AlKmaarsahe Gaurant
Met Dr. Van tier Sleen op reis,
¥an recht en onreeht.
Sipjien en Konijnen.
Zaterdag 23 October
Voor de huisvronw.
.No. ?50
Men! Acitt en Twintigsti Jaargang,
XXIV.
bashahr state en de hoofd-
STAD RAMPUR.
Verder gaat het weer, stroomop, eerst
viak langs de rivier, dan sterker stijgend, tot
de stroom. weer in. een kloof een goede hon-
derd meter beneden ons ligt.
Een grooter dorpje, Nirith, ligt op onzen
weg, een twintigtal huizen vlak bijeen en in
het midden een tenipel van het gewone hin-
ddetype. In den gevel gemetseld aan alle kan-
ten van den vierkanten suikerbroodtoren een
leelijk conterfeitsel van een godin met menie
rood geverfdaardig beeldhouwwerk, haast
net zulke draken als aan de St. Gudule in
Brussel eneen tempelhof vol bloeiende
oleander. Op een open pelk voor den tem-
pel verrijst nog een merkwaardig bouw-
werk. Een vierkante ruimte, omgeven met
gebeeldhouwde houten palen, die een schuin
oploopend dak dragen, alles rijk met hout-
snijwerk versierd. Lage zitbanken rondom.
Het is de audientiehal, waar de Raja een paar
keer per jaar komt rechtspreken. Tot zoolang
loopen de boeven los rond. Misdadigheid is
Slier echter minimaal. Diefstal komt prac-
tisch niet voor, behalve van vrouwen. Maar
dat is weer een ander verhaal. Kleine ge-
jchillen over grondeigendom, waterrecht,
over een verdwaald stuk vee enz., dat is
alles.
Wij kampeeren op een plaats, waar de
kaart een rope-bridge vermeldt, maar die is
twee jaar geleden gebroken en nog niet her-
steld. Er is ook een brug, 8 mijl verder, dus
waarom zouden ze het doen, 8 mijl 14
Kilometer., maar wij doen 4uur over dat
eindje. Een prachtig stuk natuur, rondom
joor hooge bergen omgeven en voor het
eerst weer in 't verlengde van het. dal een
mooie gktschertop, die echter weer ver-
dwijnt in den bocbt voor Rampur. Gewel-
dige kwartsietbanken, in lagen van 1 a 2 M.
dikte, verheffen zich aan weerskanten, nu
eens steil opstaand, dan vrijwel horizontaal,
soms in prachtige zadels geplooid.
Rampur is de hoofdstad van den staat
Bashahr, zetel van den Maharaja, die konink-
lijke macht bezit. E)e Engelschen onderhou-
den hier de wegen, die ze ook sterk verbe-
terd hebben, zoodat een muddier ze begaan
kan en exploiteeren het bosch. In de heele
stad Bashahr, dat is dus zoowat van Simla
tot Thibet, woont siechts een Engelschman,
die wij later ook zouden ontmoeten. En-
gelsch-Indische jachtwetten en zelfs de mijn-
wet'ten hebben hier geen geldigheid (ze weten
wel, dat hier toch niets te halen is). Het land
brengt op wat wat het noodig heeft, wat
gemakkelijk kan, daar de Hindoe zeer sober
ieeft. Iedereen is gelukkig met dezen stand
van zaken en vooral met de •bescherming,
die Engeland's protectoraat verzekert tegen
de Thibetanen niet alleen, maar ook tegen
binnenlandsche strooptochten door Afgha-
nen, Gharwaleezen, die vroeger vaak in den
oogsttijd invallen deden in de warme,
vruchtbare valleien.
Bij onze aankomst was de staat in rouw;
de Raja had juist zijn lievelingsvrouw ver-
lorende doodenstoet, die haar naar Delvre-
Dun bracht, waar de crematie zou plaats
hebben, was ons in den vroegen avond in
Narkanda gepasseerd. De kist, gedragen
door in het wit gekleede mar.nen, voorafge-
gaan door een priester. met rinkelbellen en
fakkel, was met een wit zijden kleed gedekt
en daarover waren pare! colliers en gouden
en diamanten sieraden uilgespreid, zooals ik
ze nog nooit gezien had.
De Maharaja is wel een zwaar door het
noodlot getroffen man. Zijn vier vrouwen
hebben hem in totaal zeven-en-twintig kinde-
ren geschonken, waarvan geen enkele den
vijf-jarigen leeftijd heeft bereikt. Zijn lijfarts,
Jen jonge man, die in Lahore gestudeerd
heeft, vertelde mij, dat dit alleen te wijten is
aan de zeer onhygienische toestanden en aan
het gefieel in den wind slaan van zijn raad.
Gelukkig heeft de Raja nog een zoon bij egn
zijner dienstboden, die wel door het volk
zal worden erkend, want wanneer de Raja
zonder erfgenaam overlijdt, vervalt de staat
aan de Engelsphe regeeting, en die zal, wat
belasting betalen betreft wel meer kracht
achter haaj orders weten te zetten dan deze
beheerscher der halfwilde bergbewoners.
De staat wps in rouw. In tien dagen mocht
niemand zich scheren en niemano witte klee-
ren dragen. En dit laatste was wel een op-
offering, want Rampur ligt in een Noord-
Zuid gelegen deel der valiei en is daardoor
?en der heetste plaatsen van deze streek. De
Raja was ook alleen om zijn zieke vrouw
zoolang hier gebleven en verhuisde na af-
loop der tien dagen rouw met het geheele
hof naar Sarahn, waar zijn tweede vrouw
hem wachtte. Of de Doctor Sahib, dat ben
ik. zoo goed zou willen zijn hem daar te be-
zoeken, daar Doctor Sahib toch ook dien
kant uitging. Tevens liet de Raja mij een
„Stateman", een ambtenaar, zenden, die ons
overal vergezellen zou en schriftelijke orders
had voor zijne onderdanen om tegen normale
priizeu levensm-'ddelen te leveren, koeliedien-
ften te verrir.k'en en om op andere wijze be-
hulnzaam te zijn. Op onzen terugweg hoop
ik'Raja Sahib voor zijn welwillendheid te
?aan bfdarken Ik wil die hofhouding wel
tens zien!
Daarin mijn collectie een kaart blijkt te
ontbreken ken 'k via het ministerie van Bin
nenlandsche en Buitenlandsche Zaken, Fi-
nancien, Oorlog en Landbouw, of te wel den
Thesildar. een oude stafkaart, prachtig op1"
'.innen in kartonnen omslag. Een kaart van
1883 met verkeerde mijlpalen. Maar het is
totter dan niets Dan een afspraakje maken
met den Postmaskr; de telegraaf houdt hier
namelijk op en nu zal hij eventueele tele-
RTammen van of aan mij per post ontvangen
of doorzenden Uit Sarahn kan ik nog de
telefoon van den Raja gebruiken, maar daar
houdt ook* de telefoon op. Verder dus maar
een koelie zenden als er haast bij is. Als er
een telegram voor mij komt, zal hij den Jaja
telefoneeren en die zal dan wel een dienaar
met de boodschap doorsturen. Dat kost dam
niets. Mifbest!
De Gouvernementsgebouwen in Rampur
zijn van bout. Aardig houtsnijwerk overal.
Raja's paleis ziet er aardig uit, vol geraniums
en rozen, met leien gedekt. Het hospitaal heeft
een prachtgevel, beschilderd met luipaarden,
zooals ze bij ons in den draaimolen staan en
zooals ze geel en zwart op rood de vlag van
Bashahr sieren.
Onze weg ver'aat nu weer de rivier, waar
van het dal weer kloofachtig nauw wordt
met vrijwel loodrechtt heliingen van 2 a
300 M. hoogte. Menigmaal voert de weg
ons tot een zeven a achthonderd meter boven
de rivier, om dan bij het oversteken van zij-
rivieren weer ettelijke honderden meters te
dalen. Dat houdt de spieren lenig.
In Gaura kampeeren wij op een stoppel-
land waar de wind de abrikozeii in onze tent
doet rollen en je uit de tent vandaan de noo-
dige duiven voor het diner kunt schieten,
zoodat ze zoo maar in de keuken vallen. Ik
sta er met mijn vrouw aan den weg als de
Thesil daar met zoon en vrouwen langs
komt, de eerste twee te paard, de andere in
draagstoelen. De> heeren stappen even voor
ons af, passeeren met „good evening" en
stappen twee meter verder weer op. De koe-
lies, die de dames dragen, buigen zoo diep
bij hun Salaam, dat Haar Edele haast uit den
draagstoel valt. De dames zijn zwjar ge-
sluierd, een gewoonte, die de hoogere Hin-
doe-kasteri van de overheeerschende Moham-
medanen hebben overgenomen met en bene-
vens eenige andere dingen zooals bijv. de af-
schuwelijke waterpijp, die van hand tot
hand gaat, zoodra twee Hindoe's bij elkaar
zijn.
Dat afsiappen bij het passeeren van Euro-
peanen is een gewone beleefdheidsvorm hier,
maar den eersten keer weet je niet hoe je het
hebt. Een inlander zal ook nooit voorbijloo-
pen als wij langs den weg zitten, voordat hij
vergunning daartoe gekregen heeft. De vrou
wen, die wij langs den weg tegenkomen, zijn
meest bang. Vluchten gewoonweg het kreu-
pelhout in, althans wanneer wij op zijpaden
aan het dwalen zijn. Werken ze op het land,
dan keeren ze liefst den rug naar ons toe. Al
leen als Santu bij ons is en ze in hun eigen
taal aanspreekt trekken ze gauw bij, toonen
een prettig lachend gezicht al is de schoon-
heid van een Thibetaansch-Mongoolsch type.
Tal van ringen in de ooren, rood kralen ket-
tingen om den hals, het gewaad, dat den
eenen schouder en arm vrijlaat met een
groote koperen of zilveren driedubbele roset
bijeengehouden, maken ze dan een prettigen
indruk. Alleenwarm waschwater en
sunlightzeep worden alleen gebruikt v6or
godsdienstige feesten en dat is geloof ik iwee-
maal per iaar!
Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN.
XXVI.
Nadruk verboden).
Weigering van den kooper om het gekochte
aan te nemen.
Besprak ik de vorige maal de gevolgen
van wanpraestatie door den verkooper, thans
is er in een dezer dagen gepubliceerd arrest
van den Hoogen Raad aanleiding de zaak
eens te bezien van den anderen kant, n.l.
wat er gebeurt, als de kooper niet aan zijn
verplichting voldoet. Deze zijn tweeerlei*
vooreerst de het meest op den voorgrond tre-
dende om de koopsom te betalen. maar daar-
naast ook die om het gekochte in ontvangst
te nemen. Oppervlakkig beschouwd zou men
meenen, dat zich dat geval wel niet licht voor
zal doen; de kooper heeft immers juist het
contract gesloten om de beschikking over de
zaak te krijgen. Echter gebeurt het ook vaak,
dat hij later denkt er af te kunnen komeh
door de aangeboden zaak eenvoudig niet aan
te nemen.
Wat moet de verkooper dan doen? Er
zijn omstandheden, waarin er hem weinig
aan gelegen is of de zaak wat vroeger of wat
later geleverd wordt, of waarin hij de zaak
altijd nog gemakkelijk van de hand kan doen,
wanneer definitief blijkt dat de kooper geen
nakoming meer verlangt. Maar ook is het
niet zelden van veel belang» voor hem om
spoedig van het verkochte cntslagen te gera-
ken, bijv. omdat hij de opslagplaats voor an
dere goederen noodig heeft, of omdat de huur
van het pakhuis afloopt en hij dit op een be-
paalden dag ontruimen moet. Ook kan hel
zijn. dat het verkochte in waarde vermindert,
bijv. bij zaken, die aan bedref onderhevig
zijn cf door niet gebruik achteruitgaan. Dan
zal er dus zonder groote schade later geen
kooper meer te vinden zijn. Daar komt bij de
onzekerheid omtrent de houding van den
kooper. Heeft die stellig verklaard de zaak
niet te willen ontvangen, dan is er geen
moeilijkheid, maar niet onmogelijk zal hij
eerst allerlei uitvluchten zoeken om levering
te ontwijken en dan, als hij merkt, dat de
verkooper in arren moede de zaak aan een
ander verkocht heeft,.plotseling van gedrags-
lijn veranderen; het gekochte opeischen en
als dan blijkt, dat levering niet meer moge-
lijk is, met schijnheilige veronfwaardiging
zeggen: Hoe durft gij verkooper, die zelf
niet levert, van mij wel betaling eischen?
Het wapen, dat den verkooper hier ten
dienste staat, is in ons wetboek wel aange-
geven, maar niet voldoende nauwkeurig be-
paald. De verkooper moet den kooper door
een deurwaarder doen aanmanen om de zaak
„naar zich te nemen", en doet hij dat niet,
dan kan aan den rechter verlof gevraagd
worden om de zaak in bewaring te stellen, de
zoogenaamde sequestratie. Het is duidelijk,
dat dit bij in waarde verminderende goede
ren niet baat. Tijdige verkoop is dan het
eenig middel, maar dat kent onze wet juist
niet en ook onze schrijvers willen er nitt van
weten.
In het hierboven aangehaalde arrest heeft
de Hooge Raad nu het standpunt ingenomen,
dat verkoop in een geval als hier bedoeld
door goede trouw en redelijkheid gerecht-
vaardigd werd. De verkooper moest namelijk
het terrein, waarop de verkochte locomotie-
ven, wagons en reservedeelen opgeslagen
waren, ontruimen; die zaken glngen in waar
de- achteruit! hij vroeg aan den rechter in
kort geding sequestratie en machtiging tot
verkoop door den sequester. Toen beide wa
ren toegestaan, eischte hij van den kooper
betaling van de oorspronkelijke koopsom,
waartegenover hij aanbood de opbrengst van
de door den sequester verkochte goederen,
welke opbrengst onder dien sequester bleef
berusten. -
De Icoo'per {Je^eerde hlerie^ftoVer) dat,"nu
de verkooper zich zelf belet had te leveren,
hij zijnerzijds ook niet meer nakoming van
het contract kon eischen. Rechtbank en hof
waren van andere meening, omdat de ver
kooper alles had gedaan om tot levering te
komen en de kooper de onmogelijkheid van
levering siechts aan zijn eigen met zijn ver-
plichtingen strijdige houding had te wijten.
De Hooge Raad verwierp het cassatieberoep,
overWegende, dat de verkooper in deze om-
standigheden niet geacht kon worden in zijn
leveringsplicht te kort geschoten te zijn.
Als zoo dikwijls heeft onze hoogste rech
ter in de artikelen, die goede trouw en bil-
lijkheid bij de ten uitvoerlegging van over-
eenkomsten eischen, eeh uitweg gevonden
voor gevallen, waarin de detailregelingen
van het wetboek pns in den steek laten en
het ontbreken van zulk een regeling tot on
reeht zou leiden.
Uit Kusland.
(Nadruk verboden).
Perspectie ven.
Het wordt met den dag dqidelijker, dat de
bolsjewistische heersehappij haar einde na-
dert, dat het ontbindingsproces steeds scher-
per vormen aanneemt, dat het tempo van ver-
val steeds sneller wordt. Wii zouden de mee
ning van sommige Russische emigranten-bla-
den, die de ineenstortiog van de bolsjewiki
binnen een zeer korten tijd verwachten, niet
graag willen coderschrijven, maar dat die in-
eenstorting veel dichterbij is dan de meeste
West-Europeesche bladen denken, is vrijwel
zeker. Het is daarom nodig vast te stellen
welke perspectieVen de ineenstorting van de
bolsjewiki voor de Russische partijen. opent.
Voor den oorlog waren de arbeiders de
eenige actieve groep van het Russische volk,
daar de bourgeoisie zeer zwak was en boven-
dien tengevolge van de eigenaardige ont-
wikkeling van Rusland machteloos was. De
arbeiders voelden dat en dit wekte bij hen het
bewustzijn, dat zij de eenige groep zijn, die
een rol in de verdere ontwikkeling van het
Russische volk zal spelen. De bekende Russi
sche sociaaldemocraat en econoom, Plechanof,
heeft deze cvertuiging als volgt geformu-
leerd: „De Russische revolutiie zal het.werk
van het proletariaat zijn of zij komt in het
geheel niet." Daar het echter steeds duidelij-
ker werd, dat de autocratie door en door ver-
rot was, dat de regeerende klasse niet in staat
was zich aan de gewijzigde omstandigheden
aan te passen, zoo was het vanzelfsprekend,
dat een revolutie onvermijdelijk was en dies,
dat de overheerschende rol van de arbeiders
bij die revolutie en in de nieuwe maatsehap-
pij. die na de omwenteling zou ontstaan, een
historische noodzakelijkheid was. Daar het
proletariaat echter siechts een zeer klein ge-
deelte van het Russische volk uitmaaakt,
zochten de leiders van het proletariaat bond-
genooten. Deze dachten zij te vinden in de
boeren. Zoo ontstond in Rssland het idee van
de dictatuur van de arbeiders en boeren. De
socialisten van verschilende schakeeringen
(men kent in Rusland 4 socialistische stroo-'
minggen, waarvan 2 zuiver Russische stroo-
mingen zijn die in het buitenland zeer wei
nig bekend zijn), die vroeger de eenige lei
ders van de arbeiders waren, stelden daarom
programma's op, waarin geeischt wordt, dat
de akkers genationaliseerd, gesocialdseerd enz.
zouden worden. De Russische boer was in de
voorsteling van 'de ontwerpers van deze pro
gramma's een geheel ander wezen dan de
boren van de overige wereld; sommige socia
listische partijen beschcuwden zelfs den Rus-
sischen boer als den drager van het socialise
me. De boeren van hun kant zochten naar
bondgenooten, met wier hulp zij het agrari->
sche vraagstuk in Rusland zouden kunnen op-
lossen en wel op een wijze, die zij iin hun
nai'viteit beschouwden als een die alle moei-
lijkheden uit den weg zouden ruimen, n.l.
door alle landerijen van groote landheeren,
van de kroon en de kerk, in beslag te nemen
en onder de boeren te verdeelen. De socialis
ten waren nu de eenige strooming in Rus
land, die voor een dergelijke annexatic was
zonder een vergoedinig aan de landheeren
te betalen.
De revolutie, die tengevolge van den ver-
loren oorlog tot het bolsjewisme ontaardde
(het bolsjewisme is, ontdaa'n van zijn Mar-
xistische ideologic, een oud-Russisch ver-
schijnsel), heeft het land aan de boeren ge-
geven en de arbeiders tot de heerschende
klasse (althans in theorie) van het Russische
maatschappij gemAakt. De revolutie en de
dictatuur van het proletariaat hebben echter
tot de inzinking van Rusland geleid en dal
was de oorzaak van het ontstaan van een
geestesgesteldheid, die vijandig is aan alles
was socialistisch is. Feitelijk maakt Rusland
nu reeds het begin van de contrarevolutie
door, pi Wij ft aan het hoofd van den Staat
dezelfde partij, die de revolutie bracht. Dit is
overigens iets, wat de geschied'enisi meer heeft
gekend. De arbeiders zijn zich nu reeds er
van bewust, dat zij in de toekomst de rol van
overheerschende klasse niet zullen kunnen
handhaven, dat zij zelfs zeer vele wetten op
sociaal gebied zullen zien aanschaffen. Wil
len de arbeiders niet al te zeer in de knel ge-
raken, dan moeten zij steun zoeken bij andere
democratische groepen, waarbij de leidende
rol nu van de arbeiders naar die andere groe
pen zou moeten overgaan .Er zijn twee
maatschappelijke groepen, die daarbij in aan-
merking komen: n.l. de bourgeoisie en de
boeren.
Er is in Rusland onder het NEP-regime
een nieuwe bourgeoisie onstaan, die lang-
zaam zeker overal binnendringt en de bolsje
wistische stellingen ondermijnt. Bij een om
wenteling zou deze bourgoisie versterkt
worden door de gevluchte kapitalisten, die
uit het buitenland veel connecties, ervarin-
gen op alle mogelijke gebieden en een fris-
schen kijk op de zaken zullen medebrengen.
Deze bourgeoisie zal weerschijnlijk de leiding
in haar handen nemen. Bij de bourgeoisie
zullen ook de boeren aansluiting zoeken. De
Russische boeren worden steeds meer en
meer overtuigde voorstanders van het prinri-
pe van privaat eigendom, zij worden steeds
eer en meer een onderdeel van de burgelijke
maatschappij. Over socialisme, nationalisa-
tie van den bodem enz. valt niet meer met hen
te spreken.
In welke richting zullen de boeren en de
bourgeoisie den Staat drijven? Velen, vooral
de Russische sociaaldemocraten, vreezen, dat
na de verdrijving van de bolsjewiki, in Rus
land een bonapartistiseh regime zou ge-
grondvest worden. Deze vrees is in zooverre
'dat m RuslSnd, jrnst feng^Slge
van de politiek der bolsjewiki, de bodem
voor een bonapartistische omwenteling wel
min of meer rijp is. De boeren zijn althans
in sommige streken, voorstanders van't bona-
partisme, terwijl ook onder de bourgeoisie
veel aanhangers van een dergelijke staats-
vorm zijn. De vraag is alleen: hoe sterk is
dat bonapartistische streven in Rusland? Is
het pessimisme van den leider van de Russi
sche sociaal-democraten, Dan, en van de in
Rusland toevende socialisten wel gegrond?
Wij gelooven, dat zij het gevaar overdrijven.
Het bonapartisme k a n in Rusland komei»,
maar alleen indien de ineenstorting van de
bolsjewiki zich zal volstrekken tijdens een
oorlog cf tengevolge van een militaire omwen
teling. Dit is echter niet zeker. Er is n.l. zeer
weinig kans, dat de bolsjewiki in een oorlog
een uitweg uit de tegenwoordige moeilijkhe-
den zullen zoeken. Een dergenjk avontuur
kon wel het czarisme wagen, maar niet de
•bolsjewiki. Voor een bonapartistische omwen
teling is bovendien een persoon noodig, die
veel- sympathieen bezit .Een dergelijk gene-
raal is er echter in Rusland niet. Het volk
kent de aanvoerders van het Roode Leger
niet en geen van die leiders bezit tie eigen-
schappen, die noodig zijn voor de rol van een
dictator. Daartegenover staat, dat de demo-
cratisch gezinde groepen van de bourgeoisi
talrijker zijn dan men denkt; bovendien be
schiicken zij over de beste krachten in het land
en in het buitenland. Geen enkele maatschap-1
pelijke groep kan zulke goede staatslieden
aan aanwijzen als juist de democratisch-re-
publikeinsche stroomingen. De mogejijkheid,
dat het den democraten zou lukken de boeren
en de bonapartistiseh gezinde bourgeoisie
in de steden voor hun plannen te winnen,
zijn lang niet gering, te meer daar de bona-
partisten geen erkend leider hebben. Sluiten
de arbeiders zich bij de democratische ele-
menten aan, daq wordt zoowel de positie
van de democraten als van de arbeiders ver
sterkt.
De socialistische leiders, althans velen van
hen, geven echter de voorkeur aan een verge-
lijk met de bolsjewiki. Zij zijn bereid met de
bolsjewiki een compromis te sluiten, het te
genwoordige regime te erkennen en te steu-
nen, van den eisch van democratische wetten
af te zien, zoo de bolsjewiki bereid zouden
zijn zekere concessies te doen en de socialisti-
sdie partijen te legaliseeren, De leider van de
sociaal-democraten, D%n, is daarbij bereid
van zijn kant verschillende concessies aan de
bolsjewiki te doen. Het is dus niet onmogelijk,
dat binnen afzienbaren tijd onderhandelingen
zouden aangeknoopt worden tusschen de
bolsjewiki en de socialisten, althans een deel
van hen (de sociaal-revolutionnairen willen
niets van een vergelijk met de bolsjewiki we
ten). Van veel belang voor de verdere ontwik
keling van Rusland zal deze overeenkomst
echter niet zijn: het is onmogelijk den gang
van de geschiedenis te veranderen. Een derge
lijke overeenkomst zou echter voorgoed den
invloed van de sociaal-democraten in Rusland
vernietigen.
Dr. BGRIS RAPTSCH1NSKI
October is de wildmaand. De jacht is in
vollen gang, zij, die vrienden op het land
hebben, krijgen wel eens een haas, patrijs
of fasant cadeau; andere koopen een
gestroopt konijntje; ik geloof daarom niet
kwaad te doen met u wat wildrecepten te
geven.
Wanneer de haas gestroopt is en goed
schoongemaakt, er zijn menschen, die dat
zelf doen, maar ik raad U zeker aan het lie-
ver aan vaklieden over te laten, moet u hem
wasschen, zouten, peperen en lardeeren; dat
is: er kleine smalle reepjes spek door rijgen
Daarna braadt u de haas onder voortdurend
bedruipen ongeveer 1 1/2 a 2 uur, ddt hangt
van de grootte af. Hij wordt het mooist en
sappigst, \yanneer u hem met veel boter in
een gesloten pan braadt.
Van een goed gebraden haas is 't vleesch
gemakkelijk met een lepel los te maken; waar-
aan mag dan niet met een mes worden ge-
raakt. U lepelt de stukjes van den rug los,
daarna snijdt u de pooten los en lepelt ook
daar zooveel mogelijk vleesch af; dan schikt
u dat alles om het hazengeraamte en giet
er een weinig jus overheen. Deze jus wordt
apart gemaakt; u braadt hem van het hazen-
sap vermengd met het hazenbloed, dat met
wat melk of water wordt opgeklopt; daarna
zeeft u die jus en doet hem, na wat over de
haas te hebben uitgegoten, in een afzonder-
lijke sauskom.
U krijgt een extra geurige saus doch het
is niet noodzakelij'k), wanneer u er een klein
scheutje madera doorheen doet en een lauw-
rierblad. Denk er vooral om dat de haas met
goede boter gebraden moet worden, niet met
kookboter; want anders verliest het wild den
fijnen smaak.
U dient bij haas uitsluitend appelcompote
op.
Fazant wordt eveneens flink gepeperd en
gezouten; daarna bindt u er een reep lar-
deerspek omheen, smelt 50 gram boter, legt
de fazant hierin en braadt hem licht aan;
zoodra de jus bruin is, voegt u er water aan
toe, sluit de pan goed af en braadt den fa
zant in den oven of op de kachel gedurende
een uur. U snijdt van de fazant dunne plak-
jes aan weerszij langs de lengte, na er eerst
de pooten afgesneden te hebbendie plakjes
legt u netjes op een platte schaal zonder
het karkas van den vogel) en giet er een
weinig jus over heen. De rest van de jus
wordt later met de aardappelen apart geser-
veerd. Ook bij fazant moet u appelmoes ge
ven of een soort fijne salade.
Patrijzen zijn zoo klein, dat u op een hal-
ven patrijs per persoon kunt rekenen. Nadat
u die vogels gezouten en gepeperd heeft,
moet u ze, indien eenigszins mogelijk in een
druivenblad wikkelen en dit er om heen vast-
binden. Smelt daarna 50 gram boter, leg de
patrijzen hierin en braad ze vlug bruin in
een gesloten pan in den oven of op de kachel,
voeg er dan water aan toe en braadt ze 20 a
25 minuten na. Bij het opdoen snijd u ze in
tweeen recht middendoor in de lengte; daar
na haalt u er de pooten af en plaatst dan
beide helften met de twee pooten weer tegen
elkaar. Ze worden op gebakken broodjes ge
daan; op ieder broodje een halve patrijs.
Garneer den schotel met waterkers.
Nu een paar eenvoudiger beestjes: het
konijn.
Matelote van konijn. Bak een of twee
aan stukken gesneden konijnen in boter licht-
bruin; besthooi ze met twee of drie lepels
bloem, laat deze even licht braden en voeg er
dan 1 d.L. rijnwijn en 1 d.L. bouillon aan toe
Bindt nu een bundeltje kruiden bijeen van
een paar takjes peterselie, een laurierblad,
een prei en een takje tijm en doe die bij de
konijnen. Stoof de massa gedurende een uur
langzaam gaar.
Voeg er nu 25 a 30 versche sjalotjes en een
blikje champignons aan toe, laat ze nog even
doorstoven. Schep het vet er af en roer er een
beetje bouillon bij. Neem de kruiden er uit;
anders wordt het vleesch te sterk. De saus
jnoet u afmaken met het sap van een halve
citroen, een beetje peper en twee eierdooiers.
Een andere manier om konijn op te doen is
nft kcrry.
Smjd twee konijnen aan kleine stukken.
.Smelt 200 gram boter in de pan met 200
grma aan dobbelsteentjes gesneden doorre-
gen rookspek, twee eierlepeltjes kurkuma, een
stukje Spaansche peper, 30 gefruite kleine
sjalotjes, twee laurierbladeren, twee kruid-
nagelen. Fruit dit alles tezamen licht.
Doe er daarna de stukken konijn In en
blijf roeren; voeg er dan twee of drie lepels
bloem en een eetlepel kerry aan toe en bak de
stukken wild lichtbruin; doe er Liter
bouillon bijj breng de massa aan de kook en
zet ze vervolgens nog ongeveer een uur op
een hoekje van de kachel om zachtjes door te
stoven tot het vleesch gaar is.
De saus wordt voor het opdoen afgemaakt
met 1 d.L. room en twee eierdooiers.
Bij deze schotel presenteert men droge
rijst.
Heeft u wel eens gebakken kip gegeten? Of
liever gebakken haantjes? Daarvoor snijdt u
ze in vieren, wrijft ze in met peper en zout,
laat ze 'n half uurtje doortrekken, haalt ze
door een bakdeek en bakt ze, mooi lichtbruin
in heet frituurvet, gedurende 10 minuten,
laat ze uitlekken op,grauw papier.
Voor het opdoen legt u ze op een schotel
bedekt met een vingerdoekje en garneert ze
met pieterselie. Presenteert er aangemaakte
salade bij.
VLIEGEN. v
De hoenders in het algemeen zijn niet ver^
gevorderd in de vliegkunst. De zware rasssen
tblijven op den grond, daarentegen maken de
lichtere en vooral de krielen, zoo zij er maar
even de kans toe hebben, van de gelegenheid
gebruik om over de omrastering van hun
terrein heen te vliegen en dan op het verbo
den gebied niet veel goeds uit te voeren. In
een aangelegd tulntje brengen ze, hoewel
met de goede bedoeling van de schadelijke
insekten op te ruimen, in een minimum van
tijd soms heel wat schade te weeg en vernie-
len bij hun ijverig zoeken de grasbanden en
vertred°n de lage teere planten en bloemen.
Ook kunnen ze bij hun ondernemende
tochten belanden onder onze eigen kippea
van ander ras of onder die der buren en ge
ven bij dat alles aanleiding tot verbastering
van het ras. Het tijdelijK bezoek van een
vreemden haan heeft menigen raszuiveren
foktoom voor betrekkelijk langen tijd ver-
keerd beinyloed en den fokker later voor de
lastigste raadsels en onaangename resultaten
gesteld.
In goed gebouwde en behoorlijk afgewerk-
te, liefst geheel overdekte rennen, komt het
bezwaar van overvliegen niet voor. Gewoon-
lijk is in de stad de oppervlakte niet zoo
groot of ze kan altijd van boven voorzien
zijn van een houten dek, ook met glasramen
en verder ook bespannen met vlechtdraad
van de grootste maaswijdte. Bij meer uitge-
strekte terreinen is dat niet doenlijk of te
kostbaar. A1s nu het geheel overspannen
niet gebeuren, kan, zal men nog veel kunnen
bereiken door langs de kanten strooken
vlechtdraad horfzontaal te spannen, liefst
niet te_strak, maar vrijwel slap, omdat hier-
op de hoenders geen steun kunnen vinden.
Eenige andere middelen tegen overvliegen
moeten op de dieren zelf toegepast worden^
om ze namelijk tot vliegen ongeschikt te ma
ken. Eerst de vleugelbinders die in den han-
del zijn, die het uitspreiden der vleugels be-
letten. Jammer dat de dieren daarmee ver-
hinderd worden hun toilet te maken en hun
veeren te reinigen. Men kan aan een der bei
de vleugels eenige slagpennen wegknippen,
maar de drie eerst en langste pennen onaan-
geroerd laten om beter model in den vogel te
houden. Het afknippen gebeurt even boven de
holl spoel en mag gebeuren zoolang de pen
nog in groei is en de spoel met bloedseum
gevuld.
In den ruitijd vallen de afgeknipte stompen
uit en moeten dus de nieuwe pennen, zoodra
ze droog zijn, weer ingekort worden. Een zoo
behandelde haan of hen zal bij het opvliegen
dadelijk kantelen en weer neervallen. Het
uiitrekken of afbranden van pennen is.zeer
smartelijk en moet vermeden en tegengegaaw
worden.
Een afdoende methode kan op de jonge
kuikens toegepast worden als ze niet oudef
zijn dan twee of drie dagen. Met een bot na-
gelschaartje worden dan de twee.uiterste get'"
ledingen van een der vleugels weggekniptj
een bijna onzichtbaar stukje dus, waarbijf
siechts een enkele bloeddroppel ter grootte*'
van een speldeknop te voorschijn komt Het
diertje reageert er bijna niet op, het loopt,'
vrijgelaten, dadelijk naar zijn moeder, also!
er niets gebeurd is, na een paar dagen' is van
het wondje niets meer te bespeuren. Voor'
altijd zijn aan die geamputeerde vleugelpunt,
slagpennen onmogelijk, omdat de basis,
waarop ze zouden moeten groeien, onfbreelrt.
Men kiest liefst een namiddaguur. althans
geen voile zon bij het werk. Voor fazanten.
siereendjes en ander fijn en vluchtig hofge-
vogelte, is dit wieken zeer aan te bevelen.'
zoodra de volkomen afjfekkiqg van bun ver-
bjiif oamogejijk.isi .f1
t
