Ruwe, Schrale Huid van Handen en GelaatGebruikt PUROL
De Klnizenaar.
De COMMISSARIS VAN POLITIE der
gemeente ALKMAAR, brengt ter kennis
aan de ingezetenen, de navolgende artikelen
der Algemeene Politie verordening, luidende
Artikel 145.
Het is verboden den openbaren weg te
schrobben, te spoelen of op eenigerlei andere
wijze met gebruikmaking van water te reini-
gen
le. bij vriezend weder,
Artikel 146.
Het is verboden water, sneeuw of eemge
andere zelfstandigheid van da ken' steigers
of andere verhevenheden of uit gebouwen o::
goten op den openbaren weg te werpen.
Neergeworpen sneeuw moet buiten de be-
bouwde wijken of in openbare wateren wor-
den gebracht.
i Artikel 154.
j Het is verboden
V le. enz.
3e. met bespannen rij- of voertuigen (hon
denkarren uitgezonderd) te rijden als de
openbare weg met sneeuw bedekt is, zonder
dat de trekdieren een of meer luidklinkende
bell en dragen
8e. als de openbare weg tengevolge van
sneeuw, vorst o. ijzel glad is, dezen te berij
dien met paarden, die niet op scherp staan,
tenzij aangetoonci kan worden, dat bij het uit-
rijden de gladheid nog niet was ingetreden
Artikel 185.
Elk hoofdbewoner van een perceel, of als
'dit onbewoond of ongebruikt is, de eigenaar
van het perceel, is verplicht;
le. enz.
2e. bij gladheid van den openbaren
tengevolge van sneeuw, ijzel of vorst te
gen, dat de openbare weg voor en langs
perceelen, er breedte van tenminste een meter,
zoodanig met asch, zand of turfmolm is be-
strooid, dat daardoor'de gladheid geheel be-
nomen zij.
Voorts is bepaald in het laatste lid van Ar
tikel 183:
Is eenig gebouw bij meer dan een persoon
In gebruik, dan kom de hier bedoelde ver-
jplichting ten laste van de gebruikers der ge-
lijkvloers, onmiddellijk aan den openbaren
weg gelegen gedeelten, ieder voor zoover het
door hem gebruikte gedee'te reikt en zoo die
gedeelten buiten gebruik zijn, ten laste van
den eigenaar.
woond, teen was het mij duidelijk, dat de be-
slissing der fractie reeds tevoren kon worden
voorspeld."
Niet voor immer wijzen de Roomsch-Katho-
lieken samenwerking met scciaal- en vrijzin-
nig-democraten af, doch de fractie wenscht tot
die samenwerking nu nog niet over te gaan,
daar zij nog steeds de eenheid der drie rechi-
sche partijen de besle waarborg acht voor de
behartiging van de belangen des lands.
Zoo is dan het vcorstel-Marchant door de
fractie venvorpen, en morgen zal een groot
deel der pers. aldus spr., deze houding uitleg-
gen als een nederlaag voor de S.D A.P Ten
onrechte! Slechts de katholieke democraten
•lijden hier een nederlaag. en nu het besluit
der fractie eenstemmig is genomen, blijkt
daaruit, dat degenen, die voor katholieke
democraten zijn versleten, zelfs niet voor hun
beginselen hebben gestreden. (Luid applausi
Doch dc minder vriendelijke woorden, die
de R.K fractie aan de socialistische beginse
len wijdt, doen vermoeden, dat de Roomsch-
Kathclieken wel bereid zijn tot samenwerking
met de vrijzinnig-democraten.
Dcch dan zou, zeide snr., de crisis anders
moeten ziin geloopen! Wij willen wel deel uit-
maken van een meerderheidsregeering, doch
wij weigerden ons te laten misbruiken als de
motor, die de poliiiek drijft, zoftder dat ons
de zeggenschap wordt toegekend, waarop wij
aanspraak mogen moken.
Positie der coalitie.
In 1917 bracht.de Grondwet de onderwijs-
pacificatie, en daarrr.ee verdween het sterkste
bindmiddel der rechtsche partiien* Sindsd'en
zijn steeds duideiijker de verschillen aan den
dag getreden, die tusschen die partijen be-
staan.
Ziot men ten slotte, aldus spr., naar de oor-
zaak der huidige crisis, don blijkt opnieuw,
dat het de godsdienstioe beginselen zijn ge-
weest, die rot het ineenstorten der coalitie heb
ben geleid.
Na de laatste verkiezingen is ornieuw een
ministerie-Coli'n cpgetredcn en het is op
nieuw gevallen. Zal Colijn voor de derde
maal terugkeeren? Die vraag beantwoordt
spr. met de wedervraag: wie, die tweemaai
door denzelfden chauffeur in een sloot is ge
reden, verfrouw* zich "o- een derde maal aan
hem toe? (Luid applaus).
Tcch schijnt het, dat nog velen op een her-
stel der coalit'e hoped Het is, volgens spr,
in dit verband we' mer,'\vr--di~ dat ?f"p-
zien van de vier kath. ministers het mi-
nisterie geen ontslag heeft genomen, doch
slechts zijn portefeiul'°s ter beschikking van
de Koninoin heeft o-esf?Td.
Geen parlementaire regeering.
Intusschen, een coalitie-kabinet achtte spr.
uitgesloten, en waar een mmderheidsregte-
ring in elk opzicht ongewenscht is, is er nu,
waar de R. K. fractie weigert samen te wer-
iken, voor een parlementaire regeering geen
plaats.
Zoo staat de R. K. partij de toepassing
.van het parlementair steisel in den weg.
De liberalen willen een nationaal kabinet,
doch op onze medewerking, aldus spr., be-
ihoeven zij daarbij niet te rekenen. Zonder ons
is een democratisch bewind ondenkbaar, dcch
/wij zijn allerminst ongeduldig, en een ..na
tionaal" kabinet, dat slechts stilstand zal
ikunnen beteekenen, zullen wij steeds met al'e
ikracht bestrijden. De liberale partij heeft
haar toekomst achter zich, gelijk er men
schen zijn, die een verleden voor zich heb-
•ben (Hiiariteit).
Ten slotte metnde spr dat het in den loop
dezcr crisis nog mogelijk zal zijn, dat een
voorstd tot samenwerking van democraten
en katholifcken alsnog van de laatsten zal
uitgaan. De gebeurtenissen in Be'gie wijzen
in die fichting, En in dit verband achte spr.
flhet een gejukkige omstandigheid, dat Mr.
Marchant besloten heeft, alle stukken in za-
Jcc zijn formatie-pogingen te publiceeren
Die publicatie zal den katholieken arbei-
Sders konmen teeren, zeide spr., wat hun lei-
ders hebben gesteld tegenover de program-
ma's van socialistische en vrijzinnig-demo
cratische zijde.
Welken kant gaat de R -K Partij uit?
De katholieke staatspartij is niet democra-
tischj doch is in staat, aldus spr., om, zoo
noodig, als zoodanig te fungeeren.
Vandaar, dat die katholieke partij nu hier,
dan daar steun zoekt.
Wat zich in DuitscMand heeft afgespeeld,
het is ook ten onzent mogelijk. Reeds thans
houdt de R. K.-fractie de mogelijkheid van
samenwerking in een verre toekomst open, en
naarmate wij zoo betoogde spr. onze
beweging versterken, en voortgaan op den
weg, dien wij bij de laatste verkiezingen heb
ben ingeslagen, naar die mate zal de katho
lieke partij zich gedrongein gevoelen, steun
te zoeken bij onze, socialistische, beweging.
De dagen der coalitie zijn voorbij Zij was
sinds lang te vergeiijken met een „bouwvalli-
gen ouden heer", die ten slotte struikelde
over een bananenschil de motie-Kersten.
Doch die aanleiding tot de ineenstorting was
in zelceren zin toevallig van de motie K erst en
niet gekomen, de coalitie had vroeger of later
een andere bananenschil op haar weg gevon-
den. Imrners aldus ir. Albarda haar
weg zag geel van die schillen.' (Luid1 ap-
pla"us).
De naaste toekomst zoo besloot spr.
is nog onzeker, doch er zijn teekenen, dig wij
zen op een toekomstige samenwerking van
partijen, die thans nog ver van elkaar staan.
MOET ONZE MARINE GESPLITST
WORDEN?
Gister heeft de inter-departementale com-
missie, ingesteld door de ministers van Mari
ne, Kolonien en Financien, in zake de split-
sing van het Marine-personeel, haar rapport
aan genoemde ministers uitgebracht.
Het rapport behandelt de personeelsforma-
tie, in Nederland en Nederlandsch-Indie, van
een geplitste marine, alsmede die van een niet
gesplitste marine.
In het eerste geval is aangenomen voor Ne
derland een vloot van kleine vaartuigen voor
den onderzee-, den mijnen- en den algemee-
nen dienst, (waarvcor o. m. een pantserschip
type Heemskerk), alsmede een vliegdienst
Het korps mariniers wordt dan onncodig ge-
acht. Voor Nederlandsch-Indie komt de com-
missie, c. q. bij mobilisatie, tot twee krui-
sers, type Java, -2 torpedcbcotjagers, 5 flot-
tilje-var.rtuigen, 12 hulpkruisers, vr.artuigen
o. m. voor den onderzee- en mijnendienst, als
mede een vliegdienst.
Bij de ongesplitste marine zou o. in. het
korps mariniers, zij het op verminderde sterk-
te, behouden moeten blijven. Het rapport be-
vat voorts een hoofdstuk over den dienst- en
Icvensvoorwaarden van het personeel en een
raming der kosten. Wat een gesplitste marine
betreft zullen de koslen voor Nederland
8.181.000 en voor Nederlandsch-Indie
f 22.068.000 bedragen,. voor een ongesplitste
marine zullen de kosten voor Nederland
20.821 000 en voor Indie 15.254.000 be
dragen.
Een van het cordeel der meerderheid afwij-
kende nota eener minderheid in de coramissie
is aan haar rapport toegevoegd.
DOOR EEN SNEEUWBAL DOODE-
LIJI< GETROFFEN.
De correspondent te Sittard van de Maan-
dagmorgen bericht over het reeds door ons
venneTde over lijden van Da Van den Bergh
te Sittard nog het volgende:
Toen de heer Van den Bergh, predikant te
Sittard, met zijn fids gereden kwam uit de
richting Gelceri op weg naar zijn woonplaabj,
werd hij in de nabijheid van de kolonie
„I<leindorp" (gemeente Sittard) dtoor een
troepje opgeschoten jongens met sneeuwbal-
len nageworpen Een der sneeuwballen trof
den dominee juist tegen den slaap; door de
kracht waarmede geworpen was kwam dezen
worp zeer ernstig aan, want onmiddellijk
stortte de geestelijke van zijn rijwiel en bleef
bewusteloos liggen. Vcorbijgangers, die het
ongeluk zagen gebeuren, snelden direct toe en
vonden dominee Van den Bergh buiten ken
nis. Geneceskundige hulp was spoedig ter
plaatse. De dienstdoende geneesheer kon
slechts den deed constateeren.
Door de politie word onmiddellijk een on-
der sneeuwballenv/erpcrs werd gearresteerd
der sneeuwballenwerpers werd gearersteerd
en naar het politiebureau werd overgebracht.
Bij onze navraag bleek het duidelijk, dat
men hier te dcen neeft met jeugdige, onbe-
zonnen baldrdigheid, die helaas een achtens-
waardig en hoogstaand mensch als slaclitof-
fcr heeft geeischt.
HET VERDRAG
NEDERLAND—DUi i'SCHLAND.
Men meldt aan de N. Rott. Crt.:
De aanvulling van het Nederiandsch-
Du.lsch handelsverdrag, die op 26 Novem
ber oncerieek-.nd is, beuckt ecu tariefverdrcg
dat pas met de bekraclitiging van het aanvui-
end veidrag van kracht vvmdt. Aan de dcu-
inekanioren is echter opgedragen het ver-
irag van 2 December at, d. w. z. van den
dag af, tot aan veiken het douane-omwerp,
als bet bekrachtigd is, icrugwcrkenae kracht
krijgt zoodanig tee te passcn, dat het ver-
schu in de te betalen bedragen tusschcn de
aulonome douauejechicn cn de bij het ver-
di'ag bepaa.de voor de waren, waarbij deze
zi'ii verminderd, wanncer zij in Nederland
of een andcr n .estbegunsiigd land zijn ge-
produuxnd oi vuvaardigd, zonder het geven
van zckerheld oi accijnzen „ui.g.slcldwor
den.
WEG ENBELASTIXG.
Gietermlddag heeft een deputatie uit het
dage ijksch bcsluur van den NederL.nds, uen
C-nd van kermis-exploitanten „Ons Belong"'
en audientic gehad bij den mir.lsler van \va-
.erstaat, ter bosprcking van eon be ere regc
Ung van d? heffing der wegcnl cl-iing.
De deputatie uit het bestuur ste'de voor
niet over t? gaan tot heffing vn dc belr.sting
>er as, maar de bclasting tc leggen op de
benzine.
BADEND IN ZIJN BLOED GEVONDEN.
Naar het ho~pita?l te Heerlen is overge-
irscht de afbeider S die in den afgeloopen
nacht rabij de mijn Willem Sophie door de
irijnnolitie gevonden was, ba.dend in zijn
iloed en met die~e mess'eken in hel onderlijf.
Op een afRt^"d van hon 'erd meter van de
mijn meet hii ziin r.-n^evallen S. trachtte de
gii/n te here'ken rnaar zae^ door bloedverlies
neer Hii kon in verband me* zijn toestand
"een bd^t0 t^edTeht van l--t "''benrde neven,
doch de marechaussee, van Spekholzerheide
die de zaak onderzocht, ontving verschillende
gegevens, welke haar op het spoor bracht
van zekeren H. uit Kaalheide. H. werd ver-
dacht de steken te hebben toegebracht en is
gearresteerd.
De toestand van S. is levensgevaarlijk
DOOR EEN BRANDENDE LUCIFER
GERED.
In aansluiting op het bericht, omtrent de
redding der schipbreukelingen van de „Vest-
land" kan de Telg. nog mededeelen, dat dc
redding door de mctorreddingboot met buiten-
gewone moeilijkheden gepaard ging.
De motor kreeg namelijk een defect, zoodat
men niet meer verder kon, dan met behulp
van de riemen.
De drie, uit de zee opgepikte zeelieden
slaagden er in de aandacht te trekken door
het ontsteken van een lucifer, die wonder bo-
ven wonder bleef branden, en waardoor de
aandacht van de redders op hen werd geves-
EEN PIJPESTEEL IN DE KEEL
GEDRONGEN.
Gister is te Schiedam de 54-jarige A. de V.
wonende in de Breedstraat, die op een ladder
het plafond van het gebouw van den R. K.
Volksbond stond schoon te maken, door het
uitglijden van de ladder met een hevigen
smak met het hoofd op den grond gevallen
De steel van de pijp, waaruit hii rookte,
drong in de keel en brak af De dokter, die
spoedig aanwezig was, moest helaas consta
teeren, dat de dood onmiddellijk was ingetre
den. Het lijk is door de politie per brancard
naar de woning van den ongelukki
voerd.
ongelukkige ver-
ARM OUDJE.
Gisternacht, teen de familie N. te Nieuw-
koop zich ter ruste had begeven, wist een 83-
jarige huisgenoote, die niet geheel wel bij het
hoofd is, ongemerkt het bed te verlaten. Zij
nam een kussen mede, stopte dit in de kachel
en toen het flink brandde, nam zij het weer
mee en ging er op liggen. Een voorbijganger
zag het vreemde schijnsel der vlammen en
wilde de deur forceeren, hetgeen echter mis-
lukte. Met behulp van bur en drong men
daarop aan den achterkant het huis bonnen.
De vrouw bleek er, naar de Telg. meldt,
slecht aan toe te zijn; haar hoofd was met
brandwonden overdekt. Men vreest nu voor
haar leven.
DE STORMRAMP.
Het Nationaal Steuncomite Stormramp
deelt mede, zooals wij trouwens reeds wisten
uit het antwoord van den minister van bin-
nenlandsche zaken en landbouw op vragen
van den heer Kleerekoper, dat het bedrag der
ingekomeu giften zoodanig is, dat thans met
groote mate van zekerheid aangenomen kan
worden, dat de ge'.eden schade op bill ijke en
redelijke wijze vergoed kan worden.
Er is tot nog toe ruim 3.065.000 ingeko-
men.
Uitvoerig wordt nagegaan hoe dit geld be-
steed is.
INBRAAK EN DIEFSTAL.
Te Eede (Zeeuwsch-Vlaanderen) is Zondag
ingebrcken bij de familie de W. Een hoeveel-
heid gouden en zilveren voorwerpen is ont-
vreemd. Een aanzienlijke hoeveelheid aan
geldswaardige papieren is eveneens verdwe-
nen. De dader is vermoedelijk naar Belgie
gevlucht.
DE AANRAND1NG VAN TWEE
DAMES TE VLISSINGEN.
Voor de rechtbank te Middelburg zal op
18 December a.s. terecht staan de 33-jarige
A. F. S,, wonende te Middelburg, thans gede-
tineerd.
S. wordt er van verdacht zich aan eeti no-
ging tot doods'.ag te hebben schuldig ge-
maakt, gepleegd te Vlissingen op 31 Augustus
j.l. Hij wordt beschuldigd daar twee dames
te hebben aangerand en met een mes verwon-
dingen te hebben aangebracht.
Kort geleden is S. veroordeeld tot 10 jaren
gevangenisstraf wegens po.ging tot moord te
Souburg.
PSEUDO-KOSTER EN OPLICHTER.
Een 25-jarig barbier te Amisterdam, die
wegens verminking der rechterhand al gerul-
men tijd werkeloos was, trachtte, daar hij
lcostwinnaar van zijn behoeftige ouders was,
op alle mogelijke manieren aan geld te ko-
men. Hij was evenwel zoo onverstandig zijn
loevlucht tot minder nette practijken te ne-
men. Als slachtoffer koos hij uit een armen
werklooze, dien hij in de ker had ontmoet.
Hij ontmoette hem op de Stadhouderskade en
liep met hem nice naar huis alwaar hij den
man en d ens echtgenoote wijs mr.akte dat hij
koster van dc R K, Kerk in het Oostzaandorji
was en in die kwaliteit cen relatie had wiens
zoon als afdcelingschcf der Kasvereeniging
was verbonden. Door middel van dien zoon
was de barbier, naar hij zeide, wel in siaat
hem een betrekking te verschaffen. Hiervoor
was wel cen waarborgslelling van 200 noo
dig, doch hiervoor zou de „koster" wel zor-
gen. De werklooze was naluurlijk uiterst ver-
ii-eugd over deze bereidwilligheid. Een paar
dag - n later kwam de „koster" echter met de
mededeeling, dat Let met dc betrekking „in
ordc" was, doch dat aan de waarborg 26 le
ort kwam. Dit bedrag werd door den werk
looze ge'eend cn aan den jongeman ter hand
cetcld. Ever zoo cen bedrag van 50, het-
velk de „l oeter" hem ter '.ccn vroeg, daar hij
v Igens zijn zeggen geld mocst voorschieten
v or cc begrafenis van den pastoor van zijg
crk Aizoo sick c!e man'zich leiWille van zijn
.wcidoener" dic'p in de schulden. Van de be-
rcLldng kwam naluurlijk zooals dra
b'e k niets terecht.
Gi 'ter had e'e would be-koster zich voor den
Amsterdnmschen Poiitierechter Servatius ter
zake vaii oplichting te verantwoorden. Ter
terechlziiling1 bekendc bek'aagde de feitcn ten
deele cn tevens kwam aan het licht, dat hij
man gedwongen had de 76, vermoer-
dcrd met de reiskosten naar den Haag, waar
de bprg woonde, te leenen.
Het O. M., waargenomen door Mr. Mas-
sink, eischte een gevangenisstraf van 5 maan-
den.
Mr. Servatius veroordeelde beklaagde tot 4
maanden gevangenisstraf met aftrek van het
voorarrest.
KORTE BERICHTEN.
Sedert 15 jaar is cr aan de Riviera we-
:'er sreeuw gevallen. De thermometer is tot 3
graden onaer nul gedaaicL
De Turksche regeering'heeft een Wet-
boek van den Arbeid opgesteld, dat zal wor
den voorgelegd aan de TuiJSche Nationale
Vergadering. Verscheidene bepalingen van
dit Wetboek beteekenen een belangrijken
vooruitgang in de Turksche arbeidswetge-
ving en sluiten zich aan bij zekere beginse
len, welke vastgelegd zijn in de conventies,
aangenomen door de Internationale Arbeids-
confcrentie.
(Uit het Italiaansch van V. SOLBAN'I.)
Hoog boven op den berg stonden nog enke-
le ovrblijfselen van een vroegere abaij, da-
teerend uit de elfde eeuw. Het waren de drie
muren van een kapel, waar de mines van de
kerk bij behooren. Eenige kruisbalken hadden
bij hun val een hoi gevormd en waren later
zoodanig gestut, dat ze den kluizenaax als
eel dienaen.
Menigeen, die het weten kon, noemdle hem
een heiiige, die eens een groot zondaar was
geweest; eveneens dat hij was een machtig
neer, die zijn geheeie veimogen had geofferd
aan zijn raaKiust op hem, die zijn neminde
had gedood, en nu, na vele omzwervingen
over de geheeie wereld, naar lichaam en
geest vervaiien en den naderenden dood voe-
lend, zich aan God had overgegeven.
De overmoedige, op avontuur-beluste en
wraakgierige riader had zich van de wereld
losgescneurd, en a.s in oude tijden, liep hij
m rond, barrevoets en in verschoten, sohame-
le pij. Zijn haar en zijn golvende baard wa
ren aer kapel, met yeel kunstzin het beeld der
met bloedroode, zinnelijke lippen liel zich af
en toe zien en onder de zware, zwarte wenk-
brauwen lichtten twee oogen, fonkelend en
tegelijk vroom. Hij leefde van aalmoezen.
Boven een kastje had hij, aan een der mu
ren der kapel, met vee lkunstzin het beeld der
madonna, larng geteitsterd door wilde golven
en van de zon verbleekt, opnieuw gerestau-
reerd. Alle menschen kusten het kastje en
wierpen er hunne milde gaven in. Hij bezat
een rijke kennis om mensch en dier te genezen
en menigmaal bevrijdde hij menschen van
hunne zielsziekten.
Eens, in een stormachtigen voorjaarsnacht,
toen de Tyrrheensche zee tegen het voorge-
bergte bulderde, hoorde men op korten af-
stand geweerschoten knallen en kreten klin-
ken. Daar werd een mensch vervolgd! Tus-
schen de helling en de opgezwiepte struiken
drongen hijgende stemmen omhoog.
Na eenige oogenblikken verscheen een
ademlooze, gewonde man in de richting der
heiiige mines; de kluizenaar trad hem tege-
moet.
„Red mij, heiiige man, red mij, 2000 scudi
zijn op mijn hoofd als losprijs gesteld, red....
Hij bracht den zin niet verder; lijk-wit
bleef hij steken, de oogen wijd-open gesperd,
als door een fantastisch vizioen
Van onder de groote, didite donkere wenk-
brauwen keek hem de oudere man somber
aan.
De vluchteling bedekte het gezicht, om
niets meer te zien en mompelde: „verloren."
De onbeweeglijk-S'taande kluizenaar sprak:
„Treed binnen, claar mag niemand je grij-
pen."
De vluchteling deed als hem gezegd1 was
en trad de eel binnen.
Gedreun van voetstappen langs de berg
helling weerklonken en een sergeant, met
twee gendarmes kwamen kort daama te
voorschijn.
De vluchteling, nauwelijks geborgen, stood
bij deze nadering achter de deur als vastge-
ketend; in doodciijke angst luisterde hij toe
en wachtte af.
„Goeienavond, vader," zei de sergeant,
„Wat voert u hierhcen, kinderen?"
Vader, laten we elkaar niet voor den gek
houden, lever ons dien persoon uit, die met u
gesproken heeft."
Ik was alieen!"
„Ja, ja, voordat hij aangekomen was.
Waart gij wat verder verwijderd geweest,
dan lag de ander hier ter aarde; maar u
hebt mij dien bal leelijk weggeschopt, zoodat
ik hem niet meer te pakken kon krijgen."
„Kent gij den persoon, dien gij vervolgt?"
„Bijzonder wild, 2000 scudi taglia!"
„Gij kent hem dus?"
„Ik heb zijn signalement! Aangeklaagd
wegens hoogverraad!"
„ln de po.itiek bestaat geen hoogverraad,
kinderen. net verraad aan de eene zij is
heroi'sme aan de andere; de onschuldige van
heden is morgen een martelaar."
„U denkt toch niet, dat ik wat om derge-
lijken onzin geef? Mij is bevolen met vele
anderen: grijp hem, en je krijgt misschien
een streepje op je mouw erbij en hier tast-
baar 2003 scudi, met zoovelen te verdeelen
als hebben meegeholpen tij de gevangenne-
ming. Het r.ood.ct heeft hem op mijn weg ge
bracht en om hem te arresteeren, zijn wij
slechts met z'n drieen."
„Gij kendet hem niet eerder dan nu?"
„Neen!"
„En hij heeft u niets kwaads gedaan?"
„Arme kerel! nooit! integendeel, hij zal
mij cen groote weldaad bewijzen."
„De vluchteling, wien bij de laatste vra
gen van den hermiet cen rilling doorvoer,
voelde bij de gevolgtrekking van den gen
darme zijn bleep verstarren. Hij moest zich
over zichzelf verwonderen, want eigen.ijk
had hij nooit angst gevoeld. Het was niet
juist, dat hij steeds zijn vijand gelukkig was
ontsnapt. De Eurcpeesche omventeling had
verhinderd hem te vinden. Hij was den ker-
ker ontvlucht om de eenvoudige reden, dat
gevangenissen weliswaar er zijn om lastige
personen op te sluiten, maar deze hebben het
recht, als ze kans er toe zien, te vluchten.
Dat was de reden, dat hij ook ontkomen was.
Vervolgd en gewond door gendarmes, had hij
cen wijkplaats gezocht. Dit alles is mensche-
lijk, te meer waar ook de heroische verach-
ters van den dood geprobeerd hebben te
vluchten en een toevluchtsoord te vinden.
Alleen omdat hij nu plotseling, totaal
onverwachts, zich tegenover „zeker-iemand"
bevond, voelde hij zijn hart in de sqhoenen
zin ken en hij bleef als vastgenageld bij een
der steenen staan, die den drempel vormden
tot een soort verbindingsdeur tusschen de
ce! en de kapel.
Hij keek een oogenblik om zich been, als
werd hij door lets aangelrokken. Een olie-
lampje wierp een buudeltje rood licht over
een lijst van goud. Hij had er op durven zwe-
ren, dat er in die lijst, inpiaats van de heiiige
beeltenis, het portret der vermoorde stond."
Hij voorvoelde den dood.
De kalmeerende woorden van den kluize
naar beteekenden even nog iets, dat op le-
venshoop geleek; hij hoorde dezen zeggen:
„Gij zijt dus om een beetje geld bereid een
van je gelijken aan den dood over te leve-
ren?"
„Ja, maar daarvoor niet alleen! Deze is
een door die wet gezochte en ik ben een van
hen, die hem zoeken. Ais uw beroep daarin
besfaat om voor God de zielen de redden, zoo
is mijn beroep om de liehamen aan de justitie
uit te leveren.
God heeft de katten geschapen, opdat ze
muizem zullen vangen, honden om hazen te
vangen, en de gendarmen om misdadigers te
grijipen."
„Maar om al deze logica maakte jij je
niet warm als jou niet de premie lokte! De
regeeringen loven die expres uit. Bedenk je
dan niet, dat deze mensch hier, tot wanhoop
gebracht, zich ten doode kwelt
„Och, heiiige vader! Wie weet wat voor
moeite het me zal kosten om mijn eigen ziel
in veiligheid te brengen en u wilt, dat ik mij
de moeite zal getroostea aan die van een an
der te denken!?"
„Kort en goedy mijn jongende gehee
ie zaak draait dus aleen om die premie!"
„Och, mijn hemelook wel wat om de
voldoening
„Als ik nu echter jou direct de som der
premie ter hand stelde?"
De vluchteling voelde een schok, een steek,
maar een luid gelach bracht hem weer tot
ziehzelve.
„Gij? en waar zijn bij u die 2000 scudi?"
„Ik bezit ze."
Het gehijg van den vluchteling werd luider
als van iemand, die op't punt staat in huilen
uit te barsten; hij hoorde opnieuw zeggen:
„Voor de grap moet u dergelijke dingen
niet zeggen; weet u dan niet, dat een derge-
-Idjk zeggen u het bezoek van den een of ande
ren struikroover kan bezorgen?"
„Maak je om mij niet bezorgd; ik heb het
geld voor een barmhartig werk bijeen geza-
meld; dit hiernuis het grootste
werk der barmhartigheid".
De vluchteling voelde, hoe zijn hart op
bersten stond, het kwam hem voorals-
of hij zweefde tusschen leven en dood.
Dan echter loste zijn ziel zich op in deze
machtige barmhartigheid, waarmee zijn
doodsvijand hem bijua, ook voor God, ver-
loste. -
De pauze was kort, omdat de gendarme,
nadat hij met een veelzeggenden blik zijn
beide ondergeschikten had gepolst, toe-
stemde.
„Als het gaat om een wensch van u, neem
ik aan."
Alleen de vluchteling begreep, welk een
groot offer aan zijn eigen persoonlijkheid de
kluizenaar had gebracht. Hij voelde zijn
eigen ziel in tranen smelten, hij knielde op
den dorpel neder, terwijl zijn redder met
langzame schreden binnentrad om het geld
van de verborgen plaats weg te nemen. Hij
was als een beangstigd kind, terwijl de heiii
ge eenige zakjes uit een geheim gat nam en
ze stom en plechtig wegdroeg.
De storm raasde steeds feller, steeds woe-
dender. In de eel hoorde men het rinkelen
van het geld, 100200doch wat
deed inmiddels de kluizenaar? Zijn zwijgen
benauwde den vluchteling in hooge mate; hij
had gewild, dat deze iets had gezegd.
De hebzucht der drie gendarmes vierde
hoogtij.
„En 500sprak de sergeant, „dat is
jouw deel, is't niet?"
„Ja," beaamde een der beide soldaten, en
het tellen begon opnieuw.
De vluchteling stak het hoofd naar buiten;
heid. Geleund tegen het armzalige altaar,
waarop een lampje brandde, zag men de ge-
stalte van den forschen, breedgebouwden
hermiet; men kon zijn gelaat niet duidelijk
waarnemen. Op de onderste txeden zaten de
beide gendarmes, en voor hen geknield de
sergeant, de scudi uittellend.
,,500en dat is jouw deel, is't niet?"
„ja," antwoordde de andere soldaat.
„Deze worden dus mijne 100 scudi," en
opnieuw begon het geldgerinkel.
Wat dacht thans de hermiet? Wat ging
er in zijn ziel om na een dergelijke kracht-
prestatie van barmhartigheid? Hij stond
daar als een beeid van een grafmonument.
De vluchteling werd opnieuw door groote
vrees bevangen, door de angst om met den
vijand van vroeger, die heden zijn redd.r
was, zoo aanstonds alleen achter te blijven.
De scene van het geldteilen was weerzin-
wekkend; het zwijgen van den heiligen man
bekiemmend; maar toch, hij had dit willen
rekken tot de morgenschemering, de nacht
verhoogde zijn angst.
,,800... 900... 1000! Goeien nacht,
vader!"
Geen antwoord.
De vluchteling kroop langzaam, deemoedig
tot aan de voeten van den hermiet; hij kuste
ze, terwijl hij zijn tranen den vrijen loop
gunde. Hij schreide, en in zijn wanhoop
sprak hij opgewonden woorden
Het scjireien werd zacht-er, zwakker
toen waagde hij het zijn blik tot den kluize
naar op te heffen en hem een woord van be-
rouw te zeggen, maar van ontzetting hield hij
zijn woorden in. Het gezicht van dezen man
was een afschuwelijk grijnzen, het masker
van den krankzinnige. r
De vluchteling begreep.
Aan den kluizenaar, door langdurige boe-
tedoening gelouterd, was het gelukt, voor
korten tijd het instinctieve bewustzijn van den
sterken, wraakzuchtigen en onstuimigen man
te onderdrukken; dit instinct dreigde weer
door te breken. De geest kon den overmati-
gen druk niet weerstaan. Doch de uitwerking
was anders. Uit het conflict kwam de ca
tastrophe: hi' verstand was getroffen.
De vluchteling voelde geen kracht meer
tot verzet; hij liet zich door den waanzinnige
leiden. De kluizenaar trad de eel binnen,
ruste het beeld, dat inderdaad dat der ver
moorde was. Toen schoof hij met bovenmen-
schelijke kracht de beide nieuw-opgesteldte
stutten weg, die onder dc gekruiste balken
waren opgericht en fcewerkte daarmee de in-
eenstortiiig, twee der muren van de kapel
meesleurend4
<4i<
„Ik
