Aikmaarsche Gaurant
FEUILLET0N.
De dochter van Alva.
Esperanto en Radio.
No. 151
1926
Henderd Acht en Twlntigsts Jaargang,
Woensdaar 30 Juni.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het Bureau van politie, Lan-
gestraat en aldaar te bevragen op aile werk-
dagen tusschen 11 en 1 uur, de navolgende
voorwerpen als gevonden gedeponeerd op
26, 26, 27 en 28 Juni 1926: Een hondje, een
witte waaier, een alpacca beursje met inhoud,
een portemonnaie met inhoud; een kinder-
jasje. een broche (verpleegster), een boek, een
fasdije met inhoud, een schoentje, een porte
monnaie met inhoud; een rijwielbelasting-
merk, benevens diverse sleutels en hand-
eehoenen.
Aanwezig en te bevragen bij de navolgen
de ingezetenen, onderstaande voorwerpen, als
;evonden aangegeven op 25, 26, 27 en 28
g«
It
juni 1926: Een geldzakje met inhoud, M.
Tool, Molenbuurt 23, een mesje, C. Syn, Hoe-
verkade 10; kinderportemonnaie met inhoud,
C. H. Schneiders, Houtweg 15; portemonnaie
met inhoud.; G. Worm, Houttil, een verm,
zilveren broche, D. Kleverlaan, Oosterburg-
straat 15; een bril, Gebr. Hoed, Scharloc; een
medaile, N. Kramer, Breedstraat 53; een
zakje, in'h. eenig geld, M. Gilles, Schermeer-
straat 7; een stormlantaarn, A. v. d. Brink,
Alg. begraafplaats; een lot (Schoorl), H.
Hopman, Egm.meer; kinderportemonnaie,
H. Smit, v. d. Kaaystraat 5; twee muntbiljet-
ten, R. Taman, 2de Landdwarsstraat 13; een
leesboek (Engelsch) F. Keesen, Eendracht-
otraat 14; een huissleutel, S. Groen, Zuider-
pleinsteeg 2; een hondje (Fox) P. Evers,
Oudegracht 58; een verm, zilver ringetje, E.
Zwart, Oudegracht 32; een gummiband van
een kinderwagen, M. Korenman. Zaadmarkt
58 c.; kindertaschje met nth., P. Blauw, v. d.
Woudestraat 35, sleutel van een melkbus, S.
Loup, Wagemakerstraat 15; een portemon
naie, N. F. Adolf, Kooltuin 9; portemonnaie
met inhoud, E. Preijer, Langestraat 47; een
paar klompen, van Cleef, Dijk; een post-
duif, A. Schellinger, Achter'traat 48; een
hondje, J. Vasbinder, Molenkade 10; een sier-
speld, D. Kuijsten, Zuiderhoutlaan 17; een
leesboek, C. Duineveld, R. O. G.; een boor,
!J. Boots, Koningsweg 1; twee dolkmessen,
v. d. Eijk, Stationsweg 156.
Wanneer men weder in het bezit is van het
verloren voorwerp, wordt men verzocht
hiervan kennis te geven aan het Bureau van
politie.
Reehtzaken.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 27-Juni.
1 PLATZAK.
Een 63-jarige zwerver, H. v. d'. P., thans
rust gevonden hebbende in het Huis van Be
waring, stand terecht ter zake landlooperij.
Hij heeft in Juni in het arrondissement Alk-
maar zonder middelen van bestaan rondgc-
zworven. De man is voor korten tijd ontsla-
gen uit de Rijkswerkinrichting, alwaar hij
meermalen vertoefd heeft.
Door hem werd beslist beweerd, dat hij
weer aan't werk kon kometfii, doch de politie
rechter decide hem nog besCister mede, dat hij
zich daarin vergistte.
De officier vorderde 3 dagen hechtenis en
3-jaar opzend'ing naar een Rijkswerkinrich
ting. Vonnis conform den eisch.
MISHANDELING EN BESCHADIG1NG.
De 25-jarige verdachte C. J. K., ex-meubel-
maker te Hoogwoud, heeft op 27 Mei den
caifehcuder Scliuit te Schoorl mishandeld en
te dien nadeele bierglazen vemield of bescha-
digd of zoo iets.
Eisch 15 boete of 15 dagen hecht.
De kastelein Schuit was niet verschenen.
Vonnis over een komstig het requisitoir
wegens mishandeling.
HANEBELEEDIGING.
In deze zaak zijn aoch verdachte, noch ge-
tuigen aanwezig. De verdachte Alb. Job. K.
te Texel heeft een haan met een steen gewor-
pen, welk feit is geschied op 1 April.
Eisch 10 boete of 10 dagen neeht. Von
nis 5 boete of 5 dagen hecht.
DIEFSTAL IN DIENSTBETREKKING.
De 20-jarige, in't lila uitgedoschte dienst
bode, Clasina Helena S. te Alkmaar heeft in
Maart j.l., ten nadeele van de familie Heep,
wa-r zij werkzaam was als schoonmaakster,
een gouden horlogeketting en 3 paar kousen
weggenomen.
Verdachte werd bijgestaan door mr. Haars
ails raadsman en verdediger. Zij beweerde de
ketting in de keuken achter een kastje te heb
ben gevonden. Zij heeft de ketting mee naar
huis genomen, maar ontkende de bedoeling te
hebben gehad deze zich toe te eigenen.
Een verhaal uit den Tachtigjarigen
Oorlog.
Door Archibald Clavering Gunter.
Vertaald door Mr. G. Keller.
70)
Met bet gelaat half van hem afgewend en
met haar blikken gewend naar de Schelde,
ligt daar Hermoine de Alva geleund op een
rustieke bank, bedekt met donzen en
zij den. kussens. Een harer handjes steunt
lhaar liefelijk hoofd, een sierlijk voetje met
fijnen enkel is uitgestrekt en haar slanke ge-
stalte is gehuld in een zacht, wit gewaad, af-
gezet met zwart satijn. Het is voor hem, die
zoo lang haar aanschouwing heeft moeten
ontberen een schilderij, waaraan zijn oogen
zich niet genoeg verzadigen kunnen
Maar Chester is geen droomend aanbid-
der, als zijn geliefde zoo nabij is, dat hij
haar kan omhelzen. Hij aarzelt alleen nog
omdat hij bepeinst, hoe hij kan voorkomen,
dat zij al te zeer schrikt, wanneer zij iemand
ziet verschijnen, van wiens dood zij over-
tuigd is.
„Ze zal me voor een geest of een spook
houden," denkt hijwant aan geesten, feeen
en allerlei andere bovennatuur'Iijkhedlen ge-
loofde men grif in die dagen.
Als hij daar aarzelend staat te kijken,
neemt het meisje een gebedenboek ter hand,
dat naast haar ligt en dwingt zich tot lezen,
maar met een zuciht legt zij het weer weg. Bij
De kousen waren niet veel meer dan vocr-
den, zeide verdachte.
De hper Heep zeide, dat het de beste uit de
verzamdling waren.
De politierechter wemschte de kousen te
zien en gaf den veldwachter last te telefonee-
ren naar de woning van getuige en mevrouw
Heep te verzoeken met de bewuste kousen
naar de zitting te komen. Mevrouw telefo-
neerde terug, dat zij de kousen nooit heeft
teruggezien. Verdachte heeft de kousen ook
niet. Zoowel ketting als kousen zijn gevon
den in het taschje van verdachte.
De zaak werd tot de komst van mevrouw
Heep geschorst.
MISHANDELING.
De arbeider Pieter v. T., wonende te Texel,
die zich met horrelvoet moeizaam voortbe-
weegt met behulp van een stok, stond terecht
terzake mishandeling van den getuige Zut-
phen op 18 Mei. De vrijpostigheid van de aan
de oorlogvoerende partijen toebehoorende
kippen was de oorzaak. Zutphen heeft een
klap in zijn nek gehad met een stok. Hij1 heeft,
om zich te verdedigen, ook geslagen.
De veehouder Corn. Maas heeft gezien, dat
verdachte en Zutphen aan het vechten wa
ren. Zij geraakten beiden over den grond.
Eisch 15 boete of 1 5dagen hecht.
Verdachte vond het wel wat erg.
Vonnis conform den eisch.
DIEFSTAL OF VERDUISTERING.
De verdachte Corn. V. te Nieuwe Niedorp
stond terecht ter zake wederrechtelijke toeei-
gening van een damestaschje met inhoud
(fleschje odeur en handschoenen), welke
voorwerpen door hem of zijn zoontje ih de
duinen zijn gevonden.
Verdachte beweerde dat hij in dronken-
schaip zich de voorwerpen heeft toegeeigend'.
Hij heeft aan de eigenares, mej. E. Groen,
thans door ziekte verhinderd1 als getuige te
verschijnen, 15 schadeloosstelling ter hand
gesteld. Hij heeft daarvan omtvangen een kwi-
tantie, doch deze verzuimd mede te brengen.
De officier van justitie vorderde ter zake
diefstal in dronkenschap 25 boete of 25 da
gen hecht.
Verdachte werd veroordeeid tot 20 boete
of 20 dagen hehtenis ter zake verduistering
van handschoenen.
DIEFSTAL VAN EEN RIJWIEL-
LANTAARN.
De 18-jarige Adelbertus de W., fabdeksar-
beid'er te Castricum, heeft in den nacht van
11 op 12 April een rijwiellantaam ont-
vreemd, welke lantaarn toebehoorde aan den
getuige Simon Schilder, timmerman te Bak-
kum.
De rijksveldwachter Koelewijn betrapte
hem op.heeterdaad. De diefstal is gepleegd op
Balckum. Het rijwiel stond bij een cafe.
Gevorderd weid 4 maanden voorwaarde-
dolijke gevaogenisstraf met 3 proefjaren.
Opgelegd werd 2 maanden voorwaardelijke
gevangenisstraf met 2 proefjaren.
EENVOUDIGE BELEEDIGING.
De 18-jarige landbouwer Pieter S. te Ha-
renkarspel heeft op 20 Mei mej. Strijbis een
beleedigend woord toegevoegd. De echtge-
noot van deze dame had cngenoegen met den
vader van den verdachte. Verdachte zei:
r wijf, betaal je schuldien.
Verdachte gaf toe met schelden begonnen
te zijn.
Eisch 10 boete of 10 dagen hecht.
Vonnis 7 boete of 7 dagen hecht.
ZEDE-ZAAK.
De 45-jarige ongehuwde Neeltje S. te Alk
maar stond terecht ter zake het bevorderen
van ontucht met een minderjarig meisje.
(Art. 250 Wetboek van Strafrechf).
Deze zaak werd met gesloten deuren be-
handeld. 1 Getuige werd gehoord1.
Mr. Smal trad als verdediger op.
Verdachte werd veroordeeld ter openbare
zitting tot 2 maanden gevangenisstraf.
VERDUISTERING IN DIENST
BETREKKING.
In deze voortgezette zaal contra de dienst-
bode C. H. S. werd gehoord als getuige de
inmiddels gearriveerde mevrouw Heep. Deze
omschreef de kousen, in de vorige zaak be-
doeld. Zij lagen boven in een werkzak. Me
vrouw had de kousen een- of tweemaal gedra-
gen en zij waren niet kapot.
Getuige ontkende gezegd te hebben dat het
vodden waren.
Als getuige a decharge werd nog gehoord
Hendrik Molenaar.
Mr. Haars stelde hem onderscheidene vra-
gen.
Verdachte heeft zich tegen den getuige a
decharge uitgelaten dat zij door haar me
vrouw en mijnheer op eerlijkheidsproef wend
gesteld.
Nog werden als getuige a decharge ge
hoord Cath. Kersten. de schoonzuster van ver
dachte. Ook deze geldcn de ketting.
De officier was van meening, dat het opzet
der toeeigening wel vaststond. voorts achtte
het O. M. het bewijs geleverd en althans wat
betreft de kousen en vorderde 25 boete of
25 dagen hecht.
Mr. Muller decide den verdediger bij voor-
baat mede, dat hij verdachte wat betreft dief
stal van de ketting denkt vrij te spreken.
Mr. Haars bepaalde zidi dius alleen tot de
kcusen, is van meening dat ook in dit geval
het bewijs niet is geleverd en vroeg vrij-
spraak. Is de politierechter niet voomemens
met den verded'iger mede te gaan, dan refe-
reerde pleiter zich aan het oordeel van het
O. M., doch wenschte alsdan een lagere boete
te zien toegepast.
Verdachte werd1 daarop bij breed' gemoti-
veerd vonnis wegens diefstal van de kousen
tot 10 boete of 10 dagen hechtenis Veroor
deeld en van den diefstal van de horlogeket
ting vrijgesproken.
DIEFSTAL.
De 19-jarige Johanna Sch., thans gedeti-
neerd, stond terecht ter zake diefstal van een
portemonnaie, inhoudende 10, ten nadeele
van mej. Aafje v. d. Heijden, huisvrouw van
Th. Tesselaar.
Verdachte was in Alkmaar gekomen en had
daar op aanwijzing van een persoon haar in-
trek genomen bij getuige.
Verdachte heeft zich ook te Helder aan iets
dergelijks schuldig gemaakt. Zij is reeds
meermalen van haar ouders weggeloopen.
De officier vorderde 1 maand gevangenis
straf.
Mr. E. H. J. Wijnne, van het kantoor Mr.
Langevelt, wijdde de schuld1 aan de ouders
van verdachte.
Verdachte werd reeds vroeg uitgezonden
voor doeleinden, waarover pleiter niet verder
wilde uitwijden. Zij heeft een betrekking ge
vonden in een cafe op den Zeedijk te Amster
dam. Zelfs toen viel op haar zedelijk gedrag
niets aan te merken.
Pleiter kon zich vereenigen met de door
den officier gevraagde straf en vroeg een
voorwaardelijek straf of een geldboete.
De politierechter hoorde alsnog den reclas-
seeringsambtenaar als getuige. De politie-
reder wenschte den door de reclasseering
voorgestelden maatregel niet te nemen en ver-
ocrdeelde het meisje tot 1 maand gevangenis
straf.
Hierna sluiting der zitting.
die beweging treft een glansschittering zijn
oog. Ze is afkomstig van den ring, dien hij
haar heeft gegeven, en nu kan Guy zich niet
langer inhouden. „Van vreugde sterft men
niet, anders zou ik zel'f nu niet meer leven,"
dlenkt hij; dan zegt hij zacht, bijna in haar
oor: „Donna Hermoine, waarom heet ge mii
nietwelkom?" 1
„Heilige Maagd! die stem," stamelt het
meisje, „die stem!" Ze springt op en als
haar oog op hem valt, gilt zij: „Madre mia!
iGuido! Mijn doode Guido!" en met lippen,
waarop geen kleur te bekennen is fluistert
zj] „Je gcest komt me toch geen verwijten
doen waarlijk, dat mag hij niet, nu fk
bruid des hemels wil wordlen, nu je dood
bent!" En zij staart met verschrikte, wijdge-
opende oogen naar de bovennatuurlijke ver-
schijning.
„Niet dood, maar met ziekteveriof! Doode
•menschen krijgen geen ziektevedlof. „Het bo
vennatuurlijke door het alledaagsche willen-
die verjagen, vraagt Guy kalmweg: „Vraag
je me niet te eten?"
„Eten voor een geest!" aldus de luide
kreet, die over Hermoine's bleeke lippen komt.
Zij grijipt haar gebedenboek en het vergulde
kruis, dat op de buitenzijde prijkt, boven
haar hoofd houdend stamelt zij„Exorcisare
te!"
Maar hij roept: „ik ben geen geest, be-
zweer me dus niet, alsof ik een spook ware!"
„Geen geest? Onmogdijk! Ik fad) over je
getreurd, sinds sinds dat verschrikkelijke
oericht over den slag op het ijstoen die
wreede Engelsche moordauaar en zijn man-
nen je heb&« gecVjod."
Men schrijft ons:
In het „Radio-nummer" van „Wereld-
taal" (1 Aug. 1924) lazen wij eens „De
Radiotelefonie kan internationaal het maxi
mum van effect slechts bereiken door uitzen-
ding in de Internationale taal „Esperanto".
Aan de waarde dezer uitspraak moge door
Esperantisten niet getwijfeld worden, voor
hen, die wel van de Radio gebruik maken,
doch tot op heden geen voldoende kennis van
het Internationale vervoermiddel des gedach-
ten „Esperanto" namen, moge eenige toe-
lichting hierbij dienen.
Allereerst dan de bewering gestaafd, dat
Esperanto werkelijk aan het abjeetief „Inter-
nationaal" beantwoordt.
Wij mogen de internationaliteit eener zaak
zeer zeker niet afmeten naar den omvang,
die deze in onze eigen, naaste omgeving
heeft weten te bereiken; deden wij dit, het
oordeel ware fataal. Hoe zeer ons land ook
moge uitblinken in meer dan een opzicht
boven zijn buren, inzake het zich aanpassen
van internationale bewegingen als die van
Esperanto er een is, komt het vaak een beetje
al te kalm achteraan, en zoo zien wij gebeu-
ren, dat, in dit geval, Esperanto in vele,
groote als wel kleine naties een min of meer
officieele erkenning en steun ondervindf, ter-
wijl in ons vaderland het begrip omtrent de
ind-erdaad groote waarde van de wereld-
hulp-taal idee nog niet in de regeerende krin-
gen heeft vermogen door te dringen.
Een betoog hier, waarom judst Esperanto,
gesteld dat de noodzakelijkheid1 eener intern.-
huLp-taal algemeen werd erkend, zou ons te
ver voeren; noch wenschen wij te spreken
over de gemakkelijkheid waarmede bedoelde
taal door haar 16-regelige, geen uitzonde-
ring kennende gramatica, kan worden aan-
geleerd. Doel is hier slechts te wijzen op het
verband, dat er bestaat tusschen deze taal
en de thans de geheele wereld veroverde ra-
dio-telefonie, alsmede op het gebruik, dat
zeer velen reeds van beiden maken.
Dat het een onbetwistbaar feit mag ge-
noemd wordlen, dat bij de, juist door de radio
naar voren tredende universiteit der over de
geheele wereld gesproken talen, van belang
is, een taal te bezigen, inplaats van meerde-
re vragen geen nader betoog, waar het tbch
iedbr duidelijk moet zijn, dat niet elke radio-,
gebruiker bereid of in staat is om buiten zijn
moedertaal, een of meerdtere vreemde talen
te leeren op een wijze, dat hij er practisch
nut van trekken. En toch, welk een genot zou
„Neen, mij niet. Hoewel zij mij wel hebben
toegetakeld, een houw op het hoofd, een kogel
in de borst. Ik wil je bewijzen, dat ik niet dood
ben. Zijn dit lippen van een geest? Herinner
jij je ze niet meer?"
Daar Hermoine zich bijna niet staande kan
houden, grijpt Guy haar om het middel en
maakt een einde aan haar zuchten en jamme
ren op een wijze, die altijd bij een mooie vrouw
moest worden toegepast.
Misschien is het vuur van zijn kussen oor
zaak, al zijn er heel wat noodig om haar te
overtuigen, dat zij plotseling snikkende sta
melt:
„In leven. Ja, ja, je leeft inderdaad! Je
hart klopt tegen het mijne. Mijn Guido leeft!"
En zij barst in tranen uit, alsof smart, geen
vreugde haar ten deel ware gevallen. Maar
gelukkig heeft zij een vlotte en krachtigen
trooster aan haar zijde en weldra maken haar
tranen plaafs voor lachjes, haar zuchten wor
den liefdebetuigingen en haar oogen stralen
van vreugde.
Wat Guy betreft, hij haalt de schade in,
welke hij door gedwongen afwezighedd heeft
geleden, op een wijze, dat Alva s dochter
bloost en verrukt is, maar ten slotte toch zacht
zegt:
„Je behoeft me niet zoo dikwijls fe bewij
zen, dat je nog leeft. Ik weet nu wel, dat het
geen spook is, dat me kust." Maar niet eenfg
verwijt in haar stem vervolgt zij dan:
,En waarom liet je mij zoo lang om je treu-
ren?
Chester,
geen gevanne
nen?
het voor velen niet zijn, het fn zoo diverse
spraken door de radio uitgezondene onrnid-
diellijk te kunnen opnemen en verwerken; wat
al schoons gaat er in de aethergolven verlo
ren, waar maar al te vaak voor doovemans
ooren wordt uitgezonden, niet omreden die
ooren niet luisteren, maar omdat zij niet
verstaan kunnen. En welk genot zou het niet
geven, indien de voor 'n internationaal ge-
hoor gegeven redevoeringen, onderzoekin-
gen, lezingen, e. d ook internationaal ver-
staanbaar zouden zijn.
Dat we die richting niet alleen in-moeten,
maar ook in-gaan, vinde een bewijsgrond in
de energieke pogingen daartoe, aangewend
door vooraanstaande particuliere personen
in de Esp. beweging, als wel door officieele
instituten.
Een eigen zendstation van de (U)niversale
(E)speranto (A)socio te Geneve draagt
reeds zorg voor verspreiding der wereld-
hu'lptaal-gedachte. Special radio-tijdschrif-
ten, als b.v. de Argentijnsche Radio-Revue
stelt hare kolommen wekelijks open ter op-
name van vaak zeer interessante Esp. Arti-
kelen. Reeds zijn er Radiotijdschriften in
Esp. o.a. Radio-Revue (Parijs).
Radio-stations, als het zendstation „Bar-
celona", „C. V. L." in Mexico geeft Espe
rantisten gelegenheid over door deze ge-
wenschte onderwerpen te spreken; het sta
tion der Telegrafische school in Parijs, dat
met toestemming van den Min. van Post en
Telegrafie, door Prof. Bart, van de Parij-
sche school voor politieke wetenschappen, cen
Esp. cursus geeft, Esp. annonces worden o.a.
versipreid door het machtige radio-station
„W. C. C. O." te Minneapolis (U. S. A.)
alsmede Esp. liederen en redevoeringen.
En dat dergelijke door de radio gegeven
Esp. ursussen in den smaak van het radio-
lievend publiek vallen, moge blijken uit de
meer dan 1200 leerboeken, die alien reeds in
Komgsberg en Oostelijk-Pruisen werden ver-
kocht, naar aanleiding van de door het St.
Konigsberg gegeven Esp. cursus; ook Miii>
ster bracht het op dezelfde manier tot ruim
diuizend verkochte leerboeken.
En, last not least, voerde de Moskousvhe
Raad van het Syndicaat, Esp. als leervak of-
ficieel in de leerprogramma's van de radio-
lessen van de arbeiders in.
Over het belang van Esp. voor den radio-
liefhebber dUs hier niet meer, of moeten wij
hier nog aanvoeren, dat gelukkig ook in ons
land reeds talrijke „Radiisten", juist dank
zij de radio Esperanto gingen leeren'
De heer Ir. J. G. R. Isbrucker, die 14 Juli
1924 reeds door het radio-station van den
heer Middel raad te IJmuiden sprak, zei het
zoo juist: „Wat voor nut heeft het als mijn
woorden verder gedragen worden, als ze
straks uiteen vallen als onverstaanbare klan-
ken; als de ether-golven, hoe goed ook ge-
moduleerd, die door geen grenzen worden
tegen gehouden, straks dood loopen tegen
den ondoordringbaren muur van het taal-
verschi'l?"
Radio en Esperanto zijn eigenlijk zoo iets
als zuster en broeder. Het-fbnge zusje is
echter den ander ras bovenTiet hoofd ge-
groeid, omdat het groote publiek ten alle
tijde zich gemakkelijker meester zal maken
van een concrete, dan van een abstractie. De
tijd zal echter leeren, dat het een niet zonder
het ander gaat en zoo zullen wij het mogelijk
nog beleven, dat Esperanto de achterstand
ten opzichte van algemeene toepassing en
verbreidheid, tegenover de Radio inhaalt en
zullen wij nog eens in de gelegenheid zijn
waar te nemen, dat het bezit der kennis van
Esperanto een evenzeer gevoelde behoefte
uitmaakt van het groote publiek als het bezit
van een eigen radio toestel.
Een toestel op de juiste golflengte inscha-
kelen was tot voor kort voor velen nog een
kunst; thans gaat het hen vaardig af
het in gebruik nemen van Esperanto, dus het
zich verschaffen van de noodige kennis daar
toe, zal misschien voor even zoovelen even-
eens in den beginne minder gemakkelijk val
len maar is ook hier (thans figuurlijk) de
juiste golflengte gevonden, dan wordt ook
dit een „weet" en zal het gebruik van de in
ternationale wereld hultaal Esperanto, dat
van de radio spoedig evenaren.
Nord-Holanda Esperano Propagando
Komitato.
Secretariaat: Assumburgstr. 18, Beverwijk.
Inlichtingen bij Th. J. HOUT, Spoorstraat
63, Alkmaar.
Gemengd Nieuws.
ONDERZOEK VAN CHAUFFEURS EN
CANDIDAAT-BESTUURDERS VAN
MC
lOTORR IJTUIGE N.
De geneeskundige medewerker der
Crt. schrijft o.a.:
N. R.
Toen voorjaar 1924 de Bond van Bedrijfs-
autohouders aan het hoofdbestuur der Neder-
landsche Maatschappij tot bevordering der
„Gevangenen geweest," zegt
„Gevangen? Ze maken toch
„De Eerste der Engelschen doet het wel!
Bovendien was ik gewond," bromt Guy, een
weinig van zijn stuk gebracht.
„0 ja, die zware wonden van je. Ikik
zal je verplegen."
„ja, onder jouw handen hoop ik bijtijds
weer de oude te zijn," zegt hij, met stralend
gelaat, en opgewonden vervolgt hij
„Ik word niet beter, vdor ik
„Nu, voor jij?"
„V6or ik met je getrouwd ben."
„Jij met mij getrouwd bent?" En een bios
overdekt Hermoine's gelaat, terwijl zij de oo
gen neerslaat. Maar toch glanzen deze van
blijdschap.
„Ja, op dit uitstapje trouw ik je!" Chester
zegt dit tluisterend maar vastbesloten.
Doch Hermoine doet hem verbaasd staan,
want zij antwoordt hem met dappere oogen
aankijkend op niet minder vastberaden toon:
„Ja op dit uitstapje zal je met me trouwen."
Maar dan gaat ze stamelend voort:
„Ik zou niet nogmaals zulk een onrust en
droefheid kunnen dragen. Wanneer je weer
naar het front gaat, vergezel ik je; kolonel
Guido Amati die Midina zal dan een vrouw
hebben. Maar je kunt niet daaraan denken
zoolang je niet geheel in orde bent, en dat zal
lang duren, vrees ik," en het meisje kijkt naar
een klein litteeken op het voorhoofd van haar
geliefde, alsof het een doodelijke wonde ware.
Hij vervloekt intusschen zichzelven als een
harteloos wezen, dat hij haar zoo lang om
hem heeft doen treuren, ongeacht zijn plicht
en zijn eed aan zijn vriend, want op haar ge
laat zie hij duidelijk de sporen, welke het leed
er op heeft achtergelaten- - -v
geneeskunst om voorlichting vroeg in zake
geneeskundig onderzoek van chauffeurs be-
sloot dit het vraagstuk in zijn voile breedte te
doen bestudeeren om te kunrfen beoordeelen
hoe zulk een onderzoek moest worden inge-
richt (zoodat het in de praktijk geen groote
bezwaren geeft, in korten tijd is te verrichten
en niet te groote kosten met zich brengt). Des-
wege werd toen een commissie benoemd om
rapport uit te brengen „over de wenschelijk-
heid van geneeskundige keuring en psycho-
technisch onderzoek van chauffeurs, over de
eischen die daaraan gesteld moeten worden.
over de samenstelling van het formulier en de
inrichting van het onderzoek".
Thans zijn in de Handelingen der Neder-
landsche Maatschappij tot bevordering der
geneeskunde een drietal stukken opgenomen
die op de resultaten van dezen commissoria-
len arbeid direct of indirect betrekking heb
ben.
a. Rapport der commissie. (Dit ongeda-
teerde stuk blijkt bij nader onderzoek reeds in
Sept. 1924 het hoofdbestuur bereikt te heb
ben).
b. Keuringsreglement voor chauffeurs en
handleiding voor de toepassing van het keu
ringsreglement. (Dit ongedateerde stuk.
waaraan de geleibrief ontbreekt blijkt bij na
der onderzoek reeds in Nov. 1925 het Jioofd-
bestuur bereikt te hebben).
c. Een aanvullend rapport opgesteld door
huisartsen- en specialisten-commissies als ad-
viseerende commissie van het hoofdbestuur.
(Dit ongedateerde stuk blijkt na onderzoek
enkele weken oud te zijn.
Het meerendeel der commissieleden is van
meening dat het onderzoek in de praktijk
slechts in handen zal kunnen worden gegeven
van psychiligen, die te beschikken hebben
over speciaal daarvoor ingerichte instituten.
Door een deel der leden dezer commissie?
wordt voorgesteld het psychotechnisch onder
zoek facultatief te stellen, een ander deel
meent dat het zoo ware in te richten, dat met
eenvoudige middelen een oordeel te vellen is
over aandachtsconcentratie, aandachtsver-
moeibaarheid, aandachtsdistributie en vgst-
heid tegen stoornissen, op grond van welke
bevindingen althans vele ongeschikten kun
nen worden uitgeschakeld. Algemeen werd
een zeer ver doorgedreven psychotechnisch
onderzoek niet wenschelijk geacht: 1. omdat
dit wetenschappelijk onvoldoende gegrond-
vest is; 2. wijl een dergelijk onderzoek prac
tisch vanwege het zeer groot aantal candida-
ten niet door te voeren is. Het tijdroovend ka-
rakter van het onderzoek en de kosten voor
reis en tijdverzuim maken zoo'n onderzoek te
duur.
UITGRAVING VAN VOORHISTORI-
SCHE GRAFHEUVELS Tf: HILVERSUM.
De als de „Zeven bergjes" bekende graf-
heuve's, gelegen ten noorden van het fietspad
dat van Hilversum, via't Bluk, naar Laren
voert, werden het vorige jaar reeds ten deele
aan een systematisch onderzoek onderworpen.
Zooals reeds destijds (N.R. Crt. 8 Juni '25.
Av.) door ons is gemeld, werden toen een
drietal koepelgraven uit den jongeren steen-
tijd en een heuvel uit den bronstijd uitgegra-
ven. Thans zijn nog een zestal heuvels onder-
zocht (in het geheel waren er dus niet zeven,
maar tien). Dit werk, dat vanwege het Rijks-
museum van Oudheden te Leiden, onder lei-
ding van dr. A. E. Remouchamps, conserva
tor aan genoemde inrichting plaats had, heeft
onverwacht gunstige resultaten opgeleverd.
Inderdaad waren al deze heuvels reeds door
ondeskundigen ernstig beschadigd en vergra-
ven. In enkele gevallen v/aren zelfs kuilen tot
in de heuvelzool gegraven; vooral de grootste
heuvel van ongeveer 18 M. diameter, die op
het hoogere gedeelte van het terrein is gele
gen, had van dit vandalisme zwaar geleden.
l och kon nog worden vastgesteld dat men
hier ook met een koepelgrafheuvel te doen
had. Het typische, roodbruin gekleurde zand,
de sterk dooraderde kern en een zeer duidelijx
te onderscheiden standspoor, bewezen dat hier
eenmaal een houten koepelvormige bouw over
het gras opgericht was. De lijkkuil, die nog
als een donkergekleurde plek was te herken-
nen, bevatte geen enkele bijgave, het skelet
was totaal verteerd.
De iets kleinere heuvel (15 M. in diameter),
die in de onmiddellijke nabijheid van eerstge-
noemde ligt, bleek van identieken aard te zijn.
Hier werden nochtans in den lijkkuil een
prachtige zonnebeker, alsook drie vlijmscher
pe pijlpunten van vuursteen gevonden. Doch
van het grootste belang was het vinden van
een klein bronzen of koperen voorwerp, waar
aan nog enkele houtresten kleefden. Indien dit
voorwerp, dat voorloopig in den klomp aarde
waarin het zich bevond is gelaten en zoo weg
genomen, niet totaal verteerd blijkt te zijn
dan zal wellicht nog kunnen worden vastge
steld, of men hier met een kleinen dolk van
brons of koper te doen heeft. In ieder geval is
hiermede nogmaals een bewijs verkregen van
Even later doet Hermoine haar geliefde
opschrikken. Zij roept plotseling uit: „Wat
is die kleine Busaco toch een kraan van een
profeet! Hij moet vast en zeker over het twee-
de gezicht kunnen beschikken!"
,De Busaco? Heb je dien dan ontmoet?
vraagt de pseudo-Guido Amati met eenige
ongerustheid in zijn stem.
„Ja, hij ligt in garnizoen op fort Lillo, na
voor herstel van zijn gezondheid hierheen te
zijn gezonden. Na den slag op het, ijs, was
er vorst bij de wonden van het arme luitenan-
tje gekomen. Toen ik vernam, dat hij je het
laatst had gezien, mijn Guido," en zij
grijpt hem daarbij zijn hand, alsof zij bang
was hem opnieuw te verliezen „liet ik hem
bij mij ontbieden en handig hoorde ik hem uit,
quasi uit belangstelling voor een kennis,
o, ik laat niemand iets van mijn gevoelens be-
merken! en vroeg, hoe je gesneuveld waart.
Nu, hij verhaalde het mij, doch voor hij ver-
trok zeide hij nog:
„Ik zou haast willen wedden, dat het niet
de laatste maal is geweest, dat u hem ge
zien heeft!" „Hoedat zoo?" vroeg ik, terwijl
waanzinnige hoop me haast mijn" bezinning
deed verliezen, „u heeft hem toch zien vallen?
„Ja," antwoordde de Busaco onachtzaam en
ik vond henj toen verschrikkelijk harteloos,
„maar mijn vriend, kolonel Guido Amati
heeft, evenals een kat, negen levens, en thans
heeft hij er een van opgeofferd." „Heeft hij
kunnen vermoeden, dat men je leven sparen
zou?"
Wordt vervolgd).
