
m m
i m m
mm m
jmm m
i mmm
si.
een
Cacaodrank
floedt n Toor nierzwakte
i h k m
W~M
In en om de hooidstad.
Voor do huisvronw.
(Sf
A1 wordt on-noemelijk veel last veroor-
zaakt door zwakke of zieke nieren, toch wor-
den de eerste verschijnselen vaak verwaar-
loosd. De zorgen en eischen van het heden-
daagsche leven leiden tot nierzwakte, tenge-
volge waarvaw het bloed niet behoorlijk ge-
filtreerd wordt. Zoodoende blijven vergiften
in het lichaam achter, die de zenuwen aan-
tasten, de gewrichten en spieren doen ont-
steken en tot pijnlijke en zelfs ongeneeslijke
nierkwalm aanleiding geven. Rheuraatische
pijnen, hoofdpijn, rugpijn en kwellende blaas-
kwalen zijn er het gevolg van, gij wordt ze-
nuwachtig, prikkelbaar en mpedeloos, ver-
moeid, afgemat en zwak, de eenvoudigste
taak schijnt u een zware last.
Het is gevaarlijk deze waarschuwingen te
veronachtzamen het verstandigst is de
nieren zonder uitstel bij te staan en te ver-
sterken.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen versterken
de nieren, zij maken u gezond en houden u
gezond. Laat een flacon halen en overtuigt
uzelf: tal van menschen in uw omgeving
kwamen tot dezelfde ondervinding.
Let op de verpakking in glazen flacons
met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar-
door gij zeker zijt geen verlegen buiten-
landsch goed te ontvangen. Prijs 1.75
per flacon.
daar na 6Lb4f kan volgen 7. Pd2.
Ook wordt't valletje weerlegd, door spoe-
9ig e3 te spelen. Evenwel moet voor e3 eerst
Lg5 gespeeld worden om den L. niet in te
sluiiten. I
No. 60.
Qe Wedsrtijdeindspel.
Wit wint geforceerd in weinig zetten.
Oplossing probleem Nr. 61 (6e Wedstrijd
probleem) van W. Preiswerk.
Wit: Kc5 Dal Lf5 Pb7 pi c3.
Zw.: Kb3 Pa3.
1. Kc6 Ka4 2. Lc2 mat.
1 Kc4 2. Pa5 mat.
1 Pc4 2. Pc5 mat.
1 Panders 2 Pa5 mat.
Een tempo-2 zet 2e soort. Vandaar dat 1.
Ke5 niet een zuivere tempo-zet is, maar wel
degelijk gedaan wordt om gelegenheid .te
krijgen voor Pco na 1Pc4. Overigens
een verdienstelijke sleutelzet, die den Zw. K.
nog een vluchtveld geeft (c4) Alzoo winst
van 1 (en een mooie!) variant.
Probleem No. 64.
9e Wedstrijdprobleem.
Zwart (4)
"a b c d e f g h
Wit (4)
Wit geeft mat in 2 zetten.
Aan de Dammers!
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleem No. 861 (auteur Kleute).
Stand
Zwart: 15 schijven op 1, 5/10, 12, 17, 18,
20, 22, 24, 26, 35.
Wit: 15 schijven op 16, 21, 31, 33, 36/41,
43/46. 50.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10
11.
12.
Opl ossing
37—32
40—34
44—40
34—30
36—31
41 :23
33:11
46—41
16—11
43—38
45—40
50: 8!
1
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
26 :28
17 26
35 :44
24 35
26 :37
18 :29
44 :42
6 17
17
42
35
6
33
44
Goede oplossingen ontviugen wij van de
heeren: W. Blokdijk, P. Dekker, D. Gerling
en A. List te Alkmaar.
De volgende combinatie van R. C. Keller,
die wij in „de Telegraaf" aantroffen, is een-
voudig, maar leerzaam:
Zwart: 9 schijven op 3, 7, 13, 16/19, 24,
26.
Wit: 9 schijven op 25, 28, 31, 33, 35, 36,
38, 39, 48.
Zwart heeft 21—26 gespeeld en nu zet wit
2823! Zwart kan nu op drie manieren
slaan. Op 26 37 volgt echter 23 :1, op
19 :28 komt 33 2 en daarom slaat zwart
IS :29. Maar dan speelt wit 38—32 en of
WMLW. of.32j.27 |lg§k wit fflaakt
altijd dam op 2.
De wedstrijd om het wereldkampioenschap
te Parijs neemt volgende week een aanvang.
6 Nedeiianders en 6 Fransche spelers ne-
men er aan deel, n.l.Hoogland, H. de
Jongh, R C. Keller, H. Vos, P. J. van Dar-
telen en B. Springer voor Holland en Fabre,
Molimard, Bonnard, Ricou, Bizot en Giroux
voor Frankrijk
STUDIE VAN MOLIMARD.
Wit wint een schijf of de partij:
Zwart: 13 schijven op 1, 2, 6, 8/11, 14,
16. 17, 18, 22, 28.
Wit: 13 schijven op 25, 26, 27, 31, 33, 36,
37, 43, 44, 47/50.
Wit speelt 2621, daarmee zwart dwin-
gende tot 17 26. Dan volgt 27—21. Zwart
slaat 16 27 (want op 26 17 volgt 3127
en 33 15) en verder:
3. 37—32 3. 27 29
4. 44—39 4. 26 37
5. 25—20 5. 14 25
6. 39—33 6. 28 39
7. 43 5!
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. S62
van M. CHARLY (Fr.)
Zwart: 12 schijven op 9, 10, 12, 13, 14,
16, IS, 19, 20, 24, 25, 35.
Wit: 12 schijven op 21, 28, 31, 33, 34, 36,
38, 39, 42, 44, 48. 49.
Oplossingen voor of op 3 Juni, Bureau van
dit Blad
CXXXI.
Amsterdam's land en waterwegeif.
Ik schreef vroeger, dat het bestuur van het
Gencotschap „Amstelodamum" eerlang door
een historische tentoonstelling, die heel wat
belangrij'ks belooft en waarover ik te zijner
tijd natuurlijk een en ander hoop te vermel-
den, zal herdenken het feit, dat Amsterdam
op 27 October 1275 van Graaf Floris V van
holland zijn eerste handvest ontving, waarme-
de men het begin van de opkomst dezer nog
steeds in omvang groeiende stad feitelijk mag
aanmerken.
Zes en een halve eeuw zijn dus welhaast
over de wateren van 1J en Amstel heen ge-
gaan; over de wateren, die, men mag zulks
zeker aannemeri, de aanleiding zijn geweest
dat zich in dit moerassige deel van ons land
de voorloopers vestigden, die de grondslagen
legden van een stad, welke voorbestemd was
te worden een plek van groote historische be-
teekenis; de hoofdplaats van gansch een rijk
niet alleen in dit werelddeel, doch ook van een
ander, gelegen op duizenden mijlen afstand
verwijderd van hetgeen eens niet anders was
dan een nederig visschersdorp, welks bewo-
ners zich het bestaan daarvan nooit hebben
bevroed.
De wateren van IJ en Amstel, dat visschers-
fcedrijf, waren de oorzaak dat men zich hier
juist vestigde het bestaan der menschen
lag allereerst op het water, niet op het land,
en het water is eeuwen lang het element der
Amsterdammers geweest. Wij waren aller
eerst een zeevarend volk; de verkeerswegen
waren in de eerste plaats waterwegen en eeu
wen zouden voorbijgaan voor het verkeer op
het land eigenlijk van groote beteekenis zou
worden. Aan groote handels- en hierwegen
op het land werd aanvankelijk weinig aan-
dacht geschonken en zelfs thans nog, men
weet het, zijn de groote verkeerswegen te
land; de wegen, die Amsterdam verbinden
met het nabijgelegen Haarlem, verder nit
met Leiden en Den Haag, met Amersfoort
en wat oostelijk daarvan gelegen is, nog lang
niet wat zij behoorden te zijn.
Wanneer degenen, die zes en een halve
eeuw geleden met dat eerste handvest van
Graaf Floris begiftigd werden, hadden kun-
nen droomen hoe hot verkeerswezen te land
zich zou gaan ontwikkelen in de verre toe-
komst, zij zouden vermoedelijk althans be-
keken met de oogen van ons twinstigste eeu-
wers de grondslagen dezer stad niet ge-
legd hebben op deze pfek, doch veel meer west-
waarts uit in de nabijheid der zee. Een halve
eeuw geleden, toen het Noordzeekanaal zijn
voltooiing naderde, heeft men nog gemeend
dat westwaarts, het teen geboren ijmuiden,
een groote toekomst als handels-voorstad van
Amsterdam zou hebben het was waar-
sehijnlijk mogelijk geweest, wanneer men de
groote handels- en haveninrichtingen van
Amsterdam niet in het oosten, doch in het
westen der stad had aangelegd en nevens
den bouw van den nieuwen waterweg, ook de
noodige aandacht had willen schenken aan
den aanleg van flinke verkeerswegen te land,
die Amsterdam met die nieuwe plaats aan
zee zouden hebben verbonden. Die gelegen
heid heeft men toen niet aangegrepen, ook
toen zag men de beteekenis van uitnemende
groote landwegen en verkeersmiddelen nog
niet in; ware het wel het geval geweest, hoe
heerlijk zou Amsterdam nu nog liggen aan
het breede I J, waarvan de eigen'.ijke stad
thans door een niet meer ..up-to-date" Cen-
traal Station en andere gebouwen, jammer
genoeg, ligt gescheiden. Nog zijn wij, geluk-
kig, een zeevarend volk en heeft Amsterdam
door zijn grootsche oceaan-vaarders zijn da-
gelijksche verbinding met het rijk in Indie en
met andere handels-centra ter wereld, doch
de Amsterdammers van onzen tij-a zijn niet
meer de „water-rotten," die bij voorkeur hun
vennaak, hun genot vinden aan en op de Am
stel, aan of op het IJ, die voorkeur en dat
genot gaan landwaarts in, langs iandwegen,
die nog bij lange niet hun volmaaktheid Ver-
kregen hebben.
De tijden liggen nog niet zoovele jaren
achter ons dat voor den Amsterdammer in de
zomerdagen geen grooter genot 'bestond dan
te varen met de bootjes van den haven-stoom-
bootdienst naar 't Kalfje en Ouderkerk, of
van de De Ruyterkade naar Zaandam, naar
Ijmuiden, de Zuiderzee op; zeilen en roeien
zaten de jonge Amsterdammers in het bloed.
De groote uitspanningen over het IJ het
eens vermaarde Tolhuis van Mol „Zin-
ckeo"- en „Czaar Peter"-cafe's aan de De
Ruyterkade; de ,,Berebijt" aan den Amstel-
dnk, „d'IJsbreker" aan de Weesperzijde ep
„Schollenbrug" bij den Omval, waren de'
aantrekkelijke pleisterplaatsen, en er waren
om de stad nog enkele meer van die zomer-
toevluchten.
Nu zal ik volstrekt niet beweren, dat die
liefde voor het water geheel verloren is ge-
gaan, geenszins; we hebben nog altijd onze
roei- en zeilvereenigingen, die met eere mogen
genoemd en die de Hollandsche watersport
hoog houdener zijn nog steeds menschen,
die naar ,,'t Kalfje" of Ouderkerk varenook
bezoekers van de aan het water gelegen uit-
spannigen, maar de waterwegen zijn toch
voor "de Amsetrdammers van dezen tijd het
voomaainste niet meer. In vroegere jaren was
er voor feestvierende Amsterdammers; voor
bruiloftsgastenvoor jubileerende vereenigin-
gen, geen grooter uitgang in den zomer dan
een 9toomboottocht den Amstel op, de Vecht
langs, de Zuiderzee op toen ik, jaren ge
leden, aan den Amsteldijk mijn woonplaats
had, ging er's zomers geen Zondag voorbij
of de fanfare-muziek daverde over de rivier
en gepavodseerde booten vol feestgangers voe-
ren de Amstel op in onzen tijd is het feest
genot te vinden langs de landwegen om Am
sterdam.
Thans heeft men de club-tochten van fief,
sers naar het Gooi of naar de omstreken van
Haarlem; thans gaat men die kanten uit in
treinen en in electrische tram of in auto's,
als men die rijk is of in huur betalen kan;
thans ook worden op fcestdagen de landwe
gen vaak onveilig gemaakt door die soort
motorfietsrijders, die meenen dat zij het recht
hebben kalme fietsrijders of wandelaars het
leven ondragelijk te mogen makenzijn er ook
groepen wielrijders, die op dergelijke dagen
wegwedstrijden houden hoe komen ze er
bij, zou men zeggen, daar zelfs de slechtge-
plaveidc wegen om de hoofdstad voor uit zoe-
kenHet vermaak, het genot heeft zich voor
dc meerderheid der uitgaande Amsterdam
mers verplaatst van het water naar het land
de beweging op het water is te weinig op-
windend, gaat te langzaam; de ontspannin-
gen langs het water hebben den trek niet
meer zoo; men wil naar zee, naar de bos-
schen, men moet ver de stad kunnen uitgaan
in onze jakkerende eeuw!
En met die verandering van den aard en
de verlangens der menschen is het Amster
dam, dat zes en een halve eeuw geleden zijn
eerste handvest kreeg en toen had en eeuwen
lang heeft behouden zijn prachtige tigging,
omdat het langs de waterwegen zoo gemak-
kelijk van alle kanten te iiereiken was, in
slechtere conditio gekomen, nu de verkeers
middelen van beteekenis thans te zoeken zijn
op het land. Amsterdam staat in dat opzicht
nog ver, heel ver ten achter bij andere steden
des lands, bij de residentiestad allereerst
Wanneer men gaat zien welk een uitnemend
net van electrische tramwegen zich heeft ont-
wikkeld van Den Haag uit, waardoor de be-
woners dier stad in korten tijd, voor luttele ta-
rieven, kunnen bereiken het Scheveningsche
strand, Wassenaar, Noordwijk, Katwijk, Lei
den, het Westland, Rotterdam en met verge-
lijkt daarbij wat de Amsterdammer gegeven
wordt om langs de landwegen naar buiten
te gaan, te komen tot zee en bosch, dan zal
men moeten erkennen, dat de hoofdstad, die
eens door al haar waterwegen bevoorrecht
was boven zo6veel plaatsen in Nederland,
thans jammerlijk te kort wordt gedaan.
Van den Haag naar Scheveningen breede
geasphalteerde wegen, waarlangs de electri
sche trams gaanvan Amsterdam naar Zand-
voort de directe verbinding met een electrische
tram, doch langs een weg tusschen deze stad
en Haarlem, die doodsch is en er niet veel be-
ter op zal geworden zijn, ook al zal hij eimle-
liik geheel verbreed wezen, en overigens een
cmslachtige verbinding naar zee met dec
spoortrein, omdat men altijd eerst heel Am
sterdam door moet o mhet Centraal Station te
bereiken.
Van den Haag elke tien minuten goede
electrische trams naar de bosschen om Was
senaar; van Amsterdam uit een ongelukkige
verbinding met den „tuin" der hoofdstad,
het Gooi, hctzij met een uit-zijn-tijd geraakten
stoomtram, die vpor het grootste deel voort-
sukkelt langs een buitenweg, die door de tal-
looze ongelukken, welke er op gebeurden en
die er nog- gebeuren zullen, een droeve ver-
maardheid heeft verkregen, of met den spoor
trein, waarop men van de hoofdstad naar de
eerst-bereikbare plaats in het Gooi Bus-
sum een derde klasse tarief (retour-buurt-
verkeer) van 1.15 vordert er is in den
Haag een electrische tramlijn, ongeveer 12
K.M. lang, lijn 3, die de passagiers van het
begin-punt achter de Laan van Meerdervoort
voor tien centen brengt tot het Marlot-park
van "Wassenaar, dus voor twintig centen heen
en weer; de afstand AmsterdamBussum
bedraagt 23 K M. En dan de inrichting van
die Haagsdhc electrische vergelekcn bij de
derde klasse wagens op onze spoorwegen
Zes en een halve eeuw geleden werd Am
sterdam door den Hollandschen Graaf be
giftigd met een handvest en de waterwegen
naar alle kanten brachten de stad tot macht
en aanzien waaf zijn nu de regeerings-li-
chamen, die door een .handreiking" zorgen
dat de landwegen, die thans voor een groote
stad hoofdzaak zijn geworden, gemaakt wor
den tot wat zij behoorden te zijn? Te lang
reeds wacht de hoofdstad op electrische spoor-
banen, met goedkoope tarieven. in haar on-
middellijke omgeving; op den allernoodzake-
1 i/ken breeden weg naar Amersfoort; op ra-
dicale verbetering van den landweg naar
Haarlem, waar de verbreeding zoo langzaam
gaat; op een directe verbinding met zijn voor-
haven Ijmuiden. Is het Amsterdam van de
twintigste eeuw dan minder in beteekenis dan
het was in dc dagen toen het zijn eerste hand-
vest kreeg?
Men hoopt op de Olympsche Spelen van
1928 t is te hopen, dat er geen Marathon-
wcdloop bij -zal plaats hebben op dc landwe
gen om deze stad de vreemdelngen zouden
„versteld" staan.
S1NA SANA.
Er is en er blijft maar
OVERAL VERKRIJGBAAR
Ik heb laatst in een Amerikaansch tijd-
schrift een pracht-opl ossing voor een kasten-
looze slaapkamer gezien.
Het is altijd een nachtmerrie voor de huis-
vrouw, als zij in haar huis niet voldoende
kasten vindt; vooral in de slaapkamer zijn
zij onmisbaar. Sommige menschen werken
dan met gordijntjes of lapjien, wat slordig
staat en stoffig is. Anderen laten een kast
maken; dat is natuurlijk het meest afdoende,
maar voor velen een te kostbare geschiedeni®.
Daarom geloof ik, dat het wel dienstig is u
hier het Amerikaansch plan in hot kort eens
over te vertellen.
Indien u zoo gelukkig is een kleinen in-
sprong naast uw schoorsteenmantel te hebben
of een blinde deur naar een ander vertrek.
dan vormt die plaats wel het geschikste punt
voor een kleerenkast. U laat twee planken ma
ken, die precies in de nis of de deur passen.
Als uw nis diep is, kunt u er zelfs een drie-
planken-diepe kast van maken; hoe meer
ruimte des te tiever, nietwaar? De planken
moeten een in elkander voegend geheel vor-
men, bovendien nog door twee dwarsplankjes
verbonden zijn, en steunen op aan weerszij-
den tegen den muur gespijkerde stevige hou-
ten latten. Aan de buitenzijde van de dwars
plankjes bevestigt u een 20 c.M. lang T-
scharnier en schroeft tusschen de lange
„pooten" van deze scharnieren een stok (bijv.
een bezemsteel, als die niet te kort is.)
De T.-scharnieren hebben gaten op ver-
schillende hoogten; dus die kunt u zelf be-
palen; dat hangt van de hoogte van uw kast
af.
Let goed op, dat de „bezemsteef' in het
midden komt te hangen, zoodat er voldoende
ruimte voor kapstokjes is.
Schroef nu aan weerskanten, onder tegen
den plank van voren twee keperen oogen en
nog een in het midden van den plank; steek
hier een roe doorheen, waaraan een gordijn
met beenen oogjes wordt geregen en het zaak-
je is klaar, op de afwerking na; deze bestaat
uit het bevestigen van een dunnen houten lat,
die boven het gordijn komt en in dezelfde
kleur wordt geverfcl, als de muur, waar hij
een geheel mee vormt. De plank zelf, die de
kast maakt, behoort van binnen wit geverfd
te worden en van boven door stevig, bruin pa
pier, dat er op vastgeplakt zit, te worden af-
gedekt.
Op deze wijze krijgt u een practische en
nette kast, waarin uw kleeren droog en stof-
vrij hangen; de muur blijft onbeschadigd en
het gordijn kan gemakkelijk afgenomen en
gewasschen worden.
Wanneer u vruchtjes uit een flesch noodig
heeft, bijv. voor het garneeren van gebak of
van een pudding, weet u, wat u dan met al
het overschietende sap moet doen? Maak het
warm, voeg er een beetjc opgeloste gelatine
aan toe en cen weinig suiker. Laat het daarna
koud worden: vermeng het vervolgens met
wat geslagen room en giet het in ijsglaasjes.
Dat is dan een verrukkelijk dessert-gerecht.
Indien u er geen room door wilt doen, heeft
u een smakelijk vruchtengeleitje.
Als de kleine, pas geboren baby niet ge
noeg teekenen van leven geeft, houdt de dok-
ter den peuter om de beurt in een koud en
warm badje. Daar fleurt het kind gauw van
op-
Op dezelfde manier kunt u groenten, die
wat verlept en slap zijn geworden, weer op
krachten brengen. Leg ze even in een korn
met warm water, dan direct in een met koud,
waarin cen beetje zout is opgelost, en u zult
eens zien hoe snel het helpt. Indien eenmaai
warm-koud niet voldoende is, moet u het nog
eens herhalen. De eerst wat slap hangende
blaadjes stijven dadelijk op.
Als u uw vleesch goed malsch en sappig
wilt hebben, moet u het, voor u het braadt,
twee of drie minuten in kokend water zetten.
Ook kalfspoot e.d. vleesch moet voor het ge-
kookt wordt even in kckend water gezet wor
den; dat is er goed voor.
Ook kaarsen moeten sorns met kokend
water behandeld worden. Namelijk wanneer
zij te dik voor den kandelaar zijn! Het is
zoo'n naar werkje om ze dan af te schrappen
en u heeft kans, dat zij dan n6g niet passen
eu een eindeloos gepeuter kosten. Wanneer u
ze echter weer in een kommetje met Keet water
houdt, kunt u ze onmiddellijk daarna in dec
kandelaar zetten.
Er zijn weinig dudn zoo vies in huishoud-
kast of slaapkamer als de oorwurm. Ik hoor-
de laatst echter, dat er een prachtig middel is
om lien te verdrijven; drenk een blad vloeipa-
pier ui polei-olie; polei is z.g. vlooienkruid en
dc otic krijgt u bij een drogist. Scheur het
vloeipapier in kleine stukken en leg deze op
zich niet meer vertoonen!
Is,dit geen pracht-middel om te controlee-
ren of uw bed voldoende is gelucht: leg ge-
durende een kwartiertjc een handspiegel tus
schen de lakens. Als het bed niet genoeg ge
lucht is en dus nog vochtig, dan zal de Spie
gel in dien tusschentijd beslaan.
Vilten en fluweelen hoeden kunt u zelf best
reinigen, als u ze niet goed genoeg meer vindt
om er verf- of uitstoomkosten aan te besteden.
en het u toch ook aan uw hart gaat om dea
hoed wegens die paar vlekjes weg te doen.
Neem evenveel zout als mee! en vermeng deze
beide ingredienten. Wrijf dat mengsel nu met
een schoonen, harden borstel goed in den
hoed. Laat het er een half uur op zitten, bor
stel dan nog eens flink on klop den hoed ver
volgens uit. U moet de zout-meel-combinatie
echter gelijk verspreiden over den geheelen
hoed en niet alleen op de vlekken leggen, want
anders zouden later de gereinigde plaatsen
afsteken bij de nog vuil gebleven rest.
Als u er last van heeft, dat uw muren
doorregenen, moet u eens, wanneer zij goed
droog zijn, gekookte lijnolie over de buiten-
kant smeren. De olie moet er heet *op gestre-
ken worden; drie laagjes over elkaar; dan
komt er geen druppel regen meer door. Bo
vendien, als het een roodsteenen muur is,
wordt de kleur mooi helder door deze behan-
deling.
Proyinciaal nieuws
UIT DE R1JP. -
Men schrijft ons:
In de j.l. gehouden vergadering van de
..Maatschappij tot bevordering van Nijver-
heid' alhier, werd ten zeerste betreurd het
besluit, dat genomen is door den Raad dezer
gemeente, n 1. om niet toe te treden als lid der
Provinciate Noordhollandsche Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer.
Eenparig was men van oordeel, dat nu
bovengenoemde Maatschappij de hand aan
den ploeg moest slaan, er werd dan ook be-
sloten om als lid toe te treden. Wij felicitee-
rert de heeren met hun genomen besluit, ho-
pende, dat zulks mag zijn tot groei en bloei
dezer gemeente.
Naar wij vernemen is in deze gemeente
een vereeniging gevormd, welke ten doel
heeft een beslissing van het hoogste Rechts-
college uit te lokken of de eigenaars van per-
ceelen verplicht zijn, met hunne perceelen
aan het Provinciaal Waterlcidingsnet aan te
sluiten.
De heer Roelofsen, lid dezer vereeniging,
werd eenigen tijd geleden door den Kanton-
rechter te Alkmaar voor cenzelfde overtre-
ding veroordeeld tot 3 boete subs. 3 dagen
hechtenis. Betreffende deze uitspraak ging hij
in hooger beroep bij de Rechtbank, doch werd
j.l. Dinsdag door dit College eveneens tot
eenzelfde straf veroordeeld.
Het mond -en klauwzeer neemt in deze
gemeente gestadig toe. Sinds vanaf half Mei
j.l. zijn reeds 9 gevallen aangegeven. Vele
kalveren sterven tengevolge dezer besmette-
lijke veeziekte.
UIT OUDKARSPEL
De heer W. C. Beekman, konunies le klasse
alhier, gaat naar Alkmaar, terwijl de kom-
mies lc klasse J. H. Bosch van Agister dam
naar hier is overgeplaatst.
UIT SCHAGEN.
De kaasfabriek „de Loet" alhier betaalde
over't tijdvak 5 Maart—30 April I 6,55 per
100 K.G. melk uit.
Alhier werd een schaap met 4 lamme-
ren op de markt aangevoerd. De lammerw
werden gekocht voor 26 per stuk,
UIT Z1JPE
Bij het afgraven van cen Nol, nabij Sint
MaartensVlotbrug (Zijpe), werd eene belang-
lijke collcctie oude munten gevond.cn. Er zijc
er bij van het jaar 1300.
UIT T VELD,
legen de aanbesteding van het electriscb
gemaal van den Wolpolder in de Niedorper
Kogge, zijn door Ingelanden verschillend*
bezwaren ingebracht.
Stadsnieuws
BLAUWE WEEK.
In ,,'t Gulden Vlies" werd Donderdag een
propa-ganda-avond georganiseerd voor ge-
heelonthoudiing, als cen onderdeel van de
Blauwe Week.
De heer Nouen, secretaris van het Blauwe
Weekcomite, opende bij afwezigheid van den
voorzitter de door weinig bezoekers bijge-
woonde vergadering met een woord van wel-
kom om kort daarop het woord te geven aan
ds. P. L. Kiehl van Hoorn, die als onder-
werp van zijn rede noemde: Wonderliike
aantrekkingen".
In verband met dezen titel van zijn onder-
werp betoogde spr., dat de strijd van de ge-
hcelonthouders er niet zou zijn als er met
een wonderlijke aantrekking bestond. Spr
schetste dit uitvoerig door op te wijzen.dat
de drank de menschen aantrekt, dit is echter
tegelijkertijd iets duivelsch en iets helsch,
want die aantrekking wint het van alles. Wij
ontmoeteni zoovele menschen, die zich niet
kunnen losrukken yan den dwang van den
drank. Dat zijn de gedegenereerden, de ar-
men, de willoozen, die aan zichzdf de spo-
ren dragen van hun val. I
Ook van die menschen gaat een aantrek-
kingskracht uit naar een ander deel der
menschheid: naar de onthouders. In dit ver
band zcide spr.laten wij toch goed oils be
ginsel kennen, laten wij ons principe toch
putten uit het allerhoogste wat er is, n l. uit
het altruistisch opzicht
Aldus willen de geheelonthouders een
groote macht vormen, opdat zij zich kunnen
werpen op hen, die 'door een vreemde aan-
trekkingskracht gegrepen zijn en zich daar
van niet kunnen bevrijden.
Al hebben wij wellicht eerst neiging voor
een dronkaard een straatje om te gaan, toch
gaat er van hen een aautrekkingskracht op
ons uit en wij .willen hen helps* CB rrachten
jgfc "Wk-
ft
