Alkmaarsche Courant
Damrubrieb,
aop: 5-19' i2> i3>i7-19> 2i>
Schaakrubrlek.
i a
a W
m, i
mmjm
%,mmI
b m m
i mm
De dochter van Alva.
fillm
I De papiermand rl
3 «.l B
FEUILLETON.
Honderd Acht en Twintigste Jaargang,
Zaterdag 12 Juni.
Uit ^usla,xidl.
1
B
a
B
B
BBBBBBBBBBBBBBB
No. 138 1926
Em plan, dal mislukken moet.
(Nadruk verboden).
Na de sterke anti-bolsjewistische beweging
op net platteland in 1924 hebben de bolsjewi-
ki begrepen, dat slechts een overijlde terug-
tocht hun positie kon redden, en zij trokken
zich haastig terug. De landbouwbelasting,
de spil van de financien van den sovjet-staat,
werd verlaagd, de boeren kregen het recht
zelf hun dorpsbelangen te bespreken en te re-
gelen; de regeering gaf den communisten op
het platteland opdracht, zich te onthouden
van bemoeiingen met de boerenaangelegen-
heden; de druk van de autoriteiten op de boe
ren tijdens de verkiezingen, die in Sovjet-
Rusland elk jaar gehouden worden, werd veel
minder, zoodat bij de boeren de overtuiging
ontstond, dat zij baas in eigen huis waren.
De boeren hebben een dankbaar gebruik ge
maakt van deze concessies om den bolsjewis-
tischen regeerders te toonen, dat zij niets van
de bolsjewistische plannen wilden afweten,
en zij weigerden aan de regeerings-ambtena-
ren, die betast waren met het opkoopen van
graan voor den uitvoer naar het buitenland,
graan te leveren tegen een door de regeering
vastgestelden prijs. Wilde de regeering
graan-handel drijven, dan moest zij de markt
prijzen betalen. Het gevolg hiervan was, dat
de regeering haar uitvoerplannen niet kon
verwezenlijken, dat de geheele machinerie
van den communistischen staat in de war
kwam en dat de regeering in financieele moei-
lijkheden geraakte. De industrie, in Sovjet-
Rusland staatsbedrijf, werkt met verlies en de
landbouw, d.w.z. de boerenbedrijyen, is de
eenige tak van de volkshuisvesting, die den
staat in stand moet houden.
De financieele crisis neemt steeds scherper
vormen aan en was voor iedereen in Duitsch-
land duidelij'k, dat er iets gedaan moet wor
sen om een verdere inzinking te verhinderen.
Sokoljnikof, de vroegere volkscommissaris
van financien, stelde het volgende plan voor;
in plaats van het tegenwaordige stelsel van
landbouwbelasting moet een inkomsienbelas-
ting ingevoerd worden, die bijzcnder sterk op
de rijke boeren moest drukken; daartegenover
stelde Sokoljnikof voor, de economische moei-
lijkheden voor de boeren uit te breiden, de uit-
breicSng van de boeren door den Staat door
middel van't monopolie van den buitenland-
schen handel zoo niet geheel af te schaffen,
dan toch althans aanzienlijk te beperken, en
bovendien de genationaliseerde industrie, die
met verlies werkt en het platteland krankzin-
nige prijzen voor haar zeer minderwaardige
fabrikaten laat betalen, aan banaen te leg-
gen; de boeren zouden op deze wijze veel heb
ben gewonnen, zoodat het zeer waarschijnlijk
is, dat de hoogere belastingen, die Sokoljnikof
wilde heffen, niet al te veel verzet zouden
uitlokken. Het voorstel van Sokoljnikof werd
echter verworpen. De duizenden en duizenden
communisten, die nu als handelsvertegen-
woordigers en ambtenaren van de ontelbare
bureaux, welke den buitenlandschen handel
van Rusland heeten te leiden, een luilekker-
leven leiden zonder iets te doen en in de ver-
schillende steden van West-Europa van alle
gemakken van het „burgerlijke" leven ge-
nieten, kwamen in verzet tegen zijn plan, en
Sokoljnikof werd ten val gebracht.
Deze communistische klaploopers hebben
toen een en ander plan voorgesteld; de be
lasting moet aanzienlijk opgevoera worden
en de boeren moeten het aanslagbiljet julst
tijdens de realisatie van den oogst krijgen
met een aanmaning de belasting in 'n korten
tijd te voldoen; de boeren zouden op deze wij
ze gedwongen worden haast te maken met
den verkoop van hun graan om de belasting
te kunnen betalen en de Staat zou tegen lage
prijsen zooveel graan kunnen koopen als hij
maar noodig zal achten Desnoods, zeiden
zij, zou men tegelijkertijd administratief
pressie op de boeren kunnen uitoefenen om
hen te dwingen aan de regeering.graan te
gen een lagen prijs af te staan. De meer be-
zadigde leiders, die de lessen van 1924 nog
niea geheel hebben vergetcn, deinsden echter
terug voor de waarschijnlijke gevolgen van
een dergelijke politiek.
- Er werd daarom basloten een middenweg
te bewandelen en daarbij een achterdeurtje
open te laten: mislukt nieuwe politiek, d.
iw. z. komt het platteland in verzet tegen de
poging van de tegenwoordige regeerders om
het te „scheren", dan kunnen de bolsjewiki
zich nog altijd terugtrekken.
De regeling werd dan ook als een proefne-
ming aangeduid. De belasting werd ver-
hoogd, maar zij blijft toch beneden het peil
H Een verhaal uit den Tachtigjarigen
Oorlog.
Door Archibald Clavering Gunter.
Vertaald door Mr. O. Keller.
55)
Door de St. Janspoort de stad binnen-
gaand, waarbij hij een sterke burgerwacht,
met haakbusschen en kruisbogen gewapend,
moet passeeren, wordt Chester naar kapitein
Ripperda, den bevelhebber der stad, gebracht
en als hij zich aan dezen bekend maakt er-
yaart hij dat de Eerste der Engelschen in de
ze stad bij naam welbekend is als een vriend
van de goede zaak. Dientengevolge is het Guy
al spoedig vergund om Mina naar haar ver-
wanten, familie van haar oom, zekeren Pieter
Kies, die zijn geld verdiend heeft als bleeker,
te brengen.
Na den avond te hebben doorgebracht bij
den welvarenden en gastvrijen Hollander,
neemt hij afscheid van de schoonc Mina die
zich zeer gelukkig en tevreden gevoeit, al
denkt zij met bezorgdheid aan den man dien
zij lief heeft.
„Als u iets hoort van Oliver, tracht me dan
daarvan op de hoogte te brengen," smeekte
zij en vervolgt daarna met een trilling in haar
stem
„God zepene u voor de huln die ge ver-.
van 1924. De ambtenaren krijgen dan ook de
opdracht den boeren hierop te wijzeu in de
hoop, dat dit verteederend op de harten der
boeren zal werken. Maar al is de belasting
niet zoo hoog als in 1924, zij bedraagt toch
nog voor de meer welgestdde boeren 20 pCt.
van hun inkomen. Wij moeten daarbij reke-
ning houden met het feit, dat een „welge-
stelde" boer in Sovjet-Rusland is iemand, die
in Nederland als een kleine boer zou be-
schouwd worden; het inkomen van een der-
gelijken „welgestelden" man is nauwelijks
voldoende om het geheele gezin gedurende
het geheele jaar min of meer fatsoenlijk te
kunnen voeden, terwijl het aanschaffen van
kleeren en schoeisel als een luxe wordt be-
schouwd. Dergelijke menschen zullen nu 20
pCt. van hun inkomen aan den staat moeten
betalen alleen bij wijze van landbouwbelas
ting; er zijn bovendien nog ontelbare andere
belastingen, directe en indirecte. Zou de re
geering daarbij tenminste de boeren in de
gelegenheid stellen voor het overige ge-
deelte van hun inkomen fabrikaten te koopen
tegen matige prijzen (de wereldprijzen wor
den in Rusland als be-pottelijk lage priizen
beschouwd), 'n Rus, die naar het peperdure
Berlijn komt, staat gewoonlijk verbaasd over
de, naar Russische opvattingen, bespottelijk
lage prijzen, die daar voor kleeren en schopi-
sel, voor machines en werktuigen enz. ge-
vraagd worden; de Russische boeren zouden
dus prijzen, die hier als zeer duur beschouwd
zouden worden, reeds als matig accepteeren,
dan waren de boeren wellicht bereid den
Staat de hooge belastingen te betalen. Het
monopolie van den buitenlandschen handel
wordt echter gehandhaafd, de nationalisatie
van de industrie evenzoo, zoodat de prijzen
op hetzelfde hooge peil zullen blijvea, wel
licht zelfs nog meer stijgen. Onder derge
lijke omstandigheden is het volkomen begrij-
pelijk, dat de kans voor een verzet van de
boeren zeer groot is. Dat zien de leiders ook
in. Zij hebben echter iets bedacht. De nieuwe
wet is daarom zeer „soepel" gemaakt en laat
veel ruimte voor willekeur over. De provin
ciate uitvoerende comite's hbeben het recht
de wet zoo uit te leggen als zij het wensche-
lijk achten met het oog op de plaatselijke
verhoudingen: het comite kan de belasting
verhoogen en verlagen, het kan sommige
groepen van belastingbetalers van betaling
ontheffen, het kan zelfs in twee naast elkaar
gelegen districten verschillende stelsels toe-
passen.
De bedoeling van deze voor een West-
Europeaan zeer zonderlinge regeling is heel
eenvoudig. Leggen de boeren van een be-
paalde streek zich bij de hooge belastingen
neer, dan zullen zij natuurlijk veel moeten
betalen. Komen zij in verzet tegen de uit-
buiting door de communisten, welnu, dan kan
het provincial comite „rekening houdende
met de specifieke omstandigheden van de
streek" de belasting aanzienlijk verminderen.
Het is dus een proefneming met het geduld
en de lijdzaamhe'd van den Russischen boer.
Wie de Russische toestanden kent, begrijpt
echter, dat een dergelijke proefneming tot
veel beroering kan leiden. De boeren weige-
ren nu zelfs de veel lagere belasting van
1925 te betalen en alle bolsjewistische bla-
den zijn vol van klach'ten over de houding
van de boeren, die geen belasting willen be
talen. Het is dus zeer onwaarschijnlijk, dat
de_ boeren plotseling hun houding zouden
wijzigen en de veel hoogere belastingen, die
de nieuwe wet heeft vastgesteld, zouden wil
len betalen. De bolsjewiki, vooral de verant-
woordelijke leders, zijn zch dan ook bewust
van de gevaren, de de neuwe tactek kan mee-
brengen. Indien zij de Wet toch hebben goed-
gekeurd, dan is dat omdat de nood zeer
hoog is en de sovjet-regeering zich van alle
kanten bedreigd ziet. Het is een wanhoops-
daad van een regeering, die geen uitweg kan
vinden.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Aan de Dammers!
In onze vorige rubriek gaven wij ter op-
lossing probleem No. 915.
Stand.
Zw. 15 sch. op: 3, 7, 8, 9, 12, 13, 14, 17. 19,
21, 22, 24/27.
W. 15 sch' op: 23, 28, 30, 32, 33, 34, 36,
37, 38, 42, 43, 44, 48, 49, 50.
Oplossing.
1.
50—45
1.
2.
23—18
2.
12 23
3.
33—29
3.
22 24
4.
34—30
4.
25 34
5.
44—40
5.
35 44
6.
49 18
6.
13 22
7.
32—28
7.
22 33
8.
38 20
8.
14 25
9.
37—31
9.
26 37
10.
42 4!
Nieuwe combinaties.
Voor de beide volgende standen van onzen
problemist Kleute vragen wij ditmaal de aanr
dacht.
leent aan hen die in nood verkeeren. Oliver
zal er u zelf dank voor zeggen, als hen het
geluk mocht te beurt vallen u bij zijn leven
weer te zien," maar dan vervolgt zij met een
glimlachje:
„U is niet wat u schijnt. U is geen kapitein
in Spaanschen dienst, u is een patriot, even-
als mijn aanstaande, en toch," en zij kijkt
hem aan, „is u de verloofde van Alva's doch
ter!"
Maar als zij ziet met welk een ontstelteqis
Guy haar aanhoort, haast zij zich er bij te
voegen:
„Vertrouw me, ik zal uw geheim niet vet-
klappen, want ik weet, dat ge elken kus van
Donna Hermoine koopt met gevaar voor uw
leven."
Toch nog niet bijster er mede ingenomen,
dat een ander achter zijn geheim is gekomen,
begeeft Chester zich naar de vriendelijk her-
berg „de Zwaan." Daar geniet hij van een
kostelijke nachtrust tusschen twee schoone la-
kens, want de Hollandsche herbergen waren
en veel zinderlijker dan
werpen. L»e houder van de herberg is een jon-
dagi
i. D
rgen v
me te
Ant-
ge Hollander met vastberaden uiterlijk, Has-
selaar geheeten. Hij en zijn moeder, een we-
duwe van ongeveer veertig jaar, zorgen op
uitnemende wijze voor het bedrijf.
Na een flint maal begeeft de Engelsch-
man zich weder naar Ripperda om een pas-
poort te vragen voor zich en zijn tien mannen.
„Natuurlijk," antwoordt de kordate bevel
hebber, „het doet me genoegen, dat ik iemand
Zw. 11 sch. op
30.
W. 11 sch. op:
38, 42, 47, 48.
Wit speelt:
1.36—31
2. 27—22
3. 32 23
4. 37—32
5. 47—41
6. 38—33
7. 42—37
8. 31—27
9. 26 10
10. 25 3!
In den tweeden
4, 9, 11/14, 16, 17, 19, 20,
25, 26, 27, 32, 34, 36, 37,
1. 30 39
2. 17 28
3. 29 28
4. 28 37
5. 37 46
6. 39 28
7. 46 32
8. 32 21
9. 4 15
stand, die hier volgt:
22, 2d, 35, 3o.
W. 12 sch. op: 15, 24, 28, 30, 32, 33, 34, 41,
43, 46, 49, 50.
Wint Wit door:
1. 32—27
2. 43—38
3. 15—10
4. 33—29
5. 29 20
6. 24 11
-7. 49-*-44
8. 34—30
9. 44—40
10. 50 8!
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 916 van P. Kleute Jr.,
Den Haag.
L 21 23
2. 36 47
3. 5 14
4. 47 33
5. 25 14
6. 17 6
7. 35 24
8. 24 35
9. 35 44
Zw. 12 sch. op: 5, 6, 9, 11, 13, 16, 17, 20,
25, 35, 36, 43.
W. 14 sch. op: 15, 22, 23, 24, 26/29, 34, 37,
41, 42, 45, 46.
In onze volgende rubriek geven wij de
oplossing.
De Schaakclub V. V. V. hield 10 Juni j.l.
een algem. vergadering van leden.
De voorzitter herdacht met weemoed, dat
de dood ook zijn offers vergt van deze ver-
eeniging. Nog versch in 't geheugen lag 't
sterven van den heer Helder.
Nu is het de heer Visser, die opgeeischt
was. Hun asch ruste in vrede!
Hierna kwam de voorzitter aan een aange-
namer deel zijner taak: hij dankte de le en 2e
tientallen, die in den strijd op de 64 velden
zulke goede uitkomsten hadden verworven.
Bovendien prees de voorzitter de spelers
van't le tiemtal, dat ook nog daarna't kam-
pioenschap yan geheele tweede klasse C ver-
overde door het Haarl. Schaakgezelschap
tweemaal achter elkaar te verslaan.
Duidelijk kwam hierin uit, dat de speel-
sterkte der heeren de ^aatste jaren verbazend
was toegenomen.
Ee i der oorzaken hiervan noemde de voor
zitter 't vele wedstrijd-spelen, dat de club-le-
den onderling deden.
Na de vergadering deed een der leden als
zijn meening kennen, dat de schaakrubrieken
in de plaatselijke bladen, vooral de Alkm.
Courant, die zich speciaal toelegt op de ken-
van dienst kan wezen, die zulk een goed
vriend is van onze zaak. Moogt ge in gelukki-
ger dagen tot ons terugkeeren."
„Nog gelukkiger dan deze?" vraagt Guy,
terwijl hij wijst op de opgewekte bedrijvigheid
alom in de stad.
„Te drommel ja, het ziet er nu alles zoo
vroolijk mogelijk uit," antwoordt de kapitein,
maar de hemel wete dat er uit den oorlog
mag voortkomen. Er heerscht nu kalmte maar
het is de kalmte voor den storm. Met uitzon-
dering van Amsterdam hebben nu alle steden
van Holland dte wapens gegrepen tegen Alva
en met de inneming van Bergen door Oliver
in zijn rug, welke we even te voren hebben
vernomen, en met de hulp der Hugenoten,
zooals Cond6 en De Coligny cms beloofd heb
ben, zal het nog meevallen, en zullen we min
der don der en bliksem hebben dan ik nu ver-
wacht, maar God weet het.
En God weet, wat Ripperda niet weet, want
had de koene Hollander kunnen vermoeden
wat er was weggelegd voor hem en de zijnen,
hoe zij weldra het gras in de straten zouden
eten om het leven te houden, en tenslotte nog
overgeleverd te worden aan de beulen van
Alva, zouden alle poortere van Haarlem,
mannen, vrouwen en kinderen, de stad ontvio-
den, zijn met achtertating van have en goed,
alsof zij van God verlaten waren.
Maar nu is alles even mooi en vroolijk, als
Guy weer door de St. Janspoort de stad ver-
laat en naar Zandvoort terugkeert. Op zijn
signalen komt een roeiboot hem halen en hij
nfs van opening, midden- en eindspel, toch
ook zeker een steentje heeft bijgedragen.
Hoe dit ook zij, 't is een verheugend feit,
dat 't schaakleven in Alkmaar zoo bloeit.
't Ledental loopt al naar de 50 toe.
Op voorstel van't bestuur werd besloten,
die jaar geen bekerwedstrijden te houden en
den bekerhouder twee achtereenvolgende
jaren in't bezit te laten van dit kleinood.
Als reden hiervoor werd door velen erkend,
dat schaakwedstrijden zwaar zijn en vaak te
veel van't zenuwstelsel vergen.
Er zal dit jaar alleen gespeeld worden om
de rangorde. Hiertoe worden de spelers in
zestallen verdeeld, die elkaar in een dubbele
ronden zullen bekampen.
Als een tekortkoming bij vele schakers,
werd erkend, te weinig kennis der openin-
gen. Om hieraan tegemoet te komen, zullen
de spelers, die in een groep zijn ingedeeld, en
dus onderling 5X2 partijen moeten spelen,
dit met verplicht gestelde openingen doen.
Hiervoor zijn genomen, de Spaansche, Ita-
liaansche, Russische Fransche en d4-opening,
in een nog te bepalen volgorde.
Wij hebben ons gaarne bereid verklaard,
deze openingen tegen dien tijd aan een her-
haalde studie te onderwerpen.
Naar de algem. vergadering van den Ned.
Schaakbond te Utrecht den 19en Juli a.s.,
werden ter acclamatie gekozen de heeren Van
Burken en Vetlman, resp. als afgevaardigde
en plaatsvervanger.
Op deze bijeenkomst zal n.l. beslist dienen
te worden, hoe de leden staan tegenover
meer of minder ver doorgevoerde decentrali-
satie.
Na afloop van de vergaderign werd nog
een gezellig „vluggertje" gespeeld.
Oplossing eindspel 105 (Scott).
1. Tf6 g5 (na 1De4 volgt 2. Td8t
Kh7 3. Le4f g6 4. Tf7 enz.)
2. Td8 en mat in twee zetten.
Als nog ontvangen van den heer D. de
Boer (wegens uitstedigheid was hij zoo laat
met inzenden) de oplossing van eindspel 104.
Wij geven nu enkele gespeelde eindspelen,
ter leering; ze zijn 't naspelen overwaard.
Wij raden velen aan, zoo mogelijk van 't
diagram af. of anders van't bord af na te
spelen zonder stukken aan te raken.
Dit is een zeer goede oefening voor't com-
binatie-vermogen. Hoevelen klagen immers,
dat zij de varianten voor't bord in een partij
niet kunnen nagaan, omdat zij zich de komen-
de standen niet kunnen voorstellen.
Eindspel
eener partij, den lOen September 1913 met
een aantal andere simultaan door Alechin te
Parijs gespeeld.
Zwart: J. Prat.
1 in
n 'tmg.
a b c d e f
Wit: Alechin.
Ervolgde:
22. De2—h5f! Pf6Xh5
23. f5Xe6ff K17—g6
24. Lb3c2f Kg6—g5
25. Tflf5f Kg5g6
26. Tf5—f6ft Kg6g5
27. Tf6g6f Kg5h4
28. Tel—e4f Ph5—f4
29. Te4Xf4f Kh4—h5
30. g2-g3 Ld7Xe6
31. Tf4h4 mat.
Eindspel
eener te Eskilstuna gespeelde wedstrijdparlij.
Zwart: Ostl und.
abode f g h
Wit: N y s t r 5 m.
1. Te2Xe5 Tg3Xh3f
is weldra weer aan boord van de „Esperan-
za." Te Vlissingen teruggekeerd vindt hij
daar ook zijn „Meisje van Dover" liggen.
„Heb je alle Spanjaarden veilig en wel in
Ierland aan wal gebracht?" is het eerste wat
Chester aan Dalton vraagt.
„Ja, elke Don is thans landgenoot van de
O'Tooles. Zij zullen nu wel Iersch kunnen
spreken," antwoordt de eerste officier.
Chester is door de bemanning met luide
hoera's begroet. Vreugde vervult alien, omdat
hij het leven er af heeft gebracht en dus ook
zeker de schatten die hij in uitzicht had ge-
steld, aan boord heeft.
„En hoe staat het nu met het goud?" roept
Dalton vroolijk, maar zijn door wind en weer
gebruind gelaat betrekt als Guy antwoordt:
,Jk heb het nu niet kunnen medebrengen!"
Ook dejbemanning is niet minder teleurge-
steld wijl ieder hunner, toen hij zijn bevelheb
ber gezond en wel zag terugkeeren, verwacht-
te, dat hij onmiddellijk twintig dubloenen in
het handje zou krijgen. De mislukking der on-
dememing baart aan Guy emstige zorgen,
daar hij nu genoopt is om naar Engeland te
keeren ten einde geld bijeen te zoeken om
zijn equipage te betalen en om de sleutels te
laten maken.
Te Londen is hij in de gelegenheid de sleu
tels van de schatkamer van den landvoogd te
laten namaken door drie der bekwaamste
smids der stad en hij bergt ze zorgvuldig weg
in de geldkist aan boord van „Het meisje van
Dover," maar de schatkamer van zijn vader-
N.V. vh. Herms.Coster&Zn.
Voordam C 9 Alkmaar. j»j
Om na 2. gh3: door Dh3:f enz. eeuwig
schaak te geven. Wit prefereert echter op
winst te spelen, en verliest.
2. Khlgl De6b6f
3. Te5e3
3. Kfl, dan 3 Thlf 4. Ke2, Te5:f enz.
3 Td5dl
4. Dc4c3 TdlXelf
5. Dc3Xel Th3g3
6. Kglh2 Db6Xe3
-7. DelXe3 f4Xe3
8. Kh2Xg3 h2h4f!
en Zwart won.
van de plaats waar de te verwachten buit
Eindspel
eener op 30 April 1883 te Londen gespeelde
partij...
Zwart: Engl isch
yM/t tip
wmmm
Sit iJmk
WM Wa
b c d e f g
Wit: Bird. f
Er volgde:
1Tg5h5f
2. Kh2—gl Tf8Xe8
3. Pg4Xf6 Th5—hlf!
4. KglXhl Te8elt
5. Kblh2 Tel—hlf!
6. Kh2Xhl, pat remise.
Eindspel
eener in 1844 te Hamburg gespeelde partij.
Zwart: P ope r t.
abode f g h
Wit: H o r w i t z.
Er volgde:
1
2. Tf2Xf5
3. Tf5Xd5
4. Td5-h5
5. Dg2Xc6f
6. LflXa6mat.
Dc6Xh6
La7—b8
c7c6
Dh'6Xh5
b7Xc6
land schijnt hij niet open te kunnen krijgen.
Het gelukt hem niet een leening te sluiten
met bankiers of zilversmids, want het is hem
onmogelijk ook maar een aanduiding te geven
is te vinden, en natuurlijk ligt bij hen het ver
moeden voor de hand, dat het ergehs in West-
Indie moet zijn, waar groote kans wordt ge-
loopen om schipbreuk te lijden of wel zelf
buit gemaakt te worden.
Van koningin Elizabeth vraagt hij ook ver
geefs hulp. Zij klopt boos op haar zak, als hij
vraagt hem aan geld te helpen, en antwoordt:
„Sir Guy Chester, wees maar blij, dat ik
u uw hoofd laat! Wie heeft het kruid uit mijn
arrsenalen weggehaald? Wie anders dan gi,
en die magere Burleigh? Als die Hollanders
mijn vriend Alva het leven niet zoo zuur
maakten, zou er reden zijn om te spreken van
landverraad."
Daar Guy er natuurlijk niet aan denken
kan m£de te deelen, hoe het zit met de schat
ten van den hertog, begint hij in onaangena-
me moeiliikheden te komen, vooral omdat een
deel van zijn scheepsvolk in dienst van andere
gezagvoerders gaat, die hun gaarne aan
voorschot helpen. In zijn wanhoop vervo^
hij zich ten slotte op een goeden dag bij Lord
Burleigh, zeggend: „Geld heeft u even graag
als andere menschen."
„Goed opgemerkt," antwoordt Burleigh
zich de handen wrijvend.
(Wordt vervolgd).
to
is meesta! cen niet
bedoelde bergplaats
voor drukwerk, dat
men aan z'n klanten
doet toekomen
Goed uitgevoerd zal
het niet zoo g%uw
weggedaan worden,
als drukwerk, dat
een slecht verzorg-
den, slordigen in-
druk maakt.
Over de resultaten
van uw aankondi-
gingen, prospecti,
en al uw overige
drukwerken, zult ge
tevreden zijn, wan-
neer gij ze laat ge-
reed maken bij de:
