Alkmaarsche Courani
Geldboningen.
FEUILLETON.
Vrijdag 24 September
No. 225
1926
Hondertt Acht en Twintigste iaargang.
ZIJ, DIE ZICH MET I OCTOBER VOOR
MINSTENS 3 MAANDEN OP DIT BLAD
ABONNEEREN, ONTVANGEN DE TOT
dien datum verschijnende num.
MERS FRANCO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
BinnenKand
Hollandsche IViaatschappij
van Landbouw.
Na de openingsrede van den voorzitter las
de secretaris de lijst voor van de vertegen-
woordigde afdeelingen en het aantal uit te
brengen stemmen. Totaal waren 65 afdee
lingen aanwezig, uitbrengende 154 stemmen.
De voorzitter deelde mede deft berich-
ten van verhindering ingekomen waren van
den minister van binnenlandsche zaken, dr.
Zwavink, ingenieur Kakebeeke, dr. v. d. Zan-
de en den voorzitter van het Ned. Landb. Co-
mite den heer Croese.
Spr. deed nog mededeeling van de gister
gehouden vergadering van het Kon. Ned.
i.andb. Comite, waarin inzake de moeilijke
kwestie ter bescherming van de bietenbou-
wers geen beslissing werd genomen en be-
sloten werd de beslissing van de aangesloten
vereenigingen af te wachten. De Holl. Maat-
schappij van Landbouw zal dus de eerste
zijn die een beslissing heeft te nemen.
De rekening 1925 wend in ontvangst en
uitgaaf goedgekeurd op een bedrag van
21839.7814 met een voordeelig saldo van
2170.61, waardoor het bezit steeg tot
7093.71.
Ook de winst en verliesrekening werd goed
gekeurd, na een rapport van den heer Ele-
man.
De rekening van den zaaizadendienst werd
eveneens goedgekeurd.
De voorzitter bracht een woord van
hulde aan den secretaris penningmeester
voor diens beheer.
Aan de orde was hierop de begrooting
voor 1927 in ontvangst en uitgave 38625
aanwijzende.
Deze begrooting werd zonder discussie
goedgekeurd.
De voorzitter sprak hierna een woord
van waardeering tot huld'iging van de nage-
dachtenis van den heer J. T. de Graaff, lid
van de financieele commissie.
Namens het bestuur van de brandverzeke-
ring huldigde spr. den heer R. Pool Johz. die
zich wegens hooge ouderdom als commissa-
ris niet meer beschikbaar stelde Spr. over-
handigde de heer Pool onder applaus een ge-
denkpenning.
Na herstemming tusschen de heeren Braat
en v,. d. Minne werd door Noord-Holland
inplaats van den heer N. Kaasdrager geko
zen de heer G. Braat te Zevenhuizen.
Inplaats van den heer K. Kuiper te Oost-
wotid, niet herkiesbaar, werd door Noord-
Holland de heer K. Breebaart te Winkel ge
kozen.
Voor de Fed. tot verbetering van den wol-
handel in N. H. werd inplaats van den heer
D. J. Govers te Alkmaar den heer J. Kamp
gekozen.
Tot leden van de financieele commissie
werden de heeren J. M. C. Koert te Rotter
dam en C. KramerGlijnis te Stompetoren
gekozen.
Tot commissaris van de Onderlinge Brand-
verzekering werd de heer K. Kuiper gekozen.
De voorzitter hield hierna de volgen-
de inleiding over:
De beteekenis van de Provinciale
Maalschappijen van Landbouw.
Op onze agende komt bovengenoemd on-
dfi werp ter behandeling voor.
Bij het nagaan hoe het landbouwleven zich
heeft ontwikkeld denkt men terug aan
de stichters van de Maatschappijen van
Landbouw, mannen die, hetzij als belang-
stellende in, hetzij als belanghebbenden bij
den landbouw het initiatief namen tot oprich-
ting van provinciale maatschappijen of ge-
nootschappen van landbouw. De poging van
die oprichters droeg een zeer algemeen ka-
rakter. Van eenige organisatie, nationaal,
provinciaal of plaatselijk nog weinig sprake.
De afdeelingen hadden dus een zeer alge
meene taak. Men had geen beschikking over
landbouwwetenschap, voorlichting of onder-
wijs. Het is de moeite van het nalezen waard
hoe deze oprichters het initiatief namen voor
de eerste verbeteringen op landbouwgebied.
Weinig zullen velen in dezen tijd, vooral jon-
geren kunnen indenken hoeveel dank verschul
Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch
van F. Philips Oppenheim
door W M D. Spies—Van der Linden.
54
„Ik ben besloten, niet langer op den heer
Deane te wachten", zeide zij. „Ik zal mor-
gen komen, om een van de secretarissen te
spreken."
De man liet haar uit zonder iets te vragen.
Zij kon nog juist zien, dat Vine de hoek van
't plem omsloeg. Zij volgde hem ademloos;
toen stond zij stil en hield een voorbij rij-
dende taxi aan.
Xomston Mansions", zei ze tegen den
chauffeur. „Rijd alsjeblieft zoo hard als je
kunt."
Zij reed er heen, liep snel de vestibule door
en ging in de lift. De portier kwam haastig
op haar toe.
„Er zijn allerlei menschen geweest, juf-
frouw, die om uw adres gevraagd hebben,
sedert u weggegaan bent", deelde hij mee.
„Ik zal 't achter laten bij mijni vertrek",
zeide zij haastig.
Zij stapte uit op de vijfde verdieping en
zonder te aarzelen liep zij recht door naar
de kamers van Norris Vine. Zij was zoo
bkek als de dood. Na dat laatste bezoek van
"cHgd Is aan die heeben, fa alBMnng g?figr
men dat de meesten hunner uit zuivere lief-
hebberij aan landbouw deden. Onder hunne
leiding en op hun aandringen is tot stand
gekomen het landbouwonderwijs waarvati
juist dezer dagen het 50-jarig bestaan is her-
dacht geworden. Deze heeren moeten dus
jaren tevoren zich voor landbouwwetenschap
hebben geinteresseerd zonder deze zelf te
kennen. Aan hun initiatief en aan dat van de
afdeelingen is te danken het begin van
alle landbouwvereenigingsleven. Zij zijn de
wegbereiders geweest voor het verruimen
van denkbeelden over veefokkerij, zuivelberei-
ding, veevoeding bodembehandeling, tuin-
bouw en graanbouw. Aan hen is te danken
selectie en verbetering van zaaizaad, contro-
le op landbouwproduden, ongevallen verze-
kering en wat er meer plaats vindt. Als wij
nagaan hoelang het kan duren eer practisch
nut van eenige verbetering wordt ingezien,
hoe nuttig blijkt dan het werk te zijn ge
weest van afdeelingen die het tot standi ko
men van Zuivelfabrieken, aan- en verkoop
vereenigingen, fok- en controlevereenigingen
hebben voorbereid. Hoe marktwezen en an-
dere zaken van algemeen of plaatselijk be
lang door hen werden bevorderd. De afdee
lingen hebben zich slechts bij uitzondering
met de uitvoering van het werk der speciale
vereenigingen befast. Dit lag in de lijn van
de afdeelingen wier zaak daardoor meer al
gemeen karakter behield gevolg hiervan was
dat op de dorpen vele van de geschikte krach-
ten in beslag werden genomen door de behar
tiging van speciale belangen als zuivelfa-
briek, fokvereeniging enz. De meeste van deze
vergadering zijn bij de behartiging van di-
recte zakelijke belangen tot bloei gekomen,
zij konden voor eigen uitbreiding zorg dra-
gen en hadden hiertoe de hulp van de provin
ciale Maatschappijen en hare afdeelingen
niet noodig.
Het is nimmer de bedoeling geweest dat
de afd. zich met den bloei van de speciale
verg. verder zou bezig houden wanneer deze
op eigen beenen konden staan.
Bovendien gaf deze werkverdeeling gele-
genheid aan de Maatschappijen en hare af
deelingen om zich weer bezig te houden met
nieuwe vraagstukken van algemeenen aard,
benevens de bevordering van Landbouwon
derwijs en voorlichting.
De plaatselijke speciale verg. hebben zich
ook weer provinciaal en soms nationaal ver-
eenigd. Men zou kunnen meenen, dat door
groei van beneden af op deze wijze de best
mogelijke arbeid verdeeling was geschapen
die men zich kon denken en die zoo noodig
zou blij'ken om als eenheid op te kunnen
treden waar dit noodzakelijk bleek. De land
bouw maatschappij hadden de algemeene be
langen te behartigen. De speciale vergade
ring behandelden hunne speciale belangen.
Evenwel, het bleek anders beschikt. Van de
federatie welke wij kennen als het Kon. Ned.
Landbouw-Comite hebben zich afgeschei-
den zij die meenden de zorg voor de geeste-
lijke belangen hunner leden niet van de zorg
voor de materieele belangen dier leden te
mogen scheiden. Met waardeering mag wor-
den erkend, dat deze gezamenlijk de alge
meene belangen var den landbouw behan-
delt. Een ander bezwaar is het volgende:
Sinds eenige iaren bestaat verschil over de
vraag op welke wijze het contact tusschen
regeering en den landbouw zou moeten
plaats vinden, vooral daar waar de land
bouw als een geheel zou wenschen op te
treden. Aan een z.g. Landbouwraad kan niet
worden gedacht omdat eventueel insleepen
van politiek vernietigend zou werken voor
alle overleg. Een commissie van advies uit
de drie centrale alndbouworganisaties en den
Tuinbouwraad schijnt nog de meest ratio-
neele oplossing. Wil de Regeering op eehi-
gerlei wijze de stem van de nationaal geor-
ganiseerde speciale vergadering bij deze
commissie van advies betrekken dan 9chijnt
daartegen ook geen bezwaar. Nu doet zich
het geval voor dat een van die speciale orga-
nisaties voor zichzelf een plaats opeischf
naast de drie centrale land'bouworganisaties
en den Tuinbouwraad. De motiveering voor
dezen eisch steunt op de groote afmetingen
van die vergadering en op de velerlei speci
ale belangen van hare leden. Het ligt voor
de hand, dat de regeering zal worden gewe-
zen op den plicht dat naast den zoo sterk uit
de kluiten gegroeiden broer ook aan de
kleinere broertjes en zusies een plaats dlent
worden ingeruimd, indien de regeering
althans de speciale vergadering een plaats
wenscht te geven. Deze vergadering heeft
dezer dagen, bij monde van haren bekwamen
voorzitter verklaard, zoo noodig, zeer goed
in staat te zijn de zorg voor algemeene land-
bouwbelangen te kunnen overnemen van de
Centrale organisaties Naar ik meen, mag
hier de Hollandsche Mij van Landbouw af-
wiizend tegenover staan Dat blijkens een
verweer in de R.-K Landbouwpers een be
hartiging van de algemeene belangen van de
R.-K. boeren (waaronder h. i. ook de geeste-
haar huiverde zij er voor terug er binnen te
gaan. Nochlhans haalde zij een sleutel uit
haar zak. draaide het slot om, trad binnen en
merkte, zooals zij verondersteld had, dat zij
er't eerst was. Zij keek rond naar een schuil-
plaats aanvankelijk vergeefs. A1 dien tijd
deed zij haar best om alles uit haar geest te
bannen behalve twee belangrijke feiten Nor
ris Vine zou hier komen en het stuk bij zich
hebben! Het was haar laatste kans. Indien
zij dezen keer niet slaagde, bleef haar niets
over, dan wanhoop! Rechts van de buiten-
deur was een kleine kleerkast. Het was de
eenige plek in de twee kamers waar eenige
mogelijkheid bestond zich te verbergen en
Virginia ging er met kloppend hart in en trok
de deur achter zich toe. Nauwelijks was zij
daar, of zij hoorde 't geluid van een sleutel
in eht slot. Zij kromp ineen en hield den
adem in, toen hij voorbij ging. Norris Vine
ging de zitkamer binnen. Zij hoorde hem
zijn hoed en jas uittrekken en die neergooien,
zij hoorde hem een stoel bij de tafel schui-
ven Hij begon dus zijn telegram te schrij-
ven.
HOOFDSTUK XX.
Tooverij.
Heel zachtjes duwde Virginia de deur
open, een, twee, drie duim. Zij kon nu Vine
aan de tafel zien zitten met verscheidene vel-
len papier voor zich en een boek, dat een
lijke) men niet bereid zou zijn to! overdracht
van de behartiging dier belangen aan den
K. F. N. Z. klinkf cms niet onverwachts. De
voornaamste moeilijkheid zit hier. Men ver-
oorlooft zich in Noord-Holland de weelde
van twee bonden van cooperatieve zuivelfa
brieken. Van deze twee is er slechts een ver-
tegenwoordigd in den F. N. Z. Weet men
bovendien, dat het aantal nengens bij aange
sloten zuivelfabrieken toenemende is, dan
kan voor Noord-Holland moeilijk gesproken
worden van een algemeene vertegenwoordi-
ging door middel van deze speciale vergade
ring.
Hetzelfde en in nog meerdere malen geldt
voor Zuid-Holland,, waar de fabriekmatige
zuivelbereiding nog van zeer geringen om-
vang is.
Bovendien is rekening te houden met het
feit, dat de veehouders lid zijn van hunne
zuivelorganisatie met het uitgesproken doel
om de melk te doen verwerken, niet om aan
de zuivelfabriek de verzorging van alge
meene belangen op te dragen. Hoe groot de
waardeering voor het werk van den F. N. Z.
moge zijn, voor Noord- en Zuid-HoHand
meen ik, zullen wij voorloopig moeten afzien
van het vriendelijke aanbod om de zorg voor
algemeene 1 andbouwbe 1 angen aan een spe
ciale vergadering te moeten opdragen. In
nationale en niet minder in de provinciale
organisaties, wordt een rationeele arbeids-
verdeeling gemist. Verg. die naast elkan-
der m>oesten staan om nog te behouden voor
den landbouw, wat mogelijk is, oefenen zich
in de kunst elkander vliegen af te vangen.
Meerdere gevaflen zijn mij bekend. Het zou
in strljd met het landbouwbelang zijn ze te
publiceeren, maar de resultaten zijn noodlot-
tig. De groote kans dat de landbouw in de
commisue van advies voor de Handelsver-
dragen niet organisatorisch zal worden ver-
tegenwoordigd, spreekt doekdeelen. Tijdens
den oorlog reeds wist een toenmalige minis
ter van Landbouw meesterlijk partij te trek-
ken van elkander tegensprekende adviezen
uit den landbouw. Zoo zal het nog wel zijn.
Een juiste arbeidsverdeeling bij de land-
bouworganisaties geeft de grootst mogelijke
kans op eensluidende adviezen aan de regee
ring. Zonder eenvormigheid in die adviezen
kan er van vruchtdragende samenwerking
met de regeering geen sprake zijn. (ApplausV
De heer H. K. K o s t e r, Wieringerwaard,
oordeelde, dat de voorzitter van de F. N Z.
wel iets gezegd had. wat bij een groot deel
van de georganiseerde zuivelbereiders leefk
Elke maatschappij heeft te waken voor eigen
belangen en heeft't recht dit doel met wettige
middelen te bereiken.
Z. i. was die voorzitter niet te ver gegaan.
toen hij gevraagd heeft voor zijn groepsbe-
lang en vertegenwoordigingen gelijkstel-
ling met de Algemeene Landbouw Maat
schappijen en dit gezin de belangrijkheid van
de zuivelbereiding. Niemand kan ontkennen,
dat daarbij zijn aangesloten de zuivelberei
ders, die iets gevoelen voor organisatie.
Spr. meent, dat er een plaats moet worden
ingeruimd voor de zuivelbereiding. Als ver-
tegenwoordiger van die groep zuivelberei
ders in het Hoofdbestuur, wilde spr. dit niet
zonder meer laten voorbij gaan.
De heer A. N. V a a n a r a g e r, R'dam,
nam als lid van het hoofdbestuur afsc'ieid
van het hoofdbestuur. Hij verzekerde, dat de
vergaderingen van het hoofdbestuur bij hem
in prettige herinneringen zullen blijven voort-
leven. (Applaus).
Na de inleiding rees bij spr. de vraag, of
wel altijd in de gevolgde* richting kan wor
den doorgegaan. Hij vroeg het oordeel van
den voorzitter over het stelsel van vakver-
eenigingen naast de Maatschappij. Het had
hem onaangenaam getroffen, wanneer de
eene groep iets vraagt, de andere zegt: „Wat
wil men dan met ons."
Voorkomen moet worden, dat de groepen
in de Landbouwvereenigingen op elkander
botsen. Hij vraagt den voorzitter een oplos
sing van de moeilijkheid, dat de grootst
mogelijke minderheid steeds heeft te buigen
voor de kleinst mogelijke minderheid. Hij
meent, dat dit funest kan worden voor de
organisatie.
De Voorzitter betreurde het, dat de
heer Koster als lid van een stembureau, niet
goed had kunnen luisteren.
Het gaat er niet om, of de F. N. Z. deel
zal uitmaken bij de commissie, die de re
geering adviseert, maar het gaat over de
vraag, of er nog andere organisaties naast
de F. N. Z. deel zullen uitmaken. Spr. heeft
er alleen op tegen, dat alleen de F. N. Z. het
recht zal hebben, in de commissie zittiug te
hebben.
De heer H K. Kooster had alleen wil-
len verdedigen, wat de voorzitter van dte
F. N. Z. te Maastricht had gezegd.
De Voorzitter legde er nog den na-
druk on, dat er in het Nederl. Landbouw-
comite bezwaar was gemaakt, dat in de com
missie van auvies voor algemeene landbouw-
belangen de F. N. Z. alleen zitting zouden
code scheen te zijn en waarvan hij de bladen
nadenkend omsloeg. Haar oogen waren
strak gevestigd op de rol papier links van
htm. Zij twijfelde niet, of dat was het stuk,
dat gestolen was, het stuk waar zij, om 't
veroveren, die heele wauhopige onderne-
ming voor begonnen was. Het gezicht er-
van zelfs op dien afstand, greep haar aan.
Het eene pi in na het andere vloog haar
door't hoofd Ft hingen overjassen in de
j kast Zou zij or> haar teen en truit kunnen ko-
men, hem er zoo een over het hoofd gooien
en met het papier ontsnappen voor hij haar
tegen zou kunnen houden? Maar als zij niet
ook den tijd had b-m op te slyiten, weike
kans zou zij dan hebben om't huis uit te
korr< n? Zij keek naar hem, terwijl hij schrcef
zonder overdreven haast, maar nu en dan
het code-boek naast zich raadplegend. Als
hij maar eens opstond en voor een oogenblik
naar zijn slaapkamer ging, dan kon zij mis-
schien haar slag slaan. Zij kon haar hart
onder haar kleedje voelen bonzen. Elke
zenuw van haar was gespannen. En toen,
opeens, gebeurde er iets. Er ontsnapte bijna
een kreet aan haar lippen, bijna had zij een
onwillekeurige beweging gemaakt, want zij
ontdekte opeens, dat zij niet de eenige was,
die Norris Vine bespiedde. Heel zacht was
een man, zonder jas en op sokken, uit de
slaapkamer geslopen, waar hij verborgen
was geweest en keek n<u door de kier van de
half-geopende kamerdeur. Virginia voelde,
hoe de nagels van haar vingers in't vleesch
hebben. Dan begaat men een onrechf fegen
de andere vakvereenigingen (Applaus).'
In antwoord aan den heer Vaandrager
wees spr. er op, dat in de vergadering van
de H. M. v. L. steeds belangstelling gevraagd
wordt voor den geheelen landbouw. De vak
vereenigingen kunnen die taak niet waar-
nemen.
De heer K. d e Boer, Assendelft, betreurde
het, dat het belangrijke onderwerp niet tot
meer discussie aanleiding had gegeven. De
vraag wat onder de veranderde omstan-
digheden de positie blijft van de provinciale
landbouwmaatschappijen, werd door hem
reeds jaren geleden gcdeld.
Onze landbouw is gedifferentieerd en het
is de vraag, of die prov. maatschappijen nog
op hun plaats zijn. Overal ziet men de spe
ciale bedrijven afzonderlijk georganiseerd.
Spr. was't met den voorzitter eens. Het be-
roep op het groot aantal zuivelbereiders
■geeft de F. N. Z. niet het recht in de plaats
van de Hollandsche Maatschappij te treden.
De F. N. Z. kan de algemeene levensbe-
langen van den landbouw niet behartigen, en
in dat opzicht overdreef de voorzitter van de
F. N. Z.
Alleen in de algemeene vereenigingen kun
nen de algemeene belangen van de landbouw
worden besproken. Naast de zuivelbelangen
zijn er ook andere belangen te behartigen.
Het zal het bests gaan, wanneer er tusschen
de algemeene maatschappijen en de speciale
vereenigingen een goede samenwerking be
staat door een juiste arbeidsverdeeling. De
een moet dan niet over de grenzen van den
ander loopen.
Van de afdeeling Renswoude waren een
drietal vragen ingekomen, waarvan wij het
verzeek vermelden, er bij de Regeering op
aan te dringen, de prijzen voor de sera te
verlagen.
De v o o r z. deelde in antwoord daarop
mede, dat het standpunt van het hoofdbestuur
is, dat het zielf-enten met moet worden ver-
boden, zoolang de veehouders niet zijn ge-
waarborgd tegen misbruiken, die uit het mo-
nopolie van de seruminrichting kunnen
voortvloeien. Steeds was dan ook op verla-
ging van de sera aangedrongen.
De heer Klein (Assendelft) zette in een
uitvoerig betoog .uiteen dat de tegenwoordige
prijzen voor de landbouwproducten de hooge
pachten niet gedoogen.
Hij_ vroeg om vanwege de maatschappij
aan de grondeigem en voor de pachters een
gedeeltelijke ontheffing van de pacht te ver-
zoeken. Voor een juiste landbewerking was
dit ook een belang voor de grondeigenaren.
De Voorzitter zegde toe, dat dit in
het hoofdbestuur zal worden overwogen.
De heer Visser (Amsterdam) betoogde
de noodzakelijkheid de naodige activiteit te
betoonen om te voorkomen dat bij de wegen-
belasting de tractor van het landbouwbedrijf
geen meer moeilijkheden in den weg worden
gelegd.
De v o o r z. antwoordde dat de bezwaren
ten opzichte van de loondorschers reeds bij
het Nederlandsche Landbouweomite naar
voren zijn gebracht.
Aangetoond zal echter moeten worden dat
die loondorschers niets anders doen dan loon-
domcben, aangezien aile groepen pogingen
doen om van die belasting af te komen.
De heer Visser was van meening dat
men alles niet aan den kapstok moest hangen.
Spr. drong op spoed aan, omdat de zaak al
bij de Kamer in behandeling is.
De voorzitter zegde spoed toe.
Hierna werd gepauzeerd.
Noodzahelijkheid en mogelijkheid
van beschermende maatregelen ten
bate van de Nederlandsche Beel-
wortelsuikerindustrie..
Tn de middagvergadering hield de heer
Jac. Welleman te Krabbendijke een inieiding
over bovenstaand onderwerp.
Spr. ving aan met er op te wijzen dat het
onderwerp de leiding van de suikerfabrieken
reeds weken groote zorg had gekost. Binnens
kamers was ernstig gedacht en gediscussieerd
alvorens een beroep om steun tot de regee
ring was gedaan, in de overtuiging, dat
daardoor een nationaal belang van hooger
orde werd gediend.
Meermalen is in de vergaderingen het pro
en contra over Vrijhandel gehoord. Spr. oor-
deelt, dat in deze maar een standpunt het
algemeen belang kon gelden.
Vrijhandel was voordeelig voor iedereen
en de stelregel van den Vrijhandel wordt door
spr. aanvaard.
Wanneer in andere landen de suiker goed-
kooper kan worden geproduceerd, dan had
men zich er bij neer te leggen. doch elders
produceert men niet goedkooper dan in
Nederland.
Spr. stond ook een poos stil bij de betee
kenis van den suikerbietenverbouw voor ons
land, waar jaarlijks 2.000.000.000 K.G.
wordt verbouwd.
Aan arbeidsloonen wordt daarvoor 12 mil-
lioen uitgegeven en 4 millioen aan vrachten
drongen.
Daar stond zij, verslagen, met stokkenden
adem. Als bij ingeving voelde zij, dat haar
de kaarten uit de hand werden genomen,
dat zij getuige zou worden van handelingen,
die sneller en juister zouden voltrokken wor
den dan wanneer zij er de bewerkster van
geweest was.
Norris Vine was verdiept in zijn werk. Zij
zag hem zich dieper en dieper over de tafel
buigen en zij hoorde zijn pen sneller over het
papier gaan. Zijn geheele aandacht was op
zijn arbeid gevestigd. Zij zag den man, die
achter de deur loerde, aldoor meer naar vo
ren komen. Zij kende hem niet, maar zij kon
zien, dat hij een athleet was aan zijn breede
schouders, aan zijn lange arm en en aan zijn
veerkrachtige houding, die hem, terwijl hij
daar stond te loeren, op een tijger deed lij-
ken, gereed voor den sprong. Wat zijn voor-
nemen was, daar kon zij zich geen denkbeeld
van vormen. Het bloed klopte haar in de
aderen als nooit te voren. Haar adem kwam
scherp en snel en zij moest met alle macht de
snikken terughouden, die van opgewonden-
heid in haar borst opwelden. Wat was hij
van plan te doen, die man, die daar hurkte
en zich staalde als voor een groote krachts-
inspanning? Weldra zou zij het weten.
Hij sloop tot de uiterste grens, waar de
deur hem nog beschutting bood. Zij zag hem
zijn hoofd een weinig naar links wenden en
zijn blik zich vestigen op een bepaalde plek
aan den muur. Toen keek hij weer naar den
voor spoorwegen, scheepvaart, enz.
De regeering kan dan ook uit een oogpunt
van algemeen belang tegenover deze tak
van industrie, die dreigt verloren te gaan,
niet onverschillig staan; 65 pCt. van den
oogst wordt cooperatief vepwerkt, waardoor
de producenten hebben getoond groote kapi-
talen te durven aanwenden om het verschil in
prijs voord en producent en consument zoo
laag mogelijk te doen zijn.
De cultuur wordt reeds zoo economisch
mogelijk toegepast, zoodat langs dien weg
niets meer is te halen. Ondanks dat alles kan
geen prijs worden uitbetaald, die de teelt
voor de verbouwers loonend maakt.
Dit komt door dat de prijs door buitenland-
sche regeeringsmaatregelen gedrukt wordt
door de bescherming van deze industrie in
alle landen.
Spr. gaf een berekening van den kostprijs.
Voor pacht was 160 per H.A. uitge-
trokken, wat hoog is. Het betoog blijft echter
ook staan al gaat daar heel wat af. Boven
dien is men nog niet toe aan den tijd, dat
pacht de som moet zijn, die overblij'ft, als
de boer voor zijn arbeid een ruim menschelijk
bestaan heeft veroverd.
Nog stelde spr. in het licht, dat ons land
zich bij uitstek voor de bietencultuur leent.
Op de z.g. vriie markt is de wereldprijs,
tengevolge van de beschermende maatrege
len van andere landen, beneden den wereld-
kostprijs gedaald.
De concurrentie is onnatuurlijk en daar
tegen kunnen wij niet op.
Spr. gaf een opsomming der premien, die
versthillende landen toekennea.
Spr. concludeerde dat een internationale
regeling, die orde moet brengen in den chaos,
noodzakelijk is. Laat de georganiseerde land
bouw daarop bij de regeering aandringen.
Spr. herinnerde aan de totstandkoming
van de Brusselsche conventie, die premien af-
schafte.
Zoover wil spr. weer komen. Het zal echter
veel tijd vorderen en ondertusschen mag de
levenskracht van deze industrie niet verloren
gaan waarom een onmiddellijke voorziening
noodig is, als in de wet van 1897.
Voorloopig wil spreker ook het stelsel
van de terugloopende premien. De handels-
politiek behoeft daardoor niet veranderd te
worden.
Met een produetie-premie wordt alles be-
perkt tot een interne zaak. Deze bescherming
zal den fabrikant, den verbouwer en het ge
heele volk ten goede komen.
Met 3.20 per 1000 K.G. beschikbaar te
stellen wordt de industrie gered. Dit vordert
6 millioen, een lager bedrag dan de door de
regeering gewilde accijnsverlaging.
Spr. eindigde zijn uitvoerig keurig gedo-
cumenteerd betoog met de verzekering de ver-
antwoordelijkheid van de daad te aanvaar-
den in de overtuiging dat daarmede's lands
belang wordt gediend. (Applaus.)
De heer B u 11 m a n oordeelde, dat de
bescherming van de suikerindustrie, moeie-
lijk behandeld kan worden buiten de bescher
ming van den landbouw in het algemeen.
Spr. herinnerde er aan dat voor een paar
jaar de maatschappij tot de conclusie kwam,
dat bescherming in het algemeen moesten
worden afgewezen.
Spr. wees er op dat de suikerprijs, den laat
sten tijd omhoog gaat. De toestand was door
den inleider wel wat te zwart geschilderd.
De cooperatieve fabrieken te Sas van Gent
en Groningen staan er goed voor, met de
anderen is dit echter niet het geval.
Een drietal zijn voornamelijk de zwakke
broeders w.o. die van den inleider.
Nog stelde spr. in het licht, dat de inleider
het vorig jaar het nog deed voorkomen of
zijn zaak goed was.
Voorts betoogde spr. nog dat de subsidie
in Engeland meer gegeven is om de zaak op
touw te zetten en van tijdelijken aard is. In
Frankrijk bedraagt de subsidie slechts 43
cent. De invoer kost maar 5 cent. De bieten
worden hier duurder betaald dan in
Frankrijk.
Nog deed hij uitkomen, dat het idee om de
suikeraccijns te verlagen, al van de baan is.
E)e opzet om uit den verlaagden accijos'n
potje te maken voor de suikerindustrie gaat
niet op.
In het algemeen worden tegenwoordig de
landbouwproducten beneden den kostprijs ge
produceerd en niet in de eerste plaats de
suiker bieten.
De heer Welleman oordeelde, dat de
heel Bultman tegen hem persoonlijkheden
had aangevoerd, die buiten de zaak omgaan.
Spr. stond in de vergadering als vertrou-
wensman van den boer. Wat hij in de Haar-
lemmermeer over de fabriek ,.Zeeland" ge
zegd had, handhaafde spr. ten volel.
Spr. erkende, dat het bij den landbouw
misere over de geheele linie was. Dit mag
echter geen reden zijn den steun af te wijzen
voor een belangrijke tak als waarvoor die
gevraagd wordt.
man, die zat te schrijven, alsof hij den af
stand tusschen hen mat, alsof hij precies be-
rekenen wilde, hoe de beweging genomen
moest worden, die hij van plan was uit te
voeren. Toen, terwijl zij vol spanning toe-
keek, kwam opeens de ontknooping. De man
spande zijn spieren, gereed om te springen.
Zij zag hem zijn sprong nemen, hij raakte
iets met de hand aan en de kamer was in
duistemis gehuld. Zij Jioorde hem door de
kamer op de tafel toesnellen en zij hoorde
den doffen kreet van Norris Vine, die op-
sprong om dezen onbekenden aanvaller tege-
moet te gaan. Zij wist maar al te goed in de
duisternis welken kant de strijd op zou gaan.
Norris Vine, tenger, een vijand van bewe
ging, zonder spieren„ onvoorbereid, had
niet de minste kans tegenover een aanval
als deze.
Virginia's gedachten werkten snel in die
korte oogenblikken. Zij hoorde het hijgen van
de twee mannen, terwijl zij in elkaars om-
arming heen en weer zwaaiden en zij aar-
zelde geen bogenblik. Op haar teenen en met
al de gratie en lichtheid, die haar eigen wa
ren, dank zij haar veerkracht en haar jeugd,
liep zij dd kamer door met snelle, onhoorbare
stappen en greep de rol papier, die op de ta
fel lag. Even zacht als zij gekomen was,
ging zij weg. Het zware hijgen van de twee
mannen, de half gesmoorde kreten waarmee
Vine hulp van buiten trachtte in te roepen,
verdoofden geheel 't zwakke gesuizel van
haar rokken en't zachte gerucht van haar
stappen op't vloerkleed.
(Wordt vervolgd).
