DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Het carillon van den Waagtoren. No. 119 flonderd aclit en twintigste Jaarcrang 1926. Abonnementsprfjs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct Adverfentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar plaatsnjmte. Brieyen franco N.V. Boek- en Handelsdr. yJl Herns. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33. ZATERDAG MEI Uit het Parlement Geinengd Nieuws. Dit nnmmcr bestsaf ait 3 fcladen. Directeur: G. H. KRAK. Hoofdredacfeur Tj. N. ADEMA. oo „De torens z in gen", zoo luidt die titel van een zeer lezenswaardig boekje over onze Hollandsche Klokkenspelen. En werkelijk, wie er zoo Vrijd'ags eens tus- schen de gezellige drukte van de Alkmaar- sche kaasmarkt scharrelt, wie zich ver- lustigt in het kleurige bewegelijke beeld van al die nijverc koopers en verkoopers, wie Alkmaar's bloeienden handel en tege- lijkertijd in de vertegenwoordigers van het Kaasdragersgilde zijn interessant verie- den ziet, die hoort plotseling daar bcven in de blauwe voorjaarslucht den fraaien torca van het machtige Waaggebouw met sonore stem ailerlei bekende oud-vaderlandsche lie- deren zingen. De toren zingt, hij strooit zijn metalen klanken hoog uit boven het oude Hollandsche stadje en wie er door de pittoreske straten en op het drukke marktplein van heinde en verre naar Alkmaar gekomen zijn, ldjken verrast naar boven als de klokkenist het carillon de stemming van den zonnigen dag laat veriol- ken. Het is of er daar boven heel hoog een blij en levenslustig jnensch op een reusachtige piano speelt en of hij, geheel in zijn spel ver- diept, ternauwernood beseft, dat daar bens- den tot op verren afstand duizenden van den vroolijken zang van onzen ouden toren genie- teu. Zoo is de theorie en gelukkig zlen alien die onze stad op haar drukke marktdagen bezoe- ben, alleen den theoretischen kant. De practijk is, dat de stads-klokkenist twee- maal in de week een vermoeiende en niet on- gevaarlijke klauterpartij naar het bovenste stuk van onzen Waagtoren onderneemt en het hek van het carillonshok losinaakt. En dat hij dan in dat hok, waar alleen maar plaats voor hem zelf is, boven den gapenden afgrond van een strife torentrap op een kruk gaat zitten en met handen en voeten op stangen en hefboomen beukt tot hij van vermoeidheid weer moet ophouden. Dat hij twee'dikke stukken leer, in den vorm van kinderschoentjes onx zijn harden bindt en daarmede met alle kracht op het klavier slaat, omdat zijn vuisten van al dat beuken te pijn- lijk zijn geworden. En dat hij soms plotseling moet ophouden en een halsbrekende expeditie naar de klok- ken moet ondernemen, omdat er een of adder ijzerdraad verkeerd zit en de klok geen ge- laid meer wil geven. Dat is de practijk en op een ongezochte wijze heeft men daar kort geleden algemeen kennis van kunnen nemen. Want in het bekende maandblad ,,Onze to- renmuziek" was over het Aikmaarsche caril lon een allesbehalve prettige meded'eeling verschenen. Onder het veelzeggende opschrift: „Wan- neer herstelling in Alkmaar"? wordt daarin het volgende over ons carillon geschreven: „Het speeltoestel van den briaard der Aikmaarsche Waag is schromelijk in ver- val. Een beetje kalefateren af en toe helpt maar kort meer. De speler kaa geen stuk rustig uitvoerensteeds dreigen ai lerlei plagen; nauwelijks heeft hij het eene defect voor't oogenblik weggewerkt hij moet dat eigenhandig doen, telkens naar de klokken geklauterd, of er is weer een andere calamiteit. Dat mag zoo niet blijven. Dc stad verzaakt een plicht jegens haar klokkenist en jegens zich zelve. Buitendien heeft zij tocli tegenover vreem- delingen eer op te houden. Haar komen alien bewonderen die Hollandsche steden- schoonheid willen zien en op ons verzoek Jielpen reisvereenigingen zorgen, dat zij het bdaard-uur niet verzuimen, Wat zullen die gasten wel van zulk een behandeling der klassieke klokken denken? Of zeggen wfj liever: gedacht hebben. Want wij mo- gen immers vertrouwen op een spoedig einde van dat ergerlij'ke!" Dergelij'ke berichten over Alkmaar zijn nu fuist niet bevorderlijk voor het vreemdelin- genverkeer en waar de gemeentc, door midde! van het poststempel, iedereen opwekt de Vrijdagscne kaasmarkt te bezoeken en de ca- frllonbespeling een integreerend deel van het jnarkteffect moet teweeg brengen, vraagt men zich onwillekeurig af of het gemeentebestuur met den desolaten toestand van ons carillon tot dusver onbekend kan zijn gebleven. Wij zijn eens op informatie naar den caril- lonist, den heer W. J. Crefeld, getogen. Zijn vader heeft 32 jaar enze klokken be- epeeld en zelf doet hij dit nu al 16 jaren, zoodat hij beter dan iemand auders met den toestand Van cus carillon op dfc hcogte kan zijn. De heer Crefeld is sinds geruimen tijd on- gesteld en moet rust houden. Dat de carillon- bespeling daaraan scluilcl heeft, willen wij niet beweren, maar 't is duidelijk, dat twee- maal per week een klauterpartij naar het bo venstuk van den Waagtoren en last not least het twee uren lang martelen op een onwillig klokkenklavier heel wat van zijn krachten gevergd hebben. Hij heeft thans drie maanden ziekteverlof gekregen en moest, volgens zijn instruct^, zelf voor eea piaatsvervangcr zergeu, waf ^nakkej.iilTr gezogtl dan gvdr.au Fs ge'Weken. De over het algemeen nog karig bezol- digde carillonisten zijn in ons land dun gezaaid, wat niet te verwonderen is als men bedenkt, dat bijna niemand, die ex niets te maken neeft, bij een klokkenspel komt en dat het oefenen voor een leerling vrijwel onmo- gelijk is, omdat de heele stad van vingeroefe- ningen of beter gezegd vuistoefenigen op een carillon-klavier de dupe zou moeten worden De beiaardier van aten Enkhuizer-toren, die in zijn woonplaats een soort piano-klavier met reusachtige toetsen bespeelt, bedankte er voor tenzij tegen een zeer groote beloo- ning zich aan het carillonspel in Alkmaar te wagen. Anderen weigerden evemeens en ten slotte heeft men dan een krachtigen jongen man, een leerling van den beroemden Vincent uit Amsterdam, gevonden, die dit karweitje, al- thans voor den Vrijdag, tijdelijk op zich heeft willen nemen. En den eersten keer nadat hij hier gespeeM had, heeft hij twee dagen rust moeten hou den. Wie de speeltrommel van het uurwerk ziet, leest daarbij op een in het hout aaogebracht plaatje, dat zij is vervaardigd door Willem Sprakel te H'aerlem in 1686. Trouwens, de vroegere archivaris Bruinvis deelt daarover i«i zijn bekend boekje „Hoe de Aikmaarsche Waagtoren zijn klokkespel beko- men heeft" verschillende bijzonderheden mede. In het kort zij hier gemeld, dat destijds de door Haze gegoten klokken door Sprakel zijn opgehangen en dat deze ook het mecha- nische speehverk in orde gebracht heeft, al was men er dan ook niet heelemaal tevreden over en zijn groote herstellingen van het klokkenspel in later jaren niet achterwege gebleven. Thans is de toestand zoodanig, dat verbe- tering niet lang meer op zich kan laten wach- ten. Uit een briefwisseling van 1908 blij'kt, dat de vroegere stadsklokkenist al in coiTespou- dentie gewcest is met een firma in Midwolda over een klok die een kwart toon te hoog ge- stemd is. Er is een klok destijds stuk gevroren en een andere gebarsten en destijds autogenisch gelascht, waardoor zij ook den goeden toon kwijt geraakt is. Maar met een drietal valsche klokken zou nog wel te werken zijn wanneer de verbin- dingen voor het speelwerk maar goed waren. Het is voor een behoorlijk carillonspel noodzakelijk ze zoo te maken, dat de klok ken beter aan&laan en beter wat men noemt „repeteeren". Zooals de toestand nu is, is het zoogenaamde tremuleeren haast niet mo- gelijk en bij andere klokken rust de klepel zoo dicht tegen het klokkelichaam, dat hij na den aanslag onvoidoende terugvalt en daar- door een groot deel van den klank wegneemt. Verder dienen de klepels zoo precies go- steld te worden, dat zij niet meer heen "en weer kunnen schommelen. Dit alles zuiver in orde te brengen is het werk van een deskundige. En nu is de toestand zoo, dat men bij klachten over het carillon steeds een smid naar boven stuurt, die een heel bekwaam vak- man kan zijn zonder daarom nog verstand van een torenspeeiwerk te lrebben. Er wordt op het oogenblik weer ijverig ge- knutseld maar het zou zeker de moeite loo- nen eens een deskundige uit Amsterdam te laten komen en door hem, of onder zijn toc- zicht, eens alles te veranderen wat thans ae bespeling van ons carillon buitengewoon zwaar en moeilijk gemaakt heeft. In Bruinvis' boekje wordt verteld, dat in November 1592 Pieter Michielsz tot beierman en klokstelder van't destijds bestaande speel werk benoemd werd, en dat de vroedschap be- dong, dat hij „alle maenien een versch liet- gen zal steecken". Tevens moest hij een jonggezel, door burg, meesteren aan te wijzen, bet beieren leeren. Het zou de gemeente, bij verhindering van den klokkenist, ten goede komen als er Inci ter stede ook nog eens een jong gezel was die het beieren geleerd had. Men heeft in Den Bosch een daarvoor ge- schikt toestel in gebruik, dat zonder groote kosten te vervaardigen is en buiten het ca rillon ora bespeeld kan worden. Waj het mechanische speelwerk betreft hebben wij er ons meermalen over verwon- derd, dat het tempo der liederen zoo uiterst langzaam is, dat er zoo vaak „getrokken" wordt waar het carillon zoo vroolijk en vief zijn klanken zou kunnen uitstrooien. Maar ook dit is aan het mechanisme te wijten en de draaiende trommel waarop met ijzeren nokken dc verschillende klokken door middel van hamers worden aangeslagen, mag ter wille van het mechanisme, niet sneller of zwaarder rondgedraaid worden. Wat de keuze der liederen betreft, mogen wij niet nalaten hier op te merken, dat het wel eens wat variatie zou geven als er eens vaker „een versch lietgen werd gestoocken". Vroeger zocht de directeur van liet Stede- lijk Muziekkorps de gewenschte melbdieen uit, maar omdat deze geen carillonist is, bleek het technisch soms onmogelijk diens ad vies te volgen. Ku flo //If iT.it, wat ge-. 8chikt is am op de trommel gezet te worden. Hij roaakt dus als't ware een voordracht en de keuze der muziekstukken berust ten slotte. bij den directeur van gemeente- werken. Omdat de zorg voor den toren met alles wat daarin! is nu eenmaal onder gemeente- werken reasorteert. Wij zhn gistermorgen tijdens de bespeling eens in den toren geklooimen en voor wie het Dimmer gezien 'heeft, zijn uur- en speelwerk ougetwijfeld interessante dingen. Voor het imrwerk zorgt de stadb-kflokkenist, de heer Spruit en waar het nauwkeurig den juisten tijd moet aangeven, eischt dit mecha nisme dagel ijks groote zorg en deskundige behandeling. Door een luikje terzijde ziet men het ra- derwerk waarop de beroemde nufertjes rond- rijden en daarboven de blaasbalgen, die on- langs vernieuwd en met orgelpijpen in ver- binding gebracht zijn om den klaroenblazer de tonen van. bet beroemde „Westminster Car- rillon" te laten voortbrengen. Heel bovenin, in het carillon-hokje zweet- te en zwoegde een jonge man, een leerling van den heer Vincent uit Amsterdam. Hij had den eersten tniddag dat hij in Alk maar waarnam amechtig op zijn kniefin ge- iegen om het carillon te bespelen maar bleek er nu al een beetje aan te weunen, al moest hij na elke melodie even rustig van de krachtsinspanoing bekomen. Ook deze, de heer Smit uit Amsterdam, vesrzekerde ons, dat onder deskundig toezicht het carillon met betrekkelijk weinig kosten veel verbeterd kan worden. Het is over het algemeen best bruikbaar als de aanslag wat gemakkelijker is. In Arnhem heeft men de met succes be- kroonde proef genomen, het carillon op mooie zomeravonden door verschillende des- lomdigen te laten bespelen en die beiaard- concerten trekken steeds groote belangstel- >li 7elk een reclame voor Alkmaar zou het zijn als men zome-rs zoo nu en dan op het Waagplein eens gelegenhedd gaf het concert van een goed bespeeld Carillon bij te wonen. Die beiaard-concerten- zouden ook des avonds talrijke vreemdelingen uit Egmond en Bergen naar Alkmaar doen komen en haar naam als interessante stad, die men bezocht moet hebben, zou van nog grooter be'kendheid worden dan thans reeds het geval is. Maar dan dient met het tegenwoordige systeem voorgoed' gcbroken te worden. Dan moet men onder deskundige leldiag ons carillon grondig laten verbeteren, zoo dat de bespeling daarvan geen marteling voor den beiaardier meer zal zijn. Dan moet de toren in waarheid zingen en de man, die hem zingen laat, zich met voile ambitie aan zijn edele kunst kunnen wijden. Den Haag, 21 Mei 1926. De Tweeae Kamer heeft gister in haar avond-zitting de besprekingen van de begroo- iing van Arbeid. Handel ^n Nijverheid ten eincle gebracht. Twee afdeelingen waren nog af te handelen: Handel en Nijverheid, en Volksgezondheid. Bij de eerste is o.m. een de- batje gehouden over het min of meer ge wenschte van protectionistische maatregelen, doch waar de betrokken minister, prof. Slote- maker de Bruine van economie nooit bijzon- der werk heeft gemaakt, hield hij zich maar afzijdig. Bij de afdeeling Volksgezondheid is er nog al aruk gesproken over de wenschelijkheid van de opheffing van de Huurwetten. Het soc. dem. lid Schaper achtte de Huur wetten broodnoodig om de huurders te be- schermen tegen de willekeur der huiseige- naars. Daartegenover zette de heer Boon (Vrijheidsbond) welsprekend uiteen, -dat de huurwetten als crisiswetten moeten verdwij- nen, en dat dit ook best kon, daar de particu- liere bouwerij reeds weer een vooroorlogsch karakter begont te krijgen. En hoe denkt de minister er over? Die gaf het volmondig foe, dat de Huurwetten moeten verdwijnen, "maar hij was het met zichzelf nog niet eens, wan neer dat zou moeten gebeuren. Dat ovenvoog hij nog, doch men mag vermoeden, dat die ovenvegen niet zoo heel laug meer zal duren Bij de behandeling van de begrooting van de Posterijen, telegrafie en telefonie heeft he- denmiddag de minister Van der Vegte mede- gedeeld, dat hij voorloopig den toestand bij het bedrijf onaangeroerd wil laten en geen verandering in de leiding zal brengen. Wc houden dus voorloopig een eenhooidig be- stuur. De porti zal de minister verlagen zoodra het hem mogelijk is, maar hij ontken- de intusschen alvast dat het port voor druk- werken schreeuwend duur zou zijn, wat niet ieder met hem eens zal zijn. Verder deelde hij mede, dat hij er niet aan denkt den heer dr. Stiirkopp als controleerend geneesheer te ont- slaan, zoodat de Hetze op clezen geneesheer op niets is uitgeloopen. Bij de begrooting van Binnenlandsche za- kert, welke daarna op de snijtafel werd ge- legd, heeft minister Kan verklaard, dat hij velerlei der door een aantal leden geopperde denkbeelden in overweging zou nemen die verklaring was natuuriijk te verwachten maar overigecs leverden dc besprekingen over dit hoofdstuk gjets belaDgrijks op Woensdag gaat de Kamer er mee voort. In de Eerste Kamer heeft minister Van der Vegte hedenmorgen de ontwerpen tot bespoe- diging van de drooglegging van de Zuider zee aangenomen gezien met algemeene stem- men op die van den heer Verkouteren na. Maar dezen mag men zijn stem tegen niet al te euvel duiden, daar de minister hem tevo- ren eeng duchtige afstraffing had toegediend voor de kleineerende wijze waarop bij had be- weerd, dat die drooglegging dreigde een groote mislukking te worden. Het is te begrij- pen, dat hij daarna boudeerde! Minister de Geer heeft daarna zijn begroo ting van Financien verdedigd tegen de in de vorige vergadering gemaakte opmerkingen en in het bijzonder zijn belastingverschui- vingsplannen nader toegelicht. Hij deelde ver der o.a. mede, dat hij in voorbereiding heeft een wijziging der Comptabiliteitswet, waar door hij meer invloed zal krijgen op de fi- nancieeje gesiie van de andere departementen Van de motie van den heer Van Embden inza- ke de intrekking van art. 40 van het Bezol- digingsbesluit wilde hij niets weten en nu de fractie van den Vrijheidsbond zich er ook bij monde van den heer Rmk tegen heeft ver klaard, bestaat er niet de minste hoop op aan- netning er van. De Begrooting van Buitenlandsche zaken is daarna ook afgehandeld na een debatje van de heeren Van Embden en Wittert van Hoogland met den minister van Karnebeek over een paar vooralsnog vrij academische kwesties in verbancl met den Volkenbond. Dinsdagavond komt de Kamer weer bij- een om nog de heele volgende week te verga- deren. MIDDELBAAR TECHNISCHE VOOR DE BOUWKUNDE TE UTRECHT. Zooals in een advertentie in dit nummer is aangegeven, is de inschrijving voor het toela- tings-examen der M. T. S. weder geopend. Van het leerplan der school is een nieuwe dtuk verschenen. Dit boek bevat een zeer uit- aanteekeningen, verschillende inlichtingen, en gebreid omschreven leerplan met inleiding eu op veler verzoek tal van afbeeldingen tot toc- lichting. Na orttvangst van 1,50 wordt dit leer plan toegezonden. Een boekje, waavin de wijze van vooroplel- ding en de eischen van toelating zijn aange geven, wordt op aanvrage gratis verkrijgbaar gesteldl NACHTELIJKE VECHTPARTIJ IN DE HEYMONIESTRAAT. Twee echtparen vallen een agent aan. In den nacht van 22 op 23 Fcbruari Hep een in burger gekleedc politieagent in de Heymoniestraat te Amsterdam te surveil- leeren. Het zal een uur of een geweest zijn, toen zijn aandacht getrokken werd door 2 heeren en 2 dames, die uit de richting van het Oosteinde naderden, en luid zingende, in uiterst vroolijke stemming, langs den weg zwierden. Daar het nu eenmaal niet geoorloofd is zich 's nachts op een luidruchtige manier op de straat te bewegen, verzocht de agent het gezelschap zich te matigen, aan welke waarschuwing ze zich evenwel niet wensch- ten te storen. Een der mannen informeerde belangstellend waar de man zich mee be- moeide. Toen een der vrouwen de veron- derstelling uitsprak, dat de nachtelijke warn delaar wel eens van de politie kon zijn, maakte deze zich als zoodanig bekend en legitimeerde zich. Op het oogenblik echter dat hij zijn penning liet zien, werd de agent door een der mannen aangegrepen en toen begon de mishandeling: de mannen deelden kopstooten uit en de vrouwen sloegen hem op hoofd en rug, waardoor hij pijnlijke klappen opliep; zijn klecding werd geha- vend. Eindelijk slaagde de agent erin zich los te rukken en zijn gummistok te trekken, waarmee hij evenwel niets kon uitrichten, daar hij hem op een gegeven oogenblik kwijt raakte. Toen werd de situatie eerst recht critiek, doch er kwamen gelukkig eenige voorbij- gangers aanloopen en het vechtlustige ge zelschap was toen zoo welwillend, geescor- teerd door den agent en deze nachtelijke wandelaars, naar het politiebureau Stad- houderskade te gaan. Gister hadden de beide echtparen zich voor de Buitengewone Kamer der Recht- bank te verantwoorden terzake van het mishandelen van een ambtenaar in rccht- matige uitoefening van zijn bediening. Bij hun verhoor gaven de verdachten een ge heel andere voorstelling van zaken, waaruit moest blijken dat de agent provoceerende woorden tot de beidc dames gesproken en zich niet tijdig gelegitimcerd zou hebben, waardoor zij den indruk kregen niet met een politiebeambte doch met een persoon met minder, goede bedoelingen te doen te heb ben. Had dc agent zich direct bekend ge maakt, dan zou volgens hen de zaak geheel anders verloopen zijn. Zij hadden wel te voren iets gedronken, maar bepaald luid- ruchtig waren zij niet geweest. Dc agent, als getuige gchoord, verklaarde zich geheel volgens voorschrift gedragen te hebben, en aangevallen te zijn op het mo ment dat hij zijn politiepenning te voor- schijn haalde. Hij werd zoodanig toegeta- keld, dat hij er op het oogenblik n.og dp ge- volgen van rmdervfndf. Het verdere getuigenverhoor bevestigde de feiten nagenoeg geheel. Het 0. M., waargenomen door mr. Joris- sen achtte wettig en overtuigend bewezen, dat hier een even ergerlijke als ernstige mis handeling heeft plaats gehad. Daargelaten of de verdachten al of niet direct geweten hebben met de politie te doen te hebben is voor spr. mishandeling van een burger of een ambtenaar even bedenkelijk, Eisch: voor ieder der echtelieden drie maanden gevangenisstraf. De beide verdedigers pleitten dementis. TWEE KINDEREN VERDRONKEN. Gisteravond bij het spuien van de zeesluif naast het ververschingskanaal zag men twee kinderen, die op de een of andere ma nier te water waren geraakt en nu door de groote kracht van het water het verval was ongeveer 1.70 M. naar zee getrok ken werden. Onmiddellijk te werk gestelde pogingen om de kinderen nog. le redden mochten niet baten. Verdere bijzonderhe den ontbraken gisteravond nog, omdat van de vcrmissing der kinderen nog steeds geen aangifte was gedaan. HOOG WATER. Men schrijft d.d. gisteren uit Grave aan de N. R. Crt.-. Sedert gisteravond 7 uur is de Maas voor deze gemeente 20 c.M. gewassen, terwijl het Peelwater nog langzaam stijgt, zoodat de polders Mars en Wyth zijn ingeloopen en verschillende boeren met hun vee naar huis zijn gegaan. Daar nu het binnenwater tegen den Peeldam achter het Capucijner- Idooster te Velp (N.-Br.) is komen staan en het gevaar dreigt dat nu ook spoedig d* landerijen beneden den Peeldam onder ko men, heeft een groote menigte boeren uit Reek, Herpen en uit Velp (wier landerijen beneden den Peeldam zijn gelegen) over een lengte van pl.m. 300 M. kistingen aange- bracht op den Peeldam, voorloopig 25 c.M. hoog. Het gevaar voor onderloopen van de Veerstraat te Neder-Asselt is, gelukkig met het oog op het drukke autoverkeer met Pinksteren geweken. Het gras op de uiterwaarden, waar men door daramen maken de Maas gekeerd heeft, is nu behouden. De peilschool te Grave teekent thans 9.86 M. plus N.A.P, NiEDEREANDSCHE REISVEREENI- i GING. In de laatsigehouden vergadering van het hoofdbestuur der Nederlandsche Reisveree- niging deelde de voorzitter Mr. M. J. v. d. Flier te Scheveningen, mede, dat de door de ze vereeniging uit te schrijven reis naar Ned Indie nog breeder opgezet zal worden en een nationaal karakter dragen. Reeds zijn 14 bewijzen van instemming ontvangen. De deelmeming aan de uitgeschreven rei- zen is oog nooit zoo groot geweest. Er zijn thans reeds 1200 aanmeldingen meer dan op dit tijdstip verleden jaar. Op een dag ont- ving het Centraal Bureau 153. Voor de stertochten naar de R'tgi, waar het 20-jarig bestaan "der vereeniging zal worden lierdacht, hebben zich reeds meer dan 400 le den opgegeven. DE ZAAK-GEELKERKEN. Op verzoek van het eomite van bezwaardeft in de Geref. kerk te Baarn is Woensdagavond in de groote zaal van hotel la Promenade al- daar dr. Geelkerken opgetreden. De zaal was geheel gevuJd met belangstellenden. on der wie velen uit de omliggende plaatsen. Dr Geelkerken verklaarde uitdrukkelijf. niet gekomen te zijn om zich te beklagen of te propageeren, noeh om te stoken, doch enkef en alleen op verzoek van het comite. De heeft Konig, een der hoofdmannen van het comite; cpende met gebed en stelde en stelde dr. Geel kerken een viertal vragen, wier beanhvoor- ding voor het comite voldoende zouden zijn' voor een eventueele beslissing. Naar aanlei- ding van deze vragen ging dr. G. in vlug tempo de geschiedenis na, welke zooveel be- roering in de Ger. kerken had verwekt. Ook uit de vergadering werden door enfcelt heeren vragen gesteld of om inlichtingen verzocht, welke door dr. G. eveneens zeer za- kelijk en bevredigend werden beantwoord. De vergadering was niet toegankelijk voor de pers. MONUMENT TE MAASTRICHT VOOR OVERLEDEN FRANSCHE VLUCHTELINGEN. Bij de onthulling van het monument roof de in de jaren 1918 en 1919 in Nederland ge-., storven Fransche uitgewekenen, welke zal plaats hebben te Maastricht op den eersten Pinksterdag, zal het Nederlandsche Rood* Kruis, behalve door zijn voorzitter, Prina Hendrik, vertegenwoordigd zijn door gene- raal-majoor J. L. ten Bosch, dr. M. H. J. Ru-; land en kolonel Th. H. Z. Leclercq. Voorts zullen o.m. aanwezig zijn de ministers van oorlog en van onderwijs, kunsten en weten- schappen, de commissaris der koningin in Limburg, burgemeester en wethouders van Maastricht, mr. P. J. van Wijngaarden t* Rotterdam, en de beeldhouwer Morel Luns, ontwerper van het monument. Van Fransche zijde zullen o,a. de plechtig- heid bijwonen: de Fransche gezant en na- mens het Fransche Roode Kruis kolonel Bu-' rin des Roziers, De Maastricliler Staar zal de plechtijhwl opltllsteren door een zangultvoeritjjf. AARSCHE CODRANT. Ami

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 1