Atkmaarsche Gourant
WANNEER GIJ EEN ZAAK
GAAT BEGINNEN.
Maandag 15 Maart.
Gemengd Nieuws
FKll LL ETON.
De hof der leugenen.
De zaak Dr. Geeikerken,
30HC
0
HANDELSDRUKKERIJ
N. V. v.h. HERMS. COSTER ZOON
O0BB00E®
No 68
1926
Honderd Acht en Twintigste Jaargang.
WAAR OA AN WIJ HEEN?
Naar wij vernemen v®schijnt dezer dagen
foij „Ontwikkeling" een „politiek-drama tische
schets", in een bedrijf van Troelstra, getiteld
„Waar gaan wij been?" Dit stuk in metrische
verzeo speelt tijdens de jongste parlementaire
crisis in het paleis van den Aartsbisschop
en voert de drie voornaamste vertegenwoor-
digers dter verschiliende stroomingen in de
ka bholieke Staatspartij ten tooneele.
Rustig en streng politick gedacht, zondter
satire of eenigen aanval op de ka bholieke
ikerk, alle® ten doel hebbend, in dezen tijd
tiu de bonding dter katholieken de verdere
ontwikkeling van ons politieke leven in den
iweg ataat, hierop en op de gevolgeo daarvan
de aandacht te vestigen. Een aanval van fas-
cistieche student® op een arbei dersoptoch t
jvdor Kameronitbirding in de nabijheid van
•het paleis vormt het slot, waarin verdier de
consekwenties van dit incident warden ge-
trakken.
'EEN INGEWIKKELDE AANRIJDING.
Vrijdagmiddag is te Amsterdam een
vrachtauto tegen de pui van een slagerswin-
kel in de Jacob van Campenstraat gereden.
'Tegen het huis, waarin deze slagerswimikel is
gevestigd was een ladder opgesteld, waarop
bij de tweede verdieping een glazenwasscher
stond. De ladder werd door de aanrijding
(van den auto omver geworpen en de glazen-
wasscher weer op straat geslingerd. Toch is
het ongeval, gezien deze feiten, wonder boven
wonder vrij goed afgteloopen. De man werd
slechts lidbt verwond. Hij werd met dta auto
van den Geneeskundigen Dienst naar het
Binnengasthuis vervoerd, vanwaar hdj naar
huis kon gaan.
Omtrent de oorzaak van dit niet alle-
daagsch ongeval, wordt ons nog medege-
deeld, dat de bestuurder van den vrachtauto,
die in het chauffeeren nog niet erg bedreven
bleek, een garage, we Ike naast de wirnkel ge-
legen is, wilde binnenrijden. De man had1 zich
niet eens ervan overtuigd of de deur van de
garage geopend was. In werkelijkheid was
deze gesiot®. Inplaats van naar binnen te
rijden, maakte de auto, vermoedelijk doordat
de bestuurder op de verkeerde pendaal druk
te, een foutieve wening. Daardoor reed de
wagen tegen de pui van de slagerswinkel,
waarvan de onderpui gteheel verzet werd, de
spiegelruit werd verbrijzeld. De politic heeft
tegen den bestuurder proves-verba a 1 opge-
maakt en bovendien die auto onderzocht en
deze nadat gecorstateerd was, welke fouten
er in de constructie "bleken te zijn, weer vrij
gegeven.
VERVOER VAN KINDER'EN
PER CELWAGEN.
Het Tweede Kafnerlid Kete'laar heeft den
minister van justitie de yolgende vragen ge-
steld:
1. Is het den minister bekend, dat de kin-
dereni, opgenomen .in het observatiehuis aan
het J. J. Cremerplein, te Amsterdam, indien
zij vervoerd moetea worden, om door den
Mnderrechter te worden verhoord, per gewo-
nen celwagen van en inaar bedoelo observatie
huis warden overgebracht?
2. Is het den minister bekend, dat door of
namens de Rotaryclub, te Amsterdam, een
gewone auto voor dit vervoer zou zijn aange-
boden, doch dat de officier van justitie, uit
vrees voor ontvluchting van de kinderen, dit
aanbod heeft geweigerd?
3. Is de minister niet van oordeel, dat een
dergelij'k vervoer van kindferen met alle op-
voedikundig bteleid in strijd is?
4. Is de minister bereid, maatregelen te
treffen, waardoor het vervoer van bovenbe-
doelde kinderen niet langer per celwagen zal
geschieden?
KIESWET.
Het Eerste Kamerlid dr. Franssen heeft
den minister van binnenlandsche zaken en
landbouw de volgende vragen gesteld:
1. Is de minister, gezien het antwoord in
zake de verrichtingen der stembureaux ten
aanzien van de kiezers, di- zich aanmeldden,
en van hen, welke in gebreke zijn gebleven
(voorkomende op vel 17 van het Aanhangsel
tot het verslag van de Handelingen der Eer
ste Kamer 19261926), niet van oordeel,
dat, bij handhavirg van den aanmeldings-
plic'ht, deze materie spoedig wettelijk gere-
geld dtent te worden, zoodat deze regeling
van kracht zij, wanneer nieuwe verkiezingen
moeten plaats hebben, terwiji in ieder geval
in 1927 verkiezingen te houden zijin
2. Is de minister niet van meening, dat,
Naar het Engelsch van Justus Mile
Fosman.
Door J. S.
811 r
Zijn dronken hoofd knikte toestemmend en
zijn verlamde ooglid zakte nog dieper.
Zijn opdracht was zeer belangrijk, ernsti-
ger dan iemand denken zou, verzekerde hij
mij. Het had te maken met een prins! En wel
met een prins, die niet lang prins zou blijven!
Ja, ja, er gebeurden wel eens rare dingen, als
twee mannen graag op denzelfden stoel wil-
den zitten! Neen dat mannetje zou niet lang
een vorst blijven; hij zou het geraden vinden
maar niet naar zijn troon terug te keeren! En
von Steinbriiche lachte weerzinwekkend.
Toen informeerdc ik, of die prins dan in
Parijs was. Zeker, in Parijs was hij, de gek.
En in Parijs of in de buurt daarvan zou hij
blijven hij zou er nooit weer naar terug-
keeren weer lachte de brave man op hem
eigen, afstootende wijze.
Denis had het dus mis! De Prins moest
ten slotte toch worden opgelicht of zelfs ver-
moord
Toen vroeg ik het dronken zwijn naast mij,
of het niet gevaarlijk was, prinsen uit den
weg te ruimen.
Dat was dom van mij, want die vraag
scheen hem te ontnuchteren. Hii zat met een
naar gelang analogie van art. 94' verzegelde
pakken met de ingeleverde kaarten moet wor
den verleend1, en dat de verrietiging van
deze pakken eerst moet geschieden, nadat ten
voile is afgeloopen de behandeling voor den
rechter van de zaak van een kiezer, wien ten
laste is gelegd, dat hij zich niet aanmeldde
bij het stembureau, op dat aan zul k een kie
zer niet de gelegenheid worde ontnomen, dat
eventueel afdoende diens onschuld worde ge-
constateerd door dte aanwezigheid van zijn
kaart, vermeld in art. 53?
3. Acht dte minister niet, dat bij1 een her-
zfening van dte Kieswet d'ient verwijderd te
worden dte zondterlinge bepaling in art. 150,
3de lid, aam het slot, dat „geen straf wordt
oipgelegd, wanneer de kiezer ten genoegen
van den kantonrechter aantoont te valllen in
de bepaling van artikel 61", daar dte term
,geen straf wordt opgelegd" te kennen gee ft,
dat een overtrading plaats had, maar hij die
valt in de bepaling van art. 61, zich geheel
naar het wettelijk voorsehrift heeft gedra-
gen?
ZONDERLINGE MAN'I'EREN.
Dezer dagen- bevonden zich in een cafe in
Den Haag een man en een vrouw, vergezeld
van hun 18-jarige dochter. Het meisje ver-
toonde alle kenteekenen van achterlijikheid en
bemcc'ce zich met niemand.
In hetztelfde cafe zat een jonge man met
zijn verloofde. Op een gegeven oogenblik
stond de man op, begaf zich naar dte ouders
van het achterlijke kind en vroeg of het goed
was dat hij voor hun dochter een stuik cho-
colade kocht. De ouders maakten daar geen
bezwaar tegen.
Het meisje ging gewillig met den man mee
en samen verlieten zij het cafe.
De ouders van het kind en de verloofde
van den man bleven wachten. Maar eenige
uren verstreken en het tweetal kwam niet te
rug.
Ten slotte mengdte men de politie in het
geval, daar men een ongeluk vreesdte. Uit net
ingestelde onderzoek is daarop het volgende
gebleken
In plaats van chocolade te kcopen, zooals
hij beloofd' had, nam de man het meisje mee
naar een hotel. Hij had daar een kamer ge-
huurd en wilde zich met het meisje eenigen
tijd afzonderen Eenige agentcn zagen den
mam met het meisje, juist op het oogenblik
dat zij het hotel wilden binnengaan. Zij von-
den, omdat de man blijikbaar ndet geheel
nuchter was, termen aanwezig, de zaa'k eens
nader te onderzoeken, en al spoedig bleek
toen de ware toedracht van de zaak.
De man is aangehoudien. Vermoedelijk zal
hij in het huis van bewaring worden inge-
sloten. Het kind is aan de oudters terugge-
geven.
N. V. EIERVEILING NOORD'HOL-
LANDS NOORDERKWARTIER.
Aanvoer en prijzen van 13 Maart:
Kipeieren 165000 stuks. Prijzen: 58/60
5.90—/ 6.30, 60/64 6—/ 7.20, Bruin
6.50—/ 6.80, 56 5.70—/ 5.90.
Eendeieren: 36000 stuks. 5.506.
NA DE KABINETSCRISIS.
In een gisteravond gehouden openbare
vergadering van de afdeeling Utrecht van
den Vrijzinnig Democratischen Bond heeft
mr. Marchant gesproken over den politieken
toestand des lands. Over de regeeringsver-
klaring sprak hij niet.
De woorden van minister De Geer in die
verklaring „Wij zijn een intermezzo" aanha-
lende, zeide spr.: Zou men nu denken, dat
de kans groot is, dat, terwijl dit intermezzo
duurt, de roomsch-katholieken zich zullen
voorbereiden op de „uiterste noodzaak", de
uiterste noodzaak, welloe van die zijde een
ramp, een aard-beving voor ons land is ge-
noemd. Als men die „uiterste noodzaak" een
aardbeving noemt, dan zal men toch alles
doen om die te doen uitsterven.
De grief, die ik tegen de partijen der rech-
terzijde, de anti-revolutionnaire partij inbe-
grepen, heb, is, dat die partijen zeggen te
verdcdigen het parlementaire stelsel, doch
als blijlkt, dat ze onderling niet kunnen sa-
mengaan ze ook niet met andere partijen wii-
len samenwerken, en dan ligt de boel er.
Doch dan kunnen die partijen ook niet zeg
gen, dat ze zijn voor het parlementaire stel
sel.
De vrees van de rechterzijdte is, ging spr.
voort, zuiver de vrees voor die democraticde
liefde voor het parlementaire stelsel houdt op
als in dat parlementaire stelsel de democratic
haar eischen stelt.
HET PORTUGEESCHE GEZANT-
SCHAP.
De N. R. Crt. schrijft-
Volgens een telegram uit Lissabon aan Le
Temps is de heer Armando Navarro, legatie-
raad, die de gedelegeerde was van Portugal
in de commissie van herstel, benoemd tot ge-
zant te's Gravenhage.
Volgens een vroeger in ons blad gepubli-
ruk rechtop en fronste de wenkbrauwen. Hij
begreep blijkbaar, dat hij zich verpraat had,
en hield zich of hij van niets wist. Wie had er
over prinsen gesproken, die uit den weg ge-
ruimd moesten worden? Ik was volgens hem
gek! Hij had niets met prinsen te maken. En
hij klopte op de tafel om met den bediende
af te rekenen. Er was blijkbaar niets meer
uit hem te halen, maar ik deed hem minzaam
uitgeleide tot de deur en zag hem in een huur-
rijtuig stappen.
Hij was echter nog niet ver weg gereden
of ik volgde hem reeds in een ander rijtuig.
„Volg de fiacre met den grijzen schimmel,"
zei ik tot den koetsier. „Je verdient een Louis
als je hem op de hielen blijft, waarheen hij
ook gaat."
We kwamen in een groote drukte en ver-
warring van wagens aan het eind van de Rue
Royale, maar even later zag ik het rijtuig met
den grijzen schimmel weer voor ons. Het
ging de Place de la Concorde over, naar de
Champs Elysees, vervolgens over de Place de
l'Etoile de Avennue Kleber in.
„Nu Von Steinbriiche," dacht ik, „je woont
nogal deftig."
Voor een van de statigste huizen in deze
avenue hield de fiacre stil, en een klein,
mager mannetje met een grooten baard kwam
er uit, die voorkomend zijn zwaarlijvige, in
zware zijde gekleede wederhelft hielp uit-
stappen!
In de drukte bij de Rue Royale waren we
onze prooi blijkbaar kwijt geraakt, en we had-
den een verkeerden schimmel gevolgd! Ont-
moedigct, lie.t ik me naar den Boulevard
ceerd bericht was aanvankelijk een ander di-
plomaat, de heer de Quevo, voor dezen post
aangewezen.
MET CONFLICT BIJ DE TRAM
ZUTP HEN—E M MERIK
Gisteravond is te Arnhem op initiatief van
ds. J. N. Pikaar uit Steenderen een openbare
vergadering gehouden over het conflict aan
de tram ZutphenEmmerik.
De syinode heeft, zooals wij reeds in het
kort melddten, in haar zitting van Vrijdag-
avond, die tot dten midldernacnt duurde, din
Geeikerken voor 3 maanden geschorst.
Na al wat er gebeurd was, zegt de N. R.
Ct., was een aodtere beslissing moeilijik te ver-
wachten. Van een tot elkaar komem dter bei-
de partijen kon weinig sprake meer zijn. Van
den beginne af heeft de Synode principled
haar standpunt niet verlaten en dr. Geelker-
ken's laatste weigerende telegram liet even-
min veel ruimte over.
Op het oogenblik valt bezwaarlijk te zeg
gen, welke de gevolgen van dteze uitspraak
zullen zijn. Misschien zal de actie-Geeiker
ken door haar verschiliende plaatselijke co-
mite's de gemoederen in dte Geref. Kerken
ten gunste van dr. Geeikerken traohten te
stemmen. Ongetwijfeld zal ze bij velen diaar-
toe dten bodem bereid vinden. Ook is het de
vraag, wat de kerkeraad van Amsterdam-
Zuid zal doen: zich schikken of zich er niets
van aantrekken op grond van de zelfstandig-
heid der plaatselijke gemeente.
Toen wij dezer dagen een gesprek hadden
met een vooraanstaanden „Geel'kerkiaan"
verklaarde deze het te zullen betreuren indien
dr. G. heen zou gaan, dat hij en zijn mede-
standers meer heil zagen voor den groei van
hun beginselen in het btijvrn in dte Geref.
Kerken dan in afscheiding daarvan in een
kleine en daardoor betrekkelijk machtelooze
groep.
Wij achten een verzoening niet waarschijini-
lijk en dr. Geeikerken zal de Geref. Kerken
wel verlaten. Maar ook indien hij- blijft, is
het conflict slechts verschoven in den tijd1 en
niet opgelost. De strooming der „jongeren"
is er nu eenmaal en het is zeer de vraag
een vraag van welker oplossing o. i. de toe-
komst der Geref. Kerken afhangt of en
hoe dteze strooming in dte bedding dter Geref.
Kerken kan geleid1 word®.
De tekst van het tuchtigingsbesluit.
Na de stemming over het tuchtigingsbe-
slnit hield de praeses de volgende toespraak
„Hiermedte is e® besluit gevallen oat wij
zoo zeer gehoopt hadden en God gebedten
hebben niet te moet® nem® en wij zoud®
wel wensch® dten broeder, di® het treft te
kunn® zegg® met hoe groot leed wij het
meenen en hoe gaarne tot welken prijs wij
aan de nood'zakelijkheid van dit besluit had
den willen ontkomen. Hij kan het weten, om
dat hij weet hoe wij het uiterste dted® van
wat was in onze macht om hem tot inke® te
brengen en hem te overtuig® van zijn dwa-
liing en hem te bewegen dte geruststell®de
verklaring dlie wij ter wille dter kerk en d®
waardigheids Gods v®g® moet® af te leg-
g®. Dat alles was edit® vruchteloos. Dit is
voor ons een smartelijke beproeving drijft
ook onz® breed® in een smartelijiken weg.
Wij zien hem dien weg opgaan met de
bede in het hart d'at God dteze tuchtiging mo-
ge gebruik® om Zijn dienstknecht van zijn
dtwaling te do® keeren en hem we® gelijk
wij hop® naar de eisch van dte Majesteits
Gods te dte® birkken voor Zijn Woord. Wij
zull® dan ook onze vergadering niet sluiten
e® wij hem in gebede God hebben opgedra-
gen. Moge God dit tuchtigingsmiddel zoo
zegenen dat wij Hem over korteni tijd dan ken
mog® voor de vrucht® die het draagt, want
ook nu is de tuchtoef®ing niet e® middtel
om te onderwerp® maar om op te richt®.
Oak nu zijn wij ons bewust dat wij- niets v®-
raogeri tegem maar alle® voor de waarheid.
Moge God dit breng® aan het hart van on-
zen hroedter, die door dit k®kelijk oordteel ge-
troff® wordt."
Prof. dr. T. Hoekstra las hierop de uit
spraak die luiddte:
„De G®®ale Synode van dte Gereforme®-
de K®k® in Nedterland, vergad®d 12
Maart te Assen, constateerendte, dat gij op
haar h®baaldelijk verzoek geweigerd hebt
de u voorgelegde verklaring te ondterteek®en,
van oordeel dat gij door deze weigering
getoond hebt een leering voor te staan die
in strijd is met de door dte Gereformeerde
K®ken in artiikeil® 4 en 5 d® NedterlandSche
geloofsbelijdtenis beled® gezag der Heilige
Schrift,
uitsprek®de dat ale vermaningen der
kerkvergadering en pogingen om u tot inke®
te brengen vruchteloos zijn geblev® en gij
voortdurend in v®zet gekomen zijt tegen het
wettig gezag dat naar het Woord Gods de
Belijdtemis en dte K®korde aam de kerk® en
Montparnasse rijden, maar toen ik bij mijn
huis was, bedacht ik, dat ik eigenlijk D®is
nog wel kon bezoeken.
„Ik zal Denis wel uit zijn bed moeten por-
ren," dacht ik, toen ik bij zijn concierge aan-
belde. „Het is later gewordten, dan ik wist."
Denis was thuis, want er scheen licht uit
de ramen van zijn studeerkamer.
Toen ik aanklopte, kreeg ik geen gehoor.
Ik klopte nog eens en riep hem, maar daar ik
nog niets vernam, deed ik de deur open en
trad binnen. Een sterke absinthlucht kwam
mij tegemoet. De kamer zag er uit, of er
een hevig gevecht in gclev®d was. Het blad
van de tafel, die een eind was weggeschov®,
was in tweeen gespletm. De stoel en lagen
over den vloer, twee waren er aan stukken ge-
slagen. Een paar zware schilderijen waren
van den wand gevallen en geheel vernield;
op den grond lagen gebroken glazen en -Jo-
raff en, en een omgevallen flesch in e® plas
absinth.
Doch het was noch dteze verwarring, noch
de afschuwelijke absinthlucht, die me een
kreet van schrik m angst uit de keel wrong.
D®is lag uitgestrekt, op den vlo®, met het
gezicht naar onder, het hoofd naar de stapel
gebroken meubelen gericht. Zijn rechterarm
stak voor hem uit; in de samengeknepen vuist
had hij een ruitersabel. De punt van de sa-
bel was afgebroken, en het hout van de ge
broken meubelen zat vol sabelhouwen. Zijn
linkerarm had hij ond® het hoofd, en hij lag
doodstil.
Arme Denis! Hij had de muren op zich af
zien komen om hem te verpletteren. Was het
^|¥lf51[S1[i|m[il[il[51[ilt51[5Tra|^[i][SlB[S][Sir
VOORDAM C 9, ALKMAAR, TEL 3
aan haar v®gadering is geschokt,
besluit met diep leedwczen met ingang I
van heden 12 Maart volgens artikel 89 K. O. I
in uw ambt te schorsen voor den tijd van
drie maandem ten einde u ge!eg®heid te ge-
ven u alsnog te beradten tot verootmoediging
te komen waartoe de Synode u met alle
aandrang opwekt en waartoe zij van den
Heere bidt dat Hij u geeft alles wat gij in
dez® weg behoeft.
De Synode geeft van dit besluit kennis aaim
dr. Geel'k®k®, de Gereformeerde Kerk van
Amst®dam-Zuid, de classis Amst®dam en
de Particuli®e Synodte van Noord-Holland
en alle Gereformeerde Kerken in Nedterland,
Bentheim en Oost-Friesland, Belgie en Ne-
derlandSch Indie".
Zonder hoofdelijke stemming werd dit be
sluit aldus vastgesteld.
De praeses sprak hierop een slotwoord
waarin hij dank bracht aan de hoogleeraren,
dte ovCTige led® van moderam®, dte Christe-
lijke pers en dte kerk van Assen en aan allien
die voor de Synode hebben medegewerkt.
Dr. H. W Laman en prof. dr. H H.
Kuyper hraehten in een toespraak den prae
ses dank voor zijn leiding waarna te ruim 12
uur de praeses voorging in een smeekgebed
de Synodte voorloopig werd gesioten.
Dr. Geeikerken en prof. dr. Woltjer door
studenten der V. U. gehuldlgd.
Vrijdagavond en -nacht w®d® door die
geesteldjke leiders dter Gereformeeren dte
hoogleeraren der V. U. van de Kamper
School aan het hoofd de besluit® geno-
men, dr. Geeikerken te schors®, Terwijil zij
dus te Assen de Geelik®ken-strooming ver-
oordeeld®, ging dteze te Amst®dam onver-
zwakt voort, want dte leerlingem dez® syno-
dale kopstukk®, de student® d® Vrije Uni-
versiteit, brachten op hctzelfde uur den gees-
telijken vader dezer richting een ovatie, zoo
als slechts studenten dat kunnen doen.
's Avonds was er in Parkzicht corpsvergadte-
ring geweest en na afloop begaven zich 80
studiosi een zeer groot percentage dus
naar dr. Geelkerk®'s woning in de Sophia-
laan. Men was te weten gekom®, dat om
pil.m. 12 uur dr. G. van dten buitengewonen
kerkeraad zou terugke®® op dat oog®-
blik stondten de studenten dan ook in een
breeden kring om zijn huis. Het Integer Vi-
tae dav®dte door dte stille straat. Daarop
hield de rector van het corps, de heer Van
Zijl een toespraak. Hij zeide, dat dte studen
ten ten voile beseff® welk groot werk dr.
G. bezig is te v®richten en hoe nauw zij bij
dte aanhangige kwestie betrokken zijn.
Voorts verklaarde hij, dat alle aanwezigen,
dit beseffend. zich aarisluiten bii het adres
v|n dr. de Gaay Fortman c.s. DaarO'P richt-
te hij zich tot prof. Woltjer en decide mee,
dat er's avonds een lijst had gecirculeerd,
waarin prof. W. dank gezegd werd voor zijn
kloeke houd'ing in deze zaak prof. W. de
sympathie der student® betuigd werd. 80
handteekeningen warem ontvangen. Profes
sor Woltjer dankte eveneens. toen w®den
eenige oudterlingen, die dr. G. vergezeld had
den, opgem®kt. Een der student® sprak hen
toe en zei, dat zij eigenlijk als student niet
zo6 op ouderlingen gesteld zijn, doch dat
hierop uitzomderingen zijn; prof. Woltjer is
gebleken een modtell-oudierling te zijn, maar
zoo stehijnen ze hier in Amsterdam-Zuid1 al
leen te zijn. Verschiliende hoera's werden
voor dr. G., prof. Woljer en voor den kerke
raad aangeheven. Dr. G. vroeg daarop zijn
huldigers binnen te komea Hem werd het
oud-senatoren-lint omgehangen. En toen
reg® de het toesprak®.
In 't kort, zoo schrijft men o.a. aan de
inderdaad geschied?
Ik sprong op hem toe, en legde hem op d®
rug. Zijn onderkaak zakte neer, toen ik het
hoofd omdraaide, en ik dacht, dat mijn hart
stil stond. Er was een diepe snede boven zijn
oog m zijn geheele gezicht was bedekt met
geronnen bloed. In zijn val was hij blijkbaar
op den rand van een tafel of een stoel terecht
gekomen. Ik wist de sabel uit zijn hand te
krijgen en maakte zijn halsboord los.
Uit zijn slaapkamer haalde ik water en een
doek, en waschte zijn gezicht schoon. Hij gaf
nog steeds geen enkel teeken van leven. Ik
bevochtigde zijn polsen met absinth ik
wist niets anders, en begon, toen dit niets
uitwerkte, met kunstmatige ademhaling.
Vijftien minuten lang werkte ik; het zweet
droop me van het voorhoofd toen deed hij
een weinig de oogen open en bewoog de lip-
pen.
Eenige oogenblikken later was hij zoover,
dat hij me aanzag, eerst dof en suf, toen ik
plotseling herkennen.
„Het is Teddy, het is Teddy," fluisterde
hij zwak. „Hoe kom jij hier Teddy. Ze hebben
me haast verpletterd, kerel. Afschuwelijk!"
Ik vatte hem onder de armen en wist hem
op den divan te krijgen. Tot mijn verbazing
zag ik, dat hij in zijn linkerhand een strik van
blauw zijden lint had. „Wat moet je daar-
mee? Denis."
„Och, dat is niets" Teddy, dat is.toe-
vallig. Gooi het maar weg van me;" en toen
ik er mijn hand naar uitstrekte: „Neen, neen,
laat maar, ik zal het zelf wel doen. Het b«-
teekent niets; wat beteekent een stuk blauw
beweging d® z.g. „jongeren" onder
TormeCTd®, die b.v. tot uiting kwam
N. R. Ct., het gaat hier ov® de vraag, of er
in dte Gereformeerde Kerk® ruimte is voor
een bewegirg, die met behoud van dte oude
belijdenis, de erfenis der vad®® op v®schil-
lend gebied wil v®ruimen en verbeteren en
wil aanpassen aan den tegenwoordig® tijd.
Deze beweging is het, die thans een gevoeld-
gen deuk heeft gekregen door de beslissing
der synode.
Deze
de G®eforme®d
in het strev® d® Ned. Christenstudentm-
Vereeniging, om het gereformeerde en ethi-
sche element op ond®scheiden terrain te doen
samergaandie'andterszins doiidelijfc w®d
door haar meer soepele houding, b.v. inzake
de kunst (men denke er aan hoeveel Gerefor-
meerden teg®woordig bezoek®s zijn van
tooneelvoorstelling® en concert®!), had'
haar representant gevondten in d® hoogst
beschaafd'en, cultureel-ontwikkelden dr. J. G.
Geeikerken, theoloog en practisch 'wereld-
mensch tegelijk, welsprekend kanselredmaar.
pittig scribent, onafhankelijk zich gevoeleno
van led®, steeds tot de tanden gewapend
voor wie hem te na aan't lijf kwam.
Dat deze dr. Geeikerken na korter of lan-
g® tijd zou vail® als silachtoffer van d®
conservatieven geest, die iim dte laatste jar®,
na het sterven van Kuyper en Bavinck, bij
de voormannen als surrogaat dienst moest
doen van echte wetenschap, was sindt 1920
te voorzi®.
In 1920 had n.l. dr. Geelk®kem den euve-
len moed openlijk zijn bed®kingen uit te
spreken tegen de handelingen van de Leeuw-
arder synode ten opzichte van de wijze van
reehtspleging in het geding tegen ds. Nete-
lenbos. Men liet het toen van officieelen kant
al bedektelijk uitkomen, dat iemand, die het
voor zulk een „ketter" ook maar op eenig®lei
wijze opnam, zelf ook wel niet „zuiv® op
den graad" zou zijn. Kort daanna hebben de
studenten van Vrije Universiteit het aange-
durfd, het tooneelstuk „Saul en David" "in
den stadSschouwburg uit te voeren. Een
storm van verontwaardiging stak over de Ge
ref orme®de wereld op en orkaande maanden
lang. Prof. V. Hepp, hoogleeraar aan dte
Vrije Universiteit en gemeenttelid van dir.
Geeikerken, strafte de studenten in zijn lijf-
blad „De Reformatie" op onmeedoogende
wijze af. En toen dr. Geeikerken in dte „Over-
toomsche Kerkbode" het bestaan drufdie om
te wijzen op de me® dan overdreven manier,
waarop prof. Victor Hepp de stu dtent® te
lijf ging, was tot dr. Geelkerk®'s val in
principe beslot®. Slechts w®d op een gun-
stige gelegenheid1 gewacht; een gelegenheid,
die kwam, zooals men weet, in de gestaltf
van zek®en broed® Marinus.
De kerkeraad van Amsterdam-Zuid in
conflict met de Synode.
Men meldt uit Amsterdam:
Zooals te begrijpen is, leeft de gereformeer
de kerk van AmsterdamZuid in groote
spanning. Gisteren in den loop van den dag
heeft het besluit der synode officieel Amster
damZuid bereikt en gisterenavond kwam
de kerkeraad in buitengewone vergadering
bijeen om zijn houding tegenovevr dat be
sluit te bepalen.
De kerkeraad is er ecliter reeds eenige da
gen op bedacht geweest, dat het besluit der
synode in dezen geest zou uitvallen. En in
de vergaderingen, die deze week zijn gehou
den, zijn verschiliende voorloopige maatre
gelen getroffen, die vooral ook be trekking
hebben op het behoud der kerkelijke goede-
ren, waaronder de beide kerkgebouwen. En
een van deze maatregelen is, dat reeds sinds
enkele dagen regelmatig bij de kerkgebou-
lint voor een man, Teddy?"
Hij ging rustig liggen en sliep een oogen
blik later in.
HOOFDSTUK XVI.
We waren met ons vijven bij elkaar in het
schild®satelier in de Rue Boissonade, Mac
Kensie, de Prins, Von Altdorf, Denis en ik.
Denis zag bleek en somber en droeg een
pleister boven zijn oog de kamer droeg
geen sporen meer van de verwoestinf, die er
den vorigen avond was aangericht.
Ik zat te vertellen van mijn ontmoetitg met
Herrn Von Steinbriiche, en over diens »ewc-
ring, dat hij zijn opdracht binnen twee of
drie dagen zou hebben vervuld.
„Maar in mind® dan twee of drie dagen,"
zeide Von Altdorf, „zal de Prins ver van Pa
rijs zijn en op weg naar Novodnia, goddadk!
Steinbriiche is dezen keer te laat," en hij lci®»-
de tevreden achterover in zijn stoel.
Voordat iemand hem antwoord kon geven,
hoorden we vlugge voetstappen, als van
iemand, die aan kwam draven en toen een ge-
luid, alsof iemand tegen de deur aanviel. Ik
deed de deur open en week toen terug. Tegen
de post leunde, wit en bevend en hijgende
naar adem, Miss Jessica Mannering. Ze
droeg geen hoed, en haar kapsel was gedteel-
telijk losgegaan. Zij wankelde het vertrek bin
nen.
„Zij hebben de Prinses gevangen,"
stiet ze ademloos uit, „hoort u niet? Ze heb
ben de Prinses gevangen!" Daarop viel ze op
den vloer bij de divan, met haar hoofd op een
kussen, buiten kennis.
(Wordt vervolgd).
■iniiiuiiiiiiimmiiiiiuiiiiiiiiuniiiiiiinuiiiiiiiiiniiiiMiiiiuiiiiiiiirmiiiiiiHiiiiiiuiiiiiuiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiniLiiiniiiiiii
IN BOVENGENOEMD GEVAL HEBT GIJ WELLICHT
DRUKWERK NOOOIG. VOOR ALLES BEHOORT OIT
TE GETUIGEN VAN SMAAKVOLLE. NETTE AFWER.
KING. IMMERS, OE EERSTE INORUK IS DIKWIJLS
BESLISSEND, OOOR GOED UITGEVOERD DRUKWERK
KRIJGT GIJ EEN CLIENTELE, DIE GUNSTIG OVER
UW ZAAK DENKT EN ER VERTROUWEN IN STELT.
AAN U. DIT LAATSTE NIET BESCHAAMD TE MA.
KEN; HET EERSTE (HET DRUKWERK OUS|, VERZOR-
OEN WIJ VOOR U. VLUG, NETJES EN BILLIJK.
