Alkmaarsche Courant
in
11
11
11
s
I
I
f
f
1
1
1
1
De dochter van Alva.
D
Een zwaluw maakt nog geen zomer!
Een advertentie geeft nog geen succes!
Adverteert in de Alkmaarsche Courant!
FElllLLETON.
No 103 1926
Handerd Acht en Twintigste Jaargang.
Maandag 3 Mei.
Stadsaieiiws.
De beer Geels en bet tractor-
voorstel.
Het Noord-Holl." Dagblad, dat geen be-
wonderaar van de tractor is en zich daarom
met de actie van den heer Geels tot behoud
der tram niet heeft kunnen vereenigen, doet
in zijn raadsoverzicht o.m. de volgende op-
merkelijke mededeeling:
„Wij hebben reeds in het licht gesteld,
hoe de heer Geels zich te onzaliger ure
daar voor gespannen heeft en hoe diens
eerste politieke daad een ernstige misgreep
is geweest.
Nu is de vraag gerezen:
heeft de heer Geels dit uit zichzelf ge-
dfaan?
Practisch maakt het natuurlijk geen ver-
schil, doch ter beoordeeling van de sfeer,
waarin dit stuk speelt, is het toch van be-
lang, te weten, uit welken hoek de wind is
komen waaien.
Te oordeelen naar de verontwaardiging
van de heeren Bosnian en Kusters, die
achtereenvolgens kwamen verklaren, dat zij
den heer Geels heusch niet opgestookt had
den, schijn' men er geen eer in te stellen,
den heer Geels min of meer behulpzaam
geweest te zijn.
Dat is begrijpelijk.
De verklaring van Mr. Bosnian schijnt
ons intusschen slechts een halve waarheid
een raadslid onwaardig toe
het moge waar zijn, dat hij sinds de vo
rige raadsvergadering met den heer Geels
niet gesproken heeit over de kwestie, een
feit is het toch, dat hij in den ochtend voor
de vorige vergadering in een langdurig on-
derhoud den heer Geels „inlichtingen" ver-
schaft heeft.
Een feit is het ook, dat niet Mr. Bos-
man eu niet Mr. Kusters, maar wel Mr.
Leesberg den heer Geels de behulpzame
hand geboden heeft bij de vorming van het
nieuwe voorstel.
Mr. Leesberg heeft zich ter vergadering
dan ook niet bij de refuteerende verklarin
gen van de heeren Bosnian en Kusters aan-
gesloten.
Stellen wij hier nu tegenover, dat de
heer Geels er geen prijs op gesteld heeft,
inlichtingen van tegenover gestelde zijde te
ontvangen, dan is het duidelijk, dat men
eenzijdig heeft willen zijn, dat men riick-
sichtlos zijn zin heeft willen doordrijven"
Dit is een verklaring van meer dan gewone
beteekenis.
Niet om het feit, dat de heer Geels, al-
vorens met zijn voorstellen in den Raad te
komen, daarover met anderen geconfereerd
heeft.
Het zal wel regel zijn, dat geen enkel
raadslid met een belangrijk voorstel komt
zonder daarover eerst met een of meer zijner
fractiegenooten of anderen te hebben ge
sproken.
Maar de kwestie heeft hier een bijzondere
beteekenis in verband met het opmerkelijke
verschijnsel dat de voorstanders van de trac
tor in den Raad nog maar een stem te kort
kwamen en dat men iemand heeft willen vin-
den die bereid was bij een nieuwe bebanJ:-
ling in den Raad zijn stem vo6r de tractor te
geven.
Zelfs is, zooals het N. Holl. Dagbl. meldde,
den schijn gewekt, alsof bij de kwestie der
handelsschool en die der tractor een railing
van stemmen heeft plaats gevonden.
Wij hebben in ons raadsoverzicht reeds op-
gemerkt, dat dit niet beweerd mag worden
omdat men het niet zal kunnen bewijzen.
Maar de schijn is gewekt en dat alleen moet
voor soramige raadsleden al bijzonder on-
aangenaam zijn.
Vandaar dan ook, dat zoowel mr. J. P.
Bosman als mr. Kusters nadrukkelijk zijn
komen verklaren. dat zij aan het voorstel-
Geels totaal onschuldig zijn en er niet den
minsten invloed op hebben uitgeoefend.
Zij wilden met die pertinente verklaringen
den schijn weg nemen, dat er iets bijzonders
gebeurd zou zijn en wij hebben dadelijk in
ons raadsoverzicht laten uitkomen, dat wij
aan de spontane verklaringen van de heeren
Bosman en Kusters natuurlijk onvoorwaarde-
lijk geloof hediten.
Evenwel, na bovenstaande publicatie van
het N Holl. Dagblad vraagt men zich toch
wel eens even af, op welke duistere zijpaden
der politiek men in den Raad reeds ver-
dwaald is.
Wat heeft de verklaring van mr. Kusters
nog voor beteekenis als blijkt, dat niet hij
maar dt heer Leesberg met den heer Geels
geconfereerd heeft?
Dit heeft deze gesohiedenis al. weer ge-
leerd, dat zoolang niet al zijn fractiegenooten
een zelfde uitspraak doen wij met derge-
lijke plechtige verklaringen van Mr. Kusters
voortaan hoogst voorzichtig zullen moeten
wezen.
1 Mel-Tiering.
Rev. Meicomite.
Het revolutionnair Mei-comite had dezen
keer een Meiviering in de groote zaal van
de Harmonie, die vrij goed bezet was. Als
spreker trad op de heer A. L. Constandse, uit
den Haag.
De heer van Dartel oponde de verga
dering met een welkom en een herinnenng
aan het feit, dat vier jaar geledeo het rev.
Meicomite voor het laatst zijn Meifeest vier-
de in deze zaal.
Op zich zelf was dit nu niet zoo iets bij
zonders, maar wei achtte spr dit het geval
ir.n te constateeren was, dat de zaal werd ont-
futseld aan de revolutionnairen. Daaxna werd
verleden jaar de Muziektuiin voor hen geslo-
ten op advies van „zekere duisterlingen",
naar spr. hen roemde. Thans hebben de soc.-
dem. wel den Muziektuin kunnen krijgen en
dat bewijst voldoende waar zij zijn beland.
Zij lu l l en trouwens den 1 Mei-dag zijn ka-
o .nomen door er een feestdag van te
i.cn met speiletjes, enz Spr wilde over
-en en ander niet verder uitweiden, omd'at de
lijd ontbrak. Hij gaf daarom den heer J.
S c h o e n uit Zaandam gclegenheid het feest
te openen met een lied. Deze zong „Daar
moet je een moeder voor zijn." Waar de kwa-
liteiten van deirn heer S. als zanger hier reeds
voldoende bekend zijn, ,s begrijipelijk dat hij
een dankbaar applaus oogstte.
Hierna was het woord aan den heer
Constandse, die voorop stelde, dat de
revolutioni..airen van den 1 Meidag geen feest
kunnen maken, niet alleen omdat nog zoo
weinig van hunne idealen is verwezenlijkt,
maar vooral niet daarom omdat de toestand
voor het sociafisme er rog nooit zoo slecht
voor stond als thans. Het kapitalistisch pro-
ductiesysteem blijkt aan alien kant onvol-
doende en de revolutionnairen zijn nog niet
in staat dat systeem omver te werpen.
De revoluties worden niet gemaakt, maar
zijn een gevolg van den wil der massa. Na
een oorlog of in tijden van groote wcrkloos-
heid ontstaan zij gewoonlijk, maar de revolu
ties die van 1917 ot 1919 de were Id bewogen,
werden terstond gesmoord in bloed. Wel ont-
staat er weer beweging, maar deze is nog
onmachtig, en daarom kunnen wij nog geen
feest vieren.
Wijzend op de uitlating van Stenhuis op
het Paaschcongres van de S. D. A. P., con-
statearde spr. dat het wel hard moet zijn met
het proletariaat, als de leider van het N. V.
V. zijn toestand waohopig noemt.
Spr. memoreerde hoe de laatste paar jaren
in alle landen de bewapening wordt ver-
sterkt, zoodat die thans zwaarder is dan in
1919. Men bereidt zich overal voor op nieu
we ooonlogen en onder het' mom van Locarno
zoekt men bondgenooten. Van den grooten
oorlog is niets geleerd dan hoe men den
strijd hef tiger en vemietigenden kan voeren
en hoe men de wereld nog meer kan bedrle-
gen dan iini 1914. Toen leidde men de volken
in den oorlog en thans bereidt men den oor
log voor onder voortdurend spreken over
vrede. Die nieuwe oorlog zal niet alleen
Europa, maar ook Azie in vuur en vlam zet-
ten. Nog nooit is de strijd om olie en steen-
kool en markten zo: hevig geweest als
thans.
De zoogenaamde burgeroorlog in China is
niet anders dan een strijd tusschen Japan en
Engdand over markten en producten. De
oorlog in Marokko heeft eenzelfden oor-
sprong.
En als het niet aan het kapitalisme gelukt
om desnoods door middel van oorlog de
markten te veroveren, gaat men de productie
beperken om zoodoende toch te winmen, wijl
de prijzen immers stijgen bij geringe voorra-
den. Vandaar dat in rubber, suiker, enz.
steeds minder geproduceerd wordt.
Deze productiebeperking doet meer werk-
loosheid ontstaan met voortdurend stijgende
ellende onder het proletariaat tengevolge van
geregeld dalende loonen.
Daarom, hoe men het ook beschouwt, zoo
lang het kapitalisme bestaat is er voor het
proietoriaat niets te hopen of te verwachten.
De door de politiek naar boven gekomen
soc.-dem. leiders willen dit niet erkennen en
hemelen hoog op wat er verkregen is. En wat
is dit eigenlijk? Niets De rijke wordt steeds
rijker en de arme steeds armer, uit Indie
Een verhaal uit den Tachtigjarigen
Oorlog.
Door Archibald Clavering Gunter.
Vertaald door Mr. G. Keller.
12)
„0 zoo!" antwoordt Guy, „dat is dus de
reden waarom ze mij zoo aanmatigend beje-
gende, toen ik gisteravond naar je adres infor-
meerde."
„Wiarda? Ja, dat ellendige omgekochte
nest! Maar we moeten eens even denken, we
moeten handelen, en wel vlug," herneemt de
schilder, die zijn kalmte eenigszins herwonnen
schijnt te hebben, nu hij weet wie achter zijn
geheim is gekomen. Vasco moet wel vermoe-
den, welke waarde die brieven hebben, want
hij moet al wel weken aan het speuren ge
weest zijn omtrent mij. Hij zal beginnen met
te probeeren zelf de b"ieven te ontcijferen. Het
zal hem wel niet aanlachen om anderen mede
deeling te doen van zijn ontdekking, daar die
dan misschien zouden gaan strijken met de
uitgeloofde belooning. Vandaag zal hij moei-
lijk iets kunnen uitrichten. Hij heeft ze onge-
twijfeld in zijn zak gehouden."
„Dan is het maar het beste hem onmiddel-
Jijk van kant te maken," verklaart Guy. „Dat
is werkelijk het beste wat we kunnen doen. We
moeten hem ter wille van onze eigen vei'ig-
held uit den weg ruimen. In ieder geval moe
ten we beginnen met in het bezit van de stuk-
ken te komen. Bestel hem hier, laat hem hier
komen en ik zal hem met een dolk zijn be-
komst geven. Dan kunnen we hem best in de
rivier deponeeren. Hij drijft dan wel af naar
de zee. Er drijven op het oogenblik nog heel
wat lijken in de rivier, zoodat het niet zal op-
vallen."
„Neen," zegt de schilder, „dat zou ons toch
licht in verdenking kunnen brengen. Mis
schien weet ik er een beteren weg op," en hij
gaat zitten peinzen en peinigt zijn hersens
zooals hij ze nog nooit gepeinigd heeft. Na
tien seconden roept hij uit, terwijl er hoop,
uit zijn stem en vreugde uit zijn oogen spre
ken:
„Bij den drinkwedstrijd is Floris zeker van
de overwinning. Floris drinkt vast en zeker
ieder der Brusselsche drinkebroers onder ta-
fel, waar ze bewusteloos als lijken zullen blij-
ven liggen. In de daardoor ontstane verwar-
ring kunnen we den bewusteloozen Vasco,
zoogenaamd om hem te helpen, van onder de
tafel vandaan halen en hem in een aangren-
zende kamer dragen, om hem weer op zijn
verhaal te( brengen, en intusschen stelen we
de brieven van hem, die hij mij ontstolen
heeft."
„Maar als Vasco eens won?"
,,Uitgesloten! Ik heb Floris meer wijn zien
drinken in een enkele zitting dan eenig ander
menschelijk ondier op aarde zou kunnen naar
binnen werken zonder het te besterven."
„Maar we moeten er op voorbereid zijn,
dat dit eens niet het geval ware," zegt de En-
gelschman; daarop laat hij er met nadruk op
volgen: „misschien kan ik je helpen; ik heb
hier iets," gaat hij voort, terwijl hij uit een
vloeien de milliooien voortdurend toe en hi.-r
te laude warden de loonen steeds meer ge-
drukt.
Bewaarheid is de voorspelling van de re
volutionnairen, dat er in het kapitalisme voor
de proletariaren niets te bereiken is.
De vrijheidslievende' Russische communist
Kropatkin zei reeds: „Waar de staat macht
heeft, moet het proletariaat alle macht prijs
geven. Alleen wanneer wij den staat kunnen
ondermijmen, kan een revolutie slagen." De
staat onteigenf het proletariaat door verbon-
den met kapitalisten, zei Kropatkin en nooit
is dat meer juist gebleken dan in dezen tijd,
meende spr. De arbeider brengt steedls meer
voort ten bate van de bourgeoisie en zijn aarn-
deel in de voortbrenging wordt steeds kleiner.
Thans nog trekt de kapitalist rente uit den
afgeloopen oorlog. De staten betalen geza-
menlijk nog 35000 millioen rente, in Frank-
rijk is het zelfs zoo erg, dat vain elken gulden,
dien de staat invordert, 58 cent betaald moet
worden aan rente van oorlogsschuld, terwijl
voor zekerheidstelling van de kapitalisten
direct al weer 17 cent van elken gulden wordt
uitgegeven voor het .nilitairisme. De staat is
alzoo geworden een roofiinstituut.
Misleidend noemde spr het opt reden van
socialistische leiders in democratisch bestuur-
de landen en steden, als zij, zooals Wibaut iim
Amsterdam en Van der Velde in Belgie, loo
nen verlagen om tegemoet te komen aan
eischen van het gelden voorschietende kapi
talisme.
De soc.-dem. vieren op 1 Mei feest over
hetgeen bereikt is, en wat is het? In Duitsch-
land, waar de soc.-dem. eenige jaren hebben
geregeerd, is thans na Ebert en Noske de
toestand slechter dan ooit; in Belgie heeft
men zich geheel moeten schikken raar de
kapitalisten en in het socialistische Denemar-
ken heeft men de loonen met 10 pet. ver-
laagd. Alom viert men feest voor de overwin-
ningem van het kapitalisme met hulp van de
soc.-dem.
Heeft Kropatkin gelijk gehad met zijn aan-
duiding van het socialisme? Zeer zeker! De
laatste jaren hebben dit duidelijker dan ooit
bevestigd.
Ten aanziem vail de vooruitzichten van het
proletariaat wees spr. nog op het veelvuldig
gepraat over vrede in alle landen. Maar we
constateeren desondanks, dat het volk nooit
meer slaafsch d&n thans den militairen
dienst aanvaardt.
Om werkelijk vrede te krijgen en ontwape-
ning moet men den militairen dienst weige-
reo, want een regeering die den eigendom
moet beschermen kan niet ontwapenen, daar
zij slechts bestaat door bewapening.
De staten fcewapenen zich voor den oorlog
om markten en producten en naar binnen
voeren zij oorlog tegem het proletariaat. Dat
is fascisgne. Men meene niet dat dit alleen
heerscht in Italie of Spanje. Daar regeert hft
open! ijik, maar in alle andere lamden, Neder-
land niet uitgezonderd, regeert het evenzeer.
Dit fascisme toont sterk, hoe elke staat elk
verzet van het proletariaat reeds bij voorbaat
den kop wil indlrukken.
En toch, zei spr., is het fascisme niet an
ders dan een dictatuur van een minderheid'.
In Nederland b.v. regeert het Verbond van
Werkgevers met zijn 1500 leden over 300.000
arbeiders.
Spr. concludeerde, dat het kapitalisme
leid't tot lagere loonen en werkloosheid en
verhoogde ellendie voor het proletariaat en
daarvoor zoekt het zijn steuim in het Inter
nationale fascisme met zijn militairisme.
Kapitalisme en fascisme zijn in den grond
der zaak onwettelijk, zei spreker, en als wij
werkelijk iets willen voor het proletariaat,
moeten wij tegem die macbten strijden. Daar
om propageeren wij den strijd voor de econo-
mische macht. De revolutiooairen moeten
strijden voor onteigening der bedrijven, om
die zelve ter hand te memen, ter voorkoming
van verdere uitbuiting. Daarmee worden te-
vens de staten aangetast. Het sterkste wapen
in dezen is de dienstweigering, want van de
jongeren moet de sterkste steun komen. Door
dienstweigering toonen de jongelieden tnoed
om op te staan tegen zedeloos barbarisme.
De strijd van het proletariaat moet een
strijd voor cultuur worden, waar wij tfians
nog leven in een tijdiperk van beestachtige
gezindlheid en voormensdtelijke cultuur.
De maatsdhappij is verkeerd, daarom moe
ten wij daartegen te keer gaan, om de samen-
leving te doen worden zooals zij behoort.
Wanneer een dag als deze iets zal uitwer-
ken, zij het dat er eenheid kome in den haat
tegen het kapitalisme en zijn aanhang. Wel-
bewust moet ieder worden van de verdruk-
king vain het proletariaat. Daarom is het on
ze taak ootevredenheid te wekken bij de ar
beiders, opdlat zij eens hun menschelijk aan-
gezicht zullen kunnen opheffen uit den mod-
der waarin zij thans leven, om te komen in
een socialistische samenleving, waarin de be-
schaving een feit zal zijn geworden. (Ap-
zijner borstzakken een fleschje van Veneti-
aansch glas te voorsdiijn haalt, dat door gou-
den filigrainwerk tegen breken beschermd
wordt, terwijl de stop er op zoigvuldig dicht-
gezegeld is. De inhoud er van is -en neldere,
kleurlooze vloeistof.
„Wat is dat? Vergif?" vraagt de schilder,
„het vergift der Borgia's?"
„Neen, het vergi" der Antillen. Het is het
sap van den Manzanillaboom, volgens een
geheim recept toebereid door de Indianen der
Caraibische eilanden. Je hebt wpl eens ge-
hoord van de gevaariijke eigenschappen van
den boom: wie er een nacht slapende onder
doorbrengt, wordt niet meer wakker. Het is
een bijzonder vluchtig gif en daarom is de
stop er op dichtgezegeld. Ik heb dit vergif
steeds bij me voor het geval ik gevangen ge-
nomen mocht worden en op de pijnbank ge-
legd. Dan voorkomt het, dat ik door de marte-
ling er toe zou gebracht worden geheimen van
mijn koningin te verklappen. Mocht nu de
schilder er niet in slagen Vasco de Guerra
bewusteloos onder tafel te drinken, dan zul
len enkele druppels van dezen drank vol
doende zijn om den Spaanschen schavuit den
eeuwigen slaap in te doen gaan."
„Dus als Frans Floris niet overwint, is de
beurt aan het gif der Antillen," bromt de
schilder. „Het gaat hier om ons leven of het
zijne." Na een oogenblik peinzens gaat hij
voort: „Ik moet in ieder geval mijn vijand
Vasco naar de andere wereld helpen. Want al
werd hij enkel suf gevoerd en werd ik aldus
in het bezit gesteld van mijn brieven, dan zou
hij me toch steeds verdenken. Op een of ande
ren dag zou hij wat anders tegen mij uitbroe-
plaas.)
Na de pauze werd1 het tooneelstukje „Hun
eenigst kind" opgevoerd, een drama in vier
bedrijven, door Nic. Groot, een stuk met zeer
propagandistischen inhoud voor anti-militai-
risme en drankbestrijding. Vrij goed ge-
speeld, behalve het eerste bedrijf, dat niet
vlot genoeg ging. Met diepe overtuiging
werden de meenmgen over beide genoemde
vraagstukken ten beste gegevein, zoodat men
voelde, dat dit niet spel, maar werkelijkheid
was.
In de pauze na het derde bedrijf zong de
heer B. Velleman, vain hier, eenige liedjes.
Deze staat als cabarettier hier goed bekend
en wist ook nu weer de zaal te pakken met
een drietal liedjes waarvan vooral een en
twee op een avord als deze insloegen.
In zijn sluitingswoord constateerde de
heer van Dartel, dat het rev Meicomite te-
vreden kan zijn, maar toch niet geheel vol-
daan. De reden daarvam was, dat de zaal
niet geheel bezet was. Spr. vond hierin aan-
leid-ing om op te wekken tot lidmaatschap
van het rev. Meicomite als protest tegen het
kapitalisme en militairisme. Met een woord
van dank aan alle medewerkers sloot hij
daama de bijeenkomst.
S. D. A. P. en A. B. B.
De arbeiders-organisaties van Alkmaar
hebben Zaterdag haar gebruikelijke 1-Mei-
viering gehouden.
Het weer leende er zich in tegenstelling
met verleden jaar zeer goed voor. Wel
stond er een tamelijk sterke wind, die het
loopen met vaandels en doeken niet gemakke-
lijk maakte, doch in elk geval het was droog
en dit werkt altijd veel bij tot het slagen van
een en ander.
Des morgens werd het traditioneele be-
zoek aan de algemeene begraafplaats ge
bracht, waar de heer Westerhof getuigde,
dat de waardeering voor de gestorven mak-
kers, steeds levendig blijft voortleven.
De optocht.
Evenals vorige jaren sfond ook een op
tocht op het programma van A. B. B. en
S. D. A. P.
Deze is uitstekend geslaagd. Niet alleen,
dat er groote deelname was, doch ook het
uiterlijk van den stoet was buitengewoon
goed verzorgd, door Let vele werk, dat men
er ditmaal van gemaakt heeft.
Weken aan een was men reeds onder de
deskundige leiding van den heer E. Smal-
hout, alhier bezig geweest om doeken te
beschilderen met allerlei propaganda-
spreuken.
Wij troffen de volgende opschriften aan:
Acht uur, acht uur
Geen langer arbeidsduur.
Wij vieren hem vroolijk
Wij vieren hem blij
Den dag van herleven
Den eersten van Mei.
Wij passen en meten
En zie, wat gedijt
Wij teek'nen de lijnen
Van d' klasseHrijd.
den. Al dood ik hem nu niet, dan moet ik toch
de vlucht nemen en Prins Willem heeft dan
geen handlanger meer in de omgeving van
Alva. Het is in het belang van mijn vader-
land, dat ik hier blijf. Bij den drinkwedstrijd
moet dus Vasco de Guerra sterven. De leeu-
wen muil spert zich om mij te verslinden.
Maar bij God, ik zal er aan ontkomen!"
„Goed gezegd," roept Guy. „Laat dus den
Spaanschen spion een dosis hiervan slikken."
Hij stopt het fleschje met vergif den schil
der in de hand, maar dan aarzelt hij een
oogenblik en hij stelt de moeielijke vraag,
waaraan ze nog in het geheel niet gedacht
hebben:
„Hoe, bij alle heiligen, zie je er kans toe
dit in Vasco's glas te gieten en niet in de
bekers der anderen?"
HOOFDSTUK VI.
der den Herberg.
den Herberg.
Die vraag brengt den schilder een oogen-
blink in verwarring. Hij bromt in zich zelven:
„Ja hoe?" en zegt daarop: „Laat me even
nadenken. Ik ken de landsgebruiken goed,"
en daama zit hij met gefronste wenkbrauwen
eenige oogenblikken in gepeins verzonken.
Maar dan roept hij uit: „Ik heb er wat op
gevonden!"
„Wat dan?" vraagt de Engelschman
nieuwsgierig.
„Wat? Wel het gebruik bestaat, dat bij der-
gelijke drinkwedstrijden, als het feest in vol-
Moeders, laat nu je kindje vrij
Daar komen de socialisten voorbij.
Prent het uw kind in hoofd en hart
Oorlog brengt hun leed en smart.
Wie op het zwaard vertrouwt
Heeft op den dood gebouwd.
Zooals ijzeren banen
De aard omspannpn
Zoo omspant de organisatie
De spoorwegmannen.
Kanonnen, sabels en geweren
Kunnen ons geen beschaving leeren
Rood, kleur van strijd
Om hooger menschenwaarde^
Rood schilderen wij vandaag de aarde.
Niet langer goud en zwaard
Maar geest zal heerschen op aard.
Van Iwee doeken had men bijzonder vee'
werk gemaakt. Zij vertoonden een vrouwen-
figuur, die den aardbol torste. Links en
rechts stond geschilderd: Het socialisme
komt, het komt, Eens zal het de werela
dragen.
Drie andere doeken hadden tot opschrift:
8-Urendag; MedezeggenschapBedrijfs
democratic Voorts was er een achttal met de.
letters A. B. B. en S. D. A. P.
Vaandels of vlaggen waren er van de vol
gende organiasties: Afdeelingen Alkmaar
en Bergen der S. D. A. P., Nederl. Sigaren-
makers- en tabaksbewerkersbond, Ned. schil-
dersgezellenbond, Ned. Bouwarbeidersbond,
Alg. Ned. Meubelmakersbond, Alg. Ned.
Metaalbewerkersbond, Alg Ned. Tvpografen-
bond, Centr. Bond vat; Transportarbeiders.
Ned. Vereeniging van Fabrieksarbeiders. Ar-
beidersmuziekvereeniging ..Excelsior", ,.De
Stem des Volks" en het Instituut voor Arbei-
dersontwikkeling.
De A. J. C droeg eenige vlaggen mede en
een tweetal opschriften. die pleitten voor den
8-urendag en opwekten tot een bezoek van
het a.s. nationaal Pinksterfeest te Amster
dam.
De stoet omvatte naar schatting een 300 h
400 menschen en maakte door de bontge-
kleurde vlaggen en doeken een kleurigen in-
druk. Te ongeveer 3 uur vertrok men van het
Doelenveld. Het muziekcorps „F.xcelsior"
speelde socialistische en andere muziek.
Politie zorgde voor de goede orde.
In den Muziektuin.
De optocht nam zijn weg door verschillen-
de buitenwijken. Overal sloeg men met be-
langstelling de betoogers gade. Circa 1V- uur
heeft men gewandeld en daarna richtte men
zijn schrede naar den Stedelijken Muziek
tuin, waar de heer W. van de Vail van Heiloo
de verzamelden zou toe spreken.
Daar was niet het bezoek, dat gezien den
omvang van den optocht en de belangstel-
ling, die daarvoor bestond verwacht rnoeht
worden.
D^sniettemin kon de voorzitter, heer
J. A 1 f e r i n k, voorzitter van den A.. B B.,
len gang is, de vrienaen van de kampvechters,
ter eere van Bacchus groote roemers gevuld
met de l^kkerste wijnen, zenden tot de strij-
ders die ze speciaai willen begunstigen. Vasco
de Guerra dingt naar de hand van juffer Bo
de Volcker, de schoone Mina, die ik lief heb.
Dat zal zijn ongeluk zijn. Na de tiende ronde,
niet eerder, misschien zou het voorzichtiger
zijn te wachten tot dat de vijftiende roemer is
geledigd, zal ik hem een flesch wijn doen toe-
komen, waarin dit vergift is gegcten, met di
groeten van Wilhelmina Bode Volcker. De
Guerra zal een hulde met zulk een groet niet
afslaan, en dandan, mijn waarde Guido,
zouden wij in een land, waar rust, vrede er
welvaart heerscht, moordenaars geheeten
worden, maar hier is het een strijd om lever
of dood. En nu aar. het werk!"
Het tweetal werkt nu het plan verder uii
met de koelbloedigheid van mannen, die, een-
maal hun besluit genomen, over de uitvoe-
ring er van geen gras willen laten groeien.
„Het drinktoernooi neemt om twaalf uur
een aanvang. Het is nu tien uur. Ik denk niet,
dat De Guerra al is opgestaan," zegt Guy,
„maar ik zal hem in de gaten houden voor
het geval hij de herberg zou willen verlaten
om je geheim aan een ander te verklappen.
Mocht hij eenigen stap in die richting doen,
dan zal ik dit op mijn manier trachten te ver-
hinderen en maken, dat hij de herberg niet
verlaat. Ga jij intusschen, beste kerel, naar de
Citadel, zie donna Hermoine te spreken te
krijgen, en verzoek haar mij te willen ontmoe-
ten. Mijn veiligheid, maar ook mijn liefde vra-
gen daaivm."
iWordt vervolgd).
De eerete rwalaw. die gezien
wordt. Is nog geen bewije dat
de zomer er al is. Wel echter Is
het een tandnidlng dat er ver-
andering ten goede in de natuur
Zoo Is het ook met adrerteeren:
Daarom moet ook ten stelligste
de meening weerlegd worden,
die men zoo rele malen hoort:
„Ik heb al eens een advertentie
geplaatst, het geeft toch niets,
ik heb nooit succes gehad ol
vooruitgang bemerkt."
Neen, natuurlijk niet, door tta
advertentie maakt gij ow zaak
niet bekend, gij moet regel-
matlg adverteeren, wij geven a
de verzekering, dat gij beslist
en aldoend succes zult hebben.