De erf-oom.
mcferen
stooten, vnllen en bezeeren zich herhaalde-
Jijk, en daaroin hebben Zurgzame Moeders
altijd een doos Purol in huis,
handelen."
Dc juwelicr ging den volgenden dag naar
Bougrat's wening, doch nam voor alle zeker-
heid een bedicr.de mede, die voor dc deur in
een rijtuig dc tcrgkomst van zijn patroon zou
afwachten.
Nauwelijks had Bougrat dit cchter verno-
men, of hij zeide Arietti. dat de koop een dag
moest worden uitgesteld1, omdat de gravin
zich niet lekker gevoeldc. Het nog verschul-
digde van den reeds geboekten ring zou ter-
gemaakt De Voorzittcr betreurde het, dat dc zelfder tijd verrekend worden.
zc zaak eigenlijk de uitvocring van het plan. Even voor de juwelier den volgenden dag
weer naar Bougrat zou gaan, rinkelde'de te-
Buitenland
DE GEHEIMZINNIGE MOORD
TE MARSEILLE.
Schier iederen dag duiken er nieuwe ge-
vallen op van pogingen tot oplichting, waar-
in dr. Bougrat de hand blijkt te hebben ge
had. Men beweert thans, dat hij niet alleen
zijn positie misbruikte om zijn patienten be-
wusteloos te maken en ze dan te berooven,
maar dat hij ook pogingen hefct gedaan om
bepaalde personen in zijn laboratorium te
lokken, blijkbaar met minder goede bedoelm-
gen.
Zoo verhaalt een juwelier, Arietti, dat
Bougrat een maand na de verdwijning van
den wissellooper Rumede bij hem kwam en
vroeg een aantal waardevolle ringen te mo-
gen zien, want hij wilde iemand een geschenk
geven. De keus viel op een ring van 26000
francs, waarvoor de juwelier een cheque out-
ving. Maar den volgenden dag kwam de dok
ter °terug. Hij was van besluit veranderd en
zou nu maar liever dien ring van 38000
francs nemen Het prijsverscfiil zou den vol
genden dag wel betaald worden.
Tegelijkertijd werd de juwelier uitgenoo-
digd, dan ten huize van dr. Bougrat te ko
men. Een Russische gravin, vriendin van
Bougrat, wilde namelijk haar juwcelen ver-
koopen. Zij zou ook aanwezig zijn om de
kostbaarheden te toonen. „Brengt u tege
lijk vast 50.000 francs mec", adviseerde
Bougrat, „we kunnen de zaak dan ineens af-
lefoon en een collega waarschuwde Arietti
voor zaken met dr. Bougrat, die verschillen-
de juwelierswinkels had bezocht en in een
daarvan een ring ter waarde van 38000
francs voor 14.00 francs had verkocht. Dit
bleek Arietti's ring te zijn, die nog niet be
taald was.
Ten einde een vervolging te vermijden, be-
loofde Bougrat de koopsom in drie termijnen
contant te betalen, hij erkende het bedrag
schuldig tc zijn en nam de cheque, welke
waardeloos bleek te zijn, terug.
Arietti is er van overtuigd1, dat hij in. een
fatale val zou zijn geloopen, wanneer hij niet
zoo voorzichtig was geweest zijn bediende tc
laten wachten en wanneer hij niet de waar-
schuwing van zijn collega had ontvangen.
Een ander geval soortgelijk aan de vele
reeds bekendc is dat van een vrouw, in
zekere kringen van Marseille bekend als Ma-
do Deze kreeg in een inrichting van ver-
maak een flauwte. Bougrat, die toevallig ook
aanwezig was, bood zijn diensten aan, dien-
de de vrouw een medicijn toe en reed met
haar naar huis. Toen zij daar weer to be-
wustzijn kwam, bemerkte zij, dat 500 francs
uit haar beurs verdwenen waren.
Men zegt, dat Bougrat's geliefde methodc
was, tegen zijn toekomstige slachtoffers te
zeggen, dat zij aan een kwaal leden, welke
veelal met periodieke inspuitingen worden
behandeld. Een huidspecialist verldaarde, dat
Bougrat's recept cen welbekend middel is.
dat echter gevaarlijke gevolgen kan hebben
De cerste injecfie vcroorzaakt dikwijls be-
wusteloosheia, tervvijl twee opeenvolgende
doses fp.taal kimnen zijn.
'Zooals reeds gemeld. bewaart Bougrat on
der alles zijn kalmte. Zijn antwoorden zijn
vaak niet vrij van ironie of humor. Een der
onderzockingsrechters merkte op, dat Bou
grat's zaak zich ernstig lict aanzien
,,Dat weet ik", antwoordde de dokter, „het
is een zeer benauwend geval en ik wou hee
wat liever, dat gij u er in bevondt, in plaats
van ik." t
DE MOORD OP RATHENAU.
Voor het proces tegen den fabrikant Ku
chenrneistcr en den student Brandt, die bc-
schuldigd worden van medeplichtigheid aan
den moord op Rathenau, dat 26 "Juni te
Leipzig begint, zijn 13 getuigen gedagvaard,
o. a. de uit tal van politieke processen be-
kened kapitein Tillessen en de student Te-
chow, die de automobiel, waarin de moorde-
naars zaten, heeft bestuurd. Dc beklaagden
zullen door vier advocaten worden verde-
digd.
HET DUIZENDJARIG BESTAAN
VAN HET RljN'LAND.
Ondanks den tegenstand der regeerings-
commissie is in het Saargebied het duizend-
iarig bestaan van het Rijnland onder ontzag-
lijkc deelneming der bevolking begonnen.
In de redevoeringen werd overal de trouw
van het Saargebied aan het Duitsche staats-
verbanc! tot uitdrukking gebracht.
HET MECKLENBURGSCHE
TSJEKA-PROCES.
In het Mecklenburgsche Tsjeka-proces, het
welk sinds 5 Juni bij het Staatsgerechtshof
in behandeling is, werden gistermiddag de
volgende eischen gesteld: Tegen Zentschel
de doodstraf, tegen Warnke en Winkel elk
4 jaar tuchthuisstraf en 500 Mark boete, te
gen Smidt 4 jaar gevangenisstraf en 500-
mark boete.
Oeraeiijrd Nieuws
ALGEMEENE VERGADER1NG VAN
DE BROEDERSCHAP VAN NOTA-
RISSEN IN NEDERLAND.
Gister is in het gemeentelijk Concertge-
bouw te Haarlem de gewone jaarlijksche al-
gemeene vergadering van de Broederschap
van notarissen in Nederland gehouden
De voorzitter, mr. P. J. van Wijngaarden
uit Rotterdam, stelde bij de opening van dc
vergadering voor, een telegram van hulde te
zenden aan H. M. de Koningin, welk voor
stel bij acclamatie wordt aangenomen.
Spr. bracht voorts hulde aan het aanwezi-
ge eerelid, den heer A. Knottcnbeit, oud-no-
taris te Vlaardingen, en aan de nagedachte-
nis van den overleden ambtgenoot, den heer
Fikkert. >7
Vervolgcns sprak de heer Van Wijngaar
den zijn openingsrede uit.
Het prae-advies over het onderwerp:
het instituut van schuldoverneming wettelijk
bestaanbaar en voor het notariaat van betee
21e Juquefe noolt meer?
m- Nee, hij lnteresaesrt me In het mlnst niet meer.
kenls?" zoo deelde de voorzitter mede, in
plaats van door mr. S. G. Canes, rechter in
de arrondissementsrechtbank te Rotterdam,
worden verdedigd door den heer A. Bonga
te Amsterdam.
Als plaats, waar de algemeene vergadering
het volgend jaar zal worden gehouden werd
aangewezen Leeuwarden.
De verslagen van den penningmeester en
secretaris over 1924 werden goedgekeurd.
Aangenomen werden achtercenvolgens de
voorstellen van het hoofdbestuur oni, inge-
volge art. 58 van't reglcment, in 1926 van
de jaarlijksche contributie der leden 15 pet.
af te houden ten behoeve van het ondersteu-
ningsfonds; en om aan art. 6 van het regie-
merit een nieuw artikel 6a in te voegen be-
treffende de indeeling van de broederschap
in ringen. Het voorstel van 5 leden, om een.
commissie te benoemen van 5 leden, teneinde
een onderzoek te doen naar de notaristarie-
ven. wordt door de voorstellers ingetrokken.
Vei*volgens was aan de orde de discuss'.e
naar aauleiding van het prae-advies van mr.
Canes betreffende bovengenoemd onderwerp.
Bij de verkiezing van 2 nieuwe leden van
ret hoofdbestuur, in de plaats van de heeren
J. P. Smits en mr. C. de Ranitz, werden ge-
cozen de heeen J. P. van Wisselinghh, nota-
is te Amsterdam, en B. Keyer, notaris te
Warffum.
De heer van Gorkom, Doetinchem, stelde
voor, nu de heer Canes niet aanwezjg was,
niet over zijn vraagpunten te stemmen. Dit
voorstel werd met bijna algemeene stemmen
aangenomen.
De voorzitter zeide daarna ongetwijfeld de
deelncmcrs aan de vergadering met versche
en goede indrukken naar huis zouden gaan
en sprak vervolgens woorden van hulde en
dank,tot de aftredende hoofdbestuursleden,
de heeren D Ranitz en Smits, speciaal tot
den laatste, die gedurende eenigen tijd op
verdienstelijke wijze het voorzitterschap heeft
waargenomen.
De heer Smits dankte met een kort woord,
zeggende dat hij noode het hoofdbestuur ver-
liet.
Niets meer aan de orde zijnde sloot de
voorzitter hierna de vergadering.
Om zeven uur zouden de deelnemers aan
de vergadering zich vereenigen aan een maal-
tijd in Hotel Duin ,en Daal te Bloemendaal.
Vandaag brengen zij een bezoek aan het
Hoogovenbedrijf te Velsen
NEDERLANDSCH FABR1KAAT.
In de Juni aflevering van het tijdstrift der
Vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat" tref
fen wij o.a. aan:
Een dankbetuiging van het Bestuur voor
dc waardeering, van zoovele verschillende
zijden ondervonden, ter gelegenheid van het
tien jarig bestaan der Vereeniging.
De heer Frits Lapidoth, geeft een bijdrage
„Het Nederlandsche Element in de Kunst
van het Tooneel der Laatste jaren".
De heer Jhr. H. Smissaert geeft een be-
schouwing: „Nederlandsch Fabrikaat" en de
Nederlandsche Industrie" en komt tot de
slotsom, dat men aan de vereeniging „Ne-
derlandsch Fabrikaat" zou kunnen toewen-
schen, dat zij na tien jaren weer mag ver
dwenen zijn, als volkomen overbodig, omdat
dan ieder prive afnemer of mede-industrieel
beseffen zal waar zijn plicht ligt en naar dat
besef handelen, maar de deskundige schrijver
begrijpt, dat deze wensch wat al te stout is.
In de bijdrage: „Hoe een buitenlander
oordeelt over den smaak van den Nederlan-
der", wordt een onlangs in de pers versche-
ncn berichtje onder handen genomen, waar
in de heer Rawlins, in een adres aan de
British Export Society uiteenzet, dat Neder
land een goed afzetgebied voor Britsche nij-
verheidsproducten is. Deze uiteenzetting, die
er zoo volkomen „naast" is, geeft de redactie
aanleiding, den Engelschen raadgever in
overweging te geven een kijkje te nemen in
onze Nederlandsche industrie-centra, waar
door hij zou kunnen bemerken, dat heel veal
van wat hij opnoemt in Nederland in zulke
kwaliteiten wordt vervaardigd, dat zijn raad-
geving niet op al te zeer juiste basis berust,
maar het kail zijn, dat de heer Rawlins in de
war is geraakt door het feit, dat verschillen
de Nederlandsche fabrikanten, gedwongen
door den smaak van het publiek, hun artike-
len van buitenlandsche opschriften moeten
voorzien.
In dit opzicht is er voor onze landgenoo-
tcn een lesje te putten uit hetgeen de heer
Rawlins meent tc moeten opmerken.
In: „Over de Mentaliteit van den Neder-
lander", wordt een merkwaardig geval we-
reldkundig gemaakt, n l. dat een Duitsche
handelaar van een Nederlandschen fabrikant
knoopen wil betrekken, omdat hij zeer veel
naar Holland exporteert, dus zooals de
redactie opmerkt een Nederlandsche fa
brikant levert zijn product aan een buiten-
landschen afnemer cn die buitenlandsche af
nemer verkoopt het artikel aan de Neder
landsche handelaren.
Tenslotte zijn nog vermeld de verschillen
de rubrieken, alsmedeeen opgavc van hen, die
gerechtigd zijn het nationaliteitskenriierk ,,V.
N. F," te voeren, ten bewijze dat hun artike-
len Nederlandsch fabrikaat zijn.
EEN MILITAIRE GASSCHOOL TE
UTRECHT.
Op vragen van het Ecrstc Kanierlid Molt-
maker
I. Heeft de minister keiinis genomen van
de mededeeling van de Duitsche afvaardiging
ter Gencefsche v/apenconferentie, dat Duitsch-
land bereid is, zonder ecnig voorbehoud toe
te treden tot elke internationale regeeling,
welke op het doen verdwijnen van den stik-
gassenoorlog gericht is?
II. Acht de minister, mede in verband met
deze belangrijke verklaring, het niet ge-
wenscht, nader te overwegen, of Nederland
nu wel verdere maatregelen moet nemen, zich
in zake eventueele gasoorlogea vcrder voor
te bereiden?
III. Is de minister dan niet geneigd de
voorloopige maatregelen tot oprichting van
een militaire gasschool te Utrecht stop te zct-
ten, waartegen zoo'n groot deel der Utrecht
sche bevolking bezwaar heeft gemaakt?
IV. Is de minister in elk geval niet bereid,
elke handeling, welke mocht leiden tot oprich
ting dezer school, op te houden, totdat na de
Kamerverkiezingen van 1 Juli 1925 zal zijn
gebleken, of het Nederlandsche volk wel be-
geert uitgaven voor dusdanige doeleinden te
verstrekken?"
V. Acht de minister het gewenscht, op de
ze wijze he4 groote aantal tegenstanders van
cen militaire gasschool te bevreduren?
Struikroover«NoUj en als Jo niet wat op-
schiet met Je gelo te voorschijn te halen, dan
wil ik Je alleen maar zeggen, dat dat weeshtrie
daar heel goed bekend staat"
(Humorist))
heeft de minister van oorlog geantwoord:
I. Ondergeteekende heeft kennis genomen
van een verklaring van den Duitschen afge-
vaardigde Von Eckardt op de wapenconferen-
tie te Geneve, houdende, dat Duitschland be
reid zou zijn, zonder eenig voorbehoud toe
te treden tot elke internationale regeling, wel
ke op het doen verdwijnen van den stikgas-
senoorlog is gericht.
II. De regeering wenscht zooveel mogelijk
te bevorderen, dat een internationale conven-
tie in zake een algemeen in te voeren verbod
van het gebruik van chemische en bacteriolo-
gische strijdmiddelen tot stand koine.
Intusschen zou het in afwachting van het
tot stand komen van een dergelijke conventie,
reeds uit overwegingen van menschelijkheid
niet toelaatbaar zijn, na te laten, zoodanige
voorbereidingen te treffen als noodig zijn om
onze troepen te beschermen tegenover een
eventueelen tegenstander, die zich van deze
strijdmiddelen zou bedienen.
III. In dit verband wordt deze vraag ont-
kennend beantwoord.
Aangeteekend worde daarbij, dat een mi
litaire gasschool niets is dan een opleidings-
inrichting en geenszins een fabriek; wanneer
het juist zou zijn, dat een groot deel der Ut-
rechtsche bevolking tegen het oprrchten van
een gasschool te Utrecht bezwaren heeft ge
maakt, zal zulks vermoedelijk een gevolg zijn
van onjuiste opvatting of voorlichting.
IV en V. Ook deze vragen worden, in ver
band met het voorgaande, ontkennend beant
woord.
INTERLOCAAL TELEFOONVERKEER
GEDURENDE DEN NACHT.
Het Nederl. correspondentiebureau meldt
thans over de uitbreiding van het nachtelijk
interlocaal telefoonverkeer, waaromtrent on
langs zal een en ander is bericht, dat met
ingkng van 1 Juli de kantoren Arnhem, As-
sen, Groningen, 's Hertogenbosch, Leeuwar
den, Maastricht, Middelburg, Utrecht (met
Bilthoven) en Zwolle ook gedurende den
nacht, met uitzondering van de nachten, vol
gende op Zon- en feestdagen, voor het inter
locaal telefoonverkeer zullen zijn opengesteld.
Voor het kantoor Haarlem zal de regeling
op 1 Augustus ingaan.
KORTE BERICHTEN.
D tweedc dag van het bezoek aan Am
sterdam van de Zuid-Amerikaansche artsen
gold meer in het bijzonder den gemeentelij-
ken woningbouw van Amsterdam, onder
leiding van den hcer Keppler.
„Mevrouwtje!"
„Wat is er, heer gemaal?"
„Heb jij ook niet meei: dan geijoeg van ons
uitgaan?"
„Ja-a-a
„Welnu, dan uit ermee! Wij worden solide,
is't niet?"
„Ja, goed, wij gaan vanavond om acht uur
naar beddan zijn we morgen weer op
voile krachten!"
„Och, lief domkopie, je begrijpt me niet
ik bedoel soliede in ver-strekkende beteekenis."
„Moeten wij braaf-burgerlijk worden? Ben
je nu heelemaal dol, mannie? Ja, jij hebt
mooi pratenjij bent zooveel langer dan ik
uitgegaan ik, ik.begin pas, ik heb nog
'n zee van tijd voor me om braaf te zijn
als ik af en toe maar eens twaalf uur achter-
eea mag doorslapen, kan ik mij maandenlang
weer amuseeren
„Om je te amuseeren heb je niet alleen
kracht noodig, maar ook geld, veel geld."
„Je wilt zeggen
„Ik wil zeggen, dat ik platzak bendat
ik nog juist zooveel bezit dat we de volgende
maand halenzonder dansen en sou-
peetjes...."
„Arme vent! wat moeten we eigenlijk begin
nen r
„Dat vraag jij mij, tervvijl ik vast rekende
op jouw rijke phantasie?"
„Verzoen jc met je ooin!"
„Je weet heel goed, dat ik dit al eenige kce-
ren geprobeerd heb, maar de laatste maal kre-
gen wij hooggaande ruzie, heb ik hem voor
ecn gierigaard uitgemaakt en zoo iets vergeeft
je een erfoompje nooit!"
„Hoe is't ook mogciijk om een oom aldus
te betitelen als je gefd van hem wilt hebben!''
„Ik was eenigszins zenuwachtig dien mor
gen de schuldeischers belegerden me een-
voudig. Och ja, was ik maar zacht en ootmoe-
dig geweest! Oom is heelemaal geen kwaad
iemand, maar ik heb hem al zoo dikwijls geld
te leen gevraagclHoe zou ik mij met hem
kunnen verzoenen misschien wacht,
mij schiet iets te binnen ik geloof heusch,
het is een genale gedachte
„Zeg op, wat dan?"
„Ik rijcl ijlings naar buiten raar Terrefleur
je weet wel, naar mijn klein boerderijtje."
„Zeker, zeker, daarginds ergens onder de
boomen, waar het stik-vervelend is."
„Ja, jaluister nu, ik kruip daar in bed,
doe alsof ik erg ziek ben en schrijf oompie dat
ik groot berouw voel en dat ik alles ongedaan
wil maken en hem tot mijn eenige erfgenaatn
benoem
„En mij dan, en mij?"
„Kind, jou laat ik er buiten, hij weet im-
mers niet, dat we getrouwd zijn hij zon
me die stomme streek nooit van zijn leven
vergeven; dat zeg ik hem eerst veel later, als
alles weet goed is tusschen hem en mij!"
„Nu, en wat wou je verder?"
„Oom zal zeer geroerd zijn, want hij is er
vast van overtuigd, dat ik op zijn dood aas
Hij zal ine vergeven, zal mij geld schenken
voor mijn herstel, zal me stellig naar het
Zuiden willen hebben en wij, lief wijfje, wij
gaan samenjijn van Nice genieten; wij gaan
naar Monte Carlo, probeeren er ons geluk,
wie weet, wie weetWat zeg je nu van dit
plan?"
„Je bent een aanbiddellijke schurk, manne-
tje!"
Andre Stirval deed, zooals hij gezegd had.
Na verloop van enkele dagen ontving mcneer
Faremont een brief, die bijna niette lezen viel,
waarin zijn neer hem mededeelde, dat hij zeer
ziek op zijn kleinc bezitting te Terrefleur lag,
hem vergiffenis vragend voor alle onwelwil-
lendheid en beleediging en hem verzoekend
hem voor't laatst te willen komen zien, daar
hij hem een gewichtige mededeeling had te
doen.
De oude heer, die inderdaad geen slccht
iemand was, maar een oude, goedige jongge-
zel, kon niets anders doen dan ijlings zijn
auto te bestellen en naar Terrefleur te razen.
Hij vond Andr6 te bed, die er slecht uitzag
(deze had gebruik gemaakt van zeer krach-
tige purgeermiddelen en zijn vrouwtjc had
hem met wat okerschmink bewerkt. E>e ven-
sterluiken waren toe en in het kamertje hing
een zwoel ziekenkamerlhchtje. Op het oogen-
blik, dat de oude oom de kamer instoof, stiet
hij tegen een corpulenten heer op, die juist
de deur wilde uitgaan.
„Oom Faremont.de dokter!" steidc de
zieke voor. En daar de dokter vlug afscheiu
nam, riep Andre hem nog met zwakkc stem
na:
„Dus tot morgen, dokter, ga gauw naar
uw anda'en patient, die er ook zoo bcrcerd
aan toe is, de arme! Hem gaat het nog slcch-
ter dan mij!"
loen wendde hij zich tot zijn oom:
„Beste oom," sprak hij met inspanning
,,vergcef mij, dat ik u beleedigd heb, maar u
is de broer van mijn dierbaren vader, en mijn
eenige bloedverwant en voogd. Ik heb u voor
veel vergeving te vragenHad ik maar beter
op uwe raadgevingen gelet, dan was het niet
zoo ver met mij gekomen, w as ik niet zoo arm
geworden, oom Het eenige, waarmee ik
u mijn dank kan bewijzen is aan u mijn klei-
ne grondbezitting te vermaken; de notar;s
kan elk oogenblik komen."
En met een zwak lachje voegde hij er nog
bij:
„Dat had u niet gedacht, dat u nog van
mij zoudt erven! Ik, die zoo vaak van u moest
leenen!"
„Stil, stil, Andre," sprak de oom, met moei-
te zijn tranen bedw ingend, „wat praat je toch
allemaal voor onzin! Je bent zeker niet zoo
ziek als je denkt. Je bent nog jong; je hand
voelt droog, men zou heusch niet denken, dat
je koorts hebt. Heb je heusch een goeien, bc-
kwamen dokter bij je?"
„De dokter? 't is de beste van de omge-
ving."
„Zorg er dan ook voor, dat het je aan niets
ontbreekt, mijn jongen! Ik moet direct naar
Parijs terug, maar ik wil je hier alles achter-
laten, wat ik bij me heb, zesduizend franken.
Dit is voor het moment evenwel genoeg, ik
zal alle kosten dragen. Je moet mij om den
anderen dag bencht zenden, hoe het je gaat.
Je zult weer herstellen en jij zult op een
goeien dag van je oom erven. Ik zal morgen
direct orde op mijn zaken stellen, daar je me
zooeven wel bewezen hebt, hoe 'n goeie kerel
je in den grond van je hart eigenlijk bent."
„Ach, oompje, ik vrees dat ik het niet meer
lalen zal. Maar u is een braaf man en ik
dank u van ganscher harte."
„Wind je niet op; hier op tafel ligt het
geld. Laat den dokter-elken dag komen en
neem een pleegzuster."
„Ik heb er al eentje besteld."
„Goed, jongen; adieu Andre, houdt goeden
moed!"
Oom liep haastig het vertrek uit, heelemaal
van streek en spoedde zich naar zijn auto.^
Toen hij doof den boomgaard kwam, zag hij/
den dokter met een boer achter den koesta!
verdwijnen. Waarschljnlijk ging hij den twee
den patient bezoeken. De oude heer kreeg plot-
seling een inval om den dokter uit te vragen
om te weten te komen of er nog hoop was
voor Andre. Hij wilde juist om het gebouwtje
loopen, toen hij met kloppend hart bleef stil-
staan, deze veelbeteekenende woorden opvan-
gend:
..Ik geloof dat hij verloren is, vader 'Jus.
tin!" M
„Dus is er niets aan te doen, dokter?
„Neen, het allerbeste zou zijn, als ik hem,
een inspuiting gaf, om hem spoeckg -uit zijn
lijden te verlos^en."
Dus opgegeven? een inspuitmg? handelde
het hier om zijn neer? De oude heer stortte
den stal binnen heelemaal ontdaan en bevend.
Achter in den stal stonden de boer en de dok
ter en keken hoofdsehuddend naar een vet
varken, dat onbcwegelijk op een mesthoop
lag. Dus dat was de patient! En plotseling
werd het den oom duidelijk, welk een coined te
men hem had voorgespeeld!
Meneer de veearts, wilt u mij een genoegei*
doen?" vroeg hij toomig.
.„Zeker, meneer!" stamelde de ander, die te
gen zijn wenschen in de medeplichtige vaa
den neef was geworden en een uitbarsting:
vreesde.
Welnu, zeg aan mij neef, dat die zesdui
zend franken, die ik hem gegeven heb, ook?,
moeten dienen om dezen patient hier te verple-
gen; misschien is de som voldoende om beide
op de been te helpen, dqzen braven viervoetec
hier en Hin tweebecnise daar ginder
dat't gemis aan opb-rengst hieruit dan toe:
weer moet komen uit dc inkomstenbch'.i.ti'.i J
cn deze is volgens spr. reeds hoog genoeg. Dc
/Voorzitter ziet daaroin niet in, waarom .U ge>
mcente afstand moet doen van dczc middclen
van inkomstcn. 't Voorstcl werd daarop z. h. s.
aangenomen.
Do Voorzittcr dcelde mec, dat B. cn W. net
in het uitzieht gestcldc onclcrhoud met dc di<
reetie van het 1'. E. N. ten raadhuizc hebben
gehad. Teneinde tc kunnen overwegen of over;
name door het Prov. Bcdrijf mogclijk is, heeft
dc directie inzage gevraagcl en gekregen van
alle boeken en bescheiden van t G. E. B. ten
hoofdambtenaar van het P. E. N., die duurtoe
war. overgekomen, heeft eenige dagen 11a dc
conferentie daaruit de noodigc aanteckeningcn
ze zaak eigenlijk
Schermeer zoo deerlijk vertraagt. Hij heeft
daarom*gaarne voldaan aan tverzock van den
hcer Posch om de directie telegrafisch uit tc
noodigen nog in dezc raadsvergadering met dc-
finitieve voorstellen te komen. De directie was
cvenwel nog niet gereed met haar concludes.
Me leden waren het met den Voorzitter
cens, dat het jammer zou zijn, als dc Schermeer
niet v66r den winter van electriciteit was voor.
zien. De Voorzitter zeide dat, tenzij binnen 14
dagen de zaak haar beslag heeft gekregen en
met de voorbereidende werkzaamheden be.
gonnen kan worden, het wel zeker is, dat de
zaak voor den winter niet gereed zal zijn.
Mevr. SlootenSmit zou toch maar met den
bouw willen beginnen in afwachting van een
eventueele overdracht aan het P. E. N. Dc
Voorzitter maakte duidelijk, dat de Gemeente,
zoo de verkoop tot stand kwam, daaruit
emstige financieele schade zou krijgen. Het
P. E. N. zou bijv. zcker niet voor zijn rekening
neroen de ingenieurskosten van de voorbcre..
ding, omdat zij terecht zou opmcrken, dat zc
daarvoor haar eigen mensehen had kunnen
gcbruiken.
De heer Heinis vertrouwde, dat de Voorzit.
ter het P. E. N. wel tot spoed zal aanmanen.
De Voorzitter merkte op, dat hij daar weinig
aan doen kan. Meerdere leden bespraken nu de
voor. en nadeelen van een eventueele over,
dracht, hetwelk de Voorzitter echtcr thans met
aan de orde achtte te zijn.
De heer Kuyn zou een tcrmijn willen stellen,
binnen welke de beslissing van het I. E. N.
genomen moet zijn en noemdc daartoc bijv. u
Juli B en W. zijn bereid in dien zin cen mede.
deciing aan het P. E. N. tc doen, te mecr waar
deze wensch uit den Raad is voortgckomcn.
De heer Heincs vroeg hoc t eigenlijk staat
met de bediening van het torenuurwerk te
Grootschermer. De Voorzitter zeide dat dc to.
ren, die het eigendom van de Ned. Herv. Gem.
is, door 't Gemeentebestuur wordt: gchuuid,
volgens een oud contract voor J 60 per jaar,
om tc voorzien in de openbare tijdsaanwijzing
en om te dienen bij begrafenisscn, brand cn
dergelijke. De <-crk had en heeft het onder.
houd in den meest uitgebreiden zin cn de be.
diening van het uurwerk geschicdde door den
koster? 't Kerkbestuur heeft evenWel aan B. en
W. gevraagd of de bediening niet zou kunnen
geschieden door den gemcentcwcrkman, indien
de huurprijs in verband hicrmcc, een nadcr te
bepalen billijke vermindering zou ondcrgaan.
B. en W. hebben gemeend dit voorstel te
moeten aannemcn, omdat zij daardoor mcer
toezicht erlangden over een goede functionnee.
ring van het uurwerk. Zij zijn daarbij, wat de
huurvermindering bctreit, in het_ bclang van dc
ir.gczetenen vooruitgeloopen op s Raads iicslis.
sing. Waar echter cenerzijds een goede bedic
nim1 van het torenuurwerk een groot bclang is,
hebben zij anderzijds die nadete regeling van
de huur van gering bclang geacht. Zij zullen
c-.t nadcr rcgelen met het kerkbestuur en hier.
na de formecle goedkeuring van den Raad i cr-
zocken. Dc vrager zoowel als de andere leden
konden zich met dezc regeling vcreenigen.
De Voorzittcr sloot hicrop de openbare bij.
eenkomst, waarna dc Raad in gesloten zitting
nog bijeen bleef.
•- Dc zou wel tens willen weten hoe h|j dat opneemt.
mm tla, daw ben jJt Qok zoo doodelgk nieuwsgierig nasr
j[London MailJ
0"
a
