Binimenlaind
Modopraafjes van m Parisienne.
Tijdschriften
JAARWEDDEN PERSONEEL SCHOOL
VOOR BU1TENGEWOON LAGER
ONDERWIJS.
I B. en W. sehrijven in bijlage No. 136:
'Den 15den Juli j.l. stelae Uwe Vergad"-
»ng cm bericht en raad in onze handen een
adres dd. 12 juni t.v., van het Hoofdbestuur
der Vereertiging van onderwijzcrs cn Arisen,
werkzaam aan Inrichtingen voor Ondcrwijs
aan Achterliike cn Zenuwzwakke kinderen,
Iwhcudende het verzoek de jaarwedden van
bet eixkrwijzttid personeel aan dc schoo:
voor buitengewocn lager ooderwij® alhier te
will en verhoogra.
In verfcand daarmede vestiges wij Uwe
•umdachi er op, dat op grond van artikel 13
van het Kon. besluit van 22 October 1923,
Stbl 489, de jaanvedden van de hoofden en
nnderwijzers aan deze soort seholen, die voor
vast of voor een proeftijd zijn aangesteld.
"(uitsrezo"^ --rd de frflbelonderwi'zcrsl in ge
•neenten der !e klasse tenminste J 300 meer
moeten bedragen dan de wedden voor deze
tfunetionnarissen bij het gewoon lager onder-
wijs.
Bij Raadsbesluit van 25 Augustus 1921,
aewijzigd bij Raadsbesluit van 24 April
1924 (Gerreentebladen Nrs. 763 en 888) is
deze verhooging voor het hoofd en de onder-
wijzeressen aan de school voor buitengewoon
tager ondenvijs alhier vastgesteld op een be-
drag van 300. Uit de woorden „ten nrnste"
volgt de bevoegdheid van Uwe Vergadering
am dit bedrag hooger te stellen, wat blijkens
de bij het adres gevoegde bijlage in verschil-
tende andere gemeenten hetft plaats gehad
Hoewel een vergelijking met andere ge
meenten aantoont, dat het hier geldende be-
drag laag is te noemen, kunnen wij thans met
feet oog op den financieelen toestand der ge
meente geen vrijheid vinden tot eene verhoo
ging mede te werken.
Wij geven Uwe Vergadering dan ook in
©verweging op bovenvermeld adres afwijzettd
k bescnikkeni
Alsvoren.
JAARWEDDEN ONpERWIJ/F.ND
f PERSONEEL GYMNASIUM.
"B. en W. stellen na mottveering den Raad
voor te besluiten vast te stellen de navolgen-
de Verordening tot wijzigng der verordening,
regelende de aanstelling, het getal der les-
oren en de jaarwedden van het onderwijzend
personeel aan het Gymnasium te Alkmaar.
Eenig artikel.
In de verordening, regelende de aanstel-
iing, het getal der lesuren en de jaarwedden
„van het onderwijzend personeel aan het
'Gymnasium te Alkmaar, vastgesteld bij
Raadsbesluit van 10 Jum 1926. worden de
volgende wijzigingen aangebracht:
la in artike! 4, 12e lid, worden de woorden
„2 weken" veranderd in „een maand1";
So in artikel 4, 13e lid, worden de woorden
„2 achtereenvolgende weken" veranderd
in „een maand achtereen";
in artikel 15, 2e lid, worden de woorden
„het drievierde gedeelte" veranderd in
„de helft";
4-e in artikel 15, 3e lid, worden de woorden
„het einde van de derde maand na die,
waarin het overlijden plaats vond" ver
anderd in „zes weken na den datum van
het overlijden";
§o in artikei 16 worden de woorder. „14
dagen" veranderd in „cen maand".
Alsvoren.
VERKOOP VAN GROND AAN DE
JULIANA VAN STOLBERGLAAN
B. en W. schrijven in bijlage No. 138:
De „Sint Hippolytusstichting" te Delft
♦tecft dooi- middel van haar gemachtigde ver-
zocht van de gemeer.te te mogen koopen een
perceel bouwterrein, gelegen aan de Noord-
zijde van de Juliana van Stolberglaan, kada-
»traal bekend gemeente Alkmaar, sectie F nr
2559 ged., ter grootte van ongeveer 1500
M2„ tegen den prijs van 10.- per M2.
Dit perceel maakt deel uit van het in het
jrondbedriif opgenomen complex bouwterrei
een aan de Juliana van Stolberglaan en is
km gevoegde teekening.
met rood nader aangeduid op ck- bij de stuk-
De Commissie van bijstnnd voor het Grond
bedrijf kan zich met den geboden prijs veree-
nigen Daar ook wij tegen dezen veTkoop
geen bezwaar iiebben, stellen wij U voor het
volgende besluit tc nemen:
B en W. stellen den Raad voor te beslui
ten:
getter. het doof den gemachtigde van de
int Hippolvtusstichtting" te Delft, inge-
liende verzoekschrift om q.q. van de gemeen
te te mogen koopen een perceel bouwterrein,
jelegen aan de Noordzijde van de Juliana
van Stolberglaan, kadastraal bekend ge
meente Alkmaar, sectie F nr. 2559 ged., ter
groote van ongeveer 1500 M2, tegen den
ipriis van 10.— M2.
Overwegende, dat de geboden prijs aanne-
melijk is en er geen omstandlgheden zijn, die
feet wensehelijk maken, dat de gemeente de-
ten grond in eigendom behoudt; het hiervoor
'omschreven bouwterein aan de „Sint Hippoly-
jtusstichting" te Delft te verkoopen voor den
'prijs van f 10.per M2. en order nader
Wngegeven vcorwaarden.
Alsvoren.
f TOEGANGSWEGEN NAAR HET
SPOORWEGSTATION.
In bijlage No. 139 schrijven B. en W.:
De' Directie van de Nederiandsche Spoor-
(jregen verzocht B. en W. den Raad voor te
•tell en, het aan de firma Gebr. Heed verhuur-
jde terrein aan het beheer der gemeente te ont-
♦'ekken.
In verband daarmede stellen B. en W. voor
te besluiten een nieuwe overeenkomst aan te
iffsan tot aanvulling' der overeenkomst d.d.
November 1875, gesioten tusschen den eerst-
/aanwezer.den Ingenieur bij de Staatsspoor-
i.wegen te Amsterdam eenerzijds en de ge-
Wieente Akmaar anderzijds, betreffende Set
in beheer en onderhoud aan de gemeente Alk-
;tsaar overgedragen van de beide toegangs-
,*»gen naar het Spoorwegstation aldaar.
l Alsvoren
ST. NICOLAASMARKT.
v In bijlage No. 140 schrijven B. en W. aan
der Raad:
In Uwe zitting van 16 September j.l., werd
cm bericht en raad in handen van ons Col-
gesteld een adres van het bestuur van
den Bond van Alkmaarsche Marktkooplieden
•verzoekende dc St. Nicolaasmarkt te ver-
plaatsen naai- de Laat.
Omtrent dat verzoek hebben wij het advies
ingnwonnwi vm de Cocnmiseie van bijsUMKi
voor het Marktwezen, Bedoelde Commissie
komt ten slotte, op grond van de te harer ken-
nis gebrachte zienswijze der middenstands-
vereenigingen, tot de conclusie, dat het in het
algerneen bclang niet gewenscht is, gunsttg
op het verzoekschrift te beschikken.
De meerderheid van ons College is tot de-
zelfde slotsom gekomen. Zij mecnt, dat een
plein zich voor een markt altijd beter leent
dan een straat en dat het niet juist zou zijn,
een drukken verkesrsweg als de Laat als
mraktterrein aan te wijzen nu de gemeente
over een eveneens gunstig gelegen open ter
rein, als het Hofplein, <fe beschikking heeft.
Heeft de markt levensvatbaarheid, dan zal
het Hofplein, naar de meerderheid meent,
voor de verdcre ontwikkeling van de markt
geen beletsel vormen. En uit verkeersoogpunt
verdieni naar iiaar meening de tegenwoordi-
ge regeling de voorkeur boven wat thans ge-
vraagd wordt.
Zij geeft U dan ook in overweging, op het
bovenaangehaalde verzoek afwijzend te be
schikken.
DeSecretaris las o.a. adressen van
de bewonens van de Magdalenenstraat voor.
De heer Westerhof was een minder-
heid in het college, dat zich op het alge-
meen belang had beroepen, doch niet juist
had aangegeven wat het algemeen belang
was.
Aanvankelijk had spr. gedacht dat de
Laatwinkeliers bezwaar hadden.
Deze houden echter gaarne de Zaierdag-
avondmarkt omdat zij ondervinden dat daar
waar het volk is ds nering is. De Laatbewo-
ners hebben ook geen bezwaar tegen inwil-
liging van het verzoek van de kooplieden,
die met St. Nicolaas gaarne een paar cen
tra verdienen en ondervonden, dat in den
winter het Hof minder voor avondmarkt ge-
schikt is. Spr. vroeg den raad de kleine men-
schen tegemoet te komen.
De heer Ringers was op de Laar
gaan informeeren. Hij vernam daar van ver-
schillende personen dat men niet wist hoe
het adres van de Laatbewoners was ingeko-
men.
Het bestuur had gehandeld zonder belang-
hebbenden te erkennen.
Spr. wilde de traditie niet breken en de St.
Nicolaasmarkt op het Hof houden.
De heer G o v e r s betoogde, dat het op
de Laat zeer druk is. Spr. oordeeide, dat het
aanbeveling verdiende de markt op het Hof
te laten
De heer P1 e v i e r vond, dat er niets
tegen was om het verzoek van de menschen in
te willigen.
De heer Thorns en herinnerde aan de
behandeling van de Zaterdagavondmarkt,
waarvan hij een voorstander was. Voor de
St Nicolaasmarkt sloot spr: zich aan bij de
befoogen van de heeren Ringers en Govers.
Tenten en kramen zijn op de Laat niet zoo
gewenscht, dat leert's raads beslissing inrake
de kermis.
(De zttting duurt voort).
HET BfJKANTOOR DER INTER
NATIONALE TRANSPORTARBEIDERS
TE ROME.
Op vragen van het lid van de Eerste Ka-
mer. den heer Moltmaker:
Is het den minister bekend, dat in den
nacht van 31 October op 1 November door
gewapende fascisten het bijkantoor der Inter
nationale Transportarbeiders Federatie, ge-
vestigd te Rome, in de Via Crescratio no. S3,
geheel is verwoest?
Is het den minister bekend, dat het gevolg
hiervan is, dat de bezittingen eener in Hol
land gevestigde organisatie, waarvan het
bureau alleen uit Hollanders bestaat. zijn
vernietigd en het tunctionneeren der te Rome
gevestigde onderafdeelingen niet wel moge*
lijt is, wanneer geen afdoende maatregelen
ter liescherming worden getroffen?
Is de minister bereid een ernstig onderzoek
naar het gei'nerimineerde feit te aoen plaats
vinden en, indien de juistheid er van komt
vast te staan, de Italiaansdic regeering haar
verontschuldiging over het gebeurde te vra
gen, schadevergoeding te eischen en tevens
de zekerheid te verlangen, dat in de toekomst
geen enkei beletsel aan den arbeid van het
bureau in den weg zal worden gelegd?
heeft de minister van buitenlanasche za-
ken geantwoord:
Van hetgeen met het te Rome gevestigde
bijkantoor der Internationale Transportar
beiders Federatie zou zijn geschied, is der re
geering bekend hetgeen berichten in dagbla-
den daaromtrent hebben medegedeeld Van
schade, aan Nederiandsche belangen toege-
bracht, is niets gefoleken en voor het instellen
van een onderzoek bestaat voor de Nederland
sche regeering geen aanleiding.
EXPLOIT ATI E VAN LIEFDADIGHEID.
Het Gerechtshof te 's Gravenhage za!
Woensciag 15 LXcember in hooger beroep be-
handelen de zaak tegen V., die in eerste in-
stantie door de rechtbank te Rotterdam we-
gens verduistering van gelden, mgezameld
voor leniging van den nood in de Drentsche
veenstreken, is veroordeeld tot 1 jaar gevan-
genisstraf, met aftrek van drie maanden
voorloopige hechtenis.
JAN STEEN-BPIEFKAARTEN.
De Nederiandsche Bond tot Kinderbescher-
ming geeft uit een reeks van zes prentbrief-
kaarten, afbeeldingen van kinderen uit schil-
derijen van Jan Steenl Deze kaarten worden
verkocht ten bate van den arbeid voor het
hulp- en beschermmg behoevende kind, de
opbrengst wordt gevoegd bij die van de wel-
dadigheklspostzegeIs De kaarten zijn ver-
kriigbaar bij de corrrite s voor de weldadig-
hcidspiTstzegels, die, gelijk men weet, in ver-
schihende plaatsen in de hal van het hoofd-
postkantoor weldadrgheidspostzegels en Jan
Steen-briefkaarten verkoopen.
De pri;s van de serie in couvert bedraagt
35 cent, koopt men de kaarten met welda-Jig-
heidspostzegels beplakt. dan betaalt men
voor de zes kaarten slechts 25 cents, ver-
hoogd met het bedrag aan postzegels.
De serie bevat de voigendc kaarten
1. Vrouw, die ten tongen uit een beker laat
drirrken (uit: „De Herbergtuin"); 2. Jan
Steen, teekentes gevende aar. dochter en
zoon; 3. Twee kkine kinderen. waarvan het
een pap vcen aan het andere (uit .Sater en
boer"); 4. Schoolmeester en leerling (wit ,.De
School'5 Schenker luii ,.So© gewoanen
verteert"); 6. Teekont*
TUB ILEUM VAN DEN BERGH'S
FABRIEKEN.
Men verzoetct ons melding te maken van
een programma van de huldiging var. vele
leden van het personeel van de N V Van den
Bergh's fabrie'ken te Rotterdam, die dit jaar
25 of meer jaren in dienst waren. Ditmaal
betrof het 17 personen, waaronder 2 dames,
die hun 1214-jarig jubileum vierden.
Het woord werd o.a. cjevoerd door een
der directeuren van de Vennootschap, den
heer 2. de Kadt die o.m. op het ieit wees,
dat het aantal oud-jubilarissen, dat nog in
dienst is, reeas tot 272 is opgeklommen. Als
biizondere attentie tegenover een doofstom-
men boelcbinder, werd het gesprokene steno-
grafisch opgenomen en door een typiste uit-
gewerkt, zoodat hij op deze manier de spre-
kers kon volgen.
Aan de jubilarissen werden namens de
direcrrice en het personeel verschillende ge-
schenken aan geboden, waama met het feest-
programma een aanvang werd gemaakt.
OPLEIDING ONDEROFFICIER
LICHTING 1927.
Bij AtinisteriSele beschikking is is het n.v.
hepaald: Voor zooveel bctreft de INFAN-
TERIE en het REGIMENT WIELRIJ-
DERS, wordt bij de Iste en 2de ploeg samen
van elk regiment 2/3 gedeelte, en bij de 3de
ploeg 1/3 gedeelte van het geheele getal der
bij het regiment voor opleiding tot onderoffi-
cier aangewezenen ingedeeld. Bij de toewij-
zing moot in acht worden genomen, dat voor
de 3d'e ploeg GEEN VOORGEOEFENDEN
mogen worden bestemd; dezen worden uit-
sluitend ingedeeld bij de 2de ploeg (inlijving
2 6 Mei 1927).
„Noord-Hollandgeeft deze week era ar
tikel over ea een foto van den heer H S.
Eriks, burgemeester van Petten, de in finan
cieelen nood verkeesende gemeente.
Een kiek var. den nieuwen auto ten dien-
ste van de Alkmaarsche brandweer is even
eens opgenomen. Van de overige platen ver-
meldden wij een serie kieken van het huwe-
lijk van den Belgischen kroonprims, een foto
van hei ongeval aan den Twuijverweg,
waarbij de heer Kl. Slot het levra verloot
Voorts zijn er veel tekst en de gewone ru-
brieken.
Uit Rvisland.
RYKOF OVER DEN ECONOMISCHEN
TOESTAND VAN RUSLAND.
(Nadruk verboden).
I> voorzitter van den raad van voiks-
oommissarissen, due het Russische minister-
president, heeft op de XVde conferratie van
de bolsjewistische partij een uitvoereige re-
devcering gehouden over den economischen
toestand van de Sovjet-Unie en de vooruit-
zich'ra van de industrialisatiie, die de bol-
sjewiki willen doorvocren. Wij willen nu in
het kort den inhoud van deze redevoering
uiteenzetten. Ryhof is een overtuigd voor-
stander van het tegrawoordige regime, een
kalm en eerlijk man, en hij onderscheidt zich
zeer gunstig van den avonturier Stalin, die
nu de macht in de Sovjet-Unie aan zich
heeft getrokken. D>? redevoering van Rykof
onderscheidt zich van de overige oratori-
sche oefeningen van de leden van de confe
rratie door naar oprechtheid, door de afwe-
zigheid van opgeschroefde phrasen die al
leen gebezigd worden om bij de communis-
tische massa succes te hebben.
Rykof erkrade, dat de genationaliseerd;
industrie een zeer moeilifken tijd doormaak-
te en dat de industrialisatie de eenige troef
van de sovjet-regeering is. Om de indu
strialisatie door te voeren zijn echter gewel-
dige bedragen noodig, die het land niet kan
verschaffen Waar deze kapitalen vand3an te
halra? Er zijn bolsjcwiki, die op deze
vraag antwoorden: ,,Druk maar nieuwe
bankbiljetten". Rykof begrijpt de dwaaa-
heid van dezen raad en daarom verklaarde
hij nadrukkelijk, dat deze weg buitengesloten
is. Trouwens. de sovjet-regeering heeft dit
jaar aan den lijve onden'onoen, tot weike m-
aangraame gevolgen het drukken van bank
biljetten, die onvoldoradc gedekt zijn, kan
leiden. Deze op kunstmatige wijze geschapen
„rijkdommra", leiden tot een etijging van de
prijzen, tot cen waardevermindenrg van het
geld, hetgeen de ontevredenheid van het volk
vergroot.
Er is dus slechts era middel: de winst van
de Industrie. Zooals bekend, heeft de bolsje-
witische staat de geheele groote Industrie
genationaliseerd; voor de revolutie leverdm
ciezc fabrieken veel winst op, maar hoe groot
is de winst cruder het bolsjewistische r^ime?
Rykof moest erkennen, dat hij op deze vraag
geen afdoend antwoord kan vinden, wijl de
vcrscnilicnde sevjet-sfatistieken verschillen
de cijfers geven; zoo bijv. beweert de Hooge
Raad voor de volkshuishouding, dat de ge-
natinnaliseerde industrie in het bockvaar
1923/26 ten winst van 474 mtKioen roebel
heeft behaald, terwijl het volkscommissa-
riaat van financicn deze winst op 600 mil-
lioen rocbel schat. Het is duideliik, dat coder
dbrgelijke omstandighedra de vaststelling
van de winst veel mocilijkhcden on!evert,
Volgens de cfficieeie mcdedeelingen van het
vdlkscommiseariaat van financmti heeft de
Staat in de laatste 3 jaar aan de industrie
1300 millioer. rcebel besteed, terwijl de schat-
kist in di? 3 jaar van de industrie slechts een
bedrag van 567.3 millioen rcebel heeft onf-
vangra De Irzer ziet mis, dat de winst''
van de genationaliseerde industrie iets zeer
problemarisch is.
Een ander middel zijn de spaarpenningen
van. de bevolking. Ook hier moest editor
Rykof toege-.ra, dat de toestand zeer slecht
is. Hij zevde o.a. het volgende: „Het czaris-
tische regime herft in dit or)zicht veel meer
kunnen presteeren dan wij. fn den loop van
het berk jaar 1925 26 zijn er in het geheel
aan de spaarkassen van den staat toever
houwd pirn. 90 millioen roebel. Dat is
slechts 6 van hetgeen in 1914, voor den
oorlcg dus, de bevolking aan de rijksspaar
fcas heeft toevertrouwd". De inlagen bedra
gen dus nu slechts 6 0/0 van de inlagen on-
der het czarismc! Dit is het gevolg van het
zeer geringe wrtrouwen van de bevolking
in de crcdietwaardigheid van de sovjet-re-
■Teering. Goder het czariatische regime be-
hoord'en 28 van de inlagen aan de boe
ren; nu echter skchtt 2,4 Dit beteekeni,
ckt de everweldigeade meerderhskl van dc.
bevolking, geen vdrtrouwen in de regeering
stelt. De vraag, waar het milliard roebel,
dat nu noodig is om de industrialisatie dooi
te voeren, gehaald moet worden, blijft dus
onbeantwoord. eD eenige uitweg zou een lee
ning m het buitenland zijn, geen crcdieten,
maar een leening en een groote leening,
maar de kans, dat de sovjet-regeering in het
buitenland een leening zou kunnen opnemen,
is ater gering.
Maar laten wij aannemen. dat de sovjet-
regeering een dergelijke leening wel zal we-
ten te krijgen, dat dus de financieele kant
van het vraagstuk zal geregeld kunnen wor
den, dan rijst de vraag: zijn dc bolsjewiki
wel in staat den opbouw van het land te lei
den?
Rykof verklaarde, dat hij de wijze waar-
op de sovjets den opbouw' leiden, met open
oogen wil onderzoeken en hij oracht ver
schillende voorbeelden van de wijze, hoe de
opbouw plaats vindt. Wij ontleenen een paar
voorbeelden aan de vele, die Rykof heelt go
noemd. De sovjet-regeering heeft besCoten
eeei eigen industrie van loodwit in te rich
ten; er werd:n 3 fabrieken gebouwd: te Pe
tersburg. te Rostof en te Jaroslafli, maar de
bouwers hebben zich niet afgevraagd of de
nieuwe industrie in Rusland voldoendc
grondstoffen ter hewer king zal vindew. Het
blc-ek, dat er te weinig grondstoffen waren,
zoodat een gedeelte van de gebouwen moest
gcsloten blijven, terwijl de overige inrichtin
gen slechts voor 50 -60 van haar eapa-
citeii weiten. Hut resullaat is, dat een in
dustrie, die bij goede organisatie winst zou
kunnen opleveren, nu met verlies werkt. Ecu
ander voorbeeld. Te Taganrog bestond era
uitstekend geoutilleerde leerlooierij met een
zeer gioote capaciteit Dit wckte de jaloezie
e Moakou en in de hoofdstad werd era
nieuwe groote leerlooierij opgericht, die veei
geld heeft gekoet. Het Week echter, daf er
niet genoeg huiden zijn voor twee zulke
Soote fabrieken; nu moet een van de twee
orieken gcsloten worden. Dergelijke voor
beelden zijn er, naar Ryhof verzekert, bij de
vleet.
Rykof moest dan ook erkennen, dat de sov
jet-mannen tot niets in staat zifn, dat zij niet
geschikt zijn voor den arbeid, dien zij nu
mceren doen. Rykof formuleert dit als volgt:
„Onze techniscne achterlijkheid openbaart
zich in alle takken van het eronomische le-
ven. Er waren vele gevallen, dat wij in het
buitenland machines bestelden, die reeds
lang \«eroudcrd waren. Wij zijn vaak niet in
staat spccificaties op te maken, ontwerper.
te vervaardigen. wii kunnen zelfs de machi
nes, die wij uit het buitenland invoeren, nlel
bedienen. W ii zijn niet in staat een min of
moer bruikbare electTische turbine te bou-
wenRvkof ging in dezen geest nog
yoort en de bolsjewiki moesten van het hoofd
hunner regeering nog veel zeer cnaangena-
me dingen aanhooren,
De bolsjewiki zelf zijn dus voor den op
bouw een zeer weinig geschikt element, zoo
dat het werk niet door hen, maar door de
niet-bolsjewistische deskundigen, die in
dienst van de sovjet regeering zijn getreden,
zal moeten gedaan worden. Worden deze
deskundigen echter in staat gesteld hun werk
te doen Uit de redevoering van Rykof blijkt,
dat ook dit niet het geval is. De voorzitter
van de regeering vertelde, dat de ingeni-
curs, die aan het hoofd van de bedrijven zijn
gesteld, voortdunend op mceilijkheden stui-
ten, die het gevolg zijn van het Ixilajewisti-
sche regimeDe bolsjevostische overheid
maakt het leven aan deze deskundigen on-
dragelijk, met het gevolg, dat de beste kraeh
ten vluchtra, terwijl de opbouw veel schade
ondervindt. De toestand is voor die inge-
nieurs, directeuren van groote bedrijven enz.
zoo ondragelijk. dat hun z,enuwen niet te
gen die moeilijkheclra bestand zijn'. En na
cpeomming van al deze omstandighedra stel-
de Rykof de volgende waag: ^Kan men bij
een dergelijk systeem er zeker van zijn, dat
de 1,050,000,000 rcebel, die voor de industra-
lisatic beschikbaar zullcn gesteld worden,
op een doelmatige wijze uitgcgeven zullen
werden?" En Rykof antwoordde op zijn
vraag: „Naar mijn meening bestaat deze
zekerheid niet."
Rykof was wanhopig ova- de vooruitzich-
ten, die de tafereelra, weike hij zelf had ont-
worpen, voor hem opendvn. Zoo sprak geen
tegenstander van de bolsjewiki, geen bour
geois, maar een van de leiders van de com-
munistm, het hoofd van de sovjet-regeering
en uit den bijval, dien zijn redevoering oogst-
te, kon men zien, dat deze troostelooze gv-
dachtcn door zeer velen gedeeld worden. Is
era scherpere veroordeeling van het boCsje-
wistische regime denkbaar?
Dr. BORIS RAFTSCHINSKY.
(Nadruk verboden).
Parijs, begin November.
fiCe n'est pas tant le chiffon en lui-nteme,
que 1'esprit du chiffon, qu'il faut saisir" be-
greep de Balzac al toen hij zijn „Trait£ de
la vie elegante" schreef. Lloe weinig Hol-
landsche vrouwtjes hebben ,,1'esprit du chif
fon", dacht ik, toen ik onlangs in Holland
was en wat is het prettig voor de omge-
ving en vooral economisch voor haar zelf
als een vrouw die deugd bezit. Gelukkig is
het een eigenscflap, die kan aangekweekt
worden cn met wat raad en goeden wil kan
elke Hollandsche vrouw leeren om met een-
voudiger middelen eleganter te zijn. Maar
dan moet zij bij het begin beginnen, dat is
tegenwoordig het corset en de bustehouder,
beide onontbeerlijk onder dunne soepele stof-
fen. De slanke Parisienne draagt nog weinig
het zware harnas, dat bestaat uit een elastie-
ken buikband en een lang overcorse van ka-
toen of zijden dnmasse; zij blijft bij haar
breede cemture (40 c.M. hoog) van rose
elastiek, zonder veters, of aan weerszijden
een klein stukje geregen; twee paar iarretel-
les, om het afzakken der kousen te beletten
De kousen worden aangetrokken met het
naadje precies van achteren en als er een
steek gevallen is in een zijden kous, dan >s
die opgenomen en de ladder is niet bijge-
naald. Een vrouw, die geen tijd of geen geld
heeft om teere kleeren heel te houden, kieze
stevigcr weefsel dus g«n zijden kousen.
De bustehouder is van fijn tricot: fil of zijde
oi gevormd van gevlochten of naast elkaar
genaaide lintjes Is het heU koud, dan dra-
gen we een naillot van dunne wol, vooral
geen dikke, wijde onderpakken, want de
pleoien zijn door het diuute jHfkjc te zieUj ob
onder diKke janonnen is geen zwaar onder-
goed noodig. Practisch zijn de gecombineer
de dessous: hemd met rokie J.combine^on"
waaronder we een broekje dragen, mei
elastiek in de taille of een boord, zooals heel
vroeger; de sluiting is dan onzij het knoop-
ies. Of we vereenigen hemd en broek tot een
kleedingstuk, ..chemise enveloppe"; 't onder-
stuk is iets wijder dan een hemd, heeft rim-
pels of plooien op zij, en een flapje van voor
naar achter vormt het broekje van de „enve-
loppe". We dragen ook nog wel de „prr re",
d. i. hemd en broek apart, maar bij elkaar
pa9scnd en waarbij eigenlijk ook nog de
nachtjapon hoort om een compleet stel te ma
ken. Zelden heeft de Parijsche vrouw meer-
dere parures van een soort. Ze heeft ze van
wit batist, van rose cr£pe de chine, van voile
triple, van zijden tricot, van toile-de-soie. Ze
heeft ze ook van katoen of van tricot-de-fil of
katoenen voile, die ze kiest of maakt naar
haar beurs. De elegante „dessous" zijn nt
van crSpe de chine, -net een kant (rosaline oi
doorgestopte fijne tulle) boven- en onderaan.
Die kant is geschulpt of gepunt, sons met
h£el lange punten en wordt met de cordon-
neersteek aan de crCpe de chine of de fijne
linon gehandwerkt. „Jours" zijn op den ach-
tergrond geraakt, worden voor eenvoudiger
onaergoed gebruikt, en op de machine of uit
de hand gemaakt. Een ajour-zoom is altijd
keurig, gemeene kant is altijd ordinair.
Nachfjaponnen lijken niet meer ..chemises
de nuit", maar zijn „robes de nr.it", gewor-
den, ze hebben het model van de robe-chemi-
sier, een plastron dus met omgeslagen revers
en kraagje, een paar plooien op de heupen.
Ze zijn mecstal van gekleurde toile-de-soie of
chrepe de chine. Er zijn er ook wel met een
groot kanten stuk en heelemaal geplisseerd.
Ik heb al wel eens verteld, dat we de pyja-
ma alleen maar als neglige dragen, inplaats
van een peignoir dus en niet als ..toilette de
nuit". Hij is van het eenvoudigste tot het
mcest geraffineerde model, gelnspireerd op
de flanellen pyjama's met katoen brande-
bourgs of op de exotische costumes van sul-
tanes en haremvrouwen, van satijn en flu-
weel. Het midden, „le juste milieu", vormt
dunkt mij een pyjama van dor.ker-blauwe
toile-de-soie, de broek recht, het jasje, ge-
voerd met witte toile-de-soie, waarvan ook de
tot onderaan vallende revers zijn, openval-
lend over een witte blouse-chemisier, met
smal blauw dasje aan het liggend° kraagje,
COLINE.
HISTORISCHE ANECDOTEN.
In vroeger tijden begreep men in Frank-
rijk alle suikerwerken onder den naam van
Epices; en daar men ze algemeen als presen-
ten beschouwde, die uit beleefdheici of galan-
terie werden geoffreerd, zag men niets erin.
ze aan de grootste heeren, van wie men cea
gunst verWachtte, cadeau te doen. Sterker:
de pleiters, die hun processen gewonnen had
den, verzuimden niet hun reenters suikertjes
aan te bieden, zonder maar eenigszins te den-
ken dat hierdoor de vrije rechtspraak of dc
wetten in het gedrang kwamen.
Maar begeerheid en gierigheid wisten be-
trekkelijk spoedig deze gewoonte te hervor-
men tot een zeer slechte en gevaarlijke Ss
dert den tijd van den H. Lodewijk moesten de
suikertjes binnen zekere grenzen gehouden
worden, daar sommige reenters er niet tegen
opzagen groote hoeveelheden zoo niet ft
eischen dan toch langs cen beminnelijken om-
weg te bemachtigen. Lodewijk vaardigde
dan ook een ordonnantie uit, waarbij den
rechters verboden werd meer dan 10 sols bon
bons per week aan te neraen. Philips de
Schoone bepaalde't getal suikertjes dat ze in
hun huisgezinnen zonder cverdaad en verspi'-
ling per ciag konden verorberen. Weldra von-
den de rechters't wel zoo gemakkelijk om i?
plaats van pakken bonbons geld aan te ne
men. In 1369 moesten zij ecliter bij rekwes'
verlof hebben, geld in plaats van bonbons te
ontvangen: maar gedurende den geheelen
loop der XVe eeuw was er geen kwesvie meer
van suikerwerken, maar kwam alleen geld in
de plaats. Men kan nog uit de registers var
het parlement in die dagen zien, dat de rech
ters dit geld van te voren eischten: de pleiters
moesten vo6r hun pleidooi te beginnen di
waarde der suikerwerken op de red thank de-
poneeren en deze slechte gewoonte is i*
Frankrijk gehandhaafd gtbleven tot aan dc
revolutie.
Ludwig Devrirat soeelde in het stuk „De
geadelde koopman" de hooldrol, even mees-
telijk als altijd, maar werd, tengevolge var
kabalen, telkens als hij van 't tooneel ging
door het kwajongrasachtige publiek uitgefl'o-
ten. Toch speelde hij door E.ndelijk kwam er
een tooneel, dat hij met den hofmeester
twistte en toen hij op't einde daarvan weder
het gefluit onder het publiek hoorde, greet
hij den hofmeeser in de borst en zeide:
Die schelm denkt ook aan niets. Hij kan
maar zoo bedaard in het heele huis hoore?
piepen en zorgt niet eens voor rattenkruit!
Een schaterend gelach volgde op deze woor
den en de tooneelspeler werd met daverende
toejuichingra teruggeroepen.
Jay Gould, de Amerikaansche spoorweg-
koning, kocht era courant van een kranten-
jongen met era vuil gezicht Hij gaf den jon-
gen het dubbele van wat dc krant kostte en
zei:
Koop er zeep voot en wasch ie gezicht
De knaap, trotsch al9 elke Bostooner, gaf
Gould het geld dat hij te t«1 betaald had
terug en zei;
Ho,i ie geld zelf cn koop er cen boek
veer «spr tip. weiievendhod.
De Pruisisehe minister Bitter was een groot
liefhebber van muriek. Eens op zijn reizen,
hield hij zich een paar dagen op in het stadjc
Landshut en maakte van daar uit een paai
tochjes in de fraaie omgeving. Het rijtuig hie'd
stil voor een landelijke herberg. opdat de reU
zigers eenige ververschingen konden gebruiken.
De minister vond de gelagkamer geheel gevuld
met jonge boeren en boerinncn om een dansje
te maken. Maar hoe te dansen? De muziek
bleek weg te zijn gebleven. De minister ziet de
piano staan en voelt opeens een onweer*
staanbaren lust in zich opkomen om zelf een
dansje te spelen, tot niet gering vermaak der
dansgrage jeugd. Dc herbergier was met dit
spel niet weinig ingenomen en begaf zich naar
den vreemdeling.
U bent zeker kapelmecster, miir.heer,
vroeg hij.
Neen. beste vriend, thuis spee! ik slechts
tweede viool.
