DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
(lit den AlkmaarscSien Raad,
No. 2&0
1926.
ZATERRAG
27 NOVEMBER.
Buitenland
Dit namtne' bestaat nif 3 bladea
Honderd acht en fwlntigste Jaarsang
Abonnementsprys blj vooruitbetaling per 3 inaanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct Advertentiepr. 25 ct p regel, grootere letters mrnr pLwUrnffnt*.
Brieven franco N.V. Boefc- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. Rodactie No. S3.
Directeur: G. H. KRAK.
Hoofdredacfeur Tj. N. ADEMA.
Er wordt wel eens beweerd, datdiet cordeel
van een getrouwd man meer waard is dan
dat van een vrijgezd.
Men zegt maar wij laten de waarheid
hiervEQ geheel voor rekening van hen, die
deze gevaarlijke stelling verkondigen dat
een getrouwd man minder oppervlakkig is,
dat hij zich meer moeite geeft om iets te be-
grijpen en dat zijn grooter geduld in den re
gel bdoond wordt door een oordeel, dat van
diepgaande studie getuigt.
Als dit alles waar is, dan is de Alkmaar-
sche Raad weer een sportje hooger op de in-
tellectueele ladder geklommen.
Immers, de heer Veen, de Benjamin det
sociaal-democratische fractie, is dezer dagen
in het huwelijksbootje gestapt, heeft het zeil
geheschen en is de groote reis begonnen, it
de hoop, dat het ranke vaartuigje de bewo-
gen wateren zal kunnen vermijden en hem
en zijn tochtgenoote in de veilige haven van
het huise'.ijk geluk zal voeren.
De voorzitter van den Raad heeft hem
Donderdagmiddag een goede reis en een wel-
behouden thuiskomst nageroepen en daarbij
geconstateerd, dat thans de Raad althans
wat het mannelijke gedeelte daarvan betreft
uitsluitend uit gehuwden bestaat, waar
mede hij blijkbaar bedoelde te zeggen, dat
't langzamerhand tijd wordt dat men de za-
ken eens wat meer vaa den ernstigen kant
gaat bekijken.
Slechts juffrouw Carels dwaalt nog als
vrijgezellin zij het gelukkig niet als een
„gar<;onne-type" tusschen al deze in vrij
willige ballingschap getrokken slachtoffers
onzer samcnleving en waar zij een bekend
voorvcchtster is voor de rechten der vrouw,
en voor de vrijheid harer sexegenooten reeds
menige lans heeft gebroken, is het niet te ver-
wachten dat zij het voorbeeld harer edelacht
bare soortgenooten zal volgen, voor en aleet
er heel wat in onze huwelijkswetgeving ge-
wijzigd en verbeterd zal wezen.
I
Huwelijk en Sinterklaas vallen beiden in
den tijd der groote verrassingen en nauwe-
lijks waren de zakdoeken waarmee het jcnge
paar een gemeenschappelijk „vaarwel" tce-
gezwaaid was, dan ook weer in de diverse
zakken van de dames en heer en raadsleden
verdwenen, of de voorzitter kondigde de be-
grooting voor 1927 als passende Sinterklaas-
surprise aan.
Begin December zal zij verschijnen en, als
de politieke hemel niet te veel regen en wind
brengt, zal men zoo spoedig mogelijk tot on
derzoek in de secties kunnen besluiten.
Daarna kwam de Twuyverweg in bespre-
king.
Dat is, net als het klokketorentje van de
Sint Laurenskerk, een van die eigenaardige
bezittingen, die den eigenaar meer last dau
genoegen veroorzaken.
De weg loopt tusschen St. Pancras en
Broek op Langendijk en blijkt helaas eigen-
dom van onze gemeente te wezen.
Wat wij met een weg tusschen St. Pancras
tn Broek op Langendijk moeten beginnen is
niet erg duidelijk, maar we zijn er nu een
maal mee opgescheept. Wegen zijn kostbare
bezittingen en waar er op de gemeentebe-
grooting al heel wat geschrapt moet worden
om onze straten en trottoirs in goeden staat
te houden, zou het heelemaal niet erg wezen
als een van de naburige dorpen dozen weg
van ons zou willen overnemen.
Evenwel, de omliggende gemeenten, die
toch allereerst van den weg profiteeren, heb-
ben er vrijwel niets voor over en waar het
begrijpelijk is dat Alkmaar er zich dan ook
niet zoo erg meer voor interesseert, begint
de Twuyverweg langzamerhand een gevaar-
fijk pad te worden, waar in de laatste jaren
ii heel wat slachtoffers zijn gevallen.
Sint Pancras, dat zeker niet tot de onwil-
ligste gemeenten behoort, heeft nu den knoop
doorgehakt en den weg voor het autoverkeer
afgesloten.
Alkmaar is daarin gekend en B. en W.
hebben Ged. Staten eveneens tot deze afslui-
ting geadviseerd.
De Raad heeft daaraan zijn voile goedkeu-
ring gehecht, hoewel later bleek, dat Ged.
Staten reeds op deze beslissing vooruit ge-
loopen waren.
Hopelijk zal men thans ook in tot dusver
weigerachtige gemeenten begrijpen, dat er
iets gedoan moet worden en dat het niet aan-
gaat de voile verantwoording daarvoor op
Alkmaar te schuiven.
Meer en meer schijnt deze slechts 3 Meter
breede weg ter weerszijden door het watei
ondermijnd te worden, waarom de heer Van
Drunen reeds adviseerde hem ook voor voet-
gangers en rijwielen te verbieden.
Het is te hopen, dat dit vlottend bezit
onzer gemeente in afzienbaren tijd op stevi-
ger grondslagen gefundeerd zal kunnen wor
den.
Daarna kwam de ziekenhuiskwestie ter
sprake.
Het is al weer maanden geleden, dat het
Cadettenschool-Ziekenhuis-plan in den Raad
besproken is geworden en als het voort blijft
gaan zooals hot tot dusver gegaan is, dan is
allc kans, dat de Raad in zijn tegenwoor-
dige samenstelling niet meer tot uitvoering
iter plannen zal kunnen besluiten.
Het is natuurlijk bekend, dat er naast de
cnthousiaste voorstanders cok heftige tegen-
standers worden gevonden, het is genoeg-
zaam bekend, dat sommigen maar al te
gaarae de ziekenhuisplannen zouden doen
mislukken.
Maar geenszins rechtvaardigt dit de ge-
heimzinnigheid waarin het ziekenhuisvraag-
stuk tot dusver steeds gehuld is geweest,
geenszins ook de lange perioden waarin to-
taal niets van eenige actie of vooruitgang
wordt vcmomen..
In den Raad is thans wel gebleken, dat,
wat wij onlangs over de veranderde plannen
mededeelden, volkomen juist is geweest.
De heer Arntz schijnt zich bij den opzet
der exploitatie-rekening pi m. 9000 in de
kosten van voedin'g te hebben verrekend. Dit
geld wint men uit en wanneer men boven-
dien een vleugel buiten gebruik laat cn wat
op 't perscneel bezuinigt, zal men, ook zon-
der de Provinciate subsidie, tot uitvoering
van een behoorlijk ziekenhuisplan kunnen
komen.
De zoogenaamde kleine ziekenhuis-com-
missie heeft dit aan de groote commissie
voorgesteld en er zou waarschijnlijk reeds
lang een beslissing zijn genomcn, als niet de
heeren Leesberg en Arntz zich als twee
commissieleden hadden doen kennen, die zich
in 't bijzonder voor al deze plannen 'in teres-
seeren, die de zaak van zooveel kanten willen
bekijken en voor het verzamelen van studie-
materiaal zooveel vragen stellen, dat voor de
beantwoording daarvan opnieuw een onder-
zoek met het daaraan verbonden tijdverlies
noodzakelijk is gebleken.
Dank zij beide heeren kan men er dan ook
van overtuigd zijn, dat Alkmaar voor zijn
geld het beste van het beste zal krijgen.
Maar omdat ziekenhuizen niet door woor-
den maar door daden gebouwd worden, lijkt
het toch wel wenschelijk, dat de voorzitter
den ijver van a!l te cnthousiaste onderzoeker^.
ten slotte wat remt, een eind maakt aan de
reeks van tijdroovende onderzoeken naar
steeds weer nieuwe plannen en de commissie
desncods door stemming tot een defini-
tieve beslissing weet te brengen.
Te groot enthousiasme, te diep gaande
stud-.e, te tijdrcovend onderzoek kunnen een
zaak schaden en wij zijn er van overtuigd,
dat alle leden der ziekenhuiscommissie niets
liever wenschen dan zoo spoedig mogelijk
den dag te zien aanbreken waarop de oude
Cadettenschool het zwaard voor de thermo
meter en de conduite-staat voor de koortslijst
zal moeten wijken.
Gezegend zij de dag, dat in den Hout de
vlag van het nieuwe gebouw wappert en
duizenden in Alkmaar en omgeving de ze-
karheid zullen hebben, dat zij in zieke dagen
in een modeme, neutrale inrichting verzor-
ging en verpleging kunnen vinden.
De kleine scharrelaars, de vliegende win-
keliertjes, de koopmannctjes, die bij harden
wind gebouw en inventaris gelijktijdig zien
verdwijnen, de kraampjes- en tentjes-men-
schai, zijn les enfants cheris van den mid-
denstand geworden.
Nog maar weinige jaren geleden werd er
in onzen raad betoogd, dat de Sint Nico aas-
markt haar tijd had laten voorbijgaan en
niet meer in eer^ hersteld behoefde te worden.
Er zou geen markt meer zijn, maar aan
diverse aanvragers zou vergunning gegeven
worden tegen Sint Nicolaas in kraampjes en
tentjes hun waren te presenteeren.
Toen ontdekte de heer Van den Bosch
het was inderdaad een geweldige ontdek-
king dat fen verzameling kramen en
tentjes hetzelfde als een officieel erkende
markt is.
De Sint-Nicclaas-scharrelaartjes waren
bij den midcenstand in tel als de rotte appe-
ien bij de groentevrouw maar desondanks is
de markt er gekomen en heeft zij tot dusver
haar vee bedre'gd leven weten te rekken.
Nu vragen de kraamp^-menschen van
het koude, slechtverlichte en weinig bezochte
Hofpletn n^ar ce Laat te mogen verhuizen
En ziet, de middenstanders van Laat en
Hofplein vechten er om hen in hun nabijheid
te behouden, al bleek dan ook. dat de Laat-
vereenigmg waarschijnlijk geadresseerd had
zonder haar leden daarin voldoende te ken
nen.
De Zaterdagavondmarkt heeft bewez<m
dat het volk komt waar de nerin.a is, waar-
van niet alleen de zeildoek- en latten-koopman
maar ook de spiegelruit-middenstander weet
te profiteeren.
De marlttkoopiieden zijn de spierinkjes ge
worden waarmede- de kooplustige kabeljauw
door de winkeldeur wordt getrokken en het
was roerend te vernemen hoe Laat- en Hof-
pleinwinkeliers om strijd verzochten, de eer-
iijds veel gesmade scharre'aarties in snuis-
terijtjes en prentenboekjes in hun nabijheid
te mogen houden.
Ditmaal heeft het Hofp'ein het gewonnen,
tot grooten spijt natuurlijk van de adressee-
rende kraamjesmenschen, die na al dat heen
en weer trekken gehoopt hadden dat zij ten
silotte aan den meest voordeeligen kant te-
recht zouden komen.
Hopelijk zal het debat in den Raad een
goede reclame voor hen en hun vliegende
winkeltjes blijken.
De s-eschiedenis der Rochdalewon-ingen
toont duidelijk hoe een vooruitgaande ge
meente het lenigen van den woningnood en
daardoor een betete huisvesting zijner inge-
zetenen en een vluggere toename der bevol-
king, door formalistisch gedoe en bureau-
cratische sleur op dood spoor kan laten
loopen.
Ieder, die om zich heen ziet, die de ellen-
dige woningtoestanden constateert waarvan
wij nog kort geleden in dit blad een beschrij-
ving hebben gegeven, weet dat er op dit ge-
biea nog heel wat te doen valt.
Dan komt een bouwvereeniging met een
plan voor vele goede arbeiderswoningen, een
plan, dat in zijn opzet zeer weinig risteo
met zich meedraagt.
Maarmen wil weten hoe de gemeente
er op het oogenblik financieel voorstaat, een
hoofdambtenaar moet een taxatie verrichten
en na hem worden er nog particuliere taxa-
teurs aan het werk gezet en het slot van de
geschiedenis is, dat al die rapporten en cij-
fers heel gewichtig naar de Financieele
commissie verhuizen, die er nog altijd niet
op uitgekeken blijkt.
In plaats van nu einde'ijk tot een beslis
sing te komen zal aMes opnieuw aan het
deskundig oordeel van de Financieele com
missie worden onderworpen. Dank zij zulke
remmende raadscommissies zijn vele goede
plannen al in het bureaucratische drijfzand
verzonken. Het ziet er uit of er nog heel wat
geconfereerd en gerapporteerd, becrit;seerd
en beredeneerd zal worden eer eindelijk be
s'oten wordt dat onze gemeente een aantal
nieuwe arbeiderswoningen zal kunnen krij
gen.
Amsterdam heeft in drie jaar tijds een
nieuwe stadswijk zoo groot als Deventer
zien verrijzen.
Alkmaar teert nog altijd op de geboorte
van Jan Wil'em Koolwijk en in stegen en
sloppen wachten ellendig gehuisveste gezin-
nen tot eindelijk ook voor hen de dageraad
der bevrijding uit de meest onhyg:enische
toestanden zal aanbreken.
De vraag of ouders, in de gegeven omstan-
digheden, al dan niet het recbt hebben hun
kinderen niet naar school sturen, heeft in
den Raad tot een uitvoerig en interessant
debat geleid.
Men weet waarom het tenslotte gaat.
De opening van een geheel nieuwe gemeen-
teschool op Rochdale, alsmede het vormen
van twee parallel-klassen aan andere scholen,
maakte een verplaatsing van leerlingen nood
zakelijk.
Aanvankelijk is daarbij voornamelijk op de
belangen van het onderwijs en het financied
belang der gemeente gelet waardoor bij de
scholen onderling een groote volksverhuizing
plaats had en het wel voorkwam, dat te wei
nig met de wenschen der ouders inzake den
afstand van school en huis, inzake voorkeur
voor bepaalde scholen of samengaan van
broertjes en zusjes rekening werd gehouden
Men schijnt de voile medewerking van alle
schoolhoofden te veel a's van ze'f sprekend t
hebben aangenomen en uit verhalen van te-
ieurgestelde ingezonden stukken-schrijvers is
ons wel gebleken, dat sommige kinderen
zonder voldoende voor.tennis der ouders
morgens olotseling van school gestuurd wer-
den met de boodschap, dat ze daar niet meei
terug behoefden te komen.
Men schijnt in den beginne alter medewer
king te veel als vanzelf sprekend te hebben
aangenomen en is eerst later, toen er verzet
kwam, tactischer te werk gegaan, door te
trachten de ouders van de nocdzakelijkheid
der getroffen maatregelen te cvertiiigen.
Naijver is hier een groote factor en als
Jantje mag blijven en Pietje naar een ande-
ren meester moet, is er ruiror in casa en be-
toogt de vader van Pietje bij Kris en bij
Kras, dat hij evenveel rechten heeft als ieder
ander.
Wie nu een geest van verzet gekweekt heeft,
of dit van de ouders zelf of van al te "edien-
stige bu tenstranders is uitgegaan, of deze ac
tie al dan met uits'uitend tegen den wei-
houder van onderwijs of d ens partij gericht
was, dat alles is heel moei'ijk te beoordeelen
Maar een feit is, dat nog steeds een zes-
tiental ouders hun kinderen liever on straat
laat lcopen dan te voldoen aan de aanschrij-
ving van het geir.eeniebestuur om ze naar een
becaalde schocj te zenden.
En dit alles endanks het feit, dat de ouders
er van verzekerd zijn, dat de verandering
voor hun kinderen verbeterin^. althans geens
zins verslechterinT Meekent. Immers, zij ko
men op een school, die zeker niet minder
waardig aan de tot dusver bezochte mag zijn
en zij komen in kleinere klassen wat het in
dividueele onderwijs zeker ten goede zal moe
ten komen.
Hoewel wij weten dat B. en W. dit moei-
lijke volksverhuizingsvraagstuk naar hun bes
te wefen geregeld hebben, hoewel den ouders
is medegedeeld, dat bevrediging van hun wen
schen hier en daar tot onvolledige schoolbe-
zetting en daardoor tot het aanstellen van
boventallige onderwijzers zal leiden, leer-
krachten die de gemeente dan ook voor het
bijzonder onderwijs moet betalen en waaraan
duizenden guldens van onze belast'nggelden
noodeloos worden uitge.geyen, blijven sommi
ge ouders onwi'lig tot een algemeene regeling
mede te werken.
De eeo of ander heeft hun verzekerd, dat
zij het recht hebben hun kinderen op de door,
hen gekozen scholen te plaatsen en aan dit
recht houden zij krampa,chtig vast en wagen
het er zelfs op geverbaliseerd te worden om
straks. naar hun overtuiging, als onschuldige
slachtoffers van ambtelijke willekeur door
den kantonrechter te worden vrijgesproken
Niemand betwist, dat aan de ouders de
keuze der school is.
Maar al laten wettelijke voorschriften
ons hier ook in den steek niemand zal ock
betwisten, dat B. en W. in het algemeen be
lang ten slotte de bevoegdhe'd moeten hebben,
afwerend in te grijpen als zij zien, dat het
onderwijs door die vrije keuze onmogelijk of
ernstig benadeeld dreigt te worden.
Stel, dat een gemeente twee gelijkwaardige
scholen, elk voor 100 leerlingen heeft en dat
alle ouders school A. en niet school B. kiezen
Dan moeten B. en W. de bevoegdheid heb
ben honderd kinderen tegen den wil der
ouders op een andere school te plaatsen
Immers, het individueel belang zal steeds
voor het algemeen belang moeten wijken.
Zooveelmogelijk moet met de keuze
d*.r ouders worden rekening gehouden.
En zeggen- die ouders dat i s moge
lijk, want er is nog plaats op de scholen,
waarheen wij onze kinderen willen sturen.
Noch de Leerpli:htwet. noch de L. O. wet
geven voor gevallen als hier bedoeld, duide-
lijLe voorschriften.
Maar de practijk geeft een aanwijzing.
In gemeenten. waar wiikverdeeling plaats
heeft en in gemeenten, waar het maximum-
aan-tal leerlingen verlaagd wordt, betwist
niemand htt recht van B. en W., dwingend
voor te schrijven weike kinderen al dan niet
een bepaalde sceool zulten bezoeken.
Maar zegt de heer Vogeiaar wat
vcor de massa geldt. dat ge'dt niet inciden-
teel voor dan enkeling.
Wij kur.neri die zienswiize niet deeien.
Omgekeerd juist, wat volkomen toelaat-
baar is tegenover een groep van meerdere be-
langhebbenden, zal dezelfde factoren voor
toelaatbaa'heid moeten he'oben tegenover
enkelen, zoolang het gevaai dat in het op-
treden der massa selluiIt ook nog zii het
in geringere mate aanwezig is in het op
treden van enkelen
Stel, dat de ouders van alle Jdnderen hun
„rechten" erkend wenschten te zien, dan zou
het onderwijs hier ter stede onmogelijk wor
den en niemand zou htt recht en den piicht
van B en W. to* ingrijpen en dwingend voor-
schrijven omkennen.
Nu stechts een kiein aantal ouders recalci
trant is wordt het onderwijs in veel min-
dere mate bedreigd.
Maar het blijft riettemin mogelijk. dat B
er. W.. met het oog on de bezetting der klas-
sen en de fina.nc:en der gemeente de kw-s-
tie nog belangrii-k getioeg achten om op-
nteuw tusschen beide te komen.
In wezen is er dan ntets veranderd en wij
kunnen daarom niet inzien, dat wat voor
honderd of nrer zou gehten niet toelaa^baar
tegen zestien of minder zou kunner. ziin.
Evenwel. een duidelijk voorschrift bestaat
hier niet en de kantonrechter komt voor een
moeilijke beslissing te staan.
Wij hebben velen dezer ouders den laat-
sten tijc op ons bureau gesproken en den in-
druk gekregen. dat zij in hun verzet gestijfi
worden
Zii m^enen nu eenmaal in hun „recht" te
ziin en hoe verb idelijk is het me*, elke ambte
lijke bedreining het hoofd te bieden, alle aan-
rollende golven van den toorn van Burg en
Weth onverschrokken over zich heen te
la*en snoelen in de overtuiging, dat de Van-
toniechter straks veilig uit dt woelige
wateren te voorsch' n zal weten te ha'en.
Zij staan op hun recht" en 'naarom
zeg+ de heer ^luis zijn het flink*- kerr's
Zekc wii hebben eerbied voor ieder die in
de overturning dat hem onrecht geschieit.
ni-.t toe^eeft en tot in hoogste 'nstantie op
zim stu-k staat
Wij hebben eerbied voor zoo m-nigen
misken-de die ait een wereH van onderdruk-
king en w'hekeur ten sWte het goed recht
van ziin optreden tot algemeene erkenning
w°et te brengen.
Maar zal daarvar. in dit geval ooit sprake
kunnen wezen. nu zelfs de voor B. en W
m -est on-mnsttee n-rh'^rliike te-s'issmg geen
afkeurng van hun beleid zal kunnen in-
houden?
Aan de erkenning van dit ..recht" zit niets
dan nadeel vcot het algemeen verbor.den.
De kinderen krijgen er geen betere school
door de klassen zu'len diehter bevo'kt wor
den. ia. het is zeifs mogelijk. dat dan obk
andere ouders weer hun ..rechten" laten gel-
den waardoor een chaos ontstaan kan, die
stor^nd op het onderwijs werkt.
Wie met negatie van eik overh^idsrecht al
leen dat jder ouders erkent, heeft ook den
piicht den wg uit dit moeras te wijzen.
Hij moei dan maar eens aar.geven, wat er
in Hit geval zal moeten gebeuren.
Wetende, dat dit onmogelijk is, dat de
kwestie thans zoo goed en rechrvaardig
mo^eliik geregeld is. komt het h" «='"rri.g
vasthouden van sommige ouders in een
igenaardig dagh'ci*' staap.
Men kan het winnen
Misschiendan heeft men den schralen
troost, dat het lecht" of liever de bevoegd
heid, een algemeene regeling in de war te
kunnen sturen, openlijk erkend is geworden.
Men heeft dan een zeer onvruchtbare over-
winning behaald. maar men heeft daarnaasr
zijn eigen kind maanden lang goed onderwijs
onfhouden.
Men heeft het belang van zijn kinderen aan
eigen ijdelheiiteof koppieheid opgeofterd en
men zal altijd rot de conclusie moeten komen.
dat de kinderen meer verloren, dan de oudeTS
hebben gewonnen.
Ook daarom is deze actie ons niet sym-
pathiek en wij hopen van harte. dat zij die
wellicht dit stroovuur aanbliezen en onder-
houden, door gebrek aan voldoende brand-
stof weldra tot werkeloosheid verphcht zul-
ler. worden.
•Mej. Carels bepteitte het in gebruik geven
van lokalen aan een bewaars.-nool, welker
bestuur reeds heeft aangekondigd. dat het
biilfie er bij neer legt.
En aangezien een school, die niet bestaat.
geen lokaten noodig heeft, moest noodge-
dweng^n op haar verzoek een afwijzende be-
slicsing vovgen.
De groote strhd en niet alleen om het
voortbestaan var. d°ze school zal eerst bij
de begrootingsdebatien worden uitge-
vochfen.
Elke gebeurtenis van beteekenis werpt haar
schaduw vooruit en er ziin voorteekenen. dat
in den komenden nartementairen veldslag vele
slachtoffers zulten vallen.
Als een nieuwe raad gei'nstalteerd wordt,
zal veel goeds erkend en veel kwaads ge-
wroken blijken.
HET PROCES-FALL-DOHENY.
In het proces-FallDoheny, dat zooals wii
reeds berichtten, voor het Hooggerechtshof
van Columbie begonnen is, voert de verdedi-
ging een merkwaardige argumentatie ter ont-
lasting van beklaagden, (die worden beschul-
digd van een samenzwering, waardoor D.ohe-
ny in het onrechtmabg bezit is gekomen van
de petroleumreserves van de vloot te Elk
Hills) Frank Hogan. Doheny's raadsmaij
voert aan, dat Doheny uit vaderlands never-
de redenen heeft gehandeld. Toen Doheny in
1922 de pacht van Elk Hills verkreeg, waar-
voor hij Fall, den toenmaligen staatssecreta-
ris van binnenlandsche zaken, 100 000 dol
lar zou hebben „geleend", zou hij er in heb
ben toegestemd om, bij wijze van gedeeltelijke
compensatie te Pearl Harbour, op Hawai
petroleumtanks te bouwen voor de vloot Ho
gan Verklaarde dat dit plan werd gemaakt m
een geheime ccnferentie van het departement
van marine, waar Denby, de staatssecretaris
van marine, presideerde. In deze conf -rentie
werd medegedeeld dat ..Japan bezig was met
het mobiliseeren van schepen voor een aanvn
op de Amerlkaansche kust en de Philippij
nen" Daarom werd het plan gemaakt, te
Pearl Harbour petroleum op te slaan en de
ktisten der Vereenigde Staten te beschermen,
„niet als corruptie, doch op grond van de
zuiverste vaderlandslievende motieven". Hei
was echter noodig in het geheim over de con-
cessies te onderhandelen ,.wegens het geheim
karakter van de marltieme en militaire plan
nen der regeering". De verdediging verzoch*
den rechter Wilbur, den staatssecretaris van
Marine, te gelasten de geheime staatsdoeu-
menten over te lecgen. waaruit zou kunnen
blijken of er in 1921 een Japanese war
scare" in de Vereenigde Staten was. De recli
ter willigde het verzoek in.
EEN RAADSELACHTIGE AANSLAG.
Op professor Hewins, den vroegeren BriS
schen ondersecretaris van kolonien is, toen
hij zich in de eetkamer van zijn huis bevond.
een schot gelost. Toen prof. Hewdns naar
buiten snelde, zag hij een vrouw in den m':t
verdwijnen.
DE APENHISTORIE.
Van de drie apen, die nog van hun vrij
heid genoten, is er weer een gevangen, te
Rugby (op tachtig mijl afstand van de niaats,
waar de apen ontsnapten), waar hij onder het
porcelein van den kerm sreiziger, die hem
ving, leelijk huishield. Twee apen zijn nu nog
zoek, waarbij de leider van den troep, Fran
co genaamd, voor wiens vangt de eigenaar
een bedrag van 25 pond sterling heeft uitge-
loofd.
DE OPSTAND IN ALBANIE.
Berichten uit Skoetari maken melding van
nieuwe gevechten tusschen opstandelingen en
regeeringstroepen in de streek van Dhalja.
De toestand is niet veranderd.
Op 17 en 18 dezer werden de rebel ten te-
ruggedreven naar de bergkam van de Sjkrei-
ja. Zij leden verliezen in het gebied van
Kastrati.
De opstandige beweging schijnt nog niet
onderdrukt, maar men verwacht de aankomst
van nieuwe versterking uit Tirana.
Men meldt uit Tirana dat in een officieel
communique verklaard wordt, dat de berich
ten over den opstand in Albanie tendentieus
zijn. Het zijn niet meer dan plaatselijke onlus-
ten, zonder eenig belang Door het snelle in
grijpen der regeering waren de rebellen bin-
neri 24 uren gevangen genomen. Overal js
het thans rustig, volgens dit communique, dat
n zijn ont!c°nning van den ernst van den
toestand wel wat al te absoluut zal zijn.
t