Afkmaarsche Gourant
Geldkoningen.
FEPILLETON.
JTo. 199 1928
Nindird Acht en Twintigste Jaargang.
Dinsdag 17 Augustus.
TOELATING VAN LEERLINGEN TOT
IDE PARALLEL-EERSTE KLASS-E DER
GEMEENTESCHOLEN N'RS. 6 EN 9.
BURGEMEESTDR en WETHOUDERS
yan ALKMAAR brengen ter algemeene ken-
nis dat de MOGELI JKHEID bestaat dat
jjog eenige leerlingen toegelaten kunnen war
den tot de parallel-eerste Masse der Gemeen-
iteschool nr. 6 aan de Snaarmanslaan, on-
der te brengen in een lokaal der U. L.
School voor jongens en meisjes aan de Kre-
lagestraat, en tot de parallel-eerste klasse der
Gemeenteschool nr. 9 aan de Bleekerskade
;(R ochdalekwar tier
Bovens-taande klassen vangen op 1 Sep
tember e.k. aan.
De kmderen moeten, am toegelaten te
fcunnen worden, uiterliik 2® Februari 1927
den 6-jarigen leeftijd bereiken.
Geboortebewijs (eventueel trouwboekje) en
faentingsbewijs moeten worden medege-
bracht.
De aangifte van leerlingen uit ANDERE
GEMEENTEN moet plaats hebben bij bet
bestuur der gemeente van inwoning
De aangifte tot toelating kan plaats heb
ben TER GEMEENTE-SECRETARIE, af-
iteding Onderwijs, en wel op WO ENSOAG
18 en VRIJDAG 20 AUGUSTUS e.k., tel-
kens van des namiddags 3—5 uur.
Alkmaar, 17 Augustus 1926.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. F. THOMSEN, lo.-Burgemeester.
A. KOELMA, Secretaris.
SLUITINGSUUR KERMIS 1926.
VOOR CAFe'S ENZ.
Als SLUITINGSUUR voor de kermis,
tale's en andere inrichtingen is vastgesteld:
van 21 tot en met 27 AUGUSTUS 1926
tot des nachts 1 uur en van 28 tot en met 29
AUGUSTUS 1926 tot des nachts 2 uur.
De Blue Band-reis naar
Zwitserland.
Fliielen, 12 Augustus.
Men schrijft ons:
Op het oogenblik wordt er in de vier
hotels, waar de kinderen van de Blue Band-
reis zijn ondergebracht, piano gespeeld en
gezongen; niet enkel door deze jongelui, die
zijn samengeroepen voor een gezellig uurtje
na het diner in hotel Sternen. Maar hun
vroolijkheid heeft aanstekelijk gewerkt, het
luid gerucht van de Hollandsche stemmen
bracht vooral de vele Duitschers, die hier
gelogeerd zijn, tot den zang; typisch is, dat
gisteravond, toen we vroeg naar bed moes-
ten, de stilte alleen verstoord werd door de
repetitie van de Fliieler Musikverein, die ge-
lukkig om half tien de koperen instrumenten
.weer opborg. Want de jongelui hadden slaap
noodiger dan iets anders. Van Dinsdagmid-
dag in den trein tot Woensdagmiddag het
was voor de meeste jongelui een even weinig
bekende sensatie, als het bergklimmen. Maar
ze slaan er zich moedig door hoewel het
begrijpelijk is, dat ze vandaag al heel wat
beter op dreef zijn dan gisteren. Daarbij
komt, dat't weer niet al te best is. Gisteren re
gen, vanmorgen regen. Niet zoo, dat het
door de regenjassen heenkwam, maar vol-
doende om de eigenaardige schoonheid van
het Zwitsersche berglandschap roor de jon
gelui verborgen te houden al hebben de
hooge bergen en vooral de met sneeuw be-
dekte toppen een geweldigen indruk op hen
gemaakt. Stel U hun blijdschap voor, toen
vanmiddag, terwijl ze op het terras in Seelis-
berg zaten, de zon hun een prachtige verras-
sing bereidde door groote schoonmaak te
houden, zood'at de wolken links en rechts
over de bergen wegvluchten en inplaats van
het wazige g-rijs het cobaltblauw van het
meer zichtbaar werd, met de witte huizen
van Brannen en andere plaatsen, die liggen
aan den overkant van het water. Zelfs de
beide Mythen kwamen uit den nevel, de groo
te top met een spiegeling van goudglanzen.
De jongens en meisjes,hebben niet alleen
betangstelling voor de karakteristiek van dit
land. Met graagte luisteren zij naar wat de
Jeidere hun vertellen aan den voet van het
,Tell-monument in Altdorf en bij den gedenk-
steen op de Rutli-weide. Een paar vreemde-
lingen zaten er vanmiddag bij; toen we voor
den gedenksteen stonden en ze vroegen om
een lied. „Wij zijn niet van een zangvereeni-
ging", zei een van de Riders, maar *le jon
gens en meisjes hadden de liederenbundel,
die zij meegekregen hebben, al uit hun rug-
tak gehaald, en daar klonken onze liederen
op deze historische Zwitsersche p'ek. De geo-
grafische bijzonderheden, die de heer Van
Staveren hun vertelt, noteeren zeverschei-
denen verzarnelen bloemen en willen een
Oeeutoriseerde vertalling naar het Engelsch
van E. Philips Oppenheim
door W. M D. Spies—Van der Linden.
81)
„Je yader is een van die mensohen," zeide
zij, die alleen naar den uitslag oordeelen.
Hij vertrouwde mij en of het nu mijn schuld
.was of niet, ik heb gefaald. Stella, is het op
stuk van zaken van zooveel belang voor je,
om dat stuk te behouden? Waarom breng je
bet niet terug en verzoen je je niet met ]e
yader? Ik zou het niet zoo erg vinden, weg
te gaan. als hij tenminste dat stuk terug
kreeg. Begrijp je niet, hoe vreeselijk het voor
mij is om, nadat hij zoo goed voor mij was,
zoo jammerlijk te kort schieten?"
Stella glimlachte eenigszins bitter.
„Op mijn beurt moet ik je zeggen," zeide
zij, „dat je mijn vader niet kent. Hij zou mij
nooit vergeven, waar ik ook niet naar verlang-
Als je denkt, dat ik bet werktuig was van dien
Weiss en dien Littleson, dan vergis je je.
Wat ik deed, deed ik ter wille van den eenigen
man, waar ik ooit om gegeven heb. Het doet
er niet toe, wie hij is. Maar als mijn vader
tr iets gelukkiger door is, zeg hem dan. dat
1>oe$ over ATjRnfTora raaclpfegen, om fe we-
ten, wat hier in de bergen groeit. De geest
onder de troep is inderdaad uitstekend, en
alles marcheert prachtig, vanavond heeft
Piet, een Schiedamsche jongen, die volsnaak-
sche streken zit, voordrachten gehouden, en
er zijn Quatre-mains gespeeld. De groeplei-
ders en leidsters onder de tachtig jongelui
doen uitstekend werk. Zij zorgen, dat hun
jongens en meisjes op tijd zijn en dat de or-
de in hun cl'ubje voorbeeldig blijft. De ma-
nier, waarop zoo'n leidster of leider gekozen
wordt is buitengewoon vlot. Een groep van
meisjes koos als leidster een Haarlemsche
jongedame, omdat zij de langste vlechten
heeft. Later meendfe een ander meisje aange-
wezen te zijn. Het ging toch om de langste
vlechten, zei ze en die van mij zijn nog lan-
ger dan die van jou; en ze was heelemaal te
goeder trouw.
De eerste kennismaking met Zwtiserland
had plaats om zes uur Woensdagmorgen,
toen de trein uit Brussel het station Bazel
binnengeloopen was en de jongelui daar een
heerlijk ontbij't vonden: een groote verras-
sing, na een reis van bijna een etmaal. Alle
slaap was voor ten moment vergeten. Trou-
wen s d e meesten hadd en in de tweede klasse-
rijtuigen nog best een tukje kunnen doen, al
dachten ze aanvankelijk, dat er van slapen
niet veel zou komen. De Belgische spoorwe-
gen werkten niet mee, om het zoo mooi opge-
zette reisplan te doen slagen. In Brussel wa-
ren wel de twee extra wagens, maar er bleek
niet op gezet te zijn, dat zij gereserveerd wa-
ren, met het gevolg, dat andere reizigers een
groot gedeelte ervan in beslag namen en on
ze jongens en meisjes verspreid zaten. De
leiders wisten te bewerken, dat tenslotte in
Battenburg het gezelschap bijeen kwam, de
ongens en meisjes in aparte coupe's; en in
Zwitserland was alles even perfect geregeld
als de Nederlandsche spoorwegen dat plegen
te doen. Ook in de hotels vinden de jeugdige
gasten alles wat ze maar kunnen wenschen;
over de welvoorziene tafels zijn ze opgeto-
gen.
Voorloopig staan ze nog erg vreemd tegen-
over die wonderlijke verhouding in het Zwit
sersche landschap, waarvan de bergen alles
wat er zich tusschen verheft of beweegt on-
gewoon nietig en klein maken. Ze begrijpen
nog niet, hoe een Zwitsersche boer op zijn
weide kan loopen, zonder er af te rollen en in
het meer terecht te komen. Ze vragen hon-
derd uit aan de leiders, van wie vooral de di-
recteur van de Haagsche Schoolbioscoop
hier goed bekend is; en.ze hebben zich nu al
voorgenomen om te gaan sparen om later
nog eens terug te komen, om alles nog weer
eens te zien, of om een ander stuk van Zwit
serland te bezoeken maar voor alles verlan-
gen ze naar den dag van morgen, om weer
nieuwe indruk ken te verzarnelen. Geen van
hen vraagt naar huis. We hebben het van
daag nog weer eens nadrukkelijk ge'hoord:
een vriendelijke groet naar vader en moeder
en zusters en broers. Maar voor het overige
willen ze alleen nog meer zien van de schoon
heid van Zwitserland.
ufen foe.
Van de eerste zijn de prijzen voor de uien
hoogstens 1.80 voor de drielingen horap
stens 4.70 en voor de nep hoogstens 5.60
geweest
Voor de gete waren respect. 7.90, 7.20
9.40.
De laatste dagen waren echter de prijzen
lager.
Spercieboonen waarvan aardig wat aan-
gevoerd werd, werden lager in prijs. De
hoogste Snijboonen en kroten werden enkele
malen aangevoerd. Snijboonen brachten van
10.90 tot 16 op en kroten omstreeks 2.
De totaal aanvoer was hier ongeveer 160
wagons, waarvan 50 wagons kool en 57 wa
gons aardappelen.
In Broek op Langendijk werden 133 wa
gons aardappelen en 97 duizend stuks
bloemkool aangevoerd, in Warmenhuizen 34
wagons aardappelen en 8 wagons kool.
Voor de tuinders was het weer een slechte
week, wat er in verband met de nog steeds
aanwezig zijnde staking i iet beter op wordt.
J -
Provinciaal nieuws
UIT NOORDSCHARWOUDE.
De markt. Het wordt met dfe prijzen aan
de markt steeds minder. Vooral met de kool
gaat het uiterst siecht.
De aanvoer neemt meer en meer toe en de
prijzen gaan steeds terug in zoodanige mate,
dat de arbeid van het vervoer ter markt
nauwelijks meer betaald wordt.
Prijzen van 30, 40 en 50 cent voor 100
K.G. Roode Kool waren deze week geen
zeldzaamheid. De hoogste noteernig Hep
veelal niet boven de 1.60, wat dan was
voor de allermooiste partijtjes.
Met de Deensche witte ging het evenzoo.
De laagste noteeringen van 40, 50 en 60
cent per 100 K.G. domineerden op de markt
en als hoogste noteering werd slechts een-
maal 1.40 bereikt. Meestal kwamen zelfs
de mooiste partijen niet boven de gulden.
Met de gele was het eveneens zoodanig
gesteld, dat prijzen van 40,50 en 60 cent
geen uaicum waren. De hoogste noteering
die 2.40 en 2.60 was, werd slechts enkele
malen bereikt.
De aardappelen waarvan de aanvoer sterk
afneemt bleven vrij gelijk in prijs bij de vo-
rige week.
De schotten brachten prijzen op tusschen
3.60 en 5.50, de duken noteerden van
2.603.30; de schoolmeesters van
2.20 en 2.80; de eigenheimers van 2
tot 3.80, de gewone blauwe en ideaal wel-
ke slechts een enkele maal werden aange
voerd, brachten nabij de 3.50 op.
De bloemkool was lager dan de vorige
week, maar toch was de prijs goed te noe-
men.
Zaterdag was de noteering van 6.40 tot
11.50 en de vorige dagen waren ze meest
al belangrijk hooger.
De tweede soort brengt van 1 tot 2)4 cent
op. De aanvoer van zilveruien gaat afne-
men, doch daarentegen neemt die van gele
UIT GROOTSCHERMER.
(Vervolg raadsverslag).
In het rapport van de commissie voor het
nazien der rekening was omtrent de rekening
van het net in de Schermer't volgende op-
gemerkt:
Aangenamer was het de commissie ge
weest, dat geen kritiek van noode geweest was
en de begrooting van 46000 niet met eeni
ge duizenden guldens was overschreden.
Door het adviesbureau KuyperVan Itter-
sum te Beemster zijn verschillende nota's in-
fediend tot een gezamenlijk bedrag van
4727,45.waarin berekend is voor uitvoe-
ring in eigen beheer 'n bedrag van 2723.50.
Het komt de commissie voor, dat dit laatste
bedrag niet juist is. Door den Raad is be-
sloten het werk in eigen beheer uit te voeren
en de leiding op te dragen aan het college
van B. en W.
Zij vermeenen dan ook, dat 'het bedrag van
2723.50 in de gemeentekas behoort te wor
den gestort en dringen er bij het*college ten
sterkste op aan, genoemd aaviesbureau aan
te schrijven, tot terugbetaling van deze
2723.50, zoolang dit niet is gebeurd, kan
door hen deze rekening niet worden goedge-
keurd.
Evenzoo acht zij de bedragen voor auto-
gebruik 402,75 zeer hoog; idem reis- en
verblijfkosten 304.41, conferentie en advie-
zen 324,15 enz. enz. wat gezamenlijk een
bedrag wordt van ruim 2000.
De commissie is gebleken, dat aan den
heer Kruweel van Rotterdam 100 vergoe-
ding is gegeven voqr het gebruik van zijn
fiets; daar ons niet bekend is, dat ook de
ander^ arbeiders' vergoeding voor hun fiets
hebben gekregen, achten zij ook dit niet noo-
dig en dragen het college van B. en W. op,
dat ook deze f 100 ten spoedigste in de ge
meentekas terug komt.
Verder is de commissie opgevallen, dat bij
de ontvangsten geen provisies zijn vermeldt,
voor den inkoop van materialen.
De heer S 1 o o t e n Voor 't onderzoek
was 500 verstrekt. In het plan waren toch
alle onkosten begrepen?
De v o o r z.B. en W. hebben't plan aan
den Raad voorgesteld en dat is aangenomen.
Er was echer op 60 Jiuisaansluitingen ge-
rekend en't werden er 72.
De heer S 1 o o t e n En die kabels die
over waren?
De v o o r z. Er was niet precies aan te
bestellen; denk aan 't plan Akersloot.
Daarna komt na enkele vergeefsche pogin-
gen mevr. S1 o o t e nS m i t aan't woord.
Ze herinnert er aan, dat volgens Baron van
Ittersum't totaalbedrag ruim genomen was.
Dus kon er best aan extra-werk bijkomen.
Op die berekeningen vertrouwden we. De
post van 53 voor't gaan naar Keulen om
de kabels te keuren vindt ze overbodig, waar
op de voorz. antwoordt, dat dit altijd aan de
fabriek gebeurt en A'dam als ze kabels noo-
dig heeft, dit oak aan de fabriek laat doen.
De v o o r z. zet de zaak nog eens uitvoerig
uiteen, waarbij bij een gedeelte der notulen
van een vorige vergadering voorleest, waar-
uit blijkt, dat feitelijk 't plan van 46500
niet geheel gevolgd is, waarop de heer Sloo-
ten interrumpeerd„We zijn niet voldoende
ingelicht!"
Op een vraag van den voorzitter, wat de
heer Slooten bedoelt met de laatste opmer-
king in het rapport: „Geen provisie van ma
terialen", doet ae heer Slooten de vraag: „Er
wordt toch 20 pet. gegeven?"
De Voorz Van kortingen op de eigen
netto-prijzen van de fabriek neb ik nooit ge-
boord.
De heer Slooten: Mij is een geval be
kend, dat een administrateur de post provi
sie c*p z'n rekening zet.
De Voor z. De prijsopgaven waren net-
to berekend
De heer P. d e Boer: Velen bij ons heb-
zijn vrienden nu niet veiliger zijn, dan toen
hij zelf het stuk bewaarde."
Virginia keek treurig de kamer.
„Ga je op reis?" vroeg zij.
Ik ga naar Europa," zei Stella. „Ik haat
Amerika. Ik haat de heele atmosfeer hier.
Het is een minderwaardig, onnatuurlijk le-
ven. Ik zal ergens gaan wonen, waar de men-
schen eenvoudiger zijn en waar het leven niet
bestaat uit speculeeren en intrigeeren en zih-
nelooze luxe. Dit alles verveelt mij doodelijk.
„Ga je dan trouwen?" vroeg Virginia.
Stella wendde zich af en verborg haar ge-
laat.
„Neen", zeide zij, „ik gel oof het niet."
Er heerschte een kort stilzwijgen. Virginia
stond op.
„Nu," zeide zij, ,,ik vind dat je niet erg
aardig tegenover mij gehandeld hebt. Ik hac
de bel kunnen bereiken, om je tegen te hou
den, maar ik vond het naar om lomp te schij
nen in je vaders huis."
„Het spijt mijt," zeide Stella alleen. „Je zlet,
ik ben als al die andere, arme dwazen, die om
een man geven. Hij beteekent alles voor mij
en alle anderen niets. Wees maar niet bang,
dat ik er niet voor zal hebben te lijden. Ik
wed, dat je al na vijf jaar, als je me tenminste
eenigszins kent, zal merken, dat je gewroken
bent. Als je mijn raad aan wilt nemen, klein
meisje," voegde zij er bij en zij sprak nu
vriendeliiker, „ga dan terug naar je j.farm"
ben zich geergerd, dat er zooveel opzichters
bij 't werk waren.
De voorz.Van de kritiek van het pu-
bliek kun je je niet altijd te veel aantrekkep.
Mevr. S 1 o o t e nS m i vraagt nog of de
weth. er niets van bekend- was, dat Pilkes en
Kan 40 per week verdienden; waarop de
voorz. een gedeelte der notulen van een B.
en W. vergadering voorleest, waar over de
salarissen en loonen gesproken wordt.
Daarna zet hij de zaak nogmaals uiteen,
waarna hij tot de conclusie komt, dat de com
missie 't dus niet bij 't rechte eind had, toen
ze mededeelde, dat de begrooting zoo over
schreden was. Mevr. S 1 o o t e nS m i t
merkt nogmaals op, dat de onkostenrekening
te hoog is, maar de voorz. zegt, da dit
niet te controleeren is.
De -heer H e i n i s vraagt nog, waarom
maar aan enkele arbeiders 't afva-1 gegeven
is. „Is dat de manier?" vraagt hij.
De Voorz.: Afval van kabels enz. is
gewoonlijk voor den monteur.
De heer He;i nis Je werkt 't zoodoende
in de hand dat er meer afval komt.
Daarna vraagt de voorz. „Is't beleid
zoodanig geweest, dat de rekening vertrou-
wen verdient?"
De heer P. d e B o e r v't Is de commissie
te doen geweest om de meerdere uitgaven te
hooren verrekenen.
Mevr. S1 o o t e nS m i t'k Keur die
100 vergoeding voor't rijwiel niet goed!
Daarna brengt de voorz. de rekening in
stemming. Voor de beide wethouders en de
leden P. de Boer en J. Kuyn. Tegen de leden
mevr. N. SlootenSmit en de heeren T.
Slooten en J. Helms.
Omtrent de reorganisatie van de brand-
"weer te Driehuizen, wordt na verwerping
van een voorstel-Slooten tot uitstel, 't voor-
stel van B. en W. met alleen de stem van
den heer J. Heinis tegen-, aangenomen. Er
zullen dus't dorp Driehuizen 7 brandkranen
komen; de oude Driehuizerspuit wordt op-
geruimd en de motorspuit wordt ook voor
voorkomende bran den in de Scherm er ge-
bruikt.
Voor't college van zetters werden de vol
gende tweetallen opgemaakt: 1. C. Bakker,
2. J. Waterdrinker; 1. F. Posch, 2. A. Wie-
dijk.
Een poging van mevr. N. Slooten—Smit
om den heer T. Slooten op de noirinatie te
krijgen, mislukt.
Daarna stelt de voorzitter't voorstel mevr.
N. SlootenSmit c.s. aan de orde betreffen-
de diverse benoemingen, die nu door B. en W.
geschieden, wederom door den raad te doen
gese-hieden.
Na een korte toelichting van mevr. S 1 o o-
te nS m i t merkt de voorz. op dat hij 't lo-
gisch vindt, dat B. en W. die benoemingen
doen-, om-dat zij in de eerste plaats met de
personen moeten werken.
De heer D e Boer vindt niet veel tegen
t voorstel.
De. v o o r z. „Eris ook niets voor! Is er
't streven B. en W. te handicappen, dan ben
ik er sterk tegen."
Mevr. S1 o o t e n—S m i t vindt dit gezeg-
de niet op z'n plaats.
't Voorstel wordt in stemming gebracht en
aangenomen met de stemmen van de heeren
Smit, Posch en Kuyn tegen.
De v o o r z. deelt daarop mede, de betrok
ken verordeningen zoo spoedig mogelijk te
zu-llen wijzigen.
't Request omtrent 't houden van Radio-
luisteravonden in't werklokaal der school te
Grootschermer wordt daarna besproken. Hft
verzoek wordt van de hand gewezen met 34
stemmen. Op voorstel van den weth. Posch
wordt daarna z. h. s. besloten 't oude dok-
tershuis in orde te laten maken voor derge-
lijke bijeenkomsten.
B. en W. stellen voor het vervolgonderwijs
wederom op dezelfde wijze te doen geven als
't vorige jaar.
Mevr. N. ST o o t e n—S m i t zag gaarne,
dat de getallen 12 en 8 gewijzigd werden. Na
ehnig been en weer praten gaat de Raad ac-
coord met de getallen 10 en 7. Indien er dus
10 leerlingen in Grootschermer en 7 in Drie
huizen zich aanmelden, gaan beide cursus-
sen door, 't Zelfde personeel als vorige jaren
wordt dan benoemd.
Een poging van Mevr. S1 o o t e nS m i t
om de vergoeding voor de lessen op 1 50
per uur te bepalen, wordt met 34 stemmen
verworpen.
De voorgestelde kleine wijzigingen van de
verordeniing op't G. E. B. worden goedge-
keurd.
Bij de rondvraag wijst mevr. S 1 o o t e n
Smit wederom op't slechte onderhoud van
de straat. De bewuste kuil in 't dorp is er
nog altijd. De voorz. vindt de zaak zelf
zeer urgen, maar tot nu toe heeft de gemeen-
tewerkman er nog geen tijd voor gehad. Zoo-
dra hij even tijd heeft, dan. gaat hij er aan
De heer S 1 o o t e n zag gaarne, dat in 't
vervolg de notulen bij de leden circuleerden.
De v o o r z. heeft hiertegen geen bezwaar,
maar't reglement van orde moet dan gewij
zigd worden, zood-at hij den heer Slooten
naar je oude eenvoudige leven. Ik geloof niet.
dat jij voor een stad gemaakt bent, of voor het
leven in een stad. Ik woonde eens buiten en
was toen een heel ander mensch. En verdwijn
nu. Ik kan niets voor je doen, dus het dient
tot niets, om te blijven, maar als je ooit hulp
noodig mocht hebben, ik meen de gewone, al-
ledaagsche soort van hulp, schrijf me dan per
adres Baring, zoowel in Londen als in Parijs
Dan zal ik doen, wat ik kan."
Virginia kwam weet buiten en reed naar
huis. Zij verkleedde zich machinaal voor het
diner. Om acht uur ging zij, huiverend naar
beneden. Haar oom zat reedis op zijn plaats
Bij haar binnenkomst stond hij- met waardig-
heid op en hij ging weer zitten, toen zij op
haar stoel neerzonk. Zijn gezicbt was als een
masker. Hij zeide niets en de enkele opmerkin-
gen, die hij gedurende den maaltijd maakte,
waren over ondergeschikte dingen. Slechts
enkele minuten, toen het dessert op tafel was
gezet en de overgebleven knecht met een bood-
schap was weggezonden, waren zij' alleen
Virginia raapte al haar moed bijeen, om over
de zaak te beginnen, die aldoor, als een nacht-
merrie, in haar gedachten was.
„Oom," zeide zij-, ik moet u iets zeggen. Ik
ben naar het kantoor van mijnheer Weiss ge-
gaan. Hij wist niet dat het stuk niet meer in
uw bezit was. Toen ben ik naar Stella gegaan
en zij zeide mij, dat zij bet stuk niet voor hep
had weggenomen. Zii vertelde mii, dat zij' er
haar honderd duizend dollar voor geboden
hadden, maar de gedachte was geen oogen
blik in haar opgekomen, om het hun te ge-
ven."
Indien Phineas Duge al verrast was, hij
liet er niets van blijken; hij keek zijn nichtje
alleen eenige oogenblikken kalm aan, voor hij
antwoordde.
„Stella," zeide hij koel, „heeft haar waar
naar een povere markt gebracht. Norris Vine
is op den- rand van den afgrond, een handbe-
wegmg van mij en hij valt er in."
Hij nam peinzend eenige teugjes wijn.
Toen kwam er een grimmigen, bijna wreede
gl-imlach op zijn lippen.
„Geen wonder," zeide hij, „dat mijn vrien
den nog in zoo iets als een paniek zijn."
Virginia stond op en bleef voor haar stoel
staan. Zij zag er zoo rampzalig uit, dat
ieders hart er door getroffen- moest worden,
maar Phineas keek haar onbewogen in het ge-
laat.
„Oom," zeide zjj, „ik heb uw vertrouwen
beschaamd. Ik ben u van geen nut meer. ik
geloof, dat ik beter doe naar huis te gaan."
Hij haalde zijn portefeuille te voorschijn
en n-a even den inhoud nagezien te hebben,
reikte hij haar die over tafel toe.
„Zooals je wilt," an-twoordde hij. „Ik heb
een groot zwak, dat ik altijd grif wil erken-
nen. Ik kan het bijzijn niet verdragen van
mensqjien, die gefaald hebben- Jii bent Sen
in overwtegfng geeft, He volgende vergadering
met een dergelijk voorstel te komen.
Daarna doet de heer Heinis nog enkele
vragen betreffende't materiaal en de gereed-
schappen van de gemeente en wijst hij nog
maals op de verontreiniging van de Achter
sloot. ...jj.
Daarna siuiting. 1 -
UIT NOORDDOR'P. r
Te Noorddorp hebben Zondagnaoht tus
schen inwoners ongeregeldhed-en plaats ge
had die eindigden met eene ernstige vecht-
partij. Zekere S. is door v. L. en B,. die als
zeer ongunstig bekend staan, zoodanig met
-het mes bewerkt, dat hij' met verschillende
diepe wonden huiswaarts is vervoerd.
De daders zijn naar Haarlem overge-
bracht.
UIT EGMOND AAN DEN HOEF.
Zilveren PrLesterfeest.
Op Zondag 15 Aug. vierde de zeereerw.
heer Saulenn zijn zilveren priesterfeest.
Op den vooravond van het feest werd de
jubilaris door de feestcommdssie van het sta
tion Alkmaar gehaald, terwijl een stoet van
ruiters en meisjes en jongens op vereierde
fifetsen bij de z.g. witte leuninkjes waxen op-
gesteld om den jubilaris te verwelkomen.
De heer Bos sprak daar een hartelijk wel-
komstwoord.
Daarop trok de stoet, voorafgegaan door
het muziekcorps van Egmondbinnen, door
Wimmenum de parochie binnen.
Overal wapperden vroolijk de vlaggen. Op
het plein voor de kerk werd de jubilaris op-
gewacbt door een 38-tal bruidjes, waarvan
twee den jubilaris bloemen aanboden.
Bij het binnentreden der kerk die door
den heer van Kessel te Alkmaar op uiterst
smaakvolle wijze was versierd zong het
koor een fraai welkomstlied. De kerk was
meer dan vol. Onder het lof bood de Eerw.
Pater het cadeau aan van de parochianen,
n.l. een preekstoel in manner en hardsteen
Na het lof komt de feestcommissie bijeen
in dfe pastrie, waar dfe heer Bos, als voorzit-
te der feestcommissie. een kort woord tot
den jubilaris richtte.
Daarna bood mevr. Fransen hem een ge-
schenk van de sacraments-vereendging aan,
bes-taande uit eenige, door die vereeniging
vervaardigde kerkgewaden.
Na de plechtige Hoogmis op Zondagmor-
gen zong het koor een mooie feestcantate.
In den namiddag was gelegenheid gegeven
den jubilaris persoonlijk geluk te wenschen
waarvan haast door heel de parochie en tal
van belangstellenden werd gebruik gemaakt.
Onder het plechtige lof bedankte de jubila
ris in harteliike woorden de parochie voor
het mooie cadeau en voor alles wat zij in do.
ze dagen voor hem had gedaan.
Na het lof noodigde de Eerw. Pater na-
mens den Pastoor, de heele parochie^ uit om
Maandag half acht in cafe Mooij bijeen te
komen voor een gezellig avondje.
Des avonds toen de lampions brandden op
digst versierde kerkplein, brachten de paro-
digst versierde kerkplein, braohte nde paro
chianen den feestelin-g eene sponiane hulde,
waaraan de feestcommissie en de heeren gees*
telijken van harte deelnamen.
Binnenland
DE PRINS TE DUSSELDORP.
Men meldt uit Dusseldorp aan de N. Rott.
Crt.:
Prins Hendrik heeft Zondagochtend zijn
verblijf te Dusseldorp onderbroken om het
ontbijt te gebruiken bij graaf Schasberg op
het slot Kuckenberg. Tegen den middag
keerde de Prins weer naar Dusseldorp terug
en bracht opnieuw een bezoek aan de tentoon-
stelling. Om 4 uur ging hij met zijn gevolg
en verschillende leden van het stadsbestuur.
onder wie de opperburgemeester, naar het
Stadion om daar wedstrijden van Duitsche
turners bij- te wonen. De Prins prees zeer den
aanleg van het stadion en de prestaties van
turners en zwemmers. Van het stadion ging
het weer naar de tentoonstelling, waar de
Prins om 6 uur een oefening van de brand-
weer aanschouwde, ter gelegenheid van den
Duitschen brandweerdag te Dusseldorp.
idet bezoek hier was buitengewoon druk. Er
waren ongeveer 30.000 brandweerlieden, on
der wie vele van de Nederlandsche brand-
wcer. In het geheel zijn er Zondag 158.000
bezoekers geteld; het hoogste aantal was tot
dusver geweest 135.000 op Pinksterzondag.
Men rekent erop dat in deze week het vierde
millioen wordt volgemaakt.
De oefeningen van de brandweer, die onge
veer een uur duurden, trokken de levendige
belangstelling van den- Prins. Daarna be*
zocht hij, met zijn gevolg de Dusseldorpsche
varietes en het Apollo-theater en keerde daar*
na naar het Parkhotel terug, waar op uitnoo-
diging des prinsen een aantal menscben met
hem aan den maaltijd aanzaten.
Vanmorgen heeft de Prins weer een bezoek
aan de tentoonstelling gebracht.
van hen geworden en ik heb liever niet, dat je
hie rb lijft. Indien," voegde hij er langzaam
sprekend aan toe, terwijl hij nadenkencl in de
karaf keek die naast hem stond, „indien je
eenige kans zag, om, met behulp van wat je
in die portefeuille zult vinden, met een wei
nig toewijding, een weinig handigheid en zeer
veel volharding, een deel van het kwaad, dat
je door je zorgeloosheid gesticht hebt, onge-
daan te maken, dan zou ik dat gevoel natuur-
lijk verliezen en zou je plaats hier weer voor
je open staan. Het zou waarschijnlijk ook in
het voordeel van je familie zijn, als het denk-
beeld, dat ik hier aangeef er toe zou leiden
dat je met succes werkzaam was.
Er is genoeg in de portefeuille", vervolgde
hij, „om je in staat te stellen voor de rest van
't jaar naar je eigen wensch te leven en te ref-
zen, waarheen je wilt; gedurende dien tijd
wordt ook voor je familie gezorgd. Ik laat het
j verder geheel aan je over.
Hij lceerde zich om en verflet 3e kamer.
Virginia stond aan het eind van dc tafel met
de portefeuille in haar handen geklemd. Zifn
vertrekkende gestalte na te staren. Hij opende
de deur en sloot die weer. Zij zonk terug in
haar stoel en bedekte het gfelaat met de han
den. Voor een oogenblik vergat zij, waar ztj
was. De geur van de rozen, waar de tafel mee
I bedekt was, had haar opeens herinnerd aan
de rrederige „farm" met den kleinen tuin,
daar verweg, tusschen de bergen.
(Wordt vervolgd)
I =B
t A. -A ii. 1 I wl
