Mijnhardt's Hoofdpijntabidlen
Londenscb aanteekenboek.
skillen spoedig de ergste hoofdpijn pp
Prijs ©Oct. Bij Apoth.en Drogisten. f*3
ZIJN HOND LATEN VERHONGEREN.
Voor den politiereciiter te Haarlem stond
terecht P. de G., uit Wormer, die, zooals wij
reeds meldde, beschuldigd werd een waak-
hond te hebben laten yerhongeren.
Beklaagde ontkende. Een veearts, als des-
kundige gehoord, verklaarde, dat de honger-
dood vaststaat omdat in de ingewanden van
den hond geen voedselresten zijn gevonden.
Het O. M. eischte twee maanden gevange-
nisstraf. De verdediger, mr. Huizinga, kon
niet aannemen, dat beklaagde den hond met
opzet had laten ver. jngeren. Spr. drong op
vrijspraak aan.
DE ZILVEREN BRUILOFT VAN DE
KONINGIN EN DE PRINS.
Het huldeblijk van het Oranje-comite 1926,
bestaande uit een schilderij van de Koninklij-
ke familie, zal a.s. Dond»rdagmiddag half
vijf ten paleize aan het Noordeinde in Den
'Haag aan de Koningin en den Prins worden
aangeboden.
Een geschenk van kihderen van christelijke
scholen.
Het moderamen van de Vereeniging van
Christ. Onderwijzers zal, vergezeld van twee
kinderen, eerstdaags een bedrag van ruim
7000 aan dte Koningin en den Prins over-
handigen voor de slachtoffers van den wa-
tersnood. Dit bedrag, door kinderen der
Christ, scholen bijeengebracht voor een ge
schenk bij gelegenheid van het zilveren huwe-
lijksfeest van het Koninklijlc echtpaar, zal
worden overhandigd op een zilveren presen-
teerblad met inschrift.
Te Brussel.
Na andere vereenigingen van in de Belgi-
sche hoofdstad gevestigde Nederlanders,
heeft ook de Vereeniging van Nederlandsche
Dames te Brussel Zaterdag, met een
schitterend geslaagden, door een talrijk en
uitgelezen publiek bijgewoonden feestavond,
de zilveren bruiloft van Koningin Wilhelmina
en Prins Hendrik gevierd.
Onze gezant, jhr. dr. C. G. W. F. van Vre-
denburch, en consul-generaal mr. H. van
Romburgh, hebben het feest biigewoond.
Feestmaal van de Hollandsche club
te Antwerpen.
Zaterdagavond heeft de Hollandsche club
te Antwerpen een feestmaal met dames ge-
houden, ter eere van het 25-jarig huweliiks-
feest van de Koningin. Er was zeer veel be-
langstelling van de leden der Nederlandsche
kolonie.
DE KABINETSCRISIS.
Naar wij vernemen, zegt die N. R. Crt.,
houden de moeilijkheden, waarmte Mr. Lim-
burg bij de vorming van een kabinet te kam-
pen heeft, in hoofdzaak verband met zijn ver-
klaarbaar verlangen, niet slechts de departe-
menten aan hoofden te helpen, doch voor de
onderscheidene diepartementen geschikte en
voor hun taak berekende ministers voor te
kunnen dragen. E>e moeilijkheid, die hieruit
voortspruit, wordt dan nog verhoogd door het
fet, dat mr. Limburg behalve den heer De
Geer, nog gaarne enkele andere rechter mi
nisters aan zijn kabinet wenscht te verbinden.
AANVARING OP DE WESTER-
SCHELDE.
Omtrent de aanvaring bij Hansweert op
Zaterdagmiddag 1 uur van de Harwichboot
Antwerp met het Engelsche vrachfschip Dar
lington meldt men aan de N. R. Crt.
De Antwerp kreeg aan de voorzijde een
groot lek; de boeg werd weggeslagen over
een breedte van wel vier meter en van den
naam tot de waterlijn. Onmiddellijk sleepte
men het schip naar den wal en zette het daar
op de zandbank vast. De kooien der beman-
ning waren gehee vernield, en van den wal
af waren de bedden en dekens, die aan Har
den hingen, duidelijk te zien.
De passagiers konden met een vrachtboot,
die naar Antwerpen voer, hun reis vervolgen
De Darlington kreeg een geheel versplin-
terden voo:rsteven. Aan een zijde was nog op
een verbogen plaat gedeeltelijk de naam te
lezen.
Beide schepen hadden een Belgische loods
aan boord.
Het Hbl. van Antwerpen vermeldt aan-
gaande deze aanvaring:
Zaterdagmiddag heeft op de Schelde in het
Middelgat en bij dikken mist een geweldige
aanvaring plants gehad tusschen de Engel
sche stoomfcooten Antwerp,van de London
North Eastern Railway, beter gekend onder
de benaming van de Harwichlijn, en de Dar
lington, komende van Hull.
Beide schepen waren voor Antwerpen be-
stemd en deden niettegenstaande den mist,
al het mogelijke om toch de Schelde op te va-
ren.
De botsing moef zeer geweldig geweest
zijn, want de Antwerp bekwam een groot gat
aan den voorsteven, langs stuurboordzijde,
waardoor een groot lek ontstond en het be-
ao»d van het schip in gevaar werd gebracht
Ook de Darlington bekwam zware averij en
werd, evenals de Antwerp, voor alle zeker-
heid nabij het Middelgat, bij de Peilschaal,
otrhoog gezet.
De passagiers van de Antwerp werden, als-
ook een groot gedeelte der bemanning, over-
gebracht op een paar stoombooten, die in het
Middengat voor anker lagen, ramelijk op de
Dnitsche stoomhW Carl LeMen en de Engel
sche stoomhoot Moivada. die bij het opkla-
ren van den mist naar Antwerpen zijn opge-
stoomd.
Hulp werd gevraa^d en verschillende s'eep-
booten dter Societe de Remorauage a Helice
zijn met haar reddingsmateriaal naar de
plaats van de aanvaring vertrokken. De sleep-
boot Goliath, van dezelfde maatschappij, ligt
bij het schip om onmiddellnk hulp te bieden.
De Antwerp is gebouwd in 1919 en meet
2400 ton Dr> Darlington is gebouwd in 1910
en meet 1076 ton..
Tegen den avond ziin de twee schepen met
passagiers en hemanning te Antwerpen aan-
gekomen. De Carl Lenien bleef op de reede
van Austruweel tiggen om te dokken. De
sleepbdot Java is de passagiers gaan afhalen
om hen verder te ontschepen. De Morvada,
die aan de kaai wtrd gemeerd, heeft op haar
beurt eveneens de passagiers en bemanning
aan wal gezet.
Bij de Antwerp en de Darlington liggen
thans voor de redding van beide schepen, de
sleepbooten Thames, Walvisch, Goliath,
Schelde en ook de Redder, alle van de Socie
ty de Remorquage a Helice.
Het Hdbl. van Antwerpen meldt nader:
Zcndagmorgen vertrokken een paar sleep
booten met de noodige manschappen om de
voorloopige herstellingen aan de bcschadigde
schepen uit te voeren. Wat betreft de Har
wichboot Antwerp werd beproefd het lek,
dat het schip tijdens de aanvaring bekwam,
te stoppen. De Darlington, het wekelijksch
Hullbootje, werd door middel van de sleep
booten J. P. Best en Thames vlot gebracht.
De boot kon om uur 15 met bestemming
voor Antwerpen vertrekken. Wat de andere
booten betreft, deze bleven ter plaatse in af-
wachting van de komst der zee-experts.
Uit Hansweert wordt nog gemeld:
De Harwich-boot Antwerp zit hier nog de
slikken. Men zal trachten, het gat hier voor-
loopig te dichten met bekisting.
De firma Gerling van Antwerpen zal 40
ton vleesch overladen en met een lichter naar
Antwerpen brengen.
Tijdens het afbranden van enkele platen
ontstond Zaterdagmiddag brand in het voor-
schip. welke gebluscht werd met materiaal
van de boat van de Redder, welke langszij
ligt.
Een stroom bezoekers is Zondag naar de
stranding komen zien.
De Harwich-boct Antwerp zit hier nog inde
nadat een gedeelte der lading in lichters was
overgeslagen en het gat met een noodrepara-
tie gedicht, door vier sleepbooten vlotgesleept
en naar Antwerpen vertrokken.
CONGRES VOOR NATIONAAL
HANDELSONDERWIJS.
Te Amsterdam is Zaterdag het Congres
van de Nat. Ver. voor Handelsonderwijs ge-
houden ter behandeling van de vo.gende
vraagpunten:
1. Is het gewenscht dat er naast 5-jarige
scholen, die haar onderwijs in de handeisvak-
ken beginnen in de 4e Mass, ook 5-jarige
scholen bestaan, welke met die handelsvakken
beginnen in de le, 2e of 3e klasse? En in
hoeverre is bij de beantwoording van deze
vraag de onderscheiding tusschen „algemeen
vormend" en „technisch georienteerd" on
derwijs van beteekenis!
2. Behooren de 5-j. Handelsscholen, welke
sedert het K. B. van 23 Dec. 1923 zich htt.-
economisch H.B S.-en zijn gaan noemen, het
karakter van Handelsscholen te behoudvn?
Zoo ja, op welke wijze kan dat karakter dan
wordien gewaarborgd?
3. Meet de 5-j. Handelsschool zich ten
doel stellen het verschaffen van eindor.der-
wijs, dan wel het geven van voorber. H. O of
beide, en hoe moet in groote lijnen de regeling
zijn, opdat de school geschikt zij voor de ge-
kozen doelstelling? Moet vcor het antwoord
op deze vraag onderscheid gemaakt worden
tusschen verschillende typen van 5-j. Han
delsscholen?
4. Welke beteekenis heeft de litt.-econ afd.
der H B.S. 5-j. c. voor het handelsonderwijs?
Kunnen er redenen zijn in gemeenten, waar
reeds 5-j. Handelsscholen zijn opgericht,,
nog een litt. econ. afd. aan de H.B.S. te vor-
men?
5. Welke beteekenis heeft de ministerieele
besehikking van 25 Febr. 1925 voor de 3-j.
Handelsscholen (type dr. Bos) in het bijzon-
der in verband met de behoefte aan dit onder
wijs voor de economisch zwakkeren?
Over de vraagpunten 1 tot 4 geven de hee-
ren A. Boer te Utrecht en S. Elzinga te
Haarlem een referaat; over 5 de heeren dr.
J. A. Nederbragt te 's-Gravenhage en mr.
J. H. Thiel te Heemstede.
De voorzitter, de heer Ch E. H. Boisse-
vain, heeft gisterochtend het congres geopend
met een woord van welkom aan de talrijke
aanwezigen, in het bijzonder aan mr. Thiel,
als vertegenwoord'ger van den minister van
onderwijs en wetenschappen en de afgevaar-
digden van gemeentebesturen, kamers van
koophandel en vereenigingen, welke zich op
het gebied van het handelsonderwijs bewegen.
De heer De Boer kwam tot d volgend con
clusion wat vraag 2 en 3 betreft.
Dat er zoo spoedig mogelijk een wettelijke
regeling kome van het hande'sonderwijs en
van het algemeen vormend M. O. en voorber.
H. O., zoodan;g, dat de 5-j. handelsscholen,
welke sedert het K B. van 23 Dec. '23 zich
litt.-econ. H.B S.-en zijn gaan noemen (en
riet meer) geen andere keuze hebben, dan op-
genomen te worden in de wet op het Hande's-
onderwiis. Op geen andere wiize kan ook m i.
volcoende gewaarborgd worden, dat ze het
karakter van handelsscholen behouden.
Dat ik de 5-j Handelsscholen eindonder-
wijs wensch te doen geven.
Over vraag 1 zegt hij o.m.:
M i moet het diploma van een H.B.S. 3-j.
c. evenmin a's van een H.B.S. 3-j.. op zich
zeH toegang tot de 4e kl. een°r 5-i. Handels
school verleenen. Dit Sb'it natuurl'ijk vo'strekt
n:et uit, dat deze toe'ating langs den weg
van een verklarirg van individueele geschikt-
heid mogelijk moet zijn.
En de praktijk bii onze omgezette H B.S en
en de benahngen in de ..Voorwaarden" hin-
ken in dit opzicht op twee gedachten, wat
schade moet doen en aan het karakter van
het eird-onderwijs :n de 3e klasse en aan het
gem-'dde'd gehal'te der leerlingen, die vtrder
studeeren
Naar aan'eiding van vraag 4 haalt het
referaat de woorden van d^n voorzitter der
Nat Ver. voor H. O., den heer Boissevain,
aah:
..een Hande'sschool niet in de eeste n'aats
mag worde" een voorhceidende inrlchting
voor H O en ..en met de overtuiging dat
het Hardelsorderwijs is on te vatten a's een
oamenViangend gpheel. dat zu'n organi«atie
b»hoeft, los van de andere takken van onder
wijs."
De heel E'zirga schrijftdat de ge-
srhiedenis d'r laatste 10 ia-en heeft bewezen
dat het streven naar handelsonderwijs voor
viiftarge 9cholen in N^derland tot heden on-
vrnohthaa.r is. In de voorwaarder voor er-
''poo:-g van Hande'ssrho'en van fan 1995
treffen we nog s'echts een nak'ank van dit
streven aan De bovenaangehaalde uiting van
pen insneeteur var hande'sonderwijs van Tan
1925 kan als een verzuchting worden be-
schouwd. Ongerept is de oude Amsterdamsch
Handelsschool uit de woeling der tijden te
voorschijn gekomen.
Zij kan voor de toekomst het centrum vor-
men, waarom alle 5-j. scholen, die handels- of
litt.-econ. onderwijs geven, zich groepeeren
en te zamen een wettelijke regeling ontvangen
in de wet op het M. O.
Wat vraag 1 betreftj bij een komen dte wet
telijke regeling voor 5-]. scholen mag m. i. de
3-j. onderbouw niet verkort worden. De on
derscheiding „algemeen vormend" en „tech-
nisch georienteerd" onderwijs raakt niet zoo-
zeer het object van onderwijs, als wel de ko
mende wettelijke regeling.
Aan het referaat van den heer Nederbragt
ontleenen wij het volgende.
„Thans echter de vraag, of en, zoo ja,
waarom ik meen, dat de regeling van 25
Febr. 1925 voor de 3-j. handelsschool gevaar
oplevert. Ik beantwoord de vraag zelf beves-
tigend en het waarom met de woorden opmtr-
kingen
lo. De min. besehikking" van genoemden
datum rekent niet, althans met voldoende, met
het verschil tuschen de eischen, die m i ge-
steld moeten worden aan een 3-j. handels
school, en die welke gesteld moeten worden
aan een 5-jarige.
2a. Doordat zij de 4-j. school inschakelt als
normaal instituut, vestigt de besehikking te
meer den indruk, dat er tuschen de 3- en de
5-j. school slechts verschil in aantal Ieerjaren
bestaat, tevens verschil in de hoogte der ont-
wikkeling, die bereikt kan worden.
3o. De bepaling van het aantal lesuren, die
in de 3-, 4- of 5-j. school, volgens de besehik
king, in totaal moet worden besteed aan de
verplichte vakken, is van dien aard, dat de
3-j. school niet als een eigen, afgerond ge
heel, met speciaal, op wel bewust gekozen
doel gericht program, naar voren treedt.
4o. De besehikking zal dientengevo'ge ver-
sterken het streven om te komen tot de stich-
ting van 4- en nog liever van 5-j. scho'en, ook
ter plaatse, waar met een 3-j. school moet
worden volstaan.
5o. Is dit laatste eenmaal gbeurd, dan zal
het voor veel ouders uit eenvoudigen kring,
die hun kirderen noodgedwongen naar een 4-
of 5-j. school sturen, heel moeilijk zijn, zich
te beperken tot de 3 jaren die noodig zijn;
't heeft altijd zeer veel tegen, kinderen van een
school te nemen, voordat zij deze geheel door-
loopen hebben, wat men onderneemt, moet
(als regel)' voltooid worden.
6o. De besehikking, de 3-j. ambachtsschool
voor den handel eenigszins in discrediet bren-
gende, drijft in de riehting eener 5-j. oplei-
ding, die te hoog is opgezet en te weidsch van
bedoeling is om hun, die de 3-j. opleiding be-
hoeven, voldoerde van nut te kunnen zijn,
maar een neiging heeft, hen te schaden.
lo. Trouwens, als eenmaal het pleit ten
gunste van de 4- of 5-j. school is beslecht,
dan zal het onderwijs in de eerste 3 jaren niet
de tenders hebben, zoovee! mogelijk practisch
te worden, maar zal van den aanvang af naar
den glans van het mtn of meer wetenschappe-
lijke gestreefd worden: als ik het zoo zeggen
mag, dan zal de 5-j. school ook in de eerste
3 jaren der stempel van den H.B.S.-geest
dragen en vooropleidinkje voor H O. spelen".
De heer mr. Thief geeft in zijn referaat dte
min. besehikking van 24 Februari 1925 in
haar geheel, welke besehikking in Januari
1926 werd aangevuld met de bepaling. dat
cnderwijs-commissies van Kamers van Koop
handel toegang worden verleend tot alle er-
kende en (of) gesubsidieerde scholen. Hij
schrijft over deze besehikking o.m. het vol
gende:
„De regeling in de aangehaalde besehik
king vervat is te beschouwen ais een eerste
proeve eener organieke regeling van het Han-
delsorderwijs voorzooveel dat aan dagscholen
wedt gegeven.
De korte ervaring heeft tot op dit oogenblik
geen ernstige schaduwziide aan het licht ge
bracht, zoomin voor dte 3-j. scholen als voor
de 4- en 5-jarige. Men kan verwaChten, dat
de regeling niet onveranderd zal blijven. In
het bijzonder zullen de voorgeschreven mi-
nimumtabellen van lesuren en de inhoud van
het eindexamen gewiizigd moeten worden, als
de ervaring daartoe aanleiding geeft.
Van bijzondere beteekenis in verbard met
het voorgaande is, dat de 3-, 4- en 5-jarige
scholen in een regeling zijn samengevat en
dat de tabellen van lesuren voor deze soorten
van scholen voorgeschreven een sterk inner-
ijk verband aantoonen. Dat vecband is niet
kunstmatig. Gelijk reeds gezegd. ziin de ta
bellen ontleend aan wat in hoofdzaak ge-
vest'gde praktiik was".
Voorts wordt er in het referaat op gewezen
dat de 3-j. Handelsschool in beteekenis is
achteruit gegaan door een sam^nstel van om-
standigheden als de uitbreiding van het
M.U L.O., het stichten van confessioneele
Mulo's en H B S.-en, terwijl geen confessio-
ree'e Handelsscholen ziin opgericht, het on-
voldoende peil der leerlingen. die in de na-
oorlogsjaren de lagere sohool verlieten, waar-
door men er toe kwam de handelsscholen om
te zetten in Mulo's.
Het woord was vervolgens aan den eersten
orae-adviseur, den heer S. Elzinga, ter toe-
'ichtlng van ziin geleverde beschouwin^en en
daarna aan dnn heer Boer ter verdediging
van zijn standount.
Uitvoerige discussie volgde.
De gemeenschap wordt hier steeds op het
hart gedrukt om in verband met e'en nood der
tijden spaarzaam te zijn in het uitgeven van
geld voor andere dan nuttige en productieve
doeleinden. Ook hoort men herhaaldelijk de
wenschelijkheid betoogen zich te onthouden
van het tentoonspreiden van weelde, ontevre-
denheid en zelfs opstandigheid wekt bij dat
deel van de gemeenschap, dat zich geen weel
de kan veroorloven of dat slechts met dte
grootste moeite zooals men dat uitdrukt den
mond kan openhouden. Zulke raadgevingen
zijn goed gemeend; maar indien men zich
weelde en pleizier maken in alle vormen zou
ontzeggen en indien geen geld meer werd uit-
gegeven voor de grilligheden van ijdelheid
en mode, dan zou het leven der gemeenschap
wel wat al te triestig worden en zouden bo-
vendien duizenden menschen, die van de weel
de en de grilligheid leven, broodeloos worden.
De weelderige en modieuze behoeften van
een deel der gemeenschap verschaffen werk
aan een ander deel. Maar het is natuurlijk
tegen overdrijving, dat de hervormingsgezin-
den te velde trekken. Het is me in de Engel
sche gemeenschap altijd opgevallen. dat de
vrouw er zoo vrij spel heeft in het najagen
van haar grillen. Het is niet alleen de vrouw,
die in een of andere betrekking is, die in han
del en wandel van haar superbe onafhanke-
lijkheid getuigt door mee te gaan met alle
modegrillen, hoe snel ze elkaar ook opvolgen.
Ook de getrouwde vrouw, door een lijdelijk
echtgenoot bedorven, ontzegf zich weinig van
wat de mode aan begeerlijks en passends
brengt en bevolkt met haar ongetrouwde zus-
teren de balzalen van het land. De laatste
drie maanden hebben de Britsche vrouwen
een te veronachtzamen minderheid uitge-
sloten er een extra stel schoeisel bij ge-
kregen in den vorm van hooge, zoogenaamde
Russische laarzen. Tot voor kort kende men
hier dit schoeisel niet. Het geld, dat er voor
wordt besteed het wordt over het geheele
land op 3.000.000 pond sterling geschat
is dus een nieuwe extra-uitgave van het pu
bliek, die het niet had behoeven te doen. Maar
wat is nu de goede kant aan deze zucht van
de Engelsche vrouwen bij te blijven met de
grillen van de mode? Deze, dat de schoen- en
leerfabrieken van het land, die ernstig aan
slapte leden en duizenden menschen hadden
moeten ontslaan, weer vol-op werk hebben
gekregen en het ontslagen personeel konden
terugnemen.
Ueur haar.
Het is niet altijd na te gaan of en in hoe
verre kostbare luxe van het eene deel der ge
meenschap het noodzakelijke dagelijksche
brood verschaft aan het andere. Het voor-
beeld van de Russische laarzen is gunstig,
ook al omdat zulke laarzen in het Engelsche
klimaat nauwelijks een weelde kunnen wor
den genoemd. Maar nu een ander geval. Men
schat dat de vrouwen hier thans 20.000.000
pond sterling per ,aar meer uitgeven aan de
diensten van den kapper dan het geval was,
toen de mode nog niet „shingling," „bob-
bing," „bingling" en permanente krullen had
voorgeschreven. De echtgenoot, die zich niet
verzet tegen de modepopperigheid van zijn
vrouw (en weinige echtgenooten doen het
hier omdat zij typisch Engelsch liever
toegeven dan den vrede verstoren) en haar
niet weet te bewegen heur haar, haar „crow-
ning glory," te behouden, vindt zijn begroo-
ting met 3 tot 6 gulden per week verhoogd,
natuurlijk zonder eenigerlei correspondeeren-
de verlaging. Een man gaat eens per maand
naar den kapper om voor 60 cent zijn haar
te laten knippen; zijn vrouw vindt, dat zij
eens per week moet gaan en laat voor een
kunstbewerking, die knippen, wasschen, gol-
ven en een fooi omvat, een gulden of vijf bij
haar ^hairdresser."
Die twintig millioen pond voor het ver-
schoonen en vermooien van vrouwenlokken
zullen ook wel weer voor een deel ten goede
komen aan het personeel van kappers- en
aanverwante bedrijven. Maar men kan niet
ontkomen aan den indruk dat de functies,
door dit geld in het leven geroepen nog
geheel afgescheiden van de afbreuk, die het
doet aan de vrouwelijke schoonheid en daar-
mede aan de aantrekkelijkheid van hel open-
bare leven nauwelijks nuttig en productief
kunnen worden geacht en dat de spaarzaam-
heid en het fceleid in het uitgeven van geld
zoo dringend aanbevoien hier zoek zijn.
De Londensche melkboer.
De Engelsche voedselraad, indertijd door de
regeering ingesteld om een oog in het zeil te
houden wat betreft den handel in eerste
levensbenoodigdheden, heeft zijn bestaan ge-
rechtvaartigd, ondanks het openbaar scepti-
cirme. waarmee zijn komst werd begroet.
Hij heeft gedurende zijn kort bestaan ernsti
ge misstanden in den winkel- en groothandel
aan de kaak gesteld en het bestaan van afzet-
terij op groote schaal kunnen bewijzen. Het
gevolg van een en ander is, dat de noodzake-
lijkheid van nieuwe wetgeving is gevoeld om
het publiek tegen oneerlijke handelaren te
beschernien. Het meest ontstellende rapport
van dezen Raad, juist uitgegeven, behandelt
misbruiken in den melkhandel. Het vertelt
eri aan de waarheid behoeft n en niet te
twijfelen dat verscheidene melkrondbren-
geps in Londen en daarbuiten hun weekloonen
vermeerderen door het publiek stelselmatig
melk beneden de inaat te geven en het aldus
verkregen overschot aan hun eigen klanten
te verkoopen. Zij maken op deze wijze een
bijverdienste van 20 tot 30 gulden per week
op hun pechtmatig weekloon van ongeveer
30 gulden. Dit is alleen mogelijk voor perso
neel in dienst van die melkleveranciers, die'
de melk los verkoopen. Maar het rapport zegt
ook, dat het zelfde misbruik heerscht bij som-
mige melkinrichtingen, die de melk in fles-
schen afleveren. Gf de melkinrichting ge-
bruikt flesschen van onvoldoenden inhoud of
haar bezorgers vullen de flesschen op hun
ronde en vullen ze niet geheel. En zoo moet
men dus vaststellen, dat die vroolijke melk
boer, die altijd als een opgewekte boodschap-
per aan de deur komt, in vele geval 1 en een
soort wolf in schaapskleeren is, die zijn klan
ten besteelt. De oneerlijke verdiensten, door
de melkbezorgers op deze wijze gemaakt, hee-
ten in het bedrijf ..pickings", dat men zou
kunnen vertalen met „emolumenten". En het
feit, dat .nen er een gangbaren naam voor
heeft, is een bewijs, dat't kwaad er een soort
burgerrecht heeft verkregen.
De Voedselraad heeft nu al achtereenvol
gens misbruiken vastgesteld bij den
vleesch-, brood- en melkhandel. Hij heeft ook
overtuigende bewijzen gekregen, dat het
pub'iek in vele kruidenierswinkels niet de
voile maat of niet het voile gewicht krijgt.
Hij heeft zich als een goeden waakhond voor
het publiek doen kennen, die niet alleen
blaft, maar ook weet te bij ten als het noodig
is. Zijn werk moet in hooge mate bevredi-
gend worden geacht. Maar het heteft ook
ziin minder bevredigenden kant De rappor-
ien van den Raad hebben algemeen den in
druk verschaft, dat de levensmiddelenhandel
vol fraude en oneerlijkheid is. Dit is onbil-
lijk tegenover het grootste deel van de win-
keliers, dat eerlijk is. En de eerlijke winkelier
kan het slechts toejuichen, dat het bedrijfsle-
ven voor de zwarte schapen in de kuddt
moeilijk of onmogelijk wordt gemaakt door
de bewondere'nswaardige activiteit van den
Voedselraad.
Draadloos zien.
Televisie, of het overbrengen van cinema-
tographische beelden door middel van de
draadlooze electriciteit, schijnt nu eindelijk
in het gebied der praktijk te zijn getreden
De proeven, deze vorige maand door een
jong ingenieur uit Glasgow, J. L. Baird, ge
houden, hebben thans een stadium bereikt.
fjVGIeNE- Eli
WEILIGHEIBSHOEKJE
INDIEN GIJ naar een ander
land VERHUIZEN wilt, vraagt
dan eerst kosteloos inlichtingen aan
het Informatie-bureau der Vereeni
ging „LAND VERHUI ZING", Be-
zuidenhout, 's-Gravenhage, alvorerts
in te gaan op voorstellen van U on-
bekende personen.
dat deskundige waarnemers bevredigt. De
uitvinaing van Baird is overgenomen door
een maatschappij, ..Television Limiter" gehee-
ten. Het hoofdbestuur der Posterijen en Te.
legrafie heeft verlof gegeven voor het inrich*
ten van een station, dat de draadlooze be»
richten en beelden zal uitzenden. Er scliijnen.
speciale ontvangtoestellen voor noodig te
zijn, die men thans voor niet minder dan 30
pond sterling aan de markt brengt. Met de
zen nieuwen „Omroep" hoopt men binnen-
kort te beginnen. De internationale wedstrijd
om dit stadium in het gebruik van electrici
teit te bereiken is hard en snel geweest.
Amerika heeft reeds gedurende eenigen tijd
over grooten afstand foto's telegraphisch
verzonden, die voor reproductie in dagbla-
den konden worden aangewend; maar zij
gebruikten voor het doel draadgeleidingen.
In Frankrijk was naar berichten hadden
gemeld de uitvinder Edouard Belin wel
liaast even ver als de Schot Baird, terwijl
Graaf Arco in Duitschland nog slechts wat
terhnische moeilijkheden had le overwinnen
om zijn proces praktisch 'mogelijk te maken.
Bij al dezen ijver zal het wel niet lang meer
duren of het publiek, gewapend met zijn
ontvangtoestellen, zal in staat zijn niet
slechts het geluid, maar ook de beelden, die
het vergezeilen, binnen zijn huizen te too-
veren. Of dit een onvermengd genot zal zijn,
staat nog te bezien. Vele liederen klinken
lieflijker wanneer men den zanger of de
zanders niet ziet.
lngezoiifleii stukken.
(Butten veranlwuo: deiijkheid. va/i de Re-
dactic. De opnarne in deze rubriek bewijst
gcensztns dat ae edac'it er rntde mstemt.)
Alkmaar, 15 Februari 1926.
Mijnheer de Redacteur.
Gaaine zag ik onderstaand berichtje in
Uw blad opgenomen waarvoor bij voorbaat-
miju dank.
In de dagbladen heeft men de laatste da-
gen kunnen lezen, dat de Cooperatieve Zui-
velexport Vereeniging „Noord-Holland" zal
worden geliquideerd.
Men schijnt thans bezig te zijn het product
van de daarbij aargcsloten fabrieken in zijn
geheel te dcen verkoopen door de Mij. „Gou-
da". Naar men zegt is de reden biervai) de
vrees voor prijsdaiing, indien deze kaas op
de vrije markt zoude komen
Deze zelfde motieven golden destijds bij bet
uiteenvallen van vorige Exportcombinaties,
Wat leerde echter de praktijk?
Natuurlijk niet den mirsten invloed oefende
deze meeraere aanvoer op de prijzen, aange-
zien het aantal kaas-eters in binnen- en bui-
tenland niet verandert door de wijze van ver-
koop, over een combinatie of over een kaas-
markt.
Men moet natuurlijk zelf weten welken weg
men nu in wil slaan, doch als voorstander
van de vrije markt wensch ik op dit dwaalbe-
grip te wijzen en naar het mij voorkomt, heeft
de praktijk bewezen, dat een groot aantal
goed ingevoerde kooplieden beter in staat is
de hoogste prijzen voor de kaas te bedingen
dan een of meer combinaties.
Alkmaar. JAC. MET.
Voorzitter der vrije markt
Kunst.
MEREDYLL P1ANOKWARTET.
Alweer een ensemble dat in de eerste rij
van kwartetten een plaats welverdiend
heeft gevonden. 't Is echter geen strijkkwar-
tet, maar een sanienvoeging van klavier, viool,
alt en violoncel. Vindt men strijkkwartetten in
alle hoeken van de wereld, niet alzoo het
pianokwartet, heeft het strijkkwartet de rnu-
zikale wereld veroverd, het pianokwartet is
veel zeldzamer al hebben de grootste compo-
nisten voor een dergelijk ensemble kunstwer-
ken geschreven. Het bestuur der Alkmaarsche
Kamermuziekvereeniging heeft er daarom
gced aan gedaan bovengenoemd kwartet uit
te noodigen tot het geven van een concert al-
liier. Velen zijn er door in de gelegenheid ge
steld kennis te maken met en te genieten van
het spel van vier uitmuntende kunstenaars,
want dat zijn mcvrouw Marguerite Meredyll,
de pianiste, en de heeren Desire Defauw, vio-
list, Raymond Jeremy, altist en Emile
Doehaerd, cellist.
In het kwartet van Brahms, opus 60, waar-
mede men begon was de klank der strijkin-
strumenten wat ijl, al hoewel men al heel
gauw bespeurde dat er personen in actie wa
ren, in staat iets buitengewoon moois te kun
nen geven, wat vooral uitkwam in het An-
Je hebt me een aap genoemd, wil je we!
eens. excuue vragen!
t— Goed. Breng de aap maar hier.
(Kasper, Stockholm.)
