Alkmaarsche Courant
Een speelbal der fortuin.
Maandag 29 November.
Be export-veiiing,
Sladsnieuws
FEl'l I.I.ETON.
No. 281. 1926
Honiieru Acht en Twiniigsle 'aargang.
De heer P. A. de Lange schrijft ons:
Binnenkort zal het tien jaar geleden zijn,
dat Alkmaars burgerij werd opgewekt om de
groentenmarkt te veranderen in ee® export-
veiling met eigen gebouw en eigen organisa-
tie.
De verschillende tuinbouwvereenigino'en
in en om Alkmaar hadden daartoe het initia-
tief genomen en -en veilingering gevormd,
wier afgevaardigdm de nieuwe ondervereeni
ging zouden besturen.
Om het doel, betere prijzen te maken voor
de prod'icten, te bereikm was ten eerst? geld
noodig, om daarmede zidi ;n het bezit te kun
nen stellen van het benoodigde terre'n en ge-
bouw en tevens was daartoe noodig het prae-
dicaat „exportveiling" ten einde de vruchten
te kunnen plukken van de door de regeering
geregelden verkoop der tuinbouwproductcn
Vele stadgenooten ondersteunden deze on-
derneming en ook de gemeente wilde mede-
werken om de Mkmaarsche groentenmarkt
tot een meer algpmeen stedelijk belang op te
voeren.
In die dfigen was men optimistischer dan
tegenwoord;g, het wachtwoord was: Weest
gereed. het zoo lang geknauwde economischf
leven gaat zich herstellen. Laat er ons aan
medewerken, wii zullen er de voordeelen van
deelachtig worden.
Dit is de geest, die direct na den oorlog in
roo veel geval-len aanleiding geweest is tot
overbouwen.
Waar de steun der burgerij niet voldoend-
was om al'ie voorgenotren kunstwerken bij ch
veiling behoorenc te betalen, verleende de
gemeente Alkr aar een voorschot tegen een
rente van 1 pet. boven de rente die zij zelf
moest betalen voor geleend geld verhuurde
aan de tuinders een dee! van het „eilandje"
aan het afgesneden kanaalvak. een verder ter-
rein voor veilingsgebou-.v en bergloods.
Het veilen van kool en aardappelen, door
de regeering rayons-gewiize verolicht. maakte
een spoorliin met weegbrug en een lagen
loswal noodig.
Het huurcontract met de gemeente Alk
maar zou voor tien jaar gesloten worden
Ten einde eenige rechtszekerheid te hebben
tegenover de tuinders. werd aan de veiling
den vorm eener naamlooze vennootschap ge-
geven, bestuurd door ateevaardteden van de
verschillende aangesloten tuinbouwvereeni-
gingen.
Zoolang de regeeringsbemoeienissen van
kracht bleken was de aanvoer van producten
voldoende.
Als betaalmeester werd bereid gevonden te
fungeeren, de Nationale bankvereeniging,
welke haar belooning kreeg in den vorm van
een vastgesteld percentage van het veilingsbe-
drag en een bepaalde vergoeding voor de ad
min istratie der embal'age.
Door deze overeenkomst waren fraude en
vercnachtzaming uitgesloten. Beider goed be-
grepen belang, was* de bevordering der vei
ling. Ook het contract werd voor tien jaar
afgesloten.
Edoch, toen de regeeringsbemoeienissen
ophielden bleven de aanvoeren van kool en
aardappelen achterwege. De Egmonden
markten liever te Castricum of Beverwijk
Heiloo had een eigen veiling, zoodat men
met dalende prijzen en eeringere aanvoeren
te kampen had en een sluitende exploitatie
rekening niet meer te maken was.
De tuinders, als mannen van hun woord
wilden de aangegane vernlichtingen nakomen
en verklaarden zich bereid een hooger vei-
lingspercentage te betalen.
Deze maatregel. ofschoon met bloedend
hart genomen. redde de situatie. In den loop
der volgende jaren werd de rente aan de ge
meente betaald en tevens met de terugbeta-
ling der hoofdsom begonnen, terwijl op em
ballage voldoende en on de kunstwerken zoo
veel mogelijk werd afgeschreven.
(Wordt vervolgd).
ALCMARIA V. V. V.
Vrijdagavond kwam in lunchroom Valk
aan de Houttil de Vereeniging voor Vreem-
delingenverkeer „Alcmaria" in algemeene
ledenvergadering bijeen.
Mr. J. P. B o s m a n, voorzitter, opende
de vergadering met een woord van welkom,
waarna de heer C. J. O o m s, secretaris
de notulen las, die onveranderd werden goed-
gekeurd.
Naar het Engelsch van Rafael Sabatini.
Geautoriseerde vertaling van A. T.
52
„Weg, weg," riep hij, en zich omkeerende
rende hij de straat af. Zijn schrik decide zich
onmiddellijk aan zijn vrienden mede, en zij
liepen hem na, de jongen met den fakkel in
de achterhoede, zijn toorts hoog op houdend.
Versuft, uitgeput door de inspanning, zonk
juffrouw Farquharson kreunend achterover,
zij voelde zich afgemat en verlaten Maar
toen een der dragers, op* bevel van den kolo-
nel, het deurtje opentrok, sprong zij op eens
op en er uit, en zou weggehold zijn, als de
andere drager haar niet om haar tenger li-
chaam gegrepen had, en haar stevig vast-
hield, terwijl zijn kameraad een langen doek
om haar hoofd wond, dien Holies hem voor
dat doel gegeven had. Na dit gedaan te heb
ben, bonden zij haar handen op haar rug met
een zakdoek vast, zetten haar weer in den
stoel en sloten haar op.
Zij zat nu hulpeloos. half gestikt door den
doek die niet alleen diende, om haar kreten
te dempen, maar haar ook blinddoekte, zoo
dat zij niet meer wist, waarheer zij gebracht
werd. Het eenige, wat -zij wist, was, dat de
stoel in beweging was.
Van de Volksuniversiteit was bericht
ingekomen, dat de heer Pels, die als zoodanig
door V. V. V. was voorgedragen, was be-
noemd tot lid van de commissie van toezicht
op de V. U.
De heer J. C. A. D u i n k e r z«nd be
nrnt, dit hij wegens verirek naar eld'rs
zich genoodzaakt ziet als bcstuurslid en lid
te beclanken.
Een zeifde schrijven van den heer D.
S c h e n k, die als reden drukke werkzaam-
heden opgaf.
De Voorzitter verklaarde, dat het
besluur met de beide heeren zeer prettig
had samengewerkt.
De gemeente Alkmaar zond een schrijven,
waarin gezegd werd, dat het gemeentebe-
stuur zich genoodzaakt zag, om bezuini-
gingsredenen verschillende subsidies met 10
pet. te verlagen, alzoo ook dat van de V. V V
Deze stukken werden voor kennisgeving-
aangenomen.
De begrooting voor 1927 gaf een ont-
vangst aan van 3240 en een uitgave van
2540.
Deze begrooting werd aldus goedgekeurd.
Tot commissie tot et nazien van de reke
ning over 1920 werden aangewezen de hee
ren Kater en Jacobse.
Aan de orde was de verkiezing van drie
bestuursleden wegens aftreding van de hee
ren tnr. J. P. Bosnian, J. J. Swets Bz. en B
H. J. Schouten. Deze waren ajlen herkies-
baar.
De heeren werden alien herkozen en na-
men hunne benoeming aan.
Bij de bespreking over de werkzaamheden
uit 1927 werd tevens behandeld een ingeko
men schrijven van den directeur van hei
spotpark of de vereeniging in het volgend
jaar van het sportpark gebruik wenscht te
maken.
De voorzitter deelde mede, dat be
sloten was tot de uitg.fte van gidsjes ten be-
hoeve van reclame bij buitenlandsche bezoe-
kers.
De heer M a r g a d a n t gaf hierbij
een nadere tcelichting. Gedrukt werden 5000
Hollandsche. 4*000 Engelsche en 10C0 Duit-
sche gidsen In Boulogne-srr-Mer worden di
rect de vreemdclingen attent gemaakt op Alk
maar. Het ontwerp van den rmslag ziet er
bijzonder aardig uit. Of men het adder of
voor ziet, altijd ziet men: Alkmaar, Holland
Het gidsje beoogt zuiver reclame. Op alle
groote stoomvaartlijnen zal het op groote
schaal verspreid worden.
De strooibiljetten, waarmede V. V. V. di:
jaar veel succes had, zullen ook het volgend
jaar weer uitgegeven worden.
De Voorzitter deelde daarop mede,
dat 2 a 3, desnoods 4 groote motorraces ge-
houden zullen worden
Niemand had daartegen bezwaren Ge
tracht zal worden de races te doen houden
cp dagen, die zich het meest daartoe eigenen,
als Pinkster en Paaschdagen, Hemelvaarts-
dag enz.
De heer Kater verzocht het bestuur
ook eens een hardloopwedstrijd te organisee-
ren. Op het sportpark zal dit bijzonder aar
dig ziin, omdat men daar de loopers kan
volgen.
De Voorzitter danlcte den heer
Kater voor dit idee, dat hij zeer practiseh
vond.
Spr deelde nog mede, dat in 1927, zooals
bekend, een bloemententoonstelling gehouden
zal worden, die 2 maanden zal duren. De ten-
toonstelling is in zeer goede handen, n l van
de bollenkweekers zelf. Zij doen echter niet
mede aan feestelijkheden. De opening is
gesteld op 18 Maart en de tentoonstelling
duurt tot 2>0 Mei. Het is dus misschien de
taak van de V. V. V. een bloeanencorso te
houden en het bestuur van de tentoonstelling
heeft toegezegd om daarbij den grootst moge-
lijken steun te geven, omdat daar beider be-
langen samengaan.
De heer Kater stelde voor om zich in
verbinding te stellen met de K. L. M. om
pleziervluchten te organiseeren.
Dit idee zal overwogen worden.
De Voorzitter zeide, dat het be
stuur zich zeer aanbevolen houdt voor wen-
ken, die de leden wellicht kunnen geven
V. V. V. dient iets te doen.
De heer Margadant vestigde er
de aandacht op, dat wanr.eer er ooit een
gunstige omstandigheid is om een bloemen-
corso te houden, het is tijdens de tentoonste'-
l.ng. Zeer zeker is het dus zaak een bloemen-
corso te houden.
De Voorzitter deelde verder mede,
dat het een idee van den heer Schouten was,
om ook den koninginnedag op 31 Augustus
eens wat meer te vieren. Dien dag gaat altijd
zoo stil voorbij. Het is ten slotte de taak van
V. V. V. de aandacht op Alkmaar te vestigen
en viering van den 31en Aug. eigent zich
misschien daar ook toe. Spr. zou gaarne het
oordeel van de aanwezigen hooren en legde
Het ging verder, toen weer links om, en de
steile helling van Paul's Chains op, en einde-
lijk rechts af, de Knight Street in. Voor een
flink huis aan den noordkant, tusschen Paul's
Chains eri Sermon Lane werd de stoel ein-
delijk neergezet. Het bovendek werd opge-
licht, het deurtje opengedaan, en handen gre
pen haar aan, om haar er uit te trekken. Zij
boog zich achterover, in een laatste zwakke
poging tot weerstand. Toen voelde zij zich
in sterke armen opgetild en /egen iemands
schouder gelegd
Zoo droeg Holies haar in het huis, waar de
stoel, nadat de stangen er af genomen waren,
ook binnen gebracht werd. De kolonel keerde
zich naar rechts in de ruime vestibule, waar
twee zwijgeqde gestalten in afwachting ston-
den de twee andere Fransche lakeien van
Buckingham en trad een middelmatig
groote, vierkante kamer binnen, die somber
gemeubeld en somber behangen was van den
kalen vloer af tot de gewitte zoldering toe. In
het midden van de kamer stond een tafel met
gedraaide pooten, gedekt voor het avondeten
en op het gladde blad schitterde kristal en
zilver in het licht van den grooten kandelaar,
die midden op stond. Het hooge venster, dat
op straat uit zag, was gesloten, en de blin-
den waren gegrendeld. Er onder stond een
rustbed van riet en gebeeldhouwd eikenhout,
bedekt met donkerroode fluweelen kussens.
Hierheen droeg Holies zijn last Toen hij haar
neergezet had, bukte hij, om den doek weg te
nemen, waarmee haar polsen gebonden wa
ren.
Het was een daad van medelijden, want
er den nadruk op, dat het zoo moeilijk is om
een programma voor een geheel jaar te ma
ken.
De heer Jacobse zeide, dat 31 Aug.
in de kermisweek valt, zoodat er dus op di4
gebied niets te doen valt. Maar misschien
kan men op dien dag kinderfeesten organi
seeren. Wellicht kan het bestuur deze gedach-
te nader uitwerken.
De heer Kater zeide, dat kinderfees
ten op Julianadag eenmaal op niets uitgeloo-
pen was.
De heer J. G. van Burken zette
uiteen, dat V. V. V. de sympathie van de
ouders zal hebben, als men den kant van
feestelijkheden op 31 Aug. uitgaat, omdat B
en W. dit jaar geweigerd hebben om op 31
Aug. vacantie te geven aan de schoolkinde-
ren, niet omdat ze er direct tegen waren,
maar omdat er in de stad niets te doen was
Is er dus wel iets te doen, dan zullen ver
schillende ouders dit prettig vinden. Spr vond
het daarom een goede gedachte van het be
stuur
De heer Margadant vestigde de
aandacht op het nut van en de sympathi-
voor carillcn-eoncerten.
Natuurlijk dient daaraar verbetering van
het carillon van den Waagtoren aan voorai
te gaan. Daarna zou men verschillende be
kende cari'.lonisten kunnen uitnoodigen tot
het geven van concerten.
De Voorzitter zeide, dat een moei-
lijke kwestie juist is die verbetering van het
carillon hetgeen circa 3 mille zal kosten,
die V.V.V. zoo maar een, twee, drie niet aan
de gemeente cadeau kan geven Spr. vond
het idee sympathiek, maar met de uitvoering
meet men voorzichtig zijn.
De heei Margadant zeide, dat ei
verschillende menschen zijn, die het idee aan-
lokkelijk vinden. Van verschillende zijden
heeft spr. de vraag al gehoord: Kunnen wij
Alkmaar eens niet lets blijvends aanbieden?
Spr. geloofde wel dat, wanneer men sympa
thie kan wekken voor dit idee, men al heel ver
is
Ook de pers staat sympathiek tegenover het
plan, zoodat men van haar steun verzekerd
kan zijn. Het lijkt spr. geen onoverkomenlijke
moeilijkheid om in Alkmaar een bedrag van
3000 bij e'kaar te krijgen. Spr. heeft zich
al eenigen iijd met de zaak bemoeid en ge-
looft wel, dat men er spoedig meer van zal
hcoren. Hij wees op hetgeen Den Bosch doet.
De heer Swets meende, dat de kosten,
die er verder aan verbonden zijn (n.l. het
doen overkomen van een carillonnist) ook
zeer groot zullen zijn. Het bestuur zou de
zaak in overweging nemen.
Na de rondvraag, die niets opleverde, werd
de vergfedering gesloten.
EEN ZILVEREN J-UBILe BIJ DE
SPAARBANK.
Het was gisteren 25 jaar geleden, dat de
heer en mej. Koster in dienst traden als con
cierges bij het gebouw der Nuts-Spaarbank
aan de Nieuwesloot. Dat deze dag om in
een veel gebruikten term te spreken niet
onopgemerkt voorbij zou gaan, wat te voor-
zien, mede tengevolge van de omstandigheid
dat de Armenraad en Gezinsverpleging ook
hun domicilie hebben in dat gebouw. En toch
meenen wij te mogen aannemen. dat de aan
de jubilarissen ten deel gevallen hulde alle
verwachtingen ver heeft overtroffen.
Tegen 3 u*ur gistermiddag was het in de
lokalen van de Spaarbank drukker dan ooit.
Een groot aantal dames en heeren, vertegen-
woordigers van orgamsaties waarmee de ju
bilarissen in hunne functie geregeld in aan-
raking komen, maakten hunne opwachting.
In de ruime zaal was haast geen plaats meer
te krijgen.
Toen het echtpaar Koster was binnenge-
leid en had plaats genomen op de daarvoor
bestemde zetels te midden van familiele-
den, nam de heer H. W. F r e s e als waar-
nemend voorzitter van de Spaarbank het
eerst het woord om namens dit college de ju
bilarissen te danken voor wat zij in de afge-
loopen kwart-eeuw voor de spaarbank wa
ren geweest. Dat deze stichting steeds in
bloei is toegenomen, meende spr. niet alleen
te mogen toeschrijven aan toenemende bevol-
king en groeienden psaarzin, maar ook
aan de wijze waarop de heer en mej. Kos
ter hunne Tinctie opnamen Daarom had het
bestuur gemeend niet te mogen volstaan met
een gewone dankbetuiging, maar het deed
deze vergezeld1 gaan van 'n groote bloemen-
mand, terwijl als blijvend geschenk werden
aangeboden de beide mooie stoelen, waarop
de jubi'arissen thans zaten. Daarop schetste
spr. op gevoelvolle wijze, dat straks de tijd
zal aanbreken, waarop beiden naar rust zul
len verlangen en hunne functie zullen willen
neerleggen.
Het bestuur zal u ongaarne zien vertrek-
ken, zei spr., hoewel het u de rust gaarne
gunt Maar het zij dan ook een rust zonder
zorgen, en die meende het bestuur niet beter
hij wist, dat het gebonden zijn haar armen
nu pijn zou doen. Onder den breeden rand
van zijn hoed, scheen zijn gelaat wit en
vochtig door de inspanning, zijn lippen wa
ren vastgesloten. Daar hij tot nu toe al zijn
aandacht bepaald had bij de volbrenging van
het werk, zooals hij zich dit gedacht had, had
hij weinig nagedacht over den leelijken aard
er van. Toen hij zich nu heenboog over die ge-
stalte, die tegelij kertijd zoo bevallig, teer en
slank was, en een lichte, zoete geur, dien zij
gebruikte, in zijn neusgaten drong, en daar-
mee aan zijn zinnen bewustzijn van haar teer-
heid en vrouwelijkheid gaf, overstelpte hem
op eens een walging van hetgeen hij deed,
als een lichamelijke afkeer.
Hij keerde zich af, om de deur te sluiten,
wierp zijn hoed en mantel af, en veegde zich
het voorhoofd af, want het zweet liep langs
zijn gezicht neer, als het vet van een kapoen
Terwijl hij de kamer doorliep, stond zij op
en daar haar handen nu vrij waren, trok zij
aan den doek, totdat zij hem zoo ver los had,
dat hij van haar gezicht afviel en in plooien
om haar hals en schoudevs hing boven den
rand van haar laag uitgesneden lijfje.
Rechtop, diep ademhalend, met schitteren-
de oogen, slingerde zij haar woorden toornig
naar de groote gestalte van hem, die haar
gevansren genomen had.
„Mijnheer," zeide zij, „ge zult me dadelijk
laten vertrekken, of deze laagheid zal u duur
te staan komen."
Hij sloot de deur en keerde zich weer tot
haar Hij trachtte door een glimlach de glui-
Derige uitdrukking van zijn gezicht te verber-
le kunnen verzekeren dan door een pensioen-
brief aan te bieden. Spr besloot met le ver-
zoeken een en ander niet te beschouwen a's
een cadeau, maar als belooning en erkeo-
ning van het vele werk ten dienste van de
Spaarbank verricht.
De heer H. J. V o n k, oud-directeur der
Spaarbank, sprak van zijn eigen ervaringen
met de jubilarissen gedurende een reeks van
24 jaren. Toen hij aan de Spaarbank was ge-
komen, had hij reeds vol waardeering over
de concierges hooren spreken en hij had zelf
kunnen waarnemen, hoe hunne opvatting
van hunne fuctie boven alien lof was verhe-
ven. Zij deden hun werk op een wijze die uit-
stak boven wat jongeren vaak presteeren.
Persoonlijk dankte spr hen voor het gemak-
kelijk maken van een deel van zijn taak: het
toezicht op het gebouw. Sprekende over de
mogelijkheid. dat het echtpaar K., evenals
spr., het bijltje er bij neer zal leggen, wees
de heer Vonk er, op, dat dit een moeilijk
oogenblik zal zijn, maar noodzakelijk, omdat
immers aan elke menschelijke taak eenmaal
een einde komt. Spr was verheugd er over,
dat het bestuur der Spaarbank reeds voor
d en komenden tijd had gezorgd en sprak
den wensch uit, dat de heer en mej, K. dan
nog eenige jaren van welverdiende rust mo
gen genieten, in de overtuiging dat hunne
diensten bij de Spaarbank in aang-ename her-
inne'ring zullen blijven.
Volgende spreker was de heer J.
S c h o o r 1, die namens het personeel van
Spaarbank en Aripfnraad een woord van
gelukwtnsch richtte tot de jubilarissen ,.n
hunne familieleden. Deze personeeien to-1
weten van nabij hoe de heer en mej. K in
hunne functie het vertrouwen hebben ge-
wekt bij zeer velen uit het publiek en hoe
voorai mej. K., met wie de menschen nog het
meest in aanraking kwamen, steeds bereid
was iets mee te deelen uit haar eigen rijke
ervaringy Beiden hebben elke opdracht, hoe
gering ook, met ambitie uitgevoerd en daar
om zal het Spaarbankfcestuur met een gevoel
van groot leedwezen eenmaal de deur slui
ten -achter de concierges, als zij hun tijd van
vertrek gekomen achten. Hunne plaatsen
zullen natuurlijk weer vervuld worden, maar
het zal moeilijk zijn zulke functionnarissen
weer te vinden.
Het personeel van Spaarbank en Armen
raad bood als blijk vari waardeering aan een
mooi bouquet, alsmede 'n parapluistandaard
en kapstok^^'f kleed.
Namens het Departement Alkmaar der
Maatsch tot Nut v. h. Algemeen, mede ver-
tegenwoordigd door den heer J. van Reijen-
dam, sprak as. H. W e s t r a, die constateer-
de, dat de Spaarbank, een stichting van het
Nut, een goede keus deed met de aanstelling
van den heer en mej. K. als concierge. Met
menschen, die hun plicht opvatten zooals zij
steeds deden, gaat het altijd goed. Spr.
bracht woorden van dank vqpr wat de heer
K. als bode van het Nut deed, een functie
die hij op bijzondere wijze vervulde, wat het
bestuur en dus ook de penningmeester dik-
wijls kon ervaren. Spr. wensch te het echt
paar een levensavond die stond in het zdfde
teeken als hun leven tot dusver had ge-
staan: trouwe toewijding en plichtsbetrach-
ting.
Ais blijk van hulde bood spr. de zilveren
medaille van het Nut aan, alsmede het be-
kende eerebewijs achter glas, waarvoor hij
een plaatsje verzocht in de huiskamer der fa-
milie. Spr. eindigde met een: Jubilarissen,
heil
De heer P. J. C. vanToornenburgh
bood bioemen aan namens de Huipbank van
het Nut en sprak daarbij 'n hartelijk woord.
De Huipbank is ten zeerste ingenomen met
uw diensten, zei spr., die dan schetste hoe
het werk der Huipbank dikwijls vergemak-
kelijkt werd en vlot kon verloonen door de
bemiddeling van den heer K. tusschen Bank
en publiek. Spr. herinnerde er aan, dat hij
de eenige overlevendc is van de Huipbank,
zooals die was samengesteld toen de heer
en mej. K. in functie traden. Hij hoopte, dat
zij nog geruimen tijd van een goede gezond-
heid zouden mogen genieten.
Daarna was het woord aan den heer mr.
W. C. W e n d e 1 a a r als voorzitter van
den Armenraad. Wij zijn in een eenigszins
andere positie dan ae andere sprekers, zei
deze, want zij konden u huldigen voor een
25-jarige vervuliing van uw functie. De Ar
menraad bestaat nog slechts ruim 12 jaar,
maar ook die tijd is lang genoeg om te ge-
tuigen van onze goede ervaringen met u.
Spr. wees er op, hoe noodig het voor de
Spaarbank is een concierge te hebben, waar
op zij vertrouwen kan, omdat zij schatten
heeft te bewaren. En deze zeifde concierge
heeft ook de Armenraad, die echter geen
schatten behoeft te bewaken. Hartelijk dank
te spr. ervoor, dat de concierge ook voor
deze arme instelling even ambitievol was ge
weest. Spr. liet zijn woorden vergezeld gaan
gen.
„Tenzij gij me onmiddellijk laat heengaan,
zult gij
Hier hield zij op. Plotseling brak zij af, om
zich iets voorover te buigen, en hem met open
mond aan te staren, haar wijdopen oogen ge-
tuigden van een verbazing, zoo groot, dat zij
haar toom en vrees overtrof. Heesch en
scherp klonk eindelijk haar stem:
„Wie zijt ge? Watwat is uw naam?"
Hij keek op zijn beurt, hield op met zijn
voorhoofd af te vegen, zich afvragende, wat
zij in hem zag, waardoor zij zoo vreemd be-
wogen werd. Waar zij stond, was haar ge
laat voor meer dan de helft in de schaduw,
terwijl het licht van de kaarsen op tafel vol
op het zijne scheen. Hij dacht er nog over, hoe
hij haar zou antwoorden, welken naam hij
zou aannemen, toen zij hem verschrikte en
hem verdere moeite bespaarde.
„Ge zijt Randal Holies," riep zij op woes-
ten scherpen toon.
Hij kwam een stap nader in een soort ver-
bijstering, buiten adem, terwijl een vreeselijke
aandoening zijn hart bestormde,hij keek haar
verwezen aan, met open mond, zijn gelaat
bleek als van een doode.
„Randal Holies," herhaalde zij met die
vreemd, verwrongen stem. „Gij! Dat gij juist
dit moest doen!"
Waar er eerst s'echts woeste verwondering
in haar oogen had gelegen, zag hij nu een
toenemenden afschuw, totdat zij genadig haar
gezicht met haar handen bedekte.
Een oogenblik deed hij hetzelfde. Hij be
dekte ook krampachtig zijn gezicht. De jaren
van een mooie bloemenmand, terwijl hij
voorts nog een kleerborstel en hanger met
beslag aanbood als stoffelijk blijk van hoog-
achting.
Mej. M. E. J. v a n R ij n, secretaresse
van den Armenraad, sprak een woord van
persoonlijke herinnering en dank voor de
goede zorgen, waarmee het echtpaar K.
haar dag aan dag had omgeven sinds zij
haar werk in Sept. 1914 in het gebouw der
Spaarbank geheel alleen begon. Ook na
mens alien, die haar sinds dien ter zijde
staan, bracht spreekster woorden van dank.
„Gezinsverpleging" Bracht de jubilaris
sen hulde bij monde van Mevr. K 1 u i t-
m a n. Zij sprak van de groote opgewektheid
en de plichtsbetrachting, waarvan zij steeds
blijk hadden gegeven en die zoo aangenaam
hadden aangedaan. De vereeniging had
daarom gemeend een stoffelijk blijk van
dankbaarheid te moeten aanbieden en had
haar oog laten vallen op een pluche tafel-
kleed. Als binnen niet te langen tijd rus-
tige dagen komen voor de jubilarissen, hoop
te spreekster, dat zij met geoegen om de tafel
zullen zitten, waarover, naar spreekster ver-
wachite, dan het kleed zal liggen.
De heer K o p p ij n, bode van den Ar
menraad, bracht de jubilarissen dank voor
de hartelijke woorden, waarmee hij elken dag
door hen is begroet sinds den tijd dat hij in
functie is Zijn felicitatie met hunne ambts-
vervulling bracht spr in dichtformaat, waar-
bij hij het echtpaar K. ten zeerste prees om
zijne netheid en ordelijkheid in hunne func
tie.
Een zoon van den jubilaris, de heer S..
Koster, dankte namens de familie voor
de vele vriendelijke woorden, aan het adres
van zijne ouders gesproken Hij prees het ge-
luk, dat zij dezen dag hebben mogen bele-
ven en bracht hulde aan de Spaarbank voor
wat zij in de afgeloopen 25 jaren voor zijne
ouders heeft gedaan.
Spr. herinnerde aan den tijd toen de heer
G. Vonk zijne ouders had gevraagd of zij in
dienst van de Spaarbank wilden treden.
Sinds hunne infunctietredJng waren zij altijd
bejegend als vrienden, gelijk spr. memoreer-
de, eh hij sprak de hoop uit, dat ook straks,
als zij eenmaal hunne betrekking zullen heb
ben neergelegd, die vriendschap nog zal
blijven. Nadat spr. zijn ouders nog een reeks
van jaren goede gezondheid had toege-
wenscht, werd de eerewijn rondgediend,
waarmee het officieele gedeelte van den dag
was afgeloopen.
N.V. ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
De N.V Alkiii3a*-sche exportveiling van
Land- en 1 uinbouwproducten kwam Zater-
dagmiddag in een jaarlijksche vergadering
van aandeelhoud-rs bijeen in „De Graan-
handel'". luttik Oudorp.
De heer P A. de Lange, voorzitter, deelde
na het gebruike dike weikomstwoord mede,
dat 48 perscnen en insteHrngen aanwezig
waren, vertegenwoordigende 224 aandeelen,
uitbrengen'e 192 stemmen.
Spr. deed daarop mededeelingen. omtrent
de aanwezigheid van den heer Balk en van
de redenen, die er toe geleid hadden, dat deze
vergadering zoo laat gehouden werd
Het laatste vond zijn reden in besprekin-
gen. die d< N V. gevoerd heeft met de ge
meente Alkmaar.
Over een jaar ongeveer loopt het contract
met de gemeente af Die besprekingen zijn
niet van eenvoudigen aard en het bestuur
kan daarom nog niet met definitieve plannen
of een definitieve oplossine komen Het voert
nog steeds onderhandelingen met de ge
meente Alkmaai en de bank.
Op het afgesneden kanaalvak maakt de
Bataafsche een opslagplaats voor petroleum,
hetgeen veel verkeer tengevolge heeft, daar
ter plaatse, heigeen wel van invked*zal zijn
op de exploitatie-rekening voor de rails.
Wat de aanwezigheid van der. heer Balk
betreft, deelde spr. mede, dat de heer Balk
zich bereid verklaard had om namens de pro-
viociale commissie uit de veilingen zijn beste
krachten te geven om den bloei van de vei
ling te verhoogen. Deze hulp wordt van
harte aanvaard en spr meende, dat ook deze
vergadering diensten zeker zou waardeeren
De notulen van de vergadering van 6 Juni
1925 werden daarop onveranderd vast-
gesteld.
Daarna volgdr het jaarverslag over 1925,
dat evenmin reden tot op- of aanmerkingen
gaf en waaraan wij het volgende ontleenen:
Het bestuu-- was op 1 Januari 1925 samen
gesteld als vo.gt'
P. A. de Lange, voorzitter, Heiloo; R.
Wognum, secretaris, Schoorl; A van R*e-
nen. Bergen: M R Versteeg. Alkmaar: W.
G. J. Bierman, Alkmaar; H. Doorn. Omval
en A. F. Thomsen. Alkmaar
In de Algemeene vergadering van aandeel-
houdcrs. gehouden ap 6 Juni 1925, werden
de heeren A van Reenen te Bergen en W G.
J. Bierman te Alkmaar aan de beurt van af-
weken terug; de kamer met de gedckte tafel
voor dien schandelijken maaltijd verdween,
om voor zijn oogen plaats te maken voor een
bloeienden kersenboomgaard, en in dien
boomgaard zat een meisje op een sciiommel,
plagerig, maar toch aanbiddelijk, een lied te
zingen, dat hem, jong en rein en ecrlijk, spoe
dig aan haar zijde bracht. Hij zag zichzelf,
een jongen van twintig jaar, de wereld in-
gaan met een dameshandschoen cp zijn hoed
een handschoen, dien hij nog altijd trouw be-
waard had, om heldendaden te bedrijven ter
wille van die schoone dame, om niets minder
dan de wereld te veroveren, om die haar in de
schoot te kunnen werpen. En hij zag haar
deze Sylvia Farquharson van den Hertoga-
schouwburg zooals zij in die lang vervlo-
gen dagen geweest was, toen haar naam
Nancy Sylvester was.
De jaren hadden haar volkomen doen ver
anderen. Waar kon hij in deze schitterend
mooie vrouw het kleine meisje terugvinden,
dat hij zoo vurig had liet gehad? Hoe kon hij
er aan gedacht hebben, dat zijn kleine Nancy
Sylvester herschapen was in de schitterende
Sylvia Farquharson?
Hij wankelde achteruit, tot zijn schouders
de gesloten deur raakten, en keek en keek in
stomme verbazing, zijn ziel kwam in verzet
door het afschuwelijke van den toestand,
waarin zij zich bevonden.
„God," kreunde hij luide. „Mijn Nan!
Mijn kleine Nan!"
(W oidt vervolgd),,
u
