AlKmaarsche Gonranl
De Eeisgenooie.
Vrpag 30 October.
FElilLLETON.
1925
Honderd Zeten en Twlnflgste laargang.
Gemengd Nieuws.
de toekomst onzer kinderen.
Prof. R. Casimir schrijft aan de Tel.:
Er kwam in dit blad onlangs een berichtje
voor, dat een verzekerin gsra a a tsch app i|
dames verzekerde, voor een bepaalde som, uit
te keeren op haar veerdgsten verjaardag, in-
dien zij dan ongehuwd zijn. Het denkbeeld is
niet verwerpelijk.
Onze meisjesopvoeding is moeilijk. Lie mees-
te kans is, dat onze dochters huwen. Wis.
men dat vooruit, dan zou men ze een opvoe-
ding geven, die ze voorbereidde voor haar
toekomstige taak, en die er dan, naar mijn
meening, geheel anders zou uitzien, dan mi
met onze meisjesopvoeding het geval is. Um-
dat men dit niet weet, brengt men zijn doch:
ters groot voor een plaats in de maatschappij
en laat ze dikwijls een school doorloopen,
waarin wel haar verstand, en haar toewij-
ding, maar niet haar innerlijke belangstelhng
haar 'bekwaam maken. Men doet dit zoo om
het kind een levenstaak te geven, als om haar
maatschappelijke positie te waarborgen.
Nu zijn er wel een groot aantal vrouwelij-
ke beroepen, waarin de vrouw zich meer
thuisgevoelt, maar die eischen veel en betalen
dikwijls slecht.
Het zou voor menig ouder het vraagstuk
der opvoeding vergemakkelijken, indien zij
hunne dochters op ouder leeftijd bezorgd wis-
ten, of althans gedeeltelijk. Stel, dat men
wist, dat een ongehuwd meisje op haar veer-
tigsten verjaardag een zekere som uitgekeera
kreeg, indien zij dan nog ongehuwd was, zou
men dan niet bij de opvoeding en beroepskeu-
ze meer rekening durven houden met haar
aanleg en neiging en minder met de econo-
mische zijde van het beroep?
Ik heb nu eens ruwweg nagerekend, of zoo
een verzekering mogelijk zoude zijn, en ik
kom tot de slotsom, dat zij zonder al te duur
en te bezwarend te zijn, aanmerkelijke baten
zou kunnen brengen.
Ik heb bij het schrijven van dit artikel al-
leen de jaarcijfers tot mijn beschikking, geen
sterftetafels. Maar een globale berekenmg, die
ik heb op<razet aan de hand dier jaarcijfers,
toont aan? dat er van de 100 meisjes, die ge-
boren worden, op haar 40ste jaar ongeveer
25 ongehuwd zullen zijn.
Boven de 40 huwen er weinig mannen.
Van de 100 huwenden zijn er ongeveer 5 pCt.
boven de 40.
Indien men nu bij de gebioorte het meisje
verzekert, en men betaalt 15 jaar lang 100,
dan kau men voor die 15 maal 100 een aan-
merkelijke uitkeering wenschen. Naar een
rentevoet van 3 A pCt. groeit die storting aan
tot f 5700 (afgerond). Maar van de vier ver
zekerde meisjes, komt er ongeveer 1 m aan-
merking voor een uitkeering. Netto zou men
dus een kleine 23.000 kunnen uitkeeren
Natuurlijk is dit bedrag te hoog. Gerekend
meet allereerst worden op de onkosten, die
de verzekeringsmaatscharpij maakt, maar
die, bij een compensatiemaatschappii, met te
hoof moeten zijn. Verder zullen „jonge
doch+erkens", die zich voor haar 40ste verlo-
ven, ter wille van de uitkeering het huwelijk
wat uitstellen.
Maar van 100 huwenden zijn er slechts 32
tusschen de 35 en 40, en dat men een huwe
lijk vijf jaren zou uitstellen om een uitkee
ring te bemachtigen, is haast niet tc verwach-
ten.
Men zou deze verzekering trouwens nog
aantrekkelijker kunnen makea, door te bepa-
len dat het verzekerde bedrag ook zou uit-
gekeerd worden, als de verzekerde vrouw
weduwe wordt; maar eerst na naar 40ste
jaar.
Het aantal weduwen is ongeveer een zes-
de deel van het aantal gehuwde vrouwen.
Een al te groote verhooging benoefde de
premie dus niet te ondergaan. Maar op deze
wiize zou de verzekering nog meer het ka-
rakter eener meisjesverzorging knjgen.
Natuurlijk zou men de verzekering jong
moeten doen ingaan, en duideliik is, dat men
ook andere termijnen kan nemen. Stelt men
b.v. 45 jaar. dan zal of de premie aanmerke-
lijk lager, of de uitkeering hooger zijn.
Hefspreekt vanzelf, dat ik het begmsel
behandel. mijn berekeningen, die ik boven-
dien zeer afgerond geef, zijn maar globaal,
maar voldoende om aan te toonen, dat de
verzekering mogelijk is, en voor ouders kan
vallen in de jaren, dat de kinderen nog met
veel kosten.
Is er niet een Nederlandsche verzekerings-
fflaafsi^faryri^, 3!e 3eze zaak eens onderzoe-
ken wil?
Ik wil hierbij nog iets voegen. In Amerika
heeft men op meer gebieden verzekeringen
ingevoerd, die de ouders in staat stellen, om
voor hunne kinderen te zorgen. Zoo kan
men, als men een achterlijk of zenuwzwak
kind heeft, dit voor zijn leven inkoopen in
een goede stichting. Zoodat men de groote
angst niet heeft: wat zal er met mijn kind ge-
beuren, en wie zal er voor zorgen, als ik er
niet meer ben.
Men heeft indertijd in ons land gesproken
over een verzekering, die de ouders voor de
geboorte hunner kinderen zouaen sluiten, en
die hen, als het kind misdeeld werd geboren,
zoodat het een speciale opvoeding zou noo-
dig hebben (in doofstommen- of blinden-insti
tuut enz.) de middelen daarvoor zou ver-
schaffen.
Later heeft men daar niets meer van ge-
hoord. Maar ik hoop, dat men op die twee
ook zal terugkomen.
Verzorging onzer kinderen is mogelijk,
ook in bijzondere kostbare gevallen, als wij
het gezamenlijk doen, en door verzekering
elkanders lasten dragen.
Dr. M. van Haaften schrijft naar aanlei-
ding van het bovenstaande aan de Tel.:
Uit een zuiver theoretisch kansrekenkundig
oogpunt is het hierboven besproken denk
beeld eener verzekering voor ongehuwde
vrouwen zeer goed uitvoerbaar, en de resul
tante van de door den schrijver verwaarloos-
de factoren onkosten en sterftekans zou er,
mede in verband met dec voorzichtig geko-
zen rentevoet, stellig toe strekken om de uit-
voerbaarheid te vergrooten.
Er zijn echter verschillende bezwaren.
Vooreerst hebben de 15 betaiingeu van
100, waarvan Prof. Casimir spreekt. bij den
3 A pCt. rentevoet aan het einde van het vijf-
tiende jaar een waarde van f 1997.10, en als
men dit bedrag nu nog 25 jaar oprent, dan
komt men op ruim 4700, en niet op f 5700,
zooals de schrijver aangeeft. Dit brengt de
uitkeering van f 23.000 terug op f 19.000.
Een ernstig bezwaar is, dat men de huwe-
lijkskansen van meisjes, wier ouders blijkens
hun genegenheid en hun gelegenheid om de
onderstelde premie te be alen, een matigen
welstand genieten, volstrekt niet op een lijn
mag stellen met die van het gemiddelde meisje
uit de geheele bevolking. Armoede en rijk-
dom bevorderen het huwelijk op onderschei-
den wijzen, maar voor het meisje van mati
gen welstand, voor wie een opleiding tot een
goede betrekking beko-tigd kon worden, val
len factoren om te trouwen weg, welke bij an-
deren gedeeltelijk onbewust een ro! spelen.
Ook zullen de hier bedoelde verzekeringen
voor ongehuwden het meest worden gesloten
op het leven van meisjes uit families, waar
van men bij ervaring weet, dat de leden door
uiterlijke of innerlijke eigenschappen minder
tot trouwen komen dan anderen.
Een verzekeraar zou dus met heel wat la-
gere huwelijkskansen moeten rekenen dan hij
uit de bevolkingsstatistiek kan putten en hij
zou voorloopig naar al die kansen vrijwel
moeten raden.
Maar zelfs bij een lage premie zou de pro
paganda voor een" tarief als het hier bedoel
de weinig opleveren. Men kan wel allerlei bij
zondere vormen van verzekering gaan ver-
zinnen voor menschen die honderd gulden
per jaar over hebben voor dit, en honderd
gulden voor dat, doch de ondervinding leert,
dat de propaganda voor dergelijke afwijken-
de tarieven slechts zelden de kosten loont, en
dat soortgelijke verzekeringen zonder pro
paganda practisch niet worden gevraagd.
DE TEGENWOQRDIGE STAND VAN
HET RijNVAARTVRAAGSTUK.
In een gistermiddag te Arnhem gehouden
vergadering van de Vereeniging tot bevorde
ring van de bevaarheid van Rijn en Lek heeft
dr. C. Lely, oud-minister van waterstaat, ad-
viseur der genoemde vereeniging, -een rede
gehouden over den stand van het Rijnvaart-
vraagstuk.
Spr. behanddde de verbetering van de ver-
binding Amsterdam—Boven Rijn. In het
belang van Utrecht moet er geen kanaal door
de Geldersche Vallei komen Een kanaal
Amsterdam—Utrecht—Vreeswijk—Tiel met
Rivierkruising bij Vreeswijk is te verkiezen
boven die bij Wijk bij Duurstede. De
Kanaalbreedte is gelijik aan die der ontwor-
pen Belgisch-Nederlandsche kanalen. Zoo
spoedig mogelijk moet ook normaliseering
van Lek en Rijn volgen.
IN'BRAAK TE BLOEMENDAAL.
In de tijdelijk onbewoonde villa Lommer-
oord, van mevrouw Dudok de Wit, aan den
Rijperweg te Blcemendaal, is in den nacht
van Dinsdag op Wo-ensdag ingebroken. Een
chauffeur en een dienstbode, die dagelijks in
de villa kwamen, hebben de inbraak ontdekt.
I>e politic werd, naar <Je N'. R. Ct. meldt,
met het feit in kennis gesteld, en mevrouw
Dudok de Wit, die in het buitenland vertoef-
de, werd telegrafisch onderricht. Zij kwam
gistermorgen te Bloemendaal aan en vastge
steld is toen, dat ontvreemd1 zijn een gouden
ring, met in het midden een parel met 9
briljanten eromheen en in den ring de in-
scriptie A.M.H.M.—C.A.A.D.d.W.; verder
een gouden ring met twee groote briljanten,
schuin tegen elkaar gezet, een doosje met
twee juweelen overhemdknoopjes, een gouden
gevlochten damestaschje met gouden beugel
en ketting, groot gouden remontoir heeren-
honloge, een gouden dameshorloge, een zil-
veren dameshorloge, een zilveren a-rmbaod-
horloge, een zwaar gouden ketting met groot
zwart medailjon met pareltje (antiek), een
gouden broche, een zwai'e gouden armband
in den voriji van een slang, met in dten ko-p
een brillant, een gouden horlogeketting, nog
een gouden broche, twee bloedkoralee kettin-
gen, een doosje met 2 gouden tientjes en een
gouden halsketting met hangende pareltjes.
Vermoedeilijk zijn de inbrekers langs de
klimop naar boven geklommen en hebben zij
door het openen van een spanjolet zich toe-
gang tot het huis versdiaft. In het huis was
alles overhoop gehaald.
Mevrouw Dudok de Wit was tegen inbraak
verzekerd.
Roman.
(Uit het Fransch van Guy Chantepleure)
Geautoriseerde vertaling van W. H. C
65)
„Hoe is het mogelijk dat ik mij nooit be-
wust was van de aanwezigheid van dat be-
derf, waaraan mijn ziel ten prooi was!
Den Duivel staan ter misleiding van onze
schuldige gedachten eifgeheime zonden, duis-
tere listen ter beschikkingEn ik dank God
die heeft toegestaan, dat mijn oogen geopend
werden en dat het weer licht voor mij were.
„Van toen af heb ik Zijn genade afge-
smeekt en kon ik door berouw en liefdte weder
vergiffenis vinden.. Phyllis, thans zijt gij een
gelukkige echtgenoote. Mijn bezoek kan u
ongelegen zijn gekomen of u onverschillig
zijn geweestmaar het uwe was mij als
een pand van vredeJa, zonder dat wij,
sinds uw huwelijk, elkaar werkelijk gezien
hebben, was de vrede tusschen ons gesloten
Maar om mijn zon-de ongedaan te maken,
moest ik nog een handeling verrichten, een
bewijs afleggen.
„Vandaag, in.het voile bezrt van mijn
krachten en-van mijn christelijken wil, in te-
genwoordigheid van den notaris Baudin en
de vier vereischte getuigen en tegenover God,
die mij aanhoort en die boven de wet der
menschen staat, heb ik plechtig de slechte
instincten van mijn hart verstooten, door u
tot mijn universeel erfgename te benoemen.
De politie heeft nog geen spoor van de
dieven ontdekt.
AL WEER EEN!
Tusschen het dorp Loenen (Vduwe), „de
Woeste Hoeve" en „den Imbosch" ligt, zegt
de N. R. Ct., een groot heuvelachtig terrein,
tot voor kort in het bezit van de eigenaren
van het Kasteel Teer Horst. Eenigen tijd ge-
leden is het kasteel verkodit en kwam ook het
bedoelde terrein onder den hamer, een mooi
brok natuur, eenige hooderden H-ectaren
groot, hooge dennenbosschen afg-ewisseld met
heidevelden en ruige hakhoutstruik-enhet
typisc-he Veluwsche landschap.
Thans is al het hout, dat maar eenige
handelswaarde nezat, gekapt; de houtkooper
heeft de bijl gezw-aaid en er is ail weer een
desolate pick meer op onze landkaart. Aan
herbebossching schijnt niet te wordten ge-
dacbt.
Zoo gaat het eene boschrijke landgoed na
het andere te gronde. In de pers wordt ach en
wee geroepen rapporten versehijnen van des-
kundi-gen, de oorzaken van het kwaad wor
den nagespeurd, middelen ter bestrij-ding
aangegeven; lange artikelen bekijken de zaak
van al-le kanten
En er gebeurt niets
Senatu detiberante, carthago periit.
NEDERLANDSCHE PROTESTAN-
TE'NBOND.
I-n die vergadering van gisteren zijn d'e be-
spreking-en voortgezet omtrent de reorgauisa-
tiecomimissie.
De vergadering besloot tot benoeming van
die commissie, nadat deze uitgebreid zal zijn
met vert-egenwoordigers van de afdeelingen
Bussum en Utrecht.
De voorzitter stelde namens het hoofdbe-
stuur voor, de verki-ezing van nieuwe hoofd-
bestuursleden ditmaal te doen geschieden
voor den tijd van een jaar, opdat die gereor
ganiseerde Protestantenbond met een nieuw
b-estuur kan beginnen.
Pr-of. Eerdmans, achtte het formed juister,
zoo de gekozenen, de verklaring afleggen,
dat ze na een jaar zullen aftreden.
De vergadering stemde daarmede in.
De vergadering besloot, de reorganisatie-
com'missie te benoemen met inachtneming van
de ter vergadering uitgespro-k-en wenschen.
Daarna kwam aan de orde -de verkiezing
van een algemeen secretaris in de vacature-
A. H. van der Hoeve, die periodiek aftreedt
en niiet herkiesbaar is. V-erkozen werd1 ds. S.
Spaans te Assen.
Tot algemeen penningmeest-er beno-emde de
vergadering den heer J. C. Brandt Corstius
te Naarden (aftredend, herkiesbaar). Ook
het aftredend hoofdbestuurslid ds. D. Drij-
ver van Haarlem (herkiesbaar) werd herbe-
noemd. In de vacature-mevrouw A. Man-kes
Zemike benoemde de vergadering mej. Jaco-
ba Boerlage en ten slottte in de vacature-
Spaans ds. G. Hulsman.
De vergadering besloot op uitmoodiging
van de afd. Haarlem 't volgend jaar bijeen
te komen te Haarlem.
VLIE GTOCHTEN.
De Kon. Luchtvaart-Maatschappij heeft
het plan, het voilgende jaar van verschillende
plaatsen uit goedkoope vliegtochten met
luxe-verke-erstoestellen -te organiseeren.
MELKINRICHTINGEN.
Gister vergaderde te Rotterdam de groep-
melkinrichtingen, aangesloten bij den Fede-
ratieven Nederlandschen Zuivelbond, onder
voorzitterschap van prof. B. van der Burg
uit Wageningen.
Gistermorgen hebben een veerfigtal leden
een bezoek gebracht aan de melkinrichting
van de cooperatieve verbruikersvereeniging
„De Vooruitgang" aan de Walenburger-
Professor B. v. d. Burg heeft in de mid-
dagvergadering een inleiding over de berei-
ding van roomijs gehouden.
DE R.-K. CENTRALE VAN BURGER-
LIJK OVERHEIDSPERSONEEL.
Dezer dagen heeft de R. K. Centrale van
burgerlijk Overheidspersoneel te Amsterdam
vergaderd, om haar houding te bepalen ten
opzichte van de door de regeering aan de
centrale commissie van overleg voorgestelde
wijziging van het Bezoldigingsbesluit.
Er was een strooming om het overleg te
verbreken, aangezien bedoelde regelmg me.
aan matige verwachtingen beantwoordde,
maar besloten werd, zich niet aan het over-
leg te onttrekken.
In het bij zonder was de ontstemming groot
over het feit, dat de regeering wel voorstelt.
eenige gemeenien in een hoogere klasse in .e
deelen, doch dat daarbij niet een gemeente
uit de Roomsche provincies is genoemd, ter-
wijl men meende, dat toch wel vaststaat, dat
ook daar gemeenien gevonden worden, die
in de bestaande classificatie ten onrechte in
klasse 2 of 3 zijn ingedeeld.
Gepoogd zal worden, verbetering in de re-
geling te'verkrijgen.
EEN ENKEL WOORD! A
ADVERTEERT IN DE
ALKMAARSCHE COURANT I
INBRAKEN.
In de laatste maanden is vooral in kanto-
ren te Rotterdam ingebroken, zonder dat men
er in slaagde,' de daders te ontdekken
Een sleuteltje van een safeloket, gevonden
bij een in de Mauritsstraat in de woning van
een verdacht persoon, sedert voortvluchtig,
heeft nu een spoor gegeven. Dit sleuteltje
was door Lip's brandkasten- en slotenfabriek
te Dordrecht geleverd aan de Spaarbank te
Schiedam, die het uitreikte aan den poruer
van de Ambachtsschool aldaar. In die school
is ingebroken, bij welke gelegenheid het sleu
teltje is gestolen.
De politie ging daarop na, met wien de
voortvluchtige verdachte uit de Mauriis-
straat omgang had gehad, met het gevolg,
dat gearresteerd en naar het politiebureau in
de Witte de Withstraat overgebracht werden
de 21-jarige M. B. van den Ratendrechtschen
Lagedijk en de 25-jarige J. G. uit de Rezida-
straat, twee losse werklieden. Beiden werden
herhaaldelijk verhoord en langzamerhand be-
kenden zij, in vereeniging met den vcort-
vluchtigen man uit de Mauritsstraat, verschil
lende inbraken te hebben gepleegd.
De inbraken, die dit drietai ten laste ge-
legd worden, zijn gepleegd bij A. J. ten
Hope's Handelmaatschappij aan den Ruige-
plaatweg, Rietschoten en Houwens op den
Westzeedijk, de Nederl. Anker- en Kettiug-
fabriek aan den Keileweg, de American Petro
leum Compagny aan de Willem Buijienwech-
straat, bij ds. J. H. van Haselen aan den
Dordtschestraatweg, in de Industneschool in
de Sikkelstraat, bij de Cooperatieve vereem
ging Rotterdamsche Huidenclub aan de Pel
grims'lraat, bij C. Bruijnzeel en Zonen aan
den Zwaanhais, bij Laulerbach, technisch
bureau aan de Willem Buitenwechstraat, in
de Hoogere Burgerschool aan dp Putsche-
bocht, in scholen in de Kruisstraat en aan de
Kruiskade, in de Gereformeerde kerk in de
Ammanstraat, alien te Rotterdam. Voorfs in
de kantoren en werkpiaatsen van de Unie
Maatschappij te Schiedam en in de Ambachts
school aldaar.
In de woningen van de beide aangehouden
losse werklieden zijn ledige portefeuilles, gou
den kettingen, zilveren, vulpenhouders, vijlen,
enz. gevonden, alle van deze inbraken af-
komstig. Belangrijk is de schade door vernie-
ling veroorzaakt bij het inbreken. Alleen in de
school op de Kruiskade z;jn een 30 kasten met
geweld opengebroken. Bij de inbraak op het
kantoor van de Unie-Mautschappij te Schie
dam is een brandkast van het kantoor over
een lengte van bijna 50 meter naar een kof
fiezolder gesleept." De inbrekers zijn er echter
niet in geslaagd, de brandkast te openen.
Vandaag zijn de beide aangehouden in
brekers ter beschikking van de justitie ge
steld.
„Zeer afgeleefd als ik ben, en mijn einde
voelende naderen, vermaak ik u, zonder er
iets af te nemen, dit fortuin, dat mij door
mijn geboorterecht toekwam, maar dat eerst
door mevrouw Davranpay, mijn tante, de
vrouw, die u als pleegdochter had aangeno-
men door de keuze harer genegenheid, voor
u was bestemd.
„Maak er een goed gebruik van, zonder de
armen, onze breeders, te vergeten, en wees
gelukkig onder Gods zegen.
„Uw zuster in onzen Heer en Zaligmaker
Jezus Christus.
„Laura Arguin.
Willem had op zijn beurt den brief gele-
zen.
Arme vrouw! zei frij zacht. Zoo'n bnef
is zelfs in zijn koelheid zeldzaam indrukwek-
kend. Weet je wel, dat die heilige vrees van
een wezen, dat door enkele woorden „aan
haar geweten werd overgeleverd" iets zeld-
zaams is, iets dat aan het verhevene grenst?
Langzaam vouwde hij den brief weer dicht
en gaf hem me terug Ik had tranen in mijn
oogen en beefde bijna onmerkbaarHet
zou me niet mogelijk zijn geweest, nauwkeu-
rig te zeggen wat ik gevodde. Ik was onbe-
schrijfelijk bedroefd en uit mijn evenwicht
en ook gevoelde ik me een beetje beschaamd.
Ik kan verzekeren dat die onverwachte erfe-
nis me niet de minste vreugde gaf. Om het
mogelijk te maken dat die aan mij, die altijd
zoo weinig mijn gedachten had gewijd aan
geldzaken, werd toegewezen, was het noodig
geweest dat mijn weldoenster, mijn pleeg-
moeder, me werd ontrukt; daarop nam de
dood nog die arme. eenzame vrouw weg, die
het recbt meende te mogen hebben gehad in
mij misschien iemand te zien, die zonder het
te weten, haar gedwarsboomd had, de vrouw,
die met smart opbiechtte, mij te hebben ge-
haat en van wie ik niet had gehouden, neen,
aan wie ik zelfs niet de zusterlijke liefde „in
aan wie ik zelfs niet de zusterlijke liefde toe-
droeg, naar welke naar mystiek hart, toen
zij haar einde voelde naderen, zich neigde
O, hoe kan men zich toch ooit verheugen
over hetgeen de dood brengt! 't Was me
of ik mijn pleegmoeder voor de tweede maa'
verloor.
Die rijkdom, welke men me aankondigde,
voelde ik als een zware, zwarte last van een
rouwgewaad op mijn schouders drukken.
O, Willem! riep ik uit, ik wil dadelijk
naar het sterfhuis, om aan de doode bloemen
te brengen ik
En op eens barstte ik in snikken uit. Wat
Willem dacht, weet ik niet; hij scheen geprik
keld.
Maak je toch niet zoo van streek. In-
derdaad moet je onverwijld naar de rue Of-
femont en dan naar notaris Baudin.
Ik huilde niet meer en droogde mijn tranen
maar had het nog wel erg te kwaad.
Ga je met me mee, Willem.
Zeker, als je dat wilt, antwoordde hij
vriendelijker. Ik zal Patain telefoneeren, dat
hij me niet moet wachten.
Het door de verlamming vertrokken, mis
vormde gezicht van mijn pleegmoeder doemde
ontzeftend fascineerend in mijn herinnering
op. De noodzakelijkheid om juffrouw Arguin
als doode te zien, kwelde me door een vrees,
die ik niet dufltde bekennen en die me zelfs
DE LOONREGELING VAN HET
SPOORWEGPERSONEEL.
De R.-K. Bond St. Raphael en de Prot.
Christ. Bond hebben, evenals de Nederland
sche Vereeniging van spoor- en tramwegper-
soneel, de voorstellen der directie inzake de
nieuwe loonregeling aanvaard.
Nu de overgroote meerderheid van het per-
soneel er mede accoord gaat, zal deze loon
regeling met ingang van 1 Januari a.s. wor
den ingevoerd.
KORTE BERIGHTEN.
Te Arnhem is gistermiddag een druk
bezochte vergadering gehouden van de Ver
eeniging to bevordering van de bevaarbaar-
Jieid van Rijn en Lek, onder voorzitterschap
van mr. S. j. R de Moncby, burgemeester der
gemeente Arnhem.
De Vereeniging is op non-activiteit, maar
blijft waakzaam.
Op de tentoonstelling van het Neder
landsche litteraire boek, in de lokalen van
het Teekengenootschap „Pictura" te Dor
drecht, heeft gisteravond mevrouw Marie
Verhoev.en-Schmitz een lezing gehouden
over: „Het kind in de Nederlandsche letter-
kunde der laatste veertig jaren."
StaitsnieHWS.
EEN AVOND VAN LITTERAIR
KUNSTGENOT.
Het bestuur van de openbare leeszaa-1
of eigenlijk zijn voorzitter, mr. A. P. H de
Lange, en een zijner leden. de heer G. Gronds-
ina heeft gisteravond in de Unie een vrij
groot aantal*leden dier instelling een avond
van litterair kunstgenot verschaft. De heer de
Lange had zich n.l. bereid verklaard een in
leiding te houden over de Nederlandsche lite-
ratuur, waarbij de heer Grondsma, de talent-
voile leerling van mevrouw Verbeeck uit
Bergen, van elk der te noemen schrijvers iets
zou vcorojgvrgen. De zaal had door planten
en eenige aan den wand aangebrachte ver-'r^
siering een eenigszins feestelijk aanzien ge-
kregen, waarbij het door rood papier getem
perde electrisch licht zich uitstekend aan-
paste.
Mr. C A. de Groot lieette namens het be
stuur de talrijke opgekomenen welkom en
legde er den nadruk op, dat zii dezen avond
de gasten waren van den voorzitter, den- heer
mr. A. P. H. de Lange. Spr. wenschte niet
vooruit te loopen op hetgeen gegeven zou
worden en wilde zich er toe bepalen met te
wenschen, dat de indruk van den avond de-
zelfde zou zijn als die de zaal gaf.
De heep. mr- A P. H. d e L a n g e deelde
hierop mede, dat op herhaald verzoek de
avond was uitgeschreven. Den nadruk er op
leggend, dat noch hij noch de heer Grondsma
letterkundigen bij uitnemendheid zijn, riep
spr. bij de beoordeeling van het gegevene de
clementie der aanwezigen in.
Daarop zette spr. uiteen wat de leeszaal
wil: kennis bijbrengen en gelegenheid bieden
tot verpoozing. Spr. meende, dat het wel
goed is eenige propaganda te maken voor de
leeszaal, te meer waar er hier ter stede zoo-
veel gelegenheden tot ontspanning zijn:
sportpark, muziektuin, dancings en voorna-
mNijk de bioscoop, de meest geduchte concur
rent van de leeszaal. Of een en ander veel tot
de ontwikkeling zal kunnen bijdragen, meen
de spr. aan de hand van eenige voorbeelden
te mogen betwijfelen. Anders is het ech
ter bij een avond als deze, waar iets gegeven
wordt, dat wel ontwikkelend en nuttig werfet.
Maar daarvoor is dan ook eigen geesteswerk-
zaamheid noodig. Indien deze aanwezig is,
valt er veel te genieten en verrijkt men zijn
geest met een schat van poezie en lyriek.
Wil men echter voldoende van het toover-
tand der poezie genieten, dan dient men de
dichters te kennen. Dit is b.v. ten zeerste het
geval met de gedichten van Boutens. Van
dezen dichter Ira aide spr. allereerst aan diens
„Oude Wijn", op verschillende plaatsen ver-
klaringen en aanvullingen gevend, zoodat het
gedicht in al zijn schoonheid zeer zeker door
ieder begrepen en doorvoeld werd.
De heer Grondsma droeg hierop dit
lied voor.
Het is een moeilijk gedicht, zeide de heer
nog op den drempel van het huis deed aarze-
len. Willem bemerkte het, hij bracht zijn arm
onder de mijne en vatte mijn hand.
Moed, kindlief! zei hij heel zacfrtjes.
Maar ik was niet meer bang.
In haar laatste rust lag juffrouw Laura
daar zoo kalm, zoo onuitsprekelijk kalm, dat
zij bijna mooi scheen. Een wonderbaarlijke
verjonging verfijnde haar regelmatige trek-
ken, spierwit, lang en tenger in haar verstij-
ving, scheen ze een ivoren beeld. Voor de eer-
ste maal kreeg ik den indruk van wat zij eens
had kunnen zijn, toen zij nog de heerlijke en
bedrieglijke belgften van het leven voor zich
zagen mijn hart kromp ineen.
De smettelooze, blanke onschuld van het
doodsbed was bestrooid met viooltjes Eer-
biedig en in gedachten verzonken, bevonden
zich twee in het zwart gekleede vrouwen
ik denk diaconessen in de kamer. Een ha
rer hielp me voorzichtig; de witte seringen en
witte rozen, die ik had meegebracht, neerleg-
gen. Toen knielde ik neer en terwiji Willem,
rechtop staande, zijn hoofd boog, heb ik lang
gebeden. Dien namiddag was ik te vermoeid
en te veel geschokt, zoodat ik Willem smeekte
zonder mij naar notaris Baudin te gaan. Ik
wilde over al dat geld niet hooren spreken.
Jacqueline kwam me gezelschap houden;
zoo even is ze heengegaan. Ik houd veel van
haar.
13 Maart.
Willem heeft mijn wensch begrepen, om
ten opzichte van wijlen juffrouw Arguin al
le plichten te vervullen, die op een jongere
zusier of een zeer geliefde nicht zouden heb-
1 ben gerust Hij heeft die plichten met me
gedeeld en was een en al goedheid.
Den eersten nacht hebben we samen ge-
waakt in het aan de sterfkamer grenzende
vertrek en gingen eerst tegen den ochtend
naar huis. Den tweeden nacht hebben we,
aangezien ik op was van vermoeidheid en in
slaap was gevallen, tegen drie uur onze
plaats afgestaan aan de twee getrouwe dia
conessen. "En ik kan wel zeggen dat Willem
me heeft gedragen, ja, als een kind gedragen
uit de woning van juffrouw Laura in het
rijtuig en van het rijtuig in mijn eigen kamer.
Ook den volgenden dag, gedurende de be-
grafenisplechtigheid, heeft zijn zorgzaam-
heid me geen oogenblik verlaten. Zelfs als
hij niet naar me keek en zich aan andere zor
gen scheen te wijden, voelde ik dat hij met
gansch zijn gedachten, gansch zijn hart bij
me aws. En weer was het zijn beschermende
arm, die me moed gaf, me bij den terugkeer
van het kerkhof steunde, toen ik de reactie
ondergiog van de pijnlijke uren van emotie
en vermoeienis en toen ik me plotseling zoc
zwak voelde, dat ik den trap niet meer on
konIk zie nog zijn glimlach.
Maar arme Phyl, je kunt niet meer, jt
oogen vallen dicht.. Je hebt vijftien uur
slaap noodig.. minstens!
O, wat was hij weer een en al goedheid
Maar waarom scheen hij toch af en toe zoo
somber? Waarom keek hij zoo strak? Heeft
hem in den brief of in het testament van juf
frouw Laura, of in miin houding iets mis-
haagd of gevoelt hij zich gekwetst?
(Wordt vervolo'd.)
25«
U BEHOORT TOCH ZEKER TOT W
ONZE REGELMATIGE ADVER- M
TEERDERS? ZOO NIET,
PROBEERT HET DAN
EENS MET EEN PAAR
PLAATSINGEN, O
ZULT SUCCES
HEBBEN. EN
ONZE LEUS
WORDT
OOK
D§
UWE:
iHRUiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiniinimimiiiiniifiiinimiiiHiiiiiimiimiHitiiiniiuiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiUHHimHiiiiiinnuiiiiiHiHitiiuniiiinmumnHiHMiiiiuuiimHnHiio J
