De oud|es.
„Wanneer mijn succes met „GoId Rush" vol-
komen is, gaan de U. F. A. en ik onderhan-
delen.
Men doet goed dergelijke berichten als bo-
yenstaand met groote reserve te aanvaarden.
Het is meer gebeund dat een filmcelebriteit
„van plan" was naar een ander centrum te
vertrekken.
Eenigen tijd later hoorde men dat daar
niets van aan was, en zij buitengewoon tevre-
den was met haar loopend engagement. Ge-
woonlijk waren dan financieele wijzigingen
aan deze betuigingen van trouw niet vreemd.
Het is ecliter een feit, dat de U. F. A. door
bet veelvuldig engageeren van Fransche en
bovenal Amerikaansche film-artisten haar
artistiek personeel op belangrijke wijze met
prominente figuren uit de film-industrie heeft
uitgebreid.
En evenzeer is het een feit, dat te Neu-Ba-
belsberg alle krachten worden ingespannen,
ten einde een geweldigen strijd met de Ame
rikaansche Industrie aan te gaan.
OM DE BOERDERIJ VAN ZIJN
TANTE TE KRIJGEN.
Een vreeselijk drama heeft zich afgespeeld
m het dorpje Sitzmannsdorf (Silezie). Daar
woonde de 22-jarige Martin Winkler met zijn
tante, de weduwe Sparlicb, op een kleine boer-
derij De weduwe had Martin reeds van zijn
.prille jeugd bij zich gehad, zij had hem op-
gevoed en hij was haar een ware stain op
den ouden dag. Martin zou dan ook wel, zoo
geloofde men algemeen, na tantes overlijden
de hofstede krijgen, want familie had de we-
dmve niet.
Een vriendin van weduwe Sparlich was
gewoon des Woensdags bezoek van haar te
ontvangen en die gewoonte was zoo vast ge-
worden, dat de vrouw ernstig ongerust werd,
toen de weduwe 1.1. Woensdag niet kwam. Zij
jging naar de boerderij, maar trof daar de
'boerin niet aan. Ook Winkler wist van niets.
rDe vriendin vertrok weer, maar kwam 's
avonds nog eens hooren. Ook toen was de we
duwe niet aanwezig, doch wel nam de vrien-
\idin een eigenaardige brandlucht waar, die
nit de keuken scheen te komen. Zij kreeg arg-
■waan en waarschuwde de autoriteiten Er
werd onmiddellijk een grondig onderzoek in-
igesteld, doch men vond niets verdachts. Al-
de bakoven had een opvallend sterke
gloed. Hij werd geopend, en bij nauwkeurig
toezien ontdekte een der mannen in een hoek
een paar verkoolde resten van kleedingstuk-
ken, welke van de weduwe afkomstig bleken
te zijn.
WinMer poogde nog zijn ontkenning vol te
houden, maar hij werd zoodanig in het nauw
gedreven, dat hij ten slotte door de mand
viel en bekende zijn tante in den oven te heb
ben geworpen en levend verbrand, ten einde
haar geld en verdere bezittingen in handen
te krijgen. De neef is onmiddellijk naar de
gevangenis gebracht.
REGELING DER OO R LOG SSCH A DE
IN BELGIe.
De Belgische minister van Economische
Zaken heeft een nieuwe regeling der nog te
betalen oorlogsschade ingevoerd, waardoor
degenen, die een aanspraak hebben, voorloo-
pig fondsen krijgen, in plaats van geld. Over
deze regeling ontevreden, hebben de burge-
meesters uit de streek om Dinant besloten,
ontslag te nemen, indien de nieuwe maatre-
gel niet wordt gewijzigd1.
i KORTE BERICHTEN.
De Parijsche rechtbank heeft 27 cotn-
munisten, die op 12 dezer bij de betoogingen
tijdens de algemeene staking van 24 uur wa
ren gearresteerd, veroordeeld tot gevange-
nisstraffen van 8 dagen tot 6 maanden.
Gemengd Nieuws.
AUTO-ONGELUK.
Ddnsdagavond zijn in de nabijiheid van het
gebucht Sint Joost bij Sittard twee auto's te-
gen elkaar gebotst. Twee inzittenden waren
op slag dood verder zijn er verschillende ge-
wonden De materieele schade is zeer groot;
de auto's zijn geheel verplinterd.
1 HIT DE COMMUNISTISCIIE PARTIJ.
Het Presidium van de C. P. H .heeft, naar
de Tribune meldt, aan den heer Wijnkoop
den volgenden brief doen toekomen
Jngevolge uwe weigering om met het
Presidium, onder uitsluiting van derden, een
bespreking te houden, zien wij ons genood-
zaakt u te verbieden in het openbaar voor de
Partij en de Partij-instaniies zoowel als in
de Partij-afdeelingen op te treden, zoolang
bedoeld onderhoud niet heeft plaats gevon-
den".
MEISJE TE WASSENAAR AANGERAND.
;Te Wassenaar is gisteren een meisje, dat op
een rijwiel reed, aangerand door een man die
eveneens op een fiets zat. Hij heeft het meisje
een hand voor den mond gehouden en haar
op oneerbare wijze vastgegrepen. Door haar
hulpgeroep werd de bestuurder van een auto
die juist passeerde, ojynerkzaatn gemaakt op
hetgeen gebeurde. De dader vluchtte, doch
werd door de automobilist die hem achter-
volgde, gegrepen. Het bleek te zijn zekere L.,
woonachtig te Wassenaar. Hij zeide, met het
geval niets uitstaande te hebben. Het meisje
heeft hem echter herkend. Zijn kleederen wa
ren door den tegenstand van het meisje era
stig gehavend, zoodat ontkennen wel niet zal
baten. L. is ter beschikking van de politie ge-
steld.
INWENDIGE ZEND IN G IN NOORD-
HOLLAND.
In het American Hotel te Amsterdam werd
Maandag de jaarvergadering gehouden van
de Vereeniging voor Inwendige Zending in
"Noord-Holland.
De voorzitter, jhr. mr. J. W. G. Boreel van
Hogelander te Velsen sprak een openings-
woord, waarin spr. zich verheugde over de
meerdiere belangstelling voor het werk der
vereeniging.
De secretaris, ds. G. B. Westenburg te Be-
verwij'k, bracht het jaarverslag uit. Daarin
werd meegedeeld, dat in verschillende plaat-
sen, n.l. te Groot-Schermer, Schermerhom,
Stompetoren, Winkel en Uvedijk Zondags
scholen werden geopend.
De evangelisatie te Koog-Zaandijk sloot
zkh bij de vereeniging aan.
Spr. zeide, dat bij den arbeid nog veel te-
genwerking wordt ondervonden, zoodat men
de Zondagsscholen moet houden in schuren
of bdterderijen. In Noord-Holland zijn nog 90
dorpen, waar het evangelic des kruises niet
wordt verkondigd. Een reizende bibliotheek
werd opgericht, die veel nut verspreidt.
't Verslag van den penningmeester, jhr.
mr. A. A. van Doom van Koudekerke te
Haarlem, vermeldde bij een ontvangst van
10.080.63, een batig saldo van 427.60.
De aftrediende ledien van het hoofdbestuur,
ds. B. B. Westenburg te Beverwijk en de heer
J. Vomk te Wormerveer, werden herkozen. In
twee vacatures werden gekozen de heeren C.
Dun te Alkmaar en S. Schuyt te Zaandam,
Ds. Westenburg bracht verslag uit over
de Zondagsbode. Aangedrongen werd op
reorgamisatie van het blad. Daartoe werd
een commisie benoemd.
Nadat over de verschillende evangelisaties
mededeelingen waren gedaan, sloot ds. W.
S. van Leeuwen uit Velsen die vergadering.
WOLKBREUK EN OVERSTROO-
MINGEN.
Uit Benkoelen meldde Aneta aan de Deli-
bladen, dat in den nacht van 22 op 23 Sep
tember en ontzettende wolkbreunk zich voor-
deed boven de onderneming Boekitkaba Het
gevolg van den plasregen was een zware
bandjir, die een gedeelte van een koelieloods
wegsloeg. Van de in de loods verblijvende
koelies worden acht vermist. Tot dusver wa
ren drie lijken gevonden.
Ook de ondernemingen Sinding en Pema-
tangdanon werden door een bandjir geteis-
terd. Verschillende bruggehoofden zijn w<%-
geslagen en de waterleiding werd zwaar Oe-
schadigd. De schade op Sindang werd op
5000 geraamd!
De lijken van de slachtoffers van den band
jir op Boekitkaba werden inmiddels gevon
den. Het bleek dat zeven volwassenen en een
kind het slachtoffer geworden waren.
Uit Moeara meldde Aneta:
„Bij een hevige bandjir is een koelieloods
op Pematangdanau wegegslagen, waarbii ze
ven vrije wegwerkers, drie contractvrouwen
en een kindje verdronken. Zes lijken zijn op-
gevischt".
TOEVLUCHT VOOR BEHOEFTIGEN.
Maandagmiddag is in het gebouw van de
Toevlucht voor behoeftigea in het Hofjc van
Sas de jaarlijksche ledenvergadering gehou
den. Het verslag van den penningmeester
wijst aan uitgaven aan 3290 en aan inkom-
sten 2615. dus een tekort van ruim 600.
Door overlijden en vertrek van contribuanten
heeft deze vereeniging, ide vroeger 3200
aan vaste contributes had, er nu nog maar
700; de rest moet dOor gaven aangevuld
worden.
In het voiige jaar vonden 6000 mannen
nachtverblijf in deze Toevlucht; 4000 Pro-
testanfen, ongeveer 2000 Roomsch-Katbolie-
ken en 66 Israelieten De aanteekeningen van
den huisvader bevatten weer menige treffende
bijzonderheid aangaande vroegere bezoekers,
die, thans in goeden doen ,sommigen in zeer
goeden doen, zich de uren van depressie nog
goed herinneren, toen een hartelijk woord
hun nieuwen moed insprak.
Generaal von Stein Callenfels, die wegens
hoogen leeftijd als bestuurslid bedankt had,
werd vervangen door G. baron van Tuyll
van Serooskerken, en als nieuw bestuurslid
werd gekozen jhr. mr. H. C. van der Wijck.
Deze toevlucht is in 1887 opgericht en is
dus bijna 40 jar oud. In dien tijd was zij een
hulp en een toevlucht voor bijna e$i kwart
milliocn zwervers.
E'EN GRIEZELIGE VONDST.
Zaterdag jJl. vond, volgens „FIet Volk" een
werkman in Honesch' bosch te Eibergen tus-
schen de boomtakken een schedel hangen, die
bijna geheel ontvleesch was. Er zat ee ntouw
om. Naderbij gekomen, vond hij op den
grand het lichaam, ten minste een hoopje
kleeren. Hij waarschuwde de politie. Deze
vond in de kleeren dte beenderen van een lijk.
In de kleeren vond men een beursje met /12,
een zilveren horloge en een houten tabaks-
pij-p. Door deze gegevens, die overeenstem-
den met de opgegeven kenteekenen van
iemand uit Geesteren, gem. Borculo, die al-
daar sedert 28 Jund 11. is verdwenen, wist
men de ideetiteit van de overblijfselen vast te
stellen. Ze zijn van een 65 a 70-jarigen G.
H. M., een ongehuwden, eenigszins zonder-
lingen ouden man.
KoPENICKIADE.
Voor de Rotterdanrche rechtbank heeft
gister terecth gestaan de 29-jarige A. H.,
koopman te Den Haag, gedetineerd uit an-
deren hoofde te 's-Gravenhage, wien ten
laste was gelegd, dat hij Flora de Zoete, di-
rectrice van de N. V. Het Gouden Hert, hier
ter stede op 30 April zou hebben opgelicht
voor een paarlen collier. Hij zou deze direc-
trice hebben bewogen tot afgifte van het col
lier door zich in den winkel te vertoonen in
de uniform van e luitenant van het Neder-
landsche leger, zonder gerechtigd te zijn die
uniform te dragen, en door haar te vertellen,
dat hij familie was van mr. Van Gelder, aan
de Gelderschestraat, dat zijn ouders kort ge-
leden hun zilveren bruiloft hadden gevierd,
waavroor hij een gouden ring met briljant
voor zijn vader en een paarlen collier voor
zijn moeder had gekocht, bij St. Eloy op den
Blaak. Hij vertoonde in den winkel een gefin-
geerde afrekening van de Twentsche bank van
f 3700 en betaalde haar met een valsche
cheque op die bank, geteekend Van Gelder.
Beklaagde ontkende. Hij was op den 30en
April niet in Rotterdam geweest. Wel droeg
hij zoo nu en dan een uniform, gelijkende op
een luitenanrsuniform, maar niet op straat.
Hij zit nu een straf in Den Haag uit.
Getuige F. de Zoete beschreef de feiten,
zooals ze in de dagvaarding staan vermeld.
Getuige had een valschen cheque van f 275
van bekalagde gekregen. Ze herkent be
klaagde pertinent. Hij had toen hi] het feit
pleegde geen baard.
Mr. Canes: Beklaagde had het over de zil
veren bruiloft van zijn ouders. Maar hij zag
er toch heel wat ouder uit dan 25 iaar. Heeft
dat bij getuige geen argwaan gewekt?
Getuige had daar niet zoo op gelet.
Getuige P. Berghoudt, kantoorbediende,
had den man in uniform zien binnengaan met
een oranjestrikje op de borst. Ook deze ge
tuige herkent beklaagde.
De president tot beklaagde: Die getuige
herkent u ook al!
Beklaagde: Ik vermoed, dat ik de dupe ben
va neen bedriegelijke gelijkenis.
Getuige C. Muller, pensionhoudster te Den
Haag, weet, dat beklaagde, die bij haar op
kamers woonde, op 30 April in uniform is.
uitgegaan. Hij had's tnorgens de uniform
opgeperst en nadat hen was uitgegaan lag
beklaagde seenige pak, een grijs costuum, op
zijn kamer. 's Avonds om 7 uur was beklaag
de thuis. Toen hij daarna weer uit ging, hing
zijn uniforih in de ka t. Getuige heeft wel eens
een cheque-boek in beklaagdes bezit gezien.
Op 1 Mei heeft beklaagde 20 betaald, die
hij schuldig was. Op den 30en April had be
klaagde aan getuige geld ter leen gevraagd.
Mr. Canes: U zit nu een straf uit van vier
jaar. Waarvoor is dat? Oplichting?
Beklaagde: Een inbraak, zooals ze zeggen!
Getuige G. W. Sark, in hetzelfde huis als
beklaagde wonende, verklaarde als juffrouw
Muller.
Op 1 Mei had beklaagde ten minste f 100
in zijn bezit. Getuige heeft beklaagdes cheque-
boek op de Twentsche bank gezien.
Getuige Sark weet vast en zeker, dat be
kalagde verschillende uniformen had. Hij
heeft hem nooit in uniform op straat gezien.
De schriftkundige G. Manse heeft de
cheque met het schrift van beklaagde verge-
leken. Beklaagdes scferiftptroef lijkt met veel
op den cheque. Een brief je van beklaagde af
komstig, lijikt wel veel op den cheque en dat
vertoont weer gelijkheid met het proefschrift.
A'ls het brief je van beklaagde afkomstig is,
zijn cheque, brief je en proef, alle drie van be
klaagde.
Het O. M. heriuuerde aan de zaak van de
gestolen tasch van enikele weken geleden,
waarvan beklaagde is vrijgesproken. Deze
zaak lijkt iets op een Kopenickiade Spreker
ziet in beklaagde een sluw en geraffineerd
oplichter, iemand, die zeer doorkneed is in
het vak. Hoewel het bewijs in dit geval er
dik op ligt, ontkemt beklaagde hot, met te
zeggen, dat hij op 30 April niet eens in Rot
terdam is geweest.
Zich tot de feiten bepalende, meent het O.
M., dat het ditmaal beklaagde niet zal ge-
lukken den dans te ontspringen. Beklaagde
had a! leen een grijs pakje en verdter eenige
uniformen, die hij bezigde zg. om dames het
hof te maken.
Wat deed beklaagde met het chequebook,
terwijl hij geen te goed op een bank had? Al
weer heeft hij ditmaal den naam van Gelder
gebezigd.
Het feit is bewezen. Met ver wij zing naar
de artikelen 63 en 57 2e lid vraagt het O. M.,
dat beklaagde veroordeeld zal worden tot 1
jaar en 6 maanden gevangenisstraf.
De verdedlger, mr. S. C. Geldtelder, zeide
verleden Donderdag eerst te zijn toegevoegd.
Hij heeft beklaagde gister voor het eerst
kunnen spreken en deze heeft hem feiten van
zooveel belang medegedeeld, dat pleiter eeni
gen tijd uitstel vraagt, ten einde nog eenige
getuigen a decharge voor te brengen.
Na raadikamer besliste de rechtbank, dat
er geen termen waren, de zaak aan te hou
den. Mr. Geldtelder zag van verdere verde-
diging af. Nadat beklaagde zelf nog een en
ander tot zijn verdediging had toegevoegd,
werd de uitspraak bepaald op 27 October.
Zij hadden hun dutje gedaan, ieder een
groot half uur, hij en zij; toen had hij wat
gegaapt, zich wat uitgerekt en was zuch-
tend, ietwat sloom, op gestaan en dat was
ook voor haar het teeken, dat het rustuurtje
voorbij was. Zij had zijn fluweelen kalot],e
gehaald, dat hij op zijn hoofd zette, zij had
toen haar zwart-kanten schoudermanteltje
omgedaan; nu zaten ze in den tuin op de
bank onder de linde. Voor hen lag het warm-
froene grasveldje met lang den rand in een
alf-cirkel de rozeboompjes; in den achter-
grond klaterde met zilveren straal de fon-
tein; een merel zong boven in den appelboom
en ginds stond, mooi en voornaam om zijn
afmetingen, hun huis; men kon den witten
voorgevel tusschen het groen der plaatsen
zien schemeren
Hij rookte zijn pijp, pafte, in diep zwijgen
verzonken, geweldige rookwolken voor zich
uit en bepeinsde van allerlei, doch niet direct
zonnig-gelukkig. De forellen hadden hem
's middags niet extra gesmaakt, er had iets
aan de toebereiding ontbrcken, de laatste
zorg, de laatste liefde. En ook het slaapje
daarna was bijgevolg niet zoo lekker als
ander dagen; en hi klaagde met inerlijken
wrok zijn vrouw aan, die er maar naast
hem bij zat,.alsof niets onbehoorlijks was ge-
beurd, terwijl zij toch voor zijn welzijn aan-
sprakelijk was en hem nu dit alles had aan-
gedaan, waardoor de dag voor hem was
bedorven.
Zij breide, alweer een bruin kinderrokje
Dat was sedert jaren het geval. Zij breide
voor arme kinderen; en al mocht hij welda-
digheid als een goede zaak waardeeren, de
aanblik van deze stille bezigheid was deson-
danks voor hem juist voldoende om zijn
gramschap te vergrooten. Niet dat hij een
woord gekikt zou hebben; hij had zich ge-
oefend zijn verschillende ergernissen in zijn
pijp naar binnen te werken. In's hemelsnaam
de heele namiddag moest dus maar weer
zoo voorbijgaan.
Zij zat met rustig, vrcom gezichtje en
werkte, alsof er dagloon mee verdiend moest
worden; hij ondertusschen rekende half en
half op het bezoek van den apotheker, die
misschien tot een partijtje schaak te bewe-
gen zou zijnEerst breide zij aan het rok-
je, dan zou zij aan de armsgaten beginner.,
daarop naaide zij dan de deelen aan elkaar;
hij kende dit alles meer dan genoeg. En dan,
na zes uur, zou zij haar handwerk met een
gezicht, dat de stralende voldoening over het
volbrachte dagwerk weerspiegelde, bij elkaar
leggen en opstaan en tot hem zeggen:
„Ga je een paar stapjes mee den tuin rond,
lieve vriend?"
En of hij zich aansloot of achterbleef
(meestal sukkelde hij maar mee, want wat
had hij anders op dit leege en vervelende on-
dermaansche te doen?), zij tippelde den tuin
door, in verrukking van het eene perk naar
het andere loopend. Zij was in bewondering
als een kind voor de planten en bloemen, die
toch elken dag hetzelfde waren, kende ze
alle bij naam en maakte een bont, groot
bouquet om er den avonddisch mee te sie-
ren.
Eindelijk, na het souper, en dat was dan
de glorieuse beeindiging van den dag, zou
zij met hem op het terras gaan zitten, op-
nieuw met het breiwerk in de handen en weer
ijverig, als had zij alle zuigelingen op de
wereld van rokjes voorzien, met de pennen
tikken, terwijl hij de courant Ids en zij zou
met instemmenden hoofdknik of afwerend
sch'uddend toeluisteren, als hi] zijn meemrig
over's werelds lcop en al den weerzin over
het doen en laten van het menschclijk crea-
tuur lucht gaf
Dikwijls had hij bij zichzelf overpeinsd,
dat het interessant zou zijn om vast te stel
len of zij wel wist, waarover zij dan eens ja
knikte of het hoofd schudde, steeds zijn opi-
nie aanvullend, en of zij inderdaad wel tot
een eigen irfeicht in staat zou zijn.
Haar gezelschap kwam hem soms ontzet-
tend saai voor, maar hij bekende zichzelf
in zijn onrechtvaardig verzet niet, hoe gru-
welijk hem een eigen meening van haar zou
geergerd hebben en omdat het zelden voor-
kwam, dat zij hem in deze avonduren niet
gezelschap hield, dat zij er altijd was voor
hem, had hij ook glad vergeten, hoe alleron-
behagelijkst hij zich zou voelen, als hij op
het terras alleen zou zitten en zijn courant
lezen en den loop zijner gedachten stom in
zichzelf zou hebben te verwerken.
Terwijl hij, als een somber hypoehonder
mensch, zich door zijn manier van kwaad-
aardige zelfverheffing zich op mijlen af-
stands werkte van zijn lieve, eenvoudige
vrouw, gebeurde het plotseling, dat hij, van
onder haar zijden schortje uit haar rokzak.
het eindje van een brief zag piepen en de
ze ontdekking sloeg hem als een bliksem-
straal. Het heele droefgeestige perspectief
zijner dagen scheurde en liet een achtergrond
van louter goud en zonneschijn zien
Maar nu dit onheil van dezen' brLfDeze
brief vernietigde alles. 't Kwam hem voor.
als wat hun beider bestaan van den eenen
dag op den anderen slechts geluk en tevre-
denheid geweesttot dit oogenblik. Want
deze brief in haar zak was een verraad, dat
zij aanhem beging.
In hun eenzaam leven was de verschijning
van den postbode een zelfzaamheid, een ge-
beurtenis. Men zag hem reeds van verre
aankomen, men ontving hem met kloppend
hart. Geen brief kon in huis komen, dat niet
een ieder hiervan wist, tenzij dan dat men,
berekenend-geheimzinnig, hem den bode had
afgenomen. En hier was dus nu schriftuur,
waarover hij niets. vernomen had, en dat
vrouwtje daar, zij aan zij naast hem, met wie
hij reeds meer dan veertig jaren verbonden
was en die zich niet meer bekommerde over
het goed-slagen van zijn forellen-gerecht,
had haar tijd doorgebracht om een brief te
lezen, dien zij voor hem verbergen moest.
Hoe was de gedachte te verdragen, dat ook
maar een deeltje van haar wezen hem afval-
lig zou zijn! En als in jonge dagen kropen
jalouzie en dwaae onverstand zijn hart bin
nen, hitsten hem aan tot de zotste vermoe-
dens; en toen de dienstbode op een keurig
blad de koffie bracht, voelde hij zich als een
zieke man, die de kostelijke lafenis moest af-
slaan. Hij, in sombere terughoudendheid, zag
toe, hoe zij, in allerrustigst welbehagen, haar
kopje vulde en van de roode confituren op
haar bordje nam, terwijl zij lachend de mee
ning uitte, dat hij misschien wat al te veel
van die goede forellen had gegeten, zonder
zich ook maar in het geringste over zijn toe-
stand zorgen te maken. Hij zag niet meer,
dat haar schedel wit en dun was en deze
lieve, goede vrouwehand oud en vol rim-
pels als zijn eigen oude handen. Jalouzie
en wantrouwen kankerden in hem. Hij voel
de zich verraden, op meest smadelijke wijze
terzijde geschoven, in zijn edelste gevoelens
bedrogen.
En er werd hem geen tijd gegund zijn
waardigheid te hernemen en allengs een rus-
tiger inzicht te herwinnen. Was het telkens
weer een ander, of was het steeds het zelf
de, maar zijn zoekende oogen, die haar loe-
rend en ijverzuchtig met voQrtdurende waak-
zaamheid volgden, ontdekten ook in het ver-
volg nog verschi'lende malen het verrader-
lijk puntje van een enveloppe, waar het, a"-,
stomme aanklager, van onder het zijden boe-
zelaartje uit haar rokzak stak, aldus zijn ver-
twijfeling en nijd opnieuw voedsel gevend.
Het kwam hem voor als aapte een booze
geest hem na en er verliepen dagen en we
ken, waarin hij zijn heerlijk huwelijksgeluk
het heftigst betreurde en het geloof in de
liefde en overgave zijner vrouw als verlo-
ren achtte. Zij echter, de goede vrouw, had
het meest van zijn ongeluk te lijden, van den
neer slag ,yan zr'n slecht humeur.
Totdat op zekeren dag hij opeens er toe
kwam, om, terwijl zij in het prieel in gedach
ten verloren zat, een van deze brieven te
doorlezen. Hij kwam, de gunstige gelegen-
heid van het oogenblik benuttend, zacbt van
achteren aangeloopen en boog zich toen tot
haar over om met haar mee te lezen. En toen
viel en hem de schellen van de oogen, een
centenaars-last viel van zijn hart en een Iach
gleed over zijil gezicht. Opeens was zij weer
het onttooverde, oude vrouwtje met dunnen,
witten schedel en met trillende, oude hand;
want deze brief was een brief, dien hij haar
zelf voor jaren en jaren geschreven' had,
waarin hij in de mooiste en teerste bewoor-
dingen als. een verliefd jongeling over nach-
tegalen-gekweei en rozengeur en avondrood
en klokkengelui bazelde en met dit alles
zijn hart aan haar voeten legde
Maar het was hem toch alsof hij na deze
nare dagen dit oude vrouwtje opnieuw ge-
wonnen had. Een ontroering maakte zich
van hem meester, nu zij blijkbaar ernaar ver-
langd had om haar hart aan deze lang-ver-
jaarde bewijzen zijner teederheid te verkwik-
ken en hij nam, oude brombeer, zooals hij
zich schuldbewust en diep-in bekende te zijn,
nu zij met een verlegen schrikje naar hem op-
keek, haar hand en kuste die voorzichtig en
teer als in oude, voorbije dagen
Ingezonden stukken
(Buiten verantwoordelijkheid. van de Redac-
tie. De opname in deze rubriek bewijst geens-
zins dat de redactie er mede instemt.)
DE ALKMAARSCHE LEERFABRIEK
Mijnheer de Redacteur,
De heer A. Heertjes noopt mij een kleine
plaatsruimte in uw blad te verzoeken.
Wat de heeren Loesch en Heertjes bewe-
ren, is naar mijn inzien, zoodanig bezijden
de waarheid en op een zoo beleedigende wij
ze, en dat nog wel tegen een der commissa-
rissen, die uit den aard der zaak op derge-
lijk geschrijf beter doet niet te reageeren in
een dagblad, dat gelezen wordt door een pu-
bliek, dat met de interne aangelegenheden
eener N. V. niets te maken heeft, geschreven,
dat ik meen u te moeten verzoeken onder-
staande mededeeling in uw blad ot> te ne
men.
Wat nrija ^fiwSm''8erreit,' sprafc die Heer
TOJo3]iBup no J] 3ft na piatpiEUM. op satpmapj -y
geen enkel bezwaar opperen, doch wil zijn
verklaring gaarne ondersfeunen.
Inderdaad, M de Redacteur, heb ik op de
bewuste vergadering, nadat bleek dat de E>i-
rectie met medewerking van bevriend perso
neel tegen uitdrukketijk bevel der Cotnmissa-
rissen in, bij nacht en ontij, goederen uit de
fabriek had gesleept, voorgesteld deze hee
ren oogenblikkelijk te sehorsen en de fabriek
te verzegelen. Dat is met algemeene stemmen
aangenomen. Er is echter een groote fout be-
gaan, men heeft daarna de beide heeren nog
aan het woord gelaten, waardoor het geno
men besluit niet oogenblikkelijk werd uitge-
voerd, zoodat men dienzelfden avond nog is
kunnen doorgaan met het demonteeren van
machines en verzenden vain goederen.
Wat echter te denken van de bonding der
heeren Loesch en Heertjes, die aan de N. V.
toebehoorende goederen factureerden aan zich
zelf, en naar een Amsterdamsch Veem op
hun naam expedieerden, ten einde op deze
wijze de goederen 3an het juist door het op-
treden dezer heeren, onvermijdelijk gebleken
faillissement te onttrekken en ten eigen bate
te sauveeren.
Mijnheer de Redacteur, u zult begrijpen,
dat ik onder deze oinstandigheden de voile
verantwoordelijkheid van mijn der vergade
ring van aaudeelhouders gedaan vcorstel in
ieder opzicht aanvaard en de consequentie
daarvan ten voile zal dragen.
Met beleefden dank,
Uw dw. dnr.,
G. GRONDSMA. I j
M. dte Redacteur! I
Beleefd verzoekt ondergeteekendifc eenige
plaatsruimte in uw veelgelezen glad en be-
tuigt hiervoor zijn dank.
Dierenvrienden!
Zooals U bekend, werd sedert eiude 1924
opgericht afd. Alkmaar en Omstrektn van de
Ned. Vereen. tot bescherming van dieren.
Deze afd. mag zich verheugen in een gesta-
digen groei. Toch lijkt het ons toe, dat lang
niet alle dierenvrienden lid zijri.
Vooral de bewoners der omliggende dor-
pen, die wat voelen voor de bescherming van
het dier (vrij van iedere overdrijving of zie-
kelijke opvatting) blijven in gebreke zich bij
ons aan te sluiten. v
Zendt s.v.p. even een kaartje aan onderge-
teekende, het contact is er, de rest volgt van
zelf.
Thans zijn correspondentschappen opge
richt te Heiloo en Castricum; Schagen ea
Limmen volgen. Als correspondent(e) voor
Heiloo treedt op mej. v. d. Maten, Straat-
weg; voor Castricum de heer v. d. Mee, Sta-
tionsplein.
Straks, als door mij aan U een lijst wordt
aangebodeu, geeft haar dan niet ongelezen
terug, doch werkt alien mede aan't mooie
doel der Dierenbescherming.
Ondergeteekende heeft desgewenscht wel
even den tijd U moadeling nader in te licfa-
ten.
Namens het Bestuur, De Insp. der
Ned. Vereen. tot bescherming va®
dieren, Afd. Aiktnaar en Omstreken:
G. VERWER,
Tuinstraat 12, Alkmaar.
zorgd. De cosAuums waren heel goed-
J V - O. -
TooneeL
De Korle Brock, blijspel in drie bedrij-
ven (5 tafreelen) uit het Engelsch van H A.
Vachell en II. Simpson, door het Ver. Rett.
Hofstad Toonecl.
Met veel succes is dit blijspel uit het En-
geisch, gisteravond in de tooneelzaal van bet
Gulden Vlies opgevoerd. De belangstelling
was vrij groot, doch uitverkocht was de zaal
niet.
Het aardige stuk heeft door zijn vlotte
vertolking de aanwezigen best geamuseerd.
Josephine Nuthall leeft met haar brcer
Wilbur, die ziek is. Zij hebben het arm. Wil
bur heeft op een advertentie geschreven en
krijgt antwoord. Hij kan als secretaris komen
bij den schrijver Maturiu. Doch hij moet ver-
stand van golfspelen hebben en direct in
dienst treden. En omdat Wilbur niet kan,
gaat Josephine voor hem, als jongeman ver-
kleed. Dat is het voorspel. De volgende
tafreelen spelen bij den beroemdeu schrijver.
Josephine komt en maakt een goeden indruk.
Goddard, de uitgever van Mathurin's werken,
merkt spoedig het bedrog, doch zal niets ver
raden als Josephine zorgt dat het slot van't
nieuwste boek van M. gewijzigd wordt. De
schfeijver scbiet heel goed op met zijn secreta-
riSc'Als echter neef Richard komt logeeren
wordt het moeilijker als die de slaapkamer
moet deelen met den secretaris. De laatste
zoekt zijn toevlucht in de bibliotheek en bij
het dienstmeisje wat tot nieuwe verwikkelin-
gen aanieiding geeft. De secretaris moet weg
en gaat ook maar keert als juffr. Authal te
rug en verovert het geheele terrein, tot groote
woede van de charmante trouwlustige wedu
we, die naast den schrijver woont. Mathurin
wil, zijn secretaris, thans secretares.se niet
meer missen.
De verschillende artisten van het Rott.
Tooneel hebben dit blijspel. dat als groote
verdienste had, dat er "stijging in zat, vlot en
gemakkelijk gespeeld.
Lily Bouwmeester was allerliefst, zoowel
als jongen als als meisje. Bijzonder knap
speelde zij de diverse overgangen, terwijl zij
de komische scenes door haar guitig spel
veel relief wist te geven. Dat haar spel de
aanwezigen boeide, bleek uit het guile ap-
plaus na ieder bedrijf. Dit gold echter niet
mindter Louis Gimberg, die als geroutineerd
aeteur, de rol van ddn schrijver met verbluf-
fend gemak en op schitterende wijze speelde.
Louis van Gasteren was eveneens zeer goed
als Goddard, de uitgever.
Kitty Perin-Kluppell speelde de dwaas
overctreven trouwlustige weduwe keurig en
charmant.
With. Kley was echt in haar kleine rolletjes
en ook Ellen het dienstmeisje deed aardig
wefk. J. Grefe was de broer, die in 't voor-
spd optrad.
De rol van den neef Richard werd door
Theo Frenkel Jr. zeer slordig gespeeld, zon-
dter ook maar een oogenblik te trachten iets
goeds er van te maken. Hij kende zijn rol
slecht en vergiste zich enkele malen. Waar-
om moest het souffleursboek op het tooneel
worden geschopt en door hem meegenomen
worden achter de coulissen?
IWUtVlVU TV U1VU UVU UJVgviijn
TW» warpn rrto crned mawliik veT-
