DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het carillon van den Waagtoren.
No. 119
flonderd aclit en twintigste Jaarcrang
1926.
Abonnementsprfjs bij vooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct Adverfentiepr. 25 ct p. regel, grootere letters naar plaatsnjmte.
Brieyen franco N.V. Boek- en Handelsdr. yJl Herns. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33.
ZATERDAG
MEI
Uit het Parlement
Geinengd Nieuws.
Dit nnmmcr bestsaf ait 3 fcladen.
Directeur: G. H. KRAK.
Hoofdredacfeur Tj. N. ADEMA.
oo
„De torens z in gen", zoo luidt die titel van
een zeer lezenswaardig boekje over onze
Hollandsche Klokkenspelen.
En werkelijk, wie er zoo Vrijd'ags eens tus-
schen de gezellige drukte van de Alkmaar-
sche kaasmarkt scharrelt, wie zich ver-
lustigt in het kleurige bewegelijke beeld
van al die nijverc koopers en verkoopers,
wie Alkmaar's bloeienden handel en tege-
lijkertijd in de vertegenwoordigers van
het Kaasdragersgilde zijn interessant verie-
den ziet, die hoort plotseling daar bcven in
de blauwe voorjaarslucht den fraaien torca
van het machtige Waaggebouw met sonore
stem ailerlei bekende oud-vaderlandsche lie-
deren zingen.
De toren zingt, hij strooit zijn metalen
klanken hoog uit boven het oude Hollandsche
stadje en wie er door de pittoreske straten en
op het drukke marktplein van heinde en verre
naar Alkmaar gekomen zijn, ldjken verrast
naar boven als de klokkenist het carillon de
stemming van den zonnigen dag laat veriol-
ken.
Het is of er daar boven heel hoog een blij
en levenslustig jnensch op een reusachtige
piano speelt en of hij, geheel in zijn spel ver-
diept, ternauwernood beseft, dat daar bens-
den tot op verren afstand duizenden van den
vroolijken zang van onzen ouden toren genie-
teu.
Zoo is de theorie en gelukkig zlen alien die
onze stad op haar drukke marktdagen bezoe-
ben, alleen den theoretischen kant.
De practijk is, dat de stads-klokkenist twee-
maal in de week een vermoeiende en niet on-
gevaarlijke klauterpartij naar het bovenste
stuk van onzen Waagtoren onderneemt en het
hek van het carillonshok losinaakt.
En dat hij dan in dat hok, waar alleen
maar plaats voor hem zelf is, boven den
gapenden afgrond van een strife torentrap op
een kruk gaat zitten en met handen en voeten
op stangen en hefboomen beukt tot hij van
vermoeidheid weer moet ophouden.
Dat hij twee'dikke stukken leer, in den vorm
van kinderschoentjes onx zijn harden bindt en
daarmede met alle kracht op het klavier slaat,
omdat zijn vuisten van al dat beuken te pijn-
lijk zijn geworden.
En dat hij soms plotseling moet ophouden
en een halsbrekende expeditie naar de klok-
ken moet ondernemen, omdat er een of adder
ijzerdraad verkeerd zit en de klok geen ge-
laid meer wil geven.
Dat is de practijk en op een ongezochte
wijze heeft men daar kort geleden algemeen
kennis van kunnen nemen.
Want in het bekende maandblad ,,Onze to-
renmuziek" was over het Aikmaarsche caril
lon een allesbehalve prettige meded'eeling
verschenen.
Onder het veelzeggende opschrift: „Wan-
neer herstelling in Alkmaar"? wordt daarin
het volgende over ons carillon geschreven:
„Het speeltoestel van den briaard der
Aikmaarsche Waag is schromelijk in ver-
val. Een beetje kalefateren af en toe helpt
maar kort meer. De speler kaa geen
stuk rustig uitvoerensteeds dreigen ai
lerlei plagen; nauwelijks heeft hij het
eene defect voor't oogenblik weggewerkt
hij moet dat eigenhandig doen, telkens
naar de klokken geklauterd, of er is
weer een andere calamiteit. Dat mag zoo
niet blijven. Dc stad verzaakt een plicht
jegens haar klokkenist en jegens zich zelve.
Buitendien heeft zij tocli tegenover vreem-
delingen eer op te houden. Haar komen
alien bewonderen die Hollandsche steden-
schoonheid willen zien en op ons verzoek
Jielpen reisvereenigingen zorgen, dat zij
het bdaard-uur niet verzuimen, Wat zullen
die gasten wel van zulk een behandeling
der klassieke klokken denken? Of zeggen
wfj liever: gedacht hebben. Want wij mo-
gen immers vertrouwen op een spoedig
einde van dat ergerlij'ke!"
Dergelij'ke berichten over Alkmaar zijn nu
fuist niet bevorderlijk voor het vreemdelin-
genverkeer en waar de gemeentc, door midde!
van het poststempel, iedereen opwekt de
Vrijdagscne kaasmarkt te bezoeken en de ca-
frllonbespeling een integreerend deel van het
jnarkteffect moet teweeg brengen, vraagt men
zich onwillekeurig af of het gemeentebestuur
met den desolaten toestand van ons carillon
tot dusver onbekend kan zijn gebleven.
Wij zijn eens op informatie naar den caril-
lonist, den heer W. J. Crefeld, getogen.
Zijn vader heeft 32 jaar enze klokken be-
epeeld en zelf doet hij dit nu al 16 jaren,
zoodat hij beter dan iemand auders met den
toestand Van cus carillon op dfc hcogte kan
zijn.
De heer Crefeld is sinds geruimen tijd on-
gesteld en moet rust houden. Dat de carillon-
bespeling daaraan scluilcl heeft, willen wij
niet beweren, maar 't is duidelijk, dat twee-
maal per week een klauterpartij naar het bo
venstuk van den Waagtoren en last not least
het twee uren lang martelen op een onwillig
klokkenklavier heel wat van zijn krachten
gevergd hebben.
Hij heeft thans drie maanden ziekteverlof
gekregen en moest, volgens zijn instruct^,
zelf voor eea piaatsvervangcr zergeu, waf
^nakkej.iilTr gezogtl dan gvdr.au Fs ge'Weken.
De over het algemeen nog karig bezol-
digde carillonisten zijn in ons land dun
gezaaid, wat niet te verwonderen is als men
bedenkt, dat bijna niemand, die ex niets te
maken neeft, bij een klokkenspel komt en dat
het oefenen voor een leerling vrijwel onmo-
gelijk is, omdat de heele stad van vingeroefe-
ningen of beter gezegd vuistoefenigen op een
carillon-klavier de dupe zou moeten worden
De beiaardier van aten Enkhuizer-toren, die
in zijn woonplaats een soort piano-klavier
met reusachtige toetsen bespeelt, bedankte er
voor tenzij tegen een zeer groote beloo-
ning zich aan het carillonspel in Alkmaar
te wagen.
Anderen weigerden evemeens en ten slotte
heeft men dan een krachtigen jongen man,
een leerling van den beroemden Vincent uit
Amsterdam, gevonden, die dit karweitje, al-
thans voor den Vrijdag, tijdelijk op zich heeft
willen nemen.
En den eersten keer nadat hij hier gespeeM
had, heeft hij twee dagen rust moeten hou
den.
Wie de speeltrommel van het uurwerk ziet,
leest daarbij op een in het hout aaogebracht
plaatje, dat zij is vervaardigd door Willem
Sprakel te H'aerlem in 1686.
Trouwens, de vroegere archivaris Bruinvis
deelt daarover i«i zijn bekend boekje „Hoe de
Aikmaarsche Waagtoren zijn klokkespel beko-
men heeft" verschillende bijzonderheden
mede.
In het kort zij hier gemeld, dat destijds
de door Haze gegoten klokken door Sprakel
zijn opgehangen en dat deze ook het mecha-
nische speehverk in orde gebracht heeft, al
was men er dan ook niet heelemaal tevreden
over en zijn groote herstellingen van het
klokkenspel in later jaren niet achterwege
gebleven.
Thans is de toestand zoodanig, dat verbe-
tering niet lang meer op zich kan laten wach-
ten.
Uit een briefwisseling van 1908 blij'kt, dat
de vroegere stadsklokkenist al in coiTespou-
dentie gewcest is met een firma in Midwolda
over een klok die een kwart toon te hoog ge-
stemd is.
Er is een klok destijds stuk gevroren en
een andere gebarsten en destijds autogenisch
gelascht, waardoor zij ook den goeden toon
kwijt geraakt is.
Maar met een drietal valsche klokken zou
nog wel te werken zijn wanneer de verbin-
dingen voor het speelwerk maar goed waren.
Het is voor een behoorlijk carillonspel
noodzakelijk ze zoo te maken, dat de klok
ken beter aan&laan en beter wat men noemt
„repeteeren". Zooals de toestand nu is, is
het zoogenaamde tremuleeren haast niet mo-
gelijk en bij andere klokken rust de klepel
zoo dicht tegen het klokkelichaam, dat hij na
den aanslag onvoidoende terugvalt en daar-
door een groot deel van den klank wegneemt.
Verder dienen de klepels zoo precies go-
steld te worden, dat zij niet meer heen "en
weer kunnen schommelen.
Dit alles zuiver in orde te brengen is het
werk van een deskundige.
En nu is de toestand zoo, dat men bij
klachten over het carillon steeds een smid
naar boven stuurt, die een heel bekwaam vak-
man kan zijn zonder daarom nog verstand
van een torenspeeiwerk te lrebben.
Er wordt op het oogenblik weer ijverig ge-
knutseld maar het zou zeker de moeite loo-
nen eens een deskundige uit Amsterdam te
laten komen en door hem, of onder zijn toc-
zicht, eens alles te veranderen wat thans ae
bespeling van ons carillon buitengewoon
zwaar en moeilijk gemaakt heeft.
In Bruinvis' boekje wordt verteld, dat in
November 1592 Pieter Michielsz tot beierman
en klokstelder van't destijds bestaande speel
werk benoemd werd, en dat de vroedschap be-
dong, dat hij „alle maenien een versch liet-
gen zal steecken".
Tevens moest hij een jonggezel, door burg,
meesteren aan te wijzen, bet beieren leeren.
Het zou de gemeente, bij verhindering van
den klokkenist, ten goede komen als er Inci
ter stede ook nog eens een jong gezel was
die het beieren geleerd had.
Men heeft in Den Bosch een daarvoor ge-
schikt toestel in gebruik, dat zonder groote
kosten te vervaardigen is en buiten het ca
rillon ora bespeeld kan worden.
Waj het mechanische speelwerk betreft
hebben wij er ons meermalen over verwon-
derd, dat het tempo der liederen zoo uiterst
langzaam is, dat er zoo vaak „getrokken"
wordt waar het carillon zoo vroolijk en vief
zijn klanken zou kunnen uitstrooien.
Maar ook dit is aan het mechanisme te
wijten en de draaiende trommel waarop met
ijzeren nokken dc verschillende klokken door
middel van hamers worden aangeslagen, mag
ter wille van het mechanisme, niet sneller of
zwaarder rondgedraaid worden.
Wat de keuze der liederen betreft, mogen
wij niet nalaten hier op te merken, dat het
wel eens wat variatie zou geven als er eens
vaker „een versch lietgen werd gestoocken".
Vroeger zocht de directeur van liet Stede-
lijk Muziekkorps de gewenschte melbdieen
uit, maar omdat deze geen carillonist is,
bleek het technisch soms onmogelijk diens
ad vies te volgen.
Ku flo //If iT.it, wat ge-.
8chikt is am op de trommel gezet te worden.
Hij roaakt dus als't ware een voordracht
en de keuze der muziekstukken berust ten
slotte. bij den directeur van gemeente-
werken.
Omdat de zorg voor den toren met alles
wat daarin! is nu eenmaal onder gemeente-
werken reasorteert.
Wij zhn gistermorgen tijdens de bespeling
eens in den toren geklooimen en voor wie het
Dimmer gezien 'heeft, zijn uur- en speelwerk
ougetwijfeld interessante dingen.
Voor het imrwerk zorgt de stadb-kflokkenist,
de heer Spruit en waar het nauwkeurig den
juisten tijd moet aangeven, eischt dit mecha
nisme dagel ijks groote zorg en deskundige
behandeling.
Door een luikje terzijde ziet men het ra-
derwerk waarop de beroemde nufertjes rond-
rijden en daarboven de blaasbalgen, die on-
langs vernieuwd en met orgelpijpen in ver-
binding gebracht zijn om den klaroenblazer
de tonen van. bet beroemde „Westminster Car-
rillon" te laten voortbrengen.
Heel bovenin, in het carillon-hokje zweet-
te en zwoegde een jonge man, een leerling
van den heer Vincent uit Amsterdam.
Hij had den eersten tniddag dat hij in Alk
maar waarnam amechtig op zijn kniefin ge-
iegen om het carillon te bespelen maar bleek
er nu al een beetje aan te weunen, al moest
hij na elke melodie even rustig van de
krachtsinspanoing bekomen.
Ook deze, de heer Smit uit Amsterdam,
vesrzekerde ons, dat onder deskundig toezicht
het carillon met betrekkelijk weinig kosten
veel verbeterd kan worden.
Het is over het algemeen best bruikbaar
als de aanslag wat gemakkelijker is.
In Arnhem heeft men de met succes be-
kroonde proef genomen, het carillon op
mooie zomeravonden door verschillende des-
lomdigen te laten bespelen en die beiaard-
concerten trekken steeds groote belangstel-
>li
7elk een reclame voor Alkmaar zou het
zijn als men zome-rs zoo nu en dan op het
Waagplein eens gelegenhedd gaf het concert
van een goed bespeeld Carillon bij te wonen.
Die beiaard-concerten- zouden ook des
avonds talrijke vreemdelingen uit Egmond en
Bergen naar Alkmaar doen komen en haar
naam als interessante stad, die men bezocht
moet hebben, zou van nog grooter be'kendheid
worden dan thans reeds het geval is.
Maar dan dient met het tegenwoordige
systeem voorgoed' gcbroken te worden.
Dan moet men onder deskundige leldiag
ons carillon grondig laten verbeteren, zoo
dat de bespeling daarvan geen marteling
voor den beiaardier meer zal zijn.
Dan moet de toren in waarheid zingen en
de man, die hem zingen laat, zich met voile
ambitie aan zijn edele kunst kunnen wijden.
Den Haag, 21 Mei 1926.
De Tweeae Kamer heeft gister in haar
avond-zitting de besprekingen van de begroo-
iing van Arbeid. Handel ^n Nijverheid ten
eincle gebracht. Twee afdeelingen waren nog
af te handelen: Handel en Nijverheid, en
Volksgezondheid. Bij de eerste is o.m. een de-
batje gehouden over het min of meer ge
wenschte van protectionistische maatregelen,
doch waar de betrokken minister, prof. Slote-
maker de Bruine van economie nooit bijzon-
der werk heeft gemaakt, hield hij zich maar
afzijdig.
Bij de afdeeling Volksgezondheid is er nog
al aruk gesproken over de wenschelijkheid
van de opheffing van de Huurwetten.
Het soc. dem. lid Schaper achtte de Huur
wetten broodnoodig om de huurders te be-
schermen tegen de willekeur der huiseige-
naars. Daartegenover zette de heer Boon
(Vrijheidsbond) welsprekend uiteen, -dat de
huurwetten als crisiswetten moeten verdwij-
nen, en dat dit ook best kon, daar de particu-
liere bouwerij reeds weer een vooroorlogsch
karakter begont te krijgen. En hoe denkt de
minister er over? Die gaf het volmondig foe,
dat de Huurwetten moeten verdwijnen, "maar
hij was het met zichzelf nog niet eens, wan
neer dat zou moeten gebeuren. Dat ovenvoog
hij nog, doch men mag vermoeden, dat die
ovenvegen niet zoo heel laug meer zal duren
Bij de behandeling van de begrooting van
de Posterijen, telegrafie en telefonie heeft he-
denmiddag de minister Van der Vegte mede-
gedeeld, dat hij voorloopig den toestand bij
het bedrijf onaangeroerd wil laten en geen
verandering in de leiding zal brengen. Wc
houden dus voorloopig een eenhooidig be-
stuur. De porti zal de minister verlagen
zoodra het hem mogelijk is, maar hij ontken-
de intusschen alvast dat het port voor druk-
werken schreeuwend duur zou zijn, wat niet
ieder met hem eens zal zijn. Verder deelde hij
mede, dat hij er niet aan denkt den heer dr.
Stiirkopp als controleerend geneesheer te ont-
slaan, zoodat de Hetze op clezen geneesheer
op niets is uitgeloopen.
Bij de begrooting van Binnenlandsche za-
kert, welke daarna op de snijtafel werd ge-
legd, heeft minister Kan verklaard, dat hij
velerlei der door een aantal leden geopperde
denkbeelden in overweging zou nemen die
verklaring was natuuriijk te verwachten
maar overigecs leverden dc besprekingen
over dit hoofdstuk gjets belaDgrijks op
Woensdag gaat de Kamer er mee voort.
In de Eerste Kamer heeft minister Van der
Vegte hedenmorgen de ontwerpen tot bespoe-
diging van de drooglegging van de Zuider
zee aangenomen gezien met algemeene stem-
men op die van den heer Verkouteren na.
Maar dezen mag men zijn stem tegen niet al
te euvel duiden, daar de minister hem tevo-
ren eeng duchtige afstraffing had toegediend
voor de kleineerende wijze waarop bij had be-
weerd, dat die drooglegging dreigde een
groote mislukking te worden. Het is te begrij-
pen, dat hij daarna boudeerde!
Minister de Geer heeft daarna zijn begroo
ting van Financien verdedigd tegen de in de
vorige vergadering gemaakte opmerkingen
en in het bijzonder zijn belastingverschui-
vingsplannen nader toegelicht. Hij deelde ver
der o.a. mede, dat hij in voorbereiding heeft
een wijziging der Comptabiliteitswet, waar
door hij meer invloed zal krijgen op de fi-
nancieeje gesiie van de andere departementen
Van de motie van den heer Van Embden inza-
ke de intrekking van art. 40 van het Bezol-
digingsbesluit wilde hij niets weten en nu de
fractie van den Vrijheidsbond zich er ook bij
monde van den heer Rmk tegen heeft ver
klaard, bestaat er niet de minste hoop op aan-
netning er van.
De Begrooting van Buitenlandsche zaken
is daarna ook afgehandeld na een debatje
van de heeren Van Embden en Wittert van
Hoogland met den minister van Karnebeek
over een paar vooralsnog vrij academische
kwesties in verbancl met den Volkenbond.
Dinsdagavond komt de Kamer weer bij-
een om nog de heele volgende week te verga-
deren.
MIDDELBAAR TECHNISCHE
VOOR DE BOUWKUNDE
TE UTRECHT.
Zooals in een advertentie in dit nummer is
aangegeven, is de inschrijving voor het toela-
tings-examen der M. T. S. weder geopend.
Van het leerplan der school is een nieuwe
dtuk verschenen. Dit boek bevat een zeer uit-
aanteekeningen, verschillende inlichtingen, en
gebreid omschreven leerplan met inleiding eu
op veler verzoek tal van afbeeldingen tot toc-
lichting.
Na orttvangst van 1,50 wordt dit leer
plan toegezonden.
Een boekje, waavin de wijze van vooroplel-
ding en de eischen van toelating zijn aange
geven, wordt op aanvrage gratis verkrijgbaar
gesteldl
NACHTELIJKE VECHTPARTIJ IN DE
HEYMONIESTRAAT.
Twee echtparen vallen een agent aan.
In den nacht van 22 op 23 Fcbruari Hep
een in burger gekleedc politieagent in de
Heymoniestraat te Amsterdam te surveil-
leeren. Het zal een uur of een geweest zijn,
toen zijn aandacht getrokken werd door 2
heeren en 2 dames, die uit de richting van
het Oosteinde naderden, en luid zingende,
in uiterst vroolijke stemming, langs den
weg zwierden.
Daar het nu eenmaal niet geoorloofd is
zich 's nachts op een luidruchtige manier
op de straat te bewegen, verzocht de agent
het gezelschap zich te matigen, aan welke
waarschuwing ze zich evenwel niet wensch-
ten te storen. Een der mannen informeerde
belangstellend waar de man zich mee be-
moeide. Toen een der vrouwen de veron-
derstelling uitsprak, dat de nachtelijke warn
delaar wel eens van de politie kon zijn,
maakte deze zich als zoodanig bekend en
legitimeerde zich. Op het oogenblik echter
dat hij zijn penning liet zien, werd de agent
door een der mannen aangegrepen en toen
begon de mishandeling: de mannen deelden
kopstooten uit en de vrouwen sloegen hem
op hoofd en rug, waardoor hij pijnlijke
klappen opliep; zijn klecding werd geha-
vend. Eindelijk slaagde de agent erin zich
los te rukken en zijn gummistok te trekken,
waarmee hij evenwel niets kon uitrichten,
daar hij hem op een gegeven oogenblik
kwijt raakte.
Toen werd de situatie eerst recht critiek,
doch er kwamen gelukkig eenige voorbij-
gangers aanloopen en het vechtlustige ge
zelschap was toen zoo welwillend, geescor-
teerd door den agent en deze nachtelijke
wandelaars, naar het politiebureau Stad-
houderskade te gaan.
Gister hadden de beide echtparen zich
voor de Buitengewone Kamer der Recht-
bank te verantwoorden terzake van het
mishandelen van een ambtenaar in rccht-
matige uitoefening van zijn bediening. Bij
hun verhoor gaven de verdachten een ge
heel andere voorstelling van zaken, waaruit
moest blijken dat de agent provoceerende
woorden tot de beidc dames gesproken en
zich niet tijdig gelegitimcerd zou hebben,
waardoor zij den indruk kregen niet met een
politiebeambte doch met een persoon met
minder, goede bedoelingen te doen te heb
ben. Had dc agent zich direct bekend ge
maakt, dan zou volgens hen de zaak geheel
anders verloopen zijn. Zij hadden wel te
voren iets gedronken, maar bepaald luid-
ruchtig waren zij niet geweest.
Dc agent, als getuige gchoord, verklaarde
zich geheel volgens voorschrift gedragen te
hebben, en aangevallen te zijn op het mo
ment dat hij zijn politiepenning te voor-
schijn haalde. Hij werd zoodanig toegeta-
keld, dat hij er op het oogenblik n.og dp ge-
volgen van rmdervfndf.
Het verdere getuigenverhoor bevestigde
de feiten nagenoeg geheel.
Het 0. M., waargenomen door mr. Joris-
sen achtte wettig en overtuigend bewezen,
dat hier een even ergerlijke als ernstige mis
handeling heeft plaats gehad. Daargelaten
of de verdachten al of niet direct geweten
hebben met de politie te doen te hebben is
voor spr. mishandeling van een burger of
een ambtenaar even bedenkelijk, Eisch:
voor ieder der echtelieden drie maanden
gevangenisstraf.
De beide verdedigers pleitten dementis.
TWEE KINDEREN VERDRONKEN.
Gisteravond bij het spuien van de zeesluif
naast het ververschingskanaal zag men
twee kinderen, die op de een of andere ma
nier te water waren geraakt en nu door de
groote kracht van het water het verval
was ongeveer 1.70 M. naar zee getrok
ken werden. Onmiddellijk te werk gestelde
pogingen om de kinderen nog. le redden
mochten niet baten. Verdere bijzonderhe
den ontbraken gisteravond nog, omdat van
de vcrmissing der kinderen nog steeds geen
aangifte was gedaan.
HOOG WATER.
Men schrijft d.d. gisteren uit Grave aan
de N. R. Crt.-.
Sedert gisteravond 7 uur is de Maas voor
deze gemeente 20 c.M. gewassen, terwijl
het Peelwater nog langzaam stijgt, zoodat
de polders Mars en Wyth zijn ingeloopen
en verschillende boeren met hun vee naar
huis zijn gegaan. Daar nu het binnenwater
tegen den Peeldam achter het Capucijner-
Idooster te Velp (N.-Br.) is komen staan en
het gevaar dreigt dat nu ook spoedig d*
landerijen beneden den Peeldam onder ko
men, heeft een groote menigte boeren uit
Reek, Herpen en uit Velp (wier landerijen
beneden den Peeldam zijn gelegen) over een
lengte van pl.m. 300 M. kistingen aange-
bracht op den Peeldam, voorloopig 25 c.M.
hoog. Het gevaar voor onderloopen van de
Veerstraat te Neder-Asselt is, gelukkig met
het oog op het drukke autoverkeer met
Pinksteren geweken.
Het gras op de uiterwaarden, waar men
door daramen maken de Maas gekeerd
heeft, is nu behouden.
De peilschool te Grave teekent thans
9.86 M. plus N.A.P,
NiEDEREANDSCHE REISVEREENI- i
GING.
In de laatsigehouden vergadering van het
hoofdbestuur der Nederlandsche Reisveree-
niging deelde de voorzitter Mr. M. J. v. d.
Flier te Scheveningen, mede, dat de door de
ze vereeniging uit te schrijven reis naar Ned
Indie nog breeder opgezet zal worden en een
nationaal karakter dragen.
Reeds zijn 14 bewijzen van instemming
ontvangen.
De deelmeming aan de uitgeschreven rei-
zen is oog nooit zoo groot geweest. Er zijn
thans reeds 1200 aanmeldingen meer dan op
dit tijdstip verleden jaar. Op een dag ont-
ving het Centraal Bureau 153.
Voor de stertochten naar de R'tgi, waar het
20-jarig bestaan "der vereeniging zal worden
lierdacht, hebben zich reeds meer dan 400 le
den opgegeven.
DE ZAAK-GEELKERKEN.
Op verzoek van het eomite van bezwaardeft
in de Geref. kerk te Baarn is Woensdagavond
in de groote zaal van hotel la Promenade al-
daar dr. Geelkerken opgetreden. De zaal
was geheel gevuJd met belangstellenden. on
der wie velen uit de omliggende plaatsen.
Dr Geelkerken verklaarde uitdrukkelijf.
niet gekomen te zijn om zich te beklagen of
te propageeren, noeh om te stoken, doch enkef
en alleen op verzoek van het comite. De heeft
Konig, een der hoofdmannen van het comite;
cpende met gebed en stelde en stelde dr. Geel
kerken een viertal vragen, wier beanhvoor-
ding voor het comite voldoende zouden zijn'
voor een eventueele beslissing. Naar aanlei-
ding van deze vragen ging dr. G. in vlug
tempo de geschiedenis na, welke zooveel be-
roering in de Ger. kerken had verwekt.
Ook uit de vergadering werden door enfcelt
heeren vragen gesteld of om inlichtingen
verzocht, welke door dr. G. eveneens zeer za-
kelijk en bevredigend werden beantwoord.
De vergadering was niet toegankelijk voor
de pers.
MONUMENT TE MAASTRICHT VOOR
OVERLEDEN FRANSCHE
VLUCHTELINGEN.
Bij de onthulling van het monument roof
de in de jaren 1918 en 1919 in Nederland ge-.,
storven Fransche uitgewekenen, welke zal
plaats hebben te Maastricht op den eersten
Pinksterdag, zal het Nederlandsche Rood*
Kruis, behalve door zijn voorzitter, Prina
Hendrik, vertegenwoordigd zijn door gene-
raal-majoor J. L. ten Bosch, dr. M. H. J. Ru-;
land en kolonel Th. H. Z. Leclercq. Voorts
zullen o.m. aanwezig zijn de ministers van
oorlog en van onderwijs, kunsten en weten-
schappen, de commissaris der koningin in
Limburg, burgemeester en wethouders van
Maastricht, mr. P. J. van Wijngaarden t*
Rotterdam, en de beeldhouwer Morel Luns,
ontwerper van het monument.
Van Fransche zijde zullen o,a. de plechtig-
heid bijwonen: de Fransche gezant en na-
mens het Fransche Roode Kruis kolonel Bu-'
rin des Roziers,
De Maastricliler Staar zal de plechtijhwl
opltllsteren door een zangultvoeritjjf.
AARSCHE CODRANT.
Ami