Alkmaarsche Gourant
Honderd Acht en Twlntlgsfo Jaargang,
Zaterdag 22 Mei.
Onderwijs en opvoeding.
PinksfergesSachte
Provinciaal riietiws
RAADSELHGEKJE.
No. 119 r 1926
HANDELSONDERWIJS TE ALKMAAR.
Aangifte van nieuwe leerlingen voor de
Handelsschool te Alkmaar kaa geschieden
voor 15 Juni a.s. bij den Directeur. monde-
ling op Maandag- en Dinsdagmiddag van
2 tot 4, op Donderdag- en Vrijdagmorgen
van 10 tot 1 '..30 in het gebouw aan de Doe-
lenstraat, hoek Nieuwesloot, of schriftelijk
onder opgave van volledigen naam en ge-
boortedatum van de(n) leerling, met vermel-
ding van de laatst bezochte school en van
de klasse waarvoor toelating gewenscht
wordt, alsmede adres van de ouders of ver-
zorgers.
Van leerlingen buiten Alkmaar wonende,
dient ook aangifte te worden gedaan bij het
Gemeentebestuur hunner woonplaats.
Nadere inlichtingen verstrekt de Directeur
der Handelsschool, dr. J. Postma te Alk
maar.
Alkmaar, 20 Mei 1926.
Burgemeester en Wethouders van Alkmaar,
A. F. THOMSEN, Loc.-Burgem.
F A. KOELMA, Secretaris.
i.
De organisatie van het Openbaar Lager
Onderwijs te Alkmaar.
Verschillende omstandigheden hebben mij
er toe gebracht, in enkele opzichten zelfs
gedreven, door middel van de pers eenige be-
jangwekkendte en voor onze plaats actueele
onderwijs- on opvoedkundige vraagstukken
onder de aandaclit van een wijderen kring
belangstellenden te belanghebbendfin te
brengen.
Ik heb geenszins de pretenhe d'eze arttkelen
als „voorlichting" te zien willen beschouwdi,
nog minder werp ik mij ongevraaigd op als
„adviseur", maar het feit, dat in de nabije
toekomst misschien verandering zal worden
gebracht in de organisatie van ons openbaar
onderwijs, is de naaste oorzaak van het
schrijven van dit artikel.
Men kent de tegenwoordige organisatie.
We hebben twee eindsdhoien, drie tusschen-
scholen en drie opleidingsscholen.
De bedoeling is dtestijds stellig een goede
geweest. Op de eindscholen moeten de kin-
deren geplaatst worden, waarvan het waar-
schijnlijk is, dat zij geen verder onderwijs
zullen genieten, naar de tusschenscholen
gaan die kind'eren, welke waarschijnlijk over-
gaan naar het Nijverheidsonderwijs en
U. L. O. en dte opleidingsscholen wordien be-
volkt door leerlingen, die waarschijnlijk naar
H. B. S., Gymnasium of Handlelsschool (God-
dank nog mogelijk!) zullen gaan.
Het is niet toevallig, dat ik telkens het
woord „waarschijnlijk" uit de betreffende bij-
lage overnam en het zal straks diuidelijk wor
den, waarom ik dat deed1.
Het is algemeen be ken d, dlat dten heer
heer Cloeck dit geesteskind door velen niet
in dank is afgenomen en dat er zoo langza-
merhand een behoorlijk, goed geordende op-
positie tegen deze organisatie is gegroeid.
En toch meen ik en ik hoop d'at verder-
op te verdedigen d'at de grondslag, diffe
rentiate, goed was en nog goed is.
Het komt mij voor, dat de font niet ge-
maakt is (ik spreek van fout, omdat ik zelf
ook opposant ben) toen deze organisatie
werd1 vastgesteld1, maar dat een kaidinale
fout is begaan bij de ten uitvoer legging er
van.
Wat toch is gebeurd?
De eindscholen zijh armenschoTen gewor-
den of gebleven en de opleidingsscholen elite-
scholen. Practisch d'us: die standenschool.
Een gelukkig ding is ondertusschen door deze
organisatie wel bewezen, n.l. dat in Alkmaar
niet zooveel „armen" wonen om twee scholen
te bevolken en bij lange na ook niet zooveel
elite om drie scholen van leerlingen te voor-
zien.
Welke fout is er dan gamiaakt bij de uitvoe
ring van deze organisatie?
Deze fout: men heeft over het hoofd gezien,
waar het om ging, dat is de waarschijnlijke
bestemming".
Laten wij ons de zaak eens duideliik voor
oogen stellen.
Wie rekening wenscht te htouden met de
waarschijnlijke bestemming, moet differentia-
tie toepassen en wie aan de ouders de keuze
der school laat, zal tot op zekere hoogte de
eenheidsschool hebben te aanvaarden.
Duidelijk is hier in Alkmaar bewezen, dat
„waarschijnlijke bestemming"' en „aan de
ouders dte keuze der school" twee richtingen
zijn, die niet parallel kunnen loopen, maar
lljnrecht tegen elkaar in gaan.
Hier ligt d'an ook de oorzaak van de in alle
opzichten betreurenswaardige verwording
der organisatie van ons openbaar onderwijs.
Men zal toch begrijpen, dat een vader
voor zijn zes-jarig kind meestal niet de school
kiest in verband met de waarschijnlijke be
stemming van zoo'n kleuter, doch dat voor
hem bij de keuze geheel andere motieven gel-
den. Laten we het maar precies zeggenmen
kiest de school niet om de school, maar om
het milieu.
Ik acht dat verderfelijk, zoowel van paeda-
gogisch als sociologisch standpunt bezien.
Sociologisch, omdat daardoor de standen-
school in leven wordt gebouden. paedagogisch
vooral, omdat milieuschepping karakter- en
wilsvorming ongunstig be'invloeden. Thans
kan ik daar niet verder op ingaan, maar kom
er te zijner tijd nog nader op terug.
E>e grondslag van de h-uidige organisatie,
n.l. de waarschijnlijke bestemming der kindt-
ren en „aan de ouders de kaize der school"
zijn alzoo absoluut onvereenigbaar. Men
heeft dus slechts te kiezen, of het een, of het
ander
Beginnen we met het laatste.
Moet de keuze der school aan de ouders
worden gelaten?
In dit verband citeer ik even, wat de heer
Bokhorst schreef in het Tijdschrift voor Er-
varintfsopvoedkunde.
,,Het is op het oogenblik een strijdvraag,
of de school overheidszaak of ouderszaak
behoort'te zijn en velen neigen thans tot het
laatste. Zeer natuurlijk. De ouders voelen
zich verantwoordeliik voor hun kind en
wenschen hot 't llefst In hun geest "opge-
voed,
Maar ze zien daarbij natuurlijk alleen of
vooral naar de belangen van hun kind, niet
zoozeer naar die van de gansche maat-
schappij.
In tijden van rustige ontwikkeling en sta-
biel evenwicht is daartegen geen bezwaar,
het jongere geslacht kan het spoor van het
oude volgen en dus rustig in zijn sfeer inge-
wijd worden. Maar in tijden als de onze, als
een nieuwe mentaliteit geschapen moet
worden, als gebroken moet worden met tra-
dities en opvattingen, als de opvoeding zoo
mogelijk een nieuwe en betere samenleving
moet helpen opbouwen, als de maatschappij
als eenheid in de eerste plaats haar eischen
stelt, in zulke tijden moet de school over
heidszaak zijn, om eenheid van plan en
eenh?id van uitvoering te waarborgen. In
zulke tijden moet het particulier belang bij-
zaak zijn. Het streven der ouders gaat in de
richting van continueeren van het bestaan-
de; moet een nieuwe weg ingeslagen, dan
zal de overheid, als vertegenwoordiger van
het algemeen belang, dat wijziging eischt,
dwingend moeten ingrijpen".
En bovendien, als nog de ouders bij de
keuze der school wel rekening houden met
de waarschijnlijke bestemming van hun
kind, dan bepalen zij die bestemming en
kunnen ook niet anders meestal niet naar
het kind, maar naar eigen welstand, naar
idealen en conventie.
Zoo wordt dan dikwijls de door de
ouders gedachte of beter, de door de ouders
gehoopte waarschijnlijke bestemming voor
het kind de meest onwaarschijnlijke, omdat
het krachtens intellect, karakter en wil
nooit daar zal kunnen komen, waar de
ouders het gaarne zagen.
Aan wie dan de keuze der school, aan de
overheid?
We voelen de bezwaren en kunnen ook
dit standpunt niet zonder meer aanvaarden,
al was het alleen om de daaraan verbon-
den practische moeilijkheden.
Wat dan? Wel het ligt voor de hand; we
moeten zoeken naar een synthese van beide
richtingen.
Ik weet wel, in naam is die er ook thans.
Immers, als de vader voor zijn zes-jarige
totlating komt vragen tot een der scholen,
vraagt het hoofd (dat is in dit geval de ver
tegenwoordiger der overheid): Wat is uw
plan met dit kind?
Het antwoord van den vader op dit mo
ment zou dan moeten beslissen over de al
of niet plaatsing op de gevraagde school.
We voelen het: 't stellen van deze vraag
is slechts een formaliteit. Kan ook niet meer
zijn. Maar we voelen tegelijkertijd, dat, als
hiermede eens en voorgoed over de keuze
der school in verband met de waarschijnlij
ke bestemming is beslist, men verstandig
doet die „waarschijnlijke bestemming" bui
ten beschouwing te laten.
Maar dan is ook de onderscheiding in de
drie soorten scholen niet Ianger te aanvaar
den.
Zooals de toestand nu is, kan het dus, in
het belang van de opvoeding en het onder
wijs der kinderen, niet blijven.
En daarom gaat men reorganiseeren.
Als de teekenen niet bedriegen, blijft de
keuze der school aan de ouders. En omdat
verder bij toelating natuurlijk niet valt uit
te maken of het kind dokter dan wel am-
bachtsman zal worden, vervalt practisch de
onderscheiding in eind-, tusschen- en oplei*
dingsscholen. In wezen dus krijgen we de
eenheidsschool. Als de plannen worden ver-
wezenlijkt zullen alle scholen na de zomer-
vacantie toelaten en hoopt men ook aan
alle scholen een zevende leerjaar te krijgen.
We hebben achter ons, als gevolg van
verkeerde uitvoering eener verordening,
een tijdperk van differentiatie naar wel
stand en willen daarmee breken. Het laat
zich aanzien, dat we tegemoet gaan in onze
stad een tijdperk zonder differentiatie,
dwars tegen de geheele maatschappelijke
ontwikkeling in, dwars tegen de waarachti-
ge belangen van het kind in en dwars tegen
de moderne psychologie en wetenschappe-
lijke opvoedkunde in. Zullen dan mannen
als Dewey en Stern voor Alkmaar tever-
geefs hebben geleefd.
Op de reorganisatieplannen en de diffe
rentiatie kom ik in een volgend artikel te
rug.
Dt.
door
Amy Vorstman ten Have.
Het was een stralende Meimorgen Een
van die morgens, die ons als het ware schij-
nen te verlokken om ons dagelijksch werk
in den steek te laten en met achteilating
van al wat we aan ijver en plichtsgevoel
bezitten naar buiten te loopen, te hollen, te
vliegen tot we buiten adem ergens zijn aan
gekomen waar zon, groen, bloemen en vo-
gels iedere gedachte aan werk doen verge-
ten.
Het was dien morgen zoo stralend, zoo
verguld blij, zoo om niet uit-te*zeggen van
een prikkelende zoelte, dat zelfs de meest
verbitterde nurks moest toegeven, „dat het
weer lekker was
Op zulk een morgen-om-te-zoenen kwam
de sympathieke vriendin bij Mies.
Wij alleen bezitten bij tijd en wijle zulk
een sympathieke vriendin.
Het is een prettig en rustig bezit, zooiets
als een tweede geweten, dat niet zoo streng
is als het officieele.
Een sympathieke vriendin is een verkwik-
kend en lafenis brengend iemand, iemand,
die op het juiste oogenblik onze kleine ge-
heime wenschen raadt en voorkomt, die
onze moeilijkheden helpt effenen en die bo-
venal geduldig weet toe te luisteren.
Lezer! hebt gij iemand, die geduldig naar
u weet te luisteren, geduldig en met belang
stelling? Die uw klaagliederen over kleine
huishoudelijke rampen, familiedrama's en
toekomstige onheilen-die-nooit-gebeuren
met een bemoedigend woord weet weg te
lachen, die nlmmer over zich zelf praat en
slechts schijnt te bestaan om de willige ge-
hoorbuis te zijn van uwe ontboezemingen...?
Bezit gij zoo iemand?
Zoo ja, wees dankbaar en houdt den be-
trokken persoon in eere, want het soort
wordt langzamerhand zeldzaam!
Bezit gij niet zoo iemand tracht dan
een uwer vriendinnen hiervoor op te kwee-
ken
De sympathieke vriendin dan kwam dien"'
morgen bij Mies en vond 't jonge mevrouw-
tje te midden van een onafzienbaren en
heilloozen rommel op den grond zitten voor
het antieke kabinet in haren salon.
Lieve hemel!was de eerste uitroep,
wat ben jij aan het uitvoeren? Ga je ver-
huizen of is er brand geweestofof
ben je weer eens iets kwijt?"
Ook sympathieke vriendinnen kunnen ste-
kelige opmerkingen maken.
,,'k Ben aan de schoonmaak -klonk
het antwoord met een grofstem.
„Ja, maar wat doe je met al dien rom
mel
„Och sorteeren uitzoeken en
met iets van zelfverheffing: „dat gewone
stofafnemen en zeepen en zoo dat kan
iedere werkster maar het is juist het uit
zoeken zie je daar komt het op aan en«
ne dat houdt zoo op
Met een moedeloos gebaar liefkoosde
Mies een suikerpotje met een oor, droome-
rig wikkelde zij een eindje groen fluweel er
omheen
„Maarwaarom gooi je dien heelen rom
mel niet in eenen weg? dan ben je er af!"
ried de practische vriendin.
„Weggooien?" schrok Mies uit haar ge-
peins op. „Verbeeld je..! het kan toch nog
eens te pas komen!"
„Och wat..!" schamperde de vriendin,
„je lijkt wel niet wijs zonde van die mag-
nifieke, oude kast om die met zoo'n hope-
loos zoodje te vullen waarom bewaar je
dat toch allemaal
„Och", weifelde Mies, terwijl zij allerlei
kleine lapjes in elkaar rolde en met een
speld vaststak, „ik heb het nu al zoo lang
bewaard
„Omdat je eenmaal begonnen bent met
gek doen is nog geen reden om daar maar
mede door te gaan!" orakelde de vriendin.
„Ja maarwat hindert dat nu daar
heeft toch een ander geen last van ver-
dedigde Mies zich zwakjes. „Dat is maar
zoo'n vergeten hoekje die oude kast, dat
wordt alleen bij bizondere gelegenheden
schoongemaaktzooals nu".
„Allemaal nutteloos tijd en energie ver-
spillen", vond de vriendin en met schenden-
de hand greep zij in de dierbare schatten.
„Laat eens kijken wat hebben we hier?
Een vierkante decimeter geruit katoen
Heb je daar nog een jurk van?
„Wat zeg je? Allang aan de huisnaaister
gegeven? Dan behoort zij dit lapje ook te
hebben. Wat is ditEen gedemonteerd
speldenkussen. Waarom overtrek je dat
niet? Wat heb je daar een glas zonder
Voetwat wil je daar in 's hemelsnaam
mee uitvoeren? Je kunt je er alleen maar
aan snijden. Weg er mee! Hier... doe er
dan meteen dat gebroken aschbakje ook bij
en die Badensche suikerpot.
,,Wat is dat voor een zwaar pak
„Tijdschriften allemaal oude nummers
van achttien jaar geleden..! Waar komen
die vandaan? Tien jaar geleden was jij nog
een baby!"
„Uit Frans zijn studententijd beken-
de Mies".
„Goed voor de ziekenhuizen vond de
vriendin en maakte er een keurige, hooge
stapel van. Zij komen .het halen en zeggen
nog dank je toe! Ziezoo wat nu
Na een uur gaapte cfc enorme kast groot,
wijd en leeg
Van de heele markt-uitstalling was slechts
e6n kartonnen doos vol overgebleven, die
de dingen bevatte, waarvan Mies onder
geen enkele voorwaarde afstand wilde
doen.
„Wat moet ik nu in m'n kast doen..?"
meesmuilde zij.
Gaat het ons alien niet vaak als dit jonge
vrouwtje? Bewaren wij in ons hart niet een
oneindig aantal. dierbare relieken, waarvan
wij on-mo-ge-lijk afstand kunnen doen, om
dat wij niet anders hebben om ons hart me
de te vullen
Gaat het er niet mede als met de idiote
verzameling ongeregelde deurknoppen, ge
broken spagnoletten, gebarsten kopjes en
leege bonbondoozen, die wij alien de
besten onder ons niet uitgezonderd be
waren en vertroetelen en verzorgen met een
hartstocht en een liefde een betere zaak
waardig En waarom Waarom
Is het niet zonde om de mooie wijde
ruimte van ons hart op te vullen met ge
broken illusies rafels van vergaan geluk
en brokstukken van genegenheden, die
reeds lang in andere handen zijn overge-
gaan Weg ermee
Laat de frissche voorjaarswind ook eens
geducht door onze harten waaien om er de
stofnesten, de tobberijen, en de zuinig be-
waarde en telkens weer te voorschijn ge*
haalde herinneringen aan wat niet heeft
mogen zijn te verdrijven.
Herinneringen kunnen onze liefste schat
ten zijn, maar nooit mogen zij ons verhinde-
ren in het heden te leven.
Met ordenende hand moeten wij ook in
ons gemoed te werk gaan en veel wat nut
teloos plaats inneemt onverbiddelijk oprui-
men.
Bij Pinksteren hooren de vuren, de heili-
ge, bezielende, reinigende vuren, die door
onze heele jaartelling heen als het symbool
van het Pinksterfeest hebben gegolden
Laten wij in gedachten zulk een Pinkster-
vuur aanrichten laat het een brandstapel
zijn voor al wat er duister en onedel is in
ons, voor al wat op de ongeziene diepten
van ons hart stormt en woelt, voor al onze
minder mooie motieven, onze oneervolie
daden, onze geheime zelfzuchtvoor veel
waardeloos gedoe, wat wij o zoo zuinig be-
waarden
Laat het een bezielend vuur zijn, waar-
uit sterke, goede voornemens te voorschijn
komen, laat het in ons gelouterd hart den
kiem leggen tot een diepe algemeene men-
schelijke liefde tot den naaste, zoo machtig,
zoo alles overheerschend, dat er nergens
plaats meer is voor kleinheid of egoi'sme
of voor nuttelooze kleine sentimenten
Laten wij uit het rPezemoezige, drukke
leven een moment van stillen inkeer lich-
ten 66n oogenblik van nederige zelfer-
kenning laten wij in dat oogenblik van
alleen zijn met onszelf ons Pinkstervuur
aanstekenAls de weerschijn hiervan
den stillen, blijden glans uit ons oog doet
stralen en wij het gevoel hebben een beter,
een bevrijd menschenkind te zijn zie, dan
hebben wu niet te vergeefs't Pinksterfeest
tfevierd.
UIT ST. PANCRAS.
Bij den heer C. de Ruiter in den Achter-
weg is een postduif komen aanvliegen, aan
elk der pootjes een ring dragende, gemerkt
0/834 en 16764 V. L. 2/25.
UIT WARMENHUIZEN.
Woensdag had de algemeene vergadering
der Gentrale Veilingssvereeniging ,,Warmen-
huizen en Omstreken" in het veilingskoffie-
huis te Warmenhuizen plaats. Alle aangeslo-
ten vereenigingen hadden hunne afgevaar-
digden gezonden. Te ongeveer 2 uur opende
de heer Slot de vergadering en sipreekt zijn
genoegen er over uit, d'at hij weer in staat is
de vergadering te kunnen leiden en hoopt in
staat te zijn de functie als voorzitter te blij
ven verrichten. Hij heet de aanwezigen van
harte welkom, inzonderheid de pers, de afge-
vaardigden van Koophandel en den heer
Balk, secretaris der Provinciate Commissie.
We mogen constateeren, dat het verloopen
seizoen boven verwachting verloopen' is. Bij
de telling maakten we op, dat dhizenden wa
gons kool waren opgeslagen en gingen we
eenigszins met bezwaard gemoed de toekomst
in. Alles is echter redelijk wel verloopen, al
is het niet geheel juist wat de berichtgever
van de Telegraaf over den Langendijk
schreef.n.1, dat de resultaten schitterend wa
ren te noemen. Spr. is van - oordtel, dat dit
bericht ver overdreven is.
De seer, de hr. P. Klant deelt het volgen-
de mede:
het aantal leden bedroeg op 1 Januari 1926
602, tegen 595 het vorig jaar; tie aftredeo-
de leden van het Centraal Bestuur, de hee-
ren W. Gutker, L. Doekes, C. de Geus, J.
Wildeboer en K. Kalf zijn herkozen, terwijl
in de plaats van E. Paarlberg is gekozen J.
G. Dekker te Zijpersjuis. Voor de hagelscha-
de te Waarland is een bedrag van 200.
beschikbaar gesteld. De motorboot is ver-
kocht aan W. de Vet en is bij d'eze transactie
de vordering op W. de Vet verrekend. Het
aandeel in dte N. U. M. ad 910.is met
de rente terugontvamgen. Het voorschot bij
de Boerenleenbank van 600.is thans af-
gelost, daar de vereeniging een belangrijk
bedrag in loopende rekening credit stond
De rekening over het jaar 1925 wordt
thans ter goedkeuring aangeboden.
De ontvangsten hebben bedragen
13840,48 Vs, waaronder het pet. van de
omzet over 1925 ad f 8585.40; de uitgaven
bedroegen f 13607,2414, saldo 233,24. De
balans vermeldt een eindbedrag van
8939,4414, waaronder het Veilingskoffie-
huis op een boekwaarte van f 7252,5114
en een saldo winst op f 2784,9514.
De heer Breed uit St. Maarten deelt na-
miens de commissie van onderzoek mede, dat
alle bescheiden in orde zijn bevonden en ad-
viseert om de rekening goed te keuren. Geen
der aanwezigen vraagt inlichtingen omtrent
de rekening enz. en wordt overeenkomstig
het voorstel van Het Centraal Bestuur beslo-
ten de winst over het boekjaar ad
2784,9514 te verdeelen als volgt: 4 pet. uit
te keeren over het aandeelen kapitaal, aan de
aangesloten vereenigingen 1.per lid uit
te keeren, op den aanlegsteiger af te schrijven
697.en in het fon-ds voor uitbreiding te
storten 1301,9514. De begrootign voor
1926 wordt zonder besproking vastgesteld op
een bedrag van 10200.waaronder ge-
raamd een batig saldo van 4525.Ver-
volgens leest de secretaris het jaarverslag
voor, waaruit o.a. het volgende blijkt; het af-
geloopen seizoen is niet onbevredigend, wel
zullen de resultaten voor de diverse bouwers
nog al uit eenloopen. Over 1924/25 beliep de
omzet 1033944,30, over 1925/26
945142,82. De maand Februari heeft voor
onze bewaarkool veel bedorven. Met het vei-
ten van de winterproducten is het zeer goed
verloopen. Sipeciaal is het veilen zeer bevor-
derd, door het toegepaste systeem van navei-
lien. Dat dit systeem hier zulk een algemeene
instemming heeft gevonden, is behalve aan
de bekwame leiding van den heer Molenaar,
te danken aan het feit, dat dit stelsel zoowel
voor verkooper als koopers vele voordeelen
biedf. Geveild is er 263 maal, tegen 261 maal
in het vorig jaar. Toegenomen is de aanvoer
van aardappelen met 16 wagons, roode kool
96 wagons, Deensche witte kool 10 wagons,
gele kool 41 wagons, rabarber 9 wagons, zt!-
veruien 2 wagons, bloemkool 25000 stuks;
minder aangevoerd 339 wagons witte kool,
66 wagons gewone uden en 12 wagons peen.
De keurmeester is 58 maal opgeroepen, tegen
50 maal in 1924. Gekeurd werden naar het
buitemland 13637 balen aardappelen naar
Duitschland, 575 balen naar Engeland', 1333
bal'en naar Belgie en 400 balen naar Frank-
rijik. Met den wenseh, dat het nieuwe seizoen,
ondanks de donkere wolk van de Duitsche
toltarieven weder goede resultaten zal ople-
veren sluit het verslag.
Vervolgens komt aan de orde de verschil
lende voorsfellen van de afdeelingen en wel
van de vereeniging „de Noord" om het 14
pet., hetwelk meer wordt gehevm van produe-
ten, welke op een vergunningsbewijs wor
den verkocht, af te schaffen. Het Centraal
Bestuur is van meening, dat bed'oelde heffing
nog te kort heeft gewerkt, om reeds thans het
voorstel van „de Noord" te ondersteunen. De
heer Boekel (Satnenwerking) kan zich heel
slecht met het voorstel van „de Noord" ver-
eenigen, daar deze het meest profiteert van
het uit de hand verkoopen en degene, die uit
de hand verkoopt moet goed beboet worden.
De Voorzitter deelt mede, dat cfe praktijk
heeft bewezen, dat zelfs op dte grootste markt
dat het afgeven van bons de markt drukt'.
geven van bonnen geheel uit te schakelen.
Voor een goede gang van zaken is het afge
ven van bonnen in beperkte mate noodig ge-
bleken. De heer Boekel blijft van meening,
dat het afgeven van bonnen de markt drukt.
De heer Klant deelt thans met cijfers me-
dte, dat dte ondterhandsche verkoop, waarover
zoo dikwijls wordt gesproken en in de lucht
gesrfiermd niet van zulk een groofe beteeke-
nis is. Er zijn ns.it. 2120 wagons over de vei
ling gegaan, waaronder 215 wagon® onder-
handte zijn verkocht. Dit is in totaal ongeveer
10 pet.
De heer Boekel dankt den heer Klant voor
de medegedeeflde cijfers, dte hem mee vallen,
(applaus) en wordt vervolgens na eenige dis-
cussie het voorstel van het Centraal Bestuur
aangenomen met 51 stemmen voor en 17 te
gen.
De vereeniging „Samenwerking" stelt
voor, dat een bouwer in 14 dagen maar 1
maal otp bonnen stapelproducten aan een
GEMEENTEL1JKE DIEN5T DER
WERKLOOSHE1DSVERZEKERING v
EN ARBEIDSBEMIDDTLING.
DISTRICTS-ARBEIDSBEURS.
Kostelooze bemiddteling voor werkgevers
en werknemers. Geopend alle werkdagen van
voorm. 91 uur en nam. van 25 uur. Voor
werknemers uitsluitend van 912 uur en
Maandag- en Donderdagavond1 van 78 uur.
Des Zaterdags alleen van voorm. 91 uur
nam.
De Directeur van bovengenoenxfen Diens*
maakt bekend, dat heden de navolgentte
werkzoekenden jijn ingeschreven:
3 Bakkers, 1 bankwerker, 1 boekbfnder,
1 boerenarbeider, 1 chauffeur, 1 colporteur^
1 electricien, 10 grondwerkers, 3 kantoorbe«
dienden, 1 koetsier, 1 loopkneeht, 1 machine'
drijver, 2 magazijnbedienden, 2 meubelma-
kers, 5 opperlieden. 8 pakhuisknechts, 1 ptaat-
werker, 2 schilders, 3 schipperss 1 schoen-
maker, 4 sigarensorteerders, 2 si°arenkisteo<.
plakkers, 26 sigarenmakers, 2 sreenbikkere,
2 smedten, 1 zadelmaker, 62 losse arbeiders en
eenige Drentsche grasmaaiers, benevens f
huisnaaister, 1 hoofdjuffrouw, 1 waschvrouw
en 2 werksters. y
Geplaatst: 1 letterzetter, 1 loodgiietier,
1 metselaar, .1 schipper, 4 sigarenmakers,
1 timmerman. 6 losse arbeiders en 2 werk
sters.
Alkmaar, 22 Mei 1926.
De waarn. Directeur, C. DEKKER.'
GEMEENTEBUREAU VOOR ADVIES
BIJ BEROEPSKEUZE. ft
DOELENSTRAAT.
Geopend op Maandag- en Donderdagavond
van 78.30 en en Woensdagmiddag van
2—4 uur. Advies kosfeloos.
Het Hoofd van den Dienst,
J. G. HAREMAKER.
koopman mag verkoopen. Het Centraal Be
stuur kan zich met het voorstel niet vereeni-
gen, omdat het nut van een dergelijke bepa-
ling niet ingezien wordt. Na eenige besspre-
king trekt Samenwerking zijn voorstel in.
De Burgemeester verschijoi inmiddels tea*
vergadtering en wordt door den Voorzitter
welkom geheeten.
Vervolgens wordt het voorstel van samen
werking om indien witte kool op de veiling
voor minder dan 1 per 100 K.G. wordt ge
veild, de bouwer het recht heeft dit pro
duct naar goedvinden te verkoopen, mits
het Centraal Bestuur niet uitvoerbaar geacht
en kan de vereeniging samenwerking na
eenige bespreking zich met het voorstel ver-
eenigen. De vereeniging „Noord-West" stelt
voor het Veilingsgebouw uit te breiden, daar
dit thans n vele gevallen geen voldoende
ruimte biedt voor het publiek. Het Centraal
Bestuur deelt deze meening, doch is van
oordeel dat de resultaten, welke met een ge-
deeltdijke uitberiding worden verkregen
niet evenredig zijn aan de financieele opoffe-
ringen. De stichting van een nieuw gebouw
acht het C. B. de beste oplossing en hoopt
daartoe in een niet te ver verwijderde toe
komst met voorstellen te komen.
De heer C. Kos licht het voorstel nader
toe en acht een geheele nieuwbouw wel noo
dig en spreekt den wensch uit, dat dit niet
te lang mag duren. De voorzitter deelt mede,
dat het C. B. de zaak ernstig onder de oogen
blijft zien en zoo mogelijk een keline verbete-
ring zal aanbrengen.
Algemeen goedgevonden.
Hierna pauze.
UIT URSEM.
In deze gemeonte werd jaarlijks een collecte
gehouen voor de stichting Tehuis voor alleen
staande Blinden te Wolfhezen, waarvoor
steeds gemiddeld werd opgehaald een be
drag van ruim 20.
Iemand in deze gemeente, die deze instel-
ling een goed hart toedraagt, vend dit bedrag
voor zoo'n nuttige en nationale instelling zoo
gering, dat tijd en moeite niet werd ontzien.
dit bedrag een flink op te voeren.
Dat deze persoon (verzoeht werd geen
naam te vermelden) daar schitterend in ge-
slaagd is en waaruit de groote weldadig-
heidszin van de Ursemmers weer zoo helder
naar voren komt, moge blijken uit het feit,
dat heden een bedrag aan de penningmeeste-
res is overgemaakt van 91,75. -
OPLOSSINGEN DER RAADSELS UIT 'T
VORIGE NUMMER.
Voor grooteren.
1. Duivendrecht.
2. Leeuwarden Leeuwarden.
El iz a beth
Ensch ede
U tre c h t
W i 1 1 e m
A s s e n
R ome
Do i
E 1
N
3. V|netie.
Voor kleineren.
1. Bier, mier, gier, zier, pier.
2. Klok Kwikstaart.
k w e 1
m u i s
k u r k
ma s t
Otto
a z ij n
ga n s
hark
kast -
3. Klap, stuk; klapstuk
4. Hoera, Toos is door haar examen!
rat en os).
In deze la hoef je niet te zoeken; mis
schien ligt het boek in de muurkast.
(ezel).
Reeds in de verte hoorde ik Klaas tier*.n.
(stier)
Ik ben al klaar en de anderen komen ook
spoedig. (arend).
VIug Ans, Moed'er wacht op pgsj
p
L
A
S
L
O
N
T
A
N
N
A
S
T
A
L
