DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit den Alkmaarschen Raad,
No. 220
Hoaderd aeht en fwmtigsfe Jaarsransr
1926.
Atoomitfmentsprijs bij Yooruitbetaling per 3 maanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ot Adrertentiepiv 25 ct p. regel, grootare letters naar pUjtftffijinifc
Brieren franco N.V. Boek- en Handelsdr. tJu Eernas. Coster Zoon, Yo^rdani CO, TeL Administ*. No. 3. Eedactie No. 33.
ZATERDAG
18 SEPTEMBEB.
Buitenland
Di# nommer besfaat nit 3 fcladen.
Diredettr: G. H. KRAK.
Hoofdredacteur Tj. N. ADEMA.
Als de vader uit Schiller's Lied vcn der
Glocke, die na een brand de hoofdien zijner
dierbaren belt en er niet een mist, zoo heeft
de raadsverslaggever na dezen langen vacan-
tietijd bij den aanvang der vergadering
nauwkeurig nagegaan wie er ditmaal ont-
braken.
En ook hier reden tot verheugenis.
Er zahlt die Haupter seiner Lieben, und
sieh, ihni fehlt kein teures Haupt.
Zij waren er allemaal weer.
Bruin gebrand door de zoo, liehamelijk en
geestelijk uitgerust door diverse vacantie-
uitstapjes in de Zwitsersche Alpen, in't land
van de dalende franc of voor de meer be-
scheidenen in het Heilooer bosch of de
Schoorlsche tfuinen.
Vacantie herstelt de verloren werkkracht
en vernieuwt de energie en het was dus te
verwabhten, dat het geestige gedachtenspel,
dat dfezen raack zoo in het bijzonder keumerkt,
tog verrassender, nog rijker van wending,
nog tintelender van humor dan anders zou
zijn.
Evenwel scheen het geestelijk menu dat ter
tafel gebracht werd, op het eerste gezicht
weinig aanlokkelijk.
Er waren tal van alledaagsche gerechten,
er waren nog wat kliekjes van den vorigen
keer, die nooazakelijk cp moesten en al een
tamelijk oud bijsniaakje hadden gekregen,
maar er waren ook een paar geurige schotels,
waarop, nog waim uit de politieke pan, de
schoolmisere en het weth ou d ers - pen si oen op-
gediend werden.
Een korte bescbouwing van enkeie minder
voor bespreking vatbare punten moge hier
vooraf gaan.
B. en W. hadden voorgesteld het kapitaal,
dat door de waterleidingmaatschappij uitge-
keerd is, te gebruiken voor conversie van een
gemeenteschuld en de daaruit voortkomende
oaten tot 1985 het jaar waarop de coneeo-
sie geeindigd zou zijn jaarlijks aan den
gewonen dienst ten goede te doen komen.
Daar tegenover stelde wethouder Wester-
hof voor, om voor de komende, moeilijk sluit-
baar te maken gemeentebegrooting f 60.000
van dat kapitaal te gebruiken en daarna nog
gedurende 9 jaren 30.000 per jaar, op welk
tijdstip hij hoopte dat wij het dal der laag-
conjunctuur zouden doorgeworstdd zijn en
ons op den top van den berg der welvaart
zouden bevinden.
Het was de groote vraag of Ged. Staten
met een dergelijke regeling genoegen zouden
nemen, want al hebben wij in theorie de vrije
beschikking over onze financien, het college
in Haarlem is een al te toeziende voogd om
dergelijke ongerechtigheden onopgemerkt te
laten passeeren.
Het waterleidingkapitaal dient eenvoudig
over de concessiejaren verdeeld te worden en
mag even weinig voor belastingverl aging ge-
bruikt worden als dat b.v. met de opbrengst
van verkoop van een stuk gemeentegrond het
geval zou geweest zijn.
Dus kreeg de heer Westerhof slechts den
steun zijner politieke vrienden en werd het
voorstel van B. en W. met groote meerder-
heid door den Raad aangenomen.
Dat de bouwvereeniging „Rochdale" op een
nader onderzoek naar de gemeentelijke be-
moeimgen inzake den woningbouw moet
wachten, valt te betreuren.
Wij zijn in normale tijden over het alge-
mecn vobrstanders van den meest natuurlij-
ken woningbouw, dat is die door particuliere
bouwers, welke zich uitsluitend aanpast bij
de gebleken behoefte.
Maar waar eenerzijds de toestand nog zoo
abnormaal schijnt, dat particulieren niet vol-
doende in het gebrek aan arbeiderswoningen
voorzien en anderzijds blijlet, dat de woning-
toestanden hier ter stede nog weinag roos-
kleurig zijn, valt het toe te juichen wanneer
een bouwvereeniging haar best doet het tekort
zoo goed mogdijk aan te vullen.
Temeer wanneer dit weinig of geen rlsico
voor de gemeente met zich meebrengt.
Wie zich ons artikel van enkeie weken ge-
leden herinnert, waarin wij een beschrijving
van talrijke nu nog in gebruik zijnde krotwo-
ningen gaven en aandacht op onhygiem-
ache toestanden vestigden, zal zeker met ens
de hoop uitspreken, dat het thans hangehou-
den voorstel zoo spoedig mogeli:k opnieuw in
behandeling zal komen.
Met tusschenruimte van een' wekcnlange
vacantie, kreeg de heer Van Drunen thans
gelegeuheid zijn in de vorige raadszitting af-
gebroken interpellatie over het plaatsen van
auto's in de straten, te vervolgen.
Hij deed opnieuw uitkomen hoe door een
weinig soepele regeling hier ter stede heel wat
verbittering gewekt is, hoe het den sghijn
kreeg of de een wel mocht wat den ander
werd verboden en hoe elke vastheid van rege
ling ontbrak daar diverse politie-agenten
•oms heel verschillend konden optreden.
In het bijzonder ten opzichte van den heer
Mooij schijnt men het op een krachtproef tus-
schen een particulier en de politic te hebben
laten aankomen, wat natuurlijk tot gevolg
moet hebben, dat de afhankelijke cafe-eige-
naar aan het kortste eind trekt.
Waarmede geenszins gezegd is, dat dit het
rechtsgevoel bevredigen en voor het vreemde-
lingenbezoek aan onze gemeente bevorderlijk
kan worden geoordeeld.
De burgemees-ter deed uitkomen, dat hij
van het optreden tegen automobilisten niet
onkundig was gebleven. Men had daarover
dagelijks met hem geconfereerd en hij had te
dien aanzien zijn zeer besliste bevelen gege-
ven, zoodat dus de regeling die hier ter stede
groote ontevredenheid gewekt heeft, niet al-
leen aan te weinig soepelheid van den com-
missaris mag worden toegeschreven, al is
diens brief aan de Kon. Ned. Automobielclub
dan ook een treurig staaltje van zelfover-
schatting en kleineering van een middenstan-
der, die nu eenmaal het ongeluk heeft tot de
verachtelijke en niet-meetellende klasse der
kasteleins of zooals gewoonlijk gezegd
wordt kroegbazen te behooren.
Een apotheek is natuurlijk heel wat anders
dan een cafe en omdat de tijd waarin een
drankje gekookt of pillen gerold worden kor-
ter geoordeeld wordt dan die, waarin men een
plat du jour naar binnen kan werken, was er
blijkbaar last gegeven in de Choorstraat spe-
ciaal op de auto's te letten die voor het cafe
van den heer Mooij gestald zouden worden.
Nood maakt vinaingrijk en een dineerende
cafe-bezoeker schijnt eenvoudig zijn auto
naar de overzijde der straat gereden te heb
ben waar dit obstakel twee uur lang voor de
apotheek gestaan heeft zonder dat een politie-
man er naar heeft omgekeken.
Intusschen is hier met wat goeden wil heel
wat te bereiken en wanneer men voortaan zoo
verstandig is geen krachtproeven meer uit te
lokken, elk geval op zich zelf te beoordeelen
en niet langer de schuld op de onwetendheid
der agenten te schuiven, twijfelen wij er niet
aan of de rust zal spoedig weergekeerd zijn,
wat niet alleen onze middenstanders in het
bijzonder de cafehouders ten goede zal
komen, maar bovendien bevorderlijk zal zijn
aan het vreemdelingenverkeer, dat van een
al te militaristisch optreden niets anders dan
schade kan ondervinden.
Een eigenaardige geschiedenis werd be-
handeld bij de interpellatie van Mevrouw
Westerhof inzake de uitzetting van een twee-
tal Duitsche meisjes van wier zonderlinge
avonturen wij enkeie maanden geleden reeds
in het kort melding gemaakt hebben.
Het spreekt van zelf, dat het algemeen be-
lang zoo nu en dan eischt, dat wantoestanden
gesignaleerd worden en wij zullen ons te dien
aanzien dan ook nimmer laten beinvloeden
daarover te zwijgen, op gevaar af de ma-
jesteit te schenden van ontvlambare autoritei-
ten, die zich terecht of ten onrechte bij -het
geval betrokken achten.
De geheele kwestie komt hierop neer, dat
men twee Duitsche meisjes, die hun betrek-
king verlaten hadden en, in afwachting van
een andere, een behoorlijk tehuis hadden ge-
vonden, op het politie-bureau ontboden -heeft
en ze daar als misdadigsters, als vreemdelin-
gen zonder middel van bestaan, heeft vastge-
houden, den nacht heeft laten overblijven,
zelfs, naar beweerd wordt, ze in een arres-
tantenlokaal heeft opgesloten.
Geen wonder, dat hier van machtsmisbruik
gesproken wordt en dat men naar de redenen
zoekt, welke de politie tot een zoo scherp
optreden kunnen geleid hebben.
En nu moge het waar zijn, dat de moeder
van een dier meisjes hare terugzending ge-
vraagd had, vast staat, dat dit voor het an
dere meisie niet het geval was en, onafhanke
lijk van dit alles, blijkt de vraag waarom het
noodig was deze nog minderjarige meisjes de
behandeling te laten ondergaan, die men in
den regel uitsluitend op landloopers en bede-
laars toepast.
Waarom is deze meisjes niet vergund den
nacht in hun pension of desnoods in een be
hoorlijk logement door te brengen?
Had de commissaris ten slotte het recht,
het niet opgeeischte meisje, dat in het bezit
van een geldig paspcort was, zonder meer
■over de grens- te laten zetten?
Men mag als mr. Leesberg van dit
geval een grapje trachten te maken, maar de
aandacht waarmede de geheele raad deze in
terpellatie gevolgd heeft, bewijst wel, dat men
den ernst daarvan voldoende heeft begrepen.
Is het wonder, dat men zich allerwege be-
klaagt .geen Duitsche meisjes te kunnen krij
gen, als deze eenvoudig als contrabande be-
schouwd, opgeslagen en weer teruggezonden
kunnen worden?
Hoe, vroeg mevrouw Westerhof, denkt de
burgemeester over het gebeurde?
En de burgemeester dacht er heelemaal
niet over.
Ten eerste ging het hem niet aan en ten
tweede wist hij er niets van.
Waarom de interpellatie toegestaan, ze
zelfs uitgesteld en weer op de agenda ge-
plaatst, als de gemeentelijke autoriteiten er
ten slotte niets mee te maken blijken te heb
ben?
En waarom dan, na het afleggen van deze
verklaring, de discussie daarover voortgezet
tot ten slotte de burgemeester na de perti-
neate vraag hoe hij oyer het gebeurde oof
deelt bekennen moest dat hij dat niet zeg-
gen kan omdat hij de zaak dan cok van den
anderen kant zou moeten bekijken.
Is in al die weken de commissaris nooit bij
den burgemeester geweest, was er in al dien
tijd, met deze interpellatie op verschillende
agenda's, voor den burgemeester geen gele-
genheid zich van de bijzonderheden van het
voorgevallene op .te hoogte te stellen?
En heeft onze courant destijds ook niet bij
den commissaris geinformeerd en diens toe-
lichting onder het gebeurde gegeven?
Zelden hebben wij iemand machtel-oozer
tegenover een interpellatie gezien dan thans
den burgemeester, die niets wist en wien het
niets aanging, die niet durfde of wilde uit
spreken, dat op onverantwoordelijke wijze
was opgetreden, maar anderzijds geen woord
ter verontschuldiging voor den betrokken
commissaris heeft gesproken.
De heer Westerhof zal door bemiddeling
zijner partijgeoooten in de Kamer, of door
zich rechtstreeks tot den minister te wenden,
te bevoegder plaatse een onderzoek vragen
en wij zijn, evenals de burgemeester, bijzon
der benieuwd het resultaat daarvan te ver-
nemen.
In een geestig speechje, waarin hij den
stadhuisbode als hoogste autoriteit voorstel-
de, heeft de heer Vogelaar doen uitkomen
welke ontevredenheid, door het verplaatsen
van schoolkinderen ontstaan is en tot welke
betreurenswaardige gevolgen dit geleid heeft.
De omvang van dit artikel er zijn dit
maal heel wat punten die een bespreking
vragen noodzaakt ons hierover kort te
zijn.
De opening van een nieuwe school en van
twee parellelklassen, waarvoor zich niet vol
doende leerlingen hadden opgegeven, maakte
het noodzakelijk kinderen van school te doen
verwissekn.
Wil men de Rijksbijdrage ontvangen en
niet voor kostbare boventallige leerkrachten
komen te staan, dan is het noodig de kinde
ren zoo gelijk mogelijk over de verschillende
scholen te distribueeren.
Dat geeft moeilijkbeden doordat de kinde
ren al reeds die school van de keuze hunner
ouders bezoeken, die zich bij verplaatsing in
hun rechten tekort gedaan achten.
En nog meer wanneer de nieuwe school in
een uithoek der gemeente is gelegen en bij
verplaatsing zich dadelijk het bezwaar van
grootera afstanden doet gevoelen, nog afge-
scheiden van den onberekenbaren factor van
kleinere broertjes en zusjes die meegenomen
en hier of daar afgeleverd moet worden.
Wij kunnen ons best voorstellen, dat het
uiterst moeilijk is aan alle ouderlijike bezwa-
ren tegemoet te komen, ja zelfs, dat er
ouders zijn die, op straffe van wetsontdui-
■king, hun kinderen thuis houden.
Ook schijnt het afnemen en daarna weer
terugbrengen van leerlingen op de 3e ge-
meenteschool niet op een vaste gedragslijn te
wijzen, maar men bedenke daar tegenover
hoe uiterst moeilijk het is, op alle ouderlijke
bezwaren te letten en tegelijkertijd den ge-
regelden gang van het onderwijs op de scho
len te verzekeren.
Waar de betrokken wethouder beloofd
heeft met alle bezwaren zooveel mogelijk re-
kening te zullen houden en waar bovendien
een kind slechts naar een gelijikwaardige of
meerwaardige school verplaatst kan worden,
wil het ons voorkomen, dat met een beetje
goeden wil heel wat geschikt zal kunnen
worden.
Wanneer aan beide zijden niet star aan
vermeende of werkelijke rechten wordt vast-
gehouden, zal voor de nu nog thuis gehou-
den kinderen ongetwijfeld een regeling ge-
troffen worden, de de ouders bevredigt en
het onderwijs hier ter stede geen noemens-
waardig nadeel zal brengen.
En nu, last not least de wethouderspen-
sioenen, die er niet door zijn gekomen en die,
naar wij met den heer Govers hopen, voor
goed van. de agenda verdwenen zullen zijn.
De burgemester heeft er een warm pleidooi
voor gehouden dat wil zeggen voor de
pensioenen en niet voor het laten verd'wijnen
en nu mag men medelijden hebben met den
man, die een verloren zaak moest bepleiten,
anderzijds bedenke men wel dat hij zijn toe-
spraak geheel vrijwillig heeft gehouden en
daar in geen enkel opzicht toe verplicht is
geworden.
Immers er waren diverse voorstellen om de
pensioenkwestie voorloopig van de agenda te
9chrappen en de burgemeester, die over de
ontvangst van die voorstellen zekerheid kon
hebben, had daarover zonder meer een stem
ming kunnen doen houden.
Evenwel, de burgemeester heeft het nood
zakelijk geacht het wethouderspensioen in een
uitvoerige rede te motiveeren en te verdedi-
gen en, aangezien dit tot dusver althans
hier ter stede nog door niemand getoeurd
is, hebben wij vol verwachting naar zijn toe-
spraak geluisterd.
Welnu, laten wij dadelijk zeggen, dat het
pleidooi van den burgemeester zoo zwak en
zoo inhoudloos was als wij het gelukkig niet
van den voorzitter van onzeni raad gewend
zijn.
Als men voor de noodzakelijkheid van wet-
houderspensioenen geen andere argumenten
kan aanvoeren dan door den burgemees.ter
thani§ naar voren gebracht zijn, zal men wei
nig on'bevooroordeelden van het goed: recht
dier pensioenen kunnen overtuigen.
Wij hebben onlangs een afzonderlijk arti
kel aan het vraagstuk gewijd en willen hier
nog even in het kort naar voren brengen, hoe
wij daarover denken.
net wethouderschap is van een eerebaantje
meer en meer een bezoldigden ambtenaars-
post geworden.
En hoewel in den regel een wethouder zich
ver boven een ambtenaar stelt, laat hij zich
den titel van hoogsten gemeente-ambtenaar
gaarne welgevallen als dit ambtenaarsschap
tevens de daaraan verbonden financieele
voordeelen met zich mee brengt.
Welnu, laat een wethouder ambtenaar zijn,
maar is het dan billijk, dat hij na 8 dienst-
jaren twee derde van zijn salaris aan pre-
mie-vrij piensioen ontvangt, terwijl anaere
gemeente-ambtenaren datzelfde eerst na 40
dienstjaren krijgen en er jaren lang premie
voor moeten betalen?
Zou zoo iets niet onbestaanbaar zijn als
wethouders en hunne fracties niet dc macht
hadden, zich zelf die voordeelen toe te ken-
nen?
Wat zou men zeggen, wanneer B. en W.
plotseling voorstelden voor een bedrijfsdirec-
teur buitengewone pensioenmaatregelen te
treffen, scherp afstekend bij die van alle an
dere ambtenaren?
En wanneer dan als motief slechts moest
gelden, dat de man toch zoo hard werkt en
zoo verdienstelijk is, dat men hem een echec
besparen moet en dat het niet hoffelijk zou
zijn het hem te weigeren?
Wij behoeven niet te voorspellen hoe daar-
op door den raad gereageerd zou worden.
Heeft men wel begrepen hoe de kosten der
wethouderspensioenen hij vier wethouders
met 500 per jaar kunnen stijgen en hoe het
mogelijk is, dat in de toekoinst twee of drie
geslachten wethouders en hun weduwen en
weezen door onze gemeente onderhouden zul
len worden?
Mag men zulke vferstrekkende financieele
maatregelen nemen uit hoffeldjkhfid, omdat
we op het oogenblik toevallig zulke beste
wethouders hebben, wien men een echec zal
moeten besparen?
Of mag het motief daarvoor zijn, dat wij
ons groot moeten houden tegenover andere
gemeenten die wel zoo dwaas geweest zijn
daartoe te besluiten en nu van Alkmaar sma-
lend als een boerendorp kunnen spreken?
Als dat de argumenten voor het toekennen
van wethouderspensioenen moeten worden,
staat de zaak er nog veel zwakker voor dan
wij ooit hebben durven verwachtfti.
Maar neen, er is een andere reden.
Wie wethouderspensioenen wil, is een
democraat.
Hij is zooals de burgemeester van zich
zelf verzekert democraat in den gezonden
zin van het woord.
Immers, wat getuigt van meer democra-
tisch inzicht dan dat men het mogelijk maakt,
dat zelfs de armste man met bijzondere capa-
citeiten de beste posten kan bekleeden.
"Wie het pensioen niet invoert zegt de
burgemeester moet weten, dat hij het "i-
mogelijk maakt voor zeer geschifcte mensrhen
om op den wethouderszetel plaats te nemen.
Daar komt die arme bekwame man weer
op den voorgrond, die geschikt is de gemeen
te te regeeren, maar niet in staat wordt ge
acht als particulier in eigen onderhoud te
voorzien.
Hij moet wethouder kunnen worden, da'
eischt het belang der gemeenschap, maar Vij
is zoo arm, dat het hem niet mogelijk is,
daarvoor gratis zijn tijd1 te geven.
Die zelfde arme man heeft destijds ovenl
dienst gedaan om de wethouderssalarissen te
motiveeren.
Nu eischt de democratic van dezen tijd,
dat hij ook pensioen krijgt.
Wanneer hij straks zijn wethoudersbaan'>
kwijt is, moet hij de zekerheid hebben, dat
men hem niet los laat en anders zal die arme
bekwame man onmogelijk wethouder kunnen
worden
Straks gaan wij weer een stapje verder
En zoo beschutten wij dien armen wethouder,
die in het particuliere leven niet meer terecht
schijnt te kunnen., tegen alle stormen des
levens, en stellen wij onze financien beschik-
baar om hem een zoo onbezorgd mogelijk
bestaan te garandeeren.
Dat is dan de democratic in den gezonden
zin van het woord.
Maarbestaat dat arme genie werke-
lijk, en, als het ooit opdui'kt, is het dan nog
niet tijd genoeg, hem met bijzondere zoigen
te omringen?
Want, weet wel, wanneer wethouders
salarissen en pensioenen op den allerarmsten
candidaat worden ingesteld, dan beteekent
dit, dat zij voor de betrokkenen zoo voor-
deelig mogelijk gemaakt worden.
En dan zijn er tegenover dat e£ne in
theorie bestaanbare arme genie in werke-
lijkheid honderd anderen, die deze kostbare
gemeenschapszorg niet noodig hebben. maar
er desondanks van profiteered
OE WILD
Wij zullen er niet veel meer van.'zeggen,
maar willen er alleen nog op wijzen, dat men
het wethouderschap vrijwillig aan-vaardt, dat
het naast het salaris vele attracties blijkt te
hebben en er steeds nog meer candidaten dan
beschikbare plaatsen geweest zijn.
En wanneer de heer Sluis uit eigen ervt-
ring durft tegenspreken, dat wethouders het
zoo bijzonder druk hebben en ten antwoord
krijgt, dat hij een uitzondering is. omdat hij
de zaken zoo vlug heeft begrepen, dan is dat
alles behalve een compliment voor de andere
wethouders.
Alkmaar heeft allerminst behoefte aan vier
wethouders als het met drie of twee even
goed gaat.
Wanneer hun arbeid te veel omvattend is,
verhoog dan naar billijkheid de salarissen,
want het is volkomen juist, dat iedere arbei-
der zijn loon waard is.
Geef hun desnoods pensioen, maar dan op
65-jarigen leeftijd.
Elk pogen de wethouders sterker dan
anderen te bevoordeelen, is een onrechtina-
tige daad, die slechts haar mogelijkheid
maar nimmer haar rechtvaardiging in de
macht van den Raad kan vinden. -r t
a /-^ I
Geen lid van den Raad heeft ook maar SSn
woord ter verdediging van het wethouders
pensioen laten hooren en het voorstel, het
van de agenda af te voeren, is met algemeene
stemmen aangenomen.
Blijkbaar hebben ook de wethouders dit
verwacht, want zij zijn bij de bespreking ver
dwenen om niet meer terug te keeren.
En wanneer de burgemeester betoogt, dat
hij niet gelooft, dat bezorgdheid voor de nu
komende begrooting het motief van's Raads
veranderde zienswijze geweest is, dan dur
ven we dit volkomen onderschrijven.
Civis en anderen mogen nog zoo betcogen,
dat raadsleden met de uitspraken hunner
kiezers niets te maken hebben, het staat voor
ons vast, dat de algemeene oppositie tegen
de wethouderspensioenen die men als on-
rechtvaardig en ongemotiveerd' aangevoeld
heeft zijn terugslag gehad heeft op de
raadsleden, die over weinige maanden op
nieuw het vertrouwen hunner kiezers moeten
vragen.
"•>*-r r
Wie veronderstellen mocht, dat de wethou
derspensioenen waarvoor men zich. zoo
als spoedig blijken zal, ook 'buiten Alkmaar
interesseert hier voor goed van de baan
zijn, vergist zich.
Uitdrukkelijk hebben de fracties verklaard,
dat zij zich thans_ terugtrekken, maar dat zij
in principe voor wethouderspensioenen
blijven.
Een reculer pour mieux sauter? ':1
Een tijdelijk reh'reeren om na de verkie-
zingen, wanneer men zich voor vier jaar on-
afhankelijk van zijn kiezers denkt, opnieuw
de" gemeenschappelijken aanval op onze-
schatkist te ondernemen?
Als dat gevaar dreigt, loont het de moeite,
nog voor den stemmingsdag van de candi
daten ten deze een duidelijke verklaring te
verlangen.
TREINONTSPORING BIJ MiiNCHEN.
De directie der Rijksspoorwegen te Miin-
chcn deelt mede, dat gistermorgen om 5.30
,"l bij het rangeeren in het station Feldmoching
21 goederenwagens ontspoorden. De juist
binnenkomende goederentrein 8980 is op deze
V wagens geloopen, waardoor nog 5 wagens
"ntspoorden en zwaar beschadigd werden
F.r zijn geen gewonden. Een onderzoek wordt
ingesteld.
DE POLITIEKE TOESTAND r
IN SPANJE.
Uit Madrid wordt aan het „JournaP' ge«
meld, dat bij een stierengevecht aldaar 12 000
toescriouwers een geweldige ovatie hebben
gebracht aan Sanchez Guerra (die in 1922,
dus v66r het Directorium, minister-president
"-as geworden. Deze gebeur+enis vormt in
alle kringen het onderwerp van hartstochte-
lijke cominentaTen.
Ui dezelfde bron wordt gemeld, dat in
aan de grens gehouden bijeenkomsten de
conservatieve ieiders besloten hebben tot een
krachtig gemeenschappelijk optreden ter be-
strijding van het plan voor het doen bijeen-
komen eener cosslitutioneerende vergadering,
welke Prim" de Rivera wil vormen.
Volgens de tot dusver bekend gemaakte rc-
sultaten zijn bij het plebisciet voor Primo ae
Rkrera 5.923.757 stemmen uitgebrncht. Er
ontbieken nog enkrie f doch men ver-
moadt, dat het totaa! few mser dan zes mil-
lioen zal bedragen.
PESTGEVALLEN IN ENGELAND.
Dc Duitsche Rijksminster van binnenland-
sche zaken heeft gelast bijzondere aandacht
in sanitair opzicht te besteden aan uit En<Te-
-land, en in het bijzonder uit Liverpool, ko
mende schepem. Immers aldaar zijn eeni"e
dagen geledert verseheidene gevallcn van
pe&t geconstateerd, waarvan een tn^ do^Je-
LRMAARSCHE CODRA
Laat over de Boterstraat. Tetefoon 34 en 35.
BUITENGEWOON IS DE PRACHTSORTEE.
RING HAARDEN EN KACHELS, WELKE U
AANTREFT IN DE MAGAZIJNEN VAN
DE WILD -
Laat over de Boterstraat. Telef. 34 en 34.
ALLEEN KWALITEITSFABRIKATEN.