Alkmaarsciie Gourant
De Reisgenoote.
De papiermand
l! Eli ILL ETON.
a
Maandaff 12 October.
Gemengd Nieuws.
N®. 240 T
Honderti Zeven en Twlntigste Jaargang,
DE BIOSCOOPWET.
in de Gemeentelijke School bioscoop te
VGravenhage is Zaterdgamiddag een verga-
diering gehouden van de Vereeniging van le-
den van Gemeentelijke en Particuliere Bios-
coop-commissies in Nederland.
Deze vergadering was belegd in verband
met de a.s. behandeling in de Tweede Kamer
van het ontwerp-Bioscoopwet.
Ze werd geopend door den voorzitter van
de vereeniging, den heer dr. W. W. van der
Meulen. Met applaus werd de mededeeling
ontvangen dat de Amsterdamsche commissie
tot den Bond is toegetreden. Twaalf commis-
sies, alsmede de vereeniging „Voor Eer en
Deugd", waren ter vergadering vertegen-
woordigd.
Spr. verklaarde, hoe groat veler verwonde-
ring was over de indiening van een gewijzigd
wetsontwerp. Spr. weeh kort op de voor-
deelen van centrale keuring. Hedenmiddag
zouden hoofdzakelijk de in het ontwerp ge-
brachte wijzigingen worden besproken. De
aandacht behoorde daarbij in de eerste plaats
te warden besteed aan de kinderbescher-
ming, minder aan de censuur ten behoeve
van volwassenen. Terloops merkte spr. op.
dat door overdreven afficheering het filmbe-
drijf zich dikwijls slechter voordoet dan het
is.
Dat de keuring voor volwassenen beter
hier buiten beschouwing kan blijven, heeft
tot oorzaak het feit dat deze aangelegenheid
in een politieke sfeer is geraakt.
Spr. verwelkomde mr. Frederiks, die na-
mens den minister van binnenlandsche zaken
en landbouw de vergadering bijwoonde.
Eerste spreker was de heer Van Staveren,
directeur van de Gem. Schoolbioscoop, die
sprak als lid van de Haagsche keuringscom-
missie. Spr. herinnerde aan de parlementaire
geschiedens van de bioscoopwetgeving. Nie-
mand had verwacht, dat de behandeling van
het ontwerp in de Tweede Kamer zoo nabij
zou zijn, toen de heer Rutgers even voor het
uiteengaan der Kamer voorstelde, het op de
agenda te plaatsen.
Thans wordt voor 18 jaar geen gesplitste
keuring meer voorgesteld, terwijl art. 4 ruim-
te openlaat voor gemeentelijke nakeuring.
Spr. betreurde dit ontwerp, zooals het er
thans uitziet, vooral omdat de differentiatie
voor keuring ten behoeve van kinderen is ver-
vallen, dus de gemeentelijke naukeuring ook
Het hindert ons dat men weer zijn heil alleen
zoekt in censuur en straf, in plaats van door
positieven opbouw het kwaad aan te tasten.
Men steune jeugd-organisatie, leeszalen, het
brengen van de kinderen in de n-atuur; men
zorge voor werkelijk goede films.
Thans dobbert men van de eene zij.de naar
de andere, men kent eigenlijk de bioscoop en
de films niet en heeft dienaangaande geen
klaar begrip. Men praat elkaar maar na, en
zoodoende staat het ontwerp naast de werke-
lijlcheid. Dit blijk.t ook uit verschillende op-
merkingen in de pers. Men kent de materie
niet. Zoo schreef mr. Sann-es in de „Voor-
waarts" dat de bioscoop maar voor kinderen
beneden 18 jaar moest worden gesloten. Men
jaagt hen dan naar verkeerder gelegenheden,
als dancings, in p.aats van ze toe te laten bij
films waaraan de excessen zijn ontnomen.
Zoo overdraft men ook in het verschil tus-
schen toelaatbaarheid en geschiktheid. Beter
de kinderen in de puberteitsjaren te brengen
bij goedgekeurde films, dan hen te drijven
naar dancings en dergelijke gelegenheden.
Wij zijn aldus spr. vrijwillige bestrij-
ders van het bioscoopkwaad, in het belang
van het kind, en we wenden ons dus tot de
genen die over de bioscoop praten zonder
haar te kennen. Maar het voornaamste weten
we nog niet: hoe zal de centrale keurings.
commissie zijn ingericht? Spr. hoopt dat z-.
zal bestaan uit verspreid wordende leden,
met een centrale commissie van beroep daar
boven.
Spr. constateerde dat het karakter der
films is verbeterd niet alleen door wat we er
uithaalden, meer nog echter door wat men
ons nooit heeft laten zien. Spr. prees dus de
preventieve werking, van de keuring uitge-
gaan- Men zorge ook dat de cultureele film
vrijgesteld worde van invoerrechtenmen
zorge voor of steune goede kindervoorstel-
lipgen. Men ga alles tegen, dat tot een chaos
zal leiden.
De keurders.van de films, de beschermers
van het kind, hebben hier op een en a-nder
Roman.
(Uit het Fransch van Guy Chantepleure)
Geautoriseerde vertaling van W. Ff. G
48)
Ja, zoo had ik in weerwil van mijn eigen
toestand van behoeftigheid uit het oog verlo-
ren dat men zonder geld niet eet, zich niet
kan kleeden en heelemaal niet kan bestaan!
Wetende dat mijn vriend Kerjean volstrekt
geen fortuin bezat, dat zijn gestadige arbeid,
die dikwijls zwaar en soms gevaarlijk is,
hem niet anders toestond dan op bescheiden
voet te leven, had ik er toch niet aan gedacht
dat ik hem een zware last zou zijn, dat ik
zijn bescheiden budget met een groote post
zou bezwaren, en dat ik hem misschien nood-
zaken zou nog harder te werkenIk nam
hem zijn geld, zijn arme, zuur verdiende
geld!
Dit oogenblik van huiselijke intrmiteit tus
schen ons, die hartelijke glimlach, die vrien
delijke stem, die eenvoudige braafheid, waar-
mede hij gaf, onder verontschuldiging van
niet meer te kunnen gevenen die bankbil-
jeten waarnaar ik plotseling met eerbied
keek, in zijn smalle hand, dit alles was noo
dig ik weet niet waarom om me na
wekenlange verblinding, in enkele seconden
duidel ijk te maken met welk een lichtzinnig-
heid en egoisme ik had gehandeld
Maar de openbaring kwam onverhoeds, als
een bliksemstraal O, Kerjean, wat rnoet
je wel yan me gedacht bebben, toen ik je
willen wijzen. (Applaus).
De voorzitter zou thans de keuring voor
volwassenen hier willen laten rusten. Na deze
uiteenzetting verklaarde de vergadering, aan
de hand van conclusies der Rotterdamsche
commissie, zich vooi; centrale keuring zonder
gemeentelijke nakeuring.
De heer Arkema (Groningen) wenschte
toch iets te zeggen over de keuring voor vol
wassenen. Groningen is daarvan een fel te-
genstander; ons Nederlandsche volk bestaat
niet uit op perversiteit belusten, en dan is er
bovendien de politie om daartegen te waken.
Spr. vreest dat er leden in de centrale com
missie komen die van het amusementsbedrijf
even ver afstaan als Pontianak van de Noord-
pool.
De heer Zijlstra, lid1 van de Tweede Kamer,
ter vergadering uitgenoodigd, protesteerde er
tegen dat hier politieke beschouwingen wor
den gehouden, pijnlijk voor anti-revolution-
nairen.
De heer Van Staveren noemde het politiek
van den heer Zijsltra, te beweren dat b.v. hij
een politieke rede over de bioscoop heeft ge
houden.
De heer Zijlstra hield zijn meening staan-
de; het scheen hier wel een vergadering van
den Vrijbeidsbond.
De heer Boon, lid van de Tweede Kamer,
kwam tegen deze woorden op.
Bij meerderheid van stemmen werd alsn-u
besloten, niet verder te discussieeren over de
keuring voor volwassenen.
De vergadering sprak zich daarna uit voor
twee keuringen vooi' kinderen. Ook met de
grenzen 14 en 18 jaar ging de vergadering
accoord.
Het meerendeel van de vergadering ver
klaarde zich voor keuring op geschiktheid
voor den 14-jarigen leeftijd.
De vergadering verklaarde zich (ook de
vereeniging Voor Eer en Deugd) voor keu
ring op toelaatbaarheid.
Met 17 tegen 8 stemmen verklaarde de ver
gadering zich hierna tegen nakeuring (een
minderheid van Rotterdam vroeg aanteeke-
ning dat ze was voor nakeuring).
De Amsterdamsche gemeentelijke bioscoop-
ccmmissie verzet zich tegen den eisch van
het ontwerp-Bioscoopwet, dat voor kinderen
beneden de 18 jaar alleen „geschikte" films
mogen worden vertoond. Keuring op ge
schiktheid tot 18 jaar beteekent h. i. sluiting
van de bioscooptheaters voor de jeugd.
SPECULEEREN OP GELIMITEERDE
PROLONGATE.
Het Vad. schrijft:
Ons kwamen in den laatsten tijd meermalen
klachten ter oore van menschen, die op geli-
miteerde prolongate gegokt hadden bij
kleine bankinstellingen en te laat hadden be-
merkt, dat zij met zwendelarij te doen had
den.
Zij waren de slachtoffers der reclame voor
het z.g. Stop Loss System, waarin duidelijk
uiteengezet wordt, dat men nooit meer dan
het vooraf gestorte bedrag kan verliezen, het-
geen alleen voor kan komen bij koersdaling
der gekochte fondsen.
De praktijk heeft bewezen, dat men niet te
voorzichtig kan zijn met het aangaan van
dergelijke transacties. De meeste slachtoffers
zijn uit minder gegoede kringen, die uit den
aard der zaak niet zoo ingewijd zijn in de
geheimen van den geld- en effectenhandel.
Om te laten zien, op welke wijze enkele der
hier bedoelde kleine bankjes te werk gaan,
geven wij als voorbeeld een geval, dat zich
voor enkele dagen heeit afgespeeld.
Een tweetal jongelui besloten, gelokt door
de mooie voorspiegelingen in de verspreide
circulates, ook eens een kansje te wagen.
Op het kantoor werden zij te woord ge-
staan door iemand, die zich bekend maakte
als de directeur. Deze heer adviseerde tot aan
koop van aandeelen Slioengkang, welke op
dat oogenblik pl.m. 105 pet. noteerden, doch
volgens zijn overtuiging binnen enkele dagen
tot 200 pet. zou oploopen. Het is, tusschen
haakjes gezegd, anders uitgekomen. De beide
speculanten gingen er niet op in en besloten
voorzichtigheidshalve voorloopig aan te koo-
pen 2000 aandeelen Amsterdam-Java Rub
ber, waarvoor een depot gestort moest wor
den van f 100 plus provisie en zegelkosten
in totaal een bedrag van 108.25. Deze fond-
sen werden aangekocht tegen een koers van
48 pet., waarvoor een aankoopnota werd ge-
geven.
Toen de koers een twintigtal procenten Was
gpstegen, vroegen beide heeren aan den di
recteur advies. Deze gaf den raad om voor
de gemaakte winst ad 400 fondsen bij te
koopen, daar de rubberpositie zeer gunstig
was. Tevens werd medegedeel', dat de liqui-
datiekoers 43 pet. was, m.a.w. dat het depot
van f 108.25 verloren zou zijn, wanneer de
aandeelen tot 43 pet. zouden dalen, tenzij
voor verdere dekking gezorgd werd. Opnieuw
werd nu opdracht gegeven tot aankoop en
wel van f 2000 aandeelen Amsterdam-Java
Rubber en 1200 Lampong, welke opdracht
werd uitgevoerd tegen de koersen resp. van
69M! en 65 pet. Na eenige dagen waren deze
koersen weer ongeveer 20 pet. gestegen en
wederom adviseerde de directie tot fiieuwen,
aankoop. Nu werd voor 4000 Amsterdam-'
Java Rubber gekocht tegen 8714 pet.
Op dat moment waren beide heeren specu
lanten dus in het bezit van f 9200 rubberaan-
deelen.
Begin October meenden de heeren genoeg
winst gemaakt te hebben en gaven opdracht
aan de bank om hun bezit te verkoopen, waar-
zij ten antwoord kregen, dat in verband met
hun positie niet mogelijk was(?) en dat de
directie hen eerst wilde spreken, aan welk
verzoek onmiddellijk gevolg werd gegeven.
Toen kwam de aap uit den mouw en werd
er een prachtige comedie ge-peeld. De direc
teur, die plotseling bleek anders te heeten
dan de speculanten meenden, beweerde bui
ten zijn boekje te zijn gegaan en nu last met
de commissarissen te hebben gekregen en
meer dergelijke praatjes. Er verschenen nog
twee heeren ten tooneele, die elkaar de schuld
gaven. Nu bekenden zij niets anders aange
kocht te hebben dan de eerste 2000 aandee
len Amsterdam-Java Rubber tegen 48 pCt. A1
het andere bleek gefingeerd te zijn. Toch wa
ren van de laatste aankoopen nota's getoond,
maar de directie had deze in handen gehou
den.
De gedupeerden eischten afrekening van 9
aandeelen, maar toen zij bemerkten, dat daar
niets van kon komen, aangezien zij de bewij-
zen niet in handen hadden, probeerden zij tot
een minnelijke schikking te komen en in ieder
geval de eerste twee aandeelen van 48 pet. af
te rekenen tegen den middenkoers van 3 Oc
tober, zijnde 93 pet. Ook hiertegen werden al-
lerlei bezwaren geopperd. De beide jongelui,
vreezende, dat zij geen cent zouden zien, na-
men na veel gemarchandeer, genoegen met
350, hoewel ze pl.m. 1800 hadden moeten
ontvangen.
Ook mengde zich nog iemand in het de-
bat, die voorgesteld werd als een der com
missarissen. Volgens het handelsregister be
staan er echter geen commissarissen van
bedoeld bankje.
Na informatie bij de recherche bleek dit ef-
fectenkantoortje bij de politie minder gunstig
bekend te staan. Maar gelegenheid tot jngrij-
pen had de politie blijkbaar niet gehad.
Men zij, dit leert deze geschiedenis, dus
voorzichtig bij het aangaan van transacties
met dergelijke kleine kantoren, die door mooie
voorspiegelingen de menschen op een dwaal-
spoor brengen. Het verdient aanbeveling om-
alvorens met hen in relatie te treden, grondig
te informeeren naar de solidariteit en zich
niet door handig opgestelde circulates te
laten ver leiden.
PAUL KRUGER-HERDENKING.
Zaterdagmorgen heeft de commandant d'er
marine, viceadmiraal C. Fock te Nieuwediep,
in een toespraak tot den commandant, offi-
cieren en verdere bemanning van Hr. Ms.
Gelderland in herinnering gebracht, dat het
vandaag 100 jaar geleden is, dat dte laatste
president van de Zuid-Afrikaansche Repu-
bliek, Paul Kruger, geboren werd.
Verder zeide hij, dat het, op enkele dagen
na, 25 jaar geleden is, dat Hr. Ms. Gelder
land, onder bevel van, den tocnmaligen kapi-
tein ter zee J. H. L. baron Sweerts de Lan-
das Wyborg, de door (te geheele beschaafde
wereld als sympathiek gevoelde opdracht van
de Koningin ontving, President Kruger van
Lorenzo Marques naar Europa over te voe-
ren.
Van de toenmalige bemanning van 309
koppen zijn er nog 1 o in actieven dienst, n 1.
5 hoofdolficieren, 7 hoofdonderofficieren en
4 sergeant-onderofficieren.
Vanwege het Algemeen Nederlandsch Ver-
bond en de Nederl. Zuid-Afrikaansche Ver
eeniging heeft gisteren te Deventer de her-
denking van den lOOsten geboortedag van
Paul Kruger plaats gehad met een bijeen-
komst in de Groote Kerk, waarin dr. M S
Lingbeek, vroeger huisarts van president
Kruger te Pretoria, een herdenkingsrede
heeft uitgesproken, en een zangkoor onder
directie van den heer A: J. Mooy en de orga
nist der kerk, dte heer A. van Opstal, mede-
werking verleenden.
Id de groote zaal van Tivoli te Utrecht is
zaterdagavondl ondter groote bellangstelling
en in iegenwoordighcid van vele autoriteiten
(o.a. dte commissaris der koningin en' de bur
gemeester) urtgaande van een comite, ne-
vormd uit plaatsdijke afdteelingen van ver-
eemgingen wal'ke zich verlevendiging en ver-
sterking van het Nederlandsche stambewust
zijm voorstellen, een opembare bijeen'komst ge-
smeekte je over mijn ellende te ontfermen?
Ik vond me zelf zoo schuldig, dat ik plotse
ling en zonder een woord te zeggen, terwijl
Willem zijn zin voleindigde, dien ik niet
meer hoorde, in tranen uitbarstte
Kerjean was ontroerd en in verwarring
gebracht. Hij vroeg op bezorgden toon naar
de oorzaak van mijn tranen en kwam, toen ik
maar steeds doorging met snikken zonder
hem te antwoorden, naast me zitien en legde
zijn arm om me heen; hij streelde mijn haar
en mijn voorhoofd, terwijl hij me steeds met
dezelfde teedere, bezorgde stem, bleef vra-
genEn in die sterke, troostrijke armen
voelde ik me zoo heerlijk beschermd dat het
me plotseling toescheen dat alles zich wel
zou ophelderen, alles wel in orde komen en
ik geen verdriet meer zou hebben.
Toen ik, zoo goed en zoo kwaad als het
ging, uitgelegd had wat me zoo vreeselijk
hinderde en mijn wroeging had bekend, be-
gon Willem te lachen:
En was je daarom nu zoo diep be-
droefd? Maar Phyleke, wat een kinderach-
tigheid! Begrijp je dan niet, dat als ik alleen
maar rekening houd met mijn behoefien en
met mijn eenvoudige genoegens, ik eigenlijk
te veel geld verdien en te rijk ben!... .en
dat het een vreugde is om voor het welzijn
van iemand, van wie ik houd, te werken?
Och, als je eens wist, hoe ik, voor dat je me
over dit wonderlijke huwelijk sprak, leed on
der mijn onmacht je te helpen!Ik had je
zoo graag willen zeggen: „Kwel je niet zoo,
werk toch niet, gun je Reuzen-Bizuth, je
grooten broer het voorrecht je te geven, wat
je noodig hebt en het zal voor hem, nu hij
zich door de wereld heeft weten te slaan en
zich een presentabele positie in de maat
schappij heeft weten te verwerven, de kosre-
lijkste belooning zijn! Helaas was het me
toen onmogelijk, zoo tot je te spreken
Maar nu!Phyleke, voel je niet dat, als
iets me zou spijten, 't zou zijn dat ik je niet
het zelf die onbezorgde, weelderige leven kan
bereiden, waaraan je altijd gewoon bent °e-
weest; en dat je hier zult missen
Ik zal het nooit missen, want doe jij
niet het onmogelijke voor me, opdat ik het
niet zou missen?Hoor eens, ik heb nog
altijd een vermoeden, een verdenking, die ik
niet van me kan afzetten die tweeduizend
franc van den man „die onbekend wenschte
te blijven" en die zoo te goeder ure uilt den
hemel me in den schoot zijn komen vallen
en die je me zoo zonder eenig bezwaar hebt
aangeraden aan te nemendat was een
attentie van joueen vriendelijkheid, die
je liefderijke zorg je ingafIk weet het
zeker, o ja, nu weet ik het zeker!
Hij protesteerde met kracht, maarhij
kreeg een kleur. Mijn brave Kerjean kreeg
een kleur! Daar had ik pret in, maar het ont-
roerde me tevens
O, Kerjean! riep ik uit, zonder de dis-
cussie langer te rekken, wat ben je toch goed
Ik geloof niet dat er op de heele wereld twee
menschen zijn, zoo goed en zoo fijngevoelig
als jij!
Hij glimlachte.
Je ziet hoe verrukt ik ben, zoo'n vol-
maakt wonder te zijn Dus, houd je nu op
met huilen?
Ja, ik zal ophouden, mijn lieve, goede
vriend
Nu moet je vroolijk, rustig en vol ver-
houden ter herd--nking van den lOOen ge-
boortedag van Paul Kruger.
Nadat een zangkoor zich had laten hooren
opende Da-. Ratter de bijeenkomst waarna Dr.
Leijds, gewezen gezant van de voormalige
Zuid Afrikaansche Republiek prof. mr. C. M.
A. R. van Ray, gewezen hoogieeraar aan de
voormalige Vlaamsche universiteit te Gent
en dte heer L. Penning, de bekende schrijver
van Zuid Afrikaansche verhalen herden
kingsredevoeringen gehouden hebben.
In een door de Volksuniversiteit te Rotter
dam belegde bijeenkomst heeft Prof. R. Casi-
mir dem grooten Transvaalschen staatsman
herdacht.
Kruger's figuur, aldus eindigde hij zijn
rede, leert ons te gelooven in de waarde van
innerlijke dingen, leert ons ook, dat zelfstan-
digheid, vi'ijheid en recbt goederen zijn, die
geen volk verwaarioozen mag zonder zich
zelf te schaden.
Zang en muziek luisterden de plechtigdieid
op.
Te Amsterdam werd Zaterdagavond een
Kruger-herdenking in de Luthei'sche kerk
aan het Spui gehouden.
Prof. dr. J. W. Pont sprak de gedachte-
nisrede uit, nadat prof. Burger den avond
met een kort woord had geopend.
De tweede spreker was advocaat J. Sm-it,
hooge commissaris van de Universiteit van
Zuid Afrika te Londen. Hij noemde het de
vrucht van het werk van Kruger en van
Steijn, dat Zuid-Afrika bezig is een eigen
volksbestaaiT op te bouwen met een gezamen-
lijke geschiedenis waarop men trotsch mag
zijn. "Muziek en zang wisselden de spre-
kers af.
Te 's-Gravenhage had de plechtigheid
plaats in de Groote kerk. Zij was georgani-
seerd door het Algemeen Nederlandsch Ver-
bond, met medewerking van de Zuid Afri
kaansche Vereeniging. Hier sprak Dr. I. O.
Los, gereformeerd predikaot te 5s-Graven-
hage de gedachtenisrede uit.
Na het zingen van enkele 1 iederen heeft de
heer Ph. R. Botha een slotwoord1 gesproken.
Met orgelspel werd de bijeenkomst ge
sloten.
De afdeeling Arnhem van het Alg. Necfenl-
Verbond en van de Nederl. Zuid-Afrikaan
sche vereeniging hebben Zaterdag een druk
bezochte bijeenkomst gehouden ter herden-
king van Paul Kruger's lOOsten geboorte
dag. De bijeenkomst werd o.a. bijgewoond
door den commissaris der Koningin in Gel
derland, mr. S. baron van Heefnstra en den
bur gemeester van Arnhem, mr. S. J. R. de
Monchy.
Dr. M. S. Lingbeek, vroeger arts te Pre
toria, hield een herdenkingsrede, waarimi hij
de groote lijnen aangaf van den, tijd1, waarin
Kruger's figuur zich vormde, om daarna die
figuur zelf te schetsen. Mevrouw J. M. van
BeynumMuldter zong vele Transvaalsche
1 iederen, die grooten bijval vondlen.
Valsche zilverbons.
De recherche van het hoofdbureau van
politie te Rotterdam heeft een bijzonder goe-
den slag geslagen, na reeds weken lang op
de loer te hebben gelegen om de vervaardi-
gers van de in omloop zijnde valsche zilver
bons van een rijksdaalder te betrappen. Tel-
kens had zij in de laatste beide maanden be-
richt gekregen, dat bij winkeliers, bij het op-
halen van huur in arbeiderswijken, bij het
betalen van belasting, enz. valsche zilver
bons van 2 50 in betaling waren gegeven.
Een paar dagen geleden gaf een jongen
van 12 jaar een valsche zilverbon in beta-
ling bij een winkelier in de Tolhuisstraat.
Dit leidde tot een spoor. De jongen zeide de
winkelier, dat hij de zilverbon van zijn oude-
ren broer had gekregen, welke broer later
bij dien winkelier kwam opspelen, omdat de
ze de bon niet in betaling wou aannemen.
Hiervan kregen een paar rechercheurs lucht.
De oudere broer, de 25-jarige havenarbef
der J. van H. uit de Spastraat, werd opge-
spoord en gearresteerd. Hij beweerde, de zil
verbon in drift verbrand te hebben. Na her-
haaldelijk verhoord te zijn, bekende hij ten
slotte, 15 zilverbons te hebben ontvangen
van den 24-jarigen havenarbeider A. D. K.
uit de Veldstraat, die eveneens gearresteerd
werd en op zijn beurt zeide, de zilverbons
gekregen te hebben van den 31-jarigen com-
munistischen havenarbeider L. F., van de
Persoonshaven.
In diens woning werd dadelijk huiszoeking
gedaan. Op een daarbij hoorend plaateje
werd onder den grond een bonbonniere ge
vonden, waarin 120 valsche zilverbons. De
mans was niet thuis. Rechercheurs st^lden
zich verdekt op, en toen hij 's nachts thuis
kwam, werd hij gearresteerd. Hij was gewa
pend met een geladen revolver.
trouwen zijn, terwille van je vrienden je
geen zorgen meer over geldzaken maken!
Dat beloof ik je; je zult zien dat ik
heel verstandig zal worden en de meest on-
waarschijnlijke zuinigheid zal in acht nemen.
Ik zal zulk een merkwaardig minister van
financien zijn, zooals de wereld er nog nooit
een aanschouwd heeftJe zult verbaasc
over me staan!
Ik heb al over je verbaasd gestaan,
Phyleke.
Wanneer dan?
O, meermalenNog niet heel lang
geleden, moet ik je eerlijk bekennen, zag ik
niet meer in je dan een aantrekkelijk kind,
waarvan ik veel hield, een kostbaar, levend
poppetje, mijn prinsesje van vroegeren
nu heeft zich een nieuw wezen voor me geo-
penbaardIn enkele uren verloor je alles,
Phyleke, bescherming, fortuin, liefdeIn
je smart en toen je daar zwak en weerloos
stond, ben je zeer dapper geweestIk heb
je zien lijden, ik heb gezien hoe je met berus-
ting een zware taalc op je hebt genomen
Ik heb bemerkt dat je een fatsoenlijk, zelfs
schitterend huwelijk niet hebt willen aan
gaan, om trouw te blijven aan je ideaal
en dat alles zoo heel gewoon, zonder je zelf
heldhaftig te vinden, zonder in opstand te
komen, zonder bitterheid en zonder op te
houden je zelf te blijven; je was zoo'n arm,
klein ding, dat niet in de wieg was gelegd
voor zooveel ruws en smartelijks en voor
wie de levenslast te zwaar werdIk heb je
dikwijls bewonderd.
Toch zeker niet in Brugge! merkte ik
onwillekeurig op.
Zeker wel, in Brugge ook.
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
B
E
B
B
B
E
E
E
E
N.V. vh. Herms.Coster&Zn.
Voordam C 9 Alkmaar.
EEEEEEEBEEEEBE
Aanvankelijk ontkende hij alles: daarna
beweerde hij, de zilverbons aan de Wari --
ven gevonden te hebben, en vervolgens ze
van een zekeren Herman te hebben gekregen.
Ten laatste zeide hij, de zilverbons gekregen
te hebben van den Duitscher Andre, uit de
Hudsonstraat. L. F. werd voorloopig opge-
borgen, en direct begaf de recherche zich
naar de woning van genoemden Andre, dien
zij op een door hem betrokken zolderkamer-
tje in de Hudsonstraat overviel, terwijl hij
bezig was met het vervaardigen van valsche
zilverbons. In zijn bed vond men een pakje
met 30 valsche bons en op het zolderkamer-
tje een fototoestel, een drukpers, tubetjes met
verfstoffen, een aantal negatieven, enz. waar
om beslag gelegd is.
De gearresteerde Andre noemde zich An
dre de Bruin: hij is communist en bij zijn
verhoor deelde hij mee, indertijd voortgehol-
pen te zijn door de communistische partij te
Rotterdam. Halsstarrig weigert hij zijn
juisten naam te noemen of tie zeggen, tot wel
ke nationaliteit hij behoort. Uit correspon
dentie is zijn bezit gevonden blijkt, dat hij
een zware gevangenisstraf heeft ondergaan.
Deze Andre woonde in bij H. P., een ge-
meentearbeider, werkzaam aan cle gasfabnek
aan de Keilehaven, van wien hij het zolder-
kamertje gehuurd had. H. P. is secretaris
van de afdeeling Keilehaven van den Bone
van personeel in openbaren dienst. In diens
woning werd gevonden een portefeuille met
ongeveer 25 valsche zilverbons van een rijks
daalder. Ook hij werd gearresteerd.
Verder zijn nog gearresteerd de 32-jarige
havenarbeider A. S. uit de Zwijndrechtsche-
straat, die vier valsche zilverbons van A.
D. K. heeft ontvangen, doch kans heeft ge
zien deze bons door te slikken, toen men hem
met den celwagen zou overbrengen; A. K.
H. P., rijwielhandelaar in de Rubenstraat.
een broer van den gemeentearbeider H. P..
die 150 valsche zilverbons zou ontvangen
hebben, en de havenarbeider L. van S. uit de
Atjehstraat, die ook valsche zilverbons in
betaling zou hebben gegeven.
Bij een herhaalde huiszoeking in de wo
ning van d'en havenarbeider, L. F. aan de
Persoonshaven is in den kelder onder den
grond een remunerator verstopt gevonden
De steenen, die bij de fabricatie van de bons
gediend hebben, zouden door L. F. in den
mond van de Schiehaven te water zijn gewor-
pen.
De recherche heeft ruim 200 valsche zil
verbons in beslag- genomen, verschiMemd ge-
nummerd, maar alle van die serie G. B.
Uit gevonden ter verzending gereed ge
maakte correspondentie blijkt, dat de zich
noemende Andre de Bruin het voornemen
had, zoodra hij gereed was met het vervaar
digen van de valsche zilverbons, de vlucht
te nemen en deze correspondentie aan de po
litie op te zend'en.
Nader wordt gemeld:
Het staat thans vast dat de zich noemen
de Andre de Bruin, aangehouden wegens het
maken van valsche zilverbons van een rijks
daalder, een Duitscher is. Omstreeks 1922
heeft hij in Duitschland aan de zijde van de
Spartacisten gevochten en in de buurt van
Maar, Reuzen Bizuth, dat kon ik toch
niet aan je zien!
Waarom niet?
Wel, omdat je, soms
Omdat ik soms erg norsch was?
Neen, dat niet!
Jawel, dat was het!Ik ben een
sleurmensch en kan de fabriek, mijn vlieg-
tuigen, mijn studie, die me zoo na aan het
harte liggen, niet verlaten, zonder me een
beetje ontredde -d te gevoelen mijn gemoed
ondervindt er de nawerking van. Daarbij
kwam nog dat ik in Brugge oogenblikken
had, dat ik geprikkeld was, uit mijn even-
wicht gebracht door ik weet niet welk gevoel
van gekwets-te marinentrots, dat jij niet kunt
begrijpenJe was zelf tamelijk nerveus,
Phyleke Ik raadde je gedachte je ge
voel van spijt, dat me een beetje hinderde en
waarvan ik je zeer onbillijk in mijn
binnenste een verwijt maakte. En toch vond
ik je zoo lief wegens den fijngevoeligen kijk,
dien je op alles hadt.Bijna in weerwil van
je zelf stelde je juist in die dingen belang, die
mij zelf interesseerden en ik zag je in ver-
rukking staan, terwijl je den regen en je
slechte humeurtje van verwend kind vergat,
tegenover de meesterwerken, die ik je toonde.
Je hebt me eens gezegd, al lang geleden, in
Vichy wellicht herinner je je het nog
wel:
„Misschien is er nog een andere Phyllis,
die je niet kent, Kerjean! Je hadt gelijk.
Die Phyllis, die ik nog niet kende, heb il
nu leeren kennen Ongetwijfeld zal er nog
wel een andere zijn, een, die zich. zelf no,£
niet kenten die misschien nooit iemanc
zal leeren kennen.
(Wordt vervolgd
is mee9ta! een niet E
bedoelde bergplaats afj
voor drukwerk, dat
men aan z'n klanten
doet toekomen.
Ooed uitgevoerd zal
het niet zoo gauw
weggedaan worden,
als drukwerk, dat
een slecht verzorg-
den, slordigen in-
druk maakt.
Over de resultaten
van uw aankondi-
gingen, prospecti,
en al uw overige
drukwerken, zult ge
tevreden zijn, wan
neer gij ze laat ge-
reed maken bij de:
