Alkmaarsche Courant
De hand met het lidteeken.
FEUILLETON.
Honderd Zeven en Twintigste Jaargang.
Maandag 15 Juni.
S 0
No. 138 1925
Stadsnieaws.
DE VRIJHEIDSBOND
EN DE VERKIEZINGEN.
De afd. Alkmaat van den Vrijheidsbond
vergaderde Zaterdagavond in de Societeits-
zaal van de Harmonie.
De belangstelling was matig.
Mr. W. C. Bosnian, voorzitter, opende de
biieenkomst met een woord van welkom en
gal het woord a an mr. G. A Boon, Tweede
Kamerlid-
Deze had tot onderwerp: ,,De Ynjheids-
bond en de Verkiezingen". -
Spr. begon met te herinneren aan de ver- wor(jt verworpen, de regeering komt terug
L^-rinnrpn van 1005. toen het ging voor of te- wej^e minister er ook vertrekt, even later zit
te gaan en te zeggen: „wf}s mij 3en man,
die het anders kan
De coalitie. zoo wordt gezegd, moet stand
houden. Hebben wij echter, vroeg spr., een
wet op de bioscopen, hebben wij de dood-
straf, hebben wij de „vrijdom van de pok-
ziekte"?
Neen, die dingen blijven in de etalage-
kast liggen, omdat dan de eenheid van de coa
litie zoek is.
Op dit oogenblik* en eigenlijk al jaren cn
jaren lang is de coalitie onwaarachtig. De
drie partijen hebben alleen gemeen, dat zij de
stem van God in het parlement willen laten
spreken, doch verder heeit de coalitie geen
overeenkomst, zij is onwaarachtig en hoe eer-
der zij verdwijnt, hoe beter, alhoewel dat niet
gemakkelijk zal gaan.
Spr. betoogde vervolgens, dat er geduren-
de ae laatste maanden bijna geen wetsontwerp
is geweest of het kreeg heftige tegenkanting,
doch de regeering slikt dit allemaal maar heel
gewoon. Er is dns geen enkele manier deze
regeering weg te krijgen, welk ontwerp er ook
kiezingen van 1905, toen het ging
gen Kuyper, dien spr. een zeer bijzondere n- jjjj weer even yroolijk in de Kamer.
guur noemde. Het ging niet voor de anti- we wenschen aan de andere zijde
revolutionnaire beginselen of tegen de libe- j zjen vervolgde spr., dan zicn we dat men daar
rale beginselen, doch het ging voor of tegen r00(je, een democratische regeering wil,
KU-ffians lijkt het wel te gaan voor of tegen
Colijn. In dit verband herinnerde spr. aan
de verkiezingsbiljetten der A. R. partij,
wijzen op de gaafheid van den gulden.
die
een samengaan tusschen sociaal- en vrijzinnig
democraten en Michaelisten.
Mochten we dat krijgen, dan zijn we heele-
maal niet aan de goeae zijde, zeide spr. en
betoogde voorts, dat de eisch van de soc -dem.
Spr. vond, dat dit veel gaat gehjken op een jje medezeggingschap een overgang is naar
overgroote vrijmoedigheid. Heeft deze regee jg vroegere leuze: de socialisatie.
ring heeft Colijn er nu inderdaad voor ge- Dan nam spr. de ontwapening in oogen-
zorgd, dat de gulden 100 cents bleef?
De hooge belastingen zijn in de eerste
nlaats te wij ten aan minister de Vnes, die
dacht dat de gouden tijd van toen voort zou
blijven bestaan. Wij hoeven er met zoo
trotsch op te zijn, dat deze coalitie den gul-
den gaaf gehouaen heeft, omdat zij hem zelt vreeselijk de oorlog ook is. Als een natie ont-
in gevaar gebracht heft. »var,Ani Krpnrrf Hit Hen wereldvredp achter-
Na.minister de Vries kwam minister de
Geer, geen krachtig maar een hoogstaand be
windsman. Daarna kwam het optredenvan
minister Colijn, welk optreden al oudelijk
somber was. s
Spr. herinnei'de aan de Vlootwet en de
verwerping daarvan. voorts aan het weder-
schouw, uiteenzettende de communistische,
sociale- en vrijzinnig-democratische ziens-
wijze over ontwapening Spr. betoogde,
dat de Vrijheidsbond wel ontwapening wil,
doch een internationale ontwapenng. Een
natie alleen kan onmogelijk ontwapenen, hoe
vreeselijk de oorlog ook is. Als een natie ont
wapent, brengt dit den wereldvrede achter-
uit.
In dit verband verwees spr. naar uitspra-
ken van prof. Molengraaff, prof. Simon van
der Aa, e.a. vooraanstaande vrijzinnig-demo-
craten.
Wat wij in de eerste plaats moeten doen,
verweipiut uac.^, is medewerken aan den Volkenbond. Wij ont-
ontreden van het zelfde minsterie en verder wapenen niet, onze taak is in Geneve. Prof,
aan de bezuinigingsmaatregelen van minister Van Hamel schrjjft o.m., dat er geen beroep
Pniiin sneriaal de reorganisatie van den gedaan kan worden op de collectieve verdedi-
•- ~1J— I gjjjg. a]s men Zelf-verdediging niet krach
tig ter hand genomen heeft.
Men kan zijn aanhanger van drie gedach-
ten: 1. die van voor den oorlog, speciaal in
A.-R.-kringen nog aangehangen; 2. de Vol-
kenbondsgedachte of 3. de gedachte van na-
tionale ontwapening, doch de tweede en derde
gedachte zijn met elkaar in strijd als water
en vuur.
De Vrijheidsbond wil medewerken, aan het
standpunt van den Volkenbond, wij willen in
ternationale ontwapening. Niet willen wij
staatsdienst, waar wij, aldus spr., benieuwd
naar waren. De reorganisatie van den staats
dienst, die aanvankelijk 50 millioen moest op-
brengen, werd terug gebracht tot 30 mil-
li0Welk rainisterie er was geweest, aldus
spr., er hadden bezuinigingen op deze wijze
moeten komen. Dit nemen wij dus minister
Colijn niet kwalijk. Wel nemen wij hem kwa-
lijk de Tariefwet. U weet, zeide spr., welke
moeite wij gedaan hebben wijzigingen in de
wet te brengen, het mocht niet baten, de wet - -
is er doorgeiaagd omdat ze 1 Januari moest meedoen aan groote uitgaven. voor legdr en
worden ingevoerd. Ze is echter, zooals be- vloot, want wij deden het voorstel de lichting
worden ingevoerd.
kend, niet ingevoerd, maar bepaald1 is, dat ze
op 1 Juli, den dag der verkiezingen, in wer
king zou treden.
Spr. vreesde, dat, mocht de coalitie worden
voortgezet, er binnenkort weer een verhoo-
o-ing van de Tariefwet zal worden doorge-
voerd, niettegenstaande het feit, dat Neder-
land geen protectie wil.
Spr behandelde vervolgens de ambtenaars
salarissen, erkennende, dat geen regeering dit
in de huidige omstandigheden had mogen
nalaten. Dit ingrijpen was echter veel te
ruw en niet uniform zooals beloofd, omdat
er ambtenaren zijn, die hun salarissen met
42 pet. zien bekort. Vermindering der sala
rissen was noodig, doch in mindere mate.
Daarna bracht spr. de bezuinigingscom
missie-Rink in herinnering, wijzende op de 4
lijvige rapporten dezer commissie, die, zooals
toen juichend werd gezegd, stond buiten de
ambtelijke sfeer. De commisie werd echter
tegengewerkt aan alle kanten, zoodat het tot
conflicten'leidde. Het laatste rapport der com-
missie-Rink, inzake de bezuiniging bij de
posterijen, noemde spr. het bedroevendste,
memorcerende hoe de commissie er toe kwam
ontslag te vragen. Spr. keurde de houding
van Colijn af, die zicnzelf de eenigstc man
in Nederland noemde, die de begrooting in
evenwicht kon brengen, terwijl hij aan de
voorstellen van een commissie van hoog
staande mannen geen aandacht schonk.
Voorts memoreerde spr. de schoolpacifica
tie en betoogde, dat minister Colijn kans heeft
gehad te bezuinigen op het ojrrichten van
scholen, die er maar kwamen, als het ver
eischte aantal handteekeningen er voor was
Spr. zette uiteen, dat met deze handteeke
ningen reeds verschillende malen fraude ge-
pleegd werd. De Vrijheidsbonders in de
Tweede Kamer hebben cen voorstel gedaan,
zooals bekend is.
Spr. betoogde voorts, dat minister Colijn
herhaaldelijk vsranderd is van standpunt. In
derdaad heeft hij goede bezuinigingen ge
bracht, maar hij heeft niet het recht dm rond
Uit het Engelsch van Baronesse Orczy.
(Geautoriseerde vertaling van A. T.)
17
Ue bewegingen van den man waren zoo
heimelijk, als die van een roofdier, dat op
prooi uit is. Barbara kon hem op de teenen
naar het scherm zien loopen, toen door de
spleet in de kamer zien gluren, zijn lange
gestalte, breed en in den mantel gehuld,
scheen een vage, donkere massa, nauwelijks
ijp de duisternis te cnderscheiden. Na een oo
genblik duwde hij het scherm geluidloos ter
zijde en was op het punt in de eetzaal te slui-
pen, toen een geluid, dat uit het voorhuis
kwam, hem een oogenblik deed stilstaan, luis-
terend als een kat, die een vijand hoort. Bar
bara hoorde het geluid ook; het was de stem
van Squire Brent, die luid om den waard
liep.
Een ondeelbaar oogenblik stond de man
onbeweeglijk, blijkbaar zijn kansen om te
vluchten berekenend. Toen ging hij plotseling
terug en stond tegenover het raam. Barbara
kon in het eerst zijn gezicht niet zien, omdat
zijn breedgerande hoed het geheel bedekte,
behalve de kin, maar zij zag, dat hij donkere
ktewtn am had, met een wijden mantel, dien
voor dit jaar "te verminderen van 19-500 tot
13.000 man. Dit is verworpen met rechts
tegen links.
Wij voelen echter, dat het onverantwoorde-
lijk is in Nederland de nationale ontwape
ningsgedachte te propageeren.
Er is ook nog een moreele kant, zeide spr.
en wees in dit verband op het beroep van de
vrouwen en moeders, die hun man of zoon
nog erger zullen missen als hij in den oorlog
sneuvelt. Maar, had spr., een moeder hooren
zeggen: „ik zou het vreeselijk vinden als
mijn zoon zou sneuvelen, maar vreeselijker
zou ik het vinden als hij zich lafhartig terug-
trok en anderen voor zich liet optrekken.
In dezen geest schrijft ook prof. Molen
graaff in een artikel in „De Wig":
Spr. vond het jammer, dat de leuze van na
tionale ontwapening tot een verkiezingsleuze
is gemaakt. Onze leuze is vrijheid van geest,
vrijheid van arbeid cn vrijheid van handel.
In verband met dit eerste punt, liet spr.
zich afkeurend uit over het weigeren van de
goedkeuring van de statuten der Vrijdenkers-
vereeniging. De Vrijheidsbond imterpelleerde
daarover.
Wat de vrijheid van arbeid betreft, in het
buitenland werkte men langer dan in Neder
land. Daar was het 48 en 54 uur per week,
hier werkte men 45 uur, zoodat Nederland
onmogelijk tegen het buitenland kon produ-
ceeren. Wij hebben ons verzet, zeide spr., en
wij hebben onzen zin gekregeo de werktijd is
verlengd.
Spr. ging daarop uitvoerig in, zeggende:
Ik wil niet, dat er een ambtenaar is, die op
een bepaald uur tegen mij kan zeggen: gij
moogt niet langer werken. (Geroep: Zeer
juist
Ten slotte behandelde spr. het derdc punt:
de vrijheid van handel, die ernstig gevaar
loopt bij eventueel voortbestaan van de
coalitie.
Wanneer gij zijt voor deze drie punten,
zeide spr. dan kunt gij niet beter doen dan
op den Vrijheidsbond stemmen. Brengt uw
stem echter nJel uit op "dwergpartiifjes,
waarin Nederland zoo sterk is. Iini Engeland
b.v. zijn 3 partijen, hier zijn er dit jaar 33,
den vorigen keer 4S.
Een stem, uitgebracht op een dwergpartij,
heeft alle kans te zijn weggegooid.
Als gij liberaal voelt en denkt en gij meent
dat erbezwaren zijn om u aan te sluiten bij
de groote liberale partij, den Vrijheidsbond,
komt dan in de afdeelingen, laat uw bezwa-
ren hooren, doch gaat geen kleine, partijtjes
vormen.
Er resten u nog enkele weken. Werkt deze
twee weken nog in uw kring, in uw gezin,
opdat de Vrijheidsbond meer stemmen beko-
me dan den vorigen keer, zoodat vrijzinnig
Nederland, weder geregeerd wordt in vrij-
zinnigen geest. (Applaus.)
De heer Peters (Amsterdam) kwam in
debat. Spr. begon met te verklaren, dat hij
circa 20 jaar geleden in zijn „Sturm und
Dftng-periode" liberaal gevoelde en zeker
toen op den Vrijheidsbond zoa hebben ge-
stemd, doch thans zou hij zijn stem daaraan
niet meer kunnen ge\'en.
Wat spr. miet van mr. Boon gehoord had,
behoudens een z. i. kleinzielige naar voren
schuivin-g van betrekkelijk kleine feitjes, was,
wat de Vrijheidsbond zou doen, als zij de re
geering zou moeten ovememen, wanneer de
verkiezing hem daar genoeg stemmen voor
bracht.
Spr. heeft niet gehoord van mr. Boon,
dat de Vrijheidsbond een eind zal maken aan
woningnood, aa® werkeloosheid, aan hooge
belastingen enz.
Spr. is hier vanavond als spreker voor een
kleine dwergpartijtje: n.l. de Grondpartij, _'n
zuiver liberale partij, die strijdt voor de in-
dividueele vrijheid, zonder beklemmende
ambtenarij, doch in de eerste plaats strijdt
voor het vrije bezit van het land, daar het
niet te pas komt, dat de grond in het bezit of
de bewerking is van een kleine groep men-
schen. Spr. verwees naar de uitspraak van
den Amerikaan Henry George.
De opheffing van het grondmonopolie is
mogelijk, betoogde spr., door belasting te
leggen op de v£rkoopwaarde van den bloo-
ten grond, (ten grand, die van ons alien is.
den grond van Ons vaderland. De grond is
van ons allemaal. De menschen hebben de
waarde van den grond geschapen en het is
dus niet meer dan billijk dat gij de baten van
dien grond, dien gij zelf geschapen hebt, ook
zelf ontvangt. De eenige oplossing van het
economische vraagstuk is belasting op den
grand. De grondbezitter is dan verplicht den
grond productief te maken en kan dezen niet
langer achterhouden voor speculatieve doel-
einden.
Nog bestaat dit in ons land niet, doch in
Denemarkem bestaat het.
De voorzitter merkte hier op, dat wat de
spreker zeide, geheel buiten de zaak om gaat
De heer Peters wees vervolgens op den
groei van Sydney tengevolge van de land
waardewet en weidde daarover uit, waarop
de voorzitter hem het woord ontnam, betoo-
gende, dat hij geen propaganda kon toela
tdl voor een partij, die alzoo een gratis ver
gadering kreeg.
Een andere aanwezige vroeg mr. Boon, of
deze hem amtwoord kon geven op de vraag
met welke partijen zou de Vrijheidsbond sa
menwerken, indien hij met een voldoend
stemmenaantal uit de stembus kwam?
Spr. vroeg dit in verband met het feit, dat
mr. Boon de coalitie afkeurde en evenmin
een samengaan tusschen soc. en vrijz.-dem
en Michaelisten koin goed keuren.
Mr. Boon beantwoordde den eersten deba
ter. Spr. betoogde o. m. uitvoerig de onhoud
baarheid voor" Nederland van de stellingen
der Grondpartij.
Spr. merkte hierbij op, dat de bevolking
van ons land ieder jaar met 100.000 i«wo
ners toeneemt.
De heer Peters bleef van meening, dat de
ideeen van Henry George wel degelijk ook
in ons land toegepast kunnen worden.
Mr. Boon merkte vervolgens op dat de toe-
stand in Denemarken beslist niet beter is
dan hier, niettegenstaande de debater had
gezegd dat de landwaardewet daar zoo
gunstig werkt.
De heer Peters bracht hiertegen in, dat de
werkloosheid in Denemarken ieder jaar af-
neemt. (Geroep: In ons land ook).
Het debat zette zich in denzelfden geest
eenige oogenblikken voort, waarop de heer
Peters vertrok om zijn trein nog te halen.
Mr. Boon ging over tot beantwoording
van den tweeden debater, waarbij hij o. m.
betoogde, dat de Vrijheidsbond zal steunen,
ieder nationaal en bezuinigingsministerie. De
V. B. zal samenwerken met iedere groep, die
in zijn geest mede wil werken om te komen
tot verlaging der belastingen.
Een derde debater zeide in wat gezegd
was door den propagandist van de Grond
partij toch iets goeds te hebben gevonden.
Spr. uitte in verbarid hiermedc zijn vreug-
de over de droogmaking der Zuiderzee. De
grond, die daar bloot komt, zal velen men
schen werk verschaffen. Men krijgt dan een
hij dicht om zijn schouders geslagen hield.
Op eens hief hij het hoofd op. De hcek, waar
Barbara in weggedoken zat, was nog geheel
duister, maar nu het scherm op zijde geduwd
was, werd er eenig licht op den man gewor-
pen. Er zijn oogenblikken in het leven, waar
een ingeving sneller werkt dan een blilksem-
straal. Zulk een oogenblik was dit voor Bar
bara, toen zij in minder dan een hartslag be-
greep, dat dit geen gewone vagabond was,
die op roof uitging, ofschoon zijn kleeren heel
armoedig en zijn voorkomen-en handelwijze
die van een gewone dief waren. Maar het ge-
laat van een gewonen dief is gewoonlijk on-
kenbaar geniaakt en half bedekt door cen
baard de kin van dezen man was kaalgescho-
ren, en voor het bovendeel van zijn gezicht
droeg hij een fluweelen masker. Dit was dus
een misdadiger, die gekomen was om iets te
stelen wat kostbaarder dan goud of "zilver
was, gekomen om de geheimen te stelen, die
besproken werden bij de bekers wijn een
spion, een vei'klikker, een verraderl En de Ko-
ning was er nog maar kort te voren geweest,
en Prins^ Rupert en de offideren van den
krijgsraad: zij hadden vrij uit en luide over
hun toekomstplannen gesproken en nu deze
spion
Deze vreeselijke gedachte gaf Barbara haar
moed terug. Zij schaamde zich opeens over
haar lafhartigheid. Zij verhief zich met een
ruk en was op het punt van luide hulp te
roepen, toen iets vreeselijks, onbekends, ver-
trek van "de ste'den, die meermalen overbe-
volkt zijn, naar het platteland.
Een trek, die spr. zoo gaarne zou zicn, niet
omdat het platteland om werkkrachten zucht,
maar omdat het ze niet gemakkelijk krijgt.
Voorts verwachtte spr. niet veel van heide.
ontginning, wel van het droogmaken van
verdronken" land.
Mr. Boon vond in zijn antwoord gelegen-
heid "om zijn spijt uit te drukken over de op
heffing "van het ministerie van landbouw,
vervolgens betoogende, dat de Vrijheidsbond,
als hij er maar iets in ziet, zeer zeker mede
zal werken om voor verbouwing ongeschikt
land geschikt te maken.
Ten slotte waarschuwcte spr. nogmaals te
gen het stemmen op kleine partijen.
De voorzitter bracht mr. Boon een woord
van dank, wekte vervolgens de kiezers en kie-
zeressen op hun stem op den V. B. uit te
brengen en sloot daarna de vergadering.
BOUW SCHOOL OP ROCHDALE. VER-
BOUW PAND LANGESTRAAT 85.
B. en W. schrijven in bijlage no. 83.:
Onder punt 10 van ons werkprogram
(bijl. nr. 13 van 1924) vermeldden wij, dat
het in ons voornemen lag, een voorstel bij
Uwe Vergadering in te dienen tot het stichten
van een nieuw gebouw voor de 5e gemeente-
school.
De vernieuwing van deze school was reeds
eenmaal een punt van behandeling in den
Raad. De oudercommissies van de le en 5e
emeenteschool wendden zich bij adres van
Dec. 1921 tot Uwe Vergadering met het ver-
zoek, door nieuwbouw verbetering in den be-
staanden toestand.
Ons voorstel van 29 Augustus 1922 (bijl.
nr. 127) trachtte een oplossing te vinden door
een verbouwing der scholen. Naar. aanleiding
van de beraaaslagingen over dit voorstel in
de vergadering van 7 September 1922 beslo-
ten wij, opnieuw te overwegen hoe in een be-
tere huisvesting ware te voorzien, mede in
verband met het voorstel van de Raadsleden
J. Westerhof c.s. d.d. 20 November 1922, om
te besluiten tot den bouw van twee scholen,
een bjj de Bleekerssloot en een op de Paar-
denmarkt, welk voorstel in de Raadsvergade-
ring van 23 November 1922 in onze handien
werd gesteld om bericht en raad.
Bij de hernieuwde overweging van deze
aangelegenheid rees ook bij ons die vraag of
het juist zou zijn de school op dezelfde plaats
in een nieuw gebouw te huisvesten. Wij meen-
den ten slotte aan een ander terrein de voor-
keur te moeten geven, aangezien het aantal
leerlingen, dat uit het buiten de Singelgracht
gelegen stadsdeel afkomstig. is, langzamer-
hand vrij belangrijk is geworden en nog
steeds groeiende is. In November j.l. was het
totaal aantal leerlingen van de 2e tot en met
5e gemeentesehool 887. Van deze leerlingen
woonden niet minder dan 452, dus meer dan
de helft, buiten de Singelgracht.
Waar het voor de hand ligt, dat de bevol
king in de oude stad niet zal toenemen en de
nieuwe stadswijken een steeds grooter aantal
leerlingen zullen leveren, hebben wij gemeend,
de aanwijzing van een terrein in het nieuwe
stadsgedeelte te moeten verkiezen boven her-
bouw op hetzelfde terrein aan de Nieuwesloot.
Met het oog op de tigging van de school
aan de Snaarmanslaan, de eenige gemeente
sehool die buiten de Singelgracht ligt, kwam
het ons gewenscht voor, thans in zuid-ooste-
lijke richting een school te stichten, waartoe
de meerderheid van ons college zou wenschen
te bestemmen het terrein tusschen Bleekerska-
de en Molenkade, op de bijgevoegd^ schets-
teekening aangeduid.
Deze school zal kunnen worden bezocht in
de eerste plaats door kinderen van de gezin-
nen, wonende in het complex der vereeniging
„Rochdale", in de onmiddellijke nabijheid ge
legen en eveneens zoowel door leerlingen uit
de Nieuwpoortslaan als door die uit de Land-
straten en de cmgeving daarvan.
De Inspecteur van het Lager Onderwijs kan
zich met de aanwijzing van dit terrein (waar
op ingevolge art. 23,"le lid, lett. a. der La-
ger-onderwijswet 1920 de goedkeuring van
de Gedeputeerde Staten moet worden ge-
vraagd) blijkens het overgelegde advies ver-
eenigen.
Wij hebben voor dezen bouw een plan doen
ontwerpen, dat wij eveneens ter inzage leggen
en waarmede zoowel de commissie van bij-
stand voor de publieke werken als die voor di
financien hare instemming hebben betuigd.
De kosten worden met inbegrip van de
waarde Van den grond' globaal geraamd op
109.000.
Gelijk U zal blijken biedt het ontworpen
gebouw ruimte zoo noodig voor 7 klassen, ter
wijl de bouw van een gymnastieklokaa! in het
plan is begrepen.. De klasselokalen hebben
overeenkomstig den cisch van art. 7 van het
Koninklijik besluit van 15 Februari 1924
S, 48, plaats voor 48 leerlingen.
De stichting van dit gebouw zal derhalve
tengevolge hebben de onttrekking van het te-
genweordige gebouw der 5e gemeentesehool
aan zijjne bestemming. Het ligt voor de hanc
dat wij hebben getracht aan het gebouw een
WIJ DRUKKEN UW
BEZOEKAANKONDIGINGSKAARTEN
VLUG EN NET.
I
N.V. BOEK- EN HANDELSDRUK-
KERIJ v.h. HERMS. COSTER EN
ZOON, VOORDAM C 9, ALKMAAR
N
schrikkelijks den kreet tn haar keel smoorde.
De man, plotseling ontdekkende, dat er ie-
mand in het hoekje was, op wacht in de
duisternis iemand, die tusschen hem en
zijn laatste kans, om te ontvluchten, stond
had een pistool uit zijn gordet gerukt, en het
volgend oogenblik zag Barbara den stalen
loop op zich gericht.
Verstijfd van schrik, kroop zij in het duister
terug, de oogen wijd open, terwijl zij het ge
luid van den trekker hoorde tegdijk met de
stem van Juffrouw Doudsley, die vroblijk in
het voorhuis klonk
„Oh, Mevrouw Barbara Brent, zeker; die
zit in het vensterhoekje in diepen slaap, durf
ik wedden."
Deed de stem den misdadiger ophouden,
voor hij het pistool aftrok? Dat kon Barbara
niet zeggen. Zeker is het, dat zij meer voelde,
dat hij aarzelde, dan dat zij het zag. Dat on
deelbaar oogenblik was echter genoeg. Zij
slipte dadelijk uit den hoek, maar het volgend
oogenblik voelde zij haar pols gegrepen en
zij werd uit het beschermende duister in het
licht gesleurdzij zag den mond van het pis
tool nog op haar gezicht en door de spleten
van het masker wierpen de oogen van den
man een Snellen blik over haar gelaat. Wat
er de paar volgende oogenblikken gebeurde,
bleef altijd verward en duister in Barbara's
herinnering. De man liet haar pols los, de
hand, die het pistool hield, viel langs zijn
zijde neer, en toen verdween hij in het donker.
nieuwe bestemming te geven om nog zoo veel
mogelijk van de daarin aanwezige localiteiten
profijt te trekken, al dan niet na veibouw.
Wij stellen voorop, dat de oostelijke vleugel
van het gebouw evenals de westelijke tot gym-
nastieklokaal zal kunnen worden verbouwd. 't
Plan daartoe, onderdeel van een algemeen
plan tot den bouw van gymnastieklokalen,
hopen wij U binnenkort voor te leggen.
Het zou wellicht de overweging kunnen ver-
dienen, het middengedeelte van' het gebouw
aan te wijzen voor de huisvesting van het
politfebureau, dat reeds geruimen tijd drin-
gend behoefte heeft aan andere en meer loca
liteiten dan die het op dit oogenblik ten dien-
ste staan. Over de vraag of en in hoever het
denkbeeld van verplaatsing van het politiebu-
reau naar de Nieuwesloot voor verwezenlij-
king vatbaar is, plegen wij nog overleg. Wij
komen diaarop bij afzonderlijk voorstel nader
terug. Wel meenen wij hier te moeten opmer-
ken, dat de mcgelijkheid van die verplaatsing
mede wordt beheerscht door de beslissing op
de vraag of een nieuwe breede verbinding zal
tot stand komen tusschen de Langestraat en
de Nieuwesloot. Wij hebben deze verbinding
doen opnemen in het in bewerking zijnde ont
werp van het nieuwe uitbreidingsplan, dat wij
eerstdaags aan Uw oordeel zullen onderwer-
pen.
De tegenwoordige vertrekken van het po-
litiebureau zouden kunnen worden toege-
voegd aan de secretarie-lokalen. Zooals "uit
het ter inzage liggende schetsplan blijkt, zal
het mogelijk zijn, de ruimte links van de gang
te bestemmen "voor het inrichten van vertrek
ken voor de afdeeling financien, verificatie en
controle, tot de vorming waarvan wij U in
bijlage nr. 64 het voorstel deden. Dit plan
zal te meer voordeel bieden wanneer de be-
nedenverdieping van het aangrenzende pand
Langestraat 87, thans in gebruik bij de re
cherche, ter beschikking wordt gesteld van chn
Gemeente-ontvanger. Het zou dan gelukt zijn,
de comptabele bureaux bijeen te huisvesten,
wat voor de administrate en voor het publiek
een groot gerief zou beteekenen.
Het overbrengen van liet ontvangerskan-
toor naar het pand Langestraat 87, verdient
ook daarom aanbeveling, omdat het gebouw
Langestraat 106, waarin het thans is onder-
gebracht en dat mede den keuringsdienst van
waren herbergt, eerstdaags door dezen tak
van dienst zal worden ontruimd. Verlaat ook
de ontvanger het gebouw, dan kan dc ge
meen te voor dit gunstig gelegen perceel in
zijn geheel gemakkelijk een andere bestem
ming vinden.
_Ook ten aanzien van pand Langestraat
85, dat binnenkort door zijn huurders zai zijn
ontruimd, zal de gemeente thans'de toekcni-
stige bestemming hebben te regclen. Wij
brengen dit hierbij ter sprake, omdat Uwe
Vergadering er allicht prijs op zal stellen.
ook ten opzichte van dat pand te weten op
welke wijze dit zal worden benut in aanslui-
ting aan het plan dat wij hiervoor hebben ont-
vouwd.
De meerderheid van ons College zou dit
gebouw wenschen te bestemmen voor tweeer-
lei doel, en wel de henedenverdieping oor
huisvesting der openbare leeszaal en boekerjj,
de bovenverdiepiag voor het onderbrengen
der stadsbibliotheek en prentenverzameling,
alsmede voor kamers voor den archivaris,
den adjunct-archivaris en den klerk.
Het is van algemeene bekendheid, dat de
openbare leeszaal en boekerij niet beschikt
over de lokiliteiten waarover deze belangrijke
instelling de beschikking zou behooren te heb
ben. Vergelijking met openbare leeszalen ci
ders, ook die welke niet aan de tegenwoordig
door deskundigen gestelde eisclien beantwoor-
den, toont ook voor dengene, die dit niet reeds
uit eigen ervaring weet, voldoende duidelijk
aan, dat, zoodra het eenigszins mogelijk is,'
een andere meer met het karakter der instel
ling in overeenstemming zijnde ruimte moet
worden gezocht. Naar de meerderheid van
Het laatste, wat Barbara duidclijk zag, was
een hand, die zicli aan het kozijn van het open
raam vasthield, een hand, waarop een licht-
straal viel uit cen der hanglampen in de eet
zaal.
Daarna scheen ze ten deele haar bewustzijn
verloren te hebben, want het eerste wat zij
zich weer herinnerde, was dat Squire Brent
zich angstig over haar heenboog, juffrouw
Doudsley haar koud water in het gezicht
sprenkelde en Doudsley zelf er schaapachtig
bij stond. Zoodra zij haar oogen geopencl
had; overstelpte de Squire haar met "vragen
Wat was er gebeurd? Had iets haar ver-
schrikt? Waarom had zij niet geroepen? Hij
was juist aan den anderen karit van de deur
en binuen bereik. Maar Barbara kon geen
samenhangend antwoord geven. Het geval
leek haar nu 'n droom toe. Zij gelcofae in
derdaad, dat zij gedroomd had, dat de ge-
maskerde man, het pistopl, de hand op het
raamkozijn alle deel uitmaakten van een
nachtmerrie. Zij mompelde iefc9, dat zij een
dief gezien had' en door hem verschrikt was.
Gehclpen door den Squire trachtte zij op tc
staan, toen opeens een pistoolschot klonk,
klaar en scherp boven het geraas en leven van
de straat uit Het werd onmiddellijk gevolgd
door een, verder weg; maar het eerste geluic
scheen van zeer nabij gekomen te zijn, ergens
aan de achterzijde van hetjiuis.
Juffrouw Doudsley slaakte een dcordrin
genden kreet, en liet de kotn met water uit
haar hand vallen.
„Jezus! Maria! Wat was dat?" riep zij
vroom uit, terwijl de waard een reeks van
vloeken uitte en uit de kamer snelde.
haar hart; haar knieen knik+en en zij moest
zwaar op den am van den Squire leunen, an
ders zou zij gevallen zijn. Sqquire Brent keer-
de zich boos tot de gillende vrouw.
Barbara kreeg een benauwd gevoel over
haar hart; haar knieen knikten en zij moest
zwaar op den am van den Squqire leunen,
anders zou zij gevallen zijn. Squire Brent
keerde zich boos tot de gillende vrouw.
„Er is niets om van te schrikken, jij ezel f
zei hij. „Je hebt Mevrouw Barbara bang ge
maakt en water over den vloer gemorst en
dat alles om een paar pistoolschoten." Hij
bracht Barbara naar een stoel en dwong
haar wat wijn te drinken. E>e goede Squire
kon niet begrijpen, waarom zij zoo ontdaan
was. „Vermoeid na de reis, denk ik," mompel
de hij vriendelijk. Barbara glimlachte flauw-
tjes tegen hem en hij nam haar hand er
streelde die zacht. Even later kwam Doudsley
terug met' het verhaal, dat de dief getracht
had het huis uit te sluipen, en dat een van de
wachten van den Kening, die achter bij de
stallen was, een paar schoten op den sdhelm
gelost had.
Barbara luisterde met-wijd geopende oogen
naar het verhaal. Toen Doudsley uitgespro-
ken had, vroeg zij hem geheel werktuigelijk,
zooals iemand in een droom spreekt. of de
dief ontkqmen was.
Wordt vervolgd.
Z,vu y, 1
•1 - i; r, IioKImHI
'sNNN NSNN.NSNN.^ V S S \N V /j
