Krtris? t Toch adnrilt hierin een gevaar; de her- haalde toejuiching en bewondering, veram- derde hier en daar in eene bijna afgodische vereering; met een zeker „timbre" werd uit- gesproken het woord ,,zuster". Niet alle zusters konden daartegen: ,,'t Zijn nierice beenen, die de weelde dragen". Op die over het paard tilling reageerde een' deel der zusters m et zel fo verse hatting en eigen- wijsheid. En hoewel ik er van overtuigd ben, dat de medicus aan het ziekbed niet alles ver- mag, dat niet vertrouwd mag worden op de alleen zaligmakende kracht van het diramkje, het poedertje of het doosje pilen of op het getrouw opvolgen van een voorgesenreven leefregel, maar dat een zeer grooet plants in de ziekenverzorging moet worden toegekend aan de goed geschoolde ziekenverpleging zoo ben ik er eveneens van doordrongen, dat aan het ziekbed eeir persoon de leiding moet hebben en dat die leiding moet berusten in hand, hoofd en hart van den geneesheer. Ze ker moet hij kennisnemen van de waarnemin- gen en de opmerkingen van de verpleegster en als regel zal dit zijne patienten ten goede komen, maar hij moet zijn de persoon, die de feugels in handen houd't. Geen twee kapiteins op een schip. Op eene vergadering van het Groene Kruis, was het meen ik Mevr. van Hulst, die er de aandacht op vestigde dat ,,Wijkverpleging" over het algemeen bii v> geneesheeren niet die sympathie ondeivond, die zij meende dat haar toekwam. In: tiien- zelfden geest heb ik mij geuit, toen ik sprak bij gelegenheid van het zilveren jubileum van de Hilversumsche Vereeniging voor Wijkverpleging en Ziekenverpleging. Ik ge loof dat gedeeltelijk in bovengenoemde men- taliteit van mcerdere zusters de oorzaak van dit vreemde verschijnsel te vinden is. Maar ik keer terug naar Het Witte Kruis. Het kan onmogelijk de taak van een feest- redenaar zijn, tevens geschiedschrijver te wil- len wezen. Trouwens de historie en de ont- wikkeling van het Witte Kruis zijn meerma- len geschetst in woord en geschrift. Memo- reeren wil ik echter het feit van de premie- leening. De vereeniging werd door eene com- binatie van financiers voor de volgende kwestie gesteld: „Laat ons uitgeven eene premieleening, genaamd „Het Witte Kruis" en wij geven U in contanten cen belangrijk bedrag, hetgeen door U moet worden be- stemd voor een of meer stichtingen van al- gemeen nut in de provincie N.-fl." Ernstig en breed is over dit punt in meerdere verga- deringen gedelibereerd; er waren leden tegen om principieele redenen. De klanken „Lote- rij" en „Loten" hadden voor velen een bitte- ren en onaangenamen bijsmaak. Maar het Witte Kruis heeft zijn naam gegeven en de gelden ontvangen. Nog altijd vind ik het verkrijgen van dien som gelds een juichtoon waard, vooral omdat het Witte Kruis daar- mede zoo heel veel goeds heeft gedaan. Wat, hoop ik aanstonds in het kort uiteen te zet- ten. Eerst wil ik even Uwe aandacht vragen voor een zinsnede uit de herinneringsrede, door dr. H. Beekenkamp uitgesproken op het 1 en 2 September j.l. te Utrecht gehouden Tweede Groene Kruis Jubileum Congres. Hij zeide daar: „Nog altijd toch is het mij een raadsel en ik kan het mij niet verklaren, dat de verbetering der huiselijke ziekenver pleging in Noord-Holland door het W;tte Kruis reeds een 25-tal jaren was beoefend, terwijl het overige Nederland dit niet zag. Men wist van Het Witte Kruis alleen dat er Witte Kruis loten bestonden." Als dr. Beekenkamp verklaart dat hij toen van het Witte Kruis niet veel anders wist, dan dat er Witte Kruis Loten waren, dan wil ik daaruit de gevolgtrekking maken, dat de algemeene ziekenverpleging en de prac- tische hygiene destijds niet zoo zeer zijne be- langstelling hadden als thans. En waar men minder belang in stelt, dan slaat men in de couranten wel eens wer, of men loopt er luchtigjes over heen en vergeet het spoedig. Maar toendertijd stonden er heusch in de groote bladen evena c nu, geregeid versla- gen van de algemeene vergaderingen, regel- matig werden kortere of langsre Pittreksels van het jaarw slag en van de verrichtingen der afdeelingen opgenomen; de Witte-Kruis zusters begonnen naam te maken, ook buiten Noord-Holland; Heideheuvel werd meer be- kend en bezocht ook door vrouwen uit andere provincies van Nederland en in het Medisch Weekblad plaatste ik zelf regeimatig versla- gen van de vergaderingen en stipuleerde ik geregeid Jatgene, wat weten mij voor mijne ambtsbroeders wenscheliik screen En dat alles zou den grooten „men" bui ten Noord-Holland totaal zijn voorbijge- gaan? Ik kan het niet gelooven. Het is waar, aan het Witte Kruis ontbrak iemand met de stuwende, propagandistische kracht van do- mine Fleisschen, maar het staat bij mij vast dat mijn geachte collega voorzichtiger had gedaan niet te spr-ken van het „overige Ne derland" maar uitsluitend over zich zelven. Men duide mij deze kleine opmerking niet ten kwade; onvriendelijk is ze niet bedoeld. De genoemde premieleening r.u heeft ge maakt, ten ecrsten dat aan de oestaande af- deelingen ieder een som gelds kon worden uitgekeerd voor eene stichting ter plaatse. De eene afdeeljng stichite cen badhuis, de ander een isoleerg-bouwtje, een derde droeg zorg voor betere watervoorziening, een vier- de bezorgde een tonnenstelsel, kortom elck wat wils. Verder kan voortaan aan alle af deelingen, ook aan de nieuw bijkomenden eene jaarlijk~che subsidie worden verstrekt. En dan de shebang Heideheuvel kon wor den opgericht, waar in het gezonde, schoo- ne Hilversum, zo~ vele vrouwen en meisjes gezondheid en levenskracht herwonnen. Toen het Hoofdbestuur met deze plannen in de algemeene vergadering van 17 Sep tember 1889 voor den dag kwam, heeft het duchtig gespannen. Weinigen Uwer zullen dit hebben medegemaakt. Onze vriend van Eldik Thieme, noemde mij destijds in eene herinneringsrede de Vader van Heideheuvel; ik heb hem er altijd van verdacht toen een loopje met mij te hebben willen nemen, maar er is geen koe bont, zegt men, of er zit een vlekje aan. Het hoofdbestuur kwam met het voorstel, aan te koopen een heerenhuis met tuin en bosch te Hilversum, en dat in te richten als Hcrstellingsoord. Wij, die in het heden leven en overal rust- huizen, herstellingsoorden en sanatoria hebben zien verrijzen en die inrichtingen hebben leeren beschouwen als nuttige instru- menten in de ziekenverzorging. wij moeten *<m wbEuifTiaiden" bilk van dat Hoofdbe stuur bewonderen. Maar vele afgevaardig- den konden zich daar niet in denken, zij meenden destijds dat zoo'n inrichting sped- aal de bewoners de groote steden ten goede zou komen en niet de bewoners van het platte land, die hadden immers frissche lucht vol- doende. En daarom waren velen er tegen en werd het voorstel verworpen met een kleine meerderheid. Het hoofdbestuur trok zich te rug om zijne verdere houding te bepalen en in die korte spanne tijds gelukte het den afgevaardigde van Monnikendam de brug te vinden, die de verdeelden tot elkaar bracht, zoodat na de pauze een nieuw, urgent ver- klaard voorstel, door dien afgevaardigde ingediend werd en werd aangenomen. Heideheuvel kwam er en de door de afdee- lingen gezonden patienten zouden den voor- keur hebben en voor halven prijs worden opgenomen. Heideheuvel is nu pas voor de tweede maal uitgebreid. Heideheuvel beant- woord aan zijn doel. Is dat geen juichtoon waard? Moet dat niet met dankbaarheid worden herdacht in eene feestrede? Het ant- woord daarop kan niet twijfelachtig zijn. Dankbaar ben ik voor de reactie van het Wit te Kruis op het succes met zijn herstellings- oord voor vrouwen; Bosch en Heide todh werd later opgericht en ook voor mannen en jongens schiep de Ver. 'n soortgelijke inrich ting aan den zoom van't schoone bosch van Mauve. En dat was nog niet genoeg; door een legaat van den heer G. K. F. van Wal- ree kwam het Witte Kruis in het bezit van de deftige villa „Vechtoever" bij Maarsse- veen, gelegen aan onzen liefelijken Vecht- stroom. Er werd een som. gelds bijgevoegd, ten einde het geheel te kunnen exploiteeren als rustoord voor verpleegsters en bij plaats- ruimte ook voor anaere werkende vrouwen. Dankbaar werd deze schenking aanvaard en trotsch kunnen wij zijn op de drie herstel lingsoorden van ons Witte Kruis. De vereeniging was mede bedoeld te zijn eene vereeniging tot weren van epidenren. Heeft het Witte Kruis daarnaar gestreefd en heeft zij in deze dichting iets bereikt? Het zou zijn „uilen dragen naar Athene" indien ik daar hier een antwoord op zou willen geven; hier in Alkmaar, waar de eerste ont- smettingsinrichting van deze vereeniging is opgericht, waar van 1894 at reeds was een centrum voor desinfectie. Ovenontsmetting met stoom, kisten voor verzending, formal ine-apparaten en woning- ontsmetting zijn hier ingeburgerd en ik denk dat millioenen pathogene baeterien hier het leven hebben moeten la ten. Later kwam de tweede inrichting tot stand te Hilversum en daama haar filiaal te Haarlemmermeer. Morgen zal aan de afgevaardigden de ge legenheid worden geboden de verbeterde edi- tie van die eerste inrichting aan het werk te kunnen zien. Dames en Heeren, voor zoo verre U deze ontsmettingsinrichtingen niet anders kent dan uit de verslagen, statistie- ken enz. zoo als deze jaarlijks worden gepu- bliceerd, gaat er dan henen en overtuigt U van de doeltreffendheid en nauwkeurigheid, waarmede daar wordt gewerkt. En bedenkt daarbij, dat het heel wat moeite heeft gekost aan afdeelingsbesturen en medici om de ont- smetting wat populair te maken. Eensdeels vertrouwde men het zaakje niet, anderdeels vond men verbranden toch maar het secuur- ste en dan alles kwam niet altijd even schoon en zindelijk terug. Men kende het verschil niet tusschen uitstoomen, mechanisch reinigen en ontsmetten. Vuilvrij en baete rien vrij schijnen voor het pubhek syno- niem en aan de inrichtingen moesten wel waschinrichtingen worden verbonden, om aan deze eischrn en begrippen der Holland- sche zindelijkheid tegemoet te komen. Maar wij hebben overwonnen; gezonaere begrip pen over besmetting en ontsmetting zijn ver- spreid, verwerkt en begrepen en het publiek ging de desinfectie op prijs stellen. Het Witte Kru.s hielp ook in deze rich- ting mede aaim de hygienische opvoeding van ons volk. Hoe onze arbeid werd beoor- deeld moge blijken uit het volgende. Onge- veer 30 jaar geleden woedde er in de plaats mijner inwoning eene epidemie van diph- theritis. Vele goederen, eene geheele bewaar- schoolinventaris incluis, werden te Alkmaar antsmet; onze stadspoeet zong in zijn nieuw- jaar-, heil- en zegenwensch 1 Januari 1897 den burgers verstrekt tegen contante beta- ling van 10 cenis minimum, daarover het volgende „En elke overheid verbiede het ontsmet- [ten „Wilt op den roepstem Gods en op zijn [Almacht letten „Want wie God niet erkent, steunt op ei- [eigen kracht „Dien treft God's wraak gewis, want Hij [alleen heeft macht". De mandenmaker, Z. J. van Duinen zal zeker niet hebben vermoed, dat deze zijn ge- vieugelde woorden hier nu nog zouden wor den geciteerd. Op mij hebben zij eenigm indruk gemaakt, als gevende weer den ge- dachtegang van een deel der Nederlandsche natie. Misschien zijn er nog enkelen van de zulken, maar dat ras sterft uit en het ge- zond verstand overwint. Ook de algemeene erkenning van het nut onzer ontsmettingsin richtingen is zeker wel een juichtoon waard. Ze zijn uitmuntende instrumenten in den strijd tegen de besmettelijke ziekten, al kan niet worden ontkend, dat aan de doorloopen- de desinfectie van het ziekbed eveneens zeer groote waarde moet worden toegekend. Dit lean het publiek worden duidelijk gemaakt op lezingen en cursussen, zooals die ook door afdeelingen van Het Witte Kruis, met steun uit de algemeene kas kunnen worden voor- bereid. In het orgaan „Het Groene en Het Witte Kruis" vindt men gewoonlijk tegen den winter een lijst van sprekers met opgave van de te behandelen onderwerpen. Dit aan de afdeelingsbesturen ter overweging bij het opmaken van hunne plannen voor de winter- campagne. Behalve desinfectie deed het Witte Kruis nog meer. Ik denk terug aan den tijd toen Roux en Bekring hunne opzienbarende mede- deelingen publiceerden over de geneeskrach- tige bloedwei, genomen van tegen diph- theritis immuu; gemaakte paarden, het se rum antidiphtheriticum. De mediei begonnen geloof te hechten aan het nieuwe middel, maar het was lastig te verkrijgen en kost- baar, het moest nog worden gepopulariseerd. Het Witte Kruis trok op zijne begrooting een post uit voor serum en stelde dit gratis of tegen geringe vergoeding beschikbaar voor medici Het trof juist in den tijd van de diplfthe-' ritis-epidemie, waarover ik zoo juist sprak en menig fleschje serum, ongeveer 100, heb ik destijds mogen ontVangen van een onzer trouwe steunpilaren, den apotheker dr. An- kersmit. Getrouwelijk heb ik dit alles gepu- bliceerd en in het Aledisch Weekblad van 19 Maart 1898. Het is wel eens aardig een en ander uit de doos te halen; mij bracht djt opnieuw in herinnering, dat onze vereeni ging een open oog had ook voor de dingen van den diag, dat zij meeging met haren tijd, dikwijls voorging en leiding gaf. Hoe het met dat serum is gegaan, weet thans ie der; de behandeling er mede is algemeen goed geworden en daardoor werd menig jeugdig leven gered. Meerdere perspectieven openden zich, ik memoreer hier het probleem van de actieve ontvatbaarmaking tegen de ze gevreesde besmettelijke keel ziekte, in 1897 liet eene friesche, tevens frissche geneesheer zijne ambtsbroeders op een vergadering te Leeuwarden zingen: „De diphtheritis, o hoe naar! „De keeltjes groeien dicht. „En als er niet gesneden wcrdt, „Dan sterft het lieve wicht. „Vol micrococcen zit de keel, „Maar Roux hij werkt geducht „Hij vindt een prachtig serum urt „En jaagt ze op vlucht. „Dus nu uit voile borst gezongen „Hiep, hiep, hoera, hiep, hiep, hoera! „De dokters hebben het overwonnen, „Hiep, hiep, hoera, hiep, hiep, hoera!" Heelemaal onderschrijf ik dit nu wel met, maar gaarne wil ik sourligneeren, dat het Witte Kruis tot het meer algemeen goed worden van deze uitmuntende behandelings- methode, een handje mede hielp. Op andere wijze werd geholpen als febris typhoidea uitbrak en ook de malaria werd duchtig bewerkt en menig anopheles of ma laria-mug werd met medewerking van het Witte Kruis onschadelijk gemaakt en menig stukje muskietengaas werd als voorbehoea- middel na aansporing van Witte Kruis men- schen geplaatst. Het Witte Kruis gaat met zijn tijd mee; waar nieuwe perspectieven zich openden, werden nieuwe wegen ingeslagen; wijkver pleging, kraamverpleging, zuigelingenbe- scherming, moedercursussen, bakeropleiding en huisverzorging kwamen belainigstelling vragen en vonden die. Steun kwam van pro vincie en gemeenten en het pas verschenen verslag van de Witte Kruis Commissie voor Zuigelingenbescherming en kraamverzorging getuigt van intern leven en van energieken arbeid. Over al deze zaken, hoe belangrijk ook, wil ik hier niet verdter uitweiden, ieder belangstellende leest hierover in de heden- daagsche publicatie van het Witte Kruis meer, dan ik U vertellen kan. Wij weten dat ook deze arbeid zegenrijk is. Dames en Heeren. Met cijfers, statistieken en vele data ben ik U.niet aan boord geko- men. Ik heb U willen vertellen wat een ge- woon medicus practicus na ruime praetijks- ervaring gezien en gemerkt heeft van het Witte Kruis en wat hem de vrijmoedigheid gaf op te treden als feestredenaar. Mijn va- aer was lange jaren predikant en zijn af- scheidsrede had tot tekst, hetgeen Paulus aan Timotheus schreef: „Ik heb het geloof behou- den". Na een bijna 40-jarige witte Kruisar- beid kon de zoon ten opzichte vau de jubilee- rendte vereeniging hetzelfde getuigen, want wat Het Witte Kruis betreft „ik heb het ge loof behouden" het geloof ini het nuttige, in het noodige, in het menschlievende en ik zou wel durven zeggen in den goddelijken zegen van het Witte Kruis. En daarin sta ik wel niet alleen. Toen het Witte Kruis bijna 25 ja ren arbeids achter den rug had, werden in andere provincien soortgelijke vereenigingen opgericht. Dr. Fleischer en Dr. Hamaker hadden niet voor niemendal in Nrd.-Holland de zegeningen van het Witte Kruis gezien. Ik ken ze nog wel als afgevaardigden op on ze algemeen evergadering, deze heide voor- mannen van het Groene Kruis. Het Witte Kruis mag er trotsch op zijn, dat deze stoere werkers in de Groene-Kruis beweging door het Witte Kruis wakker zijn geschud en zoo mobiel zijn geworden. Fier kunnen wij er op zijn, dat Noordholland' in dezen zoo veel na- volging heeft gevonden. Het Groene Kinds is geworden een nationale zaak; het Witte Kruis is geblcven eene provinciate. De voor- waarden der reeds besproken premieleening stippelden de grenzen van zijn arbeidSveld nauwkeurig uit. Het Groene Kruis heeft uit den aard der zaak (het omvat 10 provincien) veel meer afdeelingen en veel meer leden dan het Witte Kruis; het moet ons uit den aard dezer verhouding wel overvteugden en veel belangrijker schijnen in de oogen van ons volk; dat kan niet anders. Ik vind d!at zeer aangenaam en wij alien moeten dat zoo vin den, want de bedoeling van beide vereenigin- fen is dezelfde. Zij moeten gaan hand aan and en willen dat ook, getuige het met elkaar verbonden zijn iim de N. A. V. Het symbool zag ik 1 September in Utrecht, waar op het podium de plaats der hoogwaardig- heidsbekleeders aan het Witte Kruis een waardige plaats gegeven- was, tusschen 2 X 5 Groene Kruizen. Bravo! Het Witte Kruis moet juichen, wijl het haar jongere zuster zoo goed gaat en omge- keerd moet het evenzoo zijn. Maar toch wil ik deni nadruk leggen op het nooit bestreden en ook niet te bestrijden feit, dat het Witte Kruis in d'ezc aangelegen- heid in Nederland pionierswerk heeft ver- richt. Dit, dames en heeren, acht ik wel den meest schiiterenden briljant in de nu gou- den kroon van het Witte Kruis. Ik wil eindigen, Mijnheer de Voorzittei', met dezelfde woorden, die ik reeds in den be- ginne heb gezegd: „Ik feliciteer het hoofdbe stuur en de leden van deze vereeniging har- telijk met dezen dag en spreek daarbij de hoop uit, dat de N. H. V. Het Witte Kruis tot in lengte van dagen moge groeien en bloeien, velen tot zegen, velen tot heil! Ik heb gezegd. (Zie vervolg in het hoofdblad). Proyinciaal nieuws UIT HEILOO. De pluimvee- en konijnenfokkersvereeni- ging hield Dinsdagavond een ledenvergade- ring in het cafe van den heer T. Helder. De voorzitter, de heerF. H. Koch, opende de vergadering en heette alien wdkom. Naar aanleiding van de vraag van den |Bee#,W5t^had de secretans gecorrespondeerd •met den directeur Langhof te Amsterdam over c^n afzet van pluimvee. Uit het ant woord bleek, dat de kippen en hanen wor- rlen.gesorteerd en per levend gewicht wor- den: vcrkocht.Afrekening geschiedt per kas- ,.'sier. De^prijzen zijn bevredigend en de ver- zending moet geschieden per Alkmaar Pac- fket" vanaf Alkmaar. Dc voojritter vroeg naar de tarieven van rten heer-Groot voor het vervoer naar Pur- .-merend. Deze gaf de gevraagdc inlichtingen. De vooriztter zette hierop uiteen, dat een tentoonstelling nut kan afwerpen. Men denkt die in November te houden. Eereprijzen en medailles zullen worden anagevraagd en prij- zen beschikbaar gesteld. De heer Schotvanger (bestuur) meende, dat geen trio's moesten worden gevraagd, doch kippen en hanen voor afzonderlijke be- oordeeling, alsmede konijnen. De vergadering keurde dit voorstel goed. Tor het houden van een tentoonstelling werd besloten. Hierna kwam in behandeling het vraagpro- gram van de op 23 September te houden ten toonstelling te Alkmaar. Uit de besprekin- gen bleek, dat de kippen niet in conditie zijn en dat het vragen van trio's (1 haan en 2 kippen) een bezwaar is. De voorzitter decide mede dat het bestuur van de N. V. Eierveiling te Alkmaar bereid is de kosten te vergoeden van het houden van een lezing met lichtbeelden. Het bestuur zal zich in verbinding stellen met den heer van Asperen Vervenne, rijkspluimveeconsulent, tot het bepalen van den avond. Vervolgens werden eenige nieuwe leden aangenomen, terwijl werd bepaald dat den eierophaler een premie zal worden toegekend voor het werven van nieuwe leden. UIT BROEK OP LANGEND1JK. Nu de September regen-periode achter den rug schijnt te zijn, hebben we eens opgeteld, en kwamen tot den volgenden uitslag. Van 1 tot en met 11 September regende het dage- ijks; 4 dagen n.l. 1-2-4 en 6 September ga- ven minder dan 5 m.M. regen; 5 dagen 3-5- 8-10 en 11 Sept. gaven meer dan 5 m.M. tot 10 m M. Op Maandag 7 Sept. viol wel 23-4 m.M. en Woensdag 9 Sept. zelfs 25-3 m.M., totaal in die 11 dagen 97.4 m.M., terwijl de getniddelde val del" maand 64 m.M. bedraagt Woensdagmiddag geraakte eene hooi- mijt van ongeveer 2000 pond, staande in den polder, eigendom van den heer Jb. Blokker Cz. in brand. Naar wij vemamen hadden een paar kin- deren van den heer S! ze in hun kinderlijke cnschuld wellicht, in brand gestoken. Ingez©nden stukken (Buiten verantwoordelijkheid van de Redac- tie. De opname in deze rubriek bewijst geens- zins dat de redactie er mede instemt.) Mijnhegr de Redacteur, Beleefd verzoek ik U het onderstaande te willen opnemen, als antwoord op het inge- zonden stukje van het bestuur der Afdeeling Alkmaar van het Witte Kruis. Uit mijn ingezonden stuk heeft men blijk- baar aangenomen dat het ging tegen het be stuur der Afdeeling Alkmaar. Niets is minder waar, ik heb in mijn inge zonden stukje niet gesproken over de Afdee ling Alkmaar van het Witte Kruis, maar al leen eenige onderafdeelingen genoemd, die in den regel met financieele moeilijkheden heb ben te kampen en ik had gaarne gezien, dat het Witte Kruis (niet de Afd. Alkmaar) de tentocnstelling minder kostbaar had opge- zet en't geld dat dan ter beschikking kwam, verdeelde over de Afdeelingen, ten einde die in staat te stellen hare dochterafdeelingen 'die dat noodig hebben, financieel te helpen. Wat de Afdeeling Alkmaar betreft, kan ik niet nalaten hier openlijk hulde te brengen aan Dr. J. H. Pameijer, voorzitter der Afdee ling, die met grooten ijver en volharding het Afdeelingsmagazijn alhier heeft gemaakt tot wat het nu is: een der best ingerichte maga- zijnen van Noord-Holland. Dat dit een heel werk is geweest, kan ik mij, gezien de wei- nige medewerking welke men voorheen on- dervond, zeer goed voorstellen. Mijnheer de Redacteur, dank voor de plaat- sing. EEN O'UD-BESTUURSLID 'VAN DE AFD. ALKMAAR. Sport SCHOORLSCHE SPORTCLUB, SCHOORL. Je me Maintiendrai". Zondag 27 September, 2 uur. (Negende dag). 1925. I. 27 September Prijs. Voor Nederlandsche Paarden (behalve de A's en B's). Aange- spanoen. Min. afst. 680 M. Max. afst. 800 M. Handicap. Prijzen 100.—25.—, 10.—. II. Emigre Prijs. Voor alle Nederlandsche geregistreerd'e paarden (behalve de Ned. A's en B's). Onder den man of vrouw (de- ken of zadel). Min. afst. 680 M. Max. afst 800 M. Handicap. Prijzen 100.bene- vens een mand Portwijn, uitgeloofd door den heer P. D. Boot, Restaurant „Moderne" Spui 26, den Haag, 25.—, 10, III. A-Prijs. Draverij A voor alle in Ne derland geregis'treerde paardten (behalve de Ned. A's en B's). Aangespannen. Max. afst. 800 M. Handicap. Pdijs 200.— 5.-. IV. B.-Prijs. Draverij B. voor alle paar den die in Draverij A gestart zijn, behalve de prijswinner in A. Aangespannen. Handicap ongewijzigd. Nieuwe loting. Prijzen 100 25.—, 10.—. AFLOOP VAN VERKOOPINGEN Uitslag publicke verkooping bij afslag en combinatien, gehouden door notaris Johann W. C. Kroon te Zuidscharwoude, op Dinsdag 15 Sept. 1925, 's vodrm. 9 uur in de herberg van Ophem te Waarland, gem. Harenkar- spel, van de boerenplaats genaamd Vooruit- gang II te Waarland gem. Harenkarspel, groot 24.56.50 H.A. Koopers van: Huis, schuren, erf, rietland. bouw- en wei- land, groot 2.30.30 H.-A. Jn. Groen Pz. voor 6098.— 531^ sn. bouwland Jn. Beemsterboer voor /3450; 108 sn. bouwland W. Dekker Hz. voor 7270; 1031/? sn. bouwland Hk Da- nenberg voor 6488.50; 145 sn. bouwland P. Bruin Sr. voor 8306; 54% sn. bouw- HYGIeNE- EN VEILIGHEIDSHOEKJE VERST AN DIG handelt de jonge vrouw, die in het huwelijk treedt na zich geneeskundig te hebben doen onderzoeken: zij voorkonU daarmee gevaar voor ZICH en haar KIND. land M. Bruin voor 3597; 156 sn. bouw land en molen Jn. Bruin Pz. voor /9574; 144 sn. bouw- en weiland Jb. Beemsterboer voor /7388.50; 26% sn. bouwland G. Pan- eras voor 1182.50; 28sn. bouwland A. Pancras voor 1166.50; 421/. sn. bouwland! K. Bruin Pz. voor 1799; 37 sn. bouwland' A. Duijves voor 1727; 31 sn. bouwland C. Zut Az. voor 1482.50; 28J4 sn. bouwland J. Zut Az. voor 1500. Opbrengst totaal 61029.50. 439ste STAATSLOTERIJ. Trekking van Woensdag 16 September. 5de klasse 3de lijst. Prijzen van 70,—. 131 335 340 418 46S 466 504 .581 598 614 655 760 1152 1280 1288 1361 1508 1784 1824 1847 1862 1995 2101 2432 2460 2569 2699 2907 3105 3421 3469 3675 3846 3884 4109 4208 4362 4382 4385 4414 4567 4607 4667 4672 5250 5327 5335 5366 5410 5423 5535 5551 5596 5769 5810 5816 5875 5896 6058 6098 6271 6306 6354 6439 6517 6672 6692 6965 6968 7189 7256 7293 7305 7307 7440 7508 7528 7665 8337 8340 8343' 8450 8499 8515 8530 8535 896S 9372 9644 9672 9728 10049 10162 10183 10191 10199 10281 10370 10580 10601 10609 10739 10877 10904 10934 11028 11144 11283 11291 11312 11353 11371 11409 11591: 11661 11791 1219S 12495 12613 12647 12705 12711 12887 13172 13190 13235 13314 13335 13595 13787 13891 14030 14228 14394 14561 14567 1460T 1463E' 14684 14744 14830 14848 15193 15703 15949 16254 16567 16608 16694 16695 16808 16845 16897 16924 17106 17240 17453 17535 17810 18052 18108 18170 18175 18950 19067 19204 19229 19562 19573 19614 19647 19743 19826 19987 19997 20010 20024 20096 20277 20548 20601 20619 20691 20859 20925 20970 N i e t e n. 81 109 160 240 249 281 293 317 425 431 484 539 589 600 646 659 836 863 876 918 965 977 1031 1061 1154 1162 1163 1253 1272 1425 1630 1634 1684 1704 1729 1738 1754 1767 1783 1836 1866 1868 1876 '1899 1914 1949 1955 1962 2075 2129 2150 2166 2204 2206 2325 2363 2381 2413 2454 2489 2526 2534 2536 2686 2752 2803 2815 2832 2842 2895 2955 2991 3022 3066 3150 3284 3288 3295 3317 3445 3458 3468 3481 3527 3542 3553 3589 3749 3795 3935 3992 4041 4096 4106 4117 4167 4168 4200 4216 4256 4300 4316 4334 4395 4396 4445 4454 4460 4490 4512 4531 4539 4572 4601 4643 4654 4742 4803 4824 4885 4998 5082 5085 5103 5117 5166 5211 5222 5249 5263 5329 5347 5408 5607 5615 5632 5646 5696 5780 5792 5806 5808 5835 5891 5292 6016 6083 6132 6199 6229 6251 6425 6429 6450 6457 660S 6627 6786 6798 6819 6834 6837 6891 6911 6921 6951 6974 7051 7074 709S 7104 7106 7111 7209' 7225 7311 7336 7355 7372 7397 7500 7537 7766 7844 7845 7S71j 7985 8008 8019 8029 8060 8090 8179 8241 8320 8360 8423 8424 8478 8625 8914 8964 9026 9073 9076 9147 9242 9345 9353 9395 9407 9437 9483 9609 9613 9614 9640 9658 9725 9749 9787 9861 9864 9890 9908 9957 10011 10042 10051 10056 10084 10095 10207 10224 10282 10307 10310 10315 10342 10403 10519 10523 10530 10542 30571 10580 10590 10602 10611 10663 10684 10811 10887 10905 10938 10968 11067 11060 11078 11080 11085 11105 11125 11165 11253 11266 11286 11358 11387 11396 11543 11551 11584 11585 .11600 11625 11836 11849 11880 11887 11892 11911- 11988 12146 12162 12163 12217 12261 12300 12368 12505 12553 12589 12684 12700 12714 12755 12815 12S25 12866' 12886 12911 12951 12992 13016 13066 13127 13128 13198 13207 13240 13255 13294 13307 13320 13448 13454 13486 13616 13631 13644 13646 13694 13709 13807 13826 13827 13855 13927 13948 14029 14033 14086 14087 14188 14246 14263 14422 14425 14491 14499 14551 14562 14605 14645 14750 14844' 14868 14935 14944 14960 14974 15106 15293 15309 15351 15353 15359 15369 15384 15406 15500 15572 15585 15658 15667) 15719 15816 15887 15893 1589S 15942 15956 15991 16015 16020 16043 16173 16242 1626S 16329 16346 16355 16416' 16450 16648 16708 16718 167&3 16838 16880 16929 16975 16987 17001 17009 17012 17126 17139 17147 17165 17175 17212 17216 17219 17224 17264 17284 17323 17359 17391 17402 17418 17440 17464 17467 17470 17506 17541 17614j 17707 17759 17794 17942 18020 18036) 18049 18125 18158 18159 18198 18260' 18271 18310 18335 18361 18368 18390 18402 18413 18453 18458 18505 18509 18512 18591 18634 1S640 18712 19017 19022 19055 19069 19074 19107 19140 19175 19192 19312 19401 19476 19536 19537 19540 19588 19648 19764 19809 19825 19S84 19893 19991 '20175 20250 20254 20299 20300 20306 20331 20334 20352 20414 20417 20482 20554 20646 20813 20874 20920 20921 20922 2093S 20975 5de klasse, 2de lijst: No. 10957 70 en. 12355 70 moet zijn met niet; 5348 /«70 staat niet. vermeld

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1925 | | pagina 7