Alkmaarsche Courant
Geldkcniagen.
FEUILLET0N.
Maandag 80 Augustus.
Buitenland
1926
Honderd Acht en Twintigste Jaargang.
ORDE IN ZAKEN MOET ER ZIJN.
Naar een lezer in de „Voss. Ztg." mede-
jjeelt, had hij op 24 September 1908 aanslui-
jtog gevraagd aan het telefoonnet. En hij
treeg die aansluiting prompt. Thans echter,
jJ8 jaar "geleden, kreeg de man een 10 Augus
tus 1926 gedateerde mededeeling van de tele-
foon-administratie, dat hij zijn verzoek van
1918 ook met zijn voornaam moest onder-
teekenen
I NA DEN DOOD VAN RUDOLPH
k VALENTINO.
Rudolph Valentino, de beroemde film-
scteur, die Maandag te New York overleed,
tlheeft bij zijn leven stellig de gemoederen, ge-
grepen als zij werden door zijn romantiek,
loch nog niet zoo in beroering gebracht als
tou zijn stoffelijk overblijfsel, in een kist met
•glazen deksel, in rok op het praalbed ligt.
Thans blijkt eerst recht, hoe sterk deze bios-
/oapartist heeft ingewerkt op de verbeel-
ding van hen, die zijn creaties plachten te
bewonderen.
Er hebben zich aan zijn lijkbaar tooneelen
algespeeld, die schier aan razernij grenzen.
JDinsdag hebben naar schatting niet minder
nan dertigduizend personen, voor het meeren-
deel maiimen en onder hen duizenden Italia-
nen, als het ware geworsteld om een laatsten
jblik te mogen slaan op het gelaat van Va
lentino.
i Zoo krachtig was de pressie van dfe queue
die v6or het doodenhuis stond te wachten en
Broadway over een grooten afstand vulde,
dat de politie, die de orde moest bewaren,
met nieuwe krachten versterkt, ten getale
yan 120 man herhaaldelijk uitvallen moest
doen om de lijkbaar er voor te bahoeden dat
zij door de opdringende menigte onder den
voet werd geloopen. Bij de opening van de
deuren van het doodenhuis om twee urn
's middags reeds drong de menigte zoo sterk
op, dat een reusachtige ruit op een deel der
wachtenden viel, waardoor verscheidenen era
stig gewond werden. Elk uur voerde de poli-
ie, bereden en te voet, vervolgens een char
ge uit op het eind van de queue, die het ver-
keer in verscheidene straten stremde, waarbij
winkelruiten werden ingedrukt en opnieuw
personen werden gewond. Teneinde de ge-
iwonden die naar schatting in totaal hon-
derd bedroegen, te helpen, werd in het doo
denhuis een kamer tot hospitaal ingericht.
De lijkbaar moest twee keeren worden ver-
plaatst en werd ten slotte bij de huisdeur
opgesteld. Iedereen die neigitng vertoonde
om bij de baar te blijven toeven, werd door
politie, die maande tot doorloopen en „Hoed
at!" gelastte, bij den arm gegrepen en voort-
geduwd. De menigte was tenslotte zoo op-
gewcmden en uitgeput, dat vele vrouwen in
zwijm vielen. Hoe groot het gedrang was
kain blijken uit het feit, dat de politie na een
charge dertig schoenen en tallooze flarden
van fcleediingstukkcn op straat vond.
De politie was ten slotte z66 vermoeid
ook door dat het publiek 's avonds stutter,
zeep op straat had geworpen om de bereden
politic het chargeeren onimogelijk te maken
dat zij on een btpaald oogenblik een eind
inaakte aan de bczichtiging van de baar en
de deur van het doodenhuis sloot.
Het stoffelijk overschot van Valentino zul
tot heden op het praalbed blijven liggen.
Bij de begrafenis zullen de burgemeester
van New York, Walker, en Will Hays, de
vroegere staatssecretaris van Posterijen
thans „motionpicture tsar", twee der slippen
dragers zijn.
Het lijk wordt's nachts door een fascisti-
£he wacht bewaakt. Mussolini heeft een
ans op de baar doen leggen.
De deuren van de doodenkapel, waarin het
Mjk van Rudolph Valentino ligt, zijn thans
voor het groote publiek gesloten. Alleen fa-
milieleden en goede vrienden van den overle-
dene zullen toegang hebben.
Vrijdagnacht werd de menigte die nog
wachtte, door de politie verspreid. Een massa
van verscheidene honderden poogde door de
politie-barriere heen te breken. Verscheide
nen hunner slaagden er in, in de kapel door
te dringen, doch werden er weer uit verdre-
ven. Volgens een schatting van de politie
hebben in twee dagen tijds 80.000 personen
de baar gepasseerd.
Valentino's stoffelijk overschot zal heden
gevolgd worden door niet minder dan
vijfhonderd auto's met bloeen. Hij zal be-
Qeautoriseerde vertaling naar het Engelsch
v van E. Philips Oppenheim
I" door W. M D. Spies—Van der Linden.
82)
,,Er is geen haast bij," antwoordde Vine
wIk heb het stuk mee gebracht en ben niet
van plan, iets overijlds te doen. Denk er over,
Deaae en zeg me, wanneer ik je weer kan
romen opzoeken."
„Wanneer je wilt," antwoordde de gezant
hartelijk. vJe weet wel, dat het mij altijc
verheugt, je te zien. Maar hoor eens, draag
je dat stuk bij je?"
v .Vine schudde het hoofd.
„Neen!" antwoordde hij droogjes. „Ik ben
te veel op mijn eigen veiligheid gesteld. De
mannen, wier namen er op staan, zijn vrij-
wel wanhopig en zouden niet tegen een klei-
Oigheid op zien, om van mij af te komen."
„Dat is verstandig van je," antwoordde
Deane. „Ik zou zelfs hier oppassen. Ik hoor,
dat er rare dingen gebeuren hier in Londen.
O ja, dat herinnert me aan iets. Twee da
gen geleden was hier een dame, die je adres
vroeg."
„Heeft zij haar naam genoemd?" vroeg
Vine, met weinig belangstelling.
„Ik geloof het niet," antwoordde de ge
zant. „Wolfe stond haar te woord en ik
vroeg het hem nog."
i. ,,Ik kan mij niet voorstellen, wie het ge-
graven worden in een ItaliaanscKe kerk te
Hollywood.
De beschrijvingen van pijnlijke scenes in
de kapel vermelden o.a. dat ettelijke bezoekere
alles opnamen alsof het 'n openbare vermake-
lijkheid was; de politie arresteerde een dame,
die door hevige nuiibuien last veroorzaakte
en ontdekte dat de oorzaak lag in een halve
ui, die zij in haar zakdoek verborgen had.
Den laatsten dag was de statiekist, die van
zilver en brons is, bijna verborgen onder
de bloemen.
EEN OPZ IE NIB AR E N DE MOORD
De New Yorksche psychiaters houden zich
op het oogenblik bezig met het geval van een
negentienjarig student in de filosofie, een ze-
keren Emanuel Silberstein, die Woensdag in
koelen bloede zijn bejaarden leeraar James
Calisch den schedel Ijeeft ingeslagen en later
met een tevreden glimladi verklaarde, dat hij
„a good job" had gedaan. Toen de ma-
gistraat, die het voorloopig onderzoek deed,
hem de vraag stelde: „What is funny about
killing a man?" gaf hij klimlachend ten ant-
woord: „It was funny to 1 1 that man" Sil
berstein verklaarde op het moment niet in
staat te zijn opheldenng te geven over de re-
den en, die hem tot den moord hadden gedre-
ven, ofschoqn hij zich schamper, uitliet over
de geestelijke en lichamelijke gesteldheid van
Calisch.
Vermoedelijk moet Silbersteins daad wor
den geweten aan overspanning. Silberstein
verklaarde op het moment niet in staat te zijn
opheldering te geven over de redenen, die
hem tot moord hadden gedreven, ofschoon
hij zich schamper uitliet over de geestelijke
en lichamelijke gesteldheid van Calisch.
Vermoedelijk moet Silbersteins daad wor
den geweten aan overspanning. Silberstein
was een veelbelovend student, die echter te
veel van zijn zenuwen had gevergd. Bekend
is dat hij met Calisch vaak van gedachten
wisselde en een heftig dispuut over Freud
heeft gehad, waarbij Callisch Silberstein
wegstuurde met de opmerking dat hij gek
was, hetgeen deze zich zoo zeer aantrok, dat
hij alle mogelijke moeite deed om deze aantij-
ging te ontzenuwen. Ten slotte besloot hij
Calisch te dooden, dien hij, toen deze in een
restaurant zat te dineeren, van achteren met
een haraer op het hoofd sloeg.
ZEEROOVERS.
Een bende van 38 zeeroovers, als passa-
giers vermomd, hebben op 21 Augustus na
bij Hongkong de Noorsche stoomboot Sand-
viken geplunderd.
Er werd voor een waarde van 20.000 dol
lar aan geld en juweelen geroofd.
De bemanning werd overmeesterd en den
kapitein bevolen naar de Biasbaai te sturen,
in de buurt van Hongkong. Daar ontsnapten
de roovers met hun buit.
AMERIKAANSCHE KRUISER NAAR
NICARAGUA.
De Amerikaansche kruiser „Galveston" is
met tweehonderd marinesoldaten te Blue-
fields in Nicaragua aangekomen om het le
ven en eigendom van den gouverneur te be
schermen, die den commandant had doen
weten, dat de Nicaraguaansche weermacht
niet bij machte was bescherming te verzeke-
ren.
HET HONGAARSCHE VALSCHE-
MUNTERSPROCES.
De verdedigers der beklaagden in het
Hongaarsche valsche-muntereproces hebben
een bijeenkomst gehad, in den loop waarvan
een resolutie door hen werd aangenomen
waarin met algemeene stemmen tegen het
vonnis der „Koninklijke Tafel" werd gepro-
testeerd.
DE LUCHTDIENST OP PARIJS.
De directeur-generaai der Posterijen en
Telegrafie maakt bekendt, dat met ingantg van
1 September a s. de lste luchtdienst op Parijs
wordt opgeheven. Dientenigevolge vervalt
de gelegenheid om des Donderdags om de
14 dagen brieveo en briefkaarten voor Ned.-
Indiie per vliegtuig tot Parijs en verdei per
trem be verzenden in aansluiting op het des
Vrijdags om de 14 dagen van Marseille af-
varende stoomschiip van den Rotterdamsdhen
Lloyd.
De tijdlstiippen van ventrek en aanlkomst
van den tweeden ltuchtdienst op Engelanc
worden van genoemd en datum af een uur
vervroegd (verfcrek van Amsterdam Schiphol
3.n.m. van Rotterdam Waalhaven 3.45 n.m.
aankomst te Londen Croydon 6.20 n.m.)
BELGISCH PRTESTER IN CHINA
GEDOOD.
De Belgisch priester Camille Ruyffelaert,
sedert 1901 vicaris te Soei-Yan (prov. Ahn-
Wei) is zwaar gewond door bandieten op een
tocht door de provincie Sjensi. De Chinees,
die den priester vergezelde werd gedood,
weest kan zijn," zeide Vine nadenkend. „Ik
heb hier niet veel bekenden."
„Een ander, die naar je informeerde, was
Littleson," hernam Deane. „Hij at hier gis-
teren avond."
Vine glimlachte.
„Ik kan mij voorstellen," zei hij, „dat hi;
nieuwsgierig is, waar ik uithang. Ik heb ka-
mers genomen, waar ik niet geloof, dat ie-
mand mij anders dan door een toeval vinden
zal."
Deane stond op.
„Ik geloof," zei hij, „dat wij beter doen
naar beneden te gaan. De dames zullen niet
begrijpen, wat er van ons geworden is. Mijn
vrouw verwacht vanavond een jonge dame,
die je, geloof ik, kent Stella Duge."
Vine kreeg een lichten schok.
,,Ja," zeide hij, ,Jk heb juffrouw Duge ddk
wijls in New York ontmoet."
HOOFDSTUK V.
Is hij een lafaard?
Stella wendde zich naar hem toe, het voor
hoofd Ucht gefronst.
„Norris, bedodl je dan, dat je op stuk van
zaken geen gebruik zult maken van je macht
over die mannen; dat je ze met rust zult la-
ten?"
„Niet als ik er iets aan doen kan," ant
woordde hij, „maar er moet allerlei overwo-
gen worden. Ik zal in hoofdzaak den raac
van Deane volgen."
„Het is bespottelijk," verklaarde zij. „Je
heele leven heb je verlangd naar rijkdom en
macht. Je bebt ze nu alia twee maar voor
terwijl de geestelijke overfeed te Kang-Fang-
Jigtse, waarheen hij was overgebracht.
EEN BEKEND ANTISEMIET
OVERLEDEN.
De vorige week is Mtiller von Hausen, de
schrijver van „Die Weisen von Zion", ge-
storveo. Hij heet eigenlijk eenvoudig Mtiller.
Zelfs bij zijn eigen naam kon hij het verval-
schen niet latent Hij voegde er het „von
Hausen" bij, dat hem tot een eddman moest
maken. Kort voor den oorlog heeft hij in zijn
aotisemietisch tijdschrift „Auf Vorposten"
een heel grondwetsontwerp afgedrukt, „Die
Judenordnung", waarin de Joden heel wat
aan burgerrechten verloren; zoo het tenmin-
ste werkelijkheid zou worden. Toen de oor
log uitbrak, vatte hij de wapenen op, doch
ng spoedig weer naar huis, om, zooals hij
zeide, belangrijker arbeid te volbrengen, te-
;en de bineenlandsche vijanden van het va-
ierland. En kort na den wapenstilstand gaf
hij onder den schuilnaam Gottfried zur Beck
de eerste vertaling uit het Riussisch van de be-
faamde Wijzen van Zion van Sergius Nil us
uit. Een greep mannen uit den Duitschen
adel had de geldmiddelen er voor bijeenge-
bracht. En het duurde lang, voor men, ook
in andere landen, had ingezien, dat het een
myatificatie, in goed Hollandscheen ver-
valsching was. Er kwamen nog negen druk-
ken van en pas de „Erledigung" van Benja
min Segel heeft het boek ten grave geleid.
Met onaardig is het, dat hij zijn mede-anti-
semieten Fritsch en Rosenberg met aanklach-
ten bedreigde, orndat ook zij vertalingen uit-
gavon van Nilus' vervalschingenhij be-
weerde, er alleen het redht toe te hebben. Veel
heeft men nadien niet meer van hem gehoord
alleen als hij met de rechtbank in aanraking
kwam. In de annalen der antisemieten zal hij
wel onder den naam „von Hausen" voort-
leven.
EEN KERK TER NAGEDACHTEN'lS
VAN JEANNE D'ARC.
Te Domremy, het geboortestadje van
Jeanne d'Arc, is een kathedraal ingewijd,
welke te harer gedachtenis is gebouwd.
Toen Jeanne in 1431 naar den brandsta-
pel werd geleid, sprak zij den wensch uit, dat
er een kerk zou worden opgericht, gewijd aan
de nagedachtenis der in den strijd gesneuvel-
de soldaten. Koning Karel VII beloofde
haar wensch te zullen uitvoeren, doch hij
kwam zijn belofte niet na en de navolgende
generaties vergaten haar geheel, totdat na
den oorlog van 1870 de Broederscbap van
Notre Dam des Armees een kljinc kapel liet
bouwen als oorlogsgedenkteeken Deze kapel
geraakte in verval en kon bovendien slechts
500 personen bevatten, terwijl er de laatste
jaren in den rcgel meer dan tienduizend men-
schen naar Domremy trekken om den naam-
dag der Heilige te herdenken.
Aan de thans verrezen kathedraal is met
onderbrekingen 33 jaar gewerkt.
EEN OPWNDENDE JACHT.
Woeosdagochtend begaf de spoorwegbe-
ambte Baitsjik te Tyrnau zich met een porte-
feuille met 44.000 Tsjechische kronen en een
cheque van een aanzjenlijk bedrag door een
der drukste straten van de stad naar de bank.
Hij werd door twee jooge mannen gevolgd,
van wie er plotseling een naar voren sprong
en hem peper in de oogen strooide. Meteen
greep de ander zijn portefeuille, waarop bei
de aanranders het op een loopen zetten. Een
van beiden slaade erin in de menigte te ont-
komen, doch op den ander volgde een opwin-
dende jacht. Hij rende de straat af in de rich
ting van de Promenade. Een lijnwerker van
de telefoon, die daar bezig was, wierp hem
een stuk ijzer naar het hoofd, dat den man
inderdaad trof en waardoor hij op den grond
viel. De lijnwerker sprong op hem, doch de
bandiet trok een mes en stak zijn vervolger in
de hand. Deze verloor even zijn tegenwoor-
digheid van geest, wat den vervolgde de ge
legenheid bood op te springen en zijn vlucht
te vervolgen. Daar hij op straat geen uitweg
meer zag, sprong hij in de Waag, de lijnwer
ker en twee andere mannen hem na. In de ri-
vier werd daarop een hevig gevecht geleverd,
waarbij het den vluchteling, dank zij zijn
mes, gelukte zijn vervolgers van zich af te
schudden en den anderen oever te bereiken
Daar liep hjj echter net in de armen van een
politieagent. Ook nu kostte het strijd, maar
ten slotte moest de aanrander toch het coder-
spit delven.
WREEDE KINDEREN.
Te Leeds zijn voor den kinderrechter twee
jongens verschenen van 8 en 9 jaar. Zij had
den met zakmesjes een aantal kalveren ver-
minkt op zoo ongelooflijk afgrijselijke manier
dat het bijna niet te beschrijven is. De arme
beesten waren in een beperkte ruimte ge
bracht bij het abattoir en daar zonder toe-
zicht gelaten. De kinderen hadden de beesten
met hun messen gekerfd en van twee de
't grijpen. Als je er geen gebruik van maakt,
zal ik denken
Ze aarzelde. Hij haalde even zijn schou
ders op.
„Ga door!" zei hij.
„Zal ik denken, dat je een lafaard bent."
zeide zij rustig. „Ik zal denken, dat je bang
bent, gebruik te maken van dat waarvoor
ik -— nu ja, heel wat in de waagschaal stelde
om het voor je te bemachtigen."
„Het is geen kwestie van moed," wierp
hij tegen.
„Dat is het wel," antwoordde zij. „Je bent
bang dat te doen, wat je in je hart weet, dat
goed is, omdat het in de eerste twee jaar,
mogelijk in de eerste tien jaar, alles op stel-
ten zal zetten. Het eind moet goed zijn. Daar
ben ik zeker van."
„Als Deane en ik ook tot die overtuiging
komen, dan zal ik handelen," antwoordde hij.
„Daar hoef je niet bang voor te zijn."
„Deane en jij!" herhaalde zij smalend.
„En ik dan? Geldt mijn meening voor niets?
Ben ik maar een marionet? Ik was het toch,
die alles waagde, ik was het, die je deze
mannen in handen speelde. Als je lafhartig
bent, Norris, dan is alles tusschen ons uit."
Hij hief zijn oogen naar haar op en keek
naar baar met half onwillige bewondering.
Zij was met mevrouw Deane op het dak ge-
komen, juist toen de twee mannen op het
punt stonden naar beneden te gaan. Deane
werd eenige oogenblikken later aan de tele
foon geroepen en zijn vrouw, die de buiten-
lucht wat koel vond, was met hem wegge-
gaan. Stella stond daar, het hoofd wat naar
achter geworpen terwijl haar verrukkelijke
rjizige gestalte in ha^r avondiaoon van wit
staart afgesneden, -r—r-,-- -
De*veearts die als deskundige gehoord
werd zeide in zijn vijftigjarige praktijk nooit
zdo'n vreeselijk geval van wreedheid te heb
ben meegemaakt.
Dc kinderrechter, sir George Cockburn,
verklaarde: „Ik weet niet hoe ik deze zaak
moet behandelen. Het is te erg om coder
woorden te kynnen worden gebracht. In de
veertig jaar dat ik in deze stad rechter ben,
ben ik nooit z66 diep geschokt geweest, en
heb ik nooit gestaan voor een daad van zoo
duivelsche verdorvenheid als deze. Deze zaak
is zoo emstig, dat de rechtbank een week
moet nemen om te overleggen wat er gedaan
moet worden. Gedurende dien tijd moeten de
jongens in het huis van bewaring blijven".
Toen deze verklaring was afgelegd begon
een aantal vrouwen te snikken en hoorde
men gillen: „Arme schapen".
DE EXECUTIES TE ANGORA.
De correspondent van de „Times" te Kon-
3tanHnopel vestigt er de aandacht op, dat in
verband met den verijdelden aanslag van
Smyrna thans 17 van de voornaamste leden
dr oppositie met hun leven voor hun optreden
reboot hebben, terwijl Abdoel Kadir binnen-
ort zal worden opgehangen. In West-Euro-
pa zou men het iets buitengewoons vinden,
zoo doet de „Times"-man opmerken, dat er
17 personen ter dood werden gebracht we-
gens deelneming aan een mislukte samenzwe-
ring, maar we zijn hier niet in West-Europa
en de politieke en andere normen verschilleu
geheel en al.
Vele Turken waren ietwat verbaasd dat de
oud-minister van financial Javid Bey even-
eens ter dood werd veroordeeld, daar men
geloofde dat hij op het laatste oogenblik gra-
tie zou krijgen.
Javid Bey heeft zichzelf voor de uitspraak
schitterend verdedigd, zoo meldt de corres
pondent nog. Hij sprak anderhalf uur zonder
'aanteekeningen en herinnerde er o.a. aan dat
hij zich in 1914 met alle macht tegen die
deelneming van Turkije aan den oorlog had
verzet.
Provinciaal nieuws
UIT HENSBROEK.
Vrijdag vergaderde de raad ten gemeente-
huize des namiddags half twee. Aanwezig
alle leden benevens de voorzitter, burgemees
ter Kooiman.
Onder de vele ingekomen stukken vinden
wij inzage en verslag boeken van het G. E.
B., met als uitkomsten sinds Jan. 1926 aan
ontvangsten plus kas-saldo 9277.50M,
uitgaven 3492.0414, kassaldo J-uli 1926
5785,46.
Wijziging heffing inkomstenbelasting.
Wijziging keurloon vleeschkeuringsdienst,
verlaging n.l. van een pink op 4 en een kalf
op 2.
Dankbetuiging voor ontvangen subsidie
van het Witte Kruis.
Dankbetuiging H. Overman voor de ver-
leende hulp tot het inrichten van een regee-
ringsbedrijf, voorts verschillende verslagen
o.a. van de keuringsdienst voor waren, West-
Friesch Museum enz. Alles werd voor ken-
nisgeving aangenomen.
Het verzoek van de vereeniging voor Ge-
zinsverpleging om subsidie, werd aangehou-
den tot het vaststellen van de gemeente-be-
grooting.
Idem verzoek Wit-Gele Kruis.
Idem verzoek vereeniging voor de Mala-
riabt-strijding, welke als steun aan de ge-
meente vroeg 1 ct. per inwoner.
Schrijven van het gemeentebestuur van
Obdam om bijdrage in de kosten bezoek leer-
lingen van Hensbroek aan de bijzondere
school Obdam. Bezocht werd deze school in
1925 gemiddeld door ruim 21 kinderen met
zich meebrengend een kostenrekening van
201.13, na aftrek van 73 aan- reeds ge-
inde schoolgelden.
De voorzitter betuigde gaarne z'n dank
aan bovengenoemd college, door het besluit
te nemen, de geinde schoolgelden van het te
vorderen bedrag af te trekken.
De mede ingekomen rekening over denzelf-
den post uit Heerhugowaard getuigde nof
van het tegenovergestelde daar deze ge
meente voor gemideld 13 kinderen een be
drag van 199,95 eischte.
B. en W. stelden voor tot betaling over te
gaan na aftrek van genoemde gelden. Een en
ander werd mede aangehouden tot de ge-
meente-begrooting.
Voorstel van B. en W. na ingekomen ver
zoek, om het salaris van den secr.-penningm
van het Burgerlijk Armbestuur van 10 op
25 te brengen, werd algemeen goedgevon-
den.
Punt 3. Winst van het G. E. B. werd niet
aan het bedrijf, doch in de gemeentekas ge
stort.
satijn duidelijk uitkwam tegen den achter-
grond van den avondhemel. Haar verontwaar
diging verhoogde haar schoonheid. Wat er
voor scherps in haar trekken mocht zijn,
ging verloren in den wazig-blauwen sche
mer, die de maan voorafging. Vine, die geen
gevoelsmensch was, voelde met wonderlijke
hevigheid de bekoring van dit samenzijn,
hier boven, van alles afgezonderd; van deze
rust, die het samenzijn veel inniger maakte
dan in een kamer tusschen vier muren. Hij
huiverde even, toen hij zag, hoe dicht zij bij
het lage muurtje stond en hij stak haar zijn
hand toe. Zij vatte die dadelijk en de uitdruk-
king van haar gezicht werd zachter.
„Beste Norris, vergeet me, als ik onaar
dig ben," zeide zij, „maar bedenk, wat ik
doormaakte om dat stuk te krijgen, bedenk
hoe ik gehoopt had, dat ailes daarmee be-
reikt zou zijn, voor jou, voor ons misschien
Zij kon niet verder spreken en het kwam
in hem op, om nu te zeggen wat zij zoolang
verwacht had van hem te hooren, maar nog
aarzelde hij. Hij was een man, die zijn vrij-
heid lief had, misschien niet in de gewone
beteekenis van het woord, maar hij had een
bijna harstochtelijke tegenzin om niet ten
voile zijn eigen leven te leven, om iemand an
ders een blijvend recht te geven zijn moeiten
en zijn strijd te deelen. Het kwam haar toe,
daar was hij heel zeker van en toch aarzel
de hij. Zij boog zich naar hem toe. Misschien
voelde zij ook, dat dit geen oogenblik was,
om verloren te laten gaan.
„Norris," zeide zij, ,?luister niet naar
Deane of een ander. Sla je slag. Je krant zal
beroemd worden. Beschouw dat, indien je
wilt, als je bgloootng- Maar bovendien ?ou
Alzoo werd besloten na verklaring van den
voorzitter, dat reeds vele groote gemeenten
en vervolgens ook de kleinere de onbillijkheid
hebben ingezien van het feit, dat wel de ver-
liesrekening gedoponeerd wordt bij de ge
meentekas, doch eventueele winsten steeds
voor het bedrijf werden aangehouden. Beslo
ten werd aldus een verzoek naar Ged. Staten
te richten, om zulks in bovengenoemden zin
te wijzigen.
Voorts werd ingewilligd het verzoek van
de lijnwerkers van het G. E. B. n.l. jb. Ko
ning en van Dignem, om een gratificatie
voor extra arbeid van resp. 30 en 20,
alsmede het subsidie-verzoek van het Burg.
Armbestuur, groot 500.
Na periodieke aftreding als zetters van de
grondbelasting van de heeren Smal en Wit^
werden beiden wederom herkozen.
Besloten werd tot het bouwen van een wa«.
terplaats, zoo mogelijk daar waar de oudr
stond. Gehoopt werd dat een en ander ge-
combineerd kan geschieden met voorgenomen
werken van het Polderbestuur, welk college
plannen bestudeert tot't verbeteren van det
wel wat desolaten toestand naast de school-
brug.
Het G. E. B. bracht aan de gemeente een
winst van 1742.
Totale ontvangsten der gemeente bedroe
gen 18065.23, uitgaven 16203,58, saldo
f 1861.65, kapitaaldienst 12450, tegen
uitgaven van 12443.50, alzoo batig saldo
van 6.50, totaal batig saldo van 1868.15.
De rondvraag leverdie niets op.
UIT NOORDSCHARWOUDE.
De markt. Het ging deze week met de prij-
zen iets beter dan de vorige week, doch de
aanvoer was minder groot.
De Schotsche muizen aardappelen brach-
ten de laatste dagen van omstreeks 56 gul
den op wat een kleine gulden meer is dan de
vorige week.
De Duken bereikte soms de 3.50 en kwa
men de laatste dagen niet beneden de 3 gul
den en ook de Eigenheimers en Blauwen kon-
den iets hooger noteeren.
Voor de kool kwamen deze week prijzen
van 20 en 30 cts. niet voor. De roode noteer-
den ten laagste 50 cts. en ten hoogste /2.50;
de witte brachten nog eenmaal als laagste
30 cts. op doch werden weer iets hooger ge-
noteerd De loop van de week bracht hier ech
ter weer verlaging. Maandag weid SO ct. tot
1.30 per 100 Kg. genoteerd en Vrijdag 50
80 ct. j
De gele noteerden als laagste 60 ct. en wis-
ten enkele malen tot 2.30 te komen. Meest-
al bleven echter de prijzen beneden de /1.50.
Bloemkool was hooger in prijs dan dc
laatst dagen der vorige week.
Woensdag en Vrijdag kwamen ze soms iets
boven de 14 gulden en Dooderdag was wel
een verrassing voor deze week, daar toen als
hoogste 22.60 genoteerd kon worden ter
wijl ze beneden 15.90 niet verkocht werden
Vrijdag was echter de opbrengst weer de
helft lager. De wortelen deden het eveneens
beter dan de vorige week. Eenmaal kwamen
ze boven de 6 gulden en verder werden ze
steeds verkocht tusschen 3.30 tot 5.
De aanvoer zoowel van bloemkool als wor
telen was belangrijk lager dan de vorige
week.
Spercieboonen brachten gemiddeld een
vrijwel gelijke prijs op. De opbrengst was
bijna steeds van 4—7 cts. per Kg.
De prij3 der zilveruien was weer slecht.
Boven den gulden is zoo goed als niets ver
kocht en veel is voor 50 cts. en minder ver
kocht.
Ook de drielingen brachten een zeer lagen
prijs op.
Voor 50, 60 en 70 cts. werd veel verkocht
cn weinig kwam boven de gulden. De
hoogste noteering was 1.50. Wel eigenaar-
dig is dat daartegenover de nep flink in
prijs omhoog ging en zelfs uitging boven de
prijs der gele nep die de laatste weten veel
hooger was. De prijs varieerde tusschen
4.50 en 8.80. Gele uien bracht de laatste
dagen van 2.603.60 op, de drielingen
van 2.903.70 en de nep van 4.90—
6.80.
In totaal is aangevoerd 30 wagons aard
appelen, 18 wagons roode, 25 witte en 6 gele
kool, 8 wagons zilver en 20 wagons gele
uien, 70.000 st. bloemkool en 10.000 bos wor
telen.
In Broek werd ongeveer 20 wagons aard
appelen, 30 wagons kool, ongeveer 100.000
stuks bloemkool aangevoerd terwijl we de
aanvoer in Wafmenhuizen schatten op een
totaal van ongeveer 10 wagons.
UIT GRAFT.
Donderdagavond vergadercte de raad de-
zer gemeente.
Bij de ingekomen stukken was een schrij
ven v^n den minister van onderwijs, kunsten
en wetenschappen, dat aan deze gemeente is
zelfs een kind met wat jij weet, dat gebeuren
zal, als alles bekend wordt een fortuin kun-
nen winnen. Wil je gelooven, dat ik er toe ge-
komen ben, die mannen te haten? Als mijn
vader ook meegesleept wordt, laat het mij
onverschillig. Ik heb hem heel weinig te dan-
ken en ik heb genoeg van weelde. Je hebf
meer aan een huisje in Italie en Zwitserland
en zelfs hier in Engeland, dan aan een pa-
leis in ons vaderland. Ik wilde, dat ik je be-
keeren kon."
Hij haalde de schouders op.
„Met ons is het anders. Een man moet in
het voile leven staan. Ik geloof niet, dat ik
ooit tevreden zou zijn met niets doen."
„En toch, als het zoover komt, dan ge-
niet je er van," herinnerde zij hem. „Wie was
het, die een jaar in een klein dorpje in de
Karpathen bleef en die bijna naar de bescha-
ving terug gesleept moest worden? Norris.
soms denk ik haast, dat je een „poseur
bent."
Hij keek neer in de straat. Een rijtuig bad
stil gehouden en wachtte voor de deur.
„Wij moeten ii,.ar beneden gaan," zei hij.
„Mevrouw Deane zei tien minuten en die
zijn al lang om. Je ziet, dat het rijtuig daar
staat te wachten om je naar de Opera te
brengen." r
Zij wendde zich met tegenzin af.
„Ga met ons mee," sraeekte zij en geef ons
later een soupertje. Mevrouw Deane zo:
het aardig vinden."
„Ik zal je komen halen," zei hij, „ik ben
vanavond niet in een stemming voor muziek.
rV' *,f T iAjtd
(Wordt vwyotad)
*0. 203
