AlKmaarsche Courant
ADVERTEERT EN DE
ALKMAAB3CHE CGUBANTf
FKUILLETON.
De hof der lengenen.
Maandag 15 Februari.
Stailsnieuws.
FRANKENBERS X ALKMAAR.
No 38 1926
HonderAcht en Twintigsto Jaargang.
KUNSTFOTOGRAFIE.
Liefhebbers van fotografie en die zijn
er zeer vele hebben de laatste twee dagen
kunnen genieten van schitterend werk, ten-
toongesteld in „De Unie", gemaakt door Jan
van der Pant, geboren te Alkmaar, thans
reeds sinds 13 iaren wonende in Canada.
Reeds Zaterdagmiddag kwamen velen in
de zaal om de aangekondigde tentoonstel-
ling te zien, maar wijl een en ander iuen nog
niet gearriveerd was. heeft men verschillende
bezoekers moeten teleurstellen. \Vij hopen, dat
zij daardoor niet zijn afgeschrikt en hun be-
zoek hebben herhaald, want het geexposeer-
de is dat alleszins waard. Alle foto's zijn in
derdaad kunstproducten en men vraagt zich
onwillekeurig af hoe ze zoo hebben kunnen
worden. Er zijn er bij, die kennelijk overbe
licht zijn, andere weer werden te kort be-
licht, maar altijd was hrt resultaat schitte
rend, juist tengevolge van dat wat een'ama
teur een belichtingsfout noemt.
Het geheim daarvan werd Zaterdagavond
ontsluierd door den heer Adr. Boer uit Bloe-
mendaal, redacteur van „Focus" en dus een
kenner van foto's bij uitnemendheid. Maar of
dit nu tot gevolg zal hebben. dat voortaan
al de aanwezigen ook werk zullen leveren,
dat de stukken van v. d. Pant nabij komt,
betwijfelen wij ernstie, omdat daarvoor kun-
stenaarstalenten noodig zijn.
De spreker werd met een kort_ welkomst-
woord ingeleid door den heer W o e 1 d e r s,
voorzitter van de foto-studieclub, die de ten-
toonstelling en '"zing op touw had gezet.
De heer Bo r begon met den levensloop
van Jan van der Pant na te gaan. Geboren
11 Januari 1880, werd hij gevormd door
den dhang der omstandigheden', want een
wonderkind was hii allerminst. Na de open-
bare school bezocht hij *e H. B. S., maar hii
liep deze niet geheel af, omdat hij geen lust
had in droge studie. Hij lcwam in den handel,
maar ook dat beviel hem niet. Hij werd be-
zield door een drang naar schoonheid en
wierp zich op de literatuur. Hij schreef
verschillende gedichten, die zeer werden ge-
waardeerd. Zijn neiging voor het predikambt
heeft hij niet gevolgd, we! studeerde hij te
Leiden en Amsterdam in de letteren, maar
eenigen graad heeft hij zich niet verworven.
Na bij Roaards administrateur te zijn ge-
weest, werd hii medewerker van het tijd-
schrift „Op de hoogte" en daarmee begint
zijn loopbaan als fotograaf, want voor dat
blad moest hij verschillende reizen maken,
ook buiten'.andsche, waarvan hii verschil
lende kiekjes in ziin tijdschrift deed opne-
men. Dat "waren echter nog geen kunstpro
ducten.
In 1913 trok hij naar Canada, want zijn
onrustige onbestemde natuur kon het nergens
goed vinden. Daar nam hij aanvankeliik van
alles ter hand, was in den handel en de ad-
ministratie, tot hii ten slotte verbonden werd
aan het emigratiebureau der Canadeesche
regeering, waarvoor hii verschillende propa-
dareizen moest ondernemen. o. m. ook
naar Nederland. Dit duurde echter slechts
tot het uitbreken van den oorlcg in 1914
want toen kon aan emigratie niet meer ge-
dacht worden, en onze van der Pant was zijn
baantje kwijt.
Maar nu wist hij wat hij wilde. Hij ging
in de fotografie en vestigde zich als vakfoto
graaf, als hoedanig hii thans reeds rreruimen
tijd in New-Westminster woont. De kunst-
fotografie leverde echter geen voldoende be-
staan en hii moest zich ook toeleggen op por-
trat-fotografie. Hij liet de kunstfoto-grafie
echter geenszins varen en zijn vrouw was
hem daarbij een grooje steun.
In 1917 was spr's aandacht gevestigd on
het werk van v.dPant, dat toen geexposeerd
was op een tentoonstelling te Amsterdam
Naar aan'eiding van verschihende vragen van
bezoekers dier expositie, had spr. hem ge-
schreven en verzocht te willen meedeelen,
hoe hij dat werk zoo had kunnen maken
Meerdere correspondentie was gevolgd en
de in de Uniezaal geevooseerde collectie fo
to's waarmee spr. reeds verschillende plaat-
Wij belasten ons met. de plaatsing Uwer
advertenties in alle binnen- en buitenland-
scbe bladen zonder nrijsverhoogin"-.
L.
Naar het Engelsch van Justus Mile
- Fosman.
Door J. S.
7)
Hij deed al zijn best om zich zoo goed mo-
gelijk te houden en wendde zich tot Mac Ken-
sie met een zekere waardigheid.
„Uw uw logica, meneer, is me een beet-
je onbegrijpelijk. Als het bedrog is, dat ik
moet gaan plegen, maar ik kan niet inzien,
dat het zoo is, dan bent u er de aanlegger
van, dan bent u medeplcfitig. Wanneer
wenscht u, dat ik zal beginnen?"
„We zullen dadelijk beginnen," sprak de
oude Schot. „Morgen al. Iedere dag uitstel
kan noodlottig zijn." Hij keek voor zich op de
tafel. Zelfs Mac Kensie kon den Ier niet goed
in de oogen zien. „Wat uw vermoedens be-
treft aangaande onze houding jegens u, daar-
in vergist ge u natuurlijk ten eenenmale. Wij
zijn met u in alles gelijkelijk verantwoordelijk
voor wat er gebeuren gaat. U zal worden
voorgesteld aan mevrouw uw echtgenoote
uw echtgenoote begrijpt ge door mij. U
zult iederen dag een paar uur met haar door-
brengen in mijn huisj of in den tuin als ze
dat liever heeft. Het onderhoud zal zoo kort
zijn, zullen we zeggen, wegens haar zwakte
en de toestand van haar zenuwen. Zij zal
voorloopig natuurlijk niets meer verwachten
of verlangen, daar gij elkaar, om zoo te zeg
gen, als vreemdelingen zult ontmoeten. Als
ze gered is, en voldoende sterk geworden,
zullen we haar ajje" 'dth'gg&n, Mijn woning
sen had bezocht, was het resultaat daarvan.
Over fotografie in het algemeen sprekende,
merkte spr. op, dat die kunst ongeveer 100
jaar geleden opkwam en dat er langen tijd
strijd is geweest over de vraag of daarmee
kunstwerk was te maken. De schilders enz.
antwoordden ontkennend, om. h. i. het fo-
tografeeren iets machinaals ..en thans
denken velen er nog zoo over, .naar spr. was
van oordeel, dat, waar een kunstena&r
werkt, een kunstwerk kan ontstaan, dus in
fotografie zoowel als in de beeldhouw- of
achilderkunst of in het kunstambacht van
voorheen.
In dit verband citeerde spr. een artikel
van v. d. Pant in „Focus" in 1925, waarin
deze schreef over het verschil tusschen foto
grafie en kunstfotografie. Spr. meende, dat
daaruit een fijne ethische geest spreekt, en
hoewel de gedachten van v. d. Pant niet
nieuw zijn, integendeel reeds tientallen van
jaren gepredikt, maken zij toch indruk.
Het woord van J. Pz. Koen: „Woorden
zijn wind, doen is een ding", is van toepas-
sing op v. d. Pant. Van dat doen getuigt zijn
werk, gemaakt tusschen een drukke vakprac-
tijk door. Da* wr| er nog tijd voor vond,
vindt zijn oorzaak in de groote liefde voor
het werk en uit 4en grooten eenvoud er van,
die betrekkelijk weinig arbeid eischt. Dit
laatste noemde spr. juist de grQotste aanbe-
veling voor dat werk.
Gebruikt v. d. Pant duur en daardoor zoo
volmaakt mogelijk materiaal bij zijn arbeid?
Neen, allerminst. Hii werkt met een heel ge-
wone klapkodak van 6 Yt bij 9 en een roifilm,
dus zoo eenvoudig en goedfcoop als 't maar
kan. Voor zijn afdrukken gebruikt hij het
gewone bromide-papier (mat), dus al even
eenvoudig en goedkoop. Het onscherpe in
zijn foto s ontstaat door het gebruik van een
speciale lens om licht en donker en de details
van het onderwerp ineen te doen vloeien, iets
wat iedereen kan-bereiken door een stukje
gaas (b.v. een lapje van door dames wel ge-
bruikte voile) voor de lens te houden. Het af-
drukkenpapier, dat v. d. .Pant gebruikt, is
tegenwoordig, dank zij de voor diens werk
getoonde belangstelling, in ons land te krij-
gen onder den naam Kodak Royal Buff.
Men ziet het, alles heel gewone materia-
len, die iedereen kan bekomen.
Spr. releveerde, hoe er inzake kunstfoto
grafie twee richtingen zijn. De eene (purisme)
wil niet, de andere (liberalisme) wel ingrijpen
en eigen opvatting in de foto leggen. Tot
deze laatste categoric behoort v. d. Pant, hij
grijpt in zijn foto in als misschien geen an
der, hij retoucheert en werkt bij, maar
steeds doet hij het kunstzinnig en daardoor
komt er niets van te zien en zijn werk blijft
altijd het kenmerk van de foto dragen, wat
juist de groote verdienste er van is, want
als men dat ingrijpen, het leggen van eigen
gedachte in de foto goed beheerscht, krijgt
men kunstwerk. Van der Pant bouwde zijn
beeld op zooals het hem voor den geest zweef-
de en be'invloedde daarmee natuurlijk het
resultaat zijner opnamen. Hij belichtte soms
opzettelijk te kort om een of ander detail
der opnarne meer te doen uitkomen, en be-
haa'.de dan weer met overbelichting prachti-
ge resultaten en paste voorts al die andere
kunstjes toe, die allang bekend zijn, maar
welker minder goede aanwending leidt tot
prullen in de foto-kunst. In dit verband wees
spr. op de vele dezer dagen gepubliceerde
foto's van het koninklijk gezin, waarvan vele
niet anders dan prullaria genoemd kunnen
worden.
Van der Pant heeft den invloed ondergaan
van een viertal door spr. genoemde kunst-
fotografen, maar is desondanks oorspronke-
lijk gebleven en dichterlijk in zijn opvatting
en bovenal Hollafidsch. wat vooral hierin tot
eiting komt, dat in zoo goed als al zijn werk
atmosfeer in te vinden. Humor zit er ook in,
speciaal in de titels.
Dit toonde spr. nader aan de hand van
verschillende foto's, elk voor zich een kunst
werk. Het dichterlijke in lijnen en tinten en
onderschriften, de tinteling van den geest in
de materie, werd docfr spr. op aangename en
alleszins bevattelijke wijze naar voren ge-
bracht. Foto's met doodgewone onderwerpen
waren door hun speciale belichting en het
onderschrift evenzoovele juweeltjes.
Ook eenige portretfoto's werden getoond,
waaruit bleek, dat in dat deel der fotografie
al evenzeer iets bijzonders was verkregen,
werk met een speciaal karakter, dank zij de
bijzondere bewerking.
Ten slotte toonde de heer Boer nog ver
schillende lantarenplaatjes, waarbij hij gele-
genheid had opbouw en bewerking en de
daarmee verkregen resultaten nog eens dui-
delijk uiteen te zetten.
De heer W o e 1 d e r s bracht den spreker
een welverdiend woord van dank en sprak de
is, als u het nog niet weet, het oude klooster
met den grooten tuin, tusschen de Rue Den
fert Rochereau en de Boulevard Raspail."
Mallory sloeg met zijn vuist op de tafel.
„Wat?" schreeuwde hij. „Wat? Mensch,
zeg dat nog eens! De groote tuin, die achter
op de Rue Boissonade uitkomt?"
„Dezelfde," stemde Mac Kensie toe.
„Goede Hemel!" zei de Ier zachtjes, en zijn
oogen werden wijd en vreemd.
„En zeg me eens, wandelt de Prinses soms
in den tuin, lang, heel mooi, met bronachtig
bruin haar?"
„Hoe zoo?"#vroeg Sir Gavin.
„Wel, ik heb een kamer in de Rue Boisso
nade!" zei Mallory. Het was, alsof hij in
zichzelf sprak. „Ik heb de Prinses gezien. En
ik doe het niet!" riep hij plotseling uit. „Bij
den Hemel, ik ben geen bedrieger en jullie
zult er geen van mij maken ook! Ik heb veel
verkeerds gedaan en ik heb geen enkele reden
om trotsch te zijn >p mijn leven en op wat ik
er van gemaakt heb, maar ik wil die vrouw
niet bedriegen haar het laatst van alien op
de wereld."
„Je hebt toegezegd het te zullen doen," zei
Mac Kensie rustig. „En als u weigert het te
doen, dan kunt u er zeker van zijn, dat deze
vrouw binnen een week krankzinnig is, en wel
waarschijnlijk ongeneeselijk krankzinnig."
Mallory ging met een hand onder't hoofd
zitten en dacht na.
„Het is het noodlot," fluisterde hij. „Bij
mijn ziel, het is het noodlot, ik kan er niets
tegen doen. Haar te leeren kennen, haar de
hand te geven, haar in de oogen te zien. God
weet, hoe dat moet afloopen! Ik zeg u, het
is het noodlot! Ik zal het werk doen, sir, wees
daarvoor niet bank. Kellner nov een ab
sinth maar goed sterk!"
Hoop uit, dat de forostudleclub ook nog
eens zal exposeeren met eigen werk, dat niet
al te zeer afsteekt bij dat van Jan van der
Pant.
De aanwezigen blevcn na de lezing nog
wat in de zaal, om de tentoonstelling na het
gehoorde nog eens te zien en toen bleek veel
opgehelderd van wat eerst een raadsel
scheen. Wij zullen niet beginnen met een of
een paar foto's te beschrijven, want dan
zouden we aan het niet-genoemde te kort
doen. We herhalen: elke foto was een kunst-
stuk op zichzelf en de bezichtiging over-
waard.
Met haar initiatief om de expositie ook
hier eens te hebben, heeft de fotostudieclub
velen aan zich verplicht. Vooral die amateurs
die nog al eens pech hebben met hun werk,
zullen zich bemoedigd gevoelen en hoopvoi
voortgaan met het doen van opnamen, om
dat zij nu hebben kunnen zien welke mooie
resultaten bereikt kunnen worden.
OPENBARE LEESZAAL EN BOEKERIJ
Doelenstr. 28, Alkmaar.
De boekerij werd met de volgende werken
uitgebreid:
Geopend alle werkdagen van 1010 uur.
A 39 Ned. Staatsalmanak voor iedereen.
Jrg. 1926.
A 43 Jaarooekje voor de provincie Noord-
Hoiland. 1926.
J. Greshoff en J. de Writs. Geschie-
denis der Nederl. Letterkunde.
M. Poelhekke. Lyriek.
G 472 A. D. Sedgwick. The little French
girl
I 230 B. Nellermann, Een zwerftocht door
Japan,
N 288 H. Blavatsky. De geheime leer. Dl.
I. Cosmogenesis.
N 289 O. Spengler. Der Untergang des
Abenalandes. 2 dl.
Q 127 H. Rola'nd Hoist—v. d. Schalk. De
voorwaarden tot hernieuwing der
dramatische kunst.
S '69 H. Lons. De kraaienhut.
U 27 J. Mackenzie. Hoe men een goedkoo-
pe tent kan maken!
V 220 J. Huizinga. Erasmus.
V 218 H. Boschma. Kees en Betty Boeke.
Broch. Port. 19a no. 36. Gids voor Val-
kenburg. (G.)
no. 38 Hotel- en pensiongids voor de
provincie Gelderland (G.)
no. 39 Hotel- en pensiongids voor
Laren. 1924. (G.)
no. 40 Gids voor schoolreizen 1925.
(G.)
no. 41 List of hotels in Holland.
7924. (G.)
Broch. port. 19a no. 42 Alphabetische lijst
van hotels enz. te Maastricht.
(G.)
19a- no. 43 Gids voor Middelburg.
(G.)
19a no. 44 H. Polak. Laren in het
Gooi. (G
19a no. 45 Gids voor Schiedam. (G.)
3 no. 50 G. Heering. De tijden roe-
pen.
13 no. 20 M. de Boer. Amsterdam in
den loop der eeuwen. Rond-
gang langs de historische
tentoonstelling. 12751925.
19a no. 47 H. Ravenswaay. Gids
Gorinchem. (G.)
P. Pernel. Zilte verhalen.
H. Heijermans. Vuurvlindertje.
M. Vos. Intermezzo. Verzen. (G.)
Ht Reals. Om de stilte Gedichten.
J. I. de Haan. Jeruzalem.
v. Nijlen De lokstem en andere gedichten.
(G.)
C. Noordwal. De nieuwe mevr. Garvliet.
Ivans. Onze groote onbekende.
G. v .Nes—Uilkens. Het verlaten eibersnest
(verv. op „De jonge jaren van de
Bergmannetjes.")
W. Locke. Septimus.
W. Reymont. De boeren. Dl. I. Herfst.
T ij d s c h r i f t e n.
Naar het voile leven. Voorzetting vain „Ons
Maandblad, tijdsch. voor slecht-
hoorenden. (G.)
Antirevolutionnaire staatkunde, maandblad.
De Stem, letterkundig maandblad.
Rochtzaken.
KANTONGERECHT TE ALKMAAR.
Mondelinge uitspraak van 12 Februari.
A. B. te Zaandam, overtreding art. 455
Wetboek van Strafrecht. 8 boete of 4 da
gen hecht.
P. B. te Alkmaar, overtreding Trekhonden-
wet, 5 en 4 boete of 3 en 2 dagen hecht.
F. A. J. IJ. te Heerhugowaard, overtre
ding Wet Bevolkingsregister, 6 boete of 3
dagen hecht
Mac Kensie protesteerde, maar de Ier weer-
de hem woest af.
„Wat duivel, sir!" schreeuwde hij, en Mac
Kensie, die waarlijk geen lafaard is, zonk
verschrikt in zijn stoel terug. „Wat duivel,
sir, u hebt wel mijn diensten gekocht voor
veertig pond in de maand, maar niet mijn per-
soon en niet mijn ziel! Als ik verkies te drin-
ken, dan zal ik drinken, verstaan?" Hij smeet
het water in de absinth en zwolg het heele
glas leeg. Toen zakte hij op zijn stoel in el
kaar en zwetste half mummelend over groene
duivels en groene goden en over de schoon
heid van het paradijs.
Mac Kensie loosde een diepen zucht. Kolo-
nel Von Altdorf plukte zenuwachtig aan ziin
snor, het voorhoofd bedenkelijk gefronst. In-
derdaad, het spel begon al heel slecht, en de
hulp, waarop wij"ons verlaten mocsten leek al
heel onbetrouwbaar.
„Komaan heeren," riep ik uit op een toon,
die opgewekt moest verbeelden te zijn, „met
langer te blijven zitten komen we nu niet
verder. Vooruit, we gaan alien naar bed en
zien elkaar morgenochtend weer!"
Ik klopte Mallory op den schouder en hij
rees steunend op. Hij wist zich nog tamelijk
te beheerschen, liep voort zonder te zwaaien
en hield zijn mond, maar zijn oogen stonden
star en glazig en waren met diepe zwarte
kringen omgeven; zijn mond stond opeens
somber en vastberaden. Hij draaide zich om
en sprak met een van de bedienden, die even
weg liep en hem daarna een stuk ijs bracht,
in een krant gewikkeld.
„Waarom neem je dat mee naar huis, oude
jongen," zei ik tot hem. „0, ik begrijp het,
je wilt nog een glaasje goed koud water drin
ken voor je gaat slapen."
„Wat?" *ei Mallory en keerde zijn starren
J. J. G. te Santpoort, overtreding art. 435
Wetboek van Strafrecht, f 12 boete of 8 da-
gen hecht.
Th. B. te Oudcarspel, overtreding Wapen
wet, 15 boete of 10 dagen hecht.
A. B. te Alkmaar, overtreding Wet op de
Openbare Middelen van Vervoer, 7 boete
of 4 dagen hecht.
J. B. te Egmond aan den Hoef, B. P. G. te
Schoorl, J. O. te Heiloo, J. H., H. B. Pz
P. A. en J. B. te Castricum, J. M. en H. J. B
te Bergen, A. B. te Amsterdam. H. K. te
Schagen, G. M. B. te Oudorp, G. P. en
K. W. te Koedijk, I. H. te Zuidscharwoude,
D. C. te Alkmaar, B. J. T. te Akersloot
overtreding Motor- en Rijwielwet, de le, 7e,
8e, 13e, 14e, 15e en 17e ieder 4 boete of 4
dagen hecht., de 2e en lOe ieder 6 boete of
3 dagen hecht., de 3e 20 boete of 10 da
gen hecht., de 4e 3 boete of 1 week tucht-
school, de 5e 15 boete of 7 dagen hecht., de
6e en 9e ieder 4 en 6 boete of 4 en 6 da
gen hecht., de lie 2 boete of 2 dagen
hecht., de 12e en 16 ieder f 3 boete of 3 da
gen hecht.
C. G. Sz. te Egmond aan Zee, C. S. te
Heiloo; C. de G. te Alkmaar, dronkenschap,
de le 2 boete of 1 dag hechtde 2e 3 da
gen hecht., de 3e 10 boete of 5 dagen
hecht.
K. -W. Kz. te Egmond aan Zee, in staat
van dronkenschap de orde verstoren, 8
boete of 6 dagen hecht.
C. P. te A'.kmaar, overtreding Binnen-
Aaanvarings-Reglement, 2 boete of 2 da
gen hecht.
D. V., J. B. een A. C. Th. B. te Alkmaar,
overtreding Arbeidswet, de 2e 6 X 5 boete
of 6 X 5 dagen hecht., de le 2 X 8 boete
of 2 X 4 dagen hecht.
P. v. d. P. en Th. H. B. te Egmond aan
Zee, J. R. en 0- R- te Beverwijk. L. de R. te
's-Gravenhage, N. Z., C. A., C. B., N. de M
en P. R. de J. te Alkmaar, J. K. te Hoog-
woud, overtrading Politieverordening, de le
en 6e ieder -1 boete of 1 dag hecht., de 2e
5 boete of 3 dagen hecht., de 3e en 4e ieder
6 boete of 3 dagen hecht., de 5e 2 boete of
2 dagen hecht., de le 3 boete of 3 dagen
hecht., de 8e 5 boete of 3 dagen hecht., de
9e en 11 ieder 4 boete of 4 dagen hecht., de
lOe 10 boete of 10 dagen hecht.
{xemons;<f Nienws
HET ZILVEREN FEEST VAN HET
KONINKLIJK ECHTPAAR.
Dezer dagen zal namens het St. Hubertus-
gilde door den jagermeester van dat gilde,
mr. T. F. L. graaf van Rechteren Limburg
Almelo, aan de Koningin ter gelegenh id
van haar zilveren huwelijksfeest, een groot
zilveren theeblad worden aangeboden.
Dit blad, vervaardigd door den juweliers-
firma L. Steltman te Zwolle, bevat als mid-
denversiering het embleem van het gilde
(het heiiliige hert); op den rand van het blad
zijn de famihewapens gegraveerd van de 29
lede-n van het St. Hubertus-gilde. Onder deze
wapens komt ook dat van Prins Hendrik
voor, die tot dit gilde behoort. Aan de ach-
terzijde'van het blad is een inschrift gegra
veerd, die het blad doH kennen als een eer-
biedige hulde van het gilde aan zijn patro-
nesse. Hieronder staat de datum: 7 Februari
1926. Het blad is geheel handwerk. Het is
vervat in een prachtig etui.
Hedenavond komen de Koningin en de
Prins, het zilveren paar, van het Loo in de
residentie terug. Men weet, dat zij verzocht
blik naar mij toe. „Gaan slapen? Gaan sla
pen? Ik moet nog vier uren werken, voor ik
naar bed kan gaan. Ik heb nog drie duizend
woorden te leveren voor mijn krant. Het ijs
doe ik in een doek en die leg ik op mijn
hoofd."
„Maar kerel, wat ga je beginnen," riep
Mac Kensie uit. „Je hoeft je nu heusch niet
meer af te sloven voor je kranten. Je kunt
dat geld nu wel missen!"
Mallory vouwde het papier netjes om het
stuk ijs heen en liep de straat op.
„Ik heb ze dit artikel beloofd," zei hij een
voudig. „Ge zoudt toch niet willen, dat ik
mijn woord brak? Ik geloof, dat we denzelf-
den kant opgaan, sir. Bent u gereed?"
Von Altdorf en ik gingen samen weg. De
kolonel schudde het hoofd en zei:
„Hij wil de redactie van zijn dagblad niet
teleurstellen omdat hij zijn woord heeft ge-
geven. Gaat den heelen nacht opzitten met
ijs op zijn hoofd om zijn belofte te kunnen
houden en is toch gedrenkt in de absinth
van top tot teen! Ja, mijn vriend, het leven
leert ons telkens weer wat nieuws Tot heden
zou ik gezegd hebben, dat zoo iets onmoge-
lijk was, behalve in een sprookjesboek. Maar
in het leven zien we nog vreemder dingen dan
in de romans."
„Ik wou dat ik hem een hand gegeven had,"
zeide ik.
„Dat zult u nog veel hartelijker wenschen
lang voordat de laatste kaarten uitgespeeld
zijn," antwoordde Von Altdorf. „Dit is een
zeer bijzonder mensch."
Hoofdstuk III.
De oude kloosterhof bij de Boulevard Ras
pail is een stil, liefelijk oord. Lange. bemoste
hebben, de viering van hun huwelijksfeest
zeer sober te houden, evenwel spreekt het
vanzelf, dat, al zijn er dan ook geen versie-
ringen in de stad aangebracbt, hun ont-
vangst door de Hagenaais toch een bijzonder
karakter zal dragen. Duizenden zullen zeker
deze gelegenheid echter aangrijpen, om hun
wederom hun toegenegenhaid te toonen en
zich langs hun weg scharen om hen harte-
lijk te begroeten. En de burgerij zal door het1
uitsteken van de vlag bewijs geven, dat zij
met bet Zilveren paar medeleeft. Het is
Maandag 'n bijzondere dag voor Den Haag.
dat zoo nauw met het Koninklijk cchtpaar is
verbonden; mogen de bevlagde straten daar
van blijk geven.
Langs den weg, dien de Koningin en de
Prins van den tfein naar het Paleis zullen
volgen, zullen de organisaties en vereenigiin-
gen opgesteld staan, die samen gedaan heb
ben om »hun een huldeblijk aan te bieden.
Dit zijn de vertegenwoordigingen van een
overwegend deel der burgerij. Zij zullen hun
vaandels en bariieren meebrengen.
Het huldeblijk wordt in het Paleis aange
boden; het is een door Willem van Konijnen-
burg geschilderd portret van Prinses
Juliana.
Des avonds half negen, heeft, zooals men
weet, in de Groote Kerk waarin voor 25
jaar het huwelijk van de Koningin met den
Prins is ingezegend, een plechtig-e samen-
komst plaats, die door het Koninklijk paar
zal worden bijgewoond In de kerk zullen
vertegenwoordigers uit de verschillende
kringen der burgerij en afgevaardigden van
de besturen van ongeveer 250 vereenigingen
en organisaties te zamen zijn. De kerk wordt
half-ach) opengesteld.
Het versterHe koor van de afd. 's-Graven-
hage van de Maatschappij van Toonkunst.
begeleid door het Residentie-Orkest, onder
leiding van dr Joh. Wagenaar, met als so-
listen mevrouw Noordewier, Suze Luger
Louis van Tulder en Thom Denijs, zullen,
naar men mag verwachten, het samenziin
maken tot een uur van wijding en kunst- m
genot.
Doordat in bet kerkgebouw een radio-ont-
vanginrichting is aangebracht, zullen, be
halve de bevoorrechte personen, die in de
kerk zelve aanwezig zijn, duizenden de ge-
beurtenis kunnen medeleven Het is bekend,
dat landigenooten in de omliggende landen
daarvoor reeds maatregelen hebben geno-
men.
DE LEIDING BIJ POSTERIJEN- EN
TELEGRAFIE.
Naar de Haagsche Crt. meldt, heeft de mi
nister van waterstaat ir Bongaerts, aan de
d-ie hoHdambtenaren br het hoofdbeshiur
d?r posietijen en teiegrrfie, aan wie tijdens
de afvvezigheid van den directeur-generaal,
de leiding van het Ftdrijf is toevertrouwd,
veiboden, zich in het oper.baar over de moei-
lijkheden, welke het bedrijf thans door-
raaakt, uit te laten.
De minister heeft gisterochtend aan ge
noemd blad meegedeeld, dat hij de nieuwe
vragen van het kamerlid mr. Boon nog niet
had ontvangen en derhalve nut kon zeggen,
of hij deze zou bean-twoorden.
CENTRALE TRANSPORTARBEIDERS-
BOND.
Het hoofdbestuur van den Centraler
Transportarbeidersbond is teruggekomen op
zijn besluit, den zetel te verplaatsen van
Rotterdam naar Utrecht en zijn kantoor te
vestigen in het Spoor- en Tramweghuis al-
daar. De organisatie blijft te Rotterdam ge
vestigd.
lanen van zware eeuwenoude boomen, zonni-
ge grasperken en groepen geurende heesters
maken het tot een verkwikkelijke rustplaats
voor wie er, zoo vlak bij de wereld en toch
zoo volkomen er van afgezonderd, vrede en
herstel zoekt. Daar zijn er zoo verscheidene
in Parijs, maar voor zoover ik weet, geen en
kele van die uitgestrektheid. Men ziet er de
boomen ver uitsteken boven de hooge, met
ijzeren punten bezette steenen mrren, die ze
van de straat afscheiden. Als het voorjaar is,
komen wolken van lentegeuren over de muren
heen en balsemen de lucht van de drukke
straten. De groote kloosterhof is, zooals reeds
gezegd, een driehoek, waarvan de top en een
gedeelte van een der been en ingenomen wordt
door wat er nog over is van de oude abdij.
De zijde, die op den Boulevard Raspail en
op de Rue Denfert Rochereau uitkomen zijn
van hooge muren voorzien. De basis wordt
begrensd door de blinde achtermuren van
een rij gebouwen van twee verdiepingen,
waarin ateliers en studeerkamers worden Ver-
huurd, en die in de Rue Boissonade uitkomen.
Blinde achtermuren zeide ik. Maar dat is niet
geheel waar. Er'is, of was, een enkel raam
ongeveer drie meter hoog boven den grond
van den hof daar beneden. Het behoort tot
de kamer, die aan het uiterste einde van de
rij ligt, daar waar het straatje ophoudt;
want de Rue Boissonade is eigenlijk een slop.
Deze kamer werd bewoond, in den tijd waar-
over ik schrijf, door Denis Mallory.Als hij
uit zijn venster keek, dan overzag hij het
grootste gedeelte van den hof, die in stifle en
statige schoonheid daar lag, als onberoerd
door de drukte, de onrust en de zonde van de
groote wereldstad.
Als ge alles hebt beproefd en de energie voor uw zaak U nog niet
de resultaten heeft gebracht, die U zich hadt voorgesteld, besluit dan
tot het nemen van een regelcontract in een goed, door alle standen
gelezen dagblad. Wij twijfelen niet, of dit zal U zeer zeker brengen
tot het gewenschte succes. Het zal blijken HET MIDDEL te zijn!
