DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. WAT H00R IK 4 DE WILD's Radio io:g. So. 37 Hondcrd acht en twintigste Jaargang ZATEROAG 13 FEBRUARI LAAT, hoek Boterstraat. DIf nummef bestaaf uit 3 bladen. Aboimomeptsprijs bij vooriiitbctalfTis: per 3 mnanflen f2.fir. per post T2.50. Bcwljsn. 5 ct. Advcrfcntfepr. 25 ct. p. regcl, grootere letters naar pToit«rafmt* Eiieven franco N.V. Boek- en Handclsdr. v.h. Qcrms. Coster Zoon, Yoordam CO, Tel. Administr. No. 3. Redact io No. 33. Diredeur: G H. KRAK. Hooidredacteur Tj. N. ADEMA, Koet in Alkmaar ver plichte winkelsluiting in- gevoerd warden We hebben er vroegcr al eens op gewezen. dat het vraagstuk der verplichte winkelslui- ting in Alkrnaar nu juist niet nieuw is te noemen. Sedert in 1918 een verzoek van den R. K. Bond van Handels-, Kantoor- cn Winkelbe- dienden tot den Raad gericht vverd, waarin om acht uur-winkelsluiting gevraagd werd en B. en W. dit adres aan de Commissie vcor de strafvcrorden'.ngen hadden ovcrgedragen, is de vraag eigen'.iik steeds aan de orde ge- weest of er hier al dan niet aanleiding be- stend om dwingende vcorschriften uit tc vaardigen. Waar men hierover alles behalve eenstem- inig is, vaR het te begrijpen, dat B. en W., alvorens met een zeker prae-advies te komen, eerst eens de meening van belanghebbenden wilden liooren. Na dien is de kwestie herhaalde malen weer ter sprake gekomen en zijn de adressen zoo nu en dan eens om advies gezonden en weer bij de stukken ,.ter zakt" gevoegd en nadat bij verschillende interpellaties spocd. meer speed en ten slotte zelfs bekwame spoed beloofd was, werd den interpellant Veen in de raadszitting van 19 November toegezegd, dat nieuwe adviczen zouden ingewonnen worden en de zaak dus, na acht iaar zocge- naamd „gehangen" te hebben met den aller- bekwaamsten speed tot een definitieve oplos- sing zou gebracht worden. Indcrdaad schijnt men er toen haast achier gezet te hebben en de verschillende midden- stands-organisaties, mitsgaders dit is een wcord uit de Alkmaarsche aemeente-begroc- ting mitsgaders dus de Kamer van Koop- handel in dit gewest hebben het verzoek gekregen B. en W. te dezen opzichte van ad vies te dienen, waaraan thans ook weer met bekwamen spoed gevolg wordt gegeven Reeds in haar vergadering van Wcensdag 25 November j.l. b'eek bij de Kamer van Koophandel eh Fabrieken voor Hollands Noorderkwartier een schrijven van B. en W. te zijn ingekomen, waarin dit college mee- deelt opnieuw de vraag in ©verweging te hebben genomen of het gewerscht is, in af- wachting van de totstandkoming eener wet- telijke regeling op dit punt, bij verordening le vcplichte winkelsluiting in te voeren. Daar is door den h~er I>e Raat, namens 3e beide middenstandsvereeiiigingen, ver klaard, dat deze hat thans niet gewenscht achten tot 8 uur-siuiting over te gaan, om- dat h. i. vaststaat, dat cr na 8 uur haast nergens meer personeel in de winkels is en dat groote grcepen middenstanders door ver plichte slufting om 8 uur ernstig in hun be- driif geschaad zullen worden. De heercn de Raat cn Kuijper dee'den daarbij meda een enque'.e te hebben inge- ste'd, waarbij gebleken was, dat talrijke za ken vooral in de omgeving van hat station na 8 uur ncg ru:m verkorpen en dus doer een gedwon^an winkelsluiting zeer benadeeid zouden worden. De heeren Griinwa'd e:i Ko'ster uit Den Helder-vertelden, dat daar de verplichte 0 uur-sluiting bestaat, beha've voor fruit- zaken en de beer Sma'z uit Srhagen bieel- ook tegenstander van de 8 uur-sluiting, maar had geen bezwaar tegen een gedwongen sluitiug een uur later. Ten slotte werden de Ireren Messelaar Dckter en Kui'per aangewezen voor het in dienen van een raoport. welke heeren, naar wij vernenrn, hierraede thans vriiwel gereed zijn gekomen. Op 19 Januari j.l. kwam dezelfde kwestie ter sprake in de Alkmaarsche Vereeniging voor den Handeldrijvenden en Industrieelen Middenstand. De voorzitter, de heer Burger, toen de kwestie inleidende, hceft betoogd, dat rede- lijkerwijze geen zelfde sluitingsuur vcor alie zaken kan vastgesteld worden, omdat de aard der veikoopsartikelen, naarmate daar aan al dan niet oogenblikkelijke behoefte be staat, al te zeer uiteen loopt. Van 35 middenstanders was toen bericht ingekomen. dat zij tegen, en van 18, dat zij voor' gedwongen winkelsluiting waren. Verscheidene winkeliers hebben hierover het woord gevoerd en hoewel sommigen de 8 uur-sluiting van harte tcejuichten, bleken de meesten allesbehalve op overheidsinmen- ging gesteld en werd nogmaals naar voren gebracht, dat vrijwel a'.le winkelbedienden cm 8 uur hun dagiaak beeindigen, zoodat voor deze categoric belanghebbenden een verplicht s'uihngsuur niet noodzakelijk werd geoordeeld. Daarbij werd in het licht gesteld, hoe b.v. winkels in consumptie-artikelen, sigarenwin- kels en in den zomer ock rijwielzaken, des avonds druk beklant zijn, hoe in steden ate Amsterdam en Rotterdam ielkens weer acties tegen de gedwongen winkelsluiting op touw worden gezet en hoe ten s'otte iedereen toch vrij bliift cm persoonTjk vroeger te sluiten, wanneer hij m;ent, dat zijn dagtaak lang gc noag geweest is. Uit het verloop der discussies is wel dui delijk gebleken. dat de m§erderheid der bij deze organisatie aangesloten middenstanders niets voor gedwongen winkelsluiting gevoelt en naar wij van den voorzitter van „De Hanze" vernamen, neemt de Katholieke middenstandsvereeniging te dezer stede een daarmee overeensteminend standpunt in. Waar te voorzien is, dat cok het rapport van de Kamer van Koophandel in denzelfden geest zal zijn, mag nu reeds geconstateerd worden, dat B. en W., wanneer zii straks alle gevraagde adviezen in handen hebben gekre gen, tot de conclusle zul'.en komen, dat de mecrderheid der Alkmaarsche middenstan ders allesbehalve op een verplichte 8 uur- w'nkeisluiting gesteld is. Evenwel, er zijn adressen van handels- en kantoorbedienden en zelfs van slagersgezel- ien aan den Raad gezonden en uit de inter- pellatie van den heer Veen en de uitlatingen van den heer Plevier, is wel gebleken, dat al- thans de sociaal-democratische raadsfractie op een gedwongen winkelsluiting aanstuurt, waarom 't zeker wenschelijk is 't vraagstuk juist voor onze gemeente, nog eens even aan een nauwkeuriger beschouwing te onderwer- pen. Wij zullen daarbij trachten, het niet alleen van de zijde van consumenten of winkeliers, maar als onpartijdig beoordselaar van beid»' zijden te bekijken en na te gaan in hoevcrre het algemeen belang hier door een verplichte winkelsluiting al dan niet gediend wordt. Bekijken wij de kwestie van het standpunt van den con sum en t, van de burgerij dus, d:e niet tot den handeldrijvenden en industrieelen middenstand behoort, dan is het duide.ijk, dat wij geen enkel belang bij gedwongen winkelsluiting hebben. Waarom zouden wij het prettig vinden zoo nu en dan een vergeefschsn gang naar een geslcten winkel te maken en 's avonds n;ets meer te kunnen krijgen wat wij soms plotse- !ing blijken noodig te hebben? Hoeveel mannen zijn zelf's avonds niet tot 8 uur of later verbonden en missen daardocr de gelegenhcid met hun vrouwen eenssamen '.e gaan winkeien. om in onder.ling overleg eens wat ncodzakelijke inkoopen voor het hti'shouden te dcen. En wie vindt het prettig 's avonds na 8 uur in een -donkere. dcode stad te wandelen cen stad, die toch al niet zoo best ver'.icht is en waar juist de gezelliee winkeldrukte en het licht van allerlei etalages nog wat leven en Gfezollirrh^id brengen. Het P. E. N. geeft geen reductie voor goed- kcooe etalage-verlichting, en van een ver- licht b'ijven der gesloten winkels is hier ter stede dus weinig te verwachten. De burgerij is dcor e6n gedwongen vroege winkelsluiting in geen enkel opzicht gebaat an het is begriioelijk, dat zij daarvan nimmer eon voorstandster k°n gencemd worden. Wie 's avonds na 8 unr in Amsterdam Icopt. ergert zirh herhaa'deliik, dat er in die ^roote stad vol winkels niets meer te koop :s en krijgt meer dan coit het gevoel, dat de overheid in haar dwi",gende voorschriften -le oers^on'iike vriiheid te dezen opzichte 'och wel wat te sterk aa.n banden gelegd heeft. la, maar zeggen de voorstanders vaii gedwongen winkelslu'ting je moet de zaak voornameliik van het standpunt der winke- 'iers bekijken. Laten we een oogenblik aannemen, dat dit •'uist is en dat de burgerii zich naar de win keliers moct richten en niet omgekeerd, dan bliift nog de grcote vraag of die winkeliers over het algemeen door de gedwongen win- ke'sluiting gebaat zullen zijn. Het is wel oomerkelijk om nu maar eens bii AUcmaar te bliiven dat de winkeliers zelf no,r geen enkel adres naar den Raad zon- den met verzoek gedwongen sluiting in te vo°ren. In 1919 verzochten zij den Raad niet daarfoe over te gaan en voor zoover thans r'e stemming te beoordeeten valt, is de nieer- derheid er ncg al'es behaWe or> gesteld, dat de overheid zich met haar zaken zal be- moaien. Waarom zou iemand besd'ermd moeten worden. warneer hii meent. dat hii die be- scberrw'ng niet no-dig heeft. ia zelts, wan neer hij meent door die beschenning ernstige schade te lijden? Maar zegt de voorstander van gedwon gen winkelsluiting er moet om het perso neel gedaeht worden. Dat personeel is ten slotte de dupe van de hisforie. Het wordt niet per uur, maar per week betaald, en het heeft dus in geen enkel op zicht belang bij een laat sluitingsuur. Daarbij komt, dat handels- en kantoort^e- dienden wat hun arbeidstijd betreft, nog niet onder de arbeidswet vallen, dat zij te dezen opzichte niet besehermd worden er dus ge- heel overgeleverd zijn aan de willekeur van hun werkgevers. Dat personeel heeft ook behoefte, 's avonds op tijd vrij te zijn, heeft ook rrcht op een menschwaardig bestaan en het is plicnt, dat de overheid ingrijpt, om aan de exploitatie van deze groep onzer medeburgers zoo spoedig mogelijk een einde te maken. «-• Voor deze redeneering valt lets te zeggen, maar men wachte zich voor overdrijving. De tijden, dat onbeschermd personeel ge- hcel aan de genade van hardvochtige werk gevers was overgeleverd, dat het bijna nooit vrij had en op schandelijke wijze geexploi- teerd werd, liggen gelukkig achter ons. Er is thans een sociale wetgeving, die dit •kwaad uit de we re Id heeft geholpen. Wij heb ben een achturigen arbeidsdag gekregen en wee den bakker, drukker of welken werkge- ver dan ook, die zijn personeel langer uan den vastgestelden tijd aan het werk houdt. Of die oakker zelf lang of kort wil wer- ken, moet hij weten, als zijn knechit maar niet meer doet, dan goed vooi hem wordt .geoordeeld. Als wij op onze zetterij komen met een bericht, dat in vijf minuten tijds nog noodzakelijk even gezet moet worden, kijkt de zetter op zijn horloge en concludeert, dat het vier uur is, dus dat hij dat onmogelijk meer doen kan, en wij ons dus moeten ver- voegen bij een van zijn collega's, wiens ar beidstijd anders inged«-eld is. En zelfs al zou hij dat nog wel even wil- len zetten, dan is er altijd nog die of die in de buurt, die bestuurslid van een of andere afdeeling is, en het hem kwalijk zou kunnen nemen, dat hij aan de ondermijning van den achturigen arbeidsdag gaat meew^rken. Dus zet zoo'n zetter zijn pet of zijn hoed op en gaat naar huis. Hoelang wij zelt werken, hoe lang in het algemeen iemand moet werken ate het per soneel het bijhje er bij neerlegt, daarnaar vraagt niemand. Dat doet er niet toe, want hij behoort nu eenmaal tot de categoric van onbeschcrmden, voor wie het werken geen kwaad kan. En ate dan een bakkei, een schilder, een drukker, een uitgever, een redacteur, of wie dan ook, het door de wet beschermde en aan zijn werk onttrokken personeel kalmweg naar een ander ziet wandelen, om daar in den zoogenaamden rusttijd kantoorwerk te doen of voor keilner te spelen, dan denkt hij het zijne over een arb*idswetgeving, die zeer zeker aan vele slechte toostanden een einde gemaakt hceft, maar die door oveidreven in- menging in de bedrijven toch ook in vele gevallen een,paskwil is geworden. Wij weten natuurlijk wel, dat de heeren sociaal-demccraten dit atlcrminst met ons eens zijn en wij zullen er op dit oogenblik niet verder op ingaan, omdat het vraagstuk slechts zijdelings verfcand met de gedwon gen winkelsluiting houdt. Inderdaad vallen kantoor- en winkefbe- dienden, wat hun werktijd betreft, nog niet onder de arbeidsbeschermimg en het zal zeer zeker nog wel eens voorkomen, dat hun ar beidstijd veel te lang is. Dat zal ook wel het hoofdmotief geweest zijn, waardoor men in groote steden tot ge dwongen winkelsluiting is overgegaan. Maar hier in Alkmaar is die toestand over het algemeen veel gunstiger. Verreweg de meeste zaken ook wan neer zij niet om 8 uur sluiten laten hun personeel op dien tijd naar huis gaan en wanneer de gemeente er wat aan doen kon, dat dit overa' dwingend werd voorgeschre- ven zouden wij daar onge+wijfek' zoo krach- tig mogelijk aan willen m°dpwerken Een winkelbediende die geen direct per- soonlijk belang bij de meeHere of mindere winst heeft van de ondern'-n.ing waarin hi] w 'rkzaam is mag met geexplc>erd worden en een arbeidc*ijd tot's avonds 8 uur kan in d; meeste gevallen meer Jan vo!:!oer.Je worden geoordeeld. lets andere is het, of daarmede een ge dwongen winkeisluiting gepaard moet gaan, al zullen over het algemeen de groote zaken zonder personeel na 8 uur's avonds wel ge- noodzaakt zijn te sluiten. Mogen nu de omstandigheden, waarin deze verkeeren, voldoende reden worden geoor deeld, om ook hun kteitrere concurrenten te dwingen het werk te staken? Al erkennen wij faarne, dat sociale wetge ving noodig is, om de maatschappelijk zwak- ken te beschermen en uitwassen tegen te gaan, dan hebben wij toch nog altijd zoo- veel respect vocr de persoonlijke vrijheid, dat wij niemand zouden willen belemmeren te werken, wanneer hij dit uit eigen vrijen wil doet. Wie heeft er last van, als ik mijn wirikel open houd, nadat het personeel vertrokken is en zelf de klanten bedien, die mij in de avonduren nog een aardige winst kunnen be- zorgen? Allerminst het publiek en ook niet de win kelbedienden. En niemand behoeft medelijden met mij te hebben wanneer ik vrijwillig doorwerk, hoe wel niemand mij belet, om mijn winkel te sluiten. Slechts mijn concurrenten kunnen afgun stig werden, maar mag dan de overheid zich daarmee gaan bemoeien en mag zij den een beletten, iets te verdienen, enkel en alleen terwille van de omstandigheid, dat een an der dat niet wensoht of niet kan? In dezen tijd wordt de persoonlijke vrij heid van alle kar.ten al zoo bedenikelijk aan banden gelegd, dat wij er niet gaarne toe willen medewerken, dat de overheidszorg zich ook tot een gedwongen winkelsluiting uilstrekt. Er zijn zaken die zeer zeker om 8 uur kunnen sluiten, zonder eenige »chade te on- dervmden. Maar er zijn er andere in het bijzonder winkels in consumptie-artrkelen, fruitwinkels en sigarenwinkels die door een gedwon gen sluiting ern&tig benadeeld zouden wor den Moeten" zij sluiten, welnu, dan koopt het publiek en in den zomer voornamelijk de vreemdelingen. die Alkmaar bezoeken zijn vruchten of sigaren in de cafe's of in de wachfkamer van het station en het is toch wel duidelijk, dat overheidsbemoeiing hier voor den middenstand zeer ongewensch- te gevolgen zal kunnen hebben. Het beste zou natuurlijk zijn, wanneer alle winkeliers gezamenlijk afspraken, vrijvillig op zeker uur te sluiten, of dat alfhans win keliers in dezelfde artikelen dit deden, maar de ondervinding heeft wel geleerd, dat een der?elijke afspraak op niets uitloopt. Een winkelier, die niet mee doet, kan alle mooie plannen in duigen laten vallen en hoe wel men hieruit de wensrhelijkheid van over- heidsbemoeiing zou knnnen afleiden, vinden wij daartegen niet het minst door de on- gelijksoortigheid van winkels van hun arti kelen en van hun vestiging in bepaalde stads- gedeelten zooveel bezwaren, dat wij ge- rust durven constateeren dat verplicbte win kelsluiting over het algemeen toi ernstige be- nadeeling van den midi-nstand za' leiden. Daaitoe mede te werken kan nimmer de taak van een gemeeiitebrsfuur zijn. Waar in een provincieslad als Alkmaar waar de meeste zaken toch reeds vro^g slui ten het voordeel, dat door overheidsbe- moeiing verkregen wordt, veel geringer is dan het nadtel, dat daardoor aan vele han- delJrijvenden wcrdt berokkend. hop en wij van harte, dat'B en W in hun spoe lig it ver wachten prae advies den Raad zulien voor- stellen. niet in te gaan op het verzoek, om hier ter stede een gedwongen achtuur- winkelsluiting in te voeren. Buitonlanrt. OPWEKKING TOT POLITIEKEN MOORD. Prof. Gaetono Salvemini, bekende Italiaan- sche hisi'oricus, heeft dezer dagen in de Na tional Liberal C'.u1 te Londen ten tezing over Italie gehot'den, waarin hij scherpe kritiek op het fascistisch regienr heeft geoefend. Het officieuse blad, de „Impero", dat te Rome verschijnt, schrijft naar aanleiding daarvan een artikel, waarin tot moord op den professor wordt aangespoord. „In het geval van prof. Salvemini, zoo zegt het blad. „is er maar een oplossirg: een eerlooze dood. Wij wenschen ons zelf toe dat de gezegende hand van een door heiligen toorn fcezeten iemand in het buitenland het mic'del moge vinden om voor altijd dezen schandelijke verradersb,k te sluiten, door een dolksteek HERVORMINGEN IN PERZIe. Naar uit Teheran gemeld wordt, moeten volgens besluit van den nieuwen Sjah Riza Khan de burgers voortaan hun familienaam dragen. De adel wordt afgeschaft. De dienst- plicht wordt ingevoerd, terwijl een burgerlijke stand wordt samengesteld. DE CHAOS IN CHINA. Volgens berichten uit Hankow heeft Woe Pei Foe een succes behaald. Hij vermeesterde het station van Pengsjiawan en verraste en omsingelde te Sinjangtsjow troepen uit Ho- nan, die van de hoofdmacht gescheiden wa ren en welke hij ontwapende. De correspondent van de „Daily Tele graph" te Peking seint. dat volgens mededee- ling van reizigere uit Tientsin, Soen Yoehe, de commandant van het derde Kwo Min- sjoel-leger en gouveraeur van de stad. op het punt is uit Tientsin weg te trekken. Dit ge- schiedt overeenkomstig een verdrag met Li Tsjiing-lin die nu uit't Zuiden optrekt. STALEN HUIZEN IN SCHOTL.AND. De Labour Party was onlangs zeer ver- deeld ten aanzien van het regeeringsvoorstel om 2000 stalen huizen te bouwen, ten einde tegemoet te komen aan den dringenden wo- ningnood in Schotland. Eenige leden van de Labour Partij hebben zich tegen dit soort huizen hevig verzet, omdat de bouwers ervan ate metaalarbeiders en niet als bouwvakar- beiders zouden worden betaald, maar in den loop van de besprekingen in de Lagerhuiszit ting van heden over de supplementaire be- grooting voor woningbouw, zeide Mac Do nald, dat de partij besloten heeft voor te stemmen. De minister van Schotland raamt, dat de bouw van 150.000 huizen noodzakelijk zal zijn en hij verklaarde, dat het bewezen is, dat de bewoners van stalen huizen deze in ieder opzicht bevredigend vinden. Ten slotte heeft het Lagerhuis zondier hoof- delijke stemming de credieten voor den bouw van stalen huizen goedgekeurd. DE RELLETJES IN MARSEILLE. Dezer dagen was het een jaar geledcn dat er in Marseille, naar men zich wellicht Aerin- nert, ernstige relletjes plaats hadden na af loop eener vergadering van katholieken, waar o.a. generaal de Cactelnau het woord had ge voerd. Bij een botsing tusschen de aanwezi- gen ter vergadering en een groep radicale manifestanten werden twee personen gedood. In het feit dat de socialistische burgemeester van Marseille op den dag der vergadering een affiche had doen aanplakken, waarin de biieenkomst in scheme bewoordingen werd af 3 Lamps ontvanger, compleet met Pliilipslampen, anode, groote luidsprekcr en antenne t 125. met ingebouwde spoelen, lnxe nitvoering t 200.— 4 lamps idem idem f 250. Prima roierenties. voliedige garantie. Demonstratie aan huis of in ouz* gehoorzanl Tel. 34-35. Aid. RADIO. f ekeurd, zag men een aansporing tot geweld. nderdaad werd de stoet tier betoogers door gemeenteraadsleden geleid. Deze droevige gebeurtenissen zijn Woens- dag herdacht met een door Mgr Champavier, bisschop van Marseille, geleiden rouwdienst, Donderdag is het civiele proces begonnen, waarin 43 klachten, door gemolesteerde be- zoekers der vergadering ingediend, zullen worden behandeld. De Staat heeft er in toe- gestemd 80 pCt. van de schadevergoeding te zullen dragen. Om slechts de helft te moeten betalen had de Staat de verantwocrdelijkheid der stad Marseille voor het gebeurde moeten aantoonen, hetgeen hij echter niet getracht heeft te doen. Waaruit de gevolgtrekking wordt gemaakt dat de Staat de stad Mar seille de hoofd boven het hoofd houden wil. De familie der netroffenen eischen resp. 150.000 en 250.000 francs, de heer Gouin, die ernstig aan 't oog werd gewond, 100.000 francs schadevergoeding. DE STAKING IN DE AMER1- KAANSCHE ANTHRACIETMIJNEN. Alle teekenen wijzen er o? dat a?n de sta king n de anthracietmijnen vandaag eec einde zal komen dcor het sluiten van een overeenkomst tusschen de werkgevers en werknemers en dat, wanneer de plannen sla- gen, het werk over een dag of tien zal wor den hervat. Niets is nog uitgelekt van dc be palingen der overeenkomst, doch bekend is dat de basis ervan is de oude salarisschaat met kleine verhoogingen. ENGELSCHE ARBEIDERS OP INSPECTIF. NAAR AMERIKA M De Britsche premier Baldwin sprak on langs in een te Sunderland gehouden rede zijn meening uit, dat geen arbeidersleider beter zou kunnen doen dan een onderzoek in te stellen naar de methoden welke de Ameri- kaansche arbeiders in staat stellen beter te leven, meer te produceeren en te verdienen dan de arbeiders in ahdere landen- De „Daily Mail" is van meening, dat zu'.lc een onderzoek niet alleen ingesteld moet wor- dai dcor de vakvereenigingsleiders, doch ook dcor de arbeiders uit de fabrieken zelve. De Daily Mail" heeft daarcm besloten, zes wer- kende arbeiders uit te noodigen een bezoek t brengen aan de Vereenigde Staten, ieneinde zelf uit de eerste hand kpnnis te maken me1 arbeidstoestanden. loonen en gebruik van mach'nes in de Amerikaansciie fabrieken Het blad zal de heele reis bekostigen, de arbeiders tijdens hun reis het voile weekloon uitbetaler en een verzekeringspolis sluiteu van 1000 voor den duur van den tocht. Eer. special vertegenwoordiger van de „Daily Mail" zal de reis meemaken en de noodige regelingen treffen. De steden die o.a. bezocht zullen worden zijn: New York, Boston, Buffalo, De troit, Clevelard, Pittsburg, Philadelphia, Baltimore en Chicago, terwijl tevens, indien er tijd overblijft, Washington en Niagara watervallen bezocht zullen worden. BEVORDERING OOSTENRIJKSCHE KUNST. De „Deutsche Kunstgemeinschaft" in Wee- nen heeft een beweging in het leven geroeperi om van de Oostenrijksche regeering te verkrij- gen dat voortaan voor elk buitenlandsch too- neelstuk dat op het repertoire komt, minstens ook een nationaa! gespeeld moet worden. Voor opvoering van uitheemsche stukken wordt tien procent betaald, die de Oostenrijk sche kunst ten gotde komt. Een dergelijk wetsontwerp voor films moet reeds in bewer- king zijn. OOSTENRIIKSCHE BOYCOT ;si' VAN ITALI5. Terwijl in ieder geval na Mussolini's Se- naatsreae van de tusschen Duitschland en Italie opgestoken storm althans tijdelijk in gaan liggen, is tusschen ItaliS en Oosten- rijk een langduriger strijd te verwachten. In Rome zijn namelijk uit Weenen berichten ontvangen, volgens welke in verschillende Oostenrijksche provincies de boycot is aange- vangen. Er wordt dan ook in Italie op gewe- zen, dat ofschoon dit land zijn deel der Oos tenrijksche herstelbetalingen niet heeft opge- eischt, deze eischen niet vervallen zijn en dus elk oogenblik weder naar voren kunnen wor den gebracht. Verder wordt vernomen, dat twee Italiaan- sche assistenten; die sedert vele mannden aan de kliniek van professor Meller verbonden waren, zooveel onbeleefdheid te verduren hadden, dat zij het beter hebben geacht, hun be trekking op te geven. COBRANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 1