Parijsche CanserieSn.
NEUTRAAL OVERHEIDSPERSONEEL.
Zaterdagmiddag is te Amsterdam een ver-
gaderipg gehouden, georganiseerd door het
Comite van Neutraal Overhei-dspersoneel.
Bij aeclamatie weid1 de volgende matte aan-
genomen:
Het comite eruz., overwegentie:
le. dat onder het motiei van stijgende te-
korten op de Staatsfoegr ootiogaan de amb-
tenaren, in den vorm eener salarisverlaging,
ondragel'ijike lasten zijin opgelegd
2e. dat de opbrengs* der RijksmicMekn ech-
tr zoodamiig is gwesit, dat simdr 1924 de ra
ining met bijma hondend millioen gulden
werd overtroffen
3e. dat dns deze extfcrajbdasting, die groote
groepen tot den rand der armoede bracht,
dkchte blijJct te zijtn geheven voor de dekking
nan een demkbeeMig tekort;
spreekit over dezen gang van zaken zijn
diepe teleurstellintg nit;
verwacht van de re gearing dat zij het aan-
gedane teed zooveel mogelijk zal hersteTten
is van oordeed dat ditt herekl behoort te ge-
echieden door herziening van het Bezoldi-
gimigsbesluit, na georganiseerd ovedeg en
dat, in ahvachiting van de totstandkommg
daarvan, door eene „uitikeeri!ng ineens" in den
ergsten nood behoort te worden voorzien
betuigt daarom zijne insteroming met de
motte-Bulten. aamgeuomen in de zitting der
Tweede Kamer van 19 November j.l.
:doet een beroep op de vollksvertegenwoor-
diging om de regeering tot uiitvoering daar
van te bewe gen
draagt het bestuur op, de actie daartoe on-
verzwakt voort te zetten;
nesluit deze motie tor kennis te brengen
van de regeering en de Staten-Generaal.
OVERVAL IN EEN BAKKERSWINKEL.
Zaterdagavonri, kort na 11 unr, heeft een
manspensoon, geldeed in een grijze winter-
jas met bolhoed op, een overval gepkegd in
den bakkerswrnkel van de firma Henri J.
Carete aan de We teringschans No. 3 te
Amsterdam.
De beide winikelbedfteniden, de dames Tilly
Heiblom en R v. Schalk, hadden reeds
preoies op den sluittngstijd, om 11 uur
nadat zij de gordijnen hadden neergelaten,
de lfchten uigedtaaid, toen deze man den
winlkel binnentrad. Juffrouw Heiblom be
yond zich toen in het kkedlkamertje, dat aan
den winikel grendt. Op de vraag van de
andere juffrouw, waarmede zij den laten be-
zoeker van dienst kon zijn, anfwoondde deze,
dat hi} gaame nog een half brood, liefst een
melkbrood wilde koopen. De winkelbediende
overbandtgde het Halve broodje en daarop
betaakk de man haar twee duobeltjes. Juf
frouw Van Schaik wilde nu zes cent uit de
cassa nemen om den man terug te geven, toen
zij zich plotseling bedre'gd zag door den
loop van een revolver.
De man had, zonder dat cte juffrouw het in
de donlkere ruirote bemerkt had, een revolver
voor den dag gehaald en deze haar voorge-
houden onder den uitroep: ,,En nou geen
woord meer!"
Juffrouw Heiblom in het Ideedkamertje
werd door dezen uitroep opgeschrikf. Zij
gooide met een rulk de deur open en zag toen
tot haar groote ontsteltenis in weflc een
hacbelijke positie haar collega verkeerde. De
man was reeds achfer de toonbank tot aan
de cassa genaderd. De beide jongedames
een hunner had intusschen de hoorn van de
tetefoon gegrepen begoncen als razenden
te schreeuwen en zij lieten zich daarvan niet
afhouden door de beareiging van den man
die riep: „Ga in het hole", doeknde op het
kkedkamertje „of ik sehiet!"
Op het geschreeuw bleven enikele voorbij-
gangers staan en dit hoorende, werd de im-
dlringer bevreesd betrapt te worden. Zonder
in de gekgeirheid te zijn geweest de cassa te
openen en er met den inihoud vandoor te kun-
nen gaan, vluchtte hij naar de straatdeur, die
op slot was. Hij riep de dames op zijm
vlucht nog toe: „Vergeef het me, ik deed het
uit armoede!" Daama draaide hij den knop
van het Ameri-kaanscl. slot om, opende de
deur en sprong op zijn fiets, waarmee bij in
snelk vaart in de ricbting van het Leidsehe-
pkit. verdween.
Toen de beide dames van den sdhrik be-
komen waren, waarscnuwdeu zij tekfonisch
de politie, die van een en andier rapport op-
ma aktc
Mejuffrouw Van Sahaik kon nog een vrij
oauwkeurig signakmeret van den indiinger
verschaffen.
HULDIGING EVERT PIETERS.
In de tentoonstellingszaal van hotel Han>
dorff te Laren, is Zaterdagmiddag de huldi-
ging aangevangen van Evert Pieters ter ge-
legenheid van zijn 70sten verjaardag. Groot
was het aantal kunst- en huisvrienden dat
zich hier vereenigd had. Behalve vele kunste-
naars uit het Gooi en uit den lande en plaat-
selijke autoriteiten waren mede aanwezig de
leden van het Eere-Comite de heeren E. Lu-
den, voorzitter van Stad en Lande, en H. Po-
lak, lid van de Eerste Kamer.
De voorzitter van de Vereeniging van Beel-
idende Kunstenaars, de heer Co Breman sprak
een woord van welkom, mededeelend dat de
kunstenaars alien gaarne aan de voorberei-
ding van het feest hadden deelgenomen.
Daarna spraken de voorzitter van het Eere-
comite, Jhr. H. L. M. van Nispen tot Seve-
naer, burgemeester van Laren, Willy Sluiter
en de heer, Schaap.
De jubilaris dar.kte voor de hem gebrachte
hulde.
's Avonds ving een echt Larensch feest
aan. Meer dan 125 vrienden zaten aan den
door kaarsen verlicht en disch in Hamdorf.
Na den maaltijd bleef men tot diep in den
nacht bijeen, zich met 'n oud-Larensche pop-
penkast en andere minder specifiek Laren-
sche feestjolijt vermakend.
CHRISTELIJK OVERHEIDS-
PERSONEEL.
Dezer dagen heeft het Permanent Comite
van Chr. organisaties van personeel in pu-
blieken dienst vergaderd. Na uitvoerige be-
sprekingen werd besloten, op grond van on-
voldoende bezoldiging van onderscheidene
groepen en onjuiste indeeling, te blijven ijve-
ren voor herziening der huidige salaris- en
loonregeling van het Rijkspersoneel.
DE GEMEENTE BREDA EN DE
MEDICI.
Nadat een poging tot arbitrage door den
inspecteur van de volksgezondheid credaan.
aoar en W. van Breda was afgewezec,
heeft naar de N. R. Crt. meldt de Genees-
kundige Kring aldaar gisteravond besloten,
den dienst door hem ingesteld, en waarbij
voorzien werd in de geneeskundige hulp voor
de armen, op te heffen en deze aangelegen-
heid verder aan B. en W. over te laten.
HET ECHTPAAR LOBO-
BRAAKENSIEK.
Het comite dat onder eerevoorzitterschap
van den heer F. M. Wibaut werkzaam is,
om de nagedachtenis van het noodlottig om
het leven gekomen kunstenaars-echtpaar
Lobo-Braakensiek te eeren door oprichting
van een gedenkteeken, heeft nogmaals een
circulaire verzonden. Zoowel in financieel als
moreel opzicht mcoht het voor dit doel reeds
vele blijken van belangstelling en instemming
ontvangen, waardoor het welslagen welhaast
vast staat, doch meer bijdragen zijn noodig
Mr. Jules Keizer (Heerengracht 560 te
Amsterdam) is penningmeester van het
comite.
OONFERENTIE VAN HAVEN-
ARBEID'ERS.
De Centrale Bond van Transportarbeiders
heeft Zondag te Rotterdam een vergadering
van vertrouwensmannen ui: de groep haven
arbeiders gehouden, onder leidlng van den
bondsvoorzitter, den heer Brautigam.
Een veertig afgevaardigden, verte.genwoor-
digde 13 afdechngen van den bond; namen
aan deze conference deel.
De heer Brautigam zette het doel van de
bespreklng uiteen.
De hoofdbestuurder de heer A. Kievit heeft
met een uitvoerige inleiding de punten van
het program van actie toegelicht en verde
digd.
Na de inleiding volgde een uitvoerige
gedachtenwisseling, waarLij heel ernstige
grieven naar voren kwamen.
Sommige afgevaardigden wezen op de
huns inziens onvoldoende maatregelen ten
opzichte van de veiligheid in de haven, waar
door het aantal ongevallen onrustbarend
groot is. Er werd op aangedrongen, ook voor
beter toezicht op werktuigen en materiakn een
stevige actie te beginnen.
Algemeen kon men zich vereenigen met het
program van actie, door het hoofdbestuur
voorgesteld.
Besloten werd, na overleg met de beide or
ganisaties, een uitvoerig manifest uit k ge
ven, waarin de havsnarbe'ders zullen worden
opgeroepen, door aansiuiting bij de vakorga-
nisatie, de verwezenlijking van dit program te
bevorderen.
E'EN NOODLOTTIGE DIAMANT.
In 1913 is in de Kaapprovincie de „Gouden
Dageraad" gevonden, een bijzonder fraaie
diamant, die echter zijn bezitters ongeluk
schijnt aan te brengen. Kapitein Lucas, die
den steen geruimen tijd in bezit heeft gehad,
meent n.l. zulks herhaaldelijk gemerkt te heb-
ben en heeft daarom de Gouden Dageraad,
welks waarde op 75.000 pond sterling ge-
schat wordt, verkocht voor 4550 pond. Dezer
dagen hebben wij gemeid, dat de Agakan den
steen gekocht had en den volgenden dag
,kwam het bericht van den dood van prinses
Theresia, zijn vrouw. De Hindoesche prins
schijnt zich nu ook van den noodlottigen
diamant te willen ontdoen.
HET VERDRAG MET BELGIE.
De afdeelingen van de Eerste Kamer heb
ben gistermiddag het onderzoek over het Ne-
derlandsch-Belgisoh verdrag beeindigd.
VERZEKERINGSRAAD.
Naar de N. R. Crt. vemeemt, wordt in ver-
band met aan den Verzekeringsraad ter oore
gekomen geruchten omtrent minder ge-
wenschte handelingen van agenten bij het
aanwerven van verzekerden bij de Vrijwillige
Ouderdomsverzekering, door dat college een
onderzoek ingeskld.
DE NOOD IN DRENTE.
Het Vollk vemeemt van zijn Drenischen
correspondent:
Naar men ons mededeelt heeft de inspec-
teur-generaal van het nijverheidsonderwiis,
de heer H. G. de Groot. in overleg met den
minister van binnenlandsche zaken een op-
pervlakikiig onderzoek doen mstellen naar de
aanwezigheid van voor skenbakkerijen ge-
schlkte klei (leem) in de gemeente Emmen en
aan de rijiksechool voor klei- en aardewerk-
iirdustrie te Gouda de bruikbaarheid van
klei monsters uit Emmen doen onderzoeken.
De aanvankelijke resultaten van beide
voorloopige onderzoekingen zijn van dien
aard, dat het alleszins gewettigd is na te
gaan, of in de gemeente Emmen en dan
nog wel meer speciaal in den Houdsrug
voldoende hoeveelheid klei voor het beoogde
doel geschikt, aanwezig zijn.
Eerst daama zal kuronen worden beoor-
deeld de vraag of het opridhten van steen-
fabrieken economisch uitvoerbaar zou zijn.
MODERNE KUNST EN KIND.
In overleg met het onderwijzend personeel
der Humanitaire School te Laren N.H heeft
de kunstschilder Eckman een kleine tentoon
stelling georganiseerd van werk van moder-
ne, levende schilders met zeer vooruitstreven
de tendenzen. De tentoonstelling bevat voor-
namelijk reproducties, welke door de Openba*
re Leeszaal en Boekerij van Hilversum wel-
willend in bruikleen zijn afgestaan. Ook zijn
daar bijgevoerd eenige origineele etsen of
teekeningen van Chagall, Picasso, Leger
Braqeu, Marcoussis, Luscat en anderen. Na
afloop van deze tentoonstelling zullen de re
producties gedurende eeoigen tijd in de klas-
sen worden opgehangen en van tijd tot tijd
verwisseld, terwijl, door bemiddeling van de
Openbare Leeszaal te Hilversum de collectie
steeds wordt aangevuld. Het personeel der
school beschouwt dit uitsluitend als een in-
teressant experiment, daar het zich voorstelt
na te gaan, op welke wijze door het kind op
deze modeme kunstuiting wordt gereageera
De tentoonstelling, welke gehouden wordt
in de gymnastiekzaal der school is gratis
voor alle belangstellenden ouders zoowel
als buitenstaanders toegankelijk en zal
Zaterdag 11 dezer door den heer Eekman
worden geopend.
Naar aanleiding van het bovenstaande
sdhrijft de heer Eekman:
„Ons doel is, om de reproducties onder de
oogen van de leerlingen te brengen, opdat zij
door het steeds zien van deze geestesproduc-
ten van nun cjd er vertrouwd mee zullen ra-
ken en door aanschouwing van hetgeen hun
oudere broers u maken, zelf vertrouwen in
eigen spontane pogingen zullen krijgen
Waar zij dagelijks in contact zijn met de tech-
nisdhe en andere uitingen van dezen tijd, is
aan te nemen, dat zij eerder dan ouderen de
stroomingen zullen aanvaarden, welke in al-
gemeenen. ja zdfs abstracten vorm, vertolk-
ten den nieuwen geest, waar onze maatschap-
pij van doordrongen is.' Deze proef van vrij-
making van vooroordecl zal, zonder verder
doceeren of uitleggen, den kinderen alleen ten
goede kunnen komen."
80e VERJAARDAG DORUS
RIJKERS.
Op den 27sten Jaunari a.s. hoopt de alom
in Nederland bekende en populaire Dorus
Rijkers, oud-schipper van de reddingboot te
Helder, zijn 80sten verjaardag te herdenken.
Dit feit is voor enkele personen te Helder
aanleiding geweest de vraag te bespeken of
nu de tijd niet gekomen was Rijkers op dien
dag te huldigen, en in die huldiging tevens de
vele oud-redders, zijn collega's, te betrekken
Te Helder wonen op het oogenblik nog
circa 130 oude redders van schipbreukelin-
gen, waarvan velen evenals Rijkers bij een
groot aantal reddingen hebben medegehol-
pen en vele schipbreukelingen van een anders
wissen dood hebben gered. De meesten van
hen zijn ook gerechtigd tot het dragen van
allerlei onderscheidingen en reddingmedail-
les, hen bij verschillende gelegenheden ver-
eerd.
Het plan vond gereede instemming en zoo
heeft zich een comite geconstitueerd, dat zich
voorstelt op grootsche wijze Dorus en zijn
„blauwe zeeridders" op diens tachtigsten ver
jaardag te huldigen. Naast het uitvoerend
comite is een eere-comite gevormd, waarvan
deel uitmaken de heeren W. Houwing, burge
meester van Helder, C. Fock, vice-admiraal,
commandant der marine te Helder, P. E. Te-
gelberg, Voorzitf^- van de Noord- en Zuid-
Hollandsche Rr qfmaatschappij te Am
sterdam, Henri ter Hall, oud-lid van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal, te Rijs-
wijk en Voorzitter van het „Dorus Rijkers-
fonds", en H. J. Boldingh, voorzitter van de
plaatselijke commissie der N.- en Z.-Holl.
Reddingmaatschappij te Helder.
Het uitvoerend comite bestaat uit een aan
tal ingezetenen van Helder, en zal zich be-
lasten met de regeling der feestelijkheden.
Alle plaatselijke vereenigingen en comite's
zullen voor medewerking worden opgeroepen.
Daar er ongetwijfeld ook buiten Helder
talloozen zijn, wien dit denkbeeld sympathiek
is, roept het comite langs dezen weg de me
dewerking van deze alien in. Eventueele bij
dragen zullen zeer welkom zijn en kunnen
worden gezonden aan den penningmeester,
den heer Bernh. Meyer, Kanaalweg 97, Hel
der, postrek. 94719.
DE INBRAAK IN HET PRINSENHOF
TE DEI FT.
De werklieden G. A. K. en P. J. M. v. d. K.
die Zaterdag te's Gravenhage zijn .aange-
houden in vetband met de inbraak in het
Prinsenho? te Delft, zijn vanmiddag wegens
gebrek aan, bewijs weer op vrije voeten ge
sfeld De smid F J., die het eerst werd gear-
resteerd, bevindt zich nog te Delft in arrest
KORTE BERICHTEN.
Zaterdagmidld'ag is te Ro+terdam met
redevoeringen van professor Ribbius en bur
gemeester Wytema de Mathenesserhof, een
stich'ting van geschikte wonmgen met mati-
gen huurprijs, tot stand gekomen uit de roa-
latenschap van meju'frouw Henrica van Ros-
sem, geopend.
Woensdag heeft het bestuur van het
Algemeen Mijnwerkersfonds van de steenko-
lenmijnen in Limburge vergaderd.
Gister, precies op den dag van zijn 44-
jarige ambtsbediening, heeft ds. M. Schuur-
man, de nestor der Geref. predikanten van
's Gravenhage-West, zijn ambt neergelegd.
Met hem verlaata een predikant van groote
gaven en beminnelijke karaktereigenschappen
den actieven dienst.
De K. XIII is te Soerabaja aangeko-
men. De Nederlandsche Marine houdt het re
cord voor de langste ongeconvoyeerde reis
met deze onderzeeboot.
De minister van binnenlandsche zaken
en landbouw, mr. J. B. Kan, heeft Zaterdag
bij de opening van het nieuwe gebouw der
Cooperatieve Eiermijn, te Roermond, een rede
gehouden.
Donderdag a.s. vergadert de contact-
commissie voor het mijnbedrijf. Het eenige
punt van de agenda is: bespreking van de
loonregeling die na 1 Januari in de mijn-
industrie zal gelden.
Te Columborg heeft de loco-burgemees-
ter, de heer A. J. J. M. Olijslager, de vertoo-
ning van de film Potemk-n verboden.
De 55-jarige gehuwde J. Westerdiep.
werkzaam aan de scheepswerven van E J.
Smit en Zn. te Westerbroek, is Zaterdagmor-
gen door eigen onvoorzichtigheid gegrepen
door een drijfriem. Hij werd rondgeslingerd
en vrijwcl verpletterd.
Te Watehuizen is de personenauto der
G.A D3 onderneming met 13 passagiers
ten gevolge van het breken van den as in het
Winschoterdiep terecht gekomen. Allen zijn
gered.
Bij de Amsterdamsehe politie is aangif-
te gedaan, dat in perceel Haarlammerplein
3 een man, de eigenaar van het aldaar ge-
vestigde perceel, door gasverstikking om het
levin is gekomen. Het lijk is door den genees-
kundigen dienst naar hetziekenhuis ver-
voerd.
B. c-n W. van Haarlem zullen den raad
voorstellen om een schoolbioscoop aan te
schaffen.
De rechtbank te Assen heeft Vrijdag
A. M. te Barger Compascuuim thans gedeti-
neerd, die met een revolver op zijn zwager J.
H. Lefering haa geschoten, waardoor deze
verwond was, tot 1 jaar en 3 maanden ge-
vangenisstraf veroordeeld.
CRIS DE PARIS.
Toen ik in mijn vorigen brief schreef over
Parijsche stilde en Parijsche geluiden, kwajn
de wensch bij mij op, u ditmaal eens iets te
vertellen van zeer bekende, bijna zou ik zeg-
gen „beroemde" geluiden van Parijs, over de
oude Parijsche straatkreten, die z.g. ncris de
Pans".
Zonder ooit zelf in Parijs geweest te zijn
heeft u er mischien toch wel eens gehoord.
Namelijk wanneer u een opvoering van de
opera „Louise" heeft bijgewoond. Daarin
heeft Charpentier, de componist, gebruik ge-
maakt van verscheidene van die bekende Pa
rijsche straatkreten, en ze doen dienen als
muzikale thema's voor het begin van zijn
opera. Vooral de tweede akte is belangrijk
in dit opzicht.
Diezelfde straatkreten, die u in de opera
hoorde, kan men nog steeds hooren in Pa
rijs ten minste wanneer men goed oplet,
en wanneer men weet waar men ze zoeken
moet. Zeker niet in het centrum, in de burnt
van het Cafe de la Paix! Want hoe langer
hoe meer zijn ze aan het uitsterven, ten ge
volge van de hevige concurrence die hun
aangedaan wordt door het alles overstem-
mende lawaai der motoren der autobussen,
het gerinkel en gebrom der trams, en het ge-
toeter der auto's. Dat heeft de Parijsche
straatventers een beetje mismoedig gemaakt,
daardoor hebben ze de drukste straten in het
centrum, nu bijna geheel in den'steek gela-
ten, en daar behoort het tot de groote zeer-
zelctoamhedcn als een van die bekende roe-
pen het nog waagt daar op te ldinken doot
al het andere lawaaiige geroezemoes heen
Maar in de verderaf gelegen volkswijken,
daar kan men ze nog hooren; en ook nog
hier en daar in een stille straat van Mont-
inartre, want Montmartre heeft, ondanks zijn
moderniseering en zijn Americaniseering toch
nog in zijn verborgen hoekjes bewaard al
wat het bewaren kon van zijn vroegere leven,
van zijn oude tradities, waarvan die straat
kreten mede van de karakteristiekste zijn.
Daar hoort men nog geregeld den melan-
cholieken, zangerigen roep van den oud-klee-
renkoopman, die met zijn bundeitje.onder
den arm langzaam voortslendert door de
straten, en van tijd tot tijd zijn slependen
dcun uitroept: chand d'habits!
March.',nd d habits- Chiffons, ferrailles
a vendre choud d'habits!..." Dan
staat hij even stil, kijkt naar beven, naar
de venster van de benedenverdieping tot aan
de zesde etage, en als hij zief, dat er niets te
verhandekn valt, dan laat hij zijn hoofd
weer zakken en gaat zoo, met gebogen hoofd.
verder, tot hij opnieuw zijn zang laat hooren
en van de aarde weer opkijkt naar den hemel
Daar ziet men ook nog dcti ouderwetscen
ouden glazenmaker met zijn witte blouse
aan, die na een glas wijn in het cafetje op
den hcek gedronken te hebben, geduldig .zijn
ouderwetsche kreet door de lucht doet trillen.
"en scherpe, snijdende kreet: „Iiii .trier!"
Die oude baas zou zich niet graag meer wa-
gen in de drukke centra! hier in de stille
straten vra Montmartre presteert zijn kreet
nog heel wat, maar ze zou onmogelijk het
geraas van een boulevard vol auto's meer
kunnen overstemmen. Dat laat hij over aan de
jongeren, die daarvoor nog te vinden zijn:
en inderdaad hier en daar" is er nog zoo'n
moedig jochie te vinden, een kereltje als
Jackie Coogan in „The Kid", dat ccncurree-
ren durft met het boulevard-geraas. Hij
wacht een gunstig oogenblik af tusschen een
clackson en een voorbijdreunendc auto-bus
en dan gilt zijn hooge jongens-stem de lucht
in de kreet, die hij van de oude glazenmakers
leerde en overnam, de felle doordringende
kreet. „Iiiitrier! iiii trier!"
Een heel enkele maal hoort men op een
zonnigen dag nog wel eens in de Champs
Eiysees een-bijna vergeten straatkreet opklin-
ken: „Voila le plaisir, mesdames voila !e
plai-sir! En denk dan niet dan de man u
de een of nadere Parijsche pleizier-gelegen
heid aanprijst! Het „plaisjr", dat "hij ver-
koopt zijn een soort cometvormig opgerolde
dunne koekjes, z.g. oublietjes, die in vroeger
tijd heel erg in de mode waren in Parijs, bij
na zoo zeer als de tegenwoordige veel ge-
prezen en veelverfoeide „Collies"; nu echter
zijn die „plaisirs" nog skchts in banketbak-
kerswinkels te krijgen, als specialiteit, en zel-
den of nooit meer hoort men ze uitventen op
straat Maar wanneer ietnand dat treft, mag
hij zichzelf gelukwenschen, want een ieel oud
stukje Parijs gaat voor hem open.
Dan is er de koopman met vogeltjes-zaad,
het z.g. „mouron", dat hij met een klagelij-
ken, somberen roep aanprijst door de stra
ten: „Mouron! Mouron! des te
somberder, omdat dat mouron" -precies
klinkt alsof hij riep „mourons!" laten wij
stervenMaar hoe zeldzaam is ook die
oude Parijsche rcep geworden! De Parijze-
naars koopen hun vogeltjes-zaad niet nieer
i^an de deur", maar bij een grutter, of wel
ze gaan naar de markt, waar een oud
vrouwtje op een vouwstoeltje gezeten het
niieuwste mode-zaad voor vogeltjes te koop
aanbiedt, zingt niet om de koopers te lok-
ken, ze wacht maar af, stil, geduldig, een
beetje triestig
En dan was er de koopman met waterkers
een soort bitterkers geweekt op stroomend
water. Hoe zelden ziet men -nu meer zijn
karakteristieke figuur met een blauwe voor
schoot aan, en een mand op zijn rug, terwijl
1 hij zijn zelfde eentonlge refrein door de stra
ten zingt J'ai du beau cresson de fontaine
la sante du corps! Wie koopt er ooli
tegemvoord'ig nog waterkers van een voor-
bijtrckkend koopman! die haal je op de
markt, of bij den groenboer! Jammer
van het verloren refrein en van de verlorett
figuur! Even jammer als van den tonnrn-
Icoopman, met zijn voorschoot omgeknoopt,
die met zware stem zijn diepe klanken op-
riep naar de huizen „Tonneaux! marchand
de tonneauxwaarbij hij dan als kenteeken
een ton voor zich uit rolde over de straat-
steenen, die zr'n gezang met een soort dof
tromgeroffel ondersteunde. Maar welke
Parijsche straat, behalve dan een stil hoekje
van Montmartre leent zich nu nog voor zoo'n
roKenden ten en zijn zingenden begeleider!
In alle straten daarentegen, drukke m
stille, hoort men nog de melodie van den
oorce'.ein- en aardewerk-hersteller. Alleen,
hij zingt niet meer zelf zijn deun, zooals
vroeger, maar hij blaast die op een door-
dringend-scherp instrument, dat ongeveer den
klank van een Bretonschen doedelzak heeft,
maar veel feller en snerpender, oorverscheu-
-end snerpend soms.
Evenzoo doet de stoelenmatter. Die ziet
ook geen kans meer het straatlawaai te over-
schreeuwen. Daarom blaast hij zijn vroeger
gezon-gen melodie uit een kolossale trompet
naar de huizen op. En ook verder heeft hij
zich gemodemis:erd, hij heeft er zijn gemak
van genomen. Hij sjouwt niet meer te voet de
straten door, maar op een klein ezelwagentje
rijdt hij zijn klantcn af, en boven op dat wa-
gentje staat een stoeltje mechanisdi rond te
draaicn, als kenteeken van zijn beroep. De
Parijsche stoetenmatter vcelt zich geen er-
moedig straatventertje meer hij is een han-
delsman van beteekenis geworden!
Het kaasvrouwtjeIn heel stille werk-
nians-buurten, daar trekt ze nog de straten
door, en daar slechts hoort men nog haar
kaas-melodie weerklinken: „A la creme!
fromage a la creme!Zoowel als men
daar nog skchts de straatkreet van den slak
ken- en mosselen-verkoopers hoort. De slak
ken-man, die eentonig melod'ieert: „Voila les
escargots de Bourgogne!en de mos6e-
lenkoopman ,ie niet anders roept dan: „A la
barque! A la barque!" wat voor een vreem-
deling natuurlijk volkomen onbegrijpelijk is
en bij het eerste aanhooren, maar voor een
Parijzcaaar zoo helder als glas.
En ten slotle de straatkreet van het
vrouwtje met de papieren molentjes, een
bijna uitgestorven straatkreet ook, die men
evenwe! een enkele keer nog hooren kan in
een der vele voorsteden van Parijs. Maar zoo
roerend van melodie ,als van oorsprong. En
zoo oud al. De straatkreet is:
Plerez, pleurez petits enfants,
Vous aurez des moullins a vent!
En dit is de oorsprcng er van:
Er was in het jaar 1774 een arm vrouw
tje, dat stoelenmatster van beroep was. Jean
ne Lormeau heette ze. Ze was weduwe, en
was na den dood van haar man achtergeble-
ven met twee kleine kindertjes, voor wie zij
den kost moest verdienen. Maar t' werk ging
sletht, ze vond geen kla-nten. De kindertjes
shreiden, schreeuwdcm van honger. De on-
gelukkige moeder wist niet ,hoe ze hun ge-
schrei stillen zou, en bedacht allerlei manier-
tjes om hun aandacht af te leiden van hun
honger, allerlei spelletjes om ze bezig te
houden hoe moe en hongerig ze zelf ook
was. Zoo kwam ze ook op 't idee om met
een stokje, een paar stroohalmpjes, een paar
spelden en een eindje garen, eeti molentje te
fabriceeren, dat dadeijlk begon te draaien
als ze er tegen blies. De kindertjes waren
verrukt, vergaten hun honger, en schreiden
niet meer.
Toen het mcedertje die uitwerking zag op
haar kleintjes, kreeg ze ineens een goeden
inval. Ze maakte een twaalftal van die mo
lentjes, en ging ermee de straat op en begon
om de aandacht te trekken aan de voorbij-
gangers, te zingen van.
Pleurtz, pleurez, petits enfants!
Vous aurez des moulins a vent!
En het nieuwe stukje speelgoed vond ook
dadehjk bij de andere kinderen een groot
succes. In een oogenblik was het vrouwtje
haar molentjes kwijt. Natuurlijk was toen
het eerste wat ze deed, eten koopen voor haar
kleintjes; maar een gedeelte van het geld
hield ze apart, en kocht daarvoor papier,
spelden en garen, en daarvan ging ze een
heele massa molentjes maken, die ze den vol
genden dag weer verkocht op straat, terwijl
ze steeds hetzelfde liedje zog.
Moeder en kinderen waren gered, en had-
den verder een goed en gelukkig bestaan:
Jeanne Lormeau is al bijna honderd jaar
dood nu. Maar haar molentjes zijn nog steeds
een zeer geliefd kind'erspeelgoed. En een heel
enkele keer klinkt zelfs nog, in een stille
stadswijk, haar oude sussende liedje op, de
straatkreet, die oorspronkelijlj een hartekreet
was!
2 December 1926.
M. DE ROVANNO.
Oude dame, haar beveling op het nieuwe bordje wijzcnd:
Daar, Fifi, nu zullen ze niet meer den tuin in komen en
q® Jft lepeen. ffjwsh)
