Alkmaarsclie Gourant Eon speelbal der fortuin. Met Dr. Van der Sleen op reis. Hit II.LKTON. EEN GOED ZAKENMAN ADVERTEERT IN DE ALKMAARSCHE COURANT Woensdag 10 November No. 265 1926 Hondeiii Acht en Twlntigsfi Jaargang. 2>ienstplicb.t. Inlevering van Rijksgoederen. De BURGEMEESTER van ALKMAAR brengt ter kennis van dienstplichtigen, be- hcorende tot de lichting 1911 dat zij hunne militaire goederen moeten inleveren op WOENSDAG 15 DECEMBER a.s. d?s voormiddags 9 en 10.15 uur in het gebciiw „De Nieuwe Doelen," Do-el ens traat 3 alhier. Van deze inlevering zijn vrijgesteld de dienstplichtigen, die tot den vrijwilligen land- storm behooren. Zij verschiinen niettemin met hun zakboekje. Verschijningjer inlevering. De dienstplichtige verschijnt bij de inleve- ring in burgerkleeding. Order verantwoorde- lijkheid van den dienstplichtige lean de inle vering echter nam ens h em door een ander ge- schieden. Het zakboekje eft het veldzakboekje word en bij de inlevering vertoond. Van de in levering wordt in het zakboekje een aanteeke- ning gesteld. Inlevering in een plants, in een ander district. Aan den dienstplichtige kan door den Commandant van het Indeelingsdistrict te Haarlem worden vergund de goederen in te leveren in een plaats, geDgen in een ander district. Wordt van deze vergnnning geen ge- bruik gemaakt op den tad, door of vanwege den Commandant van het andere district be- paa'd, dan wordt zij geacht niet te rijn ver- leend. Artikel 41 der Dienstplichtwet. 2. De groot-verlofganger is verplicht om jn de gevallen en naar de voorschriften, door den minister vast te stel'en, goederen in te leveren. 4. De groot-verl of conger, die deze ver- plichting niet na'eeft of wiens foederen bit zijn inlevering niet in den vereischten staat b'iiken te verkeeren, kan nogmaals worden verplicht tot inlevering. Aptikel 42 der Dienstplichtwet. 1. Aan hem, die niet voldoet aan een in- gevolge art. 41, 2e lid, op hem rustende ver- plichting, kan een streng arrest of een licht arrest van ten hoegste zes dagen worden op- gelegd. Het streng arrest wordt in een daar- toe bestemd vertrek of in een huis van bewa ring, het licht arrest in een kazerne of aan boord ondergaan. Verschijning, oak indien inlevering rc plants had. De verlofgangers, die de aan hen verstrek- te rijksgoederen reeds hebben ingeleverd be hooren vo6r of op den hierboven Vermel den datum van inlevering, aan den indee'ings- districtscommandant of den officier, die de goederen in ontvangst neemt, hun zakboekje en veldzakboekje te vertoonen, te doen ver- toonen of toe te zenden. Indien van de inlevering in het zakboekje geen aanteekening mocht zijn gesteld, behoo ren deze verlofgangers zorg te dragen, dat bij het zakboekje en het veldzakboekje tevens wordt gevoegd het aan hen uitgereikte bewijs, dat de inlevering heeft plaats gehad. Alkmaar, 10 Nov. 1926. De Burgemeester voornoemd, WENDELAAR. XXVII. Wangtu-bridge en Sholhu Gardens. Een houten brug a?n 6 zware staaldraden op^ehangen, de zoogenaamde „suspension bridge", vormt hier de verbinding tusschen twee landstreken. die vroeger vrijwel geheel van elkaar gei'soleerd waren. Kruispunt van wegen, is het toch niet meer d-n een druk begane overweg in een steenwocstenij, die vlak bij in een echte kloof overgaat. Meer dan torenhoog stapelen zich de rolsblokken opeen, waar het oog gaat steen en steen en nog eens steen. de onderste tien meters afge- rond en afgeslepen door de rivier, die zijn bed nog steeds d eper in de harde granietrots uitschuurt, daarboven alles hoekig, gebars ten, op't punt van ineenstorten, een sprekend bewijs. dat er nog leven in den steen zit, dat de gebergte-vorming bog niet tot rust is ge- komen. Zoo zie ik het nu, nadat ik eerst rusrig een uurtje had zitten hameren om mooie kristai- len los te krijgen en toen een vallende steen op't hoofd kreeg, die een diepe bloedende wond veroorzaakte, met als gevolg: drie da- 36 Naar het Engelsch van Rafael Sabatim. Geautoriseerde vertaling van A. T. dj kwam de stoep van de herberg af en vo gde langzaam op kleinen afstand. i-ij gingen vlug voort tot Rater Noster Row, waar het verkeer slechts •gering was. Hier hield de Hertog eindelijk stil, draaide zich om, en op een teeken'van hem zetten de mannen den stoel neer. Zijn Genade kwam naar het raampje, nam zijn grooten, gepluimden hoed af, en boog zoo dat de goudblonde krullen van zijn priiik bijna samenvielen over zijn gezicht. In den stoel, nog heel bleek, maar nu weer zeer kalm, zat juffrouw Farquharson, en keek zijn Genade met een zonderlinge uit- drukking aan, een uitdrukking die men het best speculatief zou kunnen noemen. „Kind," riep hij uit, een hand op het hart en een verschrikten blik op zijn mooi gelaat. „ik zweer, dat ge me geleerd hebt, wat vrees is Want ik ben nog nooit in mijn leven bang geweest voor vandaag Wat 'n onvoor- zichtigheid, mijn lieve Sylvia, om u hier in de City te vertoonen, nu de gemoederen der men schen zoo verontrust zijn door oorlog en pest dat zij een zondebok zoeken, waar zij dien gen lang geiegen om die roiswanden eens rustig te bekijken. Maar ik zou u dit kleine ongeval niet verteld hebben, wanneer de ge- vclgen niet vermeldenswaard waren. Mijn vrouw heeft mij dadelijk verbonden en, wat eigenlijk nauwelijks noodig was, naar bed gebracht in het vlak bijzijnde Public Works Rest House, gebouwtjes, zooals ze hier op regelmatige afstanden langs den weg on derhouden worden om reizende ambtenarer. te herbergen en waarvoor ik ook met de mees te welwillendneid een pas had gekregen voor het geval onze tenten het op de een of andere manier aflegden. Maar koelies en andere voorbijgangers hadden het bloed kwistig zien vloeien. Na een half uur lAvam de eerste vi- site. Een student uit Lahore, die in de buurt kampeerde, kwam zijft rijpaard en bedienden aanbieden om een dokter te gaan halen of andere diensten te verrichten. Onaertusschen waren wij van den schik be- komen, had ik geconstateerd, dat ik nog tot ■tien kon tellen en wist waar ik woonde en dus geen dokter, alleen wat rust noodig had. Drie uur later komt de houtvester uit Nachar, 3y9, mijl verder, met een povje boor- zalf, een buisje aspirine en een paar wind- sels. De goede man had gehoord, dat een Sa hib zwaar gewond was en was dadelijk geko- men met zijn heele apotheek en. had een ijlbode naar den dok.er gezonden, 10 mijl ver- derop, die daar gestafionneerd was vanwege de houtvesterij. En hij mcest denzelfden avond met een lampje weer naar hu.s, 3 H mijl ver en..700 meter hooger, dus goed 2% uur klimmen! Den volgenden inorgen een mandje met proenten en fruit, jjok 10 mijl ver weg, uit Xilba, van een houtvester. De dokter was naar een ziekte de bergen in, maar zpu zoo spcedig mogelijk konien. Hij arriveerae dan ook tegen twaalven 's nachts, na 25 mij! *e hebben afgelegd,'de laatste 10 op het paard van mr. Gones. Foresr-officier, de eenige Eui peaan op de pl.m. 70.000 Indlers die tusschen Simla en de grens van Thibet zijn domicilie heeft. Mr. Gones zou zelf den vol genden moreen komen. Gelukkig vond de dokter alles in orde. Den volgenden morgen eerst een gemzenbout met de complimenten en toen Mr. Gones zelf, een gezellige veel- bereisde jongeman, waarmee wij een paar uurtjes genoeglijk hebben gepraat. Resultaai van zijn bezcek: morgen verhuizen uit deze sieenwoestenij weg naar Sholtu (zoek maar niet, ge zult net op egeen enkele kaart vinden) waar het Forest-Department een prachtige grcenten en vruchten.uin onderhoudt en die hij geheel tot onze beschikking kon stellen En zoo v andcideu wij in den heel vroegen morgen zes mijl door het oerwoeste rotsland- schap naar een oase in die woestijn. Een ter- rasje bij een verbreed.ng in de rivier, waar een denneboschje stond, een groote boom- gaard, een paar bedden sla. worteltjes uier. en zonneblomen, korenblomen, rozen' Wat een weelde. De abrikozen rolden tijdens het opslaan in de tent en de vroege appels waren rijp. Twee tafels en 3 stoelen midden in den boomgaard. Dat was een beter oord voor een genezende zieke. Gones kwam nog even zien of 't aan niets ontbrak en bracht een stuk. Goudsche kaas meel! Zoo ziet ge, dat het hier. zoover van de be- schaving als het nood g is toch niet aan hulp ontbreekt, maar ook hoe de menschen van ontwikkeling hier steeds voor elkaar klaar staan, en dat is mooi. Uren lang heb ik in den boomgaard liggen uitkijken. Hij was vol leven. Tallooze vogels. Van de kleine vuurroode vl'egenvangers tot spechten aan toe. Meezen, lijsters en allerlei kleinere zangenj'es. Gaai en kraai ontbraken natuurlijk ook niet. Dan waren er veel hage- dissen, enkele ongevaarlijke slangen en na tuurlijk vlinders, bij en, hommels, libellen, tal van kevers en. vliegen. Een vlieg had me gruwelijk verveeld en terwijl hij even op een steen zit uit te rusten van de plagerij, springt een groote hagedis toe en hij is verdwenen. Het onsympathieke ondier stijgt in mijn achting. Het kom.t nader en verorbert een paar abrikozenschilletjes, dan een groote sprinkhaan. Hij verdwijnt tus schen de opeengestapelde steenen van een tuinmuurtje en ik wijd mijn aandacht aan een jongen vogel, een „white eye", die afwisselend door de beide ouders gevoerd wordt. Ineens verschijnt de leelijke gepantserde kop van mijn hagedis. De linkerhand grijpt naar de camera, de rechter naar de kleine buks, maar het is te laat. Hij heeft met een sprong het jenge vogel tje te pakken en rent er mee weg Mijn kogel ketst tegen den steenen rand van zijn holleije. Toch zou hij zijn verdiende loon hebben. 's Middags ligt hij lui en vadsig na dat vette hapje met zijn heele 300 cM. lengte languit in het zonnetje. Ineens wfcar- vandaan weet ik niet. heeft een slang zijn leelijken kop in den wijdgapenden bek en heeft hem ook alweer, voordat ik iets doen kan, in duistere diepten meegesleept. Die maar kunnen vinden. Niemand zal mij vroom noemen, toch heb ik op dit oogenblik een vroom gevoel. Uit het diepst van mijn ziel dank ik den hemel dat ik als door een wonder toevallig was, om u uit dit gevaar te red den!" Zij boog voorover, en haar mantel met kap van lichte zijde was van haar hoofd en schou- ders afgevalien en toonde al haar blanke- schoonheid. Zij glimlachte even, een glim- lach, die haar fijne lippen deed krullen en iets hards en minachtends aan haar oogen gaf die van nature zacht en lief waren lang- werpige, peinzende oogen van een diepe kleur, tusscnen blauw en groen in. ,Het was een zeer gelukkig toeval, uw Ge nade," zei zij bijna toonloos. „Inderdaad gelukkig!" stemde hij vurig toe, en met de hoed in de hand, bette hij zijn wenkbrauwen met een mooien zakdoek. „Uw Genade kwam zeer van pas!" En nu lag er een wereld van spot in haar toon. Zij dacht, dat zij nu eindelijk be- greep, ten wiens behoeve die dweper haar bij het uitgaan bespied, en haar later gevolgd en aangevallen had, om daardoor gelegen- heid te geven tot deze zeer romantische red ding. Toen zij nu zeer slim den toestand over- zien had, ontwaakte de actrice in haar, om haar rol hierbij te spelen. En zoo bespotte zij hem met die woorden: „Uw Genade kwam zeer van pas!" „Ik dank God er voor, en dat moogt gij ook doen, kind," was het vlugge antwoord. Hij nam geen notitie van de spotternij, die hem niet ontgaan was. slang heb ik niet door een arenci zTen vangen en opeten, dan was het stelletje complect ge weest. Terwijl ik gedwongen rust hield, ging vriend Traanberg op jacht. Ik neem uit zijn dagboek over: ,,'s Morgens vier uur wekt Santu me en zei 't ontbijt klaar voor de tent. De sterren staan nog aan den hemel! ,,Goralshoot" zegt San tu en danst van pret in het pond, dat hij mee mag. Ik draag de „beeredooier" en hij den rugzak en't hagelgeweer. Al gauw trekt San- tu-zijn schoenen uit, wat zooveel zeggen wil als dat de weg moeilijker wordt. Wij stijgen snel, passeeren de H. Th.-Rood en beklimmen dan moedig 'n rots-steilen berg, die heelemaal uit kwartsiet bestaat, zoo hard, dat de spij kers van mijn schoenen bekrast worden en tel kens uitglijden. Maar Santu met zijn eeuwi gen glimlach gaat blootvcets verder. Al spoe dig gaan wij ieder een apart millatje (ravijn tje) in en even later zie ik achter een struik iets bewegen. „Haanpal om" en zachtjes ver der. In eens een kleine sDrong en een knaap van een Goral-bok -'-r-fals uit eikenhout gesneden op ongeineer 200 M. boven me tus schen twee roisbloMfen. Even me beheer- schen, kalm richten! „Flor". Een daverend sohot uit de 10.75 mM. laat de echo's schal- len. Een stofwolk op de plek waar eens „de kracht der bfrgen" stond doch meer zie ik niet? Zou ik toch gemist hebben? Ik klim naar de plek, maar de groote gems stond en eerst toen ik er vlak bij was, zag ik hem lig gen. Dood. Harstikke dood. Even boven het schouderblad en den rug doorschoten lag hij daar in zijn groots^hheid. Santu danste van pret en liet zich bij he! gedoode wild fotografeeren en droeg toen het zware beest 1M uur op zijn nek omlaag, ter wijl ik den rugzak en de twee geweren nan: Goral smaakt uitstekend, al was deze niet zoo malsch als de gazellen uit de Roode Zee en de Hindoes eten ze ook gelukkig, dus feest maal in het heele kamp. Dank zij de beere dooier Na drie dagen luieren in Sholtu ging het weer verder. Van 6000 voet hier tot 9000 in Chini, dus klimmen! Het zou weer een interessante tocht blijken. maar hierover een volgenden keer. Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN. Rechfszaken VOOK DEN POLI1IERECH i'ER. Zitting van 8 November. 'N O'UDE VEETE. De landbouwer Kl. S., te Harenkarspel, had op 10 September voor het Kantongerecht te Schagen zijn dorpsgenoot J. Strijbis belee- digd. De niet tot vriendschap geneigdte hee- ren hebben vroeger ook al eens voor den po- litierechter gestaan. Oorzaak steeds dezelfde koe, die in het bouwland van een hunner hao gedmeerd. Kiaas S. had Strijbis gekwa- lificeerd a.s de grootste d'ierenbeul die er rond liep. Het Kantongerecht was een zeer ongewenschte plaats voor dergelijke uitlatin- gen, wat den veidachte dan ook hedien werd duidelijk gemaakt door het opleggen van 20 boete of 20 dagen hechtenis. NIET AFGESTAPT OP BEVEL. De werkman Klaas H., te Wognum, die te Zwaag in den avond van 18 September een onverlicht rijwiel bereed, gaf bovendien oog geen gevolg aan het bevel van een rijks- ve.dwachter tot afstappen. Reden waarom hij heden ter zake het niet voldoen aan een amb- telijke vordering werd veroordeeld tot f 15 boete of 15 dagen hechtenis. WREEDAARDIG. De visschersknecht Dirk Gr., te Egmond 'aan Zee, stond terecht wegens ergerlijke die- renmishandeling. Hij had namelijk op 26 Sept een honci van de familie de Jong, die naar zijn meening al te brutaal het hof maakte aan zijn eigen viouwelijk huisdier, met een scherp voorwerp in den staart ge- hakt. Hij werd te dier zake tot 15 boete of 15 dagen hechtenis veroordeeld, doch gaf het voornemen in hooger beroep te zullen gaan, aangezien hij zien niet sdiu'dig achtte. EEN DIE ER SLECHT VOORSTAAT. Zekere Dirk H., te St. Pancras, had zich in den nacht van 19 op 20 Septefnber schro- melijk verzet tegen den rijksveldwachter Mine en Visscher, die hem op vereerend ver- zoek uit de herberg van Beers hadden ver- wijderd en hem meermalen den gulden raad gaven zich huiswaarts te begeven. Toen daaraan geen gevolg werd gegeven waren de rijksveldwachters genoodzaakt hem weg te sleepen, daar hij niet verkoos te loopen. Deze verdachte werd veroordeeld tot 2 maanden gevangenisstraf en het scheen dat hem ook nog een voorw. gevangenisstraf voor den tij-d van 6 maanden was opgeKgd. OOK 'N ZAAKJE MET EEN ACHTERGRONO. De 49-jarige veehouder Corn. v. d. K. had Maar juffrouw Farquharson was, zoo het schijnt, niet zoo geneigd tot de vrome dank- z eg ging, die hij aanraadde. „Is Uw Genade dikwijls oostelijk van Temple Bar?" was haar volgende, spottende vraag. „Is u dat?" vroeg hij, waarschijnlijk bij gebrek aan een beter antwoord. „Zoo zelden, dat het toeval alles overtreft, wat Dryden voor een van uw spelen kon heb ben bedacht." ,-,Het leven is verwonderlijk toevallig," zei de Hertog, die begreep, dat domheid het beste kleed was voor de onschuld, die hij voorgaf. „Het toeval is het zout, dat het bestaan redt van eentonigheid." „Zoo? En om dit te redden, hebt ge mij ge- red; en opdat ge gelegenheid zoudt hebben, mij te redden, hebt ge zeker zelf het gevaar op touw gezet." f „Ik het gevaar op touw gezet?" Hij was ontsteld. Fiij begreep het eerst niet. „Ik het gevaar op touw gezet! Kind!" Het was een kreet van smart vermengd met verontwaar- diging en de verontwaardiging ten minste was niet voorgewend. De verachting van haar toon had hem als een zweepslag getrof- fen. Het toonde hem dat hij in haar oogen be- lachelijk was, en Zijn Genade van Bucking ham was evenmin graag belachelijk als een ander, misschien nog minder graag dan de meeste menschen. „Hoe kunt ge dat van mij denken?" „Het van u denken?" Zij lachte. „0 ik wist het op het oogenblik, dat ge het tooneel betrad op het juist slagwoord op, wat men STELT ALLES IN HET WERK OM ZIJN OMZET STEEDS HOOGER OP TE VOE- REN.-ZEER ZEKER ZAL HIJ DE PUBLI- CITEIT VAN EEN ZEER VEEL GELEZEN DAGBLAD ONONTBEERLIJK WETEN. - NEEMT DIT EENS IN OVERWEGING EN SLUIT EEN REGELCONTRACT BIJ DE ALKMAARSCHE COURANT. DIE IN ALLE KRINGEN HAAR LEZERS TELT. 30C SS^f op 21 September zijn mond'je wat voorbij ge praat door zijn medeburger van Uitgeest, Willem Smit, in het openbaar aan te duiden als een dief en een smeerlap. Volgens den verdachte had de beleedigde vroeger zijn zoons gemolesteerd, maar had hij destijds op advies van den burgemeester die feiten on- vervolgd gelaten. Vonnis 10 boete of 10 dagen hechtenis terzake eenv. beleediging. EEN R'UWE SCHULDENAAR. De niet verschenen Pieter T., te Alkmaar, die zich echter schriftelijk had verklaard, moest terecht staan omdat hij den melkhan- delaar W. Hopman, aan wien hij geld schul dig was, van de melkkar had afgesleurd en vervolgens mishandeld. De verdachte beweerde dat Hopman hem een d'iep gezonken mensch en een oplichter had ge-noemd, waardoor zijn drift werd op- gewekt Hem werd 15 boete of 15 dagen hechterjis opgelegd EEN DRAMA IN EEN LOGFMENT. De harmonica-virtuoos Jan K., te Alk maar, moest zich verantwoorden wegens mishandeling van den getuige P. C. Kuipers, die hij 25 September in het iogement van den heer Koeman een mestvork op het lichaam had stuk geslagen. Volgens verklaring van den verdachte, die zich zenuwliider noemde, was Kuiper be- schonken en had hij den logementhouder bij de keel gegrepen. De muzikant, die naar zijn opgaaf, pl.m. 15 per week verdiende met musiceeren, werd veroordeeld tot 30 boete of 30 dagen hechtenis, zoodat hij weer heel wat deutntjes zal moeten spelenf voor hij zijn eipen portemonnaie zal kunnen be- denken. BALDADIG JONOELIN'G. De 18-jarige rijwielhersteller Jacobus K., te Limmen, werd besehreven- als een tot bal- d'aad geneigd jongmensch. Hij had dan ook op 3 Juli blijk gegeven dat praedicaat niet ten onrechte te dragen, daar hij toen spelen- derwijs 2 betonnen platen, benoodigd voor den bouw van een rijksbrsggetje, had ver nield. Hem werd opgelegd f 10 boete of 10 dagen hechtenis. NIET BEWEZEN VERKLAARD. De transportarbeider Simon B., te Noord scharwoude, die dezer dagen veroordeeld werd tot 10 boete of 10 dagen hechtenis wegens beleediging van den heer Kuiper, moest nu weer terecht staan ter zake belee diging van den gemeenteveldwachter Leu- rink,, die hij op 4 October een zeer ruw en onbeschaafd woord zou hebben toegevoegd. De verdachte erkende dat woord gebruikt te hebben echter niet met de bedoeling er den heer Leurink speciaal mede te bedoelen. Hoe- wel echter de officier veroordeeling requi- reerde, sprak de politierechter den verdachte vrij. OOK'EEN ONGEMANIERD MENSCH. De welbekende Frederik B.," te Helder woonachtig, had in den nacht van 26 op 27 September het raam opengeschoven van een perceel in de Gasstraat, bewoond door een ongehuwde juffrouw, Jacoba Pin genaamd. Vervolgens had hij op ver van zachte wijze genoemde dame door het raam'op straat ge- trokken en haar bovendien nog mishandeld. Mede op grond van zijn antecedenten werd deze ongalante snijboon veroordeeld tot 1 maand gevangenisstraf. Daarna sluiting. ARRO'NDISSEMENTS-RECHTBA'NK TE ALKMAAR. MEERVOUDIGE KAMER. Zitting van 9 Nov. NIET GEHEEL TOEREKENBAAR? Johanna T., gehuwd met K. H. B., te Hel- zou kunnen noemen, het dramatisch oogen blik. O, heer, ik ben niet zoo gemakkelijk om den tuin geleid. Ik was dwaas, dat ik me bang liet maken door die andere dwaze spelers, den eersten moordenaar, en zijn handlangers Het was slecht in elkaar gezet. Maar het bracht het plebs in Paul's Yard geheel van hun stuk en zij zullen minstens een geheelen dag praten over uw dapperheid en machtig voorkomen. Maar u kan toch eigenlijk niet verwachen, dat het mij treffen zou, daar ik, als't ware, zelf meespeel." Men zei van hem, en met waarheid, dat hij de onbeschaadste kerel van Engeland was, deze mooie, talentvolle, dwaze zoon van een man, wiens gezicht zijn fortuin had gemaakt Maar haar spot bracht h~m nu toch in de war, en slechts met moeite kon hij de woede bedwingen, die deze in hem opwekte. Maar hij bedwong ze, opdat hij niet een nog treun- ger figuur zou maken. „Ik zweerik zweer, dat ge schandelijk onrechtvaardig zijt," kon hij eindelijk stame- len. „Ge hebt altijd het slechtste van mij ge- dacht. Het komt alles door dat vervloekte souper en het gedrang van die dronken gek- ken. Ik heb u toch bezworen, dat het niet mijn schuld was, dat ik zeer blijde was over uw onmiddellijk vertrekken van een tooneel, waarmede ik u voor geen geld ter wereld had willen beleedigen. Maar, ofschoon ik het be zworen heb twijfel ik er aan, of ge me ge- looft." „Is Uw Genade daar verwonderd over?" vroeg zij hem keel. Hij keek haar een oogenblik met Deinzende, der, stond terecht ter zake het plegen van onderscheidene kleine diefstallen door in- sluiping in eenige perceelen te Helder, waar- van de bewoners momenteel afwezig waren. Van alles was van haar gading, niets leek haar verwerpelijk. Gramophoonplaten, kip- eieren, een collier en een boodschaptasch wekten haar begeerlijkheid op, maar ook ontzag zij zich niet, zich den inhoud van een spaarpot toe te eigenen. En dat alles zonder noodzaa,k daar haar echtgenoot 38 per week verdiende. De als getuige-deskundlige gehoorde ze- nuwarts Dr. Groeneveld te Alkmaar, achtte dan ook bij haar een dwang aanwezig om die huizen binnen te diringen. In verband met deze opvatting wenschte het O. M. dan ook te beproeven wat er be- reikt kan worden met een voorw. straf en vorderde 1 jaar gev. straf voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaren. VERDUISTERING VAN EEN IN HUURKOOP VERKREGEN RIJWIEL. Dat feit werd ten laste gelegd aan den niet verschenen Jan H., te Midwoud. Verdachte had het rijwiel op afbetaling voor f 88 ge- kocht van den handelaar Vos, maar dat toen er slechts 30 op was afbetaald, verkocht aan den getuige Miendsema. Tegen verdachte, die alreeds was veroor deeld tot een voorw. straf vorderde het O. M. 4 maanden gevangenisstraf. EEN LAAKBARE GRAP. De 18-jarige Simon Joachim O., opperman te Heerhugowaard, die zich den 23sten Au gustus op het erf zijner moeder amuseerde met het schieten op vogels, had daarbij de roekeloosheid zoogenaamd voor de grap te schieten op een voorbijgaand fietser, dewelke door het schot in den arm werd geraakt en zich moest stellen onder behandeling van Dr. S'pierings. Hoewel de kogelwond weer be- hoorlijk genas, had de getroffene een gelde- lijke schade van 23 aan dokterskosten en arbeidsverzuim. Tegen verdachte, die zeide het maar voor de „flauwe kul" te hebben gedaan, werd gevorderd 30 boete of 30 dagen hechtenis, benevens toewijzing der civiele vordering. Verdachte zeide toe, de schade in termijnen te zullen voldoen, maar wat de boete betrof, hij was de eenige kostwinner zijner moeder en die zal dat geld niet kunnen missen. DIEFSTAL VAN KIPPEN, ALTHANS VAN 1 KIP. De kippenhoudcr Jan Pieter R., te Texel, werd verdacht van kippendiefstal in den nacht van 15 op 6 September te Texel ge- p'eegd ten nadeele van zekeren P. Blom. Deze miste 6 witte leghorns en 1 Rhode Is land. Deze Rhode Island-was teruggevonden in het bezit van verdachte. De leghorns wer- den echter niet herkend. De verdachte die aanvankelijk was gearresteerd, was later weer op vj'ije voeten gesteld, doch niettegen- staande dat, was mr. Kusters, als verdediger, zijn belangen blijven behartigen. Ondanks dt ontkentenis van verdachte vorderde het O. M. 4 maanden gevangenisstraf. Het O. M. vond een krachtige, htimoris- tisch getinte bestrijding van de zijde der verdedigers, die memoreerde, dal ook tijdens het voorarrest van verdachte, kippen waren gestolen Concludeerende tot vrijspraak, sub- sidiair een zeer geringe geldboete. HOOGER BEROEP VONNIS OVER- TREDING RIJWIEL- EN MOTORWET. De chauffeur Albert Willem B., uit Leeuwar- den, bevond zich op 19 Juni op de kermis te Enkhuizen, teneinde liefhebbers van een autotochtje gelegenheid te ge^en tot een goedkoop ritje, voor welk doel hij zijn oude Ford-touring beschikbaar had gesteld. Deze slechte oogen aan. Toen liet hij iets van zijn toorn blijken, maar deed het met een voor- wenasel. „Ik wilde voor den hemel, dat ik u had overgelaten aan die schelfflen, die u achter- volgden." Zij lachte hardop. „Ik zou wel willen we- ten, welken draai de komedie dan genomen had, als gij niet op uw slagwoord gekomen waart. Misschien waren mijn vervolgers dan voor de noodzakelijkheid gesteld, zelf mij te verlossen, opdat zij zich uw toorn niet op den hals zouden halen. Dat zou grappig geweest zijn. O, maar het is gAioegZij hield op met lachen. „Ik dank uw Genade voor de aangeboden voorstelling, en daar zij nutte- loos is gebleken, vertrouw ik dat uw Genade niet de moerte zal nemen om er nog een van dezelfde soort op te voeren. Heer, als ge u over iets kunt schamen, schaam u dan over de domheid van uw bedenksel." Zij keerde zich met bijna verachtelijke kort- heid van hem af, om den drager die naast haar stond, te bevelen „Neem op, Nathaniel. Laten wij verder gaan en vlug, of ik zal te laat zijn." Zij werd gehoorzaamd, en vertrok, zonder ook nog maar een enkelen blik voor den vroo- lijken Hertog van Bucks, die te verbluft, om te trachten haar tegen te houden, of zijn pro- testen te hernieuwen, met zijn hoed in de hand stond, bleek van toorn, op zijn lippen bijtend, bovenal zich bewrst, dat zij hem een masker ontrukt had, waardoor hij een voorwerp van spot was geworden en dat zijn gelaat toonde als dat van een dwaas te zijn. (Wordt vervolod.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 5