AlKmaarsche Courant
Een speelbal der fortuin.
Donderdag ^5 November.
Sfadsnieuws
FKl'ILLKTON.
No. 278. 1926
Hontlaro Acht en Twintigsfe 'aargang.
EEN LEZING OVER SURINAME.
Voor een zeer druk bezochte bijeenkoms*
heetf gisteravond de heer W. de Cock Bu
ning, van 's-Gravenhage, in het Landbouw-
huis ecu lezing gehouden over Suriname.
De heer de Cock Buning is kortgeleden
teruggekeerd van een reis naar dat land,
waar hij onderzocht heeft de mogelijkheid
van een groeiend handelsverkeer tusschen
moederland ui kolonie.
De heer S. W. A r n t z, voorzitter van de
Kamer van Koophandel, sprak een kort ope
n.ngswoord, mededeelende, dat de heer de
Cock Buning voor de Vereeniging van Ka
mers van Koophandel naar Suriname ge-
weest is en een lijvig rapport daarover heeft
uitgebracht, doch bereid was gevonden dit
rapport mondeling toe te lichten.
De heei»de Cock Buning, hierna
aan het woord komende, zeide dat hij wat
meer bekendheid wilde geven aan den rnhoud
van het rapport, omdat Suriname een ge-
west is, dat zeer misdeeld is.
't Was spr. een genoegen zoo'n groot ge-
hoor in Alkmaar te vinden. Hij ri ""H.
H. B. S.-er van Alkmaar en daarcm doc. net
hem plezier in deze stad zijn lezing te kun-
ncn houden.
ftitir, waaraan door verschillende 2'iekten de
genadeslag is gebracht. De plantages, die er
nog zijn, hebben te kampen met financieele
moeilijkheden orn het bedrijf op winstgevende
wijze voort te zetten.
Toeo de slaven weggingen van Suriname
moesten er nieuwe arbeidskrachten worden
ingevoerd en in 1880 bemoeide de regeering
zich met den aanvoer van die werkkrachten
door een inunigratie-bureau op te richteu
Voornamelijk werden Britsch-Indiers inge
voerd, maar het werd niet met voldoende
kracht aangepakt. Dit moge tevens blijken
uit het feit, dat in Britsch-Guyana driemaal
zooveel menschen wonen als in Nederlandsch
uuyana en deze laatsten kunnen de kosten
van bestuur niet opbrengen. Feitelijk telt
Nederlandsch-Guyana maar 115.000 in wo
ners, al zijn er dan nog Boschnegers en In-
dianen, die .echter, in dit licht bezien, niet
meetellen. Er zijn dus zeer weinig inwoners,
gezien het feit, dat Nederlandsch-Guyana
4'A maal zoo groot is als Nederland.
Het bestuurs-apparaat is zeer kostbaaT
zeide spr., en daarom moesten er ook veel
meer inwoners zijn. Op het oogenblik kost
Suriname aan Nederland heel veel geld. Het
subsidie alleen bedraagt pi.m. 2 A millioen
per jaar, ongerekend nog kosten voor leger
salaris van den gcuverneur-generaal enz
Als de immigratie krachtiger was aangepakt,
zou men nu niet voor zoo groote kosten
staan. iDt wijst dus uit, dat er meer bevol-
king moet zijn, veel meer inwoners, die lang-
zamerhand belastingbetalers moeten worden
Het is inderdaad gewenscht, dat de groot
Inndbouw weer op veel hooger peil komt.
toch daarnaast is er ook de klein-landbouw.
Spr. zette aan de hand van verschillende
gegevens uiteen, hoe men dezcn kCein-land
Spr. wilde antwoord geven op de vragen: bouw tot grocter ontwikkeling kan brengen.
lo. Wat de oorzaken zijn van het verval van
Suriname en 2o. Hoe Suriname weer
op te
ten.
Wat de eerste vraag betreft, diende spr.
een korte geschiedenis te geven van den
groot-landbouw in Suriname.
De eerste bezitters van dit land waren de
Spanjaarden, die daar veel rijkdom dachtcn
tevinden, doch er enkel ziekte aantroffen
Zij lieten het daarom spoedig aan hun op-
volgers, de Engelschen. Dit was omstreeks
1650.
Hij deed verder uitkomen, dat Britsch-Indie
door een krachtiger regeering in een veel
gunstiger pcsitie verkcert.
Er moeten middelcn en geld gevonden
worden, om de velden, die door de Aziatische
landbouwers worden bewerkt, voldoende te
irrigeeren. Dan zal men eens zoo ver komen
dat deze Aziaten belastingbetalers worden,
zoodat dan groote onkosten voor het moeder
land uitgesloten zijn.
Een ander punt, dat de aandaoht moet heb
ben is de hygienische verzorging van de be-
Spr. schetste daarop de komst van de plan volking. Spr. zeide, dat een zeer groot deel
ters onder lord Willeby. Dit was het ontstaan van die bevolkmg lijdt aan mijnworm, die na
van den groot-landbouw. Er waren toen ±'"J
planters en negerslaven. Verder de geschie-
den's nagaande, zeide spr., dat Suriname
la. -czit werd met het ontstaan van de Ba-
taaische republiek.
Omstreeks 1751 leefden de planters er op
los en verloren zij alien ernst voor hun be
drijf en vroegen zij hypotheken op hun
plantages. Geweldige bedragen werden op-
genomen.
In 1790 ongeveer kwam er een geweldige
hausse in de koffie en toen kwam weer het
vetrouwen en de vcorschotten, die spoedig
gewcigerd waren, werden nu wel weer gege-
vcn en zoo stond er b.v. op een zeker mo
ment 50 mihioen gulden uit in Suriname
Toen was het uit en executies enz. waren aan
de orde van den dag, toen het bleek, dat er
te veel voorschot gegeven was, zelfs aan
plantages, die niet eens bestonden!
Verder zette spr. uiteen, dat de ondeme-
mingen wel groot in aantal waren, doch zij
produceerden weinig, omdat ze stuk vooi
stuk te klein waren. Tegenwoordig produ
ceeren veel minder ondememingcn veel
meer suiker.
Omstreeks 1814, toen de Engelschen van
Surname trokken, begon de handel weer op
te.leven, doch toen werd er weer grcote be-
roering gewekt door de actie voor de afschaf-
fing van den slavenhandel. Daarna gingen
landbouw en handel weer achteruit en weer
hadden er vele executoriale verkoopingen
plaats.
Spr. schetste daarop de gevolgen van het
besiuit om den slavenhandel af te schaffen
doch met de bepaling, dat de slaven nog 10
jarcn onder staatstoezicht op de plantages
moesten werken. Dit besiuit wierp zijn scha-
duw vooruit. De slaven werden op een
verschrikkelijke wijze uitgebuit.
Na 1750, zeide spr., resumeerende, mag er
van een bloeiend tijdperk in Suriname niet
meer gesproken worden. De geschiedenis
peft dus antwoord op de vraag, hoe het
komt, dat een gewest, dat eerst zoo winstge-
vend was, zoo is achteruit gegaan. Niet de
landerijen zelf hebben gefaald, doch de men
schen die de plantages bezaten.
't Gevolrr is eeweest. Hat mp
Gevolg is gewcest, dat men zich af-
wendde van Suriname en zich richtte tot
Oost-Indie.
Van de producten, die nog verbouwd wer
den, bleven over de suiker en de cacao. In
suiker heeft men nog vier groote ondernemin-
gen, waarvan die van de Nederlandsche Han-
delmaatschappij de grootste is.
Spr. schetste de misere met de cacao-cul-
Naar het Engelsch van Rafael Sabalim.
Geautoriseerde vertaling van A. T.
49
i oen zij eindelijk scheiden, waartoe de dra
pers gedwongen waren, omdat zij om zevet.
uur weer op hun post moesten zijn, was het
met overvloedige betuigingen van vriend-
schap van de zijde van Holies. Hij zei, dat
hij hen gauw weer zou komen opzoeken. Zij
waren mannen naar zijn hart, verzekerde hij
hun. Zij beantwoordden dit compliment met
yuut en toen zij terug gingen naar den
schouwburg lacnten zij niet weinig over de
kale ijdelheid van dien dommen vent, en om
hun eigen geestigheid en knapheid, hem zoo
voor den gek te houden.
Hun vrooliikheid zou misschien overgegaan
zijn, als zij den slimmen glimlach om de lip-
pen van dien dommen vent gezien hadden,
toen hij het tooneel van hun vroolijke ontmoe-
ting verliet
Den volgenden avond Zaterdagavond
- zag men hem daar weder, ongeveer op
hetzelfde uur, luidruchtig begroet door de
dragers van juffrouw Farquharson op een
manier, waarin onbeschaamdheid met spot-
lust vermengd was." -
verloop van tijd de werkkracht van de lijders
vermindert tot op 2/3 van het normale, zoo
dat zij ten slotte niet meer kunnen werken en
afzakken naar Paramaribo, dat toch al zoo
veel armlastigen heeft. Voorts zijn er nog
vele andere ziekten, al even sloopend en de-
primfeerend. Wel doet onze regeering iets voor
gezondheid en hygiene, doch lang niet ge-
noeg.
Tenslotte deed spr. nog verschillende me-
dedeelingen omtrent den handel van Surina
me, daarbij enkele cijfers noemende Wij tee-
kenen hierbij aan, dat van den invoer m Su
riname Nederland ongeveer 45 pet. heeft, al-
zoo een flink aandeel. Van den'uitvoer gaat
ook een groot gedeelte naar Nederland, doch
concurrenten zijn Engeland en Amerika.
Onder gelach van de aanwezigen deelde
spr. mede, dat in Suriname de grond circa
23 ct. per H.A. kost. Men dient echter de
bosschen die er op voorkomen zelf te kappen.
Hierop kondigde spr. een kleine pauze aan,
waarna hij aan de hand van een serie licht-
beelden nog een.ge bijzonderheden omtrent
het land van zijn onderwerp zou vertellen.
De Voorzitter dankte de directie
van het Landbouwhuis voor het beschikbaar
stellen van de zaal.
Na de pauze werden de beloofde lichtbee!-
den vertoond, waarbij de heer de Cock Bu-
ing en zijn metgezel, die ruim 30 jaren in Su
riname vertoefde, de noodige explicaties
gaven.
Begonnen werd met de aankomst te en
eenige kieken van Paramaribo en de Surina
me-rivier, die zeer groot is, zoo groot, dat
een kind, dat voor het eerst de IJssel zag na
altijd o-p de Suriname-rivier gekeken te heb
ben, zei: He, heb ik nu altijd die sloot uit
mijn hoofd moeten leeren? (Gelach).
Foto's van de viering van Konlnginnever
jaardag op 31 Augustus, gaven getegenheid
om de schilderachtige kleederdrachten en de
diverse types van bewoners te bewonderen.
Daarna volgden kieken van enkele inlan
ders: krachtige, mooi gebouwde kerels, die
b.v. 24 uren achtereen Kunnen roeien en dan
nog £r.sch zijn en in't geheel niet vermoeid
Veel plezier had het publiek erin, dat de
inlanders de gewoonte uebben om aan de
Europeanen te vragen. of zij zich naar hem
mochten noemen. Zoo heette b.v. een bosch-
neger jonkheer graaf van Limburg Stirum
Enkele andere fo.o's gaven aanleiding tot
nog grootere vroolijkheid, als zij b.v. betrof
fen de coiffure der Boschnegerinnen, enz
Boschnegers, werd hierbij nog verteld, zijn
„Goeden avond, sir John," riep de eene,
en „goeden avond, mylord", zei de ander.
De kolonei, wiens waggelende houding aan
lichte dronkenschap deed denken, zette zijn
voeten wijd van elkaar en keek het tweetal
onnoozel aan.
„Ik ben niet sir John, en ook geen mylord,"
zei hij, waarop zij lachten. „5fschoon, zie
je" voegde hij er gewichtig bij, ,,zie je, ik kon
het beide zijn, als ik had, waar ik recht op
heb. Er is in Whitehall menige mylord met
minder recht op die waardigheid, dan ik heb
O, heel wat minder."
„Dat kan iedere gek begrijpen, die je ziet,"
zei Jake.
„Zeker -— iedere gek," zei Nathaniel, spot-
tend en dubbelzinnig.
De kolonei hechtte er blijkbaar de beteeke-
nis aan, die vleiend voor hem zelf was. „Jelui
bent goede kerels," prees hij hen „Heel goe-
de kerels." En plotseling voegde hij er bij:
„Wat zou jelui nu zeggen van een beker
Spaanschen wijn?,:
Hun oogen schitterden. Was het ale ge-
weest, dan zouden ze al met blijdschap aan-
genomen hebben. Maar Spaansche wijn! Dat
was de drank van een edelman, die in hun
nederigen stand niet veel voorkwam. Zij ke-
ken elkander aan.
„Nu, Jake?" vroeg de eene.
„Een goede slok zal geen kwaad doen,
Nat," zei de andere.
„Dat zal ze zeker niet," stemde Nat toe.
„En we hebben van avond tijd. Onze meeste-
res zal nog moeten pakken."
allemaal Mitvluehte slaven,
Dansen doen de Boschnegers, als _zij een-
maal bezig zijn, bijzonder graag en heel
lang. Kistenmuziek is de begeleiding. „De
oorsprcng van den Charleston", zeide een
der explicateurs onder gelach van het publiek
Bij een kiek van muziek-makende Javanen
werd verteld, dat er in Suriname 22.000 Ja
vanen zijn.
Van Fransdie deporie's werden interessan-
te bijzonderheden verteld. Deze deporte's
hebben er alles voor over, het banjo, waar zij
gevangen zijn, te ontvluchten en zoover mo-
gelijk achter zidi te laten. Zelfs tegen een reis
van 7 a 8 dagen over de rivier' in een zwakke,
wrakke kano, zien zij niet op.
Andere foto's gaven een beeld van de groo
te moeilijkheden waarmede men te kampen
heeft om een rivier op en af te varen met een
uit een uitgeholden boomstam bestaandc
kano zonder kiel. Enorme stroomversnellin-
gen en watervallen maken het voortgaan bij-
na onmogelijk en niet dan met de grootste
moeite en na een verlies van vele uren komt
men vooruit. Uit hoofde dan ook van de ver-
keersmoeilijkheden over grooten afstand vindf
men geen plantages verder dan op een af
stand van 30 a 40 K.M. van de kust.
Bij foto's van sluizen en andere drainage-
werktuigen werd o.m. verteld, dat deze nog
stammen uit den tijd van de Zeeuwen (de 17e
eeuw).
Een van de grootste moeilijkheden van den
houthandel is, dat een Boschneger ziek kan
worden en uit hoofde van zijn geloof niet op
Europeaansche wijze genezen mag worden
De geest die hem ziek maakte, meet hem ook
genezen. Er moet dus een toovenaar komen,
die een 14 dagen om den patient heen moet
dansen, om uit te maken, wat hem scheelt.
En bleef het nu nog maar bij dien eenen man
dan ging het nog, maar zijn collega's leggen
eveneens het werk stil, omdat zij nu eenmaal
in zoo'n geval ook niet mogen werken.
Zoodoende ligt dus de geheele houtkapperij
stil, ged-urende den ziektetijd van dien eenen
man. Hierin ligt tevens opgesloten, dat deze
cultuurmenschen niet dan met de grootste
moeite in hospitalen te kriigen zijn.
Verschillende kiekjes volgden daarna be
treffende suikerfabrieken en suiker Industrie-
van cacaoplantages en -drogerijen, van een
Liberia-koffie-ondememing (deze Liberia-kof
fie kon, alhoewel ze daar vroeger wel ver
bouwd werd, niet goed tegen het Oost-Ind
sche klimaat, maar juist zeer goed tegen he:
Surinaamsche, zoodat zij een schitterende
toekomst tegemoet kan gaan), van cocosno
ten-cultuur, van bacove-cultuur (West-In
dische bananen), die, naar men hoopt, weer
tot bloei zal komen. van rijstvelden, enz enz.
De heer De Cock Buning be-
sloot zijn lezing met te verzekeren, dat
de ontwikkeling van Suriname volstrekt
geen hopeloos geval is. Moge de regeering
alles doen om dit verwaarloosde land weer
tot bloei te brengen.
De Voorzitter dankte de beide
heeren voor het gesprokene en het vertoonde
Spr. onderschreef eenigszins de meening van
den heer De C. B., dat de toestand van Su
riname een aanklacht is tegen de regeering
De h-er De C. B. draagt het zijne bij tot ver-
betering. Moge dit land eens voldoende
vruchten afwerpen.
Hierna werd de bijeenkomst gesloten.
KAMER VAN KOOPHANDEL
EN FABRIEKEN VOOR
HOLLANDS NOORDERKWARTIER.
Gistermiddag half 3 kwam bovengenoem
de Kamer in algemeene openbare ledenverga-
dering bijeen ten Stadhuize. Aanwezifc waren
alle leden, uitgezonderd de heeren Grondsma,
Messelaar, Lakeman en Cotof met kennisge-
ving en Offers, Blaauboer, *Nobel en Endel.
Na opening door den voorzitter, den heer
S. W. Arntz, en vaststelling der notulen van
de vergadering van 6 Oct. (na een kleine be-
merking van den heer Hoogland) was aan
de orde:
Punt 3. Ingekomen stukken: a. Schrijven
van den fungeerend directeur der posterijen
te Alkmaar, waarin, met't oog op de vervul-
ling der godsdienstplichten van het personeel,
wordt voorgesteld het uur, waarop elk inge-
zetene des Zondags kosteloos de poststukken
kan ophalen te wijzigen van 12—1 in 8.30—
9.30 v.m. op welk uur dan tevens de open-
stelling van het kantoor zal worden vastge-
steld.
De voordeelen van deze eventueele wijzi-
ging zouden zijn:
le. dat de aangeteekende stukken, die des
Zaterdagsavonds ten kantore zijn aange-
bracht, des Zondags nog in ontvangst geno-
men kunen worden;
2e. dat het afhalen van gewone correspon
dence en van aangeteekende stukken gelijk-
tijdig zal kunnen geschieden.
Tegenover deze voordeelen zou als eenig
nadeel staan, dat de correspondence, die des
Zondagsmorgens aankomt, niet meer in het
afhalen kan worden opgenomen. Evenwel zal
Het geen bezwaar ontmoeten om de ochtend-
bladen nog af te geven, indien belanghebben-
den zich op een door de posterijen te bepalen
tijdstip voor 9.30 v.m. daarvoor aanmelden.
In het schrijven \yordt voorts nog opge-
merkt, dat de ochtendcorrespondentie voor-
heen ook niet in de bestellling werd opgeno
men, terwijl bovendien nog kan worden mede-
gedeeld, dat volgens gehouden aanteekening
het aantal stuks, hetwelk des Zondags ge-
middeld van deze uit 2000 stuks corres
pondence bestaande post
36 bedroeg, of 1.8 pCt.
werd afgegeven,
Zij namen den kolonei tusschen zich in, en
gearmd ging het drietal naar de kleine her-
berg op den hoek van Portugal Row. De ko
lonei was spraakzamer dan ooit en zeer ver-
trouwelijk. Hij had een vriend ontmoet, ver-
telde hij hun een vroegere wapenbroeder,
wien het goed gegaan was, en van wien hij
een mooie, ronde som geleend had. Zijn ver-
trouwelijkheid nog verder uitstrekkend, ver-
telde hij hun, dat het waarschijnlijk verschei-
dene dagen zou duren, voordat hij weer ge
heel nuchter was. Daarna verzekerde hij hun
opnieuw, dat hij ze beiden heel goede kerels
vond, vroolijke makkers in deze dagen van
de pest, nu de stad zoo saai als een nonnen-
klooster was, en hij zwoer, dat hij niet dan
door geweld van hen gescheiden zou worden
Zij kwamen de herberg binnen, en werden
door den kolonei handig naar een stil hoekje
geloodst ver weg van de ramen en het licht.
Hij riep lawaaierig, dronken, om de waardin,
op de tafel slaande met het gevest van zijn
degen. En toen zij kwam, maakte hij een
eind aan haar aanmerkingen door zijn bestel-
ling-
„Drie kan Kanarischen wijn, goed ver
mengd met brandewijn."
Toen zij heenging, trok hij een driepooti-
gen stoel bij en zag naar de dragers, die al
likkebaarden in het vooruitzicht van het ge-
not.
„Het gebeurt niet iederen dag, dat wij een
wapenbroeder ontmoeten, wien het goed gaat,
en die anderen in zijn geluk laat deelen. De
wijn, juffrouw! En van den besten."
Met het gemeentebestuur van Alkmaar is
het Bureau der Kamer van meening, dat door
het uur te stellen op 12y2—1A de godsdienst
plichten voor elke gezindte behoorlijk vervuld
kunnen worden, terwijl het publiek daarme-
de meer is gediend, dan met het uur tusschen
8.309.30 v.m.
De heeren KuijperendeRaat konden
zich best vereenigen met dit voorstel.
De voorzitter vond, dat het uur van
half 9 tot half 10 ongeschikt moet worden
geaoht vanwege de kerkelijke plichten van
den een of den wensch tot uitrusten van den
ander.
De heer K o 1 s t e r zei, dat in Helder de
afhaling van de post is gesteld op 12—1 uur
en dat men daar van 1—2 uur aangeteekende
stukken is ontvangst kan nemen.
Omdat zulks in het belang van den handel
is, werd op voorstel van den voorzitter beslo-
ten te vragen of van 12.30—1.30 ook de aan
geteekende stukken afgehaald kunnen worden.
b. Schrijven van de Vereeniging van ka-
tholieke werkgevers in de texCelnijverheid met
een rapport, vergezeld van een afschrift
van een adres, gericht aan den minister van
financien, inzake de valutaconcurrentie van
Belgische en Fransche zijde.
De heer K u ij p e r merkte op, dat door sta-
bilisatie van den franc in Belgie aan de va
lutaconcurrentie van die zijde een eind is ge-
komen.
Het schrijven werd voor kennisgeving aan-
genomen.
c. Rondschrijven van de Afd. Handel en
Nijverheid van'het departement van A. H. en
N. betreffende certificaten van oorsprong
voor Belgie.
Hierbij werd medegedeeld, dat sedert 1 Oc
tober j.l. in Belgie die laatste bijzondere ta-
rieven van invoerrechten zijn komen te ver-
vallen, in verband met dc omstandigheid, dat
Duitschland vanaf dien datum bij invoer in
Belgie volledige meestbegunstiging geniet
Het gevolg hiervan is, dat thans bij invoer
in Belgie voor alle goederen, cngeacht de
herkomst, het minimumtarief wordt toege-
past, waardoor het regime der certificaten
van oorsprong althans voorloopig heeft op-
gehouden te bestaan.
Vocr kennisgeving aangenomen.
d. Afschrift van een adres der K. v. K. te
Heerlen, strekkende om goedkoope vacantie-
kaarten voor kinderen te verkrijgen
De heer Hoogland zag niet in, dat dit
een kwestie is, waarmee de Kamer zich heeft
te bemoeien.
De voorzitter meende van wel en zette
dit nader uiteen.
De heer G r ii n w a 1 d vond goedkooper
vacantiekaarten ook voor kinderen bijzonder
wenschelijk juist voor de uithoeken des lands
gelijk Heerlen en Hollands Noorderkwartier
en was daarom voor steunen van het adres.
Alzoo werd besloten zonder hoofdelijke stem
ming.
e. Brief van het ministerie van finan
cien met een aanvulling van het schrijven
van 12 Juni 1925 aangaande's ministers in-
z:cht nopens de zegelplichtigheid van cassa
bons.
De heer d e R a a t vond dat dit schrijven
niets verandert aan den thans geldenden re-
gel.
De voorzitter was het hiermee eens,
hij achtte het slechts een .verduidelijking van
de wet.
Het schrijven werd voor kennisgeving aan
genomen.
Punt 4. Rapport van den voorzitter van de
afd. Grootbedrijf den heer M. A. Kolster, no-
pens de gecombineerde vergadering van de
wald, voorzitter der verkeerscommissie, om
trent de gehouden besprekingen inzake den
overweg aan den Bergerweg.
Hoewel aa.ivankelijk besloten werd, dit
rapport uit te stellen tot de besloten vergade
ring, omdat het gaat over in een geheime
zitting besproken kwestie, waar vertrouwelij-
ke mededeelingen waren gedaan, werden op
voorstel van den heer K u ij p e r toch bespre
kingen over den overweg gehouden, omdat
alles gedaan dient te worden om aan den be-
staanden toestand een eind te maken.
De heer G r ii n w a 1 d las daarop het rap
port met weglating van de vertrouwelijk
gegeven inlichtipgen. Hieruit bleek, dat
de verkeerscommissie er voor is om een nieu-
wen weg te leggen langs de Lindelaan met
oyerbrengmg van den spoorweg. De nieuwe
rijweg zou 9 M. breed worden en aan elken
kant een rijwielpad hebben. De totale breedte
zou met wandelpaden 20 M. breed moeten
zijn. Tegenover een bezwaar van den midden-
stand, dat het verkeer dan langs en niet door
Alkmaar zou worden geleid, meende de ver
keerscommissie, dat het groote verkeer toch
Alkmaar niet aandoet en dat zij, die in de
stad willen wezen, toch wel komen via dien
weg.
De heer K u ij p e r meende dat in de vo-
nge vergadering gevraagd was naar verbe-
tering van den overweg, waar men steeds te
lang moet wachten.
De heer Ringers herinnerde, dat was
komen vast te staan, dat de overweg niet
meer dan 6 minuten achtereen gesloten mag
blijven. s
De heer K u ij p e r betoogde dat men zich
daar aan toch niet houdt. Nog dezer dagen
had spr. 17 min. moeten wachten.
De heer Ringers, meedeelende dat het
mgg^n van een breede tunnel waar alle
verkeer door kon acht ton zou moeten kosten
en een verhooging boven niveau zes ton,
merkte op, dat bij uitvoering van een dezer
werken toch een tijdelijke weg moest worden
gelegd.
De heer d e R a a t bracht hulde aan de
verkeerscommissie voor hare voortvarend-
heid. Echter verschilde spr. van inzicht in
zake de oplossing van 't euvel. Nadrukkelijk
kwam spr. er tegen op, dat de middenstand
het doorgaande verkeer door de stad zou
wenschen. De verkeerscommissie wil z. i.
het kleine verkeer op een onjuist punt de stad
binnen leiden. Het heele stadsbeeld wijst er
op, dat de verbinding met Bergen en Eg-
mond langs den Bergerweg moet zijn (bree
de straat bij de ambachtsschool en verbreed
Scharloo) en nu heeft de spoorweg dien
weK geblokkeerd. Het terrein behoort aan de
gemeente en nu is het de vraag of de spoor-
wegen den overweg elk uur 45 min. mogen
sluiten. Aan de hand van een artikel van
mr. Loosjes in de Tel. meende spr. een evolu-
tie in de denkbeelden te mogen constateeren
omtrent heb recht der spoorwegen om met de
overwegen te doen wat zij willen. Hij geloof-
de niet dat men de gedurige sluiting van den
overweg kan verhinderen, maar bijzonder
hinderlijk is het wel.
Een nieuwe weg langs de Lindelaan is
echter om verschillende redenen niet wen
schelijk: (een tweetal argumenten bracht de
heer de Raat op verzoek van den heer Rin
gers niet naar voren, omdat zij behooren bij
de bovengenoemde vertrouwelijke mededee
lingen);
3e. fietsen en voetgangers blijven te ver
van het centrum der stad verwijderd;
4e. de financien van Alkmaar kunnen een
zoo groote uitgave als noodig voor dien weg
niet tolereeren.
Er zijn volgens spr. drie mogelijkheden
om het euvel aan den overweg te onder-
vangen: onder de spoorlijn door, er overheen
of er omheen. Deze laatste mogelijkheid is,
naar het spr. toescheen, door de verkeers
commissie niet voldoende overwogen. Hij
had het nagegaan en kwam tot deze conclu-
sie: er worde vauit den Bergerweg een
zij weg gemaakt naar den Helderschen weg,
waar het verkeer voor de richtingen Hoorn
en Amsterdam direct den gewenschten kant
opgaat en dat voor de stad terstond op de
breede Handelskade is. Het groote verkeer
gaat alzoo buiten de stad om, geheel anders
besturen der middenstandsvereenigingen met s*wanneer het langs de Lindelaan moet,
het bureau der Kamer. I umdat het verkeer in de richtingen Hoorn en
Amsterdam dan toch door de stad gaat.
Van voorlezing van dit rapport werd afge
zien, omdat de kranten verslagen van die
vergadering hadden gegeven en bovendien
den leden uitvoerige notulen waren toegezon-
den.
De voorzitter constateerde, dat verga-
deringen als deze goed werken en meende
dat men in de toekomst daarmee moet door-
gaan.
De heer K o 1 s t e r zei nog, dat wel dui-
delijk is geworden de wenschelijkheid van het
behoud van bestaande handelsscholen.
De overweg in den Bergerweg.
Nieuwe wegenplannen.
Punt 5. Verslag van den heer D. H. Griin-
„Goed gesproken, oude oorlogsheld!" zei
Nat goedkeurend, waarop het tweetal uitbun-
ffing lachen.
De wijn werd gebracht, en het grappige
tweetal dronk dien gulzig, waarna zij hem
orezen door met hun oogen te rollen, erf met
lun lippen te smakken; zij bespotten den
schenker van den nectar zelfs niet meer. Toen
hij een tweeden beker aanbood, werden zij
zelfs ernstig; en toen hij daarna om een der-
den riep, wilden zij hem bijna met eerbied be-
handelen.
Er lag iets dwalends in de oogen, waar
mede hij hen aankeek, terwijl hij even op zijn
driepootigen stoel waggelde.
„Waarom kijk jelui me zoo aan? vroeg
hij hen.
Zij keken op van de opnieuw gevulde, maar
nog niet aangeraakte bekers. Hij werd op
eens heftig. „Misschien denk jelui, dat ik
geen geld heb om voor dit alles te be-
talen?"
Een groot schrik overviel hen beiden. Hij
scheen het in hun blikken te hebben gelezen.
„Nu, schelmen, durf jete twijfelen
aan een edelman? Denk je dat een edel
man wijn bestelt, en het niet kan betalen?
Hier heb je iets, om j ul lie laag gemoed gerust
te stellen."
Driftig haalde hij zijn hand uit zijn zak,
en driftig hield hij die hun voor den neus,
terwijl hij ze opende. Een half dozijn goud-
stukken viel er uit, die over de vettige tafel
en nog vettiger vloer rolden.
In een oogenblik bukte het tweetal er naar,
Voor het verkeer in de richting Haarlem
zou vanuit den Bergerweg een weg moeten
worden gelegd, die aansloot op den Zwarte-
weg (eRgulierslaan) op de grens Alkmaar
Heiloo.
Ten drenste van het kleine verkeer langs
den Bergerweg (fietsers en voetgangers)
moest de tunnel onder den overweg zoo
breed mogelijk gemaakt worden in verband
met het peil van het grondwater en niet be-
neden grondwaterstand, dus plm. 2 M.
hoog.
De stadsuitbreiding in de richting Bergen
die nu door den spoorweg onmogelijk ge
maakt wordt, zou dan kunnen voortgaan,
en kropen zij op handen en voeten rond, om
de verspreide geldstukken op te zoeken. Toen
zij eindelijk weer boven water kwamen, leg-
den zij elk twee goudstukken voor den kolonei
neder.
„Uw edelheid moet voorzichtiger zijn met
goud," zei Jake.
„U had wel een paar stukken kunnen ver-
liezen," voegde Nat er aan toe.
„Dat had ik in sommig gezelschap kunnen
doen," zei de kolonei, zeer verstapdig kijkend.
Maar ik ken eerlijke lui, ik weet, hoe ik mijn
vrienden kiezen meet. Dat is een gelukzoeker
wel toevertrouwd." Hij nam de goudstukken
met onhandige vingers op. „Dank je," zei hij,
en hij stak ze weer in den zak.
Jake knipoogde tegen Nat, en Nat borg
zijn gezicht in zijn beker, opdat de glimlach,
dien hij niet kon onderdrukken, niet door den
kolonei opgemerkt zou worden. Het tweetal
bracht een heel prettigen en voordeeligen
avond met dezen zwervenden en dorstigen
pochhans door.
Zij dronken luidruchtig. Jake smakte her-
haaldelijk en luide met zijn lippen, en fron-
ste het voorhoofd even, toen hij den drank
proefde.
„Ik geloof niet, dat de wijn even goed is
als daar straks," klaagde hij.
De kolonei nam zijn eigen beker
dig op en nam er een slok uit.
„Ik heb beteren gedronken," blufte hij.
„Maar hij is toch goed, en dezelfde van daar
straks. Precies dezelfde."
(Wordt vervolgd).
zorgvul-
