AlKmaarsohe Caurant
Hel ondtrgiondscne syndioaat.
Van recht en onrecht.
Honaerc! Acht en Twintigsta Jaargang.
Dinsdag 12 Januari.
L. IMKEM3 - ALK AAR
I Ki II. LIU ON.
De overstrooming
in ons Sand.
No. 9
1926
stausnieaws.
DE POLITIEKE TOESTAND.
Er was niet veel beldngsteiling gisteravond
voor de rede van den heer R. A. den Ouden,
in het „Gulden Vlies", voor de anti-r°v.
kiesverteniging Nederland en Oranje, over
hot onderwerp ,,De politieke toestand."
De vergadering werd geopend met het zin-
gen van Ps. 98 vers 2, op verzoek van den
heer Hoijtink, die daarna las Ps. 8 en ver-
volgens voorging in gebed.
In een kort inleidend woord zette de heer
Hoijtink uiteen, dat het beleggen van deze
vergaderirg niet zoozeer gevolg was van de
politieke crisis, a.s wel van het verbreeden
en verdiepen van het werk der kiesvereeni-
jing.
Hierna was het woord aan den heer den
Ouden, die de anti-rev. kiesvereen ging lot
bracht voor hare actie voor de verkiezmgen
van verleden jaar, die een niet onbelangrijke
winst te Alkmaar en omgeving tot gevoig
had, gelijk spr. met de cijlers van den stem-
b usui is lag aantoonde. Ware de vooruitgang
overal zoooanig geweest, can zouden wij
van den uitslag e.gen.ijk geschrokken zijn.
Nu dit evenwei niet zoo mocht zijn, zullen
wij moedig voorigaan, zei spr.
Als goede anti-rev. hebben wij ons af te
vragen hoe het er met onze partij heeft voor-
gestaan en wat de siembus o;:s geieerd heeft.
Nauwelijks was ae parkmentaire arbeid weer
begonaen of er bra.; een regeeringscrisis uit,
die thans nog voortduurt en waarvan nog het
einde niet met zekerheid valt te zeggen. Spr.
geloofde, dat de crisis met zou zijn voorgeval-
len, als in den verkiezmgstijd meer eerlijk
was opgetreden.
De verkiezingsuitslag heeft ons veel te
zeggen, meende spr., cue oan aanhaalde uit-
spraken van de „Nederlanaer", waariu o.a.
werd betoogd, dat het verlies van de 25000
stemmen wel iets gaf te leeren. Het blad wil-
de niet zeggen, wat dat „iets" was, en dat
vond spr goed, want het zou dan ook hebben
moeten zeggen waardoor de chr. hist, unie
13000 stemmen had verloren.
Vervolgens ging spr. na hoe de N. R. Ct.
en „Het Voik'" spraken over het verlies der
anti-revoiutionnairen.
Hoezeer deze drie bladen van inzicht ver-
schillen, zij waren het er toch wel over eens,
dat het verlies nauw verband hield met het
optreden van den heer Coiijn. Geen der drie
bladen gaf aan, welk optreden van den heer
Coiijn werd bedoeld. Dat het diens optreaen
in het operdaar in den veikiezingsstrijd zou
zijn, geloofde spr. niet, omdat menschen van
allerlei richting het er over eens waren, dat
Coiijn alleen e.gen inz'chien weergaf en z.ch
onthield van prikkelende aanvallen op andere
partijen en hare leiders. Spr herinnerde er in
dit verband aan, hoe de heer Wibaut op den
avond voor de verkiezingen draadloos een
rede hield, waarin de heer Coiijn werd aange-
vallen, en dat laaistgenoemde daarentegen
daarna cen zuiver zakeiijke toespraak hield.
Zou de financieek politick van Coiijn, ge
voerd om ons lard en volk te behoeden voor
rampen als waartegen buiten onze grenzen
thans nog wordt gevochteni de oorzaak van
den achteruitgang van het skmir.ental zijn?
Spr. had het aanvankelijk g.jvreesd, omdat
men hem in het najaar van 1924 op zijn
spreekavonden nimmer de gewone prircipiee-
le vragen had geste'd, maar het debat altijd
ging over de salarisverm'nderingen, enz.
Maar hoe dichter de verkiezingen nadrrder,
hoe meer spr's vre,es was verdwenen want
voortdurend had hij teen stemmen gehoord,
die verzekerden dat het anti-rev vaandel niet
zou worden ver'aten. en spr. was dan ook
overtuigd, dat Co'iin's finandeele politiek
geen oorzaak van den achtcmtgang was
Als het politieke beleid der anti-rev. der
laatste jaren in de Kamer de oorzaak is. dan
hebben wij ons te herzkn, om het oi'de voet-
stuk van Green van Prineterer weer te betre-
den en de oude Calvinistische brnen weer te
vo'gen
Inderdaad is het veriies z-er enrt'g nog
veel grocter zelfs d"n de d ;e bovengnmemde
bladen aargaven Want a's we een juiste
vergelijking wilkn maken mrf de rosirie vrn
1922, moeten we niet vergekn dat er Den
veel minder kiezrrs waren. ongeveer 5 pet.
mmder dan ir 1925.
Om nu iuist na te napr oeve' "re verlo
ren hebben. moe'en we hi' de in 1922 on de
W repareeren n'le sydemon sehr -
machines. l)o onderdeelen van do mens'
bckendo inerken z n steedsvoorrad g.
Door Mrs C N Williamson.
Nederlanasc/ie verialing van Ada van Arkel
Toch voelde het meisje zich niet op haar
gemak want ze wist, dat V.o.a twee vijandin-
nen in huis had iwee vrouwen, die, notwel
zoo verscniilend als zomer en winter, hun
jonge mooie medeminnaies om Gezeiide reaen
haatien omdat ze, tegen haar wil, genade had
gevonden in die oogen van aen man, die bei-
den lieihaaden.
Sheila ging regelrecht van Lady Ething-
tons kamer naar bet kanloor van mr. McKin-
non, waai* ze wilde uitleggen, indien hij al te-
rug gekomen was, waaran ze dien middag
haar plichten verzuimd had. Hij zou mis-
schien boos zijn omdat ze met mr. Carring-
ton in zijn auto was uitgegaan, maar dat kon
toch eigenlijk niet, want ze was in haar vrije
uur gegaan en ze kon onmogelijk voorzien,
dat er een ongeluk zou gebeuren dat haar
zich zou doen verlaten en haar onbekwaam
zou maken voor haar werk.
Toch zag ze er tegen op den directeur on-
der de oogen te komen en haar hart begon
sneller te kloppen, teen zijn stem aan de an
dere zijde van de deur tot haar doordrong.
Hij was dus al terug gekomen.
„Heeft u daar bewijzen van?" zei hij.
„Mijn dochter heeft het me zelf verteld,"
a. r. lijsten uitgebrachte stemmen 5 tel-
len, waaruit dan volgt dat wij in 1925 ruim
45001) stemmen hebben verloren.
Aan hen, die in plaats van op de a. r. op
andere partijen stemden, wilde spr. in herin-
nering brengen aan de hand van uitlatingen
van Marchant, wat men van de vrijzinnigen
heeft te verwachten. En wat beteekent een de-
mocratisch bewind van de S. D. A. P., daar-
voor verwees spr. naar Duitschland waar de
soc.-dem. zelfs niet hebben te zeggen hoeveel
procent de ambtenaren van hun salhris zul-
,en mogen houden, maar waar de bankiers in
Newyork dit voorschrijven.
Spr. herinnerde er aan, dat de heer Albar-
da, de nieuwe leider der S. D. A. P., in de
Tweede Kamer betoogde, dat de meerderheid
der kiezers zich had uitgesproken tegen de
coalitie, hetgeen spr. onikende, omdat daar
voor 503/« van. het stemmental was uitge-
bracht. En dan zijn bij de niet direct bij de
coalitie behoorenden toch altijd nog duizen-
den geweest, die toch christelijk hun stem uit-
brachten. Spr. bezag den stembusuitslag dan
ook anders: er is z. i. een verscbuiving ge
weest bij links zoowel als bij rechts naar de
vleugeis der partijen. Bij rechts ging dit naar
de uiterste vieugels, bij links bleef die ver-
schuiving meer in de partij, omdat men an-
ders bij de communisten was terecht geko
men.
Over het verbreeden der klove verheugde
spr. zich, omdat daardoor de politiek over de
juiste beginselen. zuiverder wordt.
Daarom verwachtte spr. na de verkiezingen
al aanstonds, dat links zich meer zou aaneen
sluiten tegen den terugkeer van Coiijn, wat
dai; ook gebeurde. Immers, toen de bioscoop-
wet weiu „ehandeid (uitvoerig sprak de heer
den Ouden over de z. i. slechte gevolgen van
de film, als zij in dienst wordt gesteld van
„den geest uit den afgrond") sloten alle
rechtsche partijen zich aaneen voor dit ont-
werp en alle linksche spraken zieh daartegen
uit. (In dit verband gaf spr. nog als zijne
meening te kennen dat de heer Kersten daar
bij onverstandige politiek voerde door slui-
ting van alle bioscopen te eischen, omdat dan
ook oranjefilms e. d. verboden zouden zi,n.)
Een ander gevolg van de verschuiving der
stemmen en het weaer optreden van Coiijn als
minister zou, naar spr. inzag, zijn, dat van
allerlei dkgen in onze samenleving, die niet
zijn in overeenstemming met de chr. beginse
len, de schuld gegeven werd aan Coiijn.
Hieraan deed in de eerste plaats mee ds.
Kersten, die het afkeurde dat de coalitie was
blijven voortbestaan.
Spr. meende, dat het in strijd is met Cods
woord, dat de overheid als geloofsrechter zou
optreden, zooals velen wenschten. De geschie-
denis leert de onjuistheid van dit verlangen:
als de overheid zich met het geloof bemoeit,
wint het ongeloof veld.
Op kerkelijk terrein staan de anti-rev. en
roomschen fel tegenover elkaar, maar daar
om kumen zij toch in staatkundig opzicht
wel samenwerken. Wij mogen toch bij de
R K. wel steun zoeken in den strijd tegen
slechte zeden, gebrek aan vaderlandsliefde,
enz. Als wi.: daarin mis zien, was dit ook
het geval met Okviai us, Calvijn, den Vader
des Vaderlands e. a. en hebben alleen ds.
Kersten en ds. Lingbeek en hunne volgelin-
gen het bij het rechte eind.
Spr. ging na hoe het stichten van de herv.
kerk als staatskerk leidde tot het verleenen
van ambten en tetrekkingen alleen aan de
aanhangers daarvan. Dat ds. Lingbeek terug
keer van de staatskerk wenscht, kon spr. be-
grijpen, maar niet van ds. Kersten, die pTedi-
kant is in een der meest vrije kerken. van ons
land. Hij zou dan geen predikant mogen blij
ven en zou ook geen Kamerlid kunnen blijven.
Het eenige middel om zulke menschen af
te tiengen van hunne dwalirgen en weer te
rug te voeren tot de anti-rev. partij is om de
ze partij door groote toetreding als lid sterk
te maken en de dwalenden dan te bewerken
door huisbezoek en lectuur. Men onderschat-
te de kracht van de tegenpariij riet.
Aan de averechtsche politiek van ds.
Kersten c.s. is de huidige minlstercrisis te
wijten, die zeker niet zou zijn uitgebroken,
a's bij de verkiezingen het antipapisme niet
zoo fel was opgevoerd. Het gezantschap fcij
den pans werd genoemd het overleveren van
het pre1- 1 "tsche Neder'and aan Rome, enz.
Men moet. zei spr., de zaak anders be-
schouwen. Of daar in Rome nu zit de paus of
de sultan van Turkije, het feit blijft dat aan
het Vaticaan een 25-tal g zanien zijn en dit
dus een politick centrum is, waarvan onze
regeering wenscht, dat ook Nederland daar
zal zijn vertegenwoordigd Daarmee is aan
den paus geen enkel eerbewijs gegeven als
hoofd der roomsche kerk. In het Nederland-
sche vo ksleven verandert absoluut niets door
de aanwezigheid van jhr. van Nispcn als
gezant 1 ij het Vaticaan en spr. vord het erg,
dat er zooveel menschen zijn, die gelooven
op gezag van ds. Kersten e. a., dat dit ge-
zantschan een roomsch slempel op ons volk
drukt. Hij is verantwoordelijk voor de crisis,
antwoordde een andere stem, die Sheila maar
al te goed kende. Het was die van Lady
Marscen. „Het is schandelijk. Ik hen werke-
liik van meening, dat u, om uw gasien ter wil-
le te zijn, zoo'n schepsel moet ontslaan, mr.
McKinnon. Zij is niet de geschikte persoon
voor een vertrouwenspositie als u haar heeft
gegeven; en behalve de dingen, c'ie ik u ver
teld heb. gaat ze het heele hotel rond om
praaijes van de een aan den ander over te
brengen, ver en weer. Sedert zij hier geko-
s men is is dit huis niets anders geweest dan
een broeinest van schandaaitjes. Ze is er in
geslaagd minstens een half dozijn menschen
die vroeger bevriend waren hevig tegen el
kaar op te stoken. Maar daar ik degene ten
die er het meest onder geleden neb, voel ik,
dat ik het recht heb u te vragen haar weg te
zenden."
„Ik zal er in ieder geval eens over naden-
ken," antwoordde mr. McKinnon. „Indien u
niet verkeerd zijt ingelicht, moet juffrouw
Douglas natuurlijk gaan. Maar ze moet een
kans krijgen om zich te verdedigen. Ik zal
haar dadelijk hier laten komen
„Ze is hier, mr. McKinon," zei Sheila bij
de deur. „Ik kon niet helpen, dat ik de laatsle
woorden hoorde."
„Dat komt goed uit," antwoordde mr. Mc
Kinnon tameiijk koel. „Heeft u gehoord. dat
Lady Marsden u er van beschu'digt, dat a
zich door kapitein Derby laat omkoopen om
briefjes van hem aan Lady Viola over te
ore" gen?"
„Ik wist, dat'ze me van zooiets dergelijks
maar spr. schetsfe hem als een kind, dat niet
weet dat het kwaad doet.
Ds. Kersten zou geen nieuw ministerie
hebben kunnen vormen, en- evenmin kon dit
ds. Lingbeek of dr. Kromsigt, die resp. een
en twee roomsche ministers in ons land wel
toelaatbaar achten.
In. dit verband stelde spr. de vraag of in
derdaad het algemeen kiesrecht en even-
redige vertegenwoordiging wel zulke zege-
ningen zijn voor ons volk, als men heeft wilien
doen gelooven. Door deze zaken toch zijn poli
tieke hansworsten als ds. Kersten c.s. in de
Kamer gekomen.
De heer Marchant zag in het relletje van
ds. Kersten een mooie aangelegenheid om
Coiijn te doen heengaan, die hem op zijn bru-
taal. optreden in de Kamer niet meer wilde
antwoorden. Een nieuw ministerie kon de heer
Marchant echter niet bij elkaar krijgen, hoe-
wel hij genoegen wilde nemen met het ge
zantschap bij den paus en rog meer toenade-
ring aan de roomsche Kamerfractie aanbood.
Aan Albarda behoefde de Koningin toen geen
opdracht meer te geven tot vorming van een
nieuw Kabinet.
Spr. ging na hoe daarna dr. de Visser de
opdracht kreeg en dat nog altijd gevraagd
kan worden hoe het chr. hist, geweten zich nu
wel kan vereenigen met meergenoemd gezant
schap. Spr. meende, dat het tegerstemmen
van de chr.-hist. tegen dat gezantschap is te
wijten aan vrees voor het overgaan vart hun
ne kiezers naar ds. Kersten.
Op't oogenbiik is de ministercrisis nog
niet geeindigd en hoe zij zal afloopen, is
thans niet met zekerheid te zeggen, hoewel
volgens spr. de meest voor de hand ligyende
oplosing zal zijn, dat het huidige minsterie
blijft, omdat er immers geen ander is te vin-
den. Spr. waarschuwde, dat door een crisis
als thars de weg wordt geopend voor het ter
zijde sellen van het kabinet, voor een toe-
stand dus als in Italie, omdat immers de
ministers weten dat geen andere regeering
kan worden gevormd. Zij kumnen dus regee-
ren zooals zij wilien en behoeven zich dan
van moties e. d. niets aan te trekken. De heer
Co'ijn zou dan een Mussolini kunnen worden
zonder het te wilien, want spr. stelde vast,
dat de anti-rev. in tegenstelling met de wel
eens gehoorde bewering niet fascistisch zijn.
Hij hoopte dat ons land daarvoor zal worden
behoed.
De heer H o ij t i n k sloot, toen niemand
der aanwezigen nog een vraag had te stellen,
met een kort woord van dank aan den spre-
ker de vergadering, waarop de heer den
Ouden voorging in dankzegging.
Bij het uiteengaan der vergadering werd
een collecte gehouden ten bate van de slacht-
offers van. den watersnood.
De doorbraak bij Zalk.
Nog steeds gaat door het gat van de door
braak bij Zalk een zware stroom. Hoewel, zoo
meldt men aan de N. R. Crt. de sluizen bij
Oosterwolde zoo krachtig mogelijk spuien op
de Zuiderzee, kunnen zij toch niet de massa
water doorlaten, die door de doorbraak komt,
zoodat het water geleidelijk verder door-
dringt. Het staat voor de stad Elburg, waar
men bezig is dammen te plaatsen. Ook is het
water tot het plantsoen rondom Kampen
doorgedrongen.
Gister heeft de burgemeester van Zalk en
Veecaten, de heer P. van Vleuten, per roeiboot
een onderzoek ingesteld op alle door het wa
ter omringde boerderijen, welke niet door de
bewoners verlaten zijn. Waar dit wenscheliik
was, is een roeiboot ter beschikking gesteld.
Deze twaalf boerderijen, dicht bij Zalk, zijn
gebouwd op hoogten en nog vrij van water.
Uit Kampen wordt gemeld.:
De polders om Kampen en ook de gemeente
Kamperveen staan tengevoige van de door
braak bij Zalk geheel onder water. Door de
grootere uitgestrektheid, die onder water ge-
loopen is, en door den gunst'gen wind, waar
door het water kan loozen in de Zuiderzee,
valt het water te Zalk nog steeds. De opening
bedraagt thans ongeveer 150 M.
Nabij het punt, waar de spoor Kampen—
Hattem den straatweg bij de Koelucht snijdt,
is een groot gat geslagen in dezen straat
weg, tengevo'ge waarvan eenig gevaar te
duchten is voor de beide bilizen van de Kam-
petwaterleiding.
Uit Nijmegen en omgeving.
Wel is het water in den Ooijpolder vailend,
maar van de Meersluis in Oostelijke richting
ziet men nog-niets dan water en naar schat-
ting van menschen, die vanocbtend blikten
naar de plaatsen, waarvan de stroom hen had
verjaagd, zal het rog vele dagen duren, al-
vorens de groene vlakte weer wordt gezien.
Door de zon beschenen was de ongerimpelde
watervlakte, waarboven in de verte rooklooze
beschuldigde," zei Sheila Lady Marsden aan-
ziende, die haar gesteelde lorgnet voor de
oogen hield en haar uit de hoogte opnam.
„Heeft u ooit den kapitein geholpen om met
Lady Vtola in contact te kmen?"
„Ja. Maar begon Sheila en bleef pijn-
lijk steken, toen ze voor het eerst realiseerde
dat ze geen antweord kon geven dat oprecht
kon zijn en tegelijkertijd haarzelf niet zou be-
schuldigen.
Mr. McKinnon, die kiaarblijkelijk een ver-
ontwaardige ontkenning verwacht had, keek
zeer ernstig.
„U ziet, dat ik gelijk had," riep Lady
Marsden. „Nu, wat is u van plan te doen?"
„Ik moet er alleen ipet juffrouw Douglas
over spreken," mevrouw," zei de directeur.
„Wat? Weigert u nog aan haar schuld te
gelooven?"
„Ik moet van haar eigen lippen hooren,
wat ik gelooven moet en het zou pijnlijk zijn
voor iedereen die er in betrokken was, wan-
neer de zaak in :t openbaar behandeld werd."
Ontstemd ging Lady Marsden statig de
kamer uit met een air van beleedigde waar-
d:gheid en Sheila, hoewel ze mr. McKinnon
innig darkvaar was dat hij haar het voordeel
van den twiifel gegeven had en haar een open-
hare innuisitie bespaard had, bee^de inwendig
Ze kon g°en lei'^ens vertel'en en toch mocht
ze Ladv Vio'a niet cof"promitte"ren in geen
enkel opzicht. Ze moest dat voor zich hou
den. wat er ook oeteurde.
„Nu iuffronw Don"',0?, nu h^t o ge'egen-
heid u te verklaren," begon mr. McKinnon.
fabrieksschoorsteenen en enkele torentjes uit-
staken, niet zonder bekoring. Maar voor de
menschen uit de Ooij, verdreven als zij van de
hun liefste plek, was het vandaag geen zonni-
ge dag, al zijn zij veilig onder dak gebracht.
Aan de kade is het groote leed geleden.
Onder Neerbosch stond het water gister 15
c.M. lager dan gisteren. De velden bij de
Broekstraat aldaar staan er nog diep onder
De boerderijen onder Neerbosch hebben veel
geleden. Een hoeve staat er op instorten.
Uit Grave.
Gistermorgen half negen werd gemeld;
De Merwede is vannacht weer 10 c.M. ge-
vallen. De stand is nu zoo, dat de sluizen
aan de Waterpoort weer geopend konden wor
den; de schepen kunnen dus weer van de Mer
wede in de Lingehaven komen. De Linge is
nog niet toegankeiijk omdat de sluis bij de
Korenbrug nog steeds van schofbalken is
voorzien. Buiten de Waterpoort begint alles
zoowat droog te loopen; waarschijnlijk zal
het terrein daar morgen weer begaanbaar
zijn. Stand 3.40 M. -j- N. A. P.
Het terrein van de kruiwagenfabriek aan
de Merwede is droog geloopen.
Uit Amerongen werd Zondag gemeld:
Het water in den Rijn hier is nu zoover
weggevallen, dat de veerweg voor het groot-
ste deel droog ligt, en het pontveer waar
schijnlijk morgen weer geopend wordt
In de Geldersche vallei is te Woudenberg
ook reeds veel water verdwenen, maar te Vee-
nendaal is het zelfs nog iets gestegen. Er
staan daar uitgestrektheden blank.
Kwaadwilligen hebben de Groeperkade
dcorgestoken, waardoor de Groep dreigde on
der te stroomen. Het gat kon echter gedicht
worden, waarna een wacht ter plaatse werd
ingesteld.
Uit Deventer en omgeving.
Er zijn weer enkele plaatsen voor de passa
ge vrijgekomen in de binnenstad. De over-
stroomde buitenwijken zijn nog niet te berei-
ken. Het vreemde verschijnsel doet zich voor,
dat pas thans in de oude binnenstad tal van
kelders, die tot dusver droog bleven, beginnen
onder te loopen. Men schrijft dit toe aan den
geweldigen druk van het kwelwater, dat
blijkbaar den grond onder de stad geheel
doorweekt. Men ziet buiten de stad, in de
streken, die binnen de groote bandijken lig-
gen, hetzelfde verschijnsel. Velen geraken
daar nu in moeilijkheden wegens den hoogen
stand van het binnenwater.
Bij de groote overstroomingsramp in deze
omgeving kwam vannacht een pieuwe onvoor-
ziene schade. Het heeft hier n.l. hard gevro-
ren. De vele veldvruchten, die de vorige week
nog voor het water in veiligheid werden ge
bracht en slechts licht werden afgedekt, om
dat men niet zoo spoedig geschikt dekmateri-
aal bij de hand en vrij had, .zijn zwaar door
de vorst beschadigd. Men heeft onmiddellijk
maatregelen genomen, om deze schade voor
komende dagen fe beperken.
Gistermorgen werd ons uit Deventer ge
meld:
De waterstand in den IJsel was hier van-
morgen 661 centimeter, wat dus een val aan-
gaf van 23 centimeter.
Gistermorgen kon men van het Knuttel-
dorp de Zutphenschelaan weer passeeren tot
de brug over de Nieuwe Haven. De bestra-
ting blijkt daar door verzakking geheel ver-
nield te zijn, zoodat het verkeer met Zutphen
ook bij het droog komen van den rijksstraat-
weg nog geruimen tijd stagnatie zal onder-
vinden.
Een groot gat is geslagen in de waterkee-
ringen bij de Pothoofdsluis tusschen het Over-
ijselsche Kanaal en den IJsel. Daar blijkbaar
de sluis beschadigd is, kan vocrloopig op
schutten naar het Overijselsche Kanaal niet
worden gerekend.
Voor zoover de bewoners van de over-
stroomde wijken het Knutteldorp en het
Hoornwerk, hun huizen konden bereiken, gin-
gen zij onmiddellijk over tot het orde brengen
in hun hopeloos ontredderden huisboedel. De
interieurs der huizen biedien een ellendig aan-
zien, ze vertoor.en een soortgelijk bericht als
na brand.
Aan het naderen van het centrum van het
Knutte'dorp is nog geen sprake, omdat daai
het water nog in de huizen staat.
In de overstroomde wijken de Hoven en de
Steenen Kamer vaart men nog steeds door de
straten en ook over den rijkssfraatweg van
Deventer naar Apeldoorn. Toch keeren daar
reeds bewoners terug, die op de bovenverdie-
pingen hun intrek nemen en met de vletter-
lieden van en naar hun huizen varen.
Op het Knuttetoorp was men gistermorgen
bezig, geheel entredderde luxe- en vrachtau-
to's weg te halen. waarmee men, toen het wa
ter op kwam zetten, nog bewonen wilde weg-
haien, wat verhtoeerd werd door het wegzak-
ken van de voertuigen in de gaten, die door
de fellen stroom in de straten zijn geslagen.
Gistermorgen vertrokken van hier de ma-
„Ik moet zeggen, dat ik ontsteld en onaange-
naam getronen ben, dat zulk een historie me
naar het hoofd wordt gegooid, zoodra ik
thuis kom van een zakenms. U moet op zijn
minst genomen onvoorzichlig gehandeld heb
ben en vergeten hebben waar uw plaats in dit
huis was, anders zou zulk een verdenking te
gen uw bescheidenheid en gezond verstand
niet zijn opgekomen."
Tot nu toe had Sheila nog niets bnders dan
lof van mr. McKinnon ontvangen en nerveus
en axgemat als ze was, scheen dit verwijt haar
bijna ondrag'elijk.
De tranen sprongen in haar oogen, maar
ze drong ze terug vast besloten dat de direc
teur niet zou zien, dat ze als een bestraft kind
schreide. Ondanks al haar pogingen om zich-
zelf te teheerschen, verried het jonge gezich-
je toch iets van haar groot verdriet en mr.
Kinnon, die een buitengewoon zachtmoedig
man was, al was hij ais directeur discipii-
nair, had al spijt van zijn hardheid.
„U doet beter me alles te vertellen," zei hij.
„Ik ik geloof niet, dat ik dat kan doen,
hoewel er, voor zoover het Lady Victoria Ray-
ne fcetreft, bijna niets te vertellen is," ant
woordde Sheila.
„Wat? Weigert u iets te zeggen?", riep mr.
McKinnon uit, en zijn boosheid begon weer
op te komen.
„Ik heb een keer een boodschap, een abso
luut onbeduidende boodschap van kapitein
Derby aan Lady Viola, die hij al lang kende,
overgebracht."
„Is dat alles op uw woord van eer?"
GOEDE RAAD
IS DUUR!
ADVERTEERT IN DE
ALKMAARSCHE COURANT
trozen en pontonniers, die te Colmschate
menschen en vee van de bedreigde boerderij
en hebben gered, naar Nijmegen.
De verbinding van den weg tusschen Bath-
men en Deventer via de Bannink is hersteld.
Men meent, dat Woensdag of Donderdag
a.s. het verkeer op de schipbrug te Deventer
weer zou kunnen worden gesteld.
(Nadruk verboden). i
VII.
Een zekere X, die een belangrijke som
gelds schuidig was aan een Bank en zelf de
voornaamste aandeelhoucler in die Bank was,
deed aara haar ter voldoening van zijn
schuld dat aandeelenbezit over tegen een
koers van 130 per aandeel van 500. Aan
deze overeenkomst werd een eigenaardig be-
ding toegevoegd. De verkooper zou verplicht
zijn om, zoodra de Bank dat wenschen
mocht, zooveel aandeelen terug te nemen als
zij hem zou aanbieden en wel tegen denzelf-
den koers als waartegen de huidige transac-
tie was tot stand gekomen. Bleef hij in ge-
breke met betaling van het dan verschuldig-
de bedrag van 130 per aangeboden aan
deel, dan zou de thans gesloten overeenkomst
voor zooveel aanceelen als het betrof, als ont-
bonden beschouwd, d.w.z. ongedaan gemaakt
worden: X zou altijd eigenaar der aandeelen
gebleven zijn en zijn schuld aan de Bank zou
weer herleven.
Dat het beding meer in het voordeel was
van de Bank dan van haar tegenpartij, is
duidelijk, wanneer men er op let, dat zij ge
heel vrij bleef in de keuze van het tijdstip,
waarop de aandeelen eventueel zouden terug-
gaan, terwijl de koers reeds nu was vastge-
steld, zoodat de kans zeer groot was, dat
daarvoor een oogenbiik zou worden uitge-
zocht waarop de werkelijke waarde lager
was.
Toen X dit besefte, besloot hij de Bank voor
te zijn en op een tijdstip, dat de waarde der
aandeelen kenelijk grooter was dan de bewus-
te f 139, vroeg hij aan de rechtbank het con
tract nietig te verklaren en de Bank te ver-
oordeelen tot teruggave der aandeelen, met
goeding der schade geleden door het gemis
van dividend sedert de overeenkomst. Voor
de nietigheid voerde hij verschillende gron-
den aan en slaagde er inderdaad in de recht
bank te overtuigen.
In de eerste plaats dan beriep hij zich er
op, dat inkoop van eigen aandeelen door een
naamlooze vennootschap ongeoorloofd zou
zijn, daar hierdoor benaeelding der schuldei-
schers mogelijk is. Nu is deze stellig niet on
der alle omstandigheden onaanvechtbaar en
het vaststellen van het al of niet geoorloofd
zijn in een bepaald geval is uiterst moeilijk,
zoodat men er de rechtbank geen grief van
kan maken, dat zij deze gevaarlijke klip om-
zeilde, waartoe net geval de gelegenheid
bood.
Ingaande op een anderen grond van nie
tigheid waarop beroep werd gedaan, maakte
zij een vergelijking met het beding van weder-
inkoop, dat in het burgerlijk wetboek geregeld
is. Dit geeft, wanneer het bij de overeenkomst
van verkoop gemaakt is, den verkooper het
recht om de verkochte zaak terug te nemen,
mits tegen teru.-.gave van den oorspronkelij-
ken koopprijs. Waar de wet' veroorlooft het
toekennen aan den verkooper van de bevoegd-
heid om zonder toestemming of bewilliging
der tegenpartij dc aangegme overeenkomst
te ontbinden, kan er niets tegen zijn om een
dergelijke bevoegdheid ook ten vcordeele van
„Eigenlijk wel."
„Dat is geen voldoende antwoord."
„Het spijt me erg, maar ik vrees, dat ik u
geen beter antwoord geven kan."
„Dan spijt het me zeer, juffrouw Douglas,
u te moeten zeggen dat ik erg in u teleurge-
steld ben."
„Wilt u liever dat ik wegga?" vroeg het
meisje, haar best doende haar stem zoo vast
mogelijk te doen klinken.
Mr. McKinnon had niet bedoeld dat het
tot dit uiterste zou komen. Sheila's werk was
uitstekend, boven verwachting goed, en ieder
een in het hotel, die ze geho'pen had, mocht
haar graag. Ze was een echte dame, door
geboorte en manieren, zag er aantrekkelijk
uit en de directeur van het Glentorly-hotel
vreesde, dat hij onmogelijk een zoo geschikte
stenografe zou terug kunnen krijgen. Maar,
de discipline in het hotel moest gehandhaafd
blijven, het meisje moet niet denken, dat ze
kon vergeten waar haar plaats was, zichzelf
mengen in de liefdeshistories van de gasten
en na zich zeer indiscreet te hebben gedragen
er af kon komen met een simpele berisping,
nadat ze geweigerd had zich te verdedigen.
Hij stelde haar diensten zelf te hoog op prijs,
dan dat hij op zijn eigen initiatief haar zou
hebben ontslagen, maar nu ze eigenlijk zelf
haar ontslag had ingediend kwam het hem
niet in overeenstemming met de waardtoheid
van zijn beroep voor om te zeggen dat hij on
danks alles toch wilde dat ze oleef.
(Wordt vervoigd.)
Wij echter kunnen U
een aoeden raed ge
ven. die absoluut niet
duur is. Wanneer gi|
merkt. dat het eantsl
uwer klanten steeds
gelijk blijft. goen voor
uitgang vertoont, dan
Is dat een bewljs, dat
uw zaak met bekend
genoeg is. U zult dus
meer reclame moeten
gaan maken. Regel-
matig adverteeren is
dan ook een eerste
vereischto en we kun
nen U daarom slechts
met klem adviseeren:
-33
