Parijsche Canseriedn.
'Ok
L. Franbenberg, Alkraaar.
uitsluitend gegarandeerd Ieder.
95- C. van Leijen, N.H., dienstbode, van
K. de Or. laan 44 naar Alkmaar, Raaksje 16.
A. M. M. Hilbrand, R.K., z. b., Loudelsweg
20, naar Obdam, A 110. E. Hoogvorst,
N.H., broodfoakker, Lou dels weg 59, naar
Koedijk.
UIT ST. PANCRAS (Zuideinde).
Woensdagavond had alhier de jaarlijkeche
oefening plaats met de brandbluschmiddelen
onder leiding van den opperbrandmeester
Hart. De oefening, welke plaats had door
middel van twee brandkranen op d§ wqj&rjei-
rfing had een vlot veroop. zoodat men binnen
enkele oogenblikken wedijverde met het he-
melwater, dat in dichte stralen neerviel.
Geconstateerd werd, wat toch mee het
hoofddoel was, dat het materiaal goed in
orde was. Ook bleek een ieder nog al met
zijn werkzaamheden op de hoogte te zijn.
Door het slechte weer van Dinsdag
vertrok het schoolfeest der 0. L. school een
uur na den vastgestelden tijd, om gelukkig
met droog weer in Bergen aan te koinen, al-
waar de „speeltuin" een welkome gelegen-
heid voor vermaak bood. Onderwijl was het
„zandgat" in zoover opgedroogd, dat daar
naar hartelust gestoeid en geravot kon wor-
den. Daarna werd nog een bezoek gebracht
aan Egmond, waar men een korte poos aan
het strand vertoefde. Op de terugreis, welke
over Heiloo geschiedde, ging men nog langs
den Hertenkamp te Alkmaar, waardoor de
kin der en de versohillende diersoorten wcrden
gevoerd! met pinda's. Gedurende den heeien
dag heeft het de kleintjes aan niets outbro
ken en waar de reis bovendien per dichte
autobus plaats vond had men in het kille
weer zoo goed als geen erg, zoodat gerust
gezegdi kan worden: een droeve morgen, een
blijde dag.
tage, in de lenic, a13 de jcrge kr.epjes van fgemkfdeldeh prijs van I?. 1.22.
tie thee-struiken nog maar pas begiumn
WIJ OA AN ETEN BIJ DE GHINEEZEN
Tusschen het station Montparnasse en de
Place St. Michel wonen duizenden en duizen-
den vreemdelingen, niet-Franschen, en bij
tientallen vindt men dus ook buitenlandsche
restaurants in dat gedeelte van Parijs. Ge
kunt daar gaan eten op z'n Russisch, Chi
neesch, Tsjecho-Slowaaksch, Grieksch,
Turksch, Zweedsch, Amerikaansch pre-
cies zooals de gril van het oogenblik u dat
in mocht geven.
Ik sM u voor, vandaag eens te gaan
eten, bij de Chineezen. We kiezen daarvoor
uit een van de twee groote Chineesche re
staurants, die zich bevinden in de rue de
l'Ecole- de- Medicine.
Hooge roode lak-zuilen heeten ons bij aan-
komst welkom met gouden, voor ons on lees-
bare letter teekens.
We treden binnen in een ruime zaal ver-
sierd met paneelen van Coromandel, waarop
wilde rozenstruiken te bloeien staan en waar
boven heilige lotosbloemen, flamingo's in
breede vlucht hun vlerken sprciden. Op
een m-uur het geschilderde portret van den
grooten Lao-Tsen, die in kleurige zijde ge-
k'eed, twee vingers omhoog houdt en wijsheid
leert.-.
Lantarens met bonte beelden versierd, en
papieren lampions, versierd met opschriften,
die gelukwenschen zijn, of wijze levens-les-
sen, verspreiden een zacht, bescheiden,
rustig licht door de zaal.
Borden en schalen in blauw-en-wit Chi-
neesch porselein. Bij ieder bord een paar
ivoren eet-stokjes, een dikbuikigen theepot,
en een ronde porseleinen kom voor de rijst.
Ook lepels van porselein liggen naast de bor
der:
De gasten zijn bijna alien Aziaten, Chi
neezen, Japanners, Annamieten, Koreers en
Hindoes. Allemaal hebben ze ernstige ge-
zichten gezichten van geleerden en filoso-
fen; de meesten dragen een gouden bril en
heel glad kort geknipt haar.
Een Chinees in volksdracht brengt ons een
spijskaart in het Chineesch! .Wat moe
ten we daarmee beginnen! niet een letter
zelfs kunnen we daarvan lezen! Verlegen
kijken we elkaar aan. Een tweede Chinees
in volksdracht komt, en legt ons een tweede
spijskaart voor; in het Engelsch!
waarom Engelsch in Parijs? Vanwege de
ioeristen waarschijnlijk, die dit restaurant
bezoeken. en waarvan de meesten Engelschen
of Amerikanen zijn. wat een onmogelijke
woorden staan er op die lijst! We zuch-
ten. Een derde Chinees in volksdracht
komt, en legt ons een spijskaart in het
Fransch voor. Zoo, dat ziet er iets begrij-
pelijker uit, hoewel toch. wat kan dat
hijvoorbeeld voor een gerecht zijn, dat letter-
lijk vertaald' heet: „de terugkeer van kleine
vogeltjes in hun nestje"?. Klinkt dat niet
poetisch?!. laten we het maar bestellen,
alleen om dien mooien naam. Of heeft u
liever een ragout van visschenmagen en -in-
uit
te komen. Je laat het paard net zoo veel van
die jonge thee-knopjes eten als het maar wil.
Tegen den avond haal je het paard uit de
plantage weg en slacht het. Je maakt zijn
maag open, en haalt daaruit de thee-knopjes,
die dan al een begin van spijsvertering heb
ben ondergaan. Die droog je. En dan hcb je
ze, de beroemde paardenmaag thee, die in
China tegen zijn gewicht in goud verkocht
wordt.
Als groente raad ik u aan, eens blokjes
bamboe te probeeren. Ze hebben den smaak
yan asperges en daarbij het knappende en
geurige van selderij, Je.eet ze met een takje
soja er bij.
De gerechten zijn werkelijk uitstekend,
maar de porties zijn wel klein. Dus als we,
nu nog eens een „eenden-vel" aten?.
Een endenvel Ja, een spc ;aal-Chinee
sche lekkernij ook. Je laat 'n een i 'eel zachf-
jes stoomen, daarna braden zoo lang, tot
zijn vel gaat opzwellen, uitzetten en loslaat
van het vleesch het is dan knappend hard
geworden. Je eet dat vel alleen, ae eend doe
je weg. Bij dat eendenvel kunmn we dan een
compote van chow-chow nemen Zijn ze niet
verrukkelijk, die kleine donkergele harde flu
weelige vruchtjes in honing geconfijt?!.
en zijn ze niet prachtig om naar te kijken?
Als dessert wat Iciest ge? Een stuk-
je Chineesche kaas? dat raad ik u niet
aan! die heeft een zoo wonderlijk-sterke
smaak, dat Europeesche verhemelten die niet
verdragen kunnen. Laten we wat vruchten ne
men liever, wat „letchys" bij voorbeeld, van
die groote, witte, geurige vruchten, heel sap-
pig, waarvan de smaak eenigszins aan die
van ananas doet denken. En wat „manda-
rijnen in den knop": heel kleine mandarijn-
tjes, iet veel grooter dan een Hollandscho
meikers, goudgeel, en je eet ze met schilletje
en al op. Ze hebben een frissche zuur-zoete
smaak. Eigenlijk zijn het nog niet heelemaal
vruchtjes, maar half bloem half vrucht zijn
ze nog, die „manda/ijntjes in den knop" -
at u al wel eens eerder bloemen als dessert?
Nu nog een kopje koffie met een „rozen-
likeurtje" toe?.Je ruikt eraan: ,Net pruimen
op brandewijn!" zeg je. Maar laat eens
een paar druppels in het holle van uw hand
vailen, daar even verwarmd worden, en ruik
nu nog eens. Is het niet of heel een bloemen-
tuin in zwoelen zomeravond u zijn geureiv
toezendt?... heel een bloementuin, maar
waarin vooral veel roode rozen, lelien en an-
jers staan. En nu, drink ze, uw likeur, met
kleine langzame bedachtzame slokjes.... kunt
ge u voorstellen, dat ge n i e t in China
zijt?....
Dan vragen we naar de rekening. En tot
onze verwondering zien we, dat die per per-
soon nog geen 30 francs bedraagt!in
Hollandsch geld omgerekend maar iets meer
dan twee gulden!
Zeg mij nou, waart ge tevreden, dat ik
u bracht in dit Chineesche milieu? Dat ik u
midden in Parijs een uurtje in China heb
doen meemaken?O ja, ik wed, dat bin-
nenkort ge er nog eens weer heengaat, om
eenige van de vele, vele andere gerechten der
chineesche spijskaart te probeeren; en dat ge
na uw derde bezoek reeds uw rijst met de
ivoren stokjes eet!
M. DE ROVANNO.
Parijs, 3 Juli 1926.
gewanden? of een soep van eetbare zwa-
luwen-nestjes met kip en harde Chineesche
ham? van die Chineesche ham, die als be-
schuit zoo droog en zoo bos en zoO»croquant
is?. Goed maar ik houd het bij de klei
ne vogeltjes.
Daar komt het gerecht al een soort heel
fijn gehakt van vogeltjes-vleesch, dat opge-
diend wordt in een uitgeholde eetbare pom-
ooen die pompoen is het nestje!... en de
'ogeltjes zijn tot moes gehakt daarin weer-
gekeerd!...
Met die ivoren stokjes eten?... een beetje
gewaagd, we zouden de helft morsen, vrees
ik! Reeds heeft een Chinees onze aarzeling
gezien, en vorken liggen naast ons bord.
Wijn! neen, thee drinken we natuurlijk
bij het eten, zooals betaamd bij een Chineesch
diner; thee uit dien gezelligen, dikbuikigen
thee-pot thee zonder suiker of meik
maar, is ze niet verrukkelijk, die Chineesche
thee?...
Thee en rijst die wordt in ieder Chi
neesch restaurant gratis bij het diner ver-
strekt en je vraagt maar weer om nieuwe
als de thee-pot uitgeput, en de rijst-kom leeg
is.
Heerlijke thee, nietwaar?. en dit is toch
maar heel gewone, Chineesche thee. Wilt u
iets extra's drinken, bestel u dan een portie
„paardenmaag-thee". Wat dat is voor thee?
waarom die zoo heet? naar de bereiding,
TJit Rusland.
Over stelselmachtigheid en economic.
(Nadruk verboden).
Een van de grootste voordeelen van hun
stelsel is, volgens de bolsjewiki, de stelselpia-
tigheid, het werken volgens streng vastgestel-
de plannen, waarbij niets aan het toeval
wordt overgelaten. Terwijl in de overige lan-
den, aldus de bolsjewiki, het economische le-
ven een chaos is, waar iedereen doet wat hij
voor zich't voordeeligst acht zonder rekening
tc willen houden met de belangen van het ge-
heele volk, wordt in de Sovjet-Unie het eco
nomische leven door centrale lichamen ge-
leid, die voor alles het welzijn en de belangen
van het geheele volk op het oog hebben. In de
Sovjet-Unie is dan ook buitengesloten, dat
goederen zouden gebracht worden, waar er
geen vraag naar is, daar worden geen groo
te sommen weggesmeten aau onnoodig ver-
voer van goederen, hetgeen de priizen meer en
meer opdrijft, daar geschiedt alles volgens
een plan, dat in alles voofziet, alles regelt.
Zoo is het in theorie, zoo wordt de toestand
niet alleen door de bolsjewiki zelf maar ook
door hun vrienden in het Westen voorgesteld.
Hoe is de toestand echter in werkelijkheid?
In werkelijkheid heerscht er een chaos, die al
les, wat het „rotte" Westen kent, verre over-
treft. Wij willen dit met een paar voorbeelden
uit den laatsten tijd illustreeren. Deze voor
beelden worden des te pikanter, wijl er sinds
eenige maanden in de Unie propaganda ge-
voerd wordt voor het „regime van economie",
d.w.z. voor bezuinigingen. Deze propaganda
wordt door niemand minder dan Dzerzynski
in eigen persoon gevoerd, en de leider van de
Tsjeka, de man, wiens naam in het geheele
land met angst en ontzetting wordt uitge-
sproken, vaardigt het eene bevel na het ande
re uit, dat er bezuinigd moet worden. De bolS'
jewistische bladen, gehoorzamend aan het
bevel van Dzerzynski, wijden veel plaats aan
de propaganda var; economie en aan de be-
reikte resultaten. Welnu, ondanks de strenge
plannen, de stelselmatigheid, de organisatie
van het geheele economische leven des lands
enz. enz. gebeuren er in de Sovjet-Unie op
economiscn gebied de meest onwaarschijnliike
dingen, heerscht er een onbeschrijfelijke
chaos.
Zooals bekend, is de buitenlandsche han-
del in de Unie genationaliseerd en gemonopo-
liseerd. De regeering en haar economische or-
ganen bepalen dus zelf, wat uitgevoerd moet
worden en wat het land in het buitenland kan
en moet koopen. Deze organen zullen natuur
lijk rekening houden met den stand van de
markt en zullen alleen dan uitvoeren als die
uitvoer winstgevend is, niet waar? Dit is
toch zoo voor de hand liggend.
In werkelijkheid geschiedt iets onbegrijpe-
lijks. In het eerste semester van het loopende
boekjaar 1925/26 heeft de Sovjet-Unie, naar
bekend is, 64.6 millioen pond graan naar het
buitenland uitgevoerd, waardoor het land
78.8 mfllioen roebel mocht incasseeren. Het
land kreeg dus
1 roebel 22 kopeken.
die ze ondergaat. Die bereiding is zoo: je grepen en die zijn niet gering. Rusland lever-
neemt een paard. Je zet het in een thee-plan- 1 r,"«'
In dezen prijs zijn dan ook alle onkosten be-
grepen en die zijn niet gering. Rusland lever-
de dus aan het buitenland graan tegen den
j de prijs in de Unie bedrocg echter (op 1 April
1926), voor rogge R. 1.48 en voor tarwe R.
1.94! Het is dus duidelijk, dat het land niet
alleen geen winst heeft behaald aan den uit
voer van die 64.6 millioen poed graan, mr>a>
er integendeel veel geld aan heeft verlorei:.
Hoe groot het verlies was, is niet met zeker-
heid vast te stellen, want de bolsjewiki ver-
schaffen hierover geen directe gegevens. Er
zijn echter indirecte aanwijzingen, die getui-
gen, dat het verlies tamelijk groot moest ge-
weest zijn. Zoo bijv. schreef de „Ekonomits-
jeskoje Obozrenieje" (een economisch maand-
blad, officieele uitgave van de sovjet-regee-
ring), dat de onkosten bedroegen per poed
„meer dan 50 kopeken". Dit beteekent dus,
dat in het gunstigste geval de opbrengst per
poed 72 kopeken bedroeg. En dat in het gun
stigste geval de opbrengst per poed 72 kope
ken bedroeg. En dat terwijl de prijs van rog
ge nooit lager dan 104 kopeken en die van
tarwe nooit lager dan 138 kopeken was
(„Ekonomitsjeskoje Obozrenieje" van April).
En het spreekt toch van zelf, dat de opkoo-
pers lang niet altijd tegen de allerlaagste
prijzen het graan kochten. Voegen wij bij de
ze prijzen de commissie enz., dan krijgen wij
een beeld van den toestand.
De lezer denke echter niet, dat wij bier met
een uitzonderingsgeval te doen hebben. Het is
een algemeen verschijnsel in de Sovjet-Unie:
de uitvoer werkt met verlies. Een ander alge
meen verschijnsel is, dat Rusland juist die
foederen uitvoert, waaraan^het land zelf ge-
rek heeft. Zoo bijv. heeft Rusland nu te
kampen met een nijpend tekort aan bouwmate-
rialen, hoofdzakelijk hout (90 pCt. van alle
huizen worden van hout opgetrokken). De
prijzen van bouwhout zijn dan ook aanzien-
lijk gestegen (volgens de matige schatting
van de „Ekonomitsjeskaja Ziiznj" een stij-
ging van 73 pCt. in eenige maanden). Het
gezond verstand zegt, dat het meest voor de
hand liggende zou zijn den uitvoer van hout
stop te zetten, alhans te verminderen. In Rus
land gebeurt echter precies het tegenoverge-
stelde: de uitvoer van hout wordt geforceerd,
waarbij het hout in het buitenland verkocht
wordt tegen veel lagere prijzen dan in het
binnenland, dus alweer met verlies. Daar de
uitvoer van hout naar het buitenland dus on-
voordeelig is, moeten de verschillende trusts,
die bosschen kappen, om de beurt hout naar
het buitenland uitvoeren. Zij halen dan op de
binnenlandsche markt in, wat zij in het bui
tenland hebben verloren. Daarbij gebeuren
allerzotste dingen. Het gebeurt bijv.dat hout
uit bosschen in Noord-Westeiijk (Europeesch)
Rusland uitgevoerd wordt naar Japan of
China, terwijl Europeesch Rusland hout uit
Siberie, vaak uit ver afgelegen gedeelten van
dat land krijgt! Dit noemen de bolsjewiki
stelselmatigheid, strijd tegen improductieve
uitgaven enz.!
Dat de uitvoer van bouwmaterialen, waar-
aan het land zelf gebrek heeft, tot onhoud-
bare toestanden in het land moet leiden, ligt
wel voor de hand. Het tekort aan bouwmate
rialen is dan ook zoo groot, dat de sovjet-re-
geering heeft besloten den invoer van bouw
materialen door buitenlandsche bouwmaat-
schappijen vrij te stellen van de betaling van
invoerrechten. Daar de bolsjewiki echter een
hekel aan logica hebben, geldt deze vrijstel-
hng wel voor buitenlandsche kapitalisten
maar niet voor Russen! Qie moeten wel in
voerrechten betalen. Bovendien mogen zij niet
zelf in het buitenland de noodige bouwmate
rialen koopen, maar zij moeten de regeering
verzoeken dit te doen, waarna de aanvraag
wordt onderzocht, besproken enz.
Rusland heeft nu gebrek aan brandsfoffen.
Er worden te weinig steenkolen gedolven. De
industrie en de spoorwegen worden gerant-
soeneerd, maar ook dit helpt niet en de „Eko-
nomitsjeskaja Zjiznj" moest toegeven, dat de
invoer van steenkolen uit het buitenland on-
vermijdelijk is. Een gewoon mensch zou dan
als volgt redeneercn: als ik te weinig brand-
stoffen heb en gedwongen word steenkolen uit
het buitenland in te voeren, dan moet ik mijn
eigen steenkolen vasthouden. Neen, zegt het
bolsjewistische blad, „om verschillende rede-
nen kunnen wij niet afzien van den uitvoer
van kolen naar het buitenland." Die redenen
zijn: het vestigen in het buitenland van de
overtuiging dat Rusland ten overschot bezit
en het streven naar politieken invloed (de
Sovjet-Unie voert kolen o.a. naar Italie uit,
waar die kolen goedkooper geleverd worden
dan de andere landen kunnen leveren; dit
moet een middel zijn om Italie onafhankelijk
te maken van Engeland!).
Bij de regeling van den uitvoer denken de
bolsjewiki (d.w.z. hun leiders) niet aan het
welzijn van l-et land, maar aan hun eigen be
langen, in het gunstigste geval aan de be
langen van hun partij, aan het behoud van
hun macht. Zij moeten valuta hebben om
hun avonturen te kunnen betalen en deze
valuta verkrijgen zij door op deze eigenaardi-
ge wijze met de Russische natuurlijke rijkdom-
men om te springen.
Men kan daarom onderschrijven, wat de
„Ekonomiisjeskaja Zjiznj" (in een hoofdarti-
kel in het nummer van 6 Juni) heeft geschre-
ven over de „bezuiniging" van Dzerzynski
c.s. Het blad schreef, dat het door den leider
van de Tsjeka doorgevoerde „regime van
economie" slechts een ..schijneconcmie" is.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Buitenland.
ONRUST ONDER DE RUSSISCHE
ZEELIEDEN.
De „Troecfhet hoofdorgaan van bet Rus
sische Vakverbond, schrijf dat er alleen te
Odessa eenige duizenden werklooze zeelieden
rondloopen. De werkloozen eischen, dat de
vakvereeniging het werk onder alle leden
zou verdeelen. Dit leidt tot vele botsingen,
tot rclletjes enz. De vakvereeniging wist
niets beters te doen dan zich tot de politic te
wenden, die korte metten met de werkloozen
maake. De aanvoerders van de werkloozen
werden gearresteerd, vele werkloozen worden
verbannen, de overigen worden naar hun ge-
boorteplaats getransporteerd. Zoo wordt de
orde nerstelcT
DE JEUGD EN DE VREDE.
Lloyd George hield gister een rede in de
zevende wereldconferentie der „Christian En
deavour Movement", waaraan gedelegeer-
den van meer dan 30 naties deel'namen. Zijn
onderwerp was. „de jeugd1 der wereld voor
den vrede en den goeden wil".
Iedere gen era de heeft haar taaL aldus
spr.; en de voornaamste taak ckr gercrafte.
welke thans in haar cpkomst is en ha; r r.r-
beid1 in het leven aanvahgt, besiaat m het vol-
tooien v^n de vervanging van het georgani-
seerde geweld door de georganiseerde gerech-
tigheid. Wii ouderen zijn opgegroeid in een
wereld, welke de bewapening en de occasio-
ncele oorlogen beschouwde als een deel van
het noodzakclijk kwaad der menschelijke be-
schaving. We zijn nog niet ontslagen van dat
dcnkbeeld, maar de jeugd moet zorgen het
kwijt te raken. De verschrikkciijkste ver-
woestendste en grootste oorlog zal nog plaats
hebben, indien de jeugd dat denkbeeld niet
wegrukt uit het hart der beschaving. Europa
had bewapening gedronken, totdat het in
1914 delirium tremens kreeg en in het jjeheim
drinkt het nog. Er zijn grooter legers in Eu
ropa dan ooit te voren.
Arbitrage tusschen natien en klassen be-
pleitende, noemde Lloyd George de interven-
tie der kerken in het mijnconflict een grooten
stap vooruit. „Ik wilde, dat men daarmee
in 1914 was begonnen", zeide hij.
DE STAD VAN WETSOVERTREDERS
Dezer dagen is de heer Don R. Mellett, de
eigenaar van een dagblad in Canton (Ohio),
die een krachtige campagne voerde tegen re
ciale ondeugden en corruptie, in zijn gar."
vermoord. De moordenaar zou de agent 7
geweest van eeu bcnde dranksmokkelaars,
zich wilden wrekeri.
De moord heeft groote beroering gewcki
en, daar naar het oordeel van velen de poli
tic het onderzock niet energiek genoeg leidt
is er een commissie van vooraanstaande bur
gers benoemd, welke zelf een onderzoek za
instellen.
Intusschen heeft de poiiuecommissaris van
Canton verklaard dat de toestanden aldaar
even slecht zijn als in andere steden in Ohio
Het vorig jaar zijn er in Canton alleen 18000
personen gearresteerd, d. i. e6n op de zes
burgers! Van dezen hadden zich 10853 aan
vcrgrijpen tegen de verkeersregelen schuldig
gemaakt, 2240 aan dronkenschap, 640 aan
ontduiking der drankwet, 56 aan het verkoo-
pen van bedwelmende middelen, enz.
VOORSPELL1NCEN.
Mag men ds. Walter Wynn, predikant der
United Free Church te Cnesham gelooven,
dan zal de dag van heden een groote dag
worden. Niet uit koffiedik, neen uit de groo
te pyramide heeft hij gezien, dat er iets be-
langrijks zal gebeuren. Iedere groote gebeur-
tenis is volgens hem door de Pyramiden voor
speld; zoo heeft hij er volgens de „Daily
Chrc nicle" den Europeeschen oorlog en den
wapensiilstand uit geprofeteerd. Volgens hem
staat ons tusschen heden en 28 Mei 1928 een
algemeene chaos in de wereld te wachten,
blijkbaar de zoo lang althans geduchte
grand chambardement" of „grosse Kladde
radatsch" en na September 1936 krijgen we
wereldvrede onder een enkele regeering. De
..Daily News" heeft een specialen medewer
ker op den zieleherder afgestuurd. Het eind
van de wereld? opperde de krantenman vis-
schend naar wat die pyramidale gebeurtents
doen wel zou zijn. 0 neen, lachte ds. Wynn.
maar toch iets van groote beteekenis. Wat
precies, wist hij niet en het was ook niet heele
maal of we het vandaag al zouden hooren,
irrar bij dacht toch van wel
Ten profiite van den profeet verwijst de
„Daily News" zijn lezers naar twee boekjes
van hem, met den prijs er bij
ENGELAND MET VACANTIE.
Ook in Engeland heeft Zaterdag de groote
uittocht van vacant:egangers plaats gehad.
De spcorwegmaatschappijen hadden den vol-
Udigcn zomerdienst hersteld, alsmede de spe-
ciale week-end tarieven voor toeristen Dit
was ie meer "en prestatie omdat de mijnwer-
kersstakine ai elf weken duurt en dus met de
kolenvoorraden spaarzaam dient te worden
omgesprongen Maar de groote voorraden
buitenlandsche kolen, waarvan de maatschap-
pijen zich hebben verzekerd maakten het mo-
gelijk.
Zoo langzam.-.rhand echter wordt er meer
en meer slookohe op de loccmotieven gebruikt.
Sommige maatschappijen hebben reeds meer
dan tweehonderd machines loopen, die met
olie worden gestookt.
De spoorwegmaatschappijen hebben intus
schen het hoofd te bieden aan de steeds groo
ter wordende concurrence met de motorbus-
diensten Toch waren er in Paddingtonstation
not tienduizend plaatsen besproken in de trei-
n"n naar de verschillende deelen des lands
De voornaamste treinen reden in twee, soms
wel meer gedeelten.
D. ttek naar Frankrijk en Belgie is met
het oog op de lage valuta zeer groot. De vlieg-
tuigen naar Parijs zijn voortdurend geheel
bezet.
BRANDSTICHTINGEN IN RUSLAND.
De sovjet-bladen blazen alarm over het
steeds toenemende aantal branden in Rus
land, vooTal op het platteland. Het is geble-
ken, dat in zeer veel geval len de branden aan
brandstichting te wijten zijn. Voor geheel
Rusland is het percentage van vastgestelde
brandstichtingen 26.9 pet. Het spreekt van
zelf, dat lang niet steeds wanneer een brand
het gevolg van brandstichting was, dit ook
was vast te stellen. Het percentage brand
stichtingen is dus in werkelijkheid veel en
veel grooter. Het is een ware epidemic van
brandstichtingen.
In sommige gouvernementen nemen de
brandstichtingen catastrophale afmetingen
aan. Zoo b.v. is het gebleken dat in het gou-
vernement Koersk 60 pet. van de branden
aan brandstichting te wijten waren. In het
door endmverping van vijandelijfce statn-
iii, i, tie suitan Sc.uuu nauwe oriuerdanen
liac. gclaegeu. Fianknjk's doel Ncas, aldus ce
heer Steeg, een volk zich te doen oprichten uit
zijn eeuwenoude lethargie.
HET AFR1KAANSCHE PROCES
VAN DEN
DUITSCHEN EX-KEIZER.
Een rechtszaak van international beteefe
nis is thans te Windhoek begonnen, als ge-,
volg van een eisch van den ex-keizer wan
Duitschland, betreffende de bezittingeo ro
Zuid-West-Afrika, welke aan zijn famine zou
den behooren. Gedaagden zijn de adnrinistra-
teur van Zuid-West-Afrika en de bewaarder
der acten van dat gebied. De advocaat van
den ex-keizer zeide, dat het eigendom gerqji^'
treerd was op naam van de familiestichiing,
welke in 1733 door Friedrich Wilhelm I van,
Pruisen was gevormd voor steun aan met re-
geerende leden van zijn fatnilie en hun affirm.
melingen. De advocaat betoogde, dat de aitidw
ting niet wordt aangetast door de confiscate*
bepalingen in het Verdrag van Ver&ailks tm
wees er op, dat het Hof rekening moet hou
den met den geest van het Verdrag, bij het in-'
'rpreteeren van artikel 257, dait van zuiver
rfrechterlijken aard is en waarop gees
■icve interpretatie mag worden
gouvernement Rjazan is het percentage wat
lager (50 pc.), in het gouvernement Woron-
jezj 54 pet. enz. Men bedenke, daarbij, dat
wij hier met gevallen te doen hebben, waar
bij de reehtbank het feit van brandstichting
heeft vastgesteld. In het geheel hebben de
rechtbanken in 1924—1925 34.000 gevallen
van brandstichting geregistreerd. In duizen
den gevallen lukte het den brandstichters
geen sporen van hun misdrijf achter te laten.
MOELAY YOESSEF TE VERDUN.
Na de huldiging van den souvereinen vorst
van Marokko te Parijs, heeft men den sul
tan, nadat hij te Nancy maarschalk Lyautey
had begroet, naar Verdun gebracht, waar hij
de slagvelden bezoch heeft. De opvolger van
maarschalk Lyautey als resident van het pro-
tectoraat, de heer Steeg, hield daarbij een re
de, waarin hij Frankrijk's arbeid in Marok
ko kenschetste als een vredesarbeid en er op
wees, dat in den loon van dep jongsteu strijd
cdvocaat-generaal zeide namens de*
nistrateur van Zuid-West-Afrika, dat het
zich in eerste instantie bezig zou houdea'
dc kwestie of artikel 257 strafreehterHjk*
mod worden opgevat.
MEN IS NOOIT TE OUD OM TE I
ZWEMMEN.
Dezer dagen werd het personeel van het
emeente-zwembad in Tourcoing (Noord-
rankrijk) verrast door een oud moedertje,
dat een kaartje kwam koopen voor een zwem-i
bad; het was een heel oud vrouwtje, dat op
ouderwetsche wijze gekleed ging en blijkena
haar gerimpeld gelaat heel wat levensstor-
men over haar hoofd had voelen waaien.
Oud-moedertje begaf zich te water tot groote
verbazing van het personeel, dat zich ge reed
hield om te hulp te komen, als hear krachten
haar soms mochten begeven.
Maar dat bleek geenszins noodig; het oude
vrouwtje zwom eeu uu" lang onafgebroken,
nu eens met schoolslag, dan weer met ee®
stevigen Spaanschen slag en het personeel
putte zich uit in expressies van verrassing
over die ongekende vitaliteit.
Toen ze uit het water kwam, nam een der
badopzichteressen de vrijheid, haar aan te
spreken: „Hoe lang geleden hebt U zwemmen
geleerd, mevrouw?"
Oud-moedertje glimlachte: „83 jaar gele
den", zei ze vrienoelijk en verdween in de
kleedkamer.
Het was waar inderdaad: mad. Cuvelier—
Desprez uit Roubaix, geboren op 12 Augus
tus 1839, was een paar dagen in Tourcoing.,
bij familie r logeerd en vnrraste het perso
neel van het gemeentelijk zwembad door ale
bijna 87-jarige nog een proeve t- geven vaa
haar zwemkunst, die ze als vierjarig meisje
geleerd had en in Roubaix nog bijna <kge-
liiks beoefent. Men is inderdaad cooit te mid
om te zwemmen!
DE GEVAARLIJKE KWALLEN.
Meer dan honderd dagjesmenschen, die in
Mersey bij Wallasee in het Engelsche graaf-
sehap Lancaster, de genoegens van het Zee-
strand smaakten, zijn daar Zondag door
kwallen aangevallen en „gestoken". Tachtig
der baders kregen zulke wonden, dat zij zich
onder geneeskurtdige behandeling moesten
stellen. Een man en een meisje, die van
schrik flauw gevallen waren, konden slechte
met de grootste moeite weer bij kennis wor
den gebracht. Stellig zouden nog veel meer
menschen kwetsuren hebben opgeloopen, als
niet een grocp lieden, die zich op een hoog
gelegen jtrandgedeelte bevonden en de kwal
len bij troepen uit de zee zagen naderen, de
ze baders door geschreeuw op het gevaar at-
tent hadden gemaakt.
DJERZJINSKI OVERLEDEN.
Het lid van den Hoogsten Economische®
Raad en voorzitter der voormalige Tsjeka,
Djerzjinski, is in den ouderdom van 49 jaar
overleden.
Volkscommissaris Djerzjinski is gestorveo
aan een hartverlamming.
Onder het tsaristisch regime bijna onafge
broken banneling in Siberie, keerde Felix
Djerzjinski na de Kerenski-revolutie vandaar
terug. Hij werd na de tweede. de communis-
tische revolutie. belast met de leiding der
Tsjeka. de politieke staatspolitie, en kreeg
als zoodanig den naam van den „Zwarten!
Pope van het Bolsjewisme", om de ontnettm-
de wreedheden, die onder zijn oppertoezicht
de Tsjeka aan haar slachtoffers pleegdej
Djerzjimski oefende zulk een terreur uit, dat'
men algemeen aan zijn verstand twijfelde. De
taak der Tsjeka die later den naam kreeg
van G. P. U. (Gepeoe) was, de tegenstan-
ders van het bolsjewistisch regime uit te
roeien. Djerzjinski spaarde er niet ten. Marte-
ling en massamoord was schering en inslag
van zijn beleid. Hij liet 512 onschuMigen te-
rechtstellen na de vermoording van zijn
mede-terrofist Oeritski.
DE ONTWIKKELING DER
AMERIKAANSCHE MARINE.
Wilbur, staatssecretaris van marine hf
Amerika, heeft bij de inwiidiug van ee»
monument op de marinewerf van Philadel
phia de hoop uitgesproken, dat de marine
zich in de komende jaren sterk zal ontwikke-
len. In vredestijd dienen meer proeven te
worden genomen, opdat in oorlogstqd alien
wat wordt gebruikt, reeds beproefd is.
DE KERKEN DER LONDENSCHE CITY.
Het Hoogerhuis heeft met 71 tegen 54
stemmen na een levendig debat het voorstel
goedgekeurd om een aantal kerken der City
te sloopen. Het voorstel moet nu ook nog
door het Lagerhuis worden goedgekeurd en
gistermiddag zou het gemeentebes+uur der
City van zijn recht gebruik maken om de
sheriffs jaar het Lagerhuis te zenden met een
petitie tegen de slooping.
GROOTE BOSCHBRANDEN
IN DE VEREENIGDE STATEN.
Door boschbranden zijn 7000 H.A. boseh
van het Kautkuewoud in de staten Idaho en
Washington verineld, alsmede 3500 H.A. van
het Blackfeet Resexvationgebied in dp «Uat
Montana. r
UlL't
