De twee kletnen.
D»E GE1 VOL GE N VAN A-SOCIALE
NEI GIN GEN.
Voor do Vierde Kamer der Amsterdamsche
Rechtbank stood gister terecht een 22-jarige
jougedamo, wie oplichting van een tweetal
winkeliers ten laste werd gelegd. De anteci-
denten van doze jongedame, die indterdaad
een veel bewogen leven achter den rug heeft,
zijn mio of meer merkwaardig. Van huis uit
van zeer goedie familie, wonende te Gouda,
ontving zij een zeer goede opvoeding. Zij be-
zocht een particuliere jongedamesschool en
vervolgens een handelsinstituot te Den Haag,
.wellke inrichtingen zij met vrucht doorliep.
Aao een zeer helder v^stand paart zij een
zeker „savoir vure", dat haar in staat stelt
met alien die zij ontmoet gemakkelijk om te
gaan en een zeer gnnstigen, indruk te maken.
Op nog jeugdigen leeftijd licht zij een juwe-
lier op voor een bedrag van 50, dan loopt
ze van huis weg, daar bet haar daar te „be-
krompen." iijikt en zij filmactrice wil warden.
Als men tracht haar naar huis terug te bren-
gen spriogt zij tot driemaal toe in het v/atex.
Een negental keeren wordt zij wegens ver-
meende geesrelijke afwijkingen in zwakzinni-
gengestichten opgenomen, doch telkens weer
vrijigelaten den laatsten keer door een gefor-
.cieerd huwelijk. Zoodra zij in den edit ver-
bonden is loopt zij evemvel weg en korten
tijd later laat zij zich scheiden. Hare avon-
turen zijn veiie en steeds heeft zij nieuwe
vrienden, te D enHaag, Leiden en Amster
dam, van wie zij geild weet los te krijgen.
Eenmaai komt zij met die justitie in aanraking
rwegens het beleenen van een gehuurd rijwiel
en werd zij voorwaardelijk veroordieeld. Ver-
jtkden jaar Nov. wist zij'm bonthandelaar op
den Heiligeweg te Amsterdam, door dezen in
sfrijid met die waarheid te verzekeren, dat zij
gehuwd was met een marine-offider, te be-
ijwegen haar zondler betaling een bootmantel
iter waarde van 375 af te geven. In Juni
,yao dit jaar slaagde ziji eveneensdoor zich
zeer goed voor te doen er in een winkelier-
ster op de Ceintuuxbaan te bewegen tot de
jafgifte van een mantel-costuum ad 27,50
jjbetwelik later evenwel door een verloofdie is
hfetaald.
Toen deze associate fantaste gister terecht
.stand leg-die zij een volledige bekentenis af.
De feiiten werden door het getuigenvarhoar
Volkamen bevestigd.
Twee als getuigen gedagvaarde psychia
ters veriklaarden dat h. i. bekl. meer als een
prisdadig dan als een geestesgestoord indivi-
du beschouwd moet worden. Bij haar kan ge-
zegd wordCn, dat de oplichting het karakter
draagt van een dodbewuste handding,
yoortvloeienidte uit een onweerstaanbaren
drang, als gevolg van haar karakter-anema-
jlie. Een straf, aldus get., zal op haar gees-
tesgesteldheid geen ongunstige uitwerking
hebben.
De Officier van Justitie Mr. D. Reilingh
adhtte de feiten wettig en overtuigend bewe-
zen Spr. aChtte, hoewel het hier een beklaag-
dle geldt, die inderdaad te beklagen is, een
straf bij wijze van waa-rschuwing niet
misplaatst.Spr. eischte een gevangenis-
atraf van 7 maanden.
De verdediger Mr. de Vrieze zei'de over-
tuigd te zijn dat bekll. ook in het belang van
het kind waarvan zij moedler is, wellicht nog
op den goeden weg gebracht kan wordlen,
mats zij onder leiding van een wel wil lend per-
soon; komt te staao, die in staat is haar te
reciasseeren.
PI. vraagt ten sl-otte vrijspraak, subs, vocxr-
waardelijke veroordeeling.
Uitspraak over 14 dagen.
Oemeng-d nieuws
ONZEDELIJKE BEDOELINGEN?
Maandag werd, zoo meldt de Tel., de poli
tic te Heerlen gewaarschuwd, dat zich in
den trein, die uit het Noorden kwam, iemand
bevond, welke verdacht werd zich aan ont-
voering van minderjarigen te hebben schul-
dig gemaakt. Bij aankomst werd de betrokken
persoon aangehouden. Het bleek de 54-jarige
M. te zijn uit Haarlem, handelsreiziger van
beroep, die zich in gezelschap van een dame
naar Heerlen begeven had. Ontvoering kon
hem pchter niet ten laste worden gelegd, doch
tegen hem werd proces-verbaal opgemaakt
wegens het bij zich hebben van een negental
pomogra'fische foto's, die hij in den trein
openlijk vertoond had (art. 240 W. v. S.).
Bovendien bleek genoemde M. in de Limburg-
sche bladen een advertentie te hebben ge-
plaatst, waarin meisjes gevraagd werden, om
als standdame op de van 49 November te
Heerlen te houden R. I. A.-tentoonstelling
dienst te doen. Een negental meisjes was in
deze annonce getreden en bevond zich in
cafe Central om zich aan te bieden. De meis
jes zijn daarop door de politic gewaarschuwd.
Er wordt nog een onderzoek ingesteld naar
de bedoeling van de advertentie.
Genoemde M. had in de te houden R.I.A.-
tentoonstelling een belangrijk aandeel. In
verband met de door de politie geconstateer-
de feiten, heeft de burgemeester van Heerlen
gistermiddag het tentoonstellingsbestuur be
nefit gezonden, dat de tentoonstelling, die
vandaag zou worden geopend, niet mag door-
gaan.
De Telg. meldt nader:
In verband met de aanhouding van den
handelsreiziger M., naar aanleiding van een
vreemde geschiedenis met standdames voor
een tentoonstelling kan nog het volgende
worden gemeld:
De ondernemer der R. I. A., een tentoon
stelling van verbruiksartikelen van allerlei
aard, die in een gebouw te Heerlen gehouden
zal worden, heeft door zijn advocaat Mr
Onland, den burgemeester verzocht, de ten
toonstelling te mogen openen, in verband met
het feit, dat, hoewel ook hij in Haarlem
woonachtig is, met M. niets te maken heeft
en deze slechts standhouder op de tentoon
stelling is.
Tot nog toe is de burgemeester echter blij-
ven weigeren, verlof tot opening te geven.
De reden, waarom de opening met plaats
mag hebben, is door den burgemeester niet
opgegeven.
Voor de standhouders, die veel kosten ge
maakt hebben en niet weten of zij hun stands
zullen afbreken, dan wel epbouwen, is de ge-
heele geschiedenis zeer onaangenaam.
Bij fouilleering zijn compromitteerende
brieven op M. gevonden o.a. adressen van
dertig verscnillende meisjes.
M. is echter voorloopig op vrije vceten ge-
steld, daar de bewijzen tegen hem niet van
dien aard zijn, hem lanyer gevangen te hou-
aen. llu_
Naar de betrokkene evenwel Sekend heeft,
meet hij bij verschillende gelegenheden meis
jes, die zich bij hem aanmelden, om een be-
trekking, als verkoopster of -mannequin te
verkrijgen, z.g. om haar de maat te nemen,
zich gedeeltelijk hebben laten ontkleeden, om
daarna de meisjes te fotografeeren.
Deze foto's zijn in beslag genomen.
Met een der betrokken meisjes hadden wij
heden een onedrhoud1, aldus de Tel. Het be-
trof een juffrouw uit Venlo, die ons vertelde,
bericht te hebben gekregen, dat zij M. heden-
middag in den trein zou ontmoeten, waar hij
kenbaar zou zijn aan een brief, welken hij in
de hand hield.
Hij sprak terstond over zaken, en beloofde
haar 10.— per dag en vergoeding van on-
kosten. Later werd hij vrijer, maar het meisje
vertelde ons een beetje griezelig te zijn ge-
weest van den man met zijn zwarten baard en
ging niet verder op zijn voorstellen in.
In Heerlen aangekomen, verwonderde het
haar ten zeerste, dat de politie hem opwachf
te, en dat haar patroon verdacht werd van
onzedelijke handelingen.
Het gebeurde ging als een loopend vuurtje
door Heerlen, en werd natuurlijk erger ge
maakt dan het is. Men vergeleek den Haar-
lemmer hier al metLandru!
Toen hij gistermiddag op zijn stand aan
het werk wilde gaan, vroegen verschillende
sollicitanten, om hem te spreken. Hij is daar
op door de standhouders van de tentoonstei-
ling verwijderd.
1 BEGRAFENIS VAN Mr. WILLEKES
MACDONALD.
Op de algemeene begraafplaats, can den
Schoterweg te Haarlem is gistermorgen ter
aarde besteld het stoffelijk overschot van mr.
F. Willekes MacDonald, in leven advocaat en
procureur aldaar.
Er was zeer veel belangstelling. Aanwezig
waren o. a. mr. W. H. van Nes van Meer-
kerk, mr. H. van Lochem de Josselin de Jong,
rechter, mr. A. R. Andringa, substituut-offi-
cier van justitie, en mr. Tjebbe Dijkstra, grif-
fier bij de rechtbank.
Aan het graf werd gesproken- door mej. v.
d. Geer, huisgenoote van den overledene, en
door jhr. mr. F. W. van Styrum, namens de
Orde van Advocaten te Haarlem.
De jongste dochter, mevr. Eisenldffel—
Willekes MacDonald, dankte namens de fami
lie I voor de betoonde belangstelling.
NA EEN INSPECTIE IN ATJEH.
Generaal-majoor J. H. I. le Cocq d'Ar-
mandville, die juist is teruggekeerd op Java
van een inspectiereis naar Atjeh, waar de
overval op de colonne-Paris kort na zijn ver-
trek gebeurde, gaf in een persgesprek als zijn
oordeel te kennen, dat aan de voorgekomen
overvallen geen politieke beteekenis valt te
hechten, daar het z. i. sjechts op zichzelve
staande gevallen zijn.
De genera al bezocht de meeste posten ge-
heel zonder dekking, ook die in het Tapatoe-
ansche en verklaarde, dat het zijn meening
is, dat er geen reden bestaat om den toestand
efnstig in te zien.
ZESMENSCHE.N LEVEND VER-
BRAND.
Te Magetan zoo meldde men1 aan het
Soer. Hbld. is afgebrand de kapokloods,
toebehoorende aan den handelaar Tan Lim
Sian.
Bij dien brand zijn vijf vrouwen en ^n
man in de vlammen omgekomen, terwijl vier
personen werden gewond. De lijken lagen
voor een deur, welke was dicbtgespijkerd,
zoodat ontkoming langs die zijde onmogelijk
was.
Het blad herinnert er aan, dat in 1924 in
Penorogo een kapokloods verbrandde waarbij
^zesp ersonen omkwamen.
op de parfijen, weSSe deze buiten- en binnen-
landsche politick beslist voorstaan.
Namens de Rijnlandsche sociaal-democra-
tie eisch-t het Keulsdie partijbestuur inzake
de uitwerkingen van 't verdrag van Locarno
verregaande verlichtingen- ten gunste van
het bezette gebied, n.l. behalve de spoedige,
juridisch vastgelegdb ontruiming der Keull-
sche zone, in het bijzonder vennimdeiing van
bezettingstroepen, gro-ndige wijziging vac
het Rijolandregime, ongenioderdte geldigheid
alter wetten van de Duitsohe republiek. De
met algemeene stemmen goedgekeurde motie
verklaart, dat te Locarno getroffen overeen-
komsten de handhaving der militaire bezet-
ting uit veiligheidsoogmerken overbodig ma
ken en spreekt de stelliige verwachting uit,
dat die staatslteden der Entente van hunne
beiolten niet zullen afwijiken.
NAAR EEN VEILIGHEIDSPACT
VOOR DEN BALKAN.
Uit Athene wordt gemeld, dat de Griek-
sche regeering in begmsel het denkbeeld van
Chamberlain tot vorming van1 een veiligheids-
pact voor den Balkan en toepassing van ver-
plicbte arbitrage heeft aaavaard. Een offi-
cieele verklaring dienaangaande wordt bin-
nenkort verwacht.
DE ONTRUTMING VAN KEULEN.
Volgens de „Westminster Gazette" staat de
ontruiming van Keulen er op het oogenblik
minder gunstig voor dan eenigen tijd geleden,
zoodat de vaststelling van den datum der ont
ruiming niet binnen veertien dagen kan wor
den verwacht. Moeilijkheden zijn gerezen
aangaande den toestand in fabrieken, die
voor militaire doeleindea werken en betref-
fende de gymnastische oefeningen der jeugd
met militairistisehe bijbedoelingen. Niettemin
begint de commissie der geallieerden langza-
merhand te bergijpen, zegt de berichtgever,
wat het onmogelijk is voor te schrijven, op
welke wijze de gymnastische oefeningen die-
nen plaats te hebben.
it*'
- DE ONTRUIMING VAN RIJNLAND.
Naar uit Mors bericht wordt, zijn de ad-
ministratieve voorbereidingen voor de ont
ruiming der eerste Rijnlandsche zone bij de
bezettingsoverheden in vollen gang.
ProYineiaal Nieuws
UIT ST. PANCRAS.
Dinsdagavond vergaderde dte afd. St. Pan-
eras van het Witte Kruis. Na opening door
den heer Kloosterboer kwam in behandeling
de beschrijvingsbrief der in Hilversum te
houden Algemeene Vergadering. Waar deze
niet veel buitengewone punten bevat, werd
den afgevaardigde vrij mandaat gegeven.
Als afgevaardigde werd gekozen de heer
C. Kloosterboer, Als plaatsvervanger de
heer A. Schuur.
UIT ZIJPE
Te Sin-t Maartensbrug, gem. Zijpe, ver
brandde de boerenplaats, &woond door den
heer A. Brak. Voorraad en boerderij-inven-
taris werden met hooi en stroo een prooi der
vlammen. De oorzaak van den brand is on-
bekend. -v': 1
UIT HOORN.
B. en W., hebben den gemecritefaad de ge-
meentebegrooting voor 1926 aangeboden. De
Slotcijfers zijngewone dienst, in ontvang-
sten en uitgaven 909.005.90, waarbij on
der uitgaven den post voor onvoorzien van
10.116.99 De kapitaaldienst wijst aan 'i
ontvangsten en uitgaven 1.334.200.57.
Buitenland
DE POLITIEKE CRISIS IN DUITSCH-
LAND.
De beraadslagkigen van den Rijkskanse-
lier en den Rijksminister van Buitenl. zaken
met deciders der regeeringspartijen duur
den gister tot in den namiddag. Daar bij
werd de houding der regeering na het uittre-
den der Duitsch-nationalen goedgekeurd, en
verklaard, dat deze partij zich daardoor zelf
heeft uitgesloten van verdere deeC.neming aan
de regeering. Evenzoo werd men het eens,
den Rijksdag eerst in Nov. bijeen te roepen,
wanneer men geheel en al bekend is met het-
geen te Locarno is verricht en de terugwer-
kingen daarvan.
Het hoofdbestuur der Duitsch-democrati-
sche partij heeft zich in zijn vergadering van
gistermiddag in den Rijksdag met algemee
ne stemmen is de volgende motie aangeno-
men: Het partijbestuur keurt de houding van
den partijvoorzitter tegenover de buiten- en
binnenlandsche politieke ontwikketing goed
en kan zich slechts eens verklaren met eene
oplossing van de crisis door'dte regeering,
welke de aanvaarding van het verdrag van
Locarno afhankelijk maakt van een bevre-
digende opi'.o-ssing der terugwerkingen en
welke naar toenadering der Europcesche Sta-
ten s tree ft, de republiek bevestigt, en steunt
HET PROCES-DAUDET.
Maandag is het getuigenverhoor in de
zaak-Daudet hervat. De laatste dagen der
vorige week waren nog zeer spannend, voor-
al door het verhoor van Le Flaouter en door
de daarop gevolgde onthullingen. De boek-
handelaar bleef verzekeren dat de jeugdige
Philippe in zijn winkel was gekomen om een
exemplaar van „Les Fleurs du Mai" te koo-
pen. Hij was door de anarchistische groep
der „Libertaire" maar Le Flaouter gestuurd
en verhaald? bij die gelegenheid dat hij voor-
nemens was eenige vooraanstaande staats-
lieden te dooden. Le Flaouter had hem toen
verzocht's middags terug te komen en aan-
stonds de politie opgebeld. Hij wist niet, dat
hij met een zoon van Leon Daudet te doen
had.
Sensatie wekte de verklaring van een zeke-
re Mme. Coste, de opvolgster van Le Flaou
ter in den boekwinkel, dat Le Flaouter haar
destijds had verteld aan Philippe een revolver
te hebben verkocht. Heftige incidenten waren
het gevolg daarvan. De zwager van Daudet,
de heer Allard, wilde Le Flaouter te lijf. De
ze maakte een bqweging, die bij den president
den indruk wekte dat hij wilde schieten. Dien-
tengevolge werd Le Flaouter in de voile recht-
zaal gefouilleerd. Tegen den heer Allard
werd wegens het verboden dragen van wape-
nen een vervolging ingesteld.
Het onderzoek, dat het geheele Hof, met
de juryleden en de getuigen, in den winkel
van Le Flaouter heeft ingesteld om zich er
van op de hoogte te stellen in hoeverre men
in de verschillende vertrekken event, schoten
kon hooren, baarde natuurlijk veel opzien.
Voor het Paleis van Justitie stonden honder-
den menschen om het vertrek van de rechters
in hun roode toga's en de advocaten in ambts-
gewaad gade te slaan. Toen de elf... vigi-
lanten, elk met twee paarden bespan-.
nen, op de Boulevard Beaumarchais
aankwamen, had de politie daar voor
een uitgebreide afzetting voor den boekwinkel
zorg gedragen. Men weet reeds dat de auto-
riteiten tot de conclusie kwamen, dat men in
den winkel en de daaraan grenzende vertrek
ken het schieten, dat in een achtergelegen
vertrek zou hebben plaats gehad, niet of nau-
welijks kon hooren.
De zitting van gisteren begon met de mede-
deeling, dat de anarchist Gruffy, met wien
Philippe den nacht voor zijn dood de kamer
had gedeeld, in Geneve was gearresfeerd.
Gruffy is deserteur, die kan bezwaarlijk wor
den uitgeleverd. Leon Daudet drong er ech
ter op aan, dat hem een vrijgeleide zal wor
den verschaft om in Parijs te komen getuigen.
Groote spanning heerschte er toen einde-
lijk de heer Lannes, de controleur der Surete
Generate, als een der „groote getuigen" itaar
voren trad. Men herinnert zich dat Lannes
(een zwager van Poincare) door Daudet
maandeniang in de „Action Fran?aise" is
uitgescholden den aanstichter te zijn van den
moord op Philippe. Lannes begon met een
uitvoerig relaas te geven van den loop van
zaken in den namiddag van 24 November
1923, toen hij, na door Le Flaouter gewaar
schuwd te zijn, den winkel Van Le Flaouter
door een politiecordon liet bespieden. Hij
verklaarde, in antwoord op de beweringen
dat Le Flaouter feitelijk een politiespion zou
zijn, dat hij van zulke personen niet gediend
is en er nooit gebruik van maakt. Hetgeen
voor ddh verdediger van Leon Daudet aanlei
ding was een boekje open te doen' over den
heer Lannes, waaruit blijkt dat deze politie
ambtenaar spoinagediensten nooit veraf-
schuwd heeft maar reeds lang de „Action
Franchise" deed bespieden.
Lannes' getuigenis is nog niet geeindigd.
Novelle van El-Corref.
Geautoriseerde vertaling van SUZE VOS.
Ja, in den beginne was het leven niet on
aangenaam. Men had het zacht en warm en
het ontbrak aan niets. Alles, wat moeder-
liefde kon geven, dat was er volop. Maar
daarna: vreeselijke ellende! Plotseling geen
moeder meer. Een vreemd mandje met dek,
dat zoo frisch en vreemd rook. Vreemde
I handen, vreemde stemmen, een gek vreemd
bord, waarvan het eten als het heerlijkste
werd voorgesteld, dat op de wereld bestond.
Wie dat kon zeggen, die had nooit gehad,
wat zij te voren gehad hadden.
Maar natuurlijk: honger doet pijn. De
verlokkend in het melksoepje gedoopte men-
schenvingers maakte langzamerhand. En
als je dan zoo geroemd en tegen zachte wan-
gen gedrukt werd en kusjes kreeg, dan voel-
de je je ook niet zoo verlaten. Het werd heel
prettig. Je gymnastiseerde zelf uit het mand
je, liet je in het ergste geval kopje-over dui-
kelen en dan keek je een beetje rond. Er was
aan het tapijt franje, waaraan je trekken kon
en wat Pippo niet vond, dat vond Pippa ze
ker.... Iedereen roemde Pippa's verstand in
het bijzonder. Zij was het ook, die het eerst
begreep, waarom ze zoo dikwijls op het „bal-
connetje" gebracht werden. Pippe was al-
leen bang voor de dweil, waarmede de keu-
kenmeid steeds dreigde.
Maar beiden zoowel Pippo als Pippa
kenden vooral een stap in huis en een paar
zachte, lekker ruikende handen, die de klei-
nen steeds opnamen, liefkoosden en aaiden.
Zij kenden het lieve meisjesgezicht, dat hun
bepaald met verrukking en vreugde toelach-
te en de aardigste wocrdjes voor de kleinen
vond totdat op een dag alles anders werd.
Een groote drukte... vreemde stappen...
vreemde stemmen... daarna stilte. Pippa luis-
terde en snuffelde tusschen de deur van
buiten kwamen onbekende geluiden. Zij had
den te voren nog nooit gehoord, hoe men
schen huilden...
En er verliepen uren, zonder dat er iemand
bij ze kwam. Het werd donker. Niet op het
balconnetje. Geen soep. Geen kusje. Jankend
liepen de kleinen rond, tot Pippa eindelijk
zei, dat ze niets anders konden doen dan in
hun mandje kruipen. Pippo vond dit ook en
drukte zich zuchtend tegen het kleine warme
zusje aan.
Een schel licht wekte hen plotseling uit
hun treurigen slaap; de keukenmeid was ge
komen.
„Jullie arme schepsels, aan jullie heeft na
tuurlijk niemand gedacht!" snikte ze en mor-
ste melk, toen zij ze de kleinen gaf.
Daarna haalde ze zonder booze woorden
de dweil Pippa echter keek met aandacht
naar het behuilde gelaat, dat in de deurope-
ning zichtbaar werd... Was dat-niet het lieve
gezicht, dat anders altijd glimlachte? Er
stond» zooveel treurigs op te lezen, d^t het
nauwelijks meer het vroegere gezicht was.
,,Troost u, juffrouw", snikte de keuken-
meid ,,Dood is dood. Ik heb ook mijn vader
vroeg verloren. Alleen, dat het zoo' plotse
ling Is gekomen met mijnheer."
Het was akelig. Bepaald afschuwelijk. Pip
pa liet het zich niet welgevailen. Zoo aange-
pakt te worden als een kip, die geslachi moet
worden. Een afschuwelijke stem zei: „Ik
neem ze allefcei voor 120 gulden. Maar ,de
stamboom er bij, juffrouw!"
„Hebben hebben ze het goed bij u?"
kwam met tranen er uit.
„Als in den hemel! Ik ben gek op honden...
Nu kom, kleine beesten... Is dat niet fijn?"
Pippo en Pippa verzonkerr elk in een wij-
den warmen zak van een pels. Dat herinnei-
de aan de verre tijden met het oude warme
mandje en de moederliefde.
Hoe lang dat duurde, wisten ze niet. Op-
eens werden de kleinen vasigepakt en op een
tafel gezet. Een verblindend licht was rand
om hen. Veel menschen drongen om de tafel
heen en toen lachten ze alien, alsof zij iets
vreeselijks komieks en grappigs zagen. Pippa
had een heel pijnlijk gevoel. Zij kreeg de ge-
waarwording, dat ze uitgelachen werd. Toen
men haar wild aanpakte, bromde ze voor den
eersten keer.
Toen kreeg ze een oorvijg.
„Wat, jij krabbelaarster? Dat is een kleine
rakker... Maar prachtdieren wat? Taksen
van een zuiver ras, fijnste stam... Ouders
twaalfmaal bekroond. En maar 120 gulden
allcbei. De dames schenen het geld noc.dig
te hebben".
Het mandje was hard en koud. En dan
was er een booze, booz^ vrouw met een boo-
zen, boozen bezem Gek Dippa was bang,
's Avonds kwam de mac met de pelsjas. Zijn
handen roken naar iets vreeselijks naar
benzine, want de groote man was chauffeur.
Hij had pleizier in de kleinen, speelde met
hen en had ook altijd iels 1 oor ze i- zijn zak,
maar zoo:n echle innige verhouding was het
niet. daarvoor waren de r.'-orduren na den
tang -n eenzamai dag met dien °euwigen
aogst voor den bezem te kort Spoedig ech
ter kreeg him baas een nieuwen inval. Hij
slab Tlppo ot Pippa in zijn zak e. nam het
liondje ergons mee, waar veel ne i'o('hen, la-
waat en sigarendamp was. Daar werd men
weer op tale! gezet tusschen kruiken bier en
dan word je woer uitgelachen. aan. het staar-
tie of n.an de ooren getrokken en met den
,e is in bier gesfQpt
Vers d.ribkeiijx was dan ook het naar huis
gaan Hot was zoo ;rg dat j- later in den
siaap er van droomde Veel menschen en
grcoto wezens waarvan baasje geruststel-
k:;d zei. dat hot ook ..hondjes" va'cn. Pippo
k-nan huiienri wog en nioest vuu in den zak
van de jas gestaet worden: Pippa echter
hop bij p°ii o?rg: lijkc gelegenheid weg Zoo
gsuw, als hot mot haar korte en. kromme
P" *«cs ging elcof voc het n.tpen en blind
vocr alb g°varcn Tot de grooie hand van
baasje, kenbaar aan de benzinducnt. haar
bij den nek greep. Ze werd d6or elkaar ge-
schud en beknord en daarna gevolgd door
vriendelijke blikken —Jfl den pelszak ncer
gelaten.
Zoo was er eigenlijk niets pleizierigs meer.
Dikwijls zafen de kleinen treurig in hun hard
mandje en keken wachtend in de lucht, als
wilden zij vragen; „Is dat alles, wat wij van
het leven hebben?" Zij hadden geen echten
lust in spelen, ze leden dikwijls honger, had
den het soms koud en n-isten, wat ze vroe-
ger eens gevoeld hadden: liefkoozende han
den. Hun klein hondengemoed had de warm-
te van het menschenhart, had het verband
van hun bestaan gevoeld met de liefde, die al
wat leeft doorstroomt, die den schepselen on
der elkaar verbindt, en nu leden ze gebrek.
Wat zij voor elkander waren, dat voldeed hun
ontwakend gevoelsleven niet voldoende; zij
hadden de wereld random zich noodig om
in contact met haar hun eigen persoonlijk-
heid te ontwikkelen...
Zoo denkt ook de mensch dikwijls. Ook
over hem komt in een zeker stadium van het
leven de drang, zich onvoorwaardelijk er-
gens aan te sluiten om zooveel mogelijk de
pool van het eigen ik als wereldas te gevoe-
len. En dan behoeft er maar een bijzondere
persoonlijkheid op te dagen, behoeven idea-
len, die nog in eigen boezem sluimeren,
slechts een gestalte aan te nemen, dan vlamt
de eerzucht op en brengt de krachten tot de
hoogste ontwikketing. Wee echter, als uit
dien drang tot ontwikketing een strijd om
macht en voorrang ontstaat. Honderdmaal
wee, als het voorbeeld, waarmee de jonge
kracht zich meet, een voorwerp van ruwe
overmacht is.
Pippo en Pippa, de twee kleinen, zouden
dat ondc-rvinden.
In hun wereld een armzalige keuken en
een hoek van een plaats met aschbak
drong zulk een persoonlijkheid binnen...,
Groot, geel als een leeuw, alleen op den rug
zwart, oogen als een lantaarn, met een stop-
peligen baard, een breeden, zwarten hals-
band.... Knacks geheeten.
Hij werd niet bij hen gebracht, o neen, hij
trok zelf baasje naar de keuken, want baasje
hield hem aan een touw.
De vrouw, die bij het fornuis stond en soep
kookte, schreeuwde maar baasje lachte. Zoo-
even had hij dien prachthond gekocht, prima
oorlogshond, gedresseerd, voor maar drie
honderd gulden.
„Ben je gek?" schreeuwde de vrouw
Anders zoudeh Pippo en Pippa zich bij dit
harde geluid dadelijk achter de kolenkist ver-
stopt hebben, maar nu stonden ze naast el
kaar onder den stoel, als standbeelden. Zij
gingen pas achteruit, toen die gele op ze aan
kwam, wat tot een jacht op leven en dood
leidde Alle stoelen vielen om en de vrouw
schreeuwde oorverscheurend. Baasje maakte
wel kunstmatig vrede; wat echier begon,
was een oorlog. Knacks vatte zijn beroep zoo
op. Hij voelde niet het minsf voor de kleinen,
at alles van hen op, bramde tegen ze en pro-
beerde zelfs Pippa te bijten, die hem een beet
je coquet trachtte te naderen en hem wilde
laten meespelen met een rollenden aardappel..
Pippo daarentegen staarde hem maar steeds
met eerbiedige bewondering aan en scheen
met de objectiviteit, aan het mannelijk ge
slachi eigen, er over na le denken, hoe men
zoo groot en geel kon worden, dat de booze
vrouw het niet waagde, hem met een bezem
te slaan. Dat ze woedend op hem was, dat
wisten Pippo en Pippa heel goed en in hun
bewondering van deu heerlijken vijand
mengde zich iets als voldoening. Ja, toen
Knacks eens erg brutaal was, alles van hen
opgegeten had, tegen de vrouw bromde en
daarna nog Pippa in zijn pootje beet, zoodat
ze hard huifde, toen gebeurde het, dat de
vrouw zich bukie, Pippa op haar arm nam
en met haar ook huiiend op de kolen
kist ging zitten, als wist ook zij, wat het be-
duidde, onder gewelddaden te iifden.
Toen baasje kwam, schreeuwde de vrouw
onophoudelijk: ,,die hondenboel, die honden
boel... En ik hour dat hondenleven niet meer
uit... Zorg, dat dat monster, die Knacks, uit
huis komt!"
Nu zijn er, helaas, inderdaad mannen, die
niet altijd doen, wat cle trouwe gade wil Ja,
er zijn zelfs zulke mannen, clie dikwijls juist
het tegendeel doen van dat, wat de trouwe
gade verlangt. En zie: de chauffeur met de
bonte jas was zulk een bedroevende tyran-'
nennatuur. In plaats van deelneming te too-
nen en met den zielenadel, clie den matrQgen
moet zijn, cle droefenis der zvvakke vrouw
zoo mogelijk weg te nemen in plaats van
dit te doen, zooals hem van het stancipunt
van moraai en plicht paste in plaats daar
van lachte hij... Hij lacht: ruw en spottend
e,. riep: „Nee, mijn Knacks houd ik! Die
wordt steeds meer waard Maar de kleinen
gaan weg. Ik heb al een advertentie in de
courafit... 250 gulden kosten ze, dat je het
weet, ouwe".
Dat was den volgencien dag een gebel en
gevraag. Tienmaal werden Piopo en Pippa
op tafel gezet en geschat. Hun edele stam
boom kfaakte in veel handen. Maar den
prijs wilde niemand betalen. Tot er eindelijk
een heer kwam, wiens fijne wijde jas en
mooie glace handschoenen cle yrouw lot
beleefdheid aanspoorden. De heer keek met
welgevailen naar de kleinen, las den stam
boom en zag in zijn geest alleen een bleek,
lief mei-jesgelaat, dat over een advertentie
gebogen was: Twee ^rachtige jonge tak
sen....
Dat lieve bleeke meisje had zulke diertjes
bezeten, had ze bii het groote ongeluk moe-
ten afstaan. Dikwijls sprak ze qpg over hare
lievelingen... Of die twee ze zouden kunnen
vervangen? Allerliefst waren ze.
„Hoc heeten die aardige dieren?" vroeg de
heer, terwijl hij met zijn hand over het zij-
den velletje van Pippo streek.
Toen de vrouw de namen zei, die ook in
den stamboom stonden, maar waarop de
heer niet gelet had, was zijn vreugde groct.
Die namen had dat lieve kind dikwijls ge-
zegd.... Dus dat waren haar lievelingen. Als
hij ze haar terugbracht, was dit misschien
een stapje nader tot haar bedroefd hart?!
Dat ze daarna per auto weggingen, impo-
neerde den twee kleinen volstrekt niet. Ze za-
ten dichi bij elkaar en wat schuw in hun
mandje en zij voelden, dat er een verandering
in hun bestaan zou komen, want ze jankten
benauwend. Zij deden, zooals ook menschen
dikwijls doen, als ze door het lot in andere
levensomstandigheden gebracht worden.
Heimwee naar het oude, dat hun dikwijls be-
klemde, maakt ze bedroefd. Vrses voor het
onbekende verlamt de hoop.
Onbekende?
Hadden ze die bel niet al vaker gehoord?
En dien vluggen lichten stap En die stem...
Het mandje s'end op een tate» en zachte,
lekker ruikende handen namen Pippo er uit,
terwijl Pippa, stijf van vcbazmg. in elkaar
dook en plots' ling zoo juichte, alsof ze gek
was geworden. Het staartje ging op en neer,
het bekje kefte en samen m5: P'fpo, die nu
ook zijne vreugde uitte, reads ze de kamer
rond.
„Heb ik't goed gedaan?" vie eg eene stem
op eene wijze, als wilde iemand ook deel heb
ben aan de vrpugde en iiefkoozingen...
Pippo en Pippa echter hadden er geen erg
in, dat ze iemand jaloersch maakten Zij de
den zich te goed aan de melk, die voor hen
klaar werd gezet en toen werden ze weer op-
nieuw wild van pleizier en genoten van de
iiefde, die de schepsels onder Ukander ver
bindt... alleen dat ze van nu af door vier
handen werden geliefkoosd in piaats van
door twee....
Z!j waren teverien en hadden er geen idee
van, dat zij waren, die hier nerschenge-
luk gebracht had deu.,,
