Het Wonder.
Mijnhardt's
Salmiak
tabletten. Rondi Model
Bij Verioudheid aangenaam en geneeskrach-
tig. Flacans 40 en 60 cent. Bij Apoth. en
Drogisten.
deze vraag te antwoorden, en zegt daaraa dat
hij de vrachtbrieven had.
Getuige Claassen, opnieuw voorgeroepen,
zegt niet geweten te hebben dat Lichtele de
vrachtbrieven had.
Deze getuige verklaart verder, dat bij hen
thans de overtuiging bestond, dat met Busch,
die niet dronk, iets gebeurd was. Het denk-
beeld is bij hem opgekomen, dat men hem er-
gens iets te drinken had gegeven waarin een
bedwelmend middel was gedaan. Dit ver-
moeden kwam op, omdat Busch veel geld bij
zich had. Zoodoende is men naar de politic
gegaan. De boekhouder van Lichtele was van
weening, dat gezocht moest worden in den
kant van M., den beklaagde.
Thans doet de president voorlezing van
een verklaring van den procuratiehouaer van
Lippmann en Rosenthal, waaruit blijkt, dat
aan den getuige Lichtele op 22 October 1915
op duplicaat-vrachtbrieven is uitbetaald een
bedrag van 5000 en op 26 October weder
een bedrag van 9000.
Getuige Lichtele antwoordt, dat op 22 Oc
tober wel geld aan hem kan zijn uitbetaald,
maar dit moet dan betrekking hebben gehad
op een andere zaak. Getuige moest nog geld
aan de combinatie afdragen, maar heeft dit
I niet gedaan, omdat hij van de combinatie nog
geld te vorderen had. Getuige is niet om het
igeld naar de politic gegaan, dat was voor
I hem nevenzaak, maar om den mensch, om
1 den mensch was het hem te doen.
Getuige Lichtele deelt verder medc, dat
I Busch zich er wel eens over beklaagd heeft,
dat hij altijd geld aan beklaagde kwijt raakte,
!als hij er kwam. Dat liep al in een paar dui-
(zend gulden. Ga dan niet meer naar hem toe,
ried getuige hem. Maar Busch ging toch, en
'daariut leidt getuige af, dat M op eenigerlei
ijvijze invloed op hem had.
Beklaagde spreekt dit tegen.
De verdediger vraagt daarna acte van een
j verklaring van dezen getuige, dat Busch
jdieet hield, nooit dronk en niet rookte, en al-
jleen visch at. Getuige wist echter niet, dat
-Busch een kwaal had. Wel had hij- van hem
'gehoord dat hij eenige jaren tevorcn als vlie-
<ger gevallen was en een hoofdwonde had be-
komen, waarvan getuige zich herinnert het
Tidteeken ghzien te hebben. Zich nader verkla-
rcnd, zegt getuige met het woord „dieet hou-
jden" te bedoelen, dat Busch een strengen
-leefregel van soberheid volgde. Of hem dit
door den dokter voorgeschreven was, weet
getuige niet; wel weet hij, dat Busch twee
.jaar voor den oorlog ernstig ziek is geweest
Getuige Zagers, koopman, verklaart, dat
■Busch den dag van zijn verdwijning des
avoncls nog bij hem is geweest op zijn kan-
toor op de Weteringschans. Getuige moest
!f, 10.000 van Busch hebben. Tusschen1 hal'f-
zes en zes uur kwam Busch per taxi. Getuige
is naar buiten gegaan en heeft hem aant de
taxi even gesproken. „Ik moet naar M.", zei-
de hij, „ik heb geen tijd. Kom morgen maar
om 10 uur bij mij aan de bank bij Lippmann
Rosenthal, dani zal ik je betalen; kijk maar,
ik heb geld bij me." En met dtze woorden
diet Busch aan getuige zijn dikke portefeuil'le
zien. Getuige is den voigcnden ochtend naar
de bank gegaan, en was verwonderd dat
Busch niet verscheen, omdat hij hem als zeer
punctueel kende.
Getuige heeft van Busch gehoord, dat deze
M. dikwijls hielp. Na vergeefs op Busch ge-
wacht te hebben; is getuige naar M. aan den
Gvertoom gegaan. iiij kwam omstreeks 1
uur in de garage. Op getuige's vraag: Weet
je-ook waar Busch is, amitwoordde M.: Mis
schien is hij er wel van door, naar Amerika".
Dat gaat toch zoo niet, daax moet je een pas
voor nebfcen, antwoordide get., waarop M.
zeide: Och, met geld krijg je alles gedaan."
Zekere Swagerman heeft jaren later eens
tot getuige gezegd: ze moeten maar eens
gaan zoeken ini de garage aan den Over
toom."
De president ondervroeg dan den beklaag
de opnieuw over zijn opgave dat hij op den
avond van de verdwijning van Busch opge-
toeld zoude.zijn door een hem onbekende, die
■zeide Steunenberg te heeten. Beklaagde heeft
dit destijds, bij het eerste onderzoek in 1915,
reeds opgegeven, maar hij herinnerde zich
niet, dat hij met iemand van dien naam ge-
confronteerd is.
Als getuige werd gehoord een zekere heer
Steunenberg, die verklaarde voor 22 Oct.
1915 nooit den naam van den beklaagde ge
hoord te hebben, nooit met hem in aanraking
te zijn geweest en hem 00k nooit opgebeld te
hebben.
Getuige Lezer, boekhouder van Lichtele,
zeide aezcn Busch en Claassen op 22 Octo
ber 1915 des namiddags van het Centraal
Station gehaald te hebben. Er was nog een
vijfde persoon bij. Eerst is Busch met Claas
sen in „de Roode Leeuw" binnengegaan.
Met de aiideren van hee gezelschap is getuige
to en gegaan naar de „American Lunchroom"
in de Kalverstraat, waar Claassen en Busch
zich weer bij hem gevoegd hebben.
Getuige Lichtele "kon zich dat niet herinne-
ren. Getuige Claassen geloofde niet dat hij
tniog in de American Lunchroom geweest is;
Busch had in de Roode Leeuw gezegd dat
hij met een taxi naar den Overtoom ging. Hij
t heeft hem niet in een taxi zien stappen.
De tegenspraak tusschen de getuigen ver-
klaringe:? op dit punt komt niet tot een op-
lossing.
Getuige Lezer verklaarde nog, dat Busch
op den avond van 22 October 1915 wel
f 80,000 in zijn portefeuille had.
De behandeling der zaak is daarna tot
heden geschorst.
Als bijzonderheid zij nog gemeld, dat
ier zitting 00k als stuk van overtuiging aan-
■wezig was, het in het begin van dit jaar in de
garage aan den Overtoom opgegraven stof-
felijk overschot van dern vermoord'en make-
ter Busch. Het waren slechts nog de doods-
beenderen', die in een ruwhouten, zwartge-
verfd en verzegeld: d'oodskistje van zeer klein
formaat verzameld waren.
Gemen^d Nionws
DE MAGNETISCHE STORM.
De directie van het Kon. Ned. Meteorolo-
gtsch Instifuuf fn De Bilt deelt mee, dat de
magnetische siorin<?»n, die eergisfernachc op;
2 uur 16 mini;: c!i aanvingen,
gistermiddag zijn geeindigd.
ERN'STIGE STORING IN HET
ELECTRICITEITSNET.
Gisteravond, omstreeks 7 uur ontstomd een
ennstige storing in het electriciteitsnet, we Ike
ruim een uur geduurd heeft, met het gevolg,
dat ged'uxendie dien tijd in de geheele hoofd-
stad, deels half en deels geheel de lampen
niet gioeien. Ook in de provincie NOord-Hol-
land, welke bij de Amsterdamsche centrale is
aangesloten, heeft men veel last van de sto
ring ondervonden.
In het Gooi had men zelfs wij langen tijd
geen licht.
Als de oorzaak van die storing wordt ons
medegedeeld, dat in de Centrale Noord aan
de Hoogte Kadijik een motor van de pomp
van een turbine geexplodeerd is. Door dam
schok van de explosie zijn twee andere moto-
ren uitgeschakeld, alsmede de electrische voe-
ding in het ketelhuis. Doordat toen in het
ketelhuis de ketels niet meer aangedreven
kondani worden, begon die stoomspanning te
zakken.
In de Centrale Oost, die bui'ten werking
is, werd nu onmiddeHijk' de belasting overge-
schakeld, waar door geleidelijk aan de ver-
schillende wijken in de stad weer het voile
licht kon wordleni gegeven.
De tram heeft op lage spanning kunnen
doorrijdea. Als een ongelukkige omsfandig-
heid kan nog warden gemeld, dat, nadat het
defect hersteld was, een generator van een
turbine in de centrale stuk sloeg, waardoor
een tweede storing oaitstond, die echter spoe-
dig hersteld was.
ETENSRELLETJE.
Gisteraamiddag ointstond bij het 21e Regi
ment Infamterie, gelegerd in Kazerne 1 te
Amersfoort een etensreHletje. De soldaten wa
ren ontevreden over dte- toebexeiding van het
eten, dat bestond' uit die hoeveelheid voedsd
uit de bussen, waardoor gehakt was ge-
werkt. De soldaten weigerden dit voedsel te
gebruiken en dreigden's nachts te 2 uur niet
uit te rukken voor de groote manoeuvre van
heden. Eerst toen een rijstmaal om 9 uur
's avonds was beloofd keerde d'e rust weer.
BOVENSTUK VAN EEN BRUG
NEERGESTORT.
Dezer dagen, aldus meldt de O. H. Crt.,
reed de aardappelenhandelaar J. Schrama,
uit Bennebroek, met zijn auto, beladen met
aardappelen, de ophaalbrug, nabij het Semi-
narie „Hageveld" te Heemstede op, toen
plots de ketting dier brug brak en het beton-
nen bovenstuk met donderend geraas op het
voorste gedeelte van de auto viel, waardoor
de motor verbrijzeld werd. Als door een
wonder kwamen de inzittenden met den
schrik vrij. Was de auto iets verder op de
brug geweest, dan zou het ongeluk veel ern-
stiger gevolgen hebben gehad. De auto werd
naar een herstelplaats vervoerd. De brug is
thans weer gerestaureerd. Deze brug is
slechts enkele maanden oud en was juist ge-
bouwd met het doel, dat de schipper niet van
de z.g. groote brug gebruik behoefde te
maken.
DE ANNEXATIEPLANNEN VAN
HAARLEM.
De vereeniging Heemstede, tot bestrijding
van de annexatieplannen van Haarlem, heeft
een open brief gericht aan mr. J. Wytema,
waarin o.a. gezegd wordt:
„Met bijzondere ingenomenheid hebben
wij kennis genomen van de redevoering door
u gehouden ter opening van de vergadering
der Vereeniging van Burgemeesters en secre-
tarissen van de provincie Zuid-Holland, voor-
al waar u zulke gulden woorden wijdde aan
de brandende kwestie van annexatie.
INBRAAK.
In de zaak van den heer Johan N. Teken-
broek, in heerenmode-artikelen en hoeden, op
de Hoogstraat hoek Moriaanstraat te Rotter
dam is, naar de N. R. Crt. meldt, gisternacht
ingebroken. De inbrekers hebben zich toe-
gang verschaft door den kelder van het leeg-
staande huis op den hoek van de Moriaan
straat en de Boerenvischmarkt, waarin een
kruidenierszaak gevestigd is geweest. Van
den kelder van dat huis zijn zij naar de
tweede verdieping geloopen en vandaar zijn
zij door een'keukenraam op de platte daken
van de winkels in de Moriaanstraat terecht
gekomen. Over die daken hebben zij zich
naar het huis op den hoek van de Hoogstraat
begeven, waarin de zaak van den heer Teken-
broek is gevestigd. Van een dakraam werd
een ruit ingedrukt, een zich daarachter bevin-
dende boom werd opgelicht en de toegang
tot de magazijnen was vrij.
Op die magazijnen is alles doorsnuffeld en
van verschillende stellingen, uit doozen en
kasten zijn gestolen ongeveer 24 dozijn das-
sen van verschillende kleur en lengte, een
dozijn overhemden, 60 paar sokken, 8 regen-
jassen, partijen handschoenen, bretels, hoe
den enz., tot een gezamenlijke waarde van
f 1400. Bovendien hebben de dieven in den
winkel het kasregisfer geledigd, waarin zich
5 aan wisselgeld bevond.
NATUURVERSCHIJNSEL.
Maandagavond bevond zich te Rotterdam
boven de stad ten 7 u. in het Westen een cu-
bewolking, welke een zeer zeldzame kleur
had, namelijk licht-bruin-rose. De horizon in
het Westen was geheel bedekt en kleurloos
op dien tijd. Snel bewoog zich het gevaarte,
dat pl.m. 45 gr. breed en 40 gr. hoog was,
door het zenith, naar het Oosten. Aldaar
was ten 7.20 nog duidelijk het verschijnsel
zichtbaar; de wolk had toen een meer geel-
achtig-rose kleur, en trok niettegenstaande
den regen, veler attentie. Onregelmatig en
ongunstig weder is wellicht in volgende da
gen te wachten.
OPLEIDING VAN WERKLOOZEN TOT
LANDBpUWERS.
De regeering zal via het ministerie van
Arbeid bij wijze van proef een plan ontwer-
pen voor de opleiding van jonge ongehuwde
werkloozen. Deze opleiding zal voornamelijk
van landbouwkundigen aard zijn.
De werkloozen, die daarvoor in aanmer-
king komen, n.l. degenen die niet in de gele-
genheid zijn geweest een vak te leeren, zul-
len een cursus van zes maanden volgen. Er
zullen yicr opleidingsscholen worden ge-
opend, twee exfernafen in groote steden en
twee internaten in provinciesteden. In de ex-
tematen zal de opleiding gericht zijn op te-
werkstelling in Engeland zelf. Ongeveer de
helft der arbeiders der internaten zal voor de
ovcrzeesche gebieden worden opgeleid.
Twaalfhonderd arbeiders zullen aanvankelijk
worden toegelaten.
ONDERSCHEIDING MR. J. LIMBURG.
De Fraosche regeering iieeft mr. J. Lim-
burg benoemd1 tot commandeur van het Le-
gioen van Eer.
ONBEWAAKTE OVERWEG.
Op den ombewaakten overweg tusschen
Brummer en Zutphen is gistermorgen H.
Hoe'vers uit Rienderen, door een go-ederen-
tretn overreden en gedood.
DIPLOMATIEKE DIENST.
Mr. A. van de Sande Bakhuyzen, consul
generaal m algemeenen dienst, is bestemd
om binnenkort in de hoedamiigheid van zaak-
gelastigde naar Boedlapest te vertrekken.
VEREENIGING VOOR DEN
INDUSTRIEELEN E1GENDOM.
Onlangs is een vereeniging tot stand geko
men, vormende de Nederlandsche groep van
de Association internationale pour la Pro-
priete Industrielle, die te Parijs gevestigd is.
Aanvankelijk zijn 52 leden toegetreden,
waaronder groote industrieele ondernemin-
gen, vei-eenigingen op het gebied van den
industrieelen eigendom, Kamers van Koop-
handel, enz. De contributie bedraagt voor een
individueel lid 5, voor ondernemingen, ver-
eenigingen en wettelijk ingestelde lichamen
ten minste f 20 per jaar.
Het doel der vereeniging is: lo. het bevor-
deren van internationale bescherming van
den industrieelen eigendom in zijn vollen om-
vang2o. de ontwikkeling en verbetering van
de Nederlandsche wetgeving terzake; 3o. het
houden van sarnenkomsten tot bespreking
van door prae-adviezen voorbereide onder-
werpen, inzonderheid om overeenstemming
te bevorderen van wetgeving, rechtspraak en
administratie m§t de eischen en belangen van
nijverheid en handel4o. het aanmoedigen en
geldelijk steunen van de uitgave van weten-
schappelijke werken en van publicaties be-
treffende den industrieelen eigendom.
Het bestuur is aldus samengesteldmr. F.
W. J. G. Snijder van Wissenkerke, voorzit-
ier; G. Doorman, vice-voorzitter; mr. C. D.
Salomonson te Amsterdam, secretaris-pen-
ningmeester; ir. E. Hyman en K. H. van
Hasselt.
CYCLOON.
In de° Maandag gehouden vergadering van
den raad der gemeente Borculo heeft de heer
N. Elzas den burgemeester den dank der ge
meente gebracht voor zijn optreden tijdens
en na de stormramp. Hij stelde voor, het
Marktplein De Muraltplein te noemen.
De wethouders stelden voor, tot dr. W. G.
de Haas, een brief te richten om hem namens
de gemeente te danken voor de medische
hulp, den burgemeester bij zijn gevaarlijke
iiekte verleend.
Deze voorstellen werden aangenomen.
Besloten werd verder 200 bij te dragen
tot verbetering van het kruispunt voor het
stadhuis en den toegang tot de Markt west-
zijde, benevens f 30.000 voor den bouw van
een abattoir, dat zeer waarschijnlijk de ex-
ploitatiekosten zelf zal kunnen dekken. De
slagerijen zullen niet herbouwd worden.
Het uitbreidingsplan van ir. Schaap, archi
tect te Arnhem, werd voorloopig vastgesteld.
Naar men meldt, toont het provinciaal
steuncomite zich tegemoetkomend wat be-
treft de verstrekking van schadevergoeding.
Het schijnt, dat voor die gevallen, waarin een
onderzoek reeds heeft plaats gehad en finan-
cieele steun is toegezegd, ook contant geld te
verkrijgen is. De procedure om hiertoe te ge-
raken, was echter onvoldoende bekend ge-
maakt en bovendiep zijn er nog zeer talrijke
gevallen, die op afdoening wachten.
In een vergadering van kerkvoogden en
notabelen der Hervormde Gemeente met den
heer Petri, architect te Amsterdam, zijn voor-
loopige besprekingen over den herbouw van
de kerk gehouden. De gemeenteleden zullen
waarschijnlijk in de gelegenheid worden ge-
steld, zich op de hoogte te stellen van ver
schillende plannen.
FELLE BRAND TE OSS.
Maandbgnacht brak een felle brand uiit in
een landbouwershuis op het Envenaarspad,
bewoond door twee gezinnen. De bewoners,
door het knetteren der vlammen opgeschrikt,
trachtten zich in veiligheid te brengen.
Een bewoner, Hanegraag, redde zijn twee
kinderen. De weduwe Boeien trachtte uit een
zijraam, terwijl alle uitgangen versperd wa
ren, zich in veiligheid te stellen. Op het zelf-
de oogenblilk kwam het stroo, waarmede het
huis bedekt was, naar beneden, zoodat de
weduwe Boeien door een vuurpoel van vlam
men omringd werd, welke het de brand-
weer onmogelijk maakte haar te redden.
Voor de oogen der omstanders verbrandde
de vrouw levend.
Haar overblijfsei is gistermorgen naar het
ziekenhuis vervoerd.
HIJ KWAM BIER HALEN.
Voor de Haagsche rechtDank heeft de 40-
jarige los werkman A. v. d. M. uit Monster,
terecht gestaan wegens poging tot diefstal.
In den nacht van 15 op 16 Augustus j.l. had
hij ingebroken in een verlofslocaliteit onder
Terheijde. Hij zou in dat perceel reeds een
kast geopend hebben, toen hij betrapt werd,
waardoor de diefstal verhinderd werd.
Bekl. ontkende, de bedoeling gehad te heb
ben om te stelen. Hij is wel in het perceel ge
weest (de sleutel zat op de deur), maar
kwam om bier te halen. Dit kreeg hij wel
vaker, onverschillig op weaken tijd hij kwam.
Dat hij door een raaro naar binnen is geko
men, ontkende bekl. Ook heeft hij geen kas
ten geopend.
Na verhoor van de bewoonster van het per
ceel en haar zoon als getuigen, eisclite het
O. M. 1 jaar gevangenisstraf.
BELANGRIJKE ARRESTATIES.
Na een langdurig onderzoek is het de
Haagsche poktie, zooals wij r»-eds in het
kort melden, gelukt, een groot aantal inbre
kers te arresteeren, die lid van een bende
schenen uit te maken. Zij kenden althans el-
kaar goed en de meesten betrokken hetzelfde
kosthuis, wat teyens de centrale plaats van
heling was.
In den nacht van 17 op 18 Augustus is te
Voorburg een inbraak gepleegd, als verdacht
waarvan de Voorburgsche en Haagsche re
cherche in samenwerking arresteerden den
26-jarigen L. v. E. en den 24-jarigen P. T.,
beiden gewoond hebbend ten huize van de
familie 3., Gedempte Burgwal 23. Deze per-
sonen, die reeds ter beschikking van de jus-
titie zijn gesteld, hebben erkend, dat zij zich
ook schuldig gemaakt hebben aan diefstal
met braak te Gouda tusschen 27 en 31 Juli,
te Voorschoten in den nacht van 2 op 3 Aug.,
te Wassenaar in den nacht van 8 op 9 Aug.,
te Oegstgeest tweemaal in hetzelfde perceel,
op 10 en 15 Augustus. De ontvreemde goede-
ren, ter waarae van ongeveer 4000 gulden,
vonden een veilige bergplaats ten huize van
de familie B. aan den Ged. Burgwal 23. De
bewoners van dit perceel, moeder en dochter,
zijn als verdacht van heling aangehouden.
Van dit perceel uit schenen de gestolen voor-
werpen gedistribueerd te worden onder ver-
dere helers. Twaalf van dezen zijn in ver-
band met de inbraak te Voorburg door de
politic gehoord. Twee van hen bleken mede-
gewerkt te hebben aan de inbraken te Voor
schoten, Oegstgeest en Wassenaar. Deze
laatsten, benevens vier helers, zijn opgesloten.
De Haagsche recherche is doordeze arres-
taties op het spoor gekomen van de daders
van een aantal inbraken, die in den laatsten
tijd in den Haag zijn gepleegd door middel
van het uitsnijden van ruiten. Te Wassenaar
zijn nog drie verdachten aangehouden, W.F.
H., die drie inbraken bekend heeft, S.A.v.d.H.
die er een bekende, en A.D., die ontkent. Ge-
bleken is echter dat de laatstc goederen ver-
kocht heeft, die van twee diefstallen ^fkorn-
stig waren.
In den Haag is nog aangehouden G.J.V.,
die ook ontkent, maar die zegt voorwerpen,
van diefstal afkomstig te hebben weggege-
ven.
Bijna alles wat gestolen is, kon in beslag
genomen worden.
Voor het werk, dat in de Voorburgsche
zaak is geleverd, heeft het Voorburgsche ge-
meentebestuur een geldelijke belooning uit-
reikt aan drie rechercheurs en een brigadjer
van de Haagsche recherche.
KORTE BERICHTEN.
Er zijn voorstellen tot statutenwijziging
der Nationale Levensverzekeringsbank en tot
verhooging van het maatschappelijk kapi-
taal van 3 millioen tot 5 millioen.
Op zekeren dag woelde in mij de levendige
wensch om naar RiVa San Vitale te gaan.
Alleen reeds de naam, dien ik voor de eerste
maal uit den mond van den geestelijke van
Agnuzzo opving, oefende een sterke bekoring
op me uit. Ofschoon ik sedert jaren niet veel
van de Zondagspreek begreep, omdat ik de
Italiaansche taa! niet machtig ben, luister ik
toch graag en aandachtig. Ik verblijd me zelfs
in de goede woorden, die ik niet versta. Ik
weet, de man meent het goed, en dat is vol-
doende.
Op dezen Zondag, toen van Riva San
Vitale sprake was, duurde de preek een vol
uur. De zon was reeds van het altaar over
de kanten hoofddoeken der vrouwen gegle-
den en lag warm en klaar over den vloer van
het kleine dorpskerkje. En aldoor nog hoorde
ik het zachte: „Riva San Vitale". Om volko-
men eerlijk te zijn, moet ik eigenlijk zeggen,
dat ik aan het eind „Evviva San Vitale" ver-
stond, maar dat vond ik ook best. Ik her-
haalde de woorden bij mezelf en vond ze zo-
mersch en mooi en was gelukkig als ze maar
heel dikwijls terugkeerden. Er is sprake van
een jongen heilige of van een dorp, dacht ik,
en liet het ook maar voor wat fici was, om
dat allebei me even lief was.
Voor de kerkdeur begroette mij even later
mijn buurvrouw Signora Assunta, die mij
vroeg, of ik ook voor de Zaligverklaring naar
Riva San Vitale ging; zij sprak van den
Monte Giorgio, en van Manfredo, den
wonder-man. En gewillig en droomver-
loren nam ik dit allemaal mee naar huis.
Daarna volgden dagen, waarin ik, overla
den met werk, slechts nu en dan eens even
aan Riva San Vitale denken kon, wat telkens
een lieve, kleine ontspanning voor mij be-
duidde. Ik koesterde het woord als een hei-
melijk liefdesgeschenk, kreeg bet liever en
liever, als een kind, dat glimlacht zonder te
kunnen spreken. Dan waren er ook weer
uren, waarin het in mij sliep, goed opgebor-
gen, diep en droomloos.
De weg van Agnuzzo naar Riva San Vitale
is bijna een dag Jang. Vijf uren is het gaans,
zonder oponthoud.
Het is een heldere dag, het loopen gaat
van zelf. Nauwelijks weet ik dat ik wandel, ik
moet het me zelf zeggen .Het is nog vroeg,
heel vroeg. Vandaag iigt de wei zoo verruk-
keiijk als van tranen bevochtigd, als was ze
aangegrepen, ontroerd door haar eigen be-
staan. Ik geloof, Manfredo zal zalig
verklaard worden. Heden, op zoo'n dag! Of
heilig? Of dat niet precies hetzelfde is? Ik
moet navraag doen, maar het zal heden wel
gebeuren. Men moet zich met lange vragen
doen terughouden. Het zal stellig vandaag
wel gebeuren. Het is immers een dag als ge-
schapen voor een heilige. Ja, werkelijk, zoo
is't vandaag.
Ik ben op weg, stap voorwaarts en laat
wijnbergen, tuinen en weiden achter mij en
aldoor komen er nieuwe. Alles hangt zoo
trouw aan elkaar. Hoe aandoenlijk de we-
reld toch aan elkaar hangt! Nu en dan komt
er een dorp: Melide Bissone, en menige naam
vergeet ik ook weer. Dat doet er niets toe.
Wat deert het, er zijn zoovelc namen! Toch
heb ik een kwartiertje lang ook de vergeten
namen lief. Ik kom langs vele bloemige wei
den. De tuin des Heeren is groot en alle
bloemen bloeien voor Hem. Als het van mij
afhing, heette elke bioem „vergeet-mij-niet".
Het zou zoo toch veel eenvoudiger zijn, om
dat men in de verscheidenheid niet gemakl.e-
lijk thuis raakt. Hier te lande noemt men de
vergeet-mij-nieten de oogen der Madonna, en
dat is wel goed! Veel blauwe bloemen i.eb ik
in de hand, die zijn zoo blauw als Maria's fce-
schuttende mantel, zoo blauw als de heme!.
Het schijnt mij toe als stond er een volks-
liedje tegqp den rand des hernels geschi'derd,
zoo zwevend en teer en onvergctelijkMaria,
gij koningin aller heiligen...
Daarboven, aan den overkant van het meer
van Lugano, dat zich ver uitstrekt, ligt Riva
San Vitale. Het kleine dorp heeft zich tegen
den hoogen, mooien berg gevleid. Hoe lief de
hulzen in de zon gUnsteren, wit, gou3 en
blauw! Met dergdijke kleurigc dobbelsteenen
heb ik vroeger gcspeeld, maar een berg heb
ik toch nooit bezeten. Was ik nog weer eens
baby, dan zou ik een berg op het Kerstmis-
verlanglijstje zetten. Voor Vadcr is immers
niets onmogelijk. Och, lieve God, hoe mooi
is alles hier...
In Riva San Vitale heeft men met precies
begrepen, wat ik in dit heel vroege morgen-
uur eigenlijk wou, hoewel ik duidelijk genoeg
uitgelegd had, dat ik graag bij 't Zalig-spre
ken behulpzaam zou zijn, voor zoover dit mij
mogelijk was. Het was nog niet zoo ver,
heette het. Nog acht dagen moest ik wach
ten. Dat doe ik zeker graag, maar of het den
zaligen Manfredo niet een beetje spijt? Mis-
schien regent het de volgende week. Ik weet
het wel niet zeker, maar het zou me spijten.
De zon kan toch een zalig-spreken begtmsti
gen.
In de kerk ligt de heilige Manfredo, stil
achter glas en slaapt den sprookjes-slaap der
eeuwigheid en rust onder het hoog-altaar
Een paar dorpskinderen komen naderbij,
kussen de plek, waar de hand rust, die een
lelie vasthoudt. Wat droomt gij, witte sla
per? Zalig zijt gij. Och, wie zoo tot rust ge-
boren ware.... Ik wil neerkomen voor uwe
plechtigheid. Tot weerziens!
Het regent niet na acht agen. Ik zou -ech
ter ook in den regen naar Riva San Vitale
gegaan zijn, want een belofte geldt ook voor
rcgenweer. Het zou wat moois zijn om jc
van de wijs te laten brengen door slecht
weer. Het is een klein beetje bcwolkt in het
vroege morgenuur, 't is hall vier. Ik yind het
rijkelijk donker en er is wat wind, hoewel
wij in de lente zijn. Het is een geluk, dat ik
den weg zonder lantaarn vinden kan; reeds
dikwijls ging ik dezen kant uit. Ruikt het niet
een beetje naar regen? Als de wind gaat
liggen, zou er regen kunnen vallen. De wol-
ken zijn donkergrijs en trekken niet yoldoen-
de verder. Misschien zou het beter zijn om te
keeren en een uur het weer af te wachten.
Ja zeker, en intusschen zou de zalig-verkla-
ring plaats hebben. Ik stap verder, altijd
maar verder, totdat ik in Riva San Vitale
aankom.
Maar daar was weer eens geen zalig-ver-
klaring. Er was niets aan te doen. Er was
geen mensch daarvoor beschikbaar. Toen
werd het toch wat oproerig binnenin mij,
Veel heb ik maar niet gezegd, omdat ik toch
al een beetje opviel in Riva San Vitale. V001-
al bij de herbergierster in de Trattoria. Zoo,
zoo, gelooft zij dan, dat men zonder meer,
drie maal na elkaar naar Riva San Vitale
komt zonder bereikt te hebben wat men
eigenlijk wilde? Men heeft mij na dringende
inlichtingen de zalig-verklaring op de ver
schillende tijdstippen bekend gemaakt. Elk
woord heb ik in mij opgenomen. Riva San
Vitale ligt toch niet vlak naast de deur. Het
liefste zou ik huis aan huis zijn gaan bede-
len om toch vandaag te willen zalig spre
ken. Ik had mij toch zoo zeer erop verheugd.
Bovendien heb ik mijn wonder in den zak, n.l.
mijn twintig frank stuk, dat ik om vier uut
's morgens tegelijk met den zakdoek uit mijn
zak had getrokken, verloren en v/eergevon-
den had. Dat is een wonder. In het donkere
morgenuur had ik plotseling niets meer bij
mij clan een aarz'4pnde bede: Zalige Man
fredo, nu ga ik u bezoeken en ik heb mijn
geld verloren. Wilt gij misschien ook niet
Heel graag, dat ik het weervind
Er hebben een paar leeuwerikken boven
in de lucht zachtjes gekv/inkeleerd. Dat klonk
zoo vertrouwensvol en vriendelijk. Het was
also! de vogels mij juist liet vonkje vertrou-
wen schonken, dat ik noodig had om mijn
verloren geldpapiertje weer te vinden. Het
was buiten het voelpad gegledeo en lag aan
de voeten van het Maria-beeld te Sorengo.
O, gij morgenster! Dc Koningin der heili
gen glimlachte in den weeken morgensche-
mer. Ik wensch U geluk met Uwen dienaar
Manfredo. Wordi hij heden zalig gesproken?
Gij glimlacht „Ja". Dus ja! Weet gij reeds
wat ik u vertellen wil? Luister toch maar!
Uw dienaar heeft mij opnieuw geschonken,
wat hij zelf in zijn leven nauwelijks gebruikt
heeft. Hoe zachtzinuig zijn Uwe heiligen, dat
zij onze kleine nooden verstaan. O, Moeder,
ik ben zoo blij...
Toen heb ik een beetje met mijn bankbil-
jetje gespeeld, wat misschien nici bepaald
passend was, maar de Moeder Gods heeft
in haar mildheid dat ook weggeglimlachf. Zii
weet wat wij noodig hebben.
In Riva San Vitale heb ik nog een keer ge
luk gehad. Nog een wonder. Mijn biljetje
was n.l. weer weg uit mijn zak! De herber
gierster in't glycinen priceltje heeft zich niet
weinig verbaasd. Zoodra ik het geld miste,
bestelde ik nog een kop koffie, oischoon ik
eigenlijk had willen betalen. Mijn buis met
de kleine zakken is voor geldverlies als ge-
schapen.
„Hebt U nu heelemaal geen geld meer bij
U?" vroeg de vrouw bezorgd.
,,Geen cent", kau ik verzekeren; „heb al
tijd tnaar een biljetje bij mij". Gaame had ik
er nog aan toeg'evoegd: Zalig zijn zij, die
niet zien eq toch gelooven".
Dat echter weet de vrouw immers zelve.
Zij zal wel daaraan gelooven moeten. Aan
wat? Dat ik mijn geld verloren heb! Mij ech
ter was het te moede, alsof ik den geheelen
dag geld verliezen en terugvinden kon. Ik
vond het papiertje ook veel gauwer dan den
eersten keer. Het lag in ieder gevai heel be-
hoorlijk naast een blauwe bloesem, die ik
dadelijk achter het oor stak.
En de zomer zong: Hoe mooi is het leven!
Ook het biljetje was mooi; ik heb het direct
opgeraapt en het nog een keer verliefd be-
keken, voordat ik het de vrouw in de hand
siopte.
„Hier is een wonder", heb ik gezegd.
„Ja, ja, het geld", heeft de vrouw geloovig
gezucht. Wij hebben elkaar zoo grappig ver-
keerd begrepen. Ik gaf haar den welgemeen-
den raad om zoo roekeloos als maar moge
lijk was met het geld om te gaan. Het klein-
geld, dat ik terug ontving, schoof ik vluchtig
in mijn gedienstigen buiszak. De goeie vrouw
zag het en zei hoofdschuddend:
,,Zoo moet U wel het geld verliezen. Het
zou een wonder zijn, als het niet gebeurde."
En ik kan er alleen maar op zeggen dat de
vrouw mij juist heeft geprofeteerd. Het geld
is merkwaardig genoeg in mijn zak gebleven.
Het was het derde wonder op dezen, dag.
Bij windstil, helder weer ben ik den Monte
Giorgio opgestegen ter eere van den kluize-
naar Manfredo
