AlKmaarsche Gourant
De Garderebe.
i'r&ag ea A&nbol
a
a
Oil Eiisland.
N.V. Boek- en Han-
delsdrukkerij voorh.
Herms. Coster Zn.
Zaterdag 6 Juni.
Bn it en land
Honderd Zevsn en Twintigsfe Jaargang.
De nieuwe „Nep".
Den laatsten tijd doet de sovjet-regeering
al het mogelijke om de Russische kooplieden
tot samenwerking over te halen. Er worden
bijeenkomsten belegd, waarbij vertegenwoor-
digers van de regeering redevoeringen hou-
den en den kooplieden op de voordeelen wij-
zen, die een dergelijke samenwerking voor de
bourgeoisie zou kunnen opleveren, er worden
beloften gegeven dat er een einde zal gemaakt
worden aan de schandelijke afpersingeu
waaraan de kooplieden nu in het land der
sovjet's bloot staan, er worden verschillende
„voorrechten" in het vcoruitzicht gesteld. Wij
zien dus het begin van een nieuwe periode, het
prijsgeven van de nog kort geleden afgekon-
digde, meer commimistische politiek, het in-
luiden van een nieuwe „NEP", dus iets dat
eenige overeenkomsten vertoont met de poli
tiek Van Lenin, toen hij het militanfe en mili-
taire communisme heeft afgeschaft en de lste
„NEP", heeft afgekondigd. (Voor onze le-
zers, die de in Rusland gangbare termen niet
kennen, deelen wij mede, dat NEP een afkor-
ting is van de woorden: „Nieuwe Economi-
sche Politiek", waarmede Lenin zijn gedeelte-
lijk herstel van de kapitalistische maatschap-
pelijke toestanden aanduidde.
Naast de overeenkomsten bestaan cchter
ook veel'verschillen, die de nieuwe NEP tot
een zeer merkwaardig en verblijdend ver-
schijnsel stempelen. Toen Lenin zijn NEP
invoerde was er geen sprake van onderhande-
lingen met de bourgeoise. Hij stelde de bour
geoisie in staat zaken te doen en was er zeker
van dat de bourgeoisie gaarne gebruik van dc-
ze gelegenheid zou maken, dat zij met geen
woord over eenige garantie zou reppen. Le
nin dacht er niet aan eenige voorrechten aan
de kapitalisten te verleenen, integendeel hij
wees aan, tot waar de communisten zouden
gaan in hun tegemoetkomende houding, hij
stelde als hoofdvoorwaarde voor zijn NEP,
dat de communisten de belangrijkste bedrij-
ven in handen zouden houden. Hij vreesde
ook voor e enal te gauw samengaan van de
nieuwe bourgeoisie met het platteland, want
hij begreep dat de kapitalisten zonder veel
moeite konden bewerkstelligen datgene waar-
toe de communisten, ondanks al hun voorrech
ten, en den steun van den staat, niet in staat
bleken te zijn, n.l. den band tusschen stad en
platteland te herstellen. Lenin begreep, dat
het platteland dan zou inzien dat de bour
geoisie voor de boeren een zeer nuttig element
is, terwijl de communisten het platteland al-
leen armer maken, hetgeen het begin van het
einde zou zijn en de onvermijdelijke ineen-
storting van het bolsjewistische stelsel zou
medebrengen.
De bourgeoisie heeft toen inderdaad gretig
de mogelijkheid aangegrepen om zaken te
doen en stelde geen voorwaarden, durfde
zelfs niet aan dergelijke dingen te deuken. Er
ontstond toen in Rusland een nieuwe bourge
oisie, die toen dikwijls uit't uitvaagsel van
het volk bestond, die op 'n gewetenlooze wij-
ze, met toestemming van de bolsjewistische
heeren en meesters, het volk exploiteerde en
een allerbehalve cnfaerispelijk leven leidde
Hoe minderwaardig deze „nepmannen" ook
waren, zij waren toch te verkiezen boven de
bolsjewistische handelaars, zij waren ook veel
beter in staat het handelsverkeer te regelen
dan de staatsambtenaren, die voor een zeer
groot gedeelte uit vroegere prtijpropagandis
ten werden gerecruteerd en voor het overige
onder de minste intelligente klassen van de
bevolking geworven werden (de intellectuee-
len waren of naar het buitenland gevlucht, of
door de bolsjewiki vermoord, in de gevange-
nis geworpen, naar het barre Noorden ver-
bannen). Zelfs deze bourgeoisie heeft de Rus
sische volksehuisvesting uit haar letargie we-
ten te wekken en nieuw leven in het verstijfcle
lichaam te blazen. Deze, bctrekkelijke, voor-
uitgang van de welvaart van het platteland
heeft echter op in het cog springende wijze de
gebreken aangetcond van de bolsjewistische
productiewijze.
De Nepmannen konden n.l. alleen handel
(en daarbij alleen binnenlandsche hande:)
drijven, terwijl de industrie geheel in de han
den van de bolsjewiki is gebleven. Deze
staatsindustrie is echter zoo slecht georgani-
seerd en werkt op zoo'n- onproductieve wijze,
dat haar producten zeer slecht en schandelijk.
duur waren. Er ontstond Joen een paradoxals
toestand: het platteland verlangde naar fabri-
katen, maar het kon die niet koopen omdat zij
te duur waren, zoodat de fabrikaten in de on-
slagplaatsen der verschillende trusts lagen te
rotten. Wat nu te doen? De goedereu tegen
een voor de boeren aannemelijken priis ver-
koopen beteekende de goederen met verlies ver-
koopen en den kostprijs konden de boeren
niet betalen Toen hebben de bolsjewiki wat
bedacht; zij besloten den handel van deu
staat te trekken en op deze wijze, door de
winsten van de handelaars in de staatskas te.
doen vloeien de fabrikaten Tegen een lageren
prijs te verkoopen. Maar wat met de nepman
nen te doen? Hierover maakten de bolsjewiki
zich niet druk. Er werdeu eerst verschillende
maatregelen getroffen, die den particulieren
handelaar't leven ondragelijk moesten ma
ken. Toen dit niet hielp, werden de onnooze-
len, die aan de uitnoodigiug van de bolsjewiki
'gehoor hebben gegeven, naar het Noorden
verbannen en al hun bezittingen werden in
beslag genomen. Dat was het einde van de
Nep van Lenin
Het bleek echter dat de bolsjewiki zich in
hun rekening hadden vergist. Zij zijn even
slechte handelaren gebleken te zijn als zij
slechte industrieelen waren en de rijkshandel
is op een volkomen mislukking uitgeloopen
De staat heeft niet alleen geen baten van den
handel ontvangen, maar heeft telkens op-
nieuw credieten moeten verleenen, omdat de
rijkshandelsondernemingen met verlies werk-
ten. Bovendien heeft deze maatregel een ge-
volg gehad, waar de bolsjewiki in het geheel
niet op hadden gerekend: de boeren, die ge-
duldig alle kunststukken van de regeerende
kliek verdroegen, kwamen nu in verzet tegen
dat sollen met hun belangen. Er moest aus
zoo spoedig mogelijk een wending in de po
litiek komen, want de ontevredenheid der
boeren, dit begrepen de bolsjewiki zeer goei,
kon lot een revolutie en omverwerping van 'de
bolsjewistische orde leiden. Den eenigen uit-
weg, dien de bolsjewiki nu konden vinden,,
was een accoord met de bourgeoise, een we
derinstelling van de NEP.
Dit is echter niet zoo eenvoudig als de
bolsjewiki dachten, De bourgeoisie heeft in
dien tijd geleerd, wat bolsjewistische beloften
waard zijn, en zij zal er nu niet meer inloo-
pen. Zij verlangt nu zekere garanties, zij wil
dat de wetgeving in een door haar gewensch-
ten /in zal gewijzigd worden. De regeering
weet het en billijkt het ook tot op zekere
hoogte, althans zij belooft verschillende van
de door de woordvoerders der bourgeoisie ver
langde wetswijzigingen in te voeren. De belas-
tingdruk zal verlicht worden, de voorwaar
den waarop de particuliere handelaars goe
deren uit de rijkscentrales kunnen betrekken
zullen in een voor de bourgeoisie gunstigen
geest gewijzigd worden, de particuliere hande
laars zullen bankcreaiet kunnen krijgen
(vroeger kon dat niet.)
Is er echter zekerheid, dat de bolsjewiki na
eenigen tijd hun beloften niet weer zullen in-
trekken en de particuliere handelaren niet op-
nieuw van al hun bezit zullen berooven? Een
dergelijke zekerheid bestaat natuurlijk niet.
Sterker, een der bolsjewistische leiders heeft
zelfs openlijk verklaard, dat de sovjets de
bourgeoisie eerst rijk zullen laten worden om
haar later alles te ontnemen. De regeering
protesteerde toen tegen deze veronderstelling,
maar iedereen weet welke waarde dergelijke
protesten hebben.
Maar zelfs indien de bourgeoisie op de
voorstellen der bolsjewiki zal ingaan, dan is
het doel, dat de bolsjewiki nastreven, nog niet
bereikt. Men vergete niet, dat de bolsjewiki
ook nu alleen den handel willen vrijgeven, ter
wijl de industrie genationaliseerd zou blijven
en dus op dezelfde oneconomische wijze zal
werken en door dezelfde ondeskundige perso-
nen zal goleid worden. De prijzen der fabri
katen zullen dus even hoog blijven en de boe
ren verlangen juist naar een prijsverlaging
van de fabrikaten, rear meer overeenkomst
tusschen de prijzen van landbouwproducten
en van fabrikaten Hierin zal de nieuwe Nep
niels kunnen veranderen, zoodat de toestand
ongewijzigd za1 blijven. Er is een middel om
den toestand te redden n.l. een zoo spoedig
mogelijke verowijping van de bolksjewiki
maar dezen weg zullen de bolsjewiki uit
eigen beweging niet kiezen. Zij zullen er dus
door de boeren toe gedwongen moeten worden.
BORIS RAPTSCHINSKY.
Anna had haar eigen betrekking omdat
haar man er geen had. Wie wist daarenboven,
dat zij getrouwd was? Haar chef had haar
streng bijgebracht, dat zij een goeden indruk
had te maken van af het hoofd tot de voe-
ten. Zijn lokaliteiten moesten ook op de bezoe-
kers een goeden indruk maken. Zelfs de oude
vrouw bij de W. C. had opdracht vriendelijk
te zijn. Goedhartig, flink, een en al welbeha-
gen; des te meer behoorde Anna dit in de
garderobe te zijn.
De chef betaalt weliswaar weinig, maar
de kans op fooien is niet gering of waarde-
loos. Anna telt de leege haken aan de kap-
stokken en terwijl zij met de handen en oogen
dc haar toevertrouwde winterjassen, pelsen,
mantels en hoeden ordent, bekijkt zij van tijd
tot tijd zich zelf eens, gedachtig aan de ver-
maning van den chef. En eventjes, in een
ho'ekje achter een zware pels, wrijft zij zich de
wangen om een goede indruk te maken. Ei-
genlijk had zij zich wel graag wat gepoeierd,
maar daartoe had zij niet den miced. Ook
zonder poeier zagen de heeren en dames
haar voor een jong meisje aan. Wie weet ook
dat zij getrouwd was?
Anna tippelde achter de toonbank der gar
derobe van vijf uur's middags tot twee uur
's nachts, sorns ook werd het drie uur en zij
vond zelden een oogenblikje om naar harte-
lust te kunnen gapen. Al maar door komen
heeren en dames en leggen, tegelijk met hun
mantels, ook hun zorgen, hun verveling, hun
verdrietelijkheden af, alles, waarvan zij zich
op een dergelijken avond gaarne los willen
maken om, tegen een klein papiertje en tegen
een kleine beialing, er Anna mee te belasten.
Anna rckcnde in ge dachten na, hoeveel zij van
net gebeurde geld haar zelf zou toebedeeld
worden en glimlachte, alsof het haar een spe-
ciaal gencegen was om op de afgelegde Ver
drietelijkheden, de verveling, de zorgen en
de grofheden te mogen passen. Warempel, 't
is zoo kwaad nog niet om eens een paar uren
uit de eigen huid te kruipen, zei Anna bij
zichzelf, en op een oogenblik, dat er nieman:!
kwam, drukte zij het blonde kopje tegen haar
handen als verstond zij de kunst van naden
ken.
Na te denken is geen noodzakelijkheid, von-
dan eenige piepjonge dichters, die druk pra
tende binnenkwamen en zich aan de bar ver-
drongen, belust op wat gezellige kout en -on-
gevoelig voor al de zorg en nood in de garde-
robe. Anna ontving haar fooi. En daarom,
meneeren, is Anna hier, opdat jullie je zult
kunnen amuseeren.
„Halo! krijg ik wat?" hoorde Anna zeg-
gen en zij vergat haar dichters, in geval zij
werkelijk over hen gepeinsd had, terwijl de
dichters niet aan haar dachten. Anna trok d.
handen van haar gezicht weg en toen zij het
nummer aannam, kon men haar schrik en
haar verstrooidheid op haar gezicht lezen
Haar handen beefden; met- schaamte bekende
zij zich zelf, dat die er voor iets anders waren
.dan om haar hoofd tc steunen. Snel zocht
Anna de mantels en pelzen door en terwijl zij
den meneer voor de toonbank een kleeding-
stuk overhandigde, glimlachte zij als ge-
woonlijk.
„Dic is niet van mij," zei de man nucliter
en draaide haar den rug toe om nog even
voor zijn vertrek met.een btik dc dansenden in
de zaal in zich op te nemen. Anna's hart
blijft van schrik bijna stilstaan; zij weet
geen raad. Verward bekijkt zij het nummer
opnieuw, de winterjas, den meneer, en terwij'
zij weer wegduikt in het duister der afgeleg
de kleedingstukken, zoekt zij met wanhopige
armen en met nog wauhopiger oogen.
„Is het deze misschien?" fluistert zij ge-
jaagd, een jas aanbiedend, die haar het beste
schijnt als bij hem passend.
Ete meneer kijkt even' zijwaarts en zegt af-
wezig: „neen", en gaat verder met van de
lichte zaal en van de paren afscheid te ne-
men.
Het is van veel belang om voor je amuse
ment zorg te dragen en heel wat minder om
met onze jas ons weer in de daeeliiksche zor-
en
gen te sfeken. Dat is 'Anfia h'aar afdeeling
die van menschen als zij. i
,,Neen," herhaalt Anna en haar been en
trillen. Zij staat midden tusschen alle kleeren
en ziet geen oplossing. Godhoe is het moge
lijk, dat zij ze door elkaar heeft kunnen ha
len! Alle mantels zijn verkeerd, alle levens
verwisseld! Jij hebt recht om eens tubercu-
leus te worden, Anna, maar je hebt heelemaal
geen recht om anderer levens door elkaar te
haspelen. Jij hebt recht op een fooi, maar je
hebt onze werdijetelijkheden en onze zorgen
van ons af te nemen. Hoe konden anders de
dichters van daar straks, die de wereld en het
leven kennen, joligheid en drinkgelagen
scheppen, als jij niet je plicht in de garde-
robe vervullen zou? Als jij plotseling onze
jassen in een chaos bracht, als jij de gardero
be in den steek laten zou en aan allerlei mal-
ligheden denken!
„Komt er niets?" sprak de meneer op ijs-
kouden toon, terwijl hij fluitende wegstapte
om den chef te roepen.
De chef is zeer tegemoetkomend. Hij draait
om den gast heen en sist Anna toe: „ik heb
het je gezegd ik heb't je gezegd maar
wij spreken elkaar nog wel nader
Anna zwijgt, zwijgt met haar heele wezen
en stelt de garderobe en haar lot in zijn han
den. Eindelijk wordt de jas gevonden. De
man kleedt zich aan alle waardigheid en
alle schijn van zijn leven zetten zich weer op
hem neer als een aap op den schouder van
een tarlatan. De meneer weet gedistingeerd
te schelden. In zijn voile voornaamheid gaat
hij heen, duidelijk blijk gevend van zijn groote
minachting voor de wanorde van de garde
robe. Hoe kun je je nu amuseeren, als er niet
eens fatsoenlijk zorg gedragen wordt voor
het nette publiek?
,.lk zal er wel een stokje voor steken, ik zal
wel.." zegt die chef snijdend. Anna steunde
nog eens weer haar blonde kopje in de han
den, maar dat gaat noch dien meneer, noch
den chef aan. Naar alle waarschijnlijkheid be-
rekent zij de gevolgen van dit gevai Zij is er
mee bezig juist op het oogenblik dat er weer
iemand komt. Zij strekt werktuigelijk de hand
uit, maar toen zij haar man herkende, die ge-
komen was om met haar het einde van net
vermaak en der ontspanning af te wachten,
glimlacht zij, omdat zij weet dat hij zijn zor
gen niet aan de garderobe zal afgeven.
„Ik heb geen nummertje", schertste de
man, „ik sleep mijn jas den gansChen dag
mee rond en heb niets verdiend. Ik heb geen
garderobe-nummer, hoogstens een recht
op jou, vrouwtje."
„Ik h e b geen garderobe meer", zegt An
na en vertelt hem alles. De man schrikt en
kijkt zijn vrouw wezenloos aan, die tot nog
toe voor hem de kost had verdiend.
„Z6o. zegt hij, heelemaal uit de 'diep
te, alsof hij de onderste noot van een toon-
ladder inzet. Daarop ordenen zij de dooreen-
geworpen kleedingstukken, alles uiterst pre-
cies controleerend, opdat een ieder ontvangt,
wat het zijne is. Inderdaad is er geen num
mer voor Anna; haar man had haar niet aan
de garderobe afgegeven om er zijn zorgen
mee af te leggen, maar juist om ze te ver-
grooten. Zelfs Anna was het niet gegeven,
zichzelf aan de garderobe af te geven.
„Waarom zou je eigenlijk nog 1 anger hier
blijven?" zegt Anna tegen haar man. „Mor-
gen ben ik ook zonder betrekking".
„Ook al goed", zegt de man, en gaat naar
huis als een geslagene.
Toen ze weer alleen was, vervulde Anna
stipt-ordelijk haar plichten. Toen de laatste
pels in den hoek der garderobe was achterge-
bleven, verstopte zij zich er achter en wreef
zich de wangen wat rood om vooral een goe
den indruk te maken. En terwijl zij deze laat
ste pels een meneer overreikte, die goed van
stemming was, glimlachte zij en maakte in
derdaad een goeden .indruk.
„Lalala. neuriede de meneer van den
pels en terwijl hij zich naar de garderobe
heen boog, fluisterde hij Anna toe. „en
is er niets anders meer?"
„Neen", zei Anna.
„Wat? en jij zelf dan?"
„Heeft u een nummer?"
„En of!" lachte de pels en blies zich op
aan den kant, waar de meneer een portefeuil-
le met banknoten had weggeborgen.
„Zoo", zei Anna, „ja, dat is het rechte
nummer! Hier is uw eigendom, mijnheer!"
In dien nacht ging Anna voor den eer-
sten lceer niet met haar man naar huis, maar
vergezelde de laatste pelsjas, als kon zij zich
van hem niet los maken.
Dat was het begin van de a llcrmoeilijkste
toonladder.
Uitsluitend 2e handsgoederen.
Geen diensfaanbiedingen, enz.
2 GEeTSTE R UIT EN TE KOOP (spie-
gelglas) maat ISO X 76.
Adres Bureau van dit blad.
TER OVER.NAME cen bijna nieuw HEE-
RENR1JWIEL m. kettingkast en terugtrap-
rem, spotprijs, moet weg.
STATIONS WEG 140.
TE KOOP 1 MOTOR zonder gebr. merk
Radco, loopt schitterend.
LIMMERHOEK IS.
TE KOOP een beste TRAPNAA1 MA
CHINE. Adres Wagcnmakerstr. 14. Niet op
Zondag.
TE KOOP EEN HEEREXRI jWIEL
I 12.50. FORESTUSSTRAAT 17.
TE KOOP een in goeden staat zijnd
DAMESRIJWIEL. ZEGLIS 7.
TE KOOP LICHT BAKWAGENTJE en
BAKKERSKARRETJE en IJSMACHINE.
Adr. Kooiineerlaan 87, Vierstaten Alkmaar
MANTELPAK TE KOOP zoo goed als
nieuw, van dame- Te bevragen 2e Kabei-
straat 11.
TE KOOP EEN FOTOTOESTEL 13
bij 18 prima lens, aan hetzelfde adres een
zoo goed als nieuw HEERENRIJWIEL.
BOEZEMSINGEL 19.
TE KOOP goed onderhoudem grijze KIN-
DERWAGEN en L.OOPHEK met houten
vloer. Adres COUWENHOVEN, Pierson-
straat 4.
Wegens o-vercompleet een massief eiken-
houten THEEKAST TE KOOP a 15.
Adres ST. JOZEFSTRAAT 6.
TE KOOP: 6 prima gebruikte Stoelen
met rood leer 13, pracht Saloncanape f 20,
mooie blauwe Kinderwagen 14, Vouw-
wagentje 6.50, enz. J. L. SOSTMAN
Jr., Verkoophuis Laat 72.
Een goed onderhouden DAMESFIETS
TE KOOP. - LAAT 172 achter slager
de Vries.
TE KOOP EEN CLEVELAND MOTOR
zoo goed als nieuw. Spotprijs.
Adres le LANDDWARSSTRAAT 16.
Twee prima HEERENRIJWIELEN TE
KOOP 12 en f 16.
LANDSTRAAT 16.
RUSLAND OP DE PARIJSCHE TEN-
TOONSTELLING.
Donderdag is het Russische paviljoen op
de tentoonstelling voor deeoratieve kunst te
Parijs officieel door den Sovjet-gezant geo-
pend. De Fransche minister voor Kunsten en
Wetenschappen, De Monzie, was uitgenoo-
digd deze plechtigheid bij te won en.
Toen de officieele personen, na de redevoe
ringen van Krassin en De Monzie, in de con-
greszaal van het Grand Palais, een bezoek
wilden brengen aan het paviljoen, werden zij
door een tweeh onder dial manifestantenopge-
wadit, die hen met de „Internationale" be-
groetten. Kreten als „Leve de Sovjets„Weg
met den oorlog!" „Leve Marokko!" weerklon-
ken.
De Monzie decide hierop Krassin rnede, dat
hij het in het belang der Fransch-Russische
relaties beter achtte, zijn bezoek niet voort te
zetten. Krassin betuigde zijn spijt, dat hij on-
machtig was een einde te maken aan desze
betooging, waarop De Monzie met zijn ge-
volg het terrein verliet.
DE „WODANSEIK "'GEVELD.
Te Iserlohn is dezer dagen de volgens over-
levering 2000 jaar oude „Wodanseik" geveld.
Een gedeelte van den stam is naar het oud-
heidkundig museum tc Menden overgebracht.
Men beweert dat aan den voet van dezen
eik onder keizer Barbarossa de ridderschap
bijeen kwam, ooi de kraistochten te aanvaar-
den.
EIND GOED, AL GOED.
Een jaar of vijf geleden ging een mijnheer
Failsted, uit den Staat Wisconsin, er niet-
tegenstaande hij getrouwd was vandoor
met zijn typiste, het mooie juffertje Dorothy
Anderson. Deze was om het talent, dat zij in
liefhebberijkomediesf getoond had te bezitten,
een vermaardheid, en stond bekend onder
den bijnaam van „het zonneschijntje". Het
tweetal was echter blijkbaar veel en met goed
gevolg naar de bioscoop geweest. Zij liepen
niet maar zoo weg! Zij groeven een lijk op uit
een begraafplaats in de buurt der woning
van Failsted; toen staken zij het huis in
brand. Mevr. Failsted, die juist haar vacac-
tie elders doorbracht, werd telegrafisch ont-
boden, herkende het stoffelijk overschot van
haar diepbetreurden man en liet zich, "volko
men te goeder trouw, de levensverzekering uit-
betalen, die er op haar man stond. Inmiddels
waren Failsted en Dorothy Anderson naar
California ontkomen en daar een nieuw leven
begonnen, onder aangenomen namen natuur
lijk. Zij leefden als man en vrouw, totdat het
onverwachte gebeurde. De levensverzekering-
maatschappij, die van den beginne af aan de
zaak verdacht had gevonden, was op den uit-
kijk gebleven en had tenslotte juffrouw An
derson en Failsted gevonden, die werden gear-
resteerd en tot zware vonnissen veroordeeld.
Maarmevr. Failsted de echte was
in het goed geloof dat haar man dood was.
hertrouwd. Dit moest ijlings worden goedge-
maakt. Zij liet zich van Failsted scheiden en
hertrouwde met haar tweeden echtgenoot. In
middels zaten ..Zonneschijntje" en Failsted
hun straf te ondergaan. Totdat, nu een week
of wat geleden, deze beiden voorwaardelijk in
vrijheid zijn gesteld. Zij zijn onmiddellijk met
elkaar getrouwd.
Het geval nog eens in zijn geheel beschou-
wende, komt men tot de opmerking, dat Fai!-
sted en ..Zonneschijntje" het zich veel gemak-
kelijker hadden kunnen maken, dan die heele
mystificatie met het gestolen lijk over te
slaan. Het resultaat: twee nieuwe huwelijkcn
zou tach wel hetzelfde zijn geweest en zij had
den dan de gevangenis kunnen overslaan.
EEN AANSLAG OP DEN
SPAANSCHEN KONING.
Reizigers, die uit Barcelona komen, melder
dat de politic bij Barcelona een bom zou heb
ben ontdekt, die ten doel had den 4en Juni
den koninklijken trein in de lucht te laten
springen. Veertien studenten en beambten, die
tot extremistische Catalonische vereenigingen
behooren, zijn gearresteerd, doch onlkennen
alles.
Uit Fransche kustplaatsen aan de Spaan-
sche grens zijn thans over den beraamden
aanslag op den koning telegrammen ontvan
gen, welke door de censuur in Spanje waren
verboden. Gemeld wordt, dat de politie in een
tunliel op 25 mijlen van Barcelona op de
spoorlijn tusschen Barcelona en Madrid een
bom van 66 pond heeft gevonden, met 'n elec-
trische ontsteking, welke op een afstand in
werking kon worden gesteld op het oogenblik,
dat de trein met de koninklijke fainilie- den
tunnel zou passeeren. Eenige studenten wer
den ender vfirdenking van medeplichtigheid
aan dit complot gearresteerd.
Bovendien werd in de kathedraa! te Bar
celona een bom gevonden, kort voor de koning
het gebouw betrad. In verband hiermede zijr,
vier geestelijken aangehouden. Volgens latere
berichten werden in het geheel 14 personen
gearresteerd, meerendeels studenten en arbei-
ders, die behooren tot de radicale separatisti-
sche partij in Catalonie.
Een B. T. A. telegram uit Perpignan meldi
nog, dat de aangehoudenen voor den krijgs-
raad zullen worden gedaagd. Er moeten in
huizen dicht bij de spoorlijn en niet ver van
de plaats waar de bom ontdekt werd, gelegen,
wapens en patronen gevonden zijn.
Toen de koning laat in den avond van een
schouwburgbezoek naar het Pedralbes-paleis
in een voorstad van Barcelona terugreed,
werd de auto met vijf detectives, die voor de
koninklijke auto uit reed, door een electrische
tram aangereden. Een der detectives is in he*
ziekenhuis overleden, de toestand der vier an-
dere is hopeloos. De koninklijke auto is ter-
nauwernood aan het gevaar ontsnapt.
SOLIEDE GEVELS.
Uit Konstantinopel wordt gemeld, dat bij
een hevigen storm de deeoratieve gevels vap
Voordam G 9, Alkmaar
de nieuwe regeeringsgebouwen zijn ingestort.
De bladen verklaren, dat de constructie dezei
Jebouwen veel minder solide blijkt te zijn,
an die der Europeesche tentoonstellingsge-
bouwen, die slechts voor een enkel seizoen
bestemd zijn. j
DE ARBEIDSCONFERENTIE.
De amendementen, ingediend op het in
1924 aangenomen ontwerp-conventie inzake
de afsehaffing van den nachtarbeid in bakke-
rijen, is door de desbetreffende commissie van
de arbeidsconferentie te Geneve in tweede le-
zing verworpen.
De bepalingen der conventie zullen thans
op 1 Jan. 1927 in werking treden.
De conventie stuit op het eenparig verzet
bij de groep der werkgevers, die voor den
patroon het recht opeischen van persoonlijken
arbeid en wijzen op de practische moeilij'khe
den bij de toepassing.
DE ONLUSTEN IN SJANGHAI.
Het chineesche departement van buitenlacd«
sche zaken wijst er in zijn tweede nota op, dat
de meeste slachtoffers van de schietpartij te
Sjanghai in den rug getroffen werden, terwijl
de politie geen verliezen leed, waardoor het
departement bewezen acht dat het schietcn
volstrekt ongemotiveerd was. De nota zegt
verder dat de autoriteiten te Sjanghai de sta*
king hebben veroorzaakt, en verzoekt den di«
plamten, aan de consulaire agenten strengc in»
structies te zenden, opdat verder^ schietpartij*
en achterwege blijven.
AMUNDSEN'S POOLTOCHT.
De commandant van de „Shenanidoali",
Landsdowne, heeft de plannen medegedeeld,
.welke hij heeft uitgewerkt, voor het geval
rnccht worden besloten, luchrschepen uit te
zenden, om naar Amundsen te zoeken. Vol
gens deze plAnnen zou eventueel de „Pato-
ka" op Spitsbergen als basisschip worden ge-
stationneerd, vanwaar uit dan de „Shenan-
doah" zijn onderzoekingstoohten zal kunoen
enderneraen.
DE BRITSCHE VAKBONDEN.
In een besloten vergadering van vertegen-
woordigers van de mijnwerkers-, spoomveg-
en transportarbeiders- en andere vakorgani-
saties, welke Donderdag te Louden is gehou-
den, heeft na langdurige debatten de gema-
tigde richting overwonnen heeft.
Deze vergadering- vond plaats in het Mid
land Grand Hotel. Ruim hooderd a%evaar-
digden waren aanwezig, vertegenwoordsgend
ongeveer 2% millioen arfoeidere. Men had te
kiezen tusschen een politiek geinatig'cfe rich-
ting en een politiek van geweld, als voorge-
staan door aen secretaris van den Majnwer-
kersbond, Cook, die de stichting van een
nieuw strijdverbond der arbeiders bepleitte op
de overblijfselen van het oude diievoudjg
verbond. f
De vertegenwoordiger der Scheepehouwers
verklaarde bij het debat, dat zijn man men oo-
derhandelingen hebben aangeknoopt met de
werkgevers, ten einde na te gaan, wat gedaan
kan worden ter verbetering van den toestand
in het bedrijf en dat een orfensief veitxxmd met
de mijnwerkers en andere vakvereenigingen
zijn orgaoisatie onder die omstan<%hecfen
ontijdig voorkomt.
Het Labour Lagearhuislid Thomas, secreta
ris van den Nationalen Bond van Spoorwqg-
personeel, gaf uiting aan mijn .sympaWr
voor de mijnwerkers, doch bracht den Zwar
ten Vrijdag van 1921 in herinnerimg. fS
meendc te mogen betwijfelen of een eventuem
verbond wel solidair zou blijken. Ete spoor-
wegmannen zijn in hoofdzaak tevredien met
den huidigen stand van zaken. Ete beweging
door Cook en de zijuen op touw gezet, noem-
de hij een minderheidsactie.
Thomas stelde voor, een commissie in h«t
leven te roepen, w«lke tpt taak zal hehfeen, te.
No. 181
1925
a
belast lieh met;
HKT VERVAARDIGEN VAN ALLE
PRUKWERKEN.
HET PLAATSEX VAN ADVEK-
TENTIEX IN ALLE BLADEN.
HET LEVEREN VAN ALLE
BINNEN- EN BUITENLANDSCHE
BOEKEN.
HET LEVEREN TAN ABONNE-
MENTEN OP ALLE BINNEN- EN
BUITENLANDSCHE BLADEN.
Het diplomatencorps zegt in zijn antwoord
op de (eerste) nota der Chineesche regecrng
dat het betreurt dat er dooden en gewonden
zijn gevallen, doch dat het schietcn in de gego«
ven omstandigheden noodig was. Dcmonstrce*
rende groepen verspreidden in het concessit*
gebeid aan de vreemdelingen vijandige brochu*
res, weigerden zich te verspreiden en poogden
het politiestation te bestormen, zoodat de de*
monstranten, en niet dc ovcrheid. verantwoor*
delijk zijn. Laatstgenoemde heeft het bewijs ge*
leverd van haar goeden wil, terwijl de gemeng*
de rechtbank besloot tot vrijlating van de
schuldigen tegen borgstelling.
Dc diplomaten venvachten nadere inlichtiu*
gen en hopen dat de Chineesche regeering even
verzoeningsgezind zal zijn.
Uit Sjanghai wordt aan da „Star" gemeld,
dat het aantal stakers thans tot 200.000 is ge*
stegen. Daar ook de Chineesche „boys" in de
vreemdelingenwijk staken, zijn de Engelsehc
en Amerikaansche vouwen genoodzaakt zelf
het huiswerk te doen. Europeesche vrijwilligers
werken in de electrische centrale om te voor*
komen, dat de troebelen door gebrek aan ver*
lichting nog gevaarlijker worden.
Het schijnt dat Engeland een beweging als
thans te Sjanghai gaande is, ook in andere
streken verwacht of althans mogelijk acht.
Immers er is besloten om geen soldaten te ver*
plaatsen van Hongkong naar Sjanghai.
Gemeld wordt, dat de levensmiddelenvoor*
ziening in Sjanghai reeds slechter wordt. Het
gevaar bestaat dat het spoedig tot plundering
van de winkels zal komen.
