AlkmaarscfieGourant
De hof der leisqenen.
ADVERTEERT EN DE
ALKMAARSCHE COURANTl
Maanda&r 22 Maart.
FKllLLKTON.
No 68 lf)26
Honderd Acht en Twintigste Jaargang.
ZIJ, DIE ZICH VOOR MINSTENS DRIE
MAANDEN OP DIT BLAD ABONNEE-
REN, ONTVANGEN DE TOT DIEN DA-
TUM VERSCHIjNENDE NUMMERS
FRANCO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
WARENWET.
DE DIRECTEUR VAN DEN KEU-
RINGSDIENST VOOR WAREN in het
Keuringsgebied ALKMAAR maakt hierbij
uit naam van Burgemeester en Wethouders
te Alkmaar van den 26-sten Februari 1926
onherroepelijk is veroordeeld:
ANDRIES LEUSEN, van beroep koop-
man, wonende te Beiloo, tot eene geld'boete
van 20.subsidiair 10 dagen hehctenis,
wegens te Alkmaar waren verkoopen, n.l.
eieren, die in o-ndeugdelijken toestand ver-
keerden.
De Directeur voornoemd,
Dr. D. MOL.
Oementru JNienws
AMBTENAREN VAN EEN RAAD
VAN ARBEID AANGEHOUDEN.
De marechaussee te Sittard heeft Donder-
dag twee, en de recherche te Maastricht nog
twee aangehouden, als verdacht van verduis-
tering, valschheid in geschrifte en heling.
LANDVERBUIZERS GESTRAND.
Het station te Roosendaal heeft Y ijdiag
eenige onrustige uren beleefd, dtoorcai een
groot gezelschap iverhuizers, Duitsche
Polen. die uit Fran-krijk kwamen op weg
naar 'Zuid-Amerika, er opgehouden is door
ecn telegram van de Ken. Holl. Lloyd, dat de
landverhuizers niet verder vervoerd mochten
worden en moesten worden teruggezonden.
Bet zijn slachtoffers der Poolsch-Duitsche
uitwisseling van inwoners van eenigen tijd
geleden, die, mede'door hun gebrekkige ken-
nis van het Fransch, gemeend hadden ais
landarbeiders naar Frankrijk te gaan en daar
aangekomen, als mijnwerkers werden tewerk
gesteld, wat dan ook op hun aannecmbi.jet
stond. Zij hadden het diaar niet uit kunnen
houden en zouden nu naar Brazil ie gaan
Boewel zij in het bezit waren van geldige
papieren, werden zij echter door het tele
gram van de Lloyd opgehouden en geraak-
ten daardoor in groote moeilijkheden.
Ingevolge de beslissing van de Bolland-
sche Lloyd moesten de landverhuizers naar
Belgie worden terug gezonden. Toen de trein
vertrokken was, hetgeen niet zonder moeite
kon plaats vinden, kwam van de Bollandsche
Lloyd het bericht naar aanieiding van ge
dane stappen door de autoriteiten, dat de rei
zigers dan toch maar moesten worden door-
gezonden naar Amsterdam.
Oogenblikkelijk zond de stationschef te
Roosendaal telegrafisch naar Esschen deze
boodschap door, zoodat per keerenden trein
de reizigers weer naar Roosendaal terug-
kwamen
Inmiddels kwam er een nieuwe depeche
van de Boll. Lloyd, waarbij weer gemeld
werd, dat deze reizigers niet mochten wor
den doorgezonden, voor er een schafting had
plaats gehad.
Den geheelen middag zateif de reizigers
in de wachtkamer. Door bemiddeling van den
commandant der marechaussees, die daartoe
krachtige stappen gedaan had bij de Lloyd,
werd hun eten verstrekt.
Tegen 4 uur arriveerden twee vertegen
woordigers der Lloyd. Deze deaen de m;de-
deeling, dat enkel landarbeiders konden wor
den doorgezonden en dat mijnwerkers terug
moesten. Aangezien echter op de identiteits-
kaaTten der reizigers overa-1 stond ingevuld,
dat zij mijnwerkers waren, zouden zij zoo
goed als alien worden teruggezonden.
Inmiddels namen de vertegenwoordigers
van de Lloyd ook de z.g. blauwe formulieren
dezer reizigers in. Deze formulieren geven
recht op een z.g. politie-visum, benevens het
onderhoud der reizigers van het moment, dat
zij in Nederland zijn aangekomen af, totdat
de boot „Gelria" op 24 dezer zal vetrcrek-
ken. Dit werd verder door den commandant
der marechaussees betet,.d'ie de overgave van
deze formulieren verzocht.
Eenige minuten daarna besliste de verte-
genwoordigcr van de Lloyd, dat nu alle rei
zigers, ook al waren zij mijnwerkers, naar
Amsterdam, konden verlrekken, wat hem in
een ernstig conflict bracht met den comman
dant der marechaussees, die den vertegen-
woordiger der Lloyd beduidd'e, dat deze ma-
nier van doen niet aanging.
Inmiddels gel oof den de reizigers niet meer,
Naar het Engelsc/i van Justus Mile
Fosman.
Door J. S.
17*
den deed ik mijn best haar te laten weten,
dat ik daar was. I- sprak overluid tot de con-
cierge.en f'oot een wijsje-, dat de Prinses moet
kennen, een lied van Richard Lovelace. Ze
hoorde het, wqnt ze gaf een zachte kreet van
verbazing, die zij dadelijk weer onderdrukte.
Steinbruche keek me achterdochtig aan,
maar. ik zag hem recht in de oogen en vroeg,
hoe de kamers her: bevielen.
- Een oogenblik later ging ik weg, maar
eerst zei ik nog tot de concierge, dat ik terug
zou komen. „Ik kom terug madame," zei ik,
„ik kom spoedig terug," zoo luid, ddt het
aan de andere zeide van het beschot verstaan
moest worden. Dat is alles! Ik kwam onmid-
dellijk hierheen om jullie alles te vertellen.
Vannacht mceten we onze aanslag plegen. Ik
heb de Prinses een geladen revolver gezonden
door Colette. Ze weet, dat we vannacht komen
en als iemand haar kwaad wil doen, kan ze
zich verdedigen."
Von Altdorf sprong op uit zijn stoel en
kwam op Denis af. Bij greep diens beide
handen en schudde ze hartelijk.
„Kerel, kercl." riep hij uit, „waarotn heb-
dat zij nqg naar Amsterdam zouden gaan
Z.'j wtigerden in den trein te gaan. Er begon
onder hen een paniekstemming te heerschen
en hoe men ook prcbeerde hen te overreden,
zij bleven weigeren.- Een jongeman kreegeen
zenuwtoeval en rende naar buiten om zich
onder d'en trein te gooien. Eenige wachtmees-
ters stormden hem na en konden hem grij-
pen. De vader van dezen jongen kreeg even
'ecus een zenuwtoeval. Een drietal zwan-
gere vrouwen raakten ook van haar stuk en
het was een gewldige opschudding onder
die menschen.
Met vereende krachten heeft men eindelijk
de Polen in de wagons geladen, de cteuren op
slot gedaan en daarna den trein achter den
avond-sneltrein naar Amsterdam geran-
geerd.
Even later arriveerde de kapitein der. mare
chaussees jhr. Laman Trip uit Breda, die met
den commandant der marechaussees te Roo
sendaal en enkele plaatselijke autoriteiten een
confer en tie over het voorgevallene heeft ge
had.
Men rneldf nader uit Amsterdam aan de
N. R. Crt.
Wij hebben ons vanmorgen tot de directie
van den Bollandschen Lloyd gericht met het
verzoek ons in te lichten omtrent het giste-
ren voorgevallene met den Duitsch-Poolsche
landverhuizers, die op hun doorreis uit Zuid-
Frankrijk te Roosendaal zijn opgehouden,
eerst naar Belgie teruggestuurd zijn en later
van Esschen weer naar Roosendaal en van
daar n-aar Amsterdam zijn doorgezonden.
Deze landverhuizers waren, zoo deejde de
heer Riphag^n, chef van de afdeeling pas
sage, ons mee, geboekt voor het stoom-
schip Gelria dat Woensdag a.s. naar Zuid-
Amerika ve-trekt Zij hadden zich laten in
schrijven voor vrij vervoer naar Sao Paulo,
voor reining van d;en staa' Maar de re-
geering van dezen staat had in verband m-B
het zeer groote aanta landverhuizers, dat den
laatsmn tijd te Sao Paulo is aangekomen, dit
vrije vervoer reeds op 3 Mr art stop gezet
De directie van den Bollandschen Lloyd heeft
de betrokkenen hiervan onmiddellijk op de
hoogte gebracht. Deze hadden echter reeds
al hun maatregelen voor de emigratie ge-
troffen, hun huisraad aan den kant gedaan
en waren toch vertrokken, in de hoop, dat
zij, eenmaal te Amsterdam aangekomen, toch
ingescheept zouden worden.
Reeds eenige wek-en is de directie van den
Bollandschen Lloyd in correspondentie met
de regeering van Sao Paulo om haar ervan
te doordringen, dat het de grootste moeilijk
heden brengf, als het tijdelijk stop zetten
van de landverhuizing plotseling en niet
meer geleidelijk geschiedt maar zonder re-
sultaat. In wat thans gebeurd is, openbaren
zich deze moeilijkheden.
Behalve dat Sao Paulo geen nieuwe Jand-
verhuizers meer wenscht te ontvangen, kwam
er nog bij, dat de gisteren te Roosendaal op
order van de Lloyd-directie opgehoudenen
niet in het bezit van geldige passen waren.
Zij hadden wel passe-n, maar er was er geen
enikele meer goed van. Aan de grens waren
zij doorgelaten op het bij de grenscontrole
bekende blauwe formul-ier, hetwelk dient tot
bewijs, dat zij een plaats als lauidverhuizer
op het eerstvertrekkende schip van d-en Bol
landschen Lloyd hebben. Krachtens een over-
een-komst met het rijkspaspoortenbureau is
voor hen, die zullk een formulier kun-nen too-
nen, een Nederlandsch visum niet n-oodig; en
de formulieren waren reeds verzonden, voor-
dat de regeering van Sao Paulo bet land
tijdelijk voor nieuwen toevloed van emigran-
ten sloot.
Op dit forinulier krijgen de emigranten
bij de grens een „politiebe-wijs", waarop de
maatschappij krachtens de verplidhting, haar
door de landverhuizerswet opgelegd, hen in
onderhoud moet nemen, totdat zij aan boord
zijn.
De vertegenwoordigers van den Bolland
schen Lloyd te Roosenadal konden nu niets
and-ers doen dan deze bewijzen in te houdfen,
nu de menschen toch niet naar Zuid-Amerika
door zouden kunnen gaan, en bovendien hun
passen niet in orde waren. Daar zij onder
geen enkele voorwaarde naar Frankrijk te
rug wilden, heeft de directie van den Lloyd,
toen de menschen weer te Roosendaal t-eru-g-
kwamen, na hun eerst koffie en brood te heb
ben doen verstrekken, hen toch naar Am
sterdam doen doorreizen, uit menschelijk-
heidsoverwegin-gen.
De menschen dachten echter, dat zij in een
trein werden gezet, die hen naar Frankrijk
terug zou brengen. Vandaar hun wanhopig
verzet. Thans zijn zij, 180 in geial, voor-
loopig in het landverhuizershotel van de
maatschappij ond-ergebracht, waar de maat
schappij hen in onderhoud heeft, i-n afwach-
ting van wat verder gebeuren zal. De direc
tie doei moeite bij de regeering van Sao
Paulo om gedaan te krijgen, dat ten minste
deze gestrand-en, met wie men hier eigenlijk'
niet weet wat te begimnen, nog zullen wor
den toegelaten en met een vol^end schip zul-
ben wij niet veel meer samengezworen? Waar-
om moest mijn haar grijs worden, voordat ik
jou leerde kennen? Je bent de flinkste kerel
en de helderste kop, die ik ooit ontmoet heb.
We zullen haar terugkrijgen door jouw hulp.
Ik ben er trotsch op, je te kennen!" En we
stonden alien om Denis heen, en schudden
hem de hand.
BOOFDSTUK XIX.
Wij aten alien tezamen in een klein eethuis
daar in de buurt, en keerden toen naar Mal-
lory's kamer terug om den langen avond door
te brengen met planren maken. Teen we alles
tot in de kleinste bijzonderheden hadden
vastgesteld, gaven Denis en Von Altdorf een
partij op de flcuret te zien, die de moeite
waard was, maar die natuurlijk al spoedig
daarmede eindigde, dat Von Altdorf, hopeloos
in de minderheid, verklaarde, Denis was geen
man, maar de duivel zelf. Nu, dit was niet ge-
heel onjuist als Denis een meter staal in zijn
hand had.
Toen hing Denis een appel onder aan de
lamp Bij nam een scherpe Turksche sabel
en zwaaide die horizontaal heen en weer, zoo
vlug, dat het lernmet een rad van licht leek.
Zoo schaafde hij uiterst dunne sneedjes van
den appel af, net zoo lang, tot alleen nog
maar het steeltje aan het touwtje hing. Von
Altdorf, die meende op de sabel nogal wat
mans te zijn, verklaarde, dat hij nu %jjn
kunststukjes maar voor zich zou houden.
Zoo hielden we ons bezig. We waren vroo-
lijk en lachten, en bedekten daarmede de ernst
ten kunnen vertrekkieo.
Na de min of meer emotioneele tooneelen,
die zich te Roosendaal hebben afgespeeld,
zijn nu de rust en het vertrouwen op een
goeden afloop bij 'hen teruggekeerd.
MOORDAANSLAG OP EEN ARABIER.
Donderdagnacht omstreeks 1 uur werd de
politie gewaarschuwd, dat er in een cafe in
de Wagenstraat in Den Baag een raoord
plaats gehad zou hebben. De politie vond in
een donkere gang, welke het cafe met een
daarachter liggend perceel verbindit, een man
bewusteloos tiggen in een grooten bloedplas.
De politie waarschuwde de justitie en den
geneeskundigen dienst en ging het gebouw
bewaken, zoodat niemand er uit kon.
Achter h-et cafe bevindt zich een perceel,
binnenshuis met de gelagkamer door een don
kere keuken en gang verbonden. De eigenaar
van het cafe had dit perceel verhuurd aan
een troop artisten, Arabieren, die in ver-
schillende theaters acfomatische toeren ver-
toonen,
Een gedeelte van den troep had een enga
gement in een cabaret-theater in Den Baag.
Donderdagmiddag was de directeur met de
overige leden van het gezelschap uit Parijs
in Den Baag aangehouden. Bet voornemen
was, dat het geheele ge«elschap Vrijdag naar
Duitschland zou vertrekken om in Cassel
eenige voorstellingen te geven.
Donderdagavord nu heeft de directeur van
den troep geruimen tijd met zijn broer in de
gelagkamer van het cafe zitten praten. De
aanwezigen in het cafe kregen den indruk,
dat de beide broers twist hadden, maar daar
het onderhoud in het Arabisch gevoerd
werd, kon- men niets meedeele-n omtrent de
reden van de ruzie.
'1 enslotte stond de directeur op en verliet
hij de gelagkamer om zich naar de slaapver
trekken der artisten te begeven.
Zijn broer volgde hem op den voet en in
het donkere gangetje heeft hij den directeur
aangevallen en hem met een Spaanschen
ponjaard verscheidene steken toegebracht
Met slachtoffer zakte hevig bloedend uit ver
SC eni" ®teek- en snijwonden ineen
Men vond den dader vrij spoedig in een
der artistenrortrekken. Bij bekende, met ziin
broer twist gehad te hebben, over de uitb.ta-
ling van geldenzijn broer had hem ook ver-
weten, zij-n werk niet behoorlijik te doen. Bier-
op was de aangeho-udene zoo woedend ere
worden, dat hij den aanslag pleegde.
De man heet Farez Ben L., is 30 jaar oud
en is gebore-n in Maroko. De politie heeft hem
opgesloten.
Zijn broer, de 26-jarige Ahmed I., is naar
het ziekenhuis overgebracht. Zijn toestand is
ernstig, maar de dokters achten direct le-
vensgevaa-r niet aanwezig. De aangehoudene
is s nach-ts nog met ziin slachtoffer in het
ziekenlhuis geconfron-teerd.
De bebloede dolk heeft de politie in be
st ag genomen.
DE VERDWIJNING VAN DEN
MAKELAAR BUSCB.
In de middagzitting zou Vrijdag het woord
zijn aan den advocaat-generaal, voor het voe-
ren van dupliek.
De president heeft echter den advocaat-
generaal gevraagd, eerst zijn meening te wil-
len kenbaar maken. over het door den ver-
dediger gedaan verzoek om, in-dien het hof de
verklanngen van dr. de Boer, inzake het ka-
merfibreleeren niet voldoende acht, nog an
dere hartspecialisten te hooren.
De advocaat-generaa!, mr. baron Barinx-
ma thoe Slooten, zegt eerst nog eene mede-
deeling aan het hof te willen- doen. Vrijdag
is bij het parket binnengekomen een proces-
verbaal, opgemaakt door twee rij-ksveldwach-
ters, betreffende eene verklaring, welke ver-
dachte inzake de mishandelnig van Busch
zou hebben afgelegd.
De griffie leest daarop, op verzoek van den
president, het desbeireffendje proces-verb Hal
voor, dat de rijksveldwachters D. Bot en B
Elzinga op 13 Maart j.l. opgemaakt hebben.
In dit proces-verbaal deelen de rijksveld
wachters m-ede, dat M., toen hij op een dag
tusschen 12 en 17 Mei 1925 door den rech-
ter-commissaris mr. Dons was gehoord en
door beide rijksveldwachters naar het huis
van bewaring was gebracht, waar hij moest
wachten op den- bewaarder, ongeveer het vol-
gende heeft verteld: dat hij, (M.), op zijn
kantoor hevige ruzie heeft gehad met Busch
en dat hij Busch toen zoo'n slag met de vuist
tegen den kop heeft gegeven, dat Busch van
kleur veranderde en neerviel. Zooals M mee-
deelde, begreep hij toen, dat Busch dood1 was.
De advocaat-generaal be-toogt thans, naar
aanieiding van dit verhaal, dat, daa-rgelaten
of die mededeeling juist is, de zaak daarom
in wezen niet verandert. We'llicht zou de
eenige veranderin-g zijn, dat voor de veroor-
deeb.ng het subsidiair ten laste gelegd geweld
als grendslag van het arrest genomen zal
moeten worden.
Wat het hooren van meer deskundigen be-
treft, spr. zal zich daartegen niet verzetten.
en het besef van het aanstaande doodsgevaar,
dat in onze harten was.
De oude Mac Kensie keek op zijn horloge.
,,'t Is kwart voor twaalf," zeide hij. „Komt
die avond nooit om? Wie heeft er lust in een
partijtje bridge? We hebben nog twee uur
den tijd."
De Prins, Denis en ik waren dadelijk be-
reid, want wachten zonder iets te doen maakt
bij zulke gelegenheden iemand maar opge-
wonden, maar Von Altdorf stond midden in
de kamer, met zijn handen in de zakken en
een ietwat schuldige uitdrukking op zijn ge-
zicht
„Ik dacht er juist over," zei hij op een ar-
geloozen toon, ,,om even over te wippen naar
het huis en te zien of alles daar voor onze
terugkomst in orde is. Ik kom natuurlijk da
delijk weer terug."
Mae Kensie en ik schoten tegelijkertijd in
den lach. Kolonel Von Altdorf werd zoo rood
als vuur.
„Alles is daar in orde, hoor," zei Mac Ken
sie onbarmhartig. „Ik heb er mezelf van over-
tuigd."
„Maar u weet," hield Von Altdorf vol,
„dat'er zoo licht nog wat vergeten wordt.
Bet is altijd het beste om zeker te zijn. Ik ge-
loof heusch, dat het beter is als ik ga." Denis
schopte ons onder de tafel tegen de scheenen
en zei:
„Ik sta er op, dat je gaat, ouwe jongen.
Een van ons moet dat toch doen. Ga maar
door den hof, dat is korter."
Von Altdorf liep dadelijk naar het achter-
Bij wil er echter op wijzen, dat prof. Van
Rijnberk, die wellicht het eerst voor het hoo
ren op dat deskundig punt in aanmerking
zou komen, te kennen heeft gegeven,- nadat
hij kennis heeft genomen van het betoog van
dr. De Boer, niet gehoord te willen worden.
De president richt zich nu tot verdachte en
vraagt hem, of deze zich het gesprek met de
rijksveldwachters herinnert.
Verdachte: „Dit is absoluut niet waar."
President: „Maar herinnert u zich niet,
dat u met de rijksveldwachters ges-proken
hebt?"
Verdachte: „Dit is wel mogelijk. 't K^n
wel, dat ik ze iets meegedeeld heb, maar wat
zij verklaren, is niet waar!"
President: ,,'t Is dus gebeurd, zooals u
dit steeds hebt meegedeeld?"
Verdachte: „Ja, and-ers niet Ik sta er ver-
baasd van hoe de rijksveldwachters dit kun
nen verklaren!"
President tot den verdediger: „Bebt u nog
iets over dit proces-verbaal te zegg-en? Acht
u het noodig, de beide rijksveldwachters nog
te hooren?"
Mr. Levy wijst er op, dat dit proces-ver
baal het karakter van een proces-verbaal ver-
loren heeft, doordat van d-e in Mei 1925 ge-
dan-e mededeelingen, eerst in Maart 1926,
dus bijna een jaar 1-at.r proces-verbaal is
opgemaakt.
erdachte laat daarop nog uitkomen, dat
hier een misverstand in het spel moet zij-n.
Bij herinnert zich, dat hij eens met rijksveld
wachters gesproken heeft over Schopman, en
dat hij toen gezegd heeft, dat hij Schopman,
die het mes met wiide wegdoen, ten vuistslag
heeft gegeven. Verdachte gelooft dan ook,
dat de veldwachters zich vergist moet hebben.
De president: „Dit moet toch een gekke
vergissing zijn, want er wordt in het proces-
verbaal nadrukkelijk gesproken over Busch,
die bl-eek geworden en dood op den gronc
geval'len zou zijn".
Mr. Levy zegt daarop, dat hij er geen be-
zwaar tegen heeft, dat eventueel de rijksveld
wachters nog als getuigen worden gehoord.
Ook inzake het hooren van meer deskundigen
refereert hij zich aan het oo-rdeel van het hof.
,Op verzoek van den president, licht de getui-
ge-deskundige dr. De Boer nogmaals in den
breede zijn stellingen toe, met betrekking tot
het kamerfibrelleeren. Bij blijft er bij, dat
het zeer aannemelijk is, dat Busch, voordat
hij door M. is aa-ngegrepen, door kamerfi
brelleeren is aangetast. In elk geval is ge-
tuige-deskundige van oordeel, dat onafhan-ke-
lijk van M.'s greep, Busch aan kamerfibrel
leeren is gestorven. Ware 't anders, dan zou
Busch zich verweerd hebben.
De president geeft daarop te kennen, dat
het hof thans de vraag onder de oogen zal
zien, of n-og meer deskundigen (hartspecialis
ten) gehoord moeten worden.
Daartoe begeeft het hof zich in raadkamer.
Daaruit na eenige minuten teruggekeerd,
dee-t de president als de beslissing van het
hof mede, dat dit college zoo volledig moge
lijk ingelicht wens-cht te worden omtrent "d-e
ipunten, door de deskundigen ter sprake ge
bracht. Mitsdien heeft het hof gunstig be-
schikt o-p het verzoek van den verdediger, om
nog eenige getuigen-deskundigen te hooren.
Bet hof zal daartoe oproepen de hoogleer-
aren in de physiologie prof. Rijnberk, te Am
sterdam en prof. Einthoven, te Leiden, als-
mede den hart-specialist dr. J. B. Polak, te
Amsterdam en vervolgens n-ogmaa-ls hooren
de getuigen-deskundigen prof. Brouwer, dr.
Bammer en dr. D-e Boer.
Dit verhoor zal plaats hebben op Vrijdag
26 dezer.
De behandeling der zaak is tot clien datum
geschorst.
raam. „Ik kom zoo terug," zei hij en sprong
naar buiten. Bij stapte den tuin door naar de
poort en ging het huis binnen.
Er was een gedempt licht in de muziekka-
mer. Iemand speelde heel zacht, met veel pau-
zen afgebroken, op de piano. Toen hield de
muziek in eens op en hij hoorde het geluid
van snikken.
Von Altdorf deed zacht de deur open.
„Mademois-elle," zeide hij. Maar het meisje
voor de piano lichtte haar hoofdje niet op.
Met bonzend hart ging hij het vertrek binnen.
Glimlachende, gevatte vrouwen waren al
vreemde dingen voor Von Altdon. Maar die
vrouw in tranen, vervulde hem met schrik
en ontzetting, en toch tegelijk met een verlan-
gen te helpen en te troosten, te liefkoozen en
te verdedigen, met gevoelens, die voor hem
nieuw waren.
Bij stond over de gebogen gestalte en raak-
te verlegen haar schouder aan.
„Doe het niet, mademoiselle," zeide hij.
„Doe het niet, smeek ik u. Bet maakt me zoo
ellendig. Wij brengen u de Prinses terug;
ween maar niet, wees maar niet bang, we
brengen haar terug.
„Ik ik huil niet over de Prinses," zei
miss Jessica Mannering tusschen haar snik
ken door.
„Waarom dan, mademoiselle?" vroeg Von
Altdorf zacht.
„Ik huil over de dappere mannen, die hun
leven in gevaar brengen."
„Uw tranen," zei hij bevend, „zullen hun
harten bemoedigen en hun armen sterken Ik
VERDUISTERING.
Bet O. M. bij de rechtbank te Middelburg
heeft een maand voorloopige gevangenis-
straf met een proeftijd van drie jaar geeischt
tegen den 66-jarigen F. C. v. M. te Zierikzee,
die een bedrag van 139.75, toebehoorende
aan het Dorus Rijkersfonds; verduisterd
heeft.
DE GEMEENTEL1JRE SCBOOL-
BIOSCOOP.
Zaterdag is te 's Gravenhage het nteuw-
febouwde gedeelte van de Gemeentelijke
choolbioscoop, Boefkade 602, in gebruik ge
nomen.
Bij de opening waren verschillende autori
teiten aanwezig.
Nadat het gezelschap de uitbreiding bezich-
tigd had, verklaarde de wethouder, de heer
Van der Meulen, den directeur van de Gem.
Schoolbioscoop, den heer D. van Staveren,
geluk te willen wenschen met dezen nieuwen
bouw, welke de niittigheid van het gebouw
zal bevorderen. Deze localiteiten, een labora-
torium voor het proefdraaien en het behande-
len van films, waar ook lantaarnplaatjes ge-
maakt kunnen worden, zullen een aanwinst
zijn voor de schoolbioscoop. Wie vrees zou
koesteren dat de inrichting te snel zal groeien.
behoeft daarcver niet bezorgd te zijn, alleen
reeds omdat de omgeving niet toelaat, vleu-
gels aan het gebouw te doen aanbrengen.
Bovendien echter bedenke men" dat dit gedeel
te van het onderwijs zich in een geheel nieu
we richting beweegt, welke het als daartoe
noodige uitvindingen eens zijn gedaan mo-
gelijk maakt, de vilmdistributie uit te breiden
tot de scholen zelve. Spr. maakte in dit ver
band gewag van het streven- van de vereen.
voor onderwijs en ontwikkeling door films
Bet nut van films voor het onderwijs behoef-
de spreker trouwens niet meer uiteen te zet
ten; hij kon volstaan met het verschil in de
wijze van onderwijsgeven voorheen en thans.
We begrijpen dat we den kinderen hebben bij
te brengen dat alles in het leven aan veran-
dering onderhevig is. Daarom is deze nieuw-
bouw ook zulk een uitnemend middel om den
weg te volgens, langs welken de films over
b.v. 20 jaar zoo enorm zullen afsteken bij
wat we nu te zien krijgen.
Spr. dankte ten slotte alien die tot het tot-
standkomen van deze uitbreiding hebben me-
megewerkt.
De heer Van Staveren gaf zijn vreugde
over de uitbreiding te kennen. Spr. zette uit
een dat het nog niet geheel vaststaat, hoe het
instituut schoolbioscoop zich zal ontwikke-
len. Uitbreiding was hier wel noodig: van
1918 af was het aantal leerlingen per pro
gram gestegen van 6000 tot ruim 12000 Ten
deele is dit toe te schrijven aan de uitbreiding
van het aantal kopscholen, doch voorai ook
aan het feit dat,steeds meer het bizonder on
derwijs van de Gem. schoolbioscoop gebruik
maakt. Spr. zag hter een soort oase in ons
onderwijs; leerlingen van het bijzonder en
het openbaar onderwijs ontvangen hier in de
schoolbioscoop hetzelfde mondelinge onder
wijs. Bet was spr. aangenaam, dezen dag te
hebben mogen beleven.
De nieuwe, bouw is aangebracht achter d<
bestaande zaal, en is gelijkvloers ingerichl
voor keurige toiletten en een rijwielbewaar-
plaats. Boven bevindt zich het reeds genoem-
cle atelier, met de geheel in beton gehouden
bewaarplaats (de gemeente bezit reeds 154
speciaal voor het doel geschikte en geschikt
gemaakte films).
Ten slotte werd een film afgedraaid „De
Aarde", welke een aanschouwelijk lesje be-
teekent in cosmcgrafie en een bewijs is van
de richting waarin de schoolfilms zich gaan
ontwikkelen. De heer Van Staveren gaf de
toelichting.
zal het ze vertellen."
Bet meisje sprong plotseling op en keek
hem woedend aan. Jn haar eene hand hield
ze een klein zakdoekje, waarmee ze haar neus
en haar natte oogen telkens afveegde.
Von Altdorf deed van schrik een stap te
rug.
„Vertel het ze eens, als je durft," riep ze
uit. „Dan spreek ik nooit meer tegen u. Nooit
meer!"
Kolonel Von Altdorf zuchtte en schudde
het hoofd.
„Belaas, mademoiselle," plaagde hij, „ik
schijn de vrouwen heel slecht te kennen. Ze
doen altijd zulke onbegrijpelijke dingen, zul
ke onverwachte dingen. Ik dacht niet, dat u er
boos om zou zijn, als ik de heeren vertelde,
dat u om hen tranen gestort had."
Bet meisje keek hem zachter aan en glim-
lachte een weinig.
„U zegt de waarheid, mijnheer," zei ze
zacht, „als u toestemt weinig van vrouwen
te weten. Zoo weinig, zoov bedroefd weinig
kent u ze. Maar ik zou toch niet willen, dat u
ze beter kende. Ik vind het wel aardig in u,
dat u ze niet kent. Ach, ik huilde niet over
het gevaar, dat die andere heeren loopen!
Neen, neen!" zei ze, toen hij opeens naar
haar toe wilde komen. „Maar we moeten hier
niet over ons zelf staan te spreken, terwijl die
arme Eleanor in de handen van die schurken
is. Dat is zelfzuchtig en harteloos. U moet
haar eerst redden en dan Weer snikte
(Wordt vervolgd.il
Als ge alles hebt beproefd en de energie voor uw zaak U nog niet
de resultaten heeft gebracht, die U zich hadt voorgesteld.besluitdan
tot het nemen van een regelcontract in een goed, door alle standen
gelezen dagblad. Wij twijfelen niet, of dit zal U zeer zeker brengen
tot het gewenschte succes. Het zal bfijken HET MIDDEL te zijn!
M'y 1 i "i
zij.
