Alkmaarscfie Gouraoi
If36
Mijn indrukken uit Amerika.
FEUILLETON.
EEN GOED
ZAKENMAN
ADVERTEERT IN DE
ALKMAARSCHE COURANT
Its
Be dochter van Alva.
No. 164 1926
Honderu Acht en Twintigsts Jaargang.
Donderdas; 15 Jul!.
Rechfezaken.
ARRQNDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
Zitting van 13 Juli.
RIJWIELDIEFSTAL.
De te Beverwijk geboren, te Amsterdam
wonaade en thans gedetineerde verdachte
Petrus W. stond terecht ter zake diefstal
van een rijwiel, gepleegd in den nacht van
12 op 13 Juni te Castricum, ten nadeele van
den bloembollenhandelaar P. Heere aldaar.
Verdachte is dien avond in den omtrek ge-
zien en heeft werk gezocht. Ook bij den ge-
tuige heeft de verdachte zich aangemeld.
Vermoedelijk heeft hij toen een rijwiel in de
schuur gezien en zich hiervan meester ge-
maaW'. Verdachte bekende zulks dan ook.
Aanvankelijk had hij dit plan niet, doch toen
hij geen werk kon krijgen is hij tot den dief
stal overgegaan. Hij is te Haarlem, nog in het
bezit van het gestolen rijwiel, door de re
cherche aangehouden.
De officier, iwijzende op het welgevuld
strafblad van verdachte, vorderde 1 jaar ge-
yangenisstraf.
lie verdediger, mr. Schenkeveld, achtte het
oogmerk der wederrechtelijke toeeigening niet
yofkomen bewezen en vestigde daarop de
aandacht der rechtbank. Pleiter refereerde
zich voorts aan haar oordeel.
i, NOGMAALS RIJWIELDIEFSTAL.
Op 18 Juni j.l. is het rijwiel van W. Smal
ontvreemd door zekeren S. B. v. d. B., een
:3Q-jarig smid te Amsterdam, die voor dit
feit werd gedetineerd en thans terecht staat.
Verdachte werd kort nahet plegen van het
feit aangehouden en was nog in het bezit
van het gestolene.
De getuige B. v. Vltiet heeft in dit drama
een belangrijke rol gespeeld en legt een om-
standige verkfaring is, die met groote be-
langstelling wordt aangehoord.
Verdachte beweert het rijwiel op de markt
te hebben gekocht voor 5. Hij verkeerde
onder den- invloed van sterken drank.
Verdachte ontkent thans, de fiets van ge
tuige Leerdam, bekend als rooie Wlltm, te
hebben gekocht. Aanvankelijk heeft hij- dit
opgegeven aan de politie.
Het O. M. eischt 1 jaar gevangenisstraf.
Verdediger, Mr. Josephus Jitta, was van
meening, dat niet is komen vast te staan het
oogmerk der wederrechtelijke toeeigening.
Ook omdat verdachte verkeerde onder den
invloed van stetken drank.
Pleiter wekte noch het primaire, noch sub-
eidiaire bij dagvaarding ten laste gelegde
wettig en overtuigend bewezen en conclu-
deerde vrijspraak, subsidiair een voorw. ver-
oordeeling.
Verdachte is reeds 8 maal wegens diefstal
veroordeeld. Uitspraak a.s. week.
DIEFSTAL MET BRAAK.
De 26-jarige Dirk v. L geboren te Utrecht,
thans gedetineerd, moest zich verantwoorden
ter zake poging tot diefstal met inbraak in
den nacht van 19 op 20 Juni te Alkmaar, aan
den Kennemerstraatweg, ten huize van den
heer Joost Veenenbos, hypotheekbewaarder
aldaar.
Verdachte heeft zich's nachts ten 12.55 uur
toegang verschaft tot.de woning door het in-
slaan van een glasruitie en het wegschuiven
van een grendel, waardoor de deur van de
keuken kon worden geopend.
De heer Veenenbos had een verdacht geluid
gehoord en is met zijn hond naar beneden
gegaan. Hij heeft echter niets bespeurd, dat
Hem abnormaal voorkwam en dus is hij weer
naar boven gegaan.
De dienstbode heeft echter's morgens ge-
constateerd, dat ongewenschte bezoekers zich
des nachts in de woning hadden opgehouden.
De onverwijld met het gebeurde in kennis ge-
stelde politie heeft verdachte aangehouden
nabij het stoomgemaal Boekel.
Verdachte bekende. Hij heeft een ruitje ver-
broken.
De heer Veenenbos mist nog steeds de sleu-
tel van de kelderkast.
Verdachte stond voorts terecht omdat hij
zich dienzelfden nacht toegang heeft ver
schaft tot de woning van den heer van Midr
dendorp, gymnastiekonderwijzer, wonende
aan den Kennemerstraatweg te Alkmaar, al-
waar hij gelukkiger was en eenige bankbiljet-
ten en sieraden heeft ontvreemd.
Deze beide zaken zijn door de rechtbank
samengevoegd.
De heer Middendorp deed uitvoerig mede-
deelingen omtrent zijn bevindingen in den
flacht van de inbraak. Hij is per fiets den ver-
jJnoe'deTijTen inb'reker nagegaan, doch kon
ij heeft daarop de
hein niet meer ontdekken
politie gevvaarschuwd.
Verdachte erkende ook dezen diefstal. Ook
hier heeft hij een ruitje verbrijzeld. Hij heeft
weggenomen twee bankbriefjes van 10 gul
den, eenige centen en twee gouden vingerrin
gen. De centen zaten in een bruine portemon-
naie. Hij heeft ook nog meegenomen een
broodmes en een stuk brood.
De officier acht het zeer noodzakelijk de
maatschappij en burgers tegen menschen als
beklaagde te beschermen. Verdachte is reeds
meermalen ter zake vermogens delicten ge-
straft en is gevaarlijk voor de gemeenschap.
Eisch 5 jaar gevangenisstraf.
Mr. Smal, noemt verdachte het zwarte
schaap der familie, de zieke loot op een gevon-
den stam. Hij is zwak van karakter en een
psychopaat.
Bovendien verkeerde hij door aanhouddng
in een verkeert milieu.
Pleiter wees op het nut van een psychia-
tisch onderzoek in deze zaak en refereert zich
aan het oordeel der rechtbank, vertrouwde
dat deze de zaak ernstig onder de bog en zal
willen zien.
DIEFSTAL VAN LAMMEREN
UIT DE WEIDE.
De kooplieden C. B. en P. K., wonende te
Ursem, thans gedetineerd in het Huis van
Bewaring, stonden terecht ter zake diefstal
van lammeren uit de weide, aan verschillende
veehouders toebehoorende. Zulks in het tijds-
verloop van MeiJuni.
De veehouder A. M. Groot te Rustenburg
heeft gemist een lam op 14 Mei. Ook van den
veehouder Donker uit Berkhout werden twee
lammeren en een schaap ontvreemd.
Verdachten ontkenden deze diefstallen.
De veehandelaar v. d. Bussen heeft op de
markt te Alkmaar 5 lammeren gekocht. Door
werdachte K. is een van die lammeren weg
genomen. De lammeren waren reeds ter ver-
voer op een wagen geladen.
De veehouder J. Koster te Avenhorn con-
stateerde op Zondag 9 Mei dat een stuk van
de staart van zijn in de weide loopend paard
was afgesneden.
Verdachten bekenden dien nacht, 8 op 9
Mei, meerdere paarden van dit sieraad te
hebben beroofd. Ook het paard vaja den land-
bouwer C. Groen was van een stuk van den
staart beroofd. Hetzelfde lot onderging het
paard van Hendrik Band.
De officier wenschte een zeer strenge straf
te vorderen, overeenkomstig den aard van het
misdrijf.
Eisch tegen B., die reeds werd veroordeeld,
entegen K. B. 1 jaar gevangenisstraf.
De ambtshalve toegevoegde verdediger
mr. Thomas, van Hoorn, riep speciaal voor
2en verdachte de clemecitie der rechtbank in.
Ook wat betreft verdachte B. verzocht verde
diger de clementie en refereerde zich aan het
oordeel der rechtbank.
Hierna sluiting der zitting.
dochter, vmdt het heel wat prettiger in een
wit boordje of een zijden jurkje langs de bree-
de avenues der groote centra te flaneeren,
asE
Door Dr. Neil van Aken.
VIII.
New-York, 16 Juni.
Iederen keer als ik hoor of lees over den
erbarmelijken toestand van het boerenbedrijf
in Amerika, denk ik aan het oude liedje van
den dichter Poot over den Hollandschen boer,
waarvan mij de volgende regels te binnen
schieten
„Hoe genoeglijk rolt het leven
Des gerusten landmans heen,
Die zijn zalig lot, hoe kleen,
Om geen koningskroon zou geven".
Ik weet niet of het oude liedje nog wel hee-
lemaal op den tegenwoordigen Hollandschen
boer toepasselijk is. Doch dit weet ik zeker,
dat de Amerikaansche boer van vandaag zich
niet zou herkennen in het portret van zijn
vakgenoot door den Hollandschen woordkun-
stenaar geteekend. 't Is waar, zijn leven rolt
nog steeds gelukkig, rolt steeds sneller en
sneller, in een Fordlje, en hij is nog min of
meer van een gerusten aara, te oordeelen
naar den politieken steun, dien hij schenki
aan de „droge" beweging van het land. Want
zinder het plattelann zou er van wette-
lijke geheelonthouding in Amerika geen spra-
ke zijn. Zijn lot is niet steeds zeer rooskleu-
rig, daarvan kunnen de Holland-Amerikaan-
sche hypotheekbanken getuige'n. Overigens
behoft men hem geen koningskroon als lok-
aas voor te houden om hem over te halen oe
boerderij te laten loopen. Een schrijfmachine
of een glimmend fabriekswertuig zijn voor
hem bekoring genoeg om. zijn melkemmer en
het heele boerengedoe in Sen steek te laten en
naar de stad te verhuizen.
De aantrekkelijkheden van het stadsleven
zijn wel een der voornaamste oorzaken, waar-
om de Amerikaansche „landman" steen en
been klaagt over zijn toestand. De boeren-
zoon, en dit geldt eveneens voor de boeren-J
dan in een boezeroen of een flanellen rok
achter paard of koe den tijd door te brengen
Bovendien, de loonen op een kantoor of mo-
del-fabriek zijn drie maal hooger en de werk-
uren tweemaal korter, dan die op 'n boerde
rij. En alhoewel thans iedere boer in zijn auto
binnen enkele minuten Charlie Chaplin of
Mary Pickford kan gaan bewonderen op het
„zilveren doek", toch heeft het p'attelands
theater niet die bekoring van het muziek en
dans, die de stad aanbiedt. Dit verhuizen
naar de groote centra is natuurlijk nog erger
geworden na het in werking treden van de
wet op de immigratie. Vroeger hadden de
groote industrieen een overvloed van werkvolk
uit de gelederen van Italiaansche, Poolsche
of Russische immigranten, die met een betrek-
kelijk klein werkloon tevreden waren en zoo-
doende den geboren Amerikaanschen werk-
man uit de fabrieken verdrongen. Doch nu is
het anders. De industrie heeft groote behoefte
aan werkkrachten en betaalt hooge loonen.
En de boerenjongen is de eerste, die luistert
naar de lokstem van de fabriek met haar
glanzende machinerieen, haar ruime eet- en
danszalen voor het personeel, haar gratis me-
disch toezicht, haar ongevallenverzekering,
haar uitkeeringen uit de winst etc.
Doch de grootste, en au fond, de eenige
oorzaak van den ieruggang van het boerenbe
drijf in Amerika is: dat het niet betaalt. Ik
wil hier niet uitweiden over het protectie-
systeem van Amerika, dat tengevolge heeft,
dat de boer, zooals trouwens iedere consument
van gefabriceerde artikelen, 'een dubbele prijs
moet betalen voor zijn huishoudelijke benoo-
digdheden, zooals kleeren, meubilair, machi
nerieen, enz., terwijl zijn eigen producten
weinig of geen voordeelen van protectie ge-
nieten. De armoede van den boerenstand is
meer toe te schijven aan de onbekwaamheid
van den landbouwer en de slappe methode
van boeren, die hij volgt. Ik heb nu vooral op
het oog den boer van het Westen en het mid
den-Westen, niet de vruchtenkweeker van Ca
lifornia of Florida, niet den bekwamen zuivei-
boer van Minnesota of Wisconsin. Ik bedoel
de vijf millioen boerengezinnen, die hun
brbod trachten te verdienen met het kweeken
van granen, zooals tarwe, rogge, en vooral
mais, de zoogenaamde „grain farmers" in de
Staten Iowa, Kansas, de tweede Dakota's,
Montana, Illinois, Nebraska.
De Hollandsche boer, of liever, argricul-
turist, heeft geen idee van de slordige en pri-
mitieve methoden, die de Amerikaansche
graanboer volgt. Als deze de kennis had en
de vlijt van den tarweboer van Zeeland of
Westelijk Noord-Brabant of Friesland, of
liever, als de Hollandsche boer zich kon over-
planten op de uitgestrekte boerderijen van
zijn vakgenoot in de bovengenoemde Staten,
zou de heele graanstreek van Amerika in tien
jaar tijd in een paradijs herschapen, mits na
tuurlijk diezelfde Hollandsche boer zijn ar-
beidzaamheid en kennis niet in Holland had
achtergelaten. Het jammcrlijke van de zaalc
is echter, dat in de weinige Hollandsche ne-
derzettingen in de graanstaten van Amerika
de Hollander dezelfde methode volgt als zijn
Amerikaaooche buurman. Daarom ook deelt
hij hetzelfde lot ate de Amerikaansche boer.
Laat ons een typische boerderij nemen^ van
Noord-Dakota of Montana. Het land is vlak,
zooals in Holland. Met uitzondering van de
zoogenaamde diroge gewesten, waar geen
besproeiiing mogelijk is, of waar de regenval
te kort schiet (en zulk land is alleen geschikt
voor de schapenteelt) is het land in zijn oor-
spronkeiijlken staat zeer vruchtbaar. Het is
bedekt met een dtiikke laag zware klei, die
door de eeuwen heen is verrijkt met het
vergane gras, dat door de groote kudden van
buftels jaren en jaren terug, met den grond
vermengd is. De piomer, die daar 70 a 80
jaar geleden met zijn huisgezin voor net eerst
aankwam, koos een lap grond, dien hij niet
overzien kon en vestigde zich als eigenaar.
Hij had het land maar voor het nemen, zoo-
veel als hij verkoos, misschien 160 of 320
acres (van 64 tot 128 Hectaren) en begon te
boeren. Hij Hep Hchtjes met zijn ploeg over
den grond, giing er met de egge over heen
en stak zijn hand in een guillen zak zaad-
goed, dat hij naar de vier winden verspreid-
de, in de verwachting, dat zijn eerste oogst
hem rijik zou maken. Toen die eerste halmpjes
boven den maagdelijken grond kwamen kij-
keo, Het hij het land aan Moeder Natuur over
en huurde voor zichzelf een stal en woning.
Het najaar kwam en de oogst wenl rijp,
Niettegenstaande de slordige methoden, die
hij gevolgd had, verdiende onze boer geld ge
noeg om door den winter te komen," nieuw
zaadgoed te koopen en zijn bedrijf een weinig
uit te breiden. Hij kocht een tweede span ver-
sche paarden, een melkkoe, wat kippen en
ging zoo zijn tweede jaar tegemoet. Dezen
keer kon hij wat dieper ploegen en twee keer
STELT ALLES IN HET WERK OM ZIJN
OMZET STEEDS HOOGER OP TE VOE-
REN.-ZEER ZEKER ZAL HIJ DE PU8LI-
CITEIT VAN EEN ZEER VEEL GELEZEN
DAGBLAD ONONTBEERLIJK WETEN -
NEEMT DIT EENS IN OVERWEGING EN
SLUIT EEN REGELCONTRACT BIJ DE
ALKMAARSCHE COURANT. DIE IN ALLE
KRINGEN HAAR LEZERS TELT.
eggen- Weer was de opbrengst bevredigend.
Intusschen kwamen de zaaimachine, de zelf-
binder en de dorschmachine om zijn werk te
vergemakkelijken. Dat gaf hem tijd om zijn
klein koninkrijk te omheinen, een nieuwe pomp
en watermolen te installeeren en de wegen
naar het naaste station te verbeteren. En zoo
bleef hij boeren. En zoo boert hij vandaag.
Inmiddels heeft die grond misschien zestig of
meer tarwe- of maisbogsten opgeleverd, zon-
der bemesting, zonder rotatie van gewassen,
zonder braak te liggen, totdat dezelfde boer
derij, die voor zijn grootvader misschien 20
a 25 bushels tarwe opleverde per acre (een
bushel is ingeveer 60 pond) nu slechts 8 of 9
bushels opbrengt, nauwelijks genoeg om hem
in de gelegenheid te stellen zijn boter, zijn
spek, zijn kaas en gecondenseerde melk en
zijn ingemaakte groenten te koopen. Te koo
pen? Ja, want de typische graanboer heeft
het geduld niet zijn producten voor eigen ge-
bruik aan te wenden. Zijn melk verkoopt hij
aan een naburige fabriek, zijn varkens en zijn
vet vee zendt hij naar Omaha of Chicago en
zelf leeft hij van den kruidenierswinkel, waar
hij dubbele prijzen moet betalen voor de le-
vensmidden, die hij zonder veel moeite had
kunnen produceeren, doch wat hij te omslach-
tig vindt.
Geen wonder, dat de Amerikaansche graan
boer jeremieert, terwijl zijn tegenhanger in
Holland, met een boerderij van slechts 15 of
20 Hectaren welvarend is.
Gemeng-d nieuws.
DE KONINKLIJKE FAMILIE.
De correspondent van het Hbl. te Geneve
meldt:
De Koningin is vrijwel hersteld en deed
Dinsdage na een vijftal dagen haar vertrek-
ken niet te hebben verlaten, een wandering
van een half uur in de omgeving van Sankt
Beatenberg. De koningin blijft vermoedelijk
tot a.s. Maandag te Beatenberg en reist dan
naar Nederland terug.
Prins Hendrik en prinses Juliana bezoch-
ten gisteren het Jungfraujoch Zij gingen per
automobiel tot Orindelwald en namen daar
den bergtrein naar het Jungfraujoch, waar
het middagmaal werd gebruikt.
De Prins en de prinses zouden gister de
terugreis naar Nederland aanvaarden.
MINISTER DONNER OP REIS.
De Minister van Justitie, mr. dr. Donner,
heeft gister een bezoek gebracht aan de bij-
zondere strafgevangenis te Leeuwarden en
de strafgevangenis te Groningen. Hij zal
morgen de Rijkswerkinrichtingen te Veenhui-
zen bezoeken.
BE DRIE GERI JEN DOOR MIDDEL
DER VALUTA.
Er vertoeven op het oogenblik in ons land
een paar verteggpwoordigers van een metaal-
warenfabriek in Frankrijk, dicht bij de Zwit-
sersche grens, die ook te Rotterdam verschil
lende metaalwaren, zooals machineonderdee-
len, voor schijnbaar «iagen prijs te koop aan-
bieden. Zij brengen dan de jjegadigden in
den waan,, dat dezen voor Fransche francs
koopen. Op den orderbrief staat echter, tus-
schen andere woorden verborgen, dat de prij
zen -naar Zwitsersche francs berekend zijn.
De order wordt zeer klein geschreven en in
duplo opgemaakt, waarna de kooper de order
teekent.
De factuur, welke eenige dagen later met
de goederen wordt ontvangen, vermeldt in
duiaelijke letters Schweizerische Franke of
Francs Suisses, zoodat de prijs ongeveer acht
a tienmaal zoo hoog wordt als de kooper
zich aanvankelijk voorstelde.
Op de prijslijsten en prijscouranten staat
in een hoekje dat
francs berekend is
de prijs naar Zwitsersche
Daar de goederen door de
koopers besteld en ontvangen zijn, is geen
verhaal meer mogelijk Reeds is een firma
voor ongeveer 1000 benadeeld.
De politie waarschuwt het publiek tegen
dergelijke praktijken.
BRANDEN.
Door onbekende oorzaak ontstond Dins-
dagmiddag brand in de woning van den heer
Maurisse in de buurtschap Ugchelen (gem.
Apeldoorn). Door het cordaat optredcii van
de brandweer bleef de naastgelegen woning
van den heer B. gespaard. De woning van
den heer Maurisse brandde geheel af. Verze
kcring dekt de schade.
Te Varsseveld brandde gisternacht de wo
ning van dentuinman H. K. totaal af. Oor
zaak onbekend. Verzekering dekt de schade.
VERDRONKEN.
Dinsdagavond is in de Vecht nabij Zwolle
tijdens het zwemmen verdronken eeti gepen-
sionneerd militair, oud-portier aan de bios-
coop.De man was ongehuwd. Voorbijgan-
gers zagen den man zich uitkleeden. Gerui-
men tijd later vond een visscher de kleeren.
De marechaussee vond in de kleeren een be-
drag van 1600. Het lijk is nog niet gevon-
den.
EEN MOLEN BEHOUDEN.
Het bestuur van den Wyckerpolder (Fr.)
stelde den ingelanden voor, den watermolen
af te breken en te vervangen door een wind-
motor. De leden wenschten dat niet, de mo-
len blijft en zal afdoende hersteld worden.
VEREENIGING VAN NED.
GEMEENTEN.
Na afloop der vergadering op Dinsdag-
morgen ving een autotocht aan, aangeboden
door de gemeente Middelburg. In een groot
aantal auto's en bussen werd naar Domburg
gereden, waar Middelburg den leden der ver-
eeniging en verdere genoodigden in het Bad-
hotel een lunch aanbood.
Na afloop werd naar de prise d'eau der ge-
meentelijke waterleiding bij de Oranjezon ge
reden, speciaal om onder leiding van den
hoofddirecteur der gemeentebedrijven een
kijkje te nemen bij de van wege de gemeente
Middelburg daar in de omgeving aangelegd?
beplantingen.
Te half vijf werd naar Veere gereden, waar
de oudheidkamer ten stadhuize werd bezich-
tigd en een blik werd gestagen op de vele pit-
toreske geveltjes in die plaats.
Van Veere werd naar Middelburg terug
gereden, waar in de Abdij de auto's werden
verlaten en velen een kijkje namen in de be
kende Abdijgebouwen.
Te halfacht had in het Schuttershof de ge
meenschappelijke maaltijd plaats.
Een verhaal uit den Tachtigjarigeh
Oorlog.
Door Archibald Clavering Gunter.
Vertaald door Mr. G. Keller.
niet
lui
„Hij heeft de kist met juweelen nog
weggehaald. Hij vreesde dat een paar
haar in het geniep zouden verdonkeremanen,
daar ze gemakkelijk is te hanteeren en ver-
heel wat kostbaarheden bevat."
Met een gesmoorden vloek over de overbodi-
ge vrees van den koopman, want hij wil nu
zoo gauw mogelijk vertrekken, snelt hij naar
het huis van senora Sebastian en treft daar
Volcker aan met vier matrozen, de laatste
ploeg.
„Heb ik u dan niet gezegd, dat ik er be-
zwaar tegen had overdag de schatkamer bin
nen te gaan?"
„Jawel, maar ik wilde de kans niet loopen
om de juweelen te verliezen," antwoordt de
koopman.
,,Nu, als het niet anders kan," bromt Guy,
„dan zal ik er nog wel eens in moeten." Hij
doet zulks en vindt alles zooals het geweest
is. Terugkeerend van zijn tocht onder de
gracht naar het gewclf onder het bastion van
den hertog met de kist met juweelen in de
hand, roept hij lachend:
Alles is nu in orde, hier heb ik het laatste
nestei van Alva."
„Heeft u weer aile deuren gesloten?"
„Zeker."
Zij leggen daarop de tegels weer op hun
plaats, waardoor de toegang tot het gewelf
wordt afgesloten en leggen daarop de kelder-
steenen. Vervolgens vegen zij het stof er over
heen en nadat de matrozen een stuk of wat
munten, die uit een der zakken zijn gerold,
hebben opgeraapt en in hun zak gestoken,
is de kelder van senora Sebastian weer in
denzelfden toestand als waarin zij hem heb
ben aangetroffen. Bode Volcker plaatst daar
op nog een flesch rum naast de snorkende
vrouw en met een zucht van verademing
schudden zij het stof van het huis van hun
voeten.
„Heeft u de uitklaringspapieren?" fluistert
Guy.
„Ja, ik haal ze,op van mijn kantoor"
„Best, wij zullen ons intusschen zeilklaar
maken," zegt de Engelschman, en de kist met
juweelen optillend, nadat hij er een doek over-
heen heeft geworpen, begeeft Guy zich aan
boord van de „Esperanza."
De equipage maakt zich gereed om die tou-
wen los te gooien en de Schelde af te zakken,
terwijl Guy ongeduldig wacht op dfe uitkla-
ringspapieren, daar elk oogenblik hem een
uur van angstige spanning toeschijnt.
Terwijl hij ongeduldig de straten inkijkt,
verschijnt Volcker bleek en zenuwachtig, zich
voortspoedend zoo snel als zijn dikke beenen
hem kunnen dragen. Hij ijlt hijgend de loop-
plank op en de papieren aan Guy overreikend,
stamelt hij:
„Kapitein Andrea Blanco, hier zijn de uit-
klaringsjfapieren."
„Gaat u nu weer aan wal?"
DE VALSCHE MEELDAUW.
In het „Tijdschrift over Plantenziekten" be-
spreekt ir. T. H. Thung zijn onderzoekingen
met betrekking tot een door de zwam Peronos-
pora parasitica veroorzaakte ziekte bij kool.
Deze ziekte treedt voorop op bij Savoyekool en
kenmerkt zich door zwarte stippen en sterre-
tjes op de bladeren. De voor de practijk be-
langrijkste conclusies, waartoe de onderzoe-
ker komt, zijn o. m.:
De zwam, in de practijk bekend onder den
naam van de „valsche meeldauw" der kool-
plantjes, veroorzaakt ook schade aan volwas-
sen kroppen, speciaal van Savoyekool, en
breidt zich ook in den bewaartijd uit.
De zwam is het geheele jaar door aanwe-
zig en woekert in den zomer voornamelijk in
de onderste bladeren der te velde staande
koolplanten.
„Neen, lieve hemel, wa-t ben ik geschrokken!
God helpe mij, ik durf hier niet te blijven.
Neem me mee naar de kajuit, er is iets ont-
zettends gebeurd."
„Wat*dan?" vraagt Guy, terwijl hij intus
schen order geeft de touwen los te gooien en
te vertrekken. Zij doen dat in een oogwenk
en Martin Corker neemt het roer ter hand.
Zoodra zij de Schelde afvaren, gaat Guy
naar de kajuit en vraagt den koopman, die
half in zwijn ligt:
„Wat heeft u dan toch zoo doen schrik-
ken?"
„Mijn God, mijn God! De hand heeft zich
bewogen!"
„Welke hand?"
„De hand van Alva's standbeeld!"
„Groote hemel!" Maar wanneer?"
„Toen u vandaag om twaalf uur het gewelf
binnenging, heeft de rechterhand van Alva's
beeld zich bewogen. Op dit oogenblik is men
zeker al in het huis van senora Sebastian.
Het standbeeld bewaakte Alva's schatten.
God sta ons bij, als zij naar Lillo het bevel
doorzenden om alle sehepen vast te houden
voor wij de rivier af zijn! De bezetting
spreekt er over als over een bovennatuurlijke
gebeurtenis. Ze zegt, dat hiermede de val van
Haarlem wordt voorspeld; maar ik weet, {fat
het verschijnsel verkondigt, dat er menschen
in Alva's schatkamer zijn geweest. Daarom
was dht duivelsche beeld daar geplaatst!"
jammert Bode Volcker.
Maar het slot van zijn betoog heeft hij in
een ledige kajuit gehouden. Chester toch is
al weer op dek en laat alle zeilen van de „Es-
peranza" hijschen. Nu elk stukje doek wind
vangt en het getij hem gunstig is, glijdt het
schip over de rivier met zulk "een snelheid,
dat men hem naar zijn meening moeilijk kan
achterhalen; hij hoopt alien nu maar, dat de
douane en de wachtboot bij het fort hun taak
met spoed zullen vervullen.
Bij Lillo door deze ambtenaren aangehou
den, ontvangt Guy hen met zooveel gastvrij-
heid aan boord, terwijl hij aan den leider een
rol dubloenen in de hand drukt onder voorge-
ven, dat hij van tij en wind gebruik wil ma
ken, omdat er haast is bij het overbrengen
van de vracht, dat zij weldra vrij kunnen
passeeren. Met een zucht van verademing
drijft Chester, nog steeds met voile zeilen,
verder de Schelde af en des avonds om vijf
uur leggen zij langszij van „Het meisje van
Dover" in het Kromvliet en lossen de gesto
len schatten in het oorlogsvaartuig.
Om zeven uyr is het werk al weer afgeloo-
pen, daar Chester nu beschikt over honderd-
vijfentwintig man, die werken als zeelui, die
weten, dat er prijzengelcl is te verwachten.
Hierna wendt Guy zich tot Dalton:
„Hebt ge, zooals i'k beval, een kapelaan der
katholieke kerk in Zeeland kunnen opdie-
pen?"
„Ja, maar het was een diuivelscji lastig
zaakje," antwoordde de eerste officier. „Ik
heb den eenigen te pakken gekregen, dien de
Hollanders in leven hebben gelaten op de
Zeeuwsche eilanden. Er was er nog wel een,
maar Michael Krok had hem de ooren afge
sneden en nu wist ik niet of hij wel nog be-
voegd was om huwelijksbanden te knoopen."
Guy was namelijk genoopt geweest in deze
zaak zijn eersten officier in vertrouwen te ne
men.
„Vraag hem hier te komen," verzoekt Ches
ter.
Als de priester voor hem staat,-vraagt de
kapitein in de eerste plaats:
„Heeft men u goed behandeld, heilige va-
der?"
„Met alle mogelijke zorg zelfs. Er wordt
mij zoo overvloedig van alles voortgezet, dat
ik wilde, dat het heden geen vastendag vooi
mij was. Het was nu een voortdurende mond-
terging voor mij. De Hollanders hebben mijn
kudde, mijn parochianen zoowel als schapen,
uiteengejaagd
U Kent de reden, waarom ik u gevraagd
heb te komen?"
„Ja, men deelde mij mede, dat het was om
een der sacramenten mijner kerk toe te dienen,
gelijk ik voortgegaan ben op dit eiland te
doen," hij wees naar Zuid-Beveland „ten spijt
van vervolging, dreigementen, slagen en be-
leedigingen. Vraag elken watergeus, dien ge
wilt, of vader Anastasius ooit voor hen is te-
ruggedeinsd. Er is echter maar een onder
hen, die de Katholieke priesters als zonen van
God heeft bejegend. Dat is de Eerste der En-
gelschen; hij voert wel strijd tegen Alva,
maar is een goed zoon der kerk. Daarom geef
ik gehoor aan zijn oproep."
„Kent ge mij dan?"
„Ja, daarom kwam ik zoo spoedig."
„Ge wilt mij dus vergezellen ten einde een
der sacramenten onzer kerk toe te dienen?"
„Ik zou dat doen-voor ieder, die het vroeg."
(Ongecorrigeerd
