Alkmaarsche Courant
Geldkoningen.
FEU1LLET0N.
Honderd Acht en Twlntigst! Jaargang,
Vrijdag 10 Sept.
Stadsnieuws
Buitenland
No. 213 1928
DE D1RECTEUR DER GEMEENTE-
WERKEN MAAKT BEKEND, DAT HET
BUREAU VAN gemeentewerken
VANAF 11 SEPTEMBER A.S. TOT NA-
DERE AANKONDIGING ZAL ZIJN GE-
VESTIGD IN HET PERCEEL OUDE-
GRACHT NO. 168.
ONTHEFFING ART. 28 BOUW-
EN WONINGVERORDENING.
B. en W. schrijven in bijlage No. 106:
Het Bestuur der Vereemgirig Proef- en
ichooltu „Kennemerland" alhier, heeft
glch bij adres d.d. 25 Juni j.l. (ingekomen
f> JuU d.a.v.) tot ons college gewend met
bet verzoek een warenhuis te mogen bouwen
Op een door hem van de gemeente gehuurd
terrein aan den Helderscheweg, kadastraa\
bekend in Sectie C, nr. 3171, volgens een bij
bet verzoek overgelegde teekening.
Volgens de eerste alinea van artikel 28 der
bouw- en woningverordeasng is het verboden
te bouwen anders dan hetzij aan bij de inwer-
jnngtreding dier verordening bestaande open-
bare straten, hetzij aan openbare straten, aan-
gelegd overeenkomstig de bepalingen dier ver
ordening, hetzii aan aan te leggen openbare
straten. Van deze bepalingen kan Uwe Ver
gadering volgens de 2e alinea van hetzelfde
artikel ontheffing verleenen. Waar het te
gtichten warenhuis op meer dan 10 Meter
uit den openbaren weg zal worden gebouwd
in derhalve volgens de omschrijving in de 3e
alinea van bedoeld artikel niet aan een
Dpenbare straat komt te liggen is voor de
uitvoering van het plan ontheffing van Uwe
Vergadering van het verbod van bovenge
aoemd artikel der bouw- en woningverorde-
aing noodig.
Onzerzijds bestaat tegen het verleenen dier
ontheffing in dit geval geen bezwaar. Wij
geven U mitsdien in overweging de ver-
eischte ontheffing te verleenen en stellen U
daartoe voor te besluiten:
ontheffing te verleenen van het verbod in
de eerste alinea van art. 28 der bouw- en
woningverordening ten aanzien van het bou
wen van een warenhuis op een terrein aan
den Helderscheweg, kadastraal bekend in
Sectie C., Nr. 3171, door de Vereeniging
Proef- en Schooltuin „Kennemerland", ech-
ter onder voorwaarde dat, wanneer te eeni-
ger tijd in de omgeving van het te stichten
gebouw een woonwijk mccht verrijzen, deze
ontheffing niet meer van kracht zal zijn.
AANVAARiDING SCHENKING.
Mej. P. W. Cohen^ Stuart, wonende alhier,
biedt zoo melden B. en W. in bijlage No.
105 bij brief dd. 16 Augustus j.l. deze ge-
njeente ter plaatsing in het museum aan
eenige na te noemen voorwerpen, afkomstig
nit de nalatenschap van wijlen den heer Mr.
K. A. Cohen Stuart en wijlen mej. J. M.
Cohen Stuart.
Het komt B. en W. voor dat bedoelde schen-
king, behoudens goedkeuring van Gedepu
teerde Staten, met dank aan de schenkster,
behoort te worden aanvaard, waartoe het col
lege voorstelt te nemen het volgende besluit:
De Raad der gemeente Alkmaar;
Overwegende dat mej. P. W. Cohen Stu
art aan deze gemeente ten geschenke heeft
langeboden de navolgende voorwerpen, af
komstig uit de nalatenschap van wijlen den
heer Mr. K. A. Cohen Stuart en mej. J. M.
Cohen Stuart, ter plaatsing in het museum
alhier, t.w.:
een gesneden houten bank;
een glazen beker met opschrift: „Het
Lands Well Varen", en een glazen beker met
opschrift: „Schoonheijt van weijnig Dagen";
Gelet enz.
Aanvaardt genoemde schenking voor de
gemeente.
HERZIENING BELOONINGEN PER
SON EEL HANDELSAVONDSCHOOL.
In bijlage No. 103 schrijven B. en W.:
De Minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen verzocht ons bij schrijven
van 30 Juni j.l., Nr. 1303, Afd. Ha. O., de
Balarisregeling voor het personeel aan de in-
richtingen voor Handelsonderwijs alhier in
overeenstemming te doen brengen met de be
palingen van den Leidraad voor de bezoldi-
ging van directeuren van- en onderwijzend
en bedienend personeel aan van Rijkswege
gesubsidieerde inrichtingen voor Handelson
derwijs 1926.
Voor zoover het onderwijzend personeel bij
het dagonderwijs betreft heeft Uwe Vergade
ring de betreffende verordening bereids bij
Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch
van F. Philips Oppenheim
1 door W. M D. SpiesVan der Linden.
„Ik heb er geen idee van," antwoordde
Vine, „Den laatsten keer, dat ik haar zag,
was in mijn eigen kamers. Ik heb alleen
ipijt, dat ik haar gaan liet."
Stella wierp een Snellen blik op hem.
„Je eigen kamers!" herhaalde zij. „Wat
bedoel je?"
„Wel," zei hij, „met het buitengewone ge-
luk, dat babies soms treft, luisterde zij een
gesprek tusschen twee mannen af, die over
tnij praatten en een bepaald uur afspraken,
©m in mijn appartementen te komen. Zij had
wezenlijk den moed om daar zelf op dien
tijd heen te gaan. Terwijl zij in de zitkamer
zat, wachtten die anderen in de slaapkamer.
Zie je, ze kan natuurlijk een deel ervan ver-
zonnen hebben. Ik weet het alleen van haar-
zelf, maar zij zag er werkelijk uit, of ze de
waarheid sprak. Ik belde op, dat iemand me
andere kleeren zou brengen en zij antwoord
de door de telefoon. Wat zij zei klonk als zul-
ke kjinkklare onzin, dat ik in een taxi sprang
besTuit vsu l o jtaa j'.r.j JOWfSSilJSSisnJg
met dien leidraad vastgesteid. De bezoldi-
ging van't bedienden personeel aan dagscho
len en avondschool alhier is onveranderd ge-
bleven.
In de Verordening tot regeling der beloo-
ningen van het onderwijzend personeel aan
de Handelsavondschool zullen alsnog enkele
wijzigingen zijn aan te brengen.
In artikel 1, alinea 2, laatste gedeelte, is
nog te bepalen, dat ook voor lezen het bezit
der hoofdakte is vereischt.
Waar geen afronding van het salaris tot
vijf- of tientallen van guldens naar boven
meer mag plaats hebben, behoort de voor-
laatste alinea van artikel 1 te vervallen.
Krachtens artikel 4, 2e alinea, laatste ge
deelte, telt thans alleen diensttijd aan lagere
scholen voor periodieke verhoogingen mede
voor de helft tot een maximum van 6 jaren.
Volgens den nieuwen leidraad komt ook
diensttijd aan andere scholen daarbij1 in aan-
merking.
B. en W. geven den Raad in overweging
de desbetreffende veranderingen aan te bren
gen in de Verordening tot wijziging der ver
ordening tot regeling der belooningen van
het onderwijzend personeel aan de Handels
avondschool voor handels- en kantoorbedien-
den te ATkmaar.
BENOEMING VAN ZETTERS VOOR
's RIJKS DIRECTE BELASTINOEN.
Ingevolge art. 4 der wet van 5 April 1870,
Stbl. Nr. 63, aldus bijlage No. 101, moet de
helft van het college van zetters, volgens den
daarvoor opgemaakten rooster, met het einde
dezes jaars aftreden.
Ter vervulling van de vacatures die hier-
door zullen. ontstaan, behoort Uwe Vergade
ring ingevolge art. 3 der genoemde wet eene
opgaaf van twee maal zooveel personen, als
er leden te benoemen zijn, aan den Commis-
saris der Koningin dezer provinde in te
zenden
Aan de beurt van aftreding zijn de heeren
J. de Wit Dz., W. M. H. Pels en G. Looman.
Wij stellen Uwe Vergadering voor tot het
opmaken der bovenbedoelde opgaaf over te
gaan en deze te doen luiden als volgt;
Vacature J. de Wit Dz.j
1. J. de Wit Dz.
2. J. F. Lubbe.
Vacature W. M. H. Pels:
1. W. M. H. Pels.
2. W. T S. Mathijssen.
Vacature G. Looman:
1. G. Looman.
2. F. H. Ringers.
Alle voorgedragenen verklaarden eene
eventueele benoeming (herbenoeming) te zul
len aanvaarden.
GE ME ENTEB EGROOTIN G VOOR 1926.
In bijlage No. 102 schrijven B. en W.:
Het is U bekend, dat Gedeputeerde Staten
bij brief van 28 April j.l., Nr. 130, in over
weging gaven de posten Nrs. 528 en 532 der
gemeentebegrooting voor 1926, betreffende
de betaling en de terugontvangst van den
erfpachtscanon voor de Cadettenschool, af
te voeren of, zoo noodig d.w.z. indien de ge
meente daaraan reeds gebonden was, de be
taling van den canon ten laste van den ge-
wonen dienst te brengen. In antwoord op de
daartegen geopperde bedenkingen deelde het
College ons bij brief van 7 Juli j.l., Nr. 4,
mede, dat het, hangende de vraag, of voor
het nieuwe ziekenhuis al dan niet een bedrijf
zal worden opgericht en of eventueel voor
dat bedrijf van de voormalige Cadettenschool
zal worden gebruik gemaakt, overwegend be
zwaar heeft eene begrooting goed te keuren,
waarbij de voor de Cadettenschool te betalen
erfpachtscanon op den kapitaaldienst wordt
geraamd.
Het komt ons voor, dat, ter bespoediging
van de goedkeuring der begrooting, aan de
bezwaren van Gedeputeerde Staten moet
worden tegemoet gekomen, door de bestreden
posten van debegrooting af te vfieren, zon-
der tevens de uitgaaf ten laste van den ge-
wonen dienst te brengen. Hiertegen kan geen
bedenking rijzen, nu inmiddels de onderhan-
delingen met het Rijk, en aanzien van den
inhoud der eTfpachtsovereenkomst nog loo-
pende zijn en het niet mogelijk is, dat de ge
meente dit jaar nog geen canon verschul-
digd is.
Wij stellen U mitsdien voor de volgnum-
mers 528 en 532 der begrooting voor 1926
te sehrappen en de uitgaaf van 11000.
nader te regelen bij suppletoire begrooting,
zoodra dit in verband met de tusschen het
Rijk en de gemeente te treffeo regeling zal
behooren te geschieden.
DE BELGISCHE COMMUNISTEN.
De Belgische communisten hebben een
congres gehouden, waarbij o. m. werd beslo-
ten tot breedere indringing in de vakvereeni-
gingen en tot uitdieping der communistiscbe
actie iu de Vlaamsche nationalistische bewe-
ging-
Verworpen werd het voorstel der Gent-
en regelrecht naar mijn kamers reed. Maar
die kerels, die luisterden, leiddeu uit wat zij
zei af, dat ik niet terug kwam en zij gaven't
op en slopen weg. Toen ik terug kwam, vond
ik haar daar wachten en zij meende, dat ik
haar uit dankbaarheid het stuk, dat zij heb
ben wilde, geven moest."
„Geloof je haar verhaal?" vroeg Stella.
„lk weet't niet," antwoordde hij. ,,Ik weet,
dat ik overal gevolgd word en als zij in mijn
kamers kon komen, is 't voor die anderen
ook makkelijk genoeg. 't Kan zijo, dat zij er
waren en ik verzeker je, als ik zonder arg-
waan daar binnen was gekomen en Dan
Prince was er bij betrokken, dat het er lee-
lijk voor me had uit gezien. Het was verma-
kelijk om te zien, hoe al mijn laden door-
zocht en mijn papieren in de war gegooid wa
ren."
„Die kleine idioot!" zei Stella ongeduldlg
„Zij hoorde thuis te zijn en de kippen van
haar vader te voederen. Ze is hier absoluut
niet op haar plaats juist als in New York."
„Ik wilde, dat we haar daarheen terug
konden sturen," verklaarde Vine.
Stella keek hem aan met opgetrokken wenk-
brauwen.
„Mijn beste Norris," zeide zij. „Is dit niet
iets heel nieuws voor je? Ik herken je niet
in deze gemoedsstemming.
Hij nam nadenkend kleine teugjes van zijn
wijn, toen bedieijde hij zichzelf van den ker-
ryschotel.
acfft cotflifiUuiSten clOoor 'de VlaafiwclfelS-
bieden een alzon^clijke partijleiding sajjjen
te stellen. -frfs^
DE NIEUWE SAMENZWERING
IN BULGARIIE.
Blijkens een B. T. A.-telegram uit Sofia
heeft men volgens een politie-communique 8
personen gearresteerd, die betrokken zijn bij
de nieuwe communistisch-agrarische samen-
zwering.
DOOR EEN CIGARET VERRADEN.
Een hecreboer te Grosswardein had eenl-
gen tijd geleden een doosje Engelsch e ciga-
retten ge&egen, die hij als curiositeit be-
waarde. Toen hij onlangs na een korte
afwezigheid terugkeerde, miste hij de rigaret-
ten. Zijn vrouw zeide van niets te weben.
Dezer dagen bood een jengere vriend, op een
naburige hoeve, hem een Engelsche cigaret
aan uit zijn eigen doosje.
Een pijnHjk onderhoud met zijn vrouw en
een eischt tot echtscheidifig volgden.
DE BANDIETE MET HET AFGE-
KNIPTE HAAR NOG NIET GEVONDEN.
De Londensche poiltie blijft ijverig in de
weer om de bandiete met .het afgesneden
haar op te sporen, die met haar auto telkens
aan haar waakzaamheid is ontsnapt.
Verscheidene malen, zoo verzekert men,
zijn de speurders haar dicht op de hielen ge-
weest en haar identiteit staat thans vast,
maar zij heeft vele vrienden in de misdadi-
gerswereld, om haar te beschermen. Zij is
pas gezien in de buurt van de Elephand and
Castle, maar toen de speurders daar kwamen,
was zij alweer verdwenen. Nachtelijke pa-
trouilles kijken ook scherp uit en de politie
houdt voortdurend auto's aan.
De politie vertrouwt stellig haar spoedig in
handen te zullen krijgen en voorspelt, dat
men, wanneer zij voor den rechter verschijnt,
van verschillende sensationeele ontsnappin-
gen te hooren zal krijgen.
NA DE ONRUST IN SPANJE.
De plotselinge ommekeer in de houding
der artillerie-officieren, aanstonds nadat ko-
ning Alfons naar Madrid was gesneld, en
hun onderwerping aan de militaire autoritei-
ten, heeft tot at veronderstelling aanleiding
gegeven dat de koning zijn persoonlijken in-
vloed in het conflict heeft doen gelden. Het
artilleriecorps heeft den naam zeer konings-
gezind te zijn, zoodat thans verluidt, dat de
koning den officieren zou hebben verweten,
dat zij hun actie op touw hadden gezet op
een tijdstip, waarop Spanje gewichtige inter-
nationale problemen te behandelen heeft. Hij
zou hun er van verzekerd hebben, dat zij ten
slotte toch zouden falen, ofschoon zij strijd
cn ver lies aan levens zouden veroorzaken.
Ook zou hij eenige beloften hebben afgelegd.
De artillerie-officieren zouden bei'nvloed
zijn om hun actie te staken tengevolge van
het gebrek aan steun bij de andere corpsen,
speciaal de genie. De bevolking stelde in het
geheel geen beiang in het conflict.
Een vermakelijk incident deed zich tijdens
de cnrustige dagen in Madrid voor. Een En-
gelschman achtte zich geroepen om de me-
nigte voor het ministerie van oorlog toe te
spreken en, ten einde haar tot kalmtc aan te
manen, een woord van Gladstone aan te ha-
len. In een militaire auto werd hij spoedig
naar oen politiebureau gebracht, om daar zelf
tot kalmte te komen.
Volgens de „New-York Herald" is de over-
winning van Primo op de artillerie-officieren
een Pyrrhus-overwinning geweest. De elite
van het leger heeft zich thans tegenover hem
gcschaard bij de liberale intellectueelen. Ko
ning Alfcos zelf wil een eind maken aan de,
dictatuur, die nuttig geweest is voor het land,
maar thans een emstige bedreiging is ge-
worden voor den binnenlandschen vrede.
Men verwacht daarom, dat Primo weldra
„wegens gezondheidsredenen" aftreden zal,
waama de Nationale Vergadering zal worden
bijeengeroepen. Waarschijnlijk zal dan San
chez Guerra, de leider der conservatieven, als
eerste-minister optreden.
BRUTALE JUWEELENDIEVEN.
Scotland Yard is aan het zoeken naar een
paar welbespraakte mannen van tusschen de
30 en 40 jaar, die Dinsdagmiddag onder het
waakzaam oog van den directeur en een be-
diende van een juwelierswinkel in Vigostreet
bij Regentstreet te Londen hun slag hebben
geslagen.Het tweetal vroeg in den winkel
naar diamanten daospeklen. Hoewel en de
directeur te de bediende gedurende het half-
uur dat de mannen zoogenaamd een dasspeld1
uitzochten, schier tegen hen aanstonden,
slaagde een der twee er toch in zijn hand
door een gordijntje in de uitstalkast te steken
en er een diamanten halssnoer ter waarde
van 500 pond uit te stelen. Hoewel de direc
teur dadelijlk achterdocht tegen het tweetal
had gekoesterd, was hij overturgd dat hij:
hun pogingen had verijdeld door hen voort
durend op de vingers be kij'ken. Tot hij, nog
geen vijf minuten nadat zij zonder keus te
hebben gemaakt, vertrokken waren, den dief-
stal ontdekte.
„Ik geloof op stuk van zaken, Stella," zei
hij eindelijk, „aat je me maar heel weinig
kent. Ik ben van nature een heel teergevoelig
mensch."
„Het is je gelukt," merkte zij droogjes op,
„om die zwakheid van je met goed gevolg te
verbergen."
„Een journalist," herinnerde hij haar, „is
er aan gewend, zijn gevoelens te verbergen.
Zonder de kunst van veinzen en comedie spe-
len kunnen we ons vak wel vaarwel zeggen.
In ernst, Stella, ik maak me bezorgd over
dat kind. Ik wilde, dat we haar in konden
pakken en naar huis zenden.
Stella haalde haar schouders op.
„In de eerste plaats," zeide zij, „heb ik
er geen idee van, waar ik haar vinden moet,
en ten tweede is zij 6en van die L'oppige kin-
deren, die nooit doen, wat hun gezegd wordt,
nooit naar rede luisteren."
„Ik geef toe," hernam hij, „dat t het niet
niet gemakkelijk zal zijn, haar te vinden,
maar per slot van rekening, zie je, ben jij di
rect en ik indirect de oorzaak van haar moei-
lijkheden. Ik vind, dat wij moeten doen, wat
we kunnen. Ik wilde wel, dat ik haar gisteren-
avond niet had laten gaan."
„Ik begin een beetje jaloersch te worden
op mijn nichtje," zei Stella lachend.
Hij keek haar rustig-onderzoekend aan,
alsof hij zich afvroeg, hoe veel waarheid er
in haar woorden school.
„Lieve Stella," zei hij, „je hoeft niet ja-
7 De man, die het snoet fflbet geslofen heb"-
ben, stond met zijn rug naar de uitstalkast
toe. Hij rookte een sigaret en wierp zoo nu
ep dan den asch op den vloer. Dit gebaar
schijnt gediend te hebben om de bewegingen
van zijn hand en arm te bedekken, toen hij
deze door het gordijntje stak.
BEZUINIGING IN DUITSCHLAND.
De onlangs door den Duitschen rijksmi-
nister van financien te Dresden aangekon-
digde bezuinigingsmaatergelen in zijn eigen
departement zijn nu officieel bekend gewor-
den door een verordening van deii rijks-
president. Zij komen. hierop neer, dat een der
beide staatssecretarissen verdwijnt, ver
schillende afdeelingen worden opgefaeven en
in de dienstindeeling ingrijpende wijzigingen
worden aangebracht. Een deel der ambte-
naren en beambten worden in andere rijiks-
betrekkingen ondergebracht. Een en ander
heet nog slechts een begin te zijn,
DE HOUDING VAN HINDENBURG.
In een Pommersche courant verscheen
dezer dagen een oproep voor bijdragen ten-
einde president Hnidenburg met zijn 79en
verjaardag een landgqed ten geschenke te
kunnen geven.
Toen deze van dit plan hoorde, heeft hij
onmiddellijk maatregelen genomen om een
einde te maken aan de inzameling en de reeds
binnengekomen gelden terug te doen geven
of te doen storten ten behoeve van de oor-
logsinvaliden.
HET AANBOD VAN LOEWENSTEIN.
De correspondent van de „Daily Mail" te
Parijs weet bijzonderheden te vertellen van
het voorstel-Loewenstein. Indien deze bij
zonderheden werkelijk waar z:jn, is het vol-
komen nutteloos, meent de „Daily Mail", ze
de Belgische regeering voor te zetten, omdat
het niet mogelijk zal zijn deze in overeenstem
ming te brengen met de souvereine macht der
regeering.
De volgende bijzonderheden ontleent de
correspondent aan de .,Petit-Parisien":
Loewenstein wil een syndicaat vormen,
waarin Britsche financiers en bankiers een
groot aandeel zouden hebben. De Belgische
regeerinp; moet in rail voor de haar te ver-
strekken leening, aan het syndicaat bank-
noten tot een waarde van 1750 millioen
francs verstrekken, welk bedrag tegen den
huidigen koers ongeveer het equivalent van
de leening vormt. Met dit geld zal het syn
dicaat niet alleen - buitenlandsche wissels
maar ook aandeelen in eerste-klas Belgische
ondernemingen koopen en het wil vervolgens
in Engeland een leening uitgeven, gegaran-
deerd door deze aandeelen.
Loewenstein bepaalt verder, dat als de
Belgische franc aan het eind van de twee of
drie jaar, waarvoor de leening is aange-
gaan, in waarde mocht zijn gedaald, de Bel
gische schatkist aan het syndicaat de ge-
leende tien millioen pond sterling in goud
moet terugbetalen, terwijl het syndicaat dan
de 1750 millioen francs aan banknoten res-
titueert.
Alle koersoperaties in Belgische francs
moeten tijdens den duur der operaties door
het syndicaat worden verrieht. De regeering
zou verder een plan voor de stabiliseering
van den franc moeten toepassen, opgemaakt
door het syndicaat.
De correspondent van de „Daily Mail" te
Brassel, meldt in zijn blad, dat de Belgische
regeering op het aanbod van den1 heer Loe
wenstein niet in zal gaan. De heer Loewen
stein zou invloed willen hebben in de zijde-,
metaal- en steenkolenindustrie van zijn land
en voorwaarden in dien zin aan zijn aanbod
verbonden hebben, waarop de Belgische re
geering niet wenscht in te gaan,
Ook de correspondent van de „Oeuvre" te
Brassel weet zijn blad te vertellen, dat de
Belgische regeering zal weigeren.
DOODELIJK ON'GEVAL BIJ EEN
WORSTELWEDSTRIJD.
Naar de Oostenrijksche bladen mededee-
len, is een dezer dagen in Florisdorf een ze-
kere Nagy gevangen genomen, die twee
jaar geleden in een wrstelwedstrijd in Kis-
pet zijn tegenstander Bodzan op zoodanige
wijze heeft verwond, dat laatstgenoemde
overieed. Nagy vatte hem n.l. zoo stevig om
den hals, dat Bodzan den nek brak.
Nagy heeft bekend Bodzan gedood te heb
ben, doch volgens hem moet het aan een on-
gelukkig toeval worden toegeschreven.
HET VROUWENKIESRECHT 1
IN FRANKRIJK.
De Ligue d'Action Feministe heeft een
kruistocht georganiseerd ten gunste van het
Vrouwenkiesrecht. In een groote auto rijden^
een tiental dames door de stad, met strooi-*
bljetten en ander propaganda-materiaal. Zij
zullen o.a. nog naar Chartres, Nantes, Bor
deaux, Portiers en Tours gaan om er het
goede woord te prediken.
Speciaal keeren zij zi«h tegen de Code Na
poleon, welke aan de vrouw een onderge-
schikte positie geeft. Op een schild, dat zij
meedragen, is een oude grenadier geschil-
loersch te zijn, noch op Virginia noch op
een ander meisje. Dit is alleen de opflikke-
ring van een stervend geweten."
„Als ik haar ontmoet, dan zal ik doen,
wat ik kan," zei Stella. „Als jij haar weer
ziet en ik denk dat daar meer kans op is
tracht dan haar adres te weten te komen,
dan zal ik haar gaan opzoeken. Maar wat
ik zeggen wilde," liet zij er op volgen, terwijl
zij zich over tafel naar hem toe boog, „]e
schijnt er vast op te vertrouwen, dat het stuk
in je bezit zal blijven. Zeg me eens, waar be-
waar je het?"
Hij glimlachte.
„0", zei hij, „al mijn geheimen op een na
zijn' ook de jouwe, maar ik geloof, dat ik je
dat eene maar niet vertellen zal."
Zij keek hem fronsend aan, blijkbaar ge-
tegerd.
„Meen je dat?" vroeg zij. „Je aarzelt toch
niet, om me te vertrouwen?"
„Geen oogenlbik," antwoordde hij. „Aan
den anderen kant is't beter, dat zoo weinig
mogelijk menschen van zoo iets als dit, af-
weten. Je komt er niet verder mee, als je't
weet. Er kunnen zich omstandigheden voor-
doen, dat de kennis ervan je maar last zou
berokkenen. Volg mijn raad en vraag er mij
niet meer om."
Stella's gelaat was nog donkerder gewor
den.
„Ik was 't," zeide zij, „aan wie je 't te
dauken hebt» dat het in je bezit is. In aan-
derd, de Code Napolten voorstellend, met
het onderschrift: De Fransche vrouwen zijn
aan Napoleon de code verschuldigd, welke
haar onderdrukt. Vereenigt u, vrouwen om
de afschaffing te bewerkstelligen.
DE DUITSCHE TAAL IN
TSJECHO-SLOWAKIJE. -.
De regeering heeft bepaald dat voortaan
verplicht onderwijs in de Duitsche taal zal
worden gegeven op de Tsjechische scholen
van M. O. De „Prager Presse" constateert
naar aanleiding daarvan met vreugde, dat
de Tsjechische scholieren M. O. dus voortaan
zonder onderscheid verplicht onderwijs in
de Duitsche taal zullen krijgen, evenals de
Duitschers Tsjechisch moeten leeren.
Aan weerskanten, zoo schrijft de „P. P.",
is men tot het gewichtige inzicht gekomen,
dat onwetemdheid geen nationaal beiang is;
de kennis van de taal van een volk, waarme-
de men het staatsburgerschap geraeen heeft,
is geen hoogverraad. Zij bevordert veeleer
den vooruitgang, maakt gescbikter voor het
leven, zooals dit nu eenmaal door de omstan
digheden is beschikt en is daarom in het be
iang van het eigen volk. De tusschen de vol-
ken opgehoopte berg van domheid is gewel-
dig hoog. Uit het nieuwe feit moeen intus-
schen geen overdreven conclusies worden ge-
trokkenvoorloopig leert men de taal van deo
ander nof maar alleen ter wille van de over
eenstemming. Maar langzamerhand gaat
men, als men de taal kent, nadenken over den
ander. En dat is de weg waarlangs de weder-
zijdsche achting geboren wordt.
NA DEN SPOORWEGAANSLAG
IN HANNOVER.
De waarheid in zake het gebeurde met den
D-trein BerlijnKeulen bij Leiferde heeft
met ontzettende duidelijkheid aangetoond, tot
welk een vreeselijke moreele verwaarloozing
werklooze en broodlooze jonge menschen kun
nen vervallen, constateert de „Frankf. Z
Al mag men ook met eenige zekerheid aan-
nemen, dat het hier 'n uitzonderingsgeval be
treft, zoo wijst de ontzettende ongebonden-
heid, welke hier bij beide jongemannen aan
het licht is getreden op het ontzaglijk groote
gevaar, dat de jeugd bedreigt, die geen gere-
gelden arbeid en geregeld leven heeft en ont-
trokken is aan het ouderlijk gezag en toezicht
in het gezin. Weken en maandenlang hebben
zij rond gezworven, zonder behoorlijk dak
boven het hoofd, zonder voldoende verple-
ging; zij zijn lichamelijk en geestelijk geheel
ondergegaan. Zij hebben ienslotte geld noo
dig; zij gaan vergelijkingen trekken tusschen
hun omstandigheden en die van beterbedeel-
den; afgunst en hebzucht krijgen macht over
hun zielen; de zedelijke slagboomen vallen
en de misdaad volgt als eindschakel in de
fatale keten van de verwaarloozing.
Natuurlijk, aldus de „F. Z.", moeten beide
misdadigers hun schuld boeten. Maar ook
de maatschappij behoort zich de vraag te
stellen, of zij in zoodanige mate haar zedelij-
ken plicht heeft gedaan, dat zij, vrij van eigte
schuld, voor rechter'kan spelen.
Ronduit verklaart het blafl dan, dat men te
kort schiet in maatregelen tot afweer van het
gevaar, dat het moreel bedreigd van de
jeugd, die buiten werk verkeert. Hier en daar
wordt sporadisch wat in die richting gedaan.
Doch van een algemeene, weldoordachte en
goedgeordende regeling ter zake is geen
sprake. Over het algemeen wordt de jeugdige
werklooze geheel gelijk behandeld met zijn
volwassen lotgenoot; men schrijft hem in het
register in, laat hem gaan „stempelen", be-
taalt hem de voorgeschreven ondersteuning
uit gedurende bepaalden tijd en laat hem
verder aan armenzorg over.
- De „F. Z." meent, dat hier meer moet ge
schieden en hoopt, da.tvthans het moeilijke,
maar dringende probleem op welke wijze men
het gevaar van jeugdige werkloozen kan af-
wenden zal worden aangepakt en niet meer
loslaten voor dat een bruikbare oplossing is
gevonden.
DE CHARLESIONDANS
VEROORDEELD.
De Belgische dansleeraren hebben op hua
congres te Brussel eenstemmig besloten de
One-Step, Boston, Fox-Trot, Paso-Doble,
Blues, Tango, Javawals op het aanstaande
winterprogramma te behouden en er de Fox-
Charleston aan .toe te voegen.
De Charleston, waarop zooveel kritiek
werd uitgeoefend, werd aan een grondige
analyse onderworpen. Het congres behield
slechts de grondpassen van dezen dans, waar-
van de correcte uitvoering als een „salondans
in soberen stijl" kan worden beschouwd. De
Charleston zal niet meer een zelfstandige
dans blijven: zijn grondpassen werden saam-
geyoegd met de passen van de Fox-trot,
Quick-time, onder de benaming Fox-Char
leston.
BEZUINIGING EN DER BELGISCHE
PROVINCIES.
Destijds is gemeld, dat de Belgische pre
mier Jasper den provincieraden had verzocht
zooveel mogelijk te bezuinigen op de provin-
ciebegrootingen. De begrootingen voor 1927
merking genomen, dat je aldoor in gevaar
bent, geloof ik, dat iemand anders ook moest
weten, wat je er mee gedaan hebt."
„Ik zou je aanraden," zei hij, terwijl hij
een oogenblik door zijn in hoom gevat oog-
glas het menu bestudeerde, „een art is j ok met
mayonnaise saus te nemen of geef je de voor-
keur aan asperges?"
„Ik geef de voorkeur aan een antwoord op
mijn vraag," bleef zij aandringen.
Hij keek haar strak aan. Zijn gelaat was
geheel zonder uitdrukking; hij tikte met zijn
wijsvinger luchhg op het tafellaken. Zij ken-
de die uitdrukking van zijn gezicht maar al
te goed.
„Het zou je geen goed doen, te weten,
waar dat stuk is, Stella. Vergeef me, maar ik
ben vast besloten het aan geen sterveling te
vertellen."
Zij beeindigden hun lunch in bijna volko-
men stizwijgen. Zij roerde nog slechts een
maal het onderwerp aan.
„Als je geweten zoo gaat spreken," zeide
zij, rustig naar hem opziend^, „zal je mis-
schien nog denken, dat het je plicht is, dat
stuk aan mijn nichtje terug te geven. Het
zijn wonderbare oogen, die oogen van haar,
nu ze geleerd heeft, ze te gebruiken."
Norris Vine antwoordde niet en zij gln-
gen van elkaar na't kortst mogelijke af-
scheid.
(Wordt yervolgd).
- ptj-:
