Ji ADVEHTEERT IN DE ALKMAARSCHE COUMANTS I? Bioscopen Tijdschriften Sport MarktbericMen (Be door de sovfet-bladen wordtn metfege- deeld, overtreffen allcs, wat de geestigste humorist zou kunnen bedenken. Bijzonder sterk is de slrijd' tuschen de rijksbureaux en die van de codperatics. Ten slottc wisten de rijksbureaux her gedaan te krijgen, dat het aan de cocperratiu op te richtcu daar, waar een rijksKantoor voor graan-aankoop bestaat. Na deze overwinning wordt de strijd alleen door verschillende rijks-bureaux gevoerd, want bijna overal staan de aan- koopers van verschillende rijksbureaux naast elkaar en concurreeren met elkaar. De verdrijving van de eooperatiemannen heeft, echter den tocstand voor de rijks-agen- ten niet vergeinakke'ijkt, want de grootste en gevaarlijkste tegenstander is altijd en overal de particuiiere graanhandtelaar. Hij weet overal binnen te dringen, hij heeft een net van agenten in alle dorpen, hij kent de botrcn persocnlijk, verstrekt hun voorschot- ten, betaalt hoogere prijzen dan de rijks- agenten en bezit veel relaties-op het platte- land De rijks-bureaux docn daarom al het mogelijke om den particulieren graanhande- laar het.leven zuur te maken. Het moet er- kend worden, zij hebben in deze richting reeds veel gepTestcerd, maar den particu lieren graanhandel uitroeien konden zij toch niet. Steeds weet de koopman de grim- mige voorschriften van de regeering, de ver bepahngen en beperkingen te omzeilen en telkens blijkt dat hij slimmer is dan de ambtenaren. Om den graan-handelaar te beletten zijn graan daar te brengen, waar er behoefte be staat en waar hij dus zijn waar et winst kan verkoopen, werd cp aandringen van de rijks- bureaux een decreet uitgevaardigd, dat den chefs van de stations verbiedt particulier graan te verzending aan te nemen. De koop man heeft echter een uihveg gevonden. Vol- gens het spoorwegregelement moeten goe- ceren, die in de magazijnen van het stations opgestapeld liggen (daar „tcr bewaring" zijn gegeven), het eerst verzonden worden De tarieven van bcwaarloon zijn op de sta tions hoog, maar de graan-handelaren ven- den het toch voordeeliger dezen weg te vol- gen. Zij stapelden dus hun graan in de ma- gezijnen van de spoorwegen op cn dan werd dat graan krachrens het reglement (de uit- werking waarvan vcreterkt werd door eeni- ge bankbiljeten, aan den chef overhandigd) nog voor het graan van rijks-bureaux ver zonden. Na eenige maanden ontdekten de rijks- bureaux deze list en de chefs van de stations kregen uit Moskou. een bevel het particuiiere graan, dat in de magazijnen van de spoor wegen opgestapeld ligt, daar lcalm te Laten liggen. Toen hebben de graan-handelaars iets anders bedacht zij verzenden hun graan als ijlgoed. De ijlgoedtarieven zijn in Rus- land hoog, maar de prijzen zijn in sommi- ge streken zoo hoog, dat zij de ijlgoedtarie ven kunnen dragen. Er zijn zelfs gevallcn. dat de koopliedcn graan als bestelgoed ver zenden en dank zij de schitterende organisa tie vain de bolsjewistische inkoop-centrales is zelfs dit loonend De regeering ontdekte echter telkens de wijze waarop de graan-handelaars de decre- ten wisten te omzeilen en zij vaardigde tel kens nieuwe decretcn uithet wordt voor den koopman steeds moeilijker den strijd om het bestaan te voeren, maar hij geeft den strijd niet op. Toen de spoorwegen grootendeels voor hem gesloten waren wendde hij zich tot de binnenscheepvaart. De Russische ri- vieren stroomen echter niet daar, waar de meeste behoefte aan waterwegen bestaat, en de kanalen, voorzoover die er zijn, zijn on diep en verouderd. Het reglement zegt echter, dat in een plaats, waar zoowel een spoor- weg als een rivierhaven bestaat, het graan epr spoor verzonden moot worden, .en de spoorwegen zijn voor den koopman grooten- crcels gesloten. De koopman heeft toen het volgende midddtje gevonden. Hij laat zijn graan per as naar een plaats brengen, waar wel een rivier haven is maar geen spoor- wegstations. Daar wordt het graan op een boot geladen en naar de plaats van bestem- ining verzonden. De boot brengt het graan terug naar de oorspronkelijke plaats van ver zending en levert het aan den spoorweg af Het reglement van de spoorwegen bepaalt nu, dat goederen, die in rr-ansito gaan, zon- der uitstel doorgezonden moeten worden. Zoo gebeurt het dus, dat het graan van par ticuiiere kooplieden ondanks alle verbodsbe palingen naar Moskou, Petersburg enz. stoo- men. Tot groote ergenis van de rijksbureaux natuurlijk. Al deze kunstgrepen kosten ech ter veel geld en het feit, dat dit loonend is, dat de kooplieden hun graan toch met winst kunnen verkoopen, bewijst hoe slecht de voorziening van de groote steden van graan en meel georganiseerd is. hoe schandelijk hoog de mefl-prijzen zijn, hce de Russische bevolking geexp'.oiteerd wordt. Kort geleden kwainen de rijksgraan-in- koopers bijeen om den strijd tegen den par ticulieren graanhandel te bespreken. Allen waren in een prettige stemming: er werd den kooplieden verboden voor hun graan- verzendingen gebruik te maken van de bin nenscheepvaart, zoodat z hun graan alleen als ijl- of besteigoed kunnen verzenden, het- geen dc concurrcntie voot de rijks-bureaux aanmerkelijk kleiner maakt, Toen zei een van de anwezigen: „Jullie hebben nog een mid del vergeten. De particuiiere graanhande- laar kan zijn graan eerst naar de Zwarte Zee laten vervoeren en van daar uit overzec naar Petersburg". Dit werd als een gran opgevat. het graan zou dus een reis om Eii- ropa moeten maken om te Petersburg te ko- wen, hetgeen toch te dwaas leek. Het blcek echter, dat die man gelijk had. De particuiiere graanhandel maakt nu gebruik van dezen kestbaren weg om zijn graan van uit Odessa naar Peterrsburg te zenden. De eerste twee s™?i>en met particuiiere graan-ladingen zijn reecfc te Petersburg aangekomcn Het pikante van het geval ligt nog daarin, dat deze twee schepen he:ten: „Karl Marx" en „Roea Luxemburg"- Dit verwekte veel verontwaar- diging bij de communisten. Particulier graan op schepen met zulke namen! Dat leek een heugschennis. De kapiteins, die ter verant- wcording werden gcroepen, verklaarden, dat mdien z'j het graan hadden geweigerd aan te nemen, de schepen geheel leeg uit Odessa naar Petersburg zonden moeten varen en dat dit den staat een vcrliespost zou hebben ^pgeleverd. Er bleef dus niets anders over nan de aangeboden lading te vervoeren. De cominunistische bladen moeten erkennen, dat de kapiteins op een juiste wijze hebben ge- handeld hun wrontwaardiging is nu alleen legen de sovjet-insieliingen gericht, die de schepen van geen andcre ladingen konden voorzien. En de „Leningradskaja Prawda", het bclangrijkste blad van Petersburg, mocst erkennen, dat deze ladingen particulier graan de hoofdstad zeer te pas kwamen, omdat er in de stud geen graanv^orraden mcer waren. Waren dus de graanhandefaars niet op het idee gtkomen de twee commuinistische sche pen te charteren en hun graan er op naar Petersburg te verschepen, dan zat het com- munistische Petersburg zonder brood. Doux pays! Dr. BORIS RAPTSCHINSKY. werkten en moesten lijden Zoudt gij dat dan niet nbg wrceder en onrechtvaardiger noe- men? Natuurlijk! Weinu, naar dien geest heeft de Nederland- sche Staat gehandeld tegenover duizenden militairen van Land-, Zeemacht en Kolonien, en weduwen en weezen, die thans hun kom- mervol en armoedig bestaan voortsleepen met een gratificatie of gagementje van enkele gul dens in de week, of met een hongerpensioen- tje. De korte lijdensgeschiedenis moge hier volgen. Enkele jaren geleden werden eindelijk Ingexondeai siukken banen ver ant wuo: delijUietd vun at Re dactie De opname in deze rubnek be>vns ceenxzms dat ae •edaciit er mede instemt Alkmaar, 7 November 1926. Waarde Redadie. Wilt u z6o goed zijn om onderstaande te plaatsen? Bij voor boat mijn dank. Toen ik voor eenige jaren in Alkmaar kwam, ontdekte ik al spoedig, dat Alkmaar een aartiig siadjc was, met zijn mode oudc "evelHes uit de 17e eeuw, cu zijn mooie Singcis met prachtige huizen. Ook ontdekte ik, dat er rijkd'om was, maar er staat oogen- biikkeliik naast, dat, waar rijkdom is, ook armoede moet zijn, dat is nu cenmaal overal zoo, naast rijkdom bittere ellende, dat is nu eenmaal het uitvloeisel van onze goed „geordende samenleviug". Dat een gemeentebstuur zijn taak goed opvat, is alom bekend, maar dat men hier ter plaatse het toelaat dat men een man in een roeiboot, waarop een pakkist staat, laat zit ten, is toch wel een beetje te erg. J a, lezer, in den Boczemsingel ligt een roeiboot, waarop een pakkist is geplaatst, en daar zit een oude stumper in te stikken van den rook, en als't stral a bitter koud is en men vindt dien stak- ker of bevroren of gtstikt in den rcok, dan hoort mci.i een algemeen gejammer, maar- voordat het zoover kemt, behoort men toch zeker in te grijpen. nietwaar? Dat zal men wel met mij eens zijn. Nu ik toch aan het schrijven ben, meen ik nog op een andere zaak even de aandacht te mcetcn vestigen. Toen het woonwagenkamp klaar was, heeir men er aardig over geboomd; ook dit blad was vol lof, 't was tip-top in orde. Later kwa men de tcagen les over een paardensial en terecht werd daarover geschreven en gespro- ken; maar ik meen toch in alle bescheiden- heid even te moeten opmerken, dat de mensch toch nog vodr het dier gaat, en waar nu heel wat aan het woonwagenkamp man- kcert wat noodzakelijk veranderd moet wor den, meen ik dat eerst daar de aandacht op gevestigd dient te zijn Wat toch is het ge val? Er wordt heel wat over de zedelijkhcid gezegd en geschreven, maar werkt het niet de onzedelijkheid in de hand als er vrouwen- W. C.'s zijn zonder deuren? Ik schrijf hier nog W. C.'s, maar kan men het een W. C. noemen, waar men, zooals vroeger in de pol- derkeeten, over den balk moet gaan? Nu zijn die mooie W. C.'s voor mannen en vrou- wen apart, maar alios is zonder d'euren. Wat geeft het nu, dat zij apart zijn? Niets is af- gcsloten. Daarbij komt nog, dat de water- icraan is afgeHotcn. Nu is aan de z.g.n. vrouvvcnafdeeling ook een laaan en daar tnoet nu water gehaald worden, en nu komt het toch zeker wel voor. dat men water haalt terwijl daar vrouwen zijn. Ik vind het noodzakelijk, dat er een stal komt voor die ongelukkige paarden, maar ik vind het zeer ncodzakelijk, dat er eens naar die mooie W. C.'s gekeken wordt niet alleen, maar dat daar spoedig verandering in komt. Als een gemeenteraad een tractorham laat rijden die niet rendeert en Sijmen daarvcor laat betalen, als een gemdehteraad zoo maar 2000 pop uitgeeft voor een schilderij, en hii ziet zoo graag schilderstukken, dan ca hii maar eens naar den Boezemsingcl en het woonwagenkamp. Met dank voor de plaatsing, v. D. AAN HET NEDERLANDSCHE VOLK! Wilt gii, die toch het recht als Uw hoogste goed beschouwt, deze korte geschiedenis le- zen eene geschiedenis van onrecht? Stel, dat broeders, en zusters uit een gezin steeds hebben verkeerd in levensomstandighe- den, belangrijk beneden de madt der financi- eele mogelijkheden van het hoofd van het ge zin, hoewel de kinderen hard werkten en hun plicht deden. Stel, dat het hoofd van het gezin, hoewel het hem in financieel opzicht zeer goed mo- gelijk is anders te handelen, die kinderen ge- brek laat lijden en zelfs niets doct, om hun ouden dag vrij van zorgen en armoede te doen zijn. Zoudt gij dat niet wreed en on- rechtvaardig noemen? Stel, dat het hoofd van het gezin, hoewel het hem mogelijk is alien te helpen, eindelijk aan enkele van zijn kinderen recht doet we- dervaren, maar juist niet aan hen, die het meest en het langst hun plicht vervulden. nieuwe, aanzienlijk verbeterde pensioenen in- gevoerd, o.m. voor de militairen van Land-, Zeemacht en Kolonien, die den lande een be- paald aantal jaren hadden gediend. Ook werden de weduwen en weezenpensioenen aanmerkelijk yerbeterd. Zoo was dan recht gedaan aan de "militai ren, die ook in dat opzicht, als stiefkinderen van den Staat waren behandeldmaar dat recht werd vertroebcld, door de oud-m\litairen en hunne weduwen en weezen van die gunsti- ge nieuwe Pensioenwetten uit te sluiten. Juist zij, die er wel het meeste recht op konden doen gelden, cmdat vooral zij met de grootste schrieiheid door den Staat waren behandeld, onder de moeilijkste omstandighe- den hadden gediend wij herinneren maar aan de bloedige offers in Ned.-Indie en aan de jaren 19141918 in Nederland juist zij, die met hun schamel gagementje of pen- sioentje langzaam verkommeren en verhonge- renzij werden uitgesloten van die recht- vaardige in hun lot. Na jaren van trouw, opoffering, plichtsbe- trachting en een worstclen om het bestaan is hun einde, het einde der oude dienaren van Land-, Zqemacht en Kolonien: Armoede, Ellende, Zorgen, verbitterd door deze laatste griever.de en onrechtvaardige bejegening. is dat niet het summurn van wreedheid en ortrechtvaardigheid van den Nederlandschen Staat? Zegt dat niets tot een Regeering, Parle- ment en het volk van dien Staat? Maar die handeling tegenover de oud-ge- pensionneerde militairen en hunne weduwen en weezen komt in een nog heller licht, als in en daaraan nog een beleediging gaat toe- voegen. Welnu, ook die is hen niet gespaard. Want de Nederlandsche Regeering, instede van hun rechtsherstel te schenken, schonk aan de oud-gepensionneerden van Land- en Zee macht, als gevolg van eene motie in de Ka- mer (motie Dresselhuijs), een aalmoes, welke men middels onderzoek door Armbesturen e.d. aan enkelen zal toewerpen, zoolang er nog geld is in een door de Regeering op- gediept potje. (Het potje, feitelijk bStemd voor de z.g. rentetrekkers). De oud-militai- ren van Ned. Icdie mogen met het verkrijgen van een deel van hun recht wachten tot zij 60 jaar oud zijn! Oeen royaal rechtsherstel dus, maar een aalmoes aan enkelen, die anders wellichl zouden omko- rnen. Zooals er zoo veel oud-gepen- sionneerde militairen en weduwen en weezen zijn ten ondergegaan in ons rijke Nederland! De oud-gedienden hebben hunne beste krachten aan het Vaderland gewijd. Zij zijn gedurende hun diensttijd 3050 pCt. voor pensioen, op hun loon, onderbe- taald. Zij hadden gehoopt en gedacht, dat de Re geering. door recht te doen, hen zou opheffen, na al die jaren vah zorg, leed en onrecht, maar instede daarvan wordt zelfs hun ge- voel van eigenwaarde nog ten diepste belee- digd, door een verwijzing naar de armenbe- deeling. Als deze in strij-j met de gerechtigheid en door geen enkel motief gerechtvaardigde - bardvochtigheid tegenover de oude, trouwe Landsdienaren, door den Staat gehandhaafd bliift, dan is daarvoor maar een kwalificatie: Schande! En de oud-gepensionneerden lij den Zij wachten op de Neder land sen e Regeering. Parle me nt en het Nederlandsche Volk, dat het aan dezen toestand spoedig een einde make! De Alg. Mil. Pensioenbond. Alkmaarsch Bioscoop Theater. De man met de reden lot echtscheiding. Een film, die in verschillende v^n de ze-3 acten hartelijk doet lachen door de vele on verwachte ontknoopingen en amusante toe- valligheden. I Rechter Somers' dochter Edith houdt van Jerrey Warrey, die echter door haar vader niet al§ schoonzoon wordt gewenscht, omdat hij den pretendent een atommerik adit, die niet op zijn geld kan passen. Deze bewijst dit dan ook door 10.000 dollar te verspillen, hem door zijn oom Benjan.in gegeven om za- ken te doen. Voor het eene deel koopt hij aan deelen in een volgens den rechter niet be- staande petroleum-maatschappij en het an dere deel Ieent hij aan iemand, die beweert dat bij hem ingebroken is. Als hij nog peinsi over zijn „verliezen -, z5et hij zijn pas van de huwelijksreis teruggekomen vriend, die echter reeds aanstonds van zijn grootvader bericht krijgt, dat zijn toelage zal -ophouden wegens het huwelijk met de dochter van zijn (opa's) grootsten vijand. Het jonge echtpaar gaat rechter Somers' raad inwinnen, die hierin bestaat, dat een reden voor echtscheiding moet worden gevonden, zoodat Opa toch weer afdokt, waarna desgewenscht opnieuw een huwelijk kan plaats hebben. De jongelie- den gaan hierop in en na veel weifelen van de zijde van den nieuwbakken echtgenoot wordt Jerrey uitverkoren als de man, bet wien het vrouwtje betrapt moet worden. En dan begint de kiucht. Grootvader komt en de „wandaad" en „overval" worden in scfcne gezet, maar er komt door toevallige om- standigheden een kiucht op zich zelf niet veel van terecht, waarbij opa herhaalde- lijk op de trap struikelt en last krijgt van lik- doorns. Tenslotte heeft een overval plaats zonder opa en de „bedrogen" echtgenoot schrikt er zoodanig van, dat hij de situatie als echt beschouwt. Zoo ook,Edith, die onver- wacht was gekomen om met Jerrey te trou- wen, zij het tegen haar vaders wensch. Het wordt een groctl race van alle meespe- lenden naar den rechter, die zal moeten oor- deelen. Tot een echtscheiding komt het ech ter niet, want intusschen heeft opa de vrouw van zijn kleinzoon ontmoet en in haar een model-vrouwtje ontdekt. De „waardelooze" aandeelen blijken echt cn veel rente gevend en oom Benjamin is de directeur der Maat- schappij. Het „gestolen" geld komt weer te recht en dus blijkt Jerrey nog niet zoo'n slecht financier als de rechter gemeend had Het geheel loopt natuurlijk bevredigend af. Het stuk wordt heel goed meermalen zelfs mooi gespeeld. Eenige bekende actri- ces en acteurs (Sylvia Breton, Ward Harden, Ras Barnes en Harry Mijers) leveren uitste- kend werk. Het bijprogramma is goed verzorgd en geeft o.m. het kleinste vogeltje, de colibri, de Amerikaansche stad Jacksonville en een film „Zaterdagmorgen", waarin we gezinstafe- reeltjes zien en een muziekoefening met een nieuwe vinding door middel van een klok en een hond en waarin voorts eenige jongens ..roovertje" spelen. grijze jongenspet, A. Smeets, v. d. Woude- straat 69; liandschoen en zakdoekje, H Karseboom, le Landdwarastraat 9; slot met ketting, W. Hoogland, Laat 171 bruin lederen gevoerde handschoen, M. C Hoog, Verl. Landstraat 22; mand met ap- pelen, Blarfkendaal, Omval; Dord-olic- :piiit, Rijksvddwacht, Geestersingel 13; belasiingplaatje, M. Wit, St. Jozephstraat 15; hondje, zwart met geel. R. Verhage, P. C. Hooftstraat 5; rietmat, H. Peere- boom, Noorderkade 9; schaartje, J Reits ma, Dahliastraat 12; autodek, Ruiter, Ra- men 8; rijwielbelastingmerk in etui, B. Stemper, le Tuindwarsstraat 25; roodge breide muts, H de Boer, Licfdelaan 17; bal, B. Oortmeijer, Pav^lop 18; fantasie- zakdoekje, T. Zijlstra, Langestraat 86; le dig portemonnaitje, C. Savenijc, Koorstraat 8; rijwielplaatje, J. C. Weel, Gr. Nieuw- land 12. Wanneer men weder in liet bezit is van het verloren voorwerp, wordt men verzocht hiervan kennis te geven aan het Bureau van Politie. F.EN INTERESSANTE SPORT-PR1JS- VRAAG. Dat er op het gebied van prijsvragen toch nog wel iets originccls te verzinnen is, bleek ons dezer dagen. Een bekende sigarettenfa- briek hier te lande heeft voor sportliefhebbers cen prijsvraag ui(geschreven, waarvan de be- dceling is, de inzenders door eein stemming zelf te dcen uitmaken, hoe de popularitelt van de 12 meest beoefende takken van sport zich verhoudt. Hicrtoe worden voor „Three Bells Mag- nums"-rookers in elke sigarenwinkeS formu- lieren beschikbaar gesteld, op elk waarvan dc 12 verschillende takkm van sport voorko- men Door elk^der genoemde takken van sport te nummeren in de door den inzender podachte volgorde'met de ciifers' 1—12 kan door de inzenders worden uitgcdrukt, dat zii bijv. van mcening zij-n, dat voetbal als meest populaire sport zal worden gekozen, bokscn als hveede. biljarten als derde, enz. Na sluiting van de inzending op 5 Decem ber a.s. worden de inzendingen vergelekcn en belangrijke prijzen toegekend aan diege- nen, welker inzending het resultaat der stemming, verkregen door alle" inzendingen, juist weergeeft of h:t meest nabij komt. Men kan mcer dan een formulier inzenden en daardcor meer kans op een prijs hebben Bovendien wordt voor dengeen, die't grootst aantal formulieren inzendt, een prijs beschik baar gesteld. Den uitslag dezer prijsvraag, welke gepu- biiceerjl zal worden. zullen velen onzer lezers zeker met belangstC'ling tegemoet zien. GEVONDEN VOORWERPEN. Aanwezig aan het Bureau van Politie, Langestraat, en aldaar te bevragen op alle werkdagtn tusschen 11 m 1 uur, de navol- geude voorwerpen, als gevonden gedeponeerd op 2, 3, 4, 5, 6 en 7 November 1926: Huissleutelacte van hypotlieck; dop van een auto; hondenpenning lie klas 466; post- jluif; hcndenhalsband,le klas 235; honden penning 2e klas 128. Aanwezig en te bevragen bij de navotgen- de ingezetenen, onderstaande voorwerpen, als-gevonden aam£egeven op 2, 3, 4, 5, 6 cn 7 November 1926: Bruin hondje, C. Bruin, Omval; ledige portemonnaie, J. Staats, St. Anthonius- straat 10; zilveren rozenkrans, A. Koo- mau, Baanpad 33; R. K. gcbedenbcekje, J. Stephanie, Wagemakerstraat 13; R. K. kcrkobekje, Ali Wester, Sandersloot 57; ledig alpacca beursje, H. Mooij, Baansloot 12; postduif, C. Rohlmann, Verdronken- oord 25; hondenpenning 2e klas 248, J. v. d. Heuvel, Trompstraat 18; etui van ro zenkrans, A. Breed, Nieuwpoortslaan; brum notitieboekje, A. Brons, Anjelierstraat 13; autobougie, J Slikker, Baansingel 32a; zilveren broche, D. Jonker, Keizer- straat 4; koperen sluitstuk auto, K. Promc- heide, Zes Widen; houten hamer, F. Edse, Oosterburstraat 12; penhouder, C. Lan genberg, Popelmanslaan 16; bclasting- plaatje, Guurtje de Vries, Heilooerdijk 44; Het tweemanschap D. G. van Beek en Mel- chert Schuurman is weer aan't werk geweest, en daaruit ontstond een „Wiegeliedje". Van Beek schreef een gevoelig gedichtje en Schuurman's melodie sluit zich daar zeer nauw bij aan, zoodat het voor Cinema en Theater no. 145 een welkome bijdrage is ge- worden, die wel aftrek vinden zal. Als altijd Is ook dit nummer kwistig geillustreerd en be- vat het tal van artikelen. Van het wetenschappdijk tijdschrift „Licht", dat een boekwerk van enceclopaedi- schen omvang belooft te worden, is thans bij den uitgever W. de Haan te Utrecht de vijf- de aflevering verschenen. Het opent met een beschouwing over „twee Godzoekers", Giordano Breeno en Francis- ens van Assissi en geeft daarna een interes- sant geillustreerd artike! over .Inlanders." Een uitvoerig overzicht is aan „Boom- schors" gewijd waarbij de schrijver gelegen- heid had er op te wijzen hoe talrijke boom en door het insnijden van namen en het verwij- deren van groote stukken schors verminkt worden. In deze aflevering treffen wij nog een be schouwing aan over „Ontstaan en ontwikke- ling van het alphabet", benevens een artikel „Oefening maakt den meester," ^waarin, met een herinnering aan Taylor, de meest produc- tieve arbeidsmethoden worden besproken. ALKMAARSCHE EXPORTVEILING. ALKMAAR, 8 November 1926. In de heden gehouden veilingen werd betaald voor: Bloemkool per 100 st. 430, Roode kool per 100 K.G. 1.20—/ 3.90, Gele kool r 100 K.G. 13.40, Bieten per 100 G. 22 60, Uien per 100 K.G. f 4.506.30, Andijvie per 100 stuks 0.201.90, Brusaelsch lof I per 100 K.G. f 2432, 11 16—/ 20, Koolrapen per 100 K.G. 1.80-/ 2, Kropsla per 100 stuks 1.202, Pieterselie per 100 bos 1.10—/ 3.20, Prei per^ 100 bos 2— 6.10, Postelein per bakje (214 K G.) 0.43—/ 0.49, Spruiten per 100 K G. 12 tot./ 25, Spinazie per bakje (214 K G.) 0.831.15, Selderie per 100 bos 1 3.20, Tomaten per 100 K.G. 8—/ 33.40, Appelen per 100 K.G. 1025, Peren per 100 K.G 6-/ 22, Druivcn per 100 K.G 56—/ 70. BEVERWIJK, 8 Nov R. K. Coop. Tuin- dersveiling Kennemerland. Heden werd ter markt aangevoerd: Boerenkool 0.55— 0.85, Bredasche Groene kool 0.75 110, Bloemendaler gele 0.85—/ 1 35, Andijvie 0.501.30, Spinazie 1.50 2.50, Sla 0.20—/ 0.30, Spruiten 5.50 tot 6.75, Prei 2A04 per groote en kleine kist, Appelen 8—/ 34, Peren 9 37, Spruitkool 22—/ 27, Tomaten 16 tot f 25, Aardappelen zand 7.50—/ 11, idem klei 6—/ 8, bieten 2f 4, wortelen 45, spinazie 1528, schorseneeren 914 per 100 K.G., Boerenkool 5 9, Groene kool 36, idem gele 6 8, Andijvie 3—/ 5, Roode kool 5f 11 Knolselderie f 8—/ 10 alles per 100, Bos- peen 1750, Prei f 12.5020, Raap- stelen 4.50f 5.50, Chrysanthen 17 68 per 100 bos, Kleiperen 0.06—/ 0.08, idem Louwtjes 0 0514— 0.0614, Goudre5- netten 0.17—/ 0.2214, Druiven f 0.20— 0.40 per pond, Spruitkoolkoppen 0.75 f 1.40 per bak, Roos 0.0314—/ 0.09 per K.G., Bloemkool 0.080.26 per stuk, Spruiten f 4.40—/ 5.40, Uien 1.20— 1.35 per zak-. BEVERWIJK, 8 Nov. R. K. exportaard- appelveiling Kennemerland. Aan de markt bedroeg de aanvoer ruim 7000 K.G. Voor puik beste duinsoorten noteerden wij per 100 K.G. 810.50, voor dito klei 7-/ 8. ZAANDAM, 8 Nov. Veiling „De Zaan- streek". Boerenkool 50—70 ct. per kist, An dijvie 26—66 ct. p. kist, Selderie 2—5 ct p. bos, Pieterselie 6—814 ct. per bos, Prei 614 tot 10 ct. per bos, Stoofperen 4—5 ct. p. p., Kleerenmakers 7% ct. p. p., Gr. kool 214— 7Vi ct. per stuk. Roode kool 7148 ct. per stuk, Gele kool 7 ct. per stuk, Bloemkool 11 Y'j w ?le ar 6611 bok geschoten. Zoi («gen lemaud dat ik den gastheer een gierige ouwe vent vond, >ni een dansavond zonder champagne te seven en hot v&s de gastheer I" Zij„0, u bedoelt m'n echtgenoot.' 'London Opinion.) Als ge alias hebt beproefd en de energie voor uw zaak U nog niet de resdltaten heeft gebracht, die U zich hadt voorgesteld, besluit dan tot het nemen van een regelcontract in een goed, door alle standen gelezen dagblad Wij twijfelen niet, ot dit zal U zeer zeker brengen tot het gewenschte succes. Het zal blijken HET MIDDEL te zijn!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 7