Alkmaaische Couran! Loonfactor en rsntabiliteit. Zaterdag 10 April. No 84 1926 Honderu Acht en Twintigste iaargang. door dr. H. A. M. In een beschouwing over den economi- schen toestand van de Nederlandsche katoen- industrie troffen wij onlangs o.m. de bewe- ring aan, dat loonsverlaging in dezen tak van nijverheid van weinig, of geen invloed is op de verkoopbaarheid van het product. De redeneering, die tot deze conclusie leidde, kunnen wij, verkort, als volgt weergeven: Door den technischen vooruitgang is in de textielindustrie de invloed van de loonfactor op de productiekosten zeer gering geworden. Wanneer een afgewerkt katoentje 1.kost, zal door een loonsverlaging van 10 pCt. de prijs 98 a 99 cent worden. Een dergelijke ge- ringe prijsdaling oefent geen invloed uit op de verkoopbaarheid van het product. Deze redeneering is volkomen juist, wan neer althans hij, die haar opstelt, beoogt de belangen van den verbruiker van katoentjes te beschrijven. Inder.daad, is het juist, dat een prijsverschil van 1 cent op een artikel, dat ongeveer een gulden kost, van weinig of geen beteekenis is voor den kooper. On juist evenwel is de conclusie, wanneer zij bedoeld is als een antwoord op de vraag of een loons verlaging van 10 procent invloed heeft op de katoenproductie. Wij zullen dit aantoonen. De vraag, of loonsverlaging op het oogen- •blik noodzakelijk is, laten wij buiten beschou wing, wij gaan alleen onderzoeken welken invloed zij uitoefent op de productie. In onze productie-organiisatie wordt het antwoord op de vraag, of het een of andere goed geproduceerd zal worden, beheerscht door de verwachting, die de produeent koes- tert aangaande de geldelijke opbrengst van zijn productie. Verwacht hij, dat deze meer is dan de ko?ten, die de prouctie voor hem meebrengt, dan zal hij tot produceeren over- gaan. Verwacht hij het tegendeel, dan blijft de productie achterwege. Bezit iemand een monopolie, d. w. z. is hij in staat een bepaald artikel voort te brengen met uitsluiting van elken vorm van concurrentie, dan kan hij den prijs van zijn goed naar eigen willekeur vaststellen en afwachten hoe de verbruikers op zijn aanbod reageeren. De verbruikers evenwel zullen door hun gedtagingen den monopolist dwingen te kiezen tusschen hooge prijzen en weinig goederen verkoopen, of la- fe prijzen vragen en groote hoeveelheden aan iedten. Welke keuze gedaam zal worden, is, in het algemeen, niet te zeggen. Alleen hier- van kunnen wij zeker zijn, dat de monopolie- bezitter zal gaan cijferen om uit te rekenen, welke prijs hem de grootste totaal-winst op- leveren zal Geheel anders is de toestand voor den produeent in het vrije verkeer. Hier zou van een eenzijdige prijszetting geen spra ke zijn. Zoodra iemand1 overweegt om de pro ductie van een goed te „wagen zal hij na zijn kosten zuiver berekend te hebben, den prijs van het goed1 op de markt vermenigvul- digen met het aantal goederen, dat zijn be drijf zal opleveren en alleen wanneer het al- dus gevonden cijfer een aantrekkelijk verschil aanwijst met het kostencijfer, zal hij besluiten de productie ter hand te nemen. Zoo karn iedereen handeien! Geen enkel bedrijf wordt in dien zin beschermd, dat vergrooting van het aantal bedrijfsgenooten afhankelijk is van de toestemming van het een of andere lichaam met regel gevende bevoegdheid. In vrijen tijd heerscht, in tegenstelling met het tijdperk van de gilden, vrijheid van beroeps- keuze voor iedieren burger. 1) Welnu, door de heerschappij van dit beginsel is het moge- lijk geworden, dat iedter zich een beroep kiest, dat naar zijrn meening hem de meeste voordeelen zal opleveren. Houdten wij ons aan de goederenproductie, dan kunnen we zeggen, dat de productie die de grootste voor deelen (winst) oplevert, de meeste liefhebbers za' trekken. De aangeboden hoeveelheid goederen in dien voordeeiigen tak van nijverheid zal hierdoor stijgen, maar.... de prijzen zullen dalen, want om de steeds grooter wordende hoeveelheid te kunnen verkoopen moet de prijs van het goed zoo laag gesteld worden, dat de minst koopkrachtige verbruiker het nog koopen kan. En het is duidelijk, dat door uitbreiding van den kring van koopers, steeds minder koopkrachtige lieden worden opgenomen. Dank zij de vrijheid van bedrijf, dank zij de concurrentie, wordt de produ eent gedwongen de prijs van zijn artikel zoo laag mogelijk te stellen. De bedrijfswinsten worden bijgevolg ook zoo laag, dat er ge- sproken kan worden van een minimum, waar beneden zij niet meer kunnen dalen, zonder inkrimping van de productie tengevolge te hebben. Nu is kenmerkend voor onze pro- ductie-organisatie, dat zij geleid heeft, in het algemeen, tot nivelleering van de bedrijfs winsten op een betrekkelijk laag peil. Netnen wij nu eens twee ondememingen van zeer verschillenden aard: een locomo- tief-fabriek en een fabriek van katoenen zak- doeken. Beide bedrijven zijn vrij. Wordt in een van beide extra veel verdiend, dan kan men er zeker van zijn, dat het aantal fabrie- ken uitgebreia wordt. Nu nemen wij, ter ver- eenvoudiging van ons betoog, den toestand als tsationnair. De locomotieffabrikant A. is niet tevreden met zijn afzet. Hij wil meer locomotieven af- leveren en verlaagt daartoe zijn prijs met 100 per locomotief. Ach, zegt zij concur rent B., dat kan ik ook wel. Wat is f 100 op een locomof ef? Wat beteekent die verlaging op mijn geheelen omzet? De lezer begrijpt, wat wij bedoelen. Wanneer de lccomotieffa- brikant zijn prijs niet aanzienlijk verlaagt, zal hij geen succes hebben met zijn concur- rentie-aanval. Maar nu de fabrikanten van katoenen zak- doeken. In den winkel kost de zakdoek 25 ct. De winkelier kocht er 500. Hij betaalde den frbrikant voor die 500 exemolaren 500 maal 18 cent (inkooosprijs) is 80. De fabrikant leverde 1000 winkeliers laten wij zeggen. elk 500 zakdoeken. Hij ontving dus 1000 maal 90 is 90.000. - Nu wi! hij een aanval wagen op zijn con- currenten. Hij verlaagt zijn prijs tct 17 cent Van de winkeliers ontvangt hij nu 1000 maa1 85 is 85.000. Men ziet hoe verlaging in Pfiis yaa 1 cent, de opbtcngst van het bedriji met /5000 verm'ndert. Nemen we nu aan, dat de bedrijfsonkosten 70.000 bedragen, dan is de winst bij een prijs van de zakdoek van 18 cent 20 000, en bij een prijs van 17 cent 15.000. Die winst moet verdceld worden onder de aandeelhouders (van reserve-vorming enz zien wij af). Voor dezc-n kan een verminde- ring van inkomsten uit hun katoen-industrie met 25 pet. van voldoende beteekenis zijn dc vervaardiging van zakdoeken te staken. Wij hebben, naar wij hopen, aaugetoond, dat prijsverlaging van een artikel met 1 cent van grcot brlang is in een bedrijf, waar goedkoope grtikelen in groote hoeveelheden geinaakt w-jrden. Het is niet onmogelijk, dat de winkciprijzen er geheel niet door bein- vloed worden, n.l. dan wanneer de verlaging van de fabrieksprijzen noodzakelijk was om de te gering geworden winstmarge van den winkelier te vergrooten. Juist door de concurrentie en de massa- productie kan een kleine prijsverlaging van grooten invloed zijn op het bedrijf. Of wat hetzelfde is: een geringe verlaging van de productiekosten per artikel zaU de verkoop baarheid erven op de markt, waar de win keliers verschijnen, anazienlijk vergrooten. Er wordt doer den groot-ondememer dik- wijls gerekend met c e n t e n. Het centenbe- drag is evenwel een der factoren van een ver- menigvuldiging. De andere factor is: de pro ductie-hoeveelheid. En deze factor is het, die in bedrijven als katoenfabrieken den door- slag geven. Daarom is het zoo gevaarlijk, om uit enkele cijfers, betrekking hebbende alleen op een der factoren van het productieproces, een conclusie te trekken aangaande de renta- biliteit van het bedrijf Toch begaan velen deze onvoorzichtigheid, waarom wij het raadzaam achten er voor te waarschuwen, want ,al moge in sommige bedrijven de in vloed van den loonfactor op de productie kosten van de productie-e e n h e i d van wei nig beteekenis zijn, op de rentabiliteit van het bedrijf oefent de toonfactor steeds in vloed uit. 1) Behoudens enkele beperkingen, bijv. examen verplichtend voor zekere beroepen; geen bedrijfsvrijheid voor ondememingen, die de publieke zeden aantasten, enz. Recfttzafcen. VOOR DEN KANTONRECHTER Zitting van Vrijdag 9 Maart. DAAR ZIT WEL MUZIEK IN! Onlangs stond terecht een kleermaker en winkeliertje uit Koedijk, in wiens winkelinte- rieur in beslag waren genomen eenige kleer- makers- en naaisters-centimeters, welke voor- werpen strijdig werden geaclrt met de bepa- lingen der IJkwet. Heden werd deze zaak voortgezet met het hooren van den verbali- sant, den rijksveldwachter yisscher, die verklaarde, in strijd met de opgaven van den verdachte> dat hij bedoelde centimers had aangetroffen in den winkel en niet in de bed- stede van een ander kamertje, zooals door den winkelier de vorige maal was beweerd. Geeischt werd 2 X 1 boete subs. 2 X 1 dag heeht., met verbeurdverkaring van de in beslag genomen maatjes. De gedupeerde kleermaker vroeg of hij nu de maat voor een broek of een nieuw pak moest nemen met een duimstok. Geadviseerd werd de maatjes te laten ijken, doch de man antwoordde, dat deze soort ma- ten niet ter ijking worden aangenomen. Wij zouden hierbij in alle bescheidenheid willen vragen: Is een duimstok soms wel geijkt? Ons dunkt, dat in dit zaakje wel wat rechtsgeleerde muziek zit! En de kantonrechter schijnt dat ook wel te denken, want hij heeft de uitspraak 14 dagen aangehouden en het zou ons hoogelijk verba- zen als die uitspraak geen ontslag van redhts- vervolging is. DENK OM DE OPGAVE VOOR HET HANDELSREGISTER. Blijkbaar worden er nog handeldrijvenden en winkeliers gevonden, die de verplichte op- gaaf voor het Handelsregister als „flauwe kbeschouwen, waarmede zij zich niet hebben in te laten. Een koopman in vleesch te Ursem echter, die ook, ondanks alle aanmaningen, nalatig bleef deze formaliteit te vervullen, werd thans veroordeeld tot 10 boete of 5 dagen hechtenis. En een cafehoudster te Alkmaar, eveneens in gebreke gebleven, kon den kantonrechter ook niet overtuigen, dat zij er buiten haar schuld was ingetippeld, daar ook zij tot 8 boete of 4 dagen hechtenis werd veroordeeld., BIS DAT, QUI CITO DAT! Wie spoedig geeft, geeft dubbel! En als een 19-jarige smid uit Warmenhuizen, wiens verwaarloozing der verkeersregels de oor- zaak was, dat hij in den avond van 1 Nov. tusschen Groet en Schoorl tegen een andere wielrijder opreed, dit ook had begrepen, dan had hij niet behoeven terecht te staan. Maar hij weigerde dien avond de eventueele schade aan het rijwiel van den benadeelde toege- bracht, en door hem gesteld op f 1.50, te voldoen. Zulks met het minder aangename gevolg, hi' *"o i 7 niet behoorlijk rechts rijden op een rijwiel tot f 3 boete of 3 dagen hechtenis, plus f 10 schadevergoeding aan de»benadeelde partij! MCDERNE SLAGERS M'SeRE. De gouden tijd, dat de slagers naar harte- lust met hun worstfabricage London prutsen, behoort voor goed tot het verledene. We hebben nu een keuringsdienst, die op alles let en waakzaam is als de mierenleeuw, waarvan we dezer dagen in een onzer bios- cooptheaters zulk een interessante en leer- zame film mochten aanschouwen. En van deze onafgebroken activiteit was een slager te Alkmaar het slaehtolfer, daar hij metworst in consumptie bracht, die op de eerste plaats pn-i f.jj - --'bare k'-u"sbf bevatte cn ten tweede 7,2 procent zetmeel bevatte, terwijl slechts 4 procent voor metworst is toege- staan. Onze slager had nog wel het een en ander in te brengen. Onder anderen tegen het pro- ccs-verbaal van den keurmeester, die had ge- relateerd, dat verdachte hem had opgegeven, dat hij in de worst bevroren vleesch had ge- bruikt. Dit was geheel onjuist. Verdachte verkoopt en gebruikt geen bevroren vleesch Hij mag dit trouwens niet doen, daar hij Hollandsch versch rundvleesch verkoopt. Wat betreft het percentage water- en zet meel, maar hij meende, dat 7 pond aardap- pelmeel gelijk was aan 4 pond zetmeel en in dat geval zou hij geen overbading hebben gepleegd. Geeischt werd wegens de aanwezigheid van meer dan 4 pCt. water- en zetmeel f 35 boete of 35 dagen hechtenis, waarop dc sla ger werd veroordeeld tot 20 boete of 20 dagen hechtenis. HIJ TROK AAN 'T KORTSTE EIND. Een klein, stijfbeenig en reeds bejaard mannetje uit Stompetoren, compareerde als verdachte, omdat hij een ambtenaar van de invaliditeitswet de noodige inlichtingen had geweigerd, omtrent den naam van zijn werk- gever en den aard en duur zijner werkzaam- heden. De oude heer bleek een hardnekkige oppo- sant te zijn: As ter zoo'n kerel komt van de arbeidswet, dan mot ik dat zeker maar ge- looven, pruttelde hij, nou, ik wil me d'r niet mee bemoeien. Nou, nou, zeide de kantonrechter, als je er zoo over denkt, vriend, dan zullen we je hier wel eens meer zien. Dergelijke tegenstribbe- laars stellen zich- bloot aan een vervolging en bestraffing. Waarom wilde je nu den naam van je werkgever niet noemen? Dat zal ik je zeggen, repliceerdfe het man netje, ik heb eris 'mi rentekaart opgestuurd en die is zoek geraakt en nooit hew ik d'r meer van hoord en nouw is main zin di'r of ge raakt, deer nou. De ambtenaar eischte 10 boete of 10 dagen hechtenis. Nog wat te zeggen, informeerde de Kan tonrechter? 't Is me veuls te veul, dat kani ik niet be- talen, 't laikt niks.protesteerdte de kleine man, waarop de Kantonrechter de zaak be- eindigde door den „dien$tweigeraar" tot 8 boete of 3 dagen hechtenis te veroordeelen. BEKEND ALS DE BONTE HOND. Een jongmensch, een tuinder uit Castri- cum, die terecht stond wegens ergerlijike en gevaarlijke baldadigheid kon zich absoluut niet in de sympathie van den Kantonrechter verheugen. Nu, hi) had1 het er ook naar ge- maakt! Het was een laffe streek, om in een barren winteravond, terwijl de straten spie- gelglad en zeer gevaarlijk waren, een dienst- boae uit louter bald'adigheid van haar rijwiel te werpen, waardjoor het meisje zich leelijk bezeerde en schreiend van pijn moest worden weggevoerd. De lummal zette nog 'im grooten mond op, maar hij kreeg van den Kantonrcehter van dik hout zaagt men planken. Hij werd be- schreven als ren lastige akelige jongen, die allerlei kattekwaad uiNoerde en men hoopte dat de Kantcrrechter hem tot gevangenis- straf zou veroordeelen. Jammer genoeg kon de Kantonrechter zulks niet doen en den on- hebbelijken klant, die voor zeker meer had verdiend slechts 15 boete of 15 dagen cp- leggen. Het ware zeker te wenschen geweest dat deze knaap vervolgd had kunnen worden wegens mishamdeling. ^EEN NIET VOLDOEND AANGE- TOOND ALIBI. Een paar jongelieden uit Egmond aan Zee, stroopers bij recidive, stonden onlangs terecht ter zake het loopen in de duinen in gezelschap van een hond, die door hen niet was teruggeroepen, zooals door den jachtop- ziener Jape was geconsfateerd en gerela- teerd. Een hunner beweerde ten tijde van de over- treding zich te hebben bevonden in cafe „Trompenberg" alwaar hij zat te wachten op een autobus waarmede hij naar het voetbal- veld te Schoorl zou vertrekken. De gerant, de heer Teddy Hoppener, zou zulks kunnen ver- klaren. Het verhoor heden van dezen getuige en van nog een ander persoon, 'n visscher, had echter geen voldoend resultaat ten gunste van den verdachte. De heer Hoppener meen de dat hij den verdachte wel had gezien, maar wist niet hoe laat. Hij had naar zijn mee ning, zijn daagsche kleeren aan. Neen, zeide verdachte, ik had mijn beste pak met een piip- chen kraag aan en niet mijn stroopersklee- ren O, zei de kantonrechter, ik ken geen stroo pers kleeren, je kunt stroopen in alle kleeren zelfs zonder kleerenvoegde ZEachtb. er ondeugend bij en veroordeelde strooper no. twee tot 30 boete of 15 dagen en de man met het jammerlijk mislukte alibi tot 60 boete of 20 dagen. WATT EN HALF WATT. Een tweetal werklooze handwerklieden, de een uit Beverwijk en de ander uit Alkmaar, die in hun diverse lengtematen wel eenige ge- lijkenis vertoonden met de beroemde Kino ko- miekelingen Watt en half Watt, verschenen als verdachten voor den Kantonrechfer om dat zij op 26 Maart te Alkmaar zonder ver- gunning straatmuziek hadden gemaakt. Wat was een meester op het mondorgel en half Watt bespeelde de banjo, 'n soort neger gi- taar. De arme stakkers erkendien ten deele de overtreding. Maar half Watt had niet ge- speeld, zooals ten onrechte in het verbaal stond. Zijn banjo was defect en ten tijde van de overtreding was hij bezig dit instrument te herstellen. Dat was niet gelukt, dus had hij niet aan het concert kunnen medewerken. Hij had dit ook op het politiebureau verklaard, maar daar hadden ze gezegd, „Dat vertel je dan maar aan den kantonrechter." Deze twee muzikale ongeluksvogelsverklaar den voorts dat zij slechts noodgedwongen van hun muzikale talenten gebruik maakten. Ze hadden van hun laatste centen nog wat briefkaarten met betaald antwoord gekocht, om de gemeentebesturen vooraf vergunning te verzoeken, doch zonder eenig noemens- waardig succes. In Alkmaar wordt slechts vergunning ge- geven, wanneer het ensemble uit minstens 4 personen bestaat. Solo's, duo's en trio's ko- men blijkbaar in onze grootscheepsche ge- meente niet in aanmerking. Wij beginnen met een raondorgel-kwartet en eindigen bij Wil- lem Mengelberg. Wat nu deze twee musici betreft, het werd niet noodig geoordeeld de verklaringen van Half Watt te controleeren door het hooren van den verbalisant. Hij werd op zijn eerlijke gezicht vrijgesproken, terwijl den mondor- gelist 1 boete of 1 dag hechtenis werd op- gelegd. Glimpen van de Riviera. Mondaine krabbels van Tom Schilperoort. IV. Regertweer Miserere Regen aan die Riviera! Een plotseling tal van grauwe dagen, die triestig rijzea in neyed en zelfs de ijergen vsr- hullen achter grijze wattenplukkenDe dalen lijken nauwe geysers, waaruit de toe- fen stoom oprijzen, die als flarden drijven langs de terrassen, nu nog leeg, der wijn- gaarden, rond de nat-glinsterende olijventak- jes, wier fijuu groen, in 'n d'uivebekje, eens tot vredlessymbool werdDe zware hotel- klompen lijken meer dan ooit op opglooiende hellingen gestrande arken, zoo plomp en dwars zitten ze er vaak op, en nu de metalen bergwand erachter er niet is, om hun plompe silhouetten iira den wij den schoot harer hellin gen op te nemen, en zoo het grove eraan te ontnemen, staan ze hoog tegen de lage grijze zoldering van de *lucht in de nevelnatte at- mosfeer als hokkige steennuchterheden De tenniscourts liggen tusschen de nat- parelende olijftakken leeg en als natte bas- sinbodems Daarachter kronkelt het berg- pad gelijk een beekbeddinkje Glimmert het water er langs de rots-oneffenheden. Alles druipt en glibbertAlles ziet er even oo- oogelijk en kledderig uit, en't is of de regen, de dagenlange regen, ook bezig is langzaam maar zeker ons zonnig optimisme, onze pret- tige beschouwingen der dingen, gelijk een steeds meer doorregenende flamellen broek of jurk, te verfomfaaien en te doorspiegelen Weer zijn de batailles des fleurs, dltmaal te Monte-Carlo, uitgesteld Er komt een f;o-de-saison stemming! Een sauve-qui-peut naar Parijs, London zelfs, of ook naar de Ita- liaansche merenMaar dit laatste za! wel weinig helpen, want al die vuile lappen- dekens van regenwolken worden ons uit Italie toegestuurd, komen over de Ligurische Alpen van de Po-vlakte of van de kusten in Italie zal't dus wellicht nog erger zijn k Daarover gaan natuurlijk de gesprekken Je kuinf niet al maar bridgen, noch mah- yong spelenAl hebben velen het er al heel ver in gebracht, en zie je de mah-yong- kistjes vaak meedragen, als de lange, geslo- ten, glanzend gelakte Rolls geluidloos weg- glijdt van voor't hotel Dies hangen we in clubfauteuils en doen ons aan de Bar zeldzame cocktails berei- denDie soms heel bijzondere nameri dragen en zelfs heeft een mondaine bar te Monte-Carlo nieuwe combinaties gemaakt, welke Lenglen en Wikks gedoopt zijn en zelfs Saitherwaite!Wat al de roem niet doet!Maar ook zonder dat kan een goede bar-mixter wel iets te voorschijn toove- ren, dat't verhemelte streelt, en pittig aan- doet en op deze regendagen ons schadeloos stelt voor het hopeloos natte en afgesluierde grijs der omgeving en waarbij vooral de Dreadnought-cocktail, welks krachtig-wer- kenxd geheim ik u wel ontsluieren wil. 't wint van den Knickerbocker-cocktailDie fa- meuse Dreadnought-cocktail bestaat uit een derd'e kummel, een derde cognac, een derde whisky in een goed geglaceerde beker ge- mengd en de smaak hangt ratuurlijk af van de kwaliteit van deze drie ingredienten. En heel veel ervan noodig heb je nietIs 't „dreadnought" genoeg? Maar onze bar-man, die vroeger aan de Sporting Club was, heeft nog andere op z'n iijstje, minder 42-inch, doch gecompliceerder. En we hebben deze dagen alle gelegenheid om ze af te werken.Want iedere morgen regent't weer, zie je de misses weer uittrek- ken in hunne „snowboots" of op de breede schoenen met gummiijaolen, in silk of brad- burry-regenjassen, welke ze zoo weggeloopen doet schijnen uit plaatjes van Sketch, en ze zoo op elkaar doet lijken, dat je je afvraagt, hoe ze dat in Londen uitvisschen. waar er niet anders zijn!„Mais e'est de la con fection," zei ten ietwat snibbig kamermeis'e, dat natuurlijk een Fransch-Zwitsersche was Alles trekt dus naar de gezelligste plaat- sen of die er voor doorgaan. En eigen- l'ijk is niets gezelliger dan op regendagen Monte-Carlo, dat van beide zijden, van Nice en van den Menton-kaiint de bezoekers ziet toestroomen, zoodat er voor het Casino en het hotel de Paris een onafgebroken stoet auto's rijdtOp een regendag in't seizoen bet pleintje met de groote palmen en de tuinen van de Avenue des Boulingres gade te slaan van de trappen van't Casino af, of van achter de vensters vaim het hotel de Parisis een aanblik, die een reisje om de halve wereld waard is wat ook velen er voor over hebben! Zoo ook wij, al scheiden ons daarvan slechts enkele kilometers, trokken naar Mon te-Carlo. Toen de Buick van onzen Holland- schen vriend beneden ons huis te toeteren stond in den regen, begrepen we't al: „la tournee des grands dues"! „Merci, ga jij maar," zei m'n vrouw, die d'r ega graag een genoegen doet. En zoo was 't ook „Die regen," mopperde zij, ga jij maar hier en daar eens kijken" En zoo trokken w eerst naar de huiselijkste gelegenheid: een kleine bar, met een uitstekenden violist, waar je onder't tippen aan je glas of je kop thee, nu eens geen jazz- of saxophoon-jammer hoort, maar ,,'n goed stukkie m-uziek", wat we in Holland noemen 't Ding heeft 'n be- zwaar: het is er wat klein en ik hou nu een- maal niet van gelegenheden, waar ]e in je stoel achteruit moet schuiven, of je achter- buurvrouw deran-geeren, omd'at je op je tafel het mesje van je toast verleggen wilt, of ge- bruiken Maar wat wilt ge? Je doet, wat je kunt! Zoo plesten we heel langzaam over 't glimmende asphalt langs de avenues. De fiacretjes met de paarden in een regenjas en een regenhoed op, de koetsiers onder listig- lijk bevestigde donkerblauwe parapluies, die als een soort ijstentje over den bok stonden, spetten hun modder links en rechts van ons Onze comfortabele brougham gleed als *'n bark langs de gladde macadamroute Even bij 't laden een blik op de baai van Hercules: daar lag middenin onze Holland- sche tweepijper de „Volendam" van de Hol landAmerika Lijn, en de groote „liner" leek in dit decor 'n kunstig uitgevoerd model van zich zelve!Door de blauwgrijze, nauwe- lijks deinende zee trok -de blanke „Nymph", die als tender dienst deed, een wit schuim- spoor naar de haven van Monaco, om de pas- sagiers te landenWe trokken verder „Das Vaterland" kon „ruhig sein" In onze bar was t vol Natuurlijk kregen we nauweliiks een fauteuil; de cosy- stemming, met ranke Japansche lahtaams boven de decoraties in fraise, paars en hava- na der hooge betimmering met vakvulling, omvatte ons direct bij 't binnenkomen Dat was iets van Noordelijke intimiteit bij den regen buiten. Rond kleine lage tafels in fauteuils vele vTouwea, de bontraan-tels over den rand der stoelen naar achteren gesta gen, de glanzende schouders in't teere licht als gepolijstBobbed hair, maar som- migen met den kleinen krul rond de ooren, andere a la page, weer anderen Ninon, wei nig jongenskoppenBoven een houten gaanderij bewerkte stijlen, in den hoek er- onder een klein orkestje: piano, viool, cello. Gezelschap gemengd: Engelsch, Russisch, Hollandsch, Duitsch! Thee en toastDan de viool: "n Ro mance van BeethovenGeen rumoer, aandacht; met cigarettenrook-arabesken, ver- vloeiend in de schemering der zoldering, waar, in de Japansche Iantaams, de electri- sche lampjes te nuchter aandoenMaar de viool wischt deze details uitHet is in- tiem er is stemmingReminiscensen aan Parijsche atelierstemmingen komen bij me opop Zondagsche regendagen, ook daar!We droomen in onze fauteuils, mijmeren Beethoven is overal Beet hoven, zelfs in een bar!.... Dan: Humo- resk-e van Dvorakay, dat gloeitdat spot en tintelt van geest in't onvergankelijk rhythme, uitaemend voorgedragen; beschei- den applaus we voelen ons thuisIs er een zekere eenheid tusschen deze men- schen? Is deze muziek niet een vreemde band?De kleuren zijn harmonisch, er blijft iets in na „Kom", stoort m'n vriend miine mijmering en we gaan. Treden weer naar buiten, waar de palmen huiverig ritselefl in den zee- bries, als weerden ze zich tegen de natte regendruppels, en de naakte eucalyptus nab geregende barbaren-hoofdliedenlijken in hunne dunne dos van spitse bladeren „What mext?" vraag ik. Twee, drie bars passeeren we, ook dancingsHet ir er vol Dan een derde, waar gedanst wordt in een groot. hotel, beroemde dansers met hunne exhibition-dansen, en waar de rauwe jazz-band-krijsch ons in de hall al te- gemoet komt!Bonkig rhythme, cadanz. maar rauw en ongevoelig, als deze tijd Een voile ruime dansvloerVeel gar tonne'sMeiskens in zwarte tarlatan robes, kort van onderen en kort van boven, mouwloos, en met koppen als jongens een enkele bloem on t corsage, zwarte kou sen dat is mode, dames! er is iets glads aan dergelijke jonge vrouwen, iets als van een handschoeneen ruk aan 'n puntje Maar't mist de charme, welke in een ande). tijdperk van evtravagances, nu juist een eeuw geleden, de heroi'sche tint eraan gafOnze tijd is niet heroi'sch, ze is nuchterZoo zijn de jongenskoppen van de ranke vrouw- ties, die hier rondloopen, glad als collegiens... Is't dat wat een man zoekt?Samengaan is nucht-erheid?Ik meen van niet.... ..Het kind in den man", zei Nietsche al Kinderen zijn fantastenOp den duur zullen die totaal gladde kopjes het niet har den; wel de pagekoppenOmdat het jong maakt, en vief De exhibition-dansersJazz-muziek felhevigHij is in rok, zij in laag corsage, met een rokje, dat plisse lijkt, doch slechts uit losse strooken bestaat van tweeer- lei kleuren openvalt op het been Het is een hoekige dans, als uitgestooten door't rhythme, waarop mooie armen en bee- nen uitzwaaien, soms even wiegend, maar toch spoedig als gedreven door het jachtige tempo, dat de bewegingen opsloot, doet den ken aan rhythm ische acrobatiek. Het is haast symboliekHet huidige tempo, dat geen tijd meer laat tot dans-harmonie, maar alles opstuwt in doll en haast en in hoekige, doch onuitgewerkte, schetsmatige gebaren Ik geloof: we komen daarvan terugAl zal er iets nieuws uit voortkomenHier demonstreert het-zich in al z'n abrupte scha- keeringen en grillen. Stellig interessant als tijdsuiting, sympathiek echter nietWe trekken ons terug in onze brougham, die on der de oleanders trouw de grillen van z'n baas beidtII y en a vu d'autres!De rommelige regenmiddag begint ons te we- gen, we wenschen ze te ontvluchtenEn in de file, welke zich langzamerhand ont- wikkelt op den boulevard du Nord, glijden we links om, onder het duistere groen der palmen, en de subtropische gewassen der tuinen, naar het hotel de Paris Als we ervoor stoppen daalt Sambo, de negerportier, met stralende blikken op ons af met een geweldige parapluie, maar als hij ziet, dat onze achterplaatsen ledig zijn en de dames zijn thuisgebleven, verbreedt zich z'n glimlach tot een grijns en houdt hij wijd 't voorportier voor ons openDenkt hij, dat we de achterplaatsen nog hopen te benut- ten?Als hij ons de trappen op bege- leidt, rinkelen de medailles op z'n borst als van een schutterkoning in LimburgEn wij volgen hem over de loopers en bevinden ons door de glazen draaiende tochtdeur in de hall van het hotel de Paris RustIneens lijkt't of alle lawaai van buiten, de claxons en't getoeter der auto's, het trappelen van de flacres-paarden op 't asphalt, het verwijderde bellen van de tram, of het zware gedruisch der talrijke zware auto-cars, die als rijdende salans de dienst tusschen Monte-Carlo, Nice of Men-ton, Cap d'Ail of Beaulieu waarnemen, wegzinkt in de bijna wijdsche rust van d-ezie monumentale hall, waar om keurige gedekte tafels bij 6Che- merlampen van diverse zachte keluren thee gedronken wordt door een voor die hall be- terkkelijk klein gezelschapIn fauteuils en bergeres in Lodewijk-stijl, rond de lumineuse harten der lampen, is elke groep als 'n mon daine pastelteekening; na de volte van overal is de ruimte hier een verademingTe ster- ker contrasteerend door de nu niet meer ge- hoorde, maar als een levende film door- draaiende drukte op»het Casino-plein, dat in de verte door de groote spiegelruiten van de voorzijde aanschouwd worden kan Hier komt de vulgaire drukte nietIn't teere licht van bronzen jardinieres, wier kris- stallen bloemdecoraties tevens lampjes zijn, die den achtergrond vormen van d-e marme- ren hall, bezinkt't gejaag van den modernen tijdgangGeen felle booglampen, geen dreunende Jazzband Muziek van een be- scheiden orkestje op 'n ietwat verhoogde ga- lerijDikke tapijten op den mozalkvloer dempen den stap der in zwart gekleede be- dienden of in kuitbroeken gestoken huisdie- naren In een breede gang, die op de hall uitloopt en die van een museum of een ministerie-corridor wezen kon, staan bij een breede deur lakeienHet heeft de verzor- ging van een zeer voornaam huis, de distinc tie van 'n bijna ouderwetsch aandoende ordc en welgetnamerdlieid Het aang^uam

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 9