DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. (lit den AlkmaarscSien Raad, No. 2&0 1926. ZATERRAG 27 NOVEMBER. Buitenland Dit namtne' bestaat nif 3 bladea Honderd acht en fwlntigste Jaarsang Abonnementsprys blj vooruitbetaling per 3 inaanden f2.—fr. per post f2.50. Bewijsn. 5 ct Advertentiepr. 25 ct p regel, grootere letters mrnr pLwUrnffnt*. Brieven franco N.V. Boefc- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Administr. No. 3. Rodactie No. S3. Directeur: G. H. KRAK. Hoofdredacfeur Tj. N. ADEMA. Er wordt wel eens beweerd, datdiet cordeel van een getrouwd man meer waard is dan dat van een vrijgezd. Men zegt maar wij laten de waarheid hiervEQ geheel voor rekening van hen, die deze gevaarlijke stelling verkondigen dat een getrouwd man minder oppervlakkig is, dat hij zich meer moeite geeft om iets te be- grijpen en dat zijn grooter geduld in den re gel bdoond wordt door een oordeel, dat van diepgaande studie getuigt. Als dit alles waar is, dan is de Alkmaar- sche Raad weer een sportje hooger op de in- tellectueele ladder geklommen. Immers, de heer Veen, de Benjamin det sociaal-democratische fractie, is dezer dagen in het huwelijksbootje gestapt, heeft het zeil geheschen en is de groote reis begonnen, it de hoop, dat het ranke vaartuigje de bewo- gen wateren zal kunnen vermijden en hem en zijn tochtgenoote in de veilige haven van het huise'.ijk geluk zal voeren. De voorzitter van den Raad heeft hem Donderdagmiddag een goede reis en een wel- behouden thuiskomst nageroepen en daarbij geconstateerd, dat thans de Raad althans wat het mannelijke gedeelte daarvan betreft uitsluitend uit gehuwden bestaat, waar mede hij blijkbaar bedoelde te zeggen, dat 't langzamerhand tijd wordt dat men de za- ken eens wat meer vaa den ernstigen kant gaat bekijken. Slechts juffrouw Carels dwaalt nog als vrijgezellin zij het gelukkig niet als een „gar<;onne-type" tusschen al deze in vrij willige ballingschap getrokken slachtoffers onzer samcnleving en waar zij een bekend voorvcchtster is voor de rechten der vrouw, en voor de vrijheid harer sexegenooten reeds menige lans heeft gebroken, is het niet te ver- wachten dat zij het voorbeeld harer edelacht bare soortgenooten zal volgen, voor en aleet er heel wat in onze huwelijkswetgeving ge- wijzigd en verbeterd zal wezen. I Huwelijk en Sinterklaas vallen beiden in den tijd der groote verrassingen en nauwe- lijks waren de zakdoeken waarmee het jcnge paar een gemeenschappelijk „vaarwel" tce- gezwaaid was, dan ook weer in de diverse zakken van de dames en heer en raadsleden verdwenen, of de voorzitter kondigde de be- grooting voor 1927 als passende Sinterklaas- surprise aan. Begin December zal zij verschijnen en, als de politieke hemel niet te veel regen en wind brengt, zal men zoo spoedig mogelijk tot on derzoek in de secties kunnen besluiten. Daarna kwam de Twuyverweg in bespre- king. Dat is, net als het klokketorentje van de Sint Laurenskerk, een van die eigenaardige bezittingen, die den eigenaar meer last dau genoegen veroorzaken. De weg loopt tusschen St. Pancras en Broek op Langendijk en blijkt helaas eigen- dom van onze gemeente te wezen. Wat wij met een weg tusschen St. Pancras tn Broek op Langendijk moeten beginnen is niet erg duidelijk, maar we zijn er nu een maal mee opgescheept. Wegen zijn kostbare bezittingen en waar er op de gemeentebe- grooting al heel wat geschrapt moet worden om onze straten en trottoirs in goeden staat te houden, zou het heelemaal niet erg wezen als een van de naburige dorpen dozen weg van ons zou willen overnemen. Evenwel, de omliggende gemeenten, die toch allereerst van den weg profiteeren, heb- ben er vrijwel niets voor over en waar het begrijpelijk is dat Alkmaar er zich dan ook niet zoo erg meer voor interesseert, begint de Twuyverweg langzamerhand een gevaar- fijk pad te worden, waar in de laatste jaren ii heel wat slachtoffers zijn gevallen. Sint Pancras, dat zeker niet tot de onwil- ligste gemeenten behoort, heeft nu den knoop doorgehakt en den weg voor het autoverkeer afgesloten. Alkmaar is daarin gekend en B. en W. hebben Ged. Staten eveneens tot deze afslui- ting geadviseerd. De Raad heeft daaraan zijn voile goedkeu- ring gehecht, hoewel later bleek, dat Ged. Staten reeds op deze beslissing vooruit ge- loopen waren. Hopelijk zal men thans ook in tot dusver weigerachtige gemeenten begrijpen, dat er iets gedoan moet worden en dat het niet aan- gaat de voile verantwoording daarvoor op Alkmaar te schuiven. Meer en meer schijnt deze slechts 3 Meter breede weg ter weerszijden door het watei ondermijnd te worden, waarom de heer Van Drunen reeds adviseerde hem ook voor voet- gangers en rijwielen te verbieden. Het is te hopen, dat dit vlottend bezit onzer gemeente in afzienbaren tijd op stevi- ger grondslagen gefundeerd zal kunnen wor den. Daarna kwam de ziekenhuiskwestie ter sprake. Het is al weer maanden geleden, dat het Cadettenschool-Ziekenhuis-plan in den Raad besproken is geworden en als het voort blijft gaan zooals hot tot dusver gegaan is, dan is allc kans, dat de Raad in zijn tegenwoor- dige samenstelling niet meer tot uitvoering iter plannen zal kunnen besluiten. Het is natuurlijk bekend, dat er naast de cnthousiaste voorstanders cok heftige tegen- standers worden gevonden, het is genoeg- zaam bekend, dat sommigen maar al te gaarae de ziekenhuisplannen zouden doen mislukken. Maar geenszins rechtvaardigt dit de ge- heimzinnigheid waarin het ziekenhuisvraag- stuk tot dusver steeds gehuld is geweest, geenszins ook de lange perioden waarin to- taal niets van eenige actie of vooruitgang wordt vcmomen.. In den Raad is thans wel gebleken, dat, wat wij onlangs over de veranderde plannen mededeelden, volkomen juist is geweest. De heer Arntz schijnt zich bij den opzet der exploitatie-rekening pi m. 9000 in de kosten van voedin'g te hebben verrekend. Dit geld wint men uit en wanneer men boven- dien een vleugel buiten gebruik laat cn wat op 't perscneel bezuinigt, zal men, ook zon- der de Provinciate subsidie, tot uitvoering van een behoorlijk ziekenhuisplan kunnen komen. De zoogenaamde kleine ziekenhuis-com- missie heeft dit aan de groote commissie voorgesteld en er zou waarschijnlijk reeds lang een beslissing zijn genomcn, als niet de heeren Leesberg en Arntz zich als twee commissieleden hadden doen kennen, die zich in 't bijzonder voor al deze plannen 'in teres- seeren, die de zaak van zooveel kanten willen bekijken en voor het verzamelen van studie- materiaal zooveel vragen stellen, dat voor de beantwoording daarvan opnieuw een onder- zoek met het daaraan verbonden tijdverlies noodzakelijk is gebleken. Dank zij beide heeren kan men er dan ook van overtuigd zijn, dat Alkmaar voor zijn geld het beste van het beste zal krijgen. Maar omdat ziekenhuizen niet door woor- den maar door daden gebouwd worden, lijkt het toch wel wenschelijk, dat de voorzitter den ijver van a!l te cnthousiaste onderzoeker^. ten slotte wat remt, een eind maakt aan de reeks van tijdroovende onderzoeken naar steeds weer nieuwe plannen en de commissie desncods door stemming tot een defini- tieve beslissing weet te brengen. Te groot enthousiasme, te diep gaande stud-.e, te tijdrcovend onderzoek kunnen een zaak schaden en wij zijn er van overtuigd, dat alle leden der ziekenhuiscommissie niets liever wenschen dan zoo spoedig mogelijk den dag te zien aanbreken waarop de oude Cadettenschool het zwaard voor de thermo meter en de conduite-staat voor de koortslijst zal moeten wijken. Gezegend zij de dag, dat in den Hout de vlag van het nieuwe gebouw wappert en duizenden in Alkmaar en omgeving de ze- karheid zullen hebben, dat zij in zieke dagen in een modeme, neutrale inrichting verzor- ging en verpleging kunnen vinden. De kleine scharrelaars, de vliegende win- keliertjes, de koopmannctjes, die bij harden wind gebouw en inventaris gelijktijdig zien verdwijnen, de kraampjes- en tentjes-men- schai, zijn les enfants cheris van den mid- denstand geworden. Nog maar weinige jaren geleden werd er in onzen raad betoogd, dat de Sint Nico aas- markt haar tijd had laten voorbijgaan en niet meer in eer^ hersteld behoefde te worden. Er zou geen markt meer zijn, maar aan diverse aanvragers zou vergunning gegeven worden tegen Sint Nicolaas in kraampjes en tentjes hun waren te presenteeren. Toen ontdekte de heer Van den Bosch het was inderdaad een geweldige ontdek- king dat fen verzameling kramen en tentjes hetzelfde als een officieel erkende markt is. De Sint-Nicclaas-scharrelaartjes waren bij den midcenstand in tel als de rotte appe- ien bij de groentevrouw maar desondanks is de markt er gekomen en heeft zij tot dusver haar vee bedre'gd leven weten te rekken. Nu vragen de kraamp^-menschen van het koude, slechtverlichte en weinig bezochte Hofpletn n^ar ce Laat te mogen verhuizen En ziet, de middenstanders van Laat en Hofplein vechten er om hen in hun nabijheid te behouden, al bleek dan ook. dat de Laat- vereenigmg waarschijnlijk geadresseerd had zonder haar leden daarin voldoende te ken nen. De Zaterdagavondmarkt heeft bewez<m dat het volk komt waar de nerin.a is, waar- van niet alleen de zeildoek- en latten-koopman maar ook de spiegelruit-middenstander weet te profiteeren. De marlttkoopiieden zijn de spierinkjes ge worden waarmede- de kooplustige kabeljauw door de winkeldeur wordt getrokken en het was roerend te vernemen hoe Laat- en Hof- pleinwinkeliers om strijd verzochten, de eer- iijds veel gesmade scharre'aarties in snuis- terijtjes en prentenboekjes in hun nabijheid te mogen houden. Ditmaal heeft het Hofp'ein het gewonnen, tot grooten spijt natuurlijk van de adressee- rende kraamjesmenschen, die na al dat heen en weer trekken gehoopt hadden dat zij ten silotte aan den meest voordeeligen kant te- recht zouden komen. Hopelijk zal het debat in den Raad een goede reclame voor hen en hun vliegende winkeltjes blijken. De s-eschiedenis der Rochdalewon-ingen toont duidelijk hoe een vooruitgaande ge meente het lenigen van den woningnood en daardoor een betete huisvesting zijner inge- zetenen en een vluggere toename der bevol- king, door formalistisch gedoe en bureau- cratische sleur op dood spoor kan laten loopen. Ieder, die om zich heen ziet, die de ellen- dige woningtoestanden constateert waarvan wij nog kort geleden in dit blad een beschrij- ving hebben gegeven, weet dat er op dit ge- biea nog heel wat te doen valt. Dan komt een bouwvereeniging met een plan voor vele goede arbeiderswoningen, een plan, dat in zijn opzet zeer weinig risteo met zich meedraagt. Maarmen wil weten hoe de gemeente er op het oogenblik financieel voorstaat, een hoofdambtenaar moet een taxatie verrichten en na hem worden er nog particuliere taxa- teurs aan het werk gezet en het slot van de geschiedenis is, dat al die rapporten en cij- fers heel gewichtig naar de Financieele commissie verhuizen, die er nog altijd niet op uitgekeken blijkt. In plaats van nu einde'ijk tot een beslis sing te komen zal aMes opnieuw aan het deskundig oordeel van de Financieele com missie worden onderworpen. Dank zij zulke remmende raadscommissies zijn vele goede plannen al in het bureaucratische drijfzand verzonken. Het ziet er uit of er nog heel wat geconfereerd en gerapporteerd, becrit;seerd en beredeneerd zal worden eer eindelijk be s'oten wordt dat onze gemeente een aantal nieuwe arbeiderswoningen zal kunnen krij gen. Amsterdam heeft in drie jaar tijds een nieuwe stadswijk zoo groot als Deventer zien verrijzen. Alkmaar teert nog altijd op de geboorte van Jan Wil'em Koolwijk en in stegen en sloppen wachten ellendig gehuisveste gezin- nen tot eindelijk ook voor hen de dageraad der bevrijding uit de meest onhyg:enische toestanden zal aanbreken. De vraag of ouders, in de gegeven omstan- digheden, al dan niet het recbt hebben hun kinderen niet naar school sturen, heeft in den Raad tot een uitvoerig en interessant debat geleid. Men weet waarom het tenslotte gaat. De opening van een geheel nieuwe gemeen- teschool op Rochdale, alsmede het vormen van twee parallel-klassen aan andere scholen, maakte een verplaatsing van leerlingen nood zakelijk. Aanvankelijk is daarbij voornamelijk op de belangen van het onderwijs en het financied belang der gemeente gelet waardoor bij de scholen onderling een groote volksverhuizing plaats had en het wel voorkwam, dat te wei nig met de wenschen der ouders inzake den afstand van school en huis, inzake voorkeur voor bepaalde scholen of samengaan van broertjes en zusjes rekening werd gehouden Men schijnt de voile medewerking van alle schoolhoofden te veel a's van ze'f sprekend t hebben aangenomen en uit verhalen van te- ieurgestelde ingezonden stukken-schrijvers is ons wel gebleken, dat sommige kinderen zonder voldoende voor.tennis der ouders morgens olotseling van school gestuurd wer- den met de boodschap, dat ze daar niet meei terug behoefden te komen. Men schijnt in den beginne alter medewer king te veel als vanzelf sprekend te hebben aangenomen en is eerst later, toen er verzet kwam, tactischer te werk gegaan, door te trachten de ouders van de nocdzakelijkheid der getroffen maatregelen te cvertiiigen. Naijver is hier een groote factor en als Jantje mag blijven en Pietje naar een ande- ren meester moet, is er ruiror in casa en be- toogt de vader van Pietje bij Kris en bij Kras, dat hij evenveel rechten heeft als ieder ander. Wie nu een geest van verzet gekweekt heeft, of dit van de ouders zelf of van al te "edien- stige bu tenstranders is uitgegaan, of deze ac tie al dan met uits'uitend tegen den wei- houder van onderwijs of d ens partij gericht was, dat alles is heel moei'ijk te beoordeelen Maar een feit is, dat nog steeds een zes- tiental ouders hun kinderen liever on straat laat lcopen dan te voldoen aan de aanschrij- ving van het geir.eeniebestuur om ze naar een becaalde schocj te zenden. En dit alles endanks het feit, dat de ouders er van verzekerd zijn, dat de verandering voor hun kinderen verbeterin^. althans geens zins verslechterinT Meekent. Immers, zij ko men op een school, die zeker niet minder waardig aan de tot dusver bezochte mag zijn en zij komen in kleinere klassen wat het in dividueele onderwijs zeker ten goede zal moe ten komen. Hoewel wij weten dat B. en W. dit moei- lijke volksverhuizingsvraagstuk naar hun bes te wefen geregeld hebben, hoewel den ouders is medegedeeld, dat bevrediging van hun wen schen hier en daar tot onvolledige schoolbe- zetting en daardoor tot het aanstellen van boventallige onderwijzers zal leiden, leer- krachten die de gemeente dan ook voor het bijzonder onderwijs moet betalen en waaraan duizenden guldens van onze belast'nggelden noodeloos worden uitge.geyen, blijven sommi ge ouders onwi'lig tot een algemeene regeling mede te werken. De eeo of ander heeft hun verzekerd, dat zij het recht hebben hun kinderen op de door, hen gekozen scholen te plaatsen en aan dit recht houden zij krampa,chtig vast en wagen het er zelfs op geverbaliseerd te worden om straks. naar hun overtuiging, als onschuldige slachtoffers van ambtelijke willekeur door den kantonrechter te worden vrijgesproken Niemand betwist, dat aan de ouders de keuze der school is. Maar al laten wettelijke voorschriften ons hier ook in den steek niemand zal ock betwisten, dat B. en W. in het algemeen be lang ten slotte de bevoegdhe'd moeten hebben, afwerend in te grijpen als zij zien, dat het onderwijs door die vrije keuze onmogelijk of ernstig benadeeld dreigt te worden. Stel, dat een gemeente twee gelijkwaardige scholen, elk voor 100 leerlingen heeft en dat alle ouders school A. en niet school B. kiezen Dan moeten B. en W. de bevoegdheid heb ben honderd kinderen tegen den wil der ouders op een andere school te plaatsen Immers, het individueel belang zal steeds voor het algemeen belang moeten wijken. Zooveelmogelijk moet met de keuze d*.r ouders worden rekening gehouden. En zeggen- die ouders dat i s moge lijk, want er is nog plaats op de scholen, waarheen wij onze kinderen willen sturen. Noch de Leerpli:htwet. noch de L. O. wet geven voor gevallen als hier bedoeld, duide- lijLe voorschriften. Maar de practijk geeft een aanwijzing. In gemeenten. waar wiikverdeeling plaats heeft en in gemeenten, waar het maximum- aan-tal leerlingen verlaagd wordt, betwist niemand htt recht van B. en W., dwingend voor te schrijven weike kinderen al dan niet een bepaalde sceool zulten bezoeken. Maar zegt de heer Vogeiaar wat vcor de massa geldt. dat ge'dt niet inciden- teel voor dan enkeling. Wij kur.neri die zienswiize niet deeien. Omgekeerd juist, wat volkomen toelaat- baar is tegenover een groep van meerdere be- langhebbenden, zal dezelfde factoren voor toelaatbaa'heid moeten he'oben tegenover enkelen, zoolang het gevaai dat in het op- treden der massa selluiIt ook nog zii het in geringere mate aanwezig is in het op treden van enkelen Stel, dat de ouders van alle Jdnderen hun „rechten" erkend wenschten te zien, dan zou het onderwijs hier ter stede onmogelijk wor den en niemand zou htt recht en den piicht van B en W. to* ingrijpen en dwingend voor- schrijven omkennen. Nu stechts een kiein aantal ouders recalci trant is wordt het onderwijs in veel min- dere mate bedreigd. Maar het blijft riettemin mogelijk. dat B er. W.. met het oog on de bezetting der klas- sen en de fina.nc:en der gemeente de kw-s- tie nog belangrii-k getioeg achten om op- nteuw tusschen beide te komen. In wezen is er dan ntets veranderd en wij kunnen daarom niet inzien, dat wat voor honderd of nrer zou gehten niet toelaa^baar tegen zestien of minder zou kunner. ziin. Evenwel. een duidelijk voorschrift bestaat hier niet en de kantonrechter komt voor een moeilijke beslissing te staan. Wij hebben velen dezer ouders den laat- sten tijc op ons bureau gesproken en den in- druk gekregen. dat zij in hun verzet gestijfi worden Zii m^enen nu eenmaal in hun „recht" te ziin en hoe verb idelijk is het me*, elke ambte lijke bedreining het hoofd te bieden, alle aan- rollende golven van den toorn van Burg en Weth onverschrokken over zich heen te la*en snoelen in de overtuiging, dat de Van- toniechter straks veilig uit dt woelige wateren te voorsch' n zal weten te ha'en. Zij staan op hun recht" en 'naarom zeg+ de heer ^luis zijn het flink*- kerr's Zekc wii hebben eerbied voor ieder die in de overturning dat hem onrecht geschieit. ni-.t toe^eeft en tot in hoogste 'nstantie op zim stu-k staat Wij hebben eerbied voor zoo m-nigen misken-de die ait een wereH van onderdruk- king en w'hekeur ten sWte het goed recht van ziin optreden tot algemeene erkenning w°et te brengen. Maar zal daarvar. in dit geval ooit sprake kunnen wezen. nu zelfs de voor B. en W m -est on-mnsttee n-rh'^rliike te-s'issmg geen afkeurng van hun beleid zal kunnen in- houden? Aan de erkenning van dit ..recht" zit niets dan nadeel vcot het algemeen verbor.den. De kinderen krijgen er geen betere school door de klassen zu'len diehter bevo'kt wor den. ia. het is zeifs mogelijk. dat dan obk andere ouders weer hun ..rechten" laten gel- den waardoor een chaos ontstaan kan, die stor^nd op het onderwijs werkt. Wie met negatie van eik overh^idsrecht al leen dat jder ouders erkent, heeft ook den piicht den wg uit dit moeras te wijzen. Hij moei dan maar eens aar.geven, wat er in Hit geval zal moeten gebeuren. Wetende, dat dit onmogelijk is, dat de kwestie thans zoo goed en rechrvaardig mo^eliik geregeld is. komt het h" «='"rri.g vasthouden van sommige ouders in een igenaardig dagh'ci*' staap. Men kan het winnen Misschiendan heeft men den schralen troost, dat het lecht" of liever de bevoegd heid, een algemeene regeling in de war te kunnen sturen, openlijk erkend is geworden. Men heeft dan een zeer onvruchtbare over- winning behaald. maar men heeft daarnaasr zijn eigen kind maanden lang goed onderwijs onfhouden. Men heeft het belang van zijn kinderen aan eigen ijdelheiiteof koppieheid opgeofterd en men zal altijd rot de conclusie moeten komen. dat de kinderen meer verloren, dan de oudeTS hebben gewonnen. Ook daarom is deze actie ons niet sym- pathiek en wij hopen van harte. dat zij die wellicht dit stroovuur aanbliezen en onder- houden, door gebrek aan voldoende brand- stof weldra tot werkeloosheid verphcht zul- ler. worden. •Mej. Carels bepteitte het in gebruik geven van lokalen aan een bewaars.-nool, welker bestuur reeds heeft aangekondigd. dat het biilfie er bij neer legt. En aangezien een school, die niet bestaat. geen lokaten noodig heeft, moest noodge- dweng^n op haar verzoek een afwijzende be- slicsing vovgen. De groote strhd en niet alleen om het voortbestaan var. d°ze school zal eerst bij de begrootingsdebatien worden uitge- vochfen. Elke gebeurtenis van beteekenis werpt haar schaduw vooruit en er ziin voorteekenen. dat in den komenden nartementairen veldslag vele slachtoffers zulten vallen. Als een nieuwe raad gei'nstalteerd wordt, zal veel goeds erkend en veel kwaads ge- wroken blijken. HET PROCES-FALL-DOHENY. In het proces-FallDoheny, dat zooals wii reeds berichtten, voor het Hooggerechtshof van Columbie begonnen is, voert de verdedi- ging een merkwaardige argumentatie ter ont- lasting van beklaagden, (die worden beschul- digd van een samenzwering, waardoor D.ohe- ny in het onrechtmabg bezit is gekomen van de petroleumreserves van de vloot te Elk Hills) Frank Hogan. Doheny's raadsmaij voert aan, dat Doheny uit vaderlands never- de redenen heeft gehandeld. Toen Doheny in 1922 de pacht van Elk Hills verkreeg, waar- voor hij Fall, den toenmaligen staatssecreta- ris van binnenlandsche zaken, 100 000 dol lar zou hebben „geleend", zou hij er in heb ben toegestemd om, bij wijze van gedeeltelijke compensatie te Pearl Harbour, op Hawai petroleumtanks te bouwen voor de vloot Ho gan Verklaarde dat dit plan werd gemaakt m een geheime ccnferentie van het departement van marine, waar Denby, de staatssecretaris van marine, presideerde. In deze conf -rentie werd medegedeeld dat ..Japan bezig was met het mobiliseeren van schepen voor een aanvn op de Amerlkaansche kust en de Philippij nen" Daarom werd het plan gemaakt, te Pearl Harbour petroleum op te slaan en de ktisten der Vereenigde Staten te beschermen, „niet als corruptie, doch op grond van de zuiverste vaderlandslievende motieven". Hei was echter noodig in het geheim over de con- cessies te onderhandelen ,.wegens het geheim karakter van de marltieme en militaire plan nen der regeering". De verdediging verzoch* den rechter Wilbur, den staatssecretaris van Marine, te gelasten de geheime staatsdoeu- menten over te lecgen. waaruit zou kunnen blijken of er in 1921 een Japanese war scare" in de Vereenigde Staten was. De recli ter willigde het verzoek in. EEN RAADSELACHTIGE AANSLAG. Op professor Hewins, den vroegeren BriS schen ondersecretaris van kolonien is, toen hij zich in de eetkamer van zijn huis bevond. een schot gelost. Toen prof. Hewdns naar buiten snelde, zag hij een vrouw in den m':t verdwijnen. DE APENHISTORIE. Van de drie apen, die nog van hun vrij heid genoten, is er weer een gevangen, te Rugby (op tachtig mijl afstand van de niaats, waar de apen ontsnapten), waar hij onder het porcelein van den kerm sreiziger, die hem ving, leelijk huishield. Twee apen zijn nu nog zoek, waarbij de leider van den troep, Fran co genaamd, voor wiens vangt de eigenaar een bedrag van 25 pond sterling heeft uitge- loofd. DE OPSTAND IN ALBANIE. Berichten uit Skoetari maken melding van nieuwe gevechten tusschen opstandelingen en regeeringstroepen in de streek van Dhalja. De toestand is niet veranderd. Op 17 en 18 dezer werden de rebel ten te- ruggedreven naar de bergkam van de Sjkrei- ja. Zij leden verliezen in het gebied van Kastrati. De opstandige beweging schijnt nog niet onderdrukt, maar men verwacht de aankomst van nieuwe versterking uit Tirana. Men meldt uit Tirana dat in een officieel communique verklaard wordt, dat de berich ten over den opstand in Albanie tendentieus zijn. Het zijn niet meer dan plaatselijke onlus- ten, zonder eenig belang Door het snelle in grijpen der regeering waren de rebellen bin- neri 24 uren gevangen genomen. Overal js het thans rustig, volgens dit communique, dat n zijn ont!c°nning van den ernst van den toestand wel wat al te absoluut zal zijn. t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1926 | | pagina 1