Alkmaarsche Gourant
Geldkoningen.
ADVEHTEERT Iff DE
ALKMAARSGHE COURANT!
FEUILLETON.
Woensdag 25 Aug.
No. 199
1926
Hflnderd Acfit en Twintigsti Jaargang,
GEMEENTELIJKE SCHOOL VOOR
VOORB E RE IDEND MIDDE1LBAAR
TECHNISCH ONDERWIJS TE ALKMAAR.
t INSCHRIJVING VAN
NIEUWE LEERLINGEN.
De INSCHRIJVING is OPENGESTELD
van 20 TOT EN MET 28 AUGUSTUS a.s.,
in bet gebouw der AMBACHTSSCHOOL,
des voormiddags van 9 tot 12 en des nam id-
dags van 2 tot 5 uur.
Leerlingen van Ambachtsscholen met een
yolledig kerplati voor het voortgezet lager
onderwijs kunnen reeds na het doorloopen
van de 2e klasse worden toegelaten, mits zij
het derde leerjaar aan de Ambaclitsschool te
Alkmaar volgen.
Leerlingen met het diploma Ambachts-
school of zij die naar de 5e klasse van de Ge-
meentelijke Avondschool voor Nijverheids-
onderwijs zijn bevorderd, kunnen onmiddel-
lijk worden toegelaten, onder overlegging
van hun rapportboekje en een verklaring van
den Directeur dat ze voldoende aanleg heb-
ben voor voortgezette studie in de technische
vakken.
Het schoolgeld wordt geheven naar het in-
komen en is zeer laag gesteld.
De school geeft opleiding voor het toela-
tings-examen eener Middelbare Technische
School.
De lessen worden in de avonduren gege
ven. Aanvang 1 September a.s.
Nadere inlichtingen bij den Directeur.
Alkmaar, 19 Augustus 1926.
A. FLEDDERUS.
Cuifenland
DE DEPORTATIE VAN
ABD EL KRIM.
Het B. T. A. meldt nader uit Casablanca
omtrent de deportatie van Abd el Krim, dat
bij d 27en Augustus uit Fez zal vertrek
ken om zich naar Casablanca te begeven
waar hij zich den 29en zal inschepen met be
stemming naar Marseille. Hij zal door zijn
familie worden vergezeld en voorts begeleid
worden door een officier, die hem naar zijn
toekomstig verblijf zal geleiden.
BELASTING ONTDUIKING DOOR
RECHTERS.
De Duitsche rijksminister van financien
heeft een uiterst scherp schrijven gezonden
aan den Pruisische minister van justitie,
waarbij hij er op wijst, dat in vele gevallen
Duitsche rechters de belasting ontduiken
door hun bijverdiensten als scheidsrechter of
als medewerkers aan bladen en tijdschrif-
ten niet aan te geven. Van een rechter moet
in dezen strikte eerlijkheid geeischt worden
Een zeer hooggeplaatst rechter in West
Duitschland heeft, vertelt het Hbl., reeds
5000 Mark boete moeten betalen en is onmid
dellijk ontslagen.
WEER EEN ANTI-FASCISTISCHE
MAATREGEL IN ITALIe.
Volgens een besluit van het fascistische di
rectorium zullen fascistische advocaten voor
taan niet meer de verdediging op zich nemen
van anti-fascistische clienten of van clienten,
die beschuldigd worden van handelingen ten
nadeele der fascistische partij.
Hoewel er geen speciale bepaling is ge
maakt voor gewone zaken, wordt, naar de
Times meldt, niettemin aangenomen, dat voor
die zaken, welke een anti-sociaal of immoreel
karakter dragen, en waarbij anti-fascisten
zijn betrokken, de aandacht van de fascisti
sche rechtsgeleerden van hooger hand geves-
tigd zal worden op de politieke overtuiging
van hun clienten. Deze maatregelen worden
'door de fascistische pers met groot enthou-
saasme onvangen.
BEDEVAART N?lAR DE IJZER.
Onder zeer groote belanigstelllfag had
Zondagmorgen de zevende bedevaart van
de Vlamingen naar de graven van de IJzer
plaats, aldus het Hbl. Uit de veret afgelte-
gen dorp en van het Vliaamsche l and tot b ij
Nededandsch Limburg toe waren b-elang-
hebbenden ten getale van een vijftig duizend
roan met behulp van ale mogelijike voerttui-
gen naar Dixmuiden gestroomd. De gan-
sche stad was bevlagd met Vliaamsche
Leeuwenvlagigen, waaronder hier en daar de
Beligilsche ddekileur hinig.
Te e® uur werd op de buitenigewoon
ruime markt, die zwart was van vollk, waar-
boven de vlagigen en standaarden der deel-
nemende vereeniginigen waaiden, een mis
opgedlragen ter nagedachteni® van de ge-
Geautariseerde vertaling naar het Engelsch
van E. Philips Oppenheim
door W. M D. Spies—Van der Linden.
28)
„Dag juffrouw Longworht, hoe maakt u
het?" zei deze. „lk had er geen idee van,
dat wij mede-reizigers waren."
Zij was bijna te verbaasd om hem behoor-
lijk te beantwoorden, maar zij stamelde wat
over een onverwachte reis. Naderhand, op
weg naar haar hut, haalde zij hem in bij een
van de trappen en legde haar hand op zijn
arm.
„Mijnheer Littleson," zeide zij, „zoudt u
mij een dienst willen bewijzen?"
Natuurlijk," antwoordde hij. „Niets zal
mij aangenamer zijn."
„Vertel aan niemand iets over mij," smeek-
te zij. „Ik bedoel over mijn oom, of ook maar
jets in verband daarmee. Ik steek over naar
Engeland voor lets heel dwaas, en ik heb
maar liever, dat het niet bekend is."
Het werd Littleson wat ernstig te.moede.
Hij was geen kwade kerel en Virginia was
niet veel meer dan een bekoorlijk kind, ter
wijl zij daar zoo met smeekende oogen en
even geopende lippen naar hem stond op te
zien.
„Meent u," vroeg hij, „dat u van uw oom
bent weggeloopen?"
«JDat niet benaajt." ap.twoordde zii- „Miid
sneuvelden. Daama had een optochi plaats
naar het Vlaamsche Kruis aan de IJzer,
waar de eerste heipaal voor het definitieve
monument zou worden geheid. Een ootzag-
lijike menigte was hier aanwezig.
Nadat onder de leidiog van Jef van Hoof
een paar liederen waren uiiigevoerd, kwam
advocaat Borginon uic naam van de Vlaam
sche oud-strijders aan het woord. Hij liet
uitkomem, dat de Vlamingen, die hier waren
gesneuveld, eigenlijk hun leven voor het
Vlaamsche vollk hadden gegeven en dat de
Belgische staat aan zijn plicht te kort deed,
door te weigeren Vlaanderen recht te laten
wedervaren. Die Vlamimgen zijn niet geval
len voor den staat, die Vlaanderen ver-
dirukt, maar opdat Vlaanderen leven zouk De
gesneuvelden zouden zeker niet hebben be-
grepen, dat Vlaanderen van wie ook de toe-
lating had moeten afbedelen om zijn recht op
zelfbeschMing uit te oefenen op de voor
de Vlamingen het meest voordeelige wijze,
ook wanneer deze al of niet overeen te bren-
gen was met den huidigen vonn of zelfs met
het voortbestaan van den Bellgischen staat
en ook zouden zij, meende spreker, met af'keer
getuige zijn geweest van de thans bestaaode
tweedracht. Op touw aan het Vlaamsche
ideaal dirong Borginon ten slotte aan.
Daarna sprak prof. Hans Daels, voorzit-
ter van het inrichtingscomite, die moeders
en kmderen van gesneuvelde Vlaamsche sol-
datcn, wier nagedachtenis hij met ontiroe-
rende woorden huldigde, verzocht om met
hem den eersten paal van het monument te
heien.
Na die plechtigheid hield aalmoezenier
Nobels een godsdienstige rede in verband
met het offer, door de Vlaamsche soldaten
tijdens den oorlog gebracht.
Ten slotte sprak dr. Mol'ler uit naam van
het Algemeen Nederlandsch Verbond enlkele
woorden uit om den dank van den gansehen
Dietsehen stam te betuigen aan het Vlaam
sche volk, dat het voorbeeld gaf van ge
trouwheid aan eigen taal en eiigen zeden.
Nederland kon niet.- anders brengen dan zijn
dank en enkele woorden, maar weinig da-
den; doch de Nederlanders voeleo sterke be-
wondering voor Vlaanderen, een spruit van
den Dietsehen stam, alsodk een groote
sympathie met den in Vlaanderen gevoerden
strijd. Met Vlaanderen ate voorbeeld moet
Nederland in echt christelijlke deugd trouw
blijven aan eigen taal, eigen zeden en eigen
beschaving.
Na het neerleggen van een groot aantal
bloemtuilen voor het monument en het doen
van een gebed voor de gekerkerde en voor
de afwezige Vlamingen werd de plechtigheid
besloten.
HET BANDIETENWEZEN OP
CORSIKA.
Eenige maanden geled'en werd in den strijd
tegen het Corsikaansche bandietenwezen door
de politie een groota overwinning behaalc
door het sneuvelcn van Romanetti, „roi du
maquis", in eeci hinderlaag.
Als een merkwaardig staaltje van den ge-
vaarlijken invloed, welke dat bandietenwezen
in de streken tot voor kort nog op de maat-
schappelijke samenleving uitoefende, kan het
volgende gelden
De naam en het romantsch leven van den
gedooden bandietenaanvoerder werden weer
druk besproken, omdat nu pas gebleken is,
dat tusschen een burgemeester en Romanetti
nauwe betrekkingen werden onderhouden.
Deze burgervader n.l., aan wiens hoede de
burgerij van Alata was toevertrouwd, koes-
terde sinds lang het hevige verlangen in het
bezit te komen van het huis van een van zijn
medeburgers, die echter hard'nekkig weigerde
zijn eigendom te verkoopen, al ware het den
burgemeester zelf. Niet gewoon zijn wen-
schen te zien gedwarsboomd, stelde de bur
gemeester zich in verbindidng met zijn vriend
Romanetti. Deze ging op een goeden dag op
bezoek bij den huiseigenaar, en verzekerde
hem heel vriend'sehappelijk, terwijl hij zacht-
jes over de kolven van zijn revolvers in zijn
gordel streek, dat hij hem een goeden raad
wilde geven en wel om zijn huis te verkoopen
aan den burgemeester, teneinde te vermiiden,
dat hem een ongeluk zou overkomen. Waar-
aan Romanetti toevoegde, dat de kooppennin
gen niet dadelijk betaald zouden worden,
daar de burgemester zeker wilde zijn, dat de
huiseigenaar geen klacht tegen hem zou in
dicnen.
E>eze begreep wel, dat er niets anders op-
zat, dan den -goedgemeenden raad op te vol
gen. De burgemeester van zijn kant hield
zich aan de afspraak; na eenige maanden
voldeed hij den koopprijs, toen hij meende,
dat wel voldoende tijd verstreken was om de
woede van zijn slachtoffer te doen bedaren.
De dood van Romanetti heeft den man ech
ter weer moed doen vatten. Met't gevolg, dat
de burgemeester van Alata thans in de gevan-
genis zit te mediteeren over het gevaarlijke
oom vond het heel goed, dat ik wegging,
maar hij weet niet precies, waar in ben en
dat weten ze bij mij thuis ook niet. Wilt u
mijn geheim bewaren, als't u blieft?"
„Zeer zeker!" antwoordde hij.
„Voor iedereen aan boord en ook, als u
brieven zendt uit Queenstown?"
„Wel, ik zal probeeren te doen, wat u mij
vraagt," antwoordde hij, „maar voordat we
van boord gaan, zou ik nog graag eens met
u willen praten."
Hij ging peinzend naar zijn hut. De ge-
dachte was nog niet in hem opgekomen,
dat Virginia's reis naar Londen en de zijne
mogelijk iets gemeen konden hebben.
HOOFDSTUK II.
Overpeinzingen.
Voordat er vele uren van de reis voorbij
gegaan waren, had Littleson gemerkt, dat
Virginia niet in 't oog loopend, maar toch
onmiskenbaar trachtte hem te ontwijken.
Hij had te Cambridge gestudeerd, was een
soort athleet en een gezien jongmensch van
goede familie; de gedachte kwam echter
geen oogenblik in hem op, dat er iets per-
soonlijks in haar gevoelens kon zijn. Hij
kwam daarom tot de conclusie, dat zij of ont-
dekt had, dat hij niet vreemd was aan Stel
la's daad, of dat zij het dod van haar reis
naar Europa voor hem wenschte geheim te
louden.
Op den middag van den dag, dat zij Hem
voor den eersten keer duidelijk getoond had,
dat zij hem od een afstand .wilde houden,
van al fe intieme relaties met illustre" perso
nages als wijlen zijn vriendi Romanetti.
Wellicht, dat bij het rechtsgeding te Ajac-
cio verschillende hoofdstukken uit het leven
van dezen modernen rooverfaoofdman nader
belicjit zullep worden.
CRISIS IN HET BELGISCHE
- PRUKKERSVAK. 1
De Belgische drukkerijen maken thans een
ernstigp": crisis door, daar bij gebrek aan be-
stellingen'.wekelijks arbeiders moeten worden
otnslagen" Te Brussel zijn thans 600 ietter-
zetters werkloos. De werkgeversvereeniging
heeft de bestaande arbeidsovereenkomst opge-
zegd en, over een nieuwe overeenko-mst zal
nog worden onderhandeld.
V TRAGISCHE DOOD. J
Op tragische wijze is dezer dagen de be-
kende Hongaarsch-Jocdsche dichter Nicholas
Adler om it leven gekomen. Adler, die blind
was en'onder het pseudoniem Saf Aacc on-
derscheidene bundels verzen publiceerde,
kwam op 54-jarigen leeftijd als slachtoffer
van eehvanti-semietischen boycot door den
hengerdood 'om het leven. Van zijn verzen
zijn verschillende popupaire Hongaarsche
volkshymnengeworden.
OM EUFEN EN MALMEDY.
Van 'beypegde zijde wordt met betrekking
tot de bericjiten in zake Eupen en Malmedy
het voigehdefaan het Wolff-bureau medege-
deeld: Bij,.besprekingen tusschen Duitsche
en Belgische financiers over Duitsche mede-
werking bij internationale planntn tot be-
scherming der Belgische valuta werd, zonder
bijzonder initjatief van Duitsche zijde, het
denkbeeld geoppera, dat een Duitsch-Belgisch
samcngaan op financieel en economisch ge-
bied beyorderd1 zou worden door een overeen-
komst a'angaande het toekomstig lot van Eu
pen en Malmedy. Ook van Belgische zijde
scheen men dit in te zien.
Dezebesprekiogen droegen geen officieel
karakter als..onderhandelingen tusschen re-
geeringen, dcch natuurlijk droeg de Duitsche
rcgeeririg kennis er van en even natuurlijk
volg-de zij ,de besprekingen met de grootste
belangstelling.
DE MOORD OP DE PARIJSCHE
g;r :v,' TELEFONISTE.
Het verhaal, dat de politie Vrijdag heeft
gegeven .aangaande de arrestatie van Gyot,
den millionhair, die bekend heeft de moorde-
naar te zijn van Marie Louise Beulagnes,
blijlct thans volkomen gefantaseerd te zijn. De
vader van Guyoc had enkele aanwijzingen ge
geven, die tpt de arrestatie hebben geleid.
Guyot Sr., die burgemeester is van een plaats-
je in de nabijheid1 van Parijs, achtte het in het
belang van zijn zpon zelf, zich aan de politie
over te leveren. Hij nam enkele politie-autori-
teiten en oude vrienden in vertrouwen, en er
werd een samenkomst tusschen vader en zoon
in het Quartier Latin in elkaar gezet. Inder-
daad was Guyot Jr. daar op het afgespro-
ken uur Donderdagavond aanwezig en na een
aandoenlijke scene gaf de vader zijn zoon
aan de politie over.
Het verhaal, dat omtrent de arrestatie ge
geven was, had slechts ten doel den vader
voor eventueele gevolgen van zijn daad te be-
schermen.
Vijf uur lang is Guyot Jr. aan een verhoor
onderworpen, waarbij hij ten slotte bekende.
Bij een ruzie, zoo zeide hij, sloeg en trapte
het meisje mij in het gelaat. Voor een oogen
blik verloor ik mijn zelfbeheersching. Op dat
oogenblik bevonden wij ons nog in den auto
Buiten mijzelf van woede greep ik haar bij
den keel en ik liet haar niet los, voordat zij
dood neerviel. Nog steeds buiten mijzelf en
niet wetend wat te doen, droeg ik het lijk
uit den auto en legde het naast een hooiberg
op een korenveld. Toen kwam het plan in mij
op, het hooi in brand te steken, in de hoop,
dat op die wijze de sporen van mijn misdaad
zouden verdwijnen.
Provincial nieuws
VAN TEXEL.
.De raad der gemeente Texel vergaderde
21 Augustus.
Aanwezig waren- die voorzitter, Burge
meester Oort en 12 leden (een vacature).
Ingekomen stukken:
1. Een verzoekschrift van de Texe-teche
Onderwijzersvereeniginig, om het minimum
aarutal leerlimgen voor vervoligonderwijs
voor elken enrsus te bepalen op 6 voor twee-
mans en op 9 voor 3 mans scholen.
Zal later in behandeling komen.
Dankbetuigiing van den gemeemte-arfbeider
Spigt voor de verlleende tegemoetkoming in
zijn woninghuur.
Opname van kas en boeken bij den ge
me en'te-ontvanger.
Het batig sald-o was f 3733,38; met alles
ging men accoord.
Mededeelini^ werd gedaan, dat de vaca-
kwam hij op een gegeven moment met zijn
stoel naast -haar zitten.
„Ik ben niet van plan u heel erg lang las-
tig te vallen, juffrouw Longworth," zei hij,
„maar ik kan niet nalaten u een vraag te
doen. Ik verlang niet van u, dat u een moge-
'ijke belofte breekt, zelf lean ik u ook niet veel
zeggen, maar ik zou graag willen weten of
uw bezoek aan Engeland iets te maken heeft,
met wat er op zekeren middag in de biblio-
theek van uw oom gebeurde."
„U weet daar dus van af?" vroeg zij kahn.
„Ja," antwoordde hij. „Ik weet, dat er een
stuk gestolen werd door uw nichtje, die het
aan iemand gaf, wiens naam ik niet noemen
wil, maar die nu in Europa is. Ik wil u ook
dit zeggen: ik steek naar Engeland over om
dien man in het oog te houden. Het is eigen-
aardig, dat u, die ook in de zaak gemoeid
was, nu met dezelfde boot de overtocht
maakt."
„Het doel van mijn reis gaat niemand aan,
behalve mijzelf," zei Virginia terwijl zij over
de zee staarde.
De jonge man koikte.
„Ik verwachtte, dat u dat zoudt zeggen,"
merkte hij kalm op. „Toch, onze ontmoeting
noopte mij tot deze vraag. Als ik u in Lon
den met iets van dienst kan zijn, dan hoop
ik, dat u mij dat dadelijk zult laten weten.
Uw oom zou't mij nooit vergeven, als ik niet
alles voor u deed, wat ik kon."
Virginia lachte eenigszins bitter.
„Mijn oom," zeide zij, „zal waarschijnlijk
zijn hoofd niet over mij breken. Hij heeft in
't vervolg mijn diensten niet meer noodig.
Als ik terug ga, ga ik weer na§r mijn eigen
ture Dros nog onvervuld te. Het Gentraal
Stembureau heeft achtereenivolgens aange-
wezen de heer-en Visser, Lieuwen, Koninig,
Koppen, Kuiper, Duinker, Beumkes, Brans,
die alien hebben bedanikt. Thans zal wor
d-en aangewezen de beer Jan Buys van De
Cocksdorp.
2. De Gemeenterekening over 1925 werd
aangeboden en in ha-n-den gesteld van de
heeren De Graaf, A. Boon en Epe. Verzocht
werd met het onderzoek spoed te willen be
t.rachten, daar uiterlijk over 3 weken weder
Raad zal gehouden worden en dan goed
keuring moet kunnen volgen.
3. E)e rekening over het jaar 1925 van het
Algemeen Armbestuur wordt in handen ge
steld van de heeren Keesom, Reeper en Vonk
4. De rekening van het Algemeen Wees
huis kwam in handen van de heeren Stoep
ker, Pisart en S. Keijzer.
5. De rekening van het Gem. Electr. Be
drijf, wordit op advies \an de Commissve
(Pisart, S. Keijzer en J. B. Boon) op een
batig saldo van f 792.69 lA voorlooplg
vas-tigesteld. Er waren geen op- of aanmer-
krngen.
6. Aan mej. C. j. LangeveldFlierman
wordt als gemeente-vroedvrouw op haar
verzoek eervol omtslag vedeend.
De Voorzitter bracbt hierbij woordien
van dank voor hetgeen de nu ontslagene
voor de gemeente heeft gedaan; ze werd ge
schetst ate werkzaam en ijverig en als
iemand, die met toewijding haar plicht heeft
gedaan. Spreker meende namens den Raad
en namens vele moeders in de gemeente te
spreken, wanneer hij zijn beste wenschen
uitsprak voor de toekomst van mej. Lange
veld—Flierman.
De heer A. Boon vroeg hierna aan den
voorzitter, of er een opvolgster benoemc
zal worden, waarop de voorzitter zei, dat er
over gedacht en gesproken is, doch dat bij
B. en W. nog geen overeenstemminig is. Men
meent, dat er voldoende v-erloskundige hulp
in de gemeente aanwezig is.
De heer De Graaf zou door verplaatsing
van geneesheeren op de verschillende dorpen
een beteren toestand wenschen te brengen
waarop de voorzitter aaramerkt, dat men
maar niet over de dakters kan beschikken
daaF 'het geen gemeente-geneesheeren zijn
De heer De Graaf zou ze dan alien ge-
meente-amfotenaren willen maken.
7. Opmakimg voordracht voor ben-oeming
2 leden van het college van zetters. Aftne-
den moesten de heeren D. P. Bakker en T. de
Wijn. Na eenige stemmingen zien de voor-
drachte-n er aldus uit: le voordracht: D. P
Bakker en Jan S. Geus Jfoz.2e voordracht:
T. de Wijin en A. Biom.
8. Tot tijdelijk leeraar in Engei^che taal
aan de zeevaartschool wordit voor 1925/'26
herbenoemd de heer A. T. Turkow.
9. Het regtement voor de zeevaartschool
wortd volgens het voorstel van B. en W. ge-
wljizi-gd, aangezien de Regeering ook eisohit,
dat 1-es in draadioos seimen en ra-dio-telegra
fie gegeven zal worden. Met 1 September
a.s. treedt dit in werfking.
10. In verband met het vorenstaande wor
den de verordeningen op de heffinig en invor-
dering van sohooigelden voor het zeevaart-
kundig onderwijs goedgekeurd.
11. De berekening wijst uit dat voor de
openbare scholen ieder leering 12.31 heeft
gekost.
In verband hiermede wordt vastgesteld,
dat voor de Ohristelijke school te Den Bung
f 664.74 vergoed zal worden. Voor de
school met den Bij'bel te Oosterend
f 1978.26 H en voor de R.-K. school te Den
Burg f 4058.57.
12. B. en W. stellen voor tot verbreedilng
familie."
Littleson had werkelijk met haar te doen.
Hij voelde, dat tot op zekere hoogte dit alles
zijn schuld was.
„Dat is juist iets voor Phineas," zei hij.
„Hard als staal en zonder een greintje mede-
gevoel. Ik zie niet in, hoe u iets doen kunt
aan wat gebeurde. U stond niets vrijwillig
af. U hebt aan niemand wat verteld."
„Mijn oom oordeelt alleen naar den uit-
slag," zeide Virginia. Per slot van rekening
is die manier onfeilbaar. En nu ga ik wat
lezen. Vindt u het goed? Van praten krijg ik
hoofdpijn."
Hij boog en ging heen. Voor een uur of
langer liep hij net dek aan de andere zijde
op en neer en dacht na. Het was natuurlijk
onmogelijk, dat dit kind den oceaan overstak
in de hoop het stuk van Norris Vine los te
krijgen, waar al hun aanbiedingen en hun
overredingen hem niet hadden kunnen bewe-
gen er afstand van te doen. En toch kon hij
haar reis niet verklaren. Hij wist heel goed,
dat Phineas Duge geen vrienden of familie
in Engeland had. En pas een paar weken ge-
leden had Virginia, toen zij aan tafel met
hem praatte, hem verteld, dat zij vooreerst
feen hoop koesterde naar Europa te gaan.
,ater op den dag, zond hij een marconigram
naar New York. Misschien zou Weiss begrij-
pen wat er achter stak, dat dit kind op de
boot was.
„U h'ebt dus toch een vriend van u aan
boord ontmoet?" merkte Mildmay op, voor
haar stoel stilstaande.
„Hii is geen vriend van mii." zeide zij, .,en
van den weg aan den Hoorn aan te koopen
eenige s-tukjes grond en daarvoor beschik-
baar te stellen een bedirag van f 400 voor
aankoop en vain f 160 voor afheiningen enz.
en aan den heer Kuipers aldaar te verhuren
314 M2 grond voor de som van 15.
Na eenige bespreking wordt dit voorstel
aangen-omen.
13. Verleenmg opdrachten voor het uit-
brengen van stem omtrent verschillende be-
sluiten in de eerstvolgend-e vergadering van
aandeelhouders van de N. V. Texelsche Elec-
triciteitsmaatsohappij. (T. E. M.).
De vooitetcllen zijn de volgende:
De Raad d-er gemeente Texel besluit,
ten behoeve van de electrifkatie der ge
meente Texel aan de N.V. „T. E. M." geves
ttgd te Xexel ter leen te verstrekken een be-
drag van 300,500 tegen een jaarlijksche
rente van 4 3/4 pCt. en zulks met inachtne-
ming van het na volgende
a In de betrekikelijke overeenkomst met de
„T.E.M." zullen de vervaldagen van de ren-
ten en aflossingen worden bepaald op ten
minste vijf dagen vroeger dan die, waarop
de gemeente Texel de rente en i flossing
heeft te voldoen van de leening, welke door
haar in verband met de onderwerpelijke ka-
pitaalsverstrekking is aangegaan met de
Pensioenfomdsen voor Koloniale landsdie-
naren en locale beambten, of zooveel dagen
later als B. en W. mochten goedvinden.
b. de rente en a flossing moeten worden
voldaan ten kantore van den gemeente-ont-
vanger;
c. op het ter leen verstrekte kapitaal zal
worden afgelost in het jaar 1928 ten minste
3500;
in het jaar 1929 ten minste f 6500;
in het jaar 1930 ten minste 3500;
in het jaar 1931 tot en met uiterlijk hei
jaar 1960 ten minste f 9400 per jaar.
d. in-dien binnen de eerste vijf jaren na he-
sluiten der overeenkomst de vennootschap
meer dan de onder c gen-oemde minimumbe-
dragen of wei het geheele resteerende bedrag
wenscht af te lossen, zai door haar aan de
gemeente Texel over het meerdere een ver-
goeding van een ten hond-erd worden be
taald.
e. van het bedrag der leening zal in hel
jaar 1926 ten minste 125.500 worden op-
genomen en het resteerende bedrag voor I
Juli 1927, z-ullende de opneming geschieder
bij ronde sommen van minstens 50.000, in
veelwouden van 1000.
De Raad der gemexte Texel besluit:
lo. Op de algemeene vergadering van
aandeelhouders van de N. V. „T. E. M." za)
door de gemeente Texel:
a. worden voorgesteld en dienovereen
komstig worden gestemd tot volstorting van
de aandeel-en op 1 Januari 1927 of vroeger
en alsdan op de data, nader door den Raad
van commissarissen vast te stellen;
b. bij de benoeming van 4 leden van den
Raad van Commissarissen worden gestemd
onderscheidenlijk op de heeren Smit Kleine,
Bruin, R. P. Keijser en P. Verfcerne Jz.
c. bij de benoeming van een E)irecteui
worden gestemd1 op den heer P. A. de Rode;
d. worden voorgesteld den Dirgdeur te be-
noemen op tijdelijke aanstelling en in-gaande
met den datum door den Raad van. Commis
sarissen nader te bepailen en dien overeen-
komstig worden gestemd
e. worden voorgesteld de jaanved-de van
den Directeur te bepalen op 2409 en dien-
overeenkomstig worden gestemd;
f. worden voorgesteld en dienovereenkom-
stig worden gestemd ten behoeve van de elec-
trificatie der gemeente met de gemeente Texel
een leening aan te gaan groot 300 500.
onder de voorwaarden en bepalingen vervat
in het besluit van den Raad van heden.
ik mag hem niet. Daarom heb ik tegen hem
gezegd, dat ik van praten hoofdpijn krijg.
„Dan vermoed ik begon hij.
„U moet niets vermoeden, maar gaan zit
ten," zeide zij. Vertel mij als't u blieft wat
over Londen, of over iets anders, wat dan
ook. Ik ben vandaag wat moe, ik geloof dat
ik wel kan zeggen, wat gedruk. Ik kan niet
lezen en ik ga liever niet zitten denken."
„U bent nog zoo'n kind," zei hij zacht,
„om zoo te praten!"
„Ik ben negentien," antwoordde zij, „en
soms voel ik mij, of ik negen en dertig was."
„Negentien!" herhaalde hij, „en heel alleen
op de boot naar een vreemd land. De Ameri-
kaansche mentaliteit is iets wonderlijks."
Zij schudde het hoofd.
„Het is niet de Amerikaansche mentali
teit," zeide zij eenvoudig. „Het is de noodza-
kelijkheid. Ik geloof, dat elk meisje ter-wereld
Engelsch of Amerikaansch, het prettiger
zou vinden, ate iemand voor haar zorgde,
dan alleen te reizen."
„U maakt, dat iemand lust krijgt be
gon hij, terwijl hij zich wat voorover boog en
laar in de oogen keek.
,..Ik geloof eigenlijk," viel zij hem in de
rede, „dat ik beter deed, te gaan lezen."
„0, neen!" smeekte hij. „Ik beloof u heel
ernstig te praten. Het is mijn schuld niet,
dat ik het vergat. U keek mij aan, ziet u, en
wij zijn in Engeland niet aan zulke oogen
gewend."
„U bent of heel dwaas of heel brutaal. Ik
geloof, dat ik u weg zal sturen."
JWord+ vervolgd).
Als ge alios hebt beproefd en de energie voor uw zaak U nog niet
de resultaten heeft gebracht, die Uzich hadt voorgesteld, besluit dan
tot het nemen van een regelcontract in een goed, dooraliestanden
gelezen dagblad. Wij twijfelen niet, of dit zal U zeer zeker brengen
tot het gewenschte succes. Het zal blijken HET MIDDEL te zijn!
