AlKmaarsche Courant
lrie¥@ii nit Berlin.
Hondert! Zeven en Twintigste Jaargang.
Yrjjdag 30 October.
Beriijn, midden October.
De strijd om het sluitingsuur.
Een gentleman-inbreker. De gra
vin als dievegge. De „geest van
Potsdam".
Terwij 1 ip Locarno de kidende staafcslieden
van Europa zich't hoofd braken over de
vraag, hoe men de for mule vinden kon, die
't geschonden wereiddeel den eeuwigen vre-
de zal brengen, werd in het Berlijnsdie stad-
huis een probleem van niet geringer belang
voor de menscheiijke cultuur ernstig overwo-
gen: het probleem n.l., hoe men het sluitings
uur van de restaurants en ontspanningsloka-
len in de Duitsche hoofdstad voortaan rege-
len zal. In den legendarischen tijd voor "den
oorlog waren er in dit opzicht geen algemee-
ne wettelijike bepalingen. Iedere Berlijnsche
cafehouder sloot zijn lokaal op het uur,
waarop, naar hem de ervaring geleerd had,
"de bezoekers van zijn gastvrijheid geen ge-
bruik meer plachten te maken. Daar ten slot
te ieder asyl voor hongerenden en dorstenden
een individu-eel wezen is, was dit overal ver-
schillend. De grootste cafe's stolen eigenlijik
in het geheel niet; terwijl de laatste gasten
een kop koffie aronken, anderen hun morgen-
pap oplepelden, traden de schoonmaaksters
op en begonnen met haar werkzaamheden.
De oorlog en de na-oorlog hebben ons eerst
met het gebrek aan licht, aan kolen en met de
„verhooging" van het peil der zedelijkheid,
den zegen van het met gesirengheid toege-
paste „sluitingsuur" gebracht.
Nu drong men er met kracht op aan, dat
deze regeling. waarvan zul-k een groote op
voedende kracht uitgaat, weer ingetrokken
zou worden. Vooral met't oog op't feit, dat
me alle krachten inspant om Beriijn weer tot
een eerste rangs vreemdelingenstad te maken.
M. a. w. aan de internationale menschheid,
den bezoekers uit het buitenland en uit de
Duitsche provincies zal het „BerIijnsche
nachtleven", dat eens zoo beroemd was, te-
ruggegeven worden. Ongetwijfeld wil men
op die manier Duitschland's beteekenis in de
wereld weer doen stijgen! In Parijs en Lon-
den wcprden weliswaar ook verschillende lo-
gementen, a-fgezien van een paar nachtkroe-
gen, die een intzondering vormen, kort na
middernacht gesloten, maar o-nze felle vijan-
den van het „sluitings-uur" beweren, dat de
ze hoofdsteden van Frankrijk en Engeland
op zich zelf reeds een bekoring uitoefenen,
waarmee Beriijn niet -oncujreeren kan de
Duitsche hoofdstad moet daarom lets bijzon-
ders bieden, om de vermaak zogkende vreem-
delingen aan te lokken. En dat zou nu de
eens zoo geliefde, maar helaas verloren ge-
gane gelegenheid tot boemelen wezen
Een eenigszins eigenaardige logica. .In
ieder geval valt er wat voor te zeggen.
Bovendien zijn er in Beriijn een groot aan
tal menschen, die door hun beroep tot laat
in den avond bezig zijn en die zich er over
ergeren, dat men hen, als ze zich in een res
taurant of cafe nog wat verkwikken willen,
met Pruisische strengheid na enkele minuten
buiten de deur zet. Aan cten anderen kant
heeft de onuitroeibare beho-eft-e naar gelegen-
heden waar's nachts geboemeld kan worden,
een reusachtig aantal geheime nachtlokaien,
„Nepp-iOkale", verboden speeiholen, verbor-
gen plaatsen, waar men van ,,naaktdansen''
genieten kan en dergeujke- onfrissche onder -
nemigen in Set ieven geroepen. Men gelooft
nu, dat men beletten zou, dat dergrfijke be-
drijven worden uitgeoefend, als men voor de
menschen, die absoluut niet vroeg naar bed
kunnen of widen gaan, tenminste een paar
fatsoeniijke cafes ook na middernacht en na
een uur openhie.d. De eigenaars van de ge
heime en verboden inst-elungen zijn daardoor
met recht beangst geworden Men zegt, maar
i-k weet niet zeker of het waar is, dat zij be-
sloten hebben, naar het voorbeeld van Lo
carno, een conlcrentte te houden, om te
overwegcn welke schreden zij moeten doen,
om hun eerlijk bedrijf te beschermen.
Dat het zedeiijkheidspeil der Berlijners
zijn hoogtepunt nog lang nidt bereikt heeft,
wordt lederen dag opnreuw bewezem
Aan de reeks fantastische bedriegerijen en
schurkens'treken, die de stad in spanning
houdt, sluiten zich steeds nieuwe aan. Zoo
heeft enkele dagen geieden een inbrekers-
bende uit de Ourgemeesterswomng van het
district 'Iempe.hot sinds de schepping van
Groot-Berlijn is de stad in meerderc distric-
ten verdeeld de klemigheid van 3'OO.COO
mark baar geld handig en met kenms van
zaken uit de brandkast ontvreemd De politic
heeft hier echtei;. snel haar werk gedaan Ze
heeit de heeren reeds te pakken en een heele
bioscooproman is daarbij aan het licht ge-
komen. Want als leider van de bende werd
een man gearresteerd, zooals de politie ze
met abe dagen vangt. De heer Pawlak, zoo
he. hij, was een gentleman-inbreker Hij
leefde als een braaf, welgesteld burger, had
een ruime, goed ingerichte woning, mocht
zich wegens zijn beleefd en vriendeiijk voor-
komen in de genegenheid van alle huisgenop-
ten verheugen en niemand vermoedde, dat hij
's nachts vreemdsoortige zaken deed Hij had
zelfs een bediende, Hahn genaamd, die he
laas eveneens in hechtenis genomen is, om-
dat bleek, dat hij z'n heer en meester de ge-
reedschappen en werktuigen voor het „kia-
ken" van de brandkast in Tempelhof op de
plaats van bestemming gebracht had. De
arme stakker! Hij had zich nog wel zoo uit-
gesloofd. Naar men vastgesteld heeft, be-
droeg het gewicht van de kast met het zupr-
stofapparaat, de benoodigde hoeveelheid
zuurstof en de rest van de hulpmiddelen niet
minder dan twee centenaar.
Maar't blijft niet bij dezen „burger-inbre-
«ker", die voor het oog der wereld het leven
leidde van een welgestelden jongen koop-
man ook in de kringen van aen ouden
adel is iets dergelijks voorgekomen. De ge-
rechtigheid heeft er voor gezorgd, dat ook
Potsdam, het goede, stille Potsdam, het fat
soeniijke Potsdam, zijn sensatie heeft. In de
daar woonachtige oud-Pruisische ambte-
naars- en officierskringen, die den tot het
verleden behoorenden konings- keizerstijd
nog steeds betreuren, deed sinas eenige we-
ken een yreemd yerhaal de ronde. In meer-
aere ramifies, In het bij'zonder in die van een
„Geheime Oberjustizraf', waren allerlei
waardevolle dingen ontvreemd, zilveren
voorwerpen, tapijten, oud porcelein, kanten,
borduurwerken en kostbaar linnengoed.
Het merkwaardige, het verdachte, maar het
bijna ongelooflijke van het geval was, dat
alle bestolen personen tot de vrienden en be-
renden van een hooggeplaatste dame, gra-
vin Bothmer, behoorden. Men had wel ge-
merkt, dat de gravin een bijzonder weelderfg
leven leidde, maar het duurde geruimen tijd,
voor men't gewaagde zijn argwaan tegen
een Potsdammer vrouw, die een zoo deftig
klinkenden titel droeg, openlijk uit te spre-
ken. Enkele dagen geieden gebeurde echter
het volgende: haar echtgenoot, graaf Both
mer, die in de ambtenaarswereld van Pots
dam een eervolle plaats bekleedde, trachtte
zelfmoord te plegen, en er werden uitlatin-
gen van hem bekend, die er op wezen, dat
hij uit vertwijfeiing over de handelingen
van zijn vrouw aan zijn leven een einde had
willen maken.
Nu bleef de zaak niet langer geheim. Voor
al de Oberjustizrat, die gedurende een reis
zijn huis aan de hoede van gravin Bothmer
htd toevertrouwd, en die blj zijn terugkeer
een aanzienlijk aantal kostbare eigendommen
miste, maakte er geen geheim meer van wie
hij verdacht. Niettemin bleef de heele ge-
schiedenis in een geheim zinnig waas ge-
huld. Geheel opgehelderd is ze op het oogen-
blilc nog niet.
Terwijl het vroeger scheen of de zilveren
voorwerpen, tapijten en het oud porcelein
weggetooverd waren, kwamen eensklaps en
kele exemplaren van de verdwenen heerlijk-
heid weer voor den dag! Potsdam werd met
anonieme brieven overstroomd, die nu eens
aan deze, dan aan de voorname familie of
dan zich sfrikt loit die opdrachl te Sepalen,
door n.l. ook de beide beklaagden onmid-
dellijk in het cafe van Maas te arresteeren.
Dan zouden de achtervolging en de onge-
lukkige schietpartij geh°el achteiwege zijn
gebleven.
Spr. hecht volkomen gdoof aan de afge-
legde verklaringen der gedelinecdc vrouwen,
tegen wie hij zelf op 3 September een ge-
strenge straf heeft moeten eischen, omdat hij
uit ervaring weet, hoe pijnlijk het voor beide
vrouwen geweest moet zijn om in de oogen
van de kringen,'waarin zij verkeerden, voor
taan als verraadsters te moe'en gelden. Maar
zijn de redenen der beide vrouwen, voor haar
zoogenaamd verraad aangegevtn, niet volko
men logisch en ratuurlijk? Na haar arresta-
tie hebben de beklaagden zich onmiddellijk in
vernnding met anda-e vrouwen gesteld om
hun lui en gemakkeliik levetdie te kunnen
vooitzetten Uit d- brieven van de vrouwen
van de gevangenis ui' is hern bovendien ge-
bleken hoe wemig de vrouwen van deze
man'nen te verwachten hebben, die slechts op
eigen ^'lighea' tedacbt w:vtn Beklaagden
willen het doen voorkomen ->lsof de vrouwen
uit wraak zouden gehandeld hebben, maar
hiervoor was geen enkele beweegreden aan-
wezig en beide vrouwen hebben slechts ge-
sproken, nadat zij zich als verlatener en ver
stootenen waren gaan voelen. Voorts wijst
de officier nog op het karakter van een man
als bekl. D., die een eertijds fatsoenlijk meis-
je door jarenlange bedfeiging tot de daaen
heeft gebracht, waarvoor zij nu is veroor-
deeld kunnen worden. Dan herinnert hij nog
aan de verklaring van den beroofde J. H.,
die, zooals uit de rtukken blijkt, tot de vrou
wen gezegd heeft „wat moeten die twee man-
nen toch?" waaruit tie officier concludeert,
dat het bewijs van hun aanwezigheid in de
ook wel aan de politie gericht warenhier of j onmiddellijke nabijheid, ongeveer den ge
daar zou iets begraven zijn, in een boschje, heelen avond, mag afgeleid worden.
in een park zou iets liggen en als men een j Komende tot de strarmaat, wenscht de of-
onderzoek instelde, vond men inclerdaad iets ficier beide beklaagden veroordeeld te zien
op de aangewezen plaats. Met touw om- wegens medeplichtigheid aan diefstal en bekl.
wonden paketten lagen plotseling op de trap bovendien nog aan doleuze heling, subsi-
of in de gangen van het huis van graaf Botn-
mer, «oodat de bezoekers er over struikelen
moesten. Men maakte ze open en zie daar
was het Meissener kopje en de Brusselsche
kant die vermist werden! Hoe deze raadse-
len op te lossen zijn, kan nog niemand zeg
gen Ik geloof, dat geesten hier de hand in
het spel hebben. Waarmee ik niet zeggen wil,
dat't de beroemde, door de tegenstanders
van de Duitsche ernutto'ek zco gaarne ver-
heerlijkte „peest van D.lstom" is, die deze
aardUe conitdie on touw heUf gezet. Mis-
schien zal echter d» red,{bank uitmaken, dat
a' deze fallen op z^er na'uuiliike wijze
te verkla en znn.
D- VAX OSBORN,
Kpc Us/aLen
HET NASPEL VAN HET DRAMA IN DE
SCHIESTRAAT.
Na de pauze hebben terecht gestaan M. J.
D. en J. B., de beide souteneurs, bij wier ach-
tervolging in den nacht van 13 op 34 Juni
door de Delftsche- en Schiestraat de molenaar
Ambrosius door een noodlottigen samenloop
van omstandigheden om het leven is geko-
men. De beide vrouwen G. de J. en J v. G..
die in verband met de berooving van den
scheepskapitein J. H. in een gang aan den
Schiedamschesingel tot 2 jaar gevangenis-
straf zijn veroordeeld, hebben, naar men
weet, de namen van de beide mannen, aan
wie zij al het geld 2256 hebben afgedra-
gen, verraden, omdat zij vermoeden, dat de
mannen geen geld meer wilden of konden be-
schikbaar stellen voo, een behandeling van
haar zaak in hooger beroep, hetgeen ook niet
is geschied.
Nadat de beklaagden, onder sterke bewa-
king, waren binnengeleid en plaats hadden
genomen wordt eerst D. door den president
mr. H. W. B Thomas verhoord. Beklaagde
erkent „omgang' met het meisje G. de J ge-
had te hebben en ook met naar en met zijn
medebeklaagde B en diens vrimdin J v G
in den nacht van 13 op 14 Juni in het cafe
van Maa§ en v. d Geer in Je Ichiestraat ge
weest te zijn Het was na t esloten tijd en
plotseling icwam !e politie binner vallen en
arresteerde de bpide vrouwen, waarvoor weet
bekl niet. Hi;, en zijn medebeklaagde hebben
toer, rustig eenigen tijd gewacht en wilden
het cafe langs de voordeui verlaten, toen
vrouw Maas kwam zeggen dat op order van
de politie niemand het lokaal in of uit mocht
gaan. De mannen waren toen niet van zins
geweest de risico van een pak slaag te loo-
pen. door zich tegen dit bevel te hebben wil
len verzetten en zijn coor aen tuin en een
achterdeur die weer in een slop uitkwam.
gevlucht. Zij hebben den nacht zwervende
In Rotterdam doorgebracht en zijn den vol-
genden dag naar Den Haag vertrokken. Ven
der beweert beklaagde geen portefcuille met
geld van T. de J. te hebben aangenomen en
niet In de nabijheid "geweest te zijn Toen de
berooving van den kapitein door de beide
vrouwen plaats greep.
Beklaagde B. legt een gelijkluidende ver
klaring af. Hii erkent, op een vraag van den
president, op 3 September aan den getuige
Bos 3 te hebben geboden, voor diens
plaats, vcoraan bij de deur, die toegang gaf
'ot <h .puMW-e tvibimc maar hij vindi dat
toch zeer natuurlijk daar op dien datum de
strafzaak tegen beide vrouwen, onder wie
„zijn" vrouw, behandeld werd. Hij erkent ver-
der na zijn eerkte aanhouding. waaruit hij
toen wegens gebrek aan bewijs weer is ont-
slagen, omstreeks 1 Juli 115 te hebben be-
taald aan den getuige Roelof Schaars, kleer-
maker, voor een pak, dat hij reeds in April
besteld had en f 24 te hebben gelost op een
ring die in de Tuindersstraat in pand was ge-
geven. Hij had echter f 20C gewonnen bij de
wedrennen te Duindigt.
Na het getuigenverhoor hield de officier
zijn requisitoir.
De officier begint met fe zeggen, dat we
vandaag als het ware de derde en laatste acte
van het drama aan ae Schiestraat beleven,
waarover hij wat de beide eerste acten be-
treft, meent te mogen zwijgen, na nogmaals
zijn deernis met het onschuldig slachtoffer,
den molenaar Ambrosius, en diens nabe-
staanden betuigd te hebben.
Wat de juridische zijde van de tenlasteleg-
ging betreft erkent spr., dat de aanklacht
staat of valt met de verklaringen der beide
hoofdgetuigen T. de J. en J. v. G en betreurt
in dit verband, dat de politie, die in den be-
wusten nacht de opdracht had deze vrouwen
te arresteeren, niet iets meer gedaan Veft
gen waren drie jaar geieden on'fworpen en
zouden op 1 Januari 1926 van kracht wor
den.
De exporteurs van bollen in Europa wen-
schen ten zeerste dat de beperkingen in de
Ver. Staten zullen worden verzacht.
De a.s. conferentie zou kunnen leiden tot
eenige wijziging der beperkingen, waarom-
trent vele argumenten zoo voor als tegen
zijn te berde gebracht.
Het dept. van landbcuw te Washington
had machtiging gegeven tot het bijeenbren-
gen van alle mogelijke inlichtingen over de
zaak. Het resultaat van dat onderzoek zal
thans ter kennis worden gebracht van de
revolutie onvermijdelijlc was, wanneer de oor
log met een nederlaag eindigde. Bij verschil-
lende invloedrijke personen, onder andere
ook bij Hugo Stinnes, heeft Groner er des-
tijds met klem op aangedrongen een hervor-
ming van het Pruisische kiesrecht zoo spoe-
dig mogelijk door te voeren. Stinnes had ech
ter afgeweerd: „Geen zorg, Ludendorff zal
overwinnen". Waarop Groner had geant-
woord: „Hij zal helaas niet overwinnen".
In het begin van 1918 was het moreel van
de Duitsche troepen aan het westfront nog
uitstekend. Van ondermijning door revoluti-
onnaire propaganda had Groner nimmer iets
bemerkt. Hij maakte zich echter ongerust over
conferentie, welke door alle belanghebbenden de grondstoffenorganisatie. Half September
hield hij het te Kief, waar hij de graantrans-
porten uit de Oekraine naar Duitschland re-
gelde, niet meer uit. Hij maakte zich over de
toestanden aan het westfront zoo bezorgd,
dat hij naar Beriijn terugkeerde, waar alles
diair het uit wlnstbejag aannemen en ver-
voeren van gestolen goed. Ten aanzien van
bekl. B. wil de officiei deze laatste aanklacht
laten vallen, maar omdai B. daarentegen weer
recidivist is, eischt hij voor beide beklaagden
dezelfde straf, n.l. veroordeeling tot drie jaar
gevangenisstraf.
De verdediging.
De verdediger van bekl. D., mr. M. Lod-
der, acht het wettig en overtuigend bewijs
uit de stukken en getuigenverklaringen niet
geleverd, en acht het heel goed mogelijk, dat
de vrouwen wel uit wraakzucht zouden ge
handeld hebben. Voorts wijst hij op de naar
spr.'s meening belangrijke verklaring van
getuige W. J. van Gelderen, die-de mannen
niet gezien heeft, ofschoon hij de vrouwen
dadelijk bij de politie heeft aangegeven. Spr
.concludeert ten slotte tot vrijspraak.
Mr. J. L. Hammink, voor bekl. B optre-
dend, sluit zichyn hoofdzaak bij het pleidooi
van zijr. collega aan en zegt nog, dat hij per-
soonlijk is gaan kijken op de plek bij de Kar-
resteeg, waar beklaagden zich dan zouden
opgehouden moeten hebben, en dat het vrij-
wel onmogelijk is, dat getuige Van Gelde
ren hen in den eenzamen nacht niet zou op-
gemerkt hebben, als ze er inderdaad geweest
waren. Ook deze pleiter vroeg vrijspraak.
Nadat beklaagden nog verklaard hadden.
onschuldig te zijn aan het hun ten laste ge-
legde, verklaa'rde de president de zitting ge
sloten en werd de uitspraak bepaald op Don-
derdag 5 November, des namiddags te kwart
over twee.
Gemeng-d nieuws
HET R. D. V. BIJ DE NED
SPOORWEGEN.
In de gisteren gehouden conferentie tus-
:xhcn de airectie der Nederlandsche Spoor-
wegen en de vertegenwoor-Tgtrs, der vijf er-
kende vakbonden is allereerst gevraagd hoe
de directie dacht te handelen met de bespro-
ken loonregeling, waar de B. A. N" S. en de
Neutrale Bond tegen zijn. De directie deelde
mede, dat zij deze ter goedkeuring zal door-
zenden aan den minister.
Namens de Ned. Vereeniging „St. Raphael"
en „P C. B." werd werd daarna vorogesteld
aan de. directie om terug te nemen hare voor-
stellen betreffende de verslechting van de
verlofregeling, de verblijfkosten en het vrij-
vervoer, in welk geval deze drie organisaties
bereid waren het bestaande R. D. V. te hand-
haven behoudens de redactiewijzigingen, die
de praktijk hier en daar aan de directie en de
personeelbonden had aan de hand gedaan.
De directie vond dit niet wenschelijk, wel
zou dit de besprekingen misschien zeer kun
nen vereenvoudtoen, doch zij zou het van te
groot belang achten, dat het R. D. V. nu
eens goed afgehandeld werd, om nu op deze
wijze de behandeling te bekorten. Voorstel-
len van principieelen aard waren er yolgens
haar niet ingediend.
Uit de artikelsgewijze behandeling deelen
wij mede, dat omtrent het voorstel van de
Ned. Vereeniging „St. Raphael" en „P C. B."
om geen categorische bonden tot de erkende
vakvereenigingen te rekenen, de directie ver-
klaarde weliswaar te hopen, dat het aanta!
organisaties zou worden verkleind en zij
geen nieuwe categorische bonden meer zou
erkennen, doch er niet toe kon besluiten om
den B. A. N. S., waarom het toch ging, ook
niet meer .tot het overleg toe te laten, wijl
deze eenmaal reeds toegelaten was.
Er werd langen tijd gesproken over artikel
28 (vervullen van nevenbetreldringen) doch
overneming van den wensch om alleln uit
dienstbelang vergunningen te weigeren en
beroep op scheidsgerecht mogelijk te maken
werd afgewezen. Getracht zal worden nog
een nieuwe redactie te vinden waarvan de be
palingen niet zoo dwingend zijn, als die van
het tegenwoordige artikel
De besprekingen vorderden tot en met ar
tikel 40. Dinsdag a.s. wordt de conferentie
voortgezet.
BOLLEN VOOR DE VEREENIGDE
STATEN.
Naar Reuter uit Washington meldt, (een
bericht uit het Wkbl. v. bloembollencultuur
maakte er al melding van) heeft het Ameri-
kaansche departement varf landbouw voor
16 November een conferentie te Washington
bijeengeroepen, teneinde de gelegenheid te
scheppen om tot een volledige beoord-eelign
te komen van de beperkende bepalingen op
de toelating, in de Unie, van narcissen en
sommige andere bollensoorten. Die bepalin-
kan worden bijgewoond.
DE EERSTE DRENTSCHE KLEEDING-
INDUSTRIE.
De heer Schaper, lid van de Tweede Ka-
mer, heeft aan den minister van binnenland-
sche zaken en landbouw de volgende vragen
gesteld:
1. Is de minister bereid te deelen of, en
in welken vorm, de regeering haar steun ver-
leent, aan de onderneming Eerste Drentsche
Kleedingindustrie, welke onderneming in de
provincie Drenthe kleeding doet vervaardi-
gen als werkverschaffing?
2. Zoo ja, is de minister dan overtuigd,
dat de daarbij betaalde loonen en overige
arbeidsvoorwaarden aan redelijke eischen
voldoen, zoodat geen stelsel wordt gehul-
digd, waardoor de toch al niet gunstige ar
beidsvoorwaarden der conferentiewerkers in
den lande nog meer in verdrukking komen,
de Drentsche werksters onevenredig laag
worden bezoldigd en alzoo de op zich zelf
nuttige werkverschaffing wordt een werk-
verplaatsing ten nadeele van de arbeiders cn
arbeidsters in dit bedrijf?
3. Zou de minister het daarheen willen
leiden, dat, omtrent het te volgen loonstelsel
in Drenthe, in overleg worde getreden met de
betrokken vakbonden?
INEREKERS.
Maandagavond bemerkte de bewoners van
het perceel Adelheid'straat 54 te 's-Graven-
hage, ir. J. C., dat er gedurende zijn afwe-
zigheid inbrekers in zijn huis waren geweest.
Alles was doorzocht en opengebroken en al
spoedig bleek het hem, dat voor een groot
bedrag aan waardevolle voorwerpen uit zijn
huis was gestolen. Bij een nauwgezet onder-
zctk kwam aan het i.cht, dat de dieven er
met een bedrag van 300, en een partij ju
weelen ter waarde van 10.000 van door
waren gegaan.
De heer C. stelde dadelijk de politie met
zijn bevindingen in kennis en een inspecteur
van de recherche was spoedig ter plaatse
om de zaak verder te onderzoeken. De om
standigheden waaronder de inbraak waren
gepleegd, kwamen den politieman eenigszins
zonderling voor, en bij verder speuren werd
bet vermoeden hoe langer hoe meer tot ze-
kerheid, dat de dieven een rnedeplichtige bin-
nenshuls gehad moesten hebben. De verden-
king viel op de 17-jarige dienstbode F. B
Toen deze gearresteerd was en in verhoor
werd genomen, bekende zij alras twee mannen
in den loop van den dag binnen te hebben
gelaten en hun de gelegenheid te hebben ge
geven een goeden slag te slaanl
Zij gaf een vrij nauwkeurig signalement
op van de twee dieven. De politie is toen aan
het zoeken gegaan en gistermorgen werd het
tweetal te Amsterdam door een rechercheur
uit den Haag srezien en Kerkend. Het zijn de
20-jarige F. F. v. d M. zonder vast beroep
en de 25-iarige A. J. H. K. zonder vaste
woonplaats. K. is een oude bekende van de
politie en is reeds meermalen aangehouden
ter zake van inbraak.
Toen de beide mannen gearresteerd wer
den, hadden zij zich juist van het gestolen
geld verschillende "nieuwe kleedingstukken
aangeschaft. De partij juweelen is echter nog
niet terecht.
De beide arrestanten ziin gisteren van Am
sterdam naar den Haag overe-'—^cht
LEGERORDER.
In een binnenkort te verwachten legerorder
wordt ter kenins van de landmacht gebracht,
dat de Nederlandsche Roomsch-Katholieke
Journalistenvereeniging, gevestigd te Utrceht,
bij daarvoor geeigende gelegenheden op ge-
lijken voet met den Nederlandschen Journa-
listenkring moet worden erkend.
HET STOOMSCH1P ANDIJK IN NOOD.
Het draadloos station te Valentia Island
heeft gisteren een bericht opgevangen van
het Nederlandsche stoomschip Andijk, van
de HollandAmerika Lijn, welk schip 19
dezer van New York naar Rotterdam ver
trokken is, meldend, dat het in nood was.
Het schip bevond zich teen op 47° 42' N. H.
en 30° W.L. in den Atlantischen Oceaan.
De directie van de HollandAmerika Lijn
deelt mede, dat volgens een door haar ont-
vangen bericfk het Amerikaansche stoom
schip American Merchant op weg was naar
de opgegeven positiij en gisteravond 8 u. 30
m. bij de Andijk hoopte te arriveeren.
Een later bericht meldae nog dat het
stoomschip Rotterdam, van de Holland
Amerika Lijn, in de nabijheid van de Andijk
is. Het schip heeft een defect aan het stuur-
toestel.
nog rozegeur en maneschiin was. Men ver-
klaarde optimistisch: „Hindenburg en Luden
dorff zullen het wel klaarspelen".
Op 24 September had Groner in het groote
hoofdkwartier te Spa een gesprek onder vier
oogen met Ludendorff. Hij vroeg hem: „Beste
Ludendorff, zeg me nu eens open en eerlijk,
hoe lang ge nog tegenstand kunt bieden".:
Ludendorff had geantwoord: „Eenige maan-
den" en toen Groner had aangedrongen op
een.meer definitief antwoord, had Ludendorff
ezegd: „Tegen Kerstmis moeten we vrede
ebben".
Op zijn terugreis van Spa naar Kief hoorde.
Groner te Beriijn tot zijn stomme verbazing,
dat Ludendorff onmiddellijke onderhandelin-
en over een wapenstilstand had geSischt.
)p 30 October kwam Groner als opvolger
van Ludendorff, die inmiddels zijn ontslag
had gevraagd en gekregen, te Spa. Den vol-
denden dag zeide een uit het Oosten gekomen
landweerdivisie de gehoorzaamheid op. Dit
was het eerste geval van oproer.
Interessant was, wat Groner vertelde over
de gebeurtenissen, die onmiddelijk aan de
vlucht van den keizer naar Nederland vooraf-
ren.
Nadat minister Drews op 1 November in
het groote hoofdkwartier het aftreden van
Lloyds seint:
Het Nederlandsche stoomschip Andijk is in
gevaar op 47° 42' N.H. en 30° W.L.
Er is een stoomschip naar toe om hulp te
verleenen.
BRANDEN.
Gstermiddag is brand uitgebroken in het
fouragepakhuis van den heer Paulen aan den
Koudenhorn te Haarlem. Daar er veel hooi
aanwezig was fcrandde het flink en het vuur
tastte ook al spoedig het aangrer.zende pak-
huis van den heer Drupsteen aan. Spoedig
laaiden de vlammen hoog op en de beiae pak
huizen verbrandden. De brandweer was het
vuur spoedig meester, maar was nog uren
bezig om de smeulende massa nat te houden.
De oorzaak van den brand is nog niet be
kend. Ook kon de schade nog niet bepaald
worden.
HET DOLKSTOOT-PROCES.
In het dolkstootproces te Munchen heeft
vandaag de bekende generaal Groner in zijn
getuigenverklaringen opzienbarende mede-
deelingen gedaan.
De generaal verklaarde. dat bij reeds vroeg-
tijdig tot het inzicht was gekomen, dat een
den keizer had geeischt, had Groner een on-
derhoud gehad met de persoonlijke adjudan-
ten van Wilhelm. Hij betoogde, dat de troon
wankelde, dat de keizer thans moest hande
len en dat het't beste zou zijn, als de keizer
onmiddellijk naar het front ging, ditmaal niet
om een parade te inspecteeren of ijzeren krui-
sen uit te deelen, maar om actief aan den strijd
deel te nemen. Hij moest als gewoon soldaat
in de loopgraven gaan en afwacbten, of hij
door een kogel zou worden getroffen. Snem
velde hij, dan stierf hij een eervollen dood.
werd hij gewond, dan was het daar het
Duitsche volk nu eenmaal sentimenteel is aan-
gelegd te verwachten, dat de volksstem-
ming zou omslaan. De adjudanten hadden
echter geen ooren naar dit voorstel en lieten
de zaak op zijn beloop. Een dag later brak
de revolutie uit.
Met groote waardeering en bewondering
sprak generaal Groner over rijkspresident
Ebert, die door zijn moedig optreden te za-
men met Hindenburg het vaderland voor het
bolsjewisme had bewaard.
VERKLARINGEN VAN MUSSOLINI
Ter gelegenheid van den derden verjaar-
dag van den opmarsch der fascisten naar
Rome heeft Mussolini te Milaan een rede
gehouden. Hij verklaarde o.a., dat een staats-
man steeds voorzichtigheid moet betrachten
in zijn uitlatingen, zoowel wahneer hij
spreekt in funetie als in particuliere hoeda-
nigheid.
Sprekende over de Italiaansche grenzen,
verklaarde hij, dat deze zijn komen vast te
staan na den oorlog. „Wanneer aeze grenzen
ook maar in het mihst aangetast zouden wor
den, zou ik den koning voorstellen't zwaard
te brekken."
Voorts betoogde hij, dat ook om financi-
eele redenen een discipline in het land noocl-
zakelijk is. „Wij maken een moeilijke finan-
cieele periode door, doch wij zullen deze door-
maken. Wij moeten ons echter met alle dis
cipline keeren tegen alle pogingen, zoowel
binnenlandsche als buitenlanasche, welke zou
den trachten een inflatie te veroorzaken."
Sprekende over den politieken toestand, zd-
de Mussolini, dat Italie lijdt onder de gevol-
gen van de macht van het parlement en dat
de remedie ligt in vermindering van de be-
voegdheden van het parlement.
Mussolini hield zijn rede uit een auto, hoe-
wel een podium was opgericht. De belang-
stelling was evenwel zoo groot, dat hij dit
niet bereiken kon.
HAARKLEUR EN STEM.
Prof. G. H. Lincoln van de universlteif
te Chicago, heeft een studie gemaakt van het
verband tusschen stem en haarkleur van den
mensch. O.a. is hij tot de conclusie gekomen,
dat blondharigen een veel zachtere stem heb
ben dan menschen met bruin of zwart haar.
Het is prof. L. gelukt bij 70 procent van de
telefonisten te Chicago de haarkleur dezer
dames op grond van haar stem juist te bepa-
len.
DUITSCHE SCHOENER VERGAAN.
Uit Liibeck wordt .gemeld, dat het motor-
zeilschip „Elbennymph", thuis behoorende
te Hamburg en komende van Sandnas, bij
Stavanger, in den Langen Sund in den storm
is vergaan. Alle 14 leaen der bemanning be-
nevens de vrouw van den kapitein, zijn om
het leven gekomen.
HET DOKTER5BAANTJE IS
GEVAARLIJK.
Te New York weird dezer dagen een dame
overreden door een jongen op een fiets. Een
dokter die vlak bij de plek van het onheil
woonde, soelde zijn woning uit en verleende
als medicus zijn diensten aan de omvergere-
den dame. Toen hij daarna den ruwen rijder
een standje maakte, grepen de vrienden van
deze, partij voor hun makker, en vie1,en
vijftien in getal aan op dlen dokter. Zij
waren gewapend met baseball-knotsen eh
sloegen den dokter een paar gaten in bet
hoofd en een paar ribbon stuk.
1,
8.
BIJ EEN SCHIETOEFENING GEDOOD.
De Saksische generaal Muller, die bij her-
haling ook een politieke rol heeft gespeeld en
zich met name bekendheid heeft verworven
bij den intocht der rijksweertroepen in Sak-
sen, is vandaag bij een schietoefening op het
excercitieterrein te Jiiterbog om het leven ge
komen.
otwr
rrra9
