DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Uit den Alkmaarschen Raad, No. 220 Hoaderd aeht en fwmtigsfe Jaarsransr 1926. Atoomitfmentsprijs bij Yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ot Adrertentiepiv 25 ct p. regel, grootare letters naar pUjtftffijinifc Brieren franco N.V. Boek- en Handelsdr. tJu Eernas. Coster Zoon, Yo^rdani CO, TeL Administ*. No. 3. Eedactie No. 33. ZATERDAG 18 SEPTEMBEB. Buitenland Di# nommer besfaat nit 3 fcladen. Diredettr: G. H. KRAK. Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA. Als de vader uit Schiller's Lied vcn der Glocke, die na een brand de hoofdien zijner dierbaren belt en er niet een mist, zoo heeft de raadsverslaggever na dezen langen vacan- tietijd bij den aanvang der vergadering nauwkeurig nagegaan wie er ditmaal ont- braken. En ook hier reden tot verheugenis. Er zahlt die Haupter seiner Lieben, und sieh, ihni fehlt kein teures Haupt. Zij waren er allemaal weer. Bruin gebrand door de zoo, liehamelijk en geestelijk uitgerust door diverse vacantie- uitstapjes in de Zwitsersche Alpen, in't land van de dalende franc of voor de meer be- scheidenen in het Heilooer bosch of de Schoorlsche tfuinen. Vacantie herstelt de verloren werkkracht en vernieuwt de energie en het was dus te verwabhten, dat het geestige gedachtenspel, dat dfezen raack zoo in het bijzonder keumerkt, tog verrassender, nog rijker van wending, nog tintelender van humor dan anders zou zijn. Evenwel scheen het geestelijk menu dat ter tafel gebracht werd, op het eerste gezicht weinig aanlokkelijk. Er waren tal van alledaagsche gerechten, er waren nog wat kliekjes van den vorigen keer, die nooazakelijk cp moesten en al een tamelijk oud bijsniaakje hadden gekregen, maar er waren ook een paar geurige schotels, waarop, nog waim uit de politieke pan, de schoolmisere en het weth ou d ers - pen si oen op- gediend werden. Een korte bescbouwing van enkeie minder voor bespreking vatbare punten moge hier vooraf gaan. B. en W. hadden voorgesteld het kapitaal, dat door de waterleidingmaatschappij uitge- keerd is, te gebruiken voor conversie van een gemeenteschuld en de daaruit voortkomende oaten tot 1985 het jaar waarop de coneeo- sie geeindigd zou zijn jaarlijks aan den gewonen dienst ten goede te doen komen. Daar tegenover stelde wethouder Wester- hof voor, om voor de komende, moeilijk sluit- baar te maken gemeentebegrooting f 60.000 van dat kapitaal te gebruiken en daarna nog gedurende 9 jaren 30.000 per jaar, op welk tijdstip hij hoopte dat wij het dal der laag- conjunctuur zouden doorgeworstdd zijn en ons op den top van den berg der welvaart zouden bevinden. Het was de groote vraag of Ged. Staten met een dergelijke regeling genoegen zouden nemen, want al hebben wij in theorie de vrije beschikking over onze financien, het college in Haarlem is een al te toeziende voogd om dergelijke ongerechtigheden onopgemerkt te laten passeeren. Het waterleidingkapitaal dient eenvoudig over de concessiejaren verdeeld te worden en mag even weinig voor belastingverl aging ge- bruikt worden als dat b.v. met de opbrengst van verkoop van een stuk gemeentegrond het geval zou geweest zijn. Dus kreeg de heer Westerhof slechts den steun zijner politieke vrienden en werd het voorstel van B. en W. met groote meerder- heid door den Raad aangenomen. Dat de bouwvereeniging „Rochdale" op een nader onderzoek naar de gemeentelijke be- moeimgen inzake den woningbouw moet wachten, valt te betreuren. Wij zijn in normale tijden over het alge- mecn vobrstanders van den meest natuurlij- ken woningbouw, dat is die door particuliere bouwers, welke zich uitsluitend aanpast bij de gebleken behoefte. Maar waar eenerzijds de toestand nog zoo abnormaal schijnt, dat particulieren niet vol- doende in het gebrek aan arbeiderswoningen voorzien en anderzijds blijlet, dat de woning- toestanden hier ter stede nog weinag roos- kleurig zijn, valt het toe te juichen wanneer een bouwvereeniging haar best doet het tekort zoo goed mogdijk aan te vullen. Temeer wanneer dit weinig of geen rlsico voor de gemeente met zich meebrengt. Wie zich ons artikel van enkeie weken ge- leden herinnert, waarin wij een beschrijving van talrijke nu nog in gebruik zijnde krotwo- ningen gaven en aandacht op onhygiem- ache toestanden vestigden, zal zeker met ens de hoop uitspreken, dat het thans hangehou- den voorstel zoo spoedig mogeli:k opnieuw in behandeling zal komen. Met tusschenruimte van een' wekcnlange vacantie, kreeg de heer Van Drunen thans gelegeuheid zijn in de vorige raadszitting af- gebroken interpellatie over het plaatsen van auto's in de straten, te vervolgen. Hij deed opnieuw uitkomen hoe door een weinig soepele regeling hier ter stede heel wat verbittering gewekt is, hoe het den sghijn kreeg of de een wel mocht wat den ander werd verboden en hoe elke vastheid van rege ling ontbrak daar diverse politie-agenten •oms heel verschillend konden optreden. In het bijzonder ten opzichte van den heer Mooij schijnt men het op een krachtproef tus- schen een particulier en de politic te hebben laten aankomen, wat natuurlijk tot gevolg moet hebben, dat de afhankelijke cafe-eige- naar aan het kortste eind trekt. Waarmede geenszins gezegd is, dat dit het rechtsgevoel bevredigen en voor het vreemde- lingenbezoek aan onze gemeente bevorderlijk kan worden geoordeeld. De burgemees-ter deed uitkomen, dat hij van het optreden tegen automobilisten niet onkundig was gebleven. Men had daarover dagelijks met hem geconfereerd en hij had te dien aanzien zijn zeer besliste bevelen gege- ven, zoodat dus de regeling die hier ter stede groote ontevredenheid gewekt heeft, niet al- leen aan te weinig soepelheid van den com- missaris mag worden toegeschreven, al is diens brief aan de Kon. Ned. Automobielclub dan ook een treurig staaltje van zelfover- schatting en kleineering van een middenstan- der, die nu eenmaal het ongeluk heeft tot de verachtelijke en niet-meetellende klasse der kasteleins of zooals gewoonlijk gezegd wordt kroegbazen te behooren. Een apotheek is natuurlijk heel wat anders dan een cafe en omdat de tijd waarin een drankje gekookt of pillen gerold worden kor- ter geoordeeld wordt dan die, waarin men een plat du jour naar binnen kan werken, was er blijkbaar last gegeven in de Choorstraat spe- ciaal op de auto's te letten die voor het cafe van den heer Mooij gestald zouden worden. Nood maakt vinaingrijk en een dineerende cafe-bezoeker schijnt eenvoudig zijn auto naar de overzijde der straat gereden te heb ben waar dit obstakel twee uur lang voor de apotheek gestaan heeft zonder dat een politie- man er naar heeft omgekeken. Intusschen is hier met wat goeden wil heel wat te bereiken en wanneer men voortaan zoo verstandig is geen krachtproeven meer uit te lokken, elk geval op zich zelf te beoordeelen en niet langer de schuld op de onwetendheid der agenten te schuiven, twijfelen wij er niet aan of de rust zal spoedig weergekeerd zijn, wat niet alleen onze middenstanders in het bijzonder de cafehouders ten goede zal komen, maar bovendien bevorderlijk zal zijn aan het vreemdelingenverkeer, dat van een al te militaristisch optreden niets anders dan schade kan ondervinden. Een eigenaardige geschiedenis werd be- handeld bij de interpellatie van Mevrouw Westerhof inzake de uitzetting van een twee- tal Duitsche meisjes van wier zonderlinge avonturen wij enkeie maanden geleden reeds in het kort melding gemaakt hebben. Het spreekt van zelf, dat het algemeen be- lang zoo nu en dan eischt, dat wantoestanden gesignaleerd worden en wij zullen ons te dien aanzien dan ook nimmer laten beinvloeden daarover te zwijgen, op gevaar af de ma- jesteit te schenden van ontvlambare autoritei- ten, die zich terecht of ten onrechte bij -het geval betrokken achten. De geheele kwestie komt hierop neer, dat men twee Duitsche meisjes, die hun betrek- king verlaten hadden en, in afwachting van een andere, een behoorlijk tehuis hadden ge- vonden, op het politie-bureau ontboden -heeft en ze daar als misdadigsters, als vreemdelin- gen zonder middel van bestaan, heeft vastge- houden, den nacht heeft laten overblijven, zelfs, naar beweerd wordt, ze in een arres- tantenlokaal heeft opgesloten. Geen wonder, dat hier van machtsmisbruik gesproken wordt en dat men naar de redenen zoekt, welke de politie tot een zoo scherp optreden kunnen geleid hebben. En nu moge het waar zijn, dat de moeder van een dier meisjes hare terugzending ge- vraagd had, vast staat, dat dit voor het an dere meisie niet het geval was en, onafhanke lijk van dit alles, blijkt de vraag waarom het noodig was deze nog minderjarige meisjes de behandeling te laten ondergaan, die men in den regel uitsluitend op landloopers en bede- laars toepast. Waarom is deze meisjes niet vergund den nacht in hun pension of desnoods in een be hoorlijk logement door te brengen? Had de commissaris ten slotte het recht, het niet opgeeischte meisje, dat in het bezit van een geldig paspcort was, zonder meer ■over de grens- te laten zetten? Men mag als mr. Leesberg van dit geval een grapje trachten te maken, maar de aandacht waarmede de geheele raad deze in terpellatie gevolgd heeft, bewijst wel, dat men den ernst daarvan voldoende heeft begrepen. Is het wonder, dat men zich allerwege be- klaagt .geen Duitsche meisjes te kunnen krij gen, als deze eenvoudig als contrabande be- schouwd, opgeslagen en weer teruggezonden kunnen worden? Hoe, vroeg mevrouw Westerhof, denkt de burgemeester over het gebeurde? En de burgemeester dacht er heelemaal niet over. Ten eerste ging het hem niet aan en ten tweede wist hij er niets van. Waarom de interpellatie toegestaan, ze zelfs uitgesteld en weer op de agenda ge- plaatst, als de gemeentelijke autoriteiten er ten slotte niets mee te maken blijken te heb ben? En waarom dan, na het afleggen van deze verklaring, de discussie daarover voortgezet tot ten slotte de burgemeester na de perti- neate vraag hoe hij oyer het gebeurde oof deelt bekennen moest dat hij dat niet zeg- gen kan omdat hij de zaak dan cok van den anderen kant zou moeten bekijken. Is in al die weken de commissaris nooit bij den burgemeester geweest, was er in al dien tijd, met deze interpellatie op verschillende agenda's, voor den burgemeester geen gele- genheid zich van de bijzonderheden van het voorgevallene op .te hoogte te stellen? En heeft onze courant destijds ook niet bij den commissaris geinformeerd en diens toe- lichting onder het gebeurde gegeven? Zelden hebben wij iemand machtel-oozer tegenover een interpellatie gezien dan thans den burgemeester, die niets wist en wien het niets aanging, die niet durfde of wilde uit spreken, dat op onverantwoordelijke wijze was opgetreden, maar anderzijds geen woord ter verontschuldiging voor den betrokken commissaris heeft gesproken. De heer Westerhof zal door bemiddeling zijner partijgeoooten in de Kamer, of door zich rechtstreeks tot den minister te wenden, te bevoegder plaatse een onderzoek vragen en wij zijn, evenals de burgemeester, bijzon der benieuwd het resultaat daarvan te ver- nemen. In een geestig speechje, waarin hij den stadhuisbode als hoogste autoriteit voorstel- de, heeft de heer Vogelaar doen uitkomen welke ontevredenheid, door het verplaatsen van schoolkinderen ontstaan is en tot welke betreurenswaardige gevolgen dit geleid heeft. De omvang van dit artikel er zijn dit maal heel wat punten die een bespreking vragen noodzaakt ons hierover kort te zijn. De opening van een nieuwe school en van twee parellelklassen, waarvoor zich niet vol doende leerlingen hadden opgegeven, maakte het noodzakelijk kinderen van school te doen verwissekn. Wil men de Rijksbijdrage ontvangen en niet voor kostbare boventallige leerkrachten komen te staan, dan is het noodig de kinde ren zoo gelijk mogelijk over de verschillende scholen te distribueeren. Dat geeft moeilijkbeden doordat de kinde ren al reeds die school van de keuze hunner ouders bezoeken, die zich bij verplaatsing in hun rechten tekort gedaan achten. En nog meer wanneer de nieuwe school in een uithoek der gemeente is gelegen en bij verplaatsing zich dadelijk het bezwaar van grootera afstanden doet gevoelen, nog afge- scheiden van den onberekenbaren factor van kleinere broertjes en zusjes die meegenomen en hier of daar afgeleverd moet worden. Wij kunnen ons best voorstellen, dat het uiterst moeilijk is aan alle ouderlijike bezwa- ren tegemoet te komen, ja zelfs, dat er ouders zijn die, op straffe van wetsontdui- ■king, hun kinderen thuis houden. Ook schijnt het afnemen en daarna weer terugbrengen van leerlingen op de 3e ge- meenteschool niet op een vaste gedragslijn te wijzen, maar men bedenke daar tegenover hoe uiterst moeilijk het is, op alle ouderlijke bezwaren te letten en tegelijkertijd den ge- regelden gang van het onderwijs op de scho len te verzekeren. Waar de betrokken wethouder beloofd heeft met alle bezwaren zooveel mogelijk re- kening te zullen houden en waar bovendien een kind slechts naar een gelijikwaardige of meerwaardige school verplaatst kan worden, wil het ons voorkomen, dat met een beetje goeden wil heel wat geschikt zal kunnen worden. Wanneer aan beide zijden niet star aan vermeende of werkelijke rechten wordt vast- gehouden, zal voor de nu nog thuis gehou- den kinderen ongetwijfeld een regeling ge- troffen worden, de de ouders bevredigt en het onderwijs hier ter stede geen noemens- waardig nadeel zal brengen. En nu, last not least de wethouderspen- sioenen, die er niet door zijn gekomen en die, naar wij met den heer Govers hopen, voor goed van. de agenda verdwenen zullen zijn. De burgemester heeft er een warm pleidooi voor gehouden dat wil zeggen voor de pensioenen en niet voor het laten verd'wijnen en nu mag men medelijden hebben met den man, die een verloren zaak moest bepleiten, anderzijds bedenke men wel dat hij zijn toe- spraak geheel vrijwillig heeft gehouden en daar in geen enkel opzicht toe verplicht is geworden. Immers er waren diverse voorstellen om de pensioenkwestie voorloopig van de agenda te 9chrappen en de burgemeester, die over de ontvangst van die voorstellen zekerheid kon hebben, had daarover zonder meer een stem ming kunnen doen houden. Evenwel, de burgemeester heeft het nood zakelijk geacht het wethouderspensioen in een uitvoerige rede te motiveeren en te verdedi- gen en, aangezien dit tot dusver althans hier ter stede nog door niemand getoeurd is, hebben wij vol verwachting naar zijn toe- spraak geluisterd. Welnu, laten wij dadelijk zeggen, dat het pleidooi van den burgemeester zoo zwak en zoo inhoudloos was als wij het gelukkig niet van den voorzitter van onzeni raad gewend zijn. Als men voor de noodzakelijkheid van wet- houderspensioenen geen andere argumenten kan aanvoeren dan door den burgemees.ter thani§ naar voren gebracht zijn, zal men wei nig on'bevooroordeelden van het goed: recht dier pensioenen kunnen overtuigen. Wij hebben onlangs een afzonderlijk arti kel aan het vraagstuk gewijd en willen hier nog even in het kort naar voren brengen, hoe wij daarover denken. net wethouderschap is van een eerebaantje meer en meer een bezoldigden ambtenaars- post geworden. En hoewel in den regel een wethouder zich ver boven een ambtenaar stelt, laat hij zich den titel van hoogsten gemeente-ambtenaar gaarne welgevallen als dit ambtenaarsschap tevens de daaraan verbonden financieele voordeelen met zich mee brengt. Welnu, laat een wethouder ambtenaar zijn, maar is het dan billijk, dat hij na 8 dienst- jaren twee derde van zijn salaris aan pre- mie-vrij piensioen ontvangt, terwijl anaere gemeente-ambtenaren datzelfde eerst na 40 dienstjaren krijgen en er jaren lang premie voor moeten betalen? Zou zoo iets niet onbestaanbaar zijn als wethouders en hunne fracties niet dc macht hadden, zich zelf die voordeelen toe te ken- nen? Wat zou men zeggen, wanneer B. en W. plotseling voorstelden voor een bedrijfsdirec- teur buitengewone pensioenmaatregelen te treffen, scherp afstekend bij die van alle an dere ambtenaren? En wanneer dan als motief slechts moest gelden, dat de man toch zoo hard werkt en zoo verdienstelijk is, dat men hem een echec besparen moet en dat het niet hoffelijk zou zijn het hem te weigeren? Wij behoeven niet te voorspellen hoe daar- op door den raad gereageerd zou worden. Heeft men wel begrepen hoe de kosten der wethouderspensioenen hij vier wethouders met 500 per jaar kunnen stijgen en hoe het mogelijk is, dat in de toekoinst twee of drie geslachten wethouders en hun weduwen en weezen door onze gemeente onderhouden zul len worden? Mag men zulke vferstrekkende financieele maatregelen nemen uit hoffeldjkhfid, omdat we op het oogenblik toevallig zulke beste wethouders hebben, wien men een echec zal moeten besparen? Of mag het motief daarvoor zijn, dat wij ons groot moeten houden tegenover andere gemeenten die wel zoo dwaas geweest zijn daartoe te besluiten en nu van Alkmaar sma- lend als een boerendorp kunnen spreken? Als dat de argumenten voor het toekennen van wethouderspensioenen moeten worden, staat de zaak er nog veel zwakker voor dan wij ooit hebben durven verwachtfti. Maar neen, er is een andere reden. Wie wethouderspensioenen wil, is een democraat. Hij is zooals de burgemeester van zich zelf verzekert democraat in den gezonden zin van het woord. Immers, wat getuigt van meer democra- tisch inzicht dan dat men het mogelijk maakt, dat zelfs de armste man met bijzondere capa- citeiten de beste posten kan bekleeden. "Wie het pensioen niet invoert zegt de burgemeester moet weten, dat hij het "i- mogelijk maakt voor zeer geschifcte mensrhen om op den wethouderszetel plaats te nemen. Daar komt die arme bekwame man weer op den voorgrond, die geschikt is de gemeen te te regeeren, maar niet in staat wordt ge acht als particulier in eigen onderhoud te voorzien. Hij moet wethouder kunnen worden, da' eischt het belang der gemeenschap, maar Vij is zoo arm, dat het hem niet mogelijk is, daarvoor gratis zijn tijd1 te geven. Die zelfde arme man heeft destijds ovenl dienst gedaan om de wethouderssalarissen te motiveeren. Nu eischt de democratic van dezen tijd, dat hij ook pensioen krijgt. Wanneer hij straks zijn wethoudersbaan'> kwijt is, moet hij de zekerheid hebben, dat men hem niet los laat en anders zal die arme bekwame man onmogelijk wethouder kunnen worden Straks gaan wij weer een stapje verder En zoo beschutten wij dien armen wethouder, die in het particuliere leven niet meer terecht schijnt te kunnen., tegen alle stormen des levens, en stellen wij onze financien beschik- baar om hem een zoo onbezorgd mogelijk bestaan te garandeeren. Dat is dan de democratic in den gezonden zin van het woord. Maarbestaat dat arme genie werke- lijk, en, als het ooit opdui'kt, is het dan nog niet tijd genoeg, hem met bijzondere zoigen te omringen? Want, weet wel, wanneer wethouders salarissen en pensioenen op den allerarmsten candidaat worden ingesteld, dan beteekent dit, dat zij voor de betrokkenen zoo voor- deelig mogelijk gemaakt worden. En dan zijn er tegenover dat e£ne in theorie bestaanbare arme genie in werke- lijkheid honderd anderen, die deze kostbare gemeenschapszorg niet noodig hebben. maar er desondanks van profiteered OE WILD Wij zullen er niet veel meer van.'zeggen, maar willen er alleen nog op wijzen, dat men het wethouderschap vrijwillig aan-vaardt, dat het naast het salaris vele attracties blijkt te hebben en er steeds nog meer candidaten dan beschikbare plaatsen geweest zijn. En wanneer de heer Sluis uit eigen ervt- ring durft tegenspreken, dat wethouders het zoo bijzonder druk hebben en ten antwoord krijgt, dat hij een uitzondering is. omdat hij de zaken zoo vlug heeft begrepen, dan is dat alles behalve een compliment voor de andere wethouders. Alkmaar heeft allerminst behoefte aan vier wethouders als het met drie of twee even goed gaat. Wanneer hun arbeid te veel omvattend is, verhoog dan naar billijkheid de salarissen, want het is volkomen juist, dat iedere arbei- der zijn loon waard is. Geef hun desnoods pensioen, maar dan op 65-jarigen leeftijd. Elk pogen de wethouders sterker dan anderen te bevoordeelen, is een onrechtina- tige daad, die slechts haar mogelijkheid maar nimmer haar rechtvaardiging in de macht van den Raad kan vinden. -r t a /-^ I Geen lid van den Raad heeft ook maar SSn woord ter verdediging van het wethouders pensioen laten hooren en het voorstel, het van de agenda af te voeren, is met algemeene stemmen aangenomen. Blijkbaar hebben ook de wethouders dit verwacht, want zij zijn bij de bespreking ver dwenen om niet meer terug te keeren. En wanneer de burgemeester betoogt, dat hij niet gelooft, dat bezorgdheid voor de nu komende begrooting het motief van's Raads veranderde zienswijze geweest is, dan dur ven we dit volkomen onderschrijven. Civis en anderen mogen nog zoo betcogen, dat raadsleden met de uitspraken hunner kiezers niets te maken hebben, het staat voor ons vast, dat de algemeene oppositie tegen de wethouderspensioenen die men als on- rechtvaardig en ongemotiveerd' aangevoeld heeft zijn terugslag gehad heeft op de raadsleden, die over weinige maanden op nieuw het vertrouwen hunner kiezers moeten vragen. "•>*-r r Wie veronderstellen mocht, dat de wethou derspensioenen waarvoor men zich. zoo als spoedig blijken zal, ook 'buiten Alkmaar interesseert hier voor goed van de baan zijn, vergist zich. Uitdrukkelijk hebben de fracties verklaard, dat zij zich thans_ terugtrekken, maar dat zij in principe voor wethouderspensioenen blijven. Een reculer pour mieux sauter? ':1 Een tijdelijk reh'reeren om na de verkie- zingen, wanneer men zich voor vier jaar on- afhankelijk van zijn kiezers denkt, opnieuw de" gemeenschappelijken aanval op onze- schatkist te ondernemen? Als dat gevaar dreigt, loont het de moeite, nog voor den stemmingsdag van de candi daten ten deze een duidelijke verklaring te verlangen. TREINONTSPORING BIJ MiiNCHEN. De directie der Rijksspoorwegen te Miin- chcn deelt mede, dat gistermorgen om 5.30 ,"l bij het rangeeren in het station Feldmoching 21 goederenwagens ontspoorden. De juist binnenkomende goederentrein 8980 is op deze V wagens geloopen, waardoor nog 5 wagens "ntspoorden en zwaar beschadigd werden F.r zijn geen gewonden. Een onderzoek wordt ingesteld. DE POLITIEKE TOESTAND r IN SPANJE. Uit Madrid wordt aan het „JournaP' ge« meld, dat bij een stierengevecht aldaar 12 000 toescriouwers een geweldige ovatie hebben gebracht aan Sanchez Guerra (die in 1922, dus v66r het Directorium, minister-president "-as geworden. Deze gebeur+enis vormt in alle kringen het onderwerp van hartstochte- lijke cominentaTen. Ui dezelfde bron wordt gemeld, dat in aan de grens gehouden bijeenkomsten de conservatieve ieiders besloten hebben tot een krachtig gemeenschappelijk optreden ter be- strijding van het plan voor het doen bijeen- komen eener cosslitutioneerende vergadering, welke Prim" de Rivera wil vormen. Volgens de tot dusver bekend gemaakte rc- sultaten zijn bij het plebisciet voor Primo ae Rkrera 5.923.757 stemmen uitgebrncht. Er ontbieken nog enkrie f doch men ver- moadt, dat het totaa! few mser dan zes mil- lioen zal bedragen. PESTGEVALLEN IN ENGELAND. Dc Duitsche Rijksminster van binnenland- sche zaken heeft gelast bijzondere aandacht in sanitair opzicht te besteden aan uit En<Te- -land, en in het bijzonder uit Liverpool, ko mende schepem. Immers aldaar zijn eeni"e dagen geledert verseheidene gevallcn van pe&t geconstateerd, waarvan een tn^ do^Je- LRMAARSCHE CODRA Laat over de Boterstraat. Tetefoon 34 en 35. BUITENGEWOON IS DE PRACHTSORTEE. RING HAARDEN EN KACHELS, WELKE U AANTREFT IN DE MAGAZIJNEN VAN DE WILD - Laat over de Boterstraat. Telef. 34 en 34. ALLEEN KWALITEITSFABRIKATEN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 1