4
Die ellendige rugpijn-
u
m
Brieven van Pieter Paulus,
I
W> Wt k
i§ m m i
m
m l§|m,
In en om de hoofdstad.
Ons Raadselhoclqe.
Gemengd Nieuws.
Hebt gij onophoudelijk pijn in uw rug?
Zij*t gij op van de zenuwen door de marteiii.g
.van rheumatische pijnen? Voelt gij u oud,
uitgeput en ontmoedigd, dof, temeergeslagen
en prikkelbaar? Er moet een oorzaak voor
zijn!
i Hebt gij ook aan uw nieren gedacht? Dat
moest gij gedaan hebben! De nieren zijn de
'filters van het bloed en gij zoudt zonder nie
ren geen dag kunnen lteven. Als uw nieren
niet behoorlijk werken, wordt uw bloed ver-
giftigd en deze vergiften verspreiden zich
door uw geheele gestel. Het is tijd! ont na te
denkeu tijd om voorzorgen te nemen tegen
chronische nierziekten.
Gij behoort uw verzwakte nieren te helpen,
,v66r zich tneer ernstige ziektem kunnen ont-
wikkelen. Verwaarloozing is gevaarlijk en
leidt vaak tot rheumatiek, spit, ischias, nier-
of blaassteen, en tot waterzucht of ongenees-
lijke kwalen. Gebruik zonder uitstel Foster's
Rugpijn Nieren Pi lien, het speciale genees-
middel voor verzwakte nieren. Zij hebben
duizende gevallen als het uwe gebeteTd1.
Let op die verpakking in glazen flacons
met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar-
door gij zeker zijt geen verlegen buiten-
landsch goed te ontvangen. Prijs 1.75 per
flacon.
ren J. B. Jansen, Laas en Ooijkaas en D.
<te Boer.
20e Wedstrijdeindlspel.
No. 71.
M.'w. A A)
j
Ss3 Wm. '.:6mvvm
ac d e I g h
Wit speelt en wint in 6 zetten.
Oplossing Probleem Nr. 72 (17) van J J.
Rietveld te Kesteren.
5e Prijs Western D. Mercury 1914.
Wit: Kbl Da7 Tdl PdO en f2 LbB pi c4,
d6. h4 en h2.
Zwart: Ke5 Ph6 en h5 Lc8 en d2 pi g6
en g4.
1. Tfl (dreigt Pd3 mat).
1.
1.
1.
1.
1.
1.
Kf6
Kf4
Lf5+
Pf5
Pf4
Lf4
2.
2.
2.
2.
2.
2.
Pg4 mat
Pd3 fnat.
Pde4 mat
Pg4: mat
Dg7 mat
Dal mat.
De heer Rietveld is een kunstenaar in dit
work. Alle gedachte aan gekunsteldheid is
zock, als ge ziet, hoe alle zwarte officieren
tot verdediging kunnen meewerken en de K.
nog 2 vluchtveldeu heeft. Ofschoon Lf5 en
Pf5 beide f5 blokkeereini, volgen verschillende
matzetten, zoo ook na Lf4 en Pf4. Boven-
genoemd tournooi moet al sterk bezet geweest
zijn, daf dergelijk prachtwerk geen hoogere
•plaats kreeg!
Goede oplossingen ontvangen van de hee-
ren D- de Boer, T. C. Laas, J. B. Jansen en
longendijk alien te Alkmaar.
Probleem Nr. 75.
20e Wedstrijdprobleem.
Zwart (7)
a b e d o f g
Wit (6)
Wit geeft in 2 zetten mat.
CXLVI1L.
ten gedenkfeest met welkome verrassingen
Ik ben overtuigd, dat ge mij wel voor een
.zeer slechten Amsterdammer zoudt aanzien,
bijaldien ik in deze causerle uit de hoofdstac,
niet een en ander ging neerschrijven in ver-
band met de feestelijkheden, die wij gehad
hebben ter herdenking van het 650-jarig be-
staan dezer roemruchte stad Of eigenlijk
ge hebt het trouwens reeds meer dan eens
kunnen lezen herdenken van het 650-ja
rig bestaan dezer stad aan IJ en Amstel was
het niet het was de herinnering aan het feit
dat de Graaf van Holland in een officiee'
stuk voor de eerste maal Amsterdam noem
de en de plaats van genoeg beteekenis vonc
<om haar folvrijheid te verleenen op de wate-
ren binnen zijn gebied.
Nog hoor ik al die muziek, welke door ik
weet haast niet hoeveel harmonie- en fanfa-
re-corpsen, heeft opgeklonken van de stads
pfcinen en pleintjes in alle deelen der stad.
-nog hoor ik het vroolijk gebeier der klokken
in den Paleis-torennog zie ik al die wappe-
rende dundoeken en zij hingen overal uit
onder heerlijken zonmschijn, de goden
waren ons, na dagen vol van regenbuien, al
.•ler-gunstigst gestemd; n6g hoor ik het ge-
||uich, waarmede de vorstin des lands
groet werd gedurende haar rijtochten door
tde feestvierende stad. 't Waren dagen, en na
tuurlijk Maandag allermeest, waar een
nechtgeaard Amsterdammer trotsch op mocht
zijn en aan alien die hun stad kennen en lief-
'-hebben, ging de geschiedenis dezer veste,
,waarin z66veel schitterende bladzijden zijn
aan te wijzen, ia groote trekken voorbij.
Daar zijn tijdperken geweest van opkomst
en hard werken daarvoor; tijdperken van
schier onbeperkte macht, niet alleeft binnen
de stadspoorten en stadssingels, maar ook
naar buiten; tijdperken waarin de handel ge
weldig was en de rijkdommen toestroomden
waarin kunsten en wetenschappen wereld
vermaar'dheid kregen en zich n"6g "doen gel-
den.
Maar daar zijn ook tijdperken geweest
van vadzigheid en ondergang, van teren op
ouden roemtijdperken van diepe vernedering
en nog maar een halve eeuw geleden van ge-
brek aan durf en doen, tot de oude kracht
lerleefde en Amsterdam weder het voor-
jeeld in den lande gaf van doen en werken.
Toen is de rampzalige wereldoorlog geko-
men, gevolgd door den tijd, waarin wij nu
even; tijdperk van angst eerst, dan van
schatten vergaren eenerzijds en tot armoede
vervallen anderzijds, gelukkig thans gevolgd
door de dagen, waarin het schromelijk ver-
stellen en ailerwege is te zien, dat de vroege-
stellen en alerwege is te zien, dat de vroege-
re geestkracht op elk gebied aan het herleven
is.
O, het is goed dat wij in deze dagen even
lebben kunnen terugzien op zes en een halve
eeuw geschiedenis en het konden doen in de
wetenschap, dat betere tijden, tijden van
bloei, voor de toekomst, gehoopt en verwacht
cunnen worden.
Het eigenaardige van deze herdenkings-
eesten is wel, dat zij oorspronkelijk niet
zijn uitgegaan van het stedelijk bestuur. Ver-
moedelijk zou alles wat Graaf Floris in 1275
gedaan heeft, onopgemerkt voorbij zijn ge-
gaan. als niet het Genootschap „Amsteloda-
mum" op initiatief van zijn secretaris, den
stadsarcnivaiis Dr. Joh. C. Breen, op het
schitterende denkbeeld was gekomen door
een historische tentoonstelling de herinnering
aan die daad te brengen voor h'et thans le-
vende Amsterdam en het geheele Nederland,
waarvan het de hoofdstad is geworden.
Hetgeen door het Genootschap is gedaan,
heeft groote belangstelling gewekt De ten
toonstelling door de vereeniging in de beide
ste oplage van 5000 gehad heeft zeker
reeds een merkwaardig cijfer in tweeden
grootste museum-gebouwen tot stand ge-
bracht, heeft alelrwege in den lande en ook
daar buiten aandacht getrokken; zij is ge
worden een buitengewoon succes en de toe-
loop van stad- en landgenooten en vreemde-
lingen is werkelijk buitengewoon, zoo zelfs,
dat de catalogus, die aanvankelijk een eer-
druk is moeten verschijnen, zulks terwijl het
toch geen boekwerkje is, dat men voor een
paar dubbeltjes kan mede nemen, maar
waarvoor men een daalder moest vragen, ge-
zien den omvang, waartoe hij moest worden
uitgedijd.
En die tentoonstelilng, waaraan door het
gemeentebestuur alle mogelijke medewerking
werd verleend, heeft er toe geleid, dat men
tot de herdenking van Graaf Floris oorkon-
de-uitgifte gekomen is en dit doende zeker
een zeer te loven daad heeft verricht.
De Amsterdammers hebben nu eerst goed
leeren begrijpen welke beteekenis hun stad
in ons vaderland inneemt, #mt bewezen werd
door de receptie door het gemeentebestuur
den vorigen Zaterdag ten stadhuize gehou-
den en die ongetwijfeld de stoutste verwach-
tingen van het Dagelijksch Bestuur zal heb
ben overtroffen. Van het vroege- morgenuur
tot laat in den middag is een voortdurende
stroom van bestuurders van officieele licha-
men, vereenigingen, corporation langs den
eersten magistraat gegaan om gelukwen-
schen aan te bieden; vertegenwoordigers van
de gemeentcbesturen der grootste steden in
den lande, vandal van gemeenten in de nabij-
heid dezer stad gelegen. bleven niet achter
en in tal van kortere of langere redevoerin-
gen werd bewezen dat zij nog steeds is de
stad, die met trots mag dragen de „Kroon
van Europa", ook al is haar politieke in-
vloed in de wereldgebeurtenissen niet meer
die van wat genoemd is „haar gouden tijd".
En de kroon op dit alles is zeker gezet door
het bezoek door de Koningin in deze dagen
aan Amsterdam gebracht. Het feit, dat de
vorstjn dit bezoek inderdaad gemaakt heeft
tot een gala-bezoek, was wel het beste be-
wijs, dat de hoogstgeplaatste in den lande de
groote beteekenis van deze herdenkingsperio-
de wilde onder-lijnen en haar komst is door
de Amsterdamsche burgers meer- dan ooit op
prijs gesteld.
Van het Centraal-Station is de Koningin
op dien Maandagmorgen, zonder eerst ten
Paleize te toeven, naar het Rijksmuseum ge
reden, van het Damrak over den Dam, het
Rokin op en het zal haar toen zeker niet zijn
ontgaan, dat eindelijk de leelijke sehutting is
weggenomen, die den sedert jaren berucht of
beroemd - zooals ge 'f noemen wilt ge
worden put heeft omsloten, welke put thans
is gedempt en plaats heeft gemaakt voor een
oase, een te midedn van al die kalk en steen
in de omgeving in oud-Holandschen geest
aangelegden tuin.
Dat was een belangsteling j.l. Zaterdag-
middag. De oude Dam heeft in al de eeuwen,
die dit plein over zich heeft zien gaan, hee!
wat vreemdelingen beleefd, heel wat nieuv
gierige masa's te zamen zien stroomen
der allerlei omstandigheden. Steeds was dan
de bealngsteling gericht naar oe zijde van
hetgeen vroeger stadhuis, thans reeds veel
meer dan een eeuw paleis is,,maar op dien
Zaterdagmiddag had de menigte het paleis
den rug toegekeerd en was zij bijeen geko
men aan den anderen leant van het plein,
verdrongen de duizenden zich om te zien wat
Publiekc Werken er daar van gemaakt had.
Heel Amsterdam wil in deze dagen den
nieuwen stadstuin zien en heel Amsterdam
zal ongetwijfeld zeggen: „In vergelijking
van hetgeen zooveel jaren een schande was,
is dit nieuwe schitterend", en zeer begrijpe-
lijk is het, dat vooral lie om den tuin geves-
tigden, van groote belangstelling en waar-
deering voor Publieke Werken hebben doen
blijken we behoefden ons nu niet te scha-
men toen de Koningin daar Maandag langs
reed in haar galakcets en we behceven ons
niet langer te schamen voor vreemdelingen
van waar ook tot ons gekomen. De Dam is
opgeknapt. Blijvend op deze w-ze? dat is
een vraag.
De meenin'gen loopen uiteen; velen vinden
het prachtig en zeggen nu reeds „laat dat
zoo blijvenr'; anderen zijn van oordeel, dat
het keurig is gedacht en gedaan, doch toch
daar niet hoort en ik voor mij zou mij bij
de laatsten wiilen aansluiten. De uitvoerders
van Publieke Werken verdienen niets dan lof
en toch geeft dit tuintje meer den indruk
van een aardig brokje speelgoed, daar ter be-
kijks gelegd, dan van een stukje stadsschoon,
passend in die omgeving. Het komt mii voor,
dat bewezen is, dat grocn en blcerren op
den Dam goed aandoen, maar niet w gge-
1 drongen in een hoek; breng die bIcemen mid
den op "den Dam voor het paleis, om een
fraaie fontein en ik geloof, dat ze het stads-
plein zeer zullen verfraaicn; daar waar ze
nu zijn houde men ze tot tijd en wijle door
een degelijk, niet met het paleis daar tegen-
over vloekend gebouw, een goede afsluiting
van't plein aan dien kant kan worden ver-
kregen. Maar voor het ogenblik ik her-
haal het kan Amsterdam tevreden zijn,
dat de feestweek ons deze oase heeft ge
bracht.
Het was een aangenaam geschenk door de
bestuurderen van Amsterdam aan de burgerij
gegeven ter gelegenheid van het herdenkings-
ieest en als zoodanig zal het in de Amster
damsche geschiedenis genoemd blijven, wan-
neer het bij een volgende viering, over vijf-
tig jaren, naar wel als zeker mag worden
aangenomen, reeds lang weder verdwenen
zal zijn, thans was't even welkom als het
gedenkraam door deg emeente Rotterdam aan-
geboden ter plaatsing in het trapportaal van
het nog in aanbouw zijnde „nieuwe" stad
huis aan den O. Z. Voorbrugwal. Immers,
degenen die buiten Amsterdam of buiten
Rotterdam wonen, heeft men dikwerf hooren
beweren, dat deze twee groote haven- en han-
delssteden zoo naijverig op e.kander zijn,
dat een Amsterdammer eigenlijk nooit een
goed woord kan hooren over Rotterdam en
de Rotterdammers of omgekeerd. Ik yvil u wel
zeggen, dat ik nooit veel van een de.gelijke
jaloerschheid jegens Rotterdam heb geu.erkt
als er ooit van eenige jaloezie te Amster
dam sprake is, dan bestaait die veeleer bij de
Amstedammers, die Den Haag en de Hage-
naars hun onmiddellijke nabijheid van bosch
en zee benijden.
Hoe het zij, de vriendelijkheid, door de
gemeente Rotterdam bij deze gelegenheid
aan de hoofdstad getoond, ?al buittnstaan-
ders misschien nu wel overtuigd hebben, dat
de twee handelssteden elkander heelemaal
geen kwaad hart toedragen en elkander bloei
en welvaart van ganscher harte gunnen.
De tolvrijheid, die 650 jaren geleden aan
Amsterdam geschonken werd en het begin
was van de opkomst en w-lvaart der stad,
hebben beide steden nu ook op hun groote
waterwegen naar de Noordzee; hun vreed-
zame mededinging komt beiden en gansch
het land ten goede; hun vriendschapsband is
door het Rotterdamsche geschenk op dit Am
sterdamsche gedenkfeest zeker nauwer toege-
haald.
SINI SANA.
OPLOSSINGEN DER RAADSELS UIT 'T
VORIGE NUMMER.
Voor grooteren.
1. De Donau, want die ontspringt in het
Zwarte Woud en mondt in de Zwarte
Zee.
2. Madeira.
3. Napoleon Napoleon.
Algiers
P e r z i k
O e r a 1
L a n s
Ems
O s
N
4. Semarang, Gans, raam, Maarn, gems,
neger.
Voor kleineren.
1. Bok, bek, bak, beuk.
2. Je weet: ruiten maken breed. (trni.)
Ja je mee? Ja, Steven, ik ben klaar. (jas.)
De kalk viel bij brokken neer. (rok.)
Tante Ko u staat daar niet gemakkelijk.
(kous.)
Mevrouw Loman telde steeds verkeerd.
(mantel.)
3. U Utrecht,
e t s
K a r e 1
U t r e c h 1
cacao
aha
t
4. Kan, de laar(s); kandelaar.
OM OP TE LOSSEN.
Voor grooteren.
1. Welke Duitsche rivier wordt door toevoe-
ging van een medeklinker, een stad in
Duitschland?
2. Mijn geheel wordt met 11 letters geschre-
ven en noemt een zandbank in de Noord-
Zee, bekend door een zeeslag.
8, 2, 6, 3, 5, 6 is een Nederlandsch dichter.
Een 11, 5, 6, 7 is een smakelijk vruchtje.
Een 8, 9, 10, 11 is een zitplaats.
4, 2, 5, 1 is niet slecht.
3, 6, 2, 5, 10 is een kleur.
Een 1, 6, 5, 3 wordt bij het redden van
drenkelingen gebruikt.
Een 8, 9, 9, 6, 7 is een visch.
3. Welke rivier in Afrika kun je maken van:
a e i b m z z
4. Mijn eerste is een ouderwetsche sehoor-
steen, mijn tweede een kasteel en mijn ge
heel een gebouw, waar men van allerlei
zien kan.
Voor kleineren.
1. Verborgen vogels.
Heeft Wim u schriftelijk om het boek ge-
vraagd
Ik dacht, dat het hek sterk genoeg was,
maar het is bezweken.
Hoe jammer: Elsje Hep mij juist mis!
Het was zijn wenseh: op zolder te sla-
pen.
Je bent een domme jongen, Hans!
2. Met d word ik zoowel door den banket-
bakker als de huisvrouw gebruikt, met v
ben ik nooit netjes en met 1 nooit vol.
3. Als 1, 2, 3, 4 een hoofddeksel en 4, 5, 6,
7 een lichaamsdeel is, welke stad in N.
Brabant is dan 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7?
4. Mijn geheel wordt met 9 letters gesehre-
ven en noemt een stad in Noord-Hol-
land.
Een 4, 8, 9 is een boom.
9, 2, 4, 7 iS een lichaamsdeel.
1, 4, 7, 9 is een voedzame drank.
Een 6, 2, 3 is een rustplaats.
5, 4, 8 is de naam eener maand.
II.
Nu zullen jullie na mijn eersten brief wel
gedacht hebben, dat ik een tamme geworden
ben en alles maar goed vind zooals het in
deze zalige maatschappij eruit ziet. Maar
dan hebben jullie het mis. Ik heb me alleen
de weelde veroorloofd over verschillende din-
gen, zooals die ons voorgekauwd worden,
eens een beef' na te denken en dat bracht mij
aan het bi >chrijven.
Ten eerste neb ik dan voor me zelf uitge-
maakt dat je elk ding net zoo kan zien als je
zelf wilt. Het hangt er maar van af van
waar je het ziet en hoe je uit je oogen kijkt.
Jan en Klaas kregen' laatst hoogloopende
mot omdat Jan het aandurfde om te zeggen
dat hij het meisje van Klaas foei leelijk vond
en dat nog wel waar anderen bij waren.
Klaas vond ze nou net een meisje om te zoe-
nen. Ja, dacht ik toen, dat komt nou omdat
Jan anders uit zijn oogen kijkt dan Klaas.
En toen piekerde ik daarop wat door on
dacht zoo bij me zelf als dat meisje nou eens
altijd met een bombakkes voor haar gezicht
geloopen had, zoodat Klaas nooit van zijn
leven haar gezicht gezien had, zou hij dan
toch verliefd geweest zijn? Ik geloof zeker
van niet. En toch was het lieve kind dezelfde
gebleven.
Is het nou zoo iets niet met onze maat
schappij ook? Je kunt haar foei leelijk vinden
en erop schelden en je kunt haar nog zoo
kwaad niet vinden, b.v. als je ereens aan
denkt hoe de lui het vijftig en zestig jaar ge
leden hadden en dat nog wel in een tijd toen
er voor zooveel minder monden brood te ge-
ven was. Met die scheldpartijen zonder meer
op de bestaande samenleving komen we er
niet, daar maak je ze niet mooier mee, even-
min als Jan het meisje van Klaas veranderde
met zijn kwaadsprekerij.
Maar alle gekheid op een stokje, een maat
schappij is wat anders dan een meisje en alle
vergelijkingen gaan mank.
Maar ik kom nog eens terug op het geroep
om de macht. Als je de macht maar hebt dan
ben je er. Stenhuis schijnt in de socialisatie-
commissie ook aldoor maar geroepen te heb
ben, zoo vertelden ze me, dat al dat gepraat
daar mahr onzin was. Als de arbeiders maar
de macht hadden dan kwam die socialisatie
er van zelf. Dat klinkt wel goed. Maar toen
ik het ongeluk had ook daarover eens te gaan
nadeUken werd het me steeds duisterder,
vooral toen ik iets begon te snappen van wat
ze kapitaal beheer noemen.
Ik ging er eens op letten wat onze men-
schen ik bedoel onze arbeiders-vertegen-
woordigers zoo in de Kamer en de ge-
meenteraden zeiden, telkenmale als er over
het beheer van overheidszaken gesproken
werd. Een vorig maal zeide ik reeds iets over
het mijn- en het spoorbeheer, nu neem ik het
beheer van gemeentewoningen. Dit is toch
een begin, al is het dan een klein begin, van
socialisatie van woningen. Ik gevoel voor die
gemeente-bouwerij veel. Van dat akelige ge-
doe van die huisjesbouwers, die ons zooveel
fraai's bezorgd hebben enfin dat hoef ik
jullie niet te zeggen most ik niet veel heb
ben. Ik was dus blij toen de gemeenten dat
zaakje eens aanpakten en ze kunnen zeggen
wat ze willen in de kapitalistische pers er
is toch wat voor den dag gekomen na den
oorlog, waar we trotsch op kunnen zijn.
Nou dacht ik bij me zelf, dat het goed
zou zijn om daarmee door te gaan, maar
om dat zoo lang mogelijk te kunnen doen,
zouden we motten zorgen dat dat woning-
zaakje geen geld extra gaat kosten. Want dat
geld mot dan uit de belasting betaald wor
den. Als nou een gemeentewoning vijf gulden
huur moet doen om aan den eigenaar dat
zijn we dus met z'n alien zelf geen verlies
tc geven en de huur is in werkelijkheid vier
gulden per week, dan betaalt de belastingbe-
taler een gulden per week voor de te geringe
huur welke de bewoner betaalt. Zoo'n tijdje
kan dat wel. -Maar als wij nu steeds meer ge
meentewoningen willen bouwen, zoodat lang-
zamerhand bijna de heele bevolking in zulke
woningen kan gaan wonen, dan wordt, het
broekzak-vestzak. Dan betaal ik een gulden
belasting omdat ik een gulden te weinig huur
betaal en dan wil ik je wel zeggen dat ik het
gevoel krijg bedot te worden. Waarom stem-
men die lui van ons in de gemeenteraden dan
toch altijd voor huurbijdragen bij de ge
meentewoningen en waarom roepen ze altijd
om huurverlaging zonder er bij te zeggen
dat dat ten slotte op belastingverhooging uit
mot loopen?
Ik weet wel wat ze antwoorden zullen;
daar zal ik't in een volgende brief eens over
hebben. Tot een volgend maal dus.
Gegroet
PIETER PAULUS.
HOOFDEN VAN
GEMEENTEBEPLANTINGEN.
Woensdag en Donderdag is in Den Haag
een bijeenkomst gehouden van de leden der
Vereeniging van deskundigen hoofden van
gemeentebeplantingen in Nederland. Den
eersten miadag werd er een bezoek gebracht
aan de gemeentekweekerijen; werd een wan-
deling gemaakt door de Nieuwe Schevening-
sche Boschjes naar het Kurhaus en daarom-
trent en werd vervolgens den aanleg van het
nieuwe park bezichtigd.
Des avonds om 8 uur werd de jaarlijksche
vergadering gehouden onder voorziterschap
van den heer P. Westbroek, directeur der
plantsoenen te 's-Gravenhage? Na afdoening
van de huishoudelijke zaken, werd de iep-
ziekte besproken. Uit de verschillende mede-
deelingen bleek wel, dat de gevolgen waren te
cverzien, maar dat men omirent de oorzaak
nog steeds in het duister verkeert.
Aan de discussie daarover werd deelgeno-
men door de phytspatoloog van den planten-
ziektekundigen dienst, mej. Dina Spieren-
burg, die uit belangstelling omtrent deze
aangelegenheid, ter vergadering aanwezig
was. De eenige uitkomst die kon worden ge-
constateerd was dat de ziekte dit jaar eer uit-
gebreid dan verminderd was.
Een ander punt der agenda, het bijeenver-
zamelen van gegevens van den omvang der
plantsoenen in de verschillende steden van
Nederland en het publiceeren daarvan, nam
geruimen tijd in beslag,
Besloten werd de volgende jaarlijksche ver
gadering te Breda te houden.
Een deel der vergadering werd bijgewoond
door den wethouder van openbare werken te
's Gravenhage, den heer F. N. Quant.
Den tweeden dag werden per auto de ver
schillende parken en plantsoenen bezichtigd.
VROEDVROUWENSCHOOL T-E
HEERLEN.
Ten aanzien van de subsidie in de kosten
voor de kweekschool voor vroedvrouwen te
Heerlen, wordt in den toelichtenden staat bii
de negroonng van Arneid enz. medegedeeld,
dat de Min. zich na zijn amhtsaanvaarding
terstond heeft bezig gehouden met de bestu-
deering van deze zaak. Binnenkort zsl, naat
hij vertrouwt, een voorstel van een supple-
toire begrooting de Tweede Kamer bereiken,
waarover een beslissing zal kunnen worden
genomen. In verband daarmede wordt de
post aanvankelijk onveranderd gelaten, op
168.789.
Bij de tnemorie van Antwoord zal hij wor
den gewijzigd zooals noodig zal blijken om
de begrooting voor 1926 in overeenstemming
te brengen met bovenbedoeld suppletoir
voorstel.
ZOO RAKEN DE FIETSEN ZOEK.
Twee zeer jonge leerlingen van de R. K.
school aan de Schimmelpenninckkade te
Amersfoort, hebben, naar de Tel. meldt, se
dert eenigen tijd zich bezig gehouden met het
verplaatsen van rijwielen, waarvan de eige
naar even een winkel was binnen gegaan.
Bij het naar buiten komen was het rijwiel
dan verdwenen, waarop aangifte volgde bij
dc politie. Bij onderzoek bleek dan, dat ver-
scheidene straten verder de fiets was neerge-
zet tegen een woning, waar ze onbeheerd
bleef staan. Op die wijze zijn reeds eenige
rijwielen zoek geraakt, welke niet weer te-
recht kwamen en dus vermoedelijk gestolen
zijn. Hedenmorgen werden Hp bf'-'e iongens
betrapt, toen ze er vandooi Let
rijwiel van een politie-agent. Ze bexenueu op
het hoofdbureau, dat ze reeds meermalen
feitsen hadden „verzet".
DE WACHTGELDERS EN HET GE-
ZINSPENSIOEN.
Men meldt ons:
Door de meeste gehuwde wachtgelders is
gebruik gemaakt van de overgangsbepaling
LXXXIII der gewijzigde Pensioenwet voor
burgerlijke ambfenaren, iteneinde zich het
behoud van het uitzicht op gezinspensioen
te verzekeren, nu per 1 Juli 1925 overigens
de pensioenrechten voor de wachtgelders (he-
halve uitgesteld pensioen) zijn Vervallen.
Op hunne desbetreffende aanvrage is aan
de bedoelde wachtgelders door den Pensioen-
raad medegedeeld dat zij voor 1 October a.s.
den eersten termijn van de verschuldigde
bijdrage (5U pCt.) moeten gestort hebben.
Op hen is vart toepassing de bepaling van
art 44, sub. 6 Pensioenwet, waarbij is vast-
gesteld, dat door niet tijdige betaling der bij
drage het recht op gezinspensioen kan verlo-
ren gaan.
Voor vele wachtgelders dreigen nu door
dezen maatregel moeilijkheden te ontstaan,
doordat het (met een gedeelte der pensioen-
premie) verhoogde wachtgeld, waarop zij
volgens de nieuwe wachtgeldregeling recht
hebben nog niet vastgesteld, althans nog
niet in hun bezit is en wellicht ook op 1 Oc
tober a.s. nog zal worden uitbetaald het ou
de (lagere) wachtgeld.
In verband'met een en ander is door het
Dagelijksch Bestuur der Centrale van Veree
nigingen van Personeel in 's Rijksdienst te
's-Gravenhage een adres tot den Pensioen-
raad gericht met het verzoek een regeling
te trefien, welke moeilijkheden voorkomt. In
overweging werd gegeven genoegeri te nemen
met betaling van de bijdrage nadat he f v~r-
hoogde wachtgeld is ontvangen.
EEN EXCURSIE VAN HET NEDER-
LANDSCHE WEGENCONGRES.
Een groot aantal leden van het Nederland-
sche wegencongres alsmede een aa; l~1 •-'•rfe-
genwoordigers van ambtelijke lichee.-., va
andere genoodigden heeft Donderdag in en
om Den Haag een excursie gemaakt tot het
bezichtigen van .wegen, die daar volgens
nieuwe stelsels van verharding van asfaltee-
ring zijn of worden aangelegd. Dit was
de tweede excursie van dien aard, die door
het congres werd georganiseerd, de eerste is,
naar men zich wellicht herinnert, in den zo-
mer van 1924 geweest en ook toen was het
doel Den Haag en zijn omstreken. De op-
brengst van belangstellenden was deze keer
nog wel zoo groot als de vorige, er waren nu
wel een kleine tweehonderd deelnemers.
Onder de deelnemers waren vertegenwoor
digers van de ministers van oorlog en van
waterstaat, de heer V. N. Guant, wethouder
van openbare werken van 's-Gravenhage, de
heer V. de Groot, de directeur van den ge-
meentelijken reinigings- en ontsmettings-
dienst van 's-Gravenhage, vertegenwoordi
gers van de Kamers van koophandel te
's-Gravenhage, Dordrecht, Groningen en
Utrecht, van de provincies Gelderland, Gro
ningen, Drenthe, Noord- en Zuid-Holland,
Overijssel en Zeeland, van den provincialen
waterstaat in Noord-Holland, de gemeenten
Arnhem, Eindhoven, Enschede, Franeker,
Groningen, Heerlen, Leiden, Nijmegen, Rhe-
den, Roermond, Sittard, Veendam, Velsen,
Vlissingen, Vorden en Zaandam, van den
bond van bedrijfsautohouders, de directeur
van de Haagsche Tramweg Maatschappij de
heer A. E. W. E. Weyerman, de heeren Edo
Bergsma en L. C. Steffelaar voor de A. N.
W. B. en een groot aantal vertegenwoordi
gers van maatschappij en die zich met den
aanleg van wegen bezig houden of raateria-
len daarvoor leveren.
De leiding van de excursie berustte bij prof,
ir. S. G. Everts, voorzitter van het congres
en de heeren H. W. O. de Bruyn en ir. J. H.
Hinse.
Het verzamelpunt was de Residentiebi-
oscoop. Nadat prof. Everts een kort begroe-
tingswoord had gesproken gaf de heer De
Bruyn daar bij lichtbeelden een inleiding om
trent hetgeen men te zien zou krijgen.
Veel hiervan was hetzelfde als bij de ex
cursie van 1924, het gezelschap was deze
keer dan ook anders samengesteld dan toen,
sedert 1924 heeft het congres er honderd le
den bijgekregen, een teeken, dat de belang
stelling voor het wegenvraagstuk veld wint.
De inleiding van aen heer De Bruyn ten
einde zijnde, begaf het gezelschap zich naar
het Binnenhof, waar een drietal Amovas en
een groot aantal kleinere auto's, door parti-
culieren afgestaan, gereed stond voor de
rondrit door de stad en haar omgeving. Een
woord van waardeering jegens de heeren De
Bruyn en Hinzej die dit gedeelte van den
tocht zoowel als de verdere ganisatie in al
le opzichten voortreffelijk hadden geregeld,
zoodat alle's prachtig verliep moge hier
een plaats vinden.
Het programma van de bestratingen, de-
monstraties en .werktuigen, die bezichtigd
moesten worden was zeer uitgebreid en be-
vatte niet minder dan 28 nummefs.
A:??'V-
