iwe werop arfdere w'iyze'gesTeunTfrSpr"'wwsy^du hl^TWlmfbToFen. "Spr. oor<fecWe dit°(Je
op de verstrekking van goedkoope cokes enz
De menschen vragen het in bescheiden vorm
voor cen keer, we biijven dus met onze beide
bcnen op den grand. Wanneer later onrede-
lijke vragen gedaan worden, dan zijn wij er
zelf om half te moeten zeggen. Spr. oordeel-
de voorts dat het ook na netgeen de burge-
meester zeide, nog een goede daad zou
biijven, de hofjesmenschen ook iets te geven,
wat zou er verloren zijn, als die menschen
ook eens f 2 kregen.
Om 5.1G werd nierop de vergadering voor
12 min. geschorst.
Na heropening was allereerst't woord aan
Mr. S 1 u i s, die zich er over verheugde, dat
de heer Westerhof de zaak kalm en zakelijk
had behandeld, en diens goede hart prees.
Omgekeerd nam hij aan, dat deze wel wiide
veronderstellen, dat de menschen, die op dit
punt van hem afwijken, niet harteloos zijn.
Spr. verschilde principiee. met den heer W.,
waar deze zeide, dat de gemeenschapszorg
voor de armen hooger staat dan de part, wel-
dadigheid. Hij oordeelde de part, aangewezen
om hun medemcnschen door de slechte tijden
heen te helpen. De lui die zeggen: ga been en
wordt warm, zijn z. i. geen kinip voor den
neus waard.
Op den voorgrond stelt hij, dat de gemeen-
te niet voor de weldadigheid is aangewezen.
Wanneer de heer Westerhof het initiatiet
neemt, om in't algemeen een collecte te hou
den voor de armen, dan zouaen wij dit toe-
juichen en hem steunen. De gemeente was
z. i. niet aangewezen, een kerstgave uit te
deelen. Spr. had ook practische bezwaren,
Zijn persoonlijk bezwaar was, dat hij lid
was van een kerk, die tot plicht gtelt voor de
armen te zorgen. Deze armen mogen geen
kerstgave van de gemeente aannemen. In zijn
kringen moet men voor de armen r.aar ver-
mogen bijdragen en door het voorstel worden
deze menschen bovendien verplicht, ook voor
de anderen bij te dragen. Dit is nu ml geen
hoofdargument, maar voor spr. toch wel een
reden, om tegen het voorstel te stemmen.
Mr. K u s t e r s was den heer Westerhof
eveneens dankbaar voor de waardige wijze,
waarop hij het voorstel had behandeld. Over
't algemeen decide hij de meening van den
voor-iiter. Over de vraag of het in strijd was
met de Armenwet, behoefde men zich niet
druk re mak n. A1 is hij het eens dat het cp
't randj! ai is met het overschrijden. Verder
sloot spr. zich aan bij hetgeen mr. Sluis ge-
zegci d. Hij wees er cp, dat de R. K. Volks-
bond dc vorige week bij de kerk een eigen
collecte hacl gehoaden, om met de Kerstda
gen de werkloozen een uitkeering te geven.
Het bedrag clat werd cpgcbracht bedroeg
f 350.--. Spr. zegt niet dat dit toereikend is.
Maar ook buiten de kerk wurcjfn pogingen
aangewend om bij eigen geloofsgenooten en
anderen (iers wat wij omgekeerd eveneens
zouden doen) het bedrag omhcog'te voeren.
Ook zijn er bij ons verschilknde vereenigin-
gen, 'lie met Kerstmis vrij belar.grijke uit-
keeringen doen. De St. Vincentiusvereehiging
bracht in hef afg loopen jaar 3.CCD000
bijeen. Die jaar zullen weer 150 gezinnen in
Alkmaar worden bedee'd. Zij krijgen ieder
een waarde van f 3. St. Vincentius stelde
daarvoor uit eigen kas 250 beschikbaar,
ontving-, 300 aan particuliere giften en ver
schillende leveranciers dtden giften in natu-
ra. St. Vincentius yerstrekt alleen in natura
aan de bedeelden. 150 bedeelden krijgen
vleesch, vet, brood, aardappekn, groenten,
suiker en koftic. Wij zijn daar trotsch op en
geven daarvoor gaarrie. Maar sfaan ook
aaarom juist on het standpunt dat de Kerst
gave niet meet konjen van de overheid. Spr.'s
bezwaar is ook, dat de gemeente zich op een
gevaariijk pad begeeft. Het gevolg kan zijn,
Jat juist de particuliere liefdadigheid in ern-
stige mate beiemmerd wordt. De vrees is ge-
grond, dat een volgcnd jaar vele particulie-
ren zullen zeggen: De overheid heeft die
taak van ons overgenomenhet ligt niet meer
op onzen weg. Spr. kan zich ook indenken,
iat de werkloozen als armlastigen veel liever
van hun eigen menschen een Kerstgave ont-
vangen dan van het Burgerlijk armbestuur
De grootst mogelijke mecrderheid van zijn
fractie ging dan ook mee met zijn voorstel,
let verzoek af te wijzen.
Den heer v. Slingelandt speet het,
iat hij in deze zaak in zijn fractie alleen
.tone. Wat d< vakcentrales vragen is niet on
redelijk. Men kan niet ontkennen dat de toe-
rtand in ve;e gezinnen verre van rooskleung
s. Vole nooden moeten er gelenigd worden.
We sfaan voor de Kerstdagen en dan wil men
rreugde z;en. Waaram geene vreugde ge-
iracht in de gezinnen die al zooveel moenn
mtberen?
Spr. is overtuigd dat de burgerij die met
rreugde begroette, dat er de vorige week
-oor 2000 een schilderijtje werd gekocht,
net evenveel vreugde zaL vernemen, dat er
20C0 voor deze gezinnen beschikbaar wordt
resteld. Spr. zal met vreugde voor het voor
iel stemrnen.
Mr. j. P. Bosman wenschte namens
:ij®e fractie aan te geven, waarom deze tegen
ou stemmen. Het werkloozenvraagsluk L
;eregeld bij verschillende besluiten van dezen
taad. Deze besluiten zijn genomen na rijp
eraad en in overieg met oe wettelijke voor-
chriften. Het standpunt van den heer Wes-
erhof is gemakkelijker, omdat deze het me-
legevoel aan zijne zijde heeft. Het leek hem
chter onjuist om hier in te gaan op een
dres, dat plompverloren in den Raad kwam
n dat niets minder verzocht dan af te wijken
an heigeen de Raad tot stand bracht, en in
ruischt tegen de maatregelen tegen de
rerkloosheid genomen, en beoogt incidenteele
'ijzigingen te brengen. In zijn argumentatie
aat het adres ook met verder dan cen be-
oep op de welwillendheid van den Raad. Het
rgument van ci.cn heer Westerhof dat de
rerkloosheid is toegenomen, bewijst juist de
njuistheid van zijn stelling. Het al of niet
tenemen van de werklcoshvid heeft met dit
oorstel van weldadigheid niets te maken.
)it heeft alleen te maken met de werkelijke
itkeeringen en wanneer er meer werkloozen
ijn, dan zal ook de werkeiijke uitkeering
rooter zijn. Spr. wees er ook op, dat de
articuliere weldadigheid, ieder op eigen ter-
;in, met Kerstmis voor de zijnen zorgt. Z. i.
ad het op den weg van de vakcentrales ge-
gen om tijdig te komen met een verzoek
>t de particuliere weldadigheid.
Spr. was overtuigd, dat, wanneer een der-
elijk verzoek in de raadzaal had gelegen,
at daarop de naam van geen enkel raadslid
weg. Zijn fractie zou dan ook tegen stemmen.
De heer V o g e 1 a a r kon zich over't alge
meen met het standpunt, aan deze zijde van
de tafel ontwikkeld, wel vereenigen. Er wordt
hier een categorie personen bij betrokken, die
niet bij 't Armbestuur thuis behooren, en die
we voor dezen keer daarvoor naar't Armbe
stuur verwijzen. Men kan zeggen, dat het
vrijwel overeenkomt of ze den steun van de
vakvereenigingen of van 't Armbestuur ont-
vangen, maar er is toch verschil. De werk-
looze ontvangt steun als gevolg van wel-
daaigheid. Wanr.eer wij de werkloozen gaan
betrekken in de Armenzorg, dan doen wij iets
dat in strijd is met de Armenwet.
Spr. wil dan ook in dit geval deze catego
rie uitschakelen. Zijn vraag was, of 't niet
mogelijik was, om aan't Armbestuur een be
drag beschikbaar te stellen, met 't verzoek
om daarmee naar beste weten te handelen.
't Armbestuur moet vrijgelaten wie het wil
•uitkeeren en kan daarbij reker.ing houden met
de uitkeering die de gesteunden van andeTe
vereenigingen ontvagen. Men houdt dan ook
voldoende rekening met het individueel be-
ginsel van de Armenwet.
De heer S i e t s m a gevoelde zich aange-
trokken tot het voorstel-Vogelaar.
Devoorzitter wees er op, dat het A.
B. met Kerstmis al iets voor een aanfal ge
zinnen doet.
De heer S i e t s m a Het gaat hier over
de werkloozen.
Devoorzitter Maar die schakelt de
heer Vogelaar uit.
De heer S i e t s m a Dat is mijn bedoeling
niet.
De heer Ringers onderschreef eveneens
voor een groot aeel, wat er door de rechtsche
zijde van de tafel was gezegd De kerkelijke
armbesturen doen veel om aan de armen een
Kerstgave te geven. Ook andere vereenigin
gen werken op dat gebied. Spr. noemde het
Leger des Heils en de odd Fellows. Hij stel
de in 't licht, dat het voorstel-Vogelaar be-
doelt, het A. B. 't recht te geven voor bepaal-
de personen de uitkeering te verhoogen, op-
dat men in't algemeen kan zeggen, dat in
ieder gezin, dat het noodig heelt, een Kerst
gave komt Tusschen de werkloozen met groot
gezin en de enkelingen is een groot verschil.
Spr. zou dan ook nooit mee kunnen gaan om
aan alien een percentage op de uitkeering te
geven. Het B. A. kan ieder geval bekijken, en
het is goed als dit weet dat het de begrooting
voor ditmaal mag overschrijden.
Mr. Leesberg Daar is geen voorstel
voor noodig clat doet het B. A. altijd.
De heer Thomsen vroeg of het wel
vast stond, dat ieder ingeschreven werklooze
bij de Arbeidsbeurs behoeftig is. Zijn er daar
onder ook niet die wat hebben overgespaard
voor den winter omdat ze wisten dat er een
slappe tijd komt?
Mevr.* Westerhof moet lachen en
schreien om hetgeen er in den Raad gezegd
wordt. Dit getuigde dat men geen notie heeft
van de nooaen in een arbeidersgezin, dat
werkloos is. Zij weet er van mee te praten.
Haar vader was 3 jaar werkloos en ontving
ook een pakket met de Kerstdagen. Als men
7 kinderen heeft, dan is er den 2e Kerstdug
niets meer van zoo n pakket over. Wanneer er
geen brandstof worat gegeven dan zit men
gewoon in de kou. De pakketten van de Zon-
dagsschool zijn prachtig, maar geven niets
in de maag. Snapt de heer Thomsen niet, dat
het onmogelijk is, iets over te houden met een
uitkeering van J2? Ga eens zien hoe de
menschen slapen. Ze hebbea aan alles gebrek.
Spr. begrijpt niet dat de Raad zit te sabbeien
over dit 2000. Mr. Sluis mag over zijn kerk
praten, maar de kerkbesturtn geven ook niet
zooveel.
Mr. Sluis: Wij doen in ieder geval alles
uit eigen zak.
Mevr. Wester.hof U moest maar eens
toe moeten met het weinige wat die menschen
ontvangen. „Vrede op aarde, in den menschen
een weibebagen"-', zoo zingt gij op Kerstmis.
Maar de arbeidersklasse zai er om lachen.
In deze sombere dagen begrijpt spr niet hoe
die menschen er komen. Overiiouden! Waar
moeten ze van overhouden? Als de werklooze
weer aan't werk komt, en hij verdient 26
in de week, dan staat de belastinginspecteur
klaar om een deel van dat loon in te houden,
en vordert de huisbaas een dubbele huur. Ze
komen er nooit bovenop! En moeten des wm
ters weer naar het Armbestuur. De toestand
van het ondergoed in zoo'n gezin is treurig.
Ik weet niet hoe ze het hebben Als ik in hun
plaats stond, dan was ik allang de straat op-
getrokken, Ik had zoo graag gewild, dat de
Raad voor dezen eenen keer de hand over't
hart had gehaald.
Ik vind het verschrikkelijk, zoo hardvochtig
te zijn.
Den heer Westerhof speet het buiten-
gewo-on dat waar hij dezen middag blijkbaar
nogal tot genoegen van de heeren had ge-
sproken, toeh den weg naar hun hart niet
had kunnen vinden. Dien weg schijnt dan al
buitengewoon lastig te vinden te zijnIn die
argumcntcn is maar een groncitcon, en dat is,
dat het particulier initiatief niet moet worden
tegengewerkt. Er is echter maar een genoot-
scnap, dat de christelijek charitas uitlceft, en
dat is de kerk, waar mr. Sluis lid van is. Bij
alle anderen is in deze tijden de christelijke
barmhartig'heid vrijwel drcoggelegd.
Mr. Leesberg: Dat mag u niet zeg
gen.
De heer Westerhof: De uitkeeringen
van alie kerken door elkander aan de armen
bedragen 1 per week. Dat zijn de feiten,
daar kan u niets tegen zeggen. Al het andete
komt van het Armbestuur, dus van de ge-
meenschap.
Mr. Sluis: Dat is ook radikaal verkeerd.
De heer Westerhof Dat ben ik met
u eens, maar ik consiateer, dat de kerken voor
hun armen niet zorgen. Wat zij geven is een
bespottelijk ldein bedrag. In menigen kring
die niet godsdienstig is, is de weldadighei i
grooter, dan daar, waar men er mee te ko-op
loopt.
De voorz tter verzocht den heer Wes
terhof in dezen geest niet door te gaan. Hij
behoorde waardeering te hebben vcor de
menschen, dib probceren, in eigen kring te
voorzien in de nooden van hun menschen en
mocht dat streven niet belachelijk maken.
De heer van Drunen Het is toch ze-
ker de voile \vaarheid.
De heer Westerhof Ik constateer al
leen feiten cn zeg geen cnbetrmdijk woor i
Het is toch waar, dat er maar een kerk is. die
voor ziine armen kan zorgen en dat de andere
"daarfoe niet" meer in staat zijn? Anders zou
toch het Armbestuur geen geld noodig heb
ben? Het is toch een feit dat het Armbestuur
150.000 per jaar noodig heeft. Als ik dat
zeg, kan men dat toch niet onfaoffelijk noe-
men Mr. Bosman had het wel over een lijst,
maar ik constateer, dat Mr. Bosman zoo'n
lijst niet heeft laten circuleeren en dit ook
niet doen zal. Wanneer wij het ve-zoek niet
inwilligen, dan krijgen de menschen het ge
noemde bedrag niet. Voor de milddadigheid
van de Roomsch-Katholieken brengt spreker
hulde, maar het feit, dat zij voor de armen
350 collecteerden, bewijst dat zij daarvoor
niet kunnen voldoen, want die armen krijgen
dan maar 1.50: Men is hier asoluubt on
willig, iets te doen.
De voorzitter Dat meg u niet zeg
gen. Onwillig is toch een verdachtmaking
van uwe medemcnschen, die niet toelaatbaar
is. Als it wil zeggen dat wij cnmachtig zijn,
om te voorzien i;i de nooden, zooals u dat
wil, dan is dat een feit, dat we niet kunnen
afwijzen. Maar u m.ag uwe medemenschcn,
die alien op hunne wijze probeeren te doen
wat mogelijk is, niet beschuldigen van onwil.
De heer WesterhofMaar men wil
het toch niet? Ik liet de redenen, waarom,
onbesproken
Mr. Sluis: Men mag het niet, uit be-
ginsel, als men van een andere richting is.
De heer Westerhof: Ik ontken, be-
houdens u, dat iemand hier mag zeggen, dat
het niet mag om principieele begrippen.
Mr. Sluis. Mr. Bosman mag het toch
ook zeggen, als hij meant dat de gemeente
zich op verkeerd terrein begeeft.
De heer Westerhof Mft nadruk
weusch ik te zeggen, dat alle andere heeren
voor hunne armen het Burgerlijk Armbestuur
noodig hebben, aangezien anders de menschen
zouden verhongeren.
De heer K 1 a v e r Keer het eens om.
De heer Westerhof: Als we dus geen
Armbestuur hadden, dan zoudt gij het doen?
De heer K1 a v e r Zeker.
De heer Westerhof Maar dat vloekt
met de historie. De geschicdenis leert, dat
toen de kerkelijke charitas langzamerhand
ineen zonk, op grond van de Armenwet moest
worden ingegrepen. Deze schrijft toch voor,
dat pas mag \yorden ingegrepen, als de an
deren zijn uitgeput. Wij zonden aan de ker
kelijke armbesturen een schrijven, of ze niet
wat meer konden doen. Zij antwoordlden dat
het niet mogelijk was. Wij moesten dus als
gemeente doorgaan om het geld te biijven ge
ven, dat de onmachtige kerkelijke besturen
mankeerden.
Mr. Leesberg: U mag dat de kerke-
lijken niet verwijten. U mag alleen zeggen,
dat het jammer is, dat het aantal behoeftigen
zoo is gestegen.
De heer K1 a v e r Het Burgerlijk Arm
bestuur is gekomen, omdat zooveel menschen
buiten de kerk vielen
De heer Westerhof: Moet ik dan blij
zijn, dat gij uw plicht niet doet? De kerk
heeft toch volgens zijn eigen grondstellingen
tot plicht, zijne armen te onderhouden? Om
dat ze dit niet kan, grijpt de overheid in. Ais
de overheid het particulier initiatief had la-
ten begaan, dan waren de armen ouigeko-
men Laten wij die feiten toch voor oogen
houden. Ik zeg dit niet uit mezelf. gij noopt
mij er toe. Het spijt mij, dat gij hierin vcor
niets te vinden zijt, hoewel gij weet, dat op
andere wijze het geld niet binnen komt.
De Kerstcollecte van het Leger des Heils,
in dit geval de meest sympathieke vorm, om
dat er romantiek in zit, ismachteloos. Ze
kan in Alkmaar hoogstens voor een 30 a 40
gezinnen een pakket voor 4 klaar maken.
Waar zoo de dingen staan, en wij het in onze
maeht hebben, om de zorgen voor de men
schen wat minder somber te maken, daar
hebben wij tot plicht dit te dqen. Ik beweer,
dat overal door die menschen in de Kerstweek
bittere armoede wordt geleden. Met een uit
keering van 10 lijdt een gezin schrijnonde
armoede. Ik beweer niet, dat ge 20 kunt
geven, maar wel dat gij, als gij even den tijd
minder denker kunt doen ziin, dit dan ook
moet doen. Wanneer ik stond tegenover een
onafwijsbaar principe, dan zou ik daar eer-
bied voor hebben. Maar ik ontken dit, omdat
gij alien de hulp van het Armbestuur aan-
vaardt.
Mr. Sluis: Bij ons mogen ze het niet
hebben.
De heer Westerhof Dat kan een be
zwaar zijn in uw oogen, maar uw armen
staan niet bij het Armbestuur ingeschreven
en vallen er dus buiten. Ook de werkloozen
vallen er bij u buiten.
Mr. Sluis: Dat kon u nog wel eens te-
genvallen.
De heer Westerhof richtte zich hiercp
tot Mr Bosman. Z. i. was deze met zijn be-
wering, dat het verzoek een verbreking in-
hield met de Rijksregeling, niet good inge-
'iicht, aangezien Alkmaar zijn werkloozenre-
geling buiten het Rijk om regelt, omdat het
den steun van het Riik dat een te lage uitkee
ring wilde, afwees. Wat het argument van het
plompverloren" in den Raad komen betreft
voor een poos heeft spr. de zaak aanhangig
willen maken in het college, maar torn hoor-
de hij dat het in strijd was met de Armen
wet. Hij aanvaardde dat voorlocpig, maar
toen hij hoorde van Amsterdam, en het arti-
kel in de Armenwet er cp nalas, kwam hij
*ot de ccnclusie, dat elk jurist zal mceten er-
kenne'n, dat het ook volgens de Armenwet
wel mogelijk is. Tegenover den heer Voge
laar voerde spr. aan, dat het Burgerlijk Arm
bestuur .vcor Kerstmis voor de bepaa'de ge
zinnen maar heel weinig doet. Die uitkeering
aan die menschen die het niet kriigen van
christelijke'instellingen. bedraagt maar 1.
De bewefing van den heer Thcmseu, dat de
werkloozen niet altijd behoeftig zijn, oordeelt
hij wel zeer zcnderling. Z. i. had zijn vrouw
gelijk, toen ze bevveerde, dat men bij benade-
ring de nooden van de armen niet kent. Het is
wel merkwaardig, dat de eeriige, die van de
katholieken met het verzoek meegaat, de arme
is. De scheiding gaat dus altijd tusschen de
klassen. Het was bedrcevend, dat men over
zoo'n enkele gift zoolang vergeefs moet pra
ten. Mr. Sluis had de grens al gevonden,
vcordat het klaar gemaakt was.
Mr. Sluis: Dat was mijn tweede-
handsch argument. Het was slechts een prak-
tische overweging.
De heer Westerhof Wat zal ik nog
verder betocgen Het symoathicke wocrd van
den heer van Slinradandt deed ire goed
Het spijt me, dat alles wordt afgewez 'n. Er is
geen houdbaar principe dat zich tegen deze
'dTn'gen verzet. Wij deden deze dingen meer.
In den oorlog deden wij zelfs aan wat men
van zekere zijde „massabedeeling" noemde.
Het Rijk ging daarin zelfs voor. Wij beti\dcn
dus geen nieuwe banen en bepalen bovendien
zelf het tempo. Wie niet geven wil, heeft geen
tempo noodig.
Den voorzitter speet het, dat de heer
Westerhof verschillende opvattingen huldigde
over de manieren, waarop weldadigheid
wordt beoefend. Het Leger des Heils, dat
meer zijn hart heeft, daarvan zegt hij dat
het jammer is, dat het zoo weinig opbrengt.
Maar daarom is het juist jammer, dat hij
woorden gebruikt, die niet van voldoende
waardeering blijk gaven van atlerlei men
schen, die zich bewegen op het gebied van de
particuliere liefdadigheid, en in't bijzonder
de kerken. Spr. vend het't beste om nu maar
tet stemmng over te gaan.
Dc heer Westerhof zeide nog, daf zijn
fractie, hetgeen de vakcentrales vragen, wil
len uitbreiden tot alien, die een uitkeering
krijgen van het Burgerlijk Armbestuur, met
uitschakeling van de werkloozen, die bij de
gemeente te werk zijn gesteld.
Op een vraag van Mr. Leesberg beves-
tigde hij nog, dat hij alleen da ingeschreven
werkloozen bedoalde, die een uitkeering kre
gen. Voorts vroeg spr. een afzonderlijke stem
ming.
Het verzoek van de vakcentrales kwam al
lereerst in stemming en werd verworpen met
10 tegen S stemmen. Voor stemden de soc -
dem, de vrijz.-dem. en de heer van Slinger-
landt.
Hctamendement der soc.-dem. fractie op 't
verzoek van de vakcentrales werd met gelijke
stemverhouding eveneens verworpen.
De voorzitter sloot hierop de verga
dering.
Wij kunnen de verblijdende mededeeling
doen, dat de burgemeester ons mededeelde,
dat door particulieren heden een bedrag van
1500.bijeengebracht is.
Het ligt in de bedoeling dit geld aan het
Burgerlijk Armbestuur af te dragen, opdat
hiervan, naar gebleken behoeffe, voor ar
men en werkloozen een Kerstgave zal kun
nen verstrekt worden.
Zooals nit bovenstaand Raadsverslag
blijkfwerd hiervoor door de Soc.Dem. frac
tie een bedrag van pi. m. f. 2000 noodzake-
lijk geacht
Er ontbreekt dus, om tot de in den Raad
voorgestelde uitkeering te komen, nog een
bedrag van 500.
Wh stellen ons gaarne beschikbaar bijdra
gen daaivot r aan on i bureau in ontvangst
fe nemen en te verantwoorden.
Laat men tiacbten deze Kerstgave voor de
armen thans ten voile uit paiticuliere bijdra
gen te kunnen vershekken.
De Alkmaarsche Courant wil gaarne het
goede voorbeeld geven en stelt hiervoor
f 100.beschikbaar.
EM
VEiLIGHEgOSIi&E^JE
A'rovinciaal nieuws
BOND VAN ZUIVELFABRIEKEN IN
NOORD HOLLAND.
Verve! g.
Dr.D. Mol directeur van den Keurings-
dienst voor waren in het gebied Alkmaar, gaf
hierna een uiteenzetting van het melkbesluit,
speciaal met betrekking tot de zuivelfabrieken.
Spr. begon met het melkbesluit kort te be
spreken en wees daarbij op de omstandigheid
cat het besluit onderscheidt maakt tusschen
den boer-producent en den verkooper van de
melk. Verder wees spr. erop, dat het beslur
niet meer spreekt van voile melk, doch een-
voudig van melk, hetgeen spr. ook juist acht,
terwijl voor het vetgehalte geen minimum is
vastgqlegd. Dit kan geschieden door de ver
schillende gemeenien.
Om knoeierijen tegen te gaan is bij vervoer
van melk en ondermelk op een voertuig dui-
delijk voorgeschreven hoe't vaatwerk, dat die
bestanddeelen bevat van buiten moet zijn ge-
merkt.
Het melkbesluit geeft de keuringsdienst
recht de bedrijven van de melkveeh'ouders te
bezoeken, om na te gaan of de melkwinning
en bewaring etc. aan bepaalde eischen, in het
besluit omschreven vold'cet. Verder gaat de
macht van den dienst niet, zoodat deze bepa-
ling naar spr.'s oordeel (art. 19) vrij slap is
Ook andere artikelen beperken het toezicht
van den keuringsdienst tot de melk, over het
vee heeft men niets te zeggen.
Alleen art. 21 (melk van bedrijven waar
typhus heerscht), beperkt aanmerkelijk de
vrijheid van den veehouder. Deze mag in eer
dergelijk geval zonder meer geen melk ver
voeren, terwijl de arbeiders in wiens gezin de
ziekte heerscht niet aan de melkwinn ng enz.
deel mag nemen.
Bij art. 23 deelt spr. mede, dat dit het
moeilijkste artikel uit het geheele besluit is
Ook spr- is dit artikel nog niet vclkcmen dui-
delijk. Daarom wil spr., na een vluchtige be-
handeling der andere artikelen, langer bij dat
artikel stilstaan.
Art. 23 bepaalt allerlei omtrent het ver
voer van de verschilknde melkproducten van
proaucten afwijkende samensteling, en van de
personen met het vervoer belast.
Onder bepaalde cmstandigheden kan de
minister voor bepaalde veehouders ontheffing
van sommige voorschriften verleenen. Daar
bij moeten echter waarborgen worden ver-
schaft, dat het vervoer dan slechts een be
paalde bestemming heeft (b.v. vervoer van
melk van de bcerderij naar de cooperatieve
fabriek). De omstandigheid dcet zich voor.
dat de minister de zaak eenigszins omdraait
en vraagt aan hen, die om ontheffing verzoe
ken, welke waarborgen zij kunnen geven.
Spr. meent dan ook dat aanvragers tenminste
een stalcontrole zullen moeten instellen, ter
wijl tevens contact zal moeten worden gezccht
met een veearts en een medicus. Op deze
waarborgen zal dan toch zeker de keurings
dienst toezicht moeten houden, anders kan de
aanvrager gemakelijk waarborgen opsommen,
zonder er zich aan te houden-
Voor spr. en ook vcor zijn collega uit Haar
lem is het nu de vraag of die waarborgen in-
dien ze zeer streng zijn, het niet verkieslijker
maken om geen ontheffing te vragen volgens
art. 23. Is men dan zoo bang voor den keu
ringsdienst, dat men onder alle omstandig
heden dien dienst buiten zijn huis wil houden.
OP ELECTRISCHE LEIDIN-
GEN LOERT DE DOOD! Gebruik
alleen H AN D LAM PEN van veilige
consiructie. Nergens mag eenig ko-
peren deel van de lamp of van tut
sneer zichtbaar zijn. ANDERS
KAN AANRAKING U HET
LEV EN KOSTEN.
Spr. meent, dat, indien de keuringsdienst het
besluit soepel uitvoert, het niet gewenscht is
hem overal buiten te houden. Men waardeert
in vele gevallen den dienst, en daarom kan de
veehouder ook misschien voordeel van zijn
steun trekken. Spr. adviseert daarom om niet
te spoedig tot het aanvragen van ontheffing
overeenkomstig art. 23 over te gaan. Blijkt
na een paar jaar de keuringsdienst te lastig
te worden, dan kan dat nog altijd geschieden.
Hierna wordt gepauseerd.
Na de pauze deelt de heer de Boer, te
Stompetoren mede, dat aan het laatste ont-
werp melkbesluit door de landbouwvereenigin-
gen is medegewerkt in dier vc, dr'- ,r n er
meende op aan te moeten dringen om alleen
controle te houden op het product en niet op
de melkwinplaatsen. Invloed op dat besluit
kon men echter direct niet uitoefenen.
Spr. deed nadere mededeelingen over de ver
anderingen, welke de verschillende ontwerpen
hebben ondergaan. Voor de landbouworgant-
saties was het het groote bezwaar, datalle
bepalingen betreffende den melkverkooper ook
toepasselijk zouden zijn op die fabrieken, wel
ke slechts een enkelen maal in den winter ver-
koopen. Daarom was aangedrongen door de
F. N. Z. om vrijstelling voor fabrieken, welke
aan bepaalde eischen "zullen voldoen. Waar-
schijnlijk is dit verzoek de oorzaak van arti
kel 23, een artikel, dat spr. al evenmin erg
duidelijk vindt, en dat heel weinig nut zal af-
werpen meent spr., daar toch steeds controle
van den keuringsdienst noodig zal blijken.
Spr. meent daarom, dat men ernstig zal
moeten nagaan of het wel gewenscht is, dat
de zuivelfabrieken in Noord-Holland over
zullen gaan tot het aanvragen van onthef
fing overeenkomstig Art. 23, of dat men de
voorkeur zal geven aan controle der keurings-
diensten.
De heer Jensma wees er op, dat de eiscli
7.3 pet. drooge stof in de karnemelk te hoog
is, daar te veel water in de karnemelk geen
vervalsching is, doch daaruit voortspruit, dat
men de boter moet wasschen om deze zoc
duurzaam mogelijk te maken- Hiermede dient
men terdege rekening te houden.
Dr. Mol merkt op, dat in het district Alk
maar en zeker ook door den geheelen dienst,
niet al te streng zal worden opgetreden Men
moet echter cijfers hebben om eenig houvast
te hebben. Spr. wil daarom liefst in samen-
werking met de boeren het melkbesluit uitvoe-
ren. Gebeurt dat, dan behoeft de melkvoor-
ziening ten plattelande niet in het gedrang te
komen.
Uit verdere mededeelingen bliikt, dat men
in het district Alkmaar deze richting uit wil
en vertrouwen in den dienst stelt. Ook blijkt,
dat verschillende bepalingen in de praktijk op
groote bezwaren stuiten, vooral wat betreft
het vervoer van de karnemelk van de f-■
briek naar den boer terug.
De heer L. Broekens merkt verder op, dat
de reglementen betreffende melklevering der
fabrieken er op uit zijn een zoo goed mogelijk
product te maken. In die richting werkt ook
het melkbesluit. Spr. wil daarom aanraden
geen ontheffing te vragen, doch samen te
werken met de keuringsdiensten.
•De heer de Boer meent echter, dat het in
de bedoeling heeft gelegen, dat elke fabriek,
welke geep liter consumptiemelk levert, vrij
zou komen van de bepalingen van het melk
besluit. Dit is echter in het besluit ten slotte
niet tct uiting gekomen. Waar echter de keu
ringsdienst het middel is om tot een betere
melkvoorziening te komen. zou spr. niet gaar
ne zien, dat men zich aan de controle van
dien dienst zou gaan onttrekken.
Dr. de Mieras, directeur van den keurings
dienst te Haarlem deelt mede. het volkomen
eens te zijn met hef gesprokene. Ook spr. zegt
Volgaarne ziin medewerking toe.
Dr. Scheij juichte het toe, dat men con
amore met de keuringsdiensten mede wil wer
ken, dit is toch het beste m'ddel om tot een
betere melk-voorziening te komen.
Het woord was hierna aan den heer J. Dok-
ter uit Alkmaar voor het doen van mededee
lingen van de commissie voor Landbouw-
eooperaiie.
Spr. wees er op, dat men in diverse fa-
brieksaangelegenheden veel te weinig de com
missie raadpleegt, terwijl voor samenstelling
van statuten en voor de boekhouding voor-
lichting dikwijls gewenscht zou zijn.
In hoofdzaak heeft de commissie zich den
laatsten tijd bezig gehouden met de boeren-
verzekering. Voor deze verzekering komen het
meest in aanmerking het „Centraal Beheer"
te Amsterdam en het Onderling Boerenverze-
keringsfonds te Leeuwarden.
Verder wees de commissie bij voortduring
cpt de wenschelijkheid, ja. de noodzakelijkheid,
van een goede boekhouding voor den landbou-
wer, waarbij goedkoope deskundige hulp van
het grootste belang is. Hiervoor is een Coo-
peratie Zuivelbank te Alkmaar het aangewe
zen lichaam. Ruim 30 personen maken van
die aangebeden hulp gebruik. De wensch is
echter om in de toekomst te komen tot een
zelf standi ge vereeniging met eigen personeel
en eigen kas.
Verder heeft de commissie zich in verbin-
ding gesteld met de producenten en verbou-
wers van fijne zaden en suikerbieten, om deze
bij te staan in hunne pogingen om meer zeg-
gingschap te krijgen tegenover de koopers
der prcducten.
In de laatste vergadering is de t b. c-be-
strijding onder het rundvee efnstig onder
oogen gezien. De commissie heeft zich geen
partij gesteld in de wijze, waarop men die be-
strijding wil uitvoeren.
De agenda voor de vergadering van de F.
N. Z. te Utrecht gaf geen aanleiding tot be-
sprekingen.
De heer H. K. Koster, voorzitter en de heer
G. Nobel secretaris van den Bond werden
voor het jaar 1926 opnieuw benoemd als lid
