ARMERIJKE.^ -
"'Als men bectenkt, hoevelen er onverpoosd
arbeiden voor het dagelijksch brood en zich
dat vaak nog slechts in zeer bescheiden mate
toebedeeld zien, hoevelen er smachten naar
maar een heel klein beetje van het „slijk der
aarde" om dit of dat ideaal te verwezenlijken,
en hoe lang en volhardend er gebed'eld moet
worden om een fondsje bijeen te krijgen voor
een of ander nuttig doel van kunst of lief-
dadigheid, dan val het toch inderdaad op,
daf er werkelijk nog menschen zijn, die in de
armoedigste omstandigheden leven en
sterven, en dan naderhand blijken schatrijk
ite zijn geweest.
Ditmaal is New York het tooneel, waar
zich een dergelijk drama heeft afgespeeld.
Daar stierf in Januari een 85-jarige vrouw
Mary S. Croxon in de armste wijk van
Brooklyn en onder zulke omstandigheden,
dat de autoriteiten geloofden, dat zij van
honger was omgekomen.
Maar nu is gebleken, dat de vrouw een
vermogen had van eventjes 4 millioen dollar,
of tien millioen gulden, terwijl zij geparen-
teerd was aan een der beste families van
Brooklyn. Zij blijkt de dochter te zijn geweest
van een rijk bankier, die een vorstelijke wo-
ning. had in Brooklyn Heights, en wegens
zijn lief dadigheid algemeen bekend en ge-
eerd was. Men richtte zelfs een monument
voor hem op.
De vrouw zelf moet van philantropie niet
te veel hebben willen weten.
Zij werd zelfs gehaat door haar medemen-
schen, hoe arm en ongelukkig zij ook was.
Haar familie bekommerde zich niet in het
minst om haar.
Nu echter bekend is geworden, dat er een
erfenis van 4 millioen dollar „vacant" is,
duiken er natuurlijk van alle zijden in Ame-
rika menschen op, die aanspraken maken op
een portie van den buit, omdat zij in dichten
of verren graad familie van de overledene
zijn of meenen te zijn.
GOUDEN BLOEMPOTTEN.
Het Britsche Museum te Londen is een be-
Jangrij-ke aanwinst rijker geworden, n.l. een
sehaal van zuiver goud, die bijna 3000 jaar
geleden is vervaardigd. De schaal is met twee
andere potten gevonden door een achterbuurt-
ibewoner te Boedapest. De man stootte met
zijn spade op de voorwerpen, terwijl hij in
zijn tuintje aan het aardappelen rooien was.
Hij zag het goud voor koper aan en zette
ze ter versiering en gevuld met tuinaarde en
bloemplanien in zijn nederige woning.
Later vend de man echter nog meer din-
gen in zijn tuintje, ringen, kettingen e.d. Toen
Icwani Iiem de zaak wat zonderling voor en
ging hij met alles, de bloempotjes incluis,
naar het Hongaarsch Nationaal Museum,
daar werd een en ander gefdentificeerd als
antieke gouden voorwerpen van groote
schoonheid en hoogfc waarde.
k VIJF MILLIOEN RUSSISCHE
EMIGRANTEN NAAR EUROPA.
De leider der Russische emigratie, Prins
Trubeckov, is te Boedapest aangekomen om
met de daar vertoevende emigarnten, ten ge-
tale van ongeveer 200, in contact te komen.
Hii deelde mede, dat er in Europa bijna 5
millioen Russische emigranten zijn, wier cen
trum Parijs is. Dan volgt Berlijn en als derde
stad Konstantinopel.
DE TENTOONSTELLING TE
WEMBLEY.
Thans is officieel besloten dat de tentoon-
stelling te Wembley het volgend jaar niet zal
4 worden heropend. Terstond na de sluiting
zal de liquidatie beginnen.
Officieus wordt erkend, dat het deficit on-
geveer 2 millioen pond sterling zal bedragen
De sluiting op 31 October zal op plechtige
<wijze plaats hebben, in tegenwoordigheid
van den hertog en de hertogin van York.
PROCES TEGEN EEN MSSA-
MOORDENAAR.
Hans Granz, de medeplichtige van den
mo ordenaar Haa rmann, die even als deze ter
'dood is veroordeeld, mar in hooger beroep is
gegaan, zal op 19 November opnieuw voor
de rechtbank te Hannover verschijnen. Het
^poces zal, naar men vermoedt, drie dagen du-
,ren. Er zijn ongeveer twintig getuigen gedag-
vvaard.
fc HET HAM3URGSCHE INSTITUUT
f VOOR SCHEEPS- EN TROPEN-
L HYGIENE.
Het Hamburgsche instituut voor scheeps-
en tropen-hygiene viert morgen zijn 25-jarig
bestaan. In het instituut worden jaarlijks om-
trent 15.000 personen behandeld, die aan
tropenziekten lijden. Meer dan 1500 scheeps-
en tropen-artsen zijn er tot nu toe opgeleid.
Met het feest zal gelijktijdig de vergade-
Uing van de Duitsche tropengeneeskundige
vereeniging plaats hebben.
5 BANDiETENBENDE TE NEW-YORK
1 GEVAT.
Door de arrestatie van een twaalftal ban-
dieten gelooft de pohtie van New-York de
ihand te hebben gelegd op een gevaai-lijke ben-
de, die zich schuldig maakte aan talrijke mis-
daden, en zelfs van moord.
De leider van de bende, een zekere Tessler
is een gegradueerde van de Columbia-Univer-
siteit, en heeft twee slachtoffers, toen zij ge-
bonden en beroofd waren niet rustig wilden
houden, vermoord. De bende werkte als een
ernstig zakenconcern. Zij bezat twee garages,
waarin de gestolen auto's van ander regis-
tratienummers werden voorzien. had een ju-
,welier in dienst, voor het omzetten van ge
stolen juweelen, een schietbaan voor het oe-
lenen op de revolver, en zelfs een fonds van
borgstellingen en voor rechtsgeleerden bij-
stand. De bende werd.verraden, door een van
de leden, die wegens het stelen van een auto
,werd gearresteerd, envoor zijn voorloopige
invrijheidsstelling niet de borgstelling van
60.000 dollar kon krijgen.
I BRAND AAN BOORD.
Zaterdagavond brak een hevige brand uit
aan boord van de Amerikaansche stoomboot
^Comancher", 3856 ton, waarop zich 66 pas-
sagiers en 100 koppen bemanring bevonden
op weg van Jacksonville(Florida) naar New-
SYork.
De brand ontstond, toen het schip 5 mijl
iverwijderd was van Mayport, en breidde zich
zoo snel uit, dat na drie uur d& boot met ver-
branden voorsteven zonk. Men vreest dat 10
jpassagiers o.w. 3 vrouwen verdronken, ten
igevolge van het omslaan van een sloep door
de hooge golven. D eoverige passagiers en de
bemanning zijn gered, door twee andere
stoomschepen.
BLOEDIGE RELLETJES OM EEN
WATERPUT.
Volgens een bericht uit Boekarest, hebben
wegens het heerschende watergebrek aldaar
botsingen plaats gehad tussch-m de bevol-
king en de politie, welke van de vuurwapenen
moest gebruik maken. De politie had een put,
in een voorstad, in verband met vechtpartijen
die daar waren voorgekomen afgesloten. De
bevolking, die daarover verbolgen was, keer-
zich tegen de politie. Hierbij werden drie per
sonen gedood, en 18 ernstig gewond, o. w.
11 vrouwen en 2 kinderen. Met zeer veel moei
te slaagde de politie er in, de opgewonden
menigte van e enoptrekken naar de stad af te
houden.
KORTE BERICHTEN.
Wirth, de gewezen Duitsche rijikskanse-
lier, wordt begin November van zijn reis
naar de Vereenigdfe Staten terugverwacht
Hij zal echter niet deelnemen aan de verga-
dering van de centrumgroep uit den Rijks-
dag, die 4 November wordt gehouden.
De voorbereidselen voor het tot stand
brengen van een telefonische verbinding tus-
schen Londen en New-York zijn thans reeds
zeer ver gevorderd. Men verwacht, dat een
gesprek van 3 minute® een pondl sterling zal
kosten.
In den staat New-York is een tekort aan
anthraciet als gevolg van de mijnwerkers-
staking en vrijwel in gelij-ke mate als tijdens
de hoogstbenarde periode van den winter
1922/1923.
Tjsitsjerin is uit Berlijn naar Wiesbaden
vertrokken. De Duitsche rijksregeering had
een salonwagen te zijner beschikking gesteld.
Tsjitsjerin is van plan eind November naar
Moskou terug te keeren en op zijn terugreis
nog een paar dagen te Berlijn te vertoeven.
Marktberichten
ALKMAAR, 19 Oct. 1925. Op die heden
gehouden weekmarkt waren aangevoerd: 27
vette koeien 260480, 7 vette kalveren
75135, p. ned. pond 1.30f 1.70,
19 nuchtere kalveren slacht 1630, 21
schapen 3840, 703 varkensvette zwa-
re p. ned. pond 9094 ct., zouters 8485
ct., Londensche varkens 8891 ct.
Opgave van den marktmeester der kleine
markten te Alkmaar, betreffende de hoogste
en laagste prijzen van sommige artikelen.
Markten van Maandag 12 Oct. tot en met
Zaterdag 17 October.
Kippen per stuk 0.60f 2, Kui'kens per
stuk 0.152.25, Eenden per stuk 0.60
tot 2.20, Konijnen per stuk 0.50f 3.75,
Eenden-eieren per 100 st. 8.20, kippen-
eieren (grooth.) per 100 st. 10.7511.75
idem (kleinhandel) per 100 st. 10.5012
■botef (le soort) per K.G. 1.20—/ 1.35,
2e soort 1.051.15, Jouge kippen 1.75
tot 4, Slachtduiven 0.12%0.15.
BROE'K OP lANGENDIJK (Langedij-
ker Groentenveiling), 17 Oct. 9200 stuks
Bloemkool le soort 12.8022.60, 2e
soort 2.9010 per 100 st., 6900 K.G.
Wortelen 1.80—/ 3.40, 61000 K.G. Roode
kool le soprt 1.10—/ 4.60, 15000 K.G.
Gele kool le soort 1.1064000 K.G.
Witte kool (vroege) 0.70—/ 1.40, 20330
K.G. Uien: Uien 4.205.70, Drielingen
3.60—/ 4, Nep 7.10—/ 8, 2700 K.G.
Bieten 1.80—/ 3.10.
NOORDSCHARWOUDE, 17 Oct.
5800 K G. Aardappelen: Bl. Aardappe
len 4.505.10, Bl. Eigenheimers 3.80,
8000 K.G. Uien: Uien 5.40—/ 5 80, Drie
lingen 4.404.80, Nep 8.308.60,
Grove Uien 5.10, 12500 K.G. Peen 3—
3.30, 66500 K.G. Roode kool 0.90—/ 4,
19200 K.G. Gele kool 1.30—4.10, 55400
K.G. Witte kool 0.70—/ 1.40, 15 K.G.
Spercieboonen 16, 825 K.G. Rapen 1.10
alles per 100 K G. 4600 stuks Bloemkool
9.10-/ 16, 2e soort 1.103.50 per
100 stuks.
BOVENKARSPEL „De Tuinhouw", 17
Oct. 1925. Heden besteedde men voor:
Bloemkool I 18.50—/ 28, II 11.50—
18, III 5—/ 9.20, Roode kool 1.30—
1.80, Witte kool 0.701, Gele kool
1.30—/ 2, Uien 2.402.50, Uien groot
f 2.50—f 2.70, Drielingen 2.10, Nep
3.60—/ 3.75, Enkele siaboonen 2.10
4.60, Dubfcele siaboonen 1.404.25,
Bieten 6.50—/ 9.50, Kleine 3—/ 5.80,
Blauwe aardappelen 1.852.20.
WARMENHUIZEN, 17 Oct. 1925.
Roode kool 0.802.40, Witte kool le
soort 0.500.80, per wagon 67, Uien
f 5.60, Grove Uien f 4.80. Aanvoer: 25900
K.G. Roode kooi, 51900 K.G. Witte kool,
1300 K G. Uien.
ZWAAG, 16 Oct. Veiling Bangert en Om-
streken. Druiven 2838, Tomaten 5
f 8.10, Uien 1.30—/ 6, Spruiten 6.70—
8, Spinazie 4.709. Present van Eng
land 10—/ 12, Goudreinetten 7—/ 11,
Zoete Veen 10—/ 12, Kleermaker 11.50
tot 14, St. Germain. 912.30, Boeren-
groen 10 50f 12, Winterjan 10 60
14.30, Nouvjjau poiteau i319, Win-
terlouw 12.10, Gratiool 8.2010 40,
Siaboonen f 8.2020, Snijhoonen 13
29, Bloemkool 11.20—/ 19, Roode kool
3.50—/ 5.10, Gele kool 3.50—/ 7, Wor
telen 4.106, Komkommers 0.802.
Ingezonden stwkken
(Buiten verantwoordeliikheid van de Redac
lie. De ipname in deze 'ubntk bewiisl i>eens
zins dm de redmve er mede instemi
Alkmaar, 19 October 1925.
Mijnheer de Redacteur
Het oude personeel der Alkmaarsche Leder-
fabriek vraagt fc-eleefd een kleine plaatsruimtc
in uw vcelgelezen blad, naar aanlciding van
het ingezonden stuk van 17 dezer Bij vcor-
baat dankend.
De lste aandeelhouder durft zich wel
bruut uit te drukken. dat de heer Lccsch niets
van lederfabricatie afwist.
Heeft die lste aadeelhouder er zich dan
nooit van overtuigd, wat er alzoo bereid^
werd en nooit geinformeerd ook, zeker niet,
anders kan hij als hooggeplaatst persoon
zooals u schrijft niet zuike grove leugens
neerschrijven.
Wij gelooven, dat de heer P. A. de Lange,
Nassauplein, u toch wcl goede inlichtingen
kon geven, en ook gegeven zou hebben als u
met dezen heer in relatie getredn was.
De heer de Lange heeft den heer Loesch
altiid hemelhoog geprezen voor de bekwaam-
heden. s
De heer de Lange sprak" tegen een ieder
van ons: „de heer Locsch moet je bewonde-
ren, hij is onuitputtelijk in zijn uitvindingen,
daar moet je respect voor hebben". Toen was
de heer de Lange toch ten voile overtuigd
van de capaciteiten, van den heer Loesch.
En nu wordt de naam van den heer
Loesch en zijn vakkennis door lagen laster in
het slijk gesmeten en een hooggeplaatst per
soon. (aandeelhouder) heeft niet den moed,
om die laster tegen te sprekea. Er zijn aan-
deelhouders, die heel goedl weten dat de fa-
briek niet vooruit ging en kon gaan, zonder
den heer Loesch. Vooral de ververij, mijn-
lieer de aandeelhouder! Daar gaf de heer
Loesch zijn ware energie, dat weet de heer
de Lange ook wel. Ververij zonder den heer
Loesch was waardeloos.
Als nu de lste aandeelhouder dit stukje
gelezen heeft, weet hij de zuivere waarheid
en willen de heeren meer weten, wat op
waarheid berust, gaarne zijn wij bereid in
lichtingen te verstrekken in de courant. Dan
kan ieder die er belang bij heeft het volgen,
en we hopen, dat de lste aandeelhouder nog
eens iets van zich laat hooren.
U, mijnheer de Redacteur, nogmaals onzen
vriendelijken dank Voor de plaatsruimte.
Teekenen wij
OUD-PERSONEEL DER
ALKM. LEDERFABRIEK.
Zeetijdingen.
STOOMVAARTLIJNEN.
STOOMV. MI J. NEDERLAND.
Saparoea arr. 16 Oct. v. Amsterdam te Ba-
tavia.
B9eton (thuisr.) vertr. 16 Oct van Liver
pool.
Prinses Juliana (ihuisr.) vertr. 17 Oct. van
Genua.
Kambangan (Marter) arr. 16 Oct v. Java
te Shanghai.
Vondel (thuisr.) vertr. 15 Oct. van Colombo.
KON. NZD. STOOMB. MIJ.
Adonis vertr. 16 Oct v. Catania n. Messina.
Dido vertr. 16 Oct. v. Bordeaux n. Amst.
Euterpe vertr. 16 Oct. v. Kopenhagen naar
Amsterdam.
Fauna vertr. 16 Oct. van Ceuta n. Malaga.
Neptunus vertr. 16 Oct. van Malta naar Ve-
netie.
Nereus vertr. 16 Oct. v. La Pallice naar
Amsterdam.
Nero vertr. 16 Oct. van Stettin naar Am
sterdam.
Perseus vertr. 16 Oct. v. Lissabo® n. Am
sterdam.
Pluto arr. 17 Oct van Amsterdam te Ham
burg.
Strabo vertr. 16 Oct. van Gothenburg naar
Amsterdam.
Vesta arr. 16 Oct. van Vigo te Lissabon.
Zeus vertr. 16 Oct. v. Livorno n. Napels.
Aberon arr. 16 Oct. van Amst. te Hamburg.
Irene vertr. 17 Oct. van Amsterdam naar
Oran.
Orestes vertr. 17 Oct. v. Amst. naar Ham
burg.
KON. PAKETV. MIJ.
Houtman vertr. 17 Oct. v. Singapore n.
Melbourne.
HOLLAND—AFRIKA LIJN.
Klipfontein (uitr.) arr. 17 Oct. te Kaapstad.
Springfontein arr. 16 Oct v. Beira te Dela-
goabaai.
Rietfontein arr. 17 Oct. v. O. Afrika te Rot-
sterdam.
HOLLAND-AUSTRALIe LIJN.
Abbekerk (thuisr.) vertr. 16 Oct. van Syd
ney.
Almkerk vertr. 17 Oct. v. Rott n. Bremen.
JAVA BENGALEN LIJN.
Calcutta arr. 16 Oct. v. Calcutta te Batavia.
JAVA CHINA JAPAN LIJN.
Tjikembang vertr. 16 Oct. v. Shanghai n.
Batavia.
Tjikini arr. 17 Oct. v. Dairen te Sandakan.
JAVA—NEW YORK-LIJN.
Samarinda vertr. 17 Oct. v. New York n.
Java via Norfolk.
STOOMVAART MIJ. „OCEAAN."
Priam arr. 17 Oct v. Batavia te Amst.
Deucalion vertr. 17 Oct. v. Amsterdam n.
Londen.
Stentor v. Batavia naar Amsterdam, vertr.
17 Oct. v. Pondicherry.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Insulinde arr. 17 Oct. van Batavia te Rot-
sterdam.
Slamat (uitr.) vertr. 16 Oct. van Sabang.
Rindjani vertr. 17 Oct. van Rotterdam naar
Batavia.
KON. HOLL. LLOYD.
Flandria arr. 17 Oct. v. Buenos Ayres te
Amsterdam.
Amstelland (uitr.) an". 16 Oct. te Monte
video.
Gelria (thuisr.) vertr. 17 Oct. van Pernam-
buco.
KON. WEST-IND. MAILDIENST.
Almelo vertr. i'6 Oct. van Iquique naar
Guayaquil.
HOLLAND-AMERIKA LIJN.
Breedijk arr. 17 Oct. van Baltimore te
Rotterdam.
Mcrtgomeryshire Rotterdam n. Vancouver,
vertr. 16 Oct. van Antwerpen.
HOLLAND—OOST-AZle LIJN.
Oldekerk vertr. 17 Oct. van Hamburg naar
Bremen.
HALCYON LIJN.
Agnetapark arr. 17 Oct. van Calamata te
Malta.
HOLL. WEST-AFRIKA LIJN.
Albires arr. 16 Oct. van Accra te Grand
Bossam.
Java vertr. 10 Oct. v/d Goudkust naar Si-
noe.
Rcggestroom vertr 17 Oct. van Amsterdam
naar Hamburg.
Sche'destroom (uitr.) arr. 16 Oct. te Axim.
3£>o Viool.
Door W. J. EELSSE.MA.
De luiken waren gesloten; het helle, gou
den zcnlicht werd n*eweerd uit alle karners.
Een teelgram uit Londen meldt, dat aan de
die nu in den haif-scitemer lagt-n, en waai-
van zelfs in sommige de overgordijnen waren
tcegetrokken, om toch maar vooral in het
duister te zijn, en om in de donkerheid, die
alles vervaagde en alles omhulde met haar
zwarte sluiers, een uiting van rouw, van
smart en verdriet te zoeken
Ge?n (T-cluid w°rd er meer in het groote
neerenhuis gehoord; de bedienden liepen op
hun teenen. spraken fluisterend, verrichtten
he£l zacht hun werkzaamheden, daar er door
de drme-van-n-ezclschap nadrukkeliik op ge
wezen was, dat er stilte moest zijn, omdat
mevrouw het wenschte; mevrpuw, die in een
verlammend verdriet-voelen in haar weeldc-
rig ingericht, bijna overladen boudoir lag
uitgestrekt op de chaise-longue, zich ver-
troetclen lict door haar zergzame kamenier
en beklagen liet door haar zoo-sympaihiek-
meelevende vriendinnen, die 'smiddags kwa-
de arme weduwe troostten cn sterkten in
men theedrinken, vol lieve woordjes waren, en
haar verlies.
Ook zijn kamer was duister gemaakt, en
slechts door de reten van de toegetrokken gor-
diinen viel het gedempt licht, dat hem lief
was, omdat zijn moee oogen pijn deden en
brandden De stilte in het huis deed hem
goed, want het groot verlies deed zijn arm
hoofd bonzen, en zijn slapen en zij® polsen
onophoudelijk kloppen
Zijn goeie, lieve, beste vader was heenge-
gaan! Gestorven na een plotseling, kort-
hevig lijden, waarin hij het soms angstig-
snerpend had uitgegild, zoodat het wijd-uit
door het vreemd-stille huis had geklonken
Zelfs tot in zij® kamer had hij het gehoord,
en zenuwachtig, tot krankzinnig-wordens-
toe opgezweept had hij zich voorover op zijn
bed geworpenzijn verwrongen gezicht in de
kussens gedrukt, om dat gillen maar niet
meer te hoorenEn toch was dat tel-
kens weer gebeurd, zoodat het hem een schok
had gegeven, waarvan hij zich slechts met
heel veel moeite herstelde
Geheel aan zich zelf overgelaten, moe-
der en de anderen konden zich in deze moei-
lijke tijden natuurlijk niet aan hem storen,
een fantastisch-aangelegd, zeer-voor-indruk-
ken-vatbaar kind zijnde, kwam er in zijn ont-
vankelijk gemoed, dat nog nooit geschokt was
door groote emoties, een sidderende vrees
voor dat gil'len, zoodat hij verre bleef van de
plotselinge ziekenkamer, hoe gaarne hij ove-
rigens ook eens naar vader had willen kij-
ken
Hij had veel, heel, heel veel van vader ge
houden. Omdat hij gevoeld had, dat vader het
werkelijk goed met hem meende. Vader was
nooit hard of overdreven geweest, zooals
moeder in werkelijkheid was; moeder, die je
nu eens, wanneer je haar bij het een of an
dere stoorde, afsnauwde met fel-bijtende zm-
netjes, om je een oogenblik later, wanneer
ze zag, dat ze te ver gegaan was, aan te ha-
len met een vreeselijk overdreven liefdesge-
doe, waaruit je terstond proefde, dat het niet
waar, slechts comedie was
Vroeger had hij soms nog wel eens gemeend,
getracht te den-ken, dat moeder toch nog een
beetje van hem hield, maar nu was hij oud en
verstandig genoeg om te weten, dat het een
groote, domme dwaasheid was daarin te ge
looven
En terwijl de vroeg-oude knaap dat be-
dacht, kwam er een bittere trek om de lippen,
die hem nog ouder maakteMoeder
speelde immer* altijd comedie: tegen de men
schen, als ze lief voor hen was; voor de men
schen, wanneer ze haar liefde voor vader en
zoo® toonde, maar vaak, heel vaak overtuigde
ze de menschen niet, want die begrepen moe
der misschien vaker, dan zezelf ooit dacht of
verm-oedde
Dan was vader toch heel anders geweest.
Die had nooit gesnauwd of zijn liefde ge-
huicheld Als hij b.v slecht was geweest
of vroeger iets kwaads of een gemeene streek
had uitgehaald, waarover hij later heel veel
spijt had, dan had vader hem slechts ernstig
verwijtend aangekeken met zijn diep-blauwe
oogen, waarin altijd een teere uitdrukking
van warme toegenegenheid lag, en dan had
hij onwillekeurig alles gebiecht, hoe hij tot
zulk handelen gekomen was, hoe er als 't
ware een innerlijke drang in hem leefde, om
tot het slechte over te gaan. En ook hoe hij
dan wel getracht had dit te overwinnen, hoe
zijn verstand hem zei, dat het niet goed was,
maar het hij telkens weer overwonnen was.
Nimmer had hij iets verzwegen, want vader
strafte imrners nooit, neen, vader zei slechts,
hoe hij er tegen strijden moest, om die v
keerde neigingen te onderdrukken. „Tracht je
er tegen t^verzeUc-n, en je er niet aan toe te
geven", waren zijn laatste woorden altijd.
En in die oogenblikken had hij wel eens ge
meend en geloofd, dat hij het nooit weer zou
doen; maar later, als hij vaders stem niet
meer hoorde, ging hij er zoo heel gauw weer
toe over dat te doen, waarvan hij voor een
paar dagen zoo gegruwd hadEn hoe
nicest het nu, nu vader voor altijd heenge-
gaan was? Moest hij zich reddeloos overge-
ven aan het siechte, zou liij zonder vaders
steun wel kracht genoeg hebben om zich er
tegen te .verzetten
Bij die gedachte werd het bl-eek gelaat ver
wrongen door angst, (erwij.! een smarfelijk
gekreun van zijn lippen kwam, en zijn vuisten
zich balden Je -vergat immers zoo snel,
zoo ontzettend snel
Zou hij vader ook zoo gauw vergeten
Hij was er bang voor, hij vreesde hetEr
was zoo bitter weinig, dat hem aan zijn goe-
den vader herinnerde en misschien zou er
weldra nog minder zijn, want maar al te
goed begreep hij, dat zoo spoedig mogelijk na
een „fatsoenlijken" rouwtijd moeder, dezelfde
moeder, die nu verdriet en smart huichelde,
het heele huis van boven naar beneden, mis
schien zelfs tot in vader's siudeerkainer, zou
vullen met haar luidruchtige, bijna-ordinaire
natuur, met haar vrienden en vriendinnen,
haar kennissen en verwanten, die altijd vol
banale vroolijkheid waren
Waar zou dan die aangenaam-artistieke
sfeer, die altijd in vader's" kamer hing, blij-
ven? In de lange jaren, dat hij moeder steeds
sterker had leeren kennen, steeds meer had
ontleed, had hij de vrouw:in-haar voldoende
opgemerkt en gadegeslagen, dat hij nu wel
wist, wel vermeden kon, wat hem te wachten
stondMoeder zou wel heel gauw de kamers
iaten veranderen, moeder had vader in haar
egoistische natuur immers in 't geheel niet
begrepen, had zelfs niet getracht vader te
begrijpen, en had vader om dat totaal gemis-
van-inleven niet lief gehad. Hun levens waren
door de wet wel aaneen gesmeed, maar ze
vloeiden ieder in hun eigen beddingEn
daarom zou ze wel spoedig elke herinnering
aan vader verbannen behalve dan in deze
kamer ,zijn kamerDaar zouden al haar
pogingen en bemoeii'ngen falen, daar zou ze
niets kunnen veranderen, want dat wilde hij
niet. Met hand en tand zou hij zich er tegen
verzetten. Ze mocht hier geen verandering
brengen. hij zou het nooit gedoogen, nooit
toestaan
Het was immers dezelfde kamer, die hij
nog met zijn vader ingericht had, toen hij
van school thuis was gekomen, omdat zijn
zwakke gezondheidstoestand het" niet gedoog-
de, dat hij verder studeerdeHoe goed
herinnerde hij zich het nog. Twee heele da-
(gen waren ze er mee bezig geweest, hadden
ze koortsachtig-opgewonden met vollen ijver
er aan gewerkt, eendrachtig en met groote
harmonie van denken en goedkeuren.Hun
smaken hadden zich samengevoegd, bij
elkaar aangepast, en het resultaat was een
buitengewoon artistiek geheel geweest, waar
over, toen ze er goed in door drongen, zfch
zelf verbaasden Het was heel eenvoudig
en toch mooi, en zelfs nu in zijn groot ver
driet, nu hij rond Jteek, genoot hij en was hij
er vader zoo dankbaar voor Die eenvou-
digheid had gemaakt, dat alleen zij oeiden
het hadden begrepenMoeder had rond-
uit gezegd misschien wel de eenige keer
dat ze oprecht was tegenover vader dat
ze het niet begreep, hoe vader en hij het ge-
zellig konden vinden, om in zulk een plebe-
jisch-eenvoudige kamer, die zij zeker kaal
vond, te zitten; doch vader had hem aange
keken met droevig-glimlachende oogen en
hem later verklaard: „Ik zit nog liever in
jouw kamer, beste jongen, dan in de mijne
En toch waren die kamers van vader ook heel
gezellig, voornaam en artistiek. Vaders wee-
zen sprak daar nog in de rangschikking der
meubels, in de keuze der schilderijen, in al
les O, dat dat straks alles verwoest zou
worden
Kreunend wentelde de jongen zich om,
doch de gedachten bleven hem vervolgen
Hij was er zoo zeker van overtuigd dat het
zoo gaan zou. De drukte en het leven waren
reeds begonnen, hadden hun intrek reeds in
het huis gedaan, hoewel ze nog zwegen om
de rouw van het huis niet te verstoren. Hoe
was het immers op de begrafenis gegaan?
Zou vader verlangd hebben zich op zulk een
wijze de laatste eer te zien bewijzen? Op de
ze drukke, overdreven manier, vol oppervlak-
kig rouw vertoon? Had hm niet veel waardi-
ger en eenvoudiger gekund?O, hij had
wel kunnen lachen in plaats van te schreien,
zooals hij toch eigenlijk doen moestMet
een strak gesloten gezicht had hij rond ge-
loopen, en onder al de gasten was er geen
enkele geweest, die hem begrepen had
Zijn hart was verkild, gestorven Hij had
zichzelf afgevraagd. of hij wel ooit van va
der had gehouden, dat hij zelfs nu nog niet
schreide. Maar hoe vaak "-ij zich dat echter
ook vqrweten had, hij had er niets aan kun
nen veranderen
Het was gekomen, toen alles voorbij was
en de -pleegzuster hem er van verwittigd had.
Hij had gevraagd, of vader veel geleden had;
had nog duizende vragen meer maar de zus-
ter had slechts kort geantwoord, dat mijnheer
plotseling gestorven was. zoodat de tijd ont-
brak, om hem aan zijn ziekbed te roepen
Zoo was hij alleen achter gebleven en een
onweerstaanbaar verlangen had zich van
hem meester gemaakt, om stilletjes naar va
ders kamer te gaan, en om daar afscbeid te
nemen voor altijdZonder aan zijn moe
der te denken was hij er been gegaan Een-
maal nog wilde hij alleen zijn met vader, een
keer nogDaar echter, op vaders kamer
was moeder geweest, en met een hem benau-
wend, overdreven smartvertoon en hem-irri-
teerende nervosieit was ze op hem toegeloo-
pen, had ze geschreid en gesnikt, waar achter
hij echter de vreeselijke comedie geproefd
hadHet had hem gewalgd, tot stikkens
toe, en in zijn gemoed was een kille onver-
schilligheid getreden. Met een. paar banale
troostwoorden, waarvan de ledigheid hem
zelf afschrikte. was hij teruggegaan
.Schreien had hij niet meer gekund, het had
zich in hem opgekropt tot het dreigde tot een
uitbarsting, hoewel het daartoe echter nooir
was gekomen en alleen een harde, bitter-- lach
van zijn lippen lag als hij alleen op zijn ka
mer was
Dagen duurde de verkilling nu al, O, hoe
gaarne zou hij eens geschreid hebben om va
der, die hij nu voor altijd verloren had
Vader, die zoo goed was; vader, die daar nu
lag op het stille kerkhof onder die zware be-
beitelde zerk, onder de ritselende bladeren
van den droef hangenden treurwilg: vader,
die nooit meer terug zou komenGod,
waarom schreide hij nu ook nog niet? Was
hij dan zoo hard en onverschiliig? Was hij
dan zoo slecht, dat hij nu al de iienUnering
aan zijn vader verloren had?Neen, dat
kon toch niet, dat was onmogelijk. Want hoe
goed herinnerde hij zich, hoe vader en hij
meestal in dit kort schemeruur musiceer-
denAls de zachte, dichter-wordende
schemering door de ruiten drong speelde va
der altijd. Vader kon het zoo mooi, zoo onuit-
sprekelijk mooiHij had er altijd zoo
graag naar geluisterd, en had zijn adem dan
van verrukking ingehoudenNu zou dat
nooit weer gebeurenSoms mocht hij va
der ook eens voorspelen. Dat had hij altijd
zoo heerlijk gevonden-Zou hij het nu nog
eens doen alsof hij vader iets voorspeelde?
Misschien vergat hij dan wel, dat vader ge
storven was; meende hij dan, dat vader daar
nog zat te luisteren, zooals hij het gewoon
was te doen
Grijs nevelde de stille schemering in het
vertrek, waar schreiende tcnen neerdruppel-
den in grooten weemoedDe jongeman,
stil naar beneden geslopen met zijn viool als
een kostbare schat onder den arm, wist op
dat oogenblik niet meer wat hij speelde
Het schreide en snikte in hem De tranen
liepen hem over de wangen, pletten neer op
het nog-even-lichtend hout van de viool. Hij
had vader teruggevonden, en wist, dat bij
hem nu nooit weer zou verliezen, ondanks
alles, wat er gebeuren mocht, dat hij nu te
gen het slechte in hem kon strijden en dat
hij overwinnen kon en zou Een oneindig
groot gevoel van dankbaarheid overmeesterde
hem, stil jubelde hij zijn gevoelens uit, tot
eensklaps met een schrillen klank zijn spel
afbrak, hij met een moedeloos gebaar en wan-
hoop in de oogen zijn viool liet zakken, toen
plotseling de deur haastig en driftig geopend
werd Zwijgend staarden zijn moeder en
hij elkaar aan, en beiden voelden, hoe er een
niet-willen-begrijpen tusschen hen was, tot
de vrouw met een kort-verachtelijk lachje, dat
hem als een schrille dissonant in de ooren
klonk, sprak: „Schei toch uit met je viool-
spelJe vader is nog maar een week ge
storven, en nu speel je al weerWat moe-
ten de buren wel denken?" -
