DAOBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
v*°
No. 196
flonderd acht en twintigste Jaarganj?
1926
21 AUGUSTUS
ZATERDAG
Heiloo en het nieuwe
raadhuis.
Builenland
v fete- Ja Uatoia® Ja
Dit nummer bestaat nii 3 bladen.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalvc Zon- en Feestdagen, nttgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar /2.franco door
bet geheele Rijk /2.50.
Afzonderlijke en bewqnnummers 5 cents.
PRys DER GEWONE ADVERTENTlfiNi
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat Groote letters naar plaafsrnfmfe.
Brieveo franco aan de N.V. Boek- en (iandelsdrokkerjj rjb HERMs. COSTER ft 200N»
Voordam C 9.
Dlrecteur: G. H. KRAK.
Telef.nr. Administrate 3.
Telefoonnr. Redactle 33.
Postgiro 37060
Hoofdredacteun Tj. N. ADEMAt
Diverse professoren hebben er menschen-
leeftijden lang over nagedacht wat er eerst
geweest is: de kip of het ei.
En in Heiloo hebben velen zich sedtert ja
ren de vraag gesteld of het raadhuis er al
stond vdordat Heiloo er was, dan wel of eerst
Heiloo verrezen is en er daarna pas een ge-
meent-ehuis is gekomen.
Dae twijfel wordt duidelijk als men het te-
genwoordige raadhuis eens nader bekijkt.
Voor een niet-inboorling is het allesbehalye
gemakkelijk te vinden. Het staat een beetje
m het groen en de bloemetjes, het lijkt op het
eerste gezkht een aardig cafetje met een pret-
tig bunienzitje, maar al gauw ontd'ekt men,
dat de tafeltjes en stoeltjes bij het naasigele-
gcn hotel behooren.
Dan blijft er niets anders dan het cafetje
over, dat er ind'erdaad heel landelijk uitziet,
maar den indruk maakt een beetje voor-histo-
risch en een beetje bekrompen te zijn.
Die indruk wordt versterkt als men er bin-
nen gaat.
Het is afles miniatuurwerk en biijkbaar ge-
bouwd in een tiid toen de gemeente nog in de
luierperiode verkeerde.
Het is bovendien een beetje in vervallen toe-
stand en al durven wij niet voorspellen, dat
men op een goeden dag alle edelachtbaren van
den Heilooschen gemeenteraad, mitsgaders
dit is een woord uit de Alkmaarsche gemeen-
tebegrooting raitsgaders den burgemees-
ter, den secretaris en den stenograaf, onder
de puinhoopen van het ineen gezakte raad
huis zal moeten uitgraven, toch is het een feit,
dat de raadszaal een allesbehalve veilige
ptaats is en dat er zoo nu en dan stukken van
net plafond naar beneden komen, wat reeds
meermalen tot minder aangename verrassin-
gen geleid heeft.
Men heeft er dan in Heiloo ook over ge-
dacht een nieuw raadhuis te bouwen, dat
wat meer in overeenstemming met de eischen
van dezen tijd is, dat een wat grooter verga-
derzaaltje heeft, een wat ruimer vertrekje
voor den burgemeester en den secretaris, een
besogne-kamer en een secretarie, die, met het
oog op de toekomst, wat meer personeel kan
bergen dan de anderhalve klerk, die er in
vroeger jaren de administratie verzorgc
hebben.
Men heeft over een nieuw raadhuis ge
dacht en dat men niet over een nacht ijs is
gegaan, kan wel blijken uit de omstandigheid,
dat men al ongeveer tien jaren bezig is, dit
denkbeeld te overwegen.
Et heeft vroeger, in het hartje van het
dorp, op het mooiste punt, vlak aan den
Rijksstraatweg, een gebouw gestaan, dat als
sanatorium of cafe geexploiteerd is, maar
blijkbaaf niet aan de yerwachtingen voldeed
en daarom verkocht is geworden.
Het is toen in particuliere handen overge-
gaan en juist in een tijd, dat overal be-
hoefte aan woningruimte bestond zcnder
meer afgebroken.
Waarom het eigenlijk noodig was, dat het
„Promenade"-gebouw gesloopt werd, wijl er
toch geen ander gebouw voor in de plaats
kwam, heeft eigenlijk nooit iemand begrepen
en Heilooers, me men er over spreekt, blijken
«r nu nog min of meer verbaasd over te we-
ren.
In afflen gevafle is het gebouw verdwenen
<n toen men algemeen betoogde, dat hier nu
een geachikte gelegenheid geweest was om
aan een1 nieuw raadhius te komen, heeft de
gemeente het „Promenade"-terrein aange-
kocht en moest voor den grond alleen meer
gevcn dlan even tevoren voor den grond" met
het daarop gevestigde gebouw betaald was
geworden.
Dat was een administratieve vergissing.
Dat was de fout, die zich in het koopmans-
feven dadelijk wreekt als men den juisten
tijd van inkoop onopgemerkt voorbij laat
gaan,
Maar in alien gevalle had de gemeente nu
het terrein in handen1, waarna vanzelfspre-
kend werd1 aangenomen, dat het nieuwe Hei-
loo$che raadhuis daarop te een of anderer
tijd een plaatsje zou kunnen vinden.
Het was kostbare bouwgrond geworden en
er is in al die jaren zoo goed als geen profijt
van getrokken.
Een vrachtrijder liet er zijn geitje op gra-
zen en men heeft later getracht er een plant-
soentje van te maketi, wat althans in den be-
binne vrijwel bij het pogen alleen gebleven is.
Maar dat't nooit verkocht werd en de ge
meente het vast hield, dai was omdat iedere
Heilooer met zekerheid wist te voorspellen,
dat op die plek nog eens een nieuw raadhuis
zou moeten verrijzen.
Niemand wist in we'k jaar het HeiLoosche
luchtkasteel nog eens den vorm van een
aauiuiuvn en als zoodanig ^cn
,,Promenade"-terrein zou kun-
plaatsje op het
nen krijgen.
Maar Heiloo is een mooi dorp, dat betrek-
kelijk dicht bij Alkmaar ligt, waar men heel
wat minder uitgaven heeft dan in onze ge
meente, dat door villa-bouw ook vele gegoede
inwoners trekt en waar de belastingen dus
betrekkelijk laag zijn s
En aangezien het een algemeen mensehe-
lijke eigenschap is, dat men het liefst zoo wei-
nig mogelijk belasting betaalt, is het inwo-
nertal van Heiloo in de laatste jaren met een
zeer groot percentage gestegen.
In 1920 telde het ruim 3000 inwoners en
nu reeds meer dan 4000, zoodat in ruim vijf
jaren tijds de bevolking met 33 a 34 procent is
vermeerderd.
Daaruit blijkt ten duidelijkste, dat het dorp
bultengewoon snel groeit en, waar reeds ja
ren geleden het raadhuis te klein bleek, is het
begrijpelijk, dat steeds meer .gevoeld werd,
dat de tijd was aangebroken, om op het „Pro-
menade"-terrein een raadhuis te bouwen, dat
aan de eischen van dezen tijd en zoo mo
gelijk nog aan die van een lange reeks van
vo6r ons liggende jaren voldoen kan.
De raadhuteplannen Icwamen andermaal
ter sprake en na allerlei debatten werden
verschillende architecten uitgenoodigd hun
teekeningen in te leveren.
Wij zullen deze projecten hier niet bespre-
ken, omdat het inderdaad1 voor een buiten-
staander heel moeilijk is te beoordeelen, welk
gebouw daarvan de meest architectonische
waarde moet toegekend worden.
Slechts dient daamaast vast te staan, dat
het nieuwe gebouw zoo moet zijn, dat het
voldoende ruimte biedt voor het uitoefenen
der verschillende bestuursfuncties." En bo
vendien dient men er rekening mede te hou
den, dat Heiloo in de toekomst een grooteren
raad en een grooter secretarie-personeel zal
krijgen en waarschijnlijk meer lokalen voor
bijzonderc vergaderingen of administratieve
diensten noodzakelijk zullen blijken
een zudht van verlichting geslaatot hebben
toen hot eindelijik tot dit alleszins verstandige
besluit is gekomen.
En omdat er naast verschil van Inzicht
over de noodzakelijkheid van den bouw,
een nog veel grooter verschil van opinie was
over de vraag welk project nu moet uitge-
voerd worden, begon men achtereenvolgens
de plannen der verschillende architecten te
verwerpen, zoodat het gevaar dreigde, dat er
niet den zou overblijven en het nieuwe raad-
mis weer in de rubridk der luchtkasteelen
moest worden gerangschikt.
Na de verwerping van twee plannen die
biijkbaar niet tot de slechtsten behoorden,
maar wettcer architecten inmiddels de dupe
van deze dorpspolitiek zijn geworden heeft
men begrepen, dat het niet raadzaam was op
deze wijze voort te gaan.
De overblijven de plannen zullen daarom
opnieuw bekeken worden en het is te hopen,
dat de raad nu eens aan een commissie van
dieskundigen zal overlaten daaruit het voor
Heiloo meest geschikte naar voren te brengen
In elk geval is de raadszitting van Don
derdag in zooverre van beteekenis geweest,
dat tihans vaststaat dat Heiloo het raadhuis
zal krijgen waarvan reeds jaren lang de
noodzakelijkheid betoogd is.
Laat men nu een stap verder gaan en niet
op een paar duizend gulden zien om het zoo
te maken dat het voor lange jaren voldoende
zal wezen.
Bergen en Limmen kunnen bewijzen, dat
zuinigheid op dit gebied in afzienbaren tijd
tot dubbele kosten moet leiden.
Een welvarend en snel groeiend dorp, dat
in weinige jaren tijds water- en gasleiding
bracht, dat geen kosten spaart om goede we
gen te maken en daardoor langzamerhand
een plaats van beteekenis gaat worden, dient
op het mooiste deel van het dorp een raadhuis
te hebben, dat ook uit architectonisch oogpunt
een aanwinst voor de gemeente beteekent.
Gouvemer, e'est prevoir.
En wie in een snel groeiende gemeente een
raadhuis bouwt, dat precies groot genoeg is,
zal tot de conclusie komen-, dat hij over vijf
of tien jaar opnieuw moet bouwen en de nu
verkregen bezuiniging d'aarmee weer aan alle
kanten verloren zal gaan.
Wij -zullen niet in den breede nagaan wie
er in den Raad voorstanders van het een of
het ander plan zijn geweest, maar alleen
constateeren, dat men op het punt gestaan
heeft eenige duizenden guldens aan repara-
ties of knutselwerk te verknoeien, wat na en-
kele jaren blijken zou weggegooid geld te
zijn, omdat Heiloo het op den duur toch niet
zonder een presentabel raadhuis met behoor-
lijke ruimte zal kunnen stellen.
Men heeft niet begrepen, dat een vooruit-
gaande plaats niet alleen goede wegen en
zeker ook een goede rioleering maar oo-k
een behoorlijk raadhuis moet hebben.
Een raadhuis, dat op het mooiste en druk-
ste punt van den weg ligt, is voor alien die
passeeren als't ware het naamkaartje van de
gemeente.
En allerminst mag een goede huisvesting
van bestuur en administratie tot de improduc-
tieve uitgaven worden gerekend.
Men heeft en dat is altijd heel gemakke-
lijik bij de voorstellen die men graag onder de
improductieve rangschikt reeds uitgere-
kend wat zoo'n raadhuis aan rente en af-
schrijving zal kosten en heeft met groote cij-
fers gegoocheld, die in werkelijkheid voor-
loopig -tot twee kwartjes per inwoner terug-
gebracht kunnen worden.
In de raadsvergadering van Donderdag-
avond zijn de meest verschillende theorieen
verkondigd.
Men wilde uitstellen, men wilde alles zoo
laten als het is, men wilde de woning van het
hoofd der school in een tweemaal zoo groot
gebouw omtooveren en dan als raadhuis ge>
bruiken en het schoolhoofd waarschijnlijk
4iet oude raadhuis cadeau geven men wild
toch vooral niet meer uitgeven dan hoogst
noodzakelijk was en als er dan een nieuw ge
bouw zou moeten komen, dan zou het op een
koopje moeten en niet grooter dan van een
verdieping mogen wezen.
Men was verbaasd, dat er aan een nieuw
gemeentehuis ge dacht werd, terwijl de tuin-
bouwers een minder goed jaar hadden, alsof
de geldleening voor een nieuw raad
huis een kwestie van een enkel jaar is en als
of de tuinbouwers de eenige belasting betalen-
den zijn en er alleen met hun omstandig-
heden mag worden rekening gehouden.
Men heeft plannen gemaakt, geadresseerd
en gede'oatteerd en uit dien choc des opinions
is dan ten slotte la verite te voorschijn geko
men in den vorm van $en niet te kostbaar
raadhuis van twee verdiepingen, dat op het
„Promenade''-terrein zal verrijzen.
Wij kua.ncn ogs voexstellen, dat B,. en W.5
IN
HET VALSCHEMUNTERSPROCES
HONGARIJE.
Volgens een telegram uit Boedapest, heeft
de procureur-generaal in zijin requisitoiir voor
Gero c.s. minder strange staffen geeischt,
omdat de verantwoordelij'kheid vooral vallt
op degenen, die hem tot dieni daad hebben
gebracht. Tegen- Nadosy (den minister van
politie) werd bevestiging van het vonnis in
eerste instanitie geeischt, waarbij Nadosy
zich neerlegde,
De ambtenaar van het O. M. wees in zijn
raquisitoir erop, dat de actie van de valsche
munters geheel peisoonilijk is geweest, en
dat de rageering met de zaak n-iets te maken
heeft gehad. Raba heeft wel-iswaar de re-
eering beschuMigd- ervan geweten te heb-
en, maar het is spoedig gebleken, dat el'ke
positieve grondslag ontbreekt voor die be-
schuM'iging. Ongetwijfeld -heeft prins W-in-
disch-Gratz aan het hoofd van de onderne-
ming gestaan. Hij is de auctor in-teHectualis
-geweest; hij heeft de zaak gefinancierd.
Veel ernstiger achtte de procureur-gene-
raal de houding van Nadosy, die medeplich-
tig is geweest.
De vertegenwoordiger van de Banque de
France betoogde q.a. dat geheel Frankrijk
wist hoe het Hongaarsche volk de valsche
munsters veroordeelt. De aan-valien in de
Fransche pers hadden zi-ch dan ook alleen
g-ericht tegen de daders, niet tegen de Hon
gaarsche natie.
De verdediger van Nadosy, die geldt voor
een der beroemde advocaten, bekleedt een
leidende plaats in de democratisiche partij,
n-aar de Boedapesterr correspondent van het
„Berl. Tag." verzekert, en werd door Nado
sy pas op het laatste oogen-blik als verdedi
ger ge-kozen. Hij aanvaardde de cpdiracht on
der uitdrukkelijke voorwaarde, dat hij geen
honorarium zou ontvangen.
In zijn verdedi'.gin-gs-rede, een waar meester-
sruk. volgens den correspondent, somcfc hij
alle motieven- op, welke de beklaagden tot
hun daad gebracht hebben. Geen verrijklng
was t doelsleCh-ts pa-triottische dtijfveeren
hadden hier gewerfet. Verder trach-tte hij aan
te toomen, dat Nadosy nooit actie-f aan de
hand-elinio-en had deeligeno"-en.
Als verdediger van prins Windisch-Gratz
trad de rechtsrad-icale leider dr. U'l-ain op.
Ook hij betoogde dat hoogere doeleinden de
valsche munters geleid hadden. Hij besloot
met de wocwrden: „Wij moeten de werald
toonen, dat deze beklaagden bloed zijn van
ons bloed, vleesch van- ons vleesch. Wij we-
ten, dat zij gezondigd -hebben, -maa-r daar-
voor moeten zij slechts tegenover ons boe-
ten. In dezen geest verzoek ik het vonnis te
wij-zen".
NEDERLANDSCHE KERK TE
ROUBAIX.
Zondag 29 dezer zal het 65 jaar geleden
zijn. dat de Nederlandsche kerk te Roubaix
werd gesticht. Dit feit zal worden herclacht in
op boVengenoemden dag in de Nederlandsch-
Vlaamsche kerk. Behalve door den voorgan-
ger der gemeente, ds. J. Rijks, zal ook het
woord worden gevoerd door den heer J. Pier-
son uit Parijs en den heer Chr. Apetz, ouder-
ling der gemeente, terwijl de samenkomst zal
worden opgeluisterd door de dames Jo Kui-
pers (zang), Jo Meeuwse (viool) en den heer
Henk van Steenhoven Jr. (orgel), alien uit
Amsterdam.
Er bestaat goede hoop, dat de dreigende
stopzetting der electro-dhemische industrie in
Noorwegen wordt vermeden. De vertegen
woord'igers van beide partijen zijn tot over
eenstemming gekomen omtrent een nieuwe
loonregeling. De overeenkomst zal aan de ar-
beiders worden voorgelegd.
SPIONNAGE EN CONTRA-
SPIONNAGE.
Acht jaar na den oorlog heeft de Fransche
regeering officieel waardeering uitgesproken
voor de diensten welke Mme Lebrun het va
derland gedurende den oorlog bewezen heeft.
Het „Journal" herinnert naar aanleiding
daarvan aan hetgeen deze Mme Lebrun ge-
presteerd heeft in de bestrijding van de spion-
nage en haalt een staaltje aan uit haar staat
van dienst, waaruit weder een keer te meer
blijkt, tot welke daden het instituut van den
oorlog dem ensohen over en weer brengt.
De Duitsche spion Felice Pfaadt, die lan-
gen -tijd- gewerkt had in Houlon en Marseille
om bewegingen van militaire transporten en
de mogefijkheid ze te torpedeeren aan haar
landslieden te melden was gearresteerd. Daar
zij echter hardnekkig bleef ontkennen, werd
mevrouw Lebrun, die naam had gemaakt in
het vangen van spionnen, er mede belast de
noodige bewijzen te verkrijgen.
Bij de verdachte in de eel gelaten, toonde
zij deze brieven van den chef van den Duit-
sehen spionnagedienst. Felice Pfaadt liet zich
daardoor overtuigen dat zij mevrouw Lebrun
kon verirouwen. Deze verzekerde haar in vrij-
heid te kunnen doen stellen, maar men moest
voorzichtig zijn. Aangezien de Duitschers
zeer vertoornd op haar waren, omdat zij
sifids maanden niets meer van zich had laten
hooren, zou het moeilijk zijn haar weer in de
gunst te brengen.
Daarom moest Felicie alles opsdhrijven wat
zij al aan Fransche geheimen was te weten
gekomen en Duitschland gemeld had.
Den volgenden morgen kwam Mme Le
brun het stu-k halen, waarin Felicie Pfaadt
een nauwkeurige beschrijving had gegeven
van al haar spionnagedaden.
Kort daarop werd de Duitsche ter d-ood
veroordeeld en gefusileerd.
KERKELIJKE STRIJD IN ODESSA.
Het gebeurde te Odessa. De fabrieken ston-
den stil, de troepen werden gealarmeerd en
de heele stad verkeerde in groote opwinding,
omdat drie kerkelijke gemeen-ten een woest ge-
vecht leverden om twee kerken in het har-tje
van de stad. Drie half-d-ood-geslagen pries-
ters en een paar honderd licht gewonde lee-
ken vielen ten offer aan deze uitbarsting van
kerkelijken strijd.
Twee der oudSte orthodoxe kerken van de
stad, de Kazan- en de Alaxejef-kerk, vormden
den inzet van den strijd. Een gemeente van
de z.g. „levende kerk" verlangde het gebouw
van de Kazan-kerk in bezi-t te krijgen; de
aanhangers der z.g. „Oekraiensche Autoso
me Kerk" hadden hun zinnen op de Alexejef-
kerk gezet. De ambtenaren, belast met het be-
heer der geconfisceerde kerkelijke eigendom-
meo, meenden er in geslaagd te zijn, een com-
promis tot stand -te brengen. Zij meenden ver-
keerd. Toen de kerken "aan de nieuwe gemeen-
ten zouden worden uitgeleverd, kwamen de
leden der orthodoxe gemeente bijeen, om zich
te verzetten tegen een handeling, waarvoor
hun toestemming niet was gevraagd.
Zij stonden om de Alexejef-ke#k en produ-
ceerden zulk een lawaai, dat de printers der
autonome kerk, die de mis trachtten de cele
breeren, hun eigen woorden niet konden veb-
staan. Een paar door de orthodoxen gehuur-
de straatjongens klom-men in den toren en
luid-en de klofcken zoo wild, dat de priesters
den dienst beeindigden en de geloovigen uit-
noodigden, de indringers te verdrijven. Cava-
lerie moest een eind maken aan de vechtpar
tij.
De Kazan-kerk werd door orthodoxe vrou
wen bestormd, toen de priesters de mis zon
gen. Zij sleurden drie popen bij hun baarden
de deur uit en de straat op en ranselden hen
bewustdoos. De politie kwatn net bijtijds om
de „levende" priesters van den dood te red
den.
Inmiddels snelden andere vrouwen naar de
fabrieken, waar fij de arbeiders aanspoorden,
hun kerken te verdedigen. En overal werd de
arbeid gestaakt, tot de troepen de straten ge-
zuiverd hadden.
BRANDSTIOHTERS AAN HET
WERK.
Naar de correspondent van het „Ber!.
Tag." te Karlsruhe meldt, komen de laatste
dagen in Raden opvallend veel branden voor,
waarvan de oorzaak in de meeste gevallen
brandstichting is.
huizen af, een 16-jarige jongen was de da-
der. Elders weer brandden twee huizen af, de
derde brand binnen enkele dagen. Ook hief
wordt aan brandstichting gedacht. In Hoch-
stetten gingen vijf gebouwen in vlammen
op, wederom vermoedt men met brandstich
ting te doen te hebben. In een boerendorp
werd 'n 14-jarige jongen gearresteerd, om
dat hij een brand had gesticht waardoor een
groote boerderij in de asch werd gelegd
DE BOSCHBRAND IN CALIFORNIA.
Een legertje van zeshonderd man is io
actie tegen den brand, die de beroemde reu-
zenboomen in het nationale park Sequoia be-
dreigt. Hun pogingen schijnen met succet
te zullen worden bekroond.
KONINKLIJK BEZOEK AAN
DE FORDFABRIEKEN
TE DETROIT.
Bij hun verblijf onlangs in Amerika, heb
ben de kroonprins en de kroonprinses van
Zweden een bezoek gebracht aan de fabrie
ken van Ford te Detroit.
Onder leiding van Henry en Edsel Ford
bezichtigden kroonprins Gustaaf Adolf en
kroonprinses Louise de geheele fabriek en de
Henry Ford school en gaven daarbij blijken
van een levendige belangstelling.
Aan het einde van den tocht toonde de
kroonprinses zich enthousiast over het feit,
dat de wagen, waarvan zij de fabricage ge
heel gevolgd had, op eigen kracht wegreed.
Na het bezoek aan de fabriek, bood Henry
Ford de kroonprinses een Lincoln ten ge-
wenschen gebouwd, zal bij den terugkeer van
schenke aan. Deze auto, geheel volgens haar
de gasten naar Zweden, voor hen gereed
staan.
DE VERBANNING VAN
ABD-EL-KRIM.
De „Petit Parisien" meldt uit Rabat, dai
Abd-el-Krim op 28 Augustus uit Fez zal
ve.rtrekken, om naar het eiland Reunion te
worden overgebracht. Waarschijnlijk zal
Abd-el-Krim te Casablanca scheep gaan,
naar welke plaats hij in een gesloten auto
zal worden overgebracht.
DE FRANSCHE SCHULD AAN
AMERIKA.
Het Fransche Kamerlid voor Indochina,
Outrey, oppert in de, nationalistische „Volon-
te" het denkbeeld, den Vereenigde Staten ter
betaling der oorlogsschulden een gebied aan
2 millioen acres in Indochina toe te wijzen,
dat geschikt zou zijn voor den rubber-aan-
plant, waaraan Amerika zooveel beho-fte
heeft. Outrey heeft dit denkbeeld reeds in
overweging gegeven aan Poincare en den
minister van Kolonien Perrier en hij wil er
tijdens het reces stemming voor maken onder
de Kamerleden en Sena toren.
In verband hiermee is een bericht van be-
lang, dat de afgevaaraligde Borger juist een
wetsontwerp heeft ingedien-d om een mono-
polie in het leven te roepen voor de concea-
sies in de Fransche kolonies. -j
KATHOLIEKEN EN SOCIALISTEN
IN OOSTENRIJK.
De Oostenrijksche bisschoppen hebben
volgens een bericht uit Weenen een instructie
gericht tot het geheele episcopaat in Oosten-
rijk, waarin de verkiezing van soc.-dem. ver-,
tegenwoordigers der gemeenten, der landen
en van den Bond wordt veroordeeld, daar
het soc. program volgens hem in strijd is
met het Christendom.
DE CH AO SIN CHINA.
Hsuehliang, de zoon van Tsjang Tsjo Lin;
deelt mede, dat de Mandsjoerijsche troepen
gistermorgen Halgan hebben bezet
EUPEN EN MALMEDY.
De Belgische premier Jaspar heeft aan de
„Soir" verklaard, dat er nooit oficieele onder-
handelingen zijngevoerd en ook niet gevoerd
zullen worden betreffende Eupen en Mtlme-
dy"
KORTE BERICHTEN.
De voormalige Grleksche ministerpre-
sidenten, Kafandaris en Papanastasioe,
zullen naar verluidL naar al'le wasrschijn-
lijkheid uit het land worden gezet.
De Engelsche vlieger Cobham, die den
tocht door de lucht volbraoht van Londen
naar Melbourne, zal Dinsdag of Woensdag
weer van laatstgenoemde stad vertrekken.
Bij Gloucester een toestel bij een proef-
vlucht ter aarde gestort. Het vliegtuig ge-
raakte in brand. De bestuurder werd ga-
dood.
De „Times"-correspondent te Parijs
verneemt, dat Tsjitsjerin in September, na
zijn kuur te Wiesbaden, naar Parijs zal
komen, om met Briand te confereeren over
een heropening der derhandelmgen betref
fende een Russisch-Fransche overeenkomst.
Volgens een bericht van den ,,Keicni-
dienst der deutschei Presse" zou in op-
dracht van Stalin Boecharin te Berlijn zijn
aangekomen naar aanleiding van geschillen
in de Duitsch e c mmunistische partij. Boe
charin zou opdrachf "bben gekregen, de
verwijdenng dei le'
ALRHAARS
CODRAN
