ml
verzachtend bii Doorzitten
«.eno en
Zonnebrand
L. FRANKENBER6 - Alkmaar.
oudesGhoenpoelser.
Byitenland.
pishan /eld" te Alkmaar den getuige J Hol
land: r .etuige niet aauwezig was
De oneemgiieid ontstond over een motor-
rijwdel. Verdachte zeide, dat getuige Hollan
der hem het eerst heeft geslagen.
Eisch vrijspraak. Vonnis dito.
f VERNIELING.
De 24-jarige Cornelia P., echtgenoote van
den bakker M. te Heer-Hugowaard,
stond terecht ter zake, dat zij op 10 Juni al-
daar een aan den getuige Heyman toebehoo-
rende glasruit heeft vernield. Er was ruzie
tusschen de families over het kostgeld van
een hit. Getuige Heyman heeft verdachte
met een stuk hout een ruit stujc gegooid. De
schade was 6 a/ 8.
Zij heeft deze vandalen daad1 niet op haar
geweten.
Getuige babker Mak bevestigde de verkla
ring van Heyman.
Mej. Cornelia bleef ontkenneft.
De officier achtte zich echter verplicht §chul-
d'igverklaring te vorderen en eischt f\ 10 boete
of 10 dagen hechtenis.
Verdachte werd vrijgesproken op grond
van het niet geleverde overtuigend bewijs.
FAMILIEHARTELIJKHEID.
De boerenarbeider A. J. v. W. te Bergen
heeft zijn neef C. Appeldoorn op 8 Juni mis-
handeld door hem met een halsjuk te slaan.
Neef Janus beweerde, dat neef Cor de vijan-
delijkheden heeft geopend door hem een op-
stopper toe te dienen.
Cor. Appeldoorn ontkende dit. Hij had al
drie klappen met het halsjuk te pakken, toen
hij op de fiets zat. Gevorderd wordt f 20
boete of 20 dagen hechtenis. Vonnis dito.
MISHANDELING.
De volgende verdachten, boerenarbeiders
Dirk K. en Klaas H. te Callantsoog hebben
gezamerjlijk den getuige P. S. Kooij mishan-
deld.
Er ontstond een edele wedstrijd om een
aardig meisje thuis te brengen, waarbij de
kaasmakersknechts Kooy den prijs veroverde,
tot tele u retelling van de overige mededin-
gers.
Een en ander is geschied na afloop van een
bal.
Eisch tegen ieder 20 boete of 20 dagen
hechteni-. Vonnis conform.
MISHANDELING EN DOODEN VAN EEN
ANDERS DIER.
De hulppostbode Gerrit Cornells K. te
Callantsoog heeft op 12 Juni op een hond
een paar schoten met fijn hagel gekost. Het
eerste schot verwondde het dier, terwijl het
met het tweede schot doodelijk werd getrof-
fen. De hond vloog tusschen de eenden en was
heel kwaad. De hond behoorde aan den ge
tuige Kuiper.
De hond lag dood in een zandweg.
De officier vorderde, het wettig en over
tuigend bewijs beleverd achtend, f 20 boete
of 20 dagen ter zake dierenmishandelmg.
Vonnis dito. Het geweer krijgt veroordeel-
de terug.
MISHANDELING.
De arbeider Jan L., wonende Zeedijk te
Amsterdam heeft in den nacht van 12 op 13
Juni den getuige van Enk, een ploegbaas der
H. I J: S. M., een kopstoot toegebracht.
Verdachte ontkende. Hij heeft niet anders
dan zijn jas uitgetrokken en zijn pet afgezet
en aan getuige, die hem aan zijn jas trok, ge-
vraagd wat hij moest. Anders is er niet voor-
gevallen.
Mej. Johanna Keijzer, 'n 22-jarige schcone,
heeft niet gezien, dat verdachte den hem ten-
laste gelegden kopstoot heeft toegebracht.
Eisch vrijspraak wegens gebrek aan
bewijs.
Vonnis conform dit requisitoir.
DE FRANSCHE SCHULDEN
i AAN AMERIKA.
President Coolidge volgt op zijn zomer-
verblijf in de Adirondacks nauwkeurig de
ontwikkeling der gebeurtenissen in' Frankrijk
en Engeland. Met betrekking tot de schul-
denkwestie werd officieel verklaard, dat hij
niet zal afwijken van zijn oude politick om
Europa te helpen, door te bevorderen dat
Europa zichzelf helpt door in evenwicht ge-
brachte begrootingen, verminderde bewape-
n ing en leeningen van Amerikaansche ban-
ikiers, voor zoover deze leeningen gewenchst
iworden voor het herstel en niet voor milftai-
re doeleinden.
Verder wordt gezegd, dat de president ge-
looft, dat de vijandige stemming, die in
Frankrijk tegen Amerika bestqat. en de ver-
klaringen van Fransche regeeringspereonen
een reactie in de Vereenigde Staten teweeg
zullen brengen, waarvan het gevolg zou zijn,
dat de Senaat de met Berenger gesloten over-
eenkomst zou verwerpen en scherper voor
waarden zou eischen. De president gelooft,
dat de agitatie in het buitenland voor de
kwijtschelding van de schulden of# de ver-
krijging van gunstiger voorwaarden de ra-
•tificatie van de met Frankrijk gesloten over-
eenkomst onmogelijk heeft gemaakt, tenzij
Frankrijk spoedig handelt en den ernstigen
iwil toont, de voorwaarden dier overeenkomst
te aanvaarden.
WET MYSTERIE TE MAAGDENBURG.
Gister had een conferentie plaats tusschen
den „Regierungsdirektor" dr. Weiss en het
presidium van het „Landgericht" Maagden
burg, waarin de in verband met de moord-
affaire Helling tusschen de politieorganen'
ontstane geschillen besproken werden. De
conferentie had een dramatisch verloop, doch
eindigde ten slotte met een compromis.
Alle commissarissen van politie, die zich
tot dusverre met deze affaire hebben bezig
gehouden, zullen van het onderzoek worden
onthe\'en. In h.un plaats zullen nieuwe Ber-
lijnsche beambten naar Maagdenburg gaan,
die de materie niet kennen.
Dit compromis behoeft nog de goedkeuring
van het Pruisisch ministerie van.binnenland-
sche zaken.
De rechter van instructie, dr. Kdlling, die
de zaak tot dusverre bewerkte, had besloten
zijn ontslag in te dienen, ctoch het presidium
deed hem een schrijven toekomen, waarin het
3ijn optreden goedkeurde. Dr. Kolling heeft
er daarop in toegestemd, zijn functie te blij-
ven waarnemen.
Daarentegen is de superieur van den
'Maagdenburgschen commissaris van politie
Tenholt, dr. Miililer, het hoofd der recherche
te Maagdenburg, met verlof gezonden. Ook
tegen hem zal een disciplinair onderzoek
iworden ingesteld, daar hij herhaaldelijik
iieeft geweigerd tegen Tenholt te interveniee-
ren.
Merkwaardige dingen worden thans ook
gehoord over het bezoek van den geestelijke
bij Haas. De geestelijW moef hebben ver
klaard, dat hij in opdracht van den rechter
van instructie kwam en hij moet hem o.m de
vraag- hebben "esteld, of hij niet in nauwe
relatie met de ,jReichsbanner" stond en of hij
de ,,Reichsbanner" niet eens financieel had
gesteund. Toen Haas hierop ontkennend
antwoordde, vroeg de geestelijke verder, of
Haas zich direct of indirect door zijn fami-
lie met den Berlijnschen commissaris van po
litie, "Busdorf, in verbinding had gesteld en
dezen voor zijn zaak had geengageerd, het-
feen natuurlijk eveneens ontkennend werd
eantwoord'.
DE UITVOER'ING DER AMERIKAAN
SCHE DROOGLEGGINGSWETTEN
De besprekingen, op het Foreign Office
aanhangig gemaakt tuschen de vertegen-
woordigers der regeering van de Vereenigde
Staten en die der Engelsche departementen,
betrokken bij de uitvoering van de Ameri
kaansche droogleggingswet, werden gister
beeindigd.
Locker Latnpson; de onder-minister van
buitenlandsche zaken, heeft met betrekking
tot deze onderhandelingen in het Lagerhuis
een verklaring afgelegd.
Spr. zeide, dat de vaartuigen, betrokken
bij den dranksmokkelhandel, vanuit Eng
land herhaaldelijk gebruik hebben gemaakt
van de Britsche vlag en daarmee koers zetlen
naar steden en havens, liggende binnen het
gebied der Engelsche jursidictie. Van tijd tot
tijd zijn, als gevolg van deze practkijen,
kwesties gerezen tusschen de regeeringen
Van de Vereenigde Staten en Engeland. Dp
thans plaats gehad hebbende besprekingen
hebben tot resultaat gehad, dat, teneinde
zich te verzekeren van gehoorzaming der
wetten en vermindering van de redenen tot
klachten en misverstanden, nu voorgesteld
zijn verschillende maatregelen van adminis-
tratieven aard, die momenleel door beide re
geeringen onder oog worden gezien. Om be-
grijpelijke reden enkan de tekst van het voor-
gtstelde niet gepubliceerd worden voor en
aleer hij volledig bestudeerd is.
BORAH CONTRA CHURCHILL.
Winston Churchill heeft, toen men hem de
beschuldiging van senator Borah liet lezen
dat hij (Churchill) een lastercampagne tegen
de V.S. voerde, gezegd dat hij den senator uit-
noodigde een zinsnede uit een rede of schrif-
te'ijke mededeeling van hem (Churchill) aan
te halen ter rechtvaardiging van die klacht.
DE BELAST1NG VOOR VREEMDELIN-
GEN IN BELGIe.
De Belgische ministers hebben de decreten
betreffende de verblijfsbelasting voor vreem-
delingen en de ccntrole op de wisselmarkt
goedgekevrd
DRANKSMOKKELAAR IN AMERIKA
VEROORDEELD.
William Dwye, het hoofd eener organisatie
tot het smokkelen van alccholische dranken en
1 eider van een syndicaat, dat over 30 mi!-
lioen dollar aan fondsen beschikt, is door de
jury van het hof der Vereenigde Staten schul-
dig bevonden aan samenspanning tot over-
{reeling aer wet op de alcoholische dranken
en de invoentchten en tot 2 jaar gevangenis-
straf en een boete van 10 millioen dollar ver-
oordeeld.
INSTELLING VAN EEN RAAD VAN
ADVIES IN SPANJE.
Gemeld wordt, dat Primo de Rivera voorne-
mens is in den aanstaanden lierfst een Raad
van Advies in te stellen. Alle belangrijke
krachten in het land zullen in dezen Raad,
die den minster-president van advies zal die
nen, vertegenwoordigd zijn. In kringen der
oppositie neemt men aan, dat Primo de Rivera
alleen vertegenwoordigers van de na den
staatsgreep gevormde patriottische politieke
partij in den Raad zal benoemen, maar dan
zal die Raad niet aan de verwachtingen be-
antwoorden.
HET SPIONNAGE-PROCES IN
FRANKRIJK.
De correctioneele rechtbank heeft uitspraak
gedaao in de spionnagezaak, welke met ge
sloten deuren was behandeld. De voornaam-
ste beschuldigde, Luigi Revel, werd bij ver-
stek veroordeeld tt 5 jaar gevangenisstraf,
zijn mcdeplichtigen, twee inwoners van Nice,
Lata pie en Procope genaamdi, zijn resp. ver-
ocrdeeld tot 3 en 2 jaar gevangenisstraf,
een derde medeplichtige tot 3 maanden.
DE REPUBILKEINSCHE CONCEN-
TRATIE IN DUITSCHLAND.
Woordvoerders van de drie partijen van
Weimar, n.l. dr. Haas, dr. Breitscheid en
Joos, hebben in de „Frankf. Z." hun oordeel
gege\-en naar aanleiding van den oproep
van dr. Wirth voor een republikeinsche con-
centratie. Alle drie bleken het in hoofdzaak
roerend er mede eens, maar maar, het
blijft bij woorden, klaagt de „Frankf. Z."
Theorie, maar geen praktijk. De zaak is: wie
neenrt het initiatief om tot praktische daden
te komen? Daarom alleen gaat het.
De drie republikeinsche partijen, zoo con-
stateert het blad ten slotte, zijn in de laatstc
jaren te moe geworden en de reactic heeft
daarmede haar voordeel gectaan. De waarach-
bge republikeinetl n alle drie de partijen
moeten weder in actie komen, zoodat er weer
leven in de brouwerij komt. Een tijdschrift,
uitgegeven door Wirtn. Haas en Lobe, is na
tuurlijk prachtig. Maar een comite van actie
Wirth-Haas-Lobe zou nog veel beter zijn.
De taak een sterke republikeinsche phalanx
tot stand te brengen, is zwaar. Maar abso-
luut noodzakelijk. En niemand, die leider wil
zijn, mag zich van de verantwoordelijkheid
tot handelen ootheven gevoelen, onder het
motto dat hij wacht op den ander.
Wie het initiatief neemt tot een praktische
daad, zal zich buitengewoon verdienstelijk
maken.
EEN HISTORISCH CHAUFFEUR
OVERLEDEN.
Te Briinp is gisteren overleden de her-
bergier Loyka, die den auto bestuurde.
waarin op 28 juni 1914 aartshertog Frans
Ferdinand en dioas echtgenoote bij hun be
zoek aan Serajewo werden vermoord. Loyka
die naderhand in dienst van ex-keizer Karl
overging, heeft dezen later gered, toen deze
in de Piave was gevallen.
Loyka wist uit dien tijd, dat hij in dienst
der .^llerhoogste heeren" was, menig aardig
staaltje te vertellen.
REGENS IN INDIe.
Tengevolge van de zware regens is een ge-
deelte van een gebouw, waar 200 arbeiders
gehuisvest waren, ingestort. Zes personen
werden gedood, tien moesten ernstig gewond
naar het ziekenhuis worden overgebracht.
EEN GRANAAT ONTPLOFT.
Tengevolge van de ontploffing van een
granaat, welke men in een winkel te Savona
(Italie) als souvenir aan den oorlog had be-
waard, kwamen vier personen om het leven.
DE OPSTAND IN SYRIe.
Uit Damascus wordt gemeld: De Fran-
schen arresteerden in db Koerdenwijk vijf be-
kende bandieten en 12 verdachte Droezen
Met aantal onderwerpingen neemt overal
toe.
In de oase van Ghoeta dreef een Fransche
colonne na een strijd van twee uur een froep
van 200 rebellen uiteen, die tien dooden, ach-
terliet. Een andere colonne joeg 400 rebellen
op de vlucht, die 65 1 ijken en talrijk mate
rnal op het slagveld lieten.
OVERTOLLIGE ENGELSCHE
WERKKRACHTEN NAAR AUSTRALIe.
De „Morning Post"' heeft een comite ge-
vormd dat, in samenwerking met de regee
ring van Australie en de Britsche autoritei-
ten, en groep van 200 Britsche mijnwerkers
zal uitzenden, die in het Gemeenebest als
landarbeiders zullen te werk worden gesteld.
De bedoeling van het comite is om aldus op
klelne schaal te laten zien wat er gedaan kan
worden voor de overtollige arbeidskrachten
van Engeland. Men heeft bij dit plan de over-
weging doen gelden, dat, ook al wordt de ar-
beid in alle mijnen hervat, er toch nog tien-
duizenden mijnwerkers. werkloos zullen blij-
ven.
ANTI-BRITSCHE STEMMING
IN FRANKRIJK.
Zor.dag hebben 300 bewoners van het En
gelsche eiland Jersey aan de Fransche kust,
een onaangename ervaring opgedaan toen
het schip, waaimee zij een bezotk aan de
Fransche badplaats Granville hadden ge-
bracht, de terugreis zou aanvaarden. Het
orkest van de boot speeldfe bij het vertrek de
„Marseillaise', wat vreemd1 genoeg de gram-
schap der Franschen aan den wal scheen
gaande te maken. Er werd gejouwd en met
steenen naar het schip geworpen, waardoor
een vrouweiijke passagier ernstig aan het
hoofd werd getroffen.
REISKOFFERS.
REISARTIKELEJf.
LOON ACTIE DER FRANSCHE
MIJNWERKERS.
De nationale raad der mijnwerkersfedera-
tic besloat onverwijld onderhandelingen aan
te knoope no-pens een verbetering der loonen.
Daar tengevolge van de verhooging der prij-
zen het evenwicht tusschen deze en de loonen
is verbroken, wenscht de raad de loonen op
een nationale basis te zien gesteld en in even-
redighe-d ^ebracht met de kosten van het
levensonderhoud in elke streek. In geval van
weigering, voegt de raad er bij, zal de ge-
heele organisatie een beroep doen op de pu-
blicke o-pinie.
DE RUZIE ONDER POOLVAARDERS
Een draadloos bericht uit New York be-
helst de tijding, dat Lincoln Ellsworth jegens
Nobile uiting heeft gegeven aan <zijn spijt
over de verzonnen mededeeling dat hij zou
hebben getracht het aandeel, dat de Italiaan-
sche luchtvaarder heeft gehad aan den tocht
ovgr de Noordpool, te verkleinen. Ellsworth
heeft aan; boden een verklaring af te leggen,
om te constateeren, dat er nooit eenig versehil
van meening tusschen hen beiden heeft be-
staan met betrekking tot de Noordpool-vaart.
Hij is van meening, dat Italie even veel en
zelfs meer verdienste heeft wat het sncces van
den tocht aangaat dan al de andere daarbij
betroken landen tezamen. Voor zichzelf
wenschte hij geen enkele aanspraak te laten
gelden.
Nobile is Zaterdag naar Italie vertrokken.
KERKSCHATTEN GESTOLEN.
Gisternacht zijn de kerkschatten uit de sa-
cristie van de basiliek te C16ry, een voorstad
van Orleans, geroofd. De dieven namen o. a.
een prachtige monsti'ans, stijl 15e eeuw, ver-
siera met aiamanten e. a. edelsteenen, mede
en verder eenigc kelkcn, waarvan een met
3maragden versierd. Het gestolene vertegen-
woordigt een aanzienlijke waarde.
KORTE BERICHTEN.
Op de Japansche marinebegrooting
voor 1927—28 komt 23.070.000 Pond Ster
ling voor lichte kruisers en anderen
marineaanbouw.
Gedurende manoeuvres van de krijgs-
school te Boedapest zijn twee leerlingen ge
dood en acht gewond tengevolge van de ont
ploffing van een mijnenwerper.
Op den Bratschenkopf zijn twee Duit-
sche toeristen met hun giefs doodgevroren.
De sjah van Perzie heeft zijn lang voor-
genomen reis naar Chorasan aanvaara, waar
onlangs een opstand is uitgebarsten, doch
waar thans al-les weer kalm is.
De natio nale raad der Fransche mijn-
werkersfederatie heeft een resolutie aange-
nomen, waarin symipathie en bewondering
worden iritgesproken jegens de Engelsche
mijnwerkers en de Fransche mijnwerkers er
aan worddh herinnerd, dat zij moeten voort-
gaan met het oefenen van een zoo groot mo-
gelijke solidariteit jegens hen, ten einde hen
te helpen overwinnen. t
Volgens de „Echo de Paris" is Tardieu,
een der nieuwe ministers in Frank
rijk, er mede belast, eenige nieuwe bronnen
van inko-msten te organiseeren. Zoo is hij
voornemens, de auto-belasting met 50 pet. te
verhoogen, behalve voor dienst- en vracht-
auto's, waarvoor de belasting slechts zeer
nig verhoogd zal worden.
Vlak bij de dichte menschenmassa, die de
hal van het groote station vulde, zat de oiftie
sahoenpoetser achter zijn poetsgerei en zag
naar die vele menschen, die langs hem heen
snelden. Bijna meer dan twintig jaren zat
hij, dag-in, dag-uit, op zijn plaatsje, in af-
wachting qan de schoenen zijner medemen-
schen nieuwen glans te mogen verleenen.
Hans was philosoof en zijn dagen bracht
hij door met overpeinzingen, waartoe hem
zijn beroep genoeg vrijen tijd Het en dat hem
in de lange jaren heei wat mensohenkennis
had bijgebracht. Als jongeman was Hans
spoorwegarbeider geweest en had bij regen
als zonneschijn de glimmende rails moeten
inspecteeren, totdat op een mistigen najaars-
morgen het noodlot hem trof, toen een ran-
geerende locomotief hem had aangereden en
zijn rechterbeen> verbrijzeld werd. Weliswaar
ontving hij een pensioen, maar de vlijtige
man had van de spoorweg-directie het recht
weten te verkrijgen zich geplaatst te zien in
de groote hal van het station als schoenpoet-
ser.
Het was een ruwe, onvriendelijke, vroege
najaarsmorgen. Buiten kondigde een vaag-
gele schemer den nieuwen dag aan. De lan-
taarns op het stationsiplein brandden nog en
waren nauwelijks in staat met hun sferk licht
den vochtigen. grijzen nevel te doorboren.
Hans zat heel sti'l, met verkleumde handen,
op zijn schemel en wachtte af. Eenige reizi-
gers haastten zich naar den vroeg-trein en
het kabaal van het bezige leven nam imeer en
meer toe.
Een trein-conducteur en een wisselwachter
kwamen voorbij en groetten hem. Als vroe-
ger, toen hij nog de uniformpet droeg, salu-
eerde Hans, want ook nu nog voelde hij zich
als een van hen, ook spoor-beambte, in het be-
zit van dit speciale hem toegestane privilege,
dat zoo vaak zijn naief geruocd kou verwar-
men en hem over menig moeilijk uur heen
hielp.
De schoenpoetser kende het gansche lo-
caal-verkeer uit zijn hoofd. Hij wist, wanneer
de treinen binnenkwamen en wegreden en
zijn grootste genoegen was, als men hem er
naar vroeg. Leefde hij niet met alles mede,
stond hij niet als de anderen mee in het voi
le bedrijf?
Zijn houten been, dat hij dikwijls bedrukt
bezag, werd hem vaak tot een last; voorai bij
vochtig weer leed hij zeer aan rheumatiek.
Maar ook daarin had hij zich weten te schik-
ken, vond hij daarin niet een gave om van te-
voren de weersgesteldheid te profeteeren?
Ondanks zijn besdheiden levenspositie voelde
Hans zic'h niet ongelukkig en met de jaren
had hij zich tot een kunstenaar -in zijn vak
weten op te werken, die zijn eigen, vaste klan-
ten bezat. Niemand als hij wist het leerwerk
dien zekeren, specialen glans te geven; nie-
mahd, die zoo luchtig en spelenderwijs bor-
siels en lappen handteerde en met solieden
en toch 1 iciiten dink de schoen aan den voet
bewerkte. Em als de klanten lmnne tevreden-
heid hadden betuigd, was er niemand zoo
glunder als Hans.
Hans was philosoof, zooals ik reeds zei,
maar niemand wist dit buiten hemzelf. Hij
had geleerd om naar het uiterlijk der schoe
nen tevens het karakter der bezitters te
oordeelen. Kwam iemand bij hem met slor-
dig geregen schoenen, dan duickle dit op na-
latigheid bij dezen mensch. Kwam een jong
ding in eenvoudige, bijna armelijke kleeding,
maar met modern, onsolied, poenig schoeisel
bij hem, dan keken zijn grijze oogen .met va-
derlijik-waarschuwenden blik het jonge deern-
,tje aan, want hij wist dat dit persoontje stel-
lig niet al te vast in haar schoenen stond
.Vaak als er oude. herhaaldelijk gerepareerde
schoenen onder zijn behandeling kwamen,
keek Hans vol deelneming en vroeg hij een
stuivertje minder, wetenci, dat de eigenaar
een arme stakker was, die moeite had rond te
komen.
Over de behandeling van zijn beminnelijke
medemenschen, wilde Ffans maar liever zwij-
gen. Meestal had hij met hoogmoed en eigen-
dunk te doen; enkele personen waren nauwe
lijks gewillig om hem behoorlijk den voet te
rciken; ook was er cfan divecte aanmerking
p Liii glan.-. op d: sriioen ueitte, duuice
cc an i iciiauoc.ing deze tdele lieden te
lang. Aniiticii daarentegen knoopten weieen*
een gesprekje aan, vroegen naar het vertrek
van bepaalde treinen, naar een hotel, maar
eigenlijk bahandeld als mensch tot met»ch
werd Hans feitelijk nimmer: Zo&n schoen
poetser ook
Uren lang kon de brave, oude man over de
dir.gen dezer wereld mijmeren, en verdreef
daarmee den tijd van gedwongen niets does.
De kerkklok sloeg acht uur; de boemri-
trein uit de voorsteden rolde binnen. Arbei
ders, kantoorbedienden, schooljeugd kwamei
langs Hans heen gerend. Hij zag lacheode
meisjesgezichten', had laffe grappen van op.
groeiende knapen te verduren, zag moede, a<-
gewerkte arbeiders in allergemeenst schoei
sel voorbijgaan en niet lettend op hem, den
man met de poetsgelegenhead.
Daarop raasde de sneltrein uit het buiten
land binnen. Een andere, een rijke wereld
staple naar buiten: vocrrname dames, keurige
heeren met portefeuilles onder den arm. Of
dat oogenblik kwam hij aan de beurt en scho
ten weleens handien te kort. In latere, stille
uren kon hij zich dan soms nog blijven ver-
lustigen in een of ander mooi rank voetje,
waarvan hij met veel zorg het fijne schoeisei
had, opgewreven, evenals in den lach, waar-
mee de vriendelijke dame hem had bedankt.
Opnieuw zat Hans op zijn bekende plaatsje
Mijmerend zat hij in het vroege morgenuut
te wachten op eenig werk. Hij dacht aan zijn
jeugd terug,. aan de bosschea, de vogels, der
blauwen hemel; de liefde voor de natuur hal
hij niet verloren en ondanks zijn houten been
zag hij toch nog wel kans om des Zondagf
naar buiten te komen.
Terwijl hij droomde en tegelijk naar klan
ten tuurde, haastte'zich een elegante dame
voorbij, struikclde, stond weer overeind et
rende verder. Vlak bij Hans lag een bruin
taschje, dat zij blijkbaar had laten vallen. De
schoenpoetser rees schielijk overeind en ijlde,
zoo snel hij maar kon, de vreemde dame ach-
terna, die juist in een taxi zou stappen.
,.Dit heeft u verloren!", hijgde hij.
De aangesprokene keek hem verbaasd aan,
verschoot van keur, lachte toen zielsblij.
want het taschje bevatte een groote son;
gelds.
En nu gebeurde iets, wat Hans nog nim
mer was overkomen. In zijn hand lag een
bankbiljet, dat door de vreemde hem met veel
dank was geschokenAls versteend bleei
hij staan, de omstanders schoten zelfs in een
lach.
De auto joeg verder, maar het duurde m%
enkele seconden, voordat Hans tot berinning
was gekonien.
..Honderd franken." fluisterde hij en zijn
grijze oogen vulden zich met tranen. Onzekei
lavcerde hij terug naar zijn poets-gerei, van
verrukking niet direct wetend wat met al dat
geld te beginnen.
De zon scheen, de hal werd leeger, om de
zen tijd kwamen er geen treinen aan.
Flans was een philosoof. dat toonde hij,
door zijn zaakjes bij elkaar te pakken en den
weg naar huis te nemen. Heden immers was
het een groote dag, een feestdag, er waren
nog goeie menschen op de werelo! Hans ver-
kleedde zich, trok z'n Zondagsche plunje aan,
borstelde duchtig zijn haren, wiesch rich,
draaide den grijzenden knevel wat op en suk-
kelde de stad uit naar het stille, moote
b,osch. Tegen den heerlijken blauwen hemel
trokken witte wolken voorbij, de boomen
stonden in het goud van den herfst en Hans'
hart schefrn van louter zaligheid te zullen
barsten Hij floot een deuntje, terwijl hij naar
een dorpsherberg stevende, waar hij zichzelf
tracteeren ging op een kostelijken stamppot
met een half litertje rooden wijn. Dat was nu
zijn feest; onbezorgd kCn hij van degoede
gaven genieten en toen het schemeruurtje
aanbrak, ging hij terug naar de stad, stapte
naar het nliein en liet zich, heel voornaam,
hij, de schoenpoetser van't station, de schoe
nen poetsen, zich ko.stelijk over de gewisselde
rollcn amuseerend. Daarna stapte hij ziels-
tevreden naar het station, den stralenden
lach niet van zijn gezicht, en verkneuterde
zich er in om nu eens als gewoon voorbij-
ganger'en niet als schoenpoetser de bekende
plekjes in oo'grnsehouw te nemen. Ja. het had
cr alles van, dat hij een reiziger was, aao-
stonds in een trein zou stappen
Geruimen tijd stond hij in de bekende om-
geving en als er een bekend iemand voorbij
ging, groette hij bescheiden, een lach verbij-
tend over de verwondering op de gez.ichtea,
dat hij niet bij zijn poetsgerei te vinden was.
Docli cok deze gelukkkige dag ging fen
cinde. Zorgeloos sliep hij's naclits in, ont-
waakte blii, en hervatte opgewekt zijn gewo
neji arbcid. Het geld had hij op de spaar*
bank gebracht, dat zou heni in den naaereti-
den winter te pas komen. En de voorbijgan-
gcrs v/erden soms een oogenblik getrofiea
door den glans over zijn goed gezicht.
Het buurjongefje: „Mag ik alstublieft m'n pfjl terug
hebben?"
Dame: „Ja zeker boor. Waar is hij gevallen?"
Jongetje: „lk gelooi dat hij in uw kat is blijven baken",
(Humorist).
