DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Be voorgesteltie wethoutierspensioenen. Te koop eerste Woningen op eersten stand no. 18i Honderd acht en twintigste Jaargang 1926. Atooimementsprijs bij voornitfoetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct. Adyertentiepr. 25 ct p. regel, grootero letters naar plafltsrnlmU. Brieyen franco N.V. Boet- en Handelsdr. v.Il Herms. Coster Zoon, Voor dam CO, Tel. Adminlstr. No. 3. Redactie No. 33. ZATERDAG 7 AUGUSTUS. Binnenland Dit nummer besfaaf uit 3 bladen. Directeur: G. H. KRAK. Hoofdredadenr Tj. N. ADEMA. Het voorstel om voortaan de wethouders in onze gemeente een pensioen te verleenen, is er ongetwijfeld een, dat Burg en Weth. eigenlijk Bever in portefeuille zouden houdcn. Immers, het college van B. en W bestaat uit 5 leden, van wie er vier bij dit voorstel zoo sterk mogelijk gei'nteresseerd zijn. En aangezien het veel gemakkelijker en veel prettiger is iets voor een ander dan voor zichzelf te moeten vragen, kunnen wij ons heel goed begrijpen, dat de wethouders z. f heel blij zullen zijn. als dit voorstel lief -zco vlug en onopgeraerkt mogelijk tot meecvtelijk wetsontwerp gepromovc Schuchter als een zestieftjarige jonge maagd heeft een dergelijk voorstel in den loop van 1922 eens even om het hoekje van onze raads zaal gekeken. Jn, het is zelfs zoo ver gekomen, dat er over gediscussieerd is, waarbij plotseling bleek, dat de wethouders zich heel bescheideti ait de zaal hadden verwijderd. Ze zaten destijds in de gang op hun man- chetten hun pensioen uit te rekenen en de wethouder van Fmancien, die uit den aard yan zijn functie het vlugst met de vermenig- vuldiging van breuken kan opscliieten, had al heel spoedig ontdekt, dat hij, uit hoofde van langjarigen dienst, een aardig bedragje te vorderen kreeg. Maar de Raad bedacht blijkbaar, dat het vooruitzicht altijd begeerlijker is dan het be- zit. En toen dus de heeren met verwach tings- voile gezichten weer binnen gekomen waren, wachtte hun een stortbad van bedenkelijk lage temperatuur en werd hun meegedeeld, dat een Raadscomrtfissie er eerst nog eens rapport over zou uitbrengen. Geen wonder, dat drie blijde verwachtin- gen we leefden toen nog in den gezegen- den tijd, dat de partijpolitiek veroorloofde, dat wij er maar drie wethouders op nahieiden toiaal de bodems werden ingeslagen: Want als in Alkmaar iets eerst nog eens door een Raadscommissie trader bekoken zal worden, dan wil dat in gewoon Hol'iandsch zeggen, dat het de grcote vraag is of men er ooit nog iets van zal hooren. Maar, zooals gezegd, de kwestie was dan ook heel moeil'ijk, want hoewel men nu den Raad in principe tot pensionneering besloteu schijnt te hebben, blijkt uit het bovenstaande toch reeds, dat niet alle raadsleden daarvan even groote voorstanders genoemd mogen worden. Voornamelijk in de Vrijheidsbondsche frac- tic moeten de heeren het hopeloos oneens ge weest zijn en, volgens een oude overievering, schijnt de heer Govers beweerd te hebben, dat Alkmaar veel te klein was om zijn wethou ders te pensionneeren en dat hij er zeker niet toe over zou gaan voor en aieer in onze ge meente de 30.000ste inwotner was ingeschre- ven. Of deze uitlating van eenigen invloed op een vlugge vermeerderimg van het zielental is geweest, valt moeilijk te beoordeelea, al zou Bet begrijpelijk en vergeeflijk zijn als iemand ails mr. Leesberg,- die een steunpilaar van den bond voor groote gezinnen is, een nog vrijwat grooter propagandistische activiteit dan vroe- ger had ontwikkeld. Inderdaad is ons zielental de laatste jaren vrij snel gestegen. De tijd, dat de 25000ste wereldburger, de destijds bekende en beroemde Jan Willem Koolwijk, van overheidswege een spaarbank- boekje en een met het gemeentewapen ver- gterd papbord, alsmede van een geestdriftig bedidenfabrikant een wollen dekentje heeft ge- kregeni, ligt al lang achter ons. Wij nader en vrij snel de 30.000 en dus het oogeablik waarop de heer Govers de pension neering van onze wethouders niet meer zoo dwaas zou vinden als tot dusverre het geval n geMeken. Inderdaad!, schuchter als een bakvischje (Heeft het voorstel tot pensionneering van onze Wethouders in 1922 om het hoekje van onze taadszaal gekeken. En toen het heele huisgezia niet gejuicht fyeeft, toen het kindje binnen kwam, en zelfs enkete onzer vroede vaderen het met gefronste wenkbrauwec hebben aangekeken, is het be- echeiden weer verdwenen En het zou na jaren van geduMig afwach- ten ook nu nog met geen enkel levensteeken aan zijn bestaan herinnerd hebben, als het groote verkiezingsjaar 1927 niet in aantocht was. Natuurlijk hopen en verwachten we alle maal niets anders dan dat ook in het volgend vierjarig tijdvak dezelfde wethouders van nu weer achter de groene tafel zullen zitten, om met al onze t>elangen en speciale wenschen met evenveel tcewijding rekening te houden al® zij dat tot dusverre gedaan hebben, maarvolksgunst is een raar ding. Je hebt ze of je hebt ze niet en ze is even veranderlijk als de cpinie van sommige edel- achtbaren, die vandaag voor en morgen te- gen hetzeifde voorstel ageeren. Om kort te gaan. ee.n meysch is maar een mensch en een pensioen is een pensioen. Omdat pensioen levenslang inkomen betee- kent, waar niet meer voor gewerkt moet wor den, is het heel natuurijk, dat ieder mensch graag spoedig een zoo groot mogelijk pen sioen heeft. En omdat over de noodzakelijkheid daar van in den Raad nog altijd geen eenstemmig- heid bereikt schijnt en B. en W. zelf dus eenigszins beschroomd zijn, er weer mee voor den dag te komen, komt er een zacht briesje uit een ander en hoek waaien en hebben onze lezers de vorige week in dit zeer actueele dag- biad cen voorstel van diverse fractie-voorzit- tcrs kunnen lezen, dat tot dusverre nog als cfficuos. nieuws moet beschouwd worden, ;.:'.ngezien het nog niet den vorm van een gedrukte en van het stadhuis afkomstige bij- lage heeft verkregen. Veronderstellende, dat de ons uit goede bron verstrekte inlichtingen vertrouwbaar zijn, kunnen wij constateeren, dat binnen af- zienbaren tijd opnieuw het vraagstuk der wet- houderspensioenen een punt van geanimeerde bespreking in onze raadszaal zal uitmaken. Het iiieuwe voorstel verraadt de genialiteit van zijn ontwerper en men fluistert elkaar hier ter stede eerbiedig in het oor, dat de geestelijke vader niemand andeis dan mr. (usters in hoogst eigen persoon geweest is. Zo6 volmaakt is het voorstel, dat het van B. en W. zelf afkomstig had kunnen zijn, wat wel het best hieruit zal kunnen blijken, dat het vrijwel woordelijk gelijkluidend is aan het voorstel, dat het college in 1922 in bij- lage No. 48 gedaan heeft en dat in het zeifde jaar in alle stilte in den gemeentelijken grafkelder der doodgeboren plannen bijgezet is. Alle hulde aan mr. Kusters die het daar ontdekt heeft en de blijkbaar schijndoode zoo- veel nieuw leven heeft ingeblazen, dat zij ten tweede male in onze raadszaal zal kunnen verschijnen. Evenwel is het voorstel zelf ons inziens geen hoofdzaak. Dat voorstel toch is slechts een regeling h o e het pensioen zal zijn wanneer eerst vastgesteld is, d a t er een pensioen zal we- zen. En het is ons den laatsten tijd gebleken, dat vele belastingbetalers, zuchtend onder den steeds zwaarder wordenden druk, te dien aanzien van opinie veranderd zijn en met ons tot de conclusie kwamen, dat een wethou. derspensioen in zeer vele gevallen een over- bodige luxe is, die een alles behalve floris- sante stad zich eigenlijk niet kan permitee- ren. Tegenover de opvattingen van hen, die be- toogen, dat het wethouderschap een eere- baantje is, staat de zeer verdedigbare opinie van anderen, die beweren dat een wethouder tegenwoordig zooveel van zijn tijd ten dien- ste van het algemeen belang moet geven en dus zooveel minder van zijn tijd voor eigen werkkring of zaken kan beschikbaar stellen dat het niet meer dan billijk is hem het tekort in eigen inkomsten door een wet- houderssalaris te vergoeden. Te meer blijkt dit noodzakelijk omdat an ders het wethouderschap onbereikbaar zou zijn voor de dikwijls daarvoor bekwame en geschikte raadsleden, die slechts een gering inkomen hebben en zich de luxe niet kunnen permitteeren een groot steel van hun kostba- ren tijd gratis aan de gemeenschap te offe- ren. Vrijwel algemeen wordt dus een wethou- derssalaris billijk geoordeeld als een com- pensatie voor verlies van inkomsten uit eigen bedrijf of werkkring, hoewel het vanzelf- sprekend is, dat niemands tijd van precies dezelfde waarde is als die van anderen en een gelijke wethoudersbezoldiging dus nog altijd voor den een- veel te hoog en voor den ander veel te laag zal kunnen blijken. Neman we evenwel aan, dat elk wethou- derssalaris precies de juiste belooning voor de in het belang der gemeente verrichte dien- sten is en dat dit salaris alleszins billijk is te noemen, dan aanvaarden wij tevens de conclusie, dat het wethouderschap geen eerebaantje meer is maar dat een wethouder eigenlijk een hoefdambtenaar in tijdelijken dienst der gemeente is geworden. En omdat een gemeente-ambtenaar na vol- brachten diensttijd' recht op pensioen heeft, is er iets te zeggen voor de opinie van hen, die wethouderspensinenenook in een betrek- keldjk kleine gemeente, niet anders dan be- hoorlijk en natuurlijk vinden. Evenwel staan daartegenover ernstige bezwaren. Geen enkele wethouder zal erkennen, dat hij niets anders dan eenvoudig gemeente- ambtenaar is. Integendeel, een wethouder stett zich ieder oogenblik boven de ambtenaren en laat, ook in zijn particuliere leven, dikwijls meer het eere-baantje dan het bezoldigde ambtenaar- scbap naar voren komen. Beschouwt een wethouder zich dus eener- zijds maar half als bezoldigd ambtenaar, zoodra de pensioenskwestie ter sprake komt, wordt hij plotseling eep vijfvoudige ambte naar, die twee derde van zijn salaris als pen sioen reeds na 8 iaar wil bereiken waar an- dere gemeente-ambtenaren daarvoor veertig dienstjaren moeten tellen. En nu moge het volkomen waar zijn, dat wethouders met veertig dienstjaren in dezen tijd van politieke onw«ierS eenvoudig onbe- staanbaar zijn en ook, dat een wethouder na acht jaar vechten met diverse raadsfracties een levend wrak is, wien 1000 pensioen van harte gegund. mag worden, toen is het begrijpelijk, dat vele belastingbetalers deze voortdurenae vermeerdering van in hun oogen overbodige uitgaven niet kunnen goed- keuren. Ook een jonge wethouder, die voor zijn diensten in het belang der gemeente gedu- rende den tijd van zijn wethouderschap ruim- schoots schadeloos gesteld wordt en zich daarna weer ten voile aan eigen bedrijf of w°rkkring kan wijden, krijgt na vier dienst jaren reeds recht op een betrekkelijk groot ge- deelte van zijn salaris, als dank voor bewe- zen diensten. Het doet er niet toe of hij het al dan met noodig heeft, het doet er niet toe of hij steaks wellicht onze gemeente zal verlaten om el ders als kamerlid of misschien als minister of nogmaals als wethouder in korten tijd ee.-. nieuw pensioen bij het vorige te kun nen vuegen. Vier jaren is maar een betrekkelijk kcrt tijdstip, wethouders komen en verdw:pen na vrijwel elke nieuwe verkiezing en bin 'en af- zienbaren tijd wordt onze begroo'i ig ge- drukt door een post aan wethouderspensi- oenen voor menschen wier bijzondere ver- diensten gewoonlijk binnen enkele jaren to- taal vergeten blijken Misschien, dat een stad als Amsterdam, op welker begrooting een dergelijke post van weinig beteekenis is, zich een zoodanige luxe gemakkelijk kan veroorloven. Het is duidelijk, dat zij bezwarender wordt naarmate de begrooting eener gemeente een kleir.ej eindcijfer vertoont, ondanks het f^it, dat het aantal wethouders daar geringer en hun salaris fcfeiner zai zijn. Levenslang pensioen na acht dienstjaren, ter grootte van twee-derden van het salaris, maakt het pensioen van zoo groote beteeke nis tegenover het betrekkelijk kort genoten salaris, dat het wethoudersschap bovenal om het cjaaraan verbonden pensioen een begee- renswaardige postie zal worden. Wordt dit pensioen ingevoerd, dan zal er van een eerebaantje geen sprake meer zijn maar uiisluitend van het meest voordeelige en daardoor begeerenswaardigste ambte- naarspostje dat een gemeente ooit heeft ge- schapen. De strijd om het wethouderschap zal feller dan ooit zijn, het politieke leven der wethou ders meer bedreigd worden dan ooit te voren het geval geweest is. Het al of niet aanblijven van een wethou der zal niet alleen meer afhankelijk zijn van zijn bekwaamheid en geschiktheid maar ook .van andere factoren, waarin bi 11 ijkheidsover- wegingen in verband met zijn diensttijd een voorname factor zullen gaan worden. BESCHIKBAAR. TEL. 652. (EMMAKWARTIER). BILLIJKE PRIJZEN. HYPOTHEEK JULIANASTRAAT 17. ALKMAAR. was, is Het aan het broeien gegaan. Toen' men nu vanmorgen de bergplaats wilde opruimen, waardoor er lucht binnenkwam, ontbrandde het hooi en stond de bergplaats in minder dan geen tij d5n lichtelaaie. De brandweer was spoedig ter plaatse en kon het vuur tot de bergplaats, die geheel uitbrandde, beperken. Het perceel heeft nog- al veel door waterschade geleden. Verzekering dekt de schade. EEN MERKWAARDIGE VONDST. Te Venlo werden naar de N. R. Crt. mekit, bij de verbouwing van de R.K. Godshuizen oude mannen- en oude vrouwenhuis en weeshuis een paar merkwaardige fondsen fedaan. Bij het breken in de kapel werd voor et altaar aan de epistelzijcte een prachtige bekapten en zoo goed als onbeschadigde steen gevonden ter lengte van 138 c.M. en ter breedte vao 72 c.M. De steen die vroeger ge- diend had als onderstel voor een offerblok lag thans op een put als afsluitingsstuk. Aan het boveneinde staat het volgende opschrift: ,,Werpt vor den weisen wat hier in, So voel U God geft in den sin." Daaronder staat in ge- beitelde fiburen een voorstelling van de barm- hartigheid. De steen dagteekent vermoedelijk uit de 2e helft der 16e eeuw. Een andere vondst is een fraai gebeeldhouwde leeuw met wapenschild, die als topsieraad van een bin- nengevel diende. De figuur is erg verweerd en het heraldische wapen eveneens. Vermoedelijk zal het aan een ervaren heraldieker wel ge- lukken het wapen te herkennen. Men ver- wacht, dat nog meerdere vondsten van oud- heidkundige voorwerpen gedaan cullen wor den. De ontdekte voorwerpen zullen geplaatst worden in den oud Gelderschen twee-toppig~n- gevel, waarvan de restauratie onderhauden Zoo zal het politieke water waarin onze wethouders zwemmen steeds troebeler wor den, en zoo zal bovenal onze gemeente- begrooting geleidelijk met steeds grootere uit gaven worden bezwaard. En de benoodigde gelden zullen ten slotte door de belastingbetalers moeten opgebracht worden, door ingezetenen waarvan zeer ve- len zelf een allesbehalve verzorgden ouden dag tegemoet gaan. Dat zijn bezwaren, die men nog wel eens terdege onder de oogen mag zicn. Wellicht zal het mogelijk blijken een vorm voor uitgesteld pensioen, b.v. op zestig of vijf-en-zestig jarigen leeftijd te vinden, waar door de pensionneering een geheel ander en veel natuurlijker karakter zou krijgen. Zooals het voorstel nu luidt, het streven, ten koste der gemeenschap dikwijls nog jonge wethouders en als wij consequent willen zijn straks ook de raadsleden na luttele dienstjaren levenslang pensioen te geven, er hun vrouwen en kinderen^in te betrekken en dergelijke kostbare besluiten maar zoo vroeg mogelijk te doen ingaan opdat ook nog aller- lei wethouders uit lang vervlogen jaren er van kunnen profiteeren, dat is een aanval op onze gemeentelijke schatkist, die zeker niet mag uitgaan van de vertrouwensmannen, wien wij zelf de zorgvuldige bewaking daar van hebben opgedragen. Het algemeen belang moet boven het par ticuliere gaan, zelfs boven dat der wethou ders, al hebben zij, elk voor zich, ook nog zulke groote diensten aan onze gemeenschap bewezen. BRAND. In het peTceel Stille Veerkade 4 te 's Gra- venhage, bewoond door den heer J. T., is gis- termorgen brand uitgebroken. In de benedenverdieping van dit perceel is een smederij met werkplaats gevestigd. De heer T. woont boven de smederij, terwijl zich boven de-werkplaats een bergruimte bevindt, waarin emballakge-artikelen, hooi, stroo, enz. zijn opgeslagen. Dcordat het hooi, tengevolge van de min- dere soliditeit van het dak, eenigszins vochtig DE BLOEMBOLLENDIEFSTAL TE NOORD-WIJKERHOUT. De Hooge Raad heeft gister behandeld een cassatie-beroep van H. J. H., 32 jaar, bar- bier te Noordwijkerhout, tegen een arrest van het Gerechtshof te's Gravenhage van 16 Ju- ni j.l., waarbij hij in hooger beroep was ver- oordeeld tot 2 jaai gevangenisstraf wegens heling in de bekende zaak van den bloembol- lendiefstal te Noordwijkerhout. Mr. J. P. G. v. Velzen lichtte de volgende cassatiemiddelen toe: 1. Schending of verkeerde toepassing van art*416 Strafr. doordat het Hof hetgeen aan requirant primair was ten laste gelegd, in zooverrre dat hij opzettelijk van misdrijf af komstige bollen heeft gekocht, als bewezen heeft aangenomen niettegenstaande van op- zet, ja zelfs van een begrijpen van de misda- dige herkomst ten processe niets is komen vast te staan. 2. Schending of verkeerde toepassing van art. 211, 221, 223, 247 Strafr. in verband met art. 416 Strafr. doordat het Hof, als be wezen aannemende de opzettelijke heling door den requirant, heeft verzuimd deze beslissing voldoende met redenen te omkleeden. 3. Schending of verkeerde toepassing van art. 246 Strafv. doordat het Hof, gebruik ma- kende van de bij dit artikel toegekende bq- voegdheid om te oordeelen op grond van het onderzoek in prima en van het daarvan op- gemaakte pr'oces-verbaal, deze bevoegdheid heeft overschreden aangezien het relaas van den getuigen Van der Hulst in het proces-ver- baal v^n het onderzoek ten Hove aanmerkelijk afwijkt en in wezen een ander is dan dat, het welk in het procesverbaal in prima staat ge relateerd. De advocaat-generaal, mr. Ledeboer, con- cludeerde tot verwerping van het beroep. Ar rest 30 Augustus. DE STOOMTRAMDIENST SCHAGEN—WOGNUM. Reeds geruimen tijd zijn onderhandelingen gaaude betreffende het voortbestaan van den steomtramdienst SchagenWognum. De Nederl. Spoorwegen hadden gevraagd, of de betrokken streek bereid zou zijn en het explo: tatie-tekort bijdragen. Deze-vraag was aan hiding, dat zich een commissie opwierp, welke de zaak in studie nam. Waar men nog steeds over onvoldoende gegevens beschikte, duurde het onderzoek tot op heden voort, zonder dat men nog tot een conclusie was gekomen. Meermalen were4 met de Nederl. Spoorwegen over deze aangeie- genheid gecorrespondeerd, tot onder dagtee- kening van 22 Juli j.l. de commissie een brief ontving, houdende de mededeeling, dat zoo voor 1 Aug. geen beslissing of tegenvoor- stel zou zijn ontvangen, de onderhandelin gen met de belanghebbende gemeenten en polderbesturen als mi&lukt zouden worden beschouwd. De commissie heeft gemeend, niet aan dit verzoek te kunnen voldoen, waar- om zij besloot de tusschenkomst van den minister van waterstaat in te roepen. Bij de Nederl. Spoorwegen had men den indruk, dat de commissie de zaak op de lange baan wenschte te schuiven. HET VERKEER OVER DE*DUITSCHE GRENS. Men meldt uit Dinxperlo aan de N. R. Crt.: Met het oog op mogelijke smokkelarijen hebben de Duilsche autoriteiten bepaaid dat grensbewoners die aan invoerrecht onder- worpen waren vervoerjn, slechts^ de( grens mogen oversell) ijde-n in de maancten Maart— September van 's morgens 712 en 2 8 '8 middags en in de oveiige maanden van 's morgens half 8 tot 12 en 1half 6 namid- dags. TRAMWEGPERSONEEL. In verband met de invoering van het nieuwe R.D.V. bij de tramwegen zijn bij de verkiezingen van een lid en een plaatsvervan gend lid voor het scheidsgerecht in de groep Amsterdam, omvattende de personeelen der Gooische en der Tweede Noord Hollandsche tram de candidaten der Nederlandsche Ver- eeniging van Spoor- en Tramwegpersoneel, de heeren J. Raat te Purmerend als lid en J. d. Wal te Hilversum als plaatsvervangend lid met ondersch. 109 en 99 stemmen geko- zen. Op de gezamenlijke candidaten van St. Raphael en den P. C. B. waren resp. 62 en 54 stemmen uitgebracht. Voorts waren er 11 bianco stemmen. De' verkiezing geldt voor den tijd van vijl jai*en. DE UITBARST1NG VAN DEN BATOER. Uit Singaradja wordt door Aneta gemeld: Dat de bevolking van de dessa Batoer ge- red is, is te danken aan het doortastend op- treden van het binnenlandsch bestuur. De hei- lige tempel te Batoer, welke bij de laatste, groote eruptie in 1905 gespaard bleef, is dit- maal slechts ten deele staande gebleven. De >evolking is rustig, doch volkomen terneerge- slagen en niet in staat voorzieningen te tref- fe. Een vrouw is bij de algemeene vlucht ten gevolge van den schrik overleden. Overigens zijn er geen persoonlijke ongelukken te betreu- ren. De snelheid van den lavastroom bedroeg ongeveer anderhalve kilometer per etmaal; hij dreigt het geheele lagere gedeelte van het dal op te vullen'en zal vermoedelijk reiken tot de basis van het weggedeelte Kintamani (on- derafdeeling Kloenkoeng)-Penolokan. De eruptie is de hevigste sedert menschenheuge- nis en zal vermoedelijk van langeren duur zijn. De oude krater vertoonde geen verhoog- de werking. Hij stoot slechts den gebruikelij- ken rook uit; indien geen nieuwe erupties ge- schieden, zal het bestuur den toestand volko men meester blijven. De resident van Bali seinde aan de regee- ring, dat hij van de plaats des onheils terug- gekeerd was. De eruptie van den Batoer be- gon in den nacht van 2 op 3 dezer. Er is een reeks van ongeveer 20 kraters in de richting van de Zuid-Westelijken voet van de berg- helling ontstaan, 2 K.M. Noord-Oostelijk van de dessa Batoer. Onafgebroken hoorde men een donderend geraas, men zag rook, vuur en steenen. De lavastroom Hep in Zuid-Westelij- ke richting. In den nacht van 3 op 4 dezer ontstond hernieuwde werking. Op het hoogte- punt der kraterreeks ontstond 'n nieuwe groo te krater; een zware lavastroom 1iep naar het beneden-dal en splitste zich in Noord-Weste- lij'ke en Oostelijke richting, waarvan de ooste- lijke arm langzaam naar de dassa Batoer toe- vloeide. De geheele bevolking van de dessa Batoer is gevlucht met medeneming van alle* roerende goederen. Toen de lavastroom de dessa bereikte, ontstond er brand in de bid- plaats Meroe, welke gedeelteltjk is afgebro- ken en in veiligheid gebracht. De tempels te Batoer zijn tot nu toe gespaard gebleven door hun iets hoogere ligging. De lavastroom heeft een frontbreedte van een kilometer en een hoogte van 8 meter en zal de dessa Batoer absoluut verzwtlgen, terwijl die stroom het ondergedeelte van het dal geheel dreigt op te vullen. Militairen en gestraften verleenen hulp om het huisraad over te brengen en af- braalc naar veiliger plaatsen, waar tijdelijk de woningen opgericht worden. De bevolking van de dessa Batoer bedraagt 2004 zielen. waarvan er ongeveer 800 in naburige dessa's en de overigen in loodsen zijn ondergebracbt De schade aan gebouwen en landbouwgewas -sen toegebracht, bedraagt vermoedelijk ander halve ton, ongeacht de vernietigde boirwgron- den. De voedselvoorziening geschiedt door distributie. Aan het Smeroefonds is f 10.000 gevraagd. Er is reeds een steuncomite opge richt. De eindindruk is, dat het een betrekke lijk oppervlakkige eruptie is, welke voor de verdere omgevng nog geen gevaar oplevert, ofschoon er zware luchttrillingen, waardoor zelfs de ruiten in de Pasang Rahan te Kinta mani gesprongen zijn, geconstateerd zijn. Aardschokken zijn niet waargenomen. HET BEZOEK DER ITALIAANSCHE f OORLOGSSCHEPEN. De Italiaansche Opera onder directie van mevrouw de Hondt heeft te Amsterdam Don- derdagavond ter gelegenheid van het bezoek der Italiaansche oorlogsschepen een gala- concert gegeven. De zaal was voor een groot gedeelte gevuld met de Italiaansche zee 1 icden van de verschillende rangen. Onder de hoor- ders waren de eskader-commandant, schout- bij-nacht Burzagli, de commandanten van de Pisa en de Feruccio; officieren van Hr. Ms. Sumatra, gezantschapsraad A. Alievi, die den gezant van Italie vertegenwoordigde, en de consuls van Italie te Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. In de pauze heeft de directie der Opera de officieren in den foyer, de onder-officieren en minderen in de kleine zaal onte angen. De Italianen hebben het hun aangeboder concert op grooten prijs gesteld, en de kunst liunner landgenooten in den vreemde met uit- bundige geestdrift toegejuicht. LRMAARSCflE CODBANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 1