DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. i«re: Uit den Alkmaarschen Raad. No. 25 Honderd achf en fwlnfigste Jaarsranir Alxmnementsprijs WJ vooruitfcetaling per 3 maanflcn f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adrcrtcntlepr. 25 ct. p. rcgol, srrootcro letters naar p!aat«fn!mU. Biieven franco N.V. Boek- en Handclsdr. v.h. Hcrms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Rcdactie No. 33. Buitenland Dif numtnex bestaaf uit 3 bladen. Z\TERf)AG Diredeur: G. H. KRAK. Hoofdredadeur Tj. N. ADEMA. j 30 JANUATCI Het was de eerste zittiner in het nieuwe jaar en als gewoonlijk hebben wij ook nu weer een zoogenaamde nieuwjaarsrede ge- kregen. De historie van onze stad over het afge- loopen tijdvak wordt door den burgemeester aan een critische beschouwing onderworpen, al het goede en al het minder goede wordt netjes naast elkaar uitgestald en in den regel is er gelukkig altijd reden tot dankbaarheid en komen wij telkens weer tot de ontdekking, dat Alkmaar, als centrum van dit gewest, weer een groote schrede verder gedaan heeft op den weg waarlangs het eenmaal een be- langrijke stad in ons vaderland hoopt te wor- den. X t Ook nu was er weer alle reden tot tevre- denheid. Het hooge water, dat ons land' heeft ge- teisterd, viel hier slechts in enkele ttrintjes in het Emma-kwartier te constateeren. Alkmaar is in alle opzichten voor watersnood gespaard gebleven en we hebben dan ook alle reden tot dankbaarheid en medelijden met de geteister- de streken, aan welker opbouw wij weer naar onze beste krachten hebben deelgenomen. Want zoowel bij de cycloonramp als thans bij den watersnood hebben wij bewezen, dat wij bijzonder menschlfevend, vrijgevig en lief- dadig zijn en de verzekering dat wij op het gehied der weldadigheid weer een uitstekend figuur gemaakt hebben, doet ons ook thans weer een groote voldoening over ons zelve gevoelen. Helaas zijn eenige onzer bekendste inge- zetenen ons door den dcod ontvallen en wij willen den cronologie van den burgemeester nog gaame aanvullen met den naam van den heer Verkuijl, van wiens overlijden en teraar- debestelling over het algemeen te weinig no- titie is genomen. Het is waar, dat hij zich sedert enkele ja- ren uit het openbare leven had terug getrok- ken, dat hij geen deel meer had aan wat het Alkmaar van dezen tijd beroerde, maar zij^i verdiensten worden het best gewaardeerd door de stadgenooten die hem in zijn goeden tijd gekend hebben en die met groote dank baarheid heraenken hoe hij jaren lang een vooraanstaande plaats in talrijke vereenigin- gen- heeft ingenomen en hoe veel wat hier tot stand is gekomen, aan zijn initiatief en zijn belangeloozen arbeid te danken geweest is. Gelukkig zijn we weer 621 zielen vooruit- gegaan en net zou nog meer geweest zijn, als de bouwvereeniging ,,'t Ooievaarsnest", die juist op Oudorp's territoir bouwt, ons geen parten had gespeeld. Totdat die woningen gereed waren was de vermeerdering der bevolking grcoter dan een jaar te voren, maar nauwelijks kwam de ooievaar in t' spel of het aantal ingezetenen verminderde, wat juist met het oog op deze vogelsoort, eigenlijk buitengewoon onnatuur- lijk is te noemen. 'Gelukkig waren wij alien gezond. Wij hadden wat roodvonk. maar onze mala ria werd, dank zij den verdelgingsoorlog te- gen het muggengeslacht, belangrijk beter tot nadeel van de heeren apothekers die thans nog maar 0.9 gram kinine per lid van het zie- kenfonds verkoopen. Er zijn het vorig jaar niet minder dan 222 nieuwe huizen bijgekomen en al zijn er op het oogenblik nog maar 23 in aanbouw, toch hoopt men op een opleving van het particulier initiatief en leven we voort in de hoop, dat vele aannemers uit naastenliefde goede wo ningen voor weinig geld zullcn leveren. Wat de markten betreft was de kaas onze glorie. Er is 300.000 K.G. meer ter markt gebracht dan een jaar te voren, maar het groote vee en in verband daarmee ook de boter heeft ons leelijk in den steek gelaten. Gelukkig is het pluimvee ons welwillend gezind geweest en dank zij de eierenvei- Hng, welker suces wij hier. gaarne constatee ren hebben wij zes-en-een-half millioen eie- ren verhandeld, waardoor de omzet het laat- ste jaar is verdubbeld. I Wij hebben veel meer telegrammeii ver- stuurd en telefoongesprekken gevoerd dan een jaar geleden en wij nemen maar al te gaarne aan, dat hiermede een opleving van onzen handel gepaard gaat. Wij brachten en dit is inderd'ad een onmisbaar welvaartsteeken heel wat meer naar de spaarbank dan wij er afhaalden, al is hiemaast een vergrooting der werkloos- heid het veege teeken, dat de gulden tijd nog altijd op zich laat wachten. En wij hebben daarna ten slotte een intc- ressant overzicht gekregen van de inkomens in deze gemeente en vernomen, dat wij alien met elkaar jaarlijks de kapitale som van 16 millioen verdienen. Wie daaruit evenwel concludeert, dat. er hier niets dan rentenierende kapitalisten wo- nen, vergist zich ten zeerste. Niet minder dan 5666 van de 8262 aange- slagenen zijn doodgewone proletaries, die niet meer dan een gemiddeld bedrag van 1946 verdienen ai er zijn slechts 28 Note- kraker-kapitalisten, die per jaar meer. dan 20.000 in hnn stevige brandkast. kurtnen Bedenken wij daarnaast welke werken tot uitvoering kwamen, welke gebouwen werden gesticht, welke feesten wij vierden, welke con- gressen wij hidden en wie er allemaal bij of- ficieele recepties ten stadhuize onzen Rijnwijn en onze Ranja hebben gedronken, dan is er zeer zeker reden tot algemeene tevredenheid, al heeft het groote vee ons dan ook in den steek gelaten, al hebben wij nog geen bloem- bollen gepoot en al is de provincie dan ook nog niet tot verbetering van het wegennet en tot kanalisatie van West-Friesland overge- gaan. Van harte hopen wij evenwel met den bur gemeester, dat onze stad dit jaar niet alleen in bloei en voorspoed, maar dat zijn bewoners bovenal in deugd zullen mogen toenemen. Wij hebben het al dikwijis in Oudejaars- avond-artikelen naar voren doen komen, dat wij ons met dit algemeen verlangen naar grooter innerlijke volmaaktheid volkomen kunnen vereenigen. Het antwoord van" den heer Govers den nestor van onzen Raad bracht weinig nieuwe gezichtspunten. Wanneer men badenkt, dat de heer Govers improviseert en vrij onverwachts moet ingaan op een hem totaal onbekende nieuwjaarsrede, lijkt zijn taak uiterst moeilijk, maar in werke- lijkheid heeft zijn toespraak iets van een ant- woord op de Troonrede en helpt hij den bur gemeester hopen, wenschen en verlangen en prijst met hem onze liefdadigheid, die ons te- genover anderen een bijzonder bevoorrechte plaats doet innemen. Slechts was hij als landbouwer in staat, de opmerkelijke verslapping van den vee-aanvoer te verklaren door de mededeeling. dat er in verschillende dorpen in onzen omtrek veel weiland in bouwland omgezet is, wat een ver- mindering van den veestapel ten gevolge ge- had heeft. Deze nieuwjaarsrede is ongetwijfeld het glanspunt van den middag geweest, want de discussies die er bij de bespreking van diverse agenda-punten op gevolgd zijn, waren over het algemeen niet veelbelovend voor de toe- komst. En wie, ondanks alle fraaie redevoeringen, een zoo gemengd maar toch zoo emstig gezel- schap als onze Raad is, urenlang de wonder, lijkste theorieen hoort verkondigen en de zon- derlingste bokkesprongen ziet maken, vraagt zich wel eens af of dergelijke volksvoorstel- lingen met het gezamenlijk presentiegeld ei- genliik niet veel te duur betaald worden. Van eenige vastheid van richting is in vele gevallen geen sprake. Men motiveert zijn stem na het verkondi gen van de meest wonder'.ijke theorieen, om in een volgende vergadering weer plotseling van meening te veranderen. Zelfs de heeren wethouders draaien zoo nu en dan rond als politieke windhaantjes en de burgemeester verklapte, dat dit in het college al een aparte naam heeft gekregen en dat men daar zoo nu en dan constateert, dat er een v:»n He bepren uit de koefs" v^lt. Wat thans op dit gebied verfoond werd was menigmaai meer dan verbluffend. Er vielen in en buiten 1 et college zooveel heeren uit de koets, dat tr een Vele stalhou- der'j bij te pas kwam en men telkens weer voor de meest verrasseude gevolgen gesteld werd. De heer Sluis, die in de commissie voor Georgaoiseerd Overleg een bepaalde mee ning had uitgesproken, bleek het ter raads- zitting volkomen, met B. en W. eens te zijn en liet zijn mede-commissieleden zonder meer in de kou staan. Hij was later „van opinle veranderd". De burgemeester, van wien als eere-voor- zitter van de Afd. Alkmaar van Dierenbe- scherming en mede als paardenvriend algemeen verwacht werd, dat. hij het door't voltallig bestuur verzonden adrA> tot het bouwen van een paardenstal bij het woon- wagenpark ten krachtigste zou ondersteunen zocht allerlei argumenten om dit niet te doen. De heer Govers die, toen in October de as- falteering van de Langestraat ter sprake kwam, van ganscher harte verkondigdt, dat wij geen asphalt moeten hebben, omdat dit voor het beriideu met paard en rij-tuig nog veel gevaarlijker is dan de scoriae bricks, bew'ocg thans hemel en aarde om in de nieuwe Koorstraat geen klinkers maar asfali te laten leggen. En de S D. A. P., die bij monde van den heer Westerhof kort geleden verkondigde, dat Alkmaar met zijn tijd mee moet, dat „de nieuwe tijd zijn eischen stelt en het rnoderne verkeer een asphaltbestrating eischt, die veel mooier en niet veel duurder is dan klinker bestrating'', die zelfde heer Westerhof ver- dedigde met de voile kracht van zijn wel- sprekendheid, dat voor de verbetering van de Koorstraat geen asphalt maar goede ouderwetsche klinkers gebruikt moesten wor den. Als men too links en reciits allerlei heeren en dames uit koetsen ziet valleu, vraagt men zich af, welke politieke dwarrelwinden er zoo nu en dan wel eens rondwaaien. Want men mag nog zoo heftig ontkennen, dat die uit-de-koets-vallerli ook maar eenig politiek karakter zou hebben en dat er in het program van den Vrijheidsbond althans in het beginselprogram geen keuze tus- schen asphalt en klinkers gedaan wordt, toch is het opmerkelijk, dat de heer Bosman in zijn poging tot asphalteering van de Koor straat, mannen als de heeren Govers en Thomsen aan zijn zijde vindt. waarvan laatstgenoemd.e, toen het de modemiseering van de Langestraat betrof, tot de meest eon- servatieve raadsleden kon worden gerekend. Niet dat wij deze frontverandering van de Vrijheidsbondsfractie ook maar eenigszins zouden betreuren. Integendeel, er is meer vreugde in ons hart over twee Vrijheidsbcnders die naar asphalt verlangen dan over vijf sociaal-democraten, die weer in bewondering voor onze middel- eeuwsche klinkers geraakt zijn. De vroegere uitlating van den heer Wes terhof, dat de nieuwe tijd zijn eischen stelt en het rnoderne verkeer een asphaltbestra ting eischt die veel mooier en niet veel duur- der is dan een klinkerfcestrating, is altijd ook onze opinie geweest en wij handhaven die ook nu nog ten voile. Waar thans een belangrijke som voor de vemieuwing van de Kooretraat besteed wordt is er geen enkele reden, waarom deze met de vernieuwde Langestraat en later met een vernieuwd Ritsevoort niet 6en geheel zou kunnen vormen. Men mag beweren, dat over zeven jaar de klinkers versleten zijn en dat men dan altijd nog zal kunnen asphalteeren, maar er is geen reden de doeltreffendste straatverbete- ring weer minstens zeven jaar uit te stellen. En alleen al die termijn, waartegenover een twintigjarige levensduur van asphalt staat, had hier den doorslag moeten geven om datgene te kiezen, wat in de grootere steden thans :n alle opzichten het beste wordt gtoordeeld en op den langen duur ook het goedkoopste zal blijken. Wij kunnen ons voorstellen, dat men dit voorstel niet naar de commissie van Publieke Werken terugzendt enkel en alleen, omdat de heer Bosman er in dat college nog niet over gesproken had, maar het was een heel kleine moeite een berekening der meerdere kosten te maken wanneer in pliats van klin kers asphalt zou gebruikt worden. Men heeft voor de Langestraat precies het verschil tusschen asphalt en klinkers bere- kend, men kent thans de begrooting van de Koorstraatvemieuwing met klinkerbestrating en het moet cngetwijfeid een klein werk zijn ook voor deze straat even het prijsverschil tusschen beide plaveisels te berekenen. Waar een wil is daar is een weg te vio- den, maar waar men niet wil komf men tot theorieen, als van den heer Klaver, die bang is voor asphalt in de Koorstraat, omdat de auto's voor het doorgaand verkeer dan on- willekeurig een asphaltslippertje op het gladde plaveisel van de Langestraat zullen gaan maken. Van slippertjes gesproken, hebben de hee ren Govers en Sluis die tot onze groote verbazing thans ook tot de asphalt-bewonde- raars bekeerd was gezamenlijk afgespro- ken een studlereis naar een onzer groote steden te zullen ondememen. De burgemeester had er geen bezwaar tegen als de gemeente het maar niet heeft te betalen, en de heer Sluis had er ook geen be zwaar tegen als de^heer Govers hetj^be- taalt. zoodat het tenslotte van laatstgenoem- de zal afhangen, of deze studiereis al dan niet voortgang zal hebben Het zal ons vetwonderen of de heeren bij hun terugkomst ook nog om het asphalt ge- dacht zullen hebben. De heer Bak stak zoo nu en dan zijn vinger op om aan meester te verklilken. dat zijn kleine broertje geplaagd werd Hij sprong zelfs ten onrechte voor hem in de bres door uit commissie-notulen voor te keen, dat zijn beschermehng ten onrechte beschuldigd was, maar de heer Westerhof las nog twee zinnen uit dezelfde notulen er bij waaruit bleek, dat het kleine broertje werkelijk een pak slaag verdiend had. Maar de heer Sluis, wien dit alles aan- ging, bleek ten slotte zoo weinig op de be- scherming van zijn grooten broer gesteld, dat hij hem vriendelijk verzocht daarmee op te houden. Hij is heel wel in staat zijn eigen belangen te verdedigen en wij kunnen ons best begrij- pen, dat velen liever een beschermgeest heb ben, die een beetjc minder gematerialiseerd blijkt dan dit met den corpulenten heer Bak het geval is. Verschillende nieuwe straten zijn naar burgemeesters uit het verleden gedoopt en het zou voor vreemdeling en stadgenoot zeker aanbevelenswaardig zijn, wanneer ook hier het voorbeeld van den laatsten tijd ge volgd werd en ieder bordje een korte toe- lichting van den straatnaam vermeldde. In zooverre is thans van den tot dusver al gemeen gevolgden regel afgeweken, dat men een der straten naar een nog levenden burge meester genoemd heeft en de heer Ripping dus de zekerheid heeft, dat zijn naam niet alleen door het monument in den Hout, maar ook door een naar hem genoemde straat voor het nageslacht bewaaid zal blijven. Wij verbeugen ons daarover van gan scher harte. Een man als hij, die een eerlijke overtuiging had, waarvoor hij ten alien tijde durfde uitkomen, een man, die het beste deel van zijn leven voor de welvaart van onze stad heeft gewerkt en naar zijn beste krach ten haar belangen behartigd heeft, verdient zeer zeker bij zijn icven nog de voldoening te hebben, dat zijn werk gewaardeerd en zijn naam met eere herdacht zal worden. Het is waar, dat de Rochdale-bewoners destijds geen vergunning hebten gekregen een x roeistrastraat te stichten maar de nog in ieven zijnde staatsman Troelstra is voor onze stad in het bijzonder van minder betee- kenis van onze ouci-burgemeester Ripping. Mocht voor den laatsie een uitzondering worden gemaakt, voor den heer Troelstra zai men den goecen regel moeten volgen hem geen stanuibeelden te geven en geen straten naar hem te vernoemen voor dat hij al zal dit hope.ijk in een verre toekomst zijn met meer tot de nog levende groote mannen van dezetf tijd kan worden gerekend. Eens zal zijn naam in allerlei steden prij- ken, zooais een later geslacht wellicht in een vergroot Rochdale nog eens een Avenne-Van Drunen en een Boulevard-Plevier zal kunnen aantreffen. Trouwens de namen van onze groote man nen beginnen nu reeds beteekenis voor de toekomst te krijgen. Een Sluisstraat vinden wij in verschillende steden en er is geen enkele reden waarom er ook niet eens een in Alkmaar zou komen. En wie de kaart van Alkmaar goed bekijkt ziet terzijde van den Westerweg een klein laantje, dat nu reeds den naam van „Wes- terhofje" heeft gekregen. Wij zijn er van overtuigd dat onze soc.- dem. wethouder in de toekomst zoo algemeen zal worden gewaardeerd, dat dit „Wester- hofje" nog eens een fraaie en volkrijke Wes terhof" zal kunnen worden. Vermelden wij dat de heer Jimmink een alleszins billijke schadevergoeding voor loon- korting heeft gekregen en dat de heer Wes terhof zijn arbeid voor een schoolbioscoop met succes bekroond zag, dan rest oos ten slotte nog de kwestie van den sta) voor woon- wagenpaarden. Men voelt hier iets voor zooais de hee ren Westerhof en Sietsma of men gevoelt het niet, een van beiden. Voelt men het treurig lot van deze onge- lukkigste slachtoffers onzer samenleving, dan zal men alles doen ora het sociale werk dat in den bouw van een woonwagenpark is gelegen niet alleen voor de menschen maar ook voor de dieren tot zijn recht te laten komen. Voelt men iets voor de bescherming van deze stumperds, dan zal men een weg vinden waar een wil is, dan zal men zeer ze ker een klein financieel offer willen brengen en een eenvoudige oplossing voor de uitvoe ring vinden. Gevoelt men het niet, is men dierenbescher- mer in theorie of heelemaal niet, dan vindt men die oplossing niet en staart zich blind op allerlei bijkornstigheden die de zaak ten slotte doen mislukken. Dan doet men als de meerderheid van B. en W. en geeft een prae-advies dat van het begin tot het einde een verzameling bij elkaar gezochte bezwaren is die in hoofdzaak hierop neer komen dat men niet inziet waarom de toestand niet even slecht kan blijven als hij geweest is. Of wel men doet als de heer Govers en tracht de vrees te wekken, dat woonwagen- menschen speciaal naar Alkmaar zullen tiek- ken omdat hun paard hier een nacht in een stal kan staan. Of men doet als de heer Slingerlandt en wijst een stal van 10 paarden af omdat er wel eens vijftien kunnen komen, zoodat men ook nooit een nieuwe school zou kunnen stich ten cmdat er wel eens meer kinderen kunnen verschijnen dan waarop men gerekend heeft. Het goede te weigeren omdat men het idea'e n:et krijgen kan, is het allerdroevigst bewijs van gebrek aan argumenten. Of wel men doet als d'e heeren Bosman en Thomsen en zegt heelemaal niets. Het betreft hier geen politieke kwestie, want de aanvragende vereeniging staat op neutralen grondslag en telt zoowel vrijzinnt- gen als katholiejteu onder hare bestuursleden. En de heeren Keijsper en Vogelaar hebben reeds getoond, dat ook onder de rechterzijde menschen zijn, die mee willen werken deze el- lende uit de wereid te helpen, die begrijpen, dat dierenbesctvenning niet afhankelijk is van de grootte van een plaats en dat niemand een sleehten.toestand lijdelijk mag aanzien alleen en uitsluitend omdat anderen hem nog niet het goede voorbeeld hebben gegeven. Het kan ons absoluut niet schslen of Alk maar grooter of kleiner is dan de ^emeenten die reeds een sta! voor de paarden gebouwd hebben. Het is ons voldoende dat Alkmaar een w'oonwagenpark stichtte en den stal daarbij heeft vergeten. En ook doet het er niet toe wie en wat de woonwagennienschen zijn en hoe zij zelf over hun paarden der.ken. Maar het doet er wel toe, dat er plotseling allerlei bezwaren naar voren komen nu er sprake van is het woonwagenpark door den bouw van een stal ook voor de dieren tot een behoorlijke verblijfplaats te maken. In Rotterdam en andere steden streeft de overheid naar de afschaffing van den hond als trekdier. In Alkmaar doet men op dit gebied abso luut niets en zelfs wanneer men bij ergerlijke gevallen van dierenverwaarloozing de be- langstelling der gemeente vraagt, stuit men op duidelijk blijkbaren on wil en overdreven angst om toch maar niets te doen wat geld za' kunnen kosten. Men berekent thans nauwkeurig dat in den zomer de sfcal niets zal opbrengen maar men vergeet dat hij dan ook geen onderhoud noo- dig heeft. Men durft geen stal voor tien paarden bouwen omdat er in kermistijd wel eens vijf en twintig zullen komen. Maar men zegt er niet hij dat het kermis in Augustus is en de stal dan geen dienst doet. Men zoekt naar schijnargumenten en, laat in tusschen de arme dieren verwaarloozen en verkleumen. De heeren Govers en Klaver die zich zoo gaarne boeren noemen. laat het lot der woon- wagenpaarden onverschil'ig. Zouden zii eigem vee ook in wind en weer bu;ten laten? Wij hebben op het woonwagenpark zielige stumperds aangetroffen, arme afgebeufefe, ondetwoede dieren, die na een lange moeiza- me reis hier een rustplaats vonden, bij stren- ge vorst vastgebonden aan een wagen. Nacht en dag in de buitenlucht zonder be weging, ziek en verklevmd omdat er niet? was om hen te bescbutten. Wie dien toestand zoo laten wil. neme da. maar voor eigen verantwoording. Hij mag zich achter schoonschijnende ar gumenten versrhui'en, maar als hij' in het hartje van den winter fen oogenblik be- denkt dat deze zielige dieren, mede door zijn nalatigheid orbeschut Neven, zal een onvol- daan gevoel hem wel doen beseffen, dat hij de gelegenheid om een goede daad te verrich- ten ongebruikt heeft laten voorbij gaan. DE BEGRAFENIS VAN KARDINAAL MERCIER. Gisterochtend heeft de plechtige begrafenis van kardinaal Merrier te Mechelen plaats gehad, in tegenwoordigheid van verschillende kardinalen, bisschoppen, autoriteiten en een ontzaglijke menigte. De definitieve bijzetting had gisteravond plaats in den aartsbisschoppelijken grafkel- der in de St. Romboutskerk. BOYCOTT DER EGYPTISCHE VERKIEZINGEN. De Zaghloelisten, liberalen en Watanisten hebben een gemeenschappelijk protest gepu- bliceerd, waarin zij verklaren, dat gezien het voortdurend negeeren door de regeering van den volkswil en het handelen in strijd met dc grondwet, zij de verkiezingen zullen boycot- ten. Voorts zullen zij een conference hijeen- roepen van senatoren, kamerafgevaarc.gden en andere persoonlijkheden, die den toestand onder het oog zullen zien en raad zullen ge ven ten aanzien der middeien, om dezen te Yerbeteren. Onder de 63 onderteekenaren ko men voor Zaghloel pasja en andere leidert van de protesteerende partijen. DE BESPREKING TUSSCHEN CHAMBERLAIN EN 4 BRIAND. 9 Havas vemeemt dat Briand en Chamber lain bij hunne ontmoeting te Parijs in het bi- zonder hebben gesproken over de ontwape- ning van Duitschland. Zij waren van oordeel, dat het Duitsche Rijk alle verplichtingen no- pens de ontwapening geheel moet ten uit- voer leggen, en dat dan de geallieerden den goeden wil van Duitschland zullen erkennen en gaarne het effgetief van het bezettingsleger zullen verminderen, dat thans 75.000 man telt en zou kunnen worden teruggebracht tot 60.000, zonder dat de vriligheid der troepen gevaar zou loopen. De ministers waren van meening, dat de toetreding van Duitschland tot den Volken- bond en zijn vertegenwoordiging in den V. B - Raad stellig Polen er toe zullen leiden een permanenten zetel op te eischen. Frankrijk steunt dezen eisch en nu het schijnt, zal die bij Engelaiid niet op onoverkomelijk verzet stuiten. De ministers behandelden ten slotte de Hongaarsche vervdlsching van Fransche bankbiljetten en waren eenparig van oordeel, dat het noodzakelijk is den Volkenbond voor te stellen internationale conventies in het le ven te roepen om de uitgifte van valsch geld krachtiger te onderdrukken. Uit de talrijke commentaren in de Parijsche bladen met befrekking tot de besprekingen tusschen Briand en Chamberlain schijnt te moeten worden opgemaakt dat.de voorberei* dende ontwapcninp-sconferentie zal wordea uitgesteld tot dat Duitschland zijn toetreding tot den Volkenbond zal vragen, hetzij Aprfl of Mei. De Engelsche Onafhankelijke Labour Par' tii heeft, naar draadloos wordt gemdd, den Volkenbond verzocht om de voorbereidendi ontwaneningsconferentie, gezien het Rus- sisch-Zwitsersch conflict, niet in Zwiteerlaad te houden, ALRMAARSCHE COURANT. - - S sje m- fi

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 1