Alkfnaarsche Gouranl
De hof der leugenen.
a
a
a
a
sasaassi
KEDII.LETON.
Maandag 29 Maart.
BSC
No. 74 1920
Honderd AcM en Twintlgste iaargsng.
ZIJ, DIE ZICH VOOR MINSTENS DRIE
MAANDEN OP DIT BLAD ABONNEE-
REN, ONTVANGEN DE TOT DIEN DA
TUM VERSCHIJNENDE NUMMERS
FRANCO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
Gemen^d nieuws
DE ZAAK-GEELKERKEN.
Onder het opschrift: De hand aan den
Ploeg, sehrijft dr. Geelkerken in het hoofdar-
tikel van Woord en Geest van aeze week on
der meer:
„Het is anze vaste overtuiging, dat wij
door God zelven, die immtrs de geschiedenis
inaakt, met onze Gereformeerde kerken thans
geplaatst zijn midden in een hoogst ernstige
crisis, waarvan de afloop, naar het zich laat
aanzien, voor langen tijd besiiss. ..d zal zijn
yoor het Gereformeerde leven
„Men moge het en met reden bejam-
meren, dat het reformatorisch streven, ciat
onder ons rustig en in geleide.ijke banen
zocht voort te schrijden, de verdere gek-gen-
heid zich thans op ruwe wijze afgesneoen
ziet dit is nu eenmaal zoo. En wie zich
oiocht vleien met de overlegging dat er straks
jwel weer mogelijkhedd zai zijn om den gelei-
delijken weg kalm verder te bewand-den, zon-
oer ook dan weer gestoord te word-en, is blijk-
fcaar biind voor de ontstellende werkelijkheid.
Tmmers, gelijk naar verluidt, een der kop-
stukken van de Asser Synode onomwor-den
moet hebben uitgesproken, het geval-Geelker-
ken is bovenal aangegrepen als een gunstige
gclegenheid om als nog tijdig den kop in te
drukken aan een beweging, waarvan de te-
fenwoordige leiders en machthebbers in onze
erken zich maar al te goed bewust waren,
dat zij, ongemoeid gelaten, binnen enkele )a-
xen niet meer te keeren zou zijn.
„Daartoe was geen middel verwerpeiijk.
Ons eenvoudige, gereformeerde volk wordt
opgezweept met de door niets gemotiveerde
bewericg, dat het Woord Gods en zijn gezag
is aangerand. De meest valsche beschuldi-
gingen en lasterlijke verdachtmakingen wor
den kwistig verspreid. Ongehoorde dwang-
maatregelen, in flagranten strijd met onze
gereformeerde belijdenis en ons gereformeer
de belijdenis en ons gereformeerd kerkrecht,
worden zon-der blikken of blozen genomen en
toegepast En een terrorisme is ontketend,
waarvoor de Spaansche Inquisitie zich niet
zou behoeven te schamen.
„Onder zuike omstandigheden moeten al
ien, wien het Gereformeerde belijden, het Ge
reformeerde leven, de vrijheid, de zuiverheid,
de towomst onzer Gereformeerde kerken lief
zijn, hun voile kracht inzetten, om met Gods
hulp de groote schatt-en, die wij door Zijn
genade als zonen en dochteren van de Af-
scheiding en Doleantie, als diseipelen van
Kuyper en Bavinck, bezitten mogen, te bevei-
ligen."
Dr. G. verme'ldt dan de te Utrecht opge-
stelde verklaring van bezwaarden en het
forftiulier van den heer Van Waardhuizen;
beide concepten zijn bestemd om door gere-
formeerden en die het met de besluiten van
die Synode niet eens zijn onderteekend en
naar hun kerkeraad te worden gezonden. Dr.
G. doet nog een eenvonudiger formulier aan
de hand, en wel het volgende:
Ondergeteekende, belijdend lid dezer Kerk,
deelt U mede, dat hij zich bezwaard gevoelt
door de uitspraak der Buitengewone Genera
te Synode te Assen inzake Genesis 2 en 3, en
noch om de wijze, waarop zij tot stand kwam,
noch om haar inhoud, noch om het gebruik,
dat er in onze Gereformeerde Kerken naar
de bedoeling der Synode van gemaakt zal
worden, deze leeruitspraak kan aanvaarden.
Hoogachtend,
Uw dw.
Schr. vreest echter, dat, indien er niets
mee gebeurt dan het zenden van deze verkla-
ringen, men persoonlijk allicht allerlei on
aangenaamheden zal kunnen ondervinden,
maar dat al deze adressen en protesten, ge-
steld al dat zij over anderhalf jaar de gen
synode van 1927 bereiken, niet zullen voor-
komen, dat men inmiddels in de kerken zich
gewend zal hebben aan dan nu nog als on-
houdbaar gevoelden toestand, en dientenge-
volge die synode van 1927 al die papieren
voor kennisgeving zal aamremen.
Dr. Geelkerken raadt daarom aan, dat zij,
die in eenige kerk zich door de handelingen
en besluiten der Asser synode bezwaard ge-
voelen, zich met elkander in verbin-ding stel-
Naar het Engelsch van Justus Mile
Fosman.
Door J. S.
„Je bent de edelste vrouw van de wereld
Eleanor. Je belofte maakt mij overgelukkig.
Je hebt me nu niet lief, maar, laat ons eer-
lijk zijn, je hebt me nooit werkelijk liefgehad*
ook niet voor dat ongeval op onzen trouwdag.
Ik zal mijn best doen, als vorst, als staats-
man, als veldheer jou waardig zijn."
Toen stond hij op, gaf haar de hand en
ging heen.
Een uur later vond haar nicht Jessica
haar in een goeden grooten stoel, droefgees-
tig voor zich uit starend.
„Is hij vertrokken, Eleanor?" vroeg zij.
„Ja", zei'de Prinses. „Ik heb beloofd daar
hem toe te komen als de oorlog en de verdere
bezwaren voorbij zijn."
„Eleanor, Eleanor!" riep miss Mannering.
„Ga je naar hem toe? Naar den Prins? Hoe
kun je het doen; het is imoreell Je houdt niet
van hem. Je kunt nooit van hem houden,
na al wat er gebeurd is."
„Toch ga ik. Ik houd-niet van hem. Ik zal
nooit weer van iemand houden. Maar Ik zal
een goede en trouwe vrouw zijn; ik zal trach-
tcn hern gelukkig te maken, wat heeft dat met
njijn geluk uit te staan?"
len, zich fezamen beraden, wat er gedaan
moet worden, en uit hun midden cen comite
kiezcn, dat ter plaatse de actie leiden kan.
Die plaatseiijke coalite's kunnen dan op hun
beurt onderling verband zoeken. Eenlingen,
of groepen, die te zwak zijn om een plaatse-
lijk ccmite te vorrnen', kunnen zich dan aan-
sluiten bij het comite in een genabuurde
kerk. Zoo wordt het een bew,eging over het
geheele land.
Dr. G. besluit:
„Men beginne dus nu onmiddellijk met
zich als bezwaarden te vereenigen. De vol
gende week vertrouwen wij te kunnen mede-
deelen, dat zich een centraal bureau gevormd
heeft, waar ieder alle ter zake gewenschte
inlichtingen zal kunnen inwinnen en waarme-
de de opgerichte of reeds bestaande plaatse
iijke comite's zich in verbinding zullen kun
nen stellen
„Het mag niet zoo gaan, dat straks eerst
deze en gene, weldra meerderen een goed
heenkomen zoeken naar andere kerkelijke ge-
meenschappen en voor onze gereformeerde
kerken verloren gaan .Wij hebben het koste-
lijk pand te bewaren, dat God ons heeft toe-
vertrouwd, te bidden en te werken, desnoods
te lijden en te strijden voor het geestdijk te'
ven en het waarachtig welzijn der kerken,
die ons lief zijn."
De heer C. van Aarts en 14 andere leden
van de gereformeerde kerk te Utrecht heb
ben, naar de N. R. Ct. meldt, een oproep
verspreid tot die hunner medeleden der
Utrechtsche kerk, die zich bezwaard gevoe-
len over de besluiten van de synode te Assen
om zich bekend te maken, ten einde eventueel
deze zaak in vergadering te kunnen bespre-
ken.
De Kerkeraad van de Gereformeerde Kerk
te Zandvoort heeft in zijn jongsie vergade'
ring naar aanleiding van een ingekomen
schrijveni met algemeene stemmen het volgen
de uitgesproken.
Hij betreurt en keurt af, dat een dee! der
gemeente Zondagmorgen j.l. de godsdienst-
oefening heeft verlaten;
hij keurt eveneens af de publicatie in de
pers, dat de predikant en de Kerkeraad zou-
den aansturen op scheurmaking
hij stelt er prijs op te verklaren dat de
Kerk van Zardvoort hem lief is en dat hij
instemt met alien arbeid, die gedaan kan
worden om te voorkofnen, dat de Gerefor
meerde Kerk van Zandvoort het verband met
de andere Gereformeerde Kerken in Neder-
land verbreekt, mits die arbeid kan geschie-
den met vrije conscience;
hij deelt U mede dat het. zijn voornemen
is binnenkort de belijdende leden der ge
meente samen te roepen tot een onderiinge
bespreking over de" besluiten: der Asser Sy
node;
hij hoopt dan voorts t.z.t. zijn standpunt
in zake die besluiten kenbaar te maken;
en besluit met het oog op de onrust in de
gemeente de bedienirg van het Heilig Avond-
maal op a s. Zondag niet te doen doorgaan.
De bezwaardenJin Amsterdam-West.
Vrijdagavond is, naar de N. R .Ct. meldt,
een vergadering van bezwaarde leden der
Gereformeerde Kerk van Amsterdam-West
gehouden, die druk bezocht was. Het comite,
dat deze vergadering had uitgeschreven, had
zulks gedaan als „comite tot herstel der een-
heid in de Geref. Kerken Amsterdam-West".
Staande de vergadering traden ruim 70
person-en, als lid toe.
De voorzitt-er, de heer P. L. Gerritse gaf
een kort overzicht van het werk der laatste
weken. Pogingen zijn aangewend bij den
Kerkeraad om voorlezing van „Het woord
van vermaan te voorkomen. Ook hier werd
echter gehandeld als in heel deze procedure,
eerst is besloten „het vermaan" voor te le-
zen, daarna is het bezwaarschrift daartegen
behandeld. Een antwoord van den kerkeraad
is nog niet ontvangen. Spr. wees op de ont-
hullingen die zoo langzamerhand omtrent
de besluiten en ook over de „sfeer" van de
Synode beginnen los te komeni. Prof. Kuyper
zegt in de Heraut: er mag nog wel over Ge
nesis 2 en 3 gesproken worden; Prof. Gros-
heide zegt in het N. Hall. Kerkblad, dat er
niet over gesproken mag worden. De Synode
spreekt van dingen-, die men heeft te „ge'ioo-
ven" of niet. Prof. Grosheide sehrijft dat het
bij zonder he den zijn-, waar men over zwijgen
mag, als men ze ni'et gelooven kan.
Vele predikanten worden in den strijd met
hun geweten, om des broods wille genood-
zaakt de synode te gehoorzamen. Zullen
slachtoffers vallen, dan zullen wij financieel
moeten helpen en bijstaan, opdat zij niet ge-
dreven worden in de armen der Herv. Kerk.
En nu zijn wij hier volgens ds. van der Zee
de dwalenden en behooren niet meer in de
Gereformeerde Kerk. Wanrneer wij de Kerk
verlaten zal dit een zegen zijn, sehrijft onze
herder en leeraar. Wij zullen hem dit liefde-
„Je gaat, terwijl je een ander liefhebt? Dat
had ik nooit van je gedaCht!"
„Ik heb dien anderen man niet lief," viel
Eleanor hartstochtelijk uit. „Ik zeg je, dat ik
hem haat! O, Jess, Jess, help me toch dat ik
niet meer aan hem denk, dat ik niet meer
nacht en dag zijn gezicht voor me zie. Praat
niet meer over hem, Jess! Help me hem te
vergeten, hem te haten, zooals ik hem haten
moet, Jessica. Ik ben eens andere vrouw, ert
ik zal spoedig naar mijn man gaan. Jess!
help me den man tc haten, dien ik liefheb
God vergeve het mij!"
HOOFDSTUK XXI.
Wij aten voor het laatst tezamen bij Voisin
in de Rue St. Honore. Het was geen vroolij-
ke maaltijd, maar we deden alien ons best
om ons goed te houden en trachtten, toen we
nog een paar uur nableven zitten, tot het
tijd was voor den trein, onze bekommernis te
bemantelen door het vertellen van allerlei
grappen. Het was een merkwaardige avond.
Mac Kensie vertelde wat hij zooal ondervon-
den had in zijn jeugd, toen hij aan ziekenhui-
zen in Londen en Edinburgh verbonden was
geweest. Von Altdorf wist de ongelooflijkste
avonturen en intriges uit de Balkan. En De
nis, die ondanks zijn jeugd, meer van de we
reld had gezien dan de anderen tezamen,
kwam over China te verhalen en deed ons
voorvallen medeleven waarvan de haren ten
berge rezen. Ik zie hem nog voor me, een
zwarte lok over het hooge voorhoofd, gezell'g
en onderhoudend pratend, maar met eindeloo-
looze woord maar verjgeven, zegt spr. Wij
zullen evenwel onze kerk trouw zijn tot het
uiterste, maar ook paraat om te d'oen wat
God van ons vraagt.
Nadat uit de aanwezigen verschillende
vragen waren gesteld en beantwoord gaf de
heer Sfceenberg een uitvoerige toelichting op
het Utrechtsche adres, dat namens deze ver
gadering naar den Kerkeraad zal worden
gezonden.
Daar het bleek, dat verschillende lede®,
welke met het doel van het comite sympatbi-
seeren over de geheele gemeente verspreic
zijn werden in verschillende wijken breeders
aangezocht als vertegenwoordiger op te tre-
den.
Nog werd medegedeeld, dat het Comite
Groot-Amsterdam Maandag a.s. een verga
dering zal houden in Parkzicht
Naar aanleiding van het gerucht, als zou
prof. dr. R. H. Woltjer niet meer aan de
zijde der „Groep Geelkerken" staan, meldt
men, dat dit gerucht geheel on-juist is, en
dat prof. Woltjer juist nog weer uitdrukkelijk
verklaard heeft, zich bij die groep te willen
blijven voegen-. Het eenige wat hiermee in ver
band kan staan is, dat prof. Woltjer wellicht
niet meer als ouderling zal functioneeren. De
kerkeraadsvergadering moet overwogen heb
ben, in hoeverre aan prof. Woltjer ontheffing
uit zijn ambt zou moeten worden verleend,
daar hij reeds bij de aanvaarding van dat
ambt herhaaldelijk practische bezwaren hier-
tegen heeft geuit. In verband hiermede heeft
die vergadering besloten dit onder de aan
dacht van prof. Woltjer te brengen en in
dien het wenschelijk wordt geoord-eeld, hem
ontheffing uit zijn ambt te verleenen.
CONGRES VOOR DIENST-
WEIGERING.
Zaterdagavond is in de groote gehoorzaal
van Ons Huis te Amsterdam 'n- tweedaagsch
algemeen congres voor dienstweigering aan-
gevangen. Bij ontstentenis van ds. N. Padt
fungeerde ds. J. B. Th. Hugenholtz uit Am-
merstol als voorzitter.
De heeren A. P. Schupper, A. Th Bart en
ds. P. Elderiirg hebben achtereenvolgens
getuigenissen afgelegd, waarbij zij de motie-
ven voor dienstweigernig, van verschillend
standpunt bezien, uiteenzetten.
Het koor van het vrije jeugdverbond heeft
de bijeenkomst, die vooral door jongeren
bezocht was, met zang opgeiuisterd.
CH RISTE LIJK-HISTRISCH E UN IE
De Christelijk-Hdstorische Utile zal 8 April
te Utrecht haar algemeene ve rgadering hou
den; de heer J. ter Haar, wethouder van
Amsterdam, 2de vice-voorzitter der Christe-
lijk-Historische Unie, zal deze vergadering
leiden.
Op den beschrijvingsbrief voor deze bijeen
komst staat o.m.bespreking van de jongste
kabinetscrisis en hare oplossing. De voorzit
ter der Christelijk-Historische fractie in de
Tweede Kamer zal deze bespreking leiden.
Daarbij zal in behandeling komen een motie
van de afdeeling Scheveningen„De Christe
lijik-Historische Unie, op 8 April 1926 te
Utrecht vergaderd, gelet op de politieke ge-
beurtenissen der laatste vijf maanden-, spreekt
zich bij de vernieuwing uit geheel in
overeensteimming met de houding der Chris
telijk-Historische Tweede Kamer-fractie
tegen instandhouding of herstel van het ge-
zartschap bij het Vaticaan".
Aan de orde zullen mede komen voorst l-
len tot wijziging van de stauten, al'le be-
trekking hebben de op de inwendige oiganisa-
tie der Unie.
EEN WERKLOOZEN'RELLETJE.
Zaterdagmorgen, toen een paar honderd
werkloozen voor het gebouw van Maatsehap-
lijk Hulpbetoon aan de Hoogstraat te Rot
terdam samengekomen waren, heeft het
raadslid, de heer G. van Burink hun, met
toestemming van de politic, toegesproken. Na
de toespraak bleven de werkloozen staan,
hoewel de politie tot doorloopen aanmaande.
Met behulp van. een aantal bereden agenten
werden de betoogers daarop voortgedreven.
in de richting van de spo o r wegvi a ductBij
het kruispunt Hoogstraat, Goudsche Wagen-
straat en Valkensteeg trachtte men de groep
te splitsen. Verschillende betoogers schoolden
daarop samen in een bioscoopbordes en in
de ingang van het magazijn van de firma
V. en D. Bij het verwijderen van dte betoo
gers is van den blanken sabel gebruik ge
maakt. Een charge werd uitgevoerd en wel
dra was het grootste gedeelte van de betoo
gers verdwenen. Wel is het in de omgeving
nog geruimen tijd rumoerig gebleven.
Bij de charge zijn enkele persnoen onder-
steboven geloopen. Zoover nagegaan kan
worden, heeft evenwel niemand letsel ge-
kregen.
Om het werk van- de politie moeilijiker te
maken, hadden enkele werkloozen een paard
zen weemoed in de oogen. Arme kerel!
Eerst om half twaalf stonden we op en re
den naar dte Gare de l'Est. De bagage was
vooruit gezonden en een coupe was gereser-
veerd. De minuten, die we nog hadden, wan-
delden we het perron op en neer. De Prins
was in druk gesprek met Von Altdorf en sir
Gavin, ik liep met Denis.
„Het spijt me, dat je weggaat," zei ik. „Ik
wou, dat je bleef, of dat ik met je mee kon
gaan."
„Ik wou het ook," zei hij, „maar kerel, jij
kunt niet weg, en ik kan niet blijven. Het is
mijn eenige kans haar nog van dienst te
zijn, Teddy. Hier kan ik niets doen, dan me
dood drinken misschien. Neen, ik moet gaan,
Teddy."
„Maar je komt toch terug, Denis?" zei ik.
„Natuurlijk kom je terug."
Hij keek me ernstig, maar vriendelijk aan.
„Welneen, jongen. Ik kom niet weer terug.
We zullen elkaar nooit weer zien, Teddy."
M ijn hart was zwaar in mij, want ik voel-
de, dat ik hem van zijn besluit niet zou kun
nen terugbrengen.
„Als ik haar op den troon kan bevestigen
naast haar man," ging hij voort, „als ik kan
meewerken om Novodnia te redden, dan zou
dat een mooi einde zijn, waarvoor ik niet me
zou behoeven te schamen. Maar het moet een
einde zijn, Ted, het mag niet langer duren."
We wandtelden zwijgend verder.
„En wil je ook," begon hij weer, „wil je
ook een oog op haar houden. Zbrgen, dat
haar niets overkomt? Natuurlijk daar zijn
Mac Kensie en Von Altdorf voor. Het is hun
REGELMATIG EN OP
BEKWAME MANIER
ADVERTEERT IN DE
ALKMAARSCHE COURANT
id.
en wagen, die op de Hoogstraat stond, dwars
over den. weg gezet.
Het relletje trok veel kijkers.
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
De vereeniging Nederland in den Vreem-
de voert, zooals bekend, op het oogenblik een
levendige actie tot verbetering van de Ameri-
kaansche schoolboeken, welke ten opzichte
van Nederland veelal slecht ingelicht zijn.
De firma Ginn Co. te Boston, die in alle
cieek-n der Engelsch sprekende wereld haar
verbi-i dengen heHt. wendde zich eenigen tijd
geleden tot den leider van deze actie, den
heer drs. J. Presser te- Amsterdam, met een
groot aantal vragen, betrekking hebbende op
landbouw, veeteelt, trantpostwezen, polder-
stelsel, kleederdrachten en folklore van ons
land. Dit ten behoeve van een standaardwerk.
dat zij binenkort zal uitgeven. Deze vragen,
die duteelijk blijk gaven van de onwetendheid
der Amerikanen ten opzichte van ons land,
zijn thans uitvoerig beantwoord. Tevens
heeft de vereeniging, op dringend verzoek
aan genoemde firma een honderdtal foto's
voor dit werk verstrekt.
DE SPOORWEGTARIEVEN.
Het Nederlandsch Verbond van Vakver-
eenigingen heeft aan den minister van water-
staat een brief gezonden, waarin het zegt dat
z.i. een sterke vermeerdering van het reizi
gersvervoer siechts te verwachten is, indien
een belangrijke tariefsverlaging, speciaal
voor de derde en tweede klasse wordt inge
voerd. Het verzoekt verder geen tariefswijzi
ging goed te keuren, waarbij de derde klas-
reizigers in nog ongunstiger positie worden
gebracht tegenover de reizigers in de beida
andere klassen, dan reeds nu het geval is.
DE NIEUWE GOUVERNEUR-GENE-
RAAL.
Jhr. mr. De Graeff, benoemd tot gouver
neur-generaal van Nederl. Indie, blijft tot
midden Mei in Washington. Hij keert dan
naar Nederland terug en zal daar enkele
maanden vertoeven voordat hij naar Indie
vertrekt ter aanvaarding van zijn nieuw
ambt.
DE KONTNKLIJKE GOEDKEUR1NG
VAN DEN NIEUW-MALTHUSIAAN-
SCHEN BOND.
Vrijdag zijn, naar het Volk meldt, eenige
hoofdbestuurders van den nieuwen Malthusi-
aanschen Bond in audientie ontvangen bij den
minister van justitie, mr. Donner, om te con-
fereeren over de Koninklijke goedkeuring
van de statuten van dien bond.
In October 1923 is deze Koninklijke goed
keuring reeds verzocht, doch er is nog steeds
'geen beslissing genomen.
Mr. Donner gaf toe, dat 2% jaar wachten
wel zeer lang was, maar hij achtte de kwestie
ook zeer moeilijk.
De hoofdbestuurders wezen er op, dat de
befaamde Sanitas-winkels wel de Koninklijke
goedkeuring verkregen hebben, terwijl hier
tocij zeker niet vpn een sociaal belang gespro
ken kan worden. Er werd naar voren ge
bracht, dat juist het optreden van den Nieuw
Malthusiaanschen Bond mede tegen de Sa-
nitas-praktijken gericht was.
De minister opperde nog als bezwaar, dat
er gevaar bestond, dat van de Koninklijke
goedkeuring misbruik kon worden gemaakt,
door het te doen voorkomen, dat Hare Majes-
teit met het doel en streven van den Nieuw
Malthusiaanschen Bond instemde. Dit zou
door u, njerkte mr. Donner op, bij de propa
ganda kunnen worden gebruikt en daarom
zal u die Koninklijke goedkeuring ook wel
zoo gaarne verwerven.
werk, maar ik och ik ben een oude zanik."
„Ik zal op haar letten, Denis," zei ik, „geen
kwaad zal haar overkomen, daar kun je zeker
van zijn."
„Dank je, kerel," zei Denis. „Zie je, ik kan
tegen jou dingen zeggen, die ik tegen de an
deren niet zeggen kan, zie je, zij is al wat ik
heb. Ik denk aan niets anders."
„Heb je me niets anders op te clragen De
nis?" zei ik na een poosje.
„Neenja, toch, Colette! Ik zal Waar
schrijven, maar zoek jij ze nog eens een keer
op, Teddy. Het arme kind is heel erg ziek, en
zal er wel aan sterven. Ik zal nooit vergeten,
wat ze voor mij gedaan heeft. Ze heeft me
eens bedrogen, maar ze heeft er verschrikke-
lijk voor moeten boeten. Kom, de portieren
worden gesloten. Ik moet instappen."
We gingen naar de coupe. Toen Denis in-
gestapt was, liet hij het raampje neer en gaf
ons nog eens alien de hand.
„0, we zullen elkaar wel spoedig weer ont-
moeten," zei hij met zijn ouden, zonnigen
glimlach. „Mac Kensie, Kolonel, Teddy. Bes-
te kerels! jullie bent de trouwste vrienden,
die ik ooit gehad heb. De tijd, die we door ge
maakt hebben zullen we nooit vergeten. Adieu,
adieu! Jullie zult wel hooren, wat we ginds
uitvoeren. Wat kijk je bedroefd, Teddy!
Kom, jongen, geef ons een vroolijk vaarwel!
Adieu!"
De trein kwam langzaam in beweging. Ik
zag twee wuivende handen aan het raampje.
waarvoor de Prins en Denis stonden. Toen
onttrok een wolk van stoom, die langs de rij-
tuigen streek ze aan onze oogen. 4k zap de
De hoofdbestuurders zeiden, dat zij de Ko
ninklijke goedkeuring alleen wenschten, opdat
de bond als rechtspersoon zou worden er-
kend.
De minister verklaarde ten slotte, dat hij
geen overijld besluit zou nemen, in een zaak,
die zijn voorgangers 2V2 jaar hadden laten
liggen en die ook voor hem wel een princi-
pieelen kant had.
MOORDAANSLAG.
Zaterdagnacht omstreeks kwart over twaalf
werd de politie in kennis gesteld van een
moordaanHag, welke op de Lange Beesten-
markt in Den Haag plaats gehad zou heb
ben.
Een onderzoek wees uit, dat op den hoek
van de Herderinnestraat en de Lange Bees-
tenmarkt aan de 38-jarige E. v. S., huis-
vrouw van J. F. M., wonende in de Kaap-
stad, door haar man twee messteken waren
tocgebracht, in hals en kin. De wonden wa
ren niet direct levensgevaarlijk.
Na door den eersten hulpdienst verbonden
te zijn, werd zij naar het ziekenhuis overge-
bracht.
De politie onderwierp haar aan een ver-
hoor. Hieruit bleek, dat jaloezie de oorzaal
was van den twist.
De man heeft zich bij de politie gemeld en
is opgesloten. Het mes, waarmee de verwon-
dingen zijn tocgebracht, is in beslag geno
men.
AANSLAGEN VAN TRF. IN BE AMBTEN
ALS WERKFORENS.
De Kroo-n heeft, naar de N. Robt. Crt.
meldt, een beslissing gegeven inzake den aan-
slag van treinbeambten als werkforens in een
andere gemeente dan die hunner woon-
plaats.
Eenige treinbeambten, wonende in de ge
meente A., waren als werkforens aangcsla
gen in de gemeente B., tegen welke besiis-
sing zij bij Gedeputeerde Staten van Gelder-
land in beroep kwamen Dit college vernie-
tigde de bestreden aanslagen uit overweging,
dat uit het ter zake ingestelde onderzoek was
gebleken, dat de beambten weliswaar dage-
lijks bij den aanvang en bij d-e beeindiging
van hun dagtaak het station te B. moeten be-
zoeken om de presentielijst te teekenen en
weer te te teekenen, alsmede om hun dienstre-
geling te vernemen en voorbereidende maatre-
gelen voor dien dienst te treffen, doch niette-
min zoo goed a!s geheel hun beroep als be-
ambte van de Nederlandsche Spoorwegen
langs de lijnen dier spoorwegen, dus buiten
de gemeente B., uitoefenen, zoodat een aan-
slag op grond van art. 244a, lid 1, 3e, der
Gemeentcwet niet gerechtvaardigd was tc
achten.
Het gemeentebestuur van B. kwam van
deze beslissing in beroep bij de Kroon, o. a.
aanvcerendte, dat aan de belanghebbenden
door de directie der Nederl. Spoorwegen de
gemeente B. als standplaats was aangewe-
zen.
De Kroon heeft overwogen, dat blijkens
de overgelegde ambtsberichten de belangheb
benden op meer dan 9 d'agen van het belas-
tingjaar te B. aanwezig zijn geweest ter ver-
vullingvan hun betrekking en zij dus terecht
overeenkomstig het zooeven aangeha-alde ar-
tikel der gewijzigde Gemeentewet in die ge
meente als forens zijn aangeslagen, zoodat
met vernietiging van de beslissing van Gede
puteerde Staten de aanslagen als forens in
d'e gemeente B. worden gehandhaafd.
DE OLYMPISCHE SPELEN VAN 1928.
Men meldt uit Amsterdam aan de N. Rott.
Gourant:
roode achterlantaarns van den trein, en
wachtte, tot deze verdwenen waren in den
donkeren nacht. Toen keerde ik, met bezwaard
hart en brandende oogen, terug naar Von
Altdorf en de oude Mac Kensie en ging met
hen het perron af en het station uit, de straat
op. Von Altdorf stond even stil en zei:
„Een beste kerel, een dappere kerel!" en
Mac Kensie bromde iets toestemmends. Maar
ik zeide niets; ik had een gevoel of mijn keel
dichtgezwollen was, want ik wist, dat ik
nooit meer den trouwen vriend zou terug-
zien.
HOOFDSTUK XXII
Op de veelbewogen dagen, die eindigden
met het vertrek van den Prins en van Denis
Mallory volgde een tijd van rust. De reizigers
kwamen veilig in Novodnia aan en seinden,
dat ze hoopten dte zaken daar ncg in orde
te brengen. Ik had, op verzoek van Denis,
mijn kamers in de Boulevard Montparnasse
verlaten en het schilderatelier betrokken, dat
Denis bewoond en waar we samen zooveel fce-
leefd hadden. Ik kwam daar voortdurend in
aanraking met Mac Kensie en Von Altdorf
en bezocht vaak het klooster, waar ik Tniss
Mannering en soms ook de Prinses ontmoet-
te.
Op een morgen zat ik met Von Altdorf te
praten over den nacht, waarop wij de Prin
ses gered hadden, toen hij eensklaps zei:
„Ik zoujoch wel eens willen weten, hoe het
met die roovers is afgeloopen en wat ze mei
het lijk van Von Steinbriiche uitgevoerd heb
ben."
(Wordt vervolgd.) J
I
moet gij adverfeeren, indien ge
wenscht dat het publiek uwzaak
zal verkiezen boven die van uw
coliega's.
Als gij er prijs op stelt dat uw
zaak steeds meer en meer be
kend wordt, is er ook maar een
middel: ADVERT EER-EN.
En wanneer gij eens een bijzon-
dere advertentie wilt plaatsen
of een speciale reclame-cam-
pagne wilt beginnen en ge zijt
het niet met uzelf eens, hoe te
handefen, wendt u dan eens tot
ons, we zullen u gaarne van
advies dienen.
